Nazwiska na literę N

Nabak - od wyrażenia na boku lub od wschodniosłowiańskiego nabokij ‘z krzywym bokiem’.

Nabakow - od wyrażenia na boku lub od wschodniosłowiańskiego nabokij ‘z krzywym bokiem’.

Nabakowski - od wyrażenia na boku lub od wschodniosłowiańskiego nabokij ‘z krzywym bokiem’.

Nabakowski - od wyrażenia na boku lub od wschodniosłowiańskiego nabokij ‘z krzywym bokiem’.

Nabe - od niemieckiej nazwy osobowej Nabel.

Nabel - od niemieckiej nazwy osobowej Nabel.

Nabelek - od niemieckiej nazwy osobowej Nabel.

Nabelski - od niemieckiej nazwy osobowej Nabel.

Naberaźna - od nabrzeżny ‘leżący na brzegu’ (pod wpływem ukraińskim).

Naberezny - od nabrzeżny ‘leżący na brzegu’ (pod wpływem ukraińskim).

Nabereźna - od nabrzeżny ‘leżący na brzegu’ (pod wpływem ukraińskim).

Nabereźny - od nabrzeżny ‘leżący na brzegu’ (pod wpływem ukraińskim).

Nabereżna - od nabrzeżny ‘leżący na brzegu’ (pod wpływem ukraińskim).

Nabereżny - od nabrzeżny ‘leżący na brzegu’ (pod wpływem ukraińskim).

Nabereżnyj - od nabrzeżny ‘leżący na brzegu’ (pod wpływem ukraińskim).

Nabiał - od nabiał ‘mleko, produkty mleczne’ lub od na + biel ‘błoto’; w pochodnych też od nabielić ‘wybielić’.

Nabiała - 1416 od nabiał ‘mleko, produkty mleczne’ lub od na + biel ‘błoto’; w pochodnych też od nabielić ‘wybielić’.

Nabiałczyk - od nabiał ‘mleko, produkty mleczne’ lub od na + biel ‘błoto’; w pochodnych też od nabielić ‘wybielić’.

Nabiałek - 1596 od nabiał ‘mleko, produkty mleczne’ lub od na + biel ‘błoto’; w pochodnych też od nabielić ‘wybielić’.

Nabiałkowski - od nabiał ‘mleko, produkty mleczne’ lub od na + biel ‘błoto’; w pochodnych też od nabielić ‘wybielić’.

Nabiałowski - od nabiał ‘mleko, produkty mleczne’ lub od na + biel ‘błoto’; w pochodnych też od nabielić ‘wybielić’.

Nabiel - od nabiał ‘mleko, produkty mleczne’ lub od na + biel ‘błoto’; w pochodnych też od nabielić ‘wybielić’.

Nabiela - 1387 od nabiał ‘mleko, produkty mleczne’ lub od na + biel ‘błoto’; w pochodnych też od nabielić ‘wybielić’.

Nabielak - od nabiał ‘mleko, produkty mleczne’ lub od na + biel ‘błoto’; w pochodnych też od nabielić ‘wybielić’.

Nabielec - od nabiał ‘mleko, produkty mleczne’ lub od na + biel ‘błoto’; w pochodnych też od nabielić ‘wybielić’.

Nabielej - 1387 od nabiał ‘mleko, produkty mleczne’ lub od na + biel ‘błoto’; w pochodnych też od nabielić ‘wybielić’.

Nabielek - od nabiał ‘mleko, produkty mleczne’ lub od na + biel ‘błoto’; w pochodnych też od nabielić ‘wybielić’.

Nabielny - 1462 od nabiał ‘mleko, produkty mleczne’ lub od na + biel ‘błoto’; w pochodnych też od nabielić ‘wybielić’.

Nabielski - od nabiał ‘mleko, produkty mleczne’ lub od na + biel ‘błoto’; w pochodnych też od nabielić ‘wybielić’.

Nabiełek - od nabiał ‘mleko, produkty mleczne’ lub od na + biel ‘błoto’; w pochodnych też od nabielić ‘wybielić’.

Nabierała - od nabierać ‘naciągnąć; przybrać’.

Nabierski - od nabierać ‘naciągnąć; przybrać’.

Nabierzyński - od nabierać ‘naciągnąć; przybrać’.

Nabij - od nabijać.

Nabijacz - od nabijać; od nabijacz.

Nabit - od nabity.

Nabłonek - prawdopodobnie od błona, błonka.

Nabojczyk - od nabijać (od nabój).

Nabokow - od wyrażenia na boku lub od wschodniosłowiańskiego nabokij ‘z krzywym bokiem’.

Nabokowicz - 1478 (KrW) od wyrażenia na boku lub od wschodniosłowiańskiego nabokij ‘z krzywym bokiem’.

Nabokowicz - 1478 (KrW) od wyrażenia na boku lub od wschodniosłowiańskiego nabokij ‘z krzywym bokiem’.

Nabokowski - od wyrażenia na boku lub od wschodniosłowiańskiego nabokij ‘z krzywym bokiem’.

Naboków - od wyrażenia na boku lub od wschodniosłowiańskiego nabokij ‘z krzywym bokiem’.

Naboków - od wyrażenia na boku lub od wschodniosłowiańskiego nabokij ‘z krzywym bokiem’.

Nabor - od na + bór ‘las’, też od imienia złożonego Nabor.

Naborczyk - od na + bór ‘las’, też od imienia złożonego Nabor.

Naborna - od na + bór ‘las’, też od imienia złożonego Nabor.

Nabornik - od na + bór ‘las’, też od imienia złożonego Nabor.

Naborny - od na + bór ‘las’, też od imienia złożonego Nabor.

Naborowski - 1524 od na + bór ‘las’, też od imienia złożonego Nabor lub od nazwy miejscowej Naborowo (ciechanowskie, gmina Załuski).

Naborski - od na + bór ‘las’, też od imienia złożonego Nabor lub od nazwy miejscowej Naborowo (ciechanowskie, gmina Załuski).

Naborzyc - 1410 od na + bór ‘las’, też od imienia złożonego Nabor.

Naboźna - od nabożny ‘pobożny’.

Naboźniak - od nabożny ‘pobożny’.

Naboźny - od nabożny ‘pobożny’.

Nabożna - od nabożny ‘pobożny’.

Nabożniak - od nabożny ‘pobożny’.

Nabożny - od nabożny ‘pobożny’.

Nabradalik - od nabrdać ‘napleść’.

Nabradlik - od nabrdać ‘napleść’.

Nabrdalak - od nabrdać ‘napleść’.

Nabrdalik - od nabrdać ‘napleść’.

Nabrdała - od nabrdać ‘napleść’.

Nabreżny - od nabrzeżny ‘leżący na brzegu’.

Nabrocki - 1731 od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nabrodalik - od nabrdać ‘napleść’.

Nabrożny - od nabrdać ‘napleść’.

Nabryk - od nabrdać ‘napleść’.

Nabrzdyk - od nabrdać ‘napleść’.

Nabrzecki - prawdopodobnie od nabrzeżny ‘leżący na brzegu’.

Nabrzeski - 1577 od nabrzeżny ‘leżący na brzegu’.

Nabrzewski - od nabrzeżny ‘leżący na brzegu’.

Nabrzeźna - od nabrzeżny ‘leżący na brzegu’.

Nabrzeźny - od nabrzeżny ‘leżący na brzegu’.

Nabrzeżna - od nabrzeżny ‘leżący na brzegu’.

Nabrzeżny - od nabrzeżny ‘leżący na brzegu’.

Nabrzuch - 1420 od na + brzuch, nabrzusznik ‘część zbroi rycerskiej zakrywająca brzuch; trzos’.

Nabrzuchowic - 1477 od na + brzuch, nabrzusznik ‘część zbroi rycerskiej zakrywająca brzuch; trzos’.

Nabrzuchowski - od na + brzuch, nabrzusznik ‘część zbroi rycerskiej zakrywająca brzuch; trzos’.

Nabrzuszek - 1494 od na + brzuch, nabrzusznik ‘część zbroi rycerskiej zakrywająca brzuch; trzos’.

Nabuda - od nabudzić ‘obudzić kogoś’.

Nabudek - od nabudzić ‘obudzić kogoś’.

Nabydowski - zapewne od nabyć, nabytek.

Nabyt - od nabyć, nabytek.

Nabytowicz - od nabyć, nabytek.

Nabywalec - od nabywać ‘zdobywać; być często’.

Nabywaniec - od nabywać ‘zdobywać; być często’.

Nabzdyjak - od na + bzdzić ‘pierdzieć; gadać głupstwa’.

Nabzdyk - od na + bzdzić ‘pierdzieć; gadać głupstwa’.

Nabzdyl - od na + bzdzić ‘pierdzieć; gadać głupstwa’.

Nabździtuł - 1427 od na + bzdzić ‘pierdzieć; gadać głupstwa’.

Nac - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nacajewski - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nacan - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nacech - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nacel - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nacewicz - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nacewski - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nacfalski - od niemieckiej nazwy osobowej Natzwald.

Nach - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachabe - prawdopodobnie od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachacz - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachaczewski - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachaczyniec - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachaj - od nahaj, nahajka ‘krótki bicz, kańczug’.

Nachajczuk - od nahaj, nahajka ‘krótki bicz, kańczug’.

Nachajewski - od nahaj, nahajka ‘krótki bicz, kańczug’.

Nachajko - od nahaj, nahajka ‘krótki bicz, kańczug’.

Nachajło - od nahaj, nahajka ‘krótki bicz, kańczug’.

Nachajowski - od nahaj, nahajka ‘krótki bicz, kańczug’.

Nachajski - od nahaj, nahajka ‘krótki bicz, kańczug’.

Nachalik - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachalski - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachał - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachała - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachałowicz - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachamczyn - prawdopodobnie od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachańczyk - od nahaj, nahajka ‘krótki bicz, kańczug’.

Nachański - od nahaj, nahajka ‘krótki bicz, kańczug’.

Nachel - 1587 od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachiło - od nachylić ‘pochylić’.

Nachim - zapewne od Joachim.

Nachimowicz - zapewne od Joachim.

Nachirna - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Nachirny - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Nachjan - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachlicki - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachlik - 1594 od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachlowicz - 1630 od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachlukowski - prawdopodobnie od nagły ‘szybki, porywczy’.

Nachła - od nagły ‘szybki, porywczy’.

Nachły - od nagły ‘szybki, porywczy’.

Nachman - od niemieckiej nazwy osobowej Nachmann, ta od Nachtmann ‘pasterz pilnujący trzody w nocy’.

Nachmann - od niemieckiej nazwy osobowej Nachmann, ta od Nachtmann ‘pasterz pilnujący trzody w nocy’.

Nachmanowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Nachmann, ta od Nachtmann ‘pasterz pilnujący trzody w nocy’.

Nachodko - od nachodzić ‘pojawić się niespodziewanie; napaść; wtargnąć’.

Nachodsky - prawdopodobnie od nachodzić ‘pojawić się niespodziewanie; napaść; wtargnąć’.

Nachojowski - prawdopodobnie od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachola - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nacholiński - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachołek - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachoń - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachorczuk - prawdopodobnie od na + góra ‘z czeskiego hora’.

Nachorecki - prawdopodobnie od na + góra ‘z czeskiego hora’.

Nachorna - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Nachorniak - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Nachornik - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Nachorny - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Nachorski - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Nachotko - od nachodzić ‘pojawić się niespodziewanie; napaść; wtargnąć’.

Nachowiak - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachowicz - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachowski - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachrebecki - prawdopodobnie od nazwy miejscowej Niehrebka, Nehrebka (przemyskie, gmina Medyka).

Nachtigal - od niemieckiej nazwy osobowej Nachtigal, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nachtegal(e) ‘słowik’.

Nachtigall - od niemieckiej nazwy osobowej Nachtigal, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nachtegal(e) ‘słowik’.

Nachtlicht - od niemieckiej nazwy osobowej Nachtigal, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nachtegal(e) ‘słowik’.

Nachtygal - od niemieckiej nazwy osobowej Nachtigal, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nachtegal(e) ‘słowik’.

Nachtygel - od niemieckiej nazwy osobowej Nachtigal, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nachtegal(e) ‘słowik’.

Nachtygiel - od niemieckiej nazwy osobowej Nachtigal, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nachtegal(e) ‘słowik’.

Nachul - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachula - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachulak - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachulec - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachulewicz - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachuluk - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nachura - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Nachurna - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Nachurny - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Nachurski - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Nachwat - od nachwatać ‘nachwytać’.

Nachwatiuk - od nachwatać ‘nachwytać’.

Nachyła - od nachylić ‘pochylić’.

Nachyło - od nachylić ‘pochylić’.

Nachyna - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Naciak - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Naciakowski - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Naciałek - prawdopodobnie od na + ciało.

Naciarz - prawdopodobnie od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Naciasta - od naciasta ‘resztki ciasta przywarte do dzieży, służące zamiast drożdży’.

Naciasto - od naciasta ‘resztki ciasta przywarte do dzieży, służące zamiast drożdży’.

Naciaszek - prawdopodobnie od naciasta ‘resztki ciasta przywarte do dzieży, służące zamiast drożdży’.

Naciążek - od naciągać, naciągacz ‘ten, co naciąga, okłamuje, wyłudza’.

Naciążek-Wieniawski - złożenia brak; Naciążek od naciągać, naciągacz ‘ten, co naciąga, okłamuje, wyłudza’; Wieniawski od nazwy herbu Wieniawa, notowanego od początku XV wieku, później też od nazwy miejscowej Wieniawa (część Lublina; radomskie, gmina Wieniawa).

Naciejczyk - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Naciejewski - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nacieszczak - od naciasta ‘resztki ciasta przywarte do dzieży, służące zamiast drożdży’.

Nacieścik - 1707 od naciasta ‘resztki ciasta przywarte do dzieży, służące zamiast drożdży’.

Nacięgacz - 1643 od naciągać, naciągacz ‘ten, co naciąga, okłamuje, wyłudza’.

Naciężek - od naciągać, naciągacz ‘ten, co naciąga, okłamuje, wyłudza’.

Nacij - (= ej) od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nacik - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nacikowski - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Naciński - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Naciocha - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nacios - od nacios ‘nacięcie’, naciosać.

Naciossek - od nacios ‘nacięcie’, naciosać.

Nacioszczyk - od nacios ‘nacięcie’, naciosać.

Nacis - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Naciskała - od naciskać.

Naciug - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Naciuk - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Naciulewski - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nackiewicz - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nackoski - od nazwy miejscowej Naczkowice, dziś Nacki (sieradzkie, gmina Wróblew).

Nackowiak - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nackowicz - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nackowski - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nackowski - od nazwy miejscowej Naczkowice, dziś Nacki (sieradzkie, gmina Wróblew).

Nacław - od imienia złożonego Naczęsław, Nacław, notowanego od XIII wieku.

Nacławik - od imienia złożonego Naczęsław, Nacław, notowanego od XIII wieku.

Nacmer - od niemieckiej nazwy osobowej Natzmer, ta od imienia Natz (od Ignatius) + mer (od staro-wysoko-niemieckiego mari ‘sławny’).

Nacmerowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Natzmer, ta od imienia Natz (od Ignatius) + mer (od staro-wysoko-niemieckiego mari ‘sławny’).

Nacnar - od niemieckiej nazwy osobowej Natzmer, ta od imienia Natz (od Ignatius) + mer (od staro-wysoko-niemieckiego mari ‘sławny’).

Nacoń - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nacoun - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nacowicz - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nacuk - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nacula - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Naculak - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Naculas - prawdopodobnie od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Naculewicz - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nacuła - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nacuń - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nacura - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nacurz - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nacwalski - od niemieckiej nazwy osobowej Natzwald.

Nacwałowas - od niemieckiej nazwy osobowej Natzwald.

Nacwin - od niemieckiej nazwy osobowej Natzwald.

Nacwolski - od niemieckiej nazwy osobowej Natzwald.

Nacy - prawdopodobnie od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nacyk - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nacykowski - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Nacynko - od naczynić ‘wytworzyć’, naczyn ‘narzędzie’, naczyna ‘nadzienie’.

Nacynów - od naczynić ‘wytworzyć’, naczyn ‘narzędzie’, naczyna ‘nadzienie’.

Nacyński - od naczynić ‘wytworzyć’, naczyn ‘narzędzie’, naczyna ‘nadzienie’.

Nacz - 1393 od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Naczaj - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Naczas - od na czas ‘w porę’.

Naczasta - od naciasta ‘resztki ciasta przywarte do dzieży, służące zamiast drożdży’.

Naczej - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Naczek - 1397 od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Naczelnik - od naczelnik ‘stojący na czele, dowódca’.

Naczeński - 1716 od naczynić ‘wytworzyć’, naczyn ‘narzędzie’, naczyna ‘nadzienie’.

Naczińsky - prawdopodobnie od naczynić ‘wytworzyć’, naczyn ‘narzędzie’, naczyna ‘nadzienie’.

Naczk - (Pom) od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac lub od gwarowego naczk ‘człowiek gościnny’.

Naczka - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac lub od gwarowego naczk ‘człowiek gościnny’.

Naczke - (Pom) od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac lub od gwarowego naczk ‘człowiek gościnny’.

Naczk-Lis - złożenia brak; Naczk (Pom) od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac lub od gwarowego naczk ‘człowiek gościnny’. Lis 1253

Naczko - 1370 od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac lub od gwarowego naczk ‘człowiek gościnny’.

Naczkow - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac lub od gwarowego naczk ‘człowiek gościnny’.

Naczkowiak - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Naczkowic - 1429 od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Naczkowski - 1445 od nazwy miejscowej Naczkowice, dziś Nacki (sieradzkie, gmina Wróblew).

Naczkowski - – od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Naczmański - od niemieckiej nazwy osobowej Natzman, ta od imienia Natz, od Ignatius.

Naczmer - 1553 od niemieckiej nazwy osobowej Natzmer, ta od imienia Natz (od Ignatius) + mer (od staro-wysoko-niemieckiego mari ‘sławny’).

Naczowicz - 1474 od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Naczulski - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Naczycki - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Naczyk - 1325 od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Naczyła - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac.

Naczyn - od naczynić ‘wytworzyć’, naczyn ‘narzędzie’, naczyna ‘nadzienie’.

Naczyna, m. - 1478 od naczynić ‘wytworzyć’, naczyn ‘narzędzie’, naczyna ‘nadzienie’.

Naczyń - od naczynić ‘wytworzyć’, naczyn ‘narzędzie’, naczyna ‘nadzienie’.

Naczyński - od naczynić ‘wytworzyć’, naczyn ‘narzędzie’, naczyna ‘nadzienie’.

Naczyńsky - prawdopodobnie od naczynić ‘wytworzyć’, naczyn ‘narzędzie’, naczyna ‘nadzienie’.

Naczyszyn - prawdopodobnie od naczynić ‘wytworzyć’, naczyn ‘narzędzie’, naczyna ‘nadzienie’.

Nać - od imion typu Naczęsław, w pochodnych także od Ignac lub od nać.

Naćkowski - od nazwy miejscowej Naczkowice, dziś Nacki (sieradzkie, gmina Wróblew).

Nad - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nada - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadach - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadachewicz - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadachiewicz - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadachowicz - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadachowski - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadacy - prawdopodobnie od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadaczewski - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadaczna - prawdopodobnie od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadaczny - prawdopodobnie od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadaj - od nadać ‘dać coś, obdarować’ lub od nadajać ‘pysznić się’.

Nadajczyk - od nadać ‘dać coś, obdarować’ lub od nadajać ‘pysznić się’.

Nadajewski - od nadać ‘dać coś, obdarować’ lub od nadajać ‘pysznić się’.

Nadajka - od nadać ‘dać coś, obdarować’ lub od nadajać ‘pysznić się’.

Nadajski - od nadać ‘dać coś, obdarować’ lub od nadajać ‘pysznić się’.

Nadaler - od nadać ‘dać coś, obdarować’ lub od nadajać ‘pysznić się’.

Nadalewicz - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadalewski - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadaliński - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadalny - 1433 od nadać ‘dać coś, obdarować’ lub od nadalny ‘daleki’.

Nadalski - od nadać ‘dać coś, obdarować’ lub od nadalny ‘daleki’.

Nadała - 1731 od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadan - od nadać ‘dać coś, obdarować’; od nadany ‘udany’.

Nadana - od nadać ‘dać coś, obdarować’; od nadany ‘udany’.

Nadanol - od nadać ‘dać coś, obdarować’ lub od nadajać ‘pysznić się’.

Nadany - od nadać ‘dać coś, obdarować’; od nadany ‘udany’.

Nadański - od nadać ‘dać coś, obdarować’; od nadany ‘udany’.

Nadar - 1299 od nadarzyć się ‘zdarzyć się, przytrafić się’.

Nadara - od nadarzyć się ‘zdarzyć się, przytrafić się’.

Nadarkiewicz - od nadarzyć się ‘zdarzyć się, przytrafić się’.

Nadarski - od nadarzyć się ‘zdarzyć się, przytrafić się’.

Nadaryński - prawdopodobnie od nadarzyć się ‘zdarzyć się, przytrafić się’.

Nadarza - 1394 od nadarzyć się ‘zdarzyć się, przytrafić się’.

Nadarzeński - od nazwy miejscowej Nadarzyn (warszawskie, gmina Nadarzyn).

Nadarzewski - od nazwy miejscowej Nadarzyn (warszawskie, gmina Nadarzyn).

Nadarzy - od nazwy miejscowej Nadarzyn (warszawskie, gmina Nadarzyn).

Nadarzyc - 1415 od nadarzyć się ‘zdarzyć się, przytrafić się’ lub od nazwy miejscowej Nadarzyce (poznańskie, gmina Września).

Nadarzycki - 1412 od nazwy miejscowej Nadarzyce (poznańskie, gmina Września).

Nadarzyn - od nazwy miejscowej Nadarzyn (warszawskie, gmina Nadarzyn).

Nadarzyński - 1490 od nazwy miejscowej Nadarzyn (warszawskie, gmina Nadarzyn).

Nadaszkiewicz - prawdopodobnie od na + dach, daszek.

Nadaszna - prawdopodobnie od na + dach, daszek.

Nadaszyński - prawdopodobnie od na + dach, daszek.

Naday - od nadać ‘dać coś, obdarować’ lub od nadajać ‘pysznić się’.

Nadazy - prawdopodobnie od nadarzyć się ‘zdarzyć się, przytrafić się’.

Nadaży - prawdopodobnie od nadarzyć się ‘zdarzyć się, przytrafić się’.

Nadażyński - od nazwy miejscowej Nadarzyn (warszawskie, gmina Nadarzyn).

Nadbajkik - od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Nadbarski - od nazwy miejscowej Nadbory (łomżyńskie, gmina Jedwabne).

Nadbereźna - od nadbrzeżny ‘położony na nadbrzegu’.

Nadbereźny - od nadbrzeżny ‘położony na nadbrzegu’.

Nadbereżna - od nadbrzeżny ‘położony na nadbrzegu’.

Nadbereżny - od nadbrzeżny ‘położony na nadbrzegu’.

Nadberski - od nazwy miejscowej Nadbory (łomżyńskie, gmina Jedwabne).

Nadbiałek - od nabiał ‘mleko, produkty mleczne’ lub od na + biel ‘błoto’; w pochodnych też od nabielić ‘wybielić’.

Nadbor - 1382 od imienia złożonego Nadbor.

Nadborczyk - od imienia złożonego Nadbor.

Nadborek - 1391 od imienia złożonego Nadbor.

Nadborna - od nazwy miejscowej Nadbory (łomżyńskie, gmina Jedwabne).

Nadborny - od nazwy miejscowej Nadbory (łomżyńskie, gmina Jedwabne) lub od przymiotnika nadborny.

Nadborowic - 1328 od imienia złożonego Nadbor.

Nadborowski - 1391 od nazwy miejscowej Nadborowo (bydgoskie, gmina Żnin).

Nadborski - od nazwy miejscowej Nadbory (łomżyńskie, gmina Jedwabne).

Nadbreżna - od nadbrzeżny ‘położony na nadbrzegu’.

Nadbreżny - od nadbrzeżny ‘położony na nadbrzegu’.

Nadbrzeski - prawdopodobnie od nadbrzeżny ‘położony na nadbrzegu’.

Nadbrzezny - od nadbrzeżny ‘położony na nadbrzegu’.

Nadbrzeźna - od nadbrzeżny ‘położony na nadbrzegu’.

Nadbrzeźny - od nadbrzeżny ‘położony na nadbrzegu’.

Nadbrzeżna - od nadbrzeżny ‘położony na nadbrzegu’.

Nadbrzeżny - od nadbrzeżny ‘położony na nadbrzegu’.

Nadbrzuch - od nad + brzuch, od przymiotnika nadbrzuszny.

Nadbrzuchowski - od nad + brzuch, od przymiotnika nadbrzuszny.

Nadbył - od nadbyć ‘być niedługo’.

Nadczmański - od niemieckiej nazwy osobowej Natzman, ta od imienia Natz, od Ignatius.

Nadczuk - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadecki - prawdopodobnie od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadej - od nadzieja.

Nadejak - od nadzieja.

Nadejczyk - od nadzieja.

Nadejewski - od nadzieja.

Nadejski - od nadzieja.

Nadel - od niemieckiej nazwy osobowej Nadel, Nädel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nädel, nädele ‘igła’.

Nadelewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Nadel, Nädel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nädel, nädele ‘igła’.

Nadelski - od niemieckiej nazwy osobowej Nadel, Nädel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nädel, nädele ‘igła’.

Nadelsztern - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Nadel, Nädel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nädel, nädele ‘igła’.

Nadel-Turoński - złożenia brak; Nadel od niemieckiej nazwy osobowej Nadel, Nädel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nädel, nädele ‘igła’; Turoński od tur ‘zwierzę w Polsce już wymarłe, podobne do krowy’; też od turać ‘turlać’.

Nadelwicz - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Nadel, Nädel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nädel, nädele ‘igła’.

Nadelwicz-Kremky - złożenia brak; Nadelwicz prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Nadel, Nädel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nädel, nädele ‘igła’; Kremky od krem ‘drzewo przydatne na barć’, kremyj ‘odosobniony’.

Nadeła - od niemieckiej nazwy osobowej Nadel, Nädel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nädel, nädele ‘igła’.

Nadełko - od niemieckiej nazwy osobowej Nadel, Nädel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nädel, nädele ‘igła’.

Nader - od niemieckiej nazwy osobowej Nader, Näder, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’ lub od imienia złożonego Nädheri.

Nadera - od niemieckiej nazwy osobowej Nader, Näder, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’ lub od imienia złożonego Nädheri.

Naderkiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Nader, Näder, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’ lub od imienia złożonego Nädheri.

Naderza - 1393 od nadarzyć się ‘zdarzyć się, przytrafić się’ (Maz, Wlkp).

Naderzycki - 1396 od nazwy miejscowej Nadarzyce (poznańskie, gmina Września).

Naderża - od nadarzyć się ‘zdarzyć się, przytrafić się’.

Nadgłobski - 1770 od nazwy miejscowej Nagłowice (kieleckie, gmina Nagłowice-Oksa).

Nadgłowski - 1782 od nazwy miejscowej Nagłowice (kieleckie, gmina Nagłowice-Oksa).

Nadgórny - od przymiotnika nagórny ‘górny’.

Nadgórski - od przymiotnika nagórny ‘górny’.

Nadgórzański - od nazwy miejscowej Nagórzany (kilka wsi).

Nadgradkiewicz - od nagroda, nagrodzić, z gwarowego nagroda lub od na + gród.

Nadgrobkiewicz - prawdopodobnie od nad + grób.

Nadgrodkiewicz - od nagroda, nagrodzić, z gwarowego nagroda lub od na + gród.

Nadgrotkiewicz - od nagroda, nagrodzić, z gwarowego nagroda lub od na + gród.

Nadgródkiewicz - od nagroda, nagrodzić, z gwarowego nagroda lub od na + gród.

Nadkali - od natkać ‘napełnić, najeść się’, natkany ‘wypełniony’.

Nadkaniec - od natkać ‘napełnić, najeść się’, natkany ‘wypełniony’.

Nadkański - od natkać ‘napełnić, najeść się’, natkany ‘wypełniony’.

Nadkierniczna - od na + kiernica ‘krynica’.

Nadkierniczny - od na + kiernica ‘krynica’.

Nadkierniczy - od na + kiernica ‘krynica’.

Nadkiernieczny - od na + kiernica ‘krynica’.

Nadkowski - od natkać ‘napełnić, najeść się’, natkany ‘wypełniony’.

Nadkreniczny - od na + kiernica ‘krynica’.

Nadleśna - od nadleśny ‘nadleśniczy’.

Nadleśny - od nadleśny ‘nadleśniczy’.

Nadlewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Nadel, Nädel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nädel, nädele ‘igła’.

Nadlewski - od niemieckiej nazwy osobowej Nadel, Nädel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nädel, nädele ‘igła’.

Nadlicki - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Nadel, Nädel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nädel, nädele ‘igła’.

Nadlonek - od nad + łono.

Nadłonek - od nad + łono.

Nadłowski - od nad + łono.

Nadoba - od nadoba ‘wdzięk’.

Nadobie - 1413 od nadoba ‘wdzięk’, też ze staropolskiego nadobie ‘naczynia’.

Nadobna - od dawnego nadobny ‘piękny, przystojny’.

Nadobniak - od dawnego nadobny ‘piękny, przystojny’.

Nadobnik - od dawnego nadobny ‘piękny, przystojny’.

Nadobny - 1428 od dawnego nadobny ‘piękny, przystojny’.

Nadobski - od nadoba ‘wdzięk’.

Nadol - od nadół ‘dół, część dolna, spód’.

Nadola - od nadół ‘dół, część dolna, spód’.

Nadolan - od nadół ‘dół, część dolna, spód’.

Nadolana - od nadół ‘dół, część dolna, spód’.

Nadolany - od nadół ‘dół, część dolna, spód’.

Nadolas - prawdopodobnie od nadół ‘dół, część dolna, spód’.

Nadolaski - prawdopodobnie od nadół ‘dół, część dolna, spód’.

Nadolczak - od nadół ‘dół, część dolna, spód’.

Nadolecki - od nadół ‘dół, część dolna, spód’.

Nadolek - od nadół ‘dół, część dolna, spód’.

Nadolik - od nadół ‘dół, część dolna, spód’.

Nadoliński - od nadół ‘dół, część dolna, spód’.

Nadolle - od nadół ‘dół, część dolna, spód’.

Nadolna - od nadolny ‘znajdujący się na dole’.

Nadolni - od nadolny ‘znajdujący się na dole’.

Nadolniak - od nadolny ‘znajdujący się na dole’.

Nadolnij - prawdopodobnie od nadół ‘dół, część dolna, spód’.

Nadolnik - od nadolny ‘znajdujący się na dole’.

Nadolny - 1448 od nadolny ‘znajdujący się na dole’.

Nadolny-Zawadowicz - złożenia brak; Nadolny 1448 od nadolny ‘znajdujący się na dole’; Zawadowicz od za wodą.

Nadolski - 1500 od nadolny ‘znajdujący się na dole’.

Nadołba - prawdopodobnie od nadolny ‘znajdujący się na dole’.

Nadołny - od nadolny ‘znajdujący się na dole’.

Nadoń - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadorozna - od nadrożny ‘przydrożny’.

Nadorozny - od nadrożny ‘przydrożny’.

Nadoroźna - od nadrożny ‘przydrożny’.

Nadoroźny - od nadrożny ‘przydrożny’.

Nadorożna - od nadrożny ‘przydrożny’.

Nadorożny - od nadrożny ‘przydrożny’.

Nadowicz - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadowski - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadozierna - od nadziarzyć ‘nabić’.

Nadozierny - od nadziarzyć ‘nabić’.

Nadozirna - od nadziarzyć ‘nabić’.

Nadozirny - od nadziarzyć ‘nabić’.

Nadólny - od nadolny ‘znajdujący się na dole’.

Nadólski - od nadolny ‘znajdujący się na dole’.

Nadra - od nadrzeć ‘podrzeć; nakrzyczeć’.

Nadradkiewicz - prawdopodobnie od nadrzeć ‘podrzeć; nakrzyczeć’.

Nadrak - od nadrzeć ‘podrzeć; nakrzyczeć’.

Nadrakowski - od nadrzeć ‘podrzeć; nakrzyczeć’.

Nadralski - od nazwy miejscowej Nadróż (włocławskie, gmina Rogowo).

Nadrał - od nadrzeć ‘podrzeć; nakrzyczeć’.

Nadrałowski - 1531 od nazwy miejscowej Nadrałowo (ciechanowskie, gmina Żuromin).

Nadrasik - prawdopodobnie od nadrzeć ‘podrzeć; nakrzyczeć’.

Nadraski - prawdopodobnie od nadrzeć ‘podrzeć; nakrzyczeć’.

Nadrecki - prawdopodobnie od nadrzeć ‘podrzeć; nakrzyczeć’.

Nadrewski - prawdopodobnie od nadrzeć ‘podrzeć; nakrzyczeć’.

Nadriczna - od nadrzeczny ‘leżący nad rzeką’.

Nadriczny - od nadrzeczny ‘leżący nad rzeką’.

Nadroski - 1479 od nazwy miejscowej Nadróż (włocławskie, gmina Rogowo).

Nadrowski - od nazwy miejscowej Nadróż (włocławskie, gmina Rogowo).

Nadrożna - od nadrożny ‘przydrożny’.

Nadrożny - od nadrożny ‘przydrożny’.

Nadrzański - prawdopodobnie od nadrzeć ‘podrzeć; nakrzyczeć’.

Nadrzeczny - od nadrzeczny ‘leżący nad rzeką’.

Nadrzewia - od nadrzewie ‘miejsce na drzewie’.

Nadrzewski - od nadrzewie ‘miejsce na drzewie’.

Nadskakalski - od nadskakiwać.

Nadskakała - od nadskakiwać.

Nadskakolski - od nadskakiwać.

Nadskakólski - od nadskakiwać.

Nadskakulski - od nadskakiwać.

Nadskakuła - XVIII w. od nadskakiwać.

Nadstachowski - od imienia Nastazy, to od Anastazy.

Nadstawa - od nadstawa ‘to, co nadstawione’, w pochodnych też od wyrażenia nad stawem.

Nadstawek - 1446 od nadstawa ‘to, co nadstawione’, w pochodnych też od wyrażenia nad stawem.

Nadstawik - od nadstawa ‘to, co nadstawione’, w pochodnych też od wyrażenia nad stawem.

Nadstawna - od nadstawa ‘to, co nadstawione’, w pochodnych też od wyrażenia nad stawem.

Nadstawny - od nadstawa ‘to, co nadstawione’, w pochodnych też od wyrażenia nad stawem.

Nadstawski - od nadstawa ‘to, co nadstawione’, w pochodnych też od wyrażenia nad stawem.

Nadstazik - zapewne od imienia Nastazy, to od Anastazy.

Nadstaziuk - zapewne od imienia Nastazy, to od Anastazy.

Nadstażyk - zapewne od imienia Nastazy, to od Anastazy.

Nadulicz - od nadolny ‘znajdujący się na dole’.

Nadulna - od nadolny ‘znajdujący się na dole’.

Nadulniewicz - od nadolny ‘znajdujący się na dole’.

Nadulnik - od nadolny ‘znajdujący się na dole’.

Nadulny - od nadolny ‘znajdujący się na dole’.

Nadulski - od nadolny ‘znajdujący się na dole’.

Nadułek - od nadolny ‘znajdujący się na dole’.

Nadura - od nadurzyć ‘nakpić, nazwodzić’.

Nadurak - od nadurzyć ‘nakpić, nazwodzić’.

Nadurski - od nadurzyć ‘nakpić, nazwodzić’.

Naduta - od naduty ‘nadęty, próżny’.

Nadutyczna - od naduty ‘nadęty, próżny’.

Nadutyczny - od naduty ‘nadęty, próżny’.

Nadwadowski - od nadwodny ‘leżący, żyjący nad rzeką’.

Nadwidna - od nadwodny ‘leżący, żyjący nad rzeką’ pod wpływem ukraińskim.

Nadwidny - od nadwodny ‘leżący, żyjący nad rzeką’ pod wpływem ukraińskim.

Nadwodna - od nadwodny ‘leżący, żyjący nad rzeką’.

Nadwodnik - od nadwodny ‘leżący, żyjący nad rzeką’.

Nadwodny - od nadwodny ‘leżący, żyjący nad rzeką’.

Nadworna - od nadworny ‘należący do dworu; dworski’.

Nadworniak - od nadworny ‘należący do dworu; dworski’.

Nadworniański - od nadworny ‘należący do dworu; dworski’.

Nadworny - od nadworny ‘należący do dworu; dworski’.

Nadworski - od nadworny ‘należący do dworu; dworski’.

Nadwórna - od nadworny ‘należący do dworu; dworski’.

Nadwórny - od nadworny ‘należący do dworu; dworski’.

Nadybal - od nadybać ‘najść kogoś, spotkać kogoś’.

Nadybał - 1599 od nadybać ‘najść kogoś, spotkać kogoś’.

Nadybski - od nadybać ‘najść kogoś, spotkać kogoś’.

Nadymas - od nadymać się ‘pysznić się’.

Nadymejko - od nadymać się ‘pysznić się’.

Nadymus - od nadymać się ‘pysznić się’.

Nadzak - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadziak - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadziakiewicz - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadziała - od nadziałać ‘narobić, naczynić’

Nadziałek - od nadziałać ‘narobić, naczynić’

Nadziałkiewicz - od nadziałać ‘narobić, naczynić’

Nadziara - od nadziarzyć ‘nabić’.

Nadziarek - od nadziarzyć ‘nabić’.

Nadzicz - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadziec - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadziedza - 1441 (KrW) od dawnego naddziad ‘pradziad, przodek’; od nadzieja.

Nadziedzicz - 1437 (KrW) od dawnego naddziad ‘pradziad, przodek’; od nadzieja.

Nadziej - 1136 od nadzieja.

Nadzieja - od nadzieja;

Nadzieja-Nadija - złożenia brak; Nadziejaod nadzieja; Nadija prawdopodobnie od nadzieja;

Nadziejewiec - od nadzieja.

Nadziejewski - od nadzieja.

Nadziejka - od nadzieja.

Nadziejko - od nadzieja.

Nadziejowski - od nadzieja.

Nadzielny - od nadziałać ‘narobić, naczynić’

Nadzielski - od nadziałać ‘narobić, naczynić’

Nadziewicz - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadziewski - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadzież - od dawnego naddziad ‘pradziad, przodek’; od nadzieja.

Nadzieżda - od dawnego naddziad ‘pradziad, przodek’; od nadzieja.

Nadzik - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadzikiewicz - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadzikowski - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadzio - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadzion - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadzionek - od nadać ‘dać coś, obdarować’.

Nadzkakulski - od nadskakiwać.

Nadztazik - zapewne od imienia Nastazy, to od Anastazy.

Nafalski - od nachwalić się, por. nafalować się ‘chwalić się, nadymać się’.

Nafciger - od niemieckiej nazwy osobowej Nafzeger lub Nafzinger, te od średnio-wysoko-niemieckiego nafzen ‘drzemać’ + iger ‘włócznia’.

Nafcigier - od niemieckiej nazwy osobowej Nafzeger lub Nafzinger, te od średnio-wysoko-niemieckiego nafzen ‘drzemać’ + iger ‘włócznia’.

Nafcygier - od niemieckiej nazwy osobowej Nafzeger lub Nafzinger, te od średnio-wysoko-niemieckiego nafzen ‘drzemać’ + iger ‘włócznia’.

Naftalski - od nafta.

Naftaniuk - od nafta.

Naftański - od nafta.

Nafti - od nafta.

Naftiński - od nafta.

Naftygal - od nafta.

Naftyński - od nafta.

Naga - od nagi.

Nagaba - od nagabać, nagabnąć ‘zaczepiać, drażnić’, nagaba ‘nagabywanie’.

Nagabczyński - od nagabać, nagabnąć ‘zaczepiać, drażnić’, nagaba ‘nagabywanie’.

Nagabło - 1789 od nagabać, nagabnąć ‘zaczepiać, drażnić’, nagaba ‘nagabywanie’.

Nagac - od nagi.

Nagacki - od nagi.

Nagacz - od nagi.

Nagada - od nagadać ‘pleść, dużo gadać’.

Nagadalski - od nagadać ‘pleść, dużo gadać’.

Nagadowski - od nagadać ‘pleść, dużo gadać’.

Nagadus - od nagadać ‘pleść, dużo gadać’.

Nagaduś - od nagadać ‘pleść, dużo gadać’.

Nagadyś - od nagadać ‘pleść, dużo gadać’.

Nagadzyna - od nagadać ‘pleść, dużo gadać’.

Nagaj - od na + gaj ‘las, zarośla’ lub od nahaj ‘skórzany bicz z krótką rękojeścią, kanczug’.

Nagajczyk - od na + gaj ‘las, zarośla’ lub od nahaj ‘skórzany bicz z krótką rękojeścią, kanczug’.

Nagajek - od na + gaj ‘las, zarośla’ lub od nahaj ‘skórzany bicz z krótką rękojeścią, kanczug’.

Nagajew - od na + gaj ‘las, zarośla’ lub od nahaj ‘skórzany bicz z krótką rękojeścią, kanczug’.

Nagajewicz - od na + gaj ‘las, zarośla’ lub od nahaj ‘skórzany bicz z krótką rękojeścią, kanczug’.

Nagajewski - od na + gaj ‘las, zarośla’ lub od nahaj ‘skórzany bicz z krótką rękojeścią, kanczug’.

Nagajski - od na + gaj ‘las, zarośla’ lub od nahaj ‘skórzany bicz z krótką rękojeścią, kanczug’.

Nagal - od niemieckich nazw osobowych Nagel, Nagal, te od średnio-wysoko-niemieckiego nagel, staro-wysoko-niemieckiego nagal ‘gwóźdź’.

Nagala - od niemieckich nazw osobowych Nagel, Nagal, te od średnio-wysoko-niemieckiego nagel, staro-wysoko-niemieckiego nagal ‘gwóźdź’.

Nagalewski - od niemieckich nazw osobowych Nagel, Nagal, te od średnio-wysoko-niemieckiego nagel, staro-wysoko-niemieckiego nagal ‘gwóźdź’.

Nagalski - od niemieckich nazw osobowych Nagel, Nagal, te od średnio-wysoko-niemieckiego nagel, staro-wysoko-niemieckiego nagal ‘gwóźdź’.

Nagała - od niemieckich nazw osobowych Nagel, Nagal, te od średnio-wysoko-niemieckiego nagel, staro-wysoko-niemieckiego nagal ‘gwóźdź’.

Nagałko - od niemieckich nazw osobowych Nagel, Nagal, te od średnio-wysoko-niemieckiego nagel, staro-wysoko-niemieckiego nagal ‘gwóźdź’.

Naganowicz - od naganić ‘zganić’, nagana ‘upomnienie’,

Naganowski - od naganić ‘zganić’, nagana ‘upomnienie’.

Nagański - od naganić ‘zganić’, nagana ‘upomnienie’.

Nagarenko - od niemieckiej nazwy osobowej Nager, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nager ‘krawiec, kuśnierz’.

Nagarian - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Nager, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nager ‘krawiec, kuśnierz’.

Nagarnowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Nager, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nager ‘krawiec, kuśnierz’.

Nagarowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Nager, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nager ‘krawiec, kuśnierz’.

Nagaruk - od niemieckiej nazwy osobowej Nager, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nager ‘krawiec, kuśnierz’.

Nagas - od nagi.

Nagaś - od nagi.

Nagat - od na + ze staropolskiego gatać ‘gadać, mówić’.

Nagatka - od na + ze staropolskiego gatać ‘gadać, mówić’.

Nagawa - prawdopodobnie

Nagawczyński - 1763 od nazwy miejscowej Nagawczyna, dawniej Nogawczyna (tarnowskie, gmina Dębica).

Nagawiecki - od nazwy miejscowej Nagawczyna, dawniej Nogawczyna (tarnowskie, gmina Dębica).

Nagawski - od nazwy miejscowej Nagawczyna, dawniej Nogawczyna (tarnowskie, gmina Dębica).

Nagay - od na + gaj ‘las, zarośla’ lub od nahaj ‘skórzany bicz z krótką rękojeścią, kanczug’.

Nagażyna - prawdopodobnie od na + gaj ‘las, zarośla’ lub od nahaj ‘skórzany bicz z krótką rękojeścią, kanczug’.

Nagda - od imienia żeńskiego Magdalena. Imię zostało utworzone od biblijnej Marii z Magdali. Nazwa miejscowa Magdala jest pochodzenia aramejskiego. W Polsce imię znane jest od XIII wieku. Notowane było w formach Magdalena, Magdalana, Magdalina, Mandalena, Madlen.

Nagdziak - od imienia żeńskiego Magdalena. Imię zostało utworzone od biblijnej Marii z Magdali. Nazwa miejscowa Magdala jest pochodzenia aramejskiego. W Polsce imię znane jest od XIII wieku. Notowane było w formach Magdalena, Magdalana, Magdalina, Mandalena, Madlen.

Nagebauer - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Nagel - 1448 od niemieckich nazw osobowych Nagel, Nagal, te od średnio-wysoko-niemieckiego nagel, staro-wysoko-niemieckiego nagal ‘gwóźdź’.

Nagelberg - prawdopodobnie od niemieckich nazw osobowych Nagel, Nagal, te od średnio-wysoko-niemieckiego nagel, staro-wysoko-niemieckiego nagal ‘gwóźdź’.

Nagelholz - prawdopodobnie od niemieckich nazw osobowych Nagel, Nagal, te od średnio-wysoko-niemieckiego nagel, staro-wysoko-niemieckiego nagal ‘gwóźdź’.

Nagell - od niemieckich nazw osobowych Nagel, Nagal, te od średnio-wysoko-niemieckiego nagel, staro-wysoko-niemieckiego nagal ‘gwóźdź’.

Nagelo - od niemieckich nazw osobowych Nagel, Nagal, te od średnio-wysoko-niemieckiego nagel, staro-wysoko-niemieckiego nagal ‘gwóźdź’.

