Nazwiska na literę Pą - Pi

Pącak - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pąch - od pąchać, pochać ‘wąchać; dokazywać’; od imion złożonych typu Pęcisław.

Pąchalski - od pąchać, pochać ‘wąchać; dokazywać’; od imion złożonych typu Pęcisław.

Pąchała - 1608 od pąchać, pochać ‘wąchać; dokazywać’; od imion złożonych typu Pęcisław.

Pąchałka - 1628 od pąchać, pochać ‘wąchać; dokazywać’; od imion złożonych typu Pęcisław.

Pąchciarz - od pąchać, pochać ‘wąchać; dokazywać’; od imion złożonych typu Pęcisław.

Pącherek - 1550 od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pącherski - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pącholak - od pąchać, pochać ‘wąchać; dokazywać’; od imion złożonych typu Pęcisław.

Pąciak - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pącichowicz - 1519 od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pącisz - 1501 od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pąckowicz - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pącz - 1376 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pączak - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pączalski - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pączek - 1691 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pączeka - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pączesny - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’; od pacześny ‘zrobiony z paczesi’.

Pącześniak - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’; od pacześny ‘zrobiony z paczesi’.

Pączewski - 1649 od nazwy miejscowej Pączewo (gdańskie, gmina Skórcz).

Pączka - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pączkiewicz - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pączkiewski - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pączko - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pączkowiak - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pączkowski - 1461 od nazwy miejscowej Pączkowo (ciechanowskie, gmina Szreńsk).

Pączków - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pączoch - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pączos - od staropolskiego paczesi ‘włókna lnu i konopi’.

Pączuła - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pączyński - 1566 od nazwy miejscowej Pęczyny (tarnobrzeskie, gmina Obrazów).

Pądek - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pądel - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pąder - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pądka - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pądło - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pądowski - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pądziach - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pądzibek - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pądzich - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pądzicki - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pądzik - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pądziński - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pądzisz - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pądziwiatr - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pąga - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pągiel - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pągielski - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pągowski - 1462 od nazw miejscowych Pągów, Pęgów (kilka wsi).

Pąk - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pąka - 1524 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pąkacki - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pąkacz - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pąkala - 1490 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pąkalak - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pąkalicz - 1512 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pąkalowicz - 1532 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pąkalski - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pąkała - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pąkciński - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pąkczyński - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pąklak - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pąkłak - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pąkosz - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pąkow - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pąkowski - od nazwy miejscowej Pękowice, Pękowo (kilak wsi).

Pąks - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pąksa - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pąksyk - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pąkul - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pąłtorak - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pąpa - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pąpacz - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pąpała - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pąperski - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pąpira - 1520 od gwarowego pamper ‘wół gruby i mały’.

Pąpirka - 1519 od gwarowego pamper ‘wół gruby i mały’.

Pąpirkowicz - 1521 od gwarowego pamper ‘wół gruby i mały’.

Pąpka - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pąpkiewicz - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pąprowicz - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pąs - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pąsewicz - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pąsiak - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pąsiek - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pąsiek - od pasieka ‘zespół uli pszczelich’, też od staropolskiego ‘las; święty gaj’.

Pąsieka - od pasieka ‘zespół uli pszczelich’, też od staropolskiego ‘las; święty gaj’.

Pąsik - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pąsko - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pąszkiel - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pąśka - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pąśko - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pątek - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pątka - 1425 od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pątkiewicz - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pątko - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pątkowski - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pątnicki - od pątny ‘podróżny, pielgrzym’ lub od nazwy miejscowej Pątniki (KrW).

Pątyk - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pązik - od pęzieć ‘biednąć, chudnąć’.

Pąziński - od pęzieć ‘biednąć, chudnąć’.

Pca - XVI wiek od staropolskiego pca ‘skorupa, pokrywa’.

Pcak - od staropolskiego pca ‘skorupa, pokrywa’.

Pcan - od staropolskiego pca ‘skorupa, pokrywa’.

Pchajda - od pchać.

Pchajek - od pchać.

Pchalek - od pchać.

Pchalski - od pchać.

Pchała - od pchać.

Pchałek - od pchać.

Pchełka - od pchła, ze staropolskiego błecha.

Pchełko - od pchła, ze staropolskiego błecha.

Pchliński - od pchła, ze staropolskiego błecha.

Pchła - od pchła, ze staropolskiego błecha.

Pchman - od pchać.

Pchuta - od pchać.

Pciachowski - od staropolskiego pca ‘skorupa, pokrywa’.

Pciak - od staropolskiego pca ‘skorupa, pokrywa’.

Pcian - od staropolskiego pca ‘skorupa, pokrywa’.

Pcik - od staropolskiego pca ‘skorupa, pokrywa’.

Pcion - od staropolskiego pca ‘skorupa, pokrywa’.

Pcionek - od staropolskiego pca ‘skorupa, pokrywa’.

Pciorek - od staropolskiego pca ‘skorupa, pokrywa’.

Pciun - od staropolskiego pca ‘skorupa, pokrywa’.

Pczał - 1599 od pczyć się ‘pstrzyć’.

Pczała - od pczyć się ‘pstrzyć’.

Pczelar - od pszczoła, za staropolskiego pczoła ‘ owad zbierający miód’.

Pczelincew - od pszczoła, za staropolskiego pczoła ‘ owad zbierający miód’.

Pczeła - od pszczoła, za staropolskiego pczoła ‘ owad zbierający miód’.

Pczełko - od pszczoła, za staropolskiego pczoła ‘ owad zbierający miód’.

Pczołka - 1394 od pszczoła, za staropolskiego pczoła ‘ owad zbierający miód’.

Pczonek - 1434 od pczony ‘jasny’, pczyć ‘pstrzyć’.

Pczółko - od pszczoła, za staropolskiego pczoła ‘ owad zbierający miód’.

Pczółkowicz - 1727 od pszczoła, za staropolskiego pczoła ‘ owad zbierający miód’.

Pczycki - od pszczoła, za staropolskiego pczoła ‘ owad zbierający miód’.

Pec - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peca - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecak - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecal - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Pecald - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Pecała - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz lub od pecała ‘troska, boleść’.

Pecan - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecański - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecarz - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pece - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecek - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecel - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecela - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peceld - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Pecella - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecelt - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Peceniak - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecenik - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peceniuk - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecewicz - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecewski - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pech - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pecha - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pechacz - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pechaczek - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pechal - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pechan - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pechański - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pecharczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Pecher, ta od wysoko-niemieckiego Becher, od średnio- wysoko-niemieckiego becher ‘puchar, kielich’.

Pechart - od niemieckiej nazwy osobowej Pecher, ta od wysoko-niemieckiego Becher, od średnio- wysoko-niemieckiego becher ‘puchar, kielich’.

Pechciarek - od gwarowego pechta, pachta ‘dzierżawa’.

Pechcin - od gwarowego pechta, pachta ‘dzierżawa’.

Pechciń - od gwarowego pechta, pachta ‘dzierżawa’.

Pechciński - od gwarowego pechta, pachta ‘dzierżawa’.

Peche - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pechel - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pecherczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Pecher, ta od wysoko-niemieckiego Becher, od średnio- wysoko-niemieckiego becher ‘puchar, kielich’.

Pecherek - od niemieckiej nazwy osobowej Pecher, ta od wysoko-niemieckiego Becher, od średnio- wysoko-niemieckiego becher ‘puchar, kielich’.

Pecherkiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Pecher, ta od wysoko-niemieckiego Becher, od średnio- wysoko-niemieckiego becher ‘puchar, kielich’.

Pecherski - od niemieckiej nazwy osobowej Pecher, ta od wysoko-niemieckiego Becher, od średnio- wysoko-niemieckiego becher ‘puchar, kielich’.

Pecherz - od niemieckiej nazwy osobowej Pecher, ta od wysoko-niemieckiego Becher, od średnio- wysoko-niemieckiego becher ‘puchar, kielich’.

Pecherzewski - od niemieckiej nazwy osobowej Pecher, ta od wysoko-niemieckiego Becher, od średnio- wysoko-niemieckiego becher ‘puchar, kielich’.

Pechiel - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pechiński - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pechla - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pechliński - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pechman - od niemieckiej nazwy osobowej Pechmann, ta od średnio-wysoko-niemieckiego bëch, pëch ‘smoła’.

Pechmann - od niemieckiej nazwy osobowej Pechmann, ta od średnio-wysoko-niemieckiego bëch, pëch ‘smoła’.

Pechner - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pechnik - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pechnyk - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pecho - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pechocki - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pechol - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pecholczyk - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pechoniak - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pechorski - od niemieckiej nazwy osobowej Pecher, ta od wysoko-niemieckiego Becher, od średnio- wysoko-niemieckiego becher ‘puchar, kielich’.

Pechowicz - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pechowski - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pechra - od niemieckiej nazwy osobowej Pecher, ta od wysoko-niemieckiego Becher, od średnio- wysoko-niemieckiego becher ‘puchar, kielich’.

Pechrat - od niemieckiej nazwy osobowej Pecher, ta od wysoko-niemieckiego Becher, od średnio- wysoko-niemieckiego becher ‘puchar, kielich’.

Pecht - od gwarowego pechta, pachta ‘dzierżawa’.

Pechta - od gwarowego pechta, pachta ‘dzierżawa’.

Pechtel - od gwarowego pechta, pachta ‘dzierżawa’.

Pechter - od gwarowego pechta, pachta ‘dzierżawa’.

Pechuń - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pechyciak - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pechyński - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pechytiak - od pech ‘nieszczęście, fatum’, dawniej też ‘twarda smoła’.

Pecia - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peciak - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peciakowski - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecialik - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecican - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecicki - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecierski - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecikiewicz - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecina - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecinis - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peciński - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecio - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecis - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peciuch - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peciuk - 1662 od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peciukonis - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peciulewicz - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peciułko - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peciura - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peciw - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peciwa - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peck - (Pom) od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Pecke - (Śl) od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Pecki - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peckiel - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peckiewicz - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecko - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peckowski - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peckrun - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecl - od niemieckiej nazwy osobowej Petzl, ta od imienia Petrus.

Peclig - od niemieckiej nazwy osobowej Petzl, ta od imienia Petrus.

Peclik - od niemieckiej nazwy osobowej Petzl, ta od imienia Petrus.

Peclow - od niemieckiej nazwy osobowej Petzl, ta od imienia Petrus.

Peclowski - od niemieckiej nazwy osobowej Petzl, ta od imienia Petrus.

Pecław - od niemieckiej nazwy osobowej Petzl, ta od imienia Petrus lub od Pęcisław.

Pecok - (Śl) od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecolak - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Pecold - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Pecolt - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Pecuch - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecujko - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecul - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecuła - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecura - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecuras - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecuszek - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecuszok - (Śl) od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecyk - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecylak - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecyna - 1388 od staropolskiego pecyna ‘odłamek gliny wypalanej w piecu, grudka soli’, z gwarowego też pecyna ‘odrobina’.

Pecynka - 1592 od staropolskiego pecyna ‘odłamek gliny wypalanej w piecu, grudka soli’, z gwarowego też pecyna ‘odrobina’.

Pecyński - od nazwy miejscowej Peczyny (tarnowskie, gmina Obrazów).

Pecyński - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecz - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecza - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peczak - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peczalka - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peczalski - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peczar - od pieczara ‘jaskinia’.

Peczarko - od pieczara ‘jaskinia’.

Peczarski - od pieczara ‘jaskinia’.

Peczek - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peczela - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peczelski - 1621 od nazwy miejscowej Pęczelice (kieleckie, gmina Busko Zdrój).

Peczenenko - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peczeniak - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peczenik - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peczeniuk - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peczenyj - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peczer - od pieczara ‘jaskinia’.

Peczerek - od pieczara ‘jaskinia’.

Peczerski - od pieczara ‘jaskinia’.

Peczeryk - od pieczara ‘jaskinia’.

Peczinka - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peczinko - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peczka - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peczke - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peczko - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peczkowicz - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peczkowski - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peczlewicz - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pecznik - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peczny - 1622 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Peczołt - 1290 od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Peczonik - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peczot - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Peczul - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peczulis - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peczunko - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peczuski - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peczyk - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peczykowski - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peczynka - od staropolskiego pecyna ‘odłamek gliny wypalanej w piecu, grudka soli’, z gwarowego też pecyna ‘odrobina’.

Peczynko - od staropolskiego pecyna ‘odłamek gliny wypalanej w piecu, grudka soli’, z gwarowego też pecyna ‘odrobina’.

Peczynowski - 1411 od nazwy miejscowej Paczynowice, dziś Pacanowice (kaliskie, gmina Pleszew).

Peczyński - od nazwy miejscowej Peczyny (tarnowskie, gmina Obrazów).

Peczyrak - od pieczara ‘jaskinia’.

Peć - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pećka - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Pećko - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peda - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedagowski - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedak - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedbiera - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedda - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedde - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Peddie - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Peddzi - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pede - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedejko - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedek - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedel - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pederkiewicz - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pederowicz - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pederski - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pediak - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedina - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedinkowski - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedio - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pediuk - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedko - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedkowicz - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedkowski - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedlak - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedlewski - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedliński - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedlowski - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedo - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedoń - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedowicz - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedowski - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedra - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pedracki - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pedrak - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pedrakowski - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pedras - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pedrasik - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pedraszek - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pedraszewski - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pedraś - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pedrek - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pedroch - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pedrucz - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pedryc - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pedrych - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pedrycz - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pedryk - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pedrys - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pedrysz - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pedryszyn - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pedrzyński - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Peduch - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedus - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedy - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedycz - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedyk - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedyła - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedyna - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedynkowski - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedynowski - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedyńkowski - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedyński - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedziach - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedziak - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedziałek - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedzich - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedziejewski - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedzierski - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pedzieszczak - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedzik - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedzikowski - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedzimaż - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pedzimąż - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pedziński - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedzisz - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedziszewski - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedziuk - od gwarowego pedać ‘mówić’, peda ‘noga’, może też od pęd-.

Pedziwiatr - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pedziwilk - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Peg - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pega - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pegan - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Peganowicz - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pegaza - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pegel - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pegen - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pegere - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pegiel - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pegier - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pegowski - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pegza - od piegza, piegża ‘gatunek ptaka’.

Peicha - od niemieckiej nazwy osobowej Peichert, ta od nazw osobowych Peikert, Penkert, a te od średnio-wysoko-niemieckiego pükaere ‘dobosz’.

Peichacki - od niemieckiej nazwy osobowej Peichert, ta od nazw osobowych Peikert, Penkert, a te od średnio-wysoko-niemieckiego pükaere ‘dobosz’.

Peichał - od niemieckiej nazwy osobowej Peichert, ta od nazw osobowych Peikert, Penkert, a te od średnio-wysoko-niemieckiego pükaere ‘dobosz’.

Peichert - od niemieckiej nazwy osobowej Peichert, ta od nazw osobowych Peikert, Penkert, a te od średnio-wysoko-niemieckiego pükaere ‘dobosz’.

Peick - od pejcz ‘krótki bicz z rączką’.

Peić - od pejcz ‘krótki bicz z rączką’.

Peiek - (Śl) od niemieckiej nazwy osobowej Peichert, ta od nazw osobowych Peikert, Penkert, a te od średnio-wysoko-niemieckiego pükaere ‘dobosz’.

Peik - od niemieckiej nazwy osobowej Peichert, ta od nazw osobowych Peikert, Penkert, a te od średnio-wysoko-niemieckiego pükaere ‘dobosz’.

Peiker - od niemieckiej nazwy osobowej Peichert, ta od nazw osobowych Peikert, Penkert, a te od średnio-wysoko-niemieckiego pükaere ‘dobosz’.

Peikert - od niemieckiej nazwy osobowej Peichert, ta od nazw osobowych Peikert, Penkert, a te od średnio-wysoko-niemieckiego pükaere ‘dobosz’.

Peikow - od niemieckiej nazwy osobowej Peichert, ta od nazw osobowych Peikert, Penkert, a te od średnio-wysoko-niemieckiego pükaere ‘dobosz’.

Peikowski - od niemieckiej nazwy osobowej Peichert, ta od nazw osobowych Peikert, Penkert, a te od średnio-wysoko-niemieckiego pükaere ‘dobosz’.

Peil - od niemieckiej nazwy osobowej Peil, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pil ‘strzała’.

Peiner - od nazwy osobowej Peiner, ta od nazwy miejscowej Peinert.

Peinert - od nazwy osobowej Peiner, ta od nazwy miejscowej Peinert.

Peis - od pejs ‘długie pasmo włosów na skroniach noszone przez ortodyksyjnych Żydów’.

Peiser - od niemieckiej nazwy osobowej Peiser, ta od nazwy miejscowej Peise.

Peisert - od niemieckiej nazwy osobowej Peiser, ta od nazwy miejscowej Peise.

Peisker - od niemieckiej nazwy osobowej Peisker, ta może od piskorz.

Peisz - od pejs ‘długie pasmo włosów na skroniach noszone przez ortodyksyjnych Żydów’.

Peitsch - (Pom) od pejcz ‘krótki bicz z rączką’.

Peitz - (Pom) od pejcz ‘krótki bicz z rączką’.

Peizer - od niemieckiej nazwy osobowej Peiser, ta od nazwy miejscowej Peise.

Peja - od staropolskiego paj ‘część, dział’, od gwarowego paja ‘pysk, gęba’.

Pejakowicz - od staropolskiego paj ‘część, dział’, od gwarowego paja ‘pysk, gęba’.

Pejakowski - od staropolskiego paj ‘część, dział’, od gwarowego paja ‘pysk, gęba’.

Pejas - od staropolskiego paj ‘część, dział’, od gwarowego paja ‘pysk, gęba’.

Pejasz - od staropolskiego paj ‘część, dział’, od gwarowego paja ‘pysk, gęba’.

Pejaś - od staropolskiego paj ‘część, dział’, od gwarowego paja ‘pysk, gęba’.

Pejcha - od pejka ‘owad dwuskrzydły’.

Pejchel - od pejka ‘owad dwuskrzydły’.

Pejcher - od niemieckiej nazwy osobowej Peichert, ta od nazw osobowych Peikert, Penkert, a te od średnio-wysoko-niemieckiego pükaere ‘dobosz’.

Pejchert - od niemieckiej nazwy osobowej Peichert, ta od nazw osobowych Peikert, Penkert, a te od średnio-wysoko-niemieckiego pükaere ‘dobosz’.

Pejcho - od pejka ‘owad dwuskrzydły’.

Pejcz - od pejcz ‘krótki bicz z rączką’.

Pejczar - od pejcz ‘krótki bicz z rączką’.

Pejer - od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pejerski - 1761 od niemieckiej nazwy osobowej Payer, ta od Bayer, Beyer ‘Bawarczyk’.

Pejga - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pejganowicz - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pejka - od pejka ‘owad dwuskrzydły’.

Pejke - od pejka ‘owad dwuskrzydły’.

Pejko - od pejka ‘owad dwuskrzydły’.

Pejkow - od pejka ‘owad dwuskrzydły’.

Pejkowicz - od pejka ‘owad dwuskrzydły’.

Pejkowski - od pejka ‘owad dwuskrzydły’.

Pejlak - od niemieckiej nazwy osobowej Peil, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pil ‘strzała’.

Pejlo - od niemieckiej nazwy osobowej Peil, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pil ‘strzała’.

Pejłachowski - od niemieckiej nazwy osobowej Peil, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pil ‘strzała’.

Pejnar - od nazwy osobowej Peiner, ta od nazwy miejscowej Peinert.

Pejnarzowski - od nazwy osobowej Peiner, ta od nazwy miejscowej Peinert.

Pejnas - od nazwy osobowej Peiner, ta od nazwy miejscowej Peinert.

Pejne - od nazwy osobowej Peiner, ta od nazwy miejscowej Peinert.

Pejner - od nazwy osobowej Peiner, ta od nazwy miejscowej Peinert.

Pejo - od łacińskiego peior ‘gorszy’.

Pejor - 1494 od łacińskiego peior ‘gorszy’.

Pejorek - 1611 od łacińskiego peior ‘gorszy’.

Pejos - od staropolskiego paj ‘część, dział’, od gwarowego paja ‘pysk, gęba’.

Pejs - od pejs ‘długie pasmo włosów na skroniach noszone przez ortodyksyjnych Żydów’.

Pejsa - od pejs ‘długie pasmo włosów na skroniach noszone przez ortodyksyjnych Żydów’.

Pejsach - od pejs ‘długie pasmo włosów na skroniach noszone przez ortodyksyjnych Żydów’.

Pejsak - od pejs ‘długie pasmo włosów na skroniach noszone przez ortodyksyjnych Żydów’.

Pejsiak - od pejs ‘długie pasmo włosów na skroniach noszone przez ortodyksyjnych Żydów’.

Pejsik - od pejs ‘długie pasmo włosów na skroniach noszone przez ortodyksyjnych Żydów’.

Pejski - od pejs ‘długie pasmo włosów na skroniach noszone przez ortodyksyjnych Żydów’.

Pejss - od pejs ‘długie pasmo włosów na skroniach noszone przez ortodyksyjnych Żydów’.

Pejsz - od pejs ‘długie pasmo włosów na skroniach noszone przez ortodyksyjnych Żydów’.

Pejś - od pejs ‘długie pasmo włosów na skroniach noszone przez ortodyksyjnych Żydów’.

Pejta - od gwarowego pajta ‘bróg, szopa na polu’.

Pek - od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Peka - od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Pekacki - od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Pekacz - od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Pekal - od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Pekala - od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Pekaliński - od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Pekalnicki - od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Pekalski - od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Pekaluk - od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Pekała - od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Pekałowski - od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Pekan - od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Pekaniec - od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Pekar - od piec, piekę.

Pekara - od piec, piekę.

Pekarek - od piec, piekę.

Pekarnik - od piec, piekę.

Pekarski - od piec, piekę.

Pekaruk - od piec, piekę.

Pekarzyk - od piec, piekę.

Pekasa - od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Pekasiewicz - od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Pekel - od piekło lub od niemieckiej nazwy osobowej Pöckl.

Pekelny - od piekło lub od niemieckiej nazwy osobowej Pöckl.

Pekelski - od piekło lub od niemieckiej nazwy osobowej Pöckl.

Pekera - od niemieckiej nazwy osobowej Peker, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pek ‘dzida, włócznia’, peker ‘rzemieślnik wyrabiający włócznie’ lub od nazwy miejscowej Beck.

Pekeron - od niemieckiej nazwy osobowej Peker, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pek ‘dzida, włócznia’, peker ‘rzemieślnik wyrabiający włócznie’ lub od nazwy miejscowej Beck.

Pekerun - od niemieckiej nazwy osobowej Peker, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pek ‘dzida, włócznia’, peker ‘rzemieślnik wyrabiający włócznie’ lub od nazwy miejscowej Beck.

Pekiert - od niemieckiej nazwy osobowej Peker, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pek ‘dzida, włócznia’, peker ‘rzemieślnik wyrabiający włócznie’ lub od nazwy miejscowej Beck.

Pekka - od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Pekla - od piekło lub od niemieckiej nazwy osobowej Pöckl.

Peklak - od piekło lub od niemieckiej nazwy osobowej Pöckl.

Peklarz - od piekło lub od niemieckiej nazwy osobowej Pöckl.

Peklicz - od piekło lub od niemieckiej nazwy osobowej Pöckl.

Peklo - od piekło lub od niemieckiej nazwy osobowej Pöckl.

Peknik - od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Pekol - od piekło lub od niemieckiej nazwy osobowej Pöckl.

Pekolski - od piekło lub od niemieckiej nazwy osobowej Pöckl.

Pekora - od niemieckiej nazwy osobowej Peker, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pek ‘dzida, włócznia’, peker ‘rzemieślnik wyrabiający włócznie’ lub od nazwy miejscowej Beck.

Pekorski - od niemieckiej nazwy osobowej Peker, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pek ‘dzida, włócznia’, peker ‘rzemieślnik wyrabiający włócznie’ lub od nazwy miejscowej Beck.

Pekos - od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Pekowicz - od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Pekowski - od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Pekóra - od niemieckiej nazwy osobowej Peker, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pek ‘dzida, włócznia’, peker ‘rzemieślnik wyrabiający włócznie’ lub od nazwy miejscowej Beck.

Pekórka - od niemieckiej nazwy osobowej Peker, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pek ‘dzida, włócznia’, peker ‘rzemieślnik wyrabiający włócznie’ lub od nazwy miejscowej Beck.

Pekrol - od niemieckiej nazwy osobowej Peker, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pek ‘dzida, włócznia’, peker ‘rzemieślnik wyrabiający włócznie’ lub od nazwy miejscowej Beck.

Pekron - od niemieckiej nazwy osobowej Peker, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pek ‘dzida, włócznia’, peker ‘rzemieślnik wyrabiający włócznie’ lub od nazwy miejscowej Beck.

Pekrój - od niemieckiej nazwy osobowej Peker, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pek ‘dzida, włócznia’, peker ‘rzemieślnik wyrabiający włócznie’ lub od nazwy miejscowej Beck.

Pekról - od niemieckiej nazwy osobowej Peker, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pek ‘dzida, włócznia’, peker ‘rzemieślnik wyrabiający włócznie’ lub od nazwy miejscowej Beck.

Pekról - od niemieckiej nazwy osobowej Peker, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pek ‘dzida, włócznia’, peker ‘rzemieślnik wyrabiający włócznie’ lub od nazwy miejscowej Beck.

Pekrul - od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Pekrun - od niemieckiej nazwy osobowej Peker, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pek ‘dzida, włócznia’, peker ‘rzemieślnik wyrabiający włócznie’ lub od nazwy miejscowej Beck.

Peksa - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Peksiński - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Peksyk - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Peksza - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pekula - 1739 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pekuła - od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Pekura - od niemieckiej nazwy osobowej Peker, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pek ‘dzida, włócznia’, peker ‘rzemieślnik wyrabiający włócznie’ lub od nazwy miejscowej Beck.

Pekus - od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Pel - 1588 od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pela - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelacz - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelaczyk - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelagia - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelak - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelakowicz - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelakowski - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelala - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelalski - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelan - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelan - od niemieckiej nazwy osobowej Pelianis, ta z łacińskiego pellio ‘kuśnierz’.

Pelankiewicz - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelankiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Pelianis, ta z łacińskiego pellio ‘kuśnierz’.

Pelanowski - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelanowski - od niemieckiej nazwy osobowej Pelianis, ta z łacińskiego pellio ‘kuśnierz’.

Pelant - od palant ‘rodzaj gry zespołowej’, palantować ‘bić kijam’.

Pelanz - od palant ‘rodzaj gry zespołowej’, palantować ‘bić kijam’.

Pelar - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Pelarczyk - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Pelarski - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Pelarz - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Pelasz - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelc - 1401 od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelcak - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelcar - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelcel - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelcer - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelchen - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelcher - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelckowski - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelcman - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelcner - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelczak - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelczar - 1401 od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelczarek - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelczarski - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelczek - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelczer - 1395 od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelczerski - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelczewski - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelczor - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelczuk - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelczyn - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelczyński - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelć - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelda - od imienia Pałładuja, używanego w Kościele prawosławnym, to pochodzenia greckiego, od przydomka bogini Ateny Pallas, dop. Pallados.

Peldius - od imienia Pałładuja, używanego w Kościele prawosławnym, to pochodzenia greckiego, od przydomka bogini Ateny Pallas, dop. Pallados.

Peldzicz - od imienia Pałładuja, używanego w Kościele prawosławnym, to pochodzenia greckiego, od przydomka bogini Ateny Pallas, dop. Pallados.

Peldzius - od imienia Pałładuja, używanego w Kościele prawosławnym, to pochodzenia greckiego, od przydomka bogini Ateny Pallas, dop. Pallados.

Pele - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelec - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelec - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelech - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelecha - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelechacz - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelechata - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelechaty - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelechoński - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelechowicz - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Peleciczuk - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Peleck - (Śl) od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Peledys - od imienia Pałładuja, używanego w Kościele prawosławnym, to pochodzenia greckiego, od przydomka bogini Ateny Pallas, dop. Pallados

Peleger - od imienia Pielgrzym, to od łacińskiego Peregrinus, to od apelatywu peregrinus obcy, cudzoziemski’. Imię w formie łacińskiej znane w Polsce od XII wieku, w postaci spolonizowanej od XIV wieku.

Pelegrin - od imienia Pielgrzym, to od łacińskiego Peregrinus, to od apelatywu peregrinus obcy, cudzoziemski’. Imię w formie łacińskiej znane w Polsce od XII wieku, w postaci spolonizowanej od XIV wieku.

Pelegrini - od imienia Pielgrzym, to od łacińskiego Peregrinus, to od apelatywu peregrinus obcy, cudzoziemski’. Imię w formie łacińskiej znane w Polsce od XII wieku, w postaci spolonizowanej od XIV wieku.

Pelegrym - od imienia Pielgrzym, to od łacińskiego Peregrinus, to od apelatywu peregrinus obcy, cudzoziemski’. Imię w formie łacińskiej znane w Polsce od XII wieku, w postaci spolonizowanej od XIV wieku.

Pelegryni - od imienia Pielgrzym, to od łacińskiego Peregrinus, to od apelatywu peregrinus obcy, cudzoziemski’. Imię w formie łacińskiej znane w Polsce od XII wieku, w postaci spolonizowanej od XIV wieku.

Peleja - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelek - od imion Feliks, Felicjan, od gwarowego fela ‘wada, brak’, też ‘deska’.

Peleksy - od imion Feliks, Felicjan, od gwarowego fela ‘wada, brak’, też ‘deska’.

Pelela - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelelski - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Peleman - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelenczuk - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelenda - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Peler - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pelerz - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pelesz - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Peleszak - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Peleszczak - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Peleszek - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Peleszyk - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Peleta - od niemieckiej nazwy osobowej Pelit, ta od imienia Hippolytus.

Peletek - od niemieckiej nazwy osobowej Pelit, ta od imienia Hippolytus.

Pelewicz - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelewski - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Peliak - od niemieckiej nazwy osobowej Pelianis, ta z łacińskiego pellio ‘kuśnierz’.

Pelian - od niemieckiej nazwy osobowej Pelianis, ta z łacińskiego pellio ‘kuśnierz’.

Peliga - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelijak - od niemieckiej nazwy osobowej Pelianis, ta z łacińskiego pellio ‘kuśnierz’.

Pelijan - od niemieckiej nazwy osobowej Pelianis, ta z łacińskiego pellio ‘kuśnierz’.

Pelik - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelika - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelikan - 1445 od pelikan ‘gatunek ptaka’.

Pelikanowicz - od pelikan ‘gatunek ptaka’.

Pelikanowski - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelikanowski - od pelikan ‘gatunek ptaka’.

Pelikant - od pelikan ‘gatunek ptaka’.

Pelikań - od pelikan ‘gatunek ptaka’.

Pelikański - od pelikan ‘gatunek ptaka’.

Pelikawski - od pelikan ‘gatunek ptaka’.

Pelinka - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelinko - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelinkow - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelinowski - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Peliński - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelis - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelisiak - od imion Feliks, Felicjan, od gwarowego fela ‘wada, brak’, też ‘deska’.

Pelisz - 1607 od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Peliszak - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Peliszek - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Peliszko - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-

Pelit - od niemieckiej nazwy osobowej Pelit, ta od imienia Hippolytus.

Pelitowski - od niemieckiej nazwy osobowej Pelit, ta od imienia Hippolytus.

Peljak - od niemieckiej nazwy osobowej Pelianis, ta z łacińskiego pellio ‘kuśnierz’.

Peljan - od niemieckiej nazwy osobowej Pelianis, ta z łacińskiego pellio ‘kuśnierz’.

Pelk - od podstawy pełk-, od imion złożonych typu Przedpełk, Świętopełk, też od pułk, dawniej połek, połk ‘oddział wojska’.

Pelka - od podstawy pełk-, od imion złożonych typu Przedpełk, Świętopełk, też od pułk, dawniej połek, połk ‘oddział wojska’.

Pelkan - od podstawy pełk-, od imion złożonych typu Przedpełk, Świętopełk, też od pułk, dawniej połek, połk ‘oddział wojska’.

Pelkanowski - od podstawy pełk-, od imion złożonych typu Przedpełk, Świętopełk, też od pułk, dawniej połek, połk ‘oddział wojska’.

Pelke - od podstawy pełk-, od imion złożonych typu Przedpełk, Świętopełk, też od pułk, dawniej połek, połk ‘oddział wojska’.

Pelko - od podstawy pełk-, od imion złożonych typu Przedpełk, Świętopełk, też od pułk, dawniej połek, połk ‘oddział wojska’.

Pelkowski - od podstawy pełk-, od imion złożonych typu Przedpełk, Świętopełk, też od pułk, dawniej połek, połk ‘oddział wojska’.

Pell - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pella - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pellan - od niemieckiej nazwy osobowej Pelianis, ta z łacińskiego pellio ‘kuśnierz’.

Pellant - od niemieckiej nazwy osobowej Pelianis, ta z łacińskiego pellio ‘kuśnierz’.

Pellar - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Pelle - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pellech - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pellechacz - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pellegrinelli - od imienia Pielgrzym, to od łacińskiego Peregrinus, to od apelatywu peregrinus obcy, cudzoziemski’. Imię w formie łacińskiej znane w Polsce od XII wieku, w postaci spolonizowanej od XIV wieku.

Pellegrini - od imienia Pielgrzym, to od łacińskiego Peregrinus, to od apelatywu peregrinus obcy, cudzoziemski’. Imię w formie łacińskiej znane w Polsce od XII wieku, w postaci spolonizowanej od XIV wieku.

Pellegrino - od imienia Pielgrzym, to od łacińskiego Peregrinus, to od apelatywu peregrinus obcy, cudzoziemski’. Imię w formie łacińskiej znane w Polsce od XII wieku, w postaci spolonizowanej od XIV wieku.

Peller - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pellich - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pello - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pello - od niemieckiej nazwy osobowej Pelianis, ta z łacińskiego pellio ‘kuśnierz’.

Pellon - od niemieckiej nazwy osobowej Pelianis, ta z łacińskiego pellio ‘kuśnierz’.

Pellowski - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelna - od pełny ‘całkowity’.

Pelny - od pełny ‘całkowity’.

Pelo - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelon - od niemieckiej nazwy osobowej Pelianis, ta z łacińskiego pellio ‘kuśnierz’.

Pelor - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Pelpiński - od nazwy miasta Pelplin (gdańskie).

Pelpliński - 1748 od nazwy miasta Pelplin (gdańskie).

Pels - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelsiński - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelski - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelson - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelszyk - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelszyński - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelt - od niemieckiej nazwy osobowej Pölt, ta od imion złożonych na Bald-.

Pelta - od niemieckiej nazwy osobowej Pölt, ta od imion złożonych na Bald-.

Peltekis - od niemieckiej nazwy osobowej Pölt, ta od imion złożonych na Bald-.

Peltola - od niemieckiej nazwy osobowej Pölt, ta od imion złożonych na Bald-.

Peltonen - od niemieckiej nazwy osobowej Pölt, ta od imion złożonych na Bald-.

Peltyn - od niemieckiej nazwy osobowej Pölt, ta od imion złożonych na Bald-.

Peltz - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Peluch - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelucha - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Peluk - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelus - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelusiak - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Peluszczak - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Peluszek - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelutis - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelutys - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelużek - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelwecki - od nazwy miejscowej Pelwia (Sanockie).

Pelwelski - 1552 od nazwy miejscowej Pelwia (Sanockie).

Pelwiński - od nazwy miejscowej Pelwia (Sanockie).

Pelz - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelzer - (Pom) od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’

Pelzig - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pelzner - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pelżer - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Peła - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pełachaty - od pełechaty ‘kudłaty’.

Pełachowski - od pełechaty ‘kudłaty’.

Pełc - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pełcek - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pełch - od pełechaty ‘kudłaty’.

Pełchacz - od pełechaty ‘kudłaty’.

Pełcharzewski - od pełechaty ‘kudłaty’.

Pełchata - od pełechaty ‘kudłaty’.

Pełchaty - od pełechaty ‘kudłaty’.

Pełchowski - od pełechaty ‘kudłaty’.

Pełcz - 1470-80 od podstawy pełk-, od imion złożonych typu Przedpełk, Świętopełk, też od pułk, dawniej połek, połk ‘oddział wojska’.

Pełczak - od podstawy pełk-, od imion złożonych typu Przedpełk, Świętopełk, też od pułk, dawniej połek, połk ‘oddział wojska’.

Pełczar - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pełczarski - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pełczer - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pełczka - 1271 od podstawy pełk-, od imion złożonych typu Przedpełk, Świętopełk, też od pułk, dawniej połek, połk ‘oddział wojska’.

Pełczko - 1283 od podstawy pełk-, od imion złożonych typu Przedpełk, Świętopełk, też od pułk, dawniej połek, połk ‘oddział wojska’.

Pełczyc - 1359 od podstawy pełk-, od imion złożonych typu Przedpełk, Świętopełk, też od pułk, dawniej połek, połk ‘oddział wojska’.

Pełczycki - 1470-80 od nazwy miejscowej Pełczyn (lubelskie, gmina Trawniki; poznańskie, gmina Śrem).

Pełczyk - od podstawy pełk-, od imion złożonych typu Przedpełk, Świętopełk, też od pułk, dawniej połek, połk ‘oddział wojska’.

Pełczyński - 1606 od nazwy miejscowej Pełczyska (sieradzkie, gmina Wartkowice).

Pełda - od imienia Pałładuja, używanego w Kościele prawosławnym, to pochodzenia greckiego, od przydomka bogini Ateny Pallas, dop. Pallados.

Pełdiak - od imienia Pałładuja, używanego w Kościele prawosławnym, to pochodzenia greckiego, od przydomka bogini Ateny Pallas, dop. Pallados.

Pełdjak - od imienia Pałładuja, używanego w Kościele prawosławnym, to pochodzenia greckiego, od przydomka bogini Ateny Pallas, dop. Pallados.

Pełdyak - od imienia Pałładuja, używanego w Kościele prawosławnym, to pochodzenia greckiego, od przydomka bogini Ateny Pallas, dop. Pallados.

Pełdyjak - od imienia Pałładuja, używanego w Kościele prawosławnym, to pochodzenia greckiego, od przydomka bogini Ateny Pallas, dop. Pallados.

Pełdziak - od imienia Pałładuja, używanego w Kościele prawosławnym, to pochodzenia greckiego, od przydomka bogini Ateny Pallas, dop. Pallados.

