Bibliografia

Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999 Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001 Zofia Kaleta, „Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. Odmiejscowe nazwy osobowe”, Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1997 Aleksandra Cieślikowa ‘Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. Odapelatywne nazwy osobowe’, Wydawnictwo Naukowe DWN, PAN, Instytut Języka Polskiego, Kraków 2000 Maria Malec ‘Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. Nazwy osobowe pochodzenia chrześcijańskiego’, Polska Akademia Nauk, Instytut Języka Polskiego, Kraków 1995 Zygmunt Klimek, ‘Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego’, Polska Akademia Nauk, Instytut Języka Polskiego, Kraków 1997 Edwarda Brezy, "Nazwiska Pomorzan. Pochodzenie i zmiany" Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2002 Słownik etymologiczno – motywacyjny staropolskich nazw osobowych. Odmiejscowe nazwy osobowe, Zofia Kaleta przy współudziale Elżbiety Supranowicz i Janiny Szymowej, Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1997 Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. Nazwy osobowe pochodzenia chrześcijańskiego. Maria Malec, Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1995 Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. Odapelatywne nazwy osobowe. Aleksandra Cieślikowa przy współudziale Janiny Szymowej i Kazimierza Rymuta, Wydawnictwo Naukowe DWN, PAN, Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 2000.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego

A Abd- Dank, Haben, Od. Aber- por. Eber. Abr- por. Eber. Abschatz – od średnio-dolno-niemieckiego czasownika afschatten ‘pobierać podatek’ i średnio-wysoko-niemieckiego czasownika abschätzen ‘uznawać jakiś towar za gorszy od innego’. Abschatz; Abstac, Awstac. Achman – od staro-wysoko-niemieckiego aha ‘płynąca woda, ciek wodny’; od średnio-wysoko-niemieckiego ahe ‘rzeka, woda’. Nazwę osobową Achmann tłumaczy się: ‘ten, co ma pieczę nad wodą’ lub ‘ten, co odbywa podróż do miejscowości Aachen’. Ochman. Ochmankowa fem. Adel – od staro-wysoko-niemieckiego adal ‘szlachetny ród’; od średnio-dolno-niemieckiego adel ‘ród, ród szlachecki, stan szlachecki’. Adalbert, por. Adalbert, Adalpert; Adilhedis fem., Adilheid fem., Aidelheidis fem.; 2. Adelart (Adelbert), Adelhedis fem., Adelheidis fem.; Ademarus, Adibaldus, Adolf, Adulf, Ederer, Ederherr, Edrer ,Odolf; Alardus ,Albart, Albert, Alboldus, Albracht, Albrand, Albrecht, Albrechtus; Aleidis fem., Alheidus fem., Alides (< Adilhe
Czytaj więcej

Nazwiska na literę Me - Mi

Meb - od niemieckiej nazwy osobowej Meb, ta od imienia Bartholomaeus. Mebel - od niemieckiej nazwy osobowej Meb, ta od imienia Bartholomaeus; od niemieckiego Mebel. Mebius - od niemieckiej nazwy osobowej Meb, ta od imienia Bartholomaeus. Mec - od niemieckiej nazwy osobowej Metz, ta od imienia Mathias, lub od nazwy miejscowej Metz. Meca - od niemieckiej nazwy osobowej Metz, ta od imienia Mathias, lub od nazwy miejscowej Metz. Mecała - od niemieckiej nazwy osobowej Metz, ta od imienia Mathias, lub od nazwy miejscowej Metz. Mecan - od niemieckiej nazwy osobowej Metz, ta od imienia Mathias, lub od nazwy miejscowej Metz. Mecek - od niemieckiej nazwy osobowej Metz, ta od imienia Mathias, lub od nazwy miejscowej Metz. Mecener - 136 1 od niemieckich nazw osobowych Metzner, Matzner ‘rzeźnik’, te od średniowysokoniemieckiego metzjen ‘dokonywać uboju’. Mecewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Metz, ta od imienia Mathias, lub od nazwy miejscowej Metz. Mech - 14 15 od mech ‘ro
Czytaj więcej

Nazwiska na literę Ml - Mż wraz z uzupełnieniem literki M

Mlacki - od dawnego młaka, młoka ‘bagnisko, moczar’. Mladenis - od młody. Mladenow - od młody. Mladenowski - od młody. Mladeńka - od młody. Mlak - od dawnego młaka, młoka ‘bagnisko, moczar’. Mlanka - 14 12 w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos lub od mlanka ‘ryba płoć’. Mlas - od mlaskać, z gwarowego mlastać ‘cmokać’. Mlaskawa - od mlaskać, z gwarowego mlastać ‘cmokać’. Mlaskot - od mlaskać, z gwarowego mlastać ‘cmokać’; od mlaskot ‘człowiek mlaskający’. Mlaskowa - od mlaskać, z gwarowego mlastać ‘cmokać’. Mlastek - od mlaskać, z gwarowego mlastać ‘cmokać’. Mlastoń - od mlaskać, z gwarowego mlastać ‘cmokać’. Mlaś - od mlaskać, z gwarowego mlastać ‘cmokać’. Mlazga - od miazga ‘miękka część drzewa; karma dla psów’; od gwarowego mlazga ‘miazga’. Mlącki - od nazwy miejscowej Mlądz (warszawskie, gmina Otwock), Mlęcin (siedleckie, gmina Dobre). Mlą
Czytaj więcej