Nazwiska na literę Pa

Pabiach - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabiak - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabian - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabianak - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabianczyk - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabianek - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabianerz - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabianiak - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabianik - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabianowski - od nazwy miejscowej Pabianowo, dziś Fabianów (kaliskie, gmina Dobrzyca).

Pabiańczyk - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabiański - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan; też od nazwy miasta Pabianica, dawniej Pabijanice (łódzkie).

Pabiarz - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabiarzyn - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabias - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabiasiak - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabiasz - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabiaszczak - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabich - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabierowski - od nazwy miejscowej Pabierowice, dawniej Pabirowice (radomskie, gmina Grójec).

Pabieszczak - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabiga - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabijak - 1379 od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabijan - 1317 od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabijanczyk - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabijanek - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabijaniak - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabijanowic - 1398 od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabijanowski - 1414 od nazwy miejscowej Pabianowo, dziś Fabianów (kaliskie, gmina Dobrzyca).

Pabijańczyk - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabijański - od nazwy miasta Pabianica, dawniej Pabijanice (łódzkie).

Pabijasz - 1379 od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabik - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabin - 1712 od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabinczuk - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabinek - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabiniak - 1787 od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabiniek - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabińczuk - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabińczyk - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabir - 1204 od łacińskiego faber ‘kowal, cieśla, rzemieślnik’.

Pabirek - 1470 od łacińskiego faber ‘kowal, cieśla, rzemieślnik’.

Pabirowski - 1416 od łacińskiego faber ‘kowal, cieśla, rzemieślnik’; też od nazwy miejscowej Pabierowice, dawniej Pabirowice (radomskie, gmina Grójec).

Pabis - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabisek - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabisiak - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabisiewicz - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabisiński - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabista - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabisz - 1394 od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabiszak - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabiszczak - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabiszek - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabiszewski - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabiś - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabiuch - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabiul - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabjan - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabjanczyk - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabjanek - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabjaniak - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabjanik - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabjańczyk - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabjański - od nazwy miasta Pabianica, dawniej Pabijanice (łódzkie).

Pabjas - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabjasz - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabrus - od łacińskiego faber ‘kowal, cieśla, rzemieślnik’.

Pabrysiak - od łacińskiego faber ‘kowal, cieśla, rzemieślnik’.

Pabryszuk - od łacińskiego faber ‘kowal, cieśla, rzemieślnik’.

Pabula - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabyas - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pabyś - od łacińskiego Fabian. Imię pochodzenia łacińskiego, od Fabianus, to od nazwy rodu Fabius, znane w Polsce od XIII wieku w formie Pabijan i Fabijan.

Pac - 1371 od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paca - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacaga - 1614 od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacaj - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacajło - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacak - 1690 od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacaków - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacal - 1789 od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacala - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacalski - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacaluk - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacał - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacała - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacałat - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacałata - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacałaty - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacałatyj - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacałowski - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacałujew - od pocałować (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Pacałujko - od pocałować (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Pacałuń - od pocałować (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Pacałyjko - od pocałować (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Pacan - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacana - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacanek - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacanis - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacaniuk - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacanowski - 1793 od nazwy miejscowej Pacanów, dawniej Paczanów, Paczonów (kieleckie, gmina Pacanów).

Pacań - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacej - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacejko - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacek - 1388 od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacek-Stepaniuk - złożenia brak; Pacek 1388 od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz; Stepaniuk

Pacel - 1691 od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacela - 1551 od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacelewicz - 1540 od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacelnik - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacelt - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Pacełujko - od pocałować (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Paceniak - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paceniuk - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacenka - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacenko - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacer - od pacer ‘zuchwalec’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Patzer, ta od staro-wysoko-niemieckiego Pzaao lub od imienia Paul.

Pacerowski - od pacer ‘zuchwalec’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Patzer, ta od staro-wysoko-niemieckiego Pzaao lub od imienia Paul.

Pacerz - od pacer ‘zuchwalec’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Patzer, ta od staro-wysoko-niemieckiego Pzaao lub od imienia Paul.

Paces - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Pacesz - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Paceś - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Paceśna - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’; od pacześny ‘zrobiony z paczesi’.

Paceśny - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’; od pacześny ‘zrobiony z paczesi’.

Pacewicz - 1492 od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacewski - od nazwy miejscowej Paczoski, dziś Paczuski (siedleckie, gmina Bielany).

Pach - 1391- od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pacha - 1632 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachacki - 1669 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachacz - 1454 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachaczewski - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachaj - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachak - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachal - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachala - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachalak - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachalarz - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachalczuk - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachalczyk - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachalec - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachalik - 1711 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachalski - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachaluk - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachaly - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachał - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachała - 1679 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachałek - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachałka - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachałko - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachan - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachana - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachaniuk - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachanow - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachanowski - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachański - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachar - od pachara, pacherz ‘zuchwalec’.

Pacharew - od pachara, pacherz ‘zuchwalec’.

Pacharzyna - od pachara, pacherz ‘zuchwalec’.

Pacharzyński - od pachara, pacherz ‘zuchwalec’.

Pachat - od pacht ‘dzierżawa, arenda; opłata za dzierżawę’.

Pachciarek - od pacht ‘dzierżawa, arenda; opłata za dzierżawę’; od pachciarz ‘dzierżawca’.

Pachciarz - od pacht ‘dzierżawa, arenda; opłata za dzierżawę’; od pachciarz ‘dzierżawca’.

Pachciński - od pacht ‘dzierżawa, arenda; opłata za dzierżawę’.

Pachciorek - od pacht ‘dzierżawa, arenda; opłata za dzierżawę’; od pachciarz ‘dzierżawca’.

Pachczyński - od pacht ‘dzierżawa, arenda; opłata za dzierżawę’.

Pachecki - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachel - 1381 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachela - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachelak - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachelczuk - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachelczyk - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachelec - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachelewicz - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachelski - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pacher - od pachara, pacherz ‘zuchwalec’.

Pacheta - od pacht ‘dzierżawa, arenda; opłata za dzierżawę’.

Pachewicz - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachiewicz - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachirko - od pachara, pacherz ‘zuchwalec’.

Pachis - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachl - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachla - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachlarz - od pachara, pacherz ‘zuchwalec’.

Pachler - od pachara, pacherz ‘zuchwalec’.

Pachlerski - od pachara, pacherz ‘zuchwalec’.

Pachleta - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachlewski - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachlicki - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachlik - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachlikowski - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachliński - 1516 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachlita - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachlorz - od pachara, pacherz ‘zuchwalec’.

Pachlowski - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachła - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachmar - 1698 od niemieckich nazw osobowych Pachmayr, Bachmayer.

Pachmarowicz - 1698 od niemieckich nazw osobowych Pachmayr, Bachmayer.

Pachna - od pachnieć, pachno ‘woń, pachnidło’ lub od nazwy osobowej Pach.

Pachnacki - od pachnieć, pachno ‘woń, pachnidło’ lub od nazwy osobowej Pach.

Pachnia - od pachnieć, pachno ‘woń, pachnidło’ lub od nazwy osobowej Pach.

Pachniak - od pachnieć, pachno ‘woń, pachnidło’ lub od nazwy osobowej Pach.

Pachniał - od pachnieć, pachno ‘woń, pachnidło’ lub od nazwy osobowej Pach.

Pachnic - 1432 od pachnieć, pachno ‘woń, pachnidło’ lub od nazwy osobowej Pach.

Pachnica - od pachnieć, pachno ‘woń, pachnidło’ lub od nazwy osobowej Pach.

Pachnicki - od pachnieć, pachno ‘woń, pachnidło’ lub od nazwy osobowej Pach.

Pachnicz - od pachnieć, pachno ‘woń, pachnidło’ lub od nazwy osobowej Pach.

Pachniewicz - od pachnieć, pachno ‘woń, pachnidło’ lub od nazwy osobowej Pach.

Pachniewski - 1733 od nazwy miejscowej Pachnowola, dawniej Pachnina Wola (wieś nieistniejąca, dawny powiat Kozienice, parafia Góra Jaroszyn).

Pachnik - 1411 od pachnieć, pachno ‘woń, pachnidło’ lub od nazwy osobowej Pach.

Pachnił - od pachnieć, pachno ‘woń, pachnidło’ lub od nazwy osobowej Pach.

Pachnio - od pachnieć, pachno ‘woń, pachnidło’ lub od nazwy osobowej Pach.

Pachniowski - 1600 od nazwy miejscowej Pachnowola, dawniej Pachnina Wola (wieś nieistniejąca, dawny powiat Kozienice, parafia Góra Jaroszyn).

Pachniuk - od pachnieć, pachno ‘woń, pachnidło’ lub od nazwy osobowej Pach.

Pachno - 1421 od pachnieć, pachno ‘woń, pachnidło’ lub od nazwy osobowej Pach.

Pachnowski - od nazwy miejscowej Pachnowola, dawniej Pachnina Wola (wieś nieistniejąca, dawny powiat Kozienice, parafia Góra Jaroszyn).

Pachnutyj - 1520 od imienia Pachucy, stanowiącego polską adaptację imienia greckiego Pafnoútios, łacińskiego Paphnutius, to od koptyjskiego papnute, paphnuti ‘sługa boży’; w Kościele prawosławnym używane w formie Pafnutyj, Pachnuc.

Pachny - od pachnieć, pachno ‘woń, pachnidło’ lub od nazwy osobowej Pach.

Pachnycz - od pachnieć, pachno ‘woń, pachnidło’ lub od nazwy osobowej Pach.

Pacho - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachociak - 1641 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachociński - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachocki - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachol - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pachola - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pacholak - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pacholański - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pacholar - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pacholarz - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pacholasz - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pacholc - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pacholciak - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pacholczak - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pacholczek - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pacholczuk - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pacholczyk - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pachole - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pacholec - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pacholecki - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pacholek - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pacholewicz - 1484 od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pacholewski - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pacholic - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pacholicki - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pacholik - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’ lub od pacholik ‘chłopiec’.

Pacholski - 1630 od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pacholuk - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pachoł - 1369 od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pachoła - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pachołak - 1761 od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pachołczyk - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pachołek - 1602 od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’ lub od pacholek.

Pachołka - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pachołko - 1446 od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pachołkowski - 1796 od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pachołków - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pachołomecki - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pachołowiecki - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pachołowski - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pachom - od imienia Pachom, Pachomyj, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia egipskiego (koptyjskiego), forma grecka Pachómios.

Pachomczyk - od imienia Pachom, Pachomyj, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia egipskiego (koptyjskiego), forma grecka Pachómios.

Pachomow - od imienia Pachom, Pachomyj, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia egipskiego (koptyjskiego), forma grecka Pachómios.

Pachomski - od imienia Pachom, Pachomyj, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia egipskiego (koptyjskiego), forma grecka Pachómios.

Pachoniak - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachoń - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachończyk - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachoński - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachopień - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachor - od pachara, pacherz ‘zuchwalec’.

Pachorek - od pachara, pacherz ‘zuchwalec’.

Pachorenko - od pachara, pacherz ‘zuchwalec’.

Pachorowski - od pachara, pacherz ‘zuchwalec’.

Pachorski - od pachara, pacherz ‘zuchwalec’.

Pachorzyński - od pachara, pacherz ‘zuchwalec’.

Pachota - 1470 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachotek - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachotka - 1441 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachowarz - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachowczuk - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachowczyk - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachowiak - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachowicz - 1440 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachowicz-Użyński - złożenia brak; Pachowicz 1440 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’; Użyński brak;

Pachowiec - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachowiecki - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachowik - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachowski - 1669 zapewne od nazwy miejscowej Pachówka (tarnowskie, gmina Żegocina).

Pachólczak - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pachólczyk - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pachólski - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pachół - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pachót - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pachówka - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachroń - od pachara, pacherz ‘zuchwalec’.

Pach-Rudnicki - złożenia brak; Pach 1391- od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’; Rudnicki 1389 od nazw miejscowych Rudniki, Rudnik (liczne).

Pacht - 1737 od pacht ‘dzierżawa, arenda; opłata za dzierżawę’.

Pachta - od pacht ‘dzierżawa, arenda; opłata za dzierżawę’.

Pachter - od pacht ‘dzierżawa, arenda; opłata za dzierżawę’

Pachtinger - od pacht ‘dzierżawa, arenda; opłata za dzierżawę’

Pachuc - od imienia Pachucy, stanowiącego polską adaptację imienia greckiego Pafnoútios, łacińskiego Paphnutius, to od koptyjskiego papnute, paphnuti ‘sługa boży’; w Kościele prawosławnym używane w formie Pafnutyj, Pachnuc.

Pachuca - od imienia Pachucy, stanowiącego polską adaptację imienia greckiego Pafnoútios, łacińskiego Paphnutiius, to od koptyjskiego papnute, paphnuti ‘sługa boży’; w Kościele prawosławnym używane w formie Pafnutyj, Pachnuc.

Pachuciak - od imienia Pachucy, stanowiącego polską adaptację imienia greckiego Pafnoútios, łacińskiego Paphnutius, to od koptyjskiego papnute, paphnuti ‘sługa boży’; w Kościele prawosławnym używane w formie Pafnutyj, Pachnuc.

Pachucik - od imienia Pachucy, stanowiącego polską adaptację imienia greckiego Pafnoútios, łacińskiego Paphnutius, to od koptyjskiego papnute, paphnuti ‘sługa boży’; w Kościele prawosławnym używane w formie Pafnutyj, Pachnuc.

Pachucki - od imienia Pachucy, stanowiącego polską adaptację imienia greckiego Pafnoútios, łacińskiego Paphnutius, to od koptyjskiego papnute, paphnuti ‘sługa boży’; w Kościele prawosławnym używane w formie Pafnutyj, Pachnuc.

Pachucy - 1453 od imienia Pachucy, stanowiącego polską adaptację imienia greckiego Pafnoútios, łacińskiego Paphnutius, to od koptyjskiego papnute, paphnuti ‘sługa boży’; w Kościele prawosławnym używane w formie Pafnutyj, Pachnuc.

Pachucz - od imienia Pachucy, stanowiącego polską adaptację imienia greckiego Pafnoútios, łacińskiego Paphnutius, to od koptyjskiego papnute, paphnuti ‘sługa boży’; w Kościele prawosławnym używane w formie Pafnutyj, Pachnuc.

Pachuć - od imienia Pachucy, stanowiącego polską adaptację imienia greckiego Pafnoútios, łacińskiego Paphnutius, to od koptyjskiego papnute, paphnuti ‘sługa boży’; w Kościele prawosławnym używane w formie Pafnutyj, Pachnuc.

Pachud - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachuda - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachujka - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachuk - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachul - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’ lub od pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pachula - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachulak - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachulczak - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachulczyk - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachulec - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachulicki - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachulicz - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachulik - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachulka - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachulski - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachuł - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pachuła - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pachułowski - od staropolskiego pachoł ‘chłopiec, młodzieniec; sługa, woźny’.

Pachur - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachura - 1432 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachurka - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachurko - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachurski - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachuski - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachuszyński - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachut - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachuta - 1471 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachutka - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachutko - od imienia Pachucy, stanowiącego polską adaptację imienia greckiego Pafnoútios, łacińskiego Paphnutius, to od koptyjskiego papnute, paphnuti ‘sługa boży’; w Kościele prawosławnym używane w formie Pafnutyj, Pachnuc.

Pachutniak - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachutowski - od imienia Pachucy, stanowiącego polską adaptację imienia greckiego Pafnoútios, łacińskiego Paphnutius, to od koptyjskiego papnute, paphnuti ‘sługa boży’; w Kościele prawosławnym używane w formie Pafnutyj, Pachnuc.

Pachuwka - ( = ówka) od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachwald - od niemieckiej nazwy osobowej Pachwald, ta zapewne od nazwy miejscowej Bachfeld.

Pachwalski - od niemieckiej nazwy osobowej Pachwald, ta zapewne od nazwy miejscowej Bachfeld.

Pachwał - od niemieckiej nazwy osobowej Pachwald, ta zapewne od nazwy miejscowej Bachfeld.

Pachwicewicz - od pachwa, pachwica, pachwina.

Pachwicki - od pachwa, pachwica, pachwina.

Pachwicz - od pachwa, pachwica, pachwina.

Pachwiński - od pachwa, pachwica, pachwina.

Pachylski - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachyła - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachyński - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Pachytka - 1439 od imienia Pachucy, stanowiącego polską adaptację imienia greckiego Pafnoútios, łacińskiego Paphnutius, to od koptyjskiego papnute, paphnuti ‘sługa boży’; w Kościele prawosławnym używane w formie Pafnutyj, Pachnuc.

Paci - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Pacia - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Paciaga - od gwarowego paciaga ‘brudas’.

Paciak - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’ lub od paciak ‘brudas’.

Pacialik - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Pacian - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Paciara - od paciara ‘zupa mączna na wodzie; człowiek niezgrabny’.

Paciarek - od paciara ‘zupa mączna na wodzie; człowiek niezgrabny’.

Paciarkowski - od paciara ‘zupa mączna na wodzie; człowiek niezgrabny’.

Pacias - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Paciasak - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Paciask - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Paciata - 1646 od paciaty ‘pyzaty’.

Pacica - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Pacich - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Pacicha - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Pacidis - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Paciecha - od pociecha ‘pokrzepienie ducha; potomstwo’ (pod wpływem białoruskim).

Paciej - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Paciejewski - od nazwy miejscowej Paciejew (siedleckie, gmina Sterdyń).

Paciejko - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Paciejkowicz - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Paciejonek - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Paciejowicz - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Paciejowski - od nazwy miejscowej Paciejew (siedleckie, gmina Sterdyń).

Paciejuk - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Paciejun - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Pacielej - od pocielić się ‘ocielić się’ lub od pocić się (pod wpływem ukraińskim).

Pacielewicz - od pocielić się ‘ocielić się’ lub od pocić się (pod wpływem ukraińskim).

Pacieła - od pocielić się ‘ocielić się’ lub od pocić się (pod wpływem ukraińskim).

Paciepna - od paciepić zaciemniać’, paciep ciemna jama’.

Paciepniak - od paciepić zaciemniać’, paciep ciemna jama’.

Paciepnik - od paciepić zaciemniać’, paciep ciemna jama’.

Paciepny - od paciepić zaciemniać’, paciep ciemna jama’, od paciepny ‘ciemny, zaćmiony’.

Paciernik - od pacierz ‘modlitwa’, to od łacińskiego Pater (noster) ‘Ojcze (nasz)’, od staropolskiego paciernik ‘kramarz sprzedający pacierze, tj. różańce’.

Pacieruk - od pacierz ‘modlitwa’, to od łacińskiego Pater (noster) ‘Ojcze (nasz)’.

Pacierz - 1371-74 od pacierz ‘modlitwa’, to od łacińskiego Pater (noster) ‘Ojcze (nasz)’.

Pacierzczak - 1663 od pacierz ‘modlitwa’, to od łacińskiego Pater (noster) ‘Ojcze (nasz)’.

Pacierzyński - od pacierz ‘modlitwa’, to od łacińskiego Pater (noster) ‘Ojcze (nasz)’.

Paciew - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Paciewicz - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Paciga - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Pacik - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Pacikowski - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Pacil - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Pacilus - od paciepić zaciemniać’, paciep ciemna jama’.

Paciło - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Pacina - od staropolskiego paczyna ‘wiosło’; ster’; forma mazurzona od paczyna lub od gwarowego pecyna ‘odrobina’.

Pacinek - od staropolskiego paczyna ‘wiosło’; ster’; forma mazurzona od paczyna lub od gwarowego pecyna ‘odrobina’.

Paciński - od nazwy miejscowej Paczynowice, dziś Pacanowice (kaliskie, gmina Pleszew).

Pacio - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Pacioch - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Paciocha - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Paciok - (Śl) od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Paciołek - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Pacion - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Pacionek - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Paciopa - od paciepić zaciemniać’, paciep ciemna jama’. ‘

Pacior - od pacierz ‘modlitwa’, to od łacińskiego Pater (noster) ‘Ojcze (nasz)’.

Paciora - od pacierz ‘modlitwa’, to od łacińskiego Pater (noster) ‘Ojcze (nasz)’.

Paciorak - od pacierz ‘modlitwa’, to od łacińskiego Pater (noster) ‘Ojcze (nasz)’.

Pacioras - od pacierz ‘modlitwa’, to od łacińskiego Pater (noster) ‘Ojcze (nasz)’.

Paciorek - 1398 od pacierz ‘modlitwa’, to od łacińskiego Pater (noster) ‘Ojcze (nasz)’; też od paciorek.

Paciorkiewicz - 1678 od pacierz ‘modlitwa’, to od łacińskiego Pater (noster) ‘Ojcze (nasz)’; od paciorek.

Paciorko - od pacierz ‘modlitwa’, to od łacińskiego Pater (noster) ‘Ojcze (nasz)’.

Paciorkowski - od pacierz ‘modlitwa’, to od łacińskiego Pater (noster) ‘Ojcze (nasz)’.

Paciorowski - od pacierz ‘modlitwa’, to od łacińskiego Pater (noster) ‘Ojcze (nasz)’.

Paciorski - od pacierz ‘modlitwa’, to od łacińskiego Pater (noster) ‘Ojcze (nasz)’.

Pacios - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Paciosz - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Paciot - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Paciórek - od pacierz ‘modlitwa’, to od łacińskiego Pater (noster) ‘Ojcze (nasz)’.

Pacipuch - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Pacirek - od pacierz ‘modlitwa’, to od łacińskiego Pater (noster) ‘Ojcze (nasz)’.

Paciszka - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Paciszkiewicz - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Paciuch - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Paciugała - od gwarowego paciaga ‘brudas’.

Paciuk - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Paciukiewicz - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Paciul - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Paciulan - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Paciulewicz - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Paciulon - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Paciura - od pacierz ‘modlitwa’, to od łacińskiego Pater (noster) ‘Ojcze (nasz)’.

Paciurko - od pacierz ‘modlitwa’, to od łacińskiego Pater (noster) ‘Ojcze (nasz)’.

Paciuszkiewicz - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Paciuszko - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Pacja - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Pacjan - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Pacjecha - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Pacjorek - od podstawy pacia-, p. paciać ‘paćkać’, pacia ‘ćma’.

Pack - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Packa - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Packaniak - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Packanik - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Packań - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Packe - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Packeiser - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Packer - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Packi - 1673 od niemieckiej nazwy osobowej Patz lub od nazwy miejscowej Pace (białostockie, gmina Brańsk).

Packiewicz - 1560 od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Packman - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Packmar - 1717 od niemieckich nazw osobowych Pachmayr, Bachmayer.

Packmauer - 1654 od niemieckich nazw osobowych Pachmayr, Bachmayer.

Packo - 1408-10 od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Packowicz - 1558 od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Packowski - od nazw miejscowych Paczkowo, Paczków, Paczkowice (kilka miejscowości).

Pacla - 1740 od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacławski - 1471 od nazwy miejscowej Pacław (przemyskie, gmina Fredropol).

Pacoch - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacocha - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacol - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacolec - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacoli - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacolis - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacoła - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacołta - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Pacon - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paconek - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacoń - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacosz - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Pacoszka - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Pacoszko - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Pacoszyński - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Pacowicz - 1494 od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacowski - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pac-Pomarnacki - złożenia brak; Pac 1371 od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz; Pomarnacki brak.

Pactwa - od pacwa, paczwa ‘zły duch, pokusa’.

Pacuch - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacucha - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacud - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacuda - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacuk - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacukiewicz - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacukow - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacula - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paculda - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paculewicz - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paculla - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paculski - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacult - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacuł - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacuła - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacułek - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacułka - 1566 (Śl) od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacułkiewicz - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacułkowski - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacułowski - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacułt - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Pacuniak - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacuniw - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacunowski - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacuń - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacura - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacurkowski - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacuski - od nazwy miejscowej Paczoski, dziś Paczuski (siedleckie, gmina Bielany).

Pacuszek - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacuszka - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacuszkie - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacuszko - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacuszyński - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacuś - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacut - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Pacuta - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacutkowski - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacw - od pacwa, paczwa ‘zły duch, pokusa’.

Pacwa - od pacwa, paczwa ‘zły duch, pokusa’.

Pacwald - od niemieckiej nazwy osobowej Patzwald, ta od imienia złożonego Baduwald.

Pacych - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacyga - 1664 od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacygon - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacyk - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacykas - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacykiewicz - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacykowski - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacylak - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pacyna - od staropolskiego paczyna ‘wiosło’; ster’; forma mazurzona od paczyna lub od gwarowego pecyna ‘odrobina’.

Pacynak - od staropolskiego paczyna ‘wiosło’; ster’; forma mazurzona od paczyna lub od gwarowego pecyna ‘odrobina’.

Pacyniak - od staropolskiego paczyna ‘wiosło’; ster’; forma mazurzona od paczyna lub od gwarowego pecyna ‘odrobina’.

Pacynka - od staropolskiego paczyna ‘wiosło’; ster’; forma mazurzona od paczyna lub od gwarowego pecyna ‘odrobina’.

Pacynko - od staropolskiego paczyna ‘wiosło’; ster’; forma mazurzona od paczyna lub od gwarowego pecyna ‘odrobina’.

Pacyno - od staropolskiego paczyna ‘wiosło’; ster’; forma mazurzona od paczyna lub od gwarowego pecyna ‘odrobina’.

Pacynowicz - od staropolskiego paczyna ‘wiosło’; ster’; forma mazurzona od paczyna lub od gwarowego pecyna ‘odrobina’.

Pacyński - od nazwy miejscowej Paczynowice, dziś Pacanowice (kaliskie, gmina Pleszew).

Pacz - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczachowski - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczalski - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczała - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczałek - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczanowski - 1470-80 od nazwy miejscowej Pacanów, dawniej Paczanów, Paczonów (kieleckie, gmina Pacanów).

Paczas - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Paczaska - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Paczaśna - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’; od pacześny ‘zrobiony z paczesi’.

Paczaśny - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’; od pacześny ‘zrobiony z paczesi’.

Paczatko - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’; od pacześny ‘zrobiony z paczesi’.

Paczecha - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczecki - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczek - 1654 od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczel - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczelowicz - 1570 76 od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczelski - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczena - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczeniak - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczeniuk - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczeny - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczeński - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczer - od pacer ‘zuchwalec’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Patzer, ta od staro-wysoko-niemieckiego Pzaao lub od imienia Paul.

Paczerkas - od pacer ‘zuchwalec’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Patzer, ta od staro-wysoko-niemieckiego Pzaao lub od imienia Paul.

Paczes - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Paczesna - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Paczesniak - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Paczesny - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Pacześ - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz; też od pacześ ‘odpadki lnu’.

Pacześna - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’; od pacześny ‘zrobiony z paczesi’.

Pacześnia - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’; od pacześny ‘zrobiony z paczesi’.

Pacześniak - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’; od pacześny ‘zrobiony z paczesi’.

Pacześniok - (Śl) od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’; od pacześny ‘zrobiony z paczesi’.

Pacześniowski - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’; od pacześny ‘zrobiony z paczesi’.

Pacześny - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’; od pacześny ‘zrobiony z paczesi’.

Paczew - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczewicz - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczewski - od nazwy miejscowej Paczoski, dziś Paczuski (siedleckie, gmina Bielany).

Paczka - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz; lub od paczka.

Paczkiewicz - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz; lub od paczka.

Paczko - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz; lub od paczka.

Paczkowiak - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz; lub od paczka.

Paczkowski - 1461 od nazw miejscowych Paczkowo, Paczków, Paczkowice (kilka miejscowości).

Paczków - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz; lub od paczka.

Paczniewicz - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz; lub od paczka.

Paczobut - od litewskiej nazwy osobowej Počobutas, Počebutis, od białoruskiego Pačabut, Pačabyt.

Paczoch - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczocha - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczoł - 1423 od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczoła - 1472 od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczołt - 1398 od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Paczołtowic - 1431 od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Paczonowski - 1477 od nazwy miejscowej Pacanów, dawniej Paczanów, Paczonów (kieleckie, gmina Pacanów).

Paczora - od pacer ‘zuchwalec’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Patzer, ta od staro-wysoko-niemieckiego Pzaao lub od imienia Paul.

Paczorek - od pacer ‘zuchwalec’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Patzer, ta od staro-wysoko-niemieckiego Pzaao lub od imienia Paul.

Paczorski - od pacer ‘zuchwalec’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Patzer, ta od staro-wysoko-niemieckiego Pzaao lub od imienia Paul.

Paczos - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Paczosa - 1444 od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Paczosek - 1470 od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Paczosik - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Paczosiński - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Paczoska, m. - 1440 od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Paczoske - (Pom) od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Paczoski - od nazwy miejscowej Paczoski, dziś Paczuski (siedleckie, gmina Bielany).

Paczosko - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Paczoskowic - 1440 od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Paczosna - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Paczoszka - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Paczoszko - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Paczowski - od nazwy miejscowej Paczoski, dziś Paczuski (siedleckie, gmina Bielany).

Paczóski - od nazwy miejscowej Paczoski, dziś Paczuski (siedleckie, gmina Bielany).

Paczuch - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczucha - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczuk - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczuka - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczukanis - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczul - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczula - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczull - (Pom) od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczulla - (Śl) od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczulski - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczuła - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczułkowski - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczułt - 1450 od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Paczuły - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczura - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczurek - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczurski - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczuski - od nazwy miejscowej Paczoski, dziś Paczuski (siedleckie, gmina Bielany).

Paczusko - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczusła - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczuszek - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczuszka - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczuszko - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczuszyński - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczuśka - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczut - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczutkowski - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczuwski - od nazwy miejscowej Paczoski, dziś Paczuski (siedleckie, gmina Bielany).

Paczwa - od pacwa, paczwa ‘zły duch, pokusa’.

Paczyk - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczykowski - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paczyn - od staropolskiego paczyna ‘wiosło’; ster’.

Paczyna - 1498 od staropolskiego paczyna ‘wiosło’; ster’.

Paczyniak - od staropolskiego paczyna ‘wiosło’; ster’.

Paczynic - 1271 od staropolskiego paczyna ‘wiosło’; ster’.

Paczyniowski - od staropolskiego paczyna ‘wiosło’; ster’.

Paczynka - 1424 od staropolskiego paczyna ‘wiosło’; ster’.

Paczynowski - 1455 od nazwy miejscowej Paczynowice, dziś Pacanowice (kaliskie, gmina Pleszew).

Paczyński - 1438 od nazw miejscowych Paczyna, Pacyna, Paczyn (kilka miejscowości).

Paczysko - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Pać - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paćka - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paćkiewicz - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paćko - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Paćkowski - od nazw miejscowych Paczkowo, Paczków, Paczkowice (kilka miejscowości).

Pada - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padacz - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padaczek - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padaj - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padajko - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padak - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padalak - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padalec - od padać ‘upadać, wywracać się’ lub od padalec ‘gatunek jaszczurki podobnej do węża’.

Padalewski - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padaliński - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padalis - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padalski - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padał - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padała - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padałko - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padało - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padamczuk - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padamczyk - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padanowski - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padar - od niemieckiej nazwy osobowej Pader, ta może od Bader ‘cyrulik’.

Padarecki - od niemieckiej nazwy osobowej Pader, ta może od Bader ‘cyrulik’.

Padarewski - od nazwy miejscowej Paderew (siedleckie, gmina Sterdyń).

Padarz - od niemieckiej nazwy osobowej Pader, ta może od Bader ‘cyrulik’.

Padas - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padasek - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padasz - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padaszkiewicz - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padaszyński - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padawacz - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padawca - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padawczyk - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padaż - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padczaszka - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padczyk - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padczyński - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Paddemski - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Pade - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padec - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padechnowicz - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padechowicz - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padecki - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padej - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padejasek - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padek - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padel - 1687–88 od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padela - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padelis - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padeliś - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padełko - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Pademski - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padeński - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Pader - od niemieckiej nazwy osobowej Pader, ta może od Bader ‘cyrulik’.

Paderecki - od niemieckiej nazwy osobowej Pader, ta może od Bader ‘cyrulik’.

Paderewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Pader, ta może od Bader ‘cyrulik’.

Paderewski - 1580 od nazwy miejscowej Paderew (siedleckie, gmina Sterdyń).

Paderski - od niemieckiej nazwy osobowej Pader, ta może od Bader ‘cyrulik’.

Padewicz - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padewski - 1566 od nazwy miejscowej Padew (tarnobrzeskie, gmina Padew Narodowa).

Padia - od popadia ‘żona popa’; też od popadiak ‘człowiek porywczy’ (pod wpływem białoruskim).

Padiak - od popadia ‘żona popa’; też od popadiak ‘człowiek porywczy’ (pod wpływem białoruskim).

Padias - od popadia ‘żona popa’; też od popadiak ‘człowiek porywczy’ (pod wpływem białoruskim).

Padiasek - od popadia ‘żona popa’; też od popadiak ‘człowiek porywczy’ (pod wpływem białoruskim).

Padisek - od popadia ‘żona popa’; też od popadiak ‘człowiek porywczy’ (pod wpływem białoruskim).

Padjas - od popadia ‘żona popa’; też od popadiak ‘człowiek porywczy’ (pod wpływem białoruskim).

Padjasek - od popadia ‘żona popa’; też od popadiak ‘człowiek porywczy’ (pod wpływem białoruskim).

Padjesek - od popadia ‘żona popa’; też od popadiak ‘człowiek porywczy’ (pod wpływem białoruskim).

Padko - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padkowiak - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padkowski - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padlach - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padlasek - od pod + las, określenie człowieka mieszkającego pod lasem.

Padlaszewski - od nazwy regionu Podlasie, dawniej Podlas + ze.

Padlaszuk - od nazwy regionu Podlasie, dawniej Podlas + ze.

Padlecki - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padlejski - od pod + las, określenie człowieka mieszkającego pod lasem.

Padler - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padlewski - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padlik - od padły ‘upadły, zdechły’, padło ‘padlina’.

Padlikowski - od padły ‘upadły, zdechły’, padło ‘padlina’.