Pełech - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pełecha - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pełechacz - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pełechała - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pełechan - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pełecharz - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pełechata - od pełechaty ‘kudłaty’.

Pełechatka - od pełechaty ‘kudłaty’.

Pełechaty - od pełechaty ‘kudłaty’.

Pełechmata - od pełechaty ‘kudłaty’.

Pełechmaty - od pełechaty ‘kudłaty’.

Pełechowicz - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pełechowycz - od pełechaty ‘kudłaty’.

Pełechta - od pełechaty ‘kudłaty’.

Pełechty - od pełechaty ‘kudłaty’.

Pełek - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pełelski - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pełenyk - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pełeń - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pełeński - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pełesz - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pełeszak - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pełeszczak - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pełeszczyk - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pełeszek - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pełeszok - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pełeszók - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pełeszuk - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pełeszyk - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pełetko - od niemieckiej nazwy osobowej Pelit, ta od imienia Hippolytus.

Pełk - od podstawy pełk-, od imion złożonych typu Przedpełk, Świętopełk, też od pułk, dawniej połek, połk ‘oddział wojska’.

Pełka - 1275 od podstawy pełk-, od imion złożonych typu Przedpełk, Świętopełk, też od pułk, dawniej połek, połk ‘oddział wojska’.

Pełkiewicz - od podstawy pełk-, od imion złożonych typu Przedpełk, Świętopełk, też od pułk, dawniej połek, połk ‘oddział wojska’.

Pełkin - 1662 od podstawy pełk-, od imion złożonych typu Przedpełk, Świętopełk, też od pułk, dawniej połek, połk ‘oddział wojska’.

Pełko - 1278 od podstawy pełk-, od imion złożonych typu Przedpełk, Świętopełk, też od pułk, dawniej połek, połk ‘oddział wojska’.

Pełkosz - 1439 od podstawy pełk-, od imion złożonych typu Przedpełk, Świętopełk, też od pułk, dawniej połek, połk ‘oddział wojska’.

Pełkota - 1294 od podstawy pełk-, od imion złożonych typu Przedpełk, Świętopełk, też od pułk, dawniej połek, połk ‘oddział wojska’.

Pełkowski - od podstawy pełk-, od imion złożonych typu Przedpełk, Świętopełk, też od pułk, dawniej połek, połk ‘oddział wojska’.

Pełna - od pełny ‘całkowity’.

Pełnia - od pełny ‘całkowity’.

Pełniak - od pełny ‘całkowity’.

Pełnikowski - od pełny ‘całkowity’.

Pełny - od pełny ‘całkowity’.

Pełpiński - od nazwy miasta Pelplin (gdańskie).

Pełszyński - od nazwy miejscowej Pełczyska (sieradzkie, gmina Wartkowice).

Pełta - od niemieckiej nazwy osobowej Pölt, ta od imion złożonych na Bald-.

Pełtak - od niemieckiej nazwy osobowej Pölt, ta od imion złożonych na Bald-.

Pełtyszyn - od niemieckiej nazwy osobowej Pölt, ta od imion złożonych na Bald-.

Pełyk - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel-.

Pełza - 1548 od pełzać ‘czołgać się, sunąć’.

Pełzak - od pełzać ‘czołgać się, sunąć’.

Pełzakowski - od pełzać ‘czołgać się, sunąć’.

Pełzanowski - od pełzać ‘czołgać się, sunąć’.

Pełzik - 1630 od pełzać ‘czołgać się, sunąć’.

Pełzo - 1606 od pełzać ‘czołgać się, sunąć’.

Pełzowicz - 1638 od pełzać ‘czołgać się, sunąć’.

Pełzowski - 1750 od pełzać ‘czołgać się, sunąć’.

Pełzun - od pełzać ‘czołgać się, sunąć’.

Pema - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pemach - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pemak - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pemeranc - od pomarańcz, może też od niemieckiego Pomaranz ‘mieszkaniec Pomorza Zachodniego’.

Pemerańcz - od pomarańcz, może też od niemieckiego Pomaranz ‘mieszkaniec Pomorza Zachodniego’.

Pemko - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Pempczak - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pempek - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pempel - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pempera - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pempiak - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pempira - 1488 od gwarowego pamper ‘wół gruby i mały’.

Pempko - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pempkowiak - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pempkowski - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pempus - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pempuś - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pempyś - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pen - od pena ‘kara pieniężna’, to z łacińskiego poena ‘kara’.

Pena - od pena ‘kara pieniężna’, to z łacińskiego poena ‘kara’.

Penafial - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Penafiel - od imienia Pamfil, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pamphilos, a to od pamphilos ‘bardzo lubiany, bardzo miły’.

Penar - od niemieckiej nazwy osobowej Penner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego panne ‘patelnia’.

Penarski - od niemieckiej nazwy osobowej Penner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego panne ‘patelnia’.

Penasiuk - od pena ‘kara pieniężna’, to z łacińskiego poena ‘kara’.

Penc - od niemieckiej nazwy osobowej Pentz, ta od imion Berchtold lub Bernhard.

Penca - od niemieckiej nazwy osobowej Pentz, ta od imion Berchtold lub Bernhard.

Pencak - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pencak - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pencakowski - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pencarski - od niemieckiej nazwy osobowej Penzer, ta od nazwy miejscowej Pentz.

Pencek - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pencera - od niemieckiej nazwy osobowej Penzer, ta od nazwy miejscowej Pentz.

Pencerski - od niemieckiej nazwy osobowej Penzer, ta od nazwy miejscowej Pentz.

Pencerzyński - od niemieckiej nazwy osobowej Penzer, ta od nazwy miejscowej Pentz.

Pencher - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pencherkiewicz - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pencherski - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pencherz - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pencherzewski - od nazwy miejscowej Pęcherzew, dawniej Pęchorzewo (konińskie, gmina Turek).

Pencherzewski - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Penchra - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Penciak - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Penciarski - od niemieckiej nazwy osobowej Penzer, ta od nazwy miejscowej Pentz.

Penciekiewicz - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pencierzyński - od niemieckiej nazwy osobowej Penzer, ta od nazwy miejscowej Pentz.

Pencikiewicz - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław

Pencina - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Penciorak - od niemieckiej nazwy osobowej Penzer, ta od nazwy miejscowej Pentz.

Pencko - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Penconek - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pencoszek - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pencuła - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pencz - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penczak - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penczanek - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penczar - od niemieckiej nazwy osobowej Penzer, ta od nazwy miejscowej Pentz.

Penczek - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penczerzyński - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penczew - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penczkiewicz - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penczkowski - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penczok - (Śl) od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penczonek - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penczyk - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penczyłło - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penczyło - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penczyna - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penczyński - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penda - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendak - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendała - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendasiuk - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pende - (Pom) od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendecki - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendek - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendel - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendelski - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pender - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pendera - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Penderak - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Penderecki - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Penderenda - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Penderowski - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Penderyk - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pendias - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendiuk - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendl - od pendel ‘wisiorek’.

Pendlak - od pendel ‘wisiorek’.

Pendlewski - od pendel ‘wisiorek’.

Pendlowski - od pendel ‘wisiorek’.

Pendo - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendolski - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendoła - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendor - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pendowski - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendra - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pendracki - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pendrak - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pendrakowski - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pendras - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pendrasik - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pendraszewski - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pendraś - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pendro - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pendrowski - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pendrycz - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pendryk - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pendrys - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Penduch - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendulak - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendur - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendura - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendyas - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendycki - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendyk - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendykowski - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendys - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendzalek - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendzałek - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendzej - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendzel - od pędzel, dawniej pendzel, penzel.

Pendzelski - od pędzel, dawniej pendzel, penzel.

Pendziak - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendziaków - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendzialek - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendziałek - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendzich - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendzicki - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendziej - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendzierszczyk - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendzieszczak - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendzik - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendzikowski - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendzimąż - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendziński - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendzioch - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendziola - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendziolek - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendzioł - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendzioła - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendziołek - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendzior - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendziwiat - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendziwiater - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendziwiatr - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pendzyk - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Penecko - od pena ‘kara pieniężna’, to z łacińskiego poena ‘kara’.

Peneczko - od pena ‘kara pieniężna’, to z łacińskiego poena ‘kara’.

Penek - od pena ‘kara pieniężna’, to z łacińskiego poena ‘kara’.

Pener - od niemieckiej nazwy osobowej Penner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego panne ‘patelnia’.

Penerowski - od niemieckiej nazwy osobowej Penner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego panne ‘patelnia’.

Pengiel - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pengielski - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pengowski - od nazw miejscowych Pągów, Pęgów (kilka wsi).

Pengryn - od imienia Pielgrzym, to od łacińskiego Peregrinus, to od apelatywu peregrinus obcy, cudzoziemski’. Imię w formie łacińskiej znane w Polsce od XII wieku, w postaci spolonizowanej od XIV wieku.

Penherski - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Peniak - od pena ‘kara pieniężna’, to z łacińskiego poena ‘kara’.

Peniążek - od pieniądz, pieniążek.

Penier - od niemieckiej nazwy osobowej Penner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego panne ‘patelnia’.

Penieszkiewicz - od pena ‘kara pieniężna’, to z łacińskiego poena ‘kara’.

Penina - od pena ‘kara pieniężna’, to z łacińskiego poena ‘kara’.

Peniński - od pena ‘kara pieniężna’, to z łacińskiego poena ‘kara’.

Penior - od pena ‘kara pieniężna’, to z łacińskiego poena ‘kara’.

Peniowicz - od pena ‘kara pieniężna’, to z łacińskiego poena ‘kara’.

Penis - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Penisek - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Penisiuk - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Peniuk - od pena ‘kara pieniężna’, to z łacińskiego poena ‘kara’.

Peniuta - od pena ‘kara pieniężna’, to z łacińskiego poena ‘kara’.

Peniuta - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Peniutowski - od pena ‘kara pieniężna’, to z łacińskiego poena ‘kara’.

Penk - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penka - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penkacik - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penkacz - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penkajło - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penkal - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penkala - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penkalla - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penkalski - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penkała - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penkałła - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penkata - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penkaty - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penke - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penkert - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penki - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penkiewicz - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penkin - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penko - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penkosławski - od nazwy miejscowej Pękosław, dziś Pękosławice (kieleckie, gmina Waśniów).

Penkowski - od nazwy miejscowej Pękowice, Pękowo (kilak wsi).

Penksa - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penksik - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penksyk - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penkszyk - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penkul - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Penkula - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pennar - od niemieckiej nazwy osobowej Penner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego panne ‘patelnia’.

Penner - od niemieckiej nazwy osobowej Penner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego panne ‘patelnia’.

Pennerup - od niemieckiej nazwy osobowej Penner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego panne ‘patelnia’.

Pennig - od niemieckiej nazwy osobowej Penner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego panne ‘patelnia’.

Penning - od niemieckiej nazwy osobowej Penner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego panne ‘patelnia’.

Penno - od pena ‘kara pieniężna’, to z łacińskiego poena ‘kara’.

Peno - od pena ‘kara pieniężna’, to z łacińskiego poena ‘kara’.

Penor - od niemieckiej nazwy osobowej Penner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego panne ‘patelnia’.

Penowski - od pena ‘kara pieniężna’, to z łacińskiego poena ‘kara’.

Penpicki - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pensiak - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pensiek - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pensik - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pensiński - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Penski - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pensko - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Penszkal - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Penszko - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Penszor - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Penszowski - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Penszyński - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Penśko - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Penta - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pentak - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pental - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pentala - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław

Pentalej - 1488 od imienia Pantelemon, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Pantelémon, od pan, pantós ‘cały, wszystek’ + élémon ‘miłosierny, litościwy’.

Pentalski - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pentek - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pentel - od pętla, dawniej petla.

Pentela - od pętla, dawniej petla.

Pentelik - od pętla, dawniej petla.

Pentelski - od pętla, dawniej petla.

Penter - od niemieckiej nazwy osobowej Penter, ta od wysoko-niemieckiego bünd ‘wydzielona część wsi’.

Penterman - od niemieckiej nazwy osobowej Penter, ta od wysoko-niemieckiego bünd ‘wydzielona część wsi’.

Penther - od niemieckiej nazwy osobowej Penter, ta od wysoko-niemieckiego bünd ‘wydzielona część wsi’.

Pentidis - od niemieckiej nazwy osobowej Penter, ta od wysoko-niemieckiego bünd ‘wydzielona część wsi’.

Pentkowski - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pentla - od pętla, dawniej petla.

Pentlak - od pętla, dawniej petla.

Pentlicki - od pętla, dawniej petla.

Pentlikowski - od pętla, dawniej petla.

Pentlimowski - od pętla, dawniej petla.

Pentlinowski - od pętla, dawniej petla.

Pentyka - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pentynka - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pentz - od niemieckiej nazwy osobowej Pentz, ta od imion Berchtold lub Bernhard.

Pentziok - od niemieckiej nazwy osobowej Pentz, ta od imion Berchtold lub Bernhard.

Penza - od pęzieć ‘biednąć, chudnąć’.

Penzik - od pęzieć ‘biednąć, chudnąć’.

Penzioł - od pęzieć ‘biednąć, chudnąć’.

Penzior - od pęzieć ‘biednąć, chudnąć’.

Penziół - od pęzieć ‘biednąć, chudnąć’.

Penzo - od pęzieć ‘biednąć, chudnąć’.

Penzor - od pęzieć ‘biednąć, chudnąć’.

Penzowski - od pęzieć ‘biednąć, chudnąć’.

Peńca - od niemieckiej nazwy osobowej Pentz, ta od imion Berchtold lub Bernhard.

Peńczak - od niemieckiej nazwy osobowej Pentz, ta od imion Berchtold lub Bernhard.

Peńczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Pentz, ta od imion Berchtold lub Bernhard.

Peńko - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Peńkowski - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Peńkul - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Peńkus - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pepa - od pepać ‘paplać’, pepa ‘wargi; gaduła’, też od czeskiego Pepa, Pepi, Pepik ‘zdrobnienia od Józef’.

Pepas - od pepać ‘paplać’, pepa ‘wargi; gaduła’, też od czeskiego Pepa, Pepi, Pepik ‘zdrobnienia od Józef’.

Pepasiński - od pepać ‘paplać’, pepa ‘wargi; gaduła’, też od czeskiego Pepa, Pepi, Pepik ‘zdrobnienia od Józef’.

Pepaś - od pepać ‘paplać’, pepa ‘wargi; gaduła’, też od czeskiego Pepa, Pepi, Pepik ‘zdrobnienia od Józef’.

Pepcak - od pepać ‘paplać’, pepa ‘wargi; gaduła’, też od czeskiego Pepa, Pepi, Pepik ‘zdrobnienia od Józef’.

Pepczak - od pepać ‘paplać’, pepa ‘wargi; gaduła’, też od czeskiego Pepa, Pepi, Pepik ‘zdrobnienia od Józef’.

Pepczyński - od pepać ‘paplać’, pepa ‘wargi; gaduła’, też od czeskiego Pepa, Pepi, Pepik ‘zdrobnienia od Józef’.

Pepek - od pepać ‘paplać’, pepa ‘wargi; gaduła’, też od czeskiego Pepa, Pepi, Pepik ‘zdrobnienia od Józef’.

Pepel - od peplać, pepłać ‘pluskać, paplać’.

Pepeł - od peplać, pepłać ‘pluskać, paplać’.

Peper - od niemieckiej nazwy osobowej Peper, ta od średnio-wysoko-niemieckiego peper ‘pieprz’.

Pepera - od niemieckiej nazwy osobowej Peper, ta od średnio-wysoko-niemieckiego peper ‘pieprz’.

Peperowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Peper, ta od średnio-wysoko-niemieckiego peper ‘pieprz’.

Pepiak - od pepać ‘paplać’, pepa ‘wargi; gaduła’, też od czeskiego Pepa, Pepi, Pepik ‘zdrobnienia od Józef’.

Pepicz - 1406 od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pepicz - 1662 od pepać ‘paplać’, pepa ‘wargi; gaduła’, też od czeskiego Pepa, Pepi, Pepik ‘zdrobnienia od Józef’.

Pepiela - od pepać ‘paplać’, pepa ‘wargi; gaduła’, też od czeskiego Pepa, Pepi, Pepik ‘zdrobnienia od Józef’.

Pepik - 1662 od pepać ‘paplać’, pepa ‘wargi; gaduła’, też od czeskiego Pepa, Pepi, Pepik ‘zdrobnienia od Józef’.

Pepiliński - od nazwy miasta Pelplin (gdańskie).

Pepin - od pepać ‘paplać’, pepa ‘wargi; gaduła’, też od czeskiego Pepa, Pepi, Pepik ‘zdrobnienia od Józef’.

Pepina - od pepać ‘paplać’, pepa ‘wargi; gaduła’, też od czeskiego Pepa, Pepi, Pepik ‘zdrobnienia od Józef’.

Pepiński - od pepać ‘paplać’, pepa ‘wargi; gaduła’, też od czeskiego Pepa, Pepi, Pepik ‘zdrobnienia od Józef’.

Pepiórka - od przepiora, przepiórka, przepierzyca ‘gatunek ptaka’; czasem od przepierać.

Pepka - od pepać ‘paplać’, pepa ‘wargi; gaduła’, też od czeskiego Pepa, Pepi, Pepik ‘zdrobnienia od Józef’.

Pepke - od pepać ‘paplać’, pepa ‘wargi; gaduła’, też od czeskiego Pepa, Pepi, Pepik ‘zdrobnienia od Józef’.

Pepkiewicz - od pepać ‘paplać’, pepa ‘wargi; gaduła’, też od czeskiego Pepa, Pepi, Pepik ‘zdrobnienia od Józef’.

Pepko - od pepać ‘paplać’, pepa ‘wargi; gaduła’, też od czeskiego Pepa, Pepi, Pepik ‘zdrobnienia od Józef’.

Pepkowski - od pepać ‘paplać’, pepa ‘wargi; gaduła’, też od czeskiego Pepa, Pepi, Pepik ‘zdrobnienia od Józef’.

Pepla - od peplać, pepłać ‘pluskać, paplać’.

Peplak - od peplać, pepłać ‘pluskać, paplać’.

Peplan - od peplać, pepłać ‘pluskać, paplać’.

Peplau - od peplać, pepłać ‘pluskać, paplać’.

Pepler - od peplać, pepłać ‘pluskać, paplać’.

Peplew - od peplać, pepłać ‘pluskać, paplać’.

Peplinski - od peplać, pepłać ‘pluskać, paplać’.

Pepliński - od peplać, pepłać ‘pluskać, paplać’.

Peploch - od peplać, pepłać ‘pluskać, paplać’.

Peplon - od peplać, pepłać ‘pluskać, paplać’.

Pepluch - od peplać, pepłać ‘pluskać, paplać’.

Pepławski - od nazwy miejscowej Pepłowo (płockie, gmina Bodzanów).

Pepłoński - od peplać, pepłać ‘pluskać, paplać’.

Pepłowicz - od peplać, pepłać ‘pluskać, paplać’.

Pepłowski - 1467 od nazwy miejscowej Pepłowo (płockie, gmina Bodzanów).

Pepol - od pepać ‘paplać’, pepa ‘wargi; gaduła’, też od czeskiego Pepa, Pepi, Pepik ‘zdrobnienia od Józef’.

Pepolis - od pepać ‘paplać’, pepa ‘wargi; gaduła’, też od czeskiego Pepa, Pepi, Pepik ‘zdrobnienia od Józef’.

Pepoń - od pepać ‘paplać’, pepa ‘wargi; gaduła’, też od czeskiego Pepa, Pepi, Pepik ‘zdrobnienia od Józef’.

Pepoś - od pepać ‘paplać’, pepa ‘wargi; gaduła’, też od czeskiego Pepa, Pepi, Pepik ‘zdrobnienia od Józef’.

Peprak - 1607 od niemieckiej nazwy osobowej Peper, ta od średnio-wysoko-niemieckiego peper ‘pieprz’.

Pepryk - od niemieckiej nazwy osobowej Peper, ta od średnio-wysoko-niemieckiego peper ‘pieprz’.

Peprzowski - od niemieckiej nazwy osobowej Peper, ta od średnio-wysoko-niemieckiego peper ‘pieprz’.

Peptuła - od pepać ‘paplać’, pepa ‘wargi; gaduła’, też od czeskiego Pepa, Pepi, Pepik ‘zdrobnienia od Józef’.

Pepus - od pepać ‘paplać’, pepa ‘wargi; gaduła’, też od czeskiego Pepa, Pepi, Pepik ‘zdrobnienia od Józef

Per - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Pera - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Pera - od podstawy pyr-, por. pyra ‘stos drzewa’, od gwarowego pyry ‘ziemniaki’, pyrkać ‘furczeć, pykać’.

Peraj - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Perajski - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Perak - od podstawy pyr-, por. pyra ‘stos drzewa’, od gwarowego pyry ‘ziemniaki’, pyrkać ‘furczeć, pykać’.

Peranek - od perać ‘perorować’, peranie ‘gadanie’.

Peranowski - od perać ‘perorować’, peranie ‘gadanie’.

Perasz - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Peraszek - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Perc - od perć ‘ścieżka w górach’.

Percak - od perć ‘ścieżka w górach’.

Percanowski - od perć ‘ścieżka w górach’.

Percewicz - od perć ‘ścieżka w górach’.

Perch - 1750 od gwarowego prychać ‘prychać, podskakiwać’.

Perch - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Percha - 1683 od gwarowego prychać ‘prychać, podskakiwać’.

Percha - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchacz - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchajło - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchak - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchal - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchalec - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchalicki - - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchalik - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchalt - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchaluk - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchał - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchała - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchel - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchelicki - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Percheniak - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Percheta - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchiniak - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchla - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchlak - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchlicki - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchman - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchoł - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchon - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchoń - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchorowicz - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchowski - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchuc - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchuć - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchuda - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perchun - od parch ‘choroba skórna, grzybica’, parchać ‘parskać’.

Perciak - od perć ‘ścieżka w górach’.

Percik - od perć ‘ścieżka w górach’.

Perciński - zapewne od nazwy miejscowej Perczyna (Wileńszczyzna).

Percowicz - od perć ‘ścieżka w górach’.

Percula - od perć ‘ścieżka w górach’.

Percuła - od perć ‘ścieżka w górach’.

Percz - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perczak - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perczek - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perczew - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perczewski - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perczuk - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perczyk - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perczyński - zapewne od nazwy miejscowej Perczyna (Wileńszczyzna).

Perczyszyn - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perczyśka - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perć - 1645 od perć ‘ścieżka w górach’.

Perda - 1751 od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdach - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdak - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdal - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdał - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdała - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdas - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdaszek - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdek - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’; od pierdek ‘malec’.

Perdela - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdelwitz - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdenia - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdeus - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdeusz - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdian - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdion - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdiona - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdiuk - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdjan - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdjon - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdko - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdoch - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdoł - 1590 od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdon - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdoń - 1698 od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdor - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdosz - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdów - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perduk - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdula - 1627 od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’; od perdula ‘stara, gadatliwa baba’.

Perdulka - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’; od perdula ‘stara, gadatliwa baba’.

Perduła - 1627 od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’; od perdula ‘stara, gadatliwa baba’.

Perdun - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perduta - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdyan - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdycz - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdyjon - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdyka - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdykowski - 1549 od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdyla - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdyła - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdyn - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdyński - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdyon - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdyta - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdziak - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdzik - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdziński - 1725 od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perdzyński - od pardać ‘wałęsać się; pierdzieć’, od staropolskiego pard ‘lampart’.

Perebendowski - od nazwy miejscowej Przebędowo (poznańskie, gmina Murowana Goślina; słupskie, gmina Główczyce).

Perec - od gwarowego perec ‘pieprz’.

Perech - od imion złożonych typu Przedsław, Przebor.

Perechiniak - od imion złożonych typu Przedsław, Przebor.

Perechiniec - od imion złożonych typu Przedsław, Przebor.

Perechocki - od przechodzień ‘człowiek przechodzący’.

Perechoda - od przechodzień ‘człowiek przechodzący’.

Perechodzko - od przechodzień ‘człowiek przechodzący’.

Perechodźko - od przechodzień ‘człowiek przechodzący’.

Perechowski - od imion złożonych typu Przedsław, Przebor.

Perechubka - od przechodzień ‘człowiek przechodzący’.

Perechubko - od przechodzień ‘człowiek przechodzący’.

Perechuć - od przechodzień ‘człowiek przechodzący’.

Perechuda - od przechodzień ‘człowiek przechodzący’.

Perecik - od gwarowego perec ‘pieprz’.

Perecki - od gwarowego perec ‘pieprz’.

Perecuda - od gwarowego perec ‘pieprz’.

Pereczkowski - od nazwy miejscowej Przeczki (łomżyńskie, gmina Mały Płock).

Pereczyński - od gwarowego perec ‘pieprz’.

Pereć - od gwarowego perec ‘pieprz’.

Pered - od imion złożonych typu Przedbor, Przedsław.

Pereda - od imion złożonych typu Przedbor, Przedsław.

Peredak - od imion złożonych typu Przedbor, Przedsław.

Peredko - od imion złożonych typu Przedbor, Przedsław.

Peredun - od imion złożonych typu Przedbor, Przedsław.

Pereduń - od imion złożonych typu Przedbor, Przedsław.

Peredyk - od imion złożonych typu Przedbor, Przedsław.

Peredys - od imion złożonych typu Przedbor, Przedsław.

Peredzis - od imion złożonych typu Przedbor, Przedsław.

Peredzyński - od nazwy miejscowej Przedzino, dziś Przedzeń (kaliskie, gmina Ceków- Kolonia).

Peregrym - od imienia Pielgrzym, to od łacińskiego Peregrinus, to od apelatywu peregrinus obcy, cudzoziemski’. Imię w formie łacińskiej znane w Polsce od XII wieku, w postaci spolonizowanej od XIV wieku.

Peregryn - od imienia Pielgrzym, to od łacińskiego Peregrinus, to od apelatywu peregrinus obcy, cudzoziemski’. Imię w formie łacińskiej znane w Polsce od XII wieku, w postaci spolonizowanej od XIV wieku.

Peregud - od przegędać ‘grać na instrumencie strunowym’.

Pereguda - od przegędać ‘grać na instrumencie strunowym’.

Peregudowski - od przegędać ‘grać na instrumencie strunowym’.

Peregudów - od przegędać ‘grać na instrumencie strunowym’.

Peregud-Pogorzelski - złożenia brak; Peregud od przegędać ‘grać na instrumencie strunowym’; Pogorzelski 1562 od nazwy miejscowej Pogorzel (kilka wsi).

Perehiniec - (z fonetyką wschodniosłowiańską) od przeginać.

Perehińczuk - (z fonetyką wschodniosłowiańską) od przeginać.

Perehlak - (z fonetyką wschodniosłowiańską) od przeginać.

Perehlicki - (z fonetyką wschodniosłowiańską) od przeginać.

Perek - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Perek - 1440-50 od podstawy pyr-, por. pyra ‘stos drzewa’, od gwarowego pyry ‘ziemniaki’, pyrkać ‘furczeć, pykać’.

Pereka - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Perekarz - może od perkoz ‘ptak wodny’.

Perekasz - może od perkoz ‘ptak wodny’.

Perekasza - może od perkoz ‘ptak wodny’.

Perekidko - od ukraińskiego perekidati ‘przerzucać’, od gwarowego perekita ‘sprzeniewierzenie się, niewierność’.

Perekiełka - od ukraińskiego perekidati ‘przerzucać’, od gwarowego perekita ‘sprzeniewierzenie się, niewierność’.

Perekiełko - od ukraińskiego perekidati ‘przerzucać’, od gwarowego perekita ‘sprzeniewierzenie się, niewierność’.

Perekietka - od ukraińskiego perekidati ‘przerzucać’, od gwarowego perekita ‘sprzeniewierzenie się, niewierność’.

Perekietko - od ukraińskiego perekidati ‘przerzucać’, od gwarowego perekita ‘sprzeniewierzenie się, niewierność’.

Perekiłko - od ukraińskiego perekidati ‘przerzucać’, od gwarowego perekita ‘sprzeniewierzenie się, niewierność’.

Perekinczuk - od ukraińskiego perekidati ‘przerzucać’, od gwarowego perekita ‘sprzeniewierzenie się, niewierność’.

Perekińczuk - od ukraińskiego perekidati ‘przerzucać’, od gwarowego perekita ‘sprzeniewierzenie się, niewierność’.

Perekitka - od ukraińskiego perekidati ‘przerzucać’, od gwarowego perekita ‘sprzeniewierzenie się, niewierność’.

Perekitko - od ukraińskiego perekidati ‘przerzucać’, od gwarowego perekita ‘sprzeniewierzenie się, niewierność’.

Perel - od perła.

Perela - od perła.

Perelczyc - od perła.

Perelis - od perła.

Perelkiewicz - od perła.

Perelkowicz - od perła.

Perełka - od perła.

Perełkiewicz - od perła.

Perełko - od perła.

Perełkowicz - od perła.

Perełom - od przełomie, przełom (z fonetyką wschodniosłowiańską).

Perenc - od węgierskiego imienia Ferenc.

Perepecza - od białoruskiego gwarowego perepečka ‘wypiek z ciasta chlebowego, ziemniaków, tłuszczonego konopnego siemienia’.

Perepeczka - od białoruskiego gwarowego perepečka ‘wypiek z ciasta chlebowego, ziemniaków, tłuszczonego konopnego siemienia’.

Perepeczko - od białoruskiego gwarowego perepečka ‘wypiek z ciasta chlebowego, ziemniaków, tłuszczonego konopnego siemienia’.

Perepeczny - od białoruskiego gwarowego perepečka ‘wypiek z ciasta chlebowego, ziemniaków, tłuszczonego konopnego siemienia’.

Perepeczo - od białoruskiego gwarowego perepečka ‘wypiek z ciasta chlebowego, ziemniaków, tłuszczonego konopnego siemienia’.

Perepiczka - od białoruskiego gwarowego perepečka ‘wypiek z ciasta chlebowego, ziemniaków, tłuszczonego konopnego siemienia’.

Perepiczko - od białoruskiego gwarowego perepečka ‘wypiek z ciasta chlebowego, ziemniaków, tłuszczonego konopnego siemienia’.

Perepienko - od białoruskiego gwarowego perepečka ‘wypiek z ciasta chlebowego, ziemniaków, tłuszczonego konopnego siemienia’.

Peresada - od przesadzić ‘przenieść w inne miejsce’, przesada ‘zbytek, nienaturalność’; od przysadzić ‘osadzic, osiedlić’ (z fonetyką wschodniosłowiańską).

Pereslucha - od wschodniosłowiańskiego peresluga, ukraińskiego gwarowego sl(i)uga ‘słota’.

Peresłucha - od wschodniosłowiańskiego peresluga, ukraińskiego gwarowego sl(i)uga ‘słota’.

Perestaj - od przestać, przestajać ‘przeminąć; przerwać; osłabnąć’ (z fonetyką wschodniosłowiańską).

Pereswiet-Sołtan - złożenia brak; Pereswiet brak; Sołtan od sułtan, ze staropolskiego sołtan ‘władca panujący w krajach muzułmańskich’.

Pereszlucha - od wschodniosłowiańskiego peresluga, ukraińskiego gwarowego sl(i)uga ‘słota’.

Pereszluga - od wschodniosłowiańskiego peresluga, ukraińskiego gwarowego sl(i)uga ‘słota’.

Pereszluha - od wschodniosłowiańskiego peresluga, ukraińskiego gwarowego sl(i)uga ‘słota’.

Pereśluch - od wschodniosłowiańskiego peresluga, ukraińskiego gwarowego sl(i)uga ‘słota’.

Pereślucha - od wschodniosłowiańskiego peresluga, ukraińskiego gwarowego sl(i)uga ‘słota’.

Pereśluga - od wschodniosłowiańskiego peresluga, ukraińskiego gwarowego sl(i)uga ‘słota’.

Pereświet-Sołtan - złożenia brak; Pereświet brak; Sołtan od sułtan, ze staropolskiego sołtan ‘władca panujący w krajach muzułmańskich’.

Pereświt-Sołtan - złożenia brak; Pereświt brak; Sołtan od sułtan, ze staropolskiego sołtan ‘władca panujący w krajach muzułmańskich’.

Perewizny - ( z fonetyką wschodniosłowiańską) od przewoźny ‘ten, co przewozi, związany z przwozem’, przewozić; od przewoźnik.

Perewiznyk - ( z fonetyką wschodniosłowiańską) od przewoźny ‘ten, co przewozi, związany z przwozem’, przewozić; od przewoźnik.

Perewoznyk - ( z fonetyką wschodniosłowiańską) od przewoźny ‘ten, co przewozi, związany z przwozem’, przewozić; od przewoźnik.

Perewoźnyk - ( z fonetyką wschodniosłowiańską) od przewoźny ‘ten, co przewozi, związany z przwozem’, przewozić; od przewoźnik.

Perfeniak - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Perfeniuk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Perfenow - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Perfieńczyk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Perfikowski - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Perfiłow - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Perfiłów - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Perfiński - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Perfisz - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Perfon - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Perfoński - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Perfun - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Perfunowicz - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Perfunowski - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Perfuński - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Perga - od pergać ‘rzucać, kopać’.

Pergal - od pergać ‘rzucać, kopać’.

Pergał - od pergać ‘rzucać, kopać’.

Pergała - 1564 od pergać ‘rzucać, kopać’.

Pergałowski - od pergać ‘rzucać, kopać’.

Pergas - od pergać ‘rzucać, kopać’.

Pergel - od pergać ‘rzucać, kopać’.

Perges - od pergać ‘rzucać, kopać’.

Pergiel - od pergać ‘rzucać, kopać’.

Pergies - od pergać ‘rzucać, kopać’.

Pergios - od pergać ‘rzucać, kopać’.

Pergoda - od pergać ‘rzucać, kopać’.

Pergol - od pergać ‘rzucać, kopać’.

Pergoła - od pergać ‘rzucać, kopać’.

Pergołowski - od pergać ‘rzucać, kopać’.

Pergół - od pergać ‘rzucać, kopać’.

Pergulak - od pergać ‘rzucać, kopać’.

Pergulski - od pergać ‘rzucać, kopać’.

Perguł - od pergać ‘rzucać, kopać’.

Perhulak - od pergać ‘rzucać, kopać’.

Perk - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perka - 1493 od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perkacz - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perkal - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perkaluk - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perke - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perkiel - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perkielewicz - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perkietko - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perkiewicz - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perkij - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perkiniak - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perkins - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perkis - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perkitna - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perkitny - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perkman - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perko - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perkołup - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perkos - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’ lub od perkoz ‘ptak wodny’.

Perkosz - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perkot - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perkowicz - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perkowski - 1663 od nazwy miejscowej Perki (łomżyńskie, gmina Sokoły; płockie, gmina Mała Wieś).

Perkowski - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perkól - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perksa - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perkuć - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perkul - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perkun - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perkura - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perkusz - 1424 od staropolskiego park ‘smród’, dźwiękonaśladowcze parkać (się) ‘o zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy’.

Perkuszewski - od perkać ‘prychać, parskać; warzyć’, też od perka ‘ziemniak; ryba flądra’.

Perl - od perła.

Perla - od perła.

Perlach - od perła.

Perlak - od perła.

Perlakowski - od perła.

Perlan - od perła.

Perlański - od perła.

Perlecki - od perła.

Perlega - od perła.

Perlejewski - od perła.

Perlewicz - od perła.

Perlewski - od perła.

Perlian - od perła.

Perlic - od perła.

Perlica - od perła lub od perlica ‘gatunek ptaka’.

Perliceusz - od perła.

Perlich - od perła.

Perlicjan - od perła.

Perlicjant - od perła.

Perlicki - od perła.

Perlijan - od perła.

Perlik - 1392 od perła.

Perlikiewicz - od perła.

Perlikowski - 1390 od perła.

Perlin - od perła.

Perlinski - od perła.

Perliński - od perła.

Perlis - od perła.

Perliski - od perła.

Perlisz - od perła.

Perlitius - od perła.

Perljan - od perła.

Perlok - od perła.

Perła - 1389 od perła.

Perłak - od perła.

Perłakowski - od perła.

Perławski - od perła.

Perło - od perła.

Perłow - od perła.

Perłowicz - od perła.

Perłowski - od perła.

Perłów - od perła.

Perłys - od perła.

Perna - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Pernach - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Pernack - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Pernaczyński - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Pernak - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Pernal - od pierny ze staropolskiego ‘przyprawiny pieprzem’, także ‘komornik dworu królewskiego’, może też od pierdnąć.

Pernal - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-; od gwarowego pernal.

Pernala - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Pernalak - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Pernalski - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Pernas - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Pernaz - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Pernej - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Pernek - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Pernel - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Pernenis - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Perner - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Pernerowski - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Pernes - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Pernet - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Perniak - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Pernicki - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Pernikoza - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Perniok - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Perniuk - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Perno - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Pernoch - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Pernoga - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Pernol - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Pernus - 1394 od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Pernys - od podstawy pern-, od perna ‘gatunek małży’, od niemieckiej nazwy osobowej Pern-.

Peron - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Perona - 1615 od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Peronczyk - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Peronka - 1616 od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Peronowicz - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Perontka - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Peroń - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Perończuk - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Perończyk - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Peroński - 1703 od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Peroszek - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Perow - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Perowicz - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Perowitz - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Perowski - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Pers - od Pers ‘mieszkaniec Persji’.

Persa - od Pers ‘mieszkaniec Persji’.

Persak - od Pers ‘mieszkaniec Persji’.

Persanowski - od Pers ‘mieszkaniec Persji’.

Persaud - od Pers ‘mieszkaniec Persji’.

Persch - (Pom) od wschodniosłowiańskiego peršy ‘pierwszy’.

Perschke - (Pom) od wschodniosłowiańskiego peršy ‘pierwszy’.

Perschon - (Pom) od wschodniosłowiańskiego peršy ‘pierwszy’.

Perschun - od wschodniosłowiańskiego peršy ‘pierwszy’.

Persel - 1753 od wschodniosłowiańskiego peršy ‘pierwszy’.

Persiak - od Pers ‘mieszkaniec Persji’.

Persianow - od Pers ‘mieszkaniec Persji’.

Persich - od Pers ‘mieszkaniec Persji’.

Persicki - od Pers ‘mieszkaniec Persji’.

Persiek - od Pers ‘mieszkaniec Persji’.

Persik - od Pers ‘mieszkaniec Persji’.