Nagelski - od niemieckich nazw osobowych Nagel, Nagal, te od średnio-wysoko-niemieckiego nagel, staro-wysoko-niemieckiego nagal ‘gwóźdź’.

Nagelsmeier - prawdopodobnie od niemieckich nazw osobowych Nagel, Nagal, te od średnio-wysoko-niemieckiego nagel, staro-wysoko-niemieckiego nagal ‘gwóźdź’.

Nager - od niemieckiej nazwy osobowej Nager, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nager ‘krawiec, kuśnierz’.

Nagerski - od niemieckiej nazwy osobowej Nager, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nager ‘krawiec, kuśnierz’.

Nagetowicz - od na + ze staropolskiego gatać ‘gadać, mówić’.

Nagewicz - od nagi.

Nagi - 1448 od nagi.

Nagibalski - 1620 od nagibać ‘nagiąć’.

Nagibowicz - od nagibać ‘nagiąć’.

Nagibór - od nagi + bór’.

Nagiec - od nogieć ‘choroba nóg zwierząt’.

Nagiecki - od nogieć ‘choroba nóg zwierząt’.

Nagieć - od nogieć ‘choroba nóg zwierząt’.

Nagiel - od niemieckich nazw osobowych Nagel, Nagal, te od średnio-wysoko-niemieckiego nagel, staro-wysoko-niemieckiego nagal ‘gwóźdź’.

Nagielowicz - od niemieckich nazw osobowych Nagel, Nagal, te od średnio-wysoko-niemieckiego nagel, staro-wysoko-niemieckiego nagal ‘gwóźdź’.

Nagielski - od niemieckich nazw osobowych Nagel, Nagal, te od średnio-wysoko-niemieckiego nagel, staro-wysoko-niemieckiego nagal ‘gwóźdź’.

Nagieł - od niemieckich nazw osobowych Nagel, Nagal, te od średnio-wysoko-niemieckiego nagel, staro-wysoko-niemieckiego nagal ‘gwóźdź’.

Nagiełło - od niemieckich nazw osobowych Nagel, Nagal, te od średnio-wysoko-niemieckiego nagel, staro-wysoko-niemieckiego nagal ‘gwóźdź’.

Nagieło - od niemieckich nazw osobowych Nagel, Nagal, te od średnio-wysoko-niemieckiego nagel, staro-wysoko-niemieckiego nagal ‘gwóźdź’.

Nagier - od niemieckiej nazwy osobowej Nager, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nager ‘krawiec, kuśnierz’.

Nagiera - od niemieckiej nazwy osobowej Nager, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nager ‘krawiec, kuśnierz’.

Nagierecki - od niemieckiej nazwy osobowej Nager, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nager ‘krawiec, kuśnierz.

Nagierowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Nager, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nager ‘krawiec, kuśnierz’.

Nagierowski - od niemieckiej nazwy osobowej Nager, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nager ‘krawiec, kuśnierz’.

Nagierski - od niemieckiej nazwy osobowej Nager, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nager ‘krawiec, kuśnierz’.

Nagiet - od nogieć ‘choroba nóg zwierząt’.

Nagietkowski - od nogieć ‘choroba nóg zwierząt’.

Nagietowicz - od nogieć ‘choroba nóg zwierząt’.

Nagiewicz - od nagi.

Nagięc - od nogieć ‘choroba nóg zwierząt’.

Nagięć - od nogieć ‘choroba nóg zwierząt’.

Nagira - od niemieckiej nazwy osobowej Nager, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nager ‘krawiec, kuśnierz’.

Nagirny - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Naglacki - od nagły ‘szybki, porywczy’.

Naglak - 1743 od nagły ‘szybki, porywczy’.

Naglan - od nagły ‘szybki, porywczy’.

Naglarski - od niemieckiej nazwy osobowej Nagler, ta od górno-niemieckiego nagler ‘gwoździarz, producent gwoździ’.

Naglarz - 1563 od niemieckiej nazwy osobowej Nagler, ta od górno-niemieckiego nagler ‘gwoździarz, producent gwoździ’.

Nagler - 1563 od niemieckiej nazwy osobowej Nagler, ta od górno-niemieckiego nagler ‘gwoździarz, producent gwoździ’.

Naglewicz - od nagły ‘szybki, porywczy’.

Naglewski - od nagły ‘szybki, porywczy’.

Naglicki - od nagły ‘szybki, porywczy’.

Naglik - 1397 od nagły ‘szybki, porywczy’.

Nagliński - od nagły ‘szybki, porywczy’.

Naglo - od nagły ‘szybki, porywczy’.

Naglowicz - od nagły ‘szybki, porywczy’.

Nagł - od nagły ‘szybki, porywczy’.

Nagła - od nagły ‘szybki, porywczy’.

Nagło - od nagły ‘szybki, porywczy’.

Nagłowicz - 1647 od nagły ‘szybki, porywczy’.

Nagłowski - 1652 od nazwy miejscowej Nagłowice (kieleckie, gmina Nagłowice-Oksa).

Nagły - 1498 od nagły ‘szybki, porywczy’.

Nagocki - od nagodzić ‘ugodzić, nastręczyć’.

Nagod - 1204 od nagodzić ‘ugodzić, nastręczyć’.

Nagoda - od nagodzić ‘ugodzić, nastręczyć’.

Nagodowski - od nagodzić ‘ugodzić, nastręczyć’.

Nagodziński - od nagodzić ‘ugodzić, nastręczyć’.

Nagodzki - od nagodzić ‘ugodzić, nastręczyć’.

Nagoj - od nagi.

Nagojek - od nagi.

Nagola - od nagi.

Nagolewski - od nagi.

Nagolski - od nagi.

Nagoluk - od nagi.

Nagoń - od nagonić ‘dogonić, napędzić’.

Nagończa - od nagonić ‘dogonić, napędzić’.

Nagończy - 1397 od nagonić ‘dogonić, napędzić’.

Nagoński - od nagonić ‘dogonić, napędzić’.

Nagor - 1428 od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’.

Nagorański - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’.

Nagorek - 1350 od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’.

Nagorka - 1244 od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’.

Nagorko - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’.

Nagorna - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’.

Nagorni - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’.

Nagorniak - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’.

Nagorniewicz - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’.

Nagornik - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’.

Nagorny - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’.

Nagorski - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’.

Nagorsnik - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’.

Nagorzański - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’.

Nagorznik - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’.

Nagorzon - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’.

Nagorzycki - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’.

Nagorzyński - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’.

Nagorzyski - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’.

Nagosz - 1204 od nagi.

Nagoszycki - od nagi.

Nagoś - od nagi.

Nagot - od nagi.

Nagota - od nagi.

Nagotko - od nagi.

Nagowczyk - od nagi.

Nagowski - od nagi.

Nagór - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’.

Nagórczak - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’.

Nagórek - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’.

Nagórewicz - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’.

Nagórka - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’.

Nagórko - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’.

Nagórna - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’.

Nagórnewicz - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’.

Nagórniak - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’.

Nagórniewicz - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’.

Nagórniewski - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’.

Nagórnik - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’.

Nagórnowicz - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’.

Nagórny - 1445 od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’.

Nagórski - 1418 od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’.

Nagórzański - od nazwy miejscowej Nagórzany (kilka wsi).

Nagórzewski - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’.

Nagórzycki - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’.

Nagraba - od nagrabić ‘nagarnąć, narabować’.

Nagrabecki - od nagrabić ‘nagarnąć, narabować’.

Nagrabia - od nagrabić ‘nagarnąć, narabować’.

Nagrabiecki - od nagrabić ‘nagarnąć, narabować’.

Nagrabow - od nagrabić ‘nagarnąć, narabować’.

Nagrabski - od nagrabić ‘nagarnąć, narabować’.

Nagradowski - 1386 od nazwy miejscowej Nagrodowice, dziś Nagradowice (poznańskie, gmina Kleszczewo).

Nagradzki - od nagroda, nagrodzić, z gwarowego nadgroda lub od na + gród.

Nagroba - od nagrabić ‘nagarnąć, narabować’.

Nagrobecki - od nagrabić ‘nagarnąć, narabować’.

Nagrobski - od nagrabić ‘nagarnąć, narabować’.

Nagrocki - od nagroda, nagrodzić, z gwarowego nadgroda lub od na + gród.

Nagroda - od nagroda, nagrodzić, z gwarowego nadgroda.

Nagrodkiewicz - od nagroda, nagrodzić, z gwarowego nadgroda.

Nagrodowski - 1387 od nazwy miejscowej Nagrodowice, dziś Nagradowice (poznańskie, gmina Kleszczewo).

Nagrodzki - 1679 od nagroda, nagrodzić, z gwarowego nadgroda lub od na + gród.

Nagrotkiewicz - od nagroda, nagrodzić, z gwarowego nadgroda lub od na + gród.

Nagrzajewicz - od nagrzać, nagrzany.

Nagrzany - 1579 od nagrzać, nagrzany.

Nagucki - od nagi.

Naguj - od nagi.

Nagujewska - od nagi.

Nagul - od nagi.

Nagulak - od nagi.

Nagulewicz - od nagi.

Nagulin - od nagi.

Naguluk - od nagi.

Nagurek - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’.

Nagurka - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’.

Nagurna - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’.

Nagurny - 1494 od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’.

Nagurski - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’.

Nagurzewski - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’.

Nagurzycki - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’.

Nagusz - od nagi.

Naguszewski - 1710 od nazwy miejscowej Naguszewo (ciechanowskie, gmina Rybno).

Nagy - od nagi.

Nahajczuk - od nahaj, nahajka ‘krótki bicz, kańczug’.

Nahajewski - od nahaj, nahajka ‘krótki bicz, kańczug’.

Nahajka - od nahaj, nahajka ‘krótki bicz, kańczug’.

Nahajko - od nahaj, nahajka ‘krótki bicz, kańczug’.

Nahajło - od nahaj, nahajka ‘krótki bicz, kańczug’.

Nahajowski - od nahaj, nahajka ‘krótki bicz, kańczug’.

Nahajski - od nahaj, nahajka ‘krótki bicz, kańczug’.

Nahajuk - od nahaj, nahajka ‘krótki bicz, kańczug’.

Nahalewicz - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nahalik - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nahaliński - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nahaluk - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nahanowicz - od naganić ‘zganić’, nagana ‘upomnienie’,

Nahański - od naganić ‘zganić’, nagana ‘upomnienie’,

Nahibowicz - od nagibać ‘nagiąć’.

Nahirna - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Nahirny - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Nahl - od niemieckiej nazwy osobowej Nagler, ta od górno-niemieckiego nagler ‘gwoździarz, producent gwoździ’.

Nahle - od niemieckiej nazwy osobowej Nagler, ta od górno-niemieckiego nagler ‘gwoździarz, producent gwoździ’.

Nahler - od niemieckiej nazwy osobowej Nagler, ta od górno-niemieckiego nagler ‘gwoździarz, producent gwoździ’.

Nahlik - od nagły ‘szybki, porywczy’ (z fonetyką czeską).

Nahorayski - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Nahorecki - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Nahorniak - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Nahorniuk - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Nahorny - 1476 (KrW) od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Nahorny - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Nahorny-Martynowski - złożenia brak; Nahorny 1476 (KrW) od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską); Martynowski od imienia Marcin. Imię pochodzi od łacińskiego Martinus i oznaczało pierwotnie ‘należący do boga wojny Marsa’. W Polsce notowane od XIII wieku.

Nahorski - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Nahotko - od nagi.

Nahórnik - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Nahrebacki - od nazwy miejscowej Niehrebka, Nehrebka (przemyskie, gmina Medyka).

Nahrebecki - od nazwy miejscowej Niehrebka, Nehrebka (przemyskie, gmina Medyka).

Nahurna - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Nahurniak - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Nahurnik - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Nahurny - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Nahurski - od na + góra lub od nagorzeć ‘napalić’; od nagórny ‘znajdujący się na górze’ (z fonetyką ukraińską).

Naidek - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Naider - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Naidera - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Naiderek - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Naidrowski - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Naigebauer - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Naim - od najmać ‘nająć, najmować’; od biblijnej nazwy miejscowej Naim.

Naima - od najmać ‘nająć, najmować’.

Naiman - od najmać ‘nająć, najmować’.

Naimek - od najmać ‘nająć, najmować’.

Naimowicz - od najmać ‘nająć, najmować’.

Naims - od najmać ‘nająć, najmować’.

Naimski - od najmać ‘nająć, najmować’.

Nain - od niemieckich nazw osobowych Neun, Neuner, te od Neuneler (neu + Neler ‘krawiec, kuśnierz’) i od Neuner ‘członek komisji składającej się z dziewięciu osób’.

Nainisz - od niemieckich nazw osobowych Neun, Neuner, te od Neuneler (neu + Neler ‘krawiec, kuśnierz’) i od Neuner ‘członek komisji składającej się z dziewięciu osób’.

Naj - od niemieckich nazw osobowych Neu, Ney-, te od neu ‘nowy’.

Naja - od niemieckich nazw osobowych Neu, Ney-, te od neu ‘nowy’.

Naja-Ostromirski - złożenia brak; Naja od niemieckich nazw osobowych Neu, Ney-, te od neu ‘nowy’; Ostromirski od ostry + mir.

Najar - od nazw osobowych typu Naier, Neyer, te od średnio-wysoko-niemieckiego nähen ‘szyć’, näher ‘krawiec, kuśnierz’.

Najarian - od nazw osobowych typu Naier, Neyer, te od średnio-wysoko-niemieckiego nähen ‘szyć’, näher ‘krawiec, kuśnierz’.

Najarowski - od nazw osobowych typu Naier, Neyer, te od średnio-wysoko-niemieckiego nähen ‘szyć’, näher ‘krawiec, kuśnierz’.

Najbajer - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najbar - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najbarek - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najbarowski - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najbart - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najbauer - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najbaum - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najbebauer - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najber - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najberczak - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najberczyk - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najberek - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najberg - od niemieckich nazw osobowych Neuberg, Neuburg, Neuberger, te od nazwy miejscowej Neuberg.

Najberger - od niemieckich nazw osobowych Neuberg, Neuburg, Neuberger, te od nazwy miejscowej Neuberg.

Najberk - od niemieckich nazw osobowych Neuberg, Neuburg, Neuberger, te od nazwy miejscowej Neuberg.

Najbert - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najbicz - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najbigier - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najbor - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najborczyk - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najborowski - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najborski - 1767 od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najbór - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najbur - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najburg - od niemieckich nazw osobowych Neuberg, Neuburg, Neuberger, te od nazwy miejscowej Neuberg.

Najburger - od niemieckich nazw osobowych Neuberg, Neuburg, Neuberger, te od nazwy miejscowej Neuberg.

Najburgier - od niemieckich nazw osobowych Neuberg, Neuburg, Neuberger, te od nazwy miejscowej Neuberg.

Najcher - od imienia Melchior. Jest to imię pochodzenia hebrajskiego, od melki-or ‘król (Bóg) jest moją światłością’. W Polsce notowane od XIV wieku.

Najcherski - od imienia Melchior. Jest to imię pochodzenia hebrajskiego, od melki-or ‘król (Bóg) jest moją światłością’. W Polsce notowane od XIV wieku.

Najchold - od imienia Melchior. Jest to imię pochodzenia hebrajskiego, od melki-or ‘król (Bóg) jest moją światłością’. W Polsce notowane od XIV wieku.

Najchor - od imienia Melchior. Jest to imię pochodzenia hebrajskiego, od melki-or ‘król (Bóg) jest moją światłością’. W Polsce notowane od XIV wieku.

Najchow - od imienia Melchior. Jest to imię pochodzenia hebrajskiego, od melki-or ‘król (Bóg) jest moją światłością’. W Polsce notowane od XIV wieku.

Najchrzak - od imienia Melchior. Jest to imię pochodzenia hebrajskiego, od melki-or ‘król (Bóg) jest moją światłością’. W Polsce notowane od XIV wieku.

Najchrzyk - od imienia Melchior. Jest to imię pochodzenia hebrajskiego, od melki-or ‘król (Bóg) jest moją światłością’. W Polsce notowane od XIV wieku.

Najczuk - od niemieckich nazw osobowych Neu, Ney-, te od neu ‘nowy’.

Najczyk - od niemieckich nazw osobowych Neu, Ney-, te od neu ‘nowy’.

Najda - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdak - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdała - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdan - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdanis - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdar - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Najdara - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Najdarowski - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Najdas - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdecki - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdek - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdeker - od niemieckiej nazwy osobowej Neudeck, ta od nazwy miejscowej Neudeck.

Najdekier - 1461 od niemieckiej nazwy osobowej Neudeck, ta od nazwy miejscowej Neudeck.

Najdel - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najden - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdenow - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdenowa - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdenowicz - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najder - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Najderek - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Najderk - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Najderowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Najderski - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Najdewski - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdicz - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdienow - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdionow - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdiuk - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdkowski - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdnik - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdo - 1589 od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdoch - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdok - (Śl) od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdora - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Najdorek - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Najdorf - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Najdorowski - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Najdowicz - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdowski - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdrakowski - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Najdrowski - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Najduch - 1532 od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najduchowski - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najduk - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdukowicz - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdul - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdula - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najduł - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najduła - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdun - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdus - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najduszek - 1550 od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najduszyński - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdychor - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdycz - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdyhor - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdyk - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdyszak - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdyszek - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdziak - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdzianowicz - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdzicz - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdzien - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdzienow - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdzień - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdzik - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdzimowicz - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdzinek - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdzinowicz - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdziński - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdzion - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdziona - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdzionek - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdziony - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdzioński - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdzioszek - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdzisz - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najdziuk - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Najechalski - od najechać.

Najemnik - 1598 od najmać ‘nająć, najmować’; od najemnik ‘najmujący się do roboty’.

Najemrocki - od najmać ‘nająć, najmować’; od najemnik ‘najmujący się do roboty’.

Najemski - od najmać ‘nająć, najmować’.

Najer - od niemieckich nazw osobowych Naier, Neyer, te od średnio-wysoko-niemieckiego nähen ‘szyć’, näher ‘krawiec, kuśnierz’.

Najerkiewicz - od niemieckich nazw osobowych Naier, Neyer, te od średnio-wysoko-niemieckiego nähen ‘szyć’, näher ‘krawiec, kuśnierz’.

Najerman - od niemieckich nazw osobowych Naier, Neyer, te od średnio-wysoko-niemieckiego nähen ‘szyć’, näher ‘krawiec, kuśnierz’.

Najerowicz - od niemieckich nazw osobowych Naier, Neyer, te od średnio-wysoko-niemieckiego nähen ‘szyć’, näher ‘krawiec, kuśnierz’.

Najerzyk - od niemieckich nazw osobowych Naier, Neyer, te od średnio-wysoko-niemieckiego nähen ‘szyć’, näher ‘krawiec, kuśnierz’.

Najewaj - od nalewać.

Najewajek - od nalewać.

Najewajko - od nalewać.

Najewicz - od niemieckich nazw osobowych Neu, Ney-, te od neu ‘nowy’.

Najewski - od niemieckich nazw osobowych Neu, Ney-, te od neu ‘nowy’.

Najfeld - od niemieckiej nazwy osobowej Neufeld, ta od nazwy miejscowej Neufeld.

Najfeldski - od niemieckiej nazwy osobowej Neufeld, ta od nazwy miejscowej Neufeld.

Najfeldt - od niemieckiej nazwy osobowej Neufeld, ta od nazwy miejscowej Neufeld.

Najfert - od niemieckiej nazwy osobowej Neufeld, ta od nazwy miejscowej Neufeld.

Najgebaer - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najgebaler - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najgebałer - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najgebaor - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najgebauer - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najgebaum - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najgebaur - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najgeber - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najgeburski - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najger - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najgeubauer - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najgibauer - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najgiebauer - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najgiebaur - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najgieburski - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najgier - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Najka - od niemieckich nazw osobowych Neu, Ney-, te od neu ‘nowy’.

Najkiewicz - od niemieckich nazw osobowych Neu, Ney-, te od neu ‘nowy’.

Najkirch - od niemieckich nazw osobowych Neu, Ney-, te od neu ‘nowy’.

Najko - od niemieckich nazw osobowych Neu, Ney-, te od neu ‘nowy’.

Najkowski - od niemieckich nazw osobowych Neu, Ney-, te od neu ‘nowy’.

Najlepsza - od najlepszy.

Najlepszak - od najlepszy.

Najlepszy - od najlepszy.

Najlepszyk - od najlepszy.

Najmajer - od niemieckiej nazwy osobowej Neumeier, ta od neu ‘nowy’ + meier ‘dzierżawca, zarządca’.

Najmak - od najmać ‘nająć, najmować’.

Najmał - od najmać ‘nająć, najmować’.

Najmała - od najmać ‘nająć, najmować’.

Najmałowski - od najmać ‘nająć, najmować’.

Najman - 1743 od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Najmanowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Najmar - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Najmark - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Najmec - od najmać ‘nająć, najmować’.

Najmeg - (= ek) od najmać ‘nająć, najmować’.

Najmejer - od niemieckiej nazwy osobowej Neumeier, ta od neu ‘nowy’ + meier ‘dzierżawca, zarządca’.

Najmgrodzki - od najmać ‘nająć, najmować’.

Najmiec - od najmać ‘nająć, najmować’.

Najmiler - od najmać ‘nająć, najmować’.

Najmoła - od najmać ‘nająć, najmować’.

Najmorek - od najmać ‘nająć, najmować’.

Najmow - od najmać ‘nająć, najmować’.

Najmowicz - od najmać ‘nająć, najmować’.

Najmowski - od najmać ‘nająć, najmować’.

Najmół - od najmać ‘nająć, najmować’.

Najmóła - od najmać ‘nająć, najmować’.

Najmrocki - od najmać ‘nająć, najmować’.

Najmrodzki - od najmać ‘nająć, najmować’.

Najmrowski - od najmać ‘nająć, najmować’.

Najmuk - od najmać ‘nająć, najmować’.

Najmuł - od najmać ‘nająć, najmować’.

Najmuła - od najmać ‘nająć, najmować’.

Najmuszyn - od najmać ‘nająć, najmować’.

Najner - od niemieckich nazw osobowych Neun, Neuner, te od Neuneler (neu + Neler ‘krawiec, kuśnierz’) i od Neuner ‘członek komisji składającej się z dziewięciu osób’.

Najnert - od niemieckich nazw osobowych Neun, Neuner, te od Neuneler (neu + Neler ‘krawiec, kuśnierz’) i od Neuner ‘członek komisji składającej się z dziewięciu osób’.

Najniger - od niemieckich nazw osobowych Neun, Neuner, te od Neuneler (neu + Neler ‘krawiec, kuśnierz’) i od Neuner ‘członek komisji składającej się z dziewięciu osób’.

Najnigier - od niemieckich nazw osobowych Neun, Neuner, te od Neuneler (neu + Neler ‘krawiec, kuśnierz’) i od Neuner ‘członek komisji składającej się z dziewięciu osób’.

Najningier - od niemieckich nazw osobowych Neun, Neuner, te od Neuneler (neu + Neler ‘krawiec, kuśnierz’) i od Neuner ‘członek komisji składającej się z dziewięciu osób’.

Najnowicz - od niemieckich nazw osobowych Neun, Neuner, te od Neuneler (neu + Neler ‘krawiec, kuśnierz’) i od Neuner ‘członek komisji składającej się z dziewięciu osób’.

Najnusz - od niemieckich nazw osobowych Neun, Neuner, te od Neuneler (neu + Neler ‘krawiec, kuśnierz’) i od Neuner ‘członek komisji składającej się z dziewięciu osób’.

Najor - od niemieckich nazw osobowych Naier, Neyer, te od średnio-wysoko-niemieckiego nähen ‘szyć’, näher ‘krawiec, kuśnierz’.

Najorowski - od niemieckich nazw osobowych Naier, Neyer, te od średnio-wysoko-niemieckiego nähen ‘szyć’, näher ‘krawiec, kuśnierz’.

Najranowski - od niemieckich nazw osobowych Naier, Neyer, te od średnio-wysoko-niemieckiego nähen ‘szyć’, näher ‘krawiec, kuśnierz’.

Najrowski - od niemieckich nazw osobowych Naier, Neyer, te od średnio-wysoko-niemieckiego nähen ‘szyć’, näher ‘krawiec, kuśnierz’.

Najrych - od niemieckich nazw osobowych Naier, Neyer, te od średnio-wysoko-niemieckiego nähen ‘szyć’, näher ‘krawiec, kuśnierz’.

Najrzał - od najrzeć ‘spostrzec, ujrzeć’.

Najrzałkiewicz - 1764 od najrzeć ‘spostrzec, ujrzeć’.

Najs - od niemieckiej nazwy osobowej Neis, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nei?en, neisen ‘uciskać, prześladować, nienawidzić’.

Najsarek - od niemieckiej nazwy osobowej Neiser, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neiser, neißer ‘ciemiężca, prześladowca, człowiek nienawistny’.

Najsbard - od niemieckiej nazwy osobowej Neiser, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neiser, neißer ‘ciemiężca, prześladowca, człowiek nienawistny’.

Najser - od niemieckiej nazwy osobowej Neiser, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neiser, neißer ‘ciemiężca, prześladowca, człowiek nienawistny’.

Najserek - od niemieckiej nazwy osobowej Neiser, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neiser, neißer ‘ciemiężca, prześladowca, człowiek nienawistny’.

Najster - od niemieckiej nazwy osobowej Neiser, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neiser, neißer ‘ciemiężca, prześladowca, człowiek nienawistny’.

Najsz - od niemieckiej nazwy osobowej Neis, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nei?en, neisen ‘uciskać, prześladować, nienawidzić’.

Najszerski - od niemieckiej nazwy osobowej Neiser, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neiser, neißer ‘ciemiężca, prześladowca, człowiek nienawistny’.

Najszewski - od niemieckiej nazwy osobowej Neis, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nei?en, neisen ‘uciskać, prześladować, nienawidzić’.

Najszmerski - od niemieckiej nazwy osobowej Neis, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nei?en, neisen ‘uciskać, prześladować, nienawidzić’.

Najsznerski - od niemieckiej nazwy osobowej Neis, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nei?en, neisen ‘uciskać, prześladować, nienawidzić’.

Najsztub - od niemieckiej nazwy osobowej Neis, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nei?en, neisen ‘uciskać, prześladować, nienawidzić’.

Najściuk - od naić ‘najść’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Neite

Najta - od naić ‘najść’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Neite.

Najtek - od naić ‘najść’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Neite.

Najtkiewicz - od naić ‘najść’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Neite.

Najtkowski - od naić ‘najść’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Neite.

Najuch - od niemieckich nazw osobowych Neu, Ney-, te od neu ‘nowy’.

Najuk - od niemieckich nazw osobowych Neu, Ney-, te od neu ‘nowy’.

Najwald - od niemieckiej nazwy osobowej Neuwald, ta od nazw miejscowych Neuwald, Neuwalde.

Najwalda - od niemieckiej nazwy osobowej Neuwald, ta od nazw miejscowych Neuwald, Neuwalde.

Najwalt - od niemieckiej nazwy osobowej Neuwald, ta od nazw miejscowych Neuwald, Neuwalde.

Najweld - od niemieckiej nazwy osobowej Neuwald, ta od nazw miejscowych Neuwald, Neuwalde.

Najwer - od niemieckiej nazwy osobowej Neuwirt, ta od neu + Wirt ‘gospodarz’.

Najwert - od niemieckiej nazwy osobowej Neuwirt, ta od neu + Wirt ‘gospodarz’.

Najwigier - od niemieckiej nazwy osobowej Neuwirt, ta od neu + Wirt ‘gospodarz’.

Najworsz - od niemieckiej nazwy osobowej Neuwirt, ta od neu + Wirt ‘gospodarz’.

Najza - od niemieckiej nazwy osobowej Neis, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nei?en, neisen ‘uciskać, prześladować, nienawidzić’.

Najzarek - od niemieckiej nazwy osobowej Neiser, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neiser, neißer ‘ciemiężca, prześladowca, człowiek nienawistny’.

Najzer - od niemieckiej nazwy osobowej Neiser, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neiser, neißer ‘ciemiężca, prześladowca, człowiek nienawistny’.

Najzerek - od niemieckiej nazwy osobowej Neiser, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neiser, neißer ‘ciemiężca, prześladowca, człowiek nienawistny’.

Najzgier - od niemieckiej nazwy osobowej Neiser, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neiser, neißer ‘ciemiężca, prześladowca, człowiek nienawistny’.

Najzner - od niemieckiej nazwy osobowej Neiser, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neiser, neißer ‘ciemiężca, prześladowca, człowiek nienawistny’.

Nakadli - od łacińskiego necanda ‘przeznaczona na zabicie, wytrzebienie’.

Nakanda - 1379 od łacińskiego necanda ‘przeznaczona na zabicie, wytrzebienie’.

Nakapała - 1570 od nakapać.

Nakapało - 1382 od nakapać.

Nakar - od imienia Makary. Imię pochodzenia greckiego Makários, od makár ‘szczęśliwy’; znane w Polsce od XIII wieku, notowane też jako Mękarz, na Kresach Wschodnich Makar.

Nakaranowicz - od imienia Makary. Imię pochodzenia greckiego Makários, od makár ‘szczęśliwy’; znane w Polsce od XIII wieku, notowane też jako Mękarz, na Kresach Wschodnich Makar.

Nakarczewski - od imienia Makary. Imię pochodzenia greckiego Makários, od makár ‘szczęśliwy’; znane w Polsce od XIII wieku, notowane też jako Mękarz, na Kresach Wschodnich Makar.

Nakarski - od imienia Makary. Imię pochodzenia greckiego Makários, od makár ‘szczęśliwy’; znane w Polsce od XIII wieku, notowane też jako Mękarz, na Kresach Wschodnich Makar.

Nakaruk - od imienia Makary. Imię pochodzenia greckiego Makários, od makár ‘szczęśliwy’; znane w Polsce od XIII wieku, notowane też jako Mękarz, na Kresach Wschodnich Makar.

Nakas - od nakazać ‘polecić’, nakaz ‘rozkaz’.

Nakaziuk - od nakazać ‘polecić’, nakaz ‘rozkaz’.

Nakaznik - od nakazać ‘polecić’, nakaz ‘rozkaz’.

Nakaźnik - od nakazać ‘polecić’, nakaz ‘rozkaz’.

Nakażnik - od nakazać ‘polecić’, nakaz ‘rozkaz’.

Nakel - od niemieckiej nazwy osobowej Nakel, ta od nazwy miejscowej Nackel lub od polskiego nakieł, nakło ‘zakręt rzeczny’.

Nakelski - od nazwy miasta Nakło nad Notecią (bydgoskie), Nakło (kilka wsi).

Nakelski - od niemieckiej nazwy osobowej Nakel, ta od nazwy miejscowej Nackel lub od polskiego nakieł, nakło ‘zakręt rzeczny’.

Naki - od niemieckiej nazwy osobowej Nakel, ta od nazwy miejscowej Nackel lub od polskiego nakieł, nakło ‘zakręt rzeczny’.

Nakiel - od niemieckiej nazwy osobowej Nakel, ta od nazwy miejscowej Nackel lub od polskiego nakieł, nakło ‘zakręt rzeczny’.

Nakiela - od niemieckiej nazwy osobowej Nakel, ta od nazwy miejscowej Nackel lub od polskiego nakieł, nakło ‘zakręt rzeczny’.

Nakielna - od niemieckiej nazwy osobowej Nakel, ta od nazwy miejscowej Nackel lub od polskiego nakieł, nakło ‘zakręt rzeczny’.

Nakielny - 1645 od niemieckiej nazwy osobowej Nakel, ta od nazwy miejscowej Nackel lub od polskiego nakieł, nakło ‘zakręt rzeczny’.

Nakielski - 1364 od nazwy miasta Nakło nad Notecią (bydgoskie), Nakło (kilka wsi).

Nakieła - od niemieckiej nazwy osobowej Nakel, ta od nazwy miejscowej Nackel lub od polskiego nakieł, nakło ‘zakręt rzeczny’.

Nakles - od niemieckiej nazwy osobowej Nakel, ta od nazwy miejscowej Nackel lub od polskiego nakieł, nakło ‘zakręt rzeczny’.

Naklicki - od nazwy miejscowej Naklik (zamojskie, gmina Potok Górny).

Nakluda - od nakładać.

Nakładał - od nakładać.

Nakładnik - od nakładać.

Nakładowicz - od nakładać.

Nakłaj - od niemieckiej nazwy osobowej Nakel, ta od nazwy miejscowej Nackel lub od polskiego nakieł, nakło ‘zakręt rzeczny’.

Nakłań - od niemieckiej nazwy osobowej Nakel, ta od nazwy miejscowej Nackel lub od polskiego nakieł, nakło ‘zakręt rzeczny’.

Nakłowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Nakel, ta od nazwy miejscowej Nackel lub od polskiego nakieł, nakło ‘zakręt rzeczny’.

Nakoncza - od staropolskiego nakonieczny ‘ostatni, znajdujący się na końcu’.

Nakonczy - od staropolskiego nakonieczny ‘ostatni, znajdujący się na końcu’.

Nakonecki - od staropolskiego nakonieczny ‘ostatni, znajdujący się na końcu’.

Nakonecza - od staropolskiego nakonieczny ‘ostatni, znajdujący się na końcu’.

Nakoneczka - od staropolskiego nakonieczny ‘ostatni, znajdujący się na końcu’.

Nakoneczna - od staropolskiego nakonieczny ‘ostatni, znajdujący się na końcu’.

Nakoneczny - od staropolskiego nakonieczny ‘ostatni, znajdujący się na końcu’.

Nakonecznyj - od staropolskiego nakonieczny ‘ostatni, znajdujący się na końcu’.

Nakoneczy - od staropolskiego nakonieczny ‘ostatni, znajdujący się na końcu’.

Nakoniczewski - od staropolskiego nakonieczny ‘ostatni, znajdujący się na końcu’.

Nakoniczna - od staropolskiego nakonieczny ‘ostatni, znajdujący się na końcu’.

Nakonieczewska - od staropolskiego nakonieczny ‘ostatni, znajdujący się na końcu’.

Nakonieczka - od staropolskiego nakonieczny ‘ostatni, znajdujący się na końcu’.

Nakonieczko - od staropolskiego nakonieczny ‘ostatni, znajdujący się na końcu’.

Nakonieczna - od staropolskiego nakonieczny ‘ostatni, znajdujący się na końcu’.

Nakoniecznik - od staropolskiego nakonieczny ‘ostatni, znajdujący się na końcu’.

Nakoniecznikoff - od staropolskiego nakonieczny ‘ostatni, znajdujący się na końcu’.

Nakoniecznikow - od staropolskiego nakonieczny ‘ostatni, znajdujący się na końcu’.

Nakonieczny - 1388 od staropolskiego nakonieczny ‘ostatni, znajdujący się na końcu’.

Nakonieczy - od staropolskiego nakonieczny ‘ostatni, znajdujący się na końcu’.

Nakonowski - od staropolskiego nakonieczny ‘ostatni, znajdujący się na końcu’.

Nakończa - od staropolskiego nakonieczny ‘ostatni, znajdujący się na końcu’.

Nakończy - od staropolskiego nakonieczny ‘ostatni, znajdujący się na końcu’.

Nakończyk - od staropolskiego nakonieczny ‘ostatni, znajdujący się na końcu’.

Nakorna - od na + korny ‘pokorny’.

Nakorniak - od na + korny ‘pokorny’.

Nakorny - od na + korny ‘pokorny’.

Nakorski - od na + korny ‘pokorny’.

Nakorzeczny - od na + korny ‘pokorny’.

Nakręt - od nakręcić, nakręcać.

Nakrętka - od nakręcić, nakręcać; od nakrętka.

Nakwacki - od nazwy miejscowej Nakwasin (płockie, gmina Mała Wieś).

Nakwas - 1412 od staropolskiego nakwasić ‘zakwasić’.

Nakwasieński - 1403 od nazwy miejscowej Nakwasin (płockie, gmina Mała Wieś).

Nakwasik - od staropolskiego nakwasić ‘zakwasić’.

Nakwasiński - od nazwy miejscowej Nakwasin (płockie, gmina Mała Wieś).

Nakwaski - 1476 od nazwy miejscowej Nakwasin (płockie, gmina Mała Wieś).

Nakwiński - od staropolskiego nakwasić ‘zakwasić’.

Nal - 1383 od niemieckiej nazwy osobowej Nahl, ta z średnio-wysoko-niemieckiego nail, nal ‘gwóźdź’.

Nalasek - od gwarowego nalasek ‘znalezienie, odkrycie’ lub od na + las.

Nalasiński - od gwarowego nalasek ‘znalezienie, odkrycie’ lub od na + las.

Nalaskowski - od gwarowego nalasek ‘znalezienie, odkrycie’ lub od na + las.

Nalasłowski - od gwarowego nalasek ‘znalezienie, odkrycie’ lub od na + las.

Nalaszek - od gwarowego nalasek ‘znalezienie, odkrycie’ lub od na + las.

Nalazek - od nalazek, nalaz ‘wynalazek; rzecz znaleziona’.

Nalazkowski - od nalazek, nalaz ‘wynalazek; rzecz znaleziona’.

Nalażek - od nalazek, nalaz ‘wynalazek; rzecz znaleziona’.

Nalberciak - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berht ‘jasny, sławny’.

Nalberciński - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berht ‘jasny, sławny’.

Nalberczak - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berht ‘jasny, sławny’.

Nalberczyk - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berht ‘jasny, sławny’.

Nalberczyński - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berht ‘jasny, sławny’.

Nalberd - od imienia Norbert, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia germańskiego od nord ‘północ’ + bert ’sławny, znakomity’.

Nalberski - od imienia Norbert, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia germańskiego od nord ‘północ’ + bert ’sławny, znakomity’.

Nalbert - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berht ‘jasny, sławny’.

Nalbertczak - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berht ‘jasny, sławny’.

Nalbertowicz - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berht ‘jasny, sławny’.

Nalborczyk - od imienia Norbert, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia germańskiego od nord ‘północ’ + bert ’sławny, znakomity’.

Nalborski - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berht ‘jasny, sławny’.

Nalbrzak - od imienia Norbert, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia germańskiego od nord ‘północ’ + bert ’sławny, znakomity’.

Nalefka - od nalewać, nalewka ‘naczynie do nalewania; napój alkoholowy’.

Nalega - od nalegać.

Nalegacz - od nalegać; od nalegacz ‘ten, co nalega na kogoś’.

Nalegowicz - od nalegać.

Nalej - od nalać.

Nalejewski - od nalać.

Nalejka - od nalać.

Nalejko - od nalać.

Nalejski - od nalać.

Nalek - od nalać.

Nalenc - od staropolskiego nałęcz ‘łuk, zakrzywienie, tęcza’ lub od nazy herbu Nałęcz.

Nalencik - od staropolskiego nałęcz ‘łuk, zakrzywienie, tęcza’ lub od nazy herbu Nałęcz.

Nalentowicz - od staropolskiego nałęcz ‘łuk, zakrzywienie, tęcza’ lub od nazy herbu Nałęcz.

Nalepa - 1566 od nalepa ‘okap nad paleniskiem, przypiecek’, nalepić.

Nalepiec - od nalepa ‘okap nad paleniskiem, przypiecek’, nalepić.

Nalepiński - od nalepa ‘okap nad paleniskiem, przypiecek’, nalepić.

Nalepiński - od nalepa ‘okap nad paleniskiem, przypiecek’, nalepić.

Nalepka - od nalepa ‘okap nad paleniskiem, przypiecek’, nalepić.

Nalepko - od nalepa ‘okap nad paleniskiem, przypiecek’, nalepić.

Nalepkowicz - od nalepa ‘okap nad paleniskiem, przypiecek’, nalepić.

Naleppa - od nalepa ‘okap nad paleniskiem, przypiecek’, nalepić.

Nalepski - od nalepa ‘okap nad paleniskiem, przypiecek’, nalepić.

Nalepsza - od nalepa ‘okap nad paleniskiem, przypiecek’, nalepić.

Nalepszak - od nalepa ‘okap nad paleniskiem, przypiecek’, nalepić.

Naler - od niemieckiej nazwy osobowej Nahler, ta od Nagler, Nagler ‘producent gwoździ’.

Nalerowski - od niemieckiej nazwy osobowej Nahler, ta od Nagler, Nagler ‘producent gwoździ’.

Nalerski - od niemieckiej nazwy osobowej Nahler, ta od Nagler, Nagler ‘producent gwoździ’.

Nalerziński - od niemieckiej nazwy osobowej Nahler, ta od Nagler, Nagler ‘producent gwoździ’.

Nalesa - od gwarowego nalasek ‘znalezienie, odkrycie’ lub od na + las.

Nalesiński - od gwarowego nalasek ‘znalezienie, odkrycie’ lub od na + las.

Nalesiuk - od gwarowego nalasek ‘znalezienie, odkrycie’ lub od na + las.

Naleski - od gwarowego nalasek ‘znalezienie, odkrycie’ lub od na + las.

Nalesza - od gwarowego nalasek ‘znalezienie, odkrycie’ lub od na + las.

Naleszkiewicz - od gwarowego nalasek ‘znalezienie, odkrycie’ lub od na + las.

Naleszyński - od gwarowego nalasek ‘znalezienie, odkrycie’ lub od na + las.

Naleśna - od gwarowego nalasek ‘znalezienie, odkrycie’ lub od na + las.

Naleśniak - od gwarowego nalasek ‘znalezienie, odkrycie’ lub od na + las.

Naleśnik - od gwarowego nalasek ‘znalezienie, odkrycie’ lub od na + las lub od naleśnik ‘potrawa mączna’.

Naleśny - od gwarowego nalasek ‘znalezienie, odkrycie’ lub od na + las.

Nalewa - od nalewać.

Nalewacz - 1497 od nalewać, nalewacz ‘ten, co nalewa’.

Nalewaj - od nalewać.

Nalewaja - od nalewać.

Nalewajczyk - od nalewać.

Nalewajek - 1711 od nalewać.

Nalewajk - (Pom) od nalewać.

Nalewajka - 1793 od nalewać, nalewajka ‘naczynie do nalewania’.

Nalewajko - 1619 od nalewać, nalewajko ‘ten, co nalewa’.

Nalewajski - od nalewać, nalewajko ‘ten, co nalewa’.

Nalewalski - od nalewać, nalewajko ‘ten, co nalewa’.

Nalewana - od nalewać.

Nalewaniec - od nalewać.

Nalewany - od nalewać.

Nalewański - od nalewać.

Nalewczyński - od nalewać.

Nalewek - 1570 od nalewać.

Nalewiński - od nalewać.

Nalewka - 1533 od nalewać, nalewka ‘naczynie do nalewania; napój alkoholowy’.

Nalewko - od nalewać, nalewka ‘naczynie do nalewania; napój alkoholowy’.

Nalewny - od nalewać

Nalewoj - od nalewać.

Nalewojek - od nalewać.

Nalewojk - (Pom) od nalewać.

Nalewojko - od nalewać.

Nalewojski - od nalewać.

Nalewski - od nalewać.

Naleziński - 1394 od staropolskiego naleziony ‘znaleziony’, naleźć ‘znaleźć’.

Naleziona - 1394 od staropolskiego naleziony ‘znaleziony’, naleźć ‘znaleźć’.

Nalezionek - 1395 1394 od staropolskiego naleziony ‘znaleziony’, naleźć ‘znaleźć’; od staropolskiego nalezionek ‘podrzutek’.

Naleziony - 1394 od staropolskiego naleziony ‘znaleziony’, naleźć ‘znaleźć’.

Nalezniak - 1394 od staropolskiego naleziony ‘znaleziony’, naleźć ‘znaleźć’.

Nalezny - 1394 od staropolskiego naleziony ‘znaleziony’, naleźć ‘znaleźć’.

Naleźna - 1394 od staropolskiego naleziony ‘znaleziony’, naleźć ‘znaleźć’.

Naleźniak - 1394 od staropolskiego naleziony ‘znaleziony’, naleźć ‘znaleźć’.

Naleźnik - 1394 od staropolskiego naleziony ‘znaleziony’, naleźć ‘znaleźć’.

Naleźny - 1394 od staropolskiego naleziony ‘znaleziony’, naleźć ‘znaleźć’.

Należna - 1394 od staropolskiego naleziony ‘znaleziony’, naleźć ‘znaleźć’.

Należniak - 1394 od staropolskiego naleziony ‘znaleziony’, naleźć ‘znaleźć’.

Należnik - 1394 od staropolskiego naleziony ‘znaleziony’, naleźć ‘znaleźć’.

Należny - 1394 od staropolskiego naleziony ‘znaleziony’, naleźć ‘znaleźć’.

Należyński - 1394 od staropolskiego naleziony ‘znaleziony’, naleźć ‘znaleźć’.

Należyta - od należyty ‘dobry, właściwy’.

Należyty - od należyty ‘dobry, właściwy’.

Nali - od niemieckiej nazwy osobowej Nahl, ta z średnio-wysoko-niemieckiego nail, nal ‘gwóźdź’.

Nalic - od niemieckiej nazwy osobowej Nahl, ta z średnio-wysoko-niemieckiego nail, nal ‘gwóźdź’.

Nalichowski - od niemieckiej nazwy osobowej Nahl, ta z średnio-wysoko-niemieckiego nail, nal ‘gwóźdź’.

Nalicki - od niemieckiej nazwy osobowej Nahl, ta z średnio-wysoko-niemieckiego nail, nal ‘gwóźdź’.

Naliczek - od niemieckiej nazwy osobowej Nahl, ta z średnio-wysoko-niemieckiego nail, nal ‘gwóźdź’.

Nalik - od niemieckiej nazwy osobowej Nahl, ta z średnio-wysoko-niemieckiego nail, nal ‘gwóźdź’.

Nalikowski - od niemieckiej nazwy osobowej Nahl, ta z średnio-wysoko-niemieckiego nail, nal ‘gwóźdź’.

Nalipiński - od nalepa ‘okap nad paleniskiem, przypiecek’, nalepić.

Nalipowicz - od nalepa ‘okap nad paleniskiem, przypiecek’, nalepić.