Padliński - od padły ‘upadły, zdechły’, padło ‘padlina’.

Padlowski - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padła - od padły ‘upadły, zdechły’, padło ‘padlina’.

Padło - od padły ‘upadły, zdechły’, padło ‘padlina’.

Padłowski - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padłoż - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padnek - od padać ‘upadać, wywracać się’; od padnąć ‘paść, padnięcie.

Padniewski - od nazwy miejscowej Padniewo (bydgoskie, gmina Mogilno).

Padniuk - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padnuk - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Pado - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padoch - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padochin - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padok - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padolak - od staropolskiego padoł ‘dolina’.

Padolczak - od staropolskiego padoł ‘dolina’.

Padolec - od staropolskiego padoł ‘dolina’.

Padolis - od staropolskiego padoł ‘dolina’.

Padolski - od staropolskiego padoł ‘dolina’.

Padoł - od staropolskiego padoł ‘dolina’.

Padoła - od staropolskiego padoł ‘dolina’.

Padołowski - od staropolskiego padoł ‘dolina’.

Pador - od niemieckiej nazwy osobowej Pader, ta może od Bader ‘cyrulik’.

Padorski - od niemieckiej nazwy osobowej Pader, ta może od Bader ‘cyrulik’.

Pados - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padosek - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padosz - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padowicz - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padowski - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padół - od staropolskiego padoł ‘dolina’.

Padrak - od niemieckiej nazwy osobowej Pader, ta może od Bader ‘cyrulik’.

Padro - od niemieckiej nazwy osobowej Pader, ta może od Bader ‘cyrulik’.

Padrok - od niemieckiej nazwy osobowej Pader, ta może od Bader ‘cyrulik’.

Padrucki - od niemieckiej nazwy osobowej Pader, ta może od Bader ‘cyrulik’.

Padruczny - od niemieckiej nazwy osobowej Pader, ta może od Bader ‘cyrulik’.

Padryc - od niemieckiej nazwy osobowej Pader, ta może od Bader ‘cyrulik’.

Padryl - od niemieckiej nazwy osobowej Pader, ta może od Bader ‘cyrulik’.

Padsiadlik - od podsiąść, podsiadać.

Padstawka - od podstawa ‘podpora’.

Paduch - 1389 od padać ‘upadać, wywracać się’ lub od staropolskiego paduch ‘rozbójnik; morderca’.

Paduchowicz - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Paduchowski - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Paduchowycz - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padukiewicz - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padula - 1664 od padać ‘upadać, wywracać się’.

Paduła - 1653 od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padunio - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padura - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padurek - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padurski - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padus - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Paduschek - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padusiński - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padusowski - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Paduszak - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Paduszek - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Paduszka - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Paduszyński - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padwa - od nazwy miasta Padwa we Włoszech.

Padwak - od nazwy miasta Padwa we Włoszech.

Padwek - od nazwy miasta Padwa we Włoszech.

Padwiak - od nazwy miasta Padwa we Włoszech.

Padwica - 1403 od nazwy miasta Padwa we Włoszech lub od nazwy miejscowej Padew.

Padwicki - od nazwy miasta Padwa we Włoszech lub od nazwy miejscowej Padew.

Padwiński - od nazwy miasta Padwa we Włoszech lub od nazwy miejscowej Padew.

Padyasek - od popadia ‘żona popa’; też od popadiak ‘człowiek porywczy’ (pod wpływem białoruskim).

Padych - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padychiewicz - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padygowski - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padyjasak - od popadia ‘żona popa’; też od popadiak ‘człowiek porywczy’ (pod wpływem białoruskim).

Padyjasek - od popadia ‘żona popa’; też od popadiak ‘człowiek porywczy’ (pod wpływem białoruskim).

Padyjaszek - od popadia ‘żona popa’; też od popadiak ‘człowiek porywczy’ (pod wpływem białoruskim).

Padyk - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padykała - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padykuła - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padyma - od podyma, podejma ‘przyrząd spustowy w kuszy’.

Padymski - od podyma, podejma ‘przyrząd spustowy w kuszy’.

Padyn - od podyma, podejma ‘przyrząd spustowy w kuszy’.

Padyński - od podyma, podejma ‘przyrząd spustowy w kuszy’.

Padys - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padysek - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padysiak - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padysiewicz - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padysz - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padyszewicz - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padyszewski - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padyszyński - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padyś - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padziak - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padziawa - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padziawski - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padzich - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padziewicz - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padzik - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padzikowski - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padzina - 1387 od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padziński - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padzioch - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padziora - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padziorna - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padziszewski - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padziuk - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Padzyga - od padać ‘upadać, wywracać się’.

Paetz - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Paetzke - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Paetzol - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Paetzold - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Paetzoldt - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Pafaczyk - od paf ‘wyraz dźwiękonaśladowczy imitujący odgłos wystrzału’, od niemieckiej nazwy osobowej Paff, ta od Paffe ‘ksiądz, klecha’ lub od polskiego paw.

Pafak - od paf ‘wyraz dźwiękonaśladowczy imitujący odgłos wystrzału’, od niemieckiej nazwy osobowej Paff, ta od Paffe ‘ksiądz, klecha’ lub od polskiego paw.

Pafecki - od paf ‘wyraz dźwiękonaśladowczy imitujący odgłos wystrzału’, od niemieckiej nazwy osobowej Paff, ta od Paffe ‘ksiądz, klecha’ lub od polskiego paw.

Paff - od paf ‘wyraz dźwiękonaśladowczy imitujący odgłos wystrzału’, od niemieckiej nazwy osobowej Paff, ta od Paffe ‘ksiądz, klecha’ lub od polskiego paw.

Paflik - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pag - od paga ‘zapłata’, pagować ‘uwziąć się na kogoś’.

Paga - od paga ‘zapłata’, pagować ‘uwziąć się na kogoś’.

Pagac - 1787 od pajac, z gwarowego pagac ‘błazen, cyrkowiec’.

Pagacz - od pajac, z gwarowego pagac ‘błazen, cyrkowiec’.

Pagaczewski - od pajac, z gwarowego pagac ‘błazen, cyrkowiec’.

Pagała - 1564 od paga ‘zapłata’, pagować ‘uwziąć się na kogoś’.

Pagan - od poganin ‘człowiek wyznania niechrześcijańskiego’, w pochodnych też od poganiać.

Paganowska - od poganin ‘człowiek wyznania niechrześcijańskiego’, w pochodnych też od poganiać.

Pagas - od paga ‘zapłata’, pagować ‘uwziąć się na kogoś’.

Pagaż - od paga ‘zapłata’, pagować ‘uwziąć się na kogoś’.

Page - od paga ‘zapłata’, pagować ‘uwziąć się na kogoś’.

Pagel - od niemieckiej nazwy osobowej Pagel, ta od imienia Paulus.

Pagelis - od niemieckiej nazwy osobowej Pagel, ta od imienia Paulus.

Pagels - od niemieckiej nazwy osobowej Pagel, ta od imienia Paulus.

Pager - od paga ‘zapłata’, pagować ‘uwziąć się na kogoś’.

Paget - od paga ‘zapłata’, pagować ‘uwziąć się na kogoś’.

Pagie - od niemieckiej nazwy osobowej Pagel, ta od imienia Paulus.

Pagiel - od niemieckiej nazwy osobowej Pagel, ta od imienia Paulus.

Pagielski - od niemieckiej nazwy osobowej Pagel, ta od imienia Paulus.

Pagieła - od niemieckiej nazwy osobowej Pagel, ta od imienia Paulus.

Pagiełka - od niemieckiej nazwy osobowej Pagel, ta od imienia Paulus.

Pagiełła - od niemieckiej nazwy osobowej Pagel, ta od imienia Paulus.

Pagiewski - od paga ‘zapłata’, pagować ‘uwziąć się na kogoś’.

Paginowski - od pagina ‘liczba oznaczająca numer strony w książce’.

Pagiński - od pagina ‘liczba oznaczająca numer strony w książce’.

Pagon - od poganin ‘człowiek wyznania niechrześcijańskiego’, w pochodnych też od poganiać.

Pagonowicz - od poganin ‘człowiek wyznania niechrześcijańskiego’, w pochodnych też od poganiać.

Pagonowski - od poganin ‘człowiek wyznania niechrześcijańskiego’, w pochodnych też od poganiać.

Pagoński - od poganin ‘człowiek wyznania niechrześcijańskiego’, w pochodnych też od poganiać.

Pagor - od pagór, pagórek ‘wzniesienie, góra’.

Pagos - od paga ‘zapłata’, pagować ‘uwziąć się na kogoś’.

Pagowski - od paga ‘zapłata’, pagować ‘uwziąć się na kogoś’.

Pagór - od pagór, pagórek ‘wzniesienie, góra’.

Pagórek - od pagór, pagórek ‘wzniesienie, góra’.

Pagórski - od pagór, pagórek ‘wzniesienie, góra’.

Paguła - od paga ‘zapłata’, pagować ‘uwziąć się na kogoś’.

Pagur - od pagór, pagórek ‘wzniesienie, góra’.

Pagura - od pagór, pagórek ‘wzniesienie, góra’.

Pahola - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Paholczak - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’.

Paholski - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław; w pochodnych też od wyrazu pacha, pachać ‘czynić, działać’

Paiąk - od pająk.

Paj - 1385 od staropolskiego paj ‘część, dział’, od gwarowego paja ‘pysk, gęba’.

Paja - od staropolskiego paj ‘część, dział’, od gwarowego paja ‘pysk, gęba’.

Pajac - od pajac, z gwarowego pagac ‘błazen, cyrkowiec’.

Pajaczek - od pajac, z gwarowego pagac ‘błazen, cyrkowiec’.

Pajaczkowski - od pajac, z gwarowego pagac ‘błazen, cyrkowiec’.

Pajak - od staropolskiego paj ‘część, dział’, od gwarowego paja ‘pysk, gęba’.

Pajakiewicz - od staropolskiego paj ‘część, dział’, od gwarowego paja ‘pysk, gęba’.

Pając - od pająk.

Pającki - od pająk.

Pajączek - 1488 od pająk lub od pajączek.

Pajączkiewicz - od pająk lub od pajączek.

Pajączkowski - 1766 od pająk lub od pajączek.

Pajączyk - 1641 od pająk lub od pajączek.

Pająk - 1455 od pająk.

Pająkiewicz - 1746 od pająk.

Pająkowic - 1424 od pająk.

Pająkowski - od pająk lub od nazwy miejscowej Pająków (radomskie, gmina Przyłęk).

Pająk-Pięta - złożenia brak; Pająk 1455 od pająk; Pięta 1352 od pięta ‘tylna część stopy’.

Pająski - od pająk.

Pajątko - 1439 od pająk.

Pajcha - od pejka ‘owad dwuskrzydły’.

Pajchel - od pejka ‘owad dwuskrzydły’.

Pajchert - od niemieckiej nazwy osobowej Peichert, ta od nazw osobowych Peikert, Penkert, a te od średnio-wysoko-niemieckiego pükaere ‘dobosz’.

Pajchrowski - od niemieckiej nazwy osobowej Peichert, ta od nazw osobowych Peikert, Penkert, a te od średnio-wysoko-niemieckiego pükaere ‘dobosz’.

Pajchut - od pejka ‘owad dwuskrzydły’.

Pajcy - od pejcz ‘krótki bicz z rączką’.

Pajcz - od pejcz ‘krótki bicz z rączką’.

Pajczak - od pejcz ‘krótki bicz z rączką’.

Pajczuk - od pejcz ‘krótki bicz z rączką’.

Pajczyk - od pejcz ‘krótki bicz z rączką’.

Pajda - 1532 od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajdak - od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajdała - od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajdas - od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajdasz - od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajdaszka - od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajdecki - od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajdek - od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajdesz - od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajdiowski - od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajdis - od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajdla - od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajdłowski - od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajdo - 1657 od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajdoła - od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajdos - od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajdosz - od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajdowski - od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajdra - 1788 od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajdrak - 1666 od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajduczenko - od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajduszewski - od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajduś - od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajdzia - 1726 od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajdziak - 1666 od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajdziewicz - od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajdzik - 1619 od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajdziński - od pajda ‘kawałek chlea’.

Pajdziuk - od pajda ‘kawałek chleba’.

Pajecki - od staropolskiego paj ‘część, dział’, od gwarowego paja ‘pysk, gęba’.

Pajek - od staropolskiego paj ‘część, dział’, od gwarowego paja ‘pysk, gęba’.

Pajencki - od pająk.

Pajenczak - od pająk.

Pajenczyk - od pająk.

Pajer - od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajerczak - od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajerczyk - 1624 od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajerek - od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajerewski - od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajerowicz - 1624 od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajerowski - od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajerski - 1762 od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajeski - od pająk.

Pajewski - 1497 od nazwy miejscowej Pajewo (ciechanowskie, gmina Gołymin-Ośrodek).

Pajęcki - 1769 od pająk.

Pajęczak - od pająk.

Pajęczek - od pająk.

Pajęczewski - od pająk.

Pajęczkowski - 1766 od pająk

Pajęczyński - od pająk

Pajęk - od pająk.

Pajęstka - od pająk

Pajgert - od niemieckiej nazwy osobowej Peichert, ta od nazw osobowych Peikert, Penkert, a te od średnio-wysoko-niemieckiego pükaere ‘dobosz’.

Pajk - od staropolskiego paj ‘część, dział’, od gwarowego paja ‘pysk, gęba’.

Pajka - od staropolskiego paj ‘część, dział’, od gwarowego paja ‘pysk, gęba’.

Pajker - od niemieckiej nazwy osobowej Peichert, ta od nazw osobowych Peikert, Penkert, a te od średnio-wysoko-niemieckiego pükaere ‘dobosz’.

Pajkert - od niemieckiej nazwy osobowej Peichert, ta od nazw osobowych Peikert, Penkert, a te od średnio-wysoko-niemieckiego pükaere ‘dobosz’.

Pajkiert - od niemieckiej nazwy osobowej Peichert, ta od nazw osobowych Peikert, Penkert, a te od średnio-wysoko-niemieckiego pükaere ‘dobosz’.

Pajkiet - od niemieckiej nazwy osobowej Peichert, ta od nazw osobowych Peikert, Penkert, a te od średnio-wysoko-niemieckiego pükaere ‘dobosz’.

Pajko - od staropolskiego paj ‘część, dział’, od gwarowego paja ‘pysk, gęba’.

Pajkos - od staropolskiego paj ‘część, dział’, od gwarowego paja ‘pysk, gęba’.

Pajkosz - od staropolskiego paj ‘część, dział’, od gwarowego paja ‘pysk, gęba’.

Pajkowski - od staropolskiego paj ‘część, dział’, od gwarowego paja ‘pysk, gęba’, też od nazwymiejscowejPajkowa (nowosądeckie, gmina Lubień).

Pajkusz - od staropolskiego paj ‘część, dział’, od gwarowego paja ‘pysk, gęba’.

Pajnak - od pan lub od imienia Pankracy.

Pajnok - od pan lub od imienia Pankracy.

Pajnowski - od pan lub od imienia Pankracy.

Pajnuk - od pan lub od imienia Pankracy.

Pajok - (Młp) od pająk.

Pajołek - od staropolskiego paj ‘część, dział’, od gwarowego paja ‘pysk, gęba’.

Pajon - od staropolskiego paj ‘część, dział’, od gwarowego paja ‘pysk, gęba’.

Pajonczak - od pająk.

Pajonczek - od pająk.

Pajonczkowski - od pająk.

Pajonczyk - od pająk.

Pajonik - od staropolskiego paj ‘część, dział’, od gwarowego paja ‘pysk, gęba’.

Pajonk - od pająk.

Pajonkowski - od pająk.

Pajończek - od pająk.

Pajończyk - od pająk.

Pajor - 1559 od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajorczyk - 1625 od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajorek - od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajorkowski - od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajorski - od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajos - od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajowski - od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajór - od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajóra - od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajórek - od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajrowski - od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajs - od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajser - od niemieckiej nazwy osobowej Peiser, ta zapewnie od nazwy miejscowej Peise.

Pajsert - od niemieckiej nazwy osobowej Peiser, ta zapewnie od nazwy miejscowej Peise.

Pajski - od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajsler - od niemieckiej nazwy osobowej Peiser, ta zapewnie od nazwy miejscowej Peise lub od niemieckiej nazwy osobowej Beisler.

Pajszczyk - 1620 od pan lub od imienia Pankracy.

Pajt - od gwarowego pajta ‘bróg, szopa na polu’.

Pajtak - od gwarowego pajta ‘bróg, szopa na polu’.

Pajtar - od gwarowego pajta ‘bróg, szopa na polu’.

Pajtarz - od gwarowego pajta ‘bróg, szopa na polu’.

Pajtas - od gwarowego pajta ‘bróg, szopa na polu’ lub od pajtasz ‘towarzysz’.

Pajtasz - 1793 od gwarowego pajta ‘bróg, szopa na polu’ lub od pajtasz ‘towarzysz’.

Pajtaś - od gwarowego pajta ‘bróg, szopa na polu’.

Pajtek - od gwarowego pajta ‘bróg, szopa na polu’.

Pajtel - od gwarowego pajta ‘bróg, szopa na polu’.

Pajto - od gwarowego pajta ‘bróg, szopa na polu’.

Pajtosz - od gwarowego pajta ‘bróg, szopa na polu’.

Pajtra - od gwarowego pajta ‘bróg, szopa na polu’.

Pajuczenok - od pająk.

Pajuk - od pająk.

Pajuna - od staropolskiego paj ‘część, dział’, od gwarowego paja ‘pysk, gęba’.

Pajunk - od pająk.

Pajunke - od pająk.

Pajur - od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajura - od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajurek - od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajurkowski - od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajuro - od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajurowski - od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajurski - od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pajzderski - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pajzent - od niemieckiej nazwy osobowej Peiser, ta zapewnie od nazwy miejscowej Peise.

Pajzer - od niemieckiej nazwy osobowej Peiser, ta zapewnie od nazwy miejscowej Peise.

Pajzert - od niemieckiej nazwy osobowej Peiser, ta zapewnie od nazwy miejscowej Peise.

Pajzkiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Peiser, ta zapewnie od nazwy miejscowej Peise.

Pajzler - od niemieckiej nazwy osobowej Peiser, ta zapewnie od nazwy miejscowej Peise.

Pak - 1354 od imion złożonych typu Pakosław.

Pakacz - 1497 od imion złożonych typu Pakosław.

Pakal - 1494 od imion złożonych typu Pakosław.

Pakalarczyk - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakalicki - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakaliński - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakalnicki - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakalski - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakaltys - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakaluk - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakała - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakałko - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakas - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakasiewicz - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakasiński - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakasz - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakaszewski - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakciński - od pakczyć ‘gromadzić się’.

Pakczek - od pakczyć ‘gromadzić się’.

Pakczyński - od pakczyć ‘gromadzić się’.

Pakeiser - od niemieckiej nazwy osobowej Packheiser, ta od nazwy miejscowej Packhausen.

Pakeizer - od niemieckiej nazwy osobowej Packheiser, ta od nazwy miejscowej Packhausen.

Pakejzer - od niemieckiej nazwy osobowej Packheiser, ta od nazwy miejscowej Packhausen.

Pakeltis - od litewskiej nazwy osobowej Pakeltis.

Pakeltys - od litewskiej nazwy osobowej Pakeltis.

Pakeła - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakes - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakiel - 1392 od imion złożonych typu Pakosław.

Pakiela - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakielewicz - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakielski - 1721 od imion złożonych typu Pakosław.

Pakieltis - od litewskiej nazwy osobowej Pakeltis.

Pakieł - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakieła - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakiełka - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakiełła - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakiełło - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakieło - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakier - od niemieckiej nazwy osobowej Peker, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pek ‘dzida, włócznia’, peker ‘rzemieślnik wyrabiający włócznie’ lub od nazwy miejscowej Beck.

Pakiera - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakierski - od niemieckiej nazwy osobowej Peker, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pek ‘dzida, włócznia’, peker ‘rzemieślnik wyrabiający włócznie’ lub od nazwy miejscowej Beck.

Pakierz - od niemieckiej nazwy osobowej Peker, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pek ‘dzida, włócznia’, peker ‘rzemieślnik wyrabiający włócznie’ lub od nazwy miejscowej Beck.

Pakies - od niemieckiej nazwy osobowej Peker, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pek ‘dzida, włócznia’, peker ‘rzemieślnik wyrabiający włócznie’ lub od nazwy miejscowej Beck.

Pakieser - od niemieckiej nazwy osobowej Packheiser, ta od nazwy miejscowej Packhausen.

Pakieś - od niemieckiej nazwy osobowej Peker, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pek ‘dzida, włócznia’, peker ‘rzemieślnik wyrabiający włócznie’ lub od nazwy miejscowej Beck.

Pakirski - od niemieckiej nazwy osobowej Peker, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pek ‘dzida, włócznia’, peker ‘rzemieślnik wyrabiający włócznie’ lub od nazwy miejscowej Beck.

Pakirz - od niemieckiej nazwy osobowej Peker, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pek ‘dzida, włócznia’, peker ‘rzemieślnik wyrabiający włócznie’ lub od nazwy miejscowej Beck.

Pakiser - od niemieckiej nazwy osobowej Packheiser, ta od nazwy miejscowej Packhausen.

Pakisz - od niemieckiej nazwy osobowej Peker, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pek ‘dzida, włócznia’, peker ‘rzemieślnik wyrabiający włócznie’ lub od nazwy miejscowej Beck.

Pakizer - od niemieckiej nazwy osobowej Packheiser, ta od nazwy miejscowej Packhausen.

Pakl - od gwarowego pakla, pakła ‘płótno zgrzebne, pozostałość po oczyszczonych konopiach’.

Pakla - 1523-40 od gwarowego pakla, pakła ‘płótno zgrzebne, pozostałość po oczyszczonych konopiach’.

Paklak - od gwarowego pakla, pakła ‘płótno zgrzebne, pozostałość po oczyszczonych konopiach’.

Pakleła - od gwarowego pakla, pakła ‘płótno zgrzebne, pozostałość po oczyszczonych konopiach’.

Paklepa - od poklepać ‘masować; obgadać’.

Paklerski - od gwarowego pakla, pakła ‘płótno zgrzebne, pozostałość po oczyszczonych konopiach’.

Paklesa - od gwarowego pakla, pakła ‘płótno zgrzebne, pozostałość po oczyszczonych konopiach’.

Pakleta - od gwarowego pakla, pakła ‘płótno zgrzebne, pozostałość po oczyszczonych konopiach’.

Paklewicz - od gwarowego pakla, pakła ‘płótno zgrzebne, pozostałość po oczyszczonych konopiach’.

Paklewski - od gwarowego pakla, pakła ‘płótno zgrzebne, pozostałość po oczyszczonych konopiach’.

Pakleza - od gwarowego pakla, pakła ‘płótno zgrzebne, pozostałość po oczyszczonych konopiach’.

Paklępa - od poklepać ‘masować; obgadać’.

Paklik - od gwarowego pakla, pakła ‘płótno zgrzebne, pozostałość po oczyszczonych konopiach’.

Paklikowski - od gwarowego pakla, pakła ‘płótno zgrzebne, pozostałość po oczyszczonych konopiach’.

Pakluczuk - od gwarowego pakla, pakła ‘płótno zgrzebne, pozostałość po oczyszczonych konopiach’.

Paklus - od gwarowego pakla, pakła ‘płótno zgrzebne, pozostałość po oczyszczonych konopiach’.

Pakluś - od gwarowego pakla, pakła ‘płótno zgrzebne, pozostałość po oczyszczonych konopiach’.

Pakła - od gwarowego pakla, pakła ‘płótno zgrzebne, pozostałość po oczyszczonych konopiach’.

Pakłos - od gwarowego pakla, pakła ‘płótno zgrzebne, pozostałość po oczyszczonych konopiach’.

Pakłoś - od gwarowego pakla, pakła ‘płótno zgrzebne, pozostałość po oczyszczonych konopiach’.

Pakoca - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakocki - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakolik - 1478 od imion złożonych typu Pakosław.

Pakoluk - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakoła - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakoński - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakorski - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakorz - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakos - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakosa - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakosiak - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakosiewicz - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakosiewnik - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakosik - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakosiński - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakosławski - 1387 od nazwy miejscowej Pakosław (leszczyńskie, gmina Miejska Górka; poznańskie, gmina Lwówek).

Pakostka, ż. - 1398 od imion złożonych typu Pakosław.

Pakosz - 1301 od imion złożonych typu Pakosław.

Pakoszek - 1470-80 od imion złożonych typu Pakosław.

Pakoszewicz - 1497 od imion złożonych typu Pakosław.

Pakoszewski - 1590 od nazw miejscowych Pakoszowce (KrW), Pakoszówka (nowosądeckie, gmina Łabowa).

Pakoszowicz - 1425 od imion złożonych typu Pakosław.

Pakoszowski - 1443 od nazw miejscowych Pakoszowce (KrW), Pakoszówka (nowosądeckie, gmina Łabowa).

Pakoś - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakow - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakowicz - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakowiec - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakowski - 1430 od nazwy miejscowej Pakowo (wieś zagrodowa, powiat kościański).

Pakólski - starsze przekazy od Pak, nowsze od pakuły ‘krótkie włókna wyczesane z lnu i konopi; pakunek’.

Pakół - starsze przekazy od Pak, nowsze od pakuły ‘krótkie włókna wyczesane z lnu i konopi; pakunek’.

Pakóła - starsze przekazy od Pak, nowsze od pakuły ‘krótkie włókna wyczesane z lnu i konopi; pakunek’.

Pakrzys - od pokrzywa, ze staropolskiego też koprzywa.

Pakrzywa - od pokrzywa, ze staropolskiego też koprzywa.

Paksiński - od nazwy miejscowej Pakszyn (poznańskie, gmina Czerniejewo).

Paksztajtis - od litewskich nazw osobowych Pakštys, Pakšys.

Paksztys - od litewskich nazw osobowych Pakštys, Pakšys.

Pakszynowski - 1497 od nazwy miejscowej Pakszyn (poznańskie, gmina Czerniejewo).

Pakszyński - 1399 od nazwy miejscowej Pakszyn (poznańskie, gmina Czerniejewo).

Pakszys - od litewskich nazw osobowych Pakštys, Pakšys.

Pakszysz - od litewskich nazw osobowych Pakštys, Pakšys.

Pakua - starsze przekazy od Pak, nowsze od pakuły ‘krótkie włókna wyczesane z lnu i konopi; pakunek’.

Pakuch - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakucin - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakuciński - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakucki - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakuczak - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakuć - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakul - starsze przekazy od Pak, nowsze od pakuły ‘krótkie włókna wyczesane z lnu i konopi; pakunek’.

Pakula - 1620 starsze przekazy od Pak, nowsze od pakuły ‘krótkie włókna wyczesane z lnu i konopi; pakunek’.

Pakulak - 1771 starsze przekazy od Pak, nowsze od pakuły ‘krótkie włókna wyczesane z lnu i konopi; pakunek’.

Pakularz - starsze przekazy od Pak, nowsze od pakuły ‘krótkie włókna wyczesane z lnu i konopi; pakunek’.

Pakulasz - starsze przekazy od Pak, nowsze od pakuły ‘krótkie włókna wyczesane z lnu i konopi; pakunek’.

Pakulec - starsze przekazy od Pak, nowsze od pakuły ‘krótkie włókna wyczesane z lnu i konopi; pakunek’.

Pakulik - starsze przekazy od Pak, nowsze od pakuły ‘krótkie włókna wyczesane z lnu i konopi; pakunek’.

Pakuliński - starsze przekazy od Pak, nowsze od pakuły ‘krótkie włókna wyczesane z lnu i konopi; pakunek’.

Pakulla - starsze przekazy od Pak, nowsze od pakuły ‘krótkie włókna wyczesane z lnu i konopi; pakunek’.

Pakulnicewicz - od litewskiej nazwy osobowej Pakulnis; też od pakulny ‘zrobiony z pakuł, zgrzebny’.

Pakulnicki - od litewskiej nazwy osobowej Pakulnis.

Pakulniewicz - od litewskiej nazwy osobowej Pakulnis.

Pakulnis - od litewskiej nazwy osobowej Pakulnis.

Pakulski - starsze przekazy od Pak, nowsze od pakuły ‘krótkie włókna wyczesane z lnu i konopi; pakunek’.

Pakuluk - starsze przekazy od Pak, nowsze od pakuły ‘krótkie włókna wyczesane z lnu i konopi; pakunek’.

Pakuła - 1398 starsze przekazy od Pak, nowsze od pakuły ‘krótkie włókna wyczesane z lnu i konopi; pakunek’.

Pakuła-Pakulski - złożenia brak; Pakuła 1398 starsze przekazy od Pak, nowsze od pakuły ‘krótkie włókna wyczesane z lnu i konopi; pakunek’; Pakulski starsze przekazy od Pak, nowsze od pakuły ‘krótkie włókna wyczesane z lnu i konopi; pakunek’.

Pakułła - starsze przekazy od Pak, nowsze od pakuły ‘krótkie włókna wyczesane z lnu i konopi; pakunek’.

Pakuło - starsze przekazy od Pak, nowsze od pakuły ‘krótkie włókna wyczesane z lnu i konopi; pakunek’.

Pakułowski - starsze przekazy od Pak, nowsze od pakuły ‘krótkie włókna wyczesane z lnu i konopi; pakunek’.

Pakuniewicz - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakunkiewicz - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakuński - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakur - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakura - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakus - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakusa - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakusch - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakusiewicz - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakusiński - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakuska - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakusy - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakusz - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakuszczak - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakuszek - 1342 od imion złożonych typu Pakosław.

Pakuszewski - od nazw miejscowych Pakoszowce (KrW), Pakoszówka (nowosądeckie, gmina Łabowa).

Pakuszkiewicz - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakuszko - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakuszta - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakuszto - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakuszyński - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakuściak - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakut - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakuta - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakutko - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakutyński - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakuza - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakuża - od imion złożonych typu Pakosław.

Pakyser - od niemieckiej nazwy osobowej Packheiser, ta od nazwy miejscowej Packhausen.

Pakyzer - od niemieckiej nazwy osobowej Packheiser, ta od nazwy miejscowej Packhausen.

Pal - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pala - 1423 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palac - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palach - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palacha - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palachowski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palacios - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palacius - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palacki - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palacz - 1754 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik; od palacz ‘człowiek obsługujący palenisko’.

Palaczak - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palaczek - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palaczewski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palaczkiewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palaczuk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palaczyk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palaczyński - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palaj - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palak - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palakowski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palamar - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Palamarczuk - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Palamarczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Palamarz - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Palamasz - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Palamer - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Palan - od palan ‘rozpalony, rozniecony’.

Palancewicz - od palan ‘rozpalony, rozniecony’.

Palanciuk - od palan ‘rozpalony, rozniecony’.

Paland - od palant ‘rodzaj gry zespołowej’, palantować ‘bić kijam’.

Palandes - od palant ‘rodzaj gry zespołowej’, palantować ‘bić kijam’.

Palanik - od palan ‘rozpalony, rozniecony’.

Palanis - od palan ‘rozpalony, rozniecony’.

Palankiewicz - od palan ‘rozpalony, rozniecony’.

Palanowicz - od palan ‘rozpalony, rozniecony’.

Palanowski - od palan ‘rozpalony, rozniecony’.

Palant - od palant ‘rodzaj gry zespołowej’, palantować ‘bić kijam’.

Palanus - od palan ‘rozpalony, rozniecony’.

Palańczyk - od palan ‘rozpalony, rozniecony’.

Palański - od palan ‘rozpalony, rozniecony’.

Palar - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palarczak - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palarczyk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palarowski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palarski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palarus - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palarz - 1786 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik; od palarz ‘palacz’.

Palas - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palasek - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palasiak - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palasik - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palasiński - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palaska - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palasz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palaszczyk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palaszek - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palaszewski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palaszka - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palaszke - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palaszyk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palaszyński - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palaszys - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palat - od łacińskiego palatum ‘podniebienie’.

Palatan - od łacińskiego palatum ‘podniebienie’.

Palatin - od palatyn ‘wojewoda, namiestnik królewski’.

Palatinus - 1425 od palatyn ‘wojewoda, namiestnik królewski’.

Palaton - od łacińskiego palatum ‘podniebienie’.

Palatyn - od palatyn ‘wojewoda, namiestnik królewski’.

Palatynus - od palatyn ‘wojewoda, namiestnik królewski’.

Palatyński - od palatyn ‘wojewoda, namiestnik królewski’.

Palatz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paląca - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palący - 1494 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik; od palący.

Palc - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palca - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palcan - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palcar - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Palcat - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palcaty - 1797 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik; od gwarowego palcaty.

Palcek - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palcer - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Palcewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palcewski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palch - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palchleb - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palchowski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palckowiak - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palcowski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palcuch - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palcuga - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palcun - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palcza - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palczak - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palczakiewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palczar - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Palczarski - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Palczech - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palczek - 1400 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palczerski - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Palczeski - od nazw miejscowych Palczowice, Palczewo (kilka wsi).

Palczewski - 1424 od nazw miejscowych Palczowice, Palczewo (kilka wsi).

Palczowski - 1438 od nazw miejscowych Palczowice, Palczewo (kilka wsi).

Palczuga - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palczuk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palczukiewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palczun - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palczyk - 1439 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palczykiewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palczykowski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palczyński - od nazwy miejscowej Palczyn (bydgoskie, gmina Złotniki Kujawskie).

Palczyński - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paldupa - 1650 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paldupiak - 1659 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paldupski - 1653 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paldy - od imienia Pałładuja, używanego w Kościele prawosławnym, to pochodzenia greckiego, od przydomka bogini Ateny Pallas, dop. Pallados.