Persina - od Pers ‘mieszkaniec Persji’.

Persiński - od Pers ‘mieszkaniec Persji’.

Persjanow - od Pers ‘mieszkaniec Persji’.

Persjanów - od Pers ‘mieszkaniec Persji’.

Perskała - od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Perskawiec - od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Perske - od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Perski - od Pers ‘mieszkaniec Persji’.

Perskiewicz - od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Perskowiec - od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Person - od persona ‘osoba, człowiek’.

Persona - od persona ‘osoba, człowiek’.

Personke - (Pom) od persona ‘osoba, człowiek’.

Personna - od persona ‘osoba, człowiek’.

Personowski - od persona ‘osoba, człowiek’.

Persowski - od Pers ‘mieszkaniec Persji’.

Persson - od persona ‘osoba, człowiek’.

Persyk - od Pers ‘mieszkaniec Persji’.

Persyna - od wschodniosłowiańskiego peršy ‘pierwszy’.

Persz - od wschodniosłowiańskiego peršy ‘pierwszy’.

Perszak - od wschodniosłowiańskiego peršy ‘pierwszy’.

Perszczuk - od Pers ‘mieszkaniec Persji’.

Perszel - od wschodniosłowiańskiego peršy ‘pierwszy’.

Perszewski - od wschodniosłowiańskiego peršy ‘pierwszy’.

Perszke - od wschodniosłowiańskiego peršy ‘pierwszy’.

Perszkiewicz - od wschodniosłowiańskiego peršy ‘pierwszy’.

Perszko - od wschodniosłowiańskiego peršy ‘pierwszy’.

Perszon - od persona ‘osoba, człowiek’.

Perszow - od wschodniosłowiańskiego peršy ‘pierwszy’.

Perszowicz - od wschodniosłowiańskiego peršy ‘pierwszy’.

Perszowski - od wschodniosłowiańskiego peršy ‘pierwszy’.

Perszunowicz - od persona ‘osoba, człowiek’.

Perszyk - od wschodniosłowiańskiego peršy ‘pierwszy’.

Perszyna - od wschodniosłowiańskiego peršy ‘pierwszy’.

Perszyński - od wschodniosłowiańskiego peršy ‘pierwszy’.

Pert - od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Perta - od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Pertacz - 1728 od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Pertak - od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Pertakiewicz - od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Pertakowski - od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Pertek - od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Perteńczuk - od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Perter - od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Pertich - od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Pertika - od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Pertka - od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Pertkiewicz - od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Pertko - od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Pertkowski - od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Pertlik - od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Pertman - od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Pertow - od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Pertowski - od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Pertów - od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Pertuk - od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Pertulewicz - od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Pertus - od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Pertyczyński - od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Pertyk - od staropolskiego partyka, parteka ‘część czegoś; kromka chleba’.

Pertyka - od staropolskiego partyka, parteka ‘część czegoś; kromka chleba’.

Pertykiewicz - od staropolskiego partyka, parteka ‘część czegoś; kromka chleba’.

Pertykowski - od staropolskiego partyka, parteka ‘część czegoś; kromka chleba’.

Pertykuła - od staropolskiego partyka, parteka ‘część czegoś; kromka chleba’.

Pertyla - od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Pertyniak - od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Pertyński - od pertać ‘chodzić drobnym kroczkiem, dreptać; trącać’.

Peruga - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Peruga - od peruka.

Perugewicz - od peruka.

Perugiewicz - od peruka.

Peruk - od peruka.

Perukowski - od peruka.

Perul - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Perulski - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Perun - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Peruna - 1627 od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Peruń - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Peruński - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Perus - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Perusiński - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Peruszewski - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Peruś - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Peruta - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Peruzak - od peruka.

Peruziński - od peruka.

Perużański - od peruka.

Perużyński - od peruka.

Perwal - może od wschodniosłowiańskiego perwy ‘pierwszy’.

Perwejnis - może od wschodniosłowiańskiego perwy ‘pierwszy’.

Perwel - może od wschodniosłowiańskiego perwy ‘pierwszy’.

Perwelik - może od wschodniosłowiańskiego perwy ‘pierwszy’.

Perwenis - od litewskiej nazwy osobowej Pervenis.

Perwieniec - od litewskiej nazwy osobowej Pervenis.

Perwiński - od litewskiej nazwy osobowej Pervenis.

Pery - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Peryc - od gwarowego perec ‘pieprz’.

Perych - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Perychowski - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Perycki - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Perycz - od gwarowego perec ‘pieprz’.

Perycz - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Perycz-Szczepański - złożenia brak; Perycz od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus; Szczepański 1607 od nazw miejscowych Szczepanów, Szczepanowice (częste).

Peryczyk - od gwarowego perec ‘pieprz’.

Peryć - od gwarowego perec ‘pieprz’.

Peryfeniuk - od imienia Parchomij, używanego na Kresach Wschodnich, to od greckiego Parthénios, od parthénos ‘panna, dziewica’; od wschodniosłowiańskiego Parfenij, Parfoniej.

Peryga - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Peryga - od podstawy pyr-, por. pyra ‘stos drzewa’, od gwarowego pyry ‘ziemniaki’, pyrkać ‘furczeć, pykać’.

Perykasa - może od perkoz ‘ptak wodny’.

Perykasz - może od perkoz ‘ptak wodny’.

Perykasza - może od perkoz ‘ptak wodny’.

Perykosza - może od perkoz ‘ptak wodny’.

Perykowski - może od perkoz ‘ptak wodny’.

Peryksza - może od perkoz ‘ptak wodny’.

Peryksza - może od perkoz ‘ptak wodny’.

Peryniak - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Perynowski - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Perys - od perki ‘ziemniaki’, perkać ‘wrzeć’, od imienia Peregrinus.

Peryt - od łacińskiego peritus ‘doświadczony, biegły, rzeczoznawca’.

Perz - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perzak - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perzakowski - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perzalski - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perzałka - 1559 od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perzan - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perzankowski - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perzanowski - 1674 od nazwy miejscowej Perzanowo (ostrołęckie, gmina Czerwonka).

Perzenowski - od nazwy miejscowej Perzanowo (ostrołęckie, gmina Czerwonka).

Perzesty - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’; od perzesty ‘pokryty perzem’.

Perzewski - 1677 od nazwy miejscowej Perzów (kaliskie, gmina Perzów).

Perzewski - 1763 od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perzgalski - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perzkalski - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perzkała - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perzna - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perzon - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perzonka - 1415 od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perzowicz - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perzowski - od nazwy miejscowej Perzów (kaliskie, gmina Perzów).

Perzula - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perzych - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perzychowski - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perzycki - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perzydło - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perzyk - 1389 od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perzykowski - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perzyła - 1740 od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perzyło - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perzyna - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perzynowski - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perzyński - 1617 od nazwy miejscowej Perzyny, dawniej Pyrzyny (kilka wsi).

Perż - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perżan - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perżanowski - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perżydło - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Perżyło - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Pesa - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Pesakiewicz - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Pesalla - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Pesalski - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Pesała - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Pesar - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peschak - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peschek - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peschel - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peschka - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peschke - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peschla - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peschła - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Pescht - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Pesek - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Pesel - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peseł - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peser - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Pesera - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Pesiak - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Pesiek - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Pesiewicz - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Pesik - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Pesina - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Pesiok - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peska - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Peski - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Pesko - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peskowski - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Pesla - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peslak - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peslar - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Pesler - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr); od niemieckich nazw osobowych Pessel, Pesler, te od Petrus.

Pessel - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Pest - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Pesta - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Pesta-Dynda - złożenia brak; Pesta od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’; Dynda 1491 od dyndać ‘kołysać się’, dynda ‘rzecz kołysząca się’.

Pestaka - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Pestarkiewicz - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Peste - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Pestek - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Pester - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Pesterny - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Pestewicz - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Pestewski - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Pesticz - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Pestikuz - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Pestka - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’ lub od pestka ‘twarda skorupa w owocu; nasienie’.

Pestke - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’ lub od pestka ‘twarda skorupa w owocu; nasienie’.

Pestko - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’ lub od pestka ‘twarda skorupa w owocu; nasienie’.

Pestkowski - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’ lub od pestka ‘twarda skorupa w owocu; nasienie’.

Pestok - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Pestorowicz - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Pestowski - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Pestrak - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’ lub od pstry.

Pestrakiewicz - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Pestraniewicz - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Pestrowicz - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Pestrycowski - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Pestyk - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Pestylenc - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Pesyk - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Pesyna - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Pesyniak - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Pesz - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Pesza - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peszak - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peszar - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peszat - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peszcz - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Peszczański - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Peszczyński - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Peszek - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peszel - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peszew - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peszewski - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peszka - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peszke - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peszki - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peszkin - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peszko - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peszkowicz - 1558 od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peszkowski - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peszl - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peszla - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peszła - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peszła - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peszot - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peszow - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peszt - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Peszuk - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peszyk - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peszyna - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peszyński - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peś - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peściński - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Peśko - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peśl - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peśla - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peślak - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peśluk - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peśniak - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peśniakiewicz - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peśnik - od niemieckich nazw osobowych Pesch-, Pes-, te od imienia Petrus; wschodniosłowiańskich i czeskich na Peś- (od Piotr).

Peśta - od pest ‘pręcik kwiatowy; bylina’.

Pet - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Peta - 1772 od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petak - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petakiewicz - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petala - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petalas - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petański - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petarała - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petarz - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petas - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petasz - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petaszko - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petaś - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petcelt - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Petczke - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Pete - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petech - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petechata - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Peteciński - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petecki - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Peteczyk - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petej - 1593 od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Peteja - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petejczuk - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petejka - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petejko - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petek - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petekiewicz - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petel - od pętla, dawniej petla.

Petela - od pętla, dawniej petla.

Petelak - od pętla, dawniej petla.

Petelczuk - od pętla, dawniej petla.

Petelczyc - 1657 od pętla, dawniej petla.

Petelczyk - od pętla, dawniej petla.

Petelczyk - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petelenz-Łukasiewicz - złożenia brak; Petelenz brak; Łukasiewicz od imienia Łukasz, notowanego w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Lukas, greckiego Laukas, adaptowane jako Łukasz, Łuka.

Petelewicz - od pętla, dawniej petla.

Petelicki - od pętla, dawniej petla.

Petelin - od pętla, dawniej petla.

Petelka - od pętla, dawniej petla.

Petelkiewicz - od pętla, dawniej petla.

Petelnik - od pętla, dawniej petla.

Petelski - 1724 od pętla, dawniej petla.

Peteluk - od pętla, dawniej petla.

Peter - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petera - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peterak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peteralski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peteras - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peterczuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peterczyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peterec - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peterecki - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petereit - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peterejt - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peterek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peterewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peterk - (Maz) od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peterka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peterkau - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peterkiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peterko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peterkowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peterla - 1536 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peterlajter - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peterleitner - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peterlejtner - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peterlewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peterlicz - 1403 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peterlik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peterman - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petermann - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peternek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peternoga - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peterol - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peterowicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peters - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petersburski - od nazwy miasta Petersburg (Rosja).

Peterski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Peterson - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petersson - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petersz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petesch - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Peteszczak - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Peteszuk - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Peth - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-).

Petha - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-).

Pethe - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-).

Pethes - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-).

Petiak - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petik - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petin - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petioch - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petion - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petiuk - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petjach - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petk - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petka - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petke - (Pom) od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petkie - (Pom) od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petkiewicz - 1503 od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petko - 1610 od imion na Piet-, typu Pietr.

Petko - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petkon - od imion na Piet-, typu Pietr.

Petkow - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petkowicz - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petkowski - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petkun - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petla - od pętla, dawniej petla.

Petlak - od pętla, dawniej petla.

Petlakowski - od pętla, dawniej petla.

Petlarski - od pętla, dawniej petla.

Petlenko - od pętla, dawniej petla.

Petlewicz - od pętla, dawniej petla.

Petlewski - od pętla, dawniej petla.

Petlic - od pętla, dawniej petla.

Petlica - od pętla, dawniej petla.

Petlicki - od pętla, dawniej petla.

Petliczka - od pętla, dawniej petla.

Petlik - od pętla, dawniej petla.

Petlikowicz - 1630 od staropolskiego pytel ‘rodzaj sita’, też ‘młyn’.

Petlikowski - od pętla, dawniej petla.

Petliński - od pętla, dawniej petla.

Petluch - od pętla, dawniej petla.

Petluk - od pętla, dawniej petla.

Petlun - od pętla, dawniej petla.

Petluszewski - od pętla, dawniej petla.

Petłak - od pętla, dawniej petla.

Petłasiński - od pętla, dawniej petla.

Petnal - od pątny ‘podróżny, pielgrzym’.

Petniak - od pątny ‘podróżny, pielgrzym’.

Petniakowski - od pątny ‘podróżny, pielgrzym’.

Petnis - od pątny ‘podróżny, pielgrzym’.

Petno - od pątny ‘podróżny, pielgrzym’.

Peto - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petociński - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petolec - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petowicz - 1764 od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petowski - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petr - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrach - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petraczynik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petragowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrajczyk - od litewskiej nazwy osobowej Petrátis, ta od imienia Petrus.

Petrajtis - od litewskiej nazwy osobowej Petrátis, ta od imienia Petrus.

Petrajtys - od litewskiej nazwy osobowej Petrátis, ta od imienia Petrus.

Petrak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petraka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrakowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petral - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petralski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petramiuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petran - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petraniak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petranik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petranis - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petraniszyn - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petraniuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petranowicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrańczuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrański - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petras - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrasek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrasiak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrasiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrasik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrasz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petraszczuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petraszek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petraszkiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petraszko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petraś - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrat - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petraus - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrawiak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrawicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrecki - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petreczko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrejko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrelewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrellewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrelli - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrelo - 1596 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petren - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrenko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petreny - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petreń - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petreńczuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petreńko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petres - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petreski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petresko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petreszyn - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petreus - 1640 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petri - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petric - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Petricek - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Petrich - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petricki - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petriczek - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Petriczko - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Petriczuk - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Petrikow - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Petrikowski - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Petrików - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Petrilak - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Petrina - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petriński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petriolis - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petris - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petriuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petriw - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrjach - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Petrjek - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Petrkiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrkowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petro - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od D9431XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petroczko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrof - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petroff - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrol - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrolewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petroll - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petron - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petronas - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petronecki - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petronek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petronella - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petroniec - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petroniewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petronik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petroniszyn - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petroniuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petroniw - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petronko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrończak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrończuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrończyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petroński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petroski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrović - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrow - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrowicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrowin - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrowina - 1719 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrowski - od nazw miejscowych typu Piotrowice, Piotrów, też od imienia Piotr.

Petrów - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrreka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petru - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruc - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruch - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petrucha - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruchowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrucki - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruczak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruczanis - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruczenko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruczeńko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruczko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrucznik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruczuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruczynik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruczynnik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrukamiec - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrukaniec - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrukoski - 1487 od nazwy miejscowej Potrukozy, dziś Petrukozy (piotrkowskie, gmina Białaczów), Potrykozy, dziś Petrykozy (ciechanowskie, gmina Działdowo; płockie, gmina Zawidz).

Petrula - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrulewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrulis - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrulowicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrulski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrułan - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrun - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruniak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrunio - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruniów - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruniuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrunka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruńka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruńko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruńków - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrus - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruschka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrusewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrusiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrusiński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrusio - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruska - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrusowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrusów - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrusz - 1548 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruszczak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruszeńko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruszewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruszewski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruszinow - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruszka, m. - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruszkiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruszko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruszyn - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruszyński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruś - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petruzela - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petry - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter

Petryach - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Petryc - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Petryca - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Petrych - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrychowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrycia - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrycki - 1645 od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Petrycowski - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Petrycy - 1734 od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Petrycyn - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrycz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryczak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryczek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryczenko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryczewski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryczka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryczkiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryczko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryczuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryczunik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryga - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryka - 1620 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrykanin - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrykat - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrykiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrykow - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrykowicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrykowski - 1763 od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Petrykowski - od nazwy miejscowej Petrykozy (kilka wsi).

Petryków - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrykus - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryla - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrylak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryła - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryłka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryło - 1494 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrymow - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryn - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryna - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryniak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryniec - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryniewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrynik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryniuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrynka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrynko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrynowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrys - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryszak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryszcze - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryszek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryszen - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryszeń - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryszka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryszkiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryszuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryszyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryszyn - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryś - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petryw - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrywski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrzak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrzakowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrzelis - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrzik - (Śl) od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrzuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrzycki - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrzyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrzykowski - 1623 od nazwy miejscowej Petrykozy (kilka wsi).

Petrzylis - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrzyłek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petrzyński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petsch - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Petschka - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Petschke - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Petschl - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Petschnik - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Petta - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-).

Petter - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petters - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pettersen - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petterson - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pettersson - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petterz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pettesch - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-).

Pettesch - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pettka - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-).

Pettke - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-).

Pettkowski - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-).

Pettych - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-).

Pettyn - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-).

Petuch - od gwaroweg o peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petuchów - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petuczka - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petulski - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petuła - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus.

Petunia - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus lub od petunia ‘roślina ozdobna’.

Petuniak - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus lub od petunia ‘roślina ozdobna’.

Petuński - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-), od niemieckich nazw osobowych na Pet-, np. Petrus lub od petunia ‘roślina ozdobna’.

Petyk - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-).

Petyka - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-).

Petykiewicz - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-).

Petyl - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-).

Petyn - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-).

Petynia - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-).

Petyniak - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-).

Petynis - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-).

Petynka - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-).

Petyńka - od gwarowego peta ‘łapa’, wschodniosłowiańskiego pet- (= piet-, pięt-).

Petyra - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Petz - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Petza - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Petzak - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Petzel - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Petzel - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Petzeld - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Petzelt - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Petzka - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Petzke - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Petzko - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Petzl - od niemieckiej nazwy osobowej Petzl, ta od imienia Petrus.

Petzlik - od niemieckiej nazwy osobowej Petzl, ta od imienia Petrus.

Petzold - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Petzolt - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Petzuch - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Peucker - od niemieckiej nazwy osobowej Peuker(t), ta od średnio-wysoko-niemieckiego pukaere ‘dobosz’.

Peuker - od niemieckiej nazwy osobowej Peuker(t), ta od średnio-wysoko-niemieckiego pukaere ‘dobosz’.

Peukert - od niemieckiej nazwy osobowej Peuker(t), ta od średnio-wysoko-niemieckiego pukaere ‘dobosz’.

Peukier - od niemieckiej nazwy osobowej Peuker(t), ta od średnio-wysoko-niemieckiego pukaere ‘dobosz’.

Peu-Peowski - brak.

Pew - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’.

Pewca - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’; od piewca ‘śpiewak, pieśniarz’.

Pewicki - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’.

Pewiński - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’.

Pewna - od pewny ‘określony, mocny, dobry’.

Pewniacz - 1560 od pewny ‘określony, mocny, dobry’.

Pewniak - 1436 od pewny ‘określony, mocny, dobry’.

Pewnicki - od pewny ‘określony, mocny, dobry’.

Pewno - 1560 od pewny ‘określony, mocny, dobry’.

Pewny - 1558 od pewny ‘określony, mocny, dobry’.

Pexa - od podstawy pek-, od pek ‘pika’, od piek-, pęk-, pąk- lub od niemieckiej nazwy osobowej Peck.

Peylo - od staropolskiego paj ‘część, dział’, od gwarowego paja ‘pysk, gęba’.

Peysa - od pejs ‘długie pasmo włosów na skroniach noszone przez ortodyksyjnych Żydów’.

Peza - od gwarowego pełzać, pyzać ‘przebierać w jedzeniu, szukać na talerzu’, pez bez wyboru, co popadnie’, peza ‘pyza’.

Pezacki - od gwarowego pełzać, pyzać ‘przebierać w jedzeniu, szukać na talerzu’, pez bez wyboru, co popadnie’, peza ‘pyza’.

Pezak - 1636 od gwarowego pełzać, pyzać ‘przebierać w jedzeniu, szukać na talerzu’, pez bez wyboru, co popadnie’, peza ‘pyza’.

Pezala - od gwarowego pełzać, pyzać ‘przebierać w jedzeniu, szukać na talerzu’, pez bez wyboru, co popadnie’, peza ‘pyza’.

Pezalski - od gwarowego pełzać, pyzać ‘przebierać w jedzeniu, szukać na talerzu’, pez bez wyboru, co popadnie’, peza ‘pyza’.

Pezała - 1771 od gwarowego pełzać, pyzać ‘przebierać w jedzeniu, szukać na talerzu’, pez bez wyboru, co popadnie’, peza ‘pyza’.

Pezan - od gwarowego pełzać, pyzać ‘przebierać w jedzeniu, szukać na talerzu’, pez bez wyboru, co popadnie’, peza ‘pyza’.

Pezara - od gwarowego pełzać, pyzać ‘przebierać w jedzeniu, szukać na talerzu’, pez bez wyboru, co popadnie’, peza ‘pyza’.

Pezarski - od gwarowego pełzać, pyzać ‘przebierać w jedzeniu, szukać na talerzu’, pez bez wyboru, co popadnie’, peza ‘pyza’.

Pezda - 1621 od pizda ‘vuvlva’.

Pezdan - od pizda ‘vuvlva’.

Pezdek - od pizda ‘vuvlva’.

Pezder - od pizda ‘vuvlva’.

Pezdka - 1699 od pizda ‘vuvlva’.

Pezdra - od pizda ‘vuvlva’.

Pezena - od gwarowego pełzać, pyzać ‘przebierać w jedzeniu, szukać na talerzu’, pez bez wyboru, co popadnie’, peza ‘pyza’.

Pezenka - od gwarowego pełzać, pyzać ‘przebierać w jedzeniu, szukać na talerzu’, pez bez wyboru, co popadnie’, peza ‘pyza’.

Peziak - od gwarowego pełzać, pyzać ‘przebierać w jedzeniu, szukać na talerzu’, pez bez wyboru, co popadnie’, peza ‘pyza’.

Pezik - od gwarowego pełzać, pyzać ‘przebierać w jedzeniu, szukać na talerzu’, pez bez wyboru, co popadnie’, peza ‘pyza’.

Peziński - od gwarowego pełzać, pyzać ‘przebierać w jedzeniu, szukać na talerzu’, pez bez wyboru, co popadnie’, peza ‘pyza’.

Pezioł - od gwarowego pełzać, pyzać ‘przebierać w jedzeniu, szukać na talerzu’, pez bez wyboru, co popadnie’, peza ‘pyza’.

Pezo - od gwarowego pełzać, pyzać ‘przebierać w jedzeniu, szukać na talerzu’, pez bez wyboru, co popadnie’, peza ‘pyza’.

Pezowicz - od gwarowego pełzać, pyzać ‘przebierać w jedzeniu, szukać na talerzu’, pez bez wyboru, co popadnie’, peza ‘pyza’.

Peżan - od gwarowego pełzać, pyzać ‘przebierać w jedzeniu, szukać na talerzu’, pez bez wyboru, co popadnie’, peza ‘pyza’; od perz ‘chwast pospolity’.

Peżarski - od gwarowego pełzać, pyzać ‘przebierać w jedzeniu, szukać na talerzu’, pez bez wyboru, co popadnie’, peza ‘pyza’.

Peżda - od pizda ‘vuvlva’.

Peżdan - od pizda ‘vuvlva’.

Peżdek - od pizda ‘vuvlva’.

Peżewski - od gwarowego pełzać, pyzać ‘przebierać w jedzeniu, szukać na talerzu’, pez bez wyboru, co popadnie’, peza ‘pyza’.

Peżowicz - od gwarowego pełzać, pyzać ‘przebierać w jedzeniu, szukać na talerzu’, pez bez wyboru, co popadnie’, peza ‘pyza’.

Peżycki - od gwarowego pełzać, pyzać ‘przebierać w jedzeniu, szukać na talerzu’, pez bez wyboru, co popadnie’, peza ‘pyza’.

Peżyk - od gwarowego pełzać, pyzać ‘przebierać w jedzeniu, szukać na talerzu’, pez bez wyboru, co popadnie’, peza ‘pyza’.

Peżyna - od perz ‘ rodzaj chwastu’.

Peżyna - od perz, ze staropolskiego pyrz ‘rodzaj chwastu’, dawniej też ‘oset; proch’.

Peżyński - od nazwy miejscowej Perzyny, dawniej Pyrzyny (kilka wsi).

Peżyński - od nazwy miejscowej Perzyny, dawniej Pyrzyny (kilka wsi).

Pęc - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęcak - 1698 od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęcakowski - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęcarski - od niemieckiej nazwy osobowej Penzer, ta od nazwy miejscowej Pentz.

Pęcek - 1404 od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęchalski - od pąchać, pochać ‘wąchać; dokazywać’; od imion złożonych typu Pęcisław.

Pęchała - od pąchać, pochać ‘wąchać; dokazywać’; od imion złożonych typu Pęcisław.

Pęcharczyk - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pęcharski - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pęcharzewski - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pęcher - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pęcherczyk - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pęcherecki - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pęcherek - 1589 od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pęcherkiewicz - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pęcherowski - od nazwy miejscowej Pęcherzew, dawniej Pęchorzewo (konińskie, gmina Turek).

Pęcherski - 1566 od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pęcherz - 1474 od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pęcherzewski - od nazwy miejscowej Pęcherzew, dawniej Pęchorzewo (konińskie, gmina Turek).

Pęcherzyk - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pęcherzykowski - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pęcheżewski - od nazwy miejscowej Pęcherzew, dawniej Pęchorzewo (konińskie, gmina Turek).

Pęchorek - 1620 od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pęchorski - od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pęchorzewski - 1497 od nazwy miejscowej Pęcherzew, dawniej Pęchorzewo (konińskie, gmina Turek).

Pęchowski - 1433 od nazwy miejscowej Pęchowo, dziś Pąchów (konińskie, gmina Kramsk).

Pęchożewski - od nazwy miejscowej Pęcherzew, dawniej Pęchorzewo (konińskie, gmina Turek).

Pęchra - 1377 od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pęchyrer - 1548 od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pęchyrz - 1324 od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pęchyrzewski - od nazwy miejscowej Pęcherzew, dawniej Pęchorzewo (konińskie, gmina Turek).

Pęchyrzowic - 1482 od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pęchyrzyna - 1414 od pęcherz, ze staropolskiego pęcherz ‘pęcherz moczowy; worek zrobiony z pęcherza; bąbel’.

Pęciak - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęciakowski - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęcicki - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęcieka - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęcien - 1136 od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęcierzyński - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęcik - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęcikiewicz - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęcikowski - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęciłło - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęciło - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęcina, m. - XV wiek od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pęciński - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęciński - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pęciorek - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęcisz - 1136 od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęcka - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęckarczyk - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęckiewicz - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęcko - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęckowicz - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęckowski - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęclik - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęcok - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęconek - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęcuła - od pęca ‘rzemyki na nogach sokoła łownego’, pęcak ‘kasza jęcznienna’, też od staropolskiego imienia Pęcisław.

Pęczak - 1434 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław; od pęczak, pęcak ‘otłuczony jęczmień’.

Pęczakowski - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęczala - 1326 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęczalski - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęczar - od niemieckiej nazwy osobowej Penzer, ta od nazwy miejscowej Pentz.

Pęczarski - od niemieckiej nazwy osobowej Penzer, ta od nazwy miejscowej Pentz.

Pęczatka - 1382 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęczca - 1431 od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pęczek - 1279 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęczel - 1434 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęczela - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęczelski - 1660 od nazwy miejscowej Pęczelice (kieleckie, gmina Busko Zdrój).

Pęczeniuk - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęczerczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Penzer, ta od nazwy miejscowej Pentz.

Pęczerzewski - od niemieckiej nazwy osobowej Penzer, ta od nazwy miejscowej Pentz.

Pęczka - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęczkiewicz - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęczko - 1389 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęczkowic - 1392 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęczkowicz - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęczkowski - 1626 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęcznik - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęczonek - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęczuk - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęczuła - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęczycz - 1416 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęczyk - 1443 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęczykowski - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęczyłło - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pęczyło - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pęczyna - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pęczyński - 1632 od nazwy miejscowej Peczyny (tarnowskie, gmina Obrazów).

Pęczyński - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pęćkiewicz - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęćko - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęda - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędała - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędczak - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędek - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędel - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędelski - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pęder - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pęderski - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pędich - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędisz - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędiwiatr - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędkiewicz - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędkowski - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędlewski - od pendel ‘wisiorek’.

Pędlowski - od pendel ‘wisiorek’.

Pędo - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędolski - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędoła - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędowski - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędracki - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pędrak - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pędrakowski - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pędras - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pędrasiak - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pędrasik - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pędraszewski - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pędraś - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pędrisz - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pędrukowski - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pędrycz - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pędrys - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pędrysiak - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pędryś - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pędy - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędycki - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędyczak - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędyk - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędys - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędzak - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędzeikiewicz - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędzek - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędzel - od pędzel, dawniej pendzel, penzel.

Pędzelewski - od pędzel, dawniej pendzel, penzel.

Pędzelski - od pędzel, dawniej pendzel, penzel.

Pędzia - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędziach - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędziak - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędziałek - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędziasz - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędziaszczak - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędziaszczyk - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędzibek - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędzibyk - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędzich - 1488 od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędzicki - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędziech - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędziecki - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędziejewski - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędzierski - od pędrak ‘larwa chrząszcza; malec’.

Pędzieszczak - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędzieszczyk - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędzijski - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędzik - 1393 od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędzikiewicz - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędzikowski - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędzimaż - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędzimąz - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędzimąż - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędzimiąż - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędzin - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędzinowski - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędziński - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędzioch - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędziola - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędzioł - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędzior - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędziorowski - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędziowski - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędziór - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędzisz - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędziszczak - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędziszek - 1605 od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędziszewski - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędziwiater - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędziwiatr - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędziwilk - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pędziwol - od pędzić ‘szybko biec’, pęd; od pędziwoł ‘poganiający woły’.

Pędziwoł - od pędzić ‘szybko biec’, pęd; od pędziwoł ‘poganiający woły’.

Pędzyński - od pędzić ‘szybko biec’, pęd.

Pęga - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pęgak - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pęgal - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pęgala - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pęger - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pęgiel - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pęgielski - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pęgieł - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pęgowski - od nazw miejscowych Pągów, Pęgów (kilka wsi).

Pęk - 1405 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękacik - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękacki - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękacz - 1410 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękajło - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękal - 1798 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękala - 1371 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękalak - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękalczyk - 1570 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękalic - 1427 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękaliński - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękaliski - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękalla - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękalski - 1602 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękał - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękała - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękało - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękałowski - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękaniec - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękarski - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękas - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękasa - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękasiewicz - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękasiński - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękata - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękatowicz - 1494 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękaty - 1494 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękiel - XVII wiek od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękiewicz - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękla - 1442 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęklak - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękniewski - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęknik - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękocik - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękocki - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękol - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękola - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękorz - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękos - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękosławski - 1470-80 od nazwy miejscowej Pękosław, dziś Pękosławice (kieleckie, gmina Waśniów).

Pękosz - 1390 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękosza - XIII wiek od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękoszka - 1247 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękoś - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękowa, m. - 1423 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękowicz - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękowski - 1399 od nazwy miejscowej Pękowice, Pękowo (kilak wsi).

Pękól - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękrzyk - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęksa - 1688 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław; od pęksa ‘dziewczyna tęga’.

Pęksiak - 1738 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęksiński - 1789 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęksyk - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pększa - 1483 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pększyc - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pększyk - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękucki - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękul - 1539 od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pękulski - od pęk ‘wiązka’, pęczek, pękać, od imion złożonych typu Pękosław.

Pęp - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pępa - 1424 od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pępak - 1385 od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pępalski - 1724 od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pępaś - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pępczak - 1710 od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pępczyk - 1651 od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pępczyński - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pępek1332 - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pępel - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pępen - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pępiak - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pępicki - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pępka - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pępkiewicz - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pępko - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pępkowski - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pępłowski - od nazwy miejscowej Pepłowo (płockie, gmina Bodzanów).

Pępniak - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pępol - 1585 od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pępow - 1434 od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pępowski - 1504 od nazwy miejscowej Pępowo (gdańskie, gmina Żukowo; leszczyńskie, gmina Pępowo).

Pępuch - 1489 od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pępusz - XIII wiek od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pępuś - od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pępyra - 1488 od pępek, pępel ‘bąbel’.

Pęsa - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pęsiak - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pęsiek - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pęsik - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pęski - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pęskiewicz - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pęsko - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pęsyk - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pęsza - 1204 od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pęszel - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pęszka - 1399 od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pęszkal - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pęszko - 1390 od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pęszor - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pęszyk - 1494 od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pęszyński - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pęszyra - 1494 od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pęszysz - 1412 od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pęś - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pęśka - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pęśkiewicz - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pęśko - od imion na Pę-, typu Pęcisław, Pękosław.

Pęta - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pętacki - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pętak - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pętal - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pętala - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pętalski - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pętecki - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pętek - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pętel - od pętla, dawniej petla.

Pętela - od pętla, dawniej petla.

Pętelka - od pętla, dawniej petla.

Pętelski - 1723 od pętla, dawniej petla.

Pętka - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pętkiewicz - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pętkowski - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pętla - od pętla, dawniej petla.

Pętlak - od pętla, dawniej petla.

Pętlewski - od pętla, dawniej petla.

Pętlicki - od pętla, dawniej petla.

Pętlik - od pętla, dawniej petla.

Pętlinowski - od pętla, dawniej petla.

Pętlowski - od pętla, dawniej petla.

Pętniak - od pątny ‘podróżny, pielgrzym’.

Pętniewicz - od pątny ‘podróżny, pielgrzym’.

Pęto - 1393 od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pętosz - 1411 od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pętoś - od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pętowic - 1452 od pęto ‘wiazanie, wędzidło’, w pochodnych też od pętać, też od imion złożonych typu Pęcisław.

Pęza - od pęzieć ‘biednąć, chudnąć’.

Pęzak - od pęzieć ‘biednąć, chudnąć’.

Pęziak - od pęzieć ‘biednąć, chudnąć’.

Pęzik - od pęzieć ‘biednąć, chudnąć’.

Pęzimski - od pęzieć ‘biednąć, chudnąć’.

Pęziński - od pęzieć ‘biednąć, chudnąć’.

Pęzioł - od pęzieć ‘biednąć, chudnąć’.

Pęzior - od pęzieć ‘biednąć, chudnąć’.

Pęzowicz - od pęzieć ‘biednąć, chudnąć’.

Pęża - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pężko - od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pężycha - 1324 od staropolskiego pęga, pąga ‘łydka; kulka ołowiana na rzemieniu do biczowania’.

Pfabe - może od imienia Fabjan.

Pfaf - 1437 do niemieckiej nazwy osobowej Pfaffe, ta od średnio-wysoko-niemieckiego phaffe ‘duchowny, kapłan’.

Pfaff - do niemieckiej nazwy osobowej Pfaffe, ta od średnio-wysoko-niemieckiego phaffe ‘duchowny, kapłan’.

Pfaffenberger - do niemieckiej nazwy osobowej Pfaffe, ta od średnio-wysoko-niemieckiego phaffe ‘duchowny, kapłan’.

Pfaffenhausen - do niemieckiej nazwy osobowej Pfaffe, ta od średnio-wysoko-niemieckiego phaffe ‘duchowny, kapłan’.

Pfaffla - do niemieckiej nazwy osobowej Pfaffe, ta od średnio-wysoko-niemieckiego phaffe ‘duchowny, kapłan’.

Pfan - 1369 do niemieckiej nazwy osobowej Pfan.

Pfanahauser - do niemieckiej nazwy osobowej Pfan.

Pfanhauser - do niemieckiej nazwy osobowej Pfan.

Pfann - do niemieckiej nazwy osobowej Pfan.

Pfanty - do niemieckiej nazwy osobowej Pfan.

Pfeffer - do niemieckiej nazwy osobowej Pfaffe, ta od średnio-wysoko-niemieckiego phaffe ‘duchowny, kapłan’.

Pfefferkörn - do niemieckiej nazwy osobowej Pfaffe, ta od średnio-wysoko-niemieckiego phaffe ‘duchowny, kapłan’.

Pfichta - 1429 od staropolskiego plichta ‘troska, obowiązek’, od gwarowego też ‘zła karta w grze’.

Philip - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Philipczyk - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Philipiak - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Philipowski - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Philipp - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Philippczyk - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Philipps - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Philippski - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Philips - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Philipzyk - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Phillips - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Piacecki - zapewne od wschodniosłowiańskiej nazwy osobowej Pjac, ta od imienia Petrus.

Piacek - zapewne od wschodniosłowiańskiej nazwy osobowej Pjac, ta od imienia Petrus.

Piach - od piach ‘piasek’.

Piacko - zapewne od wschodniosłowiańskiej nazwy osobowej Pjac, ta od imienia Petrus.

Piackus - zapewne od wschodniosłowiańskiej nazwy osobowej Pjac, ta od imienia Petrus.

Piacz - zapewne od wschodniosłowiańskiej nazwy osobowej Pjac, ta od imienia Petrus.

Piaczewski - zapewne od wschodniosłowiańskiej nazwy osobowej Pjac, ta od imienia Petrus.

Piaczony - 1452 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piaczyński - zapewne od wschodniosłowiańskiej nazwy osobowej Pjac, ta od imienia Petrus.

Piadek - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piadłowski - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piaduk - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piadyk - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piadzewicz - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piadziewicz - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piajda - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Piak - od piec, piekę.

Piakała - od piec, piekę.

Piakar - od piec, piekę.

Piakarczyk - od piec, piekę.

Piakarski - od piec, piekę.

Piakart - od niemieckiej nazwy osobowej Pekart, ta od imienia złożonego Bighart.

Piakas - od piec, piekę.

Pialik - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Pialski - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Piała - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Piałek - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Piałka - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Piałkowski - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Piałtowicz - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Piałucha - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Piałucki - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Piana - od piana, pianka.

Piandel - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pianka - 1494 od piana, pianka.

Piankiewicz - od piana, pianka.