Nalisiak - od niemieckiej nazwy osobowej Nahl, ta z średnio-wysoko-niemieckiego nail, nal ‘gwóźdź’.

Naliszek - od niemieckiej nazwy osobowej Nahl, ta z średnio-wysoko-niemieckiego nail, nal ‘gwóźdź’.

Naliwajczyk - od nalewać.

Naliwajek - od nalewać.

Naliwajka - od nalewać.

Naliwajko - od nalewać.

Naliwajski - od nalewać.

Naliwańczuk - od nalewać.

Naliwańczyk - od nalewać.

Naliwański - od nalewać.

Naliwka - od nalewać.

Naliwkin - od nalewać.

Naliwko - od nalewać.

Naliwocki - od nalewać.

Nalkiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Nahl, ta z średnio-wysoko-niemieckiego nail, nal ‘gwóźdź’.

Nalko - od niemieckiej nazwy osobowej Nahl, ta z średnio-wysoko-niemieckiego nail, nal ‘gwóźdź’.

Nallek - od niemieckiej nazwy osobowej Nahl, ta z średnio-wysoko-niemieckiego nail, nal ‘gwóźdź’.

Nalocha - od niemieckiej nazwy osobowej Nahl, ta z średnio-wysoko-niemieckiego nail, nal ‘gwóźdź’.

Nalochna - od niemieckiej nazwy osobowej Nahl, ta z średnio-wysoko-niemieckiego nail, nal ‘gwóźdź’.

Nalos - od gwarowego nalasek ‘znalezienie, odkrycie’ lub od na + las.

Nalska - od gwarowego nalasek ‘znalezienie, odkrycie’ lub od na + las.

Nalskowska - od gwarowego nalasek ‘znalezienie, odkrycie’ lub od na + las.

Nalus - od niemieckiej nazwy osobowej Nahl, ta z średnio-wysoko-niemieckiego nail, nal ‘gwóźdź’.

Naluś - od niemieckiej nazwy osobowej Nahl, ta z średnio-wysoko-niemieckiego nail, nal ‘gwóźdź’.

Nalzak - od gwarowego nalasek ‘znalezienie, odkrycie’ lub od na + las.

Nałącz - od staropolskiego nałęcz ‘łuk, zakrzywienie, tęcza’ lub od nazy herbu Nałęcz.

Nałącz - od staropolskiego nałęcz ‘łuk, zakrzywienie, tęcza’ lub od nazy herbu Nałęcz.

Nałecki - od staropolskiego nałęcz ‘łuk, zakrzywienie, tęcza’ lub od nazy herbu Nałęcz.

Nałecz - od staropolskiego nałęcz ‘łuk, zakrzywienie, tęcza’ lub od nazy herbu Nałęcz.

Nałek - od niemieckiej nazwy osobowej Nahl, ta z średnio-wysoko-niemieckiego nail, nal ‘gwóźdź’.

Nałęc - od staropolskiego nałęcz ‘łuk, zakrzywienie, tęcza’ lub od nazy herbu Nałęcz.

Nałęcki - od staropolskiego nałęcz ‘łuk, zakrzywienie, tęcza’ lub od nazy herbu Nałęcz.

Nałęcz - 1406 od staropolskiego nałęcz ‘łuk, zakrzywienie, tęcza’ lub od nazy herbu Nałęcz.

Nałęcza - od staropolskiego nałęcz ‘łuk, zakrzywienie, tęcza’ lub od nazy herbu Nałęcz.

Nałęczewic - 1424 od staropolskiego nałęcz ‘łuk, zakrzywienie, tęcza’ lub od nazy herbu Nałęcz.

Nałęcz-Gembicki - złożenia brak; Nałęcz 1406 od staropolskiego nałęcz ‘łuk, zakrzywienie, tęcza’ lub od nazy herbu Nałęcz; Gembicki od nazwy miejscowej Gębice (kilka wsi).

Nałęcz-Jawecki - złożenia brak; Nałęcz 1406 od staropolskiego nałęcz ‘łuk, zakrzywienie, tęcza’ lub od nazy herbu Nałęcz; Jawecki od nazwy miejscowej Jawcze (KrW).

Nałęcz-Kłos - złożenia brak; Nałęcz 1406 od staropolskiego nałęcz ‘łuk, zakrzywienie, tęcza’ lub od nazy herbu Nałęcz; Kłos 1536 od kłos.

Nałęcz-Koczanowicz - złożenia brak; Nałęcz 1406 od staropolskiego nałęcz ‘łuk, zakrzywienie, tęcza’ lub od nazy herbu Nałęcz; Koczanowicz 1421– od kaczan ‘głąb kapusty’.

Nałęcz-Mroczkowski - złożenia brak; Nałęcz 1406 od staropolskiego nałęcz ‘łuk, zakrzywienie, tęcza’ lub od nazy herbu Nałęcz; Mroczkowski 1386 od nazw miejscowych Mroczki, Mroczków, Mroczkowice.

Nałęcz-Nieniewski - złożenia brak; Nałęcz 1406 od staropolskiego nałęcz ‘łuk, zakrzywienie, tęcza’ lub od nazy herbu Nałęcz; Nieniewski brak.

Nałęczowski - od staropolskiego nałęcz ‘łuk, zakrzywienie, tęcza’ lub od nazy herbu Nałęcz.

Nałęczów - od staropolskiego nałęcz ‘łuk, zakrzywienie, tęcza’ lub od nazy herbu Nałęcz lub od nazwy miejscowej Nałęczów.

Nałęcz-Sadowski - złożenia brak; Nałęcz 1406 od staropolskiego nałęcz ‘łuk, zakrzywienie, tęcza’ lub od nazy herbu Nałęcz; Sadowski 1390 od nazw miejscowych typu Sadowo, Sadowie, Sady, Sadów.

Nałęcz-Skałecki - złożenia brak; Nałęcz 1406 od staropolskiego nałęcz ‘łuk, zakrzywienie, tęcza’ lub od nazy herbu Nałęcz; Skałecki 1475 od nazwy miejscowej Skałka

Nałęcz-Socha - złożenia brak; Nałęcz 1406 od staropolskiego nałęcz ‘łuk, zakrzywienie, tęcza’ lub od nazy herbu Nałęcz; Socha 1369 od socha ‘rozwidlona gałąź; prymitywne narzędzie orne’.

Nałęczyński - od staropolskiego nałęcz ‘łuk, zakrzywienie, tęcza’ lub od nazy herbu Nałęcz.

Nałęski - od staropolskiego nałęcz ‘łuk, zakrzywienie, tęcza’ lub od nazy herbu Nałęcz; lub od nazw miejscowych Nałęcz, Nałęcze (kilka miejscowości).

Nałkiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Nahl, ta z średnio-wysoko-niemieckiego nail, nal ‘gwóźdź’.

Nałkowski - od niemieckiej nazwy osobowej Nahl, ta z średnio-wysoko-niemieckiego nail, nal ‘gwóźdź’.

Nałocha - od niemieckiej nazwy osobowej Nahl, ta z średnio-wysoko-niemieckiego nail, nal ‘gwóźdź’.

Nałoń - od niemieckiej nazwy osobowej Nahl, ta z średnio-wysoko-niemieckiego nail, nal ‘gwóźdź’.

Nałódka - od nałudzić ‘nazwodzić, nabałabucić’.

Nałudka - od nałudzić ‘nazwodzić, nabałabucić’.

Nałysnik - od gwarowego nalasek ‘znalezienie, odkrycie’ lub od na + las.

Nałysnyk - od gwarowego nalasek ‘znalezienie, odkrycie’ lub od na + las.

Nałyśnik - od gwarowego nalasek ‘znalezienie, odkrycie’ lub od na + las.

Nałyśnyk - od gwarowego nalasek ‘znalezienie, odkrycie’ lub od na + las.

Naływajko - od nalewać.

Namacał - 1453 od namacać ‘dotknąć, wyczuć palcami’.

Namacało - 1484 od namacać ‘dotknąć, wyczuć palcami’.

Namacałowic - 1495 od namacać ‘dotknąć, wyczuć palcami’.

Namaczyński - od namacać ‘dotknąć, wyczuć palcami’.

Namaka - od namacać ‘dotknąć, wyczuć palcami’.

Namakowski - od namacać ‘dotknąć, wyczuć palcami’.

Naman - od namanić ‘naoszukiwać; zjawić się’.

Namankiewicz - od namanić ‘naoszukiwać; zjawić się’.

Namer - od na + marły, namarty ‘zmarły’.

Namerała - od na + marły, namarty ‘zmarły’.

Namerła - od na + marły, namarty ‘zmarły’.

Namerło - od na + marły, namarty ‘zmarły’.

Namert - od na + marły, namarty ‘zmarły’.

Namerta - od na + marły, namarty ‘zmarły’.

Namieciński - od namiot ‘przenośne pomieszczenie turystyczne lub wojskowe’.

Namienciński - od staropolskiego namięta ‘gwałtowne uczucie, namiętniść’.

Namienta - od staropolskiego namięta ‘gwałtowne uczucie, namiętniść’.

Namienta - od staropolskiego namięta ‘gwałtowne uczucie, namiętniść’.

Namiesnik - od namiestnik ‘sprawujący władzę w kraju lub na prowincji w imieniu panującego; w kawalerii: dowódca chorągwi’.

Namiestnik - 1437 od namiestnik ‘sprawujący władzę w kraju lub na prowincji w imieniu panującego; w kawalerii: dowódca chorągwi’.

Namiestnikowic - 1432 od namiestnik ‘sprawujący władzę w kraju lub na prowincji w imieniu panującego; w kawalerii: dowódca chorągwi’.

Namieśnik - od namiestnik ‘sprawujący władzę w kraju lub na prowincji w imieniu panującego; w kawalerii: dowódca chorągwi’.

Namieśnikowicz - 1436 od namiestnik ‘sprawujący władzę w kraju lub na prowincji w imieniu panującego; w kawalerii: dowódca chorągwi’.

Namieta - od staropolskiego namięta ‘gwałtowne uczucie, namiętniść’.

Namietkiewicz - od staropolskiego namięta ‘gwałtowne uczucie, namiętniść’.

Namietko - od staropolskiego namięta ‘gwałtowne uczucie, namiętniść’.

Namięta - 1435 od staropolskiego namięta ‘gwałtowne uczucie, namiętniść’.

Namiętka - 1423 od staropolskiego namięta ‘gwałtowne uczucie, namiętniść’.

Namiętkiewicz - od staropolskiego namięta ‘gwałtowne uczucie, namiętniść’.

Namiętna - od staropolskiego namięta ‘gwałtowne uczucie, namiętniść’.

Namiętny - od staropolskiego namięta ‘gwałtowne uczucie, namiętniść’.

Namiot - od namiot ‘przenośne pomieszczenie turystyczne lub wojskowe’.

Namiota - od namiot ‘przenośne pomieszczenie turystyczne lub wojskowe’.

Namiotek - od namiot ‘przenośne pomieszczenie turystyczne lub wojskowe’.

Namiotkiewicz - od namiot ‘przenośne pomieszczenie turystyczne lub wojskowe’.

Namiotko - od namiot ‘przenośne pomieszczenie turystyczne lub wojskowe’.

Namirowski - od nazwy miejscowej Namirowo (elbląskie, gmina Mikołajki Pomorskie).

Namirski - od nazwy miejscowej Namirowo (elbląskie, gmina Mikołajki Pomorskie).

Namislo - (Śl) od namysł namyślanie się, rozwaga’, od staropolskiego imiennia Namysław.

Namistnik - 1437 (KrW) od namiestnik ‘sprawujący władzę w kraju lub na prowincji w imieniu panującego; w kawalerii: dowódca chorągwi’.

Namiślik - od namysł namyślanie się, rozwaga’, od staropolskiego imiennia Namysław.

Namiśniak - od namysł namyślanie się, rozwaga’, od staropolskiego imiennia Namysław.

Namitkiewicz - od namiot ‘przenośne pomieszczenie turystyczne lub wojskowe’.

Namniestnik - od namiestnik ‘sprawujący władzę w kraju lub na prowincji w imieniu panującego; w kawalerii: dowódca chorągwi’.

Namola - (Śl) od namolić, namolny ‘natrętny’.

Namolik - od namolić, namolny ‘natrętny’.

Namolnik - od namolić, namolny ‘natrętny’.

Namot - od namotać ‘nawinąć nici, snurek itp.; przenośnie: narobić intryg, zawikłać’.

Namotkiewicz - od namotać ‘nawinąć nici, snurek itp.; przenośnie: narobić intryg, zawikłać’.

Namroży - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’, notowanego w Polsce od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Namura-Ochalski - złożenia brak; Namura brak; Ochalski od ochać ‘wzdychać, mówić och!’.

Namyslak - od namysł namyślanie się, rozwaga’, od staropolskiego imiennia Namysław.

Namysler - od namysł namyślanie się, rozwaga’, od staropolskiego imiennia Namysław.

Namyslik - od namysł namyślanie się, rozwaga’, od staropolskiego imiennia Namysław.

Namyslo - od namysł namyślanie się, rozwaga’, od staropolskiego imiennia Namysław.

Namyslok - od namysł namyślanie się, rozwaga’, od staropolskiego imiennia Namysław.

Namysł - od namysł namyślanie się, rozwaga’, od staropolskiego imiennia Namysław.

Namysław - od namysł namyślanie się, rozwaga’, od staropolskiego imiennia Namysław.

Namysławski - od namysł namyślanie się, rozwaga’, od staropolskiego imiennia Namysław.

Namysło - od namysł namyślanie się, rozwaga’, od staropolskiego imiennia Namysław.

Namysłow - od namysł namyślanie się, rozwaga’, od staropolskiego imiennia Namysław.

Namysłowski - 1624 od namysł namyślanie się, rozwaga’, od staropolskiego imiennia Namysław; też od nazwy miasta Namysłów (opolskie).

Namysłów - od namysł namyślanie się, rozwaga’, od staropolskiego imiennia Namysław.

Namysowski - od namysł namyślanie się, rozwaga’, od staropolskiego imiennia Namysław.

Namyst - od namysł namyślanie się, rozwaga’, od staropolskiego imiennia Namysław.

Namystowski - od namysł namyślanie się, rozwaga’, od staropolskiego imiennia Namysław.

Namysz - od namysł namyślanie się, rozwaga’, od staropolskiego imiennia Namysław.

Namyśl - od namysł namyślanie się, rozwaga’, od staropolskiego imiennia Namysław.

Namyślak - od namysł namyślanie się, rozwaga’, od staropolskiego imiennia Namysław.

Namyślik - od namysł namyślanie się, rozwaga’, od staropolskiego imiennia Namysław.

Namyślniak - od namysł namyślanie się, rozwaga’, od staropolskiego imiennia Namysław.

Namyślnik - od namysł namyślanie się, rozwaga’, od staropolskiego imiennia Namysław.

Namyślok - (Śl) od namysł namyślanie się, rozwaga’, od staropolskiego imiennia Namysław.

Nan - 1430 (krW) może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanadzik - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanag - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanajło - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanajowski - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanajski - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanakiewicz - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanalaniec - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanalik - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanarecki - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanartowicz - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanas - od ananas.

Nanasiewicz - od ananas.

Nanasik - od ananas.

Nanassy - od ananas.

Nanaszek - od ananas.

Nanaszko - od ananas.

Nanc - od niemieckiej nazwy osobowej Nanz, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nancki - od niemieckiej nazwy osobowej Nanz, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanckiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Nanz, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanczko - od niemieckiej nazwy osobowej Nanz, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nandanke - od niemieckiej nazwy osobowej Nanz, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nande - od niemieckiej nazwy osobowej Nanz, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nandik - od niemieckiej nazwy osobowej Nanz, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nandisz - od niemieckiej nazwy osobowej Nanz, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nandryk - od niemieckiej nazwy osobowej Nanz, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nandrysz - od niemieckiej nazwy osobowej Nanz, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nandza - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nandzi - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nandziak - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nandzik - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nandziuk - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nandża - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nanek - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanes - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nania - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Naniak - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Naniec - 1450 (KrW) może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-; może od Ananija.

Nanieczkowski - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Naniel - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanieśniak - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Naniewicz - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Naniewski - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanik - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanikowski - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanio - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanka - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nankała - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanke - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanker - 1203 od niemieckiej nazwy osobowej Nanker, ta od śtaro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego Nandger.

Nankiewicz - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nankin - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanko - 1427 może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nankow - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nankowicz - 1463 (KrW) może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nankowski - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nankus - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanowita - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanowski - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nans - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nansen - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nant - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nantal - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanterys - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nantka - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nantyńska - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanu - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanugiewicz - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanus - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanuszak - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanuś - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanys - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanyś - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nanzka - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nańczyc - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nańczyk - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nańko - może od staropolskiego nan ‘ojciec’, nana ‘matka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nann, ta od germańskich imion złożonych na Nand-.

Napada - od napadać ‘atakować’.

Napadałek - od napadać ‘atakować’.

Napadek - od napadać ‘atakować’.

Napadiewicz - od napadać ‘atakować’.

Napadiuk - od napadać ‘atakować’.

Napadłek - od napadać ‘atakować’.

Napadło - 1512 od napadać ‘atakować’; od napadły ‘napadnięty’.

Napadłowicz - od napadać ‘atakować’.

Napadłowski - od napadać ‘atakować’.

Napadow - od napadać ‘atakować’.

Napadziuk - od napadać ‘atakować’.

Napar - od naparzyć ‘zalać wrzątkiem zioła, herbatę, itp.’.

Napara - od naparzyć ‘zalać wrzątkiem zioła, herbatę, itp.’.

Naparasz - od naparzyć ‘zalać wrzątkiem zioła, herbatę, itp.’.

Naparlik - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Naparliński - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Naparła - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Naparło - 1533 od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Naparstek - od naparstek ‘ochraniacz na palec wkładany do szycia’.

Napart - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Naparta - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napartowicz - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Naparty - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Naparzewski - od naparzyć ‘zalać wrzątkiem zioła, herbatę, itp.’.

Naparzył - od naparzyć ‘zalać wrzątkiem zioła, herbatę, itp.’.

Napawa - od napawać ‘poić; odczuwać przyjemność’.

Napawaniec - od napawać ‘poić; odczuwać przyjemność’.

Napera - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Naperalski - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Naperała - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napert - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Naperta - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Naperty - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napiątek - od napiętek ‘tylna część obuwia osłaniająca piętę’.

Napientek - od napiętek ‘tylna część obuwia osłaniająca piętę’.

Napieracz - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napieraczyk - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napieraj - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napieraja - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napierajczyk - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napierala - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napieralczyk - 1781 od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napieralski - 1770 od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napierała - 1748 od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napierało - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napieraski - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napierdek - 1568 od napierdzieć.

Napierko - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napierkowic - 1363 od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napierkowski - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napierła - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napierowicz - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napierowski - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napierski - 1572 od nazwy miejscowej Napiórki (ostrołęckie, gmian Rzewnie), Napierki (olsztyńskie, gmina Janowiec Kościelny).

Napierski - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napierstków - od naparstek ‘ochraniacz na palec wkładany do szycia’.

Napierzyński - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napiętek - od napiętek ‘tylna część obuwia osłaniająca piętę’.

Napiętka - od napiętek ‘tylna część obuwia osłaniająca piętę’.

Napionek - od napiętek ‘tylna część obuwia osłaniająca piętę’.

Napiontek - od napiętek ‘tylna część obuwia osłaniająca piętę’.

Napiora - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napiorkowski - od nazwy miejscowej Napiórki (ostrołęckie, gmina Rzewnie).

Napiorski - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napióra - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napiórek - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napiórka - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napiórkiewicz - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napiórkowski - 1626 od nazwy miejscowej Napiórki (ostrołęckie, gmina Rzewnie).

Napiórowski - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napiórski - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napiracz - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napiraj - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napiralczyk - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napiralski - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napirała - 1784 od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napirski - od nazwy miejscowej Napiórki (ostrołęckie, gmian Rzewnie), Napierki (olsztyńskie, gmina Janowiec Kościelny).

Napirzeński - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napirzyński - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napiura - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napiurkowski - od nazwy miejscowej Napiórki (ostrołęckie, gmina Rzewnie).

Napiwocki - od nazwy miejscowej Napiwoda (olsztyńskie, gmina Nidzica).

Napiwodzki - od nazwy miejscowej Napiwoda (olsztyńskie, gmina Nidzica).

Napiwotzki - od nazwy miejscowej Napiwoda (olsztyńskie, gmina Nidzica).

Naplecha - od na + płoch, ze staropolskiego płochać ‘ploszyć’, napłoszyć ‘nastraszyć’.

Naplocha - od na + płoch, ze staropolskiego płochać ‘ploszyć’, napłoszyć ‘nastraszyć’.

Naplocki - od na + płoch, ze staropolskiego płochać ‘ploszyć’, napłoszyć ‘nastraszyć’.

Naploszczyc - od na + płoch, ze staropolskiego płochać ‘ploszyć’, napłoszyć ‘nastraszyć’.

Napłaszek - od na + płoch, ze staropolskiego płochać ‘ploszyć’, napłoszyć ‘nastraszyć’.

Napłoch - 1400 od na + płoch, ze staropolskiego płochać ‘ploszyć’, napłoszyć ‘nastraszyć’.

Napłocha - od na + płoch, ze staropolskiego płochać ‘ploszyć’, napłoszyć ‘nastraszyć’.

Napłoszczyk - od na + płoch, ze staropolskiego płochać ‘ploszyć’, napłoszyć ‘nastraszyć’.

Napłoszek - od na + płoch, ze staropolskiego płochać ‘ploszyć’, napłoszyć ‘nastraszyć’.

Napłuszek - od na + płoch, ze staropolskiego płochać ‘ploszyć’, napłoszyć ‘nastraszyć’.

Napolny - od nazwy miejscowej Napole (kilka wsi); od napolny ‘polny, polowy’.

Napolski - 1526 od nazwy miejscowej Napole (kilka wsi).

Napolszyc - od nazwy miejscowej Napole (kilka wsi).

Napor - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napora - 1435 od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napora-Rutkowski - złożenia brak; Napora 1435 od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie; Rutkowski 1462 od nazwy miejscowej Rutki (częste), Rutkowice (kilka wsi).

Naporczuk - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Naporek - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Naporka - 1473 od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Naporkowski - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Naporowski - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Naporski - od nazwy miejscowej Napiórki (ostrołęckie, gmian Rzewnie), Napierki (olsztyńskie, gmina Janowiec Kościelny).

Naporta - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Naporty - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napórka - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napórkowski - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napórowski - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napórski - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Naprał - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Naprawa - od naprawiać, naprawa.

Naprawca - od naprawiać, naprawa; naprawca ‘ten, co naprawia’.

Naprawka - od naprawiać, naprawa; od naprawka.

Naprawski - 1636 od nazwy miejscowej Naprawa (nowosądeckie, gmina Jordanów)

Napromski - 1747 od nazwy miejscowej Naprom (olsztyńskie, gmina Ostróda).

Naproszewski - 1400 od nazwy miejscowej Napruszewo (konińskie, gmina Ostrowite).

Naprowski - od nazwy miejscowej Naprawa (nowosądeckie, gmina Jordanów).

Naprószewski - od nazwy miejscowej Napruszewo (konińskie, gmina Ostrowite).

Napruszewski - 1399 od nazwy miejscowej Napruszewo (konińskie, gmina Ostrowite).

Naprzał - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Naprzenko - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napurka - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napurko - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Napurski - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Naradowski - od naradzić się, naradzać się.

Naradzaj - od naradzić się, naradzać się.

Naradzonek - od naradzić się, naradzać się.

Naradzynkowski - od naradzić się, naradzać się.

Narajczyk - od staropolskiego narajać, naraić ‘stręczyć, polecić’.

Narajek - od staropolskiego narajać, naraić ‘stręczyć, polecić’.

Narajewski - 1479 od nazwy miejscowej Narajów (KrW).

Narajko - 1382 od staropolskiego narajać, naraić ‘stręczyć, polecić’.

Narajowski - 1438 od nazwy miejscowej Narajów (KrW).

Narajszczyk - od staropolskiego narajać, naraić ‘stręczyć, polecić’.

Narambski - 1481 od nazwy miejscowej Narama (krakowskie, gmina Iwanowice), Naramice (sieradzkie, gmina Biała).

Naramowski - 1403 od nazwy miejscowej Narama (krakowskie, gmina Iwanowice), Naramice (sieradzkie, gmina Biała).

Naramski - 1419 od nazwy miejscowej Narama (krakowskie, gmina Iwanowice), Naramice (sieradzkie, gmina Biała).

Naras - od narazić, narażać ‘uderzyc, urazić’.

Narasch - od narazić, narażać ‘uderzyc, urazić’.

Naraska - od narazić, narażać ‘uderzyc, urazić’.

Narasow - od narazić, narażać ‘uderzyc, urazić’.

Narasz - od narazić, narażać ‘uderzyc, urazić’.

Naratowski - od nazwy miejscowej Naratów (leszczyńskie, gmian Niechlów).

Naraz - od narazić, narażać ‘uderzyc, urazić’.

Naraziński - od narazić, narażać ‘uderzyc, urazić’.

Naraźny - 1465 od narazić, narażać ‘uderzyc, urazić’; od naraźmy ‘dogodny’.

Naraż - od narazić, narażać ‘uderzyc, urazić’.

Narberciak - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berht ‘jasny, sławny’.

Narberczyk - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berht ‘jasny, sławny’.

Narbot - 1469 od litewskiej nazwy osobowej Nárbutas, ta od imienia złożonego Nárbotas.

Narbotowicz - 1475 od litewskiej nazwy osobowej Nárbutas, ta od imienia złożonego Nárbotas.

Narbudowicz - od litewskiej nazwy osobowej Nárbutas, ta od imienia złożonego Nárbotas.

Narbuntowicz - od litewskiej nazwy osobowej Nárbutas, ta od imienia złożonego Nárbotas.

Narbut - 1475 od litewskiej nazwy osobowej Nárbutas, ta od imienia złożonego Nárbotas.

Narbutowicz - 1471 od litewskiej nazwy osobowej Nárbutas, ta od imienia złożonego Nárbotas.

Narbutt - od litewskiej nazwy osobowej Nárbutas, ta od imienia złożonego Nárbotas.

Narbuttowicz - od litewskiej nazwy osobowej Nárbutas, ta od imienia złożonego Nárbotas.

Narciniak - od imienia Marcin. Imię pochodzi od łacińskiego Martinus i oznaczało pierwotnie ‘należący do boga wojny Marsa’. W Polsce notowane od XIII wieku też w formach Mercin, Morcin, Martyn.

Narciniuk - od imienia Marcin. Imię pochodzi od łacińskiego Martinus i oznaczało pierwotnie ‘należący do boga wojny Marsa’. W Polsce notowane od XIII wieku też w formach Mercin, Morcin, Martyn.

Narciński - od imienia Marcin. Imię pochodzi od łacińskiego Martinus i oznaczało pierwotnie ‘należący do boga wojny Marsa’. W Polsce notowane od XIII wieku też w formach Mercin, Morcin, Martyn.

Narciszewski - od imienia Narcyz, to od greckiego nárke ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku.

Narciszko - od imienia Narcyz, to od greckiego Nike ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku.

Narciś - od imienia Narcyz, to od greckiego nárke ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku.

Narcyszyn - od imienia Narcyz, to od greckiego nárke ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku.

Narcyz - od imienia Narcyz, to od greckiego nárke ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku.

Narcyzak - od imienia Narcyz, to od greckiego nárke ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku.

Narczak - od imienia Narcyz, to od greckiego nárke ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku.

Narczewski - od imienia Narcyz, to od greckiego nárke ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku.

Narczok - od imienia Narcyz, to od greckiego nárke ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku.

Narczyk - od imienia Narcyz, to od greckiego nárke ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku.

Narczykiewicz - od imienia Narcyz, to od greckiego nárke ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku.

Narczykowski - od imienia Narcyz, to od greckiego nárke ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku.

Narczyło - od imienia Narcyz, to od greckiego nárke ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku.

Narczyński - od imienia Narcyz, to od greckiego nárke ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku.

Narda - od narda, nard ‘roślina kozłek indyjski, pachnidło z tej rośliny’.

Nardak - od narda, nard ‘roślina kozłek indyjski, pachnidło z tej rośliny’.

Nardejewic - od narda, nard ‘roślina kozłek indyjski, pachnidło z tej rośliny’.

Nardelli - od narda, nard ‘roślina kozłek indyjski, pachnidło z tej rośliny’.

Nardi - od narda, nard ‘roślina kozłek indyjski, pachnidło z tej rośliny’.

Nardini - od narda, nard ‘roślina kozłek indyjski, pachnidło z tej rośliny’.

Nardoni - od narda, nard ‘roślina kozłek indyjski, pachnidło z tej rośliny’.

Nardos - od narda, nard ‘roślina kozłek indyjski, pachnidło z tej rośliny’.

Nardowiec - od narda, nard ‘roślina kozłek indyjski, pachnidło z tej rośliny’.

Nardowski - od narda, nard ‘roślina kozłek indyjski, pachnidło z tej rośliny’.

Nardów - od narda, nard ‘roślina kozłek indyjski, pachnidło z tej rośliny’.

Nardulli - od narda, nard ‘roślina kozłek indyjski, pachnidło z tej rośliny’.

Narduła - od narda, nard ‘roślina kozłek indyjski, pachnidło z tej rośliny’.

Nardy - od narda, nard ‘roślina kozłek indyjski, pachnidło z tej rośliny’.

Nardzewski - od narda, nard ‘roślina kozłek indyjski, pachnidło z tej rośliny’.

Nardziński - od narda, nard ‘roślina kozłek indyjski, pachnidło z tej rośliny’.

Nardzonek - od narda, nard ‘roślina kozłek indyjski, pachnidło z tej rośliny’.

Narecki - od imienia Narcyz, to od greckiego nárke ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku.

Nareika - od staropolskiego narajać, naraić ‘stręczyć, polecić’.

Narej - od staropolskiego narajać, naraić ‘stręczyć, polecić’.

Narejczyk - od staropolskiego narajać, naraić ‘stręczyć, polecić’.

Narejka - od staropolskiego narajać, naraić ‘stręczyć, polecić’.

Narejke - od staropolskiego narajać, naraić ‘stręczyć, polecić’.

Narejkiewicz - od staropolskiego narajać, naraić ‘stręczyć, polecić’.

Narejko - od staropolskiego narajać, naraić ‘stręczyć, polecić’.

Narejowski - od nazwy miejscowej Narajów (KrW).

Narek - od imienia Narcyz, to od greckiego nárke ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku.

Naremski - 1497 od nazwy miejscowej Narama (krakowskie, gmina Iwanowice), Naramice (sieradzkie, gmina Biała).

Narewicz - od imienia Narcyz, to od greckiego nárke ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku.

Narewski - 1770 od nazwy miejscowej Narew (białostockie, gmina Narew).

Nargel - od litewskiej nazwy osobowej Nórgelas, Nárgelas.

Nargełło - od litewskiej nazwy osobowej Nórgelas, Nárgelas.

Nargeło - od litewskiej nazwy osobowej Nórgelas, Nárgelas.

Nargiel - od litewskiej nazwy osobowej Nórgelas, Nárgelas.

Nargiełła - od litewskiej nazwy osobowej Nórgelas, Nárgelas.

Nargiełło - od litewskiej nazwy osobowej Nórgelas, Nárgelas.

Nargiewicz - od litewskiej nazwy osobowej Nórgelas, Nárgelas.

Nargot - od litewskiej nazwy osobowej Nórgelas, Nárgelas.

Nargundkar - od litewskiej nazwy osobowej Nórgelas, Nárgelas.

Narkevicius - od litewskiej nazwy osobowej Nórgelas, Nárgelas.

Narkiel - od litewskiej nazwy osobowej Nórgelas, Nárgelas.

Narkielon - od litewskiej nazwy osobowej Nórgelas, Nárgelas.

Narkielun - od litewskiej nazwy osobowej Nórgelas, Nárgelas.

Narkiewicz - od imienia Narcyz, to od greckiego nárke ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku.

Narkiewicz-Jodko - złożenia brak; Narkiewicz od imienia Narcyz, to od greckiego nárke ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku; Jodko od imion Jodok, Judok, pochodzenia celtyckiego, znanego w Polsce od XIV wieku, od bretońskiego jud ‘walka’ lub od litewskich nazw osobowych typu Júodis, od júodas ‘czarny’.

Narko - 1494 od imienia Narcyz, to od greckiego nárke ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku.

Narkowicz - od imienia Narcyz, to od greckiego nárke ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku.

Narkowski - od imienia Narcyz, to od greckiego nárke ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku.

Narkun - od litewskiej nazwy osobowej Narkúnas.

Narkunas - od litewskiej nazwy osobowej Narkúnas.

Narkunowicz - od litewskiej nazwy osobowej Narkúnas.

Narkuń - od litewskiej nazwy osobowej Narkúnas.

Narkuński - od litewskiej nazwy osobowej Narkúnas.

Narocki - od staropolskiego narok ‘służebność; przykazanie boskie’, też ‘oszczerstwo’.

Narocz - od staropolskiego narok ‘służebność; przykazanie boskie’, też ‘oszczerstwo’.

Naroczny - 1428 od staropolskiego narok ‘służebność; przykazanie boskie’, też ‘oszczerstwo’; od naroczny ‘przeznaczony dla nar oczników, tj. ludzi wykonujących narok’.

Narodni - od narodzić się, naród.

Narodosławski - od narodzić się, naród.

Narodowic - (Śl) od narodzić się, naród.

Narodowicz - od narodzić się, naród.

Narodowiec - (Śl) od narodzić się, naród.

Narodowitz - (Śl) od narodzić się, naród.

Narodowski - od narodzić się, naród.

Narodzanek - od narodzić się, naród.

Narodzik - od narodzić się, naród.

Narodziński - od narodzić się, naród.

Narodzonek - od narodzić się, naród.

Narodzynkowski - od narodzić się, naród.

Narog - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’.

Naroga - 1500 od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’.

Narogowicz - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’.

Narojczuk - od staropolskiego narajać, naraić ‘stręczyć, polecić’.

Narojczyk - od staropolskiego narajać, naraić ‘stręczyć, polecić’.

Narojek - od staropolskiego narajać, naraić ‘stręczyć, polecić’.

Narojek - od staropolskiego narajać, naraić ‘stręczyć, polecić’.

Narojowski - 1471 od nazwy miejscowej Narajów (KrW).

Narok - od staropolskiego narok ‘służebność; przykazanie boskie’, też ‘oszczerstwo’.

Narolewski - od nazwy miejscowej Narol (przemyskie, gmina Narol).

Narolski - od nazwy miejscowej Narol (przemyskie, gmina Narol).

Naromowski - 1405 od nazwy miejscowej Narama (krakowskie, gmina Iwanowice), Naramice (sieradzkie, gmina Biała).

Naron - od litewskiej nazwy osobowej Narúnas.

Naronowicz - od litewskiej nazwy osobowej Narúnas.

Naronuk - od litewskiej nazwy osobowej Narúnas.

Naroń - od litewskiej nazwy osobowej Narúnas.

Naroński - od litewskiej nazwy osobowej Narúnas.

Naropiński - 1302 od nazwy miejscowej Naropna (piotrkowskie, gmina Żelechlinek).

Naros - od imienia Narcyz, to od greckiego nárke ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku.

Narosek - od imienia Narcyz, to od greckiego nárke ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku.

Naroski - od nazwy miejscowej Narew (białostockie, gmina Narew).

Narostek - od narostek ‘narośl, to, co narosło’.

Narostka - od narostek ‘narośl, to, co narosło’.

Narosz - od imienia Narcyz, to od greckiego nárke ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku.

Naroszek - od imienia Narcyz, to od greckiego nárke ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku.

Naroś - od imienia Narcyz, to od greckiego nárke ‘senność, głęboki sen’. Imię notowane w Polsce od XV wieku.

Narowski - od nazwy miejscowej Narew (białostockie, gmina Narew).

Naroziński - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’.

Narozniak - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’.

Naroznik - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’.

Naroźna - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’.

Naroźniak - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’.

Naroźnicki - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’.

Naroźniecki - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’.

Naroźnik - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’.

Naroźny - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’.

Narożański - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’; od narożny ‘na rogu się znajdujący’.

Narożka - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’; od narożny ‘na rogu się znajdujący’.

Narożna - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’; od narożny ‘na rogu się znajdujący’.

Narożniak - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’.

Narożnicki - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’.

Narożnik - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’.

Narożnowski - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’.

Narożny - 1416 od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’; od narożny ‘na rogu się znajdujący’.

Narożyn - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’.

Narożyński - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’.

Naróć - od litewskiej nazwy osobowej Narutis, Nâruta.

Naróg - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’.

Narólski - od nazwy miejscowej Narol (przemyskie, gmina Narol).

Naróżniak - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’.

Nartanowicz - od narta, nart ‘łyżwa’, dawniej też ‘las’.

Nartczak - od narta, nart ‘łyżwa’, dawniej też ‘las’.

Nartek - od narta, nart ‘łyżwa’, dawniej też ‘las’.

Nartkiewicz - od narta, nart ‘łyżwa’, dawniej też ‘las’.

Nartkowiak - od narta, nart ‘łyżwa’, dawniej też ‘las’.

Nartnik - od narta, nart ‘łyżwa’, dawniej też ‘las’; od nartnik ‘owad drapieżny’.

Nartonowicz - od narta, nart ‘łyżwa’, dawniej też ‘las’.

Nartosik - od narta, nart ‘łyżwa’, dawniej też ‘las’.

Nartoszczyk - od narta, nart ‘łyżwa’, dawniej też ‘las’.

Nartoszewski - od narta, nart ‘łyżwa’, dawniej też ‘las’.

Nartoś - od narta, nart ‘łyżwa’, dawniej też ‘las’.

Nartowicz - od narta, nart ‘łyżwa’, dawniej też ‘las’.

Nartowski - 1543 od nazw miejscowych Narty, Nart (kilka wsi).

Nartyn - od narta, nart ‘łyżwa’, dawniej też ‘las’.

Nartynowicz - od narta, nart ‘łyżwa’, dawniej też ‘las’.

Naruc - od litewskiej nazwy osobowej Narutis, Nâruta.

Narucki - od litewskiej nazwy osobowej Narutis, Nâruta.

Naruć - od litewskiej nazwy osobowej Narutis, Nâruta.

Narug - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’.

Naruk - od staropolskiego narok ‘służebność; przykazanie boskie’, też ‘oszczerstwo’.

Narukiewicz - od staropolskiego narok ‘służebność; przykazanie boskie’, też ‘oszczerstwo’.

Naruniec - od litewskiej nazwy osobowej Narúnas.

Naruniewicz - od litewskiej nazwy osobowej Narúnas.

Narusek - od litewskiej nazwy osobowej Narúšas, Narúš; niektóre formy może też od polskiego naruszyć.

Narusevicius - (Suwalskie) od litewskiej nazwy osobowej Narúšas, Narúš; niektóre formy może też od polskiego naruszyć.

Narusiewicz - od litewskiej nazwy osobowej Narúšas, Narúš; niektóre formy może też od polskiego naruszyć.

Naruska - od litewskiej nazwy osobowej Narúšas, Narúš; niektóre formy może też od polskiego naruszyć.

Narusz - od litewskiej nazwy osobowej Narúšas, Narúš; niektóre formy może też od polskiego naruszyć.

Naruszczka - od litewskiej nazwy osobowej Narúšas, Narúš; niektóre formy może też od polskiego naruszyć.

Naruszek - od litewskiej nazwy osobowej Narúšas, Narúš; niektóre formy może też od polskiego naruszyć.

Naruszewicz - 1474 od litewskiej nazwy osobowej Narúšas, Narúš; niektóre formy może też od polskiego naruszyć.

Naruszewski - od litewskiej nazwy osobowej Narúšas, Narúš; niektóre formy może też od polskiego naruszyć.

Naruszkiewicz - od litewskiej nazwy osobowej Narúšas, Narúš; niektóre formy może też od polskiego naruszyć.

Naruszko - od litewskiej nazwy osobowej Narúšas, Narúš; niektóre formy może też od polskiego naruszyć.

Naruszowicz - 1486 od litewskiej nazwy osobowej Narúšas, Narúš; niektóre formy może też od polskiego naruszyć.

Naruszyński - od litewskiej nazwy osobowej Narúšas, Narúš; niektóre formy może też od polskiego naruszyć.

Narut - od litewskiej nazwy osobowej Narutis, Nâruta.

Naruta - od litewskiej nazwy osobowej Narutis, Nâruta.

Narutil - od litewskiej nazwy osobowej Narutis, Nâruta.

Naruto - od litewskiej nazwy osobowej Narutis, Nâruta.

Narutowicz - od litewskiej nazwy osobowej Narutis, Nâruta.

Narwa - od narwać ‘porwać, nagromadzić, nazbierać’.

Narwajsz - od litewskiej nazwy osobowej Nórvaišas, Narvaišas.

Narwała - od narwać ‘porwać, nagromadzić, nazbierać’.

Narwański - od narwać ‘porwać, nagromadzić, nazbierać’.

Narwara - od narwać ‘porwać, nagromadzić, nazbierać’.

Narwas - od narwać ‘porwać, nagromadzić, nazbierać’.

Narwat - od narwać ‘porwać, nagromadzić, nazbierać’.

Narweski - od narwać ‘porwać, nagromadzić, nazbierać’.

Narwicz - od narwać ‘porwać, nagromadzić, nazbierać’.

Narwid - od litewskiej nazwy osobowej Norvydas, Nárvidas.

Narwisz - od litewskiej nazwy osobowej Nórvaišas, Narvaišas.

Narwit - od litewskiej nazwy osobowej Norvydas, Nárvidas.

Narwoisz - od litewskiej nazwy osobowej Nórvaišas, Narvaišas.

Narwojsz - od litewskiej nazwy osobowej Nórvaišas, Narvaišas.

Narwojszy - od litewskiej nazwy osobowej Nórvaišas, Narvaišas.

Narwojt - od litewskiej nazwy osobowej Nórvaišas, Narvaišas.

Narwoyń - od litewskiej nazwy osobowej Nórvaišas, Narvaišas.

Narwoysz - od litewskiej nazwy osobowej Nórvaišas, Narvaišas.

Narwusz - od narwać ‘porwać, nagromadzić, nazbierać’.

Narybut - 1469 od litewskiej nazwy osobowej Nárbutas, ta od imienia złożonego Nárbotas.

Narzekala - od narzekać.

Narzekalak - od narzekać.

Narzekalski - od narzekać.

Narzekaluk - od narzekać.

Narzekała - od narzekać.

Narzymski - 1414 od nazwy miejscowej Narzym (ciechanowskie, gmina Iłowo-Osada).

Narzyński - 1662 od nazwy miejscowej Narzym (ciechanowskie, gmina Iłowo-Osada).

Nas - od niemieckich nazw osobowych Nas, Nase, te od średnio-wysoko-niemieckiego nase ‘nos’.

Nasacki - od nasada ‘miejsce osadzenia; podstawa’; nasadzić.

Nasada - od nasada ‘miejsce osadzenia; podstawa’; nasadzić.

Nasadiuk - od nasada ‘miejsce osadzenia; podstawa’; nasadzić.

Nasadnik - od nasada ‘miejsce osadzenia; podstawa’; nasadzić.

Nasadniuk - od nasada ‘miejsce osadzenia; podstawa’; nasadzić.

Nasadowski - od nasada ‘miejsce osadzenia; podstawa’; nasadzić.

Nasadzki - od nasada ‘miejsce osadzenia; podstawa’; nasadzić.

Nasal - od nos; od białoruskiego nasal ‘nosal’.

Nasalczyk - od nos.

Nasalewski - od nos.

Nasalik - od nos.

Nasalski - od nos.

Nasaniuk - od nos.

Nasar - od niemieckiej nazwy osobowej Nasser, ta od nazwy miejscowej Nassen.

Nasarczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Nasser, ta od nazwy miejscowej Nassen.

Nasarek - od niemieckiej nazwy osobowej Nasser, ta od nazwy miejscowej Nassen.

Nasarowski - od niemieckiej nazwy osobowej Nasser, ta od nazwy miejscowej Nassen.

Nasarzewski - od niemieckiej nazwy osobowej Nasser, ta od nazwy miejscowej Nassen.

Nase - 1382 od niemieckich nazw osobowych Nas, Nase, te od średnio-wysoko-niemieckiego nase ‘nos’.

Nasek - od niemieckich nazw osobowych Nas, Nase, te od średnio-wysoko-niemieckiego nase ‘nos’.

Nasel - od niemieckich nazw osobowych Nas, Nase, te od średnio-wysoko-niemieckiego nase ‘nos’.

Naselik - od niemieckich nazw osobowych Nas, Nase, te od średnio-wysoko-niemieckiego nase ‘nos’.

Nasen - od na + sen.

Naseniuk - od na + sen.

Nasenok - od na + sen.

Naser - od niemieckiej nazwy osobowej Nasser, ta od nazwy miejscowej Nassen.

Naseri - od niemieckiej nazwy osobowej Nasser, ta od nazwy miejscowej Nassen.

Nasewicz - od niemieckich nazw osobowych Nas, Nase, te od średnio-wysoko-niemieckiego nase ‘nos’.

Nasiada - od nasiadać.

Nasiadek - od nasiadać.

Nasiadka - od nasiadać; nasiadły ‘osiadły’.

Nasiadko - od nasiadać; nasiadły ‘osiadły’.

Nasiadło - od nasiadać; nasiadły ‘osiadły’.

Nasiadłowski - od nasiadać; nasiadły ‘osiadły’.

Nasiado - od nasiadać; nasiadły ‘osiadły’.

Nasiatka - od nasiadać; nasiadły ‘osiadły’.

Nasiatko - od nasiadać; nasiadły ‘osiadły’.

Nasidek - od nasiadać; nasiadły ‘osiadły’.

Nasidis - od nasiadać; nasiadły ‘osiadły’.

Nasidko - od nasiadać; nasiadły ‘osiadły’.

Nasidlak - od nasiadać; nasiadły ‘osiadły’.