Palec - 1413 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palechowski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palecki - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paleczech - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paleczek - 1439 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paleczek - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paleczka - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paleczko - 1433 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paleczna - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palecznik - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paleczny - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palega - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palej - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palejczuk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palejczyk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palejewski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palejko - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palejowski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palek - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palen - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palencewicz - od palant ‘rodzaj gry zespołowej’, palantować ‘bić kijam’.

Palenciak - od palant ‘rodzaj gry zespołowej’, palantować ‘bić kijam’.

Palencik - od palant ‘rodzaj gry zespołowej’, palantować ‘bić kijam’.

Palenciuk - od palant ‘rodzaj gry zespołowej’, palantować ‘bić kijam’.

Palenczuk - od palant ‘rodzaj gry zespołowej’, palantować ‘bić kijam’.

Palenda - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palenga - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palenia - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paleniak - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palenica - 1786 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać; od palenica ‘placek, podpłomyk’.

Palenicek - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palenicki - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paleniczak - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paleniczek - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paleniczka - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paleniczuk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paleniecek - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palenik - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palenio - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palenka - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palenkiewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palenko - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palenta - od palant ‘rodzaj gry zespołowej’, palantować ‘bić kijam’.

Paleń - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paleńciuk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paleńczuk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paleńko - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paleński - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paleolog - od paleolog ‘archeolog’.

Paler - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palerczyk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palerek - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palerowicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palerowski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palesa - od nazwy miejscowej Polesie (kilka miejscowości).

Palesak - od nazwy miejscowej Polesie (kilka miejscowości).

Palesche - (Śl) od nazwy miejscowej Polesie (kilka miejscowości).

Paleski - od nazwy miejscowej Polesie (kilka miejscowości).

Palessa - od nazwy miejscowej Polesie (kilka miejscowości).

Palester - od palestra ‘ogół adwokatów, dawniej też rejenci i notariusze’.

Palestrant - od palestrant ‘członek palestry’.

Palestrunt - od palestrant ‘członek palestry’.

Paleszczuk - od nazwy miejscowej Polesie (kilka miejscowości).

Paleszko - od nazwy miejscowej Polesie (kilka miejscowości).

Paleszkowicz - 1310 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paleszuk - od nazwy miejscowej Polesie (kilka miejscowości).

Paleszyński - od nazwy miejscowej Polesie (kilka miejscowości).

Paleta - od paleta ‘płytka służąca do rozrabiania i mieszania farb’.

Paletko - od paleta ‘płytka służąca do rozrabiania i mieszania farb’.

Paletta - od paleta ‘płytka służąca do rozrabiania i mieszania farb’.

Palewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palewski - 1759 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palewski - od nazwy miejscowej Palowice (katowickie, gmina Leszczyny).

Palęcik - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palęciuk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palęcki - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palęczny - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palęda - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palędzki - 1391 od nazwy miejscowej Palędzie (bydgoskie, gmina Mogilno; poznańskie, gmina Dopiewo).

Palęga - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palęt - 1386 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palęta - 1125 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pali - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palibida - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paliborek - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palibroda - 1440 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palibuda - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palica - 1688 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palicewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palich - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palichata - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palichleb - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palichlep - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palichowski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paliciewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paliciński - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paliciuc - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palicki - od nazwy miejscowej Policko (gorzowskie, gmina Pszczew), Policzko (piotrkowskie, gmina Przedbórz).

Palicyn - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paliczak - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paliczek - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paliczka - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paliczko - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paliczuk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paliczyński - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palider - 1658 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paliderczak - 1656 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paliderek - 1636 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palidrab - 1725 od palić + drab.

Palidrzak - 1666 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palidupa - 1608 od palić + dupa.

Palidupiak - 1638 od palić + dupa.

Palidupik - 1629 od palić + dupa.

Palidwór - od palić + dwór.

Paliewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palifka - od polewka, poliwka ‘rodzaj zupy’, polewać, poliwać.

Paliga - 1789 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palij - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palijanis - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palijański - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palijczuk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palijenko - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palijewski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palijna - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palijowski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palijów - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palik - 1265 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palikarski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palikat - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palikiewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palikij - 1537 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palikot - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palikowski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palików - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palił - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paliło - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palimaka - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paliman - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palimączyński - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palimąka - 1754 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palimeris - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palimonka - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palin - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palina - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paliniewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paliniewski - 1610 (KrW) od nazwy miejscowej Polinów (białostockie, gmina Janów Podlaski).

Palinka - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palinkiewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palinko - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palinnik - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palinowski - od nazwy miejscowej Polinów (białostockie, gmina Janów Podlaski).

Palińczuk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paliński - 1667 od nazwy miejscowej Polinów (białostockie, gmina Janów Podlaski).

Paliński - 1776 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paliocha - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palion - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palios - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paliot - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palis - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palisa - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palisiak - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palisiakiewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paliswiat - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palisz - 1250 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palisza - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paliszak - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paliszański - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paliszczak - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paliszczuk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paliszek - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paliszek-Saładyga - złożenia brak; Paliszek od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać; Saładyga zapewne od litewskiej nazwy osobowej Saladžius.

Paliszewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paliszewski - 1430 od nazwy miejscowej Paliszewo (pilskie, gmina Czarnków), Paliszowiec (nowosądeckie, gmina Bobowa).

Paliszkiewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paliszowic - 1284 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paliszowski - od nazwy miejscowej Paliszewo (pilskie, gmina Czarnków), Paliszowiec (nowosądeckie, gmina Bobowa).

Paliszuk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paliś - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paliśkiewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paliświat - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paliświt - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palita - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palitkiewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palitowicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palitza - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paliuch - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paliukiewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paliwczak - od polewka, poliwka ‘rodzaj zupy’, polewać, poliwać.

Paliwida - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paliwidy - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paliwka - od polewka, poliwka ‘rodzaj zupy’, polewać, poliwać.

Paliwko - od polewka, poliwka ‘rodzaj zupy’, polewać, poliwać.

Paliwo - od polewka, poliwka ‘rodzaj zupy’, polewać, poliwać.

Paliwod - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paliwoda - 1698 od paliwoda ‘łgarz, kłamca’.

Paliwoda-Matiolański - złożenia brak; Paliwoda 1698 od paliwoda ‘łgarz, kłamca’; Matiolański brak.

Paliwodziński - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paljan - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paljanczyk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paljocha - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paljon - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palka - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palkaj - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palke - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palki - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palkie - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palkiewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palkij - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palko - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palkowicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palkowski - od nazwy miejscowej Pałki (kilka wsi).

Palkus - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Pall - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palla - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Pallach - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Pallado - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Pallak - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Pallas - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Pallasch - (Pom) od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pallaschke - (Pom) od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pallasek - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pallasz - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pallaszke - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Palle - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Pallek - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Pallester - od palestra ‘ogół adwokatów, dawniej też rejenci i notariusze’.

Pallica - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palluch - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pallus - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palluth - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Pally - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palm - od palma ‘rózga wierzbowa’.

Palma - od palma ‘rózga wierzbowa’.

Palmaczyński - od palma ‘rózga wierzbowa’.

Palmaczyński - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palmaka - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palman - od imienia Palamon używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Palaimon ‘zapaśnik’.

Palmanowski - od imienia Palamon używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Palaimon ‘zapaśnik’.

Palmar - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Palmarczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Palmasz - (= arz) od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Palmączyński - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palmąka - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palmątka - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palme - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Palmer - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Palmeri - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Palmerski - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Palmęka - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palmi - od palma ‘rózga wierzbowa’.

Palmi-Kukiełko - złożenia brak; Palmi od palma ‘rózga wierzbowa’; Kukiełko od kukła ‘lalka, marionetka’ lub od staropolskiego kukla ‘podłużna bułka; kaptur’.

Palmiński - od palma ‘rózga wierzbowa’.

Palmira - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Palmirski - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Palmonczyński - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palmonka - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palmonski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palmoszczyński - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palmowski - 1796 od nazwy miejscowej Palmowo (konińskie, gmina Wierzbinek).

Palniak - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palnicki - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palnikowski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać; od palnik.

Palniuk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palnowski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paloc - (= acz; Śl) od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paloch - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palocha - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palon - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palonek - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palonis - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palonius - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palonka - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palony - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palorzka - (= osz) od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palos - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palosz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paloszek - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palot - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palow - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palowczyk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palowek - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palowicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palowski - od nazwy miejscowej Palowice (katowickie, gmina Leszczyny).

Palów - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palpuch - od pampuch, pańpuch, pępuch ‘rodzaj pączka, racuch’.

Palpuchowski - od pampuch, pańpuch, pępuch ‘rodzaj pączka, racuch’.

Pals - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Palsz - do niemieckich nazw osobowych Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Palszczak - do niemieckich nazw osobowych Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Palszczuk - do niemieckich nazw osobowych Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Palszczyński - do niemieckich nazw osobowych Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Palszka - 1415 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palszow - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Palszyn - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Palszys - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Palt - od gwarowego palt, palet ‘płaszcz’.

Palta - od gwarowego palt, palet ‘płaszcz’.

Palto - od gwarowego palt, palet ‘płaszcz’.

Paluba - od staropolskiego pałuba ‘pniak’, też ‘pokrycie wozu’.

Palubiak - od staropolskiego pałuba ‘pniak’, też ‘pokrycie wozu’.

Palubicki - od nazwy miejscowej Pałubice (gdańskie, gmina Sierakowice).

Palubiec - od staropolskiego pałuba ‘pniak’, też ‘pokrycie wozu’.

Palubiński - od nazwy miejscowej Pałubin (gdańskie, gmina Stara Kiszewa).

Palubitzki - od nazwy miejscowej Pałubice (gdańskie, gmina Sierakowice).

Palubski - od nazwy miejscowej Pałubice (gdańskie, gmina Sierakowice).

Paluc - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paluca - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paluch - 1389 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od paluch.

Palucha - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluchawski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluchewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluchiewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluchniak - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluchniewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluchow - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluchowicz - 1615 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluchowski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluchów - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluciak - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paluciński - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palucki - od nazwy miejscowej Pałuki (ciechanowskie, gmina Opinigóra Górna).

Palucowski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palucz - od staropolskiego pałuki ‘przykrycie wozu lub sań’, też od nazwy regionu Pałuki.

Paluczack - od staropolskiego pałuki ‘przykrycie wozu lub sań’, też od nazwy regionu Pałuki.

Paluczak - od staropolskiego pałuki ‘przykrycie wozu lub sań’, też od nazwy regionu Pałuki.

Paluczek - od staropolskiego pałuki ‘przykrycie wozu lub sań’, też od nazwy regionu Pałuki.

Paluczyński - od staropolskiego pałuki ‘przykrycie wozu lub sań’, też od nazwy regionu Pałuki.

Paluga - od pałyga ‘wzgórze’.

Palugniok - od pałyga ‘wzgórze’.

Paluj - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paluk - od staropolskiego pałuki ‘przykrycie wozu lub sań’, też od nazwy regionu Pałuki.

Paluka - od staropolskiego pałuki ‘przykrycie wozu lub sań’, też od nazwy regionu Pałuki.

Palukanis - od staropolskiego pałuki ‘przykrycie wozu lub sań’, też od nazwy regionu Pałuki.

Palukiewicz - od staropolskiego pałuki ‘przykrycie wozu lub sań’, też od nazwy regionu Pałuki.

Paluniak - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palunin - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palunkiewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palupski - od nazwy miejscowej Pałubice (gdańskie, gmina Sierakowice).

Palus - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palusa - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluschek - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palusek - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palusiak - 1765 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palusiewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palusik - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palusiński - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluskiewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palusko - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palussek - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palusz - 1399 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluszak - 1654 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluszczak - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluszczewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluszczok - (Śl) od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluszczuk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluszczyk - 1683 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluszczyn - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluszczyński - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluszczyszyn - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluszek - 1350-51 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać; od paluszek.

Paluszenko - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluszewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluszewski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluszik - (Śl) od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluszka - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluszkiewicz - 1770 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluszko - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluszkowski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluszny - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluszuk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluszyński - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluś - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Paluśkiewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Palut - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paluta - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palutek - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palutka - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palutkiewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palutko - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Paluziak - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palwoda - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palynyczak - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Palys - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Pała - 1530 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać; od pała.

Pałabiński - od Połabianin ‘słowiański mieszkaniec Połabia, regionu nad Łabą’.

Pałabis - od Połabianin ‘słowiański mieszkaniec Połabia, regionu nad Łabą’.

Pałabus - od Połabianin ‘słowiański mieszkaniec Połabia, regionu nad Łabą’.

Pałac - 1769 od pałac ‘reprezentacyjna budowla’.

Pałacarz - od pałac ‘reprezentacyjna budowla’.

Pałach - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałacha - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałachicki - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałachniak - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałachniuk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałachowski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałaciak - od gwarowego pałatać ‘hałasować, stukać’.

Pałacik - od gwarowego pałatać ‘hałasować, stukać’.

Pałacin - od gwarowego pałatać ‘hałasować, stukać’.

Pałaciński - od gwarowego pałatać ‘hałasować, stukać’.

Pałacki - od pałac ‘reprezentacyjna budowla’.

Pałacyk - 1770 od pałac ‘reprezentacyjna budowla’, od pałacyk.

Pałacz - 1679 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałacz - od pałac ‘reprezentacyjna budowla’.

Pałaczak - 1743 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałaczanis - od pałac ‘reprezentacyjna budowla’.

Pałaczański - od pałac ‘reprezentacyjna budowla’.

Pałaczek - od pałac ‘reprezentacyjna budowla’.

Pałaczewski - od pałac ‘reprezentacyjna budowla’.

Pałaczkiewicz - od pałac ‘reprezentacyjna budowla’.

Pałaczyk - od pałac ‘reprezentacyjna budowla’.

Pałaczyński - od pałac ‘reprezentacyjna budowla’.

Pałać - 1796 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałać - od pałac ‘reprezentacyjna budowla’.

Paładiczuk - od poład ‘ład, porządek’, poładzić ‘uporządkować’.

Paładziciuch - od poład ‘ład, porządek’, poładzić ‘uporządkować’.

Paładziciuk - od poład ‘ład, porządek’, poładzić ‘uporządkować’.

Paładziczuk - od poład ‘ład, porządek’, poładzić ‘uporządkować’.

Pałajda - od gwarowego pałajda ‘człowiek lubiący się chwalić’.

Pałajdowicz - od gwarowego pałajda ‘człowiek lubiący się chwalić’.

Pałajski - od połajać ‘skarcić’ lub od imienia Połaj, od greckiego Pelagios, to od pelágios ‘morski’, łacińskiego Pelagius, niemieckiego Polay, Polei.

Pałamacz - od połamany, połamać.

Pałamar - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Pałamarczuk - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Pałamarczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Pałamarenko - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Pałamarz - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Pałamasz - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Pałamaż - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Pałan - od połaniać, wyłaniać (pod wpływem białoruskim).

Pałancewicz - od połaniać, wyłaniać (pod wpływem białoruskim).

Pałandziuch - od połaniać, wyłaniać (pod wpływem białoruskim).

Pałanecki - od nazwy miejscowej Połaniec (tarnobrzeskie, gmina Połaniec), Połonice (KrW).

Pałanicki - od nazwy miejscowej Połaniec (tarnobrzeskie, gmina Połaniec), Połonice (KrW).

Pałanik - od polaniać, wyłaniać (pod wpływem białoruskim).

Pałaniuk - od polaniać, wyłaniać (pod wpływem białoruskim).

Pałanowicz - od polaniać, wyłaniać (pod wpływem białoruskim).

Pałanycio - od polaniać, wyłaniać (pod wpływem białoruskim).

Pałanyczko - od polaniać, wyłaniać (pod wpływem białoruskim).

Pałarz - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałarzewski - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałarzyński - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałas - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałasek - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałasiak - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałasiewicz - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałasik - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałasiński - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałasiuk - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałaski - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałasz - 1454 od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałaszczuk - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałaszczyk - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałaszczyński - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałaszek - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałaszewicz - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałaszewski - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałaszkiewicz - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałaszko - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałaszowana - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałaszowany - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałaszowski - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałaszów - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałaszuk - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałaszyn - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałaszyński - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałaś - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałaśniak - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałat - od gwarowego pałatać ‘hałasować, stukać’.

Pałatajko - od gwarowego pałatać ‘hałasować, stukać’.

Pałatnik - od gwarowego pałatać ‘hałasować, stukać’.

Pałatowski - od gwarowego pałatać ‘hałasować, stukać’.

Pałatyński - od gwarowego pałatać ‘hałasować, stukać’.

Pałącarz - od pałąk, pałąg ‘wygięty pręt drewniany lub metalowy’.

Pałącarz - od połątka ‘łątka, lalka lub od gwarowego pałętać się ‘włóczyć się’.

Pałącik - od pałąk, pałąg ‘wygięty pręt drewniany lub metalowy’.

Pałącik - od połątka ‘łątka, lalka lub od gwarowego pałętać się ‘włóczyć się’.

Pałączak - od pałąk, pałąg ‘wygięty pręt drewniany lub metalowy’.

Pałączkowski - od pałąk, pałąg ‘wygięty pręt drewniany lub metalowy’.

Pałąga - od pałąk, pałąg ‘wygięty pręt drewniany lub metalowy’.

Pałągiewicz - od pałąk, pałąg ‘wygięty pręt drewniany lub metalowy’.

Pałąk - od pałąk, pałąg ‘wygięty pręt drewniany lub metalowy’.

Pałątkiewicz - od pałętać się ‘plątać się, włóczyć się’.

Pałątkiewicz - od połątka ‘łątka, lalka lub od gwarowego pałętać się ‘włóczyć się’.

Pałątyński - od pałętać się ‘plątać się, włóczyć się’.

Pałątyński - od połątka ‘łątka, lalka lub od gwarowego pałętać się ‘włóczyć się’.

Pałba - od staropolskiego pałuba ‘pniak’, też ‘pokrycie wozu’.

Pałbicki - od nazwy miejscowej Pałubice (gdańskie, gmina Sierakowice).

Pałcik - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałcon - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałcoń - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałczak - 1638 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałczeński - 1791 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałczewski - 1624 od nazwy miejscowej Pałczew (kilka wsi).

Pałczyk - 1637 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałczyński - od nazwy miejscowej Pałczyn (poznańskie, gmina Miłosław).

Pałdecki - od imienia Pałładuja, używanego w Kościele prawosławnym, to pochodzenia greckiego, od przydomka bogini Ateny Pallas, dop. Pallados.

Pałdejczuk - od imienia Pałładuja, używanego w Kościele prawosławnym, to pochodzenia greckiego, od przydomka bogini Ateny Pallas, dop. Pallados.

Pałdia - od imienia Pałładuja, używanego w Kościele prawosławnym, to pochodzenia greckiego, od przydomka bogini Ateny Pallas, dop. Pallados.

Pałdyn - od imienia Pałładuja, używanego w Kościele prawosławnym, to pochodzenia greckiego, od przydomka bogini Ateny Pallas, dop. Pallados.

Pałdyna - od imienia Pałładuja, używanego w Kościele prawosławnym, to pochodzenia greckiego, od przydomka bogini Ateny Pallas, dop. Pallados.

Pałdyński - od imienia Pałładuja, używanego w Kościele prawosławnym, to pochodzenia greckiego, od przydomka bogini Ateny Pallas, dop. Pallados.

Pałec - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałecki - 1790 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałecki - od nazwy miejscowej Pałki (kilka wsi).

Pałecz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałeczka - 1753 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałeczko - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałeczna - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałeczny - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałega - od pałąk, pałąg ‘wygięty pręt drewniany lub metalowy’.

Pałej - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałejko - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałek - 1204 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałencki - od nazw miejscowych Pałęki, Pałęgi, Pałęczek (kilka miejscowości).

Pałenga - od pałąk, pałąg ‘wygięty pręt drewniany lub metalowy’.

Pałenta - od pałętać się ‘plątać się, włóczyć się’.

Pałentka - od pałętać się ‘plątać się, włóczyć się’.

Pałenyk - od pałętać się ‘plątać się, włóczyć się’.

Pałeński - od pałętać się ‘plątać się, włóczyć się’.

Pałeszniak - od pałętać się ‘plątać się, włóczyć się’.

Pałeta - od paleta ‘płytka służąca do rozrabiania i mieszania farb’.

Pałetka - od paleta ‘płytka służąca do rozrabiania i mieszania farb’.

Pałetko - od paleta ‘płytka służąca do rozrabiania i mieszania farb’.

Pałęcki - od nazw miejscowych Pałęki, Pałęgi, Pałęczek (kilka miejscowości).

Pałęga - od pałąk, pałąg ‘wygięty pręt drewniany lub metalowy’.

Pałęka - od pałąk, pałąg ‘wygięty pręt drewniany lub metalowy’.

Pałęski - 1397 od nazwy miejscowej Palędzie (bydgoskie, gmina Mogilno; poznańskie, gmina Dopiewo).

Pałętka - od pałętać się ‘plątać się, włóczyć się’.

Pałęza - od pałąk, pałąg ‘wygięty pręt drewniany lub metalowy’.

Pałęża - od pałąk, pałąg ‘wygięty pręt drewniany lub metalowy’.

Pałka - 1433 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać; od pałka.

Pałka-Kasiński - złożenia brak; Pałka 1433 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać; od pałka; Kasiński od nazw osobowych na Ka-, typu Kazimierz, Katarzyna lub od staropolskiego kasać się ‘opasywać się’, kasa.

Pałkański - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałkiewicz - 1786 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałkin - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałko - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałkoń - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałkow - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałkowicz - 1665 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałkowski - od nazwy miejscowej Pałki (kilka wsi).

Pałków - 1510 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałkus - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałłasz - od pałasz ‘rodzaj broni siecznej’.

Pałłuch - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałłucha - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pało - 1582 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałoń - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałoński - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałos - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałosz - 1389 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałosza - 1390 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałoszewski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałoś - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałouzow - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałowcy - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałowski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałsiński - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pałsz - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pałszak - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pałszczyk - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pałszewski - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pałszkiewicz - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pałszyński - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pałtek - od gwarowego palt, palet ‘płaszcz’.

Pałtynowicz - od gwarowego palt, palet ‘płaszcz’.

Pałtyński - od gwarowego palt, palet ‘płaszcz’.

Pałtys - od gwarowego palt, palet ‘płaszcz’.

Pałuba - 1399 od staropolskiego pałuba ‘pniak’, też ‘pokrycie wozu’.

Pałubek - od staropolskiego pałuba ‘pniak’, też ‘pokrycie wozu’.

Pałubiak - od staropolskiego pałuba ‘pniak’, też ‘pokrycie wozu’.

Pałubic - 1382 od staropolskiego pałuba ‘pniak’, też ‘pokrycie wozu’.

Pałubicki - 1766 od nazwy miejscowej Pałubice (gdańskie, gmina Sierakowice).

Pałubiecki - od nazwy miejscowej Pałubice (gdańskie, gmina Sierakowice).

Pałubiński - od nazwy miejscowej Pałubin (gdańskie, gmina Stara Kiszewa).

Pałubniak - od staropolskiego pałuba ‘pniak’, też ‘pokrycie wozu’.

Pałubski - od nazwy miejscowej Pałubice (gdańskie, gmina Sierakowice).

Pałubycki - od nazwy miejscowej Pałubice (gdańskie, gmina Sierakowice).

Pałuch - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałucha - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałuchowski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałucki - 1579 od nazwy miejscowej Pałuki (ciechanowskie, gmina Opinigóra Górna).

Pałucz - 1439 od staropolskiego pałuki ‘przykrycie wozu lub sań’, też od nazwy regionu Pałuki.

Pałuczak - od staropolskiego pałuki ‘przykrycie wozu lub sań’, też od nazwy regionu Pałuki.

Pałuczek - od staropolskiego pałuki ‘przykrycie wozu lub sań’, też od nazwy regionu Pałuki.

Pałuczyc - 1390 od staropolskiego pałuki ‘przykrycie wozu lub sań’, też od nazwy regionu Pałuki.

Pałuczyński - od staropolskiego pałuki ‘przykrycie wozu lub sań’, też od nazwy regionu Pałuki.

Paług - od pałyga ‘wzgórze’.

Paługa - od pałyga ‘wzgórze’.

Pałuk - 1494 od staropolskiego pałuki ‘przykrycie wozu lub sań’, też od nazwy regionu Pałuki.

Pałuka - 1324 od staropolskiego pałuki ‘przykrycie wozu lub sań’, też od nazwy regionu Pałuki.

Pałukiszkis - od staropolskiego pałuki ‘przykrycie wozu lub sań’, też od nazwy regionu Pałuki.

Pałupski - od nazwy miejscowej Pałubice (gdańskie, gmina Sierakowice).

Pałus - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałusewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałusiak - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałusiński - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałuski - 1550 od nazwy miejscowej Pałuszyce, dawniej Pauszyce (tarnowskie, gmina Wietrzychowice).

Pałusz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałuszańczyk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałuszczyński - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałuszek - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałuszewski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałuszka - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałuszko - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałuszna - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałuszny - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałuszyn - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałuszyński - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałuta - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałuzewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałużewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałużyński - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałycha - od pałyga ‘wzgórze’.

Pałycha - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałychaty - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałycia - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałycki - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałyga - od pałyga ‘wzgórze’.

Pałyga1630 - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałygiewicz - od pałyga ‘wzgórze’.

Pałygiewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałyk - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałykiewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałykowski - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałyła - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałyło - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałyna - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałynek - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałyniak - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałynyczko - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałyński - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałys - 1674 od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałys - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałysa - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałysewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałysiewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałysiński - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałyska, m. - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałyski - od nazwy miejscowej Pałuszyce, dawniej Pauszyce (tarnowskie, gmina Wietrzychowice).

Pałys-Rydzik - złożenia brak; Pałys od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać; Rydzik od rydz ‘gatunek grzyba’ lub od rydzy ‘rdzawy’.

Pałysz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałyszka - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałyszko - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałyś - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałyśka - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałyświt - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałyz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałyzga - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałyziewicz - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałyż - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać.

Pałzewicz - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pałżewicz - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pama - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pamaranik - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Pamarański - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Pamcerz - od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’; odniemieckiej nazwy osobowej Panzer.

Pamcherz - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pamchyrz - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pamczak - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pamczę - 1558 od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pamek - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pamel - od pamela ‘ w kapeluszu damskim tylna listwa zwisająca na szyję’, też od imienia żeńskiego Pamela.

Pamela - od pamela ‘ w kapeluszu damskim tylna listwa zwisająca na szyję’, też od imienia żeńskiego Pamela.

Pamelak - od pamela ‘ w kapeluszu damskim tylna listwa zwisająca na szyję’, też od imienia żeńskiego Pamela.

Pamfil - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pamfilewicz - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pamfiłow - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pamfiłowski - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pamianowska - od pamiętać.

Pamiączek - od pamiętać.

Pamiączyk - od pamiętać.

Pamienkowski - od pamiętać.

Pamieta - od pamiętać.

Pamietlak - od pamiętać; od pamiętliwy,

Pamięta - od pamiętać.

Pamiętny - od pamiętać; pamiętny.

Pamiętowski - 1609 od nazwy miejscowej Pamiętowo (bydgoskie, gmina Kęsowo).

Pamira - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Pamirski - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Pamkiewicz - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pamkowski - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pamła - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pamłowicz - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pamoła - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pamor - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Pamorski - od niemieckiej nazwy osobowej Pallmar, ta od imienia złożonego Baldomar.

Pamota - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pamparski - od gwarowego pamper ‘wół gruby i mały’.

Pampera - od gwarowego pamper ‘wół gruby i mały’.

Pampira - 1523 od gwarowego pamper ‘wół gruby i mały’.

Pampirka - 1519 od gwarowego pamper ‘wół gruby i mały’.

Pampoch - od pampuch, pańpuch, pępuch ‘rodzaj pączka, racuch’.

Pamprowicz - od gwarowego pamper ‘wół gruby i mały’.

Pampuch - od pampuch, pańpuch, pępuch ‘rodzaj pączka, racuch’.

Pampucha - od pampuch, pańpuch, pępuch ‘rodzaj pączka, racuch’.

Pampuchowicz - od pampuch, pańpuch, pępuch ‘rodzaj pączka, racuch’.

Pampura - od pampuch, pańpuch, pępuch ‘rodzaj pączka, racuch’.

Pampuszko - od pampuch, pańpuch, pępuch ‘rodzaj pączka, racuch’.

Pamrocki - od pamrów ‘poczwarka, z której wyrasta owad majówka’.

Pamrok - od pamrów ‘poczwarka, z której wyrasta owad majówka’.

Pamrow - od pamrów ‘poczwarka, z której wyrasta owad majówka’.

Pamrowski - od pamrów ‘poczwarka, z której wyrasta owad majówka’.

Pamrów - od pamrów ‘poczwarka, z której wyrasta owad majówka’.

Pamtoł - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pamtoła - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pamuch - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pamucki - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pamuka - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pamul - od pamuła, famuła ‘rodzaj potrawy, służący’.

Pamulak - od pamuła, famuła ‘rodzaj potrawy, służący’.

Pamulski - od pamuła, famuła ‘rodzaj potrawy, służący’.

Pamuła - od pamuła, famuła ‘rodzaj potrawy, służący’.

Pamusewicz - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pamuszkiewicz - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pamyło - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pan - 1393 od pan lub od imienia Pankracy.

Pana - od pan lub od imienia Pankracy.

Panabażys - od pan lub od imienia Pankracy.

Panacheda - od ukraińskiego panichida ‘uroczystość cerkiewna’.

Panachet - od ukraińskiego panichida ‘uroczystość cerkiewna’.

Panachida - od ukraińskiego panichida ‘uroczystość cerkiewna’.

Panachit - od ukraińskiego panichida ‘uroczystość cerkiewna’.

Panaciak - od pan lub od imienia Pankracy.

Panaciuk - od pan lub od imienia Pankracy.

Panacki - od pan lub od imienia Pankracy.

Panacz - 1441 od pan lub od imienia Pankracy.

Panaczek - od pan lub od imienia Pankracy.

Panaczyński - od pan lub od imienia Pankracy.

Panak1435 - od pan lub od imienia Pankracy.

Panamarow - od wschodniosłowiańskiego ponomar ‘kościelny, sługa cerkiewny’.

Panamarów - od wschodniosłowiańskiego ponomar ‘kościelny, sługa cerkiewny’.

Panamorow - od wschodniosłowiańskiego ponomar ‘kościelny, sługa cerkiewny’.

Panarad - od niemieckiej nazw osobowych Panar, Paner, te od imienia złożonego Banhart.

Panarowicz - od niemieckiej nazw osobowych Panar, Paner, te od imienia złożonego Banhart.

Panarski - od niemieckiej nazw osobowych Panar, Paner, te od imienia złożonego Banhart.

Panas - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panasewicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panasiak - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panasiejko - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panasiewicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panasik - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panasiński - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panasiuk - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panasjewicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panasko - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panasow - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panasowicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panasowiec - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panasowski - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panasuk - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panasz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panaszak - od pan lub od imienia Pankracy.

Panaszczuk - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panaszczuk - od pan lub od imienia Pankracy.

Panaszczyk - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panaszczyk - od pan lub od imienia Pankracy.

Panaszek - 1672 od pan lub od imienia Pankracy.

Panaszek - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panaszewicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panaszewski - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panaszkiewicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panaszuk - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panaś - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panatowicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panawa - od litewskich nazw osobowych Panava, Panavas, te od białoruskiego Panov.

Panawas - od litewskich nazw osobowych Panava, Panavas, te od białoruskiego Panov.

Panawo - od litewskich nazw osobowych Panava, Panavas, te od białoruskiego Panov.

Panazewicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panaziuk - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Panc - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Pancachowski - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Pancak - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Pancarek - od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’; odniemieckiej nazwy osobowej Panzer.

Pancarowicz - od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’; odniemieckiej nazwy osobowej Panzer.

Pancarski - od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’; odniemieckiej nazwy osobowej Panzer.

Pancechowski - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Pancegrau - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Pancek - od pan lub od imienia Pankracy.

Pancel - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Panceleusz - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Pancer - od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’; odniemieckiej nazwy osobowej Panzer.

Pancerew - od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’; odniemieckiej nazwy osobowej Panzer.

Pancerko - od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’; odniemieckiej nazwy osobowej Panzer.

Pancerna - 1465 od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’; odniemieckiej nazwy osobowej Panzer.

Pancernik - 1470-80 od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’; odniemieckiej nazwy osobowej Panzer; od staropolskiego pancernik ‘rzemieślnik wyrabiający pancerze’.

Pancerny - od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’; odniemieckiej nazwy osobowej Panzer.

Pancerow - od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’; odniemieckiej nazwy osobowej Panzer.

Pancerowicz - od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’; odniemieckiej nazwy osobowej Panzer.

Pancerski - od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’; odniemieckiej nazwy osobowej Panzer.

Pancerz - od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’.

Pancerzeński - od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’.

Pancerzewski - od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’.

Pancerzyk - 1634 od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’.

Pancerzyński - od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’.

Pancewicz - 1551 od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Pancewicz - od pan lub od imienia Pankracy.

Pancherz - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Panchierz - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Panchyn - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Panchyrz - (= ysz) od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Panchysz - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Panciak - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Panciczek - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Panciechowski - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pancielej - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pancielejko - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pancierzyński - od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’; odniemieckiej nazwy osobowej Panzer.

Pancik - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pancikiewicz - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pancio - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pancirsch - (Śl) od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’; odniemieckiej nazwy osobowej Panzer.

Panciszko - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Panciuch - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Panciuchin - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Panciuk - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pancuła - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pancyk - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pancylejko - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pancyleusz - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pancyliusz - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pancyr - 1366 od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’; odniemieckiej nazwy osobowej Panzer.