Pianko - od piana, pianka.

Piankowski - od nazwy miejscowej Pianki (kilka wsi).

Piankowski - od piana, pianka.

Piano - od piana, pianka.

Pianowski - 1566 od nazwy miejscowej Pianowo (ciechanowskie, gmina Nasielsk; leszczyńskie, gmina Kościan).

Piany - od piana, pianka.

Piańczeń - od piana, pianka.

Piańczuk - od piana, pianka.

Piańkowski - od piana, pianka.

Piar - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Piarczyk - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Piarczyk - od staropolskiego pierca ‘rzecznik, zastępca procesowy’.

Piarda - od pierdzieć, ze staropolskiego pirdzieć, gwarowego pardać ‘oddawać gazy’.

Piarecki - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Piarowski - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Piaróg - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Piarz - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pias - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piascik - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piascinski - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piasczyk - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piasczyński - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piasecki - 1469 od nazw miejscowych Piasek, Piaski (częste).

Piaseczna - od piasek.

Piasecznik - od piasek.

Piaseczny - od piasek.

Piasek - 1469 od piasek.

Piasiak - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piasiakowski - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piasieczniak - od piasek.

Piasieczny - od piasek.

Piasik - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piasiński - od piasek.

Piask - (Pom) od piasek.

Piaska - od piasek.

Piaskiewicz - od piasek.

Piasko - 1464 od piasek.

Piaskor - od piasek.

Piaskorski - od piasek.

Piaskota - od piasek.

Piaskow - od piasek.

Piaskowa - od piasek.

Piaskowiak - od piasek.

Piaskowiec - od piasek.

Piaskowiecki - od piasek.

Piaskowik - od piasek.

Piaskowski - 1390 od nazw miejscowych Piasek, Piaski (częste).

Piaskowski - od piasek.

Piaskowy - od piasek.

Piasków - od piasek.

Piaskula - od piasek.

Piaskulak - od piasek.

Piasna - od piasek.

Piasnik - od piasek.

Piasnko - od piasek.

Piasno - od piasek.

Piasny - od piasek.

Piast - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piasta - 1447 od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piastanowicz - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piastka - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piastkowski - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piasto - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piastoń - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piastoński - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piastowiak - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piastowicz - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piastowski - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’ lub od nazwy miejscowej Piastowo (kilka wsi).

Piast-Szlubowski - złożenia brak; Piast od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’; Szlubowski od nazw miejscowych Ślubów, Ślubowo (kilka wsi).

Piastuch - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piastucha - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piastucki - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piastuczyński - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piastun - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piastunowicz - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piastuń - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piastuszkiewicz - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piastyka - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piaszak - od piasek.

Piaszczak - od piasek.

Piaszczanka - od piasek.

Piaszczek - 1786 od piasek.

Piaszczeński - od piasek.

Piaszczuk - od piasek.

Piaszczyc - od piasek.

Piaszczycki - 1470-80 od nazw miejscowych Piasek, Piaski (częste).

Piaszczyk - od piasek.

Piaszczyński - 1579 od nazwy miejscowej Piaszczyce (piotrkowskie, gmina Gomunice).

Piaszek - od piach ‘piasek’.

Piaszkis - od piasek.

Piaszowski - od piach ‘piasek’.

Piaszyk - od piach ‘piasek’.

Piaś - od piach ‘piasek’.

Piaściak - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piaściański - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piaścik - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piaściński - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piaściuk - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piaśnik - od piasek.

Piaśny - od piasek.

Piat - od piąty, pięć (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Piatak - od piąty, pięć (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Piatakiewicz - od piąty, pięć (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Piatczak - od piąty, pięć (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Piatczuk - od piąty, pięć (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Piatczyc - od piąty, pięć (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Piatecki - od piąty, pięć (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Piatenko - od piąty, pięć (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Piatikow - od piąty, pięć (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Piatka - od piąty, pięć (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Piatkiewicz - od piąty, pięć (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Piatko - od piąty, pięć (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Piatkowski - od nazw miejscowych Piątek, Piątkowa, Piątkowo (kilka miejscowości).

Piatnica - od piąty, pięć (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Piatnicki - od piąty, pięć (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Piatniczka - od piąty, pięć (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Piatnikow - od piąty, pięć (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Piatnoczka - od piąty, pięć (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Piatnyczuk - od piąty, pięć (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Piato - od piąty, pięć (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Piatosa - od piąty, pięć (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Piatras - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piatrasiak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piatrasik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piatraszek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piatrowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piatruszka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piatruszyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piatrzak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piatrzyc - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piatrzyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piatt - od piąty, pięć.

Piaty - od piąty, pięć (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Piatygorec - od piąty, pięć.

Piatyn - od piąty, pięć (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Piatyn - od piąty, pięć.

Piatynko - od piąty, pięć (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Piatynko - od piąty, pięć.

Piatyńko - od piąty, pięć (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Piatyńko - od piąty, pięć.

Piatyszek - od piąty, pięć (pod wpływem wschodniosłowiańskim).

Piatyszek - od piąty, pięć.

Piayda - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Piazda - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’; od gwarowego piazda ‘piasta’.

Piazdecki - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’; od gwarowego piazda ‘piasta’.

Piazik - od pierze ‘pióra’.

Piazór - od pierze ‘pióra’.

Piazza - od pierze ‘pióra’.

Piącek - od piąty, pięć; od piątek.

Piąciak - od piąty, pięć.

Piącik - od piąty, pięć.

Piączka - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piączkowski - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piączykowski - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piączyński - od pięta ‘tylna część stopy’.Piączyński 1552 od nazwy miejscowej Piączyn (płockie, gmina Staroźreby).

Piądel - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piąder - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piądkowski - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piądło - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piądłowski - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piąkny - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Piąkowski - od piąty, pięć.

Piąntek - od piąty, pięć.

Piąsna - od piasek.

Piąsny - od piasek.

Piąsta - od pięść, piąstka.

Piąstka - 1477 od pięść, piąstka.

Piąścik - od pięść, piąstka.

Piąśnik - od pięść, piąstka.

Piąta - od piąty, pięć.

Piątak - 1369 od piąty, pięć.

Piątakiewicz - od piąty, pięć.

Piątal - od piąty, pięć.

Piątas - od piąty, pięć.

Piątasik - od piąty, pięć.

Piątaszewski - od piąty, pięć.

Piątaś - od piąty, pięć.

Piątczak - od piąty, pięć.

Piątczyc - od piąty, pięć.

Piątecki - od piąty, pięć.

Piątej - od piąty, pięć.

Piątek - 1385 od piąty, pięć; od piątek.

Piątek - od piąty, pięć.

Piątela - od piąty, pięć.

Piątelak - od piąty, pięć.

Piątew - od piąty, pięć.

Piątk - (Śl) od piąty, pięć.

Piątka - od piąty, pięć.

Piątke - (Pom) od piąty, pięć.

Piątkiewicz - 1780 od piąty, pięć.

Piątko - 1423 od piąty, pięć.

Piątkowiak - od piąty, pięć.

Piątkowic - (Śl) od piąty, pięć.

Piątkowicz - 1429 od piąty, pięć.

Piątkowiec - od piąty, pięć.

Piątkowski - 1382 od nazw miejscowych Piątek, Piątkowa, Piątkowo (kilka miejscowości).

Piątków - od piąty, pięć.

Piątnica - od piąty, pięć.

Piątnicki - od piąty, pięć.

Piątniczka - od piąty, pięć.

Piątnik - od piąty, pięć.

Piątoń - od piąty, pięć.

Piątos - od piąty, pięć.

Piątosa - od piąty, pięć.

Piątoszek - 1483 od piąty, pięć.

Piątowski - od piąty, pięć.

Piątuch - od piąty, pięć.

Piąty - 1483 od piąty, pięć.

Piątys - od piąty, pięć.

Piątyszak - od piąty, pięć.

Piątyszek - od piąty, pięć.

Pic - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pica - 1529 od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picak - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picarczyk - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picarski - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picek - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piceluk - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picewicz - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pich - od pichać ‘pchać’.

Picha - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichacz - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichaczek - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichal - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichala - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichalak - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichali - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichalski - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichał - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichała - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichałacz - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichan - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichański - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picharczyk - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picharski - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picharz - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichaszczyk - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichata - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichciński - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piche - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichel - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichell - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichelski - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichen - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picheń - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picher - od niemieckiej nazwy osobowej Picher, ta od imienia złożonego Bighari lub Bighard.

Picherowski - od niemieckiej nazwy osobowej Picher, ta od imienia złożonego Bighari lub Bighard.

Picherski - od niemieckiej nazwy osobowej Picher, ta od imienia złożonego Bighari lub Bighard.

Pichert - 1635 od niemieckiej nazwy osobowej Picher, ta od imienia złożonego Bighari lub Bighard.

Picherz - od niemieckiej nazwy osobowej Picher, ta od imienia złożonego Bighari lub Bighard.

Pichet - 1650 od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picheta - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichetius - 1701 od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichiewicz - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichin - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichiń - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichiński - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichit - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichita - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichitko - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichl - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichla - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichlacz - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichlak - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichlarz - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichler - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichlewski - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichlik - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichliński - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pich-Lipiński - złożenia brak; Pich od pichać ‘pchać’; Lipiński 1400 od nazw miejscowych typu Lipno, Lipiny.

Pichlo - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichlowic - 1447 od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichluk - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichłacz - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichna - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichnar - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichnarczyk - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichnasta - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichnej - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichner - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichnia - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichniak - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichniarczyk - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichnicki - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichnik - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichniuta - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichnor - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichnowski - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picho - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichociński - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichocki - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichol - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichola - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picholski - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichoń - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichor - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichorowski - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichorski - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichorz - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichos - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichosz - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichota - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichotyński - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichowiak - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichowicz - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichowski - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichór - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichórz - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichówka - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picht - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichta - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichtacz - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichtel - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichter - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichto - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichuj - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichul - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichula - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichulek - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichulik - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichulski - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichuła - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichun - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichur - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichura - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichurko - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichurski - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichurz - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichut - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichuta - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichutka - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichutko - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichutowski - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pichy - 1716 od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piciak - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Picielewicz - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Piciński - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Piciński - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picior - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Piciów - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Piciulewicz - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Piciulewicz - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piciura - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Piciurak - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Piciurek - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Piciw - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Picla - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piclak - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picnak - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picner - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picnik - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picoń - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picot - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picór - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picuch - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picukiewicz - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piculak - 1759 od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picuła - 1759 od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picułka - 1759 od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picur - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picura - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picychna - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picyk - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picyszyn - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picz - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Picza - 1385 od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczajka - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczajko - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczak - 1490 od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczała - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczczyk - 1629 od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczek - 1398 od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczen - 1395 od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczer - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczew - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczewski - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczka - 1393 od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’; lub od piczka.

Piczko - 1399 od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’; lub od piczka.

Piczkowicz - 1428 od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’; lub od piczka.

Piczkowski - 1624 od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’; lub od piczka.

Piczman - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczna - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczniak - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczor - 1613 od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczora - 1788 od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczoruszew - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczóra - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczuk - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczul - 1564 od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczula - 1791 od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczulak - 1692 od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczulski - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczuła - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczura - 1786 od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczurczyk - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczyk - 1453 od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczyn - 1370 od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczyński - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczys - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Piczyś - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pić - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pićków - od staropolskiego pica ‘pokarm; rodzaj daniny’, też ‘vulva’.

Pid - (z fonetyką ukraińską) od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Pidakiewicz - (z fonetyką ukraińską) od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Pidanta - (z fonetyką ukraińską) od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Pidanty - (z fonetyką ukraińską) od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Pidde - (z fonetyką ukraińską) od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Pidek - (z fonetyką ukraińską) od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Pidelski - od pudło ‘skrzynka, opakowanie’.

Pidenko - (z fonetyką ukraińską) od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Pidgórski - od podgórny ‘podgórski, znajdujący się pod górami’ lub od nazwy miejscowej Podgórze, częste.

Pidhajna - od pod + gaj ‘mały las’ lub od podgajny ‘mieszkający pod gajem, pod lasem’ (z fonetyką ukraińską).

Pidhajny - od pod + gaj ‘mały las’ lub od podgajny ‘mieszkający pod gajem, pod lasem’ (z fonetyką ukraińską).

Pidhirna - od podgórny ‘podgórski, znajdujący się pod górami’ lub od nazwy miejscowej Podgórze, częste.

Pidhirny - od podgórny ‘podgórski, znajdujący się pod górami’ lub od nazwy miejscowej Podgórze, częste.

Pidhorodecki - od nazwy miejscowej Podhorce (KrW).

Pidkowicz - (z fonetyką ukraińską) od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Pido - (z fonetyką ukraińską) od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Pidoń - (z fonetyką ukraińską) od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Pidorenko - (z fonetyką ukraińską) od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Pidos - (z fonetyką ukraińską) od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Pidsiadła - od podsiąść, podsiadać.

Pidsiadły - od podsiąść, podsiadać.

Pidsudko - od podsiąść, podsiadać.

Pidsutko - od podsiąść, podsiadać.

Piduch - (z fonetyką ukraińską) od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piduk - (z fonetyką ukraińską) od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Pidyk - (z fonetyką ukraińską) od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Pidyn - (z fonetyką ukraińską) od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Pidziewicz - (z fonetyką ukraińską) od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Pidzik - (z fonetyką ukraińską) od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Pidziński - (z fonetyką ukraińską) od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piec - 1568 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr.

Pieca - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr.

Piecaba - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr.

Piecaczek - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr.

Piecak - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecał - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecanik - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecaszek - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecek - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecer - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecewicz - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecewski - 1527 od nazwy miejscowej Piecewo (toruńskie, gmina Jabłonowo).

Piech - 1382 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piecha - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechacek - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechacki - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechacz - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechaczek - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechaczyk - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechal - 1777 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechala - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechalak - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechalczek - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechalski - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechał - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechała - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechana - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechanek - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechanow - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechanowski - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechański - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechar - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piecharczyk - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piecharek - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piecharków - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piecharski - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piecharzek - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechata - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechatzek - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechciak - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechcin - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechel - 1382 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechelski - 1789 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechen - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechert - od niemieckiej nazwy osobowej Pecher, ta od wysoko-niemieckiego Becher, od średnio- wysoko-niemieckiego becher ‘puchar, kielich’.

Piechet - od niemieckiej nazwy osobowej Pecher, ta od wysoko-niemieckiego Becher, od średnio- wysoko-niemieckiego becher ‘puchar, kielich’.

Piecheta - od niemieckiej nazwy osobowej Pecher, ta od wysoko-niemieckiego Becher, od średnio- wysoko-niemieckiego becher ‘puchar, kielich’.

Piechetta - od niemieckiej nazwy osobowej Pecher, ta od wysoko-niemieckiego Becher, od średnio- wysoko-niemieckiego becher ‘puchar, kielich’.

Piechewski - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechiński - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechl - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechla - 1745 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechlak - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechlewicz - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechliński - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechła - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechmik - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechna - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechnal - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechniak - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechniak-Buczkowski - złożenia brak; Piechniak od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr; Buczkowski od buczeć ‘ryczeć, brzęczeć; głośno płakać’, też od buk.

Piechniarczyk - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechniat - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechnicki - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechniczek - (Śl) od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechniewski - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechnik - 1393 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechnikowicz - 1678 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechnio - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechno - 1381 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechnow - 1417 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechnowicz - 1411 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechny - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piecho - 1370 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechoci - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechociak - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechocik - 1719 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechociński - od nazwy miejscowej Piechoty (tarnobrzeskie, gmina Padew Narodowa).

Piechociuk - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechocki - 1705 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechocki - od nazwy miejscowej Piechoty (tarnobrzeskie, gmina Padew Narodowa).

Piechoczek - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechoczyk - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechodzki - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechodzki - od nazwy miejscowej Piechoty (tarnobrzeskie, gmina Padew Narodowa).

Piechol - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechola - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piecholiński - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piecholl - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piecholski - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechoła - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechołowski - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechonek - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechoniak - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechonicz - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechoniek - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechonka - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechoń - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechoński - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechor - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr lub od piechur

Piechorowski - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr lub od piechur.

Piechorski - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr lub od piechur.

Piechoski - od imion na Pie-, typu od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr lub od piechur. Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechoszek - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechota - 1385 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr; od piechota ‘rodzaj wojsk’.

Piechotka - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr; od piechota ‘rodzaj wojsk’.

Piechotko - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr; od piechota ‘rodzaj wojsk’.

Piechotowski - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr; od piechota ‘rodzaj wojsk’.

Piechotta - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr; od piechota ‘rodzaj wojsk’.

Piechow - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechowak - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechowicz - 1657 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechowiec - 1469 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechowik - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechowka - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechowski - 1613 od nazwy miejscowej Piechowice (gdańskie, gmina Dziemiany-Lipusz), Piechów (sieradzkie, gmina Wierzchlas).

Piechód - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechór - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr lub od piechur.

Piechórowski - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr lub od piechur.

Piechórski - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr lub od piechur.

Piechórz - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr lub od piechur.

Piechrza - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechrzała - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechta - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechtow - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechucki - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechul - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechula - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechulek - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechulik - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechulla - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechullek - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechullik - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechulski - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechuła - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechułek - 1687 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechułła - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechur - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr lub od piechur

Piechura - 1579 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr lub od piechur.

Piechurczyc - 1411 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr lub od piechur.

Piechurka - 1419 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr lub od piechur.

Piechurko - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr lub od piechur.

Piechurowicz - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr lub od piechur.

Piechurowski - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr lub od piechur.

Piechurski - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr lub od piechur.

Piechut - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechuta - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechutek - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechutka - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechutko - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechutkowski - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechuto - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechutowski - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piechutta - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Pieciak - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecich - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecielski - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecikowski - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecił - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecin - 1709 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecina - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecinkiewicz - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieciński - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieciorak - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieciorek - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieciółko - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieciuch - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieciucha - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieciuk - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieciukanis - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieciukiewicz - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieciukonis - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieciul - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieciula - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieciulewicz - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieciulko - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieciułko - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieciun - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieciunkiewicz - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieciuń - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieciurak - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieciurek - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieciusz - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieciutkiewicz - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieck - (Maz) od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecka - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieckard - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieckas - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecki - od nazwy miejscowej Piecki (kilka miejscowości).

Pieckiel - od niemieckiej nazwy osobowej Peckel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego beckel ‘coś w formie kotła’.

Pieckielon - od niemieckiej nazwy osobowej Peckel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego beckel ‘coś w formie kotła’.

Pieckielun - od niemieckiej nazwy osobowej Peckel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego beckel ‘coś w formie kotła’.

Pieckieluń - od niemieckiej nazwy osobowej Peckel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego beckel ‘coś w formie kotła’.

Pieckiezun - od niemieckiej nazwy osobowej Peckel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego beckel ‘coś w formie kotła’.

Piecko - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieckowiak - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieckowicz - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieckowski - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieclocki - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecocha - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieconkowski - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecowski - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecowy - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecuch - 1599 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecucha - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecul - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecula - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieculewicz - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieculik - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecuła - 1755 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecun - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecunko - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecuń - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecuńko - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecusiak - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecuski - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecuszak - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecuszek - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecuszok - (Śl) od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecycha - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecychna, m. - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecychno - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecyk - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecyna - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecyrak - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecyszyn - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecywko - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecz - 1352 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr.

Piecza - 1454 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczaba - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczaczek - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczajka - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczajko - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczak - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczalski - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczan - 1448 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczaniak - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczanka - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczar - od pieczara ‘jaskinia’.

Pieczara - od pieczara ‘jaskinia’.

Pieczarak - od pieczara ‘jaskinia’.

Pieczarek - od pieczara ‘jaskinia’.

Pieczarka - 1381 od pieczara ‘jaskinia’ lub od peczarka ‘gatunek grzyba’.

Pieczarki - od pieczara ‘jaskinia’ lub od peczarka ‘gatunek grzyba’.

Pieczarko - od pieczara ‘jaskinia’ lub od peczarka ‘gatunek grzyba’.

Pieczarkowski - od pieczara ‘jaskinia’ lub od peczarka ‘gatunek grzyba’.

Pieczarowski - od pieczara ‘jaskinia’.

Pieczarski - od pieczara ‘jaskinia’.

Pieczarta - od pieczara ‘jaskinia’.

Pieczatka - od pieczątka, pieczęć.

Pieczatkiewicz - od pieczątka, pieczęć.

Pieczatkowski - od pieczątka, pieczęć.

Pieczatowski - od pieczątka, pieczęć.

Pieczączyk - od pieczątka, pieczęć.

Piecząka - od pieczątka, pieczęć.

Pieczątka - od pieczątka, pieczęć.

Pieczątkiewicz - od pieczątka, pieczęć.

Pieczątkowicz - 1650 od pieczątka, pieczęć.

Pieczątkowski - od pieczątka, pieczęć.

Pieczchała - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczechowic - 1388 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczek - 1438 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczel - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczelski - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczenia - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczeniak - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczeniewski - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczeniok - (Śl) od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczeniuch - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczeniuk - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczenkiewicz - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczenko - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczeń - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczeńczyk - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczeńko - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczerak - od pieczara ‘jaskinia’.

Pieczerski - od pieczara ‘jaskinia’.

Pieczetowski - od pieczątka, pieczęć.

Pieczewicz - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczewski - od nazwy miejscowej Piecewo (toruńskie, gmina Jabłonowo) lub od nazwy miejscowej Pieczew (konińskie, gmina Grabów).

Pieczęczyk - od pieczątka, pieczęć.

Pieczętkiewicz - od pieczątka, pieczęć.

Pieczętkowicz - 1650 od pieczątka, pieczęć.

Pieczgroch - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczinka - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczka - 1390 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczkan - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczke - (Pom) od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczkiewicz - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczkin - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczko - 1327 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczkolan - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczkonka - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczkowicz - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczkowski - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczlewicz - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczman - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczniak - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piecznik - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczo - 1399 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczona - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczonak - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczonczyk - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczonka - 1397 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczonko - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczonkowicz - 1452 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczonkowski - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczontka - od pieczątka, pieczęć.

Pieczony - 1441 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczończyk - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczor - od pieczara ‘jaskinia’.

Pieczora - od pieczara ‘jaskinia’.

Pieczorka - od pieczara ‘jaskinia’.

Pieczoro - od pieczara ‘jaskinia’.

Pieczorowski - od pieczara ‘jaskinia’.

Pieczowicz - 1408 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczowka - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczór - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczór - od pieczara ‘jaskinia’.

Pieczuch - 1430 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczuk - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczukiewicz - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczul - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczula - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczulanis - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczulewicz - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczulis - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczuliś - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczulski - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczuła - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczułajtis - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczunka - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczunko - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczur - od pieczara ‘jaskinia’.

Pieczura - od pieczara ‘jaskinia’.

Pieczurczyk - od pieczara ‘jaskinia’.

Pieczurewicz - od pieczara ‘jaskinia’.

Pieczurkin - od pieczara ‘jaskinia’.

Pieczurko - od pieczara ‘jaskinia’.

Pieczuro - od pieczara ‘jaskinia’.

Pieczurowski - od pieczara ‘jaskinia’.

Pieczych - 1425 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczychleba - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczychlebek - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczychna - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczychnowski - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczychowski - 1551 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczydupka - 1556 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczyk - 1409 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczykolan - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczykolana - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczykolanko - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczykolano - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczykolarz - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczykowski - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczykura - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczylek - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczylis - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczyn - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczyna - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczynak - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczynek - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczynia - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczynica - 1439 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczynin - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczynka - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczynko - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczyński - 1601 od nazwy miejscowej Pieczyn (pol., gmina Złotów).

Pieczyrak - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczyróg - 1476 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczyski - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczysta - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczysty - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczysz - 1445 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczyszyn - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczywek - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczywoda - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczywok - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieczyżyd - 1521 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieć - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piećka - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piećkan - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piećko - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pieda - od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piedaszkiewicz - od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piedech - od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piedel - od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piedenko - od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piediuk - od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piedka - 1483 od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piedko - 1490 od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piedo - od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piedos - od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piedra - od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piedrasz - od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piedros - od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piedrzyk - od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piedz - od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piedzia - od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piedziak - od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piedziewicz - od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piedziński - od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piedzio - od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piedzioch - od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piedziuk - od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piedziuszewicz - od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piedzowiak - od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piedź - od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’. W okresie staropolskim byłow też adaptowane jako Czader, Czador. Na Kresach Wschodnich używane były też formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor, mołdawski Todor, Tader.

Piefka - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’.

Piega - 1616 od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Piegal - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Piegał - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Piegas - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Piegat - 1497 od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Piegatowski - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Piegawka - 1492 od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Piegdon - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Piegdoń - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Piegiel - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Piegła - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Piegłowski - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Piegoł - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Piegoń - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Piegoński - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Piegoszewski - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Piegot - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Piegotowski - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Piegow - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Piegowski - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Piegra - od piegza, piegża ‘gatunek ptaka’.

Piegrza - od piegza, piegża ‘gatunek ptaka’ (= ża)

Piegrzalski - od piegza, piegża ‘gatunek ptaka’.

Piegrzik - od piegza, piegża ‘gatunek ptaka’ (= ża)

Piegrzyk - od piegza, piegża ‘gatunek ptaka’ (= ża)

Piegrzymek - od imienia Pielgrzym, to od łacińskiego Peregrinus, to od apelatywu peregrinus obcy, cudzoziemski’. Imię w formie łacińskiej znane w Polsce od XII wieku, w postaci spolonizowanej od XIV wieku.

Piegsa - od piegza, piegża ‘gatunek ptaka’.

Piegulak - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Piegus - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’; od piegus ‘człowiek piegowaty’.

Pieguszewski - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Piegut - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Piegutkowski - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Piegutowski - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Piegza - 1317 od piegza, piegża ‘gatunek ptaka’.

Piegzała - od piegza, piegża ‘gatunek ptaka’.

Piegzik - od piegza, piegża ‘gatunek ptaka’.

Piegzo - od piegza, piegża ‘gatunek ptaka’.

Piegża - od piegza, piegża ‘gatunek ptaka’.

Pieh - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’ (z fonetyką czeską).

Pieh-Jankowski - złożenia brak; Pieh od staropolskiego piega ‘plama na skórze’ (z fonetyką czeską); Jankowski 1388 od nazw miejscowych Jankowo, Jankowice, Jankówki (częste).

Piehl - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’ (z fonetyką czeską).

Piehlas - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’ (z fonetyką czeską).

Piej - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Pieja - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Piejak - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Piejas - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Piejaś - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Piejczyk - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Piejdak - od piać, pieję ‘o głosie koguta’; od gwarowego piejdać ‘piać’.

Piejek - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Piejewski - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Piejgan - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Piejganowicz - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Piejka - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Piejko - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Piejrzak - od piać, pieję ‘o głosie koguta’ (= szak).

Piejs - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Piejś - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Piek - od piec, piekę.

Pieka - 1443 od piec, piekę.

Piekac - od piec, piekę.

Piekach - od piec, piekę.

Piekacz - od piec, piekę.

Piekacz-Góra - złożenai brak; Piekacz od piec, piekę; Góra od góra.

Piekaj - od piec, piekę.

Piekala - od piec, piekę.

Piekalik - od piec, piekę.

Piekalna - od piec, piekę.

Piekalny - od piec, piekę.

Piekalski - od piec, piekę.

Piekała - od piec, piekę.

Piekałkiewicz - od piec, piekę.

Piekania - od piec, piekę.

Piekaniec - od piec, piekę.

Piekanus - od piec, piekę.

Piekański - od piec, piekę.

Piekar - od piec, piekę.

Piekara - od piec, piekę.

Piekarczak - 1659 od piec, piekę.

Piekarczewski - od piec, piekę.

Piekarczuk - od piec, piekę.

Piekarczyk - 1614 od piec, piekę lub piekarczyk ‘chłopiec z piekarni’.

Piekard - od niemieckiej nazwy osobowej Pekart, ta od imienia złożonego Bighart.

Piekarec - od piec, piekę.

Piekarek - 1744 od piec, piekę.

Piekarewicz - od piec, piekę.

Piekarniak - od piec, piekę; od piekarnia.

Piekarniczyk - od piec, piekę; od piekarnia.

Piekarnik - od piec, piekę; od piekarnia.

Piekaroś - od piec, piekę.

Piekarowicz - od piec, piekę.

Piekarski - 1392 od piec, piekę; od przymiotnika piekarski lub od nazwy miejscowej Piekary (kilka wsi).

Piekart - od niemieckiej nazwy osobowej Pekart, ta od imienia złożonego Bighart.

Piekart - od piec, piekę.

Piekaruk - od piec, piekę.

Piekarus - od piec, piekę.

Piekaruś - od piec, piekę.

Piekary - od piec, piekę.

Piekaryczyk - od piec, piekę.

Piekarz - 1441 od piec, piekę; od piekarz.

Piekarzec - 1529 od piec, piekę; od piekarz.

Piekarzewicz - 1471 od piec, piekę; od piekarz.

Piekarzewski - od nazwy miejscowej Piekarzew (kaliskie, gmina Pleszew).

Piekarzowicz - 1668 od piec, piekę; od piekarz.

Piekarzowski - od nazwy miejscowej Piekarzew (kaliskie, gmina Pleszew).

Piekarzów - od piec, piekę.

Piekarzyk - 1393 od piec, piekę.

Piekarzyński - od piec, piekę.

Piekas - od piec, piekę.

Piekasz - od piec, piekę.

Piekasza - od piec, piekę.

Piekaszewicz - od piec, piekę.

Piekaszewski - od piec, piekę.

Piekaszowski - od piec, piekę.

Piekaś - od piec, piekę.

Piekat - od piec, piekę.

Piekatkiewicz - od piec, piekę.

Piekatniak - od piec, piekę.

Piekatr - od piec, piekę.

Piekatz - (Śl) od piec, piekę.

Piekcz - od piec, piekę.

Piekelniak - od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Piekełek - od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Piekerski - od piec, piekę.

Piekiel - od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Piekielna - od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Piekielniak - od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Piekielnicki - od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Piekielnik - od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Piekielny - od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Piekielski - 1560 od piekło, ze staropolskiego pkieł lub od nazwy miejscowej Piekło (liczne).

Piekieł - 1447 od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Piekiełek - od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Piekiełkiewicz - od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Piekiełko - 1471 od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Piekiełno - od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Piekla - od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Pieklak - od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Pieklarz - od piekło, ze staropolskiego pkieł lub od pieklarz ‘awanturnik, niegodziwiec’.

Pieklicz - od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Pieklik - od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Pieklikiewicz - 1721 od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Pieklikowski - 1497 od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Pieklin - od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Pieklo - od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Pieklok - (Śl) od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Pieklus - od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Piekła - 1372 od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Piekło - 1369 od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Piekłowicz - od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Piekłowski - od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Piekłus - 1753 od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Piekna - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Piekniak - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pieknicki - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Piekniewski - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pieknik - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pieknioczka - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Piekny - 1498 od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pieko - (Śl) od piec, piekę.

Piekociński - od piec, piekę.

Piekocz - od piec, piekę.

Piekok - (Śl) od piec, piekę.

Piekola - XVII wiek od piec, piekę.

Piekonko - od piec, piekę.

Piekora - od piec, piekę.

Piekorczyk - od piec, piekę.

Piekorowski - od piec, piekę.

Piekorz - (Śl) od piec, piekę.

Piekorzewicz - od piec, piekę.

Piekorzewski - od piec, piekę.

Piekorzowski - od piec, piekę.

Piekos - od piec, piekę.

Piekosiewicz - od piec, piekę.

Piekosiński - od piec, piekę.

Piekosz - 1424 od piec, piekę.

Piekoszek - 1598 od piec, piekę.

Piekoszewski - od piec, piekę.

Piekoszowski - od piec, piekę.

Piekoś - od piec, piekę.

Piekot - od piec, piekę.

Piekota - od piec, piekę.

Piekowski - od piec, piekę.

Piekozub - od piec, piekę.

Piekós - od piec, piekę.

Piekraczyk - od piec, piekę.

Piekraski - od piec, piekę.

Piekrniak - od piec, piekę.

Piekrosek - od piec, piekę.

Piekrski - od piec, piekę.

Piekrul - od piec, piekę.

Piekrza - od piec, piekę.

Piekrzewski - od piec, piekę.

Piekrzykowski - od piec, piekę.

Pieksa - od piec, piekę.

Pieksza - od piec, piekę.

Piekt - od piec, piekę.

Piekta - 1325-27 od piec, piekę.

Piekuciński - od piec, piekę.

Piekuć - od piec, piekę.

Piekula - 1564 od piec, piekę.

Piekularz - od piec, piekę.

Piekulin - 1751 od piec, piekę.

Piekulla - od piec, piekę.

Piekulski - od piec, piekę.

Piekuła - od piec, piekę.

Piekułowski - od piec, piekę.

Piekun - od piec, piekę.

Piekunko - od piec, piekę.

Piekuń - od piec, piekę.

Piekuński - od piec, piekę.

Piekur - od piec, piekę.

Piekurski - od piec, piekę.

Piekurz - od piec, piekę.

Piekus - od piec, piekę.

Piekusz - od piec, piekę.

Piekuszewski - od piec, piekę.

Piekuś - od piec, piekę.

Piekut - 1425 od piec, piekę; od staropolskiego piekut ‘bekas; kogut’.

Piekuta - od piec, piekę; od staropolskiego piekut ‘bekas; kogut’.

Piekutek - 1491 od piec, piekę; od staropolskiego piekut ‘bekas; kogut’.

Piekuth - od piec, piekę; od staropolskiego piekut ‘bekas; kogut’.

Piekutien - od piec, piekę; od staropolskiego piekut ‘bekas; kogut’.

Piekutiew - od piec, piekę; od staropolskiego piekut ‘bekas; kogut’.

Piekutin - od piec, piekę; od staropolskiego piekut ‘bekas; kogut’.

Piekutkowski - od piec, piekę; od staropolskiego piekut ‘bekas; kogut’.

Piekuto - od piec, piekę.

Piekutowski - od piec, piekę.

Piekuty - od piec, piekę.

Piel - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Piela - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielach - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielacha - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielachowski - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielaciński - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielacki - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielacz - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielaczyk - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielak - 1446 od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielakowski - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielar - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pielarz ‘ten, co piele’.

Pielarczyk - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pielarz ‘ten, co piele’.

Pielarski - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pielarz ‘ten, co piele’.

Pielarz - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pielarz ‘ten, co piele’.

Pielarzewski - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pielarz ‘ten, co piele’.

Pielas - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielasa - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielasek - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielasiak - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielasik - 1694 od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pielasiński - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielaski - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielasz - 1447 od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielasz - 1734 od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pielaszak - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielaszczak - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielaszczyk - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielaszek - 1566 od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielaszewski - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielaszka - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielaszkiewicz - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielaszyk - 1689 od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pielaś - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielat - 1588 od niemieckiej nazwy osobowej Pilath, ta od imienia złożonego Bilihart lub od Piłat.

Pielat - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielatowski - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielawa - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielawski - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielc - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pielc - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielch - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielciński - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielczar - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pielczarski - od niemieckiej nazwy osobowej Pelz, ta od imienia Balthasar lub od Pelz ‘kożuch’.

Pielczuk - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielczyk - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Piele - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielec - 1498 od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pielech - 1542 od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielecha - 1683 od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielechata - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielechaty - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielechiewicz - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielechowicz - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielechowski - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pieleciński - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielecki - 1492 od nazwy miasta Pilca, dziś Pilica (katowickie).

Pielecki - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pieleczek - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielek - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielen - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielenc - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielenga - (= ęga) od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielenko - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pieleń - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pieler - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pieles - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Pielesa - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Pielesiak - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Pielesiek - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Pielesik - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Pielesiński - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Pielesków - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Pielesz - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Pieleszak - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Pieleszczak - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Pieleszek - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Pieleszkiewicz - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Pieleszko - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Pieleszuk - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Pieleszyk - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Pieleś - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Pieleśnierowicz - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Pielet - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pieletzki - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielewski - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielgrzym - od imienia Pielgrzym, to od łacińskiego Peregrinus, to od apelatywu peregrinus obcy, cudzoziemski’. Imię w formie łacińskiej znane w Polsce od XII wieku, w postaci spolonizowanej od XIV wieku.

Pielgrzymow - 1429 od imienia Pielgrzym, to od łacińskiego Peregrinus, to od apelatywu peregrinus obcy, cudzoziemski’. Imię w formie łacińskiej znane w Polsce od XII wieku, w postaci spolonizowanej od XIV wieku.

Pielgrzymowic - 1293 od imienia Pielgrzym, to od łacińskiego Peregrinus, to od apelatywu peregrinus obcy, cudzoziemski’. Imię w formie łacińskiej znane w Polsce od XII wieku, w postaci spolonizowanej od XIV wieku.

Pielgrzymowicz - 1393 od imienia Pielgrzym, to od łacińskiego Peregrinus, to od apelatywu peregrinus obcy, cudzoziemski’. Imię w formie łacińskiej znane w Polsce od XII wieku, w postaci spolonizowanej od XIV wieku.

Pielgrzymowski - od imienia Pielgrzym, to od łacińskiego Peregrinus, to od apelatywu peregrinus obcy, cudzoziemski’. Imię w formie łacińskiej znane w Polsce od XII wieku, w postaci spolonizowanej od XIV wieku.

Pielgrzynowski - od imienia Pielgrzym, to od łacińskiego Peregrinus, to od apelatywu peregrinus obcy, cudzoziemski’. Imię w formie łacińskiej znane w Polsce od XII wieku, w postaci spolonizowanej od XIV wieku.

Pielica - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielich - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielicha - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielichata - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielichaty - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielichiewicz - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielichota - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielichowicz - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielichowski - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielicki - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pieliczak - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielikowski - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielin - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pieliniak - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pieliński - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielis - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pieliszko - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielka - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielkiewicz - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielnia - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielniak - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielnicki - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielnik - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielniok - (Śl) od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielo - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pieloch - 1483 od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielocha - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielodz - od litewskiej nazwy osobowej Peludaitis, ta od pelugi, peludis ‘miejsce, gdzie sypią się plewy; sito do przesiewania plew’.