Nasidłowski - od nasiadać; nasiadły ‘osiadły’.

Nasiedko - od nasiadać; nasiadły ‘osiadły’.

Nasiedłowski - od nasiadać; nasiadły ‘osiadły’.

Nasielenko - od na + siła, od staropolskiego nasilić ‘nacierać, atakować’, od nasilny ‘gwałtowny’.

Nasielewski - od na + siła, od staropolskiego nasilić ‘nacierać, atakować’, od nasilny ‘gwałtowny’.

Nasielski - od nazwy miasta Nasielsk (ciechanowskie).

Nasieł - 1408 od na + siła, od staropolskiego nasilić ‘nacierać, atakować’, od nasilny ‘gwałtowny’.

Nasiełowski - od na + siła, od staropolskiego nasilić ‘nacierać, atakować’, od nasilny ‘gwałtowny’.

Nasieniak - od nasiono, nasienie.

Nasieniec - 1425 od nasiono, nasienie lub od nasieniec.

Nasieniewski - od nasiono, nasienie.

Nasieniowski - od nasiono, nasienie.

Nasienniak - od nasiono, nasienie.

Nasiennik - 1475 od nasiono, nasienie.

Nasienny - od nasiono, nasienie.

Nasień - od nasiono, nasienie.

Nasieńczuk - od nasiono, nasienie.

Nasier - od niemieckiej nazwy osobowej Nasser, ta od nazwy miejscowej Nassen.

Nasierowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Nasser, ta od nazwy miejscowej Nassen.

Nasierowski - 1499 od nazwy miejscowej Nasirowo, dziś Nasierowo (ciechanowskie, gmina Gołymin).

Nasierski - od nazwy miasta Nasielsk (ciechanowskie); (ze zmianą l w r).

Nasiewicz - od niemieckich nazw osobowych Nas, Nase, te od średnio-wysoko-niemieckiego nase ‘nos’.

Nasikowski - od na + siła, od staropolskiego nasilić ‘nacierać, atakować’, od nasilny ‘gwałtowny’.

Nasilenko - od na + siła, od staropolskiego nasilić ‘nacierać, atakować’, od nasilny ‘gwałtowny’.

Nasilewski - od na + siła, od staropolskiego nasilić ‘nacierać, atakować’, od nasilny ‘gwałtowny’.

Nasilowski - od na + siła, od staropolskiego nasilić ‘nacierać, atakować’, od nasilny ‘gwałtowny’.

Nasił - 1259 od na + siła, od staropolskiego nasilić ‘nacierać, atakować’, od nasilny ‘gwałtowny’.

Nasiławski - od na + siła, od staropolskiego nasilić ‘nacierać, atakować’, od nasilny ‘gwałtowny’.

Nasiłek - 1411 od na + siła, od staropolskiego nasilić ‘nacierać, atakować’, od nasilny ‘gwałtowny’.

Nasiłkowski - od na + siła, od staropolskiego nasilić ‘nacierać, atakować’, od nasilny ‘gwałtowny’.

Nasiło - 1400 od na + siła, od staropolskiego nasilić ‘nacierać, atakować’, od nasilny ‘gwałtowny’.

Nasiłowski - 1707 od nazwy miejscowej Nasiłowo (włocławskie, gmina Piotrków Kujawski), Nasiłów (lubelskie, gmina Janowiec).

Nasinnik - od nasiono, nasienie.

Nasinnyk - od nasiono, nasienie.

Nasińczuk - od nasiono, nasienie.

Nasiński - od nasiono, nasienie.

Nasionek - od nasiono, nasienie.

Nasionkowski - od nasiono, nasienie.

Nasior - od niemieckiej nazwy osobowej Nasser, ta od nazwy miejscowej Nassen.

Nasiorowski - od nazwy miejscowej Nasirowo, dziś Nasierowo (ciechanowskie, gmina Gołymin).

Nasir - od niemieckiej nazwy osobowej Nasser, ta od nazwy miejscowej Nassen.

Nasirow - od niemieckiej nazwy osobowej Nasser, ta od nazwy miejscowej Nassen.

Nasirowski - 1469 od nazwy miejscowej Nasirowo, dziś Nasierowo (ciechanowskie, gmina Gołymin).

Nasiura - od niemieckiej nazwy osobowej Nasser, ta od nazwy miejscowej Nassen.

Naskrącki - od naskręcać, naskrętny ‘szybki, prędki’.

Naskrąt - od naskręcać, naskrętny ‘szybki, prędki’.

Naskrecki - od naskręcać, naskrętny ‘szybki, prędki’.

Naskrenski - od naskręcać, naskrętny ‘szybki, prędki’.

Naskrent - od naskręcać, naskrętny ‘szybki, prędki’.

Naskrentzki - od naskręcać, naskrętny ‘szybki, prędki’.

Naskret - od naskręcać, naskrętny ‘szybki, prędki’.

Naskręciak - od naskręcać, naskrętny ‘szybki, prędki’.

Naskręcki - od naskręcać, naskrętny ‘szybki, prędki’.

Naskręnt - od naskręcać, naskrętny ‘szybki, prędki’.

Naskręski - od naskręcać, naskrętny ‘szybki, prędki’.

Naskręt - od naskręcać, naskrętny ‘szybki, prędki’.

Naskrętski - od naskręcać, naskrętny ‘szybki, prędki’.

Naslaj - od nasłać.

Nasłachowski - od nasłać.

Nasłaj - od nasłać.

Nasłaniec - od nasłać (od nasłaniec ‘człowiek nasłany’).

Nasłaski - od nasłać.

Nasławski - od nazwy miejscowej Nasławice (tarnobrzeskie, gmina Klimontów).

Nasłek - od nasłać.

Nasoczowski - 1560 od nazwy miejscowej Nosaczowice, dziś Naszczowice (nowosądeckie, gmina Podegrodzie).

Nasoń - od niemieckich nazw osobowych Nas, Nase, te od średnio-wysoko-niemieckiego nase ‘nos’.

Nasr - od nasrać.

Nasranus - 1773 od nasrać.

Nasri - od nasrać.

Nass - od niemieckich nazw osobowych Nas, Nase, te od średnio-wysoko-niemieckiego nase ‘nos’.

Nassada - od nasada ‘miejsce osadzenia; podstawa’; nasadzić.

Nassal - od nos.

Nassalski - od nos.

Nassan - od niemieckiej nazwy osobowej Nasser, ta od nazwy miejscowej Nassen.

Nassar - od niemieckiej nazwy osobowej Nasser, ta od nazwy miejscowej Nassen.

Nasser - od niemieckiej nazwy osobowej Nasser, ta od nazwy miejscowej Nassen.

Nast - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nasta - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastaborski - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastachowski - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastaga - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastainczyk - (Śl) od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastaj - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastaj - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastajko - 1388 od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastak - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastal - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastala - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastalczyk - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastalek - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastalie - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastalik - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastalla - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastalski - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastaly - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastał - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastała - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastałczyk - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastałek - 1552 od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastały - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastaniak - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastaniuk - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastanowicz - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastany - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastańczyk - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastański - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastarczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nastarek - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nastarenko - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nastarewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nastarowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nastarowski - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nastary - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nastarzewski - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nastasienko - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastasowski - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastaszewski - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastaszyc - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastawacz - 1410 od staropolskiego nastawiać ‘nadchodzić; zagrażać’, nastawny ‘nastawiony, nastrojony’.

Nastawek - 1459 od staropolskiego nastawiać ‘nadchodzić; zagrażać’, nastawny ‘nastawiony, nastrojony’.

Nastawna - od staropolskiego nastawiać ‘nadchodzić; zagrażać’, nastawny ‘nastawiony, nastrojony’.

Nastawny - od staropolskiego nastawiać ‘nadchodzić; zagrażać’, nastawny ‘nastawiony, nastrojony’.

Nastawski - od staropolskiego nastawiać ‘nadchodzić; zagrażać’, nastawny ‘nastawiony, nastrojony’.

Nastaziak - od imienia Anastazy.

Nastazjak - od imienia Anastazy.

Nastczak - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastek - 1537 od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastela - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastelski - od nastać lub od imienia Anastazy.

Naster - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nasterak - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nasterek - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nasterenko - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nasternak - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nasterniak - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nasterowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nasterowski - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nasterski - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nasteruk - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nasti - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastitz - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastiuk - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastiuszonek - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastka, m. - 1470-80 od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastkiewicz - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastoj - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastolczyk - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastolski - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastoniak - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastorek - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nastorowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nastorowski - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nastoruk - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nastosz - 1660 od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastoszyc - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastowski - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastrabas - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastrabasz - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastrabes - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastrabusz - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastreżna - od nastrożyć ‘najeżyć, podnieść’.

Nastrowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nastroźna - od nastrożyć ‘najeżyć, podnieść’.

Nastrożna - od nastrożyć ‘najeżyć, podnieść’.

Nastrożny - od nastrożyć ‘najeżyć, podnieść’.

Nastróżna - od nastrożyć ‘najeżyć, podnieść’.

Nastróżny - od nastrożyć ‘najeżyć, podnieść’.

Nastrzak - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nastula - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastulak - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastulczyk - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastulik - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastulla - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastulski - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastuła - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastuniak - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastusewicz - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastusiak - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastusiewicz - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastusik - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastyczenko - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastyn - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nastyń - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nasul - od niemieckich nazw osobowych Nas, Nase, te od średnio-wysoko-niemieckiego nase ‘nos’.

Nasulewicz - od niemieckich nazw osobowych Nas, Nase, te od średnio-wysoko-niemieckiego nase ‘nos’.

Nasulicz - od niemieckich nazw osobowych Nas, Nase, te od średnio-wysoko-niemieckiego nase ‘nos’.

Nasuta - od staropolskiego nasuty, to od nasuć ‘nasypać’.

Nasutewicz - od staropolskiego nasuty, to od nasuć ‘nasypać’.

Nasuto - od staropolskiego nasuty, to od nasuć ‘nasypać’.

Nasutowicz - od staropolskiego nasuty, to od nasuć ‘nasypać’.

Nasutto - od staropolskiego nasuty, to od nasuć ‘nasypać’.

Nasypana - od nasypać, nasypany.

Nasypany - od nasypać, nasypany.

Nasypiński - od nasypać, nasypany.

Nasz - od imion na Na-, typu Nasław, Nasięgniew.

Naszan - 1260 od imion na Na-, typu Nasław, Nasięgniew.

Naszczak - od imion na Na-, typu Nasław, Nasięgniew.

Naszczeniec - od imion na Na-, typu Nasław, Nasięgniew.

Naszczenko - od imion na Na-, typu Nasław, Nasięgniew.

Naszczuk - od imion na Na-, typu Nasław, Nasięgniew.

Naszczyk - od imion na Na-, typu Nasław, Nasięgniew.

Naszczyniec - od imion na Na-, typu Nasław, Nasięgniew.

Naszczyński - od imion na Na-, typu Nasław, Nasięgniew.

Naszerowski - od nazwy miejscowej Nasirowo, dziś Nasierowo (ciechanowskie, gmina Gołymin).

Naszewski - od imion na Na-, typu Nasław, Nasięgniew.

Naszka - od imion na Na-, typu Nasław, Nasięgniew.

Naszke - (Pom) od imion na Na-, typu Nasław, Nasięgniew.

Naszkiewicz - od imion na Na-, typu Nasław, Nasięgniew.

Naszkiewski - od imion na Na-, typu Nasław, Nasięgniew.

Naszko - 1388 od imion na Na-, typu Nasław, Nasięgniew.

Naszkowicz - 1440 od imion na Na-, typu Nasław, Nasięgniew.

Naszkowski - od imion na Na-, typu Nasław, Nasięgniew.

Naszon - 1414 od imion na Na-, typu Nasław, Nasięgniew.

Naszora - od niemieckiej nazwy osobowej Nasser, ta od nazwy miejscowej Nassen.

Naszota - od imion na Na-, typu Nasław, Nasięgniew.

Naszowic - 1447 od imion na Na-, typu Nasław, Nasięgniew.

Naszta - od imion na Na-, typu Nasław, Nasięgniew.

Nasztal - od imion na Na-, typu Nasław, Nasięgniew.

Naściak - 1787 od nastać lub od imienia Anastazy.

Naścierowicz - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Naścięcic - 1443 od nastać lub od imienia Anastazy.

Naściński - od nastać lub od imienia Anastazy.

Naścior - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Naściszewski - od nazwy miejscowej Naściszowa (nowosądeckie, gmian Chełmiec).

Naściuk - od nastać lub od imienia Anastazy.

Naśkiewicz - od imion na Na-, typu Nasław, Nasięgniew.

Nat - 1497 od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’; też od Donat.

Natacz - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natalczuk - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natalczuk - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natalczyk - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natalczyk - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natale - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natali - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natalia - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natalicz - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Nataliński - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natalli - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natalski - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Nataluk - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natałko - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natan - od imienia biblijnego Natan, to z hebrajskiego Natan’ on ‘on (Bóg) dał’.

Natanek - od imienia biblijnego Natan, to z hebrajskiego Natan’ on ‘on (Bóg) dał’.

Natanowicz - od imienia biblijnego Natan, to z hebrajskiego Natan’ on ‘on (Bóg) dał’.

Natanson - od imienia biblijnego Natan, to z hebrajskiego Natan’ on ‘on (Bóg) dał’.

Natańczyk - od imienia biblijnego Natan, to z hebrajskiego Natan’ on ‘on (Bóg) dał’.

Natański - od imienia biblijnego Natan, to z hebrajskiego Natan’ on ‘on (Bóg) dał’.

Natara - od niemieckiej nazwy osobowej Näter, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’

Natarewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Näter, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’

Natarkowski - od niemieckiej nazwy osobowej Näter, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’

Natarowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Näter, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’

Natas - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natasza - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Nataszek - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Nataszyc - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Nataszyn - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natcyn - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natczak - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Nater - od niemieckiej nazwy osobowej Näter, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’.

Naterna - od niemieckiej nazwy osobowej Näter, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’

Naternak - od niemieckiej nazwy osobowej Näter, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’

Naterowski - od niemieckiej nazwy osobowej Näter, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’

Naterski - od niemieckiej nazwy osobowej Näter, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’

Nath - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Nathali - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Nathan - od imienia biblijnego Natan, to z hebrajskiego Natan’ on ‘on (Bóg) dał’.

Nather - od niemieckiej nazwy osobowej Näter, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’

Nathera - od niemieckiej nazwy osobowej Näter, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’

Natiaszek - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’ lub od natka ‘nać’.

Natil - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’ lub od natka ‘nać’.

Natis - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’ lub od natka ‘nać’.

Natka - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’ lub od natka ‘nać’.

Natkalski - od natkać ‘napełnić, najeść się’, natkany ‘wypełniony’.

Natkaniec - od natkać ‘napełnić, najeść się’, natkany ‘wypełniony’.

Natkaniecki - od natkać ‘napełnić, najeść się’, natkany ‘wypełniony’.

Natkańczyk - od natkać ‘napełnić, najeść się’, natkany ‘wypełniony’.

Natkański - od natkać ‘napełnić, najeść się’, natkany ‘wypełniony’.

Natkiewicz - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natko - 1452 od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natkoniec - od natkać ‘napełnić, najeść się’, natkany ‘wypełniony’.

Natkoński - od natkać ‘napełnić, najeść się’, natkany ‘wypełniony’.

Natkowski - 1446 od nazwy miejscowej Natkowice, dziś Ignaców (przemyskie, gmina Orły).

Natkus - od natkać ‘napełnić, najeść się’, natkany ‘wypełniony’.

Natłoczny - od natłoczyć ‘napchać’, natłok ‘ciżba, ścisk’; od natłoczny ‘pakowny’.

Natłoka - od natłoczyć ‘napchać’, natłok ‘ciżba, ścisk’.

Natola - od imienia Anatol. Imię, późno notowane w Polsce, pochodzi od greckiego anatoliós ‘wschodzi’.

Natoli - od imienia Anatol. Imię, późno notowane w Polsce, pochodzi od greckiego anatoliós ‘wschodzi’.

Natolicz - od imienia Anatol. Imię, późno notowane w Polsce, pochodzi od greckiego anatoliós ‘wschodzi’.

Natoliński - od imienia Anatol. Imię, późno notowane w Polsce, pochodzi od greckiego anatoliós ‘wschodzi’.

Natolski - od imienia Anatol. Imię, późno notowane w Polsce, pochodzi od greckiego anatoliós ‘wschodzi’.

Natołoczna - od natłoczyć ‘napchać’, natłok ‘ciżba, ścisk’; od natłoczny ‘pakowny’.

Natołoczny - od natłoczyć ‘napchać’, natłok ‘ciżba, ścisk’; od natłoczny ‘pakowny’.

Naton - 1425 od imienia biblijnego Natan, to z hebrajskiego Natan’ on ‘on (Bóg) dał’.

Natonak - od imienia biblijnego Natan, to z hebrajskiego Natan’ on ‘on (Bóg) dał’.

Natonek - od imienia biblijnego Natan, to z hebrajskiego Natan’ on ‘on (Bóg) dał’.

Natoniewski - od imienia biblijnego Natan, to z hebrajskiego Natan’ on ‘on (Bóg) dał’.

Natonik - od imienia biblijnego Natan, to z hebrajskiego Natan’ on ‘on (Bóg) dał’.

Natoń - od imienia biblijnego Natan, to z hebrajskiego Natan’ on ‘on (Bóg) dał’.

Natoński - od imienia biblijnego Natan, to z hebrajskiego Natan’ on ‘on (Bóg) dał’.

Natopolski - od imienia biblijnego Natan, to z hebrajskiego Natan’ on ‘on (Bóg) dał’.

Nator - od niemieckiej nazwy osobowej Näter, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’

Natora - od niemieckiej nazwy osobowej Näter, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’

Natorf - od niemieckiej nazwy osobowej Näter, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’

Natorff - od niemieckiej nazwy osobowej Näter, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’

Natorin - od niemieckiej nazwy osobowej Näter, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’

Natorski - od niemieckiej nazwy osobowej Näter, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’

Natoryn - od niemieckiej nazwy osobowej Näter, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’

Natosjan - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natoska - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natoszko - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natow - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natowek - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natowicz - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natowski - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natter - od niemieckiej nazwy osobowej Näter, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’

Nattes - od niemieckiej nazwy osobowej Näter, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’

Nattich - od niemieckiej nazwy osobowej Näter, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’

Natula - od imienia Anatol. Imię, późno notowane w Polsce, pochodzi od greckiego anatoliós ‘wschodzi’.

Natulczyk - od imienia Anatol. Imię, późno notowane w Polsce, pochodzi od greckiego anatoliós ‘wschodzi’.

Natulis - forma zlatynizowana od imienia Anatol. Imię, późno notowane w Polsce, pochodzi od greckiego anatoliós ‘wschodzi’.

Natulka - od imienia Anatol. Imię, późno notowane w Polsce, pochodzi od greckiego anatoliós ‘wschodzi’.

Natulski - od imienia Anatol. Imię, późno notowane w Polsce, pochodzi od greckiego anatoliós ‘wschodzi’.

Natuła - od imienia Anatol. Imię, późno notowane w Polsce, pochodzi od greckiego anatoliós ‘wschodzi’.

Natunewicz - od imienia biblijnego Natan, to z hebrajskiego Natan’ on ‘on (Bóg) dał’.

Natuniewicz - od imienia biblijnego Natan, to z hebrajskiego Natan’ on ‘on (Bóg) dał’.

Natur - od natura.

Natura - 1339 od natura.

Naturalista - od natura; od naturalista ‘zwolennik natury’.

Naturalna - od natura; od przymiotnika naturalny.

Naturalny - od natura; od przymiotnika naturalny.

Naturalski - od natura.

Naturski - od natura.

Naturyna - od natura.

Natusch - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natusiak - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natusiewicz - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natusik - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natusz - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natuszak - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natuszek - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natuszewicz - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natuszewski - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natuszkiewicz - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natuszyk - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natwiejczuk - od imienia Maciej, pochodzenia hebrajskiego ‘dar Jahwe’, przejęte do greckiego jako Matthias, Matthauos, Mathaios, a do łacińskiego jako Matthias, Mattheus. Z form łacińskich w języku polskim powstały trzy imiona Maciej, Matyjasz i Mateusz. W Kościele prawosławnym z form greckich utworzone zostało imię Matwiej, wtórnie Matfiej.

Natwiejczyk - od imienia Maciej, pochodzenia hebrajskiego ‘dar Jahwe’, przejęte do greckiego jako Matthias, Matthauos, Mathaios, a do łacińskiego jako Matthias, Mattheus. Z form łacińskich w języku polskim powstały trzy imiona Maciej, Matyjasz i Mateusz. W Kościele prawosławnym z form greckich utworzone zostało imię Matwiej, wtórnie Matfiej.

Natwinko - od imienia Maciej, pochodzenia hebrajskiego ‘dar Jahwe’, przejęte do greckiego jako Matthias, Matthauos, Mathaios, a do łacińskiego jako Matthias, Mattheus. Z form łacińskich w języku polskim powstały trzy imiona Maciej, Matyjasz i Mateusz. W Kościele prawosławnym z form greckich utworzone zostało imię Matwiej, wtórnie Matfiej.

Natwor - od natworzyć.

Natwora - od natworzyć.

Natys - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natysiak - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natyszewski - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Natyszyn - od imienia Natalia. Imię męskie, starsza była forma żeńska Natalia, notowana już w średniowieczu. Imię pochodzenia łacińskiego, od dies natalis ‘dzień urodzenia dla nieba’.

Nau - od niemieckich nazw osobowych Neu, Ney-, te od neu ‘nowy’.

Naubauer - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Nauc - od nauka.

Nauczyciel - od nauczyciel.

Nauczyk - od nauka.

Nauczyński - od nauka.

Naugebaner - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Naugebauer - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Naugebaur - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Nauka - od nauka.

Naukiewicz - od nauka.

Naukowicz - od nauka.

Naukowy - od nauka; od przymiotnika naukowy.

Nauksz - od nauka; od przymiotnika naukowy.

Naulewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Naul.

Nauliczna - od niemieckiej nazwy osobowej Naul.

Nauluk - od niemieckiej nazwy osobowej Naul.

Nauła - od niemieckiej nazwy osobowej Naul.

Naum - 1662 od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Nauman - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Naumann - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Naumayer - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Naumczak - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Naumczuk - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Naumczyk - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Naumek - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Naumenko - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Naumiak - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Naumiec - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Naumienia - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Naumienko - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Naumik - 1662 od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Naumionek - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Naumiuk - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Naumko - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Naumnik - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Naumniuk - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Naumo - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Naumorowicz - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Naumoski - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Naumow - 1578 od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Naumowicz - 1545 od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Naumowiec - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Naumowski - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Naumów - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Naumski - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Naumuk - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Naumyk - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Nauwald - od niemieckiej nazwy osobowej Neuwald, ta od nazw miejscowych Neuwald, Neuwalde.

Nauwaldt - od niemieckiej nazwy osobowej Neuwald, ta od nazw miejscowych Neuwald, Neuwalde.

Navara - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Navarra - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Navarro - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Navos - od nowy.

Navratil - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’; (pod wpływem czeskim)

Navratilik - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’; (pod wpływem czeskim)

Navus-Wysocki - złożenia brak; Navus Wysocki 1399 od nazwy miejscowej Wysoka

Nawacki - od nowy.

Nawaczyk - od nowy.

Nawaj - od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’.

Nawajczyk - od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’.

Nawajko - 1518 od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’.

Nawajło - od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’.

Nawajski - od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’.

Nawak - od nowy.

Nawakowski - od nowy.

Nawalana - od nawalić ‘narzucać, nabić’, nawała ‘atak, najazd; silna fala, burza’.

Nawalaniec - od nawalić ‘narzucać, nabić’, nawała ‘atak, najazd; silna fala, burza’.

Nawalanka - od nawalić ‘narzucać, nabić’, nawała ‘atak, najazd; silna fala, burza’.

Nawalanty - od nawalić ‘narzucać, nabić’, nawała ‘atak, najazd; silna fala, burza’.

Nawalany - od nawalić ‘narzucać, nabić’, nawała ‘atak, najazd; silna fala, burza’.

Nawaleniec - od nawalić ‘narzucać, nabić’, nawała ‘atak, najazd; silna fala, burza’.

Nawalewski - od nawalić ‘narzucać, nabić’, nawała ‘atak, najazd; silna fala, burza’.

Nawalicki - od nawalić ‘narzucać, nabić’, nawała ‘atak, najazd; silna fala, burza’.

Nawaliński - od nawalić ‘narzucać, nabić’, nawała ‘atak, najazd; silna fala, burza’.

Nawalkowski - od nawalić ‘narzucać, nabić’, nawała ‘atak, najazd; silna fala, burza’.

Nawalna - od nawalić ‘narzucać, nabić’, nawała ‘atak, najazd; silna fala, burza’.

Nawalnicki - od nawalić ‘narzucać, nabić’, nawała ‘atak, najazd; silna fala, burza’.

Nawalny - od nawalić ‘narzucać, nabić’, nawała ‘atak, najazd; silna fala, burza’.

Nawalona - od nawalić ‘narzucać, nabić’, nawała ‘atak, najazd; silna fala, burza’.

Nawaloniec - od nawalić ‘narzucać, nabić’, nawała ‘atak, najazd; silna fala, burza’.

Nawalony - od nawalić ‘narzucać, nabić’, nawała ‘atak, najazd; silna fala, burza’.

Nawalski - 1686 od nawalić ‘narzucać, nabić’, nawała ‘atak, najazd; silna fala, burza’.

Nawała - 1595 od nawalić ‘narzucać, nabić’, nawała ‘atak, najazd; silna fala, burza’.

Nawałka - od nawalić ‘narzucać, nabić’, nawała ‘atak, najazd; silna fala, burza’.

Nawankiewicz - od nowy.

Nawar - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nawara - 1401 od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nawarak - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nawaratne - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nawarczyk - 1797 od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nawarecki - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nawarenko - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nawarka - 1560 od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nawarkiewicz - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nawarko - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nawaro - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nawarol - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nawarowski - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nawarra - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nawarro - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nawarski - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nawarycki - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nawarycz - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nawaryński - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nawat - od nowy.

Nawatka - od nowy.

Nawatkowski - od nowy.

Nawer - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nawera - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nawerski - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nawiesniak - od nawieś ‘śnieg wiszący na gałęziach’.

Nawieś - od nawieś ‘śnieg wiszący na gałęziach’.

Nawieśniak - od nawieś ‘śnieg wiszący na gałęziach’.

Nawisielski - od nowy.

Nawłocki - od nawłoka ‘powróz gruby w sieci’.

Nawłok - od nawłoka ‘powróz gruby w sieci’.

Nawłoka - 1628 od nawłoka ‘powróz gruby w sieci’.

Nawłoka-Bielecki - złożenia brak; Nawłoka 1628 od nawłoka ‘powróz gruby w sieci’; Bielecki 1407– od nazw miejscowych typu Białka, Biełka, Biełcza, Biele.

Nawobyło - od nowy.

Nawociński - od nowy.

Nawocki - od nowy.

Nawoczny - od nowy.

Nawoczyk - od nowy.

Nawodciński - od nawodzić ‘naprowadzać’, nawód ‘namowa’.

Nawodczyński - od nawodzić ‘naprowadzać’, nawód ‘namowa’.

Nawodka - od nawodzić ‘naprowadzać’, nawód ‘namowa’.

Nawodny - od nawodzić ‘naprowadzać’, nawód ‘namowa’; od nawodny ‘leżący na wodzie’.

Nawodycz - od nawodzić ‘naprowadzać’, nawód ‘namowa’.

Nawodyło - od nawodzić ‘naprowadzać’, nawód ‘namowa’.

Nawodziński - od nawodzić ‘naprowadzać’, nawód ‘namowa’.

Nawodzisz - od nawodzić ‘naprowadzać’, nawód ‘namowa’.

Nawoik - od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’.

Nawoj - 1369 od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’.

Nawojciak - od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’.

Nawojczak - od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’.

Nawojczuk - od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’.

Nawojczyk - od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’.

Nawojek - 1427 od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’.

Nawojewic - 1436 od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’.

Nawojewski - od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’.

Nawojka, ż. - 1441 od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’.

Nawojko - 1366 od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’.

Nawojowic - 1369 od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’.

Nawojowski - od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’.

Nawojski - od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’.

Nawojszczyk - od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’.

Nawos-Wysocki - złożenia brak; Nawos od nowy; Wysocki 1399 od nazwy miejscowej Wysoka

Nawosza - od nowy.

Nawot - od nowy.

Nawotczeński - od nowy.

Nawotczyński - od nowy.

Nawotka - od nowy.

Nawotko - od nowy.

Nawotna - od nowy.

Nawotniak - od nowy.

Nawotnik - od nowy.

Nawotny - od nowy.

Nawój - od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’.

Nawójczyk - od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’.

Nawra - od nawrzeć ‘nasiągnąć, naciągnąć’.

Nawracaj - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawracał - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawracała - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawracki - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawracył - 1776 od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’ (pod wpływem czeskim).

Nawrał - od nawrzeć ‘nasiągnąć, naciągnąć’.

Nawrałek - od nawrzeć ‘nasiągnąć, naciągnąć’.

Nawrat - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawratek - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawratel - (Śl) od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’ (pod wpływem czeskim).

Nawrath - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’ (pod wpływem czeskim).

Nawratil - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’ (pod wpływem czeskim).

Nawratilik - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’ (pod wpływem czeskim).

Nawratowicz - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawratowski - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawratyl - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’ (pod wpływem czeskim).

Nawratył - 1777 od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’ (pod wpływem czeskim).

Nawrociak - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawrocic - 1728 od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawrocik - 1687 od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawrociński - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawrocki - 1721 od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawroczyk - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawroczyński - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawrodzki - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawrol - od nawrzeć ‘nasiągnąć, naciągnąć’.

Nawrolski - od nawrzeć ‘nasiągnąć, naciągnąć’.

Nawroł - od nawrzeć ‘nasiągnąć, naciągnąć’.

Nawrołkiewicz - od nawrzeć ‘nasiągnąć, naciągnąć’.

Nawroski - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawroś - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawrot - 1584 od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’ (od nawrócić się, nawrot ‘człowiek nawrócony’).

Nawrota - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’ (od nawrócić się, nawrot ‘człowiek nawrócony’).

Nawrotczyński - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawrotek - 1603 od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawroth - (Śl) od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawrotil - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’ (pod wpływem czeskim).

Nawrotka - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawrotkiewicz - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawrotna - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawrotny - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawrotowicz - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawrotowski - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawrott - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawrotzki - (Pom) od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawrót - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawrusz - od nawrzeć ‘nasiągnąć, naciągnąć’.

Nawruszczak - od nawrzeć ‘nasiągnąć, naciągnąć’.

Nawrut - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nawrył - od nawrzeć ‘nasiągnąć, naciągnąć’.

Nayda - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Naydek - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Nayder - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Naydowski - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Nazar - 1470 od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazara - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazarański - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazarczenko - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazarczuk - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazarczyk - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazarec - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazarek - 1494 od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazarenko - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazarewicz - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazarewski - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazarewycz - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazarian - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazariew - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazariewicz - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazarjew - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazarkiewicz - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazarko - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazarow - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazarowec - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazaroweć - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazarowicz - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazarowiec - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazarowski - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazarów - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazarski - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazaruk - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazaruk-Panasiuk - złożenia brak; Nazaruk od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’; Panasiuk od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘niesmiertelność’. W językach słowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Nazaruń - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazary - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazaryszyn - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazdarczyk - od nozdrze ‘otwór nosowy’.

Nazderka - od nozdrze ‘otwór nosowy’.

Nazderko - od nozdrze ‘otwór nosowy’.

Nazderski - od nozdrze ‘otwór nosowy’.

Nazdraczew - od nozdrze ‘otwór nosowy’.

Nazdraczyk - od nozdrze ‘otwór nosowy’.

Nazdroń - od nozdrze ‘otwór nosowy’.

Nazdrowicz - od nozdrze ‘otwór nosowy’.

Nazer - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazera - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazerewicz - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazeruk - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Naziarczuk - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Naziarz - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Naziebło - od dawnego naziębić ‘przeziębić’, naziębły.

Naziem - 1470 od nazima ‘’późna jesień’.

Naziembła - od dawnego naziębić ‘przeziębić’, naziębły.

Naziembło - od dawnego naziębić ‘przeziębić’, naziębły.

Naziemiec - od nazima ‘’późna jesień’.

Naziemkowski - od nazima ‘’późna jesień’.

Naziemski - od nazima ‘’późna jesień’.

Nazieniec - od nazima ‘’późna jesień’.

Naziębła - od dawnego naziębić ‘przeziębić’, naziębły.

Naziębłło - od dawnego naziębić ‘przeziębić’, naziębły.

Naziębło - 1391 od dawnego naziębić ‘przeziębić’, naziębły’.

Naziębły - od dawnego naziębić ‘przeziębić’, naziębły.

Nazim - od nazima ‘’późna jesień’.

Nazima - 1715 od nazima ‘’późna jesień’.

Nazimak - od nazima ‘’późna jesień’.

Nazimek - od nazima ‘’późna jesień’; od nazimek ‘początek wiosny’.

Nazimiec - 1500 od nazima ‘’późna jesień’ lub od nazimiec ‘urodzony na zimę’.

Nazimiek - od nazima ‘’późna jesień’.

Nazimkowski - od nazima ‘’późna jesień’.

Nazimna - od nazima ‘’późna jesień’.

Nazimny - 1456 od nazima ‘’późna jesień’.

Nazimow - od nazima ‘’późna jesień’.

Nazimowicz - od nazima ‘’późna jesień’.

Nazimowski - od nazima ‘’późna jesień’.

Nazin - od nazima ‘’późna jesień’.

Naziniek - od nazima ‘’późna jesień’.

Naziński - od nazima ‘’późna jesień’.

Naziomek - od nazima ‘’późna jesień’.

Nazor - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’; od nazor, nazierać ‘naczekać się’.

Nazorek - 1446 od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazorko - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazur - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazurak - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazurczak - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazurczuk - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazurczyk - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazurek - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazurkiewicz - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazurowski - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazuruk - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nazymec - od nazima ‘’późna jesień’.

Nazymek - od nazima ‘’późna jesień’.

Nąc - od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nąckiewicz - od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nącz - od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nąć - od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nądza - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nądzyk - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Neba - od niemieckiej nazwy osobowej Nebe, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nebe ‘bratanek, siostrzeniec’.

Nebak - od niemieckiej nazwy osobowej Nebe, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nebe ‘bratanek, siostrzeniec’.

Nebakowski - od niemieckiej nazwy osobowej Nebe, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nebe ‘bratanek, siostrzeniec’.

Nebauer - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Nebe - od niemieckiej nazwy osobowej Nebe, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nebe ‘bratanek, siostrzeniec’.

Nebel - 1433 od niemieckiej nazwy osobowej Nebel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nëbel ‘mgła, kurzawa, ciemność’.

Nebelczuk - od niemieckiej nazwy osobowej Nebel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nëbel ‘mgła, kurzawa,

Nebelczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Nebel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nëbel ‘mgła, kurzawa,

Nebelski - od niemieckiej nazwy osobowej Nebel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nëbel ‘mgła, kurzawa,

Nebeluk - od niemieckiej nazwy osobowej Nebel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nëbel ‘mgła, kurzawa,

Nebesarz - od niebo.

Nebesio - od niebo.

Nebeski - od niebo.

Nebesna - od niebo.

Nebesni - od niebo.

Nebesniak - od niebo.

Nebesny - od niebo.

Nebeś - od niebo.

Nebeśniak - od niebo.

Nebor - od imienia złożonego Niebor, w pochodnych też od nieborak.

Nebora - od imienia złożonego Niebor, w pochodnych też od nieborak.

Neboras - od imienia złożonego Niebor, w pochodnych też od nieborak.

Neborowski - od nazwy miejscowej Nieborów (skierniewickie, gmina Nieborów).

Neborowsky - od nazwy miejscowej Nieborów (skierniewickie, gmina Nieborów).

Nebrat - od nie + brat, też nieb rat ‘rodzaj kleszczy rymarskich’.

Nebratenko - od nie + brat, też nieb rat ‘rodzaj kleszczy rymarskich’.

Nebroj - od nie broić.

Nebus - od niemieckiej nazwy osobowej Nebe, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nebe ‘bratanek, siostrzeniec’.

Nec - od niemieckiej nazwy osobowej Netz, ta od germańskich imion złożonych na Nad-.

Neca - od niemieckiej nazwy osobowej Netz, ta od germańskich imion złożonych na Nad-.

Necek - od niemieckiej nazwy osobowej Netz, ta od germańskich imion złożonych na Nad-.

Necel - od niemieckiej nazwy osobowej Netz, ta od germańskich imion złożonych na Nad-.

Necelewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Netz, ta od germańskich imion złożonych na Nad-.

Necelman - od niemieckiej nazwy osobowej Netz, ta od germańskich imion złożonych na Nad-.

Necelski - od niemieckiej nazwy osobowej Netz, ta od germańskich imion złożonych na Nad-.

Nech - od niechać ‘dopuszczać, pozwalać’.

Necha - od niechać ‘dopuszczać, pozwalać’.

Nechaj - od niechać ‘dopuszczać, pozwalać’.

Nechajewicz - od niechać ‘dopuszczać, pozwalać’.

Nechay - od niechać ‘dopuszczać, pozwalać’.

Nechrebecki - od nazwy miejscowej Niehrebka, Nehrebka (przemyskie, gmina Medyka).

Nechring - od niemieckiej nazwy osobowej Nehring, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neri(n)ge, naringe ‘pokarm; zarobek’.

Necio - od niemieckiej nazwy osobowej Netz, ta od germańskich imion złożonych na Nad-.

Neciuk - od niemieckiej nazwy osobowej Netz, ta od germańskich imion złożonych na Nad-.

Neck - od niecka ‘płaskie naczynie drewniane’.

Necka, m. - od niecka ‘płaskie naczynie drewniane’.

Neckar - od niecka ‘płaskie naczynie drewniane’.

Neckarski - od niecka ‘płaskie naczynie drewniane’.

Neckarz - od niecka ‘płaskie naczynie drewniane’.

Necki - od niecka ‘płaskie naczynie drewniane’.

Neckiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Netz, ta od germańskich imion złożonych na Nad-.

Neckowicz - od niecka ‘płaskie naczynie drewniane’.

Neckowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Netz, ta od germańskich imion złożonych na Nad-.

Neckowski - od niemieckiej nazwy osobowej Netz, ta od germańskich imion złożonych na Nad-.

Neclaf - od imienia złozonego Niecław, to od Miecisław.

Neclaff - od imienia złozonego Niecław, to od Miecisław.

Neclaw - od imienia złozonego Niecław, to od Miecisław.

Necław - od imienia złozonego Niecław, to od Miecisław.

Necławski - od imienia złozonego Niecław, to od Miecisław.

Necon - od niemieckiej nazwy osobowej Netz, ta od germańskich imion złożonych na Nad-.

Necpoń - od nicpoń ‘człowiek mało wartościowy’.

Necz - od niemieckiej nazwy osobowej Netz, ta od germańskich imion złożonych na Nad-.

Neczaj - od nie czaić się, nieczaj ‘roślina ozdobna, nawłoć pospolita’.

Neczajewski - od nie czaić się, nieczaj ‘roślina ozdobna, nawłoć pospolita’.

Neczaj-Hruzewicz - złożenia brak; Neczaj od nie czaić się, nieczaj ‘roślina ozdobna, nawłoć pospolita’; Hruzewicz od huzar ‘żołnierz lekkiej jazdy typu węgierskiego’, a gwarowego też ‘duży człowiek’.

Neczak - od niemieckiej nazwy osobowej Netz, ta od germańskich imion złożonych na Nad-.

Neczas - od nie czas ‘brak czasu’.

Neczaś - od nie czas ‘brak czasu’.

Neczek - od niemieckiej nazwy osobowej Netz, ta od germańskich imion złożonych na Nad-.

Neczesny - od nie czas ‘brak czasu’.

Neczoj - od nie czaić się, nieczaj ‘roślina ozdobna, nawłoć pospolita’.

Neczyperowicz - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Neczypor - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Neczyporenko - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Neczyporuk - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Neć - od niemieckiej nazwy osobowej Netz, ta od germańskich imion złożonych na Nad-.

Nećko - od niemieckiej nazwy osobowej Netz, ta od germańskich imion złożonych na Nad-.

Nedbal - od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Nedbalek - od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Nedbalski - od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Nedbaluk - od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Nedbał - od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Nedbała - od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Nedela - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Nedelczew - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Nedelko - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Nedelkow - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Nedełczew - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Nedełko - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Nedełkow - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Nedialkow - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Nediałkow - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Nedilczak - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Nedilski - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Nedilskyj - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Nediłeńko - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Nedochoda - od niedochód ‘brak, deficyt’, nie dochodzić.

Nedoma - od nie doma ‘bez domu’.

Nedved - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Nedvidek - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Nedwed - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Nedwid - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Nedwidek - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Nedza - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nedzewicz - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nedzewski - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nedzi - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Nedzielski - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Nedzka - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nedzyk - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nedzyński - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nedźwiedź - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Nef - od niemieckiej nazwy osobowej Neffe, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nëve ‘bratanek, siostrzeniec, kuzyn’,

Nefczyński - od niemieckiej nazwy osobowej Neffe, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nëve ‘bratanek, siostrzeniec, kuzyn’,

Nefej - od niemieckiej nazwy osobowej Neffe, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nëve ‘bratanek, siostrzeniec, kuzyn’,

Nefel - od niemieckiej nazwy osobowej Neffe, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nëve ‘bratanek, siostrzeniec, kuzyn’,

Neferman - od niemieckiej nazwy osobowej Neffe, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nëve ‘bratanek, siostrzeniec, kuzyn’.

Nefermann - od niemieckiej nazwy osobowej Neffe, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nëve ‘bratanek, siostrzeniec, kuzyn’.

Neff - od niemieckiej nazwy osobowej Neffe, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nëve ‘bratanek, siostrzeniec, kuzyn’.

Neffe - od niemieckiej nazwy osobowej Neffe, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nëve ‘bratanek, siostrzeniec, kuzyn’.

Neffo - od niemieckiej nazwy osobowej Neffe, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nëve ‘bratanek, siostrzeniec, kuzyn’.

Neft - od niemieckiej nazwy osobowej Neffe, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nëve ‘bratanek, siostrzeniec, kuzyn’.

Neftalin - od niemieckiej nazwy osobowej Neffe, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nëve ‘bratanek, siostrzeniec, kuzyn’.

Nega - od imion złożonych typu Niegosław lub od staropolskiego niega ‘rozkosz’.

Negacz - od imion złożonych typu Niegosław lub od staropolskiego niega ‘rozkosz’.

Negan - od imion złożonych typu Niegosław lub od staropolskiego niega ‘rozkosz’.

Negas - od imion złożonych typu Niegosław lub od staropolskiego niega ‘rozkosz’.

Negel - 1469 od niemieckich nazw osobowych Nagel, Nagal, te od średnio-wysoko-niemieckiego nagel, staro-wysoko-niemieckiego nagal ‘gwóźdź’.

Neger - od niemieckiej nazwy osobowej Neger, ta od średnio-wysoko-niemieckiego naejen, naegen ‘szyć’; w wielu formach od bazy Negr ‘Murzyn’.

Negger - od niemieckiej nazwy osobowej Neger, ta od średnio-wysoko-niemieckiego naejen, naegen ‘szyć’; w wielu formach od bazy Negr ‘Murzyn’.

Negier - od niemieckiej nazwy osobowej Neger, ta od średnio-wysoko-niemieckiego naejen, naegen ‘szyć’; w wielu formach od bazy Negr ‘Murzyn’.

Negowski - od nazwy miejscowej Niegowa (częstochowskie, gmina Niegowa), Niegów (ostrołęckie, gmina Zabrodzie).

Negrea - od niemieckiej nazwy osobowej Neger, ta od średnio-wysoko-niemieckiego naejen, naegen ‘szyć’; w wielu formach od bazy Negr ‘Murzyn’.

Negrej - od niemieckiej nazwy osobowej Neger, ta od średnio-wysoko-niemieckiego naejen, naegen ‘szyć’; w wielu formach od bazy Negr ‘Murzyn’.

Negrey - od niemieckiej nazwy osobowej Neger, ta od średnio-wysoko-niemieckiego naejen, naegen ‘szyć’; w wielu formach od bazy Negr ‘Murzyn’.

Negri - od niemieckiej nazwy osobowej Neger, ta od średnio-wysoko-niemieckiego naejen, naegen ‘szyć’; w wielu formach od bazy Negr ‘Murzyn’.

Negricz - od niemieckiej nazwy osobowej Neger, ta od średnio-wysoko-niemieckiego naejen, naegen ‘szyć’; w wielu formach od bazy Negr ‘Murzyn’.

Negro - od niemieckiej nazwy osobowej Neger, ta od średnio-wysoko-niemieckiego naejen, naegen ‘szyć’; w wielu formach od bazy Negr ‘Murzyn’.

Negrusz - od niemieckiej nazwy osobowej Neger, ta od średnio-wysoko-niemieckiego naejen, naegen ‘szyć’; w wielu formach od bazy Negr ‘Murzyn’.

Negrycz - od niemieckiej nazwy osobowej Neger, ta od średnio-wysoko-niemieckiego naejen, naegen ‘szyć’; w wielu formach od bazy Negr ‘Murzyn’.

Negrycz-Berezowski - złożenia brak; Negrycz od niemieckiej nazwy osobowej Neger, ta od średnio-wysoko-niemieckiego naejen, naegen ‘szyć’; w wielu formach od bazy Negr ‘Murzyn’; Berezowski od brzoza (w postaci wschodniosłowiańskiej wyrazu).

Negus - od imion złożonych typu Niegosław lub od staropolskiego niega ‘rozkosz’.

Nehrebecki - 1418 od nazwy miejscowej Niehrebka, Nehrebka (przemyskie, gmina Medyka).

Nehring - od niemieckiej nazwy osobowej Nehring, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neri(n)ge, naringe ‘pokarm; zarobek’.