Pancyra - 1458 od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’; odniemieckiej nazwy osobowej Panzer.

Panczak - 1653 od pan lub od imienia Pankracy.

Panczak - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Panczakiewicz - 1713 od pan lub od imienia Pankracy; od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Panczar - od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’; odniemieckiej nazwy osobowej Panzer.

Panczarek - od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’; odniemieckiej nazwy osobowej Panzer.

Panczecha - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Panczek - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Panczekiewicz - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Panczeluga - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Panczenko - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Panczeńko - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Pancześnik - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Panczew - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Panczewicz - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Panczewski - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Panczkowski - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Panczoch - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Panczocha - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Panczugow - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Panczuk - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Panczyj - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Panczyk - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Panczykowski - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Panczyna - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Panczyniak - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Panczyński - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Panczysz - od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’; odniemieckiej nazwy osobowej Panzer.

Panczyszak - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Panczyszczak - od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’; odniemieckiej nazwy osobowej Panzer.

Panczyszyn - od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Pand - od niemieckiej nazwy osobowej Pand, ta od imion złożonych na Band-; niektóre formy może też od Pąd-, Pęd-.

Panda - od niemieckiej nazwy osobowej Pand, ta od imion złożonych na Band-; niektóre formy może też od Pąd-, Pęd-; od panda ‘ zwierzę z rodziny zopów podobne do niedźwiedzia’.

Pandak - 1580 od niemieckiej nazwy osobowej Pand, ta od imion złożonych na Band-; niektóre formy może też od Pąd-, Pęd-.

Pandałowski - od niemieckiej nazwy osobowej Pand, ta od imion złożonych na Band-; niektóre formy może też od Pąd-, Pęd-.

Pandel - od niemieckiej nazwy osobowej Pand, ta od imion złożonych na Band-; niektóre formy może też od Pąd-, Pęd-.

Pander - od niemieckiej nazwy osobowej Ponder, ta od średnio-wysoko-niemieckiego phender, phander ‘komornik, egzekutor’.

Pandera - 1698 od niemieckiej nazwy osobowej Ponder, ta od średnio-wysoko-niemieckiego phender, phander ‘komornik, egzekutor’.

Panderski - od niemieckiej nazwy osobowej Ponder, ta od średnio-wysoko-niemieckiego phender, phander ‘komornik, egzekutor’.

Panderz - od niemieckiej nazwy osobowej Ponder, ta od średnio-wysoko-niemieckiego phender, phander ‘komornik, egzekutor’.

Pandlowski - od niemieckiej nazwy osobowej Pand, ta od imion złożonych na Band-; niektóre formy może też od Pąd-, Pęd-.

Pando - od niemieckiej nazwy osobowej Pand, ta od imion złożonych na Band-; niektóre formy może też od Pąd-, Pęd-.

Pandola - od niemieckiej nazwy osobowej Pand, ta od imion złożonych na Band-; niektóre formy może też od Pąd-, Pęd-.

Pandoła - od niemieckiej nazwy osobowej Pand, ta od imion złożonych na Band-; niektóre formy może też od Pąd-, Pęd-.

Pandor - od niemieckiej nazwy osobowej Ponder, ta od średnio-wysoko-niemieckiego phender, phander ‘komornik, egzekutor’.

Pandos - od niemieckiej nazwy osobowej Pand, ta od imion złożonych na Band-; niektóre formy może też od Pąd-, Pęd-.

Pandowski - od niemieckiej nazwy osobowej Pand, ta od imion złożonych na Band-; niektóre formy może też od Pąd-, Pęd-.

Pandra - od niemieckiej nazwy osobowej Ponder, ta od średnio-wysoko-niemieckiego phender, phander ‘komornik, egzekutor’.

Pandrup - od niemieckiej nazwy osobowej Ponder, ta od średnio-wysoko-niemieckiego phender, phander ‘komornik, egzekutor’.

Pandryka - od niemieckiej nazwy osobowej Ponder, ta od średnio-wysoko-niemieckiego phender, phander ‘komornik, egzekutor’.

Pandu - od niemieckiej nazwy osobowej Ponder, ta od średnio-wysoko-niemieckiego phender, phander ‘komornik, egzekutor’.

Pandura - od niemieckiej nazwy osobowej Ponder, ta od średnio-wysoko-niemieckiego phender, phander ‘komornik, egzekutor’.

Pandurski - od niemieckiej nazwy osobowej Ponder, ta od średnio-wysoko-niemieckiego phender, phander ‘komornik, egzekutor’.

Pandycia - od niemieckiej nazwy osobowej Pand, ta od imion złożonych na Band-; niektóre formy może też od Pąd-, Pęd-.

Pandyn - od niemieckiej nazwy osobowej Pand, ta od imion złożonych na Band-; niektóre formy może też od Pąd-, Pęd-.

Pandyna - od niemieckiej nazwy osobowej Pand, ta od imion złożonych na Band-; niektóre formy może też od Pąd-, Pęd-.

Pandyra - od niemieckiej nazwy osobowej Ponder, ta od średnio-wysoko-niemieckiego phender, phander ‘komornik, egzekutor’.

Pandysz - od niemieckiej nazwy osobowej Pand, ta od imion złożonych na Band-; niektóre formy może też od Pąd-, Pęd-.

Pandyś - od niemieckiej nazwy osobowej Pand, ta od imion złożonych na Band-; niektóre formy może też od Pąd-, Pęd-.

Pandza - od niemieckiej nazwy osobowej Pand, ta od imion złożonych na Band-; niektóre formy może też od Pąd-, Pęd-.

Pandzich - od niemieckiej nazwy osobowej Pand, ta od imion złożonych na Band-; niektóre formy może też od Pąd-, Pęd-.

Pandzierski - od niemieckiej nazwy osobowej Ponder, ta od średnio-wysoko-niemieckiego phender, phander ‘komornik, egzekutor’.

Pandzik - od niemieckiej nazwy osobowej Pand, ta od imion złożonych na Band-; niektóre formy może też od Pąd-, Pęd-.

Pandzioch - od niemieckiej nazwy osobowej Pand, ta od imion złożonych na Band-; niektóre formy może też od Pąd-, Pęd-.

Panecki - od nazwy miejscowej Panki (częstochowskie, gmina Przystajń).

Paneczek - od pan lub od imienia Pankracy.

Paneczko - od pan lub od imienia Pankracy.

Panecznik - 1677 od pan lub od imienia Pankracy.

Paneczny - od pan lub od imienia Pankracy.

Panej - od pan lub od imienia Pankracy.

Panejko - od pan lub od imienia Pankracy.

Panek - 1393 od pan lub od imienia Pankracy; od panek.

Panela - od pamela ‘ w kapeluszu damskim tylna listwa zwisająca na szyję’, też od imienia żeńskiego Pamela.

Panelec - od pamela ‘ w kapeluszu damskim tylna listwa zwisająca na szyję’, też od imienia żeńskiego Pamela.

Panelek - od pamela ‘ w kapeluszu damskim tylna listwa zwisająca na szyję’, też od imienia żeńskiego Pamela.

Panelik - od pamela ‘ w kapeluszu damskim tylna listwa zwisająca na szyję’, też od imienia żeńskiego Pamela.

Panelko - od pamela ‘ w kapeluszu damskim tylna listwa zwisająca na szyję’, też od imienia żeńskiego Pamela.

Panelski - od pamela ‘ w kapeluszu damskim tylna listwa zwisająca na szyję’, też od imienia żeńskiego Pamela.

Panelus - od pamela ‘ w kapeluszu damskim tylna listwa zwisająca na szyję’, też od imienia żeńskiego Pamela.

Paneł - od pamela ‘ w kapeluszu damskim tylna listwa zwisająca na szyję’, też od imienia żeńskiego Pamela.

Panełek - od pamela ‘ w kapeluszu damskim tylna listwa zwisająca na szyję’, też od imienia żeńskiego Pamela.

Panenberg - od pan lub od imienia Pankracy.

Panenka - od pan lub od imienia Pankracy.

Panenty - od pan lub od imienia Pankracy.

Paneńko - od pan lub od imienia Pankracy.

Paner - od niemieckiej nazwy osobowej Paner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego baner ‘flaga’.

Panert - od niemieckiej nazwy osobowej Paner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego baner ‘flaga’; lub od imienia złożonego Banhart.

Panesewicz - od imienia Atanazy.

Paneś - od pan lub od imienia Pankracy.

Panet - od niemieckiej nazwy osobowej Panet, ta od imienia Benedictus.

Paneta - od niemieckiej nazwy osobowej Panet, ta od imienia Benedictus.

Panetczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Panet, ta od imienia Benedictus.

Paneth - od niemieckiej nazwy osobowej Panet, ta od imienia Benedictus.

Panetr - od niemieckiej nazwy osobowej Panet, ta od imienia Benedictus.

Panew - od staropolskiego panew ‘naczynie kuchenne’.

Panewa - od staropolskiego panew ‘naczynie kuchenne’.

Panewasz - od ponieważyć ‘znieważać’.

Panewczyński - od staropolskiego panew ‘naczynie kuchenne’.

Panewicz - od pan lub od imienia Pankracy.

Panewicz - od staropolskiego panew ‘naczynie kuchenne’.

Panewiczyński - od staropolskiego panew ‘naczynie kuchenne’.

Panewka - od staropolskiego panew ‘naczynie kuchenne’; panewka ‘zagłębienie w kości, część stawu; w dawnej broni palnej wgłębienie na proch w górnej części lufy’.

Panewnik - 1400 od staropolskiego panew ‘naczynie kuchenne’; od dawnego panewnik ‘kotlarz’.

Panewski - od staropolskiego panew ‘naczynie kuchenne’.

Panfel - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Panfic - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Panficuk - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Panficz - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Panfik - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Panfil - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Panfilak - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Panfilewicz - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Panfiluk - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Panfiło - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Panfiłow - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Panfiłowicz - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Panfiłów - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Panfimowicz - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Panfiołow - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Panfist - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Panflik - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pangrac - od imienia Pankracy.Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Pancratius, to od greckiego Pankratios, od pankrátes ‘wszechmogący, zwycięski’. W staropolszczyźnie odnotowano formy Pankrac, Pangrac, Pankrat.

Pangrac - od pan lub od imienia Pankracy.

Panhirsz - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Panhyrz - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Paniaczyk - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniak - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniączek - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniączyk - od pan lub od imienia Pankracy.

Panic - od pan lub od imienia Pankracy.

Panicha - od pan lub od imienia Pankracy.

Panicki - od pan lub od imienia Pankracy.

Panicz - 1470-80 od pan lub od imienia Pankracy; od panicz.

Paniczak - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniczek - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniczk - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniczko - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniczyk - od pan lub od imienia Pankracy.

Panić - od pan lub od imienia Pankracy.

Panidek - 1566 od pan lub od imienia Pankracy.

Paniec - 1465 od pan lub od imienia Pankracy.

Paniechno - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniecki - od pan lub od imienia Pankracy.

Panieczka - od pan lub od imienia Pankracy.

Panieczko - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniek - 1414 od pan lub od imienia Pankracy.

Paniel - 1426 od pan lub od imienia Pankracy.

Panielik - od pan lub od imienia Pankracy.

Panielka - 1444 od pan lub od imienia Pankracy.

Panielkow - 1447 od pan lub od imienia Pankracy.

Panieluk - od pan lub od imienia Pankracy.

Panienka, m. - 1445 od pan lub od imienia Pankracy; od panienka.

Panienkowski - od pan lub od imienia Pankracy.

Panieńkowska - od pan lub od imienia Pankracy.

Panieński - od pan lub od imienia Pankracy; od przymiotnika panieński.

Paniew - od staropolskiego panew ‘naczynie kuchenne’; lub od nazwy osobowej Pań.

Paniewasz - od ponieważyć ‘znieważać’.

Paniewic - 1405 od pan lub od imienia Pankracy.

Paniewicz - od staropolskiego panew ‘naczynie kuchenne’.

Paniewierski - od poniewierać się ‘tułać się’.

Paniewozik - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniewski - 1420 od nazwy miejscowej Paniewo (włocławskie, gmina Topólki)

Panię - 1491 od pan lub od imienia Pankracy; od panię ‘członek znakomitego rodu’.

Panięcic - 1425 od pan lub od imienia Pankracy; od panię ‘członek znakomitego rodu’.

Panięga - 1449 od pan lub od imienia Pankracy; od panię ‘członek znakomitego rodu’.

Panięta - 1204 od pan lub od imienia Pankracy; od panię ‘członek znakomitego rodu’.

Panigrodzki - od nazwy miejscowej Panigródz (pilskie, gmina Gołańcz).

Panik - 1202 od pan lub od imienia Pankracy.

Panikarczyk - od panika ‘strach, popłoch’; od panikarz ‘człowiek przesadnie bojący się’.

Panikierski - od panika ‘strach, popłoch’.

Panikiewicz - od pan lub od imienia Pankracy.

Panikiewski - od panika ‘strach, popłoch’.

Panikowski - od panika ‘strach, popłoch’.

Panikwia - od staropolskiego poniknąć ‘osłabnąć, ustać, zniknąć’, ponik ‘podziemne koryto rzeki’.

Panimasz - od ponieważyć ‘znieważać’.

Panimatko - od pan lub od imienia Pankracy.

Panin - 1372 od pan lub od imienia Pankracy.

Paniński - od pan lub od imienia Pankracy.

Panio - od pan lub od imienia Pankracy.

Panioch - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniok - od pan lub od imienia Pankracy.

Panioł - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniotło - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniowski - 1402 od nazwy miejscowej Paniowy (część Mikołowa, katowickie).

Paniów - od pan lub od imienia Pankracy.

Panis - od pan lub od imienia Pankracy.

Panisiak - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniskis - od pan lub od imienia Pankracy.

Panisko - od pan lub od imienia Pankracy.

Panisz - 1666 od pan lub od imienia Pankracy.

Paniszczak - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniszewski - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniszkis - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniszko - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniś - od pan lub od imienia Pankracy.

Panitka - od pan lub od imienia Pankracy.

Panitz - (Pom|) od pan lub od imienia Pankracy.

Paniuch - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniuchno - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniuk - od pan lub od imienia Pankracy.

Panius - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniusz - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniuszkin - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniuś - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniuśko - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniuta - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniuticz - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniutycz - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniw - od pan lub od imienia Pankracy.

Paniźnik - od poniżyć ‘upokorzyć’, poniż ‘poniżej, w dole’ (pod wpływem białoruskim).

Paniżnik - od poniżyć ‘upokorzyć’, poniż ‘poniżej, w dole’ (pod wpływem białoruskim).

Pank - (Pom) od pan lub od imienia Pankracy.

Panka - 1421 od pan lub od imienia Pankracy.

Pankala - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankala - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pankalla - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankał - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankała - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankała - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pankało - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankan - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pankan - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pankanin - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pankart - od niemieckiej nazwy osobowej Banhart.

Pankas - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankasz - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankau - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankaw - od pan lub od imienia Pankracy.

Panke - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankert - od niemieckiej nazwy osobowej Banhart.

Pankewicz - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankiel - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankiew - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankiewicz - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankiewicz - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pankiewicz-Paczyński - złożenia brak; od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław; Paczyński 1438 od nazw miejscowych Paczyna, Pacyna, Paczyn (kilka wsi).

Pankiewski - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankij - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankin - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pankiw - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pankla - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pankla - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Panklewicz - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Panklikowski - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Panknin - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Panko1400 - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankomin - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankon - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankonik - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankonin - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankors - (= osz) od pan lub od imienia Pankracy.

Pankosz - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankow - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankowecki - od nazwy miejscowej Pankówka (kilka miejscowości).

Pankowecki - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankowiak - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankowicz - 1417 od pan lub od imienia Pankracy.

Pankowiec - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankowiecki - od nazwy miejscowej Pankówka (kilka miejscowości).

Pankowski - od nazw miejscowych Pankowice, Pankowce (KrW).

Pankowski - od pan lub od imienia Pankracy.

Panków - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankrac - od imienia Pankracy.Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Pancratius, to od greckiego Pankratios, od pankrátes ‘wszechmogący, zwycięski’. W staropolszczyźnie odnotowano formy Pankrac, Pangrac, Pankrat.

Pankracienko - od imienia Pankracy.Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Pancratius, to od greckiego Pankratios, od pankrátes ‘wszechmogący, zwycięski’. W staropolszczyźnie odnotowano formy Pankrac, Pangrac, Pankrat.

Pankracy - od imienia Pankracy.Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Pancratius, to od greckiego Pankratios, od pankrátes ‘wszechmogący, zwycięski’. W staropolszczyźnie odnotowano formy Pankrac, Pangrac, Pankrat.

Pankrać - od imienia Pankracy.Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Pancratius, to od greckiego Pankratios, od pankrátes ‘wszechmogący, zwycięski’. W staropolszczyźnie odnotowano formy Pankrac, Pangrac, Pankrat.

Pankras - od imienia Pankracy.Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Pancratius, to od greckiego Pankratios, od pankrátes ‘wszechmogący, zwycięski’. W staropolszczyźnie odnotowano formy Pankrac, Pangrac, Pankrat.

Pankraszow - od imienia Pankracy.Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Pancratius, to od greckiego Pankratios, od pankrátes ‘wszechmogący, zwycięski’. W staropolszczyźnie odnotowano formy Pankrac, Pangrac, Pankrat.

Pankraszów - od imienia Pankracy.Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Pancratius, to od greckiego Pankratios, od pankrátes ‘wszechmogący, zwycięski’. W staropolszczyźnie odnotowano formy Pankrac, Pangrac, Pankrat.

Pankrat - od imienia Pankracy.Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Pancratius, to od greckiego Pankratios, od pankrátes ‘wszechmogący, zwycięski’. W staropolszczyźnie odnotowano formy Pankrac, Pangrac, Pankrat.

Pankratiew - od imienia Pankracy.Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Pancratius, to od greckiego Pankratios, od pankrátes ‘wszechmogący, zwycięski’. W staropolszczyźnie odnotowano formy Pankrac, Pangrac, Pankrat.

Pankratjew - od imienia Pankracy.Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Pancratius, to od greckiego Pankratios, od pankrátes ‘wszechmogący, zwycięski’. W staropolszczyźnie odnotowano formy Pankrac, Pangrac, Pankrat.

Pankratow - od imienia Pankracy.Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Pancratius, to od greckiego Pankratios, od pankrátes ‘wszechmogący, zwycięski’. W staropolszczyźnie odnotowano formy Pankrac, Pangrac, Pankrat.

Pankratowicz - 1443 od imienia Pankracy.Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Pancratius, to od greckiego Pankratios, od pankrátes ‘wszechmogący, zwycięski’. W staropolszczyźnie odnotowano formy Pankrac, Pangrac, Pankrat.

Pankratów - od imienia Pankracy.Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Pancratius, to od greckiego Pankratios, od pankrátes ‘wszechmogący, zwycięski’. W staropolszczyźnie odnotowano formy Pankrac, Pangrac, Pankrat.

Pankratz - od imienia Pankracy.Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Pancratius, to od greckiego Pankratios, od pankrátes ‘wszechmogący, zwycięski’. W staropolszczyźnie odnotowano formy Pankrac, Pangrac, Pankrat.

Pankros - od imienia Pankracy.Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Pancratius, to od greckiego Pankratios, od pankrátes ‘wszechmogący, zwycięski’. W staropolszczyźnie odnotowano formy Pankrac, Pangrac, Pankrat.

Panksy - od imienia Pankracy.Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Pancratius, to od greckiego Pankratios, od pankrátes ‘wszechmogący, zwycięski’. W staropolszczyźnie odnotowano formy Pankrac, Pangrac, Pankrat.

Pankszte - od pan lub od imienia Pankracy.

Panksztełła - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankszteło - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankszto - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankul - od pan lub od imienia Pankracy.

Pankus - od pan lub od imienia Pankracy.

Panleta - od pan lub od imienia Pankracy; od panna.

Panmczkiewicz - 1668 od imion typu Pantelejmon, Pankrac, też od niemieckiej nazwy osobowej Pantz.

Panna - od pan lub od imienia Pankracy; od panna.

Panne - od pan lub od imienia Pankracy.

Panneberg - od pan lub od imienia Pankracy; od panna.

Pannek - od pan lub od imienia Pankracy.

Pannellier - od pan lub od imienia Pankracy; od panna.

Pannenko - od pan lub od imienia Pankracy.

Pannert - od niemieckiej nazwy osobowej Paner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego baner ‘flaga’.

Pannetier - od pan lub od imienia Pankracy; od panna.

Pannewasch - od ponieważyć ‘znieważać’.

Pannewasz - od ponieważyć ‘znieważać’.

Panniak - od pan lub od imienia Pankracy; od panna.

Pannier - od niemieckiej nazwy osobowej Paner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego baner ‘flaga’.

Pannomarew - od wschodniosłowiańskiego ponomar ‘kościelny, sługa cerkiewny’.

Panoch - 1210 od pan lub od imienia Pankracy.

Panocha - 1399 od pan lub od imienia Pankracy.

Panocki - od pan lub od imienia Pankracy.

Panocz - od pan lub od imienia Pankracy.

Panoczek - od pan lub od imienia Pankracy.

Panoczko - od pan lub od imienia Pankracy.

Panok - od pan lub od imienia Pankracy.

Panol - od pan lub od imienia Pankracy.

Panomarew - od wschodniosłowiańskiego ponomar ‘kościelny, sługa cerkiewny’.

Panomarow - od wschodniosłowiańskiego ponomar ‘kościelny, sługa cerkiewny’.

Panomarski - od wschodniosłowiańskiego ponomar ‘kościelny, sługa cerkiewny’.

Panoniak - od pan lub od imienia Pankracy.

Panonko - od pan lub od imienia Pankracy.

Panoń - od pan lub od imienia Pankracy.

Panońko - od pan lub od imienia Pankracy.

Panorski - od pan lub od imienia Pankracy.

Panos - od pan lub od imienia Pankracy.

Panoscha - od pan lub od imienia Pankracy.

Panosik - od pan lub od imienia Pankracy.

Panosiuk - od pan lub od imienia Pankracy.

Panossian - od pan lub od imienia Pankracy.

Panosz - 1410-11 od pan lub od imienia Pankracy.

Panosza - 1488 od pan lub od imienia Pankracy; od panosza ‘niższy szlachcic’.

Panoszewski - od pan lub od imienia Pankracy.

Panoszka - 1367 od pan lub od imienia Pankracy.

Panoś - od pan lub od imienia Pankracy.

Panota - 1299 od pan lub od imienia Pankracy.

Panotczyk - od pan lub od imienia Pankracy.

Panotzki - od pan lub od imienia Pankracy.

Panow - od pan lub od imienia Pankracy.

Panowek - od pan lub od imienia Pankracy.

Panowicz - od pan lub od imienia Pankracy.

Panowik - od pan lub od imienia Pankracy.

Panowski - od pan lub od imienia Pankracy.

Panów - od pan lub od imienia Pankracy.

Panównik - od pan lub od imienia Pankracy.

Panpera - od gwarowego pamper ‘wół gruby i mały’.

Panperowicz - od gwarowego pamper ‘wół gruby i mały’.

Panpuch - od pampuch, pańpuch, pępuch ‘rodzaj pączka, racuch’.

Pans - od niemieckiej nazwy osobowej Banse, ta od średnio-niemieckiego banse ‘część szopy przeznaczona na snopki’.

Pansa - od niemieckiej nazwy osobowej Banse, ta od średnio-niemieckiego banse ‘część szopy przeznaczona na snopki’.

Panse - od niemieckiej nazwy osobowej Banse, ta od średnio-niemieckiego banse ‘część szopy przeznaczona na snopki’.

Pansewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Banse, ta od średnio-niemieckiego banse ‘część szopy przeznaczona na snopki’.

Pansiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Banse, ta od średnio-niemieckiego banse ‘część szopy przeznaczona na snopki’.

Pansiuk - od niemieckiej nazwy osobowej Banse, ta od średnio-niemieckiego banse ‘część szopy przeznaczona na snopki’.

Panske - od pan lub od imienia Pankracy.

Panster - od pan lub od imienia Pankracy.

Pansz - od niemieckiej nazwy osobowej Banse, ta od średnio-niemieckiego banse ‘część szopy przeznaczona na snopki’.

Panszczyk - od pan lub od imienia Pankracy.

Panszek - od niemieckiej nazwy osobowej Banse, ta od średnio-niemieckiego banse ‘część szopy przeznaczona na snopki’.

Panś - od niemieckiej nazwy osobowej Banse, ta od średnio-niemieckiego banse ‘część szopy przeznaczona na snopki’.

Panta - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantachowicz - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantak - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantal - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantalama - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantalej - 1441 od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantalejew - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantaler - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantalewicz - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantaloma - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantalowski - 1475 od nazwy miejscowej Pantalowice (przemyskie, gmina Kańczuga).

Pantał - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantała - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantanowski - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantarałka - od pantera ‘lampart’, dawniej też ‘ryś’.

Pantecki - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantek - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantel - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantelak - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantelej - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantelejczuk - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantelejew - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantelejko - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantelejmow - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantelemon - 1420 od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantelemoniuk - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Panteleon - 1453 od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantelewicz - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantelewski - 1475 od nazwy miejscowej Pantalowice (przemyskie, gmina Kańczuga).

Pantelić - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantelmoniuk - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantelowicz - 1463 od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantelowski - 1483 od nazwy miejscowej Pantalowice (przemyskie, gmina Kańczuga).

Panteluk - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Panten - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Panter - 1366 od pantera ‘lampart’, dawniej też ‘ryś’.

Pantera - od pantera ‘lampart’, dawniej też ‘ryś’.

Panterałka - od pantera ‘lampart’, dawniej też ‘ryś’.

Panterałko - od pantera ‘lampart’, dawniej też ‘ryś’.

Panterowic - 1366 od pantera ‘lampart’, dawniej też ‘ryś’.

Panthaler - od pantera ‘lampart’, dawniej też ‘ryś’.

Pantheler - od pantera ‘lampart’, dawniej też ‘ryś’.

Pantke - (Śl) od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantkowski - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantlikowski - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantlinowski - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantlitowski - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantlowska - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Panto - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantof - od pantofel ‘lekki but’.

Pantofel - od pantofel ‘lekki but’.

Pantoffel - od pantofel ‘lekki but’.

Pantofliński - od pantofel ‘lekki but’.

Pantok - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantol - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantoł - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantoła - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantor - od pantera ‘lampart’, dawniej też ‘ryś’.

Pantoś - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantow - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantowicz - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantowski - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantów - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantuchewicz - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantuchowicz - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantuczak - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantuczek - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantuczka - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantula - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantuła - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantus - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantychowicz - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantyk - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pantyr - od pantera ‘lampart’, dawniej też ‘ryś’.

Pantyra - 1386 od pantera ‘lampart’, dawniej też ‘ryś’.

Pantyrz - 1333 od pantera ‘lampart’, dawniej też ‘ryś’.

Panuch - od pan lub od imienia Pankracy.

Panuchno - od pan lub od imienia Pankracy.

Panuchowski - od pan lub od imienia Pankracy.

Panuciak - od pan lub od imienia Pankracy.

Panuczek - od pan lub od imienia Pankracy.

Panuf - zapewne od panuch, panuchnik, te od pan.

Panufik - zapewne od panuch, panuchnik, te od pan.

Panufnik - zapewne od panuch, panuchnik, te od pan.

Panulak - od pan lub od imienia Pankracy.

Panulski - od pan lub od imienia Pankracy.

Panuła - od pan lub od imienia Pankracy.

Panurenko - od ponucić ‘pobudzić, zachęcić’, od dawnego ponuczowany ‘używany’.

Panurko - od ponucić ‘pobudzić, zachęcić’, od dawnego ponuczowany ‘używany’.

Panus - od pan lub od imienia Pankracy.

Panusch - od pan lub od imienia Pankracy.

Panusiak - od pan lub od imienia Pankracy.

Panusiok - od pan lub od imienia Pankracy.

Panusiuk - od pan lub od imienia Pankracy.

Panusz - od pan lub od imienia Pankracy.

Panuszewski - od pan lub od imienia Pankracy.

Panuszka - od pan lub od imienia Pankracy.

Panuszko - od pan lub od imienia Pankracy.

Panuś - od pan lub od imienia Pankracy.

Panwic - od pan lub od imienia Pankracy.

Panwicz - od pan lub od imienia Pankracy.

Panycz - od pan lub od imienia Pankracy.

Panyczek - od pan lub od imienia Pankracy.

Panyk - od pan lub od imienia Pankracy.

Panylak - od pan lub od imienia Pankracy.

Panylik - od pan lub od imienia Pankracy.

Panyła - od pan lub od imienia Pankracy.

Panyło - od pan lub od imienia Pankracy.

Panysz - od pan lub od imienia Pankracy.

Panyszak - od pan lub od imienia Pankracy.

Panyszek - od pan lub od imienia Pankracy.

Panyszka - od pan lub od imienia Pankracy.

Panyto - od pan lub od imienia Pankracy.

Panz - od niemieckiej nazwy osobowej Banse, ta od średnio-niemieckiego banse ‘część szopy przeznaczona na snopki’.

Panza - od niemieckiej nazwy osobowej Banse, ta od średnio-niemieckiego banse ‘część szopy przeznaczona na snopki’.

Panzer - od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’; odniemieckiej nazwy osobowej Panzer.

Pań - 1446 od pan lub od imienia Pankracy.

Pańchyrz - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pańciak - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pańcierzyński - od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’; odniemieckiej nazwy osobowej Panzer.

Pańcik - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pańcikiewicz - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pańcyk - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pańczak - 1612 od pan lub od imienia Pankracy.

Pańczakiewicz - od pan lub od imienia Pankracy.

Pańczar - od pancerz ‘część zbroi rycerskiej’; odniemieckiej nazwy osobowej Panzer.

Pańczek - od pan lub od imienia Pankracy.

Pańczenko - od pan lub od imienia Pankracy.

Pańcześnik - od pończocha ‘częśćubioru okrywająca nogę’ (od białoruskiego pończośnik)

Pańcześny - od pończocha ‘częśćubioru okrywająca nogę’ (od białoruskiego pończośnik)

Pańczkowski - od pan lub od imienia Pankracy.

Pańczoch - 1495 od pan lub od imienia Pankracy.

Pańczoch - od pończocha ‘częśćubioru okrywająca nogę’.

Pańczocha - od pończocha ‘częśćubioru okrywająca nogę’ (od białoruskiego pańczocha)

Pańczuk - od pan lub od imienia Pankracy.

Pańczukowski - od pan lub od imienia Pankracy.

Pańczych - 1492 od pan lub od imienia Pankracy.

Pańczyk - 1693 od pan lub od imienia Pankracy.

Pańczykowski - od pan lub od imienia Pankracy.

Pańczyna - od pan lub od imienia Pankracy.

Pańczyniak - od pan lub od imienia Pankracy.

Pańczyński - od pan lub od imienia Pankracy.

Pańczyszczak - od pan lub od imienia Pankracy.

Pańczyszyn - od pan lub od imienia Pankracy.

Pańdo - od niemieckiej nazwy osobowej Pand, ta od imion złożonych na Band-; niektóre formy może też od Pąd-, Pęd-.

Pańdziak - od niemieckiej nazwy osobowej Pand, ta od imion złożonych na Band-; niektóre formy może też od Pąd-, Pęd-.

Pańdzioch - od niemieckiej nazwy osobowej Pand, ta od imion złożonych na Band-; niektóre formy może też od Pąd-, Pęd-.

Pańficz - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pańfilewicz - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pańka - od pan lub od imienia Pankracy.

Pańkiewicz - od pan lub od imienia Pankracy.

Pańko - 1447 od pan lub od imienia Pankracy.

Pańkow - od pan lub od imienia Pankracy.

Pańkowicz - od pan lub od imienia Pankracy.

Pańkowiec - od nazwy miejscowej Pankówka (kilka miejscowości).

Pańkowiec - od pan lub od imienia Pankracy.

Pańkowski - od nazw miejscowych Pankowice, Pankowce (KrW).

Pańków - od pan lub od imienia Pankracy.

Pańkratow - od imienia Pankracy.Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Pancratius, to od greckiego Pankratios, od pankrátes ‘wszechmogący, zwycięski’. W staropolszczyźnie odnotowano formy Pankrac, Pangrac, Pankrat.

Pańpuch - od pampuch, pańpuch, pępuch ‘rodzaj pączka, racuch’.

Pański - od pan lub od imienia Pankracy; od panię ‘członek znakomitego rodu’.

Pańszczak - od pan lub od imienia Pankracy.

Pańszczyk - 1745 od pan lub od imienia Pankracy.

Pańszczyn - od pan lub od imienia Pankracy.

Pańszczyszyn - od pan lub od imienia Pankracy.

Pańta - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pańtak - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pańtek - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pańtuchowicz - od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pap - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papa - 1372 od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papacz - 1440 od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papaczek - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papaczyk - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papadaki - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papadakis - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papadakos - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papadaku - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papadatos - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papadatu - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papadeńczuk - od popadia ‘żona popa’; też od popadiak ‘człowiek porywczy’.

Papadiak - od popadia ‘żona popa’; też od popadiak ‘człowiek porywczy’.

Papadijak - od popadia ‘żona popa’; też od popadiak ‘człowiek porywczy’.

Papadiuk - od popadia ‘żona popa’; też od popadiak ‘człowiek porywczy’.

Papadopulos - od popadia ‘żona popa’; też od popadiak ‘człowiek porywczy’.

Papadopulu - od popadia ‘żona popa’; też od popadiak ‘człowiek porywczy’.

Papadowski - od popadia ‘żona popa’; też od popadiak ‘człowiek porywczy’.

Papadziuk - od popadia ‘żona popa’; też od popadiak ‘człowiek porywczy’.

Papaga - od papacha ‘zimowe nakrycie głowy używane w Rosji’.