Pielok - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielonek - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielorz - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielosiak - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielosz - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pieloszczyk - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielot - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pieloth - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielowski - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielsiak - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielsiek - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielski - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielsz - 1400 od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielszek - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielszyk - 1389 od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pieluch - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieluch ‘plotkarz’.

Pielucha - 1379 od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieluch ‘plotkarz’ lub od pielucha.

Pieluchnik - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieluch ‘plotkarz’.

Pieluchowski - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieluch ‘plotkarz’ lub od pielucha.

Pielucki - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieluch ‘plotkarz’ lub od pielucha.

Pieluczenko - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieluch ‘plotkarz’ lub od pielucha.

Pieluk - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielusiński - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielusz - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pieluszczak - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pieluszek - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pieluszewski - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pieluszkowski - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pieluszyński - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pieluś - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielut - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pieluzek - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielużek - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pielwa - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pieła - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Piełach - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Piełachowski - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Piełarczyk - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Piełas - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Piełat - od nazwy osobowej Piłat, znanej z Nowego Testamentu, przenośnie ‘niesprawiedliwy sędzia; człowiek, który nie chce brać odpowiedzialności’.

Piełka - 1679 od piła, pilić.

Piełka - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Piełko - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Piełkosz - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Piełot - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Piełowski - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Piełuć - od litewskiej nazwy osobowej Peludaitis, ta od pelugi, peludis ‘miejsce, gdzie sypią się plewy; sito do przesiewania plew’.

Piełuć - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Piełudz - od litewskiej nazwy osobowej Peludaitis, ta od pelugi, peludis ‘miejsce, gdzie sypią się plewy; sito do przesiewania plew’.

Piełudź - od litewskiej nazwy osobowej Peludaitis, ta od pelugi, peludis ‘miejsce, gdzie sypią się plewy; sito do przesiewania plew’.

Piełunowicz - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Piełutowski - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.

Pienak - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pienążek - 1279 od pieniążek ‘drobny pieniądz’.

Pienc - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piencek - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pienciak - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piencikiewicz - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pienczak - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pienczakowski - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pienczek - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pienczewski - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pienczk - (Pom) od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pienczke - (Pom) od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pienczkowski - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pienczuk - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pienczyk - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pienczykowski - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pienczyn - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pienda - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piendak - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piendel - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piendel - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Piendor - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piendras - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piendraszak - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piendyk - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piendziak - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piendzioch - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Pienga - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Pienia - 1645 od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’; od pienia ‘pieniactwo’.

Pieniaca - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’; od pienia ‘pieniactwo’.

Pieniach - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’; od pienia ‘pieniactwo’.

Pieniacha - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’; od pienia ‘pieniactwo’.

Pieniacki - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’; od pienia ‘pieniactwo’.

Pieniacy - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’; od pienia ‘pieniactwo’.

Pieniaha - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’; od pienia ‘pieniactwo’.

Pieniajew - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’; od pienia ‘pieniactwo’.

Pieniak - 1365 od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’; od pienia ‘pieniactwo’.

Pieniaka - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’; od pienia ‘pieniactwo’.

Pieniakiewicz - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’; od pienia ‘pieniactwo’.

Pieniakowski - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’; od pienia ‘pieniactwo’.

Pieniał - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieniałek - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieniarski - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pienias - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieniaszek - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieniaszk - (Śl) od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieniaszko - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieniaż - od pieniądz.

Pieniażak - od pieniądz.

Pieniażek - od pieniądz.

Pieniażkiewicz - od pieniądz.

Pieniażkowski - od pieniądz.

Pieniąca - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieniący - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’; od pieniący.

Pieniący-Pieniążek - złożenia brak; Pieniący od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’; od pieniący; Pieniążek 1279 od pieniądz, pieniążek ‘drobny pieniądz’.

Pieniądz - od pieniądz.

Pieniądzok - (Śl) od pieniądz.

Pieniądź - od pieniądz.

Pieniąrz - od pieniądz.

Pieniąs - od pieniądz.

Pieniąszczak - od pieniądz.

Pieniąszczuk - od pieniądz.

Pieniązek - od pieniądz.

Pieniązkiewicz - od pieniądz.

Pieniążak - od pieniądz.

Pieniążczak - od pieniądz.

Pieniążczuk - od pieniądz.

Pieniążek - 1279 od pieniądz, pieniążek ‘drobny pieniądz’.

Pieniążek-Odrowąż - złożenia brak; Pieniążek 1279 od pieniądz, pieniążek ‘drobny pieniądz’; Odrowąż 1400 od nazwy miejscowej Odrowąż (kilka wsi).

Pieniążk - (Pom) od pieniądz.

Pieniążka - od pieniądz.

Pieniążki - od pieniądz.

Pieniążkiewicz - od pieniądz.

Pieniążko - 1387 od pieniądz.

Pieniążkowski - 1608 od nazwy miejscowej Pieniążkowice (nowosądeckie, gmina Czarny Dunajec).

Pieniążkowski - 1698 od pieniądz.

Pieniążna - od pieniądz.

Pienic - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pienicki - 1626 od nazwy miejscowej Pienice (ostrołęckie, gmina Krasnosielc)

Pieniecki - od nazwy miejscowej Pienice (ostrołęckie, gmina Krasnosielc)

Pieniek - 1449 od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pienierski - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieniewski - od nazwy miejscowej Pień (kilka wsi).

Pienieżna - od pieniądz.

Pienieżniak - od pieniądz.

Pienieżnik - od pieniądz.

Pienieżny - od pieniądz.

Pieniężak - od pieniądz.

Pieniężek - od pieniądz.

Pieniężkowski - od pieniądz.

Pieniężna - od pieniądz.

Pieniężnik - 1494 od pieniądz; pieniężnik ‘człowiek trudniący się wyrobem pieniędzy’.

Pieniężny - 1488 od pieniądz (od przymiotnika pieniężny).

Pienig - (Pom) od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pienik - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pienikarczyk - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pienikarski - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pienikiewicz - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pienikosz - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieninka - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pienińdz - od pieniądz.

Pieniński - od nazwy pasma górskiego Pieniny.

Pienio - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieniok - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pienionske - od pieniądz.

Pienionzek - (Pom) od pieniądz.

Pienionżek - (Pom) od pieniądz.

Pieniowski - od nazwy miejscowej Pień (kilka wsi).

Pienióżek - od pieniądz.

Pieniuk - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieniuta - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pienkes - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pienkiewicz - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pienko - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pienkos - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pienkosz - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pienkoś - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pienkowicz - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pienkowski - od nazw miejscowych Pieńko, Pieńkowo (kilka wsi).

Pienkus - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pienschke - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pienszka - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pienszke - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pient - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pienta - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pientak - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piental - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pientara - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pientarski - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pientek - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pientel - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pientera - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pientka - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pientko - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pientkowski - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pientnik - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pientok - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pientos - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pientosa - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pień - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieńciak - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pieńcioszko - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pieńczak - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieńczakowski - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieńczewski - od nazwy miasta Pińczów, dawniej Pędziców (kieleckie).

Pieńczuk - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieńczykowski - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieńczyn - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieńczyński - od od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieńdak - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Pieńdyk - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Pieńdzia - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Pieńdziak - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Pieńkawa - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieńkiewicz - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieńkny - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pieńko - 1446 od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieńkos - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieńkosz - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieńkoś - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieńkow - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieńkowicz - 1304 od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieńkowski - 1398 od nazw miejscowych Pieńko, Pieńkowo (kilka wsi).

Pieńkus - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieńkusz - od pień ‘zdrewniała łodyga drzewa’, pienić się, przenośnie ‘złościć się, gniewać; procesować się’.

Pieński - 1697 od nazwy miejscowej Pień (kilka wsi).

Pieńtoń - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pieper - od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Piepier - od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Piepiera - od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Piepierenko - od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Piepiora - od przepiora, przepiórka, przepierzyca ‘gatunek ptaka’; czasem od przepierać.

Piepiorka - od przepiora, przepiórka, przepierzyca ‘gatunek ptaka’; czasem od przepierać.

Piepióra - od przepiora, przepiórka, przepierzyca ‘gatunek ptaka’; czasem od przepierać.

Piepiórka - od przepiora, przepiórka, przepierzyca ‘gatunek ptaka’; czasem od przepierać.

Piepiórkowski - od przepiora, przepiórka, przepierzyca ‘gatunek ptaka’; czasem od przepierać.

Piepiórski - od przepiora, przepiórka, przepierzyca ‘gatunek ptaka’; czasem od przepierać.

Piepiórzyński - od przepiora, przepiórka, przepierzyca ‘gatunek ptaka’; czasem od przepierać.

Piepruczuk - od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Piepryk - od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Pieprz - 1400 od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Pieprzak - od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Pieprzan - od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Pieprzca - od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Pieprzk - od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Pieprzka - od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Pieprzko - od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Pieprzkowski - od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Pieprzna - od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Pieprznik - od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Pieprzny - od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Pieprzowski - od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Pieprzyca - od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Pieprzycki - od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Pieprzyk - (Wlkp) od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Pieprzykowski - od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Pieprzyna - od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Pieprzyny - od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Pieprzyński - od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Pieprzytza - (Pom) od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Piepszka - od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Piepsznik - od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Piepszyca - od pieprz ‘gatunek rośliny, przyprawa.

Pier - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Piera - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierach - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieracki - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieradzki - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieran - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieranek - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieranowicz - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierań - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierańczyk - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierański - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierarczyk - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierard - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierarski - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieras - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierasiewicz - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierasik - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieraska - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieraszewski - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierc - od staropolskiego pierca ‘rzecznik, zastępca procesowy’.

Pierca - 1615 od staropolskiego pierca ‘rzecznik, zastępca procesowy’.

Piercewicz - od staropolskiego pierca ‘rzecznik, zastępca procesowy’.

Piercha - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierchala - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierchalla - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierchalski - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierchaluk - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierchała - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierchałka - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierchaty - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierchlak - 1792 od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierchoła - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierchorowicz - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierchurowicz - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Piercy - od staropolskiego pierca ‘rzecznik, zastępca procesowy’.

Pierczak - od staropolskiego pierca ‘rzecznik, zastępca procesowy’.

Pierczatko - od staropolskiego pierca ‘rzecznik, zastępca procesowy’.

Pierczek - od staropolskiego pierca ‘rzecznik, zastępca procesowy’.

Pierczewski - od staropolskiego pierca ‘rzecznik, zastępca procesowy’.

Pierczyk - od staropolskiego pierca ‘rzecznik, zastępca procesowy’.

Pierczyński - od staropolskiego pierca ‘rzecznik, zastępca procesowy’.

Pierdak - 1414 od pierdzieć, ze staropolskiego pirdzieć, gwarowego pardać ‘oddawać gazy’.

Pierdała - 1564 od pierdzieć, ze staropolskiego pirdzieć, gwarowego pardać ‘oddawać gazy’.

Pierdas - od pierdzieć, ze staropolskiego pirdzieć, gwarowego pardać ‘oddawać gazy’.

Pierdek - 1489 od pierdzieć, ze staropolskiego pirdzieć, gwarowego pardać ‘oddawać gazy’; od pierdek ‘smarkacz, śmierdziel’.

Pierdel - od pierdzieć, ze staropolskiego pirdzieć, gwarowego pardać ‘oddawać gazy’.

Pierdola - od pierdzieć, ze staropolskiego pirdzieć, gwarowego pardać ‘oddawać gazy’.

Pierdolla - od pierdzieć, ze staropolskiego pirdzieć, gwarowego pardać ‘oddawać gazy’.

Pierdoła - 1618 od pierdzieć, ze staropolskiego pirdzieć, gwarowego pardać ‘oddawać gazy’.

Pierdoń - 1497 od pierdzieć, ze staropolskiego pirdzieć, gwarowego pardać ‘oddawać gazy’.

Pierdos - od pierdzieć, ze staropolskiego pirdzieć, gwarowego pardać ‘oddawać gazy’.

Pierdzanek - 1595 od pierdzieć, ze staropolskiego pirdzieć, gwarowego pardać ‘oddawać gazy’.

Pierdziak - 1620 od pierdzieć, ze staropolskiego pirdzieć, gwarowego pardać ‘oddawać gazy’.

Pierdziakowic - 1496-97 od pierdzieć, ze staropolskiego pirdzieć, gwarowego pardać ‘oddawać gazy’.

Pierdziączka - 1443 od pierdzieć, ze staropolskiego pirdzieć, gwarowego pardać ‘oddawać gazy’.

Pierdzioch - 1479 od pierdzieć, ze staropolskiego pirdzieć, gwarowego pardać ‘oddawać gazy’.

Pierdzioł - od pierdzieć, ze staropolskiego pirdzieć, gwarowego pardać ‘oddawać gazy’.

Pierdziwoł - od pierdzieć, ze staropolskiego pirdzieć, gwarowego pardać ‘oddawać gazy’.

Pierdziwół - XVII w. od pierdzieć, ze staropolskiego pirdzieć, gwarowego pardać ‘oddawać gazy’.

Pierechała - 1429 od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierechałka - 1748 od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierechod - od przechodzień ‘człowiek przechodzący’.

Pierechód - od przechodzień ‘człowiek przechodzący’.

Pierednia - od przedni ‘stojący na czele’.

Pierednik - od przedni ‘stojący na czele’.

Pieregończuk - (z fonetyką wschodniosłowiańską) od przegonić, przegon ‘przepędzanie bydła’.

Pieregończyk - (z fonetyką wschodniosłowiańską) od przegonić, przegon ‘przepędzanie bydła’.

Pieregorólka - od pierzga ‘pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i zlepiony miodem’, pirzgać ‘uciekać’.

Piereguda - od pierzga ‘pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i zlepiony miodem’, pirzgać ‘uciekać’.

Pieregut - od pierzga ‘pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i zlepiony miodem’, pirzgać ‘uciekać’.

Pierek - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Piereński - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierewicz - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierewoś - ( z fonetyką wschodniosłowiańską) od przewoźny ‘ten, co przewozi, związany z przwozem’, przewozić; od przewoźnik.

Pierewoz - ( z fonetyką wschodniosłowiańską) od przewoźny ‘ten, co przewozi, związany z przwozem’, przewozić; od przewoźnik.

Pierewoźniak - ( z fonetyką wschodniosłowiańską) od przewoźny ‘ten, co przewozi, związany z przwozem’, przewozić; od przewoźnik.

Pierewóz - ( z fonetyką wschodniosłowiańską) od przewoźny ‘ten, co przewozi, związany z przwozem’, przewozić; od przewoźnik.

Pierga - od pierzga ‘pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i zlepiony miodem’, pirzgać ‘uciekać’.

Piergalski - od pierzga ‘pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i zlepiony miodem’, pirzgać ‘uciekać’.

Piergas - od pierzga ‘pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i zlepiony miodem’, pirzgać ‘uciekać’.

Piergies - od pierzga ‘pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i zlepiony miodem’, pirzgać ‘uciekać’.

Piergieś - od pierzga ‘pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i zlepiony miodem’, pirzgać ‘uciekać’.

Piergół - od pierzga ‘pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i zlepiony miodem’, pirzgać ‘uciekać’.

Pierguda - od pierzga ‘pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i zlepiony miodem’, pirzgać ‘uciekać’.

Pierka - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierkiel - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierkielewicz - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierko - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierkos - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierkoś - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierkowski - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierków - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierlak - od perła, od gwarowego pierła ‘perła’.

Pierlejewski - od perła, od gwarowego pierła ‘perła’.

Pierlijewski - od perła, od gwarowego pierła ‘perła’.

Pierlik - od perła, od gwarowego pierła ‘perła’.

Pierlikiewicz - od perła, od gwarowego pierła ‘perła’.

Pierlok - od perła, od gwarowego pierła ‘perła’.

Pierlot - od pierłat ‘piernat’, od gwarowego pierłacina ‘stara pierzyna’.

Pierłach - od perła, od gwarowego pierła ‘perła’.

Pierłat - od pierłat ‘piernat’, od gwarowego pierłacina ‘stara pierzyna’.

Piermanicki - od piernacz ‘buława oficerów kozackiech’.

Piernac - od piernacz ‘buława oficerów kozackiech’.

Piernacki - od piernacz ‘buława oficerów kozackiech’.

Piernacz - od piernacz ‘buława oficerów kozackiech’.

Piernaczyk - od piernacz ‘buława oficerów kozackiech’.

Piernać - od piernacz ‘buława oficerów kozackiech’.

Piernak - 1432 od pierny ze staropolskiego ‘przyprawiny pieprzem’, także ‘komornik dworu królewskiego’, może też od pierdnąć.

Piernak - od piernacz ‘buława oficerów kozackiech’.

Piernała - od pierny ze staropolskiego ‘przyprawiny pieprzem’, także ‘komornik dworu królewskiego’, może też od pierdnąć.

Piernarczyk - od piernacz ‘buława oficerów kozackiech’.

Piernasz - 1461 od pierny ze staropolskiego ‘przyprawiny pieprzem’, także ‘komornik dworu królewskiego’, może też od pierdnąć.

Pierniak - od piernik ‘rodzaj ciasta’.

Pierniakarski - od piernik ‘rodzaj ciasta’.

Piernicki - od piernik ‘rodzaj ciasta’.

Pierniczek - 1640 od piernik ‘rodzaj ciasta’.

Pierniczyk - od piernik ‘rodzaj ciasta’.

Piernik - 1644 od piernik ‘rodzaj ciasta’.

Piernikacz - od piernik ‘rodzaj ciasta’.

Piernikarczy - od piernik ‘rodzaj ciasta’.

Piernikarczyk - od piernik ‘rodzaj ciasta’.

Piernikarski - od piernik ‘rodzaj ciasta’.

Piernikarz - od piernik ‘rodzaj ciasta’.

Piernikiewicz - od piernik ‘rodzaj ciasta’.

Piernikorczyk - od piernik ‘rodzaj ciasta’.

Piernikorz - (Śl) od piernik ‘rodzaj ciasta’.

Piernikosz - od piernik ‘rodzaj ciasta’.

Piernikowski - od piernik ‘rodzaj ciasta’.

Piernitzki - od piernik ‘rodzaj ciasta’.

Piernoł - od pierny ze staropolskiego ‘przyprawiny pieprzem’, także ‘komornik dworu królewskiego’, może też od pierdnąć.

Pierny - 1483 od pierny ze staropolskiego ‘przyprawiny pieprzem’, także ‘komornik dworu królewskiego’, może też od pierdnąć.

Pierog - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pieroga - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pierogończuk - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pierogow - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pierogowicz - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pierogowski - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pieron - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Pieronczyk - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Pieronek - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Pieroniek - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Pieroniewicz - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Pieronik - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Pieronkiewicz - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Pieronowski - od nazwy miejscowej Piorunów (kilka wsi).

Pieroń - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Pierończyk - 1774 od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Pieroński - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Pieros - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierosz - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieroszczuk - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieroszek - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieroszewski - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieroszkiewicz - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieroszków - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieroś - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierośkiewicz - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierow - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierowek - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierowicz - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierowkiewicz - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierowski - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierożak - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pierożek - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pierożkiewicz - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pierożko - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pierożyński - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pieróg - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pierógowski - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Piers - od piersi ‘przednia górna część tułowia’.

Piersa - od piersi ‘przednia górna część tułowia’.

Pierschalik - od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Pierschalski - od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Pierschkalla - od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Pierscicha - od pierścień, pierścionek.

Pierscieniak - od pierścień, pierścionek.

Pierscieniewicz - od pierścień, pierścionek.

Piersciński - od pierścień, pierścionek.

Pierscionek - od pierścień, pierścionek.

Piersia - od piersi ‘przednia górna część tułowia’.

Piersiak - od piersi ‘przednia górna część tułowia’.

Piersiala - od piersi ‘przednia górna część tułowia’.

Piersiała - od piersi ‘przednia górna część tułowia’.

Piersicki - od piersi ‘przednia górna część tułowia’.

Piersiecki - od piersi ‘przednia górna część tułowia’.

Piersinka - od piersi ‘przednia górna część tułowia’.

Piersiński - od piersi ‘przednia górna część tułowia’.

Piersionowski - od piersi ‘przednia górna część tułowia’.

Pierska - od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Pierskala - od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Pierskalla - od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Pierskała - od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Pierskła - od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Pierskoła - od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Pierso - od piersi ‘przednia górna część tułowia’.

Piersza - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Piersza - od pierszeć ‘prószyć’.

Pierszak - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Pierszalik - 1569 od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Pierszalik - od pierszeć ‘prószyć’.

Pierszalski - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Pierszalski - od pierszeć ‘prószyć’.

Pierszał - 1542 od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Pierszała - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Pierszała - od pierszeć ‘prószyć’.

Pierszałka - 1566 od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Pierszało - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Pierszało - od pierszeć ‘prószyć’.

Pierszałowicz - 1676 od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Pierszanka - od pierszeć ‘prószyć’.

Pierszanko - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Pierszchalski - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierszchała - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierszczyński - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Pierszewski - od pierszeć ‘prószyć’.

Pierszkala - od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Pierszkalski - od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Pierszkała - od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Pierszke - (Śl) od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Pierszkiewicz - od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Piersztal - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Pierszukiewicz - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Pierścianiak - od pierścień, pierścionek.

Pierścianowski - od pierścień, pierścionek.

Pierściański - od pierścień, pierścionek.

Pierściecki - od pierścień, pierścionek.

Pierściemiak - od pierścień, pierścionek.

Pierściemienko - od pierścień, pierścionek.

Pierścieniak - od pierścień, pierścionek.

Pierścienicki - od pierścień, pierścionek.

Pierścienienko - od pierścień, pierścionek.

Pierścieniewicz - od pierścień, pierścionek.

Pierścieniewski - od pierścień, pierścionek.

Pierścień - od pierścień, pierścionek.

Pierścieński - od pierścień, pierścionek.

Pierściewski - od pierścień, pierścionek.

Pierścinek - od pierścień, pierścionek.

Pierściniak - od pierścień, pierścionek.

Pierściński - od pierścień, pierścionek.

Pierścionek - od pierścień, pierścionek.

Pierścionko - od pierścień, pierścionek.

Pierścionkowski - od pierścień, pierścionek.

Pierścionowski - od pierścień, pierścionek.

Piert - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertak - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertakowski - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’

Piertalski - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertas - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertasiak - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertasik - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertasiński - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertaszek - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertaszewski - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertaszkiewicz - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertaszko - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertaś - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertkiewicz - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertona - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertoń - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertow - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertowicz - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertrzak - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertrzykowski - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertucha - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertulewicz - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertus - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertusiak - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertusiewicz - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertuszewicz - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertuszewski - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertuszka - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertuszkiewicz - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertuszko - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertuszyński - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertych - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piertyga - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Pieruch - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierucha - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierucki - 1568 od nazwy miejscowej Pieruty (KrW).

Pierucki - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieruczuk - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieruć - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierudzki - od nazwy miejscowej Pieruty (KrW).

Pierug - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pierun - 1443 od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Pierunak - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Pierunek - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Pierunkiewicz - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Pierunow - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Pierunowicz - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Pierunowski - od nazwy miejscowej Piorunów (kilka wsi).

Pieruń - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Pieruński - 1616 od nazwy miejscowej Piorunka (nowosądeckie, gmina Krynica).

Pieruschka - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieruszczak - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieruszek - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieruszewski - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieruszka - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieruszkaniec - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieruszyńska - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieruś - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieruta - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierutowski - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierużek - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pierużka - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pierużyński - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pierwakow - od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pierwanicki - od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pierwazow - od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pierweła - od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pierweniecki - od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pierwicki - od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pierwienia - od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pierwieniec - od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pierwieniecki - od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pierwienienko - od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pierwienis - od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pierwiniecki - od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pierwinienko - od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pierwiński - od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pierwoch - od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pierwocha - 1789 od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pierwocki - od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pierwoła - od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pierwonicki - od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pierwoszkiewicz - od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pierwota - od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pierwszka - od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pierwszy - od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pierwuszow - od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pieryczuk - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieryka - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieryni - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pieryszcz - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierz - 1793 od pierze ‘pióra’.

Pierza - od pierze ‘pióra’.

Pierzacki - od pierze ‘pióra’.

Pierzak - od pierze ‘pióra’.

Pierzakowski - od pierze ‘pióra’.

Pierzalski - od pierze ‘pióra’.

Pierzała - od pierze ‘pióra’.

Pierzan - od pierze ‘pióra’.

Pierzanka - od pierze ‘pióra’.

Pierzankowski - od pierze ‘pióra’.

Pierzanowski - od pierze ‘pióra’.

Pierzański - od pierze ‘pióra’.

Pierzca - od staropolskiego pierca ‘rzecznik, zastępca procesowy’.

Pierzcała - od staropolskiego pierca ‘rzecznik, zastępca procesowy’.

Pierzcha - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchajło - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchala - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchalewski - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchalski - 1778 od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchał - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchała - 1429 od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchałka - 1748 od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchałko - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchało - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchałowski - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchały - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchanka - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchanowski - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchat - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchata - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchatka - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchawka - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchawski - 1559 od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchlewicz - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchlewski - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchliński - 1579 od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchła - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchniak - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchnica - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchnicki - 1539 od nazwy miejscowej Pierzchnica (kilka wsi).

Pierzchnicki - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzcholski - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchoła - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchot - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchowka - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzchowski - od nazwy miejscowej Pierzchowice (elbląskie, gmina Mikołajki Pomorskie).

Pierzchowski - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzcieniewski - od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Pierzciński - od staropolskiego pierca ‘rzecznik, zastępca procesowy’.

Pierzczała - od staropolskiego pierca ‘rzecznik, zastępca procesowy’.

Pierzecki - od pierze ‘pióra’.

Pierzegalski - od pierzga ‘pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i zlepiony miodem’, pirzgać ‘uciekać’.

Pierzewski - od pierze ‘pióra’.

Pierzga - 1698 od pierzga ‘pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i zlepiony miodem’, pirzgać ‘uciekać’.

Pierzgalski - od pierzga ‘pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i zlepiony miodem’, pirzgać ‘uciekać’.

Pierzgała - od pierzga ‘pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i zlepiony miodem’, pirzgać ‘uciekać’.

Pierzina - (Śl) od pierze ‘pióra’.

Pierzkalski - od pierzchać ‘uciekać, znikać’

Pierzkała - od pierzchać ‘uciekać, znikać’

Pierzkiewicz - od pierze ‘pióra’.

Pierzko - od pierze ‘pióra’.

Pierzkowski - od pierze ‘pióra’.

Pierzniak - od pierny ze staropolskiego ‘przyprawiny pieprzem’, także ‘komornik dworu królewskiego’, może też od pierdnąć.

Pierznik - od pierny ze staropolskiego ‘przyprawiny pieprzem’, także ‘komornik dworu królewskiego’, może też od pierdnąć.

Pierzonka - 1415 od pierze ‘pióra’.

Pierzowicz - od pierze ‘pióra’.

Pierzowski - od pierze ‘pióra’.

Pierzyca - od pierze ‘pióra’.

Pierzycki - od pierze ‘pióra’.

Pierzyk - od pierze ‘pióra’.

Pierzykoszula - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pierzykowski - od pierze ‘pióra’.

Pierzyło - od pierze ‘pióra’.

Pierzyna - 1454 od pierze ‘pióra’; od pierzyna ‘wsyp wypełniony pierzem służący do przykrywania się’.

Pierzyniak - od pierze ‘pióra’.

Pierzynka - 1474 od pierze ‘pióra’; od pierzynka.

Pierzynkowski - od pierze ‘pióra’.

Pierzynowski - od pierze ‘pióra’.

Pierzyński - od pierze ‘pióra’.

Pierzyrak - od pierze ‘pióra’.

Pierżak - od pierze ‘pióra’.

Pierżyło - od pierze ‘pióra’.

Pies - 1409 od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesak - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesakowski - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesch - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Pieschalski - od pierzchać ‘uciekać, znikać’

Pieschek - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Pieschel - od pierzchać ‘uciekać, znikać’

Pieschkalla - od pierzchać ‘uciekać, znikać’

Piescik - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piescikowski - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piesciński - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piescioch - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piesciuk - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piesczek - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesczyński - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesecki - od nazw miejscowych Piasek, Piaski (częste).

Piesek - 1476 od pies, od nazwy osobowej Piesz; od piesek.

Piesewicz - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesiada - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesiak - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesiakowski - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesiaków - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesiałek - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesiecki - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesiek - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesielski - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesiewicz - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesik - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesikowski - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesiński - od nazwy miejscowej Piesienica, dawniej Piseinica (gdańskie, gmina Zblewo).

Piesiński - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesio - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesior - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesiuk - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesiuł - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesiur - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesiura - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Pieskacz - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Pieskaczuk - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Pieske - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Pieskiewicz - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesko - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Pieskot - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Pieskow - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Pieskowicz - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Pieskowski - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Pieskuł - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Piesla - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Piesla - od pieślak ‘stary grzyb’.

Pieslak - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieslak - od pieślak ‘stary grzyb’.

Piesniakiewicz - od pieśnik ‘pieśniarz’.

Piesniewski - od pieśnik ‘pieśniarz’.

Piesocki - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Piesowicz - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Piesta - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piestak - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piestek - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piesto - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piestra - od piestrak, piestrzak, piestrzenica ‘grzyb trujący’.

Piestrak - od piestrak, piestrzak, piestrzenica ‘grzyb trujący’.

Piestrakiewicz - od piestrak, piestrzak, piestrzenica ‘grzyb trujący’.

Piestrakow - od piestrak, piestrzak, piestrzenica ‘grzyb trujący’.

Piestriakow - od piestrak, piestrzak, piestrzenica ‘grzyb trujący’.

Piestricow - od piestrak, piestrzak, piestrzenica ‘grzyb trujący’.

Piestroch - od piestrak, piestrzak, piestrzenica ‘grzyb trujący’.

Piestroń - od piestrak, piestrzak, piestrzenica ‘grzyb trujący’.

Piestroszewicz - od piestrak, piestrzak, piestrzenica ‘grzyb trujący’.

Piestrucha - od piestrak, piestrzak, piestrzenica ‘grzyb trujący’.

Piestrycowski - od piestrak, piestrzak, piestrzenica ‘grzyb trujący’.

Piestrzak - od piestrak, piestrzak, piestrzenica ‘grzyb trujący’.

Piestrzanek - od piestrak, piestrzak, piestrzenica ‘grzyb trujący’; od piestrzanek ‘pierścionek’.

Piestrzeniewicz - od piestrak, piestrzak, piestrzenica ‘grzyb trujący’.

Piestrzeniewski - od piestrak, piestrzak, piestrzenica ‘grzyb trujący’.

Piestrzewicz - od piestrak, piestrzak, piestrzenica ‘grzyb trujący’.

Piestrzewski - od piestrak, piestrzak, piestrzenica ‘grzyb trujący’.

Piestrzonek - od piestrak, piestrzak, piestrzenica ‘grzyb trujący’; od piestrzanek ‘pierścionek’.

Piestrzych - 1435 od piestrak, piestrzak, piestrzenica ‘grzyb trujący’.

Piestrzyk - od piestrak, piestrzak, piestrzenica ‘grzyb trujący’.

Piestrzykowski - od piestrak, piestrzak, piestrzenica ‘grzyb trujący’.

Piestrzyniewicz - od piestrak, piestrzak, piestrzenica ‘grzyb trujący’.

Piestrzynkiewicz - od piestrak, piestrzak, piestrzenica ‘grzyb trujący’.

Piestrzyński - od piestrak, piestrzak, piestrzenica ‘grzyb trujący’.

Piesturek - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piesunek - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesunicz - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesyk - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Piesz - 1365 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Piesza - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszak - 1394 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszakowski - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszaków - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszal - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszalka - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszalski - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszała - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszałka - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszanowski - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszański - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszawski - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszchalski - od pierzchać ‘uciekać, znikać’

Pieszchała - od pierzchać ‘uciekać, znikać’

Pieszchawka - od pierzchać ‘uciekać, znikać’

Pieszcz - 1425 od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczachowicz - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczak - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczako - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczalski - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczałka - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczaniuk - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczański - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczatowski - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczek - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczeminko - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczenienko - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczeniewski - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczenik - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczewski - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczoch - 1400 od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczochowicz - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczok - (Śl) od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczoła - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczot - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczota - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczowski - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczuch - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczuk - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczurykow - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczyk - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczykowski - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszczyński - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieszek - 1400 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszel - 1404 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszewicz - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszewski - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszka - 1494 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszkala - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszkalla - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszkalski - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszkała - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszke - (Pom) od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszkin - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszko - 1316 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszkow - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszkowiak - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszkowski - od nazwy miejscowej Pieszkowo (olsztyńskie, gmina Górowo Iławeckie).

Pieszkór - od białoruskiego pieškor ‘piechur’.

Pieszkur - od białoruskiego pieškor ‘piechur’.

Pieszkura - od białoruskiego pieškor ‘piechur’.

Pieszlewicz - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszowicz - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszur - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszura - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszy - 1407 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszyca - 1369 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszych - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszyk - 1388 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszyniak - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieszyński - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieś - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieściak - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieścich - 1444 od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieścicha - 1397 od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieścicki - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieściemienko - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieścik - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieścikowski - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieścimienko - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieściński - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieścio - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieścioch - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieściuk - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieścka - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieśczuk - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieśćkiewicz - od pieścić ‘okazywać komuś czułość’.

Pieśkiewicz - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieśko - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieśkow - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieśkowski - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Pieśla - od pieślak ‘stary grzyb’.

Pieślak - od pieślak ‘stary grzyb’.

Pieśle - od pieślak ‘stary grzyb’.

Pieślewicz - od pieślak ‘stary grzyb’.

Pieślewski - od pieślak ‘stary grzyb’.

Pieśluk - od pieślak ‘stary grzyb’.

Pieśniak - od pieśnik ‘pieśniarz’.

Pieśniakiewicz - od pieśnik ‘pieśniarz’.

Pieśniakowski - od pieśnik ‘pieśniarz’.

Pieśniarski - od pieśnik ‘pieśniarz’.

Pieśnierowicz - od pieśnik ‘pieśniarz’.

Pieśniewski - od pieśnik ‘pieśniarz’.

Pieśnik - 1560 od pieśnik ‘pieśniarz’.

Pieśnikowski - od pieśnik ‘pieśniarz’.

Pieśnin - od pieśnik ‘pieśniarz’.

Piet - 1443 od imion na Piet-, typu Pietr.

Pieta - 1443 od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietach - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietak - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietakiewicz - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietakowicz - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietal - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietala - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietanek - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietar - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietarek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietars - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietarszek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietarszewski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietarzak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietas - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietasik - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietaszewski - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietaś - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietcold - od niemieckiej nazwy osobowej Pätzold, ta od imienia Petrus.

Pietcyk - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietczak - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietczyc - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietczyk - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietek - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pieter - 1589 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietera - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pieterak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pieterczak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pieterczyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pieterek - 1514 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pieterk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pieterk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pieterka - 1401 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pieterkiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pieterwas - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pieterwaś - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pieteszko - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietetrzak - od imion na Piet-, typu Pietr.

Piethe - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietielski - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietierczuk - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietka - 1393 od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietke - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietkiel - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietkiewicz - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietkiewicz-Bregy - złożenia brak; Pietkiewicz od imion na Piet-, typu Pietr; Bregy od brzeg.

Pietkin - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietko - 1593 od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietkoń - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietkowicz - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietkowski - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietków - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietkum - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietkun - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietkuń - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietkus - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietlas - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietlicki - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietluch - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietlukiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietluszenko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietłun - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietna - od piętno ‘znamię’, od nazwy osobowej Piet.

Pietnaczko - od piętno ‘znamię’, od nazwy osobowej Piet.

Pietnaszewski - od piętno ‘znamię’, od nazwy osobowej Piet.

Pietneczko - od piętno ‘znamię’, od nazwy osobowej Piet.

Pietneczuk - od piętno ‘znamię’, od nazwy osobowej Piet.

Pietniak - od piętno ‘znamię’, od nazwy osobowej Piet.

Pietniakowski - od piętno ‘znamię’, od nazwy osobowej Piet.

Pietnica - od piętno ‘znamię’, od nazwy osobowej Piet.

Pietnicki - od piętno ‘znamię’, od nazwy osobowej Piet.

Pietniczenko - od piętno ‘znamię’, od nazwy osobowej Piet.

Pietniczka - od piętno ‘znamię’, od nazwy osobowej Piet.

Pietniczuk - od piętno ‘znamię’, od nazwy osobowej Piet.

Pietniewicz - od piętno ‘znamię’, od nazwy osobowej Piet.

Pietnik - od piętno ‘znamię’, od nazwy osobowej Piet.

Pietnocki - od piętno ‘znamię’, od nazwy osobowej Piet.

Pietnoczka - od piętno ‘znamię’, od nazwy osobowej Piet.

Pietnoczko - od piętno ‘znamię’, od nazwy osobowej Piet.

Pietnok - od piętno ‘znamię’, od nazwy osobowej Piet.

Pietnoń - od piętno ‘znamię’, od nazwy osobowej Piet.

Pietnowski - od piętno ‘znamię’, od nazwy osobowej Piet.

Pietnusewicz - od piętno ‘znamię’, od nazwy osobowej Piet.

Pieto - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietocha - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pieton - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietoń - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietor - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietorz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietosa - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietowski - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietr - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietra - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrach - 1396 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietracha - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietracho - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrachowicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrachowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietracki - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietracz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraczak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraczek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraczenko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraczko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraczuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraczyc - 1399 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraczyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraga - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrago - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraho - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraj - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrajczuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrajczyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrajewski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrajtis - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrajtys - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrak - 1375 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraka - 1396-97 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrakiejew - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrakiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrakow - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrakowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrakuniec - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietral - 1789 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrala - 1743 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietralczyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietralic - XV w. od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietralik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietralla - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietralski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrała - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrałaj - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietran - 1437 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietranczyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietranek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrangeli - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraniak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraniec - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietranies - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietranik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietranis - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraniś - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraniuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietranowicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrań - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrańczyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrański - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrarczyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrarka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrarzek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietras - 1714 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrasak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrasch - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrasek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrasewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrasiak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrasiak-Olszewski - złożenia brak; Pietrasiak od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter; Olszewski od nazw miejscowych Olszowa, Olszewo (częste).