Nehry - od niemieckiej nazwy osobowej Neger, ta od średnio-wysoko-niemieckiego naejen, naegen ‘szyć’; w wielu formach od bazy Negr ‘Murzyn’.

Nehrybecki - od nazwy miejscowej Niehrebka, Nehrebka (przemyskie, gmina Medyka).

Nehryng - od niemieckiej nazwy osobowej Nehring, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neri(n)ge, naringe ‘pokarm; zarobek’.

Nei - od niemieckich nazw osobowych Neu, Ney-, te od neu ‘nowy’.

Neibauer - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Neidek - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Neidel - od niemieckiej nazwy osobowej Nadel, Nädel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nädel, nädele ‘igła’.

Neider - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Neidera - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Neidowski - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Neiman - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Neimann - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Neimanowski - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Neina - od niemieckich nazw osobowych Neun, Neuner, te od Neuneler (neu + Neler ‘krawiec, kuśnierz’) i od Neuner ‘członek komisji składającej się z dziewięciu osób’.

Neis - od niemieckiej nazwy osobowej Neis, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nei?en, neisen ‘uciskać, prześladować, nienawidzić’.

Neisch - od niemieckiej nazwy osobowej Neis, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nei?en, neisen ‘uciskać, prześladować, nienawidzić’.

Neiser - od niemieckiej nazwy osobowej Neiser, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neiser, neißer ‘ciemiężca, prześladowca, człowiek nienawistny’.

Neiss - od niemieckiej nazwy osobowej Neis, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nei?en, neisen ‘uciskać, prześladować, nienawidzić’.

Neisser - od niemieckiej nazwy osobowej Neiser, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neiser, neißer ‘ciemiężca, prześladowca, człowiek nienawistny’.

Neitko - od naić ‘najść’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Neite.

Nej - od niemieckich nazw osobowych Neu, Ney-, te od neu ‘nowy’.

Neja - od niemieckich nazw osobowych Neu, Ney-, te od neu ‘nowy’.

Nejberg - od niemieckich nazw osobowych Neuberg, Neuburg, Neuberger, te od nazwy miejscowej Neuberg.

Nejbert - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Nejburg - od niemieckich nazw osobowych Neuberg, Neuburg, Neuberger, te od nazwy miejscowej Neuberg.

Nejc - od niemieckich nazw osobowych Neitz, Neutz, te od nazwy miejscowej Neutz.

Nejcicz - od niemieckich nazw osobowych Neitz, Neutz, te od nazwy miejscowej Neutz.

Nejcz - od niemieckich nazw osobowych Neitz, Neutz, te od nazwy miejscowej Neutz.

Nejczew - od niemieckich nazw osobowych Neitz, Neutz, te od nazwy miejscowej Neutz.

Nejczyk - od niemieckich nazw osobowych Neitz, Neutz, te od nazwy miejscowej Neutz.

Nejda - 1265 od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Nejdek - 1404 od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.]

Nejdek - 1404 od niemieckiej nazwy osobowej Neudeck, ta od nazwy miejscowej Neudeck.

Nejdekier - 1461 od niemieckiej nazwy osobowej Neudeck, ta od nazwy miejscowej Neudeck.

Nejder - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Nejdera - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Nejdora - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Nejdrowski - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Nejer - od niemieckich nazw osobowych Naier, Neyer, te od średnio-wysoko-niemieckiego nähen ‘szyć’, näher ‘krawiec, kuśnierz’.

Nejfeld - od niemieckiej nazwy osobowej Neufeld, ta od nazwy miejscowej Neufeld.

Nejfeldt - od niemieckiej nazwy osobowej Neufeld, ta od nazwy miejscowej Neufeld.

Nejfelt - od niemieckiej nazwy osobowej Neufeld, ta od nazwy miejscowej Neufeld.

Nejgebaor - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Nejgebauer - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Nejgebaur - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Nejmajer - od niemieckiej nazwy osobowej Neumeier, ta od neu ‘nowy’ + meier ‘dzierżawca, zarządca’.

Nejman - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Nejmaniec - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Nejmanienok - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Nejmann - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Nejmanowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Nejmanowski - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Nejmant - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Nejmantowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Nejmański - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Nejmark - od niemieckiej nazwy osobowej Neumark, ta od nazwy miejscowej Neumark lub od wschodniej części Marchii Brandenburskiej zwanej Nowa Marchia.

Nejmasz - (Śl) od najmać ‘nająć, najmować’.

Nejmic - (Śl) od najmać ‘nająć, najmować’.

Nejmitz - (Śl) od najmać ‘nająć, najmować’.

Nejmo - (Śl) od najmać ‘nająć, najmować’.

Nejne - od niemieckich nazw osobowych Neun, Neuner, te od Neuneler (neu + Neler ‘krawiec, kuśnierz’) i od Neuner ‘członek komisji składającej się z dziewięciu osób’.

Nejno - od niemieckich nazw osobowych Neun, Neuner, te od Neuneler (neu + Neler ‘krawiec, kuśnierz’) i od Neuner ‘członek komisji składającej się z dziewięciu osób’.

Nejs - od niemieckiej nazwy osobowej Neis, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nei?en, neisen ‘uciskać, prześladować, nienawidzić’.

Nejser - 1503 od niemieckiej nazwy osobowej Neiser, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neiser, neißer ‘ciemiężca, prześladowca, człowiek nienawistny’.

Nejtek - od naić ‘najść’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Neite.

Nejtko - od naić ‘najść’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Neite.

Nejwer - od niemieckiej nazwy osobowej Neuwirt, ta od neu + Wirt ‘gospodarz’.

Nekanda - 1366 od łacińskiego necanda ‘przeznaczona na zabicie, wytrzebienie’.

Nekanda-Trepka - złożenia brak; Nekanda 1366 od łacińskiego necanda ‘przeznaczona na zabicie, wytrzebienie’; Trepka 1414 od staropolskiego trepka ‘chodak’.

Nekrasz - od nie krasić ‘nie zdobić; nie maścić’, też od gwarowego ‘kastrować’.

Nekraszuk - od nie krasić ‘nie zdobić; nie maścić’, też od gwarowego ‘kastrować’.

Nekresz - od nie krasić ‘nie zdobić; nie maścić’, też od gwarowego ‘kastrować’.

Nekreszuk - od nie krasić ‘nie zdobić; nie maścić’, też od gwarowego ‘kastrować’.

Nekreś - od nie krasić ‘nie zdobić; nie maścić’, też od gwarowego ‘kastrować’.

Nel - od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiego nëlle ‘głowa’.

Nela, m. - 1497 od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiego nëlle ‘głowa’.

Nelberczak - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berht ‘jasny, sławny’.

Nelbertowicz - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berht ‘jasny, sławny’.

Nelc - od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiego nëlle ‘głowa’.

Nelcarski - od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiegonëlle ‘głowa’; lub od Mielcarz.

Nelcarz - od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiego nëlle ‘głowa’.

Nelczarski - od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiego nëlle ‘głowa’.

Nelczowski - od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiego nëlle ‘głowa’.

Neldner - od niemieckiej nazwy osobowej Neldner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nalde ‘igła, szpilka’.

Nele - od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiego nëlle ‘głowa’.

Nelec - od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiego nëlle ‘głowa’.

Nelepka - od nie lepić.

Nelewajko - od nalewać.

Nelip - od nie lepić.

Nelipczuk - od nie lepić.

Nelipowicz - od nie lepić.

Nelipowitz - od nie lepić.

Nelka - 1497 od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiego nëlle ‘głowa’ lub od niemieckiego Nelke ‘goździk’.

Nelke - od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiego nëlle ‘głowa’.

Nelken - od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiego nëlle ‘głowa’.

Nelkenbaum - od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiego nëlle ‘głowa’.

Nelken-Żbik - złożenia brak; Nelken od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiego nëlle ‘głowa’; Żbik 1412 od żbik ‘dziki kot’.

Nelkin - od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiego nëlle ‘głowa’.

Nelkner - od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiego nëlle ‘głowa’.

Nelkowski - od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiego nëlle ‘głowa’.

Nell - od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiego nëlle ‘głowa’.

Nella - od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiego nëlle ‘głowa’.

Nelle - od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiego nëlle ‘głowa’.

Nelles - od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiego nëlle ‘głowa’.

Nelner - od niemieckiej nazwy osobowej Neldner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nalde ‘igła, szpilka’.

Nelnerowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Neldner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nalde ‘igła, szpilka’.

Nelus - od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiego nëlle ‘głowa’.

Nelz - od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiego nëlle ‘głowa’.

Nelza - od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiego nëlle ‘głowa’.

Nełka - od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiego nëlle ‘głowa’.

Nełke - od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiego nëlle ‘głowa’.

Nełkowski - od imienia Kornel, od niemieckich nazw osobowych Nell, Nelle, te od średnio-wysoko-niemieckiego nëlle ‘głowa’.

Nem - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Nema - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Neman - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Nemann - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Nemasz - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Nemberg - 1400 od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Nemczak - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nemczek - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nemec - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nemecek - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nemecki - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nemecz - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nemeczek - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nemeth - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nemetz - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nemic - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nemiec - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nemitz - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nems - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nemsz - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nemś - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nen - od niemieckich nazw osobowych Nenn, Nenne, te od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nenart - od niemieckiej nazwy osobowje Nandhart, ta od średnio-wysoko-niemieckiego Nandhart.

Nenartowicz - od niemieckiej nazwy osobowje Nandhart, ta od średnio-wysoko-niemieckiego Nandhart.

Nenca - od niemieckich nazw osobowych Nenn, Nenne, te od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nenckiewicz - od niemieckich nazw osobowych Nenn, Nenne, te od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nenckowski - od niemieckich nazw osobowych Nenn, Nenne, te od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nenczak - od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nenczak - od niemieckich nazw osobowych Nenn, Nenne, te od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nenczuk - od niemieckich nazw osobowych Nenn, Nenne, te od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nenczyn - od niemieckich nazw osobowych Nenn, Nenne, te od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nendza - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nendzik - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nendzkiewicz - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nendzyk - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nendzyński - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Neniuk - od niemieckich nazw osobowych Nenn, Nenne, te od germańskich imion złożonych na Nand-.

Nenk - od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nenkal - od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nenkała - od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nenker - 1201 od niemieckiej nazwy osobowej Nanker, ta od śtaro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego Nandger.

Nenko - od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nenkow - od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nenta - od gwarowego nęta ‘ponęta, przynęta’.

Nentarz - od gwarowego nęta ‘ponęta, przynęta’.

Nentkowski - od gwarowego nęta ‘ponęta, przynęta’.

Nentwich - od niemieckiej nazwy osobowej Nentwich, ta od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego Nandwig.

Nentwig - od niemieckiej nazwy osobowej Nentwich, ta od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego Nandwig.

Nentwik - od niemieckiej nazwy osobowej Nentwich, ta od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego Nandwig.

Nenycz - od niemieckich nazw osobowych Nenn, Nenne, te od germańskich imion złożonych na Nand-.

Neńca - od niemieckich nazw osobowych Nenn, Nenne, te od germańskich imion złożonych na Nand-.

Neńkin - od niemieckich nazw osobowych Nenn, Nenne, te od germańskich imion złożonych na Nand-.

Neńko - od niemieckich nazw osobowych Nenn, Nenne, te od germańskich imion złożonych na Nand-.

Neofita - od neofita ‘człowiek nowonawrócony, przechrzta’.

Neofitna - od neofita ‘człowiek nowonawrócony, przechrzta’.

Neofitny - od neofita ‘człowiek nowonawrócony, przechrzta’.

Nep - od św. Jana Nepomucena. Imię późne, określa Jana pochodzącego z Nepomuku.

Nepacz - od św. Jana Nepomucena. Imię późne, określa Jana pochodzącego z Nepomuku.

Nepan - od nicpoń ‘człowiek mało wartościowy’.

Nepek - od św. Jana Nepomucena. Imię późne, określa Jana pochodzącego z Nepomuku.

Nepel - od niemieckiej nazwy osobowej Näpel, ta od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego Nadbald.

Nepela - od niemieckiej nazwy osobowej Näpel, ta od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego Nadbald.

Nepelski - od niemieckiej nazwy osobowej Näpel, ta od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego Nadbald.

Nepomucen - od św. Jana Nepomucena. Imię późne, określa Jana pochodzącego z Nepomuku.

Nepomucki - od św. Jana Nepomucena. Imię późne, określa Jana pochodzącego z Nepomuku.

Nepp - od św. Jana Nepomucena. Imię późne, określa Jana pochodzącego z Nepomuku.

Neppel - od niemieckiej nazwy osobowej Näpel, ta od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego Nadbald.

Nepsuj - od nie psuć, psuj ‘psotnik’.

Ner - od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nera - od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nerad - od nie radzić, od staropolskiego nierad ‘nieżyczliwy’ lub od imienia złożonego Nierad.

Nerart - od nie radzić, od staropolskiego nierad ‘nieżyczliwy’ lub od imienia złożonego Nierad.

Nerath - od nie radzić, od staropolskiego nierad ‘nieżyczliwy’ lub od imienia złożonego Nierad.

Nerc - od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nercz - od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nerczuk - od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nerczyński - od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nerć - od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nereczko - 1375 od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nerek - 1455 od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nerenberg - od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Nerga - od niemieckiej nazwy osobowej Nerge, ta zapewne od średnio-wysoko-niemieckiego nern, neren, nergen ‘uzdrawiać, ratować’, dolnoniemieckiego nerger ‘czynszownik, najemca’.

Nerger - od niemieckiej nazwy osobowej Nerge, ta zapewne od średnio-wysoko-niemieckiego nern, neren, nergen ‘uzdrawiać, ratować’, dolnoniemieckiego nerger ‘czynszownik, najemca’.

Nergier - od niemieckiej nazwy osobowej Nerge, ta zapewne od średnio-wysoko-niemieckiego nern, neren, nergen ‘uzdrawiać, ratować’, dolnoniemieckiego nerger ‘czynszownik, najemca’.

Nering - od niemieckiej nazwy osobowej Nehring, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neri(n)ge, naringe ‘pokarm; zarobek’.

Neringowski - od niemieckiej nazwy osobowej Nehring, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neri(n)ge, naringe ‘pokarm; zarobek’.

Nerka - 1437 od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nerke - od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nerko - od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nerkowicz - 1586 od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nerkowski - od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nerla - od niemieckiej nazwy osobowej Nerle, z Nehrlein, w której Nehr od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego na Ner.

Nerlewski - od niemieckiej nazwy osobowej Nerle, z Nehrlein, w której Nehr od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego na Ner.

Nerli - od niemieckiej nazwy osobowej Nerle, z Nehrlein, w której Nehr od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego na Ner.

Nerlich - od niemieckiej nazwy osobowej Nerle, z Nehrlein, w której Nehr od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego na Ner.

Nerlicki - od niemieckiej nazwy osobowej Nerle, z Nehrlein, w której Nehr od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego na Ner.

Nerlo - od niemieckiej nazwy osobowej Nerle, z Nehrlein, w której Nehr od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego na Ner.

Nerło - od niemieckiej nazwy osobowej Nerle, z Nehrlein, w której Nehr od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego na Ner.

Nero - 1423 (KrW) od imienia Nerona, cesarza rzymskiego lub od wschodniosłowiańskiego przekształcenia imienia greckiego Miron.

Nerod - od nie rodzić, od staropolskiego nierod ‘rodzaj drobnej rybki’, nieroda ‘roślina’.

Neroda - od nie rodzić, od staropolskiego nierod ‘rodzaj drobnej rybki’, nieroda ‘roślina’.

Neroj - od nie + roić.

Neron - 1448 (KrW) od imienia Nerona, cesarza rzymskiego lub od wschodniosłowiańskiego przekształcenia imienia greckiego Miron.

Nerowicz - od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nerowski - od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Neród - od nie rodzić, od staropolskiego nierod ‘rodzaj drobnej rybki’, nieroda ‘roślina’.

Ners - od niemieckiej nazwy osobowej Ners, ta zapewne od imion złożonych na Ner-.

Nersewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Ners, ta zapewne od imion złożonych na Ner-.

Nersiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Ners, ta zapewne od imion złożonych na Ner-.

Nerszewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Ners, ta zapewne od imion złożonych na Ner-.

Nert - od narta, nart ‘łyżwa’, dawniej też ‘las’.

Nerto - od narta, nart ‘łyżwa’, dawniej też ‘las’.

Neruk - od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nerwicki - od nerw.

Nerwiński - od nerw.

Nerwowski - od nerw.

Nerwuca - od nerw.

Neryng - od niemieckiej nazwy osobowej Nehring, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neri(n)ge, naringe ‘pokarm; zarobek’.

Neryngowski - od niemieckiej nazwy osobowej Nehring, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neri(n)ge, naringe ‘pokarm; zarobek’.

Nerynk - od niemieckiej nazwy osobowej Nehring, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neri(n)ge, naringe ‘pokarm; zarobek’.

Nescieruk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nescior - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nescioruk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nest - 1456 (KrW) od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nestarenko - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nestarowicz - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nestarowski - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nestaruk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nestczuk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nester - 1417 od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nesterak - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nesterakowski - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nesterczuk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nesterczyk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nesterek - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nesterenki - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nesterenko - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nesterewicz - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nesteriak - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nesterok - (Śl) od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nesterow - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nesterowicz - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nesterowski - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nesterów - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nesterski - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nesteruk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nesteruk-Chwesiuk - złożenia brak; Nesteruk od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor; Chwesiuk brak.

Nesterzek - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nestieruk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nestioruk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nestiruk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nestiur - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nestor - 1386 od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nestora - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nestorak - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nestorek - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nestoriuk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nestorko - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nestorow - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nestorowicz - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nestorowski - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nestoruk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nestoryk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nestrow - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nestrowicz - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nestruk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nestur - 1583 od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nesturek - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nesturowicz - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nesvadba - od nie + swadźbić ‘swatać; spółkować’.

Neswadba - od nie + swadźbić ‘swatać; spółkować’.

Nesyn - od nie + syn.

Nesyt - od niesyty ‘nie najedzony’.

Neszew - od nazw osobowych na Nie-, typu Niegosław, Niesław.

Neszka - od nazw osobowych na Nie-, typu Niegosław, Niesław.

Neszkiewicz - od nazw osobowych na Nie-, typu Niegosław, Niesław.

Neszkowicz - od nazw osobowych na Nie-, typu Niegosław, Niesław.

Neszow - od nazw osobowych na Nie-, typu Niegosław, Niesław.

Neszper - od nieszpor, nieszpór, nieszpory ‘nabożeństwo’ lub też od niespory ‘nieduży; biedny, powolny’

Neszporek - od nieszpor, nieszpór, nieszpory ‘nabożeństwo’ lub też od niespory ‘nieduży; biedny, powolny’

Neś - od nazw osobowych na Nie-, typu Niegosław, Niesław.

Neścak - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Neścieruk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Neścior - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Neścioruk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Net - od niemieckiej nazwy osobowej Nett, ta od nett ‘czysty’.

Netal - od niemieckiej nazwy osobowej Nett, ta od nett ‘czysty’.

Netczuk - od niemieckiej nazwy osobowej Nett, ta od nett ‘czysty’.

Neter - od niemieckiej nazwy osobowej Näter, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’

Neterowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Näter, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’

Nether - od niemieckiej nazwy osobowej Näter, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’

Netik - od niemieckiej nazwy osobowej Nett, ta od nett ‘czysty’.

Netka - od niemieckiej nazwy osobowej Nett, ta od nett ‘czysty’.

Netke - od niemieckiej nazwy osobowej Nett, ta od nett ‘czysty’.

Netko - od niemieckiej nazwy osobowej Nett, ta od nett ‘czysty’.

Netkowski - od niemieckiej nazwy osobowej Nett, ta od nett ‘czysty’.

Netreba - od nie + trzebić ‘kastrować’.

Netrebenko - od nie + trzebić ‘kastrować’.

Netrebiak - od nie + trzebić ‘kastrować’.

Netrebko - od nie + trzebić ‘kastrować’.

Netta - od niemieckiej nazwy osobowej Nett, ta od nett ‘czysty’.

Netterowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Näter, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’

Nettik - od niemieckiej nazwy osobowej Nett, ta od nett ‘czysty’.

Netto - od niemieckiej nazwy osobowej Nett, ta od nett ‘czysty’.

Nettyn - od niemieckiej nazwy osobowej Nett, ta od nett ‘czysty’.

Netubyć - od wyrażenia nie tu być.

Netyks - od litewskiej nazwy osobowej Netikša.

Netyksza - od litewskiej nazwy osobowej Netikša.

Netz - od niemieckiej nazwy osobowej Netz, ta od germańskich imion złożonych na Nad-.

Netza - od niemieckiej nazwy osobowej Netz, ta od germańskich imion złożonych na Nad-.

Netzel - od niemieckiej nazwy osobowej Netz, ta od germańskich imion złożonych na Nad-.

Netzelmann - od niemieckiej nazwy osobowej Netz, ta od germańskich imion złożonych na Nad-.

Netzke - od niemieckiej nazwy osobowej Netz, ta od germańskich imion złożonych na Nad-.

Netzlaf - od imienia złozonego Niecław, to od Miecisław.

Netzlaff - od imienia złozonego Niecław, to od Miecisław.

Netzlaw - od imienia złozonego Niecław, to od Miecisław.

Neu - od niemieckich nazw osobowych Neu, Ney-, te od neu ‘nowy’.

Neubaer - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Neubałer - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Neubart - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Neubarth - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Neubauer - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Neubaur - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Neuber - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Neuberg - od niemieckich nazw osobowych Neuberg, Neuburg, Neuberger, te od nazwy miejscowej Neuberg.

Neuberger - od niemieckich nazw osobowych Neuberg, Neuburg, Neuberger, te od nazwy miejscowej Neuberg.

Neubert - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Neuberth - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Neubeuer - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Neuburger - od niemieckich nazw osobowych Neuberg, Neuburg, Neuberger, te od nazwy miejscowej Neuberg.

Neudecker - 1461 od niemieckiej nazwy osobowej Neudeck, ta od nazwy miejscowej Neudeck.

Neudek - od niemieckiej nazwy osobowej Neudeck, ta od nazwy miejscowej Neudeck.

Neudeker - od niemieckiej nazwy osobowej Neudeck, ta od nazwy miejscowej Neudeck.

Neudenberger - od niemieckich nazw osobowych Neuberg, Neuburg, Neuberger, te od nazwy miejscowej Neuberg.

Neuenfeldt - od niemieckiej nazwy osobowej Neufeld, ta od nazwy miejscowej Neufeld.

Neufeld - od niemieckiej nazwy osobowej Neufeld, ta od nazwy miejscowej Neufeld.

Neufeldt - od niemieckiej nazwy osobowej Neufeld, ta od nazwy miejscowej Neufeld.

Neugaeertner - od niemieckiej nazwy osobowej Neugarten, ta od nazwy miejscowej Neugarten.

Neugart - od niemieckiej nazwy osobowej Neugarten, ta od nazwy miejscowej Neugarten.

Neugarten - od niemieckiej nazwy osobowej Neugarten, ta od nazwy miejscowej Neugarten.

Neugartner - od niemieckiej nazwy osobowej Neugarten, ta od nazwy miejscowej Neugarten.

Neugärtner - od niemieckiej nazwy osobowej Neugarten, ta od nazwy miejscowej Neugarten.

Neugebauer - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Neugebaur - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Neugebeuer - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Neugebeuer - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Neugebuer - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Neugertner - od niemieckiej nazwy osobowej Neugarten, ta od nazwy miejscowej Neugarten.

Neukampf - od niemieckiej nazwy osobowej Neukampf, ta od nazwy miejscowej Neukamp.

Neumaier - od niemieckiej nazwy osobowej Neumeier, ta od neu ‘nowy’ + meier ‘dzierżawca, zarządca’.

Neumaister - od niemieckiej nazwy osobowej Neumeister, ta od neu ‘nowy’ + meister ‘mistrz, majster’.

Neumajster - od niemieckiej nazwy osobowej Neumeister, ta od neu ‘nowy’ + meister ‘mistrz, majster’.

Neuman - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Neumann - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Neumanna - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Neumark - od niemieckiej nazwy osobowej Neumark, ta od nazwy miejscowej Neumark lub od wschodniej części Marchii Brandenburskiej zwanej Nowa Marchia.

Neumayer - od niemieckiej nazwy osobowej Neumeier, ta od neu ‘nowy’ + meier ‘dzierżawca, zarządca’.

Neumczyk - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Neumeister - od niemieckiej nazwy osobowej Neumeister, ta od neu ‘nowy’ + meister ‘mistrz, majster’.

Neumen - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Neumenko - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Neumienko - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Neumiler - od niemieckiej nazwy osobowej Neumüller, ta od neu ‘nowy’ + Müller ‘młynarz’.

Neumiller - od niemieckiej nazwy osobowej Neumüller, ta od neu ‘nowy’ + Müller ‘młynarz’.

Neumiuk - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Neumow - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Neumowicz - od imienia Naum, używanego w Kościele prawosławnym, to od hebrajskiego Nahüm ‘uciszający’.

Neumueler - od niemieckiej nazwy osobowej Neumüller, ta od neu ‘nowy’ + Müller ‘młynarz’.

Neumueller - od niemieckiej nazwy osobowej Neumüller, ta od neu ‘nowy’ + Müller ‘młynarz’.

Neumüeller - od niemieckiej nazwy osobowej Neumüller, ta od neu ‘nowy’ + Müller ‘młynarz’.

Neumüler - od niemieckiej nazwy osobowej Neumüller, ta od neu ‘nowy’ + Müller ‘młynarz’.

Neumuller - od niemieckiej nazwy osobowej Neumüller, ta od neu ‘nowy’ + Müller ‘młynarz’.

Neumüller - od niemieckiej nazwy osobowej Neumüller, ta od neu ‘nowy’ + Müller ‘młynarz’.

Neumyler - od niemieckiej nazwy osobowej Neumüller, ta od neu ‘nowy’ + Müller ‘młynarz’.

Neuno - od niemieckich nazw osobowych Neun, Neuner, te od Neuneler (neu + Neler ‘krawiec, kuśnierz’ od Neuner ‘członek komisji składającej się z dziewięciu osób’.

Neuser - od niemieckiej nazwy osobowej Neiser, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neiser, neißer ‘ciemiężca, prześladowca, człowiek nienawistny’; od niemieckich nazw osobowych Neuser, Neußer, te od nazwy miejscowej Neuss.

Neusser - od niemieckiej nazwy osobowej Neiser, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neiser, neißer ‘ciemiężca, prześladowca, człowiek nienawistny’.

Neuwald - od niemieckiej nazwy osobowej Neuwald, ta od nazw miejscowych Neuwald, Neuwalde.

Neuwert - od niemieckiej nazwy osobowej Neuwirt, ta od neu + Wirt ‘gospodarz’.

Neuwertch - od niemieckiej nazwy osobowej Neuwirt, ta od neu + Wirt ‘gospodarz’.

Neuwerth - od niemieckiej nazwy osobowej Neuwirt, ta od neu + Wirt ‘gospodarz’.

Neuwirt - od niemieckiej nazwy osobowej Neuwirt, ta od neu + Wirt ‘gospodarz’.

Neuwirth - od niemieckiej nazwy osobowej Neuwirt, ta od neu + Wirt ‘gospodarz’.

New - od niemieckich nazw osobowych Neu, Ney-, te od neu ‘nowy’.

Newada - od nie wadzić ‘nie przeszkadzać; nie kłócić się’.

Newald - od niemieckiej nazwy osobowej Neuwald, ta od nazw miejscowych Neuwald, Neuwalde.

Newe - od niemieckich nazw osobowych Neu, Ney-, te od neu ‘nowy’.

Neweczerzal - od nie + wieczerzać ‘jeść wieczerzę’.

Newed - od niewiada ‘wyrodek, odmieniec’, od nie wiedzieć.

Newel - od niemieckiej nazwy osobowej Nevel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nevel, neffel ‘chmura’.

Newelicz - od niemieckiej nazwy osobowej Nevel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nevel, neffel ‘chmura’.

Newell - od niemieckiej nazwy osobowej Nevel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nevel, neffel ‘chmura’.

Newelski - od niemieckiej nazwy osobowej Nevel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nevel, neffel ‘chmura’.

Neweluk - od niemieckiej nazwy osobowej Nevel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nevel, neffel ‘chmura’.

Neweła - od niemieckiej nazwy osobowej Nevel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nevel, neffel ‘chmura’.

Newes - od nie + wieś.

Newestiuk - od niewieściuch ‘człowiek zniewieściały’.

Neweś - od nie + wieś.

Newman - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Newmann - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Newrzela - od gwarowego niewrzały ‘krzykacz, osoba wywołująca wrzawę’, od wrzeć.

Newrzella - od gwarowego niewrzały ‘krzykacz, osoba wywołująca wrzawę’, od wrzeć.

Newrzeła - od gwarowego niewrzały ‘krzykacz, osoba wywołująca wrzawę’, od wrzeć.

Newy - (Śl) od niemieckich nazw osobowych Neu, Ney-, te od neu ‘nowy’.

Ney - 1729 od niemieckich nazw osobowych Neu, Ney-, te od neu ‘nowy’.

Neybar - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Neybauer - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Neyda - od najdować ‘znajdować’, najda ‘znajda’.

Neydak - od niemieckiej nazwy osobowej Neudeck, ta od nazwy miejscowej Neudeck.

Neydek - od niemieckiej nazwy osobowej Neudeck, ta od nazwy miejscowej Neudeck

Neyder - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Neyderek - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Neydkowski - od niemieckiej nazwy osobowej Neudeck, ta od nazwy miejscowej Neudeck.

Neydor - od niemieckiej nazwy osobowej Neider, ta od nazw miejscowych Neida, Neiden.

Neyfeld - od niemieckiej nazwy osobowej Neufeld, ta od nazwy miejscowej Neufeld.

Neyman - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Neymann - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Neymark - od niemieckiej nazwy osobowej Neumark, ta od nazwy miejscowej Neumark lub od wschodniej części Marchii Brandenburskiej zwanej Nowa Marchia.

Nezgoda - od niezgoda ‘brak jedności’.

Nezlaff - od imienia złozonego Niecław, to od Miecisław.

Neznal - od nie znać.

Nęcak - od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nęcek - od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nęciak - od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nęciński - od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nęcka - 1800 od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nęckarski - od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nęcki - od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nęckiewicz - od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nęckowski - od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nęczkowski - od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nęczyński - od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nędz - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędza - 1557 od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędza-Chotarski - złożenia brak; Nędza 1557 od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić; Chotarski od słowackiego hotar, węgierskiego hotár ‘granica’.

Nędzak - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędza-Kubiniec - złożenia brak; Nędza 1557 od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić; Kubiniec od imienia Jakub, notowanego w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego Jaaqob ‘niech Bóg strzeże’.

Nędzarek - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędzarski - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędza-Sikoniowski - złożenia brak; Nędza 1557 od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić; Sikoniowski od sikać ‘lać cienkim strumieniem; oddawać mocz’.

Nędzewicz - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędzewski - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędzi - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędzia - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędziak - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędzicha - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędziewicz - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędzik - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędziński - 1620 od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędziołek - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędziora - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędziusiak - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędzka - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędzki - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędzkiewicz - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędzkowski - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędzna - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędzny - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędzołek - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędzołowski - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędzowicz - 1577 od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędzowski - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędzuła - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędzusiak - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędzyk - 1621 od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędzyński - 1621 od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędzysiak - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nędźca - 1392 od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nęk - od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nękal - od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nękała - od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nękanowicz - od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nękawski - od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nękowicz - 1463 od nękać ‘męczyć, napastować, popędzać’.

Nęndza - od nędza ‘bieda, ubóstwo’, od staropolskiego nędzić.

Nęta - od gwarowego nęta ‘ponęta, przynęta’.

Nętarz - od gwarowego nęta ‘ponęta, przynęta’.

Niadziałkowski - od nazwy miejscowej Niedziałki (ciechanowskie, gmina Kuczbork-Osada).

Niałczak - od miałki ‘sypki, drobny’, od staropolskiego miały ‘płytki, niegłęboki’.

Niałek - 1397 od miałki ‘sypki, drobny’, od staropolskiego miały ‘płytki, niegłęboki’.

Nianko - od niańka ‘opiekunka do dzieci’.

Niańka - 1442 od niańka ‘opiekunka do dzieci’.

Niańko - od niańka ‘opiekunka do dzieci’.

Niańkowski - od niańka ‘opiekunka do dzieci’.

Niarychła - od nierychły ‘nieprędki, spóźniony’.

Niasiłowski - od nazwy miejscowej Niesiołowice (gdańskie, gmina Stężyca).

Nibudek - od nie budzić.

Niburski - od nazwy miejscowej Nieborzyn (kilka wsi), Nieborów (skierniewickie, gmina Nieborów).

Nic - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nica - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicak - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nical - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, dołaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicał - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).; lub od niecały.

Nicałak - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203); lub od niecały.

Nicałek - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203); lub od niecały.

Nicałkiewicz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203); lub od niecały.

Nice - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicefer - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nicefer - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nicefor - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nicek - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicel - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicer - od niemieckiej nazwy osobowej Nitzer.

Nicerski - od niemieckiej nazwy osobowej Nitzer.

Nicewicz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicgorski - od nazwy miejscowej Nidzgora (ciechanowskie, gmina Kuczbork-Osada).

Nicgórski - od nazwy miejscowej Nidzgora (ciechanowskie, gmina Kuczbork-Osada).

Nich - 1394 od imion na Ni-, typu Nikołaj, Nikodem.

Nicha - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Nikodem.

Nichajczuk - od niechać ‘dopuszczać, pozwalać’.

Nichajczyk - od niechać ‘dopuszczać, pozwalać’.

Nichajewicz - od niechać ‘dopuszczać, pozwalać’.

Nichajonek - od niechać ‘dopuszczać, pozwalać’.

Nichal - od imienia Michał. Imię biblijne, od hebrajskiego mika’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Nichalak - od imienia Michał. Imię biblijne, od hebrajskiego mika’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Nichalczyk - od imienia Michał. Imię biblijne, od hebrajskiego mika’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Nichalik - od imienia Michał. Imię biblijne, od hebrajskiego mika’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Nichciał - od nie chcieć.

Nichczyński - od nie chcieć.

Nichel - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, dołaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nichno - 1490 od imion na Ni-, typu Nikołaj, Nikodem.

Nichura - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Nikodem.

Nichwiej - od nie chwiać, dawniej też chwiejać.

Nichwiejczyk - od nie chwiać, dawniej też chwiejać.

Nicia - od nić.

Niciak - od nić.

Niciarz - od nić.

Niciecki - od nazwy miejscowej Nieciecz, Nieciecza (kilka wsi).

Niciej - od staropolskiego nieć ‘bratanek, siostrzeniec’ lub od niecić ‘rozpalać’.

Nicieja - od staropolskiego nieć ‘bratanek, siostrzeniec’ lub od niecić ‘rozpalać’.

Niciejewski - od staropolskiego nieć ‘bratanek, siostrzeniec’ lub od niecić ‘rozpalać’.

Niciejski - od staropolskiego nieć ‘bratanek, siostrzeniec’ lub od niecić ‘rozpalać’.

Nicielnik - od nić.

Niciewicz - od nić.

Niciewicz - od nić.

Niciewski - od nić.

Niciforug - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niciforuk - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nicifur - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nicijewski - od staropolskiego nieć ‘bratanek, siostrzeniec’ lub od niecić ‘rozpalać’.

Nicikowski - od nić.

Niciński - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niciok - od nić.

Nicioł - od nić.

Niciołek - od nić.

Niciowski - od nić.

Niciperowicz - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nicipior - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niciporowicz - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niciporski - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niciporuk - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niciporzewski - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niciszewski - od nazwy miejscowej Nieciszewo (bydgoskie, gmina Pruszcz).

Nick - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nickarz - od niecka ‘płaskie naczynie drewniane’.

Nicke - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nickel - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nickelmann - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicki - 1320 od nazwy miejscowej Nick (ciechanowskie, gmina Lidzbark).

Nicki - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nickie - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nickiel - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nickiewicz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nickl - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicklas - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicklisch - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicko - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nickowski - od nazwy miejscowej Nick (ciechanowskie, gmina Lidzbark).

Nickus - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nickusch - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicman - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicodeme - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nicol - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicola - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicolai - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicolaos - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicolaou - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicolas - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicolaus - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicoll - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicolo - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicoła - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicołek - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicoń - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicor - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nicora - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nicorek - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nicos - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicoś - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicota - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicotius - 1678 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj

Nicowicz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicowski - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niców - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicpan - od nicpoń ‘człowiek mało wartościowy’.

Nicpań - od nicpoń ‘człowiek mało wartościowy’.

Nicpon - od nicpoń ‘człowiek mało wartościowy’.

Nicponi - 1641 od nicpoń ‘człowiek mało wartościowy’.

Nicponia, ż. - 1669 od nicpoń ‘człowiek mało wartościowy’.

Nicponim - 1612 od nicpoń ‘człowiek mało wartościowy’; = nic po nim.

Nicponka, ż. - 1651 od nicpoń ‘człowiek mało wartościowy’.

Nicpoń - 1615 od nicpoń ‘człowiek mało wartościowy’.

Nicpoński - od nicpoń ‘człowiek mało wartościowy’.

Nicyfer - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nicyfor - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nicyporuk - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nicz - 1372 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niczaj - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niczajew - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niczajew-Dąbrowski - złożenia brak; Niczajew od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203). Dąbrowski 1386 od nazwy miejscowej Dąbrowa lub Dabrówka.

Niczajewski - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niczak - 1421 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nicze - 1366 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niczejewski - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niczek - 1374 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niczel - 1308 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niczeporuk - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niczewicz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niczewski - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niczgórski - 1552 od nazwy miejscowej Nidzgora (ciechanowskie, gmina Kuczbork-Osada).

Nicziporowicz - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nicziporuk - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niczka - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niczke - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niczkie - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niczkiewicz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niczko - 1330 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niczkowiak - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niczkowic - 1494 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niczkowski - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niczman - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niczmann - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niczo - 1411 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niczowicz - 1493 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niczowski - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niczpan - od nicpoń ‘człowiek mało wartościowy’.

Niczpor - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niczporenko - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niczporuk - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niczporzyński - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niczuk - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niczuporuk - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niczy - od niczyj ‘do nikogo nie należący’’.

Niczyj - od niczyj ‘do nikogo nie należący’’.

Niczyk - 1325-30 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niczyński - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niczyperowicz - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niczypor - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niczyporak - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niczyporczyk - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niczyporek - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niczyporenko - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niczyporny - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niczyporowicz - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niczyporowski - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niczyporski - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niczyporuk - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niczyporuk-Szyło - złożenia brak; Niczyporuk od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich; Szyło od szyć, szyło na Kresach Wschodnich ‘szydło’.

Niczypór - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niczypurowicz - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nić - od nić.

Nićgórski - od nazwy miejscowej Nidzgora (ciechanowskie, gmina Kuczbork-Osada).

Nićka - od nić.

Nid - od gwarowego nida, nid ‘nawoływanie świń’, może też od nazwy rzeki Nida lub od niemieckich nazw osobowych na Nied-.

Nida - od gwarowego nida, nid ‘nawoływanie świń’, może też od nazwy rzeki Nida lub od niemieckich nazw osobowych na Nied-.

Nidecki - 1563 od nazwy miejscowej Nidek (bielskie, gmina Wieprz).

Nidegorski - od nazwy miejscowej Nidzgora (ciechanowskie, gmina Kuczbork-Osada).

Nidek - od gwarowego nida, nid ‘nawoływanie świń’, może też od nazwy rzeki Nida lub od niemieckich nazw osobowych na Nied-.

Nidenka - od gwarowego nida, nid ‘nawoływanie świń’, może też od nazwy rzeki Nida lub od niemieckich nazw osobowych na Nied-.

Nidenko - od gwarowego nida, nid ‘nawoływanie świń’, może też od nazwy rzeki Nida lub od niemieckich nazw osobowych na Nied-.

Nider - od niemieckiej nazwy osobowej Nider, ta od nazwy miejscowej Nied.

Niderek - od niemieckiej nazwy osobowej Nider, ta od nazwy miejscowej Nied.

Niderla - od niemieckiej nazwy osobowej Niederle, ta od wysokoniemieckiego Ni(e)derlein, a to od imienia złożonego Nitheri.

Niderle - od niemieckiej nazwy osobowej Niederle, ta od wysokoniemieckiego Ni(e)derlein, a to od imienia złożonego Nitheri.

Niderlino - 1435 od niemieckiej nazwy osobowej Niederle, ta od wysokoniemieckiego Ni(e)derlein, a to od imienia złożonego Nitheri.

Niderlinowicz - 1435 od niemieckiej– od niemieckiej nazwy osobowej Niederle, ta od wysokoniemieckiego Ni(e)derlein, a to od imienia złożonego Nitheri. nazwy osobowej Nider, ta od nazwy miejscowej Nied.

Niderliński - od niemieckiej– od niemieckiej nazwy osobowej Niederle, ta od wysokoniemieckiego Ni(e)derlein, a to od imienia złożonego Nitheri. nazwy osobowej Nider, ta od nazwy miejscowej Nied.

Nidopytalski - od nie dopytać; od niedopytalski ‘człowiek, o którego nazwisko pytają, a nie chcemy je podać’.

Nidrich - od niemieckich nazw osobowych Niedrich, Niedrih, te od imienia złożonego Nitrihhi.

Nidrych - od niemieckich nazw osobowych Niedrich, Niedrih, te od imienia złożonego Nitrihhi.

Nidryk - od niemieckich nazw osobowych Niedrich, Niedrih, te od imienia złożonego Nitrihhi.

Nidz - od gwarowego nida, nid ‘nawoływanie świń’, może też od nazwy rzeki Nida lub od niemieckich nazw osobowych na Nied-.

Nidzgorski - od nazwy miejscowej Nidzgora (ciechanowskie, gmina Kuczbork-Osada).

Nidzgórski - od nazwy miejscowej Nidzgora (ciechanowskie, gmina Kuczbork-Osada).

Nidziałkowski - od nazwy miejscowej Niedziałki (ciechanowskie, gmina Kuczbork-Osada).

Nidzicki - od nazwy miasta Nidzica (olsztyńskie).

Nidziejko - od nie dziejąc, dziać ‘robić, czynić’.

Nidziuk - od gwarowego nida, nid ‘nawoływanie świń’, może też od nazwy rzeki Nida lub od niemieckich nazw osobowych na Nied-.

Nidzki - od nazwy miejscowej Nick (ciechanowskie, gmina Lidzbark).

Nidzwiecki - od nazw miejscowych typu Niedźwiada, Niedźwiedź (kilka wsi).

Nidzwiecki - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Nidzworski - prawdopodobnie od nie + dworak ‘dworzanin’.

Nidźwiecki - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Nidźwiedzki - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niebala - (Śl) od nie + bać, bał (się).

Niebalski - od nie + bać, bał (się).

Niebał - od nie + bać, bał (się).

Niebała - od nie + bać, bał (się).

Niebałko - od nie + bać, bał (się).

Niebendek - 1638 od imion złożonych typu Będzieciech, Będzimir, też od apelatywu na będ-, np. będę.

Niebert - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Niebeszczuk - od przymiotnika niebieski.

Niebeś - od niebo.

Niebeśniak - od niebo.

Niebiański - od niebo.

Niebielski - od niemieckiej nazwy osobowej Nebel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nëbel ‘mgła, kurzawa,

Niebies - od niebo.

Niebieski - od niebo; od przymiotnika niebieski.

Niebiesniak - od przymiotnika niebieski.

Niebiesny - od niebo; od przymiotnika niebiesny ‘niebieski’.

Niebieszczański - 1500 od nazwy miejscowej Niebieszczany (krośnieńskie, gmina Sanok).

Niebieszczyński - od nazwy miejscowej Niebieszczany (krośnieńskie, gmina Sanok).

Niebieśniak - od przymiotnika niebieski.

Niebisch - od niebo.

Niebisz - od niebo.

Niebiszczański - 1448 od nazwy miejscowej Niebieszczany (krośnieńskie, gmina Sanok).

Niebiszczeński - 1493 od nazwy miejscowej Niebieszczany (krośnieńskie, gmina Sanok).

Niebius - od niebo.

Niebo - od niebo.

Niebodajew - od niebo.

Niebodajow - od niebo.

Nieboga - od nieboga, niebogi ‘biedny, nieszczęśliwy’.

Nieboj - 1684 od nie + bojeć ‘bać się’; niebój ‘śmiałek’.

Niebojad - od niebo.

Niebojewski - od nie + bojeć ‘bać się’; niebój ‘śmiałek’.

Niebopiel - od niebo.

Niebor - 1402 od imienia złożonego Niebor, w pochodnych też od nieborak.

Niebora - 1238 od imienia złożonego Niebor, w pochodnych też od nieborak.

Nieboraczek - od imienia złożonego Niebor, w pochodnych też od nieborak.

Nieborak - od imienia złożonego Niebor, w pochodnych też od nieborak.

Nieboras - od imienia złożonego Niebor, w pochodnych też od nieborak.

Nieborek - od imienia złożonego Niebor, w pochodnych też od nieborak.

Nieborowicz - od imienia złożonego Niebor, w pochodnych też od nieborak.

Nieborowski - 1399 od nazwy miejscowej Nieborów (skierniewickie, gmina Nieborów).

Nieborski - 1473 od nazwy miejscowej Nieborzyn (kilka wsi), Nieborów (skierniewickie, gmina Nieborów).

Nieborza - 1388 od imienia złożonego Niebor, w pochodnych też od nieborak.

Niebowski - od niebo.

Niebożenko - od nieboga, niebogi ‘biedny, nieszczęśliwy’.

Niebożyński - od nieboga, niebogi ‘biedny, nieszczęśliwy’.

Niebój - od nie + bojeć ‘bać się’; niebój ‘śmiałek’.

Niebrat - od nie + brat, też niebrat ‘rodzaj kleszczy rymarskich’.