Papaj - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papaja - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papajak - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papajewski - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papajska - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papak - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papakul - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papala - 1766 od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papalczyk - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papalezow - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papaliński - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papalla - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papalski - 1771 od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papała - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papałek - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papan - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papanaum - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papanek - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papara - 1698 od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Paparas - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Paparda - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papardowski - od nazwy miejscowej Popardowa (nowosądeckie, gmina Nawojowa).

Papas - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papasiński - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papasz - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papaszkiewicz - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papaś - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papca - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papcia - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papciak - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papciakowski - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papciowski - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papczak - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papczenko - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papczok - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papczyga - 1666 od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papczyk - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papczyński - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papdziuk - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Pape - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papec - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papecki - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papej - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papel - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papelski - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Paper - od papier.

Papera - od papier.

Paperok - (Śl) od papier.

Paperski - od papier.

Paperz - od papier.

Papesz - od papier; od papież ‘głowa Kościoła katolickiego’.

Papiacki - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papiak - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papiańska - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papiasek - od papież ‘głowa Kościoła katolickiego’.

Papiasz - od papież ‘głowa Kościoła katolickiego’.

Papich - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papiciak - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papicki - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papiecz - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papieczka - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papiejewski - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papiejko - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papiela - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papielarczyk - od popiół.

Papielarski - od popiół.

Papielarz - od popiół.

Papielecki - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papielewicz - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papielewski - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papieliński - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papielski - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papieluch - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papien - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papienczak - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papieniuk - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papienka - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papieński - od nazwy miejscowej Papa (wieś zagrodowa, dawna ziemia drohicka).

Papier - od papier.

Papiera - od papier.

Papierak - od papier.

Papierek - od papier.

Papierkiewicz - od papier.

Papierkowski - od papier.

Papierków - od papier.

Papiernia - od papier lub od papiernia ‘fabryka papieru’.

Papierniak - od papier lub od papiernia ‘fabryka papieru’.

Papiernicki - od papier lub od papiernia ‘fabryka papieru’.

Papierniczek - 1645 od papier; od papiernik ‘wytwórca papieru’.

Papiernik - 1594 od papier; od papiernik ‘wytwórca papieru’.

Papiernik - od papier.

Papierniok - (Śl) od papier.

Papierok - (Śl) od papier.

Papierowski - od papier.

Papierski - od papier.

Papierz - 1628 od papież ‘głowa Kościoła katolickiego’.

Papierzański - od papież ‘głowa Kościoła katolickiego’.

Papierzczyk - 1628 od papież ‘głowa Kościoła katolickiego’.

Papierzewski - od papież ‘głowa Kościoła katolickiego’.

Papierzyński - od papież ‘głowa Kościoła katolickiego’.

Papies - od papież ‘głowa Kościoła katolickiego’.

Papieski - 1529 od nazwy miejscowej Papieże (piotrkowskie, gmina Grabica).

Papiesz - od papież ‘głowa Kościoła katolickiego’.

Papiewski - od nazwy miejscowej Papieże (piotrkowskie, gmina Grabica).

Papiez - od papież ‘głowa Kościoła katolickiego’.

Papieź - od papież ‘głowa Kościoła katolickiego’.

Papież - 1601 od papież ‘głowa Kościoła katolickiego’.

Papieżański - od papież ‘głowa Kościoła katolickiego’.

Papieżczak - 1658 od papież ‘głowa Kościoła katolickiego’.

Papieżczyk - 1628 od papież ‘głowa Kościoła katolickiego’.

Papieżyk - 1613 od papież ‘głowa Kościoła katolickiego’.

Papieżyński - od papież ‘głowa Kościoła katolickiego’.

Papik - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papin - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papina - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papinczak - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papiniak - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papinko - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papinos - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papińczak - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papiński - 1766 od nazwy miejscowej Papa (wieś zagrodowa, dawna ziemia drohicka).

Papiński - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papior - od papier.

Papiorak - od papier.

Papiorek - od papier.

Papiorkowski - od papier.

Papiorok - od papier.

Papiór - od papier.

Papiórek - od papier.

Papiórkowski - od papier.

Papiórski - od papier.

Papir - od papier.

Papirkowski - od papier.

Papirnik - od papier; od papiernik ‘wytwórca papieru’.

Papirnyk - od papier; od papiernik ‘wytwórca papieru’.

Papirok - od papier.

Papiros - od papier lub od papieros.

Papirowski - od papier.

Papirski - od papier.

Papis - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papisiak - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papist - od papista ‘zwolennik papieża’.

Papisz - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papiś - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papita - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papiurek - od papier.

Papiurski - od papier.

Papiwczuk - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papiz - od papież ‘głowa Kościoła katolickiego’.

Papiż - od papież ‘głowa Kościoła katolickiego’.

Papiżycki - od papież ‘głowa Kościoła katolickiego’.

Papjak - od papka ‘pokarm dla dzieci w formie gęstej masy’, papkać ‘jeść’.

Papka - od papka ‘pokarm dla dzieci w formie gęstej masy’, papkać ‘jeść’.

Papkala - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papkalka - od papka ‘pokarm dla dzieci w formie gęstej masy’, papkać ‘jeść’.

Papkalla - od papka ‘pokarm dla dzieci w formie gęstej masy’, papkać ‘jeść’.

Papkała - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papkała - od papka ‘pokarm dla dzieci w formie gęstej masy’, papkać ‘jeść’.

Papke - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papkiewicz - od papka ‘pokarm dla dzieci w formie gęstej masy’, papkać ‘jeść’.

Papko - 1368 od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papko - 1368 od papka ‘pokarm dla dzieci w formie gęstej masy’, papkać ‘jeść’.

Papkoj - od papka ‘pokarm dla dzieci w formie gęstej masy’, papkać ‘jeść’.

Papkow - od papka ‘pokarm dla dzieci w formie gęstej masy’, papkać ‘jeść’.

Papkowski - od papka ‘pokarm dla dzieci w formie gęstej masy’, papkać ‘jeść’.

Papków - od papka ‘pokarm dla dzieci w formie gęstej masy’, papkać ‘jeść’.

Paplaczak - od paplać ‘mówić dużo bez sensu’.

Paplaczyk - od paplać ‘mówić dużo bez sensu’; też od papla ‘topola’.

Paplak - od paplać ‘mówić dużo bez sensu’.

Paplan - od paplać ‘mówić dużo bez sensu’.

Paplanka - od paplać ‘mówić dużo bez sensu’.

Paplaw - 1520 od paplać ‘mówić dużo bez sensu’.

Paplerz - od paplać ‘mówić dużo bez sensu’.

Paplewski - od paplać ‘mówić dużo bez sensu’.

Papliak - od paplać ‘mówić dużo bez sensu’.

Papliciński - od paplać ‘mówić dużo bez sensu’.

Paplicki - od paplać ‘mówić dużo bez sensu’.

Papliński - 1569 od nazwy miejscowej Paplin (siedleckie, gmina Korytnica; skierniewickie, gmina Kowiesy).

Paplocki - od paplać ‘mówić dużo bez sensu’.

Paplowski - od paplać ‘mówić dużo bez sensu’.

Paplużyński - od paplać ‘mówić dużo bez sensu’.

Papła - od paplać ‘mówić dużo bez sensu’.

Papławski - od paplać ‘mówić dużo bez sensu’.

Papłoński - od paplać ‘mówić dużo bez sensu’.

Papłowicz - od paplać ‘mówić dużo bez sensu’.

Papłowski - od paplać ‘mówić dużo bez sensu’.

Papocki - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papok - (Śl) od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papon - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papoń - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papończyk - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papow - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papowicz - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papowski - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papówka - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papp - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Pappas - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Pappe - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papras - od paprać ‘babrać, brudzić’.

Paprawa - od paprać ‘babrać, brudzić’.

Paprawski - od paprać ‘babrać, brudzić’.

Paproch - od paproch ‘okruszyna’.

Paprocha - od paproch ‘okruszyna’.

Paprocki - 1473 od nazwy miejscowej Paprotno (przemyskie, gmian Fredropol), Paprotki (kaliskie, gmian Krotoszyn).

Paproć - od paproć, możliwe od paprotać ‘paplać’.

Paprola - od paprać ‘babrać, brudzić’.

Papros - od paprać ‘babrać, brudzić’.

Paproski - od paproch ‘okruszyna’.

Paprosz - od paprać ‘babrać, brudzić’.

Paprot - od paproć, możliwe od paprotać ‘paplać’.

Paprota - od paproć, możliwe od paprotać ‘paplać’.

Paprotka - 1652 od paproć, możliwe od paprotać ‘paplać’ lub od paprotka.

Paprotna - od paproć, możliwe od paprotać ‘paplać’ lub od paprotka.

Paprotnik - od paproć, możliwe od paprotać ‘paplać’ lub od paprotnik ‘roślina z gromady paprotników’.

Paprotny - od paproć, możliwe od paprotać ‘paplać’; paprotny ‘roślina doniczkowa’.

Paprowicz - od paprać ‘babrać, brudzić’.

Paprowski - od paprać ‘babrać, brudzić’.

Papryc - od paprzyca ‘część żarna’, paprać.

Paprycki - od paprzyca ‘część żarna’, paprać.

Paprzałek - od paprać ‘babrać, brudzić’.

Paprzyc - 1426 od paprzyca ‘część żarna’, paprać.

Paprzyca - od paprzyca ‘część żarna’, paprać.

Paprzych - od paprać ‘babrać, brudzić’

Paprzycki - od paprać ‘babrać, brudzić’.

Paprzycki - od paprzyca ‘część żarna’, paprać.

Paprzykąt - od paprać ‘babrać, brudzić’.

Paps - od paps ‘gęsta zupa ziemniaczana’.

Papsa - od paps ‘gęsta zupa ziemniaczana’.

Papsiejew - od paps ‘gęsta zupa ziemniaczana’.

Papski - od paps ‘gęsta zupa ziemniaczana’.

Papst - od niemieckiej nazwy osobowej Papst, ta od apelatywu Papst ‘papież’.

Papsza - od paps ‘gęsta zupa ziemniaczana’.

Papszkun - od paps ‘gęsta zupa ziemniaczana’.

Papszna - od paps ‘gęsta zupa ziemniaczana’.

Papszo - od paps ‘gęsta zupa ziemniaczana’.

Papszun - od paps ‘gęsta zupa ziemniaczana’.

Papszycki - od paprzyca ‘część żarna’, paprać.

Paptrzał - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Paptrzała - 1785 od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Papucewicz - od papuć ‘miękki but domowy’.

Papuch - od papuć ‘miękki but domowy’.

Papuchowski - od papuć ‘miękki but domowy’.

Papuci - od papuć ‘miękki but domowy’.

Papucin - od papuć ‘miękki but domowy’.

Papucis - od papuć ‘miękki but domowy’.

Papucki - od papuć ‘miękki but domowy’.

Papuczys - od papuć ‘miękki but domowy’.

Papuć - od papuć ‘miękki but domowy’.

Papuda - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papudziński - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papuga - od papuga ‘ptak’.

Papugiewicz - od papuga ‘ptak’.

Papula - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papulias - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papulnicki - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papuła - 1608 od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papunewski - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papuń - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papuński - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papura - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papurzyński - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papurzyński - od papuga ‘ptak’.

Papus - od papuga ‘ptak’.

Papusza - od papuga ‘ptak’.

Papuszaj - od papuga ‘ptak’.

Papuszek - od papuga ‘ptak’.

Papuszka - od papuga ‘ptak’.

Papuszkiewicz - od papuga ‘ptak’.

Papuszko - od papuga ‘ptak’.

Papuszyńska - od papuga ‘ptak’.

Papuziński - od papuga ‘ptak’.

Papużyński - od papuga ‘ptak’.

Papych - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze’.

Papyga - od papuga ‘ptak’.

Papys - od papuga ‘ptak’.

Papyszew - od papuga ‘ptak’.

Par - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Para - 1714 od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parabocz - od parobek ‘sługa; młodzieniec’; od ukraińskiego parobij ‘parobek’.

Paraboczy - od parobek ‘sługa; młodzieniec’; od ukraińskiego parobij ‘parobek’.

Paraboczyński - od parobek ‘sługa; młodzieniec’; od ukraińskiego parobij ‘parobek’.

Parachanowicz - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parachański - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Paracheda - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Paracheta - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parachimowicz - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parachniewicz - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parachoniak - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parachoniuk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parachoński - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parachucik - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Paraciej - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Paraciuk - od parat ‘gotowość’, parada.

Paracki - od parat ‘gotowość’, parada.

Paracusz - od parat ‘gotowość’, parada.

Paracz - od parat ‘gotowość’, parada.

Paraczewski - od parat ‘gotowość’, parada.

Paraczyński - od parat ‘gotowość’, parada.

Parać - od parat ‘gotowość’, parada.

Parad - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Parada - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradała - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradecki - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradej - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradela - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradella - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradelok - (Śl) od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradelski - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradiak - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradies - od paradys, paradyż ‘miejsce najwyższe, miejsce ulubione dla zwierzyny’.

Paradis - od paradys, paradyż ‘miejsce najwyższe, miejsce ulubione dla zwierzyny’.

Paradistal - od paradys, paradyż ‘miejsce najwyższe, miejsce ulubione dla zwierzyny’.

Paradisz - od paradys, paradyż ‘miejsce najwyższe, miejsce ulubione dla zwierzyny’.

Paradiuch - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradiuk - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradka - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradko - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradna - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradnia - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradnik - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradniuk - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradny - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować; od paradny ‘uroczysty’, też ‘śmieszny, zabawny’.

Paradomski - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradowicz - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradowski - 1589 od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować; też od nazwy miejscowej Paradów (leszczyńskie, gmina Pogorzela).

Paradura - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradus - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradyk - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradyło - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradystal - od paradys, paradyż ‘miejsce najwyższe, miejsce ulubione dla zwierzyny’.

Paradysz - od paradys, paradyż ‘miejsce najwyższe, miejsce ulubione dla zwierzyny’.

Paradyż - od paradys, paradyż ‘miejsce najwyższe, miejsce ulubione dla zwierzyny’.

Paradzewski - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradziej - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradziński - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradzisz - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradzisz-Krasiński- złożenia brak; Paradzisz - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować; Krasiński 1396 od nazw miejscowych Krasne, Krasna (kilka wsi), Krasin (elbląskie, gmina Pasłęk).

Paradziuch - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradziuk - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paradzyński - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Parafanowicz - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafenczyk - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafeńczyk - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafian - 1662 od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafianczuk - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafianczyk - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafianiuk - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafianow - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafianowicz - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafianów - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafiańczuk - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafiańczyk - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafiański - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Paraficz - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafienczyk - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafieniuk - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafieńczuk - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafieńczyk - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafijanowicz - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafijańczuk - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafijańczyk - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafimczyk - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafimow - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafimowicz - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafin - 1662 od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafinczak - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafinczuk - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafiniak - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafiniewicz - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafinik - 1662 od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafiniuk - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafinowicz - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafinowski - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafinuk - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafińczak - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafińczuk - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafińczyk - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafiński - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafionowicz - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafionów - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafiuniuk - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafjanow - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafjanowicz - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafjanów - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafjańczuk - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafjańczyk - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parafnowicz - od parafianin, parafian ‘członek parafii, dawniej ‘człowiek zacofany’, parafia.

Parais - od staropolskiego poraj, porej ‘roślina bagienna’, też od nazwy herbu Poraj, nazwy miejscowej Poraj oraz od staropolskiego poraić ‘poradzić’.

Paraj - od staropolskiego poraj, porej ‘roślina bagienna’, też od nazwy herbu Poraj, nazwy miejscowej Poraj oraz od staropolskiego poraić ‘poradzić’.

Parajewski - od staropolskiego poraj, porej ‘roślina bagienna’, też od nazwy herbu Poraj, nazwy miejscowej Poraj oraz od staropolskiego poraić ‘poradzić’.

Parajs - od staropolskiego poraj, porej ‘roślina bagienna’, też od nazwy herbu Poraj, nazwy miejscowej Poraj oraz od staropolskiego poraić ‘poradzić’.

Parajski - od nazw miejscowych Poraj, Poraje (kilka wsi).

Paral - od parala, paralusz, dziś paraliż ‘bezwład mięśni’.

Paralczyk - od parala, paralusz, dziś paraliż ‘bezwład mięśni’.

Paraliński - od parala, paralusz, dziś paraliż ‘bezwład mięśni’.

Paraluch - od parala, paralusz, dziś paraliż ‘bezwład mięśni’.

Paraluk - od parala, paralusz, dziś paraliż ‘bezwład mięśni’.

Paralus - od parala, paralusz, dziś paraliż ‘bezwład mięśni’.

Paralusz - od parala, paralusz, dziś paraliż ‘bezwład mięśni’.

Parał - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parał - od parala, paralusz, dziś paraliż ‘bezwład mięśni’.

Parała - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parała - od parala, paralusz, dziś paraliż ‘bezwład mięśni’.

Parama - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’; lub od parma ‘gatunek ryby morskiej’.

Paramanów - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paramenko - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paramiak - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paramon - 1560 od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paramonczyk - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paramonik - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paramoniuk - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paramonow - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paramończuk - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paramończyk - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paramosz - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paramuszczak - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paramut - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paramuth - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paran - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paraniak - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paraniakowski - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paranicz - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paraniec - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paraniecki - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paraniewicz - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paranik - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paraniok - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paraniuk - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Parankiewicz - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paranowicz - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paranowski - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paranuszczak - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paranycz - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Parańczak - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Parańdyk - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Parańka - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Parański - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Parat - od parat ‘gotowość’, parada.

Paratowski - od parat ‘gotowość’, parada.

Paratura - od parat ‘gotowość’, parada.

Parazik - od porażka, ze staropolskiego też porazka ‘klęska’, porazić (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Paraziński - od porażka, ze staropolskiego też porazka ‘klęska’, porazić (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Parażka - od porażka, ze staropolskiego też porazka ‘klęska’, porazić (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Parc - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parcaj - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parcej - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parceja - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parcel - od parcela, dawniej parcel ‘działka, grunt’.

Parcelewski - od parcela, dawniej parcel ‘działka, grunt’.

Parcelowski - od parcela, dawniej parcel ‘działka, grunt’.

Parcer - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parcewicz - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parch - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchacz - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchalski - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchał - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchała - 1605 od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchamowicz - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchan - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchaniak - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchaniuk - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchanowicz - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchańczyk - 1693 od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchański - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parcharz - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchasiewicz - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchata - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchatka - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’; od parchaty ‘zarażony parchem’.

Parchatko - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’; od parchaty ‘zarażony parchem’.

Parchaty - 1639 od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’; od parchaty ‘zarażony parchem’.

Parchel - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchela - 1566 od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parcheła - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchem - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchen - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parcheniak - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchet - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parcheta - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchetka - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchetko - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchetów - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchimiak - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchimiuk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchimowicz - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchiniak - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchinowicz - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchita - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchl - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchleniak - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchlinek - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchliniak - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchliński - 1452 od nazwy miejscowej Parchiny (piotrkowskie, gmina Szczerców).

Parchniak - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchocewicz - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchociuk - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchocki - 1491 od nazwy miejscowej Parchocin (kieleckie, gmina Nowy Korczyn).

Parchocki - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchoć - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchoł - 1492 od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchołup - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’(z fonetyką wschodniosłowiańską).

Parchomczuk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchomczyk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchomenko - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchomicz - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchomiec - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchomienko - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchomił - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchomiok - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchomiuk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchomowicz - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchomowski - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchomuk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchomy - 1483 od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchoniak - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchonicz - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchoniuk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchonnik - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchonowicz - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchoń - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchoński - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchotik - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchotiuk - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchowicz - 1377 od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchowski - 1491 od nazwy miejscowej Parchocin (kieleckie, gmina Nowy Korczyn).

Parchucik - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchuć - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchuł - 1488 od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchuła - 1489 od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchuniuk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchuń - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchuta - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchymowicz - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchynia - 1136 od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parchyniak - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parchyta - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Parcia - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parciak - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parciałowicz - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parciana - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parcianka - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parcianko - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parciany - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parciarz - 1709 od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parcica - 1628 od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’ lub od parcica ‘otwór w kamieniu młyńskim’,

Parciczak - 1706 od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parcieniak - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parcina - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parciński - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parcionko - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parcja - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parcki - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parcuła - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parcyjagła - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parcz - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parcza - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parczak - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parczała - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parczański - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parczarski - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parczek - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parczel - od parcela, dawniej parcel ‘działka, grunt’.

Parczenkow - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parczeński - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parczewski - 1441 od nazw miejscowych Parczew (kaliskie, gmina Sieroszewice), Parczów (piotrkowskie, gmina Białaczów).

Parczko - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parczowski - 1440 od nazw miejscowych Parczew (kaliskie, gmina Sieroszewice), Parczów (piotrkowskie, gmina Białaczów).

Parczuk - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parczyk - 1398 od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parczyluk - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parć - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Pard - 1289 od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Parda - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardaj - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardak - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardala - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardalewicz - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardała - 1683 od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardan - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardas - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardecki - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardej - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardejewski - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardel - 1632 od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardela - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardelka - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardella - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardeła - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Parderski - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardewicz - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardiak - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardian - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardjak - (- j = ej) od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardla - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardo - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardoch - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardol - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardola - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardoł - 1765 od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardoła - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardołek - 1483 od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardon - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardoń - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardosz - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardowski - 1643 od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardół - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardua - (= uła) od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardubicki - od nazwy miejscowej Pardubice (Czechy).

Pardubiński od nazwy miejscowej Pardubice - (Czechy).

Pardukiewicz - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardula - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardulicki - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardulla - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Parduła - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardun - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardus - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardusiński - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardusz - 1254 od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Parduś - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardwa - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardyak - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardygał - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’ (z fonetyką ukraińską).

Pardygoł - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’ (z fonetyką ukraińską).

Pardyjak - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardyjek - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardyk - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardyka - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardykuła - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardyl - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardyla - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardylla - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardyła - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardyn - 1788 od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardynek - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardys - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardyta - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardytka - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardzan - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardziak - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardziej - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardzik - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardziński - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Pardzioch - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Parechta - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Pareda - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paregrym - od imienia Pielgrzym, to od łacińskiego Peregrinus, to od apelatywu peregrinus obcy, cudzoziemski’. Imię w formie łacińskiej znane w Polsce od XII wieku, w postaci spolonizowanej od XIV wieku.

Parej - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parejko - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parek - 1430 od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parel - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Parelec - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Parell - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Parello - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Parelski - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Parełło - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Paremski - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Parena - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Parenczak - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Parenczewski - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Pareniak - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Pareniuk - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Pareniuk - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parenz - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Pareński - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Parewicz - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parfan - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfaniuk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfanowicz - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfenczuk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfeniak - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfeniuk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfenow - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfeńczyk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfeński - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parffiuk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfian - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfianow - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfianowicz - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfiańczyk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfien - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfienczyk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfieniuk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfienow - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfienowicz - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfień - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfieńczuk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfieńczyk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfijanowicz - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfijewicz - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfil - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfimczuk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfimczyk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfimow - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfimowicz - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfin - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfiniewicz - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfiniuk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfinow - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfinowicz - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfinów - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfińczuk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfińczyk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfiński - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfion - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfionow - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfionów - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfjan - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfjanowicz - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfoniuk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parfus - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Pargacz - od wschodniosłowiańskiego parga ‘włókno lnu’.

Pargań - od wschodniosłowiańskiego parga ‘włókno lnu’.

Pargiel - od wschodniosłowiańskiego parga ‘włókno lnu’.

Pargiela - od wschodniosłowiańskiego parga ‘włókno lnu’.

Pargieła - od wschodniosłowiańskiego parga ‘włókno lnu’.

Pargiełła - od wschodniosłowiańskiego parga ‘włókno lnu’.

Pargieło - od wschodniosłowiańskiego parga ‘włókno lnu’.

Pargięła - od wschodniosłowiańskiego parga ‘włókno lnu’.

Pargol - od wschodniosłowiańskiego parga ‘włókno lnu’.

Pargolski - od wschodniosłowiańskiego parga ‘włókno lnu’.

Pargoł - od wschodniosłowiańskiego parga ‘włókno lnu’.

Pargólski - od wschodniosłowiańskiego parga ‘włókno lnu’.

Pargół - od wschodniosłowiańskiego parga ‘włókno lnu’.

Pargulski - od wschodniosłowiańskiego parga ‘włókno lnu’.

Pariak - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parij - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parijczuk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parji - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Parji-Zborowski - złożenia brak; Parji od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej; Zborowski 1398 od nazwy miejscowej Zborów (kilka wsi).

Parjoszewski - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Park - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parka - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parkalski - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parkała - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parkan - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’ lub od parkan.

Parkasiewicz - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parker - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parketna - od parkiet ‘posadzka z klepek drewnianych; miejsce na Sali przeznaczone do tańca’.

Parketny - od parkiet ‘posadzka z klepek drewnianych; miejsce na Sali przeznaczone do tańca’.

Parkier - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parkiet - od parkiet ‘posadzka z klepek drewnianych; miejsce na Sali przeznaczone do tańca’.

Parkieta - od parkiet ‘posadzka z klepek drewnianych; miejsce na Sali przeznaczone do tańca’.

Parkietna - od parkiet ‘posadzka z klepek drewnianych; miejsce na Sali przeznaczone do tańca’.

Parkietny - od parkiet ‘posadzka z klepek drewnianych; miejsce na Sali przeznaczone do tańca’.

Parkiewicz - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parkita - 1619 od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parkita - od parkiet ‘posadzka z klepek drewnianych; miejsce na Sali przeznaczone do tańca’.

Parkitka - 1615 od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parkitna - od parkiet ‘posadzka z klepek drewnianych; miejsce na Sali przeznaczone do tańca’.

Parkitny - od parkiet ‘posadzka z klepek drewnianych; miejsce na Sali przeznaczone do tańca’.

Parklewicz - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parko - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parkociński - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parkola - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parkolap - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parkoł - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parkoła - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parkosz - 1210 od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parkoszowic - 1397 od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parkot - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parkota - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parkowski - 1793 od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’ lub od nazwy miejscowej Parkowo (pilskie, gmina Rogoźno).

Parkóła - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parkus - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parkusiewicz - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parkusz - 1417 od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parkuszewski - od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Parla - od parlić ‘siać; gotować’.

Parlaczyk - od parlić ‘siać; gotować’.

Parlak - od parlić ‘siać; gotować’.

Parlas - od parlić ‘siać; gotować’.

Parlasz - od parlić ‘siać; gotować’.

Parleczyk - od parlić ‘siać; gotować’.

Parlej - od parlić ‘siać; gotować’.

Parlesz - od parlić ‘siać; gotować’.

Parlew - od parlić ‘siać; gotować’.

Parlewicz - od parlić ‘siać; gotować’.

Parli - od parlić ‘siać; gotować’.

Parlicki - od parlić ‘siać; gotować’.

Parlik - od parlić ‘siać; gotować’.

Parlikowski - od parlić ‘siać; gotować’.

Parliński - od parlić ‘siać; gotować’.

Parlling - od parlić ‘siać; gotować’.

Parlow - od parlić ‘siać; gotować’.

Parlus - od parlić ‘siać; gotować’.

Parluski - od parlić ‘siać; gotować’.

Parłej - od parlić ‘siać; gotować’.

Parłetny - od parlić ‘siać; gotować’.

Parłowski - od parlić ‘siać; gotować’.

Parłyka - od parlić ‘siać; gotować’.

Parma - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Parmańczuk - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Parmenko - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Parmonik - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Parmoniuk - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Parmończuk - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Parna - od parny ‘upalny, duszny’.

Parnach - od parny ‘upalny, duszny’.

Parnacki - od parny ‘upalny, duszny’.

Parnaczyński - od parny ‘upalny, duszny’.

Parnak - od parny ‘upalny, duszny’.

Parnas - od parny ‘upalny, duszny’ lub od Parnas ‘góra w Grecji, siedziba Muz i Apollina’.

Parnasewicz - od parny ‘upalny, duszny’.

Parnasow - od parny ‘upalny, duszny’.

Parnasowski - od parny ‘upalny, duszny’.

Parnaszewski - od parny ‘upalny, duszny’.

Parnaś - od parny ‘upalny, duszny’.

Parnawski - od parny ‘upalny, duszny’.

Parnecki - od parny ‘upalny, duszny’.

Parnek - od parny ‘upalny, duszny’.

Parnell - od parny ‘upalny, duszny’.

Parnes - od parny ‘upalny, duszny’.

Parneszewski - od parny ‘upalny, duszny’.

Parnet - od parny ‘upalny, duszny’.

Parneta - od parny ‘upalny, duszny’.

Parnia - od parny ‘upalny, duszny’.

Parniak - od parny ‘upalny, duszny’.

Parniawski - od parny ‘upalny, duszny’.

Parnicki - 1497 od nazwy miejscowej Parnica (Orawa, KrW), Parznice (radomskie, gmina Kowala).

Parniewicz - od parny ‘upalny, duszny’.

Parniewski - od parny ‘upalny, duszny’.

Parniszew - od parny ‘upalny, duszny’.

Parniuk - od parny ‘upalny, duszny’.

Parniuszko - od parny ‘upalny, duszny’.

Parno - od parny ‘upalny, duszny’.

Parnogórski - od parny ‘upalny, duszny’.

Parnowski - od parny ‘upalny, duszny’.

Parnuła - od parny ‘upalny, duszny’.

Parobcza - od parobek ‘sługa; młodzieniec’.

Parobczak - od parobek ‘sługa; młodzieniec’.

Parobczy - od parobek ‘sługa; młodzieniec’.

Parobczyk - od parobek ‘sługa; młodzieniec’.

Parobczyk - od parobek ‘sługa; młodzieniec’.

Parobczyński - od parobek ‘sługa; młodzieniec’.

Parobczyński - od parobek ‘sługa; młodzieniec’.

Parobecki - od parobek ‘sługa; młodzieniec’.

Parobek - 1588 od parobek ‘sługa; młodzieniec’.

Parobi - od parobek ‘sługa; młodzieniec’; od ukraińskiego parobij ‘parobek’.

Parobiec - 1663 od parobek ‘sługa; młodzieniec’; od parobiec ‘parobek’.

Parobiej - 1488 od parobek ‘sługa; młodzieniec’; od ukraińskiego parobij ‘parobek’.

Parobiejszyk - 1587 od parobek ‘sługa; młodzieniec’; od ukraińskiego parobij ‘parobek’.

Parobij - od parobek ‘sługa; młodzieniec’; od ukraińskiego parobij ‘parobek’.

Parobin - od parobek ‘sługa; młodzieniec’; od ukraińskiego parobij ‘parobek’.

Parobkiewicz - od parobek ‘sługa; młodzieniec’.

Parobko - od parobek ‘sługa; młodzieniec’.

Paroboczak - od parobek ‘sługa; młodzieniec’.

Paroboczy - od parobek ‘sługa; młodzieniec’.

Parobycz - od parobek ‘sługa; młodzieniec’.

Paroch - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parocha - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parochoński - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parociarz - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parocki - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parod - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paroda - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Parodi - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Parodowski - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Parol - 1655 od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Parolak - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Parolczyk - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Parole - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Paroliczek - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Paroliczuk - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Parolik - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Parolin - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Paroliński - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Parolisz - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Parolkowa - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Paroll - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Parolna - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Parolniczak - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Parolski - od nazw miejscowych Parole (warszawskie, gmina Nadarzyn), Parolice (skierniewickie, gmina Ciełądz).

Parołow - 1662 od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Paron - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Paronko - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Paroń - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Paroński - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Paropczy - od parobek ‘sługa; młodzieniec’; od ukraińskiego parobij ‘parobek’.

Paropczyszyn - od parobek ‘sługa; młodzieniec’; od ukraińskiego parobij ‘parobek’.

Paros - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parosa - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parosiło - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parosiński - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Paroska - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parossa - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parosz - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Paroszczak - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Paroszczuk - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Paroszewski - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Paroszka - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Paroszkiewicz - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Paroszyna - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Paroszyński - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parot - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć; od parota ‘parność’.

Parota - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć; od parota ‘parność’.

Parota - od parota ‘parność’.

Paroth - od parota ‘parność’.

Parotna - od parota ‘parność’.

Parotny - od parota ‘parność’.

Parow - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parowa - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parowczuk - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parowenko - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parowicz - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parowienko - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parowiński - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parowski - 1611 od nazwy miejscowej Parowo (kilka wsi).

Paról - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Parólski - od nazw miejscowych Parole (warszawskie, gmina Nadarzyn), Parolice (skierniewickie, gmina Ciełądz).

Parólski - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Parpan - od paprać ‘babrać, brudzić’.

Parpiejko - od paprać ‘babrać, brudzić’.

Parpiel - od paprać ‘babrać, brudzić’.

Parpieńczyk - od paprać ‘babrać, brudzić’.

Parpiński - od paprać ‘babrać, brudzić’.

Parplys - od paprać ‘babrać, brudzić’.

Parpura - od paprać ‘babrać, brudzić’.

Pars - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parsak - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parsk - 1388 od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Parska, m. - 1139 od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Parskawiec - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parski - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parskiewa - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parskuła - 1398 od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Parsniak - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parsol - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parson - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parsons - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parss - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parsz - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parsza - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parszałka - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parszau - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parszcz - od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Parszczko - 1411 od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Parszczyński - od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Parszeniew - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parszenko - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parszeński - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parszewski - 1741 od nazwy miejscowej Parszewo (elbląskie, gmina Lichnowy), Parszów (kieleckie, gmina Wąchock).

Parszniak - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parszniew - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parszo - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parszon - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parszowski - 1741 od nazwy miejscowej Parszewo (elbląskie, gmina Lichnowy), Parszów (kieleckie, gmina Wąchock).

Parszuk - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parszukow - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parszuta - od litewskiej nazwy osobowej Paršuta; w języku litewskim od białoruskiego Paršuta, Parfenij.