Pietrasieński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrasiewicz - 1787 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrasik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrasina - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrasiński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrasiowicz - 1725 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrasiuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrass - (Śl) od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrasz - 1319 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraszak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraszczak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraszczew - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraszczuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraszczyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraszek - 1396-97 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraszenko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraszewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraszewski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraszewski - od nazwy miejscowej Piotraszówka, dziś Boguchwała (rzeszowskie, gmina Boguchwała).

Pietraszka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraszkiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraszko - 1446 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraszkowicz - 1499 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraszow - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraszowicz - 1395 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraszowski - 1431 od nazwy miejscowej Piotraszówka, dziś Boguchwała (rzeszowskie, gmina Boguchwała).

Pietraszuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraszun - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraszunas - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraszyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraszyn - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraszyński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraś - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraśkiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietratzki - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraus - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrauszka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrawski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietraz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrazka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrażycki - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrągowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrczak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrecki - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietreczek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietreczko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrej - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrek - XV w. od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietreniak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietreniak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietreniuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietreniuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrenko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrenko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietreń - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietreńczuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietreńko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietreszczuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietreszewski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietreszko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrewski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrich - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrikowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietriman - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrin - (Śl) od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrisiak - (Śl) od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietriszcze - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrkiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckichtakże Peter, Petir, Piter.

Pietrko - 1282 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrkowicz - 1450 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrkowski - 1395 od nazwy miejscowej Piotraszówka, dziś Boguchwała (rzeszowskie, gmina Boguchwała).

Pietrkowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietro - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroch - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrochowicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroczak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroczek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroczenik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroczenko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroczuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroczuk-Sajewicz - złożenia brak; Pietroczuk od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter; Sajewicz od podstaw Saj-, Szaj-, od imienia Isaj w dawnej Polsce wschodniej, od dawnego saja ‘mańkut’, saja, szaja ‘tkanina jedwabna’, od niemieckich nazw osobowych na Schei-.

Pietroczyniuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroć - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrojczyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrojć - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrok - (Śl) od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrokaj - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrokaniec - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrolewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrolewski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrolik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroliński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroła - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrołaj - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrołowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietron - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrona - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietronczyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietronek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroniec - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroniewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietronik - 1705 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroniuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietronkiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietronowicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroń - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrończuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrończyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietros - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrosek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrosewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrosiak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrosian - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrosiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrosik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrosiński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrosiów - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrosiuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrosz - 1398 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroszak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroszczenko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroszek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroszewski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroszka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroszkiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroszko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroszuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroszyn - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroszyński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietroś - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrow - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrowcew - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrowcow - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrowiak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrowicz - 1412 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrowiec - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrowski - 1391 od nazw miejscowych typu Piotrowice, Piotrów, też od imienia Piotr.

Pietrozela - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrożyński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrósiak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrószewski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrószka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrów - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrs - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrtzych - 1175 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruc - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrucenis - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrucewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruch - 1599 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrucha - 1614 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruchin - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruchow - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruchowicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruchowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruciak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrucianis - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrucień - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrucik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrucin - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrucki - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrucyn - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruczak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruczanis - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruczek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruczenia - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruczenik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruczeniuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruczenko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruczewski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruczik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruczna - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrucznik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruczny - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruczuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruczyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruczynik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruczyniuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruć - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruga - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruha - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruka - 1402-03 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrukaniec - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrukiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrukojc - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrukojć - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrukowicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrukowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrul - 1416 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrula - 1792 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrulacz - 1792 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrulanis - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrulczuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrulewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrulewski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrulicki - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruliński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrulla - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrulyński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruła - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrułan - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrułowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrun - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruna - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrunas - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrunek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruniak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruniec - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruniewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrunik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruniów - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrunkaniec - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrunko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrunowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruń - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruńko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrus - 1644 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrusa - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrusak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruschiński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruschka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrusewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrusiak - 1655 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrusiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrusik - 1600 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrusikiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrusin - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrusiński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrusiów - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrusiuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruskiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrusowicz - 1686 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrusz - 1314 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrusza - 1598 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszajtis - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszajtys - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszak - 1786 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszczak - 1687 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszczenik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszczenko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszczuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszczyk - 1704 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszczyński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszecki - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszek - 1452 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszenko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszeński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszewicz - 1605 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszewski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszka - 1398 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszkiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszkow - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszków - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszok - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszonek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszowicz - 1607 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszowski - 1731 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszów - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszun - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszyn - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruszyński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietruś - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrużek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrużyński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrwalski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryas - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryasz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryca - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrych - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrycha - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrychowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrycki - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryczek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryczenko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryczka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryczkiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryczko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryczuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryczyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryć - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryga - 1418 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrygała - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryja - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryjas - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryjasz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrykiejew - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrykiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrykow - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrykowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrykowski - od nazw miejscowych Pietrzykowice, Pietrzykowo (kilka wsi).

Pietryków - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryła - 1635 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryłka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryło - XVI w. od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryłowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryman - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrymek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrymowicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryna - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrynczak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrynek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryni - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryniak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrynicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryniecz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrynik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryniuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrynka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrynko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrynowicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryńczak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryńczyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryńko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryra - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrys - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrysiak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrysiński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryska - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrysko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrysz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryszak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryszcz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryszcze - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryszczew - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryszczow - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryszczyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryszek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryszew - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryszewski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryszka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryszko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryszo - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryszuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryszyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryszyn - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryszyński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietryś - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrza - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzacki - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzak - 1639 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzakiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzakowicz - 1761 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzakowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzal - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzala - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzał - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzała - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzałek - 1507 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzałkowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzałowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzan - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzaniak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzaniec - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzanik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzanko - 1444 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzański - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzaszek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzaszewski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzaszkiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzczak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzczyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzec - 1391 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzech1250 - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzej - 1204 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzejewicz - 1444 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzek - 1449 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzeka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzekiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzel - 1465 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzela - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzelin - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzeniak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzeniec - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzeniewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzeniuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzeń - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzeński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzesz - 1415 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzewski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzę - 1375 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzk - (Pom) od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzkała - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzkiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzkowicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzkowski - od nazwy miejscowej Piotraszówka, dziś Boguchwała (rzeszowskie, gmina Boguchwała).

Pietrzniak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrznik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzok - (Śl) od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzonka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzuczak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzukowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzyba - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzyca - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzycha - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzycki - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzyczka, m. - 1465 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzyczyc - 1418 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzyczyn - 1455 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzyga - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzyk - XII w. od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzyka - 1307 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzykąt - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzykiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzykolan - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzykolon - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzykoski - od nazw miejscowych Pietrzykowice, Pietrzykowo (kilka wsi).

Pietrzykowicz - 1223 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzykowiwiec - 1450 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzykowski - 1437 od nazw miejscowych Pietrzykowice, Pietrzykowo (kilka wsi).

Pietrzyków - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzyn - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzyna - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzyniak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzynowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzyński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzyrak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietrzyszyn - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietsch - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietschman - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietschmann - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietsek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietsz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietszak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietszczyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietszkiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietszman - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piettrzak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietuc - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietuch - 1399 od imion na Piet-, typu Pietr; od staroposkiego pietuch ‘kogut’.

Pietucha - 1438 od imion na Piet-, typu Pietr; od staroposkiego pietuch ‘kogut’.

Pietuchow - od imion na Piet-, typu Pietr; od staroposkiego pietuch ‘kogut’.

Pietuchowski - od imion na Piet-, typu Pietr; od staroposkiego pietuch ‘kogut’.

Pietulewicz - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietuła - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietun - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietuniak - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietunin - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietunow - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietunów - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietura - 1796 od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietus - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietusewicz - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietusz - 1384 od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietuszak - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietuszek - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietuszenko - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietuszewski - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietuszka - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietuszkiewicz - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietuszko - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietuszok - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietuszyński - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietuś - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietwalski - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietyna - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietyr - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pietyra - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietysz - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietyszuk - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pietz - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pietzel - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pietzka - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pietzke - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pietzko - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pietzkowski - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pietzner - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr Pietzonka

Pietzuch - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Pietżonka - od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piewa - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’.

Piewak - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’.

Piewarski - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’.

Piewca - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’; od piewca ‘śpiewak, pieśniarz’.

Piewcewicz - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’; od piewca ‘śpiewak, pieśniarz’.

Piewczew - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’; od piewca ‘śpiewak, pieśniarz’.

Piewczyński - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’; od piewca ‘śpiewak, pieśniarz’.

Piewecki - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’.

Piewek - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’.

Piewiacki - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’.

Piewiak - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’.

Piewiaszko - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’.

Piewicki - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’.

Piewiec - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’.

Piewiek - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’.

Piewień - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’.

Piewieszkis - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’.

Piewik - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’.

Piewiszkis - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’.

Piewiszkisz - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’.

Piewiszko - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’.

Piewka - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’.

Piewko - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’.

Piewniak - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’.

Piewniok - (Śl) od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’.

Piewszko - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’.

Piez - od pierze ‘pióra’.

Pieza - od pierze ‘pióra’.

Piezak - od pierze ‘pióra’.

Piezchała - od pierzchać ‘uciekać, znikać’

Piezga - (Śl) od pierzga ‘pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i zlepiony miodem’, pirzgać ‘uciekać’.

Piezgów - od pierzga ‘pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i zlepiony miodem’, pirzgać ‘uciekać’.

Pieziak - od pierze ‘pióra’.

Piezikowski - od pierze ‘pióra’.

Piezkowski - od pierze ‘pióra’.

Pież - od pierze ‘pióra’.

Pieżak - od pierze ‘pióra’.

Pieżel - od pierze ‘pióra’.

Pieżga - od pierzga ‘pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i zlepiony miodem’, pirzgać ‘uciekać’.

Pieżgalski - od pierzga ‘pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i zlepiony miodem’, pirzgać ‘uciekać’.

Pieżyński - od pierze ‘pióra’.

Pięcała - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pięcek - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pięch - od pięta, pięść.

Pięcha - od pięta, pięść.

Pięchnik - od pięta, pięść.

Pięciak - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pięcikiewicz - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pięcikowski - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pięcił - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pięciński - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pięciorak - od pięcioraki ‘pięć razy większy, składający się z pięciu części’.

Pięciorek - od pięcioraki ‘pięć razy większy, składający się z pięciu części’.

Pięcioszko - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pięciórek - od pięcioraki ‘pięć razy większy, składający się z pięciu części’.

Pięciul - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pięciurek - od pięcioraki ‘pięć razy większy, składający się z pięciu części’.

Pięckiewicz - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pięczak - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pięczek - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pięczk - (Pom) od pięta ‘tylna część stopy’.

Pięczka - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pięczkowski - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pięczykowski - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pięćkolan - 1793 od pięćkolan ‘gatunek rośliny pastewnej’.

Pięda - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piędak - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piędal - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piędel - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piędel - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’.

Piędka - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piędłowski - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piędras - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piędyk - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piędzia - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piędziak - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piędzicki - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piędzicowski - 1470-80 od nazwy miasta Pińczów, dawniej Pędziców (kieleckie).

Piędziejewski - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piędzik - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piędzio - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piędzioch - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piędziok - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piędziołek - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piędziór - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piędzoch - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Pięgot - od staropolskiego piega ‘plama na skórze’.

Pięk - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Piękal - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Piękaniak - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Piękeś - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Piękiewicz - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Piękna - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Piękniak - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Piękniewski - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pięknik - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pięknikowicz - 1644 od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pięknoś - 1601 od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pięknowski - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Piękny - 1602 od piękny ‘ładny, śliczny’.

Piękos - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Piękostka - 1415 od piękny ‘ładny, śliczny’.

Piękosz - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Piękoszewski - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Piękoś - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Piękość - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Piękowski - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Piękrzyc - 1491 od staropolskiego piękrać ‘upiększać’.

Piękus - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Piękuś - od piękny ‘ładny, śliczny’.

Pięndel - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’.

Pięnta - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pięntka - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pięńdziak - od piądź, piędź ‘odległość kciuka od palca środkowego dłoni, dawna jednostka miary’.

Piępiora - od przepiora, przepiórka, przepierzyca ‘gatunek ptaka’; czasem od przepierać.

Pięstka - od pięść, piąstka.

Pięścik - 1685 od pięść, piąstka.

Pięt - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pięta - 1352 od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętach - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętacha - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętaj - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętak - 1729 od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętakiewicz - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętal - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętala - 1778 od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętalski - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętara - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętarski - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętas - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętasik - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętasz - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętaszewski - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętaszkiewicz - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętczak - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętczyc - 1606 od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętek - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętelski - od pętla, dawniej petla.

Pięteń - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętera - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pięterek - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pięterwas - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętk - 1570 (Wlkp) od piąty, pięć.

Piętka - 1389 od pięta ‘tylna część stopy’ lub od piętka.

Piętkiewicz - od pięta ‘tylna część stopy’ lub od piętka.

Piętko - od pięta ‘tylna część stopy’ lub od piętka.

Piętkowiak - od pięta ‘tylna część stopy’ lub od piętka.

Piętkowicz - 1636 od pięta ‘tylna część stopy’ lub od piętka.

Piętkowiec - 1640 od pięta ‘tylna część stopy’ lub od piętka.

Piętkowski - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętlak - od pętla, dawniej petla.

Piętlicki - od pętla, dawniej petla.

Piętluch - od pętla, dawniej petla.

Piętła - od pętla, dawniej petla.

Piętnicki - od piętno, dawniej piątno ‘znamię, znak.

Piętniewicz - od piętno, dawniej piątno ‘znamię, znak.

Piętnik - od piętno, dawniej piątno ‘znamię, znak’; od piątnik ‘młoda ryba’.

Piętnowski - od piętno, dawniej piątno ‘znamię, znak.

Piętoch - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętocha - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętocki - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętok - (Śl) od pięta ‘tylna część stopy’.

Pięton - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętoń - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętos - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętosa - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętosza - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętoszek - 1582 od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętoś - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętowski - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętów - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętra - od piętro ‘górna część budynku, galeria’; może też od imienia Piotr.

Piętrak - od piętro ‘górna część budynku, galeria’; może też od imienia Piotr.

Piętras - od piętro ‘górna część budynku, galeria’; może też od imienia Piotr.

Piętrasik - od piętro ‘górna część budynku, galeria’; może też od imienia Piotr.

Piętrasz - od piętro ‘górna część budynku, galeria’; może też od imienia Piotr.

Piętraszuk - od piętro ‘górna część budynku, galeria’; może też od imienia Piotr.

Piętrowicz - od piętro ‘górna część budynku, galeria’; może też od imienia Piotr.

Piętrowski - od piętro ‘górna część budynku, galeria’; może też od imienia Piotr.

Piętrusiak - od piętro ‘górna część budynku, galeria’; może też od imienia Piotr.

Piętryni - od piętro ‘górna część budynku, galeria’; może też od imienia Piotr.

Piętrzak - od piętro ‘górna część budynku, galeria’; może też od imienia Piotr.

Piętrzeniuk - od piętro ‘górna część budynku, galeria’; może też od imienia Piotr.

Piętrzyk - od piętro ‘górna część budynku, galeria’; może też od imienia Piotr.

Piętrzyński - od piętro ‘górna część budynku, galeria’; może też od imienia Piotr.

Piętuch - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętuszko - od pięta ‘tylna część stopy’.

Piętyszek - od pięta ‘tylna część stopy’.

Pifan - od gwarowego pif, por. wyrażenie pif-paf ‘naśladowanie odgłosu wystrzału’, też od niemieckiej nazwy osobowej Piff-, Pief-.

Pifczyk - od gwarowego pif, por. wyrażenie pif-paf ‘naśladowanie odgłosu wystrzału’, też od niemieckiej nazwy osobowej Piff-, Pief-.

Pifer - od gwarowego pif, por. wyrażenie pif-paf ‘naśladowanie odgłosu wystrzału’, też od niemieckiej nazwy osobowej Piff-, Pief-; od niemieckiej nazwy osobowej Pifer.

Piffczyk - od gwarowego pif, por. wyrażenie pif-paf ‘naśladowanie odgłosu wystrzału’, też od niemieckiej nazwy osobowej Piff-, Pief-.

Piffer - od gwarowego pif, por. wyrażenie pif-paf ‘naśladowanie odgłosu wystrzału’, też od niemieckiej nazwy osobowej Piff-, Pief-; od niemieckiej nazwy osobowej Pifer.

Pifke - od gwarowego pif, por. wyrażenie pif-paf ‘naśladowanie odgłosu wystrzału’, też od niemieckiej nazwy osobowej Piff-, Pief-.

Pifko - od gwarowego pif, por. wyrażenie pif-paf ‘naśladowanie odgłosu wystrzału’, też od niemieckiej nazwy osobowej Piff-, Pief-.

Piga - od pigwa, piguła.

Pigal - od pigwa, piguła.

Pigalow - od pigwa, piguła.

Pigalski - od pigwa, piguła.

Pigała - od pigwa, piguła.

Pigan - od pigwa, piguła.

Pigań - od pigwa, piguła.

Pigas - od pigwa, piguła.

Pigaszewski - od pigwa, piguła.

Pigdanowicz - od pigwa, piguła.

Pigdoń - od pigwa, piguła.

Pigiel - 1600 od staropolskiego pigła ‘pigwa’.

Pigielski - od staropolskiego pigła ‘pigwa’.

Pigla - od staropolskiego pigła ‘pigwa’.

Piglak - od staropolskiego pigła ‘pigwa’.

Piglas - od staropolskiego pigła ‘pigwa’.

Piglo - od staropolskiego pigła ‘pigwa’.

Pigła - 1444 od staropolskiego pigła ‘pigwa’.

Pigłas - od staropolskiego pigła ‘pigwa’.

Pigło - od staropolskiego pigła ‘pigwa’.

Pigłos - od staropolskiego pigła ‘pigwa’.

Pigłosiewicz - od staropolskiego pigła ‘pigwa’.

Pigłowski - od staropolskiego pigła ‘pigwa’.

Pignia - od pigwa, piguła.

Pigocki - od pigwa, piguła.

Pigom - od pigwa, piguła.

Pigon - od pigwa, piguła.

Pigonia - od pigwa, piguła.

Pigoniewicz - od pigwa, piguła.

Pigoń - od pigwa, piguła.

Pigoński - od pigwa, piguła.

Pigora - od pigwa, piguła.

Pigorowicz - od pigwa, piguła.

Pigorzewski - od pigwa, piguła.

Pigowicz - od pigwa, piguła.

Pigowski - od pigwa, piguła.

Pigólak - od pigwa, piguła.

Pigólski - od pigwa, piguła.

Pigóła - od pigwa, piguła.

Pigóra - od pigwa, piguła.

Pigul - od piguła ‘kula ulepiona z czegoś; lek w postaci kulki’.

Pigula - od piguła ‘kula ulepiona z czegoś; lek w postaci kulki’.

Pigulak - od piguła ‘kula ulepiona z czegoś; lek w postaci kulki’.

Pigulewski - od piguła ‘kula ulepiona z czegoś; lek w postaci kulki’.

Pigulla - od piguła ‘kula ulepiona z czegoś; lek w postaci kulki’.

Pigulski - od piguła ‘kula ulepiona z czegoś; lek w postaci kulki’.

Piguł - od piguła ‘kula ulepiona z czegoś; lek w postaci kulki’.

Piguła - od piguła ‘kula ulepiona z czegoś; lek w postaci kulki’.

Pigułeczka - od piguła ‘kula ulepiona z czegoś; lek w postaci kulki’.

Pigułowski - od piguła ‘kula ulepiona z czegoś; lek w postaci kulki’.

Pigura - od pigwa, piguła.

Pigut - od pigwa, piguła.

Piguta - od pigwa, piguła.

Pigwara - od staropolskiego pigła ‘pigwa’.

Pigwarski - od staropolskiego pigła ‘pigwa’.

Pigza - 1675 od piegza, piegża ‘gatunek ptaka’.

Pigzik - od piegza, piegża ‘gatunek ptaka’.

Pihan - od pigwa, piguła.

Pihon - od pigwa, piguła.

Pihor - od pigwa, piguła.

Pihowicz - od pigwa, piguła.

Pihulak - od pigwa, piguła.

Pihur - od pigwa, piguła.

Pihut - od pigwa, piguła.

Pij - od pić, pijak.

Pijacki - od pić, pijak.

Pijaczewski - od pić, pijak.

Pijaczyk - od pić, pijak.

Pijaczyński - od pić, pijak.

Pijadło - 1452 od pić, pijak.

Pijaj - od pić, pijak.

Pijajko - od pić, pijak.

Pijak - 1452 od pić, pijak.

Pijako - od pić, pijak.

Pijakowski - od pić, pijak.

Pijalczyk - od pić, pijak.

Pijałkowski - od pić, pijak.

Pijan - 1204 od pić, pijak; od staropolskiego pijan ‘pijany’.

Pijanka - od pić, pijak.

Pijanko - od pić, pijak.

Pijankowski - od pić, pijak.

Pijanowski - 1404 od nazw miejscowych Pijanowice (Leszczyńskie, gmina Krobia), Pijanów (kieleckie, gmina Łopuszno).

Pijanowski - od pić, pijak.

Pijańczyk - od pić, pijak.

Pijański - od pić, pijak.

Pijar - od pijar ‘członek zakonu pijarów’.

Pijarczyk - od pijar ‘członek zakonu pijarów’.

Pijarek - od pijar ‘członek zakonu pijarów’.

Pijarowski - od pijar ‘członek zakonu pijarów’.

Pijarski - od pijar ‘członek zakonu pijarów’.

Pijas - od pić, pijak.

Pijasiuk - od pić, pijak

Pijaski - od pić, pijak.

Pijaszczyński - od pić, pijak.

Pijawczyński - od pić, pijak.

Pijawka - 1614 od pić, pijak; od pijawka, ze staropolskiego pijawica ‘robak żywiący się krwią, stosowany dawniej w lecznictwie’.

Pijawski - 1656 od pić, pijak.

Pijecki - od pić, pijak.

Pijek - od pić, pijak.

Pijet - od pić, pijak.

Pijewski - od pić, pijak.

Pijka - od pić, pijak.

Pijko - od pić, pijak.

Pijocha - od pić, pijak.

Pijok - od pić, pijak.

Pijonczyk - od pić, pijak.

Pijonka - od pić, pijak.

Pijonowski - od nazw miejscowych Pijanowice (Leszczyńskie, gmina Krobia), Pijanów (kieleckie, gmina Łopuszno).

Pijor - od pić, pijak.

Pijor - od pijar ‘członek zakonu pijarów’.

Pijorek - od pić, pijak.

Pijorek - od pijar ‘członek zakonu pijarów’.

Pijoska - (Śl) od pić, pijak.

Pijowczyk - (Śl) od pić, pijak.

Pijowski - od pić, pijak.

Pijór - od pijar ‘członek zakonu pijarów’.

Pijski - od pić, pijak.

Pijur - od pijar ‘członek zakonu pijarów’.

Pijus - od pić, pijak; lub od imienia Pius.

Pijusz - od pić, pijak.

Pik - 1387 od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pika - 1346 od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikac - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikacz - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikala - 1542 od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikalski - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikała - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikałło - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikało - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikan - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikania - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikanowski - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikanus - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikar - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikara - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikarczyk - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikard - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikarek - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikarniak - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikarski - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikaruś - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikarz - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikarzewski - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikas - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikasz - 1463 od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikat - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikatowicz - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikaus - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikawa - 1453 od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikciun - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikciunas - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikć - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Piker - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikes - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikiel - 1712 od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikielniak - od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Pikielny - od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Pikielski - od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Pikiełek - od piekło, ze staropolskiego pkieł.

Pikierski - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikies - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikiewicz - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikiła - od gwarowego pikło ‘coś’, pikiel ‘wrzód’, od niemieckiej nazwy osobowej Pickl.

Pikiła - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikiński - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikiołek - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikis - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Piklak - od gwarowego pikło ‘coś’, pikiel ‘wrzód’, od niemieckiej nazwy osobowej Pickl.

Piklas - od gwarowego pikło ‘coś’, pikiel ‘wrzód’, od niemieckiej nazwy osobowej Pickl.

Piklikiewicz - od gwarowego pikło ‘coś’, pikiel ‘wrzód’, od niemieckiej nazwy osobowej Pickl.

Pikliński - od gwarowego pikło ‘coś’, pikiel ‘wrzód’, od niemieckiej nazwy osobowej Pickl.

Piklus - od gwarowego pikło ‘coś’, pikiel ‘wrzód’, od niemieckiej nazwy osobowej Pickl.

Pikła - od gwarowego pikło ‘coś’, pikiel ‘wrzód’, od niemieckiej nazwy osobowej Pickl.

Pikłas - od gwarowego pikło ‘coś’, pikiel ‘wrzód’, od niemieckiej nazwy osobowej Pickl.

Pikłos - od gwarowego pikło ‘coś’, pikiel ‘wrzód’, od niemieckiej nazwy osobowej Pickl.

Pikłowski - od gwarowego pikło ‘coś’, pikiel ‘wrzód’, od niemieckiej nazwy osobowej Pickl.

Pikman - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikniczka - od piknik ‘zabawa na świeżym powietrzu’.

Pikniewicz - od piknik ‘zabawa na świeżym powietrzu’.

Piknik - od piknik ‘zabawa na świeżym powietrzu’.

Piko - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikol - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikole - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikolik - 1485 od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’; lub od pikolić ‘rżnąć tępym nożem’.

Pikoluk - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’; lub od pikolić ‘rżnąć tępym nożem’.

Pikolycky - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’; lub od pitolić ‘rżnąć tępym nożem’.

Pikoła - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikołek - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikołowski - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikon - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikoń - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikor - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikora - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikorski - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikorz - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikos - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikosiński - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikosz - 1424 od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikoszewski - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikoś - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikota - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikotek - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikowski - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikól - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikólski - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikóła - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikór - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikóra - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Piksa - 1698 od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’; od Piksa ‘tabakierka’.

Piksiński - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Piksza - 1466 od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikta - od gwarowego piktować ‘malować’.

Piktas - od gwarowego piktować ‘malować’.

Pikte - od gwarowego piktować ‘malować’.

Piktel - od gwarowego piktować ‘malować’.

Piktol - od gwarowego piktować ‘malować’.

Piktus - od gwarowego piktować ‘malować’.

Piktuś - od gwarowego piktować ‘malować’.

Pikuciński - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikuć - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikul - 1799 od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikula - 1786 od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’; od pikula ‘błahostka’.

Pikulak - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikulecki - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikulicki - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikulik - 1564 od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’ lub od pikulik ‘karzeł’.

Pikulim - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikulin - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikuliński - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikulla - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikullik - (Śl) od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikulnik - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikulski - 1626 od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikuluk - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikuł - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikuła - 1384 od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’ lub od Pikuła ‘karzeł; pół centa’.

Pikułła - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikuło - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikułoński - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikułowicz - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikun - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikur - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikura - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikurin - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikurowski - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikus - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikusa - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikuszewski - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikuś - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikut - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikuta - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikutin - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikuto - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikutowski - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikuz - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikuza - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikuziński - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pikwan - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Pil - 1476 od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pila - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilach - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilachowiak - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilachowski - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilaciński - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilacki - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilacz - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilaczewski - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilaczyński - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilag - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilak - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilakiewicz - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilakowski - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilal - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilalka - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilan - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilanc - od niemieckiej nazwy osobowej Pi(e)lentz, ta od łużyckiego pilenc ‘człowiek pilny’.

Pilanc - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilanecki - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilanka - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilanowski - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilanz - od niemieckiej nazwy osobowej Pi(e)lentz, ta od łużyckiego pilenc ‘człowiek pilny’.

Pilanz - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilański - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilar - od piła, pilić; od pilarz ‘ten, co tnie drzewo piłą’.

Pilara - od piła, pilić.

Pilarczuk - od piła, pilić.

Pilarczych - od piła, pilić.

Pilarczyk - od piła, pilić.

Pilarecki - od piła, pilić.

Pilarek - od piła, pilić.

Pilarenko - od piła, pilić.

Pilarewicz - od piła, pilić.

Pilarowski - od piła, pilić.

Pilars - od piła, pilić.

Pilarski - od piła, pilić.

Pilarz - 1611 od piła, pilić; od pilarz ‘ten, co tnie drzewo piłą’.

Pilarzewicz - od piła, pilić; od pilarz ‘ten, co tnie drzewo piłą’.

Pilarzowicz - od piła, pilić; od pilarz ‘ten, co tnie drzewo piłą’.od piła, pilić; od pilarz ‘ten, co tnie drzewo piłą’.

Pilas - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilasak - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilasek - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilasik - 1716 od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilasiński - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilaski - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilasz - 1734 od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilaszek - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilaszewicz - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilaszewski - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilaszkiewicz - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilaś - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilat - 1790 od niemieckiej nazwy osobowej Pilath, ta od imienia złożonego Bilihart lub od Piłat.

Pilath - od niemieckiej nazwy osobowej Pilath, ta od imienia złożonego Bilihart lub od Piłat.

Pilatkowski - od niemieckiej nazwy osobowej Pilath, ta od imienia złożonego Bilihart lub od Piłat.

Pilatowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Pilath, ta od imienia złożonego Bilihart lub od Piłat.

Pilatowski - od niemieckiej nazwy osobowej Pilath, ta od imienia złożonego Bilihart lub od Piłat.

Pilaw - od niemieckiej nazwy osobowej Pilath, ta od imienia złożonego Bilihart lub od Piłat lub od pilaw ‘turecka potrawa z ryżu i baraniny’.

Pilawa - 1397 od nazwy miejscowej Pilawa (kilka wsi) i od nazwy herbu Pilawa.

Pilawczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Pilath, ta od imienia złożonego Bilihart lub od Piłat lub od pilaw ‘turecka potrawa z ryżu i baraniny’.

Pilawiecki - od niemieckiej nazwy osobowej Pilath, ta od imienia złożonego Bilihart lub od Piłat lub od pilaw ‘turecka potrawa z ryżu i baraniny’.

Pilawiński - od niemieckiej nazwy osobowej Pilath, ta od imienia złożonego Bilihart lub od Piłat lub od pilaw ‘turecka potrawa z ryżu i baraniny’.

Pilawka - od niemieckiej nazwy osobowej Pilath, ta od imienia złożonego Bilihart lub od Piłat lub od pilaw ‘turecka potrawa z ryżu i baraniny’.

Pilawski - 1466 od niemieckiej nazwy osobowej Pilath, ta od imienia złożonego Bilihart lub od Piłat lub od pilaw ‘turecka potrawa z ryżu i baraniny’.

Pilc - 1358 od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła; od pilca ‘pilny’.

Pilca - 1405 od nazwy miasta Pilca, dziś Pilica (katowickie).

Pilcek - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła; od pilca ‘pilny’.

Pilcer - od nazwy miasta Pilca, dziś Pilica (katowickie).

Pilch - 1385 od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’.

Pilcha - 1495 od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’.

Pilcher - od piła, pilić.

Pilchewicz - od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’.

Pilchiewicz - od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’.

Pilch-Kowalczyk - złożenia brak; Pilch 1385 od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’; Kowalczyk 1427 od kowal.

Pilchner - od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’.

Pilchniak - od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’.

Pilchoń - od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’.

Pilchota - od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’.

Pilchowicz - 1446 od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’.

Pilchowiec - od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’.

Pilchowski - 1468 od nazwy miejscowej Pilchowice, dziś Pilichowo (włocławskie, gmina Osięciny).

Pilch-Pilchowicz - złożenia brak; Pilch 1385 od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’; Pilchowicz 1446 od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’.

Pilcht - od staropolskiego plichta ‘troska, obowiązek’, od gwarowego też ‘zła karta w grze’.

Pilchta - od staropolskiego plichta ‘troska, obowiązek’, od gwarowego też ‘zła karta w grze’.

Pilchtowicz - od staropolskiego plichta ‘troska, obowiązek’, od gwarowego też ‘zła karta w grze’.

Pilcicki - od nazwy miejscowej Pilczyca (kieleckie, gmina Łopuszno).

Pilcuch - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła; od pilca ‘pilny’.

Pilcz - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilczak - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilczarski - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilczek - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilczewic - 1397 od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilczewski - od nazwy miejscowej Pilczyca (kieleckie, gmina Łopuszno).

Pilczuk - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilczulski - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilczycki - 1482 od nazwy miejscowej Pilczyca (kieleckie, gmina Łopuszno).

Pilczyk - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilczyński - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pildzicz - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pile - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilec - 1367 od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pileca - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilech - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilechowicz - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilecki - 1394 od nazwy miasta Pilca, dziś Pilica (katowickie).

Pileczek - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pileczul - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pileczyński - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilejczyk - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilek - 1385 od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pileluch - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilenc - od niemieckiej nazwy osobowej Pi(e)lentz, ta od łużyckiego pilenc ‘człowiek pilny’.

Pileń - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pileński - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piler - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piles - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilesiak - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pileski - od nazwy miasta Pilca, dziś Pilica (katowickie).

Pileski - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pileszczak - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pileszek - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilewicz - 1449 od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilewski - od nazwy miejscowej Pilewice (toruńskie, gmina Stolno).

Pilewski - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilga - od ukraińskiego gwarowego pilga ‘u garbarzy: narzędzie do przytwierdzania garbowanej skóry’.

Pilgas - od ukraińskiego gwarowego pilga ‘u garbarzy: narzędzie do przytwierdzania garbowanej skóry’.

Pilger - od ukraińskiego gwarowego pilga ‘u garbarzy: narzędzie do przytwierdzania garbowanej skóry’.

Pilguj - od ukraińskiego gwarowego pilga ‘u garbarzy: narzędzie do przytwierdzania garbowanej skóry’.

Pilgun - od ukraińskiego gwarowego pilga ‘u garbarzy: narzędzie do przytwierdzania garbowanej skóry’.

Pilh - od ukraińskiego gwarowego pilga ‘u garbarzy: narzędzie do przytwierdzania garbowanej skóry’.

Pilhuj - od ukraińskiego gwarowego pilga ‘u garbarzy: narzędzie do przytwierdzania garbowanej skóry’.

Pilhul - od ukraińskiego gwarowego pilga ‘u garbarzy: narzędzie do przytwierdzania garbowanej skóry’.

Pilhun - od ukraińskiego gwarowego pilga ‘u garbarzy: narzędzie do przytwierdzania garbowanej skóry’.

Pili - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilic - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilica - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilicek - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilich - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilich - od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’.

Pilichata - od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’.

Pilichaty - od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’.

Pilichewicz - od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’.

Pilichiewicz - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilichiewicz - od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’.

Pilichniewicz - od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’.

Pilichowicz - 1490 od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilichowicz - od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’.

Pilichowiec - od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’.

Pilichowski - 1468 od nazwy miejscowej Pilchowice, dziś Pilichowo (włocławskie, gmina Osięciny).

Pilicki - od nazwy miasta Pilca, dziś Pilica (katowickie).

Pilickiewicz - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilicydis - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilicz - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piliczenko - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piliczewski - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piliczuk - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilik - 1370 od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilikiewicz - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilikowic - 1404 od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilikowski - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piliman - od imienia Filemon lub od niemieckiej nazwy osobowej Pilimann, ta od imienia złożonego Bil(i)man.

Piliman - od imienia Filemon. Imię pochodzenia greckiego Philémon, od philemi ‘kocham’, wschodniosłowiańskiego Filimón lub od imienia Filomen, z greckiego Philoménés od philos ‘drogi’ + ménos ‘siła, męstwo’.

Pilimann - od imienia Filemon lub od niemieckiej nazwy osobowej Pilimann, ta od imienia złożonego Bil(i)man.

Pilimon - od imienia Filemon lub od niemieckiej nazwy osobowej Pilimann, ta od imienia złożonego Bil(i)man.

Pilimon - od imienia Filemon. Imię pochodzenia greckiego Philémon, od philemi ‘kocham’, wschodniosłowiańskiego Filimón lub od imienia Filomen, z greckiego Philoménés od philos ‘drogi’ + ménos ‘siła, męstwo’.

Pilimski - od imienia Filemon lub od niemieckiej nazwy osobowej Pilimann, ta od imienia złożonego Bil(i)man.

Pilinik - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilinkiewicz - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilinko - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilinoga - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilinow - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilińko - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilip - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipa - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipajć - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipajtis - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipak - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipaka - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipas - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipcew - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipcewicz - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipczak - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipczon - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipczuk - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipczyk - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipec - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipek - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipenko - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipiak - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz

Pilipiec - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipienko - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipieńko - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipiński - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipionek - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipionok - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipiszyn - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipiuk - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipkiewicz - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipko - 1440 od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Piliponis - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipow - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipowicz - 1439 od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipowski - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipów - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilips - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipski - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilipszyn - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilis - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilisiak - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilisiewicz - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilisikiewicz - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilisiński - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piliszak - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piliszański - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piliszczak - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piliszczuk - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piliszczyński - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piliszek - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piliszewski - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piliszka - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piliszko - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piliszowski - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piliś - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piliśniak - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piliśniewicz - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piliśnik - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilit - od imienia Filit, używanego w Kościele prawosławnym. Imię greckiego pochodzenia Philétos, od philétos ‘lubiany’.