Niebroj - od nie broić.

Niebroń - (= oj) od nie broić.

Niebrój - od nie broić.

Niebrzegowski - 1447 od nazwy miejscowej Niebrzegów (lubelskie, gmina Puławy).

Niebrzydowski - 1633 od nazwy miejscowej Niebrzydy (łomżyńskie, gmina Wąsocz).

Niebud - 1645 od nie budzić.

Niebuda - od nie budzić.

Niebudek - od nie budzić.

Niebudkowski - od nie budzić.

Niebudziński - od nie budzić.

Niebuhr - od imienia złożonego Niebor, w pochodnych też od nieborak.

Nieburski - od nazwy miejscowej Nieborzyn (kilka wsi), Nieborów (skierniewickie, gmina Nieborów).

Niebus - od niemieckiej nazwy osobowej Nebe, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nebe ‘bratanek, siostrzeniec’.

Niebutkowski - od nie budzić.

Niebylecki - od nazwy miejscowej Niebylec (rzeszowskie, gmina Niebylec).

Niebylicki - od nazwy miejscowej Niebylec (rzeszowskie, gmina Niebylec).

Niebylski - 1601 od niebyły ‘ten, który nie był’.

Niebyła - od niebyły ‘ten, który nie był’.

Niebyłowicz - od niebyły ‘ten, który nie był’.

Niebyłowiec - od niebyły ‘ten, który nie był’.

Niebyłowski - od niebyły ‘ten, który nie był’.

Niebyt - od niebyty ‘ten, który nie był’.

Niebzdział - od nie + bzdzieć ‘pierdzieć’.

Niec - od staropolskiego nieć ‘bratanek, siostrzeniec’ lub od niecić ‘rozpalać’.

Niecak - od staropolskiego nieć ‘bratanek, siostrzeniec’ lub od niecić ‘rozpalać’.

Niecał - od niecały.

Niecała - od niecały.

Niecałek - 1252 od niecały.

Niecefor - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niecewicz - od staropolskiego nieć ‘bratanek, siostrzeniec’ lub od niecić ‘rozpalać’.

Niecgorski - od nazwy miejscowej Nidzgora (ciechanowskie, gmina Kuczbork-Osada).

Niecha - od niechać ‘dopuszczać, pozwalać’.

Niechacz - od niechać ‘dopuszczać, pozwalać’.

Niechaj - od niechać ‘dopuszczać, pozwalać’.

Niechajczuk - od niechać ‘dopuszczać, pozwalać’.

Niechajczyk - od niechać ‘dopuszczać, pozwalać’.

Niechajew - od niechać ‘dopuszczać, pozwalać’.

Niechajewicz - od niechać ‘dopuszczać, pozwalać’.

Niechajewski - od niechać ‘dopuszczać, pozwalać’.

Niechajowicz - od niechać ‘dopuszczać, pozwalać’.

Niechan - od niechać ‘dopuszczać, pozwalać’.

Niechanowski - 1451 od nazwy miejscowej Niechanowo (poznańskie, gmina Niechanowo).

Niechay - od niechać ‘dopuszczać, pozwalać’.

Niechcaj - od nie chcieć.

Niechcał - od nie chcieć.

Niechciaj - od nie chcieć.

Niechciak - od nie chcieć.

Niechcialik - 1617 od nie chcieć.

Niechciał - 1610 od nie chcieć.

Niechciała - od nie chcieć.

Niechciałkowski - od nie chcieć.

Niechciałowska - od nie chcieć.

Niechciej - od nie chcieć.

Niechcielski - od nie chcieć.

Niechciol - od nie chcieć.

Niechcioł - (Śl) od nie chcieć.

Niechczyński - od nie chcieć.

Niechociński - od nie + chot-, ochota lub od Niechoda.

Niechocki - od nie chodzić.

Niechoćko - od nie + chot-, ochota lub od Niechoda.

Niechoda - od nie chodzić.

Niechodza - 1322 od nie chodzić; od niechoda ‘niedołęga’.

Niechodź - od nie chodzić.

Niechotka - 1632 od nie + chot-, ochota lub od Niechoda.

Niechrebecki - od nazwy miejscowej Niehrebka, Nehrebka (przemyskie, gmina Medyka).

Niechwa - od nie chwiać, dawniej też chwiejać.

Niechwaj - od nie chwiać, dawniej też chwiejać.

Niechwedowicz - od imienia Metody, z greckiego Methódios, ze wschodniosłowiańskiego Nefed, to od Mefodij, z polskiego Metody.

Niechwiadowicz - od imienia Metody, z greckiego Methódios, ze wschodniosłowiańskiego Nefed, to od Mefodij, z polskiego Metody.

Niechwiadowski - od imienia Metody, z greckiego Methódios, ze wschodniosłowiańskiego Nefed, to od Mefodij, z polskiego Metody.

Niechwiandowicz - od imienia Metody, z greckiego Methódios, ze wschodniosłowiańskiego Nefed, to od Mefodij, z polskiego Metody.

Niechwidowicz - od imienia Metody, z greckiego Methódios, ze wschodniosłowiańskiego Nefed, to od Mefodij, z polskiego Metody.

Niechwiecki - od imienia Metody, z greckiego Methódios, ze wschodniosłowiańskiego Nefed, to od Mefodij, z polskiego Metody.

Niechwied - 1413 od imienia Metody, z greckiego Methódios, ze wschodniosłowiańskiego Nefed, to od Mefodij, z polskiego Metody.

Niechwiedowicz - od imienia Metody, z greckiego Methódios, ze wschodniosłowiańskiego Nefed, to od Mefodij, z polskiego Metody.

Niechwiedziewicz - od imienia Metody, z greckiego Methódios, ze wschodniosłowiańskiego Nefed, to od Mefodij, z polskiego Metody.

Niechwiej - od nie chwiać, dawniej też chwiejać.

Niechwiejczyk - od nie chwiać, dawniej też chwiejać.

Niechwij - od nie chwiać, dawniej też chwiejać.

Nieciak - od staropolskiego nieć ‘bratanek, siostrzeniec’ lub od niecić ‘rozpalać’.

Nieciakowski - od staropolskiego nieć ‘bratanek, siostrzeniec’ lub od niecić ‘rozpalać’.

Nieciąg - od nie ciągać, od nieciągły ‘luźny, przerywany’, nieciąg ‘roslina ozdobna, nawłoć’.

Niecicki - od nazwy miejscowej Nieciecz, Nieciecza (kilka wsi).

Niecicz - 1405 od staropolskiego nieć ‘bratanek, siostrzeniec’ lub od niecić ‘rozpalać’.

Nieciecki - 1437 od nazwy miejscowej Nieciecz, Nieciecza (kilka wsi).

Niecieja - od staropolskiego nieć ‘bratanek, siostrzeniec’ lub od niecić ‘rozpalać’.

Nieciejewski - od staropolskiego nieć ‘bratanek, siostrzeniec’ lub od niecić ‘rozpalać’.

Nieciejowski - od staropolskiego nieć ‘bratanek, siostrzeniec’ lub od niecić ‘rozpalać’.

Nieciengiewicz - od nie ciągać, od nieciągły ‘luźny, przerywany’, nieciąg ‘roslina ozdobna, nawłoć’.

Niecieński - od staropolskiego nieć ‘bratanek, siostrzeniec’ lub od niecić ‘rozpalać’.

Niecierewicz - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieciór - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieciporowicz - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieciporski - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieciporuk - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Niecipurczyk - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieciszewski - 1497 od nazwy miejscowej Nieciszewo (bydgoskie, gmina Pruszcz).

Niecitaj - od nie czytać.

Nieciuk - od staropolskiego nieć ‘bratanek, siostrzeniec’ lub od niecić ‘rozpalać’.

Niecka - od niecka ‘płaskie naczynie drewniane’.

Nieckara - od niecka ‘płaskie naczynie drewniane’.

Nieckarski - od niecka ‘płaskie naczynie drewniane’.

Nieckarz - 1410 od niecka ‘płaskie naczynie drewniane’; od staropolskiego nieckarz ‘rzemieslnik wyrabiający niecki’.

Nieckasz - od niecka ‘płaskie naczynie drewniane’.

Nieckaś - od niecka ‘płaskie naczynie drewniane’.

Nieckerz - od niecka ‘płaskie naczynie drewniane’.

Niecko - od niecka ‘płaskie naczynie drewniane’.

Nieckosiński - od niecka ‘płaskie naczynie drewniane’.

Nieckoś - 1626 od niecka ‘płaskie naczynie drewniane’.

Nieckowski - od niecka ‘płaskie naczynie drewniane’.

Nieckula - od niecka ‘płaskie naczynie drewniane’.

Nieckuła - od niecka ‘płaskie naczynie drewniane’.

Nieclaw - od imienia złozonego Niecław, to od Miecisław.

Niecław - od imienia złozonego Niecław, to od Miecisław.

Niecławski - od imienia złozonego Niecław, to od Miecisław.

Niecman - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niecowicz - od staropolskiego nieć ‘bratanek, siostrzeniec’ lub od niecić ‘rozpalać’.

Niecpoń - od nicpoń ‘człowiek mało wartościowy’.

Niecwieja - od gwarowego niećwieja ‘niedołęga’.

Niecz - od niemieckich nazw osobowych Nietsche, Nitsche, te od imienia Nicolaus.

Nieczaj - od nie czaić się, nieczaj ‘roślina ozdobna, nawłoć pospolita’.

Nieczaja - od nie czaić się, nieczaj ‘roślina ozdobna, nawłoć pospolita’.

Nieczajew - od nie czaić się, nieczaj ‘roślina ozdobna, nawłoć pospolita’.

Nieczajewicz - 1565 od nie czaić się, nieczaj ‘roślina ozdobna, nawłoć pospolita’.

Nieczajewski - od nie czaić się, nieczaj ‘roślina ozdobna, nawłoć pospolita’.

Nieczajnicki - od nie czaić się, nieczaj ‘roślina ozdobna, nawłoć pospolita’.

Nieczak - od niemieckich nazw osobowych Nietsche, Nitsche, te od imienia Nicolaus.

Nieczas - od nie czas ‘brak czasu’.

Nieczay - od nie czaić się, nieczaj ‘roślina ozdobna, nawłoć pospolita’.

Nieczej - od nie czaić się, nieczaj ‘roślina ozdobna, nawłoć pospolita’.

Nieczejewski - od nie czaić się, nieczaj ‘roślina ozdobna, nawłoć pospolita’.

Nieczepa - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczeparowicz - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczeperowicz - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczeporenko - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczeporowski - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczeporuk - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczepurowski - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczesna - od nie czas ‘brak czasu’.

Nieczesny - od nie czas ‘brak czasu’; od nieczesny ‘przedwczesny’.

Nieczewski - od niemieckich nazw osobowych Nietsche, Nitsche, te od imienia Nicolaus.

Nieczit - od nie czytać.

Nieczkowski - 1596 od nazwy miejscowej Nieczkowo dziś Nieckowo (łomżyńskie, gmina Szczuczyn).

Nieczman - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nieczporak - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczporek - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczporowski - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczporuk - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczpór - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczuic - 1394 od nie czuć, nieczujnie.

Nieczuj - 1391 od nie czuć, nieczujnie.

Nieczuja - 1394 od nie czuć, nieczujnie.

Nieczuja-Chłopicki - złożenia brak; Nieczuja 1394 od nie czuć, nieczujnie; Chłopicki 1468 od nazwy miejscowej Chłopice (przemyskie, gmina Chłopice).

Nieczuja-Urbański - złożenia brak; Nieczuja 1394 od nie czuć, nieczujnie; Urbański 1634 od nazwy miejscowej Urbanice (sieradzkie, gmina Wieluń).

Nieczuk - od niemieckich nazw osobowych Nietsche, Nitsche, te od imienia Nicolaus.

Nieczuła - 1447 od nie czuć, nieczujnie; nieczuły.

Nieczyk - od niemieckich nazw osobowych Nietsche, Nitsche, te od imienia Nicolaus.

Nieczykowski - od niemieckich nazw osobowych Nietsche, Nitsche, te od imienia Nicolaus.

Nieczyper - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczyperowicz - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczypior - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczyponik - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczypor - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczyporczuk - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczyporczyk - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczyporek - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczyporenko - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczyporowicz - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczyporowski - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczyporski - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczyport - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczyporuk - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczypowicz - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczypowski - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczypór - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczypurenko - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nieczysta - od nieczysty ‘brudny; bezwstydny; diabeł’.

Nieczysty - od nieczysty ‘brudny; bezwstydny; diabeł’.

Nieczyszczak - od nieczysty ‘brudny; bezwstydny; diabeł’.

Nieczyszczeniec - od nieczysty ‘brudny; bezwstydny; diabeł’.

Nieczyściak - od nieczysty ‘brudny; bezwstydny; diabeł’.

Nieczyt - od nie czytać.

Nieczytaiłow - od nie czytać.

Nieczytaiłów - od nie czytać.

Nieczytaj - od nie czytać.

Nieczytajło - od nie czytać.

Nieczytajłow - od nie czytać.

Nieczytajów - od nie czytać.

Nieczytaluk - od nie czytać.

Nieć - 1396 od staropolskiego nieć ‘bratanek, siostrzeniec’ lub od niecić ‘rozpalać’.

Niećka - od staropolskiego nieć ‘bratanek, siostrzeniec’ lub od niecić ‘rozpalać’.

Niećko - 1265 od staropolskiego nieć ‘bratanek, siostrzeniec’ lub od niecić ‘rozpalać’.

Niećkowiak - od staropolskiego nieć ‘bratanek, siostrzeniec’ lub od niecić ‘rozpalać’.

Niećkowicz - 1485 od staropolskiego nieć ‘bratanek, siostrzeniec’ lub od niecić ‘rozpalać’.

Niećkowski - od staropolskiego nieć ‘bratanek, siostrzeniec’ lub od niecić ‘rozpalać’.

Niećwieja - od gwarowego niećwieja ‘niedołęga’.

Niedajadło - od nie dojadać, niedojad ‘niedogryzek’.

Niedajchleb - od wyrażenia nie daj chleba.

Niedamowski - 1526 od nazwy miejscowej Niedamowo (gdańskie, gmina Kościerzyna).

Niedbaj - od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Niedbajlik - od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Niedbajluk - od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Niedbajło - od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Niedbak - od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Niedbal - od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Niedbala - od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Niedbalec - od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać lub od niedbalec.

Niedbalik - od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Niedbalka - od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Niedballa - od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Niedbalski - 1766 od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Niedbaluk - od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Niedbał - 1534 od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Niedbała - 1488 od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Niedbałek - 1562 od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Niedbałka - 1694 od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Niedbałko - od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Niedbało - 1534 od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Niedbałowicz - 1651 od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Niedbałowski - od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Niedbały - 1459 od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Niedban - od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Nieder - od niemieckiej nazwy osobowej Nider, ta od nazwy miejscowej Nied.

Niederek - od niemieckiej nazwy osobowej Nider, ta od nazwy miejscowej Nied.

Niederle - od niemieckiej– od niemieckiej nazwy osobowej Niederle, ta od wysokoniemieckiego Ni(e)derlein, a to od imienia złożonego Nitheri. nazwy osobowej Nider, ta od nazwy miejscowej Nied.

Niederliński - od niemieckiej– od niemieckiej nazwy osobowej Niederle, ta od wysokoniemieckiego Ni(e)derlein, a to od imienia złożonego Nitheri. nazwy osobowej Nider, ta od nazwy miejscowej Nied.

Niederzec - (Śl) od niemieckiej nazwy osobowej Nider, ta od nazwy miejscowej Nied.

Niederzetz - (Śl) od niemieckiej nazwy osobowej Nider, ta od nazwy miejscowej Nied.

Niediejko - od nie dziejąc, dziać ‘robić, czynić’.

Niediela - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedobieżało - 1480 od nie dobieżeć, bieżeć.

Niedobijczuk - od niedobity ‘zraniony, niedorżnięty’.

Niedobit - od niedobity ‘zraniony, niedorżnięty’.

Niedobitek - od niedobity ‘zraniony, niedorżnięty’; od niedobitek.

Niedobka - 1265 od niedoba ‘niedola, niedojrzałość’.

Niedoborek - od niedobór ‘wygłodzenie; brak’.

Niedoborski - od niedobór ‘wygłodzenie; brak’.

Niedobra - od niedobór ‘wygłodzenie; brak’.

Niedobyt - od niedobity ‘zraniony, niedorżnięty’ lub od niedobyty ‘niezdobyty’.

Niedochoda - od niedochód ‘brak, deficyt’, nie dochodzić.

Niedochodowicz - od niedochód ‘brak, deficyt’, nie dochodzić.

Niedochowicz - od niedochód ‘brak, deficyt’, nie dochodzić.

Niedochód - od niedochód ‘brak, deficyt’, nie dochodzić.

Niedogoda - od niedogoda ‘niewygoda; niedomaganie’, nie dogodzić.

Niedojad - od nie dojadać, niedojad ‘niedogryzek’.

Niedojadko - od nie dojadać, niedojad ‘niedogryzek’.

Niedojadlik - 1655 od nie dojadać, niedojad ‘niedogryzek’.

Niedojadł - 1608 od nie dojadać, niedojad ‘niedogryzek’.

Niedojadło - od nie dojadać, niedojad ‘niedogryzek’.

Niedola - od niedola ‘nieszczęście, zły los’.

Niedolak - od niedola ‘nieszczęście, zły los’.

Niedolewski - od niedola ‘nieszczęście, zły los’.

Niedoleżało - 1480 od nie doleżeć.

Niedołęga - od niedołęga ‘człowiek niesprawny, kaleka’.

Niedoma - 1265 od niedochód ‘brak, deficyt’, nie dochodzić.

Niedomagała - od nie domagać ‘chorować’.

Niedomysł - od nie domyślić (się), niedomyślny.

Niedopad - od niedopad ‘człowiek ruchliwy a niezręczny, latawiec, czart’.

Niedopieł - 1569 od nie dopić.

Niedopil - od nie dopić.

Niedopił - 1471 od nie dopić.

Niedopytalski - od nie dopytać; od niedopytalski ‘człowiek, o którego nazwisko pytają, a nie chcemy je podać’.

Niedopytała - od nie dopytać.

Niedopytałka - od nie dopytać.

Niedopytany - od nie dopytać.

Niedorost - 1396 od nie dorosnąć, niedorosły.

Niedorostaj - 1496 od nie dorosnąć, niedorosły.

Niedorostły - 1413 od nie dorosnąć, niedorosły.

Niedorys - zapewne od starszego Niedożyr, to od żyr ‘pokarm’, od żreć ‘jeść’.

Niedoryś - zapewne od starszego Niedożyr, to od żyr ‘pokarm’, od żreć ‘jeść’.

Niedoryz - zapewne od starszego Niedożyr, to od żyr ‘pokarm’, od żreć ‘jeść’.

Niedospał - od nie dospać, niedośpiał ‘roślina’, niedośpiały ‘niedojrzały’.

Niedospała - od nie dospać, niedośpiał ‘roślina’, niedośpiały ‘niedojrzały’.

Niedospiał - od nie dospać, niedośpiał ‘roślina’, niedośpiały ‘niedojrzały’.

Niedospioł - od nie dospać, niedośpiał ‘roślina’, niedośpiały ‘niedojrzały’.

Niedostakiewicz - od niedostatek ‘ubóstwo, bieda, brak czegoś’.

Niedostało - 1679 od niedostały ‘niedojrzały’.

Niedostatek - od niedostatek ‘ubóstwo, bieda, brak czegoś’.

Niedostatkiewicz - od niedostatek ‘ubóstwo, bieda, brak czegoś’.

Niedoszczuk - od niedostatek ‘ubóstwo, bieda, brak czegoś’.

Niedośmiał - od nie dośmiać się ‘nie odważyć się’, od nieśmiałek.

Niedośmiałek - od nie dośmiać się ‘nie odważyć się’, od nieśmiałek.

Niedośpał - od nie dospać, niedośpiał ‘roślina’, niedośpiały ‘niedojrzały’.

Niedośpiak - od nie dospać, niedośpiał ‘roślina’, niedośpiały ‘niedojrzały’.

Niedośpialak - 1661 od nie dospać, niedośpiał ‘roślina’, niedośpiały ‘niedojrzały’.

Niedośpialik - 1620 od nie dospać, niedośpiał ‘roślina’, niedośpiały ‘niedojrzały’.

Niedośpiał - 1643 od nie dospać, niedośpiał ‘roślina’, niedośpiały ‘niedojrzały’.

Niedośpiałek - 1438 od nie dospać, niedośpiał ‘roślina’, niedośpiały ‘niedojrzały’.

Niedośpielak - od nie dospać, niedośpiał ‘roślina’, niedośpiały ‘niedojrzały’.

Niedośpielski - 1472 od nazwy miejscowej Niedospielin (piotrkowskie, gmina Wielgomłyny).

Niedośpieł - od nie dospać, niedośpiał ‘roślina’, niedośpiały ‘niedojrzały’.

Niedośpioł - (Śl) od nie dospać, niedośpiał ‘roślina’, niedośpiały ‘niedojrzały’.

Niedowierciał - od nie dowiercieć, dowierca ‘wierzyciel’.

Niedowrzał - 1535 od niedowrzały ‘niedowarzony’.

Niedum - od nieduma ‘brak dumy’.

Niedumny - od nieduma ‘brak dumy’, od niedumny.

Niedumow - od nieduma ‘brak dumy’.

Niedurna - od nie + durny.

Niedurny - od nie + durny.

Niedurzak - od nie + durny.

Nieduzak - od nieduży ‘mały’.

Nieduziak - od nieduży ‘mały’.

Nieduzy - od nieduży ‘mały’.

Nieduża - od nieduży ‘mały’.

Niedużak - od nieduży ‘mały’.

Niedużok - od nieduży ‘mały’.

Nieduży - od nieduży ‘mały’.

Niedwidek - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedworak - od nie + dworak ‘dworzanin’.

Niedworek - od nie + dworak ‘dworzanin’.

Niedworok - (Śl) od nie + dworak ‘dworzanin’.

Niedworuk - od nie + dworak ‘dworzanin’.

Niedworzok - od nie + dworak ‘dworzanin’.

Niedzałek - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzałka - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzałkowski - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzela - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzelski - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzgorski - od nazwy miejscowej Nidzgora (ciechanowskie, gmina Kuczbork-Osada).

Niedziala - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzialek - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzialkowski - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedział - 1430 od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedziałarz - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedziałek - 1273 od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedziałka, m. - 1386 od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić lub od niedział ‘gospodarstwo drobnoszlacheckie niepodzielone pomiędzy ojca a synów’.

Niedziałko - 1376 od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić lub od niedział ‘gospodarstwo drobnoszlacheckie niepodzielone pomiędzy ojca a synów’.

Niedziałkowicz - 1437 od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić lub od niedział ‘gospodarstwo drobnoszlacheckie niepodzielone pomiędzy ojca a synów’.

Niedziałkowski - 1522 od nazwy miejscowej Niedziałki (ciechanowskie, gmina Kuczbork-Osada).

Niedziałkowski - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić lub od niedział ‘gospodarstwo drobnoszlacheckie niepodzielone pomiędzy ojca a synów’.

Niedziałowski - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić lub od niedział ‘gospodarstwo drobnoszlacheckie niepodzielone pomiędzy ojca a synów’.

Niedzicki - od nazwy miejscowej Niedzica (nowosądeckie, gmian Łapsze Niżne).

Niedzieca - 1554 od nazwy miejscowej Niedzica (nowosądeckie, gmian Łapsze Niżne).

Niedziecki - 1627 od nazwy miejscowej Niedzica (nowosądeckie, gmian Łapsze Niżne).

Niedziejewski - od nie dziejąc, dziać ‘robić, czynić’.

Niedziejko - od nie dziejąc, dziać ‘robić, czynić’.

Niedziejo - od nie dziejąc, dziać ‘robić, czynić’.

Niedziejski - od nie dziejąc, dziać ‘robić, czynić’.

Niedziel - 1321 od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedziela - 1453 od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić; od niedziela.

Niedzielak - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzielak-Niedzielski - złożenia brak; Niedzielak od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić; Niedzielski 1470 od nazwy miejscowej Niedzieliska (tarnowskie, gmina Szczurowa).

Niedzielan - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzielarz - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzielczyk - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzielec - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzielenko - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzielewski - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzielic - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzielin - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzielina - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzielisz - 1207 od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzieliszewic - 1424 od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzielka - 1570 od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzielko - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedziella - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzielna - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzielnicki - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzielny - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzielon - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzielski - 1470 od nazwy miejscowej Niedzieliska (tarnowskie, gmina Szczurowa).

Niedzieluk - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzieła - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedziełka - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedziełkowski - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedziełowski - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzień - od nie + dzień.

Niedzila - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzilak - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedziłko - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedziłkowski - od nazwy miejscowej Niedziałki (ciechanowskie, gmina Kuczbork-Osada).

Niedzioł - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedziołek - 1655 od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedziołka - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedziołko - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedziółek - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedziółka - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedziółka-Gałązka - złożenia brak; Niedziółka od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić; Gałązka 1392 od gałązka.

Niedziółko - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedziółkowski - od nazwy miejscowej Niedziałki (ciechanowskie, gmina Kuczbork-Osada).

Niedziółkowski - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzióło - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedziułka - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedziułko - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedziwiadek - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedziwiecki - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedziwiedzki - od nazw miejscowych typu Niedźwiada, Niedźwiedź (kilka wsi).

Niedziwiedzki - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedziwiedź - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedzolka - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzółka - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzółko - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzułka - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niedzwedz - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedzwetzka - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedzwiada - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedzwiadek - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedzwicki - od nazw miejscowych typu Niedźwiada, Niedźwiedź (kilka wsi).

Niedzwicki - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedzwiec - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedzwiecki - od nazw miejscowych typu Niedźwiada, Niedźwiedź (kilka wsi).

Niedzwiecki - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedzwiediew - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedzwiedowicz - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedzwiedski - od nazw miejscowych typu Niedźwiada, Niedźwiedź (kilka wsi).

Niedzwiedski - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedzwiedz - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedzwiedzicki - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedzwiedziew - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedzwiedzik - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedzwiedziński - od nazwy miejscowej Niedźwiedziny (poznańskie, gmina Skoki).

Niedzwiedziński - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedzwiedziuk - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedzwiedzki - od nazw miejscowych typu Niedźwiada, Niedźwiedź (kilka wsi).

Niedzwiedzki - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedzwiedź - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedźwiadek - 1491 od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź; od niedźwiadek.

Niedźwiadek-Sanecki - złożenia brak; Niedźwiadek 1491 od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź; od niedźwiade; Sanecki od nazwy miejscowej Sanka (krakowskie, gmina Krzeszowice), Sanki

Niedźwiałowski - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedźwicki - od nazw miejscowych typu Niedźwiada, Niedźwiedź (kilka wsi).

Niedźwicki - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedźwiec - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedźwiecki - 1565 od nazw miejscowych typu Niedźwiada, Niedźwiedź (kilka wsi).

Niedźwiecki - od nazw miejscowych typu Niedźwiada, Niedźwiedź (kilka wsi).

Niedźwiecki - od nazw miejscowych typu Niedźwiada, Niedźwiedź (kilka wsi).

Niedźwiecki - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedźwieć - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedźwiedski - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedźwiedz - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedźwiedziak - 1674 od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedźwiedzic - 1571 od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedźwiedziew - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedźwiedzik - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedźwiedziński - od nazwy miejscowej Niedźwiedziny (poznańskie, gmina Skoki).

Niedźwiedziński - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedźwiedziowicz - 1560 od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedźwiedziuk - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedźwiedzki - od nazw miejscowych typu Niedźwiada, Niedźwiedź (kilka wsi).

Niedźwiedzki - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedźwiedź - 1397 od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedźwiedźki - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedźwieński - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niedźwieruk - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Niefied - 1445 od imienia Metody, z greckiego Methódios, ze wschodniosłowiańskiego Nefed, to od Mefodij, z polskiego Metody.

Niefiedor - od imienia Metody, z greckiego Methódios, ze wschodniosłowiańskiego Nefed, to od Mefodij, z polskiego Metody.

Niefiedow - od imienia Metody, z greckiego Methódios, ze wschodniosłowiańskiego Nefed, to od Mefodij, z polskiego Metody.

Niefiedowicz - od imienia Metody, z greckiego Methódios, ze wschodniosłowiańskiego Nefed, to od Mefodij, z polskiego Metody.

Niefiedowski - od imienia Metody, z greckiego Methódios, ze wschodniosłowiańskiego Nefed, to od Mefodij, z polskiego Metody.

Niefiej - od imienia Metody, z greckiego Methódios, ze wschodniosłowiańskiego Nefed, to od Mefodij, z polskiego Metody.

Niega - 1475 od imion złożonych typu Niegosław lub od staropolskiego niega ‘rozkosz’.

Niegan - 1125 od imion złożonych typu Niegosław lub od staropolskiego niega ‘rozkosz’.

Niegardowski - od nazwy miejscowej Niegardów (krakowskie, gmina Koniusza).

Niegel - od niemieckich nazw osobowych Niegel, Nieggel, te od imienia Nicolaus.

Nieger - od niemieckiej nazwy osobowej Nie(d)ger, ta od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego Nitgar lub Nitger.

Niegiba - 1485 od nie gibać ‘nie ruszać się’.

Niegibalski - 1494 od nazwy miejscowej Niegibalice (włocławskie, gmina Radziejów).

Niegibała - 1394 od nie gibać ‘nie ruszać się’.

Niegiel - od niemieckich nazw osobowych Niegel, Nieggel, te od imienia Nicolaus.

Niegieł - od niemieckich nazw osobowych Niegel, Nieggel, te od imienia Nicolaus.

Niegierewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Nie(d)ger, ta od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego Nitgar lub Nitger.

Niegierowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Nie(d)ger, ta od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego Nitgar lub Nitger.

Niegierysz - od niemieckiej nazwy osobowej Nie(d)ger, ta od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego Nitgar lub Nitger.

Niegirysz - od niemieckiej nazwy osobowej Nie(d)ger, ta od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego Nitgar lub Nitger.

Niegłos - 1617 od nie głosić.

Niego - 1265 od imion złożonych typu Niegosław lub od staropolskiego niega ‘rozkosz’.

Niegocki - 1572 od nazwy miejscowej Niegocin (ciechanowskie, gmina Lipowiec Kościelny).

Niegoć - od imion złożonych typu Niegosław lub od staropolskiego niega ‘rozkosz’.

Niegoda - od nie godzić, niegodny, godny, godziwy.

Niegodajew - od nie godzić, niegodny, godny, godziwy.

Niegodziński - od nie godzić, niegodny, godny, godziwy.

Niegodzisz - od nie godzić, niegodny, godny, godziwy.

Niegodziuk - od nie godzić, niegodny, godny, godziwy.

Niegos - od imion złożonych typu Niegosław lub od staropolskiego niega ‘rozkosz’.

Niegosch - od imion złożonych typu Niegosław lub od staropolskiego niega ‘rozkosz’.

Niegost - 1430 od imion złożonych typu Niegosław lub od staropolskiego niega ‘rozkosz’.

Niegosz - 1426 od imion złożonych typu Niegosław lub od staropolskiego niega ‘rozkosz’.

Niegoszowski - 1470 od nazwy miejscowej Niegoszowice (krakowskie, gmina Zabierzów).

Niegowski - od nazwy miejscowej Niegowa (częstochowskie, gmina Niegowa), Niegów (ostrołęckie, gmina Zabrodzie).

Niegód - od nie godzić, niegodny, godny, godziwy.

Niegódka - od nie godzić, niegodny, godny, godziwy.

Niegrebecki - od nazwy miejscowej Niehrebka, Nehrebka (przemyskie, gmina Medyka).

Niegud - od nie godzić, niegodny, godny, godziwy.

Niegusiak - od imion złożonych typu Niegosław lub od staropolskiego niega ‘rozkosz’.

Niegusz - 1125 od imion złożonych typu Niegosław lub od staropolskiego niega ‘rozkosz’.

Niegut - od nie godzić, niegodny, godny, godziwy.

Nieguta - 1265 od imion złożonych typu Niegosław lub od staropolskiego niega ‘rozkosz’.

Niehoda - od nie godzić, niegodny, godny, godziwy.

Niehrebecki - od nazwy miejscowej Niehrebka, Nehrebka (przemyskie, gmina Medyka).

Niehring - od niemieckiej nazwy osobowej Nehring, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neri(n)ge, naringe ‘pokarm; zarobek’.

Niejacki - od niejaki ‘pewien, jeden’.

Niejadek - od nie jeść, niejadek.

Niejadlik - od nie jeść, niejadek.

Niejadła - od nie jeść, niejadek; jadły ‘żarłoczny’.

Niejadło - od nie jeść, niejadek; jadły ‘żarłoczny’.

Niejadły - od nie jeść, niejadek; jadły ‘żarłoczny’.

Niejak - od niejaki ‘pewien, jeden’.

Niejaka - od niejaki ‘pewien, jeden’.

Niejedli - od nie jeść, niejadek.

Niejodek - (Śl) od nie jeść, niejadek.

Niekcioł - od nie chcieć.

Nieke - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niekie - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niekieroj - od nie kierować.

Niekieruj - od nie kierować.

Niekiewicz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niekisch - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niekisiał - od nie + kisiały ‘nieskwaszony’.

Niekisiało - 1428 od nie + kisiały ‘nieskwaszony’.

Niekłan - od nie kłaniać, nie kłonić.

Niekłań - od nie kłaniać, nie kłonić.

Niekłoń - od nie kłaniać, nie kłonić.

Nieko - 1370 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niekodem - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Niekodemski - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Niekoraniec - do nie + korzyć ‘upokorzyć, kruszyć’, pokorny.

Niekorek - do nie + korzyć ‘upokorzyć, kruszyć’, pokorny.

Niekorowicz - do nie + korzyć ‘upokorzyć, kruszyć’, pokorny.

Niekorza - 1402 do nie + korzyć ‘upokorzyć, kruszyć’, pokorny.

Niekórzak - do nie + korzyć ‘upokorzyć, kruszyć’, pokorny.

Niekras - od nie krasić ‘nie zdobić; nie maścić’, też od gwarowego ‘kastrować’.

Niekrasa - od nie krasić ‘nie zdobić; nie maścić’, też od gwarowego ‘kastrować’.

Niekrasiewicz - od nie krasić ‘nie zdobić; nie maścić’, też od gwarowego ‘kastrować’.

Niekrasow - od nie krasić ‘nie zdobić; nie maścić’, też od gwarowego ‘kastrować’.

Niekrasów - od nie krasić ‘nie zdobić; nie maścić’, też od gwarowego ‘kastrować’.

Niekrasz - od nie krasić ‘nie zdobić; nie maścić’, też od gwarowego ‘kastrować’.

Niekraszewicz - od nie krasić ‘nie zdobić; nie maścić’, też od gwarowego ‘kastrować’.

Niekraszuk - od nie krasić ‘nie zdobić; nie maścić’, też od gwarowego ‘kastrować’.

Niekraś - od nie krasić ‘nie zdobić; nie maścić’, też od gwarowego ‘kastrować’.

Niekurzak - od nie + kurzyć ‘prószyć, dymić’.

Niekurzek - od nie + kurzyć ‘prószyć, dymić’.

Niekurzy - od nie + kurzyć ‘prószyć, dymić’.

Nielaba - od nie + labać ‘pić dużo’.

Nielacny - od niełacny ‘trudny, sprawiający trudności’.

Nielada - od nie + lada, leda ‘bez wyboru, pierwszy lepszy’; nieladaki ‘bardzo dobry’.

Nielebiński - od nie + labać ‘pić dużo’.

Nieleda - od nie + lada, leda ‘bez wyboru, pierwszy lepszy’; nieladaki ‘bardzo dobry’.

Nielega - 1645 od nie + legać ‘leżeć, kaść się’.

Nieleń - od nie + leń, nie lenić się.

Nieleńczuk - od nie + leń, nie lenić się.

Nielep - 1446 od nie lepić.

Nielepa - 1398 od nie lepić.

Nielepczyk - 1633 od nie lepić.

Nielepic - 1397 od nie lepić.

Nielepiec - 1443 od nie lepić.

Nielepienko - od nie lepić.

Nielepiński - od nie lepić.

Nielepiuk - od nie lepić.

Nielepka - 1343 od nie lepić.

Nielepkiewicz - od nie lepić.

Nielepko - 1447 od nie lepić.

Nielepkowicz - 1443 od nie lepić.

Nielepowicz - od nie lepić.

Nielepszy - od nie + lepszy.

Nieleszczuk - od nie + legać ‘leżeć, kaść się’.

Nieleszkiewicz - od nie + legać ‘leżeć, kaść się’.

Nieleszko - od nie + legać ‘leżeć, kaść się’.

Nielipczuk - od nie lepić.

Nielipiński - od nie lepić.

Nielipiuk - od nie lepić.

Nielipowicz - od nie lepić.

Nielub - od nie lubić, ze staropolskiego nieubny ‘niemiły’.

Nieluba - 1413 od nie lubić, ze staropolskiego nieubny ‘niemiły’.

Nielubczyc - od nie lubić, ze staropolskiego nieubny ‘niemiły’.

Nielubczyk - od nie lubić, ze staropolskiego nieubny ‘niemiły’.

Nielubiak - od nie lubić, ze staropolskiego nieubny ‘niemiły’.

Nielubiec - 1483 od nie lubić, ze staropolskiego nieubny ‘niemiły’.

Nielubiński - od nie lubić, ze staropolskiego nieubny ‘niemiły’.

Nielubowicz - od nie lubić, ze staropolskiego nieubny ‘niemiły’.

Nielubszyc - od nie lubić, ze staropolskiego nieubny ‘niemiły’.

Niełacna - od niełacny ‘trudny, sprawiający trudności’.

Niełacny - od niełacny ‘trudny, sprawiający trudności’.

Niełacy - od niełacny ‘trudny, sprawiający trudności’.

Niełacy - od niełacny ‘trudny, sprawiający trudności’.

Niełaczna - od niełacny ‘trudny, sprawiający trudności’.

Niełaczny - od niełacny ‘trudny, sprawiający trudności’; niełaczny ‘szyty’.

Niełaćny - od niełacny ‘trudny, sprawiający trudności’.

Niełaskarz - 1405 od imienia Łaskarz, to zaś jest adaptacją imienia łacińskiego Lascarius, z greckiego Laskarios (etymologia niejasna). Imię Lascarius notowane jest Polsce od XIII wieku, forma Łaskarz od XIV wieku.

Niema - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemaczek - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemajer - od niemieckiej nazwy osobowej Neumeier, ta od neu ‘nowy’ + meier ‘dzierżawca, zarządca’.

Niemak - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemakowski - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Nieman - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Niemann - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Niemański - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Niemas - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemasek - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemasik - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemasz - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemaszczuk - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemaszek - 1701 od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemaszew - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemaszewski - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemaszyk - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemc - (Pom) od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemcan - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemce - 1371 od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemcewicz - 1432 od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemciura - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemcow - 1414 od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemcowicz - 1407 od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemców - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemcułowski - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemcunowicz - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemcy - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemcynowicz - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemcyński - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczak - 1794 od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczakiewicz - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczakowski - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczal - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczan - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczar - 1399 od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczej - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczek - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczenia - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczenko - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczeński - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczewicz - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczewski - od nazwy miejscowej Niemczewo (płockie, gmina Drobin).

Niemczewski - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczik - (Pom) od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczok - (Śl) od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczowski - 1497 od nazwy miejscowej Niemczewo (płockie, gmina Drobin).

Niemczuk - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczuk - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczur - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczura - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczy - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczyc - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczych - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczycha - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczycki - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczyk - 1376 od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczykiewicz - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczykowicz - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczykowski - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczyła - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczyn - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczynek - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczynow - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczynowicz - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczynowski - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczynów - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemczyński - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemeczek - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemeczko - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemen - od nazwy rzeki Niemen.

Niemencewicz - od nazwy rzeki Niemen.

Niemenczyński - od nazwy rzeki Niemen.

Niemeński - od nazwy rzeki Niemen.

Niemer - od niemieckiej nazwy osobowej Niemer, ta od nazwy miejscowej Niehmen, dziś Niemil (wrocławskie, gmina Oława) albo zniemczone Niemir.

Niemerski - od niemieckiej nazwy osobowej Niemer, ta od nazwy miejscowej Niehmen, dziś Niemil (wrocławskie, gmina Oława) albo zniemczone Niemir.

Niemerzycki - od niemieckiej nazwy osobowej Niemer, ta od nazwy miejscowej Niehmen, dziś Niemil (wrocławskie, gmina Oława) albo zniemczone Niemir.

Niemesz - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemetz - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemiał - 1621 od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemiałkowski - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemiałowski - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemiałowski - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemiara - od niemiara, co niemiara ‘dużo, bez liku’.

Niemiarka - od niemiara, co niemiara ‘dużo, bez liku’.

Niemiarowski - od niemiara, co niemiara ‘dużo, bez liku’.

Niemic - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemicz - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemiec - 1390 od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemiecki - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemieczek - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemieć - prawdopodobnie od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemiejski - od nie + miejski.

Niemiela - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemielewski - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemielka - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemielorz - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemielski - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemiełowicz - 1470 od niemiły ‘nieprzyjemny, nieznośny’.

Niemienionek - od niemieniony ‘nieunikniony’.

Niemier - 1410 od imienia złożonego Niemir.

Niemiera - od imienia złożonego Niemir.

Niemieriuk - od imienia złożonego Niemir.

Niemierka - 1485 od imienia złożonego Niemir.

Niemierkiewicz - od imienia złożonego Niemir.

Niemierko - od imienia złożonego Niemir.

Niemiero - od imienia złożonego Niemir.

Niemierowczenko - od imienia złożonego Niemir.

Niemierowicz - 1436– od imienia złożonego Niemir.

Niemierowski - 1549 od nazwy miejscowej Niemirowice (skierniewickie, gmina Biała Rawska).

Niemierówka - od imienia złożonego Niemir.

Niemierówko - od imienia złożonego Niemir.

Niemierski - od nazwy miejscowej Niemiry (łomżyńskie, gmina Zaręby Kościelne; ostrołęckie, gmina Brańszczyk).

Niemierz - 1388 od imienia złożonego Niemir.

Niemierza - 1244 od imienia złożonego Niemir lub od nie mierzyć.

Niemierzański - od imienia złożonego Niemir.

Niemierzyc - 1400 od imienia złożonego Niemir.

Niemierzycki - od imienia złożonego Niemir.

Niemierzyński - od imienia złożonego Niemir.

Niemietz - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemiła - od niemiły ‘nieprzyjemny, nieznośny’.

Niemiłowicz - od niemiły ‘nieprzyjemny, nieznośny’.

Niemiłowski - od niemiły ‘nieprzyjemny, nieznośny’.

Nieminionek - od nieminiony ‘nieunikniony’.

Nieminuszczy - od nieminiony ‘nieunikniony’.

Niemiołek - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemir - 1136 od imienia złożonego Niemir.

Niemira - 1398 od imienia złożonego Niemir.

Niemira-Adamczyk - złożenia brak; Niemira 1398 od imienia złożonego Niemir; Adamczyk 1583 od imienia Adam, częstego w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna, określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Niemirka - 1456 od imienia złożonego Niemir.

Niemirko - od imienia złożonego Niemir.

Niemiro - od imienia złożonego Niemir.

Niemirow - od imienia złożonego Niemir.

Niemirowczenko - od imienia złożonego Niemir.

Niemirowicz - 1414 od imienia złożonego Niemir.

Niemirowicz-Szczytt - złożenia brak; Niemirowicz 1414 od imienia złożonego Niemir; Szczytt od szczyt dawniej ‘tarcza herbowa’, ‘najwyższy punkt, wierzchołek’.

Niemirowski - od imienia złożonego Niemir; od nazwy miejscowej Niemirowice (skierniewickie, gmina Biała Rawska).

Niemirów - od imienia złożonego Niemir.

Niemirówko - od imienia złożonego Niemir.

Niemirski - od imienia złożonego Niemir; od nazwy miejscowej Niemiry (łomżyńskie, gmina Zaręby Kościelne; ostrołęckie, gmina Brańszczyk).

Niemirycz - od imienia złożonego Niemir.

Niemirycza - od imienia złożonego Niemir.

Niemirza - 1339 od imienia złożonego Niemir.

Niemirzański - od imienia złożonego Niemir.

Niemirzysz - 1136 od imienia złożonego Niemir.

Niemit - od nie myć, myty.

Niemkiewicz - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemko - 1453 od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemkowicz - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemkowski - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemkuć - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemociński - od niemota ‘niemowa; brak mowy’.

Niemoczyński - od niemota ‘niemowa; brak mowy’.

Niemoj - 1136 od nie + mój.

Niemojewski - 1400 od nazwy miejscowej Niemojewo (kilka wsi).

Niemojowski - od nazwy miejscowej Niemojewo (kilka wsi).

Niemoń1460 - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemoński - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemot - od niemota ‘niemowa; brak mowy’.

Niemoth - od niemota ‘niemowa; brak mowy’.

Niemotk - (Pom) od niemota ‘niemowa; brak mowy’.

Niemotka - 1471 od niemota ‘niemowa; brak mowy’.

Niemotko - od niemota ‘niemowa; brak mowy’.

Niemow - od niemowa ‘niemy’.

Niemowa - od niemowa ‘niemy’.

Niemowna - od niemowa ‘niemy’; od niemowny.

Niemowny - od niemowa ‘niemy’; od niemowny.

Niemój - od nie + mój.

Niemów - od niemowa ‘niemy’.

Niems - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemsowicz - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemst - 1410 od imienia złożonego Niemsta lub od nie mścić.

Niemsta - XII wiek od imienia złożonego Niemsta lub od nie mścić.

Niemstak - od imienia złożonego Niemsta lub od nie mścić.

Niemstek - od imienia złożonego Niemsta lub od nie mścić.

Niemstok - od imienia złożonego Niemsta lub od nie mścić.

Niemszczon - 1391 od imienia złożonego Niemsta lub od nie mścić.