Parszutas - od litewskiej nazwy osobowej Paršuta; w języku litewskim od białoruskiego Paršuta, Parfenij.

Parszuto - od litewskiej nazwy osobowej Paršuta; w języku litewskim od białoruskiego Paršuta, Parfenij.

Parszutowicz - od litewskiej nazwy osobowej Paršuta; w języku litewskim od białoruskiego Paršuta, Parfenij.

Parszycki - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parszyk - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parszyn - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parszywka - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parściński - od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Parśniak - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parśnik - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Parśniok - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Part - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partacha - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partacz - 1450 od staropolskiego partacz ‘naprawiający stare obuwie, odzienie’.

Partaczyński - od staropolskiego partacz ‘naprawiający stare obuwie, odzienie’.

Partak - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partalski - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partała - 1782 od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partaniewicz - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partas - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partaszkiewicz - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partatus - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partecki - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partek - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parteka - 1427 od staropolskiego partyka, parteka ‘część czegoś; kromka chleba’.

Parteka - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parter - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partes - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partesa - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parthum - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parthun - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partika - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partjanko - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partka - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partków - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parto - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partocha - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partocki - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partocz - od staropolskiego partacz ‘naprawiający stare obuwie, odzienie’.

Partol - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partolak - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partoła - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partołów - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partoniak - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partoński - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partos - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partowicz - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partsch - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partsek - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partuka - od staropolskiego partyka, parteka ‘część czegoś; kromka chleba’.

Partum - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partuszek - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partuś - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partyarsz - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partyasz - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Partycki - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partyczka - 1607 od staropolskiego partyka, parteka ‘część czegoś; kromka chleba’.

Partyczna - od staropolskiego partyka, parteka ‘część czegoś; kromka chleba’.

Partyczny - od staropolskiego partyka, parteka ‘część czegoś; kromka chleba’.

Partyczyński - od staropolskiego partyka, parteka ‘część czegoś; kromka chleba’.

Partyga - od staropolskiego partyka, parteka ‘część czegoś; kromka chleba’.

Partyjka - od staropolskiego partyka, parteka ‘część czegoś; kromka chleba’.

Partyk - od staropolskiego partyka, parteka ‘część czegoś; kromka chleba’.

Partyka - 1609 od staropolskiego partyka, parteka ‘część czegoś; kromka chleba’.

Partykiewicz - od staropolskiego partyka, parteka ‘część czegoś; kromka chleba’.

Partykowski - od staropolskiego partyka, parteka ‘część czegoś; kromka chleba’.

Partylak - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partyła - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partyło - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partyn - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partyna - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partyniak - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partyniewicz - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partyń - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partyński - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partys - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Partyska - od staropolskiego partyka, parteka ‘część czegoś; kromka chleba’.

Partysza - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Parub - 1662 od parobek ‘sługa; młodzieniec’; od ukraińskiego parobij ‘parobek’.

Parubczy - od parobek ‘sługa; młodzieniec’; od ukraińskiego parobij ‘parobek’.

Parubocza - od parobek ‘sługa; młodzieniec’; od ukraińskiego parobij ‘parobek’.

Paruboczy - od parobek ‘sługa; młodzieniec’; od ukraińskiego parobij ‘parobek’.

Paruch - 1204 od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parucha - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Paruchała - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parucki - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Paruczek - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Paruczyński - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Paruda - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Parudowski - od parada ‘pokaz, wystawna ceremonia’, paradować.

Paruga - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parugiewicz - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Paruk - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parul - 1474 od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć; od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.;

Parulak - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć; od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.;

Parulczyk - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć; od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.;

Parulewicz - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć; od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Parulewski - od nazw miejscowych Parole (warszawskie, gmina Nadarzyn), Parolice (skierniewickie, gmina Ciełądz).

Parulis - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Parulok - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Parulski - od nazw miejscowych Parole (warszawskie, gmina Nadarzyn), Parolice (skierniewickie, gmina Ciełądz).

Parulski - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Paruł - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Parus - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Paruschewski - (Pom) od nazwy miejscowej Paruszewo (konińskie, gmina Strzałkowo).

Parusek - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’; od parusek ‘płótno, part’.

Parusel - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Parusi - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Parusiński - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Parusis - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Parusol - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Parusow - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Paruss - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Parussel - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Parusz - 1422 od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parusz - 1425 od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Paruszek - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Paruszewic - 1419 od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Paruszewic - 1419 od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Paruszewski - 1388 od nazwy miejscowej Paruszewo (konińskie, gmina Strzałkowo).

Paruszkiewicz - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Paruszowski - 1390 od nazwy miejscowej Paruszewo (konińskie, gmina Strzałkowo).

Paruszto - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Paruszyński - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Paruś - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Paruza - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Paruzal - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Paruzec - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Paruzek - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Paruzel - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Paruziński - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Paruzyński - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Paruźnik - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Parużak - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Parużański - od peruka.

Parużel - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Parużnik - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Parużyński - od gwarowego parus, paruż ‘dziecko, zwłaszcza niegrzeczne’.

Parvi - od parwa ‘najniższa klasa w szkole; początkowa szkoła miejska’.

Parwa - od parwa ‘najniższa klasa w szkole; początkowa szkoła miejska’.

Parwanicki - od parwa ‘najniższa klasa w szkole; początkowa szkoła miejska’.

Parwanow - od parwa ‘najniższa klasa w szkole; początkowa szkoła miejska’.

Parwi - od parwa ‘najniższa klasa w szkole; początkowa szkoła miejska’.

Parwicki - od parwa ‘najniższa klasa w szkole; początkowa szkoła miejska’.

Parwicz - od parwa ‘najniższa klasa w szkole; początkowa szkoła miejska’.

Parwiński - od parwa ‘najniższa klasa w szkole; początkowa szkoła miejska’.

Parwolik - od parwa ‘najniższa klasa w szkole; początkowa szkoła miejska’.

Parwoł - od parwa ‘najniższa klasa w szkole; początkowa szkoła miejska’.

Parwus - od parwa ‘najniższa klasa w szkole; początkowa szkoła miejska’; od łacińskiego parvus ‘mały’.

Paryak - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Paryas - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Paryaska - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Paryba - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parych - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parycki - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Paryczko - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parydka - od gwarowego parzytka ‘szczypiorek’.

Parydowski - od gwarowego parzytka ‘szczypiorek’.

Parydzeński - od gwarowego parzytka ‘szczypiorek’.

Paryga - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Paryj - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Paryjak - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Paryjczak - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Paryjczuk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Paryjczyk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Paryjewski - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Paryk - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Paryka - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Paryl - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć; od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Parylak - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć; od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Parylewicz - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Parylski - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć; od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Paryła - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć; od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Paryłka - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’;

Paryło - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć; od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Paryłowicz - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Paryłowski - od parol ‘zobowiązanie ustne; słowo honoru’.

Paryma - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Parymon - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Parymończyk - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paryna - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paryniak - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paryniarz - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Parynow - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Paryński - od imienia Paramon, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego Parámonos, od paramonos ‘wierny’.

Parypa - od gwarowego parypa ‘gamoń’.

Parypiński - od gwarowego parypa ‘gamoń’.

Parys - 1691 od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Parysek - od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Parysel - od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Parysiak - od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Parysiewicz - od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Parysik - 1648 od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Parysjanowicz - od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Paryski - od nazwy miejscowej Paryż, stolicy Francji lub od imienia Parys.

Paryski - od nazwy miejscowej Paryż, stolicy Francji.

Parysz - od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Paryszek - od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Paryszewski - od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Paryszuk - od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Paryś - od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Paryt - od gwarowego parytka ‘płachta’.

Paryta - od gwarowego parytka ‘płachta’.

Parytka - od gwarowego parytka ‘płachta’.

Paryto - od gwarowego parytka ‘płachta’.

Paryz - od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Paryza - od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Paryzek - od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Paryzel - od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Paryziński - od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Paryzki - od nazwy miejscowej Paryż, stolicy Francji.

Paryż - od nazwy miejscowej Paryż, stolicy Francji.

Paryżak - od nazwy miejscowej Paryż, stolicy Francji.

Paryżan - od nazwy miejscowej Paryż, stolicy Francji.

Paryżek - od nazwy miejscowej Paryż, stolicy Francji.

Paryżer - od nazwy miejscowej Paryż, stolicy Francji.

Paryżski - od nazwy miejscowej Paryż, stolicy Francji.

Parz - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzachowski - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzadka - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzanka - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzanko - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzanowski - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzas - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzatka - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parządka - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parządka-Lipiński - złożenia brak; Parządka od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć; Lipiński 1400 od nazw miejscowych typu Lipno, Lipiny.

Parzątka - 1705 od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć; od parzą tka ‘czosnek’.

Parzątka-Lipiński - 1400 złożenia brak; Parzątka 1705 od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć; od parzątka ‘czosnek’; Lipiński 1400 od nazw miejscowych typu Lipno, Lipiny.

Parzątkowicz - 1685 od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzech - 1136 od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzecki - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzeczewski - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzek - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzelak - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzelewski - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzelka - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzelski - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzencki - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzenczewski - 1394 od nazwy miejscowej Parzęczew (kaliskie, gmina Jaraczewo; łódzkie, gmina Parzęczew).

Parzenczowski - 1399 od nazwy miejscowej Parzęczew (kaliskie, gmina Jaraczewo; łódzkie, gmina Parzęczew).

Parzenda - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzeniecki - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzeniewski - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzenta - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzentna - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzentny - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzenty - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzeński - do nazwy miejscowej Parzniewice (piotrkowskie, gmina Wola Krzysztoporska), Parzniew (warszawskie, gmina Brwinów).

Parzera - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzeta - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzetny - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzewicz - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzewski - od nazwy miejscowej Parzew (kaliskie, gmina Kotlin).

Parzewski - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzęch - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzęcki - od nazwy miejscowej Parzęczew (kaliskie, gmina Jaraczewo; łódzkie, gmina Parzęczew).

Parzęczewski - od nazwy miejscowej Parzęczew (kaliskie, gmina Jaraczewo; łódzkie, gmina Parzęczew).

Parzęczka - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzęczyński - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzętna - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzętny - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzinty - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzisz - (Śl) od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Parzkiewicz - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzkowiak - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzkowski - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parznicki - 1450 od nazwy miejscowej Parnica (Orawa, KrW), Parznice (radomskie, gmina Kowala).

Parzniczak - 1616 od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzniewski - 1469 do nazwy miejscowej Parzniewice (piotrkowskie, gmina Wola Krzysztoporska), Parzniew (warszawskie, gmina Brwinów).

Parzniowski - 1395 do nazwy miejscowej Parzniewice (piotrkowskie, gmina Wola Krzysztoporska), Parzniew (warszawskie, gmina Brwinów).

Parzoch - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzonek - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzonka - 1419 od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzonko - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzonków - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzontka - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzontka-Lipiński - złożenia brak; Parzontka od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć; Lipiński 1400 od nazw miejscowych typu Lipno, Lipiny.

Parzoń - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzos - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzoszka - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzóch - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzów - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzucek - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzuch - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzucha - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzuchowski - od nazwy miejscowej Parzychy (łomżyńskie, gmina Zbójna).

Parzuciak - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzuczek - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzusiński - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzuszek - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzuszewski - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzuś - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzy - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzybocki - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzybok - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzybót - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzybucki - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzybut - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzybysz - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzyca - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzych - 1483 od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzychowic - 1465 od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzychowski - od nazwy miejscowej Parzychy (łomżyńskie, gmina Zbójna).

Parzycz - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzyczek - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzydąb - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzydeł - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzydło - 1620 od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzydrab - 1787 od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzygaj - 1646 od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzygień - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzygłowka - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzygnaciak - 1683 od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć; od parzygnat ‘kucharz’.

Parzygnacik - 1681 od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć; od parzygnat ‘kucharz’.

Parzygnat - 1663 od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć; parzygnat ‘kucharz’.

Parzyjagła - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzyjajo - 1672 od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzyjasła - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzyk - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzykasza - 1595 od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzykat - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzykąt - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzykowski - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzylak - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzyła - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzyło - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzymądko - 1557 od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzymierski - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzymierz - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzymies - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzymiesz - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzymieś - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzymięs - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzymięsa - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzymięso - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzyn - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzyna - 1492 od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzynczewski - 1419 od nazwy miejscowej Parzęczew (kaliskie, gmina Jaraczewo; łódzkie, gmina Parzęczew).

Parzyniec - 1638 od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzyniewski - do nazwy miejscowej Parzniewice (piotrkowskie, gmina Wola Krzysztoporska), Parzniew (warszawskie, gmina Brwinów).

Parzynioski - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzyniowski - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzynisz - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzynowski - do nazwy miejscowej Parzniewice (piotrkowskie, gmina Wola Krzysztoporska), Parzniew (warszawskie, gmina Brwinów).

Parzyńczak - 1632 od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Parzyński - od nazwy miejscowej Parzno (piotrkowskie, gmina Kluki), Parzyn (bydgoskie, gmina Brusy).

Parzys - od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Parzysek - od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Parzysiek - od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Parzysz - 1385 od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Parzysza - 1643 od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Parzyszak - od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Parzyszek - 1418 od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Parzyszka - od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Parzyszko - od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Parzyszyn - od imienia Parys, w staropolszczyźnie Parzysz. Imię greckie Paris znane z mitów o wojnie trojańskiej.

Parzytna - od gwarowego parzyty ‘parzysty, część pary’.

Parzytny - od gwarowego parzyty ‘parzysty, część pary’.

Parźniewski - do nazwy miejscowej Parzniewice (piotrkowskie, gmina Wola Krzysztoporska), Parzniew (warszawskie, gmina Brwinów).

Pas - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasachowicz - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasacki - od posada, ze staropolskiego ‘obowiązek trzymania strazy przez chłopów w grodach’ (pod wpływem białoruskim).

Pasadowski - od posada, ze staropolskiego ‘obowiązek trzymania strazy przez chłopów w grodach’ (pod wpływem białoruskim).

Pasadyn - od posada, ze staropolskiego ‘obowiązek trzymania strazy przez chłopów w grodach’ (pod wpływem białoruskim).

Pasadziński - od posada, ze staropolskiego ‘obowiązek trzymania strazy przez chłopów w grodach’ (pod wpływem białoruskim).

Pasadzy - od posada, ze staropolskiego ‘obowiązek trzymania strazy przez chłopów w grodach’ (pod wpływem białoruskim).

Pasaj - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasajda - od litewskiej nazwy osobowej Pašaitis.

Pasajta - od litewskiej nazwy osobowej Pašaitis.

Pasak - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasakalik - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasakaluk - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasakas - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasalski - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasał - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasała - 1798 od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasałka - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasałyszyn - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasaman - od pasaman, pasamon ‘taśma, lamówka’, pasamonnik ‘wytwórca pasmanterii’.

Pasamanik - od pasaman, pasamon ‘taśma, lamówka’, pasamonnik ‘wytwórca pasmanterii’.

Pasamolik - od pasaman, pasamon ‘taśma, lamówka’, pasamonnik ‘wytwórca pasmanterii’.

Pasamonik - od pasaman, pasamon ‘taśma, lamówka’, pasamonnik ‘wytwórca pasmanterii’.

Pasamoniuk - od pasaman, pasamon ‘taśma, lamówka’, pasamonnik ‘wytwórca pasmanterii’.

Pasamownik - od pasaman, pasamon ‘taśma, lamówka’, pasamonnik ‘wytwórca pasmanterii’.

Pasaniec - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Pasaniuk - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Pasanonik - od pasaman, pasamon ‘taśma, lamówka’, pasamonnik ‘wytwórca pasmanterii’.

Pasanoniuk - od pasaman, pasamon ‘taśma, lamówka’, pasamonnik ‘wytwórca pasmanterii’.

Pasarek - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasaric - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasarski - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasarz - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasay - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasch - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Pascha - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paschalis - od imienia Paschalis, notowanego w Polsce już w XI wieku. Imię, pochodzenia łacińskiego, od paschalis ‘wielkanocny’.

Paschalis-Jakubowicz - złożenia brak; Paschalis od imienia Paschalis, notowanego w Polsce już w XI wieku. Imię, pochodzenia łacińskiego, od paschalis ‘wielkanocny’; Jakubowicz 1338 od imienia Jakub. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzi od hebrajskiego Jaaqob ‘niech Bóg strzeże’.

Paschalski - od imienia Paschalis, notowanego w Polsce już w XI wieku. Imię, pochodzenia łacińskiego, od paschalis ‘wielkanocny’.

Pasche - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paschek - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paschilk - od imienia Paschalis, notowanego w Polsce już w XI wieku. Imię, pochodzenia łacińskiego, od paschalis ‘wielkanocny’.

Paschilke - od imienia Paschalis, notowanego w Polsce już w XI wieku. Imię, pochodzenia łacińskiego, od paschalis ‘wielkanocny’.

Paschiński - od imienia Paschalis, notowanego w Polsce już w XI wieku. Imię, pochodzenia łacińskiego, od paschalis ‘wielkanocny’.

Paschka - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paschke - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paschkowski - od imienia Paschalis, notowanego w Polsce już w XI wieku. Imię, pochodzenia łacińskiego, od paschalis ‘wielkanocny’.

Paschos - od imienia Paschalis, notowanego w Polsce już w XI wieku. Imię, pochodzenia łacińskiego, od paschalis ‘wielkanocny’.

Paschow - od imienia Paschalis, notowanego w Polsce już w XI wieku. Imię, pochodzenia łacińskiego, od paschalis ‘wielkanocny’.

Paschow - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paschtalków - od imienia Paschalis, notowanego w Polsce już w XI wieku. Imię, pochodzenia łacińskiego, od paschalis ‘wielkanocny’.

Paschtschenko - od imienia Paschalis, notowanego w Polsce już w XI wieku. Imię, pochodzenia łacińskiego, od paschalis ‘wielkanocny’.

Pasciak - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pascik - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pasciński - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pasczyńska - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pasda - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pasderski - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pasdro - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pasdzierna - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pasdzierniok - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pasdzierny - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pasdzior - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pasecki - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Pasejana - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Pasejna - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Pasek - 1608 od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Paseka - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Pasek-Paszkowski - złożenia brak; Pasek 1608 od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek; Paszkowski 1390 od nazw miejscowych Paszkowice, Paszkow, Paszki (kilka wsi).

Pasela - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Pasella - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Paselnik - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Paselski - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Pasełek - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Pasełkiewicz - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Pasemik - od pasmo.

Pasemko - od pasmo lub od pasemko.

Pasemnik - od pasmo.

Pasemski - od pasmo.

Pasenczuk - od pasynek ‘przybrane dziecko’.

Pasendorfer - od niemieckiej nazwy osobowej Passendorfër, ta od nazwy miejscowej Passendorf.

Pasenik - od pasynek ‘przybrane dziecko’.

Paseniuk - od pasynek ‘przybrane dziecko’.

Pasenkiewicz - od pasynek ‘przybrane dziecko’.

Pasennik - od pasynek ‘przybrane dziecko’.

Paseński - od pasynek ‘przybrane dziecko’.

Pasera - od pazera, pazyra ‘kłótnik, awanturnik’, pażyra ‘żarłok’.

Paserb - od pasierb, ze staropolskiego pasierb ‘syn męża lub żony z poprzedniego małżeństwa’.

Paserski - od pazera, pazyra ‘kłótnik, awanturnik’, pażyra ‘żarłok’.

Pasewicz - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasęcki - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Pasęk - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Pasi - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Pasia - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Pasiak - 1665 od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasiaka - (Śl) od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasiała - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasiarski - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasias - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasiasz - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasibrzuch - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz;od starszego pojas ‘pas’.

Pasica - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasich - 1647 od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasiciel - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasicki - 1613 od nazw miejscowych Pasieka, Pasieczne (kilka wsi).

Pasicz - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasiczna - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Pasicznik - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Pasiczny - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Pasiczuk - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasiczyński - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Pasićniek - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Pasićnjek - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Pasieb - od pasierb, ze staropolskiego pasierb ‘syn męża lub żony z poprzedniego małżeństwa’

Pasieba - od pasierb, ze staropolskiego pasierb ‘syn męża lub żony z poprzedniego małżeństwa’.

Pasiecieczna - od pasierb, ze staropolskiego pasierb ‘syn męża lub żony z poprzedniego małżeństwa’.

Pasieciel - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasiecki - 1494 od nazw miejscowych Pasieka, Pasieczne (kilka wsi).

Pasieczek - od pasieka ‘zespół uli pszczelich’, też od staropolskiego ‘las; święty gaj’.

Pasieczka - od pasieka ‘zespół uli pszczelich’, też od staropolskiego ‘las; święty gaj’.

Pasieczna - od pasieka ‘zespół uli pszczelich’, też od staropolskiego ‘las; święty gaj’.

Pasieczniak - od pasieka ‘zespół uli pszczelich’, też od staropolskiego ‘las; święty gaj’.

Pasiecznik - od pasieka ‘zespół uli pszczelich’, też od staropolskiego ‘las; święty gaj’; od pasiecznik ‘zajmujący się pasieką’.

Pasiecznikowski - od pasieka ‘zespół uli pszczelich’, też od staropolskiego ‘las; święty gaj’; od pasiecznik ‘zajmujący się pasieką’.

Pasieczniuk - od pasieka ‘zespół uli pszczelich’, też od staropolskiego ‘las; święty gaj’; od pasiecznik ‘zajmujący się pasieką’.

Pasieczny - 1790 od pasieka ‘zespół uli pszczelich’, też od staropolskiego ‘las; święty gaj’; od przymiotnika pasieczny.

Pasieczyc - 1399 od pasieka ‘zespół uli pszczelich’, też od staropolskiego ‘las; święty gaj’.

Pasieczyński - od pasieka ‘zespół uli pszczelich’, też od staropolskiego ‘las; święty gaj’.

Pasiek - od pasieka ‘zespół uli pszczelich’, też od staropolskiego ‘las; święty gaj’.

Pasieka - 1405 od pasieka ‘zespół uli pszczelich’, też od staropolskiego ‘las; święty gaj’.

Pasieko - od pasieka ‘zespół uli pszczelich’, też od staropolskiego ‘las; święty gaj’.

Pasiekowski - od pasieka ‘zespół uli pszczelich’, też od staropolskiego ‘las; święty gaj’.

Pasienkiewicz - od pasynek ‘przybrane dziecko’.

Pasienko - od pasynek ‘przybrane dziecko’.

Pasiennik - od pasynek ‘przybrane dziecko’.

Pasieńczuk - od pasynek ‘przybrane dziecko’.

Pasieński - od pasynek ‘przybrane dziecko’.

Pasiera - od pazera, pazyra ‘kłótnik, awanturnik’, pażyra ‘żarłok’.

Pasieracki - od pazera, pazyra ‘kłótnik, awanturnik’, pażyra ‘żarłok’.

Pasierb - od pasierb, ze staropolskiego pasierb ‘syn męża lub żony z poprzedniego małżeństwa’.

Pasierba - od pasierb, ze staropolskiego pasierb ‘syn męża lub żony z poprzedniego małżeństwa’.

Pasierbak - od pasierb, ze staropolskiego pasierb ‘syn męża lub żony z poprzedniego małżeństwa’.

Pasierbek - 1607 od pasierb, ze staropolskiego pasierb ‘syn męża lub żony z poprzedniego małżeństwa’.

Pasierbiak - od pasierb, ze staropolskiego pasierb ‘syn męża lub żony z poprzedniego małżeństwa’.

Pasierbiewicz - od pasierb, ze staropolskiego pasierb ‘syn męża lub żony z poprzedniego małżeństwa’.

Pasierbik - od pasierb, ze staropolskiego pasierb ‘syn męża lub żony z poprzedniego małżeństwa’.

Pasierbiński - od pasierb, ze staropolskiego pasierb ‘syn męża lub żony z poprzedniego małżeństwa’.

Pasierbkiewicz - od pasierb, ze staropolskiego pasierb ‘syn męża lub żony z poprzedniego małżeństwa’.

Pasierbowicz - od pasierb, ze staropolskiego pasierb ‘syn męża lub żony z poprzedniego małżeństwa’.

Pasierb-Palski - złożenia brak; Pasierb od pasierb, ze staropolskiego pasierb ‘syn męża lub żony z poprzedniego małżeństwa’; Palski brak.

Pasierbski - od pasierb, ze staropolskiego pasierb ‘syn męża lub żony z poprzedniego małżeństwa’.

Pasierkiewicz - od pasierb, ze staropolskiego pasierb ‘syn męża lub żony z poprzedniego małżeństwa’.

Pasierkowski - od pasierb, ze staropolskiego pasierb ‘syn męża lub żony z poprzedniego małżeństwa’.

Pasiernak - od pazera, pazyra ‘kłótnik, awanturnik’, pażyra ‘żarłok’.

Pasierny - od pazera, pazyra ‘kłótnik, awanturnik’, pażyra ‘żarłok’.

Pasierowicz - od pazera, pazyra ‘kłótnik, awanturnik’, pażyra ‘żarłok’.

Pasierowski - od pazera, pazyra ‘kłótnik, awanturnik’, pażyra ‘żarłok’.

Pasierp - od pasierb, ze staropolskiego pasierb ‘syn męża lub żony z poprzedniego małżeństwa’.

Pasierpski - od pasierb, ze staropolskiego pasierb ‘syn męża lub żony z poprzedniego małżeństwa’.

Pasierski - od pasierb, ze staropolskiego pasierb ‘syn męża lub żony z poprzedniego małżeństwa’.

Pasieta - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasietna - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasiewała - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasiewicz - 1777 od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasiewko - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasiewski - 1771 od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasięk - od pasieka ‘zespół uli pszczelich’, też od staropolskiego ‘las; święty gaj’.

Pasięka - od pasieka ‘zespół uli pszczelich’, też od staropolskiego ‘las; święty gaj’.

Pasik - 1623 od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasika - od pasieka ‘zespół uli pszczelich’, też od staropolskiego ‘las; święty gaj’.

Pasike - od pasieka ‘zespół uli pszczelich’, też od staropolskiego ‘las; święty gaj’.

Pasikiewicz - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasikoń - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pas.

Pasikowski - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasilewski - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasiński - od nazwy miejscowej Paszyn (nowosądeckie, gmina Chełmiec).

Pasio - 1554 od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasioch - 1423 od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasiok - (Śl) od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasioł - 1555 od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasion - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Pasionek - 1518 od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek; od pasionek ‘pastuch’, pasiony.

Pasior - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasiorek - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasiorowski - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasiowicz - 1641 od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasiowiec - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasiowski - 1785 od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasirb - 1475 od pasierb, ze staropolskiego pasierb ‘syn męża lub żony z poprzedniego małżeństwa’.

Pasirbek - 1553 od pasierb, ze staropolskiego pasierb ‘syn męża lub żony z poprzedniego małżeństwa’.

Pasirowski - od pazera, pazyra ‘kłótnik, awanturnik’, pażyra ‘żarłok’.

Pasis - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasisz - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasit - 1725 od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasiud - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasiuk - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasiukiewicz - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasiut - 1543 od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasiuta - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasiutek - 1553 od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasja - od pasja, ze staropolskiego passyja ‘historia męki Jezusa Chrystusa; cierpienie’.

Pasjak - od pasja, ze staropolskiego passyja ‘historia męki Jezusa Chrystusa; cierpienie’.

Pasjata - od pasja, ze staropolskiego passyja ‘historia męki Jezusa Chrystusa; cierpienie’.

Pask - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Paska, m. - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Paskal - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Paskal - od paschal, paschał ‘gruba świeca woskowa używana w litugii wielkanocnej’.

Paskalec - od paschal, paschał ‘gruba świeca woskowa używana w litugii wielkanocnej’.

Paskalski - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Paskalski - od paschal, paschał ‘gruba świeca woskowa używana w litugii wielkanocnej’.

Paskaluk - od paschal, paschał ‘gruba świeca woskowa używana w litugii wielkanocnej’.

Paskała - 1748 od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Paskałow - od paschal, paschał ‘gruba świeca woskowa używana w litugii wielkanocnej’.

Paskarczyk - od paskarz ‘uprawiający grę w pasek’, też ‘zajmujący się nieuczciwym handlem’.

Paskarek - od paskarz ‘uprawiający grę w pasek’, też ‘zajmujący się nieuczciwym handlem’.

Paskart - od paskarz ‘uprawiający grę w pasek’, też ‘zajmujący się nieuczciwym handlem’.

Paskawski - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Pasker - od niemieckiej nazwy osobowej Pasker, ta od nazwy miejscowej Paska.

Paskiewicz - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Paskiński - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Pasko - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Paskoła - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Paskorski - od paskarz ‘uprawiający grę w pasek’, też ‘zajmujący się nieuczciwym handlem’.

Paskos - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Paskota - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Paskowicz - 1627 od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Paskowski - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Paskucki - 1662 od nazwy miejscowej Paskudy (białostockie, gmina Ulan-Majorat).

Paskuda - 1451 od paskuda ‘coś brzydkiego, złego’, od staropolskiego paskudzić ‘cudzołożyć’.

Paskudka - 1545 od paskuda ‘coś brzydkiego, złego’, od staropolskiego paskudzić ‘cudzołożyć’.

Paskudski - od nazwy miejscowej Paskudy (białostockie, gmina Ulan-Majorat); od paskuda ‘coś brzydkiego, złego’, od staropolskiego paskudzić ‘cudzołożyć’.

Paskudzic - 1498 od paskuda ‘coś brzydkiego, złego’, od staropolskiego paskudzić ‘cudzołożyć’.

Paskudzki - od nazwy miejscowej Paskudy (białostockie, gmina Ulan-Majorat).

Paskul - 1800 od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Paskulski - 1668 od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Paskuła - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Paskuta - od paskuda ‘coś brzydkiego, złego’, od staropolskiego paskudzić ‘cudzołożyć’.

Paslar - 1491 od niemieckiej nazwy osobowej Pasler, ta od basteln ‘majsterkować, wykonywać amatorsko drobne roboty’.

Paslarek - 1530 od niemieckiej nazwy osobowej Pasler, ta od basteln ‘majsterkować, wykonywać amatorsko drobne roboty’.

Pasler - 1376 od niemieckiej nazwy osobowej Pasler, ta od basteln ‘majsterkować, wykonywać amatorsko drobne roboty’.

Pasł - od gwarowego pasły, to od paść ‘karmić’.

Pasła - od gwarowego pasły, to od paść ‘karmić’.

Pasłaj - od gwarowego pasły, to od paść ‘karmić’.

Pasłański - od gwarowego pasły, to od paść ‘karmić’.

Pasławski - 1685 od nazwy miejscowej Pasław (KrW).

Pasłęcki - od nazwy miasta Pasłęk (elbląskie).

Pasło - od gwarowego pasły, to od paść ‘karmić’.

Pasłonek - od gwarowego pasły, to od paść ‘karmić’.

Pasłowski - od nazwy miejscowej Pasław (KrW).

Pasłuch - od gwarowego pasły, to od paść ‘karmić’.

Pasłucha - od gwarowego pasły, to od paść ‘karmić’.

Pasłuła - od gwarowego pasły, to od paść ‘karmić’.

Pasłusiak - od gwarowego pasły, to od paść ‘karmić’.

Pasłuszka - od gwarowego pasły, to od paść ‘karmić’.

Pasłuszko - od gwarowego pasły, to od paść ‘karmić’.

Pasłuszny - od gwarowego pasły, to od paść ‘karmić’.

Pasłyka - od gwarowego pasły, to od paść ‘karmić’.

Pasman - od pasaman, pasamon ‘taśma, lamówka’, pasamonnik ‘wytwórca pasmanterii’.

Pasmiński - od pasmo.

Pasmionka - od pasaman, pasamon ‘taśma, lamówka’, pasamonnik ‘wytwórca pasmanterii’.

Pasmonik - od pasaman, pasamon ‘taśma, lamówka’, pasamonnik ‘wytwórca pasmanterii’.

Pasmuła - od pasmo.

Pasmurow - od pasmo.

Pasmyk - od pasmo.

Pasmykiewicz - od pasmo.

Pasnak - od paśny ‘pasący się; opłata za pasienie bydła’.

Pasnek - od paśny ‘pasący się; opłata za pasienie bydła’.

Pasnicki - od paśny ‘pasący się; opłata za pasienie bydła’.

Pasniczek - od paśny ‘pasący się; opłata za pasienie bydła’.

Pasniewski - od paśny ‘pasący się; opłata za pasienie bydła’.

Pasnik - od paśny ‘pasący się; opłata za pasienie bydła’.

Pasnikowski - od paśny ‘pasący się; opłata za pasienie bydła’.

Pasno - od paśny ‘pasący się; opłata za pasienie bydła’.

Pasocha - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pason - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasonik - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasoń - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasota - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasowicz - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasowiec - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasowski - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pass - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Passa - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Passaj - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Passak - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Passan - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Passek - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Passela - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Passella - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Passendorfer - od niemieckiej nazwy osobowej Passendorfër, ta od nazwy miejscowej Passendorf.

Passon - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Passoń - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Passota - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Passowicz - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Passunik - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Passut - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Past - 1453 od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pasta - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastacharski - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastalenc - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastaleniec - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastalenz - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastalski - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastaszak - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastaw - od postawa ‘postać, wygląd zewnętrzny’.

Pastawa - od postawa ‘postać, wygląd zewnętrzny’.

Pastawski - od postawa ‘postać, wygląd zewnętrzny’.

Pastczak - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pasteczka - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pasteczko - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pasteczna - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastecznik - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pasteczny - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastek - 1402 od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastel - od pastel ‘rodzaj farby’, dawniej też ‘pasztet’.

Pastelewicz - od pastel ‘rodzaj farby’, dawniej też ‘pasztet’.

Pastelna - od pastel ‘rodzaj farby’, dawniej też ‘pasztet’.

Pastelski - od pastel ‘rodzaj farby’, dawniej też ‘pasztet’.