Pilitowski - od imienia Filit, używanego w Kościele prawosławnym. Imię greckiego pochodzenia Philétos, od philétos ‘lubiany’.

Piliut - od imienia Filit, używanego w Kościele prawosławnym. Imię greckiego pochodzenia Philétos, od philétos ‘lubiany’.

Piliwoda - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilk - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilk - od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’; od gwarowego pilk ‘pilch’.

Pilka - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilka - od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’; od gwarowego pilk ‘pilch’.

Pilke - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilke - od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’; od gwarowego pilk ‘pilch’.

Pilkiewicz - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilkiewicz - od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’; od gwarowego pilk ‘pilch’.

Pilko - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilko - od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’; od gwarowego pilk ‘pilch’.

Pilkosz - od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’; od gwarowego pilk ‘pilch’.

Pilkoszewski - od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’; od gwarowego pilk ‘pilch’.

Pilkowski - od staropolskiego pilch ‘gryzoń nadrzewny’, też ‘skąpiec’; od gwarowego pilk ‘pilch’.

Pill - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pillach - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pillar - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pillarczyk - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pillardy - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pillasch - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pillat - od niemieckiej nazwy osobowej Pilath, ta od imienia złożonego Bilihart lub od Piłat.

Pillath - od niemieckiej nazwy osobowej Pilath, ta od imienia złożonego Bilihart lub od Piłat.

Pillati - od niemieckiej nazwy osobowej Pilath, ta od imienia złożonego Bilihart lub od Piłat.

Piller - od piła, pilić.

Pillich - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pillon - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilna - od pilny ‘gorliwy, troskliwy’.

Pilniak - 1665 od pilny ‘gorliwy, troskliwy’.

Pilniakiewicz - 1769 od pilny ‘gorliwy, troskliwy’.

Pilniakowski - od pilny ‘gorliwy, troskliwy’.

Pilnicki - od pilny ‘gorliwy, troskliwy’.

Pilniewicz - od pilny ‘gorliwy, troskliwy’.

Pilnik - od pilny ‘gorliwy, troskliwy’.

Pilniok - (Śl) od pilny ‘gorliwy, troskliwy’.

Pilny - 1607 od pilny ‘gorliwy, troskliwy’.

Pilo - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piloch - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilochowski - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilocik - od pilot ‘przeprowadzający statki przez trudne do żeglugi miejsca; kierujący samolotem’.

Pilociński - od pilot ‘przeprowadzający statki przez trudne do żeglugi miejsca; kierujący samolotem’.

Pilok - (Śl) od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilon - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilonik - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilonis - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piloński - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilor - (Śl) od piła, pilić.

Pilorczyk - od piła, pilić.

Pilorski - od piła, pilić.

Pilorz - od piła, pilić.

Pilosz - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piloszkiewicz - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilot - od pilot ‘przeprowadzający statki przez trudne do żeglugi miejsca; kierujący samolotem’.

Pilotek - od pilot ‘przeprowadzający statki przez trudne do żeglugi miejsca; kierujący samolotem’.

Piloth - od pilot ‘przeprowadzający statki przez trudne do żeglugi miejsca; kierujący samolotem’.

Pilotowicz - od pilot ‘przeprowadzający statki przez trudne do żeglugi miejsca; kierujący samolotem’.

Pilotowski - od pilot ‘przeprowadzający statki przez trudne do żeglugi miejsca; kierujący samolotem’.

Pilowicz - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilowski - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilpczuk - od imienia Filip. Imię pochodzenia greckiego Philippos, od philos ‘kochany, drogi; przyjaciel’ oraz hippos ‘koń’. W Polsce notowane od XII wieku też w formie Pilip.

Pilsak - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pilsc - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pilsczek - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pilski - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pilskowski - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pilsniak - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pilsnik - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pilsyk - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pilszak - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pilszczak - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pilszczek - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pilszczyk - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pilszczyński - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pilszek - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pilszer - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pilszka - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pilszkiewicz - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pilszyk - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pilś - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pilść - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pilśniak - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pilśniakowski - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pilśniewski - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pilśnik - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Piltz - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piluch - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piluchowski - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilucik - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilucki - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piluczonek - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilujko - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilujski - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piluk - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilus - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilusz - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piluszczyk - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piluszewski - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piluszyk - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piluś - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilut - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Piluta - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilutik - od imienia Filit, używanego w Kościele prawosławnym. Imię greckiego pochodzenia Philétos, od philétos ‘lubiany’.

Pilutin - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilutkiewicz - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilutyn - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilutyński - od pilić ‘ponaglać, popędzać’, pilny, piła.

Pilz - od pilza, pilża, te od ‘pełznąć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Pils.

Pilza - od pilza, pilża, te od ‘pełznąć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Pils.

Pilzak - od pilza, pilża, te od ‘pełznąć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Pils.

Pilzek - od pilza, pilża, te od ‘pełznąć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Pils.

Pilzeński - 1475 od nazwy miasta Pilzno (tarnowskie).

Pilzga - od pilza, pilża, te od ‘pełznąć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Pils.

Pilzło - od pilza, pilża, te od ‘pełznąć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Pils.

Pilzna - 1393 od nazwy miasta Pilzno (tarnowskie).

Pilzneński - 1466 od nazwy miasta Pilzno (tarnowskie).

Pilzner - od nazwy miasta Pilzno (tarnowskie).

Pilznieński - 1537 od nazwy miasta Pilzno (tarnowskie).

Pilzweger - od pilza, pilża, te od ‘pełznąć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Pils.

Pilzyński - 1478 od pilza, pilża, te od ‘pełznąć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Pils.

Pilzys - od pilza, pilża, te od ‘pełznąć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Pils.

Pilżga - od pilza, pilża, te od ‘pełznąć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Pils.

Pilżyc - od pilza, pilża, te od ‘pełznąć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Pils.

Pilżys - od pilza, pilża, te od ‘pełznąć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Pils.

Pilżyś - od pilza, pilża, te od ‘pełznąć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Pils.

Piła - od piła, pilić.

Piłach - od piła, pilić.

Piłachowski - od piła, pilić.

Piłaciak - od nazwy osobowej Piłat, znanej z Nowego Testamentu, przenośnie ‘niesprawiedliwy sędzia; człowiek, który nie chce brać odpowiedzialności’.

Piłacik - 1720 od nazwy osobowej Piłat, znanej z Nowego Testamentu, przenośnie ‘niesprawiedliwy sędzia; człowiek, który nie chce brać odpowiedzialności’.

Piłaciński - od nazwy osobowej Piłat, znanej z Nowego Testamentu, przenośnie ‘niesprawiedliwy sędzia; człowiek, który nie chce brać odpowiedzialności’.

Piłaciuk - od nazwy osobowej Piłat, znanej z Nowego Testamentu, przenośnie ‘niesprawiedliwy sędzia; człowiek, który nie chce brać odpowiedzialności’.

Piłacki - od nazwy osobowej Piłat, znanej z Nowego Testamentu, przenośnie ‘niesprawiedliwy sędzia; człowiek, który nie chce brać odpowiedzialności’.

Piłaczyński - od nazwy osobowej Piłat, znanej z Nowego Testamentu, przenośnie ‘niesprawiedliwy sędzia; człowiek, który nie chce brać odpowiedzialności’.

Piłaj - od piła, pilić.

Piłak - od piła, pilić.

Piłakiewicz - od piła, pilić.

Piłakowski - od piła, pilić.

Piłanowicz - od piła, pilić.

Piłarski - od piła, pilić.

Piłas - od piła, pilić.

Piłasewicz - od piła, pilić.

Piłasiewicz - od piła, pilić.

Piłaszewicz - od piła, pilić.

Piłaszewski - od piła, pilić.

Piłaś - od piła, pilić.

Piłat - 1415 od nazwy osobowej Piłat, znanej z Nowego Testamentu, przenośnie ‘niesprawiedliwy sędzia; człowiek, który nie chce brać odpowiedzialności’.

Piłatek - 1449 od nazwy osobowej Piłat, znanej z Nowego Testamentu, przenośnie ‘niesprawiedliwy sędzia; człowiek, który nie chce brać odpowiedzialności’.

Piłatka - od nazwy osobowej Piłat, znanej z Nowego Testamentu, przenośnie ‘niesprawiedliwy sędzia; człowiek, który nie chce brać odpowiedzialności’.

Piłatkowski - od nazwy osobowej Piłat, znanej z Nowego Testamentu, przenośnie ‘niesprawiedliwy sędzia; człowiek, który nie chce brać odpowiedzialności’.

Piłatowicz - od nazwy osobowej Piłat, znanej z Nowego Testamentu, przenośnie ‘niesprawiedliwy sędzia; człowiek, który nie chce brać odpowiedzialności’.

Piłatowski - 1497 od nazwy miejscowej Piłatowo, dziś Lubostroń (bydgoskie, gmina Łabiszyn).

Piłaty - od nazwy osobowej Piłat, znanej z Nowego Testamentu, przenośnie ‘niesprawiedliwy sędzia; człowiek, który nie chce brać odpowiedzialności’.

Piłatyk - od nazwy osobowej Piłat, znanej z Nowego Testamentu, przenośnie ‘niesprawiedliwy sędzia; człowiek, który nie chce brać odpowiedzialności’.

Piława - od piła, pilić.

Piławka - od piła, pilić.

Piławski - od piła, pilić.

Piłczyński - od piła, pilić.

Piłecki - od piła, pilić.

Piłeczka - od piła, pilić.

Piłeczko - od piła, pilić.

Piłek - od piła, pilić.

Piłera - od piła, pilić.

Piłka - 1407 od piła, pilić; od piłka.

Piłkiewicz - od piła, pilić; od piłka.

Piłko - od piła, pilić; od piłka.

Piłkowicz - od piła, pilić; od piłka.

Piłkowski - 1578 od nazwy miejscowej Piłka (kilka miejscowości).

Piłkowski - od piła, pilić; od piłka.

Piłocik - od pilot ‘przeprowadzający statki przez trudne do żeglugi miejsca; kierujący samolotem’.

Piłociński - od pilot ‘przeprowadzający statki przez trudne do żeglugi miejsca; kierujący samolotem’.

Piłosz - od piła, pilić.

Piłoszewicz - od piła, pilić.

Piłot - od pilot ‘przeprowadzający statki przez trudne do żeglugi miejsca; kierujący samolotem’.

Piłowicz - od piła, pilić.

Piłowski - od piła, pilić.

Piłozow - od piła, pilić.

Piłsudski - XVII wiek od nazwy miejscowej Piłsudy, z litewskiego Pilsudai (Żmudź).

Piłsudzki - od nazwy miejscowej Piłsudy, z litewskiego Pilsudai (Żmudź).

Piłsuski - od nazwy miejscowej Piłsudy, z litewskiego Pilsudai (Żmudź)

Piłsyk - od pilza, pilża, te od ‘pełznąć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Pils.

Piłt - od piła, pilić.

Piłta - od piła, pilić.

Piłtek - od piła, pilić.

Piłtkowski - od piła, pilić.

Piłuch - od piła, pilić.

Piłucki - od piła, pilić.

Piłunkowski - od piła, pilić.

Piłus - od piła, pilić.

Piłusiński - od piła, pilić.

Piłuto - od piła, pilić.

Piłycz - od piła, pilić.

Piłyp - od piła, pilić.

Pima - od imienia Pimen, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Poimén, od poimén ‘pasterz’.

Pimakiewicz - od imienia Pimen, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Poimén, od poimén ‘pasterz’.

Piman - od imienia Pimen, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Poimén, od poimén ‘pasterz’.

Pimczuk - od imienia Pimen, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Poimén, od poimén ‘pasterz’.

Pimen - od imienia Pimen, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Poimén, od poimén ‘pasterz’.

Pimenow - od imienia Pimen, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Poimén, od poimén ‘pasterz’.

Pimienow - od imienia Pimen, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Poimén, od poimén ‘pasterz’.

Pimienów - od imienia Pimen, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Poimén, od poimén ‘pasterz’.

Pimkowicz - od imienia Pimen, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Poimén, od poimén ‘pasterz’.

Pimkowski - od imienia Pimen, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Poimén, od poimén ‘pasterz’.

Pimkus - od imienia Pimen, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Poimén, od poimén ‘pasterz’.

Pimon - od imienia Pimen, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Poimén, od poimén ‘pasterz’.

Pimonow - od imienia Pimen, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Poimén, od poimén ‘pasterz’.

Pimos - od imienia Pimen, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Poimén, od poimén ‘pasterz’.

Pimosik - od imienia Pimen, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Poimén, od poimén ‘pasterz’.

Pimoszenko - od imienia Pimen, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Poimén, od poimén ‘pasterz’.

Pina - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Pinach - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Pinacy - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Pinak - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Pinakiewicz - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Pinal - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Pinała - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Pinan - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Pinanowicz - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Pinar - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW); od pinier ‘sosna’.

Pinarek - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW); od pinier ‘sosna’.

Pinarski - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW); od pinier ‘sosna’.

Pinas - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Pinaś - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Pinc - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pincala - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pince - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pincel - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pinchinat-Miernik - złożenia brak; Pinchinat brak; Miernik od miernik ‘dokonujący pomiaru gruntów’.

Pinciak - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pinciński - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pinciorek - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pinciurek - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pinczak - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pinczak - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Pinczakowski - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pinczek - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pinczer - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pinczewski - od nazwy miasta Pińczów, dawniej Pędziców (kieleckie).

Pinczuk - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pinczura - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pinczuro - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pinczyk - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pinczykowski - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pinczyński - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pinda - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pindaczek - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pindak - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pindakiewicz - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pindal - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pindalska - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pindar - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pindara - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pindec - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pindek - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pindel - 1786 od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’.

Pindela - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’.

Pindelak - 1786 od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’.

Pindelek - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’.

Pindelewski - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’.

Pindelski - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’.

Pinder - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pindera - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pinderak - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pinderek - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pinderski - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pindiór - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pindiur - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pindlewski - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’.

Pindlowski - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’.

Pindło - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’.

Pindłowski - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’.

Pindo - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pindor - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pindor - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pindorak - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pindorak - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pindorek - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pindorek - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pindos - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pindór - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pindra - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pindral - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pindrał - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pindras - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pindrass - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pindraszak - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pindraszek - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pindrel - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pindrowski - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pindrys - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pinduch - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pinduk - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pindur - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pindura - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pindurski - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pindus - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pindych - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pindycki - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pindyk - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pindzia - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pindziak - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pindzij - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pindzin - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pindziola - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’.

Pindzioła - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’.

Pindzior - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pindziór - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pindziszewski - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pindziur - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’; od gwarowego pindel ‘tłumok, tobół’; od pindrzyć się ‘umizgiwać się, stroić się’.

Pinecki - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Pinek - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Piner - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW); od pinier ‘sosna’.

Pinewski - od nazwy miejscowej Pieniewo (elbląskie, gmina Pasłęk).

Pingel - od niemieckiej nazwy osobowej Pingel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pingel ‘mały dzwoneczek’; też od gwarowego pinga ‘piega’.

Pingelski - od niemieckiej nazwy osobowej Pingel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pingel ‘mały dzwoneczek’; też od gwarowego pinga ‘piega’.

Pingielski - od niemieckiej nazwy osobowej Pingel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pingel ‘mały dzwoneczek’; też od gwarowego pinga ‘piega’.

Pingol - od niemieckiej nazwy osobowej Pingel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pingel ‘mały dzwoneczek’; też od gwarowego pinga ‘piega’.

Pingot - od niemieckiej nazwy osobowej Pingel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pingel ‘mały dzwoneczek’; też od gwarowego pinga ‘piega’.

Pingowski - od niemieckiej nazwy osobowej Pingel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pingel ‘mały dzwoneczek’; też od gwarowego pinga ‘piega’.

Pingwalski - od niemieckiej nazwy osobowej Pingel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pingel ‘mały dzwoneczek’; też od gwarowego pinga ‘piega’.

Pingwara - od niemieckiej nazwy osobowej Pingel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pingel ‘mały dzwoneczek’; też od gwarowego pinga ‘piega’.

Pingwarski - od niemieckiej nazwy osobowej Pingel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego pingel ‘mały dzwoneczek’; też od gwarowego pinga ‘piega’.

Pinia - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Piniacha - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Piniacz - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Piniaga - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Piniaha - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Piniak - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Piniański - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Piniarski - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW); od pinier ‘sosna’.

Piniarz - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW); od pinier ‘sosna’.

Piniasz - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW); od pinier ‘sosna’.

Piniaś - od pieniądz.

Piniatowski - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW); od pinier ‘sosna’.

Piniawski - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW); od pinier ‘sosna’.

Piniaź - od pieniądz.

Piniaż - od pieniądz.

Piniąrz - od pieniądz.

Piniążek - od pieniądz.

Piniążny - od pieniądz.

Pinicki - od nazwy miejscowej Pienice (ostrołęckie, gmina Krasnosielc)

Piniecki - od nazwy miejscowej Pienice (ostrołęckie, gmina Krasnosielc).

Piniera - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW); od pinier ‘sosna’.

Pinierski - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW); od pinie‘sosna’.

Piniewicz - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Piniewski - od nazwy miejscowej Pieniewo (elbląskie, gmina Pasłęk).

Piniężna - od pieniądz, pieniążek.

Piniężny - od pieniądz, pieniążek.

Pinik - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Pinikowski - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Piniło - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Piniński - od nazwy pasma górskiego Pieniny.

Pinio - 1470-80 od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Pinioczek - (Śl) od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Pinior - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW); od pinier ‘sosna’.

Piniożyński - od pieniądz, pieniążek.

Pinis - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Pinisch - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Pinisz - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Piniś - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Piniuk - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Pinius - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Piniuś - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Piniuśka - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Piniuta - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Pink - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinka - 1610 od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkacki - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkala - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkall - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkalla - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkalski - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkała - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkało - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkas - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkasewicz - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkasewycz - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkasiewicz - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkata - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkawa - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkawka - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinke - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinker - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkert - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkes - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkier - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkiert - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkiewicz - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkińska - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinko - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkorz - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkos - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkosz - 1433 od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkoszewski - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkoś - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkowicki - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkowicz - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkowiecki - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkowski - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkus - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkusowicz - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkuś - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkwara - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinkwart - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pinola - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Pinos - 1433 od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Pinowski - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Pinów - od podstawy pin-, zapinać, wspinać, też od pień, też od nazwy osobowej Pinna (KrW).

Pinsz - od niemieckiej nazwy osobowej Binse, ta od średnio-wysoko-niemieckiego bine?, bin? ‘sitowie’.

Pinszak - od niemieckiej nazwy osobowej Binse, ta od średnio-wysoko-niemieckiego bine?, bin? ‘sitowie’.

Pinszewski - od niemieckiej nazwy osobowej Binse, ta od średnio-wysoko-niemieckiego bine?, bin? ‘sitowie’.

Pinszke - od niemieckiej nazwy osobowej Binse, ta od średnio-wysoko-niemieckiego bine?, bin? ‘sitowie’.

Pinta - od pinta ‘rodzaj statku rzecznego’, może też od pięta.

Pintak - od pinta ‘rodzaj statku rzecznego’, może też od pięta.

Pintal - od pinta ‘rodzaj statku rzecznego’, może też od pięta.

Pintar - od pinta ‘rodzaj statku rzecznego’, może też od pięta.

Pintara - od pinta ‘rodzaj statku rzecznego’, może też od pięta.

Pintatara - od pinta ‘rodzaj statku rzecznego’, może też od pięta.

Pintek - od pinta ‘rodzaj statku rzecznego’, może też od pięta.

Pintele - od pinta ‘rodzaj statku rzecznego’, może też od pięta.

Pinter - od pinta ‘rodzaj statku rzecznego’, może też od pięta.

Pintera - od pinta ‘rodzaj statku rzecznego’, może też od pięta.

Pinto - od pinta ‘rodzaj statku rzecznego’, może też od pięta.

Pintocha - od pinta ‘rodzaj statku rzecznego’, może też od pięta.

Pintos - od pinta ‘rodzaj statku rzecznego’, może też od pięta.

Pintowski - od pinta ‘rodzaj statku rzecznego’, może też od pięta.

Pintscher - od pinta ‘rodzaj statku rzecznego’, może też od pięta.

Pintszer - od pinta ‘rodzaj statku rzecznego’, może też od pięta.

Pintus - od pinta ‘rodzaj statku rzecznego’, może też od pięta.

Pintwała - od pinta ‘rodzaj statku rzecznego’, może też od pięta.

Pińciurek - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pińczak - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pińczakowski - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pińczek - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pińczer - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pińczewski - od nazwy miasta Pińczów, dawniej Pędziców (kieleckie).

Pińczok - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pińczowianin - 1631 od nazwy miasta Pińczów, dawniej Pędziców (kieleckie).

Pińczowski - 1579 od nazwy miasta Pińczów, dawniej Pędziców (kieleckie).

Pińczuk - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pińczukowski - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pińczura - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pińczuro - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pińczyk - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pińczykowski - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pińczyński - od pincz, pinczer ‘rasa psa’.

Pińda - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pińdak - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pińdyk - od pinda ‘pogardliwie o kobiecie’.

Pińkała - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pińkiewicz - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pińko - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pińkos - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pińkoski - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pińkosz - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pińkoś - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pińkowicz - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pińkowski - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Pińkus - od pinka ‘ptak zięba; gatunek ryby’.

Piński - 1449 od nazwy miejscowej Pińsk (KrW).

Pińszczuk - od nazwy miasta Pińczów, dawniej Pędziców (kieleckie).

Pińtak - od pinta ‘rodzaj statku rzecznego’, może też od pięta.

Pioc - od nazw osobowych na Pio-, typu Piotr.

Pioch - 1414 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piocha - 1440 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piochacz - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piochal - 1408 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piochczyk - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piochniewicz - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piochno - 1426 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piochoczy - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piochoń - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Piochowiak - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr.

Pioch-Sławomirski - złożenia brak; Pioch 1414 od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym i na Pio-, typu Piotr; Sławomirski od imion złożonych typu Sławomir.

Pioeczech - 1634 od piec ‘poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury; urządzenie grzewcze’, piekę, piecza ‘opieka’, od imion na Pie-, typu Pietr

Piofczyk - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’; od piewca ‘śpiewak, pieśniarz’.

Piojda - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Piokutowski - od piać, pieję ‘o głosie koguta’.

Piolek - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Pioli - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Piolichowski - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Piolka - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Piołka - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Piołucha - od staropolskiego pielać ‘spieszyć’, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym; od pieles ‘legowisko’.

Piołun - od piołun, dawniej piołyn ‘gatunek rośliny’.

Piołunkowski - od piołun, dawniej piołyn ‘gatunek rośliny’.

Piołun-Noyszewski - złożenia brak; Piołun od piołun, dawniej piołyn ‘gatunek rośliny’; Noyszewski od nazwy miejscowej Nojszew (siedleckie, gmina Korytnica).

Piołunowicz - od piołun, dawniej piołyn ‘gatunek rośliny’.

Piołunowski - 1494 od nazwy miejscowej Piołunowo (włocławskie, gmina Radziejów).

Piołuński - od piołun, dawniej piołyn ‘gatunek rośliny’.

Piołynowicz - od piołun, dawniej piołyn ‘gatunek rośliny’.

Pion - od pion, pionka, pionek ‘figura w szachach, warcabach itp.’.

Pioncik - od pion, pionka, pionek ‘figura w szachach, warcabach itp.’.

Pionczyk - od pion, pionka, pionek ‘figura w szachach, warcabach itp.’.

Piondło - od pion, pionka, pionek ‘figura w szachach, warcabach itp.’.

Piondor - od pion, pionka, pionek ‘figura w szachach, warcabach itp.’.

Pionecki - od pion, pionka, pionek ‘figura w szachach, warcabach itp.’.

Pioneczka - od pion, pionka, pionek ‘figura w szachach, warcabach itp.’.

Pionek - od pion, pionka, pionek ‘figura w szachach, warcabach itp.’.

Pioniacki - od pion, pionka, pionek ‘figura w szachach, warcabach itp.’.

Pionicki - od pion, pionka, pionek ‘figura w szachach, warcabach itp.’.

Pioniecki - od pion, pionka, pionek ‘figura w szachach, warcabach itp.’.

Pioniek - od pion, pionka, pionek ‘figura w szachach, warcabach itp.’.

Pionier - od pionier ‘saper torujący drogę’.

Pioniewski - od pion, pionka, pionek ‘figura w szachach, warcabach itp.’.

Pionikiewicz - od pion, pionka, pionek ‘figura w szachach, warcabach itp.’.

Pionikowicz - od pion, pionka, pionek ‘figura w szachach, warcabach itp.’.

Pionior - od pionier ‘saper torujący drogę’.

Pionk - od pion, pionka, pionek ‘figura w szachach, warcabach itp.’.

Pionka - od pion, pionka, pionek ‘figura w szachach, warcabach itp.’.

Pionke - (Pom) od pion, pionka, pionek ‘figura w szachach, warcabach itp.’.

Pionkie - (Pom) od pion, pionka, pionek ‘figura w szachach, warcabach itp.’.

Pionkiewicz - od pion, pionka, pionek ‘figura w szachach, warcabach itp.’.

Pionko - od pion, pionka, pionek ‘figura w szachach, warcabach itp.’.

Pionkowski - od nazw miejscowych Piątek, Piątkowa, Piątkowo (kilka miejscowości).

Pionkowski - od pion, pionka, pionek ‘figura w szachach, warcabach itp.’.

Pionowski - od pion, pionka, pionek ‘figura w szachach, warcabach itp.’.

Pionstka - od pięść, piąstka.

Piontas - od piąty, pięć.

Piontczak - od piąty, pięć.

Piontecki - od piąty, pięć.

Piontek - od piąty, pięć; od piątek.

Piontka - od piąty, pięć.

Piontke - (Pom) od piąty, pięć.

Piontkiewicz - od piąty, pięć.

Piontkowicz - od piąty, pięć.

Piontkowski - od piąty, pięć.

Piontowski - od piąty, pięć.

Piończyk - od pion, pionka, pionek ‘figura w szachach, warcabach itp.’.

Piońka - od pion, pionka, pionek ‘figura w szachach, warcabach itp.’.

Piońkowski - od pion, pionka, pionek ‘figura w szachach, warcabach itp.’.

Piopczyk - od pop ‘duchowny Kościoła wschodniego’, dawniej też ‘ksiądz rzymskokatolicki’.

Piopoński - od popan ‘nieślubny syn chłopki z dziedzicem’.

Pior - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piorczyk - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piorczyński - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piorecki - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piorek - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piorkowski - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piornak - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Pioro - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Pioron - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Pioronczyk - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Pioronkiewicz - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Pioronowski - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Pioroń - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Pioroński - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Piorowicz - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piorowski - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piorón - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Piorónowski - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Piorrek - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piorski - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piorun - 1391 od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Piorunek - 1432 od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’

Piorunik - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Piorunkiewicz - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Piorunowicz - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Piorunowski - 1426 od nazwy miejscowej Piorunów (kilka wsi).

Pioruń - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Pioruńczyk - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Pioruński - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Piorzkowski - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Pios - od imion na Pio-, typu Piotr.

Piosczek - od piasek.

Piosczyk - od piasek.

Pioseczna - od piasek.

Pioseczny - od piasek.

Piosek - od piasek.

Piosenka - od pieśnik ‘pieśniarz’, od ‘piosenka’.

Piosenko - od pieśnik ‘pieśniarz’, od ‘piosenka’.

Piosiak - od piasek.

Piosicki - od piasek.

Piosik - od piasek.

Piosiński - od piasek.

Piosk - od piasek.

Pioskowicz - od piasek.

Pioskowik - od piasek.

Pioskownik - od piasek.

Piosna - od imion na Pie-, typu Pietr, Pielgrzym, w pochodnych też od pieszy’.

Piossek - (Śl) od piasek.

Piosz - od imion na Pio-, typu Piotr.

Pioszczyk - (Śl) od imion na Pio-, typu Piotr.

Pioszyk - od imion na Pio-, typu Piotr.

Pioś - od imion na Pio-, typu Piotr.

Piościk - od piasta ‘część koła u wozu’, od piastować ‘opiekować się’, od mitologicznej postaci Piasta’.

Piot - od imion na Piet-, typu Pietr.

Piota - od imion na Piet-, typu Pietr.

Piotczyk - od imion na Piet-, typu Pietr.

Pioteczek - od imion na Piet-, typu Pietr.

Piotek - od imion na Piet-, typu Pietr.

Piotera - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pioterak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pioterczak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pioterczek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pioterczyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pioterek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pioterk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pioterkiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pioterszak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotewicz - od imion na Piet-, typu Pietr.

Piotkiewicz - od imion na Piet-, typu Pietr.

Piotkowski - od imion na Piet-, typu Pietr.

Piotorak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotorek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotorowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotowski - od imion na Piet-, typu Pietr.

Piotr - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrach - 1436 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrachowic - 1493 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotraczyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrak - 1393 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotral - 1472 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotran - 1382 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrania - 1473 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotranik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotranowic - 1482 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotras - 1678 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotraschke - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotraschke - (Pom) od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrasik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrasiuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrasz - 1384 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotraszec - 1454 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotraszek - 1428-30 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotraszewic - 1435 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotraszewski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotraszkiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotraszko - 1436 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotraszkowicz - 1431 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotraszowic - 1428 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotraszowski - 1426 od nazwy miejscowej Piotraszówka, dziś Boguchwała (rzeszowskie, gmina Boguchwała).

Piotraszyc - 1399 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotraszyński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotraś - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrawa - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrawiak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrawski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrek - 1208 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrkiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrko - 1387 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrkowczyk - 1651 od nazwy miejscowej Piotraszówka, dziś Boguchwała (rzeszowskie, gmina Boguchwała).

Piotrkowiak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrkowicz - 1224 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrkowita - 1500 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrkowski - 1388 od nazw miejscowych typu Piotrków, Piotrkowice.

Piotrków - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrocha - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrołaj - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotroniak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotroniec - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotroń - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotroński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrosiński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrosiuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotroski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotroski - od nazw miejscowych typu Piotrowice, Piotrów, też od imienia Piotr.

Piotrosz - 1408 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrow - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrowiak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrowicz - 1417 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrowiec - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrowski - 1339 od nazw miejscowych typu Piotrowice, Piotrów, też od imienia Piotr.

Piotróniow - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrów - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotruch - 1591 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotruchno - 1500 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotruczuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotruk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrul - 1405 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrulewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrun - 1385 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrunowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotruński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrus - 1681 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrusiak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrusiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrusz - 1497 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotruszak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotruszewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotruszewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotruszewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotruszewski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotruszewski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotruszka - 1399 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotruszka - 1399 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotruszkiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotruszko - 1442 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotruś - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrych - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotryk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrykowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrzak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrzakowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrzec - 1393 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrzec - 1393 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrzech - 1287 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrzek - 1402 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrzę - 1464 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrzkiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrzkowicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrzkowski - od nazwy miejscowej Piotraszówka, dziś Boguchwała (rzeszowskie, gmina Boguchwała).

Piotrzowski - od nazw miejscowych typu Piotrowice, Piotrów, też od imienia Piotr.

Piotrzuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrzyk - 1278 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrzyka - 1412 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrzykiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrzykowicz - 1258 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotrzykowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotter - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piotuch - 1448 od imion na Piet-, typu Pi- od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.etr.

Piotucha - od imion na Piet-, typu Pietr.

Piotunkiewicz - od imion na Piet-, typu Pietr.

Piotyra - 1287 od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piowczyk - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’; od piewca ‘śpiewak, pieśniarz’.

Piowik - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’; od piewca ‘śpiewak, pieśniarz’.

Piowko - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’; od piewca ‘śpiewak, pieśniarz’.

Piowtek - od piewać ‘śpiewać’, piew ‘pianie’; od piewca ‘śpiewak, pieśniarz’.

Piókowski - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piór - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Pióra - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Pióraszek - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piórczyk - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piórczyński - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piórd - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piórdas - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piórecki - 1597 od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piórek - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piórewicz - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piórko - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piórkoś - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piórkowski - 1668 od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piórkowski - 1673 od nazw miejscowych typu Piórków, Piórkowo (kilka wsi).

Piórnik - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’ lub od piórnik.

Piórnowski - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Pióro - 1407 od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Pióro-Bończa - złożenia brak; Pióro 1407 od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’; Bończa 1415 od nazwy herbu Bończa, notowanej od XIV wieku. Nazwa pochodzi od nazwy wsi Bończa (Mazowsze).

Piórowicz - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piórowski - od nazw miejscowych typu Pióry, Piórówka (kilka wsi).

Piórski - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Pip - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipa - 1471 od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipak - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipal - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipała - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipan - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipans - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Piparski - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipata - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipau - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipaus - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipczyński - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipec - od pypeć ‘narośl na języku kury’.

Pipek - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipel - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipeń - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Piper - od piper ‘rodzaj broni myśliwskiej; roślina oleista, rdest’, także od średnio-dolno-niemieckiego piper ‘pieprz’.

Piperek - od piper ‘rodzaj broni myśliwskiej; roślina oleista, rdest’, także od średnio-dolno-niemieckiego piper ‘pieprz’.

Piperos - od piper ‘rodzaj broni myśliwskiej; roślina oleista, rdest’, także od średnio-dolno-niemieckiego piper ‘pieprz’.

Piperski - od piper ‘rodzaj broni myśliwskiej; roślina oleista, rdest’, także od średnio-dolno-niemieckiego piper ‘pieprz’.

Pipia - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipiak - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipiał - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipiała - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipiało - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipich - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipiec - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipiek - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipiel - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipiela - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipielarz - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipielnicki - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipielski - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipień - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipier - od piper ‘rodzaj broni myśliwskiej; roślina oleista, rdest’, także od średnio-dolno-niemieckiego piper ‘pieprz’.

Pipier - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipierski - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipietz - (Pom) od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipik - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipikas - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipilewicz - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipilic - 1323 od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipin - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipiń - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipiński - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipioła - 1497 od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipiołek - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipiołkowski - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipior - od piper ‘rodzaj broni myśliwskiej; roślina oleista, rdest’, także od średnio-dolno-niemieckiego piper ‘pieprz’.

Pipiora - od piper ‘rodzaj broni myśliwskiej; roślina oleista, rdest’, także od średnio-dolno-niemieckiego piper ‘pieprz’.

Pipiorka - od piper ‘rodzaj broni myśliwskiej; roślina oleista, rdest’, także od średnio-dolno-niemieckiego piper ‘pieprz’.

Pipiorke - (Pom) od piper ‘rodzaj broni myśliwskiej; roślina oleista, rdest’, także od średnio-dolno-niemieckiego piper ‘pieprz’.

Pipiorra - od piper ‘rodzaj broni myśliwskiej; roślina oleista, rdest’, także od średnio-dolno-niemieckiego piper ‘pieprz’.

Pipiorski - od piper ‘rodzaj broni myśliwskiej; roślina oleista, rdest’, także od średnio-dolno-niemieckiego piper ‘pieprz’.

Pipiór - od piper ‘rodzaj broni myśliwskiej; roślina oleista, rdest’, także od średnio-dolno-niemieckiego piper ‘pieprz’.

Pipiórka - od piper ‘rodzaj broni myśliwskiej; roślina oleista, rdest’, także od średnio-dolno-niemieckiego piper ‘pieprz’.

Pipiórski - od piper ‘rodzaj broni myśliwskiej; roślina oleista, rdest’, także od średnio-dolno-niemieckiego piper ‘pieprz’.

Pipir - od piper ‘rodzaj broni myśliwskiej; roślina oleista, rdest’, także od średnio-dolno-niemieckiego piper ‘pieprz’.

Pipiro - od piper ‘rodzaj broni myśliwskiej; roślina oleista, rdest’, także od średnio-dolno-niemieckiego piper ‘pieprz’.

Pipirs - od piper ‘rodzaj broni myśliwskiej; roślina oleista, rdest’, także od średnio-dolno-niemieckiego piper ‘pieprz’.

Pipis - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipka - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipke - (Pom) od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipko - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipkowski - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipla - od pipla ‘klepka dębowa w beczce’.

Piplak - od pipla ‘klepka dębowa w beczce’.

Pipłowski - od pipla ‘klepka dębowa w beczce’.

Pipno - 1467 od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipnowic - 1466 od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipo - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipowski - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipper - od piper ‘rodzaj broni myśliwskiej; roślina oleista, rdest’, także od średnio-dolno-niemieckiego piper ‘pieprz’.

Pipr - od piper ‘rodzaj broni myśliwskiej; roślina oleista, rdest’, także od średnio-dolno-niemieckiego piper ‘pieprz’.

Piprek - od piper ‘rodzaj broni myśliwskiej; roślina oleista, rdest’, także od średnio-dolno-niemieckiego piper ‘pieprz’.

Pipro - od piper ‘rodzaj broni myśliwskiej; roślina oleista, rdest’, także od średnio-dolno-niemieckiego piper ‘pieprz’.

Piprowski - od piper ‘rodzaj broni myśliwskiej; roślina oleista, rdest’, także od średnio-dolno-niemieckiego piper ‘pieprz’.

Piprznik - od piper ‘rodzaj broni myśliwskiej; roślina oleista, rdest’, także od średnio-dolno-niemieckiego piper ‘pieprz’.

Piprzycki - od piper ‘rodzaj broni myśliwskiej; roślina oleista, rdest’, także od średnio-dolno-niemieckiego piper ‘pieprz’.

Piprzyk - od piper ‘rodzaj broni myśliwskiej; roślina oleista, rdest’, także od średnio-dolno-niemieckiego piper ‘pieprz’.

Pipski - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipula - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pipusz - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Piputa - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Piputo - od staropolskiego pipa ‘trzon ptasiego pióra używany do pisania; beczka na piwo’.

Pira - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Piracki - od pirat ‘rozbójnik morski’.

Pirad - od pirat ‘rozbójnik morski’.

Piraj - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirakowski - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Piramidowicz - od piramida ‘monumentalna budowla w kształcie ostrosłupa służąca do pochówku faraonów’.

Piramowicz - nazwa genetycznie ormiańska.

Piramowicz-Odrowąż - złożenia brak; Piramowicz nazwa genetycznie ormiańska; Odrowąż 1400 od nazwy miejscowej Odrowąż (kilka wsi).

Piramowski - nazwa genetycznie ormiańska.

Piranek - nazwa genetycznie ormiańska.

Piranjowicz - nazwa genetycznie ormiańska.

Piranowicz - nazwa genetycznie ormiańska.

Pirański - nazwa genetycznie ormiańska.

Piras - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Piraszewski - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Piraszkiewicz - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirato - od pirat ‘rozbójnik morski’.

Pirc - od staropolskiego pierca ‘rzecznik, zastępca procesowy’.

Pircak - od staropolskiego pierca ‘rzecznik, zastępca procesowy’.

Pirch - od pierzchać ‘uciekać, znikać’

Pirchała - od pierzchać ‘uciekać, znikać’

Pirchocki - od pierzchać ‘uciekać, znikać’

Pirchoń - od pierzchać ‘uciekać, znikać’

Pirchow - od pierzchać ‘uciekać, znikać’

Pirchowicz - od pierzchać ‘uciekać, znikać’

Pirchula - od pierzchać ‘uciekać, znikać’

Pirczewski - od staropolskiego pierca ‘rzecznik, zastępca procesowy’.

Pirczyński - od staropolskiego pierca ‘rzecznik, zastępca procesowy’.

Pirechod - od przechodzień ‘człowiek przechodzący’.

Pirecki - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirek - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirga - od pierzga ‘pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i zlepiony miodem’, pirzgać ‘uciekać’.

Pirgał - od pierzga ‘pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i zlepiony miodem’, pirzgać ‘uciekać’.

Pirganek - od pierzga ‘pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i zlepiony miodem’, pirzgać ‘uciekać’.

Pirgłowski - od pierzga ‘pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i zlepiony miodem’, pirzgać ‘uciekać’.

Pirh - od pierzga ‘pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i zlepiony miodem’, pirzgać ‘uciekać’.

Pirijanowicz - nazwa genetycznie ormiańska.

Pirka - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirkarski - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirkel - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirkiel - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirkl - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirko - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirkoń - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirkos - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirkoś - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirlak - od pierzchać ‘uciekać, znikać’

Pirlej - od pierzchać ‘uciekać, znikać’

Pirlich - od pierzchać ‘uciekać, znikać’

Pirłat - 1794 od pierłat ‘piernat’, od gwarowego pierłacina ‘stara pierzyna’.

Pirnicz - 1474 od pierny ze staropolskiego ‘przyprawiny pieprzem’, także ‘komornik dworu królewskiego’, może też od pierdnąć.

Piro - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirocki - 1691 od nazwy miejscowej Pierocice, dawniej Pirocice (kieleckie, gmina Działoszyce).

Pirog - 1422 od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pirogow - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pirogowicz - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pirogowski - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Piron - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Piroń - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Piros - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Piroskiewicz - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirosowicz - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirosz - 1269 od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Piroszewski - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Piroszkiewicz - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Piroś - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirośkiewicz - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirot - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirota - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirotte - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirowicz - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirowski - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirożek - 1470-80 od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pirożkiewicz - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pirożnikow - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pirożyński - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Piróg - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pirógowicz - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pirógowski - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pirów - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirróg - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pirsch - od pierszeć ‘prószyć’.

Pirscinski - od pierszeć ‘prószyć’.

Pirskala - od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Pirskała - od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Pirski - od parskać ‘prychać, kaszleć’.

Pirsz - od pierszeć ‘prószyć’.

Pirszak - 1438 od pierszeć ‘prószyć’.

Pirszał - 1550 od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Pirszch - od pierszeć ‘prószyć’.

Pirszel - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Pirszel - od pierszeć ‘prószyć’.

Pirszke - od pierszeć ‘prószyć’.

Pirszlewicz - od pierszeć ‘prószyć’.

Pirszo - 1330 od pierszeć ‘prószyć’.

Pirszoła - od parszeć ‘parszywieć’, pierszyć ‘pryskać; pruszyć, padać’.

Pirszyc - 1434 od pierszeć ‘prószyć’.

Pirścieniak - od pierścień, pierścionek.

Pirścionek - od pierścień, pierścionek.

Pirtak - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Pirtan - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Pirtań - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Pirtoń - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Pirtowski - od part ‘grube płótno konopne lub lniane’, partać ‘tkać płótno’.

Piruc - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirucki - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirug - od pieróg, ze staropolskiego piróg ‘rodzaj ciasta’.

Pirulski - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirunek - od piorun, także pierun ‘wyładowanie atmosferyczne; diabeł’.

Pirus - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirut - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Piruta - 1494 od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirutin - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirwic - od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pirwitz - od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Piryn - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirynek - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Piryniuk - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirz - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirzak - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirzanowski - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirzański - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirzchalski - od pierzchać ‘uciekać, znikać’

Pirzchała - 1399 od pierzchać ‘uciekać, znikać’

Pirzchałka - 1417 od pierzchać ‘uciekać, znikać’

Pirzchnicki - 1474 od nazwy miejscowej Pierzchnica (kilka wsi).

Pirzecki - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirzeński - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirzewski - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirzga - 1369 od pierzga ‘pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i zlepiony miodem’, pirzgać ‘uciekać’.

Pirzgalski - od pierzchać ‘uciekać, znikać’

Pirzgała - od pierzga ‘pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i zlepiony miodem’, pirzgać ‘uciekać’.

Pirzkosz - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirzowicz - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pirzwosz - 1204 od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pirzwoszek - 1456 od staropolskiego pierwy ‘pierwotny, pierwszy, stojący na czele’.

Pirzyński - od podstawy pier-, pir, np. napierać, zapierać.

Pis - od pisać.

Pisacki - od pisać.

Pisackiewicz - od pisać.

Pisacz - 1441 od pisać; od pisacz ‘pisarz’.

Pisaczek - od pisać.

Pisak - od pisać.

Pisakiewicz - od pisać.

Pisakowski - od pisać.

Pisala - od pisać.

Pisalla - od pisać.

Pisalnik - od pisać.

Pisalski - 1798 od pisać.

Pisał - od pisać.

Pisała - od pisać.

Pisałek - od pisać.

Pisałko - od pisać.

Pisana - od pisać.

Pisanczuk - od pisać.

Pisanczyk - od pisać.

Pisanczyn - od pisać.

Pisanecki - od pisać.

Pisanek - od pisać.

Pisani - od pisać.

Pisaniak - od pisać.

Pisaniec - od pisać.

Pisanienko - od pisać.

Pisaniuk - od pisać.

Pisanka - 1351 od pisać; od pisanka.

Pisanko - od pisać.

Pisany - 1469 od pisać.

Pisańczuk - od pisać.

Pisańczyk - od pisać.

Pisańczyn - od pisać.

Pisański - od pisać.

Pisar - od pisać.

Pisara - od pisać.

Pisarczak - od pisać.

Pisarczuk - od pisać.

Pisarczyk - 1635 od pisać.

Pisarczyk-Łyczywek - złożenia brak; Pisarczyk 1635 od pisać; Łyczywek brak.

Pisarczykowski - od pisać.

Pisarek - 1490 od pisać, pisarek.

Pisarenko - od pisać.

Pisarew - od pisać.

Pisarewicz - od pisać.

Pisarewski - od pisać.

Pisarik - od pisać.

Pisarkiewicz - od pisać.

Pisarkowicz - 1688 od pisać.

Pisaronek - od pisać.

Pisarow - od pisać.

Pisarowicz - od pisać.

Pisarowski - od pisać.

Pisarów - od pisać.

Pisarski - 1391 od pisać; od przymiotnika pisarski lub od nazwy miejscowej Pisary (krakowskie, gmina Zabierzów).

Pisaruk - od pisać.

Pisaryk - od pisać.

Pisarz - 1391 od pisać; od pisarz ‘ten, co pisze’.

Pisarz - od pies, od nazwy osobowej Piesz; od staropolskiego ‘ten, co opiekuje się psami’.

Pisarzak - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Pisarzak - od pisać.

Pisarzewicz - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Pisarzewicz - od pisać.

Pisarzewski - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Pisarzowic - 1434 od pisać.

Pisarzowski - 1486 od pisać lub od nazwy miejscowej Pisarzowice (kilak wsi).

Pisarzowski - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Pisarzyk - 1402 od pisać.

Pisarzyk - od pies, od nazwy osobowej Piesz.

Pisata - od pisać.

Pisawa - od pisać.

Pisawocki - od pisać.

Pischczan - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Pischczek - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Pischczor - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Pischka - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Pischke - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Pischnik - od podstawy pysz-, por. gwarowe pysz ‘puch, kurz’, pyszny, pysznić się, pycha.

Pischniok - od podstawy pysz-, por. gwarowe pysz ‘puch, kurz’, pyszny, pysznić się, pycha.

Piscz - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Pisczałka - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Pisczan - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Pisczek - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Pisczor - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Pisczur - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Pisczyk - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Pisdula - od pizda ‘vuvlva’.

Pisdzior - od pizda ‘vuvlva’.

Pisdziur - od pizda ‘vuvlva’.

Pisecki - od nazw miejscowych Piasek, Piaski (częste).

Piseczna - od piasek.

Piseczny - od piasek.

Piseczyński - od pisać.

Pisek - od piasek.

Pisek - od pisać lub od pisk.

Pisemko - od pismo, od przymiotnika piśmienny.

Pisemski - od pismo, od przymiotnika piśmienny.

Pisera - od pisać.

Piserek - od pisać.

Piserski - od pisać.

Pisewacki - od pisać.

Pisewicz - od pisać.

Pisiak - od pisać.

Pisiakiewicz - od pisać.

Pisiakow - od pisać.

Pisiakowski - od pisać.

Pisiaków - od pisać.

Pisialski - od pisać.

Pisiałek - od pisać.

Pisiecki - od pisać.

Pisienkiewicz - od pisać.

Pisiewicz - od pisać.

Pisiewski - od pisać.

Pisik - od pisać.

Pisikiewicz - od pisać.

Pisiński - 1617 od nazwy miejscowej Piesienica, dawniej Piseinica (gdańskie, gmina Zblewo).

Pisiołek - od pisać.

Pisior - od pisać.

Pisiorski - od pisać.

Pisiota - od pisać.

Pisiula - od pisać.

Pisiulski - od pisać.

Pisiur - od pisać.

Pisiura - od pisać.

Pisiut - od pisać.

Pisk - 1265 od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piska - 1208 od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskacek - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskadło - 1485 od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskal - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskala - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskalczuk - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskalla - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskalski - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskała - 1788 od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskało - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskanowicz - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskar - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskarek - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskarowski - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskarski - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskart - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskarz - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskarzyński - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piske - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskerz - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskier - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskiet - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskiewicz - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskinowicz - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskir - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskirski - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskirz - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskla - 1136 od piskę ‘mlode ptaka’.

Pisklak - od piskę ‘mlode ptaka’.

Pisklewicz - od piskę ‘mlode ptaka’.

Pisklewiec - od piskę ‘mlode ptaka’.

Piskło - od piskę ‘mlode ptaka’.

Piskłow - od piskę ‘mlode ptaka’.

Pisko - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskol - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskola - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskolak - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskolub - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskon - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskonow - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskonowicz - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskoń - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskor - od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piskora - od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piskorczyk - 1656 od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piskorek - 1405 od piskorz ‘gatunek ryby’, od piskorek ‘mały piskorz’.

Piskorewicz - od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piskor-Ignatowicz - złożenia brak; Piskor od piskorz ‘gatunek ryby’; Ignatowicz 1498 (KrW) od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane jest od XIV wieku.

Piskornik - od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piskorowski - od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piskorski - 1751 od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piskorz - 1136 od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piskorzecki - od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piskorzewicz - od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piskorzewski - od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piskorz-Nałęcki - złożenia brak; Piskorz 1136 od piskorz ‘gatunek ryby’; Nałęcki od staropolskiego nałęcz ‘łuk, zakrzywienie, tęcza’ lub od nazy herbu Nałęcz.

Piskorzowicz - 1467 od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piskorzyński - od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piskorż - od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piskosz - 1204 od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskosz - (= orz) od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piskow - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskowski - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskowy - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskozób - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskozub - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskozubowski - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskozup - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskoż - (= orz) od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piskożub - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskół - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskór - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskór - od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piskórek - od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piskórz - od piskorz ‘gatunek ryby’.

Pisków - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Pisk-Piskowski - złożenia brak; Pisk 1265 od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’; Piskowski od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskrzyński - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’

Piskul - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskula - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskulak - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskulla - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskulski - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskuła - 1552 od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskun - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskunowicz - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskuń - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskur - od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piskurek - od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piskurewicz - od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piskurski - od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piskurz - od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piskusz - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskuszowicz - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskut - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piskutowski - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Pislewicz - od pisać.

Pislewska - od pisać.

Pisłek - od pisać.

Pisłowski - od pisać.

Pismari - od pismo, od przymiotnika piśmienny.

Pismaris - od pismo, od przymiotnika piśmienny.

Pismenko - od pismo, od przymiotnika piśmienny.

Pismienna - od pismo, od przymiotnika piśmienny.

Pismienny - od pismo, od przymiotnika piśmienny.

Pismiok - (Śl) od pismo, od przymiotnika piśmienny.

Pisniak - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pisnicki - od pisać.

Pisniok - (Śl) od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pisocki - od pisać.

Pisoń - od pisać.

Pisor - od pisać.

Pisorek - od pisać.

Pisorowicz - od pisać.

Pisowacki - od pisać.

Pisowadzki - od pisać.

Pisowarczyk - od pisać.

Pisowicz - od pisać.

Pisowłocki - od pisać.

Pisowłodzki - od pisać.

Pisowłoski - od pisać.

Pisowocki - od pisać.

Pisowodzki - od pisać.

Pisowski - od pisać.

Pispieszna - od pisać.

Piss - od pisać.

Pissanowski - od pisać.

Pissarek - od pisać.

Pissera - od pisać.

Pissula - od pisać.

Pissulla - od pisać.

Pist - od pistak ‘gatunek drzewa’, pistal ‘tłuczek’.

Pista - 1252 od pistak ‘gatunek drzewa’, pistal ‘tłuczek’.

Pistak - od pistak ‘gatunek drzewa’, pistal ‘tłuczek’.

Pistarelli - od pistak ‘gatunek drzewa’, pistal ‘tłuczek’.

Pistel - od pistak ‘gatunek drzewa’, pistal ‘tłuczek’.

Pistelak - od pistak ‘gatunek drzewa’, pistal ‘tłuczek’.

Pistelok - (Śl) od pistak ‘gatunek drzewa’, pistal ‘tłuczek’.

Pisteluk - od pistak ‘gatunek drzewa’, pistal ‘tłuczek’.

Pister - od gwarowego pisteer ‘za małe odzienie, zwłaszcza męskie; chudy człowiek’.

Pistera - od gwarowego pisteer ‘za małe odzienie, zwłaszcza męskie; chudy człowiek’.

Pistka - od pistak ‘gatunek drzewa’, pistal ‘tłuczek’.

Pistl - od pistak ‘gatunek drzewa’, pistal ‘tłuczek’.

Pistol - od pistak ‘gatunek drzewa’, pistal ‘tłuczek’.

Pistolak - od pistak ‘gatunek drzewa’, pistal ‘tłuczek’.

Pistolik - od pistak ‘gatunek drzewa’, pistal ‘tłuczek’.

Pistolin - od pistak ‘gatunek drzewa’, pistal ‘tłuczek’.

Pistoł - 1798 od pistak ‘gatunek drzewa’, pistal ‘tłuczek’; od pistoł ‘tłuczek w moździerzu’.

Pistoła - od pistak ‘gatunek drzewa’, pistal ‘tłuczek’.

Pistor - od gwarowego pisteer ‘za małe odzienie, zwłaszcza męskie; chudy człowiek’.

Pistrak - od gwarowego pisteer ‘za małe odzienie, zwłaszcza męskie; chudy człowiek’.

Pistrakiewicz - od gwarowego pisteer ‘za małe odzienie, zwłaszcza męskie; chudy człowiek’.

Pistraszewski - od gwarowego pisteer ‘za małe odzienie, zwłaszcza męskie; chudy człowiek’.

Pistrucha - od gwarowego pisteer ‘za małe odzienie, zwłaszcza męskie; chudy człowiek’.

Pistryga - od gwarowego pisteer ‘za małe odzienie, zwłaszcza męskie; chudy człowiek’.

Pistrzeniewicz - od gwarowego pisteer ‘za małe odzienie, zwłaszcza męskie; chudy człowiek’.

Pistrzyński - od gwarowego pisteer ‘za małe odzienie, zwłaszcza męskie; chudy człowiek’.

Pistuła - od pistak ‘gatunek drzewa’, pistal ‘tłuczek’.

Pistun - od pistak ‘gatunek drzewa’, pistal ‘tłuczek’.

Pistuń - od pistak ‘gatunek drzewa’, pistal ‘tłuczek’.

Pisuk - od pisać.

Pisula - od pisać.

Pisulak - od pisać.

Pisulewski - od pisać.

Pisuliński - od pisać.

Pisulla - od pisać.

Pisulski - 1789 od pisać.

Pisuł - od pisać.

Pisuła - od pisać.

Pisura - od pisać.

Pisurewicz - od pisać.

Pisyla - od pisać.

Pisz - 1571 od nazw osobowych na Pi-, może też od Pietr.

Pisza - 1680 od nazw osobowych na Pi-, może też od Pietr.

Piszak - od nazw osobowych na Pi-, może też od Pietr.

Piszakiewicz - od nazw osobowych na Pi-, może też od Pietr.

Piszakowski - od nazw osobowych na Pi-, może też od Pietr.

Piszcek - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszcelok - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszcz - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczacki - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczadło - 1450 od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’; od piszczało.

Piszczak - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczako - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczakowski - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczal - 1798 od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczala - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczalski - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczał - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczała - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczałka - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczałko - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczałkowski - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczałowski - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczałtowski - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczan - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczaniecki - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczaniuk - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczański - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczatkowski - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczatowski - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczatyn - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczecki - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczek - 1390 od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’; od staropolskiego piszczek ‘grający na piszczałkach’.

Piszczel - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’; od staropolskiego piszczel ‘piszczałka, goleń’.

Piszczela - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’; od staropolskiego piszczel ‘piszczałka, goleń’.

Piszczelak - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’; od staropolskiego piszczel ‘piszczałka, goleń’.

Piszczelka - 1404 od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’; od staropolskiego piszczel ‘piszczałka, goleń’.

Piszczelnik - 1478 od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’; od staropolskiego piszczel ‘piszczałka, goleń’.

Piszczelok - (Śl) od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’; od staropolskiego piszczel ‘piszczałka, goleń’.

Piszczelski - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’; od staropolskiego piszczel ‘piszczałka, goleń’.

Piszczerowicz - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczewic - 1439 od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczewski - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczk - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczkiewicz - 1498 od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczko - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczkowicz - 1616 od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczkowski - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczok - (Śl) od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczola - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczoliński - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczoła - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczołka - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczor - 1643 od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczorowicz - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczorski - 1712 od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczorzak - 1690 od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczowic - 1424 od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczół - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczór - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczóra - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczuk - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczur - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczyc - 1427 od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczygłowa - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczygłowski - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczyk - 1641 od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczykowski - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczykoza - 1418 od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczykur - 1484 od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczyński - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczyrak - 1370 od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszczytowski - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszek - 1658 od nazw osobowych na Pi-, może też od Pietr.

Piszel - od nazw osobowych na Pi-, może też od Pietr.

Piszer - od nazw osobowych na Pi-, może też od Pietr.

Piszewic - 1439 od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszewicz - od nazw osobowych na Pi-, może też od Pietr.

Piszewicz - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszewski - od nazw osobowych na Pi-, może też od Pietr.

Piszewski - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszka - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszkala - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszkalski - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszkała - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszke - (Śl) od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszkie - (Śl) od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszkiewicz - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszklewicz - od piskę ‘mlode ptaka’.

Piszko - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszkolski - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszkorz - (Śl) od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piszkosz - od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piszkowiak - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszkowski - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piszkulak - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pisznot - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pisznoth - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Piszora - od nazw osobowych na Pi-, może też od Pietr.

Piszorowicz - od nazw osobowych na Pi-, może też od Pietr.

Piszorski - od nazw osobowych na Pi-, może też od Pietr.

Pisztal - od pistak ‘gatunek drzewa’, pistal ‘tłuczek’.

Pisztek - od pistak ‘gatunek drzewa’, pistal ‘tłuczek’.

Piszur - od nazw osobowych na Pi-, może też od Pietr.

Piszut - 1703 od nazw osobowych na Pi-, może też od Pietr.

Piszycz - od nazw osobowych na Pi-, może też od Pietr.

Piszyk - od nazw osobowych na Pi-, może też od Pietr.

Piszyna - od nazw osobowych na Pi-, może też od Pietr.

Piszyński - od nazw osobowych na Pi-, może też od Pietr.

Piś - od nazw osobowych na Pi-, może też od Pietr.

Piścik - od pistak ‘gatunek drzewa’, pistal ‘tłuczek’.

Piściński - od pistak ‘gatunek drzewa’, pistal ‘tłuczek’.

Piścio - od pistak ‘gatunek drzewa’, pistal ‘tłuczek’.

Piścioch - od pistak ‘gatunek drzewa’, pistal ‘tłuczek’.

Piściorek - 1795 od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Piśdzior - od pizda ‘vuvlva’.

Piśdziur - od pizda ‘vuvlva’.

Piśka - od nazw osobowych na Pi-, może też od Pietr.

Piśkiewicz - od nazw osobowych na Pi-, może też od Pietr.

Piśko - od nazw osobowych na Pi-, może też od Pietr.

Piśkorski - od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piśkorz - (Śl) od piskorz ‘gatunek ryby’.

Piśmienny - od pismo, od przymiotnika piśmienny.

Piśniak - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Piśniakiewicz - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Piśniakowski - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Piśnicki - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Piśniewski - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Piśniok - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Piśny - od staropolskiego pilśniak ‘worek zrobiony z pilśni’, pilśń ‘gruby materiał z wełny lub sierści zajęczej’.

Pit - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pita - 1663 od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitach - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitak - 1663 od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pital - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitala - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitalski - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitała - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitałaj - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitan - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitanak - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitara - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitarczyk - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitarek - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitas - 1567 od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitasik - 1687 od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitasz - 1629 od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitaszewicz - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitaszewski - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitaś - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitcha - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitcz - (Pom) od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitczyk - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitek - 1683 od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’; od gwarowego pitek ‘penis’.

Pitel - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitelak - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Piteński - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Piter - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitera - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piterak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piterczyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piterek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piterow - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piterwas - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piterzak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Piterzyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pithart - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitiło - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitio - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitiszuk - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitka - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitkasz - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitkau - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitkiewicz - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitko - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitkowski - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitków - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitlo - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitlok - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitlon - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitłok - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitneczko - zapewne od pitny ‘nadający się do picia, pijalny’.

Pitner - od niemieckiej nazwy osobowej Pittner, ta od Büttner, z średnio-wysoko-niemieckiego bütenaere ‘bednarz’.

Pitniczka - zapewne od pitny ‘nadający się do picia, pijalny’.

Pitnoczka - zapewne od pitny ‘nadający się do picia, pijalny’.

Pitnoczko - zapewne od pitny ‘nadający się do picia, pijalny’.

Pitołach - 1694 od pitolić ‘źle grać’.

Pitołaj - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Piton - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitoniak - 1642 od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitoń - 1632 od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitończyk - 1614 od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitorak - 1787 od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitorak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitowiak - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitowiecki - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitr - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitra - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrach - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitracha - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrakiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrakowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrala - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitralczyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitranis - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrańczyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitras - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrasiak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrasiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrasik - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrasz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitraszek - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitraszewski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitraszka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitraszkiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitraszko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrkowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitroch - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrof - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrok - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrołowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitron - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitroń - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrosz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrow - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrowicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrów - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrsz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitruch - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrucha - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitruchowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrucin - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitruczak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitruczuk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitruk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitruliński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrus - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrusiak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrusiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrusiński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitruski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitruszewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitruszewski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitruszka - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitruszkiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitruszko - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitruszyński - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitruś - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitry - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitryga - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrykiewicz - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrykowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrykus - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrys - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrzak - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrzela - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrzyca - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrzyk - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitrzykowski - od imienia Piotr. Imię pochodzenia greckiego, od petra ‘skała, opoka’. W Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci Piotr występują w źródłach średniowiecznych Piotro, Pietr, Pioter, Pieter, Piotyr, Pietyr, a w tekstach niemieckich także Peter, Petir, Piter.

Pitsch - od niemieckiej nazwy osobowej Pitsch, ta od Bütsch z imienia złożonego Burghard.

Pitschman - od niemieckiej nazwy osobowej Pitsch, ta od Bütsch z imienia złożonego Burghard.

Pitsz - od niemieckiej nazwy osobowej Pitsch, ta od Bütsch z imienia złożonego Burghard.

Pitszelis - od niemieckiej nazwy osobowej Pitsch, ta od Bütsch z imienia złożonego Burghard.

Pitt - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pittach - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pittas - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pittner - od niemieckiej nazwy osobowej Pittner, ta od Büttner, z średnio-wysoko-niemieckiego bütenaere ‘bednarz’.

Pituch - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitucha - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pituka - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitula - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitulak - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitulec - 1437 od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitulej - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitulski - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pituła - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’ lub od staropolskiego pituła ‘stręczyciel’.

Pitułaj - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitułej - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitułko - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pituło - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pituń - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitura - 1523 od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Piturak - 1795 od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Piturecki - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitus - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitusiak - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pituszek - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitwa - od pitwać ‘pitolić, pitrasić’.

Pitwała - od pitwać ‘pitolić, pitrasić’.

Pitwon - od pitwać ‘pitolić, pitrasić’.

Pitwoń - od pitwać ‘pitolić, pitrasić’.

Pitwor - od pitwać ‘pitolić, pitrasić’.

Pitworak - od pitwać ‘pitolić, pitrasić’.

Pity - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitycz - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pityk - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pityło - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pitynek - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Pityński - od pita ‘vulva’, pitak ‘pica ‘grdyka’, od gwarowego pit ‘penis’.

Piuch - od gwarowego piuk ‘głos wydawany przez kury i gęsi’, piukać.

Piuchala - od gwarowego piuk ‘głos wydawany przez kury i gęsi’, piukać.

Piuchałka - od gwarowego piuk ‘głos wydawany przez kury i gęsi’, piukać.

Piucik - zapewne od starszego Pjuta, to od pijać, pijak,

Piuciński - zapewne od starszego Pjuta, to od pijać, pijak,

Piuczak - zapewne od starszego Pjuta, to od pijać, pijak,

Piuczyński - zapewne od starszego Pjuta, to od pijać, pijak,

Piuda - od pud, puda ‘dawna jednostka wagi’.

Piudakiewicz - od pud, puda ‘dawna jednostka wagi’.

Piudel - od pud, puda ‘dawna jednostka wagi’.

Piudelski - od pud, puda ‘dawna jednostka wagi’.

Piudor - od pud, puda ‘dawna jednostka wagi’.

Piudos - od pud, puda ‘dawna jednostka wagi’.

Piudral - od puder, pudrować.

Piudrek - od puder, pudrować.

Piuduch - od pud, puda ‘dawna jednostka wagi’.

Piuk - od gwarowego piuk ‘głos wydawany przez kury i gęsi’, piukać.

Piukiewicz - od gwarowego piuk ‘głos wydawany przez kury i gęsi’, piukać.

Piukos - od gwarowego piuk ‘głos wydawany przez kury i gęsi’, piukać.

Piukowski - od gwarowego piuk ‘głos wydawany przez kury i gęsi’, piukać.

Piukul - od gwarowego piuk ‘głos wydawany przez kury i gęsi’, piukać.

Piur - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piura - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piurecki - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piurek - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piurkoś - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piurkowski - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piuro - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Piurowicz - od piorę, pióro ‘pierze ptasie, skrzydło’.

Pius - od imienia Pius. Imię pochodzenia łacińskiego od pius ‘pobożny’, notowane w Polsce od XII wieku.

Piusa - od imienia Pius. Imię pochodzenia łacińskiego od pius ‘pobożny’, notowane w Polsce od XII wieku.

Piusek - od imienia Pius. Imię pochodzenia łacińskiego od pius ‘pobożny’, notowane w Polsce od XII wieku.

Piusiński - od imienia Pius. Imię pochodzenia łacińskiego od pius ‘pobożny’, notowane w Polsce od XII wieku.

Piuska - od imienia Pius. Imię pochodzenia łacińskiego od pius ‘pobożny’, notowane w Polsce od XII wieku.

Piusz - od imienia Pius. Imię pochodzenia łacińskiego od pius ‘pobożny’, notowane w Polsce od XII wieku.

Piuta - zapewne od starszego Pjuta, to od pijać, pijak,

Piutak - zapewne od starszego Pjuta, to od pijać, pijak,

Piutal - zapewne od starszego Pjuta, to od pijać, pijak,

Piutara - zapewne od starszego Pjuta, to od pijać, pijak,

Piutera - zapewne od starszego Pjuta, to od pijać, pijak,

Piutko - zapewne od starszego Pjuta, to od pijać, pijak,

Piuto - zapewne od starszego Pjuta, to od pijać, pijak,

Piutowski - zapewne od starszego Pjuta, to od pijać, pijak,

Piwacz - od piwo.

Piwak - od piwo.

Piwakowski - od piwo.

Piwałek - od piwo.

Piwanowski - od nazwy miejscowej Piwonice (część Kalisza).

Piwański - od nazwy miejscowej Piwonice (część Kalisza).

Piwar - od piwo.

Piwarczuk - od piwo.

Piwarczyk - od piwo.

Piwarowicz - od piwo.

Piwarski - 1792 od nazwy miejscowej Piwary (białostockie, gmina Mońki).

Piwarski - od piwo.

Piwarun - od piwo.

Piwaruń - od piwo.

Piwaty - od piwo.

Piwcewicz - od piwo.

Piwchocki - od piwo.

Piwcio - od piwo.

Piwczek - od piwo.

Piwczyk - od piwo.

Piwczyński - od piwo.

Piwecki - od piwo.

Piwek - od piwo.

Piwelek - od piwo.

Piwełek - od piwo.

Piwensztein - od piwo.

Piweński - od piwo.

Piwer - od piwo.

Piwiarski - od piwo.

Piwiec - od piwo.

Piwień - 1210 od piwo.

Piwieński - od piwo.

Piwin - od piwo.

Piwinkiewicz - od piwo.

Piwiński - od piwo.

Piwka - 1390 od piwo.

Piwkawa - od piwo.

Piwko - 1381 od piwo, od piwosz ‘lubiący piwo’, piwko.

Piwkosz - 1399 od piwo.

Piwkow - 1489 od piwo.

Piwkowicz - 1399 od piwo.

Piwkowski - 1700 od piwo.

Piwkulak - od piwo.

Piwna - od piwo.

Piwniak - od piwo.

Piwniarski - od piwo.

Piwnica - od piwo lub od piwnica.

Piwnicki - 1724 od nazwy miejscowej Piwnice (toruńskie, gmina Łysomice).

Piwniczka - od piwo lub od piwnica.

Piwniczna - od piwniczny ‘właściciel piwnicy’.

Piwniczny - 1408 od piwniczny ‘właściciel piwnicy’.

Piwniczuk - od piwo lub od piwnica.

Piwnienko - od piwo.

Piwniewicz - od piwo.

Piwnik - od piwo; od piwnik ‘zajmujący się piwem’.

Piwnikiewicz - od piwo.

Piwniok - od piwo.

Piwniuk - od piwo.

Piwny - od piwo.

Piwo - 1400 od piwo.

Piwocha - od piwo.

Piwocki - od piwo.

Piwoczyk - od piwo.

Piwoda - od pić, pijak.

Piwodko - od pić, pijak.

Piwodzki - od pić, pijak.

Piwok - od piwo.

Piwon - od piwonia ‘rodzaj kwiatu’.

Piwoni - od piwonia ‘rodzaj kwiatu’.

Piwonia - 1125 od piwonia ‘rodzaj kwiatu’.

Piwonii - od piwonia ‘rodzaj kwiatu’.

Piwonka - od piwonia ‘rodzaj kwiatu’.

Piwonski - od piwonia ‘rodzaj kwiatu’.

Piwoń - 1441 od piwonia ‘rodzaj kwiatu’.

Piwończyk - od piwonia ‘rodzaj kwiatu’.

Piwoński - 1409 od nazwy miejscowej Piwonice (część Kalisza).

Piwor - od piwo.

Piworczyk - od piwo.

Piworowicz - od piwo.

Piworski - od piwo.

Piworun - od piwo.

Piworuń - od piwo.

Piworz - od piwo.

Piwos - od piwo.

Piwoski - od piwo.

Piwosz - 1380 od piwo, od piwosz ‘lubiący piwo’.

Piwoszenko - od piwo, od piwosz ‘lubiący piwo’.

Piwowar - 1473 od piwo; piwowar ‘zajmujący się warzeniem piwa’.

Piwowarczak - od piwo; piwowar ‘zajmujący się warzeniem piwa’.

Piwowarczuk - od piwo; piwowar ‘zajmujący się warzeniem piwa’.

Piwowarczyk - 1612 od piwo; piwowar ‘zajmujący się warzeniem piwa’; piwowarczyk ‘uczeń piwowara’.

Piwowarczyk-Grzesicki - złozenia brak; Piwowarczyk 1612 od piwo; piwowar ‘zajmujący się warzeniem piwa’; piwowarczyk ‘uczeń piwowara’; Grzesicki od imienia Grzegorz. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia greckiego, od gregórios ‘gorliwy czuwający’.

Piwowarek - 1617 od piwo; piwowar ‘zajmujący się warzeniem piwa’; piwowarczyk ‘uczeń piwowara’.

Piwowarewicz - od piwo; piwowar ‘zajmujący się warzeniem piwa’; piwowarczyk ‘uczeń piwowara’.

Piwowaron - od piwo.

Piwowarow - od piwo.

Piwowarów - od piwo.

Piwowarski - 1595 od piwo.

Piwowarun - od piwo.

Piwowaruń - od piwo.

Piwowarzyk - od piwo.

Piwowczyk - od piwo, od piwosz ‘lubiący piwo’.

Piwowończyk - 1754 od piwowonia ‘piwonia’.

Piwowoński - od piwowonia ‘piwonia’.

Piwoworski - (Śl) od piwo.

Piwowoz - od piwo.

Piwowóz - od piwo.

Piwowski - od piwo, od piwosz ‘lubiący piwo’.

Piwócki - od pić, pijak.

Piwódzki - od pić, pijak.

Piwsko - od piwo, od piwosz ‘lubiący piwo’.

Piwulski - od piwo, od piwosz ‘lubiący piwo’.

Piwusz - od piwo, od piwosz ‘lubiący piwo’.

Pixa - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’.

Piz - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizacz - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizak - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizala - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizalski - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizała - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizan - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizar - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizarczyk - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizarski - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizczek - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizda - 1387 od pizda ‘vuvlva’.

Pizdak - 1323 od pizda ‘vuvlva’.

Pizdoliz - od pizda ‘vuvlva’.

Pizdor - od pizda ‘vuvlva’.

Pizdorczyk - 1625 od pizda ‘vuvlva’.

Pizdowończyk - 1560 od pizda + wonieć.

Pizdowski - 1431 od pizda ‘vuvlva’.

Pizdórka - od pizda ‘vuvlva’.

Pizdula - od pizda ‘vuvlva’.

Pizduła - od pizda ‘vuvlva’.

Pizdurka - od pizda ‘vuvlva’.

Pizdyk - 1641 od pizda ‘vuvlva’.

Pizdzior - od pizda ‘vuvlva’.

Pizdziur - od pizda ‘vuvlva’.

Pizecki - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizek - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizeński - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizera - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizewicz - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizga - od gwarowego pizga ‘pizdnąć, cisnąć, kopnąć’.

Pizgalski - od gwarowego pizga ‘pizdnąć, cisnąć, kopnąć’.

Pizgała - od gwarowego pizga ‘pizdnąć, cisnąć, kopnąć’.

Pizia - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piziak - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piziara - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piziarski - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizierski - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piziewicz - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizin - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piziński - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizio - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizior - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piziorski - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piziowicz - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piziór - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piziuch - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piziur - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piziurna - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piziurny - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piziurski - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizko - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizkorski - od piskorz ‘gatunek ryby’.

Pizkozub - od pisk, piszczeć ‘wydawać cienki, przenikliwy głos’.

Pizlecki - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizlo - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizło - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizna - od piznąć ‘uderzyć, cisnąć, kopnąć’.

Piznal - od piznąć ‘uderzyć, cisnąć, kopnąć’.

Piznior - od piznąć ‘uderzyć, cisnąć, kopnąć’.

Pizniur - od piznąć ‘uderzyć, cisnąć, kopnąć’.

Piznol - od piznąć ‘uderzyć, cisnąć, kopnąć’.

Piznur - od piznąć ‘uderzyć, cisnąć, kopnąć’.

Pizon - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizoń - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizor - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizorski - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizór - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizuch - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizulski - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizuła - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizun - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizuń - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizuński - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizur - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Pizurski - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piździoch - 1471 od pizda ‘vuvlva’.

Piździon - 1448 od pizda ‘vuvlva’.

Piździor - 1569 od pizda ‘vuvlva’.

Piździur - od pizda ‘vuvlva’.

Piźniak - od piznąć ‘uderzyć, cisnąć, kopnąć’.

Piźniakowski - od piznąć ‘uderzyć, cisnąć, kopnąć’.

Piźniarski - od piznąć ‘uderzyć, cisnąć, kopnąć’.

Piźnior - od piznąć ‘uderzyć, cisnąć, kopnąć’.

Piż - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piżak - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piżanowski - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piżański - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piżdzior - (Śl) od pizda ‘vuvlva’.

Piżecki - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piżeński - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piżewicz - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piżewski - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piżgalski - od gwarowego pizga ‘pizdnąć, cisnąć, kopnąć’.

Piżgała - od gwarowego pizga ‘pizdnąć, cisnąć, kopnąć’.

Piżnal - od piznąć ‘uderzyć, cisnąć, kopnąć’.

Piżnek - od piznąć ‘uderzyć, cisnąć, kopnąć’.

Piżniakowski - od piznąć ‘uderzyć, cisnąć, kopnąć’.

Piżniarski - od piznąć ‘uderzyć, cisnąć, kopnąć’.

Piżniur - od piznąć ‘uderzyć, cisnąć, kopnąć’.

Piżoń - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piżuch - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piżuk - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piżuła - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piżun - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piżuński - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piżycki - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piżyk - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piżyński - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.

Piżys - od pizia ‘vulva’, piż ‘piżmo’.