Niemszewski - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemś - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemścic - 1219 od imienia złożonego Niemsta lub od nie mścić.

Niemtz - (Pom) od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Niemy - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Niemycki - od nie myć, myty.

Niemycko - od nie myć, myty.

Niemyćko - od nie myć, myty.

Niemyjski - od nazwy miejscowej Niemyje (białostockie, gmina Brańsk).

Niemył - od nie myć, myty.

Niemyński - od nazwy miejscowej Niemyje (białostockie, gmina Brańsk).

Niemyski - 1581 od nazwy miejscowej Niemyje (białostockie, gmina Brańsk).

Niemyt - od nie myć, myty.

Niemywski - od nie myć, myty.

Nienadkiewicz - od nazwy osobowej Nienad(a), używanego na Kresach Wschodnich, ta od wschodniosłowiańskiego nie nada ‘nie trzeba’.

Nienadko - od nazwy osobowej Nienad(a), używanego na Kresach Wschodnich, ta od wschodniosłowiańskiego nie nada ‘nie trzeba’.

Nienadowski - od nazwy miejscowej Nienadowa (przemyskie, gmina Dubiecko).

Nienajadła - od nie + najadły ‘najedzony, syty’.

Nienajadło - od nie + najadły ‘najedzony, syty’.

Nienajadły - od nie + najadły ‘najedzony, syty’.

Nienajedło - od nie + najadły ‘najedzony, syty’.

Nienałkowski - 1564 od nazwy miejscowej Nienałty (łomżyńskie, gmina Zaręby Kościelne).

Nienart - może od dolnoniemieckiej nazwy osobowej Nienard, ta od imienia złożonego Neu(en)hart.

Nienarto - może od dolnoniemieckiej nazwy osobowej Nienard, ta od imienia złożonego Neu(en)hart.

Nienartowicz - może od dolnoniemieckiej nazwy osobowej Nienard, ta od imienia złożonego Neu(en)hart.

Nienasik - od nie nasz.

Nienaszew - od nie nasz.

Nienaszyński - od nie nasz.

Nienawidził - od nienawidzić ‘nie znosić, nie cierpieć’.

Nienierkiewicz - od imienia złożonego Niemir.

Nienierza - od imienia złożonego Niemir.

Nieoczym - od nie oczynić ‘oczarować’.

Nieoczyn - od nie oczynić ‘oczarować’.

Nieofita - od neofita ‘człowiek nowonawrócony, przechrzta’.

Nieora - od nie orzyć, z prasłowiańskiego ‘burzyc, niszczyć’ lub nie orać.

Nieorski - od nie orzyć, z prasłowiańskiego ‘burzyc, niszczyć’ lub nie orać.

Nieorz - 1367 od nie orzyć, z prasłowiańskiego ‘burzyc, niszczyć’ lub nie orać.

Nieorza - 1402 od nie orzyć, z prasłowiańskiego ‘burzyc, niszczyć’ lub nie orać.

Niepań - od nicpoń ‘człowiek mało wartościowy’.

Niepart - 1400 od nie przeć ‘pchać, cisnąć’; od party.

Niepel - od niemieckiej nazwy osobowej Näpel, ta od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego Nadbald.

Niepelski - 1477 od nazwy miejscowej Niepla (krośnieńskie, gmina Jasło).

Niepelt - od niemieckiej nazwy osobowej Näpel, ta od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego Nadbald.

Niepełko - od niemieckiej nazwy osobowej Näpel, ta od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego Nadbald.

Niepiekła - od nie + piekły ‘pieczony’.

Niepiekło - 1446 od nie + piekły ‘pieczony’.

Niepiekły - od nie + piekły ‘pieczony’.

Niepielski - od nazwy miejscowej Niepla (krośnieńskie, gmina Jasło).

Niepijwoda - od wyrażenia nie pij wody.

Niepiliński - od nie pić lub też od staropolskiego niepili ‘cudzy, obcy’.

Niepiła - od nie pić lub też od staropolskiego niepili ‘cudzy, obcy’.

Niepiło - 1410 od nie pić lub też od staropolskiego niepili ‘cudzy, obcy’.

Niepla - od niemieckiej nazwy osobowej Näpel, ta od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego Nadbald.

Niepliński - od niemieckiej nazwy osobowej Näpel, ta od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego Nadbald.

Nieplowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Näpel, ta od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego Nadbald.

Niepłoch - od niepłochy ‘oswojony, stateczny’.

Niepłocha - od niepłochy ‘oswojony, stateczny’.

Niepłoszczuk - od niepłochy ‘oswojony, stateczny’.

Niepogoda - od niepogoda ‘brzydka pogoda; niepomyślność, kłopot’.

Niepogodin - od niepogoda ‘brzydka pogoda; niepomyślność, kłopot’.

Niepogodzin - od niepogoda ‘brzydka pogoda; niepomyślność, kłopot’.

Niepogodziński - od niepogoda ‘brzydka pogoda; niepomyślność, kłopot’.

Niepokoj - 1624 od niepokoj, niepokój ‘brak spokoju, troska’.

Niepokojczycki - od niepokoj, niepokój ‘brak spokoju, troska’.

Niepokojczyk - od niepokoj, niepokój ‘brak spokoju, troska’.

Niepokojow - od niepokoj, niepokój ‘brak spokoju, troska’.

Niepokój - od niepokoj, niepokój ‘brak spokoju, troska’.

Niepołomicki - od nazwy miasta Niepołomice (krakowskie).

Niepołomski - od nazwy miasta Niepołomice (krakowskie).

Niepołoński - od nazwy miasta Niepołomice (krakowskie).

Niepon - od nicpoń ‘człowiek mało wartościowy’.

Niepoń - od nicpoń ‘człowiek mało wartościowy’.

Niepoński - od nicpoń ‘człowiek mało wartościowy’.

Nieprz - 1387 od nie przeć ‘pchać, cisnąć’.

Nieprzecki - 1546 od nazwy miejscowej Nieprzec (KrW).

Nieprzedki - 1494 od nazwy miejscowej Nieprzec (KrW).

Nieprzycki - od nazwy miejscowej Nieprzec (KrW).

Nieprzyj - od nie przeć ‘pchać, cisnąć’.

Niepsój - od nie psuć, psuj ‘psotnik’.

Niepsuj - 1607 od nie psuć, psuj ‘psotnik’.

Niepsujewicz - od nie psuć, psuj ‘psotnik’.

Niepsujewski - od nie psuć, psuj ‘psotnik’.

Niepsuń - od nie psuć, psuj ‘psotnik’.

Niepytalski - od nie pytać.

Nier - od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nierad - 1204 od nie radzić, od staropolskiego nierad ‘nieżyczliwy’ lub od imienia złożonego Nierad.

Nierada - od nie radzić, od staropolskiego nierad ‘nieżyczliwy’ lub od imienia złożonego Nierad.

Nieradek - od nie radzić, od staropolskiego nierad ‘nieżyczliwy’ lub od imienia złożonego Nierad.

Nieradka, m. - od nie radzić, od staropolskiego nierad ‘nieżyczliwy’ lub od imienia złożonego Nierad.

Nieradkiewicz - od nie radzić, od staropolskiego nierad ‘nieżyczliwy’ lub od imienia złożonego Nierad.

Nieradko - od nie radzić, od staropolskiego nierad ‘nieżyczliwy’ lub od imienia złożonego Nierad.

Nieradowski - od nie radzić, od staropolskiego nierad ‘nieżyczliwy’ lub od imienia złożonego Nierad.

Nieradtka - (Pom) od nie radzić, od staropolskiego nierad ‘nieżyczliwy’ lub od imienia złożonego Nierad.

Nieradzi - od nie radzić, od staropolskiego nierad ‘nieżyczliwy’ lub od imienia złożonego Nierad.

Nieradzik - od nie radzić, od staropolskiego nierad ‘nieżyczliwy’ lub od imienia złożonego Nierad.

Nieradziński - od nie radzić, od staropolskiego nierad ‘nieżyczliwy’ lub od imienia złożonego Nierad.

Nieradzki - od nie radzić, od staropolskiego nierad ‘nieżyczliwy’ lub od imienia złożonego Nierad.

Nieratka - od nie radzić, od staropolskiego nierad ‘nieżyczliwy’ lub od imienia złożonego Nierad.

Nieratko - od nie radzić, od staropolskiego nierad ‘nieżyczliwy’ lub od imienia złożonego Nierad.

Nieremberg - od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Nierenberg - od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Nierga - od niemieckiej nazwy osobowej Nerge, ta zapewne od średnio-wysoko-niemieckiego nern, neren, nergen ‘uzdrawiać, ratować’, dolnoniemieckiego nerger ‘czynszownik, najemca’.

Niering - od niemieckiej nazwy osobowej Nehring, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neri(n)ge, naringe ‘pokarm; zarobek’.

Nierka - od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nierkiewicz - od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nierla - od niemieckiej nazwy osobowej Nerle, z Nehrlein, w której Nehr od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego na Ner.

Nierle - od niemieckiej nazwy osobowej Nerle, z Nehrlein, w której Nehr od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego na Ner.

Nierlich - od niemieckiej nazwy osobowej Nerle, z Nehrlein, w której Nehr od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego na Ner.

Nieroba - od nieroba ‘leniuch, włóczęga’.

Nierobca - od nieroba ‘leniuch, włóczęga’.

Nierobich - od nieroba ‘leniuch, włóczęga’.

Nierobin - od nieroba ‘leniuch, włóczęga’.

Nierobiński - od nieroba ‘leniuch, włóczęga’.

Nierobis - od nieroba ‘leniuch, włóczęga’.

Nierobisch - od nieroba ‘leniuch, włóczęga’.

Nierobisz - od nieroba ‘leniuch, włóczęga’.

Nierobiś - od nieroba ‘leniuch, włóczęga’.

Nierobot - od nieroba ‘leniuch, włóczęga’; od nierobotnik ‘leniuch’.

Nierobski - od nieroba ‘leniuch, włóczęga’.

Nierod - od nie rodzić, od staropolskiego nierod ‘rodzaj drobnej rybki’, nieroda ‘roślina’.

Nieroda - 1125 od nie rodzić, od staropolskiego nierod ‘rodzaj drobnej rybki’, nieroda ‘roślina’.

Nierodka - od nie rodzić, od staropolskiego nierod ‘rodzaj drobnej rybki’, nieroda ‘roślina’.

Nierodkiewicz - od nie rodzić, od staropolskiego nierod ‘rodzaj drobnej rybki’, nieroda ‘roślina’.

Nierodko - od nie rodzić, od staropolskiego nierod ‘rodzaj drobnej rybki’, nieroda ‘roślina’.

Nierodo - od nie rodzić, od staropolskiego nierod ‘rodzaj drobnej rybki’, nieroda ‘roślina’.

Nieroduk - od nie rodzić, od staropolskiego nierod ‘rodzaj drobnej rybki’, nieroda ‘roślina’.

Nierodz - od nie rodzić, od staropolskiego nierod ‘rodzaj drobnej rybki’, nieroda ‘roślina’.

Nierodzik - od nie rodzić, od staropolskiego nierod ‘rodzaj drobnej rybki’, nieroda ‘roślina’.

Nierodzin - od nie rodzić, od staropolskiego nierod ‘rodzaj drobnej rybki’, nieroda ‘roślina’.

Nierodziński - od nie rodzić, od staropolskiego nierod ‘rodzaj drobnej rybki’, nieroda ‘roślina’.

Nieroj - od nie + roić.

Nierojczuk - od nie + roić.

Nierojewski - od nie + roić.

Nieronow - od imienia Nerona, cesarza rzymskiego lub od wschodniosłowiańskiego przekształcenia imienia greckiego Miron.

Nieronów - od imienia Nerona, cesarza rzymskiego lub od wschodniosłowiańskiego przekształcenia imienia greckiego Miron.

Nieroński - od imienia Nerona, cesarza rzymskiego lub od wschodniosłowiańskiego przekształcenia imienia greckiego Miron.

Nierostek - od nie + rostek ‘odrostek, wyrostek’.

Nieroszczuk - od nie + rostek ‘odrostek, wyrostek’.

Nierotka - od nie rodzić, od staropolskiego nierod ‘rodzaj drobnej rybki’, nieroda ‘roślina’.

Nierotkiewicz - od nie rodzić, od staropolskiego nierod ‘rodzaj drobnej rybki’, nieroda ‘roślina’.

Nierowski - od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nieróba - od nieroba ‘leniuch, włóczęga’.

Nieróbca - od nieroba ‘leniuch, włóczęga’.

Nieród - od nie rodzić, od staropolskiego nierod ‘rodzaj drobnej rybki’, nieroda ‘roślina’.

Nieródka - od nie rodzić, od staropolskiego nierod ‘rodzaj drobnej rybki’, nieroda ‘roślina’.

Nieródkiewicz - od nie rodzić, od staropolskiego nierod ‘rodzaj drobnej rybki’, nieroda ‘roślina’.

Nieródzkiewicz - od nie rodzić, od staropolskiego nierod ‘rodzaj drobnej rybki’, nieroda ‘roślina’.

Nierubca - od nieroba ‘leniuch, włóczęga’.

Nierubiec - od nieroba ‘leniuch, włóczęga’.

Nieruchaj - od nieruchaj, nieruchała ‘człowiek nieruchawy, niedołęga’.

Nieruchalski - od nieruchaj, nieruchała ‘człowiek nieruchawy, niedołęga’.

Nieruchlok - od nieruchaj, nieruchała ‘człowiek nieruchawy, niedołęga’.

Nierudkiewicz - od nie rodzić, od staropolskiego nierod ‘rodzaj drobnej rybki’, nieroda ‘roślina’.

Nierudko - od nie rodzić, od staropolskiego nierod ‘rodzaj drobnej rybki’, nieroda ‘roślina’.

Nierwicki - od nerw.

Nierwieński - od nerw.

Nierwiński - od nerw.

Nierychlak - od nierychły ‘nieprędki, spóźniony’.

Nierychlewski - od nierychły ‘nieprędki, spóźniony’.

Nierychlo - (Śl) od nierychły ‘nieprędki, spóźniony’.

Nierychlok - (Śl) od nierychły ‘nieprędki, spóźniony’.

Nierychła - od nierychły ‘nieprędki, spóźniony’.

Nierychło - 1628 od nierychły ‘nieprędki, spóźniony’.

Nierychłowski - od nierychły ‘nieprędki, spóźniony’.

Nierychły - od nierychły ‘nieprędki, spóźniony’.

Nierząd - od nierząd ‘nieład, rozpusta’.

Nierzędski - od nierząd ‘nieład, rozpusta’.

Nierzporek - od nieszpor, nieszpór, nieszpory ‘nabożeństwo’ lub też od niespory ‘nieduży; biedny, powolny’

Nierzwa - od mierzwa ‘pognieciona słoma; zwierzęce odchody’.

Nierzwicki - od mierzwa ‘pognieciona słoma; zwierzęce odchody’.

Nierzwiecki - od mierzwa ‘pognieciona słoma; zwierzęce odchody’.

Nierzwiński - od mierzwa ‘pognieciona słoma; zwierzęce odchody’.

Nierzwitzki - od mierzwa ‘pognieciona słoma; zwierzęce odchody’.

Niesborek - od nieszpor, nieszpór, nieszpory ‘nabożeństwo’ lub też od niespory ‘nieduży; biedny, powolny’

Niescier - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niescierewicz - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niescierewski - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niescieronek - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niescierowicz - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niescieruk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niescior - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niesciorowicz - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niescioruk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niesciór - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niesciur - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niescyry - od nieszczery ‘obłudny, kłamliwy’.

Niesiebędzki - od nazwy miejscowej Niesiobędy (ciechanowskie, gmina Krasne).

Niesiek - od nieść.

Niesiel - od nieść.

Niesielski - od nieść.

Niesieł - od nieść.

Niesiełowski - od nazwy miejscowej Niesiołowice (gdańskie, gmina Stężyca).

Niesiewicz - od nieść.

Niesięgło - 1450 od niesięgły ‘nieosiągalny, niedostępny’.

Niesig - od nieść.

Niesik - od nieść.

Niesio - od nieść.

Niesiobecki - od nazwy miejscowej Niesiobędy (ciechanowskie, gmina Krasne).

Niesiobedzki - od nazwy miejscowej Niesiobędy (ciechanowskie, gmina Krasne).

Niesiobęcki - od nazwy miejscowej Niesiobędy (ciechanowskie, gmina Krasne).

Niesiobędzki - od nazwy miejscowej Niesiobędy (ciechanowskie, gmina Krasne).

Niesiolowski - od nazwy miejscowej Niesiołowice (gdańskie, gmina Stężyca).

Niesioł - od nieść.

Niesiołkowski - od nazwy miejscowej Niesiołowice (gdańskie, gmina Stężyca).

Niesiołowski - 1564 od nazwy miejscowej Niesiołowice (gdańskie, gmina Stężyca).

Niesiowicz - 1564 od nieść.

Nieskorski - od nieskory ‘nieprędki, powolny, niechętny’.

Nieskórka - od nieskory ‘nieprędki, powolny, niechętny’.

Nieskórski - od nieskory ‘nieprędki, powolny, niechętny’.

Nieskurski - od nieskory ‘nieprędki, powolny, niechętny’.

Nieskurzak - od nieskory ‘nieprędki, powolny, niechętny’.

Nieslona - od niesłony ‘pozbawiony soli; niedojrzały, nieporadny’.

Nieslony - od niesłony ‘pozbawiony soli; niedojrzały, nieporadny’.

Niesloń - od niesłony ‘pozbawiony soli; niedojrzały, nieporadny’.

Niesłanczyk - od niesłony ‘pozbawiony soli; niedojrzały, nieporadny’.

Niesłanik - od nie + słany, słaniec ‘posłaniec, poseł’.

Niesłańczyk - od nie + słany, słaniec ‘posłaniec, poseł’.

Niesławny - od niesławny ‘niegłośny; niecny’.

Niesławski - od niesławny ‘niegłośny; niecny’.

Niesłochowski - od nazwy miejscowej Niesłuchów (KrW).

Niesłon - od niesłony ‘pozbawiony soli; niedojrzały, nieporadny’.

Niesłona - od niesłony ‘pozbawiony soli; niedojrzały, nieporadny’.

Niesłony - od niesłony ‘pozbawiony soli; niedojrzały, nieporadny’.

Niesłoń - od niesłony ‘pozbawiony soli; niedojrzały, nieporadny’.

Niesłuchawski - od nazwy miejscowej Niesłuchów (KrW).

Niesłuchowski - 1440 od nazwy miejscowej Niesłuchów (KrW).

Niesmaczna - od niesmak ‘zły smak; niechętny’.

Niesmaczny - 1522 od niesmak ‘zły smak; niechętny’.

Niesmak - od niesmak ‘zły smak; niechętny’.

Niesmiałek - od nieśmiały.

Niesobędzki - 1529 od nazwy miejscowej Niesiobędy (ciechanowskie, gmina Krasne).

Niespał - do niespały ‘nieśpiący, czujny’, spać, śpiać ‘podążać, pośpieszać’.

Niespała - do niespały ‘nieśpiący, czujny’, spać, śpiać ‘podążać, pośpieszać’.

Niespiał - do niespały ‘nieśpiący, czujny’, spać, śpiać ‘podążać, pośpieszać’.

Niespiałowski - do niespały ‘nieśpiący, czujny’, spać, śpiać ‘podążać, pośpieszać’.

Niespielak - do niespały ‘nieśpiący, czujny’, spać, śpiać ‘podążać, pośpieszać’.

Niespielok - do niespały ‘nieśpiący, czujny’, spać, śpiać ‘podążać, pośpieszać’.

Niespielski - do niespały ‘nieśpiący, czujny’, spać, śpiać ‘podążać, pośpieszać’.

Niespodziana - od niespodziany ‘nieoczekiwany, nagły’.

Niespodziany - od niespodziany ‘nieoczekiwany, nagły’.

Niespodziański - od niespodziany ‘nieoczekiwany, nagły’.

Niespodziewana - od niespodziany ‘nieoczekiwany, nagły’.

Niespodziewany - od niespodziany ‘nieoczekiwany, nagły’.

Niespodziewański - od niespodziany ‘nieoczekiwany, nagły’.

Niespodziński - od niespodziany ‘nieoczekiwany, nagły’.

Niespor - od nieszpor, nieszpór, nieszpory ‘nabożeństwo’ lub też od niespory ‘nieduży; biedny, powolny’

Niesporek - od nieszpor, nieszpór, nieszpory ‘nabożeństwo’ lub też od niespory ‘nieduży; biedny, powolny’

Niespoździński - od niespodziany ‘nieoczekiwany, nagły’.

Niespożdziński - od niespodziany ‘nieoczekiwany, nagły’.

Niespór - od nieszpor, nieszpór, nieszpory ‘nabożeństwo’ lub też od niespory ‘nieduży; biedny, powolny’

Niesta - 1442 (KrW) od nie stać, na KrW też od Nestor, Niestor.

Niestach - 1448 (KrW) od nie stać, na KrW też od Nestor, Niestor.

Niestaczy - 1515 od nie stać, na KrW też od Nestor, Niestor.

Niestak - 1460 (KrW) od nie stać, na KrW też od Nestor, Niestor.

Niestarek - od niestary ‘dość młody’.

Niestarowicz - od nie stać, na KrW też od Nestor, Niestor lub od Niestoj.

Niestarzenko - od nie stać, na KrW też od Nestor, Niestor lub od Niestoj.

Niestatek - od niestatek ‘niestateczność’.

Niestek - 1380 od nie stać, na KrW też od Nestor, Niestor.

Niester - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niesterak - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niesterczuk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niesterczyk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niesterewicz - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niesterewski - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niesterkowski - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niesterof - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niesterok - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niesterow - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niesterowicz - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niesterowski - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niesterów - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niesteruch - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niesterug - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niesteruk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niestier - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niestierczuk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niestierenko - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niestierewski - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niestieriuk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niestierowicz - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niestieruk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niestioruk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niestka - 1380 od nie stać, na KrW też od Nestor, Niestor.

Niestoj - 1224 od nie stać, na KrW też od Nestor, Niestor lub od Niestoj.

Niestojek - od nie stać, na KrW też od Nestor, Niestor lub od Niestoj.

Niestolik - od nie stać, na KrW też od Nestor, Niestor lub od Niestoj.

Niestor - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niestorow - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niestorowicz - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niestorowski - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niestoruk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niestoryk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niestowicz - 1469 (KrW) od nie stać, na KrW też od Nestor, Niestor lub od Niestoj.

Niestój - od nie stać, na KrW też od Nestor, Niestor lub od Niestoj.

Niestroj - 1671 od nie stroić (się).

Niestrojewski - od nie stroić (się).

Niestroy - od nie stroić (się).

Niestrój - od nie stroić (się).

Niestruj - od nie stroić (się).

Niestschyry - od nieszczery ‘obłudny, kłamliwy’.

Niestuj - od nie stać, na KrW też od Nestor, Niestor lub od Niestoj.

Niestwatowski - 1497 od nazwy miejscowej Nieswiatowice (poznańskie, gmina Mieścisko).

Niesułkowski - 1490 od nazwy miejscowej Niesułków (łódzkie, gmina Stryków), Niesułkowice (katowickie, gmina Olkusz).

Niesułowski - 1577 od nazwy miejscowej Niesułków (łódzkie, gmina Stryków), Niesułkowice (katowickie, gmina Olkusz).

Nieswadba - od nie + swadźbić ‘swatać; spółkować’.

Nieswald - od niemieckiej nazwy osobowej Neuwald, ta od nazw miejscowych Neuwald, Neuwalde.

Nieswic - od nie + świeć ‘siostra żony, szwagierka’.

Nieswiec - od nie + świeć ‘siostra żony, szwagierka’.

Nieswieć - od nie + świeć ‘siostra żony, szwagierka’.

Nieswietz - od nie + świeć ‘siostra żony, szwagierka’.

Niesyn - od nie + syn.

Niesyniewicz - od nie + syn.

Niesyń - od nie + syn.

Niesyt - od niesyty ‘nie najedzony’.

Niesyta - od niesyty ‘nie najedzony’.

Niesytko - od niesyty ‘nie najedzony’.

Niesyto - od niesyty ‘nie najedzony’.

Niesytto - od niesyty ‘nie najedzony’.

Niesyty - od niesyty ‘nie najedzony’.

Niesz - 1442 od nazw osobowych na Nie-, typu Niegosław, Niesław.

Nieszala - (Śl) od nazw osobowych na Nie-, typu Niegosław, Niesław.

Nieszała - od nazw osobowych na Nie-, typu Niegosław, Niesław.

Nieszałka - od nazw osobowych na Nie-, typu Niegosław, Niesław.

Nieszałkowski - od nazw osobowych na Nie-, typu Niegosław, Niesław.

Nieszało - od nazw osobowych na Nie-, typu Niegosław, Niesław.

Nieszałowski - od nazw osobowych na Nie-, typu Niegosław, Niesław.

Nieszawski - 1461 od nazwy miejscowej Nieszawa, dawniej Nieszowa (lubelskie, gmina Józefów).

Nieszczer - od nieszczery ‘obłudny, kłamliwy’.

Nieszczera - od nieszczery ‘obłudny, kłamliwy’.

Nieszczerowicz - od nieszczery ‘obłudny, kłamliwy’.

Nieszczery - od nieszczery ‘obłudny, kłamliwy’.

Nieszczerzewicz - od nieszczery ‘obłudny, kłamliwy’.

Nieszczerzewski - od nieszczery ‘obłudny, kłamliwy’.

Nieszczesna - od nieszczęsny ‘nieszczęśliwy, przynoszący nieszczęście’.

Nieszczesny - od nieszczęsny ‘nieszczęśliwy, przynoszący nieszczęście’.

Nieszczęsna - od nieszczęsny ‘nieszczęśliwy, przynoszący nieszczęście’.

Nieszczęsny - od nieszczęsny ‘nieszczęśliwy, przynoszący nieszczęście’.

Nieszczor - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieszczora - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieszczorek - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieszczurowicz - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieszew - od nazw osobowych na Nie-, typu Niegosław, Niesław.

Nieszewicz - 1442 od nazw osobowych na Nie-, typu Niegosław, Niesław.

Nieszewiec - od nazw osobowych na Nie-, typu Niegosław, Niesław.

Nieszka - 1399 od nazw osobowych na Nie-, typu Niegosław, Niesław.

Nieszko - 1470 od nazw osobowych na Nie-, typu Niegosław, Niesław.

Nieszkowicz - 1432 od nazw osobowych na Nie-, typu Niegosław, Niesław.

Nieszkowiecki - od nazwy miejscowej Nieszkowa, dawniej Niskowa (nowosadeckie, gmina Chełmiec), Nieszkowice (tarnowskie, gmina Bochnia).

Nieszkowski - 1494 od nazwy miejscowej Nieszkowa, dawniej Niskowa (nowosadeckie, gmina Chełmiec), Nieszkowice (tarnowskie, gmina Bochnia).

Nieszparek - od nieszpor, nieszpór, nieszpory ‘nabożeństwo’ lub też od niespory ‘nieduży; biedny, powolny’

Nieszpaur - od nieszpor, nieszpór, nieszpory ‘nabożeństwo’ lub też od niespory ‘nieduży; biedny, powolny’

Nieszpelski - do niespały ‘nieśpiący, czujny’, spać, śpiać ‘podążać, pośpieszać’.

Nieszpielak - do niespały ‘nieśpiący, czujny’, spać, śpiać ‘podążać, pośpieszać’.

Nieszpielski - do niespały ‘nieśpiący, czujny’, spać, śpiać ‘podążać, pośpieszać’.

Nieszpor - od nieszpor, nieszpór, nieszpory ‘nabożeństwo’ lub też od niespory ‘nieduży; biedny, powolny’

Nieszporek - od nieszpor, nieszpór, nieszpory ‘nabożeństwo’ lub też od niespory ‘nieduży; biedny, powolny’

Nieszporowski - od nieszpor, nieszpór, nieszpory ‘nabożeństwo’ lub też od niespory ‘nieduży; biedny, powolny’

Nieszporski - od nieszpor, nieszpór, nieszpory ‘nabożeństwo’ lub też od niespory ‘nieduży; biedny, powolny’

Nieszpór - od nieszpor, nieszpór, nieszpory ‘nabożeństwo’ lub też od niespory ‘nieduży; biedny, powolny’

Nieszpórz - od nieszpor, nieszpór, nieszpory ‘nabożeństwo’ lub też od niespory ‘nieduży; biedny, powolny’

Nieszpur - od nieszpor, nieszpór, nieszpory ‘nabożeństwo’ lub też od niespory ‘nieduży; biedny, powolny’

Nieszwic - od nie + świeć ‘siostra żony, szwagierka’.

Nieszwiec - od nie + świeć ‘siostra żony, szwagierka’.

Nieszwitz - od nie + świeć ‘siostra żony, szwagierka’.

Nieszyn - od nie + syn; od nazw osobowych na Nie-, typu Niegosław, Niesław.

Nieścer - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieścieluk - od nie stać, na KrW też od Nestor, Niestor lub od Niestoj.

Nieścier - 1467 (KrW) od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieścierak - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieścieranek - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieścierczuk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieścierenko - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieścierewicz - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieścierewski - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieściernko - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieścieronek - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieścierow - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieścierowa - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieścierowicz - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieścieróg - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieścieruk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieścioł - od nie stać, na KrW też od Nestor, Niestor lub od Niestoj.

Nieścior - 1439 (Kr) od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieściora - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieściorak - 1544– od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieściorczyk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieściorek - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieściorkowicz - 1452 od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieściorowicz - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieściorski - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieścioruk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieścioszek - od nie stać, na KrW też od Nestor, Niestor lub od Niestoj.

Nieściów - 1482 ) KrW) od nie stać, na KrW też od Nestor, Niestor lub od Niestoj.

Nieścir - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieścirenko - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieściruk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieściur - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nieściuszko - od nie stać, na KrW też od Nestor, Niestor lub od Niestoj.

Nieściuszko-Bujnicki - złożenia brak; Nieściuszko od nie stać, na KrW też od Nestor, Niestor lub od Niestoj; Bujnicki brak.

Nieśkiewicz - od nie stać, na KrW też od Nestor, Niestor lub od Niestoj.

Nieśko - od nie stać, na KrW też od Nestor, Niestor lub od Niestoj.

Nieśmiała - od nieśmiały.

Nieśmiałek - od nieśmiały.

Nieśmiałowski - od nieśmiały.

Nieśmiały - od nieśmiały.

Nieśmiertelna - od nieśmiertelny ‘wieczny’.

Nieśmiertelny - od nieśmiertelny ‘wieczny’.

Nieśpelski - do niespały ‘nieśpiący, czujny’, spać, śpiać ‘podążać, pośpieszać’.

Nieśpiak - do niespały ‘nieśpiący, czujny’, spać, śpiać ‘podążać, pośpieszać’.

Nieśpiał - do niespały ‘nieśpiący, czujny’, spać, śpiać ‘podążać, pośpieszać’.

Nieśpiałowski - do niespały ‘nieśpiący, czujny’, spać, śpiać ‘podążać, pośpieszać’.

Nieśpielak - do niespały ‘nieśpiący, czujny’, spać, śpiać ‘podążać, pośpieszać’.

Nieśpielski - do niespały ‘nieśpiący, czujny’, spać, śpiać ‘podążać, pośpieszać’.

Nieśpiol - do niespały ‘nieśpiący, czujny’, spać, śpiać ‘podążać, pośpieszać’.

Nieśpioł - do niespały ‘nieśpiący, czujny’, spać, śpiać ‘podążać, pośpieszać’.

Nieśpiół - do niespały ‘nieśpiący, czujny’, spać, śpiać ‘podążać, pośpieszać’.

Nieśporek - od nieszpor, nieszpór, nieszpory ‘nabożeństwo’ lub też od niespory ‘nieduży; biedny, powolny’

Nieświastowski - 1391 od nazwy miejscowej Nieswiatowice (poznańskie, gmina Mieścisko).

Nieświatowski - od nazwy miejscowej Nieswiatowice (poznańskie, gmina Mieścisko).

Nieświc - od nie + świeć ‘siostra żony, szwagierka’.

Nieświec - od nie + świeć ‘siostra żony, szwagierka’.

Nieświecki - 1447 od nazwy miejscowej Nieśwież (KrW).

Nieświeć - od nie + świeć ‘siostra żony, szwagierka’.

Niet - 1471 od niemieckiej nazwy osobowej Nett, ta od nett ‘czysty’.

Nietart - 1498 od niemieckiej nazwy osobowej Nithart, ta os staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego Nithart.

Nietążek - 1463 od nietęgi ‘mierny, słaby’.

Nieter - od niemieckiej nazwy osobowej Näter, ta od średnio-wysoko-niemieckiego näter ‘krawiec, kuśnierz’.

Nietęg - 1253 od nietęgi ‘mierny, słaby’.

Nietęgi - 1596 od nietęgi ‘mierny, słaby’.

Nietkiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Nett, ta od nett ‘czysty’.

Nietkowiec - od niemieckiej nazwy osobowej Nett, ta od nett ‘czysty’.

Nietla - od nie + tlić ‘palić się wolno, żarzyć’.

Nietlewski - od nie + tlić ‘palić się wolno, żarzyć’.

Nieto - od niemieckiej nazwy osobowej Nett, ta od nett ‘czysty’.

Nietoperz - 1265 od nietoperz, ze staropolskiego nietoperz ‘ssak latający’.

Nietoperzowicz - 1570 od nietoperz, ze staropolskiego nietoperz ‘ssak latający’.

Nietopiel - od nie + topiel ‘toń, głębia’.

Nietopilek - od nie + topiel ‘toń, głębia’.

Nietopyrz - 1204 od nietoperz, ze staropolskiego nietoperz ‘ssak latający’.

Nietopyrzowicz - 1522 od nietoperz, ze staropolskiego nietoperz ‘ssak latający’.

Nietraf - 1597 od nie trafić, nietrafiony ‘chybiony, niezręczny’.

Nietreba - od nie + trzebić ‘kastrować’.

Nietrebiak - od nie + trzebić ‘kastrować’.

Nietrebski - od nie + trzebić ‘kastrować’.

Nietrepczuk - od nie + trzebić ‘kastrować’.

Nietrepka - od nie + trzebić ‘kastrować’.

Nietresta - od nie trestać ‘karać, dręczyć, truć’.

Nietrzeba - 1572 od nie + trzebić ‘kastrować’.

Nietrzebek - od nie + trzebić ‘kastrować’.

Nietrzebka - od nie + trzebić ‘kastrować’.

Nietrzebko - od nie + trzebić ‘kastrować’.

Nietrzebski - od nie + trzebić ‘kastrować’.

Nietrzepiel - od nie trzepać, trzpielarz ‘gaduła, plotkarz’.

Nietrzepiela - od nie trzepać, trzpielarz ‘gaduła, plotkarz’.

Nietrzepka - od nie + trzebić ‘kastrować’.

Nietrzepko - od nie + trzebić ‘kastrować’.

Nietrzpiel - od nie trzepać, trzpielarz ‘gaduła, plotkarz’.

Nietrzpiela - od nie trzepać, trzpielarz ‘gaduła, plotkarz’.

Nietrzpielski - 1631 od nie trzepać, trzpielarz ‘gaduła, plotkarz’.

Nietrzpila - od nie trzepać, trzpielarz ‘gaduła, plotkarz’.

Nietsch - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nietsche - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nietschka - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nietschke - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nietschmann - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nietsz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nietubicz - od wyrażenia nie tu być.

Nietubski - od wyrażenia nie tu być.

Nietubyc - od wyrażenia nie tu być.

Nietubycz - od wyrażenia nie tu być.

Nietubyć - od wyrażenia nie tu być.

Nietubył - 1486 od wyrażenia nie tu być.

Nietulski - od nie tulić.

Nietuła - od nie tulić.

Nietupowski - od nazwy miejscowej Nietupa (białostockie, gmina Krynki).

Nietupski - 1697 od nazwy miejscowej Nietupa (białostockie, gmina Krynki).

Nietybyć - od wyrażenia nie tu być.

Nietyks - od litewskiej nazwy osobowej Netikša.

Nietyksza - 1473 od litewskiej nazwy osobowej Netikša.

Nietyxa - od litewskiej nazwy osobowej Netikša.

Nietz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nietzeński - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, dołaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nietzsche - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nieuda - od nie udać się ‘nie utrafić, zalecić’.

Nieudał - 1204 od nie udać się ‘nie utrafić, zalecić’; od nieudały ‘nieudany’.

Nieudana - od nie udać się ‘nie utrafić, zalecić’; od nieudały ‘nieudany’.

Nieumann - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Nieumerzycki - od nazwy miejscowej Niewmierzyce (KrW).

Nieumierzycki - od nazwy miejscowej Niewmierzyce (KrW).

Nieumirzycki - od nazwy miejscowej Niewmierzyce (KrW).

Nieurzyła - od nie użyć ‘nie wyżyć, nie wykorzystać’.

Nieuważna - od nieuważny ‘nierozważny, niebaczny’.

Nieuważny - od nieuważny ‘nierozważny, niebaczny’.

Nieuzylla - (Śl) od nie użyć ‘nie wyżyć, nie wykorzystać’.

Nieuzyła - od nie użyć ‘nie wyżyć, nie wykorzystać’.

Nieużyla - od nie użyć ‘nie wyżyć, nie wykorzystać’.

Nieużylla - (Śl) od nie użyć ‘nie wyżyć, nie wykorzystać’.

Nieużyła - od nie użyć ‘nie wyżyć, nie wykorzystać’.

Nieużyło - od nie użyć ‘nie wyżyć, nie wykorzystać’.

Nieużyta - od nie użyć ‘nie wyżyć, nie wykorzystać’.

Nieużytek - od nie użyć ‘nie wyżyć, nie wykorzystać’; od nieużytek ‘człowiek nieużyty’.

Niewachlowski - 1627 od nazwy miejscowej Niewachlów (kieleckie, gmina Miedziana Góra).

Niewacki - od nie wadzić ‘nie przeszkadzać; nie kłócić się’.

Niewada - od nie wadzić ‘nie przeszkadzać, nie kłócić się’.

Niewadz - od nie wadzić ‘nie przeszkadzać, nie kłócić się’.

Niewadza - od nie wadzić ‘nie przeszkadzać; nie kłócić się’.

Niewadzi - od nie wadzić ‘nie przeszkadzać; nie kłócić się’.

Niewadzia - od nie wadzić ‘nie przeszkadzać; nie kłócić się’.

Niewadzik - od nie wadzić ‘nie przeszkadzać; nie kłócić się’.

Niewadził - od nie wadzić ‘nie przeszkadzać; nie kłócić się’.

Niewadzin - od nie wadzić ‘nie przeszkadzać; nie kłócić się’.

Niewadzioł - od nie wadzić ‘nie przeszkadzać; nie kłócić się’.

Niewadzisz - od nie wadzić ‘nie przeszkadzać; nie kłócić się’.

Niewadzki - od nie wadzić ‘nie przeszkadzać; nie kłócić się’.

Niewalak - od nie walać ‘nie kulać, nie poniewierać’.

Niewalczyn - od nie walać ‘nie kulać, nie poniewierać’.

Niewald - od niemieckiej nazwy osobowej Neuwald, ta od nazw miejscowych Neuwald, Neuwalde.

Niewalda - od niemieckiej nazwy osobowej Neuwald, ta od nazw miejscowych Neuwald, Neuwalde.

Niewalik - od nie walać ‘nie kulać, nie poniewierać’.

Niewalski - od nie walać ‘nie kulać, nie poniewierać’.

Niewar - od nie warzyć ‘nie gotować’, por. war ‘wrzątek, wrzawa’.

Niewara - od nie warzyć ‘nie gotować’, por. war ‘wrzątek, wrzawa’.

Niewazi - od nie wadzić ‘nie przeszkadzać; nie kłócić się’.

Niewągłowski - od nazwy miejscowej Niewęgłosz (białostockie, gmina Czemierniki).

Niewczas - 1407 od staropolskiego niewczas ‘niewygoda’.

Niewczasiński - od staropolskiego niewczas ‘niewygoda’.

Niewczaszyński - od staropolskiego niewczas ‘niewygoda’.

Niewczes - 1369 od staropolskiego niewczas ‘niewygoda’.

Niewdach - od nie wdać (się) ‘nie wciągnąć się; nie udać się’; por. wdały ‘udany, dorodny; dzielny’.

Niewdan - od nie wdać (się) ‘nie wciągnąć się; nie udać się’; por. wdały ‘udany, dorodny; dzielny’.

Niewdana, m. - od nie wdać (się) ‘nie wciągnąć się; nie udać się’; por. wdały ‘udany, dorodny; dzielny’.

Niewdany - od nie wdać (się) ‘nie wciągnąć się; nie udać się’; por. wdały ‘udany, dorodny; dzielny’.

Niewegłowski - od nazwy miejscowej Niewęgłosz (białostockie, gmina Czemierniki).

Niewelski - od niemieckiej nazwy osobowej Nevel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nevel, neffel ‘chmura’.

Niewelt - od niemieckiej nazwy osobowej Nevel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nevel, neffel ‘chmura’.

Niewengłowski - od nazwy miejscowej Niewęgłosz (białostockie, gmina Czemierniki).

Niewes - od nie + wieś.

Nieweś - od nie + wieś.

Niewęglowski - od nazwy miejscowej Niewęgłosz (białostockie, gmina Czemierniki).

Niewęgłowski - 1629 od nazwy miejscowej Niewęgłosz (białostockie, gmina Czemierniki).

Niewęgowska - od nazwy miejscowej Niewęgłosz (białostockie, gmina Czemierniki).

Niewiada - od niewiada ‘wyrodek, odmieniec’, od nie wiedzieć.

Niewiadoma - od niewiada ‘wyrodek, odmieniec’, od nie wiedzieć; od niewiadomy.

Niewiadomski - od nazwy miejscowej Niewiadom (katowickie, gmian Rybnik).

Niewiadomski - od niewiada ‘wyrodek, odmieniec’, od nie wiedzieć.

Niewiadomy - od niewiada ‘wyrodek, odmieniec’, od nie wiedzieć; od niewiadomy.

Niewiadoński - od niewiada ‘wyrodek, odmieniec’, od nie wiedzieć.

Niewiadoski - od niewiada ‘wyrodek, odmieniec’, od nie wiedzieć.

Niewiadowicz - od niewiada ‘wyrodek, odmieniec’, od nie wiedzieć.

Niewiadowski - 1389 od nazwy miejscowej Niewiadów (piotrkowskie, gmina Ujazd).

Niewiaduk - od niewiada ‘wyrodek, odmieniec’, od nie wiedzieć.

Niewiara - od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewiarczuk - od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewiarek - 1498 od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewiarkiewicz - od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewiarkowski - od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewiaro - od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewiarowicz - od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewiarowski - 1430 od nazwy miejscowej Niewiarów (krakowskie, gmian Gdów).

Niewiarski - od nazwy miejscowej Niewierz (poznańskie, gmina Duszniki).

Niewiczera - od nie + wieczerzać ‘jeść wieczerzę’.

Niewidalski - od niewidzący, por. widzieć’.

Niewidek - od niewidzący, por. widzieć’.

Niewidnicza - od niewidzący, por. widzieć’.

Niewidniczy - od niewidzący, por. widzieć’.

Niewidoczny - od niewidzący, por. widzieć’.

Niewidok - (Śl) od niewidzący, por. widzieć’.

Niewidoma - od niewidzący, por. widzieć’.

Niewidomski - od niewidzący, por. widzieć’.

Niewidomy - od niewidzący, por. widzieć’.

Niewidowski - od niewidzący, por. widzieć’.

Niewidzała - od niewidzący, por. widzieć’.

Niewidzący - 1494 od niewidzący, por. widzieć’.

Niewidziajko - od niewidzący, por. widzieć’.

Niewidziajło - od niewidzący, por. widzieć’.

Niewidziala - od niewidzący, por. widzieć’.

Niewidział - od niewidzący, por. widzieć’.

Niewidziała - od niewidzący, por. widzieć’.

Niewidzielski - od niewidzący, por. widzieć’.

Niewidziol - (Śl) od niewidzący, por. widzieć’.

Niewiecerzał - od nie + wieczerzać ‘jeść wieczerzę’.

Niewiecierzały - od nie + wieczerzać ‘jeść wieczerzę’.

Niewieczerzak - od nie + wieczerzać ‘jeść wieczerzę’.

Niewieczerzał - od nie + wieczerzać ‘jeść wieczerzę’.

Niewieczerzała - od nie + wieczerzać ‘jeść wieczerzę’.

Niewieczeżał - od nie + wieczeraeć ‘jeść wieczerzę’.

Niewiedomski - od niewiada ‘wyrodek, odmieniec’, od nie wiedzieć.

Niewiedowicz - od niewiada ‘wyrodek, odmieniec’, od nie wiedzieć.

Niewiedział - od niewiada ‘wyrodek, odmieniec’, od nie wiedzieć; od niewidzący, por. widzieć’.

Niewiedziała - od niewiada ‘wyrodek, odmieniec’, od nie wiedzieć; od niewidzący, por. widzieć’.

Niewiedzielski - od niewiada ‘wyrodek, odmieniec’, od nie wiedzieć; od niewidzący, por. widzieć’.

Niewiedziński - 1714 od niewiada ‘wyrodek, odmieniec’, od nie wiedzieć.

Niewiedziol - od niewiada ‘wyrodek, odmieniec’, od nie wiedzieć.

Niewiedzioł - (Śl) od niewiada ‘wyrodek, odmieniec’, od nie wiedzieć.

Niewiejski - od nie + wiejski ‘wioskowy, chłopski’.

Niewiem - (Śl) od nie wiem, por. wiedzieć.

Niewiemski - od nie wiem, por. wiedzieć.

Niewiera - od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewierczyk - od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewierka - od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewierkiewicz - od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewierko - 1487 od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewierkowicz - od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewierkowiec - od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewiero - od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewierowicz - od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewierowski - 1461 od nazwy miejscowej Niewiarów (krakowskie, gmian Gdów).