Pasten - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastenak - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Paster - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pastera - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasterak - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasterczaj - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasterczak - 1633 od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasterczuk - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasterczyk - 1629 od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasterek - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasterka - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasterkiewicz - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasterkowski - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasterla - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasterna - od pasternak ‘roślina warzywna’.

Pasternacka - od pasternak ‘roślina warzywna’.

Pasternacki - od pasternak ‘roślina warzywna’.

Pasternak - 1416 od pasternak ‘roślina warzywna’.

Pasternakiewicz - od pasternak ‘roślina warzywna’.

Pasternakowic - 1420 od pasternak ‘roślina warzywna’.

Pasternak-Winiarski - złożenia brak; Pasternak 1416 od pasternak ‘roślina warzywna’; Winiarski 1609 od nazwy miejscowej Winiary, dawniej winary (kilka wsi).

Pasternatzki - od pasternak ‘roślina warzywna’.

Pasternek - od pasternak ‘roślina warzywna’.

Pasterniak - od pasternak ‘roślina warzywna’.

Pasterniakiewicz - od pasternak ‘roślina warzywna’.

Pasternicki - od pasternak ‘roślina warzywna’.

Pasternik - od pasternak ‘roślina warzywna’; od pasternik ‘pastewnik’.

Pasterniok - od pasternak ‘roślina warzywna’.

Pasternok - (Śl) od pasternak ‘roślina warzywna’.

Pasterny - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasterok - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasterski - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’; od przymiotnika pasterski.

Pasteruk - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasterz - 1629 od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasterzak - 1641 od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasterzewski - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasterzok - (Śl) od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasterzyc - 1312 od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasterzyk - 1619 od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pastewka - od staropolskiego pastwa ‘pasza; miejsce pasienia bydła’.

Pastewski - od nazwy miejscowej Pastwa (elbląskie, gmina Kwidzyn).

Pastka - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’ lub od pastka ‘przyrząd do łapania myszy’.

Pastkiewicz - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastkowski - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastna - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pasto - 1529 od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastok - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastolski - od pastel ‘rodzaj farby’, dawniej też ‘pasztet’.

Pastoł - od pastel ‘rodzaj farby’, dawniej też ‘pasztet’.

Pastoła - od pastel ‘rodzaj farby’, dawniej też ‘pasztet’.

Pastonek - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastoń - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastor - 1369 od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’; od pastor ‘duchowny ewangelicki’.

Pastorczak - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pastorczyk - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pastorek - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pastorski - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pastoszko - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastoszuk - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastoweński - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastowiec - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastownicza - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastowniczy - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastowski - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastruszko - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pastryk - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pastrykiewicz - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pastrzewski - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pastrzyk - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pastszak - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pastszka - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pastuch - 1465 od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastucha - 1386 od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuchewicz - od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuchiewicz - od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuchow - od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuchowicz - od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuchów - od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastucki - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastucza - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastudzki - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastuka - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastukiewicz - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastulczak - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastulka - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastuł - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastuła - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastułaś - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastułka - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastunak - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastunczak - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastunka - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastur - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pastura - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasturak - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasturczak - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasturczyc - 1558 od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasturczyk - 1480 od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasturek - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasturkiewicz - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasturski - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasturzak - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasturzek - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasturzewic - 1481 od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasturzowic - 1481 od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasturzyński - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pastuschka - (Śl) od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastusiak - od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastusik - od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastusiński - od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuska - (Śl) od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastusza - 1432 od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuszak - 1560 od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuszan - od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuszańczyn - od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuszczak - od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuszczyk - 1662 od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuszczyn - od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuszek - od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’; od pastuszek.

Pastuszenczyn - od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuszenia - od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuszenko - od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuszenszyn - od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuszeńko - od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuszewski - od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuszka - 1621 od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuszkiewicz - od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuszko - od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuszkowicz - 1685 od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuszok - od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuszuk - od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuszyk - od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuszyn - od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastuszyński - od pastuch, pastucha ‘człowiek doglądający pasącego się bydła, owiec’.

Pastut - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastuta - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastwa - 1395 od staropolskiego pastwa ‘pasza; miejsce pasienia bydła’.

Pastwiak - od staropolskiego pastwa ‘pasza; miejsce pasienia bydła’.

Pastwik - od staropolskiego pastwa ‘pasza; miejsce pasienia bydła’.

Pastwikowski - od staropolskiego pastwa ‘pasza; miejsce pasienia bydła’.

Pastwiński - od staropolskiego pastwa ‘pasza; miejsce pasienia bydła’.

Pastygier - od staropolskiego pastwa ‘pasza; miejsce pasienia bydła’.

Pastyka - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastyła - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastyrczak - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pastyrczyk - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pastyrkiewicz - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pastyrnak - 1406 od pasternak ‘roślina warzywna’.

Pastyrniak - od pasternak ‘roślina warzywna’.

Pastyrz - 1538 od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pastyrzak - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pastyrzyk - 1630 od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pastysiak - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastysiewicz - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastyszak - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pastyszka - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pasuga - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasul - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasula - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasuniak - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasuń - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasur - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasurski - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasusiak - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasut - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasuto - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasyja - 1449 od pasja, ze staropolskiego passyja ‘historia męki Jezusa Chrystusa; cierpienie’.

Pasyk - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasykaluk - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasykulak - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasymiuk - od pasynek ‘przybrane dziecko’.

Pasymok - od pasynek ‘przybrane dziecko’.

Pasymowic - - od pasynek ‘przybrane dziecko’.

Pasymowski - od pasynek ‘przybrane dziecko’.

Pasynczuk - od pasynek ‘przybrane dziecko’.

Pasynek - 1496 od pasynek ‘przybrane dziecko’.

Pasyniak - od pasynek ‘przybrane dziecko’.

Pasyniuk - od pasynek ‘przybrane dziecko’.

Pasynkiewicz - od pasynek ‘przybrane dziecko’.

Pasyńczuk - od pasynek ‘przybrane dziecko’.

Pasypek - od posypać ‘popruszyć, nasypać’, posypka.

Pasysz - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasz - 1404 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Pasza - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszajew - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszak - 1405 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszaleniec - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszalski - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszama - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszana - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszanda - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszaniuk - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszawski - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszcz - od paszcza ‘jama, pysk’.

Paszcza - od paszcza ‘jama, pysk’.

Paszczak - od paszcza ‘jama, pysk’.

Paszczakowski - od paszcza ‘jama, pysk’.

Paszczała - od paszcza ‘jama, pysk’.

Paszczą - od paszcza ‘jama, pysk’.

Paszczek - od paszcza ‘jama, pysk’.

Paszczeka - 1364 od staropolskiego paszczeka ‘paszczęka’.

Paszczela - od paszcza ‘jama, pysk’.

Paszczella - od paszcza ‘jama, pysk’.

Paszczeniuk - od paszcza ‘jama, pysk’.

Paszczenko - od paszcza ‘jama, pysk’.

Paszczeszyc - 1387 od paszcza ‘jama, pysk’.

Paszcześny - od paszcza ‘jama, pysk’.

Paszczewski - od paszcza ‘jama, pysk’.

Paszczkowski - od paszcza ‘jama, pysk’.

Paszczolt - 1427 od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Paszczółkowski - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Paszczuk - od paszcza ‘jama, pysk’.

Paszczyk - 1603 od paszcza ‘jama, pysk’.

Paszczykowski - od paszcza ‘jama, pysk’.

Paszczyn - od paszcza ‘jama, pysk’.

Paszczynin - od paszcza ‘jama, pysk’.

Paszczyński - 1681 od nazwy miejscowej Paszczyna (tarnowskie, gmina Dębica).

Paszejko - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszek - 1237 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszeka - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszekiewicz - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszel - 1415 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszelka - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszelke - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszeł - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszenda - ( = ęda) od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszendra - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszenia - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszenko - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszennik - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszeńko - 1461 (KrW) od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszer - od pazera, pazyra ‘kłótnik, awanturnik’, pażyra ‘żarłok’.

Paszera - od pazera, pazyra ‘kłótnik, awanturnik’, pażyra ‘żarłok’.

Paszew - od poszwa ‘powleczka na pierzynę lub kołdrę’ (pod wpływem białoruskim).

Paszewicz - 1783 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszewin - od poszwa ‘powleczka na pierzynę lub kołdrę’ (pod wpływem białoruskim).

Paszewski - 1434 od nazwy miejscowej Paszewo, dziś Grabniak (łomżyńskie, gmina Szulborze-Koty).

Paszęda - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszędza - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszk - (WlkP) od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszka, m. - 1399 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszkalewiec - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszkaniak - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszkaniec - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszkaska - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszkat - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszke - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszkewicz - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszki - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszkie - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszkiel - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszkielewicz - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszkier - od niemieckiej nazwy osobowej Pasker, ta od nazwy miejscowej Paska.

Paszkiet - od paszkot ‘ptak kwiczoł; kos’.

Paszkiewicz - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszkiewicz-Pipielewicz - złożenia brak;

Paszkiewski - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszkin - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszkit - od paszkot ‘ptak kwiczoł; kos’.

Paszko - 1278 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszkot - od paszkot ‘ptak kwiczoł; kos’.

Paszkow - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszkowczyk - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszkowiak - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszkowicz - 1337 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszkowiec - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszkowięta - 1476 (KrW) od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszkowski - 1390 od nazw miejscowych Paszkowice, Paszków, Paszki (kilka wsi).

Paszkowycz - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszków - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszkuc - od paskuda ‘coś brzydkiego, złego’, od staropolskiego paskudzić ‘cudzołożyć’.

Paszkuć - od paskuda ‘coś brzydkiego, złego’, od staropolskiego paskudzić ‘cudzołożyć’.

Paszkudzki - od nazwy miejscowej Paskudy (białostockie, gmina Ulan-Majorat).

Paszkula - 1643 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszkuś - od paskuda ‘coś brzydkiego, złego’, od staropolskiego paskudzić ‘cudzołożyć’.

Paszkuta - od paskuda ‘coś brzydkiego, złego’, od staropolskiego paskudzić ‘cudzołożyć’.

Paszna - od paśny ‘pasący się; opłata za pasienie bydła’.

Paszniak - od paśny ‘pasący się; opłata za pasienie bydła’.

Pasznic - od paśny ‘pasący się; opłata za pasienie bydła’.

Pasznicki - od paśny ‘pasący się; opłata za pasienie bydła’.

Paszniewski - od paśny ‘pasący się; opłata za pasienie bydła’.

Pasznik - 1431 od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz.

Pasznikowicz - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz;

Pasznikowski - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz;

Pasznyk - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz;

Paszo - 1295 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszoch - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszoł - 1472 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszonek - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszonka - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszoń - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszot - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszota - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszotka - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszotta - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszowicz - 1405 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszowski - od nazwy miejscowej Paszewo, dziś Grabniak (łomżyńskie, gmina Szulborze-Koty).

Paszt - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Paszta - 1463 od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’; od paszta ‘rodzaj mięsnej potrawy’.

Pasztak - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pasztalaniec - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pasztaleniec - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pasztalenniec - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pasztalewiec - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pasztalski - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pasztar - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasztelan - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pasztelaniec - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pasztelański - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Paszteleniec - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pasztelnik - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pasztelon - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Paszter - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasztetnik - od pasztetnik ‘rzemieślnik wypiekający wykwintne potrawy z ciasta’.

Paszto - 1518 od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’ lub od Paweł, por. Paulus dictus Pasztho 1529.

Pasztoleniec - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pasztor - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasztuła - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pasztur - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasztuszak - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasztuszka - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasztuszko - od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Pasztyka - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Pasztylka - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’; od pastyłka.

Pasztyła - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Paszucha - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszucki - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszuda - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszuk - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszukiewicz - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszukow - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszuków - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszul - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszula - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszulewicz - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszulka - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszun - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszuń - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszurowski - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszut - 1481 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszuta - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszutek - 1555 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszwa - od poszwa ‘powleczka na pierzynę lub kołdrę’ (pod wpływem białoruskim).

Paszwic - od poszwa ‘powleczka na pierzynę lub kołdrę’ (pod wpływem białoruskim).

Paszwiński - od poszwa ‘powleczka na pierzynę lub kołdrę’ (pod wpływem białoruskim).

Paszy - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszyc - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszych - 1494 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszyczko - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszyk - 1627 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszyn - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszyna, m. - 1402 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszynek - 1496 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza lub od pasynek

Paszynik - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszynik - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszynin - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszynowic - 1443 od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszyn-Rekiel - złozenia brak; Paszyn od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza; Rekiel 1385 od rak.

Paszyń - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paszyński - 1527 od nazwy miejscowej Paszyn (nowosądeckie, gmina Chełmiec).

Paszywiat - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paś - od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza.

Paściak - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Paścić - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Paścik - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Paściński - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Paścior - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paściszewski - od past ‘masa mięsna’, paszt ‘pasztet’, paść, pastwa, ze staropolskiego ‘pasza; pastwisko’.

Paśdzierna - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paśdzierny - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paśdzior - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paś-Filipek - złożenia brak; Paś od imion na Pa-, typu Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu pasza; Filipek od imienia Filip. Imię, pochodzenia greckiego od pholod ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’; w Polsce notowane od XII wieku.

Paśk - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Paśka - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Paśkiewicz - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Paśko - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Paśkowicz - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Paśkowski - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek.

Paśkucki - od nazwy miejscowej Paskudy (białostockie, gmina Ulan-Majorat).

Paśkuda - od paskuda ‘coś brzydkiego, złego’, od staropolskiego paskudzić ‘cudzołożyć’.

Paśkudzki - od nazwy miejscowej Paskudy (białostockie, gmina Ulan-Majorat).

Paślak - od gwarowego pasły, to od paść ‘karmić’.

Paślednik - od poślad ‘ziarno gorszego gatunku’; od pośladek ‘ze staropolskiego potomek; tylna część ciała człowieka i zwierząt’.

Paśmik - od pasmo.

Paśmiński - od pasmo.

Paśmionak - od pasaman, pasamon ‘taśma, lamówka’, pasamonnik ‘wytwórca pasmanterii’.

Paśmionka - od pasaman, pasamon ‘taśma, lamówka’, pasamonnik ‘wytwórca pasmanterii’.

Paśniak - od paśny ‘pasący się; opłata za pasienie bydła’.

Paśnicki - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz;

Paśnicki - od paśny ‘pasący się; opłata za pasienie bydła’.

Paśniczak - od paśny ‘pasący się; opłata za pasienie bydła’.

Paśniczek - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz;

Paśniczek - od paśny ‘pasący się; opłata za pasienie bydła’.

Paśniecki - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz;

Paśnieczek - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz;

Paśniewicz - od paśny ‘pasący się; opłata za pasienie bydła’.

Paśniewski - od paśny ‘pasący się; opłata za pasienie bydła’.

Paśnik - 1431 od paśny ‘pasący się; opłata za pasienie bydła’.

Paśnik - 1788 od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek; od staropolskiego paśnik ‘wyrabiający pasy’.

Paśnikowicz - 1558 od pasmo.

Paśnikowski - od pas ‘długi, wąski kawałek skóry’, pasać ‘paść’, niektóre od Pasz; od pasek; od staropolskiego paśnik ‘wyrabiający pasy’.

Paśnionka - od paśny ‘pasący się; opłata za pasienie bydła’.

Paświat - od poświata ‘blade światlo; odblask’.

Pat - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Pata - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patach - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patacz - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Pataczek - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Pataczyński - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Pataj - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Patajczuk - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Patajczyk - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Patajewicz - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Patak - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Pataki - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patakiewicz - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patal - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patalacha - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patalan - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patalas - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Pataląg - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patalej - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Pataleta - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patalewski - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patalita - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patallas - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patalo - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patalon - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patalong - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patalos - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patalski - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patalski - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Pataluch - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patała - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patałach - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon lub od patałach ‘człowiek niedbale wykonujący pracę’.

Patałąg - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patałek - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patałong - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patałuch - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patan - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patana - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patane - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Pataniak - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Pataniec - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patankiewicz - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patanowski - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patań - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patap - od imienia Potap, Potapij, uzywanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego, od Potápios.

Patapczuk - od imienia Potap, Potapij, uzywanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego, od Potápios.

Patapczyk - od imienia Potap, Potapij, uzywanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego, od Potápios.

Patara - 1494 od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patara - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Patarajew - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Patarak - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Pataraniak - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Patarczyk - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Patareczyk - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Patarek - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Patarewicz - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Patarkiewicz - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Patarkowski - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Patarniak - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Patarz - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Patarzałek - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Patarzyński - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Patas - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patasiak - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patasiński - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patasz - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Pataszczyk - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Pataszewski - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Pataszius - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patasznik - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Pataszow - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Pataszyński - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Pataś - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patatyn - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patatyń - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Pataykowski - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patczyk - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patczyński - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Pate - 1360 od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patebok - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patecki - od nazw miejscowych patok, Patoki (kilka wsi).

Patecz - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Patej - 1541 od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Pateja - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Patejak - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Patejczuk - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Patejczyk - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Patejewicz - 1541 od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Patejka - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Patejko - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Patejuk - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Patek - od gwarowego patek ‘kum, ojciec chrzestny’.

Patel - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patela - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patelak - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patelan - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patelas - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patelczyc - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patelczyk - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patelejczak - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patelenz - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patelewicz - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patelewski - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patelicki - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patelka - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patella - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patelon - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patelski - 1789 od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Pateluch - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patełka - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patełko - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Paten - 1496 od staropolskiego patyna ‘rodzaj obuwia’.

Patena - 1389 od staropolskiego patyna ‘rodzaj obuwia’.

Patenka - 1443 od staropolskiego patyna ‘rodzaj obuwia’.

Patenkiewicz - od staropolskiego patyna ‘rodzaj obuwia’.

Patenko - od staropolskiego patyna ‘rodzaj obuwia’.

Patent - od patent ‘akt uprawniający do wyłącznego korzystania z wynalazku; rodzaj dokumentu nominacyjnego’.

Patentas - od patent ‘akt uprawniający do wyłącznego korzystania z wynalazku; rodzaj dokumentu nominacyjnego’.

Pateński - od staropolskiego patyna ‘rodzaj obuwia’.

Pater - 1443 od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Patera - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Paterak - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Pateralski - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Paterała - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’; od paterać ‘robić źle’.

Paterałka - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Paterczak - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Paterczyk - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Paterek - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Paterewicz - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Paterka - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Paterkiewicz - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Paterko - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Paterkowski - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Paterman - od niemieckiej nazwy osobowej Patermann.

Patermann - od niemieckiej nazwy osobowej Patermann.

Paterna - 1388 od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Paternak - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Paternoga - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Paternok - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Paternowski - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Paterocyn - (Pom) od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Paterok - (Śl) od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Pateroł - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Paterowicz - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Paterowski - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Paterski - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Paterson - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Paterucha - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Paterwas - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Pateryk - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Pateryło - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Pateryn - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Patewicz - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patewski - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patey - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Pateza - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Patezek - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Patfienczyk - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Pati - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Patiaka - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Patiejuk - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Patiejun - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Patik - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Patiłowska - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Patiuk - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Patjasek - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Patk - od gwarowego patek ‘kum, ojciec chrzestny’.

Patka - 1638 od gwarowego patek ‘kum, ojciec chrzestny’.

Patkaniowski - od gwarowego patek ‘kum, ojciec chrzestny’.

Patkań - od gwarowego patek ‘kum, ojciec chrzestny’.

Patkański - od gwarowego patek ‘kum, ojciec chrzestny’.

Patkiewicz - od gwarowego patek ‘kum, ojciec chrzestny’.

Patko - od gwarowego patek ‘kum, ojciec chrzestny’.

Patkolo - od gwarowego patek ‘kum, ojciec chrzestny’.

Patkowic - 1638 od gwarowego patek ‘kum, ojciec chrzestny’.

Patkowski - od gwarowego patek ‘kum, ojciec chrzestny’.

Patkul - od gwarowego patek ‘kum, ojciec chrzestny’.

Patkus - od gwarowego patek ‘kum, ojciec chrzestny’.

Patla - 1667 72 od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patlak - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patlakowski - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patlas - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patlewicz - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patlicki - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patlik - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patlikowski - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patloch - 1581 od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patłacz - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patłaczeński - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patłaczyński - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patłasiński - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patłaszyński - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patławski - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patłowski - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patocha - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patocki - 1599 od nazw miejscowych patok, Patoki (kilka wsi).

Patocy - od patok, patoka ‘potok’, ze staropolskiego ‘liche piwo; płynny miód’.

Patoczka - od patok, patoka ‘potok’, ze staropolskiego ‘liche piwo; płynny miód’.

Patoczny - od patok, patoka ‘potok’, ze staropolskiego ‘liche piwo; płynny miód’.

Patoczyc - 1440 od patok, patoka ‘potok’, ze staropolskiego ‘liche piwo; płynny miód’.

Patoj - 1521 od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Patojewicz - od wschodniosłowiańskich nazw osobowych Patej, Pacej, te od imienia cerkiewnego Ipatij (Ipatow).

Patok - 1401 od patok, patoka ‘potok’, ze staropolskiego ‘liche piwo; płynny miód’.

Patoka - 1230 od patok, patoka ‘potok’, ze staropolskiego ‘liche piwo; płynny miód’.

Patoki - od patok, patoka ‘potok’, ze staropolskiego ‘liche piwo; płynny miód’.

Patola - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patoleta - od patolić ‘bredzić, bzdurzyć’.

Patolik - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patolik - od patolić ‘bredzić, bzdurzyć’.

Patolla - od patolić ‘bredzić, bzdurzyć’.

Patolony - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patolski - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patoła - 1789 od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patołęc - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patomir - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Paton - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patoń - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Pator - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Pator - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Patora - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patora - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Patoralski - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Patorczyk - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Patorek - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Patorski - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Patory - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Patoryński - od pater, to od łacińskiego pater ‘ojciec’.

Patos - 1603 od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patosek - 1594 od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate

Patosz - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patowski - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patra - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patracki - od patrak ‘człowiek niechlujny’.

Patracz - od patrak ‘człowiek niechlujny’.

Patraczyk - od patrak ‘człowiek niechlujny’.

Patraj - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrajko - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrak - od patrak ‘człowiek niechlujny’.

Patrakijew - od patrak ‘człowiek niechlujny’.

Patralski - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrałek - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrałow - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patraniuk - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrański - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patras - 1662 od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patraski - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patraszewski - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patraś - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patraus - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrej - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrejko - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrenko - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrenoga - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patreucha - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrewicz - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patri - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patriak - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrians - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patriarcha - od patriarcha ‘najstarszy z rodu’, w Kościele prawosławnym ‘najwyższy dostojnik’.

Patrias - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patriasz - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrick - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patriczew - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrij - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrijas - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrikus - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patriok - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patris - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrjach - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrjak - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrjas - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrnowicz - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patro - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrocki - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrolik - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrolski - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patron - 1698 od patron ‘opiekun’.

Patroniak - od patron ‘opiekun’.

Patronicz - od patron ‘opiekun’.

Patroniec - od patron ‘opiekun’.

Patronik - od patron ‘opiekun’.

Patronowicz - od patron ‘opiekun’.

Patronowski - od patron ‘opiekun’.

Patroń - od patron ‘opiekun’.

Patroński - od patron ‘opiekun’.

Patros - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrosz - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patroszewski - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patroś - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrow - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrowiak - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrowicz - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrowski - 1508 od nazwy miejscowej Patrowo (włocławskie, gmina Kowal).

Patrowski - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrów - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patruch - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patruch - od potrucha, patrucha ‘stara słoma’.

Patruniak - od patron ‘opiekun’.

Patrus - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrusiak - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patruszka - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patruś - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patryacha - od patriarcha ‘najstarszy z rodu’, w Kościele prawosławnym ‘najwyższy dostojnik’.

Patryak - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patryans - od patron ‘opiekun’.

Patryarcha - od patriarcha ‘najstarszy z rodu’, w Kościele prawosławnym ‘najwyższy dostojnik’.

Patryarsz - od patriarcha ‘najstarszy z rodu’, w Kościele prawosławnym ‘najwyższy dostojnik’.

Patryas - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patryasz - od patriarcha ‘najstarszy z rodu’, w Kościele prawosławnym ‘najwyższy dostojnik’.

Patryc - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patryca - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrych - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrycha - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrycja - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrycki - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrycy - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patryczko - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patryczna - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patryczny - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patryczy - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patryczyński - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patryga - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patryjach - od patriarcha ‘najstarszy z rodu’, w Kościele prawosławnym ‘najwyższy dostojnik’.

Patryjak - od patriarcha ‘najstarszy z rodu’, w Kościele prawosławnym ‘najwyższy dostojnik’.

Patryjarcha - 1436 od patriarcha ‘najstarszy z rodu’, w Kościele prawosławnym ‘najwyższy dostojnik’.

Patryjas - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patryjas - od patriarcha ‘najstarszy z rodu’, w Kościele prawosławnym ‘najwyższy dostojnik’.

Patryjek - od patriarcha ‘najstarszy z rodu’, w Kościele prawosławnym ‘najwyższy dostojnik’.

Patryjło - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patryjło - od patriarcha ‘najstarszy z rodu’, w Kościele prawosławnym ‘najwyższy dostojnik’.

Patryk - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patryka - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrykiejew - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrykiewicz - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrykowski - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrykus - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrykuś - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrylak - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrylak - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patryłło - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patryłło - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patryło - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patryło - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrym - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrymiak - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrymusz - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patryn - od patron ‘opiekun’.

Patryn - od patron ‘opiekun’.

Patryna - od patron ‘opiekun’.

Patryna - od patron ‘opiekun’.

Patryniak - od patron ‘opiekun’.

Patryniewicz - od patron ‘opiekun’.

Patrynka - od patron ‘opiekun’.

Patrynowski - od patron ‘opiekun’.

Patryń - od patron ‘opiekun’.

Patryński - od patron ‘opiekun’.

Patryrcha - od patriarcha ‘najstarszy z rodu’, w Kościele prawosławnym ‘najwyższy dostojnik’.

Patrys - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patryszak - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patryszyn - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patryucha - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Patrz - 1471- od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Patrzak - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Patrzalas - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Patrzalik - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Patrzał - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Patrzała - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Patrzałek - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Patrzanowski - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Patrzek - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Patrzewic - 1483 od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Patrzkąt - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Patrzołek - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Patrzuska - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Patrzy - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Patrzybut - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Patrzych - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Patrzycki - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Patrzyczna - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Patrzyczny - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Patrzyk - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’ lub od imienia Patryk.

Patrzykas - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’ lub od imienia Patryk.

Patrzykat - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Patrzykąt - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Patrzykont - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Patrzykowski - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Patrzylas - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Patrzyński - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Patrzyszcz - od patrzeć ‘oglądać, widzieć’.

Patschek - (Śl) od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Patschka - (Śl) od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Patschke - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Patschkowski - od nazw miejscowych Paczkowo, Paczków, Paczkowice (kilka miejscowości).

Patschul - (Pom) od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Patschull - (Pom) od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Patschyk - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Patsiński - od nazwy miejscowej Paczynowice, dziś Pacanowice (kaliskie, gmina Pleszew).

Patszul - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Patszyński - od nazwy miejscowej Paczynowice, dziś Pacanowice (kaliskie, gmina Pleszew).

Patt - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Pattak - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Pattek - od gwarowego patek ‘kum, ojciec chrzestny’.

Pattke - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Pattocy - od patok, patoka ‘potok’, ze staropolskiego ‘liche piwo; płynny miód’.

Pattora - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patuch - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patucha - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patuczek - od patok, patoka ‘potok’, ze staropolskiego ‘liche piwo; płynny miód’.

Patul - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patula - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patulak - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patulicki - od nazwy miejscowej Potulice (polskie, gmina Lipka; bydgoskie, gmina Naklo nad Notecią).

Patulicki - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patulski - od nazwy miejscowej Potuły (gdańskie, gmina Stężyca).

Patulski - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patuła - 1566 od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patun - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patuna - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patuń - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patura - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patura - od poturać ‘lekceważyć, poniewierać’.

Paturaj - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Paturaj - od poturać ‘lekceważyć, poniewierać’.

Paturaja - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Paturaja - od poturać ‘lekceważyć, poniewierać’.

Paturalski - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Paturalski - od poturać ‘lekceważyć, poniewierać’.

Paturało - od poturać ‘lekceważyć, poniewierać’.

Paturej - od poturać ‘lekceważyć, poniewierać’.

Paturowski - od poturać ‘lekceważyć, poniewierać’.

Paturski - od poturać ‘lekceważyć, poniewierać’.

Patury - od poturać ‘lekceważyć, poniewierać’.

Paturyński - od poturać ‘lekceważyć, poniewierać’.

Paturz - 1494 od pasterz, ze staropolskiego pasterz, psturz ‘pilnujący pasącego się bydła’; w nazwach osobowych nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw: prasłowiańskiego pasty?? ‘pasterz’ i łacińskiego pastor ‘pasterz’.

Patus - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patusiak - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patusz - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patuszak - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patuszczak - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patuszczyk - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patuszka - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patuszkiewicz - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patuszna - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patusznik - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patuszny - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patuszyński - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patuta - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patuz - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patwicki - 1694 od staropolskiego pastwa ‘pasza; miejsce pasienia bydła’.

Patycha - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patycki - od patyk ‘kij’.

Patyczak - od patyk ‘kij’.

Patyczek - 1712 od patyk ‘kij’.

Patyczyński - od patyk ‘kij’.

Patyk - 1689 od patyk ‘kij’.

Patyka - od patyk ‘kij’.

Patykiewicz - od patyk ‘kij’.

Patykowski - od patyk ‘kij’.

Patykuła - od patyk ‘kij’.

Patyla - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patylak - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patył - od patela ‘patelnia’, niektóre formy może też od imienia Pantaleon.

Patyna - od staropolskiego patyna ‘rodzaj obuwia’.

Patynek - od staropolskiego patyna ‘rodzaj obuwia’.

Patynia - od staropolskiego patyna ‘rodzaj obuwia’.

Patyniak - od staropolskiego patyna ‘rodzaj obuwia’.

Patyniuk - od staropolskiego patyna ‘rodzaj obuwia’.

Patynk - od staropolskiego patyna ‘rodzaj obuwia’.

Patynkiewicz - od staropolskiego patyna ‘rodzaj obuwia’.

Patynko - od staropolskiego patyna ‘rodzaj obuwia’.

Patynowski - od staropolskiego patyna ‘rodzaj obuwia’.

Patyńko - od staropolskiego patyna ‘rodzaj obuwia’.

Patyński - od staropolskiego patyna ‘rodzaj obuwia’.

Patyra - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patyra - od poterać, dawniej potyrać, poturać ‘zmarnować, poniewierać’, potera, potyra ‘poniewierka’.

Patyrak - od poterać, dawniej potyrać, poturać ‘zmarnować, poniewierać’, potera, potyra ‘poniewierka’.

Patyralski - od poterać, dawniej potyrać, poturać ‘zmarnować, poniewierać’, potera, potyra ‘poniewierka’.

Patyrała - od poterać, dawniej potyrać, poturać ‘zmarnować, poniewierać’, potera, potyra ‘poniewierka’.

Patyrański - od poterać, dawniej potyrać, poturać ‘zmarnować, poniewierać’, potera, potyra ‘poniewierka’.

Patyrek - od poterać, dawniej potyrać, poturać ‘zmarnować, poniewierać’, potera, potyra ‘poniewierka’.

Patyrka - od poterać, dawniej potyrać, poturać ‘zmarnować, poniewierać’, potera, potyra ‘poniewierka’.

Patyrowski - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patyrowski - od poterać, dawniej potyrać, poturać ‘zmarnować, poniewierać’, potera, potyra ‘poniewierka’.

Patys - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patysek - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patysiak - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patysz - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patyszynski - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patyś - od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patyza - (Śl) od pat ‘termin szachowy’, patać ‘machać’, od niemieckiej nazwy osobowej Pate.

Patz - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Patzau - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Patzek - od imienia złożonego Pakosław lub od Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’ też wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, litewskiej nazwy osobowej Pacas. W średniowieczu występowała też postać Pacz.

Patzelt - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Patzer - od pacer ‘zuchwalec’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Patzer, ta od staro-wysoko-niemieckiego Pzaao lub od imienia Paul.

Patzig - od pacer ‘zuchwalec’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Patzer, ta od staro-wysoko-niemieckiego Pzaao lub od imienia Paul.

Patzke - od pacer ‘zuchwalec’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Patzer, ta od staro-wysoko-niemieckiego Pzaao lub od imienia Paul.

Patzki - od niemieckiej nazwy osobowej Patz lub od nazwy miejscowej Pace (białostockie, gmina Brańsk).

Patzner - od pacer ‘zuchwalec’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Patzer, ta od staro-wysoko-niemieckiego Pzaao lub od imienia Paul.

Patzolt - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Patzwald - od niemieckiej nazwy osobowej Patzwald, ta od imienia złożonego Baduwald.

Pauba - od staropolskiego pałuba ‘pniak’, też ‘pokrycie wozu’.

Paubeczek - od staropolskiego pałuba ‘pniak’, też ‘pokrycie wozu’.

Paubicki - od nazwy miejscowej Pałubice (gdańskie, gmina Sierakowice).

Paubiński - od nazwy miejscowej Pałubin (gdańskie, gmina Stara Kiszewa).

Paubski - od nazwy miejscowej Pałubice (gdańskie, gmina Sierakowice).

Paucer - od niemieckiej nazwy osobowej Pauch, ta od średnio-wysoko-niemieckiego büch, Bauch ‘brzuch’, także od średnio-wysoko-niemieckiego buch ‘tłuczek, młot, klin’.

Pauch - od niemieckiej nazwy osobowej Pauch, ta od średnio-wysoko-niemieckiego büch, Bauch ‘brzuch’, także od średnio-wysoko-niemieckiego buch ‘tłuczek, młot, klin’.

Pauchowski - od niemieckiej nazwy osobowej Pauch, ta od średnio-wysoko-niemieckiego büch, Bauch ‘brzuch’, także od średnio-wysoko-niemieckiego buch ‘tłuczek, młot, klin’.

Paucki - od nazwy miejscowej Pałuki (ciechanowskie, gmina Opinigóra Górna).

Paucz - od niemieckiej nazwy osobowej Pautz, ta od wysoko-niemieckiego Bau(t)z, ze średnio-wysoko-niemieckiego büz ‘człowiek małego wzrostu’.

Pauczak - od niemieckiej nazwy osobowej Pautz, ta od wysoko-niemieckiego Bau(t)z, ze średnio-wysoko-niemieckiego büz ‘człowiek małego wzrostu’.

Pauczenko - od niemieckiej nazwy osobowej Pautz, ta od wysoko-niemieckiego Bau(t)z, ze średnio-wysoko-niemieckiego büz ‘człowiek małego wzrostu’.

Pauczocha - od niemieckiej nazwy osobowej Pauch, ta od średnio-wysoko-niemieckiego büch, Bauch ‘brzuch’, także od średnio-wysoko-niemieckiego buch ‘tłuczek, młot, klin’.

Pauczonek - od niemieckiej nazwy osobowej Pautz, ta od wysoko-niemieckiego Bau(t)z, ze średnio-wysoko-niemieckiego büz ‘człowiek małego wzrostu’.

Pauczuk - od niemieckiej nazwy osobowej Pautz, ta od wysoko-niemieckiego Bau(t)z, ze średnio-wysoko-niemieckiego büz ‘człowiek małego wzrostu’.

Pauczyński - od niemieckiej nazwy osobowej Pauch, ta od średnio-wysoko-niemieckiego büch, Bauch ‘brzuch’, także od średnio-wysoko-niemieckiego buch ‘tłuczek, młot, klin’.

Pauczyszak - od niemieckiej nazwy osobowej Pautz, ta od wysoko-niemieckiego Bau(t)z, ze średnio-wysoko-niemieckiego büz ‘człowiek małego wzrostu’.

Pauczyszyna - od niemieckiej nazwy osobowej Pautz, ta od wysoko-niemieckiego Bau(t)z, ze średnio-wysoko-niemieckiego büz ‘człowiek małego wzrostu’.

Paudosz - od niemieckiej nazwy osobowej Paud, ta od słowiańskich imion złożonych na Bud-.

Pauduch - od niemieckiej nazwy osobowej Paud, ta od słowiańskich imion złożonych na Bud-.

Paudyn - od niemieckiej nazwy osobowej Paud, ta od słowiańskich imion złożonych na Bud-.

Paudyna - od niemieckiej nazwy osobowej Paud, ta od słowiańskich imion złożonych na Bud-

Pauer - 1627 od niemieckich nazw osobowych Pauer, Bauer, te od średnio-wysoko-niemieckiego büre, bür ‘chłop, rolnik’.

Pauk - od staropolskiego pałuki ‘przykrycie wozu lub sań’, też od nazwy regionu Pałuki lub od niemieckiej nazwy osobowej Pauk.

Pauka - od staropolskiego pałuki ‘przykrycie wozu lub sań’, też od nazwy regionu Pałuki lub od niemieckiej nazwy osobowej Pauk.

Pauker - 1733 od niemieckiej nazwy osobowej Pauker, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pükaere ‘dobosz’.

Paukla - od staropolskiego pałuki ‘przykrycie wozu lub sań’, też od nazwy regionu Pałuki lub od niemieckiej nazwy osobowej Pauk.

Paukner - od niemieckiej nazwy osobowej Pauker, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pükaere ‘dobosz’.

Pauko - od staropolskiego pałuki ‘przykrycie wozu lub sań’, też od nazwy regionu Pałuki lub od niemieckiej nazwy osobowej Pauk.

Paukowski - od staropolskiego pałuki ‘przykrycie wozu lub sań’, też od nazwy regionu Pałuki lub od niemieckiej nazwy osobowej Pauk.

Pauków - od staropolskiego pałuki ‘przykrycie wozu lub sań’, też od nazwy regionu Pałuki lub od niemieckiej nazwy osobowej Pauk.

Paukstat - od staropolskiego pałuki ‘przykrycie wozu lub sań’, też od nazwy regionu Pałuki lub od niemieckiej nazwy osobowej Pauk.

Paukstis - od staropolskiego pałuki ‘przykrycie wozu lub sań’, też od nazwy regionu Pałuki lub od niemieckiej nazwy osobowej Pauk.

Paukszt - od litewskiej nazwy osobowej Paukšta.

Paukszta - od litewskiej nazwy osobowej Paukšta.

Paukształa - od litewskiej nazwy osobowej Paukšta.

Paukształo - od litewskiej nazwy osobowej Paukšta.

Paukszte - od litewskiej nazwy osobowej Paukšta.

Pauksztełko - od litewskiej nazwy osobowej Paukšta.

Pauksztełło - od litewskiej nazwy osobowej Paukšta.

Paukszteło - od litewskiej nazwy osobowej Paukšta.

Paukszto - od litewskiej nazwy osobowej Paukšta.

Pauksztys - od litewskiej nazwy osobowej Paukšta.

Paul - 1713 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paula - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulaka - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulako - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulakowski - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulanis - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulat - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulczyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulenda - 1718 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pauler - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulewicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulęda - 1723 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pauli - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pauliczek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pauliczke - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pauliewicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulig - (=-ik, Pom) od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulik - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulikowski - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pauliks - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulin - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulina - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulinek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pauliner - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pauliński - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulis - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulisch - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulisz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pauliszyn - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulitz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulke - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paull - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paully - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulo - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulos - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulowicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pauloy - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pauls - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulsen - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulshof - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulski - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulson - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulsson - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulsteiner - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pauluch - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pauluk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulukanis - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulukaniz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulukiewicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulukonis - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulus - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pauluszczyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paulweber - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pauly - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pauła - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pauławiczius - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pauławiczus - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pauło - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Paupa - od łacińskiego pauper ‘ubogi’.

Pauper - 1576 od łacińskiego pauper ‘ubogi’.

Pauperowicz - od łacińskiego pauper ‘ubogi’.

Paurowicz - od niemieckich nazw osobowych Pauer, Bauer, te od średnio-wysoko-niemieckiego büre, bür ‘chłop, rolnik’.

Paurowski - od niemieckich nazw osobowych Pauer, Bauer, te od średnio-wysoko-niemieckiego büre, bür ‘chłop, rolnik’.

Paus - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłóść, obrzęk’.

Pausch - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pauscheck - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pauschek - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pausder - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pause - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pauski - 1476 od nazwy miejscowej Pałuszyce, dawniej Pauszyce (tarnowskie, gmina Wietrzychowice).

Paustian - od niemieckiej nazwy osobowej Paustian, ta od imienia Sebastian.

Paustjan - od niemieckiej nazwy osobowej Paustian, ta od imienia Sebastian.

Paustyan - od niemieckiej nazwy osobowej Paustian, ta od imienia Sebastian.

Paustyn - od niemieckiej nazwy osobowej Paustian, ta od imienia Sebastian.

Pausz - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pauszak - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pauszek - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pauszel - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pauszer - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pauszewicz - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pauszko - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pauszkowski - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pauszycki - 1470-80 od nazwy miejscowej Pałuszyce, dawniej Pauszyce (tarnowskie, gmina Wietrzychowice).

Pauszyński - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pauś - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pauta - od niemieckiej nazwy osobowej Paul.

Pautak - od niemieckiej nazwy osobowej Paul.

Pauter - od niemieckiej nazwy osobowej Paul.

Pautrzak - od niemieckiej nazwy osobowej Paul.

Pautuchowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Paul.

Pauz - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pauza - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pauzanista - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pauzewicz - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Paużewicz - do niemieckiej nazwy osobowej Paus, Pausch, te od średnio-wysoko-niemieckiego büsch ‘wypukłość, obrzęk’.

Pavanello - (Śl) od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pavelka - (Śl) od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pavella - (Śl) od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pavkova - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pavl - (Śl) od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Paw - 1386 od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawak - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawala - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawalak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawalas - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawalczuk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawalczyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawalec - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawalisz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawalk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawalla - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawał - 1664 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawała - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawałacz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawałczak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawałczyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawałek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawałka - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawałkiewicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawałkowicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawałowski - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawański - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawarski - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawarz - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawarzyński - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawązka - od staropolskiego paweza, wtórnie pawęza, pawęż ‘rodzaj tarczy’, ‘tarcza, puklerz’; niekiedy następowało pomieszanie z nazwiskami na Pawąz-.

Pawch - od niemieckiej nazwy osobowej Pauch, ta od średnio-wysoko-niemieckiego büch, Bauch ‘brzuch’, także od średnio-wysoko-niemieckiego buch ‘tłuczek, młot, klin’.

Pawchowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Pauch, ta od średnio-wysoko-niemieckiego büch, Bauch ‘brzuch’, także od średnio-wysoko-niemieckiego buch ‘tłuczek, młot, klin’.

Pawcik - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawciów - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawciszewski - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawczowski - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawczuk - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawczyk - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawczyński - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawdela - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawder - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawdzic - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawecki - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Paweczko - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Paweczyk - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Paweda - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawek - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawel - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawela - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawelac - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawelak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawelc - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawelców - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawelczak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawelczik - (Pom) od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawelczuk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawelczyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawelec - 1640 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawelecki - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawelec-Kwiatkowski - złożenia brak; Pawelec 1640 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’; Kwiatkowski 1386 od nazw miejscowych Kwiatkowice, Kwiatków, Kwiatki (kilka wsi).

Pawelecz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawelek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Paweles - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Paweleski - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Paweleta - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Paweletko - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Paweletz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawelic - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Paweliczyn - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawelik - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawelka - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawelkiewicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawelko - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawelkowicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawella - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawellek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawelniak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Paweloszek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawels - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawelsak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawelski - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawelszczak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawelszczuk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawelt - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawelta - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Paweltzik - (Pom) od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawelus - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Paweł - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawełak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawełas - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawełasz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawełaszek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawełcak - (Śl) od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawełczak - 1707 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawełczek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawełczuk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawełczyk - 1605 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawełczyński - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawełec - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawełeczek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawełek - 1498 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawełk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawełka - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawełkiewicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawełko - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawełkow - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawełkowicz - 1438 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawełkowski - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawełków - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawełniak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawełoszczek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawełoszek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawełski - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawełszczak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawenda - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Paweniak - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Paweniuk - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawenta - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawenzka - od staropolskiego paweza, wtórnie pawęza, pawęż ‘rodzaj tarczy’, ‘tarcza, puklerz’; niekiedy następowało pomieszanie z nazwiskami na Pawąz-.

Paweńczyk - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Paweński - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawera - od niemieckich nazw osobowych Pauer, Bauer, te od średnio-wysoko-niemieckiego büre, bür ‘chłop, rolnik’.

Pawerczak - od niemieckich nazw osobowych Pauer, Bauer, te od średnio-wysoko-niemieckiego büre, bür ‘chłop, rolnik’.

Pawerka - od niemieckich nazw osobowych Pauer, Bauer, te od średnio-wysoko-niemieckiego büre, bür ‘chłop, rolnik’.

Pawerlowicz - od niemieckich nazw osobowych Pauer, Bauer, te od średnio-wysoko-niemieckiego büre, bür ‘chłop, rolnik’.

Paweska - od staropolskiego paweza, wtórnie pawęza, pawęż ‘rodzaj tarczy’, ‘tarcza, puklerz’; niekiedy następowało pomieszanie z nazwiskami na Pawąz-.

Paweta - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawewlec - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Paweza - od staropolskiego paweza, wtórnie pawęza, pawęż ‘rodzaj tarczy’, ‘tarcza, puklerz’; niekiedy następowało pomieszanie z nazwiskami na Pawąz-.

Pawezka - od staropolskiego paweza, wtórnie pawęza, pawęż ‘rodzaj tarczy’, ‘tarcza, puklerz’; niekiedy następowało pomieszanie z nazwiskami na Pawąz-.

Pawezowski - od nazwy miejscowej Pawęzów (kieleckie, gmina Nagłowice-Oksa; tarnowskie, gmina Lisia Góra).

Pawęcki - od nazwy herbu Pawęza; Pawęscy posiadali herb Pawęza.

Pawęda - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawęga - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawęska, m. - od staropolskiego paweza, wtórnie pawęza, pawęż ‘rodzaj tarczy’, ‘tarcza, puklerz’; niekiedy następowało pomieszanie z nazwiskami na Pawąz-.

Pawęski - 1782 od nazwy herbu Pawęza; Pawęscy posiadali herb Pawęza.

Pawęsko - od staropolskiego paweza, wtórnie pawęza, pawęż ‘rodzaj tarczy’, ‘tarcza, puklerz’; niekiedy następowało pomieszanie z nazwiskami na Pawąz-.

Pawęta - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawęza - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawęza - od staropolskiego paweza, wtórnie pawęza, pawęż ‘rodzaj tarczy’, ‘tarcza, puklerz’; niekiedy następowało pomieszanie z nazwiskami na Pawąz-.

Pawęziak - od staropolskiego paweza, wtórnie pawęza, pawęż ‘rodzaj tarczy’, ‘tarcza, puklerz’; niekiedy następowało pomieszanie z nazwiskami na Pawąz-.

Pawęzka - od staropolskiego paweza, wtórnie pawęza, pawęż ‘rodzaj tarczy’, ‘tarcza, puklerz’; niekiedy następowało pomieszanie z nazwiskami na Pawąz-.

Pawęzki - od staropolskiego paweza, wtórnie pawęza, pawęż ‘rodzaj tarczy’, ‘tarcza, puklerz’; niekiedy następowało pomieszanie z nazwiskami na Pawąz-.

Pawęzkowski - od staropolskiego paweza, wtórnie pawęza, pawęż ‘rodzaj tarczy’, ‘tarcza, puklerz’; niekiedy następowało pomieszanie z nazwiskami na Pawąz-.

Pawęzowski - od nazwy miejscowej Pawęzów (kieleckie, gmina Nagłowice-Oksa; tarnowskie, gmina Lisia Góra).

Pawęzowski - od staropolskiego paweza, wtórnie pawęza, pawęż ‘rodzaj tarczy’, ‘tarcza, puklerz’; niekiedy następowało pomieszanie z nazwiskami na Pawąz-.

Pawęźko - od staropolskiego paweza, wtórnie pawęza, pawęż ‘rodzaj tarczy’, ‘tarcza, puklerz’; niekiedy następowało pomieszanie z nazwiskami na Pawąz-.

Pawęźko - od staropolskiego paweza, wtórnie pawęza, pawęż ‘rodzaj tarczy’, ‘tarcza, puklerz’; niekiedy następowało pomieszanie z nazwiskami na Pawąz-.

Pawęża - od staropolskiego paweza, wtórnie pawęza, pawęż ‘rodzaj tarczy’, ‘tarcza, puklerz’; niekiedy następowało pomieszanie z nazwiskami na Pawąz-.

Pawiak - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawica - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawicki - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawicz - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawiczak - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawiczek - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawiczko - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawidlny - 1342 od prawy ‘prawdziwy, należyty’; od prawidlny ‘człowiek godny zaufania’.

Pawik - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawikiewicz - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawikowski - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawilajtis - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawilca - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawilcz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawilczak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawilczus - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawilicki - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawilikowski - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawiliński - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawilis - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawilna - od litewskiej nazwy osobowej Pavilónis.

Pawilno - od litewskiej nazwy osobowej Pavilónis.

Pawilno-Pacewicz - złożenia brak; Pawilno od litewskiej nazwy osobowej Pavilónis; Pacewicz 1492 od imion złożonych Pakosław lub Paweł, też od pac ‘rodzaj wielkiego szczura’, też ‘wyraz dźwiękonaśladowczy; na północnym wschodzie Polski także od białoruskiego Pac, to od Ipatij, od litewskiej nazwy osobowej Pacas. Pawilonis od litewskiej nazwy osobowej Pavilónis.

Pawiluniec - od litewskiej nazwy osobowej Pavilónis.

Pawilunos - od litewskiej nazwy osobowej Pavilónis.

Pawiłan - od litewskiej nazwy osobowej Pavilónis.

Pawiłojc - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawiłojć - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawiłowicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawiłowski - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawin - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawinow - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawiński - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawisiak - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawiś - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawiuk - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawiukowski - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawka - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawkiewicz - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawkin - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawko - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawkowicz - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawkowski - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawkszteło - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawkus - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawkuszewicz - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawla - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlacik - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlacz - 1489 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlaczak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlaczek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlaczuk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlaczyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlaczyński - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlak - 1640 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlakiewicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlakowski - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlaków - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlaniecki - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlanka - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlar - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlarczyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlarz - 1789 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlas - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlasczyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlasek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlasiński - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlasiuk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlasta - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlasty - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlaszak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlaszczyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlaszek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlaszyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlaś - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlata - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlatek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlec - 1298 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlecki - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawleczek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawleczko - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawleczyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlega - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlej - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlejko - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlelec - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlełko - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlenczyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlenia - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawleniak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlenka, m. - 1473 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlenko - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlenta - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlenty - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawleńczyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawleńko - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawleński - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawler - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawles - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlesa - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawleska - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawleszek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawleszyn - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlet - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawleta - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawletko - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawletta - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlety - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlewiak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlewicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlewski - od nazwy miejscowej Pawle (KrW).

Pawlęczyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlędzie - (Pom) od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlędzio - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlędziuk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlęga - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlęka - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlęt - 1494 (Maz) od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlęta - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlęty - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawli - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlic - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlica - 1639 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlicek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlich - 1204 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlicha - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlicki - 1658 od nazwy miejscowej Pawlice (elbląskie, gmina Kwidzyn).

Pawlicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliczak - 1612 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliczek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliczek-Gąska - złożenia brak; Pawliczek od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’; Gąska 1269 od gąska.

Pawliczenko - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliczenkow - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliczka - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliczko - 1385 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliczonek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliczuk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliczyn - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliczyński - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlidis - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlidu - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliga - 1537 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlij - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlik - 1212 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlikajtis - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlikaniec - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlik-Dobrowolski - złożenia brak; Pawlik 1212 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’; Dobrowolski od nazwy miejscowej Dobra Wola (kilka wsi).

Pawlik-Gwozdecki - złożenia brak; Pawlik 1212 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’; Gwozdecki od nazwy miejscowej Gwoździec (kilka wsi).

Pawlikiewicz - 1794 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlikow - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlikowicz - 1412 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlikowski - 1494 od nazwy miejscowej Pawlikowice (kilka wsi).

Pawlików - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlik-Szałata - złożenia brak; Pawlik 1212 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’; Szałata od sałata, z gwarowego szałata ‘’warzywo’.

Pawlin - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlina - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliniak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliniarz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliniewicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlinka - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlinko - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlinkowski - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlino - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlinorz - (Śl) od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlinow - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlinowicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlinowski - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlinów - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliński - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliok - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlis - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlisch - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlisiak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlisiewicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlisiuk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlisko - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlista - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlisz - 1325-27 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliszak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliszczak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliszcze - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliszczuk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliszczy - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliszec - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliszek - 1765 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliszewski - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliszka - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliszko - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliszon - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliszuk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliszyn - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliszynko - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliś - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliśkiewicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlita - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlitek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlitka - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlitko - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlitza - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlitzek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlitzka - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliuk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliwiec - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawliwoda - od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Pawliwski - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawllak - (Pom) od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawllicki - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawllik - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlo - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlok - (Śl) od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlokowski - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlonek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlonka - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlonko - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawloński - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlor - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlos - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlosek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawloszyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawloś - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlowski - od nazw miejscowych Pawłowice, Pawłów (kilka wsi).

Pawlu - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluc - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluch - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlucha - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlucki - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlucy - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluczak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluczek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluczenia - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluczenko - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluczok - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluczonek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluczuk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluczy - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluczyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluczyszyn - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluć - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluka - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlukaniec - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlukanis - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlukian - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlukianiec - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlukiewicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluk-Jaszczuk - złożenia brak; Pawluk od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’; Jaszczuk od jażdż, jaszcz ‘gatunek ryby’.

Pawlukojc - (Pom) od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlukojć - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlukonis - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlukowicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlukowiec - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlukowski - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluków - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlun - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluniec - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlus - 1668 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlusek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlusiak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlusiewicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlusik - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlusiński - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlusiów - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlusiuk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluska - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlust - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlusz - 1721 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluszak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluszczuk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluszek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluszenko - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluszewicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluszkiewicz - 1701 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluszko - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluszuk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluszyn - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluś - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluśkiewicz - 1773 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawluta - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlyta - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlytko - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlytta - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawlywec - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłaczek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłaczyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłas - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłasek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłaszczyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłaszek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłaszewski - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłaszyn - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłaś - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłat - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłata - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłek - 1473 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłesa - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłęczuk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłęga - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłik - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawło - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłocik - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłocki - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłoczyński - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłok - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłoka - 1412 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłonka - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłoń - 1651 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłos - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłosek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłosik - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłosiuk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłoski - od nazw miejscowych Pawłowice, Pawłów (kilka wsi).

Pawłoszczyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłoszek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłoszenko - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłoszewski - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłoszuk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłoszyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłoszyński - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłoś - 1659 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłot - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłow - 1433 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłowa - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłowczyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłowicki - 1393 od nazwy miejscowej Pawłowice (kilka wsi).

Pawłowicki - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłowicz - 1231 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłowiec - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłowski - 1393 od nazw miejscowych Pawłowice, Pawłów (kilka wsi).

Pawłowszczyk - 1766 od nazw miejscowych Pawłowice, Pawłów (kilka wsi).

Pawłóczenko - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłósiak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłósiów - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłów - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłuch - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłucha - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłuciński - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłucki - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłuczko - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłuczuk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłuczy - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłuczyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłuczyński - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłuk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłukiewicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłus - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłusek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłusewicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłusiak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłusiewicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłusik - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłusiński - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłusiów - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłusyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłusz - 1699 od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłuszak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłuszczak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłuszek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłuszenko - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłuszewicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłuszewski - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłuszka - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłuszkiewicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłuszko - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłuszyn - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłuszyński - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłuś - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłykowski - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłyna - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłyszak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłyszcze - (Pom) od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłyszewicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłyszko - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłyszyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawłyszyn - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od Paulus ‘mały’.

Pawnik - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawnuczek - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawnuk - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawnyk - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawol - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawolek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawolisz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawoliszyn - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawolka - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawollek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawolski - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawoł - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawoła - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawołczyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawołczyński - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawołek - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawołka - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawoniak - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawoniuk - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawoński - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawowicz - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawowski - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawół - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawroźnik - od powróz ‘gruby sznur’.

Pawski - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawszak - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawszek - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawszeniuk - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawszok - (Śl) od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawszuk - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawszukiewicz - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawszyk - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawtel - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawtyka - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawuchowski - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawuer - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawuk - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawul - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawula - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawulak - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawulczyk - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawulich - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawulkiewicz - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawulla - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawulski - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawuł - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawuła - od imienia Paweł, notowanego w Polsce od XII wieku. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łacińskie i germańskie: Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, Pawol. Imię pochodzenia łacińskiego, od paulus ‘mały’.

Pawuniak - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawura - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawus - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawusch - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawusiak - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawusiak-Pałysiak - złożenia brak; Pawusiak od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł; Pałysiak brak.

Pawuski - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawusz - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawuszek - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawuś - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawyza - od staropolskiego paweza, wtórnie pawęza, pawęż ‘rodzaj tarczy’, ‘tarcza, puklerz’; niekiedy następowało pomieszanie z nazwiskami na Pawąz-.

Pawyż - od staropolskiego paweza, wtórnie pawęza, pawęż ‘rodzaj tarczy’, ‘tarcza, puklerz’; niekiedy następowało pomieszanie z nazwiskami na Pawąz-.

Pawyża - od staropolskiego paweza, wtórnie pawęza, pawęż ‘rodzaj tarczy’, ‘tarcza, puklerz’; niekiedy następowało pomieszanie z nazwiskami na Pawąz-.

Pawziuk - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawzun - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Pawżyk - od paw gatunek ptaka’, w pochodnych też od imienia Paweł.

Payer - od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Payerhin - od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Paygert - od niemieckiej nazwy osobowej Peichert, ta od nazw osobowych Peikert, Penkert, a te od średnio-wysoko-niemieckiego pükaere ‘dobosz’.

Paykart - od niemieckiej nazwy osobowej Peichert, ta od nazw osobowych Peikert, Penkert, a te od średnio-wysoko-niemieckiego pükaere ‘dobosz’.

Paykowski - od staropolskiego paj ‘część, dział’, od gwarowego paja ‘pysk, gęba’.

Payonk - od pająk.

Paytak - od gwarowego pajta ‘bróg, szopa na polu’.

Paz - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Paza - 1752 od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazacki - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazagan - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazala - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazalski - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazała - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazan - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazanowski - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazda - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdaj - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdak - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdalski - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdała - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdan - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdanowski - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdań - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdański - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdawski - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdecki - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdej - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdelski - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazder - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazderski - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazderyn - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazderz - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazdewski - od nazwy miejscowej Pazda (gdańskie, gmina Zblewo).

Pazdner - od niemieckiej nazwy osobowej Preußner, ta od Preußen ‘Prusy’.

Pazdoł - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdon - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdonik - 1750 od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdoń - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdor - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazdorek - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazdowski - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdór - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazdów - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdra - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazdrag - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazdrak - 1776 od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazdrąg - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazdreska - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazdro - 1372 od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazdrong - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazdroska - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazdro-Wąsowicz - złożenia brak; Pazdro 1372 od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor; Wąsowicz 1414 od wąs ‘zarost nad górną wargą u mężczyzn’.

Pazdrowski - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazdrusza - 1414 od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazdry - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazdryga - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazdryk - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazdryka - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazdrykiewicz - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazdrzej - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazdur - 1795 od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazdy - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdyga - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdyk - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdyka - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdykiewicz - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdyła - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdyra - 1494 od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazdziej - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdziejewski - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdzier - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pazdziera - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pazdzierek - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pazdzierna - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pazdziernik - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pazdzierniok - (Śl) od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pazdzierny - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pazdzierski - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pazdzierz - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pazdzioch - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdzioł - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdzior - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pazdziora - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pazdziorek - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pazdziorko - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pazdziorna - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pazdziorny - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pazdziorski - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pazdziór - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pazdziórski - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pazdzirek - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazdzisz - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazdziur - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pazdziura - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pazdziurek - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pazdziurkiewicz - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pazdziurski - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pazdziutko - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pazek - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazelt - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Pazer - od pazera, pazyra ‘kłótnik, awanturnik’, pażyra ‘żarłok’.

Pazera - od pazera, pazyra ‘kłótnik, awanturnik’, pażyra ‘żarłok’.

Pazerski - od pazera, pazyra ‘kłótnik, awanturnik’, pażyra ‘żarłok’.

Pazi - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazia - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Paziaczko - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Paziak - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Paziak-Domański - złożenia brak; Paziak od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’; Domański 1436 od nazw miejscowych Domanin, Domanice (kilka wsi).

Pazianowski - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Paziarski - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Paziarz - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazicz - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazierski - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Paziewicz - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Paziewski - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazik - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazikiewicz - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazikowski - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazikowski - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Paziła - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazin - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Paziński - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazio - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazionek - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Paziorek - od pazera, pazyra ‘kłótnik, awanturnik’, pażyra ‘żarłok’.

Pazios - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Paziowski - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazir - od pazera, pazyra ‘kłótnik, awanturnik’, pażyra ‘żarłok’.

Pazira - od pazera, pazyra ‘kłótnik, awanturnik’, pażyra ‘żarłok’.

Pazirek - od pazera, pazyra ‘kłótnik, awanturnik’, pażyra ‘żarłok’.

Paziuch - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Paziuk - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Paziuka - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Paziuniak - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Paziura - od pazera, pazyra ‘kłótnik, awanturnik’, pażyra ‘żarłok’.

Pazkowski - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazlar - 1500 od niemieckiej nazwy osobowej Pasler, ta od basteln ‘majsterkować, wykonywać amatorsko drobne roboty’.

Pazlewicz - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazlik - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Paznowicz - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazoła - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazontka - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Pazor - 1396 od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazora - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazorek - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazorowszczyk - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazota - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazowicz - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazowski - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazuch - od pazucha ‘zanadrze’.

Pazucha - 1411 od pazucha ‘zanadrze’.

Pazuchin - od pazucha ‘zanadrze’.

Pazuchina - od pazucha ‘zanadrze’.

Pazukiewicz - od pazucha ‘zanadrze’.

Pazuna - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazunczyk - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazunczyn - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazuniak - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazuńczyn - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazur - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazura - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazurek - 1680 od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazurewski - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazurkiewicz - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazuryna - od pazur, także od staropolskiego i gwarowego pazdur, pazdor, pazor.

Pazus - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazusiński - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazuś - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazybut - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Pazyjagła - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Pazymak - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Pazyn - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazyna - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazyniak - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazynicz - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazyniuk - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazyński - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pazyra - od pazera, pazyra ‘kłótnik, awanturnik’, pażyra ‘żarłok’.

Pazyrka - 1481 od pazera, pazyra ‘kłótnik, awanturnik’, pażyra ‘żarłok’.

Pazyrski - od pazera, pazyra ‘kłótnik, awanturnik’, pażyra ‘żarłok’.

Paź - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Paźdierski - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paźdior - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paźdiora - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paźdrak - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paźdurka - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paźdyka - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paźdzech - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Paździach - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Paździak - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Paździał - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Paździar - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździarz - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździasz - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździech - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Paździej - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Paździejew - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Paździejewski - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Paździekiewicz - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Paździeniok - (Śl) od staropolskiego poździe ‘późno’.

Paździenkiewicz - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Paździeński - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Paździer - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździera - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździerek - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździerkiewicz - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździerko - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździerkowicz - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Październa - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Październiak - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Październicki - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Październik - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’; od październik.

Październikiewicz - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Październiok - (Śl) od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Październy - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździerok - (Śl) od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździerowski - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździerski - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździerz - 1436 od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździesz - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’

Paździewic - 1426 od staropolskiego poździe ‘późno’.

Paździewski - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Paździeż - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździk - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Paździkowski - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Paździński - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Paździo - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Paździoch - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Paździocha - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Paździor - 1609 od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździora - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździorak - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździorek - 1437 od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździorko - 1493 od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździorna - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździorny - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździoro - 1367 od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździorski - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździorzak - 1601 od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździór - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździórek - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździórko - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździórski - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździr - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździsz - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Paździuk - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Paździur - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździurek - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździurkiewicz - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździurski - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paździutko - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Paźdzor - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paźdzorko - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paźdzór - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paźdźior - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paźdżał - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paźgier - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Paźlak - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Paźlewicz - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Paźniak - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Paźniakowicz - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Paźnik - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Paż - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Pażantka - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Pażądka - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Pażądka-Lipiński - złożenia brak; Pażądka od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć; Lipiński 1400 od nazw miejscowych typu Lipno, Lipiny.

Pażątka - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Pażątka-Lipiński - złożenia brak; Pażątka od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć; Lipiński 1400 od nazw miejscowych typu Lipno, Lipiny.

Pażda - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pażdalski - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pażdan - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pażdej - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pażdoń - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pażdur - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pażdyk - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pażdziak - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pażdziecki - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pażdziej - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pażdziejewski - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pażdzieński - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pażdzierniok - (Śl) od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pażdzierny - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pażdzierski - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pażdzierz - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pażdzio - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pażdzioch - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pażdzior - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pażdziora - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pażdziorek - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pażdziorko - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pażdziorski - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pażdziór - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pażdziórski - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pażdzisz - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pażdziuch - od staropolskiego poździe ‘późno’.

Pażdziurek - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pażdziurski - od paździerz, paździor, paździr ‘zdrewniałe części lnu lub konopi pddzielane przez międlenie’.

Pażenczewski - od nazwy miejscowej Parzęczew (kaliskie, gmina Jaraczewo; łódzkie, gmina Parzęczew).

Pażeniewski - do nazwy miejscowej Parzniewice (piotrkowskie, gmina Wola Krzysztoporska), Parzniew (warszawskie, gmina Brwinów).

Pażera - od pazera, pazyra ‘kłótnik, awanturnik’, pażyra ‘żarłok’.

Pażerski - od pazera, pazyra ‘kłótnik, awanturnik’, pażyra ‘żarłok’.

Pażniewski - do nazwy miejscowej Parzniewice (piotrkowskie, gmina Wola Krzysztoporska), Parzniew (warszawskie, gmina Brwinów).

Pażniewski - do nazwy miejscowej Parzniewice (piotrkowskie, gmina Wola Krzysztoporska), Parzniew (warszawskie, gmina Brwinów).

Pażniowski - do nazwy miejscowej Parzniewice (piotrkowskie, gmina Wola Krzysztoporska), Parzniew (warszawskie, gmina Brwinów).

Pażniowski - do nazwy miejscowej Parzniewice (piotrkowskie, gmina Wola Krzysztoporska), Parzniew (warszawskie, gmina Brwinów).

Pażoch - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pażoła - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pażontka - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Pażontka-Lipiński - złożenia brak; Pażontka od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć; Lipiński 1400 od nazw miejscowych typu Lipno, Lipiny.

Pażotka - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Pażout - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Pażowski - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Pażuch - od pazucha ‘zanadrze’.

Pażucha - od pazucha ‘zanadrze’.

Pażuchowski - od pazucha ‘zanadrze’.

Pażuczek - od pazucha ‘zanadrze’.

Pażus - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pażusiński - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pażuś - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pażybut - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Pażyc - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Pażych - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Pażycha - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Pażycz - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Pażyczka - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Pażydło - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Pażykąt - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Pażyna - od podstawy paz-, paź-, paż-; paza ‘wyżłobienie w desce, fuga’, paź ‘girrmek, młody chłopak’, od gwarowego paża ‘pazucha’.

Pażyniowski - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Pażyński - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Pażyra - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Pażys - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Pażyszek - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.

Pażyzek - od para ‘substancja lotna; dech, tchnienie’, też ‘dwie jednakowe sztuki czegoś’, parzyć.