Niewierski - 1397 od nazwy miejscowej Niewierz (poznańskie, gmina Duszniki).

Niewiersz - (Śl) od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewierz - (Śl) od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewierzgał - od nie wierzgać ‘kopać, buntować się’.

Niewierzgała - od nie wierzgać ‘kopać, buntować się’.

Niewierzoł - (Śl) od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewierzycki - od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewierzyński - od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewiesiewicz - od nie + wieś.

Niewiesz - od nie wieszać.

Niewieszczerzał - od nie + wieczerzeć ‘jeść wieczerzę’.

Niewieszoł - od nie wieszać.

Niewieś - od nie + wieś.

Niewieściński - 1546 od nazwy miejscowej Niewieścin (bydgoskie, gmina Pruszcz).

Niewieściuch - od niewieściuch ‘człowiek zniewieściały’.

Niewieściuk - od niewieściuch ‘człowiek zniewieściały’.

Niewieśniak - od nie + wieś.

Niewieśniuk - od nie + wieś.

Niewięglowski - od nazwy miejscowej Niewęgłosz (białostockie, gmina Czemierniki).

Niewięgłowski - od nazwy miejscowej Niewęgłosz (białostockie, gmina Czemierniki).

Niewinnik - od niewinny ‘bez zarzutu, skromny’.

Niewinny - od niewinny ‘bez zarzutu, skromny’.

Niewinowski - od niewinny ‘bez zarzutu, skromny’.

Niewinski - od niewinny ‘bez zarzutu, skromny’.

Niewiński - od niewinny ‘bez zarzutu, skromny’.

Niewiora - (Śl) od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewiorowski - od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewiórowski - od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewirek - 1489 od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewirer - 1444 od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewirkiewicz - od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewirko - 1442 od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewiro - od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewirowicz - od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewirowski - od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewisiewicz - od nie + wieś.

Niewitała - od nie witać.

Niewitecki - od nie witać.

Niewitowski - od nie witać.

Niewiura - od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niewlazło - 1634 od nie wleźć ‘nie wejść, nie dostać się’.

Niewlaźnik - 1620 od nie wleźć ‘nie wejść, nie dostać się’.

Niewmierzycki - 1727 od nazwy miejscowej Niewmierzyce (KrW).

Niewoda - od nie wodzić ‘nie kierować’ lub od nie + woda.

Niewodnicza - od nie wodzić ‘nie kierować’ lub od nie + woda.

Niewodniczański - od nie wodzić ‘nie kierować’ lub od nie + woda.

Niewodniczy - od nie wodzić ‘nie kierować’ lub od nie + woda.

Niewodniczyk - od nie wodzić ‘nie kierować’ lub od nie + woda.

Niewodnik - 1451 od niewodnik ‘niewodniczy’.

Niewodowski - 1497 od nazwy miejscowej Niewodowo (łomżyńskie, gmina Piątnica).

Niewodski - od nazwy miejscowej Niewodowo (łomżyńskie, gmina Piątnica).

Niewodzicz - 1411 od nie wodzić ‘nie kierować’ lub od nie + woda.

Niewodził - od nie wodzić ‘nie kierować’ lub od nie + woda.

Niewodzki - od nazwy miejscowej Niewodowo (łomżyńskie, gmina Piątnica).

Niewojno - od nie + wojny ‘wojenny, wojskowy’ lub od wojna, wujna ‘żona wuja’.

Niewojski - od nie + wojny ‘wojenny, wojskowy’ lub od wojna, wujna ‘żona wuja’; od nie + wojski.

Niewojt - od nie + wójt.

Niewola - 1490 od niewola.

Niewolak - od niewola.

Niewolański - od niewola.

Niewolewski - od niewola.

Niewolik - od niewola.

Niewolin - od niewola.

Niewoliński - od niewola.

Niewolka - od niewola.

Niewolkiewicz - od niewola.

Niewolna - od niewola; od przymiotnika niewolny.

Niewolnicki - od niewola.

Niewolnik - od niewola; niewolnik.

Niewolny - od niewola; od przymiotnika niewolny.

Niewolski - od niewola.

Niewójt - od nie + wójt.

Niewrol - (Śl) od gwarowego niewrzały ‘krzykacz, osoba wywołująca wrzawę’, od wrzeć.

Niewroł - (Śl) od gwarowego niewrzały ‘krzykacz, osoba wywołująca wrzawę’, od wrzeć.

Niewrołow - od gwarowego niewrzały ‘krzykacz, osoba wywołująca wrzawę’, od wrzeć.

Niewrzał - od gwarowego niewrzały ‘krzykacz, osoba wywołująca wrzawę’, od wrzeć.

Niewrzała - 1567 od gwarowego niewrzały ‘krzykacz, osoba wywołująca wrzawę’, od wrzeć.

Niewrzałek - od gwarowego niewrzały ‘krzykacz, osoba wywołująca wrzawę’, od wrzeć.

Niewrzałkiewicz - od gwarowego niewrzały ‘krzykacz, osoba wywołująca wrzawę’, od wrzeć.

Niewrzało - 1399 od gwarowego niewrzały ‘krzykacz, osoba wywołująca wrzawę’, od wrzeć.

Niewrzela - od gwarowego niewrzały ‘krzykacz, osoba wywołująca wrzawę’, od wrzeć.

Niewrzella - od gwarowego niewrzały ‘krzykacz, osoba wywołująca wrzawę’, od wrzeć.

Niewrzenda - od niewrzęda ‘nadużycie’.

Niewrzendowski - od niewrzęda ‘nadużycie’.

Niewrzęda - od niewrzęda ‘nadużycie’.

Niewrzędowski - od niewrzęda ‘nadużycie’.

Niewrzol - (Śl) od gwarowego niewrzały ‘krzykacz, osoba wywołująca wrzawę’, od wrzeć.

Niewrzoll - (Śl) od gwarowego niewrzały ‘krzykacz, osoba wywołująca wrzawę’, od wrzeć.

Niewrzoł - (Śl) od gwarowego niewrzały ‘krzykacz, osoba wywołująca wrzawę’, od wrzeć.

Niewstało - 1534 od nie + wstały ‘powstały, który powstał’.

Niewujt - od nie + wójt.

Niewygoda - od niewygoda ‘niedogodność, uciążliwość’.

Niezabitkowski - od nazwy miejscowej Niezabitów (lubelskie, gmina Poniatowa).

Niezabitowski - 1507 od nazwy miejscowej Niezabitów (lubelskie, gmina Poniatowa).

Niezabytkowski - od nazwy miejscowej Niezabitów (lubelskie, gmina Poniatowa).

Niezabytowski - od nazwy miejscowej Niezabitów (lubelskie, gmina Poniatowa).

Niezagrała - 1576 od nie zagrać.

Niezbora - od nie + zborzyć ‘zwalczyć, pokonać’.

Niezborała - od nie + zborzyć ‘zwalczyć, pokonać’.

Niezborało - od nie + zborzyć ‘zwalczyć, pokonać’.

Niezborski - od nie + zborzyć ‘zwalczyć, pokonać’.

Niezgocki - od niezgoda ‘brak jedności’.

Niezgoda - 1472 od niezgoda ‘brak jedności’.

Niezgodcki - od niezgoda ‘brak jedności’.

Niezgodka - 1582 od niezgoda ‘brak jedności’.

Niezgodna - od niezgoda ‘brak jedności’; od niezgodny.

Niezgodowski - od niezgoda ‘brak jedności’.

Niezgodzik - od niezgoda ‘brak jedności’.

Niezgodziński - od niezgoda ‘brak jedności’.

Niezgodzki - od niezgoda ‘brak jedności’.

Niezgócki - od niezgoda ‘brak jedności’.

Niezgódka - od niezgoda ‘brak jedności’.

Niezgódtka - od niezgoda ‘brak jedności’.

Niezgódzki - od niezgoda ‘brak jedności’.

Niezgucki - od niezgoda ‘brak jedności’.

Niezgudka - od niezgoda ‘brak jedności’.

Niezgudzki - od niezgoda ‘brak jedności’.

Niezgutka - od niezgoda ‘brak jedności’.

Nieziałek - od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Niezieliński - od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Niezielski - od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Nieziołek - od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Nieziółek - od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Nieziółka - od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Nieznach - od nie znać.

Nieznaj - od nie znać.

Nieznajek - od nie znać.

Nieznajemski - od nie znać.

Nieznajko - od nie znać.

Nieznajomski - od nie znać.

Nieznalski - od nie znać.

Nieznana - od nie znać.

Nieznanow - od nie znać.

Nieznanowa - od nie znać.

Nieznanowski - od nie znać.

Nieznanów - od nie znać.

Nieznanski - od nazwy miejscowej Nieznanice (częstochowskie, gmina Kłomnice).

Nieznany - od nie znać.

Nieznański - 1669 od nazwy miejscowej Nieznanice (częstochowskie, gmina Kłomnice).

Nieznój - od nie + znój ‘trud, skwar’, znoić ‘trudzić, dopiekać żarem’.

Niezwiesna - od nie + zwieścić ‘oznajmiać, donieść’, por. zwiestnik ‘zwiastun’.

Niezwiesny - od nie + zwieścić ‘oznajmiać, donieść’, por. zwiestnik ‘zwiastun’.

Niezwiestna - od nie + zwieścić ‘oznajmiać, donieść’, por. zwiestnik ‘zwiastun’.

Niezwiestny - od nie + zwieścić ‘oznajmiać, donieść’, por. zwiestnik ‘zwiastun’.

Nieźrzało - 1418 od nieźrzały ‘niewidzialny’ lub też od nieźrały, nieźrzały ‘niedojrzały’.

Nieżeniec - od nieżenny ‘nieżonaty’ lub od nie + żeniec ‘żniwiarz’.

Nieżnik - od nieżenny ‘nieżonaty’ lub od nie + żeniec ‘żniwiarz’.

Nieżuchowski - 1615 od nazwy miejscowej Nieżychowice (bydgoskie, gmina Chojnice).

Nieżychowski - 1656 od nazwy miejscowej Nieżychowice (bydgoskie, gmina Chojnice).

Nieżyła - od nie + żyć.

Nieżyniec - od nieżenny ‘nieżonaty’ lub od nie + żeniec ‘żniwiarz’.

Nieżyniecki - od nieżenny ‘nieżonaty’ lub od nie + żeniec ‘żniwiarz’.

Nieżynkowski - od nieżenny ‘nieżonaty’ lub od nie + żeniec ‘żniwiarz’.

Nieżyński - od nieżenny ‘nieżonaty’ lub od nie + żeniec ‘żniwiarz’.

Nieżyta - od nie + żyć.

Niękina - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Nifka - od niwa ‘rola, pole’.

Nifke - od niwa ‘rola, pole’.

Niga - od nyga ‘niedojda’.

Nigaj - od nyga ‘niedojda’.

Nigała - od nyga ‘niedojda’.

Nigbar - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Nigber - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Nigbor - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Nigborowicz - 1659 od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’.

Nigbór - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Nigbur - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Nigel - od niemieckiej nazwy osobowej Niegel, ta od imienia Nicolaus.

Nigelski - od niemieckiej nazwy osobowej Niegel, ta od imienia Nicolaus.

Niger - od łacińskiego niger ‘czarny, smutny; Murzyn’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nieger.

Nigerewicz - od łacińskiego niger ‘czarny, smutny; Murzyn’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nieger.

Niggel - od niemieckiej nazwy osobowej Niegel, ta od imienia Nicolaus.

Nigiel - od niemieckiej nazwy osobowej Niegel, ta od imienia Nicolaus.

Nigielski - od niemieckiej nazwy osobowej Niegel, ta od imienia Nicolaus.

Nigierewicz - od łacińskiego niger ‘czarny, smutny; Murzyn’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nieger.

Niglus - od niemieckiej nazwy osobowej Niegel, ta od imienia Nicolaus.

Nigolewski - od niemieckiej nazwy osobowej Niegel, ta od imienia Nicolaus.

Nigorski - od łacińskiego niger ‘czarny, smutny; Murzyn’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nieger.

Nigos - od nyga ‘niedojda’.

Nigowski - od nazwy miejscowej Niegowa (częstochowskie, gmina Niegowa), Niegów (ostrołęckie, gmina Zabrodzie).

Nigrin - od łacińskiego niger ‘czarny, smutny; Murzyn’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nieger.

Nigro - od łacińskiego niger ‘czarny, smutny; Murzyn’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Nieger.

Nijak - od nijaki ‘nieokreślony, nie wyróżniający się’.

Nijaka - od nijaki ‘nieokreślony, nie wyróżniający się’.

Nijaki - od nijaki ‘nieokreślony, nie wyróżniający się’.

Nijakiewicz - od nijaki ‘nieokreślony, nie wyróżniający się’.

Nijakowski - od nijaki ‘nieokreślony, nie wyróżniający się’.

Nik - 1418 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nika - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikadan - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nikadem - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nikadom - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nikadon - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nikal - 1800 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikander - od imienia Nikander, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Nikandros.

Nikandrow - od imienia Nikander, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Nikandros.

Nikandrowa - od imienia Nikander, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Nikandros.

Nikanorow - od imienia Nikanor, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Nikánor, to od nike ‘zwycięstwo’ + oro ‘widzieć’.

Nikanorów - od imienia Nikanor, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Nikánor, to od nike ‘zwycięstwo’ + oro ‘widzieć’.

Nikanow - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikanowicz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikanów - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikas - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikasa - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niketa - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Niketta - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikicicz - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikicin - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikiciński - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikicionek - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikiciuk - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikicki - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikić - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikiec - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikier - od gwarowego nikiery ‘niektóry’.

Nikiera - od gwarowego nikiery ‘niektóry’.

Nikieroj - od gwarowego nikiery ‘niektóry’.

Nikierój - od gwarowego nikiery ‘niektóry’.

Nikieruj - od gwarowego nikiery ‘niektóry’.

Nikieta - 1644 od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikietyński - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikiewicz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikifaruk - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nikifirowicz - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nikifor - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nikiforenko - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nikiforiuk - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nikiforos - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nikiforow - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nikiforowicz - 1662 od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nikiforów - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nikiforuk - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nikifur - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nikilec - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikin - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikipańczuk - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nikiperowicz - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nikipierowicz - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nikipirowicz - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nikiporczyk - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nikiporow - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nikiporowicz - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nikirowski - od gwarowego nikiery ‘niektóry’.

Nikis - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikisch - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikisz - 1435 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikisza - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikiszyn - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikiszyński - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikiś - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikita - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikitczuk - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikitenko - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikiteńko - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikiterowicz - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikitienko - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikitik - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikitin - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikitina - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikitiniec - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikitinkow - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikitiński - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikitiuk - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikitiukow - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikitjuk - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikitni - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikitnik - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikito - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikitorowicz - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikitoruk - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikitowicz - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikituk - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikitycz - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikityn - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikityński - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikityszyn - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nikła, m. - 1587 od nikły ‘mały, nędzny’.

Niko - 1372 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikoc - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikocin - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikoczuk - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikoda - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nikodaj - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nikodan - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nikodasz - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nikodem - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nikodemczuk - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nikodemczyk - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nikodemiak - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nikodemiuk - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nikodemowicz - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nikodemski - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nikodenowicz - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nikodeńczuk - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nikodimuk - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nikodomski - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nikodon - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nikodoń - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nikody - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nikodym - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nikodymczuk - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nikodymczyk - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nikodymiak - 1632 od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Nikofor - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nikoforow - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nikoforuk - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nikon - 1446 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikona - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikonczuk - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikonczyk - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikoniec - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikonienko - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikoniszyn - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikoniuk - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikonor - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikonorow - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikonorów - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikonow - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikonowicz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikonów - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikoń - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikończuk - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikończyk - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikoński - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikoporowicz - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nikoprowicz - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nikorenda - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikoron - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikorowicz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikorowski - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikorz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikorzewski - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikorzyc - 1494 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikos - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikosiewicz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikosowski - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikosz - 1318 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikoszek - 1336 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikoszewicz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikoszowic - 1500 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikoś - 1568 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikow - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikowicz - 1436 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikowski - 1688 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikrand - od niemieckiej nazwy osobowej Niekrantz, ta od nazwy miejscowej Niekrentz.

Nikrandt - od niemieckiej nazwy osobowej Niekrantz, ta od nazwy miejscowej Niekrentz.

Nikrant - od niemieckiej nazwy osobowej Niekrantz, ta od nazwy miejscowej Niekrentz.

Nikrasiewicz - od nie krasić ‘nie zdobić; nie maścić’, też od gwarowego ‘kastrować’.

Nikrasow - od nie krasić ‘nie zdobić; nie maścić’, też od gwarowego ‘kastrować’.

Nikraszewicz - od nie krasić ‘nie zdobić; nie maścić’, też od gwarowego ‘kastrować’.

Nikrewicz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikrosz - 1405 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikrut - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikruta - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niks - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niksa - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikscin - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niksiński - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niksz - 1412 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niksza - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikszto - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikścin - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikścio - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niktor - 1592 od łacińskiego nictor ‘mrugający oczami’.

Niktorowski - od łacińskiego nictor ‘mrugający oczami’.

Niktorski - od łacińskiego nictor ‘mrugający oczami’.

Nikuciński - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikucki - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikuć - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikuda - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikunia - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikunowicz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikurczak - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikurowski - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikus - 1580 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikuskiewicz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikusz - 1328 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikuszak - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikuszko - 1349 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikuś - 1500 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikut - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikuta - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikutta - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikutyn - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nikytyn - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203); też od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nil - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Nilaniewicz - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Nilanowicz - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Nilecki - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Nilek - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Nilepiuk - od nie lepić.

Nilewicz - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Nilewski - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Nilipiuk - od nie lepić.

Nilkowski - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Nill - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Nillek - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Nilles - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Nilon - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Niloś - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Nilus - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Niła - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Niłaszewicz - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Niłek - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Niłosz - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Niłów - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Niłuń - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Niłus - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Nima - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Nimas - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Nimasik - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Nimasz - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Nimaszewski - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Nimaszyk - od nie mam lub od niemy lub od niemić ‘oniemieć’.

Nimc - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nimcewicz - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nimcz - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nimczak - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nimczewski - od nazwy miejscowej Niemczewo (płockie, gmina Drobin).

Nimczuk - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nimczyk - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nimec - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nimer - od imienia złożonego Niemir.

Nimiec - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nimier - od imienia złożonego Niemir.

Nimierka - od imienia złożonego Niemir.

Nimierowicz - od imienia złożonego Niemir.

Nimierski - od imienia złożonego Niemir.

Nimierza - od imienia złożonego Niemir.

Nimietz - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nimiłowicz - od niemiły ‘nieprzyjemny, nieznośny’.

Nimir - od imienia złożonego Niemir.

Nimira - od imienia złożonego Niemir.

Nimiro - od imienia złożonego Niemir.

Nimirowski - od imienia złożonego Niemir.

Nimirski - od imienia złożonego Niemir.

Nimpcz - (Śl) od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nimpczke - (Śl) od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nimpsch - (Śl) od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nimpsz - (Śl) od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nimptsch - (Śl) od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nimptschke - (Śl) od Niemiec, ze staropolskiego Miemie

Nimptsz - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nimptszke - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nimsch - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nimsz - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nimszewski - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nimszke - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nimtsch - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nimtz - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nimz - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nina - od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Ninard - może od dolnoniemieckiej nazwy osobowej Nienard, ta od imienia złożonego Neu(en)hart.

Ninc - od staropolskiego ninca, nynca ‘moneta’.

Ninca - od staropolskiego ninca, nynca ‘moneta’.

Nincer - od staropolskiego mincarz ‘bijący pieniądze, wymieniający pieniądze’.

Ninciarz - od staropolskiego mincarz ‘bijący pieniądze, wymieniający pieniądze’.

Ninczka - od staropolskiego ninca, nynca ‘moneta’.

Ninczka - od staropolskiego ninca, nynca ‘moneta’.

Ninczuk - od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Ninek - 1275 od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Niniczka - od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Niniczuk - od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Niniec - 1445 od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Ninięda - od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Ninik - od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Ninio - od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Ninisz - od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Ninke - od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’; też od niemieckiej nazwy osobowej Nink.

Ninkiewicz - od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Ninkina - od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Ninko - od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Ninkowski - od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Ninning-Tatarek - złożenia brak; Ninning- brak; Tatarek od nazwy etnicznej Tatar.

Nino - od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Ninoski - 1471 od nazwy miejscowej Minoga, dawniej też Mininoga (krakowskie, gmina Skała).

Ninosz - 1311 od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Ninoszek - 1388 od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Ninoszewic - 1311 od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Ninot XII wiek - od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Ninota - 1391 od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Ninotek - 1376 od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Ninotka - 1478 od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Ninowski - 1486 od nazwy miejscowej Minoga, dawniej też Mininoga (krakowskie, gmina Skała).

Nintza - od staropolskiego ninca, nynca ‘moneta’.

Ninza - od staropolskiego ninca, nynca ‘moneta’.

Niokorek - 1500 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nipanicz - od nicpoń ‘człowiek mało wartościowy’.

Nipiekło - (Pom) od nie + piekły ‘pieczony’.

Nippa - od niemieckiej nazwy osobowej Nipp.

Nippe - od niemieckiej nazwy osobowej Nipp.

Nippert - od niemieckiej nazwy osobowej Nipert.

Nir - od niemieckiej nazwy osobowej Nier, ta od Nierbauer, Niermann; może też od ner(ka).

Nirada - od nie radzić, od staropolskiego nierad ‘nieżyczliwy’ lub od imienia złożonego Nierad.

Niradka - od nie radzić, od staropolskiego nierad ‘nieżyczliwy’ lub od imienia złożonego Nierad.

Niradko - od nie radzić, od staropolskiego nierad ‘nieżyczliwy’ lub od imienia złożonego Nierad.

Nirek - od niemieckiej nazwy osobowej Nier, ta od Nierbauer, Niermann; może też od ner(ka).

Niremberg - od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Nirenberg - od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Nirenberger - od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Nirenberski - od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Nirkowski - od niemieckiej nazwy osobowej Nier, ta od Nierbauer, Niermann; może też od ner(ka).

Nirnberg - od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Nirodka - od nie rodzić, od staropolskiego nierod ‘rodzaj drobnej rybki’, nieroda ‘roślina’.

Nirodzik - od nie rodzić, od staropolskiego nierod ‘rodzaj drobnej rybki’, nieroda ‘roślina’.

Niroś - od niemieckiej nazwy osobowej Nier, ta od Nierbauer, Niermann; może też od ner(ka).

Nis - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nisak - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nisch - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nische - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Niser - od niemieckiej nazwy osobowej Nießer, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nie?en, nie??en ‘spożytkować, używać’.

Nisgorski - od nazwy miejscowej Nidzgora (ciechanowskie, gmina Kuczbork-Osada).

Nisiarz - od niemieckiej nazwy osobowej Nießer, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nie?en, nie??en ‘spożytkować, używać’.

Nisiewicz - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nisik - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nisio - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nisiobecki - od nazwy miejscowej Niesiobędy (ciechanowskie, gmina Krasne).

Nisiobęcki - od nazwy miejscowej Niesiobędy (ciechanowskie, gmina Krasne).

Nisiobędzki - od nazwy miejscowej Niesiobędy (ciechanowskie, gmina Krasne).

Nisioł - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nisior - od niemieckiej nazwy osobowej Nießer, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nie?en, nie??en ‘spożytkować, używać’.

Nisiowicz - 1576 od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Niski - 1439 od niski.

Niskiewicz - od niski.

Nisko - od niski.

Niskowiec - od niski.

Nisków - od niski.

Nisor - od niemieckiej nazwy osobowej Nießer, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nie?en, nie??en ‘spożytkować, używać’.

Nispoń - od nicpoń ‘człowiek mało wartościowy’.

Nisterak - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor

Nisterczuk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nisterenko - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nisterewicz - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nisterka - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nisterkiewicz - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nisterowski - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nisterski - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nisteruch - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nisteruk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nistor - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nistrak - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nistrowski - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nisz - 1472 od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nisza - 1424 od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Niszak - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Niszała - 1787 od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Niszan - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Niszcz - od niszczyć, może też od niski.

Niszcza - od niszczyć, może też od niski.

Niszczak - od niszczyć, może też od niski.

Niszczerewicz - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niszczeruk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niszczerzewicz - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niszczerzewski - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niszczeżewski - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niszczk - (Maz) od niszczyć, może też od niski.

Niszczorek - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niszczoruk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niszczot - od niszczyć, może też od niski.

Niszczota - od niszczyć, może też od niski.

Niszczuk - od niszczyć, może też od niski.

Niszczy - od niszczyć, może też od niski.

Niszczyk - od niszczyć, może też od niski.

Niszczyrowicz - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niszczyszyn - od niszczyć, może też od niski.

Niszek - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Niszewic - 1398 od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Niszta - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Nisztal - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te od średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Nisztor - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nisztuk - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Niszuk - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Niszyk - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Niś - 1568 od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Niścior - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niściorek - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niścioruk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niściór - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niściur - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Niśkiewicz - od niski; od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Niśnik - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nit - od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Nita - od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Nitak - od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Nital - od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Nitala - od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Nitarski - od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Nitart - 1402 od niemieckiej nazwy osobowej Nithart, ta os staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego Nithart.

Nitaszek - od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Nitczak - od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Nitczyński - od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Nitecki - od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Nitefor - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nitek - od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Nitel - od niemieckiej nazwy osobowej Nitel.

Nitert - 1402 od niemieckiej nazwy osobowej Nithart, ta os staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego Nithart.

Nith - od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Nitichoruk - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nitiforuk - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nitka - 1490– od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt; od nitka.

Nitkiewicz - od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Nitko - od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Nitkowski - od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Nitków - od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Nitlewski - od niemieckiej nazwy osobowej Nitel.

Niton - od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Nitoń - od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Nitowicz - 1453 od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Nitowicz - 1453 od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Nitowski - od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Nitsch - 1707 od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nitsche - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nitschiński - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nitschka - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nitschke - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nitschkowski - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nitschmann - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nitsek - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nitshke - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nitsz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nitsze - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nitszka - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nitszke - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nitta - od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Nittel - od niemieckiej nazwy osobowej Nitel.

Nitubydz - (Pom) od wyrażenia nie tu być.

Nitubydź - (Pom) od wyrażenia nie tu być.

Nitulski - od nie tulić.

Nituła - od nie tulić.

Nitupski - od nazwy miejscowej Nietupa (białostockie, gmina Krynki).

Nitychoruk - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nityski - od nazwy miasta Nitycz, dziś Nowy Staw (elbląskie).

Nitz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nitza - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nitze - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nitzer - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nitzka - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nitzke - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nitzki - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nitzpon - od nicpoń ‘człowiek mało wartościowy’.

Nitzpoń - od nicpoń ‘człowiek mało wartościowy’.

Nitzschke - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Niuchaj - od niuchać ‘wąchać, wdychać’.

Niuk - od niuchać ‘wąchać, wdychać’.

Niukiewicz - od niuchać ‘wąchać, wdychać’.

Niuniak - od niunia ‘munia, człowik leniwy’.

Niuńka - od niunia ‘munia, człowik leniwy’.

Niuńko - od niunia ‘munia, człowik leniwy’.

Niwa - 1629 od niwa ‘rola, pole’.

Niwak - od niwa ‘rola, pole’.

Niwald - od niemieckich nazw osobowych Niwelt, Neuwald, te od średnio-wysoko-niemieckiego Nie-, Ni- ‘nowa, nowy’ + walt ‘moc, siła’, lub walt ‘las’.

Niwar - od nie warzyć ‘nie gotować’, por. war ‘wrzątek, wrzawa’.

Niwczas - od staropolskiego niewczas ‘niewygoda’.

Niwczyk - od niwa ‘rola, pole’.

Niwecki - od niwa ‘rola, pole’.

Niwek - od niwa ‘rola, pole’.

Niweliński - od niwa ‘rola, pole’.

Niwelski - od niwa ‘rola, pole’.

Niwelt - od niemieckich nazw osobowych Niwelt, Neuwald, te od średnio-wysoko-niemieckiego Nie-, Ni- ‘nowa, nowy’ + walt ‘moc, siła’, lub walt ‘las’.

Niwęgłowski - od nazwy miejscowej Niewęgłosz (białostockie, gmina Czemierniki).

Niwiada - od niewiada ‘wyrodek, odmieniec’, od nie wiedzieć.

Niwiadomski - od niewiada ‘wyrodek, odmieniec’, od nie wiedzieć.

Niwiak - 1636 od niwa ‘rola, pole’.

Niwiański - 1762 od nazwy miejscowej Niwa (częste) lub od niwa.

Niwiara - od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niwiarowski - od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niwicki - od nazwy miejscowej Niwa (częste) lub od niwa; też od nazwy miejscowej Niwica (gorzowskie, gmina Deszczno; zielonogórskie, gmina Trzebiel).

Niwicz - od niwa ‘rola, pole’.

Niwiejski - od nie + wiejski ‘wioskowy, chłopski’.

Niwiński - od nazwy miejscowej Niwa (częste) lub od niwa.

Niwiro - od niewiara ‘niewierność; bezbożność’; por. nie wierzyć’.

Niwirski - od nazwy miejscowej Niewierz (poznańskie, gmina Duszniki).

Niwka - 1649 od niwa ‘rola, pole’.

Niwnik - od niwa ‘rola, pole’.

Niwski - 1668 od nazwy miejscowej Niwa (częste) lub od niwa.

Nizak - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Nizborski - od nie + zborzyć ‘zwalczyć, pokonać’.

Nizer - od niemieckiej nazwy osobowej Nießer, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nie?en, nie??en ‘spożytkować, używać’.

Nizera - od niemieckiej nazwy osobowej Nießer, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nie?en, nie??en ‘spożytkować, używać’.

Nizerski - od niemieckiej nazwy osobowej Nießer, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nie?en, nie??en ‘spożytkować, używać’.

Nizia - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Niziak - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Nizialik - 1752 od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Niział - od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Niziałek - od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Niziałkowicz - 1657 od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Niziałkowski - od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Niziałowski - od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Nizianta - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Nizianty - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Niziat - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Niziatek - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Niziaty - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Nizic - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Nizich - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Niziel - od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Nizielenko - od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Nizieliński - od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Nizielski - od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Nizieński - od nizina ‘teren leżący poniżej 300 m n. p. m.

Nizier - od niemieckiej nazwy osobowej Nießer, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nie?en, nie??en ‘spożytkować, używać’.

Nizierski - od niemieckiej nazwy osobowej Nießer, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nie?en, nie??en ‘spożytkować, używać’.

Niziewicz - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Nizik - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Nizikowski - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Niził - 1785 od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Nizin - od nizina ‘teren leżący poniżej 300 m n. p. m.

Nizina - 1494 od nizina ‘teren leżący poniżej 300 m n. p. m.

Niziniak - od nizina ‘teren leżący poniżej 300 m n. p. m.

Niziniec - od nizina ‘teren leżący poniżej 300 m n. p. m.

Niziniecki - od nizina ‘teren leżący poniżej 300 m n. p. m.

Nizinik - od nizina ‘teren leżący poniżej 300 m n. p. m.

Nizinka - od nizina ‘teren leżący poniżej 300 m n. p. m.

Nizinkiewicz - od nizina ‘teren leżący poniżej 300 m n. p. m.

Nizino - od nizina ‘teren leżący poniżej 300 m n. p. m.

Nizinski - od nizina ‘teren leżący poniżej 300 m n. p. m.

Niziński - 1728 od nizina ‘teren leżący poniżej 300 m n. p. m. lub od nazwy miejscowej Niziny (kilka wsi).

Nizio - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Niziok - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Niziol - od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Nizioł - 1455 od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Nizioła - od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Niziołek - 1397 od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Niziołka - 1401 od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Niziołkiewicz - 1698 od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Niziołkowicz - 1514 od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Niziołkowski - od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Niziołowski - od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Niziołyk - od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Niziom - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Nizior - od gwarowego nizior ‘inżynier’.

Niziorek - od gwarowego nizior ‘inżynier’.

Niziorski - od gwarowego nizior ‘inżynier’.

Niziół - od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Niziółek - od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Niziółkiewicz - od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Niziórski - od gwarowego nizior ‘inżynier’.

Niziuk - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Niziukiewicz - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Niziuł - od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Niziułek - od staropolskiego nizioł, niziołek ‘karzełek, krasnoludek’.

Niziur - od gwarowego nizior ‘inżynier’.

Niziura - od gwarowego nizior ‘inżynier’.

Niziurski - od gwarowego nizior ‘inżynier’.

Nizka - od niski.

Nizki - od niski.

Nizkiewicz - od niski.

Nizniak - od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.

Niznik - od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.

Niznikiewicz - od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.

Niznikowski - od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.

Nizniowski - od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.

Nizo - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Nizol - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Nizoł - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Nizołek - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Nizon - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Nizoń - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Nizor - od gwarowego nizior ‘inżynier’.

Nizych - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Nizyński - od nizina ‘teren leżący poniżej 300 m n. p. m.

Niźniak - od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.

Niźnicki - od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.

Niźnik - od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.

Niźnikiewicz - od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.

Niźnikowski - od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.

Niźniowski - od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.

Niżak - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Niżankiewicz - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Niżankowicz - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Niżankowski - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Niżanowski - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Niżański - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Niżeniec - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Niżewicz - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Niżewienko - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Niżewski - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Niżna - od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.

Niżni - 1695 od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.

Niżniak - od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.

Niżniakowski - od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.

Niżnicki - od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.

Niżniewski - od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.

Niżnik - 1563 od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.

Niżnikiewicz - od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.

Niżnikowic - 1679 od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.

Niżnikowski - od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.

Niżniowski - od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.

Niżnowski - od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.

Niżny - od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.

Niżowicz - 1618 od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Niżowski - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Niżycki - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Niżyk - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Niżyniec - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Niżynkiewicz - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Niżyński - od nizina ‘teren leżący poniżej 300 m n. p. m.

Noak - od nowy.

Noakowski - od nowy.

Nobel - 1409 od niemieckiej nazwy osobowej Nobel.

Nobels - od niemieckiej nazwy osobowej Nobel.

Nobelski - od niemieckiej nazwy osobowej Nobel.

Nobert - od niemieckich nazw osobowych Nobert, Nubert, te od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego Notbert.

Nobialek - prawdopodobnie od nabiał ‘mleko, produkty mleczne’ lub od na + biel ‘błoto’; w pochodnych też od nabielić ‘wybielić’.

Nobiałek - od nabiał ‘mleko, produkty mleczne’ lub od na + biel ‘błoto’; w pochodnych też od nabielić ‘wybielić’.

Nobielek - od nabiał ‘mleko, produkty mleczne’ lub od na + biel ‘błoto’; w pochodnych też od nabielić ‘wybielić’.

Nobielski - od nabiał ‘mleko, produkty mleczne’ lub od na + biel ‘błoto’; w pochodnych też od nabielić ‘wybielić’.

Nobik - od łacińskiego nobis, z wyrażenia w modlitwie pro nobis.

Nobis - od łacińskiego nobis, z wyrażenia w modlitwie pro nobis.

Nobisiewicz - od łacińskiego nobis, z wyrażenia w modlitwie pro nobis.

Nobiś - od łacińskiego nobis, z wyrażenia w modlitwie pro nobis.

Nobożny - od nabożny ‘pobożny’.

Noc - 1426 od noc.

Nocej - 1456 od noc.

Nocek - 1490 od noc lub od Innocenty.

Nocel - od noc.

Nocen - od noc.

Noceń - od noc.

Noch - 1471 od niemieckich nazw osobowych na No-, typu Nowosiadł lub od noch ‘nos’.

Nocha - od niemieckich nazw osobowych na No-, typu Nowosiadł lub od noch ‘nos’.

Nochaczewski - od niemieckich nazw osobowych na No-, typu Nowosiadł lub od noch ‘nos’.

Nochalski - od niemieckich nazw osobowych na No-, typu Nowosiadł lub od noch ‘nos’.

Nochanowicz - od niemieckich nazw osobowych na No-, typu Nowosiadł lub od noch ‘nos’.

Nochawica - od noga, od nogawka ‘część spodni’.

Nochciński - od niemieckich nazw osobowych na No-, typu Nowosiadł lub od noch ‘nos’.

Nochelski - od niemieckich nazw osobowych na No-, typu Nowosiadł lub od noch ‘nos’.

Nocheń - od niemieckich nazw osobowych na No-, typu Nowosiadł lub od noch ‘nos’.

Nochocka - od niemieckich nazw osobowych na No-, typu Nowosiadł lub od noch ‘nos’.

Nochowicz - 1730 od niemieckich nazw osobowych na No-, typu Nowosiadł lub od noch ‘nos’.

Nochowski - od niemieckich nazw osobowych na No-, typu Nowosiadł lub od noch ‘nos’.

Nociński - od noc.

Nock - od noc.

Nocka - 1707 od noc, nocka.

Nockiewicz - od noc.

Nocko - od noc.

Nockowicz - od noc.

Nockowski - od nazwy miejscowej Nockowa (rzeszowskie, gmina Iwierzyce) lub od noc.

Nocleg - od noc, nocleg.

Nocna - od noc, od przymiotnika nocny.

Nocniewicz - 1489 od noc.

Nocnik - od noc.

Nocniowic - 1459 od noc.

Nocny - od noc, od przymiotnika nocny.

Nocon - od noc.

Noconiewski - od noc.

Nocoń - od noc.

Nocoński - od noc.

Nocóń - od noc.

Nocula - od noc.

Noculak - od noc.

Noculek - od noc.

Noculka - 1741 od noc.

Nocun - od noc.

Nocuń - od noc.

Nocyk - od noc.

Nocyński - od noc.

Noczeń - od noc.

Noczeński - od noc.

Noczk - (Pom) od noc.

Noczko - od noc.

Noczkowski - od nazwy miejscowej Nockowa (rzeszowskie, gmina Iwierzyce) lub od noc.

Nocznicki - od noc.

Nocznicki - od noc.

Nocznik - od noc, nocnik.

Nocznik - od noc, nocnik.

Noczon - od noc.

Noczoń - od noc.

Noczulak - od noc.

Noczulewicz - od noc.

Noczulski - od noc.

Noczuń - od noc.

Noczurad - od noc.

Noczygemba - od moczyć.

Noczyń - od noc.

Noczyński - od noc.

Noćko - od noc.

Nodak - od niemieckiej nazwy osobowej Nod.

Nodarczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Nod.

Nodarz - od niemieckiej nazwy osobowej Nod.

Nodecki - od niemieckiej nazwy osobowej Nod.

Nodel - od niemieckiej nazwy osobowej Nadel, Nädel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nädel, nädele ‘igła’.

Noder - od niemieckiej nazwy osobowej Nod, Noder.

Nodka - od niemieckiej nazwy osobowej Nod.

Nodolski - od nadolny ‘znajdujący się na dole’.

Nodstawa - od nadstawa ‘to, co nadstawione’, w pochodnych też od wyrażenia nad stawem.

Nodstawek - od nadstawa ‘to, co nadstawione’, w pochodnych też od wyrażenia nad stawem.

Nodusz - od niemieckiej nazwy osobowej Nod.

Nodworski - od nadworny ‘należący do dworu; dworski’.

Nody - od niemieckiej nazwy osobowej Nod.

Nodzak - od noga.

Nodzel - od noga.

Nodzelewski - od noga.

Nodzeński - od noga.

Nodzewski - od noga.

Nodzio - od noga.

Nodzykowski - od noga.

Nodzyński - od noga.

Nodżak - od noga.

Noering - od niemieckiej nazwy osobowej Nehring, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neri(n)ge, naringe ‘pokarm; zarobek’.

Noetcel - od noc lub od niemieckiej nazwy osobowej Notz.

Noetza - od noc lub od niemieckiej nazwy osobowej Notz.

Noetzel - od noc lub od niemieckiej nazwy osobowej Notz.

Noetzelman - od noc lub od niemieckiej nazwy osobowej Notz.

Noetzelmann - od noc lub od niemieckiej nazwy osobowej Notz.

Noetzemann - od noc lub od niemieckiej nazwy osobowej Notz.

Noetzon - od noc lub od niemieckiej nazwy osobowej Notz.

Noetzoń - od noc lub od niemieckiej nazwy osobowej Notz.

Nofal - od nachwalić się, por. nafalować się ‘chwalić się, nadymać się’.

Nofalski - od nachwalić się, por. nafalować się ‘chwalić się, nadymać się’.

Noga - 1392 od noga.

Nogacki - 1647 (Pom) od nazwy miejscowej Nogat (toruńskie, gmina Łasin).

Nogacz - od noga.

Nogaczewski - od noga.

Nogaj - 1370 od nogaj ‘długonogi’.

Nogajcik - od nogaj ‘długonogi’.

Nogajczak - od nogaj ‘długonogi’.

Nogajczyk - 1623 od nogaj ‘długonogi’.

Nogajek - 1566 od nogaj ‘długonogi’.

Nogajewski - od nogaj ‘długonogi’.

Nogajny - od na + gaj ‘las, zarośla’ lub od nahaj ‘skórzany bicz z krótką rękojeścią, kanczug’.

Nogajski - 1675 od nogaj ‘długonogi’.

Nogal - 1789 od nogal ‘człowiek mający długie nogi’.

Nogala - od nogal ‘człowiek mający długie nogi’.

Nogalczyk XVI w. - od nogal ‘człowiek mający długie nogi’.

Nogalewski - od nogal ‘człowiek mający długie nogi’.

Nogalik - od nogal ‘człowiek mający długie nogi’.

Nogalski - od nogal ‘człowiek mający długie nogi’.

Nogał - od noga.

Nogała - od noga.

Noganowicz - od noga.

Noganowski - od noga.

Nogański - od noga.

Nogas - od noga.

Nogaś - od noga.

Nogat - od noga.

Nogawczyk - od noga, od nogawka ‘część spodni’.

Nogawczyński - od nazwy miejscowej Nagawczyna, dawniej Nogawczyna (tarnowskie, gmina Dębica).

Nogawka - od noga, od nogawka ‘część spodni’.

Nogawski - od noga, od nogawka ‘część spodni’.

Nogay - od nogaj ‘długonogi’.

Nogeć - od nogieć ‘choroba nóg zwierząt’.

Nogel - od noga.

Nogelski - od noga.

Nogga - od noga.

Nogiec - od nogieć ‘choroba nóg zwierząt’.

Nogieć - 1389 od nogieć ‘choroba nóg zwierząt’.

Nogiel - od noga.

Nogielski - od noga.

Nogiet - 1470-80 od nogieć ‘choroba nóg zwierząt’; od nogiet ‘gatunek rośliny’.

Nogiński - od noga.

Nogler - od niemieckiej nazwy osobowej Nagler, ta od górno-niemieckiego nagler ‘gwoździarz, producent gwoździ’.

Noglik - od nagły ‘szybki, porywczy’.

Nogliński - od nagły ‘szybki, porywczy’.

Nogła - od nagły ‘szybki, porywczy’.

Nogły - od nagły ‘szybki, porywczy’.

Nogoń - od nagonić ‘dogonić, napędzić’; od noga.

Nogos - od noga.

Nogosek - od noga.

Nogossek - od noga.

Nogowczyk - od noga, od nogawka ‘część spodni’.

Nogowicz - od noga.

Nogowski - od noga.

Nogrodzki - od nagroda, nagrodzić, z gwarowego nagroda lub od na + gród.

Nohawica - od noga, od nogawka ‘część spodni’.

Nohawicki - od noga, od nogawka ‘część spodni’.

Nohring - od niemieckiej nazwy osobowej Nehring, ta od średnio-wysoko-niemieckiego neri(n)ge, naringe ‘pokarm; zarobek’.

Nojek - 1399 od niemieckich nazw osobowych Neu, Ney-, te od neu ‘nowy’; lub od imienia Noe.

Nojfeld - od niemieckiej nazwy osobowej Neufeld, ta od nazwy miejscowej Neufeld.

Nojgebaor - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Nojgebauer - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Nojkamf - od niemieckiej nazwy osobowej Neukampf, ta od nazwy miejscowej Neukamp.

Nojkampf - od niemieckiej nazwy osobowej Neukampf, ta od nazwy miejscowej Neukamp.

Nojmajer - od niemieckiej nazwy osobowej Neumeier, ta od neu ‘nowy’ + meier ‘dzierżawca, zarządca’.

Nojmała - od najmać ‘nająć, najmować’.

Nojman - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Nojmann - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Nojmanowski - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Nojmański - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Nojmiler - od niemieckiej nazwy osobowej Neumüller, ta od neu ‘nowy’ + Müller ‘młynarz’.

Nojmiller - od niemieckiej nazwy osobowej Neumüller, ta od neu ‘nowy’ + Müller ‘młynarz’.

Nojmon - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Nojmowicz - od najmać ‘nająć, najmować’.

Nojmyler - od niemieckiej nazwy osobowej Neumüller, ta od neu ‘nowy’ + Müller ‘młynarz’.

Nojsa - od niemieckiej nazwy osobowej Neis, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nei?en, neisen ‘uciskać, prześladować, nienawidzić’.

Nojsiewski - od niemieckiej nazwy osobowej Neis, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nei?en, neisen ‘uciskać, prześladować, nienawidzić’.

Nojszewski - od niemieckiej nazwy osobowej Neis, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nei?en, neisen ‘uciskać, prześladować, nienawidzić’.

Nojszowski - 1584 od nazwy miejscowej Nojszew (siedleckie, gmina Korytnica).

Nojtacha - od naić ‘najść’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Neite.

Nojtal - od naić ‘najść’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Neite.

Nojtan - od naić ‘najść’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Neite.

Nojtka - od naić ‘najść’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Neite.

Nojtkiewicz - od naić ‘najść’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Neite.

Nojtoń - od naić ‘najść’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Neite.

Nojtyra - od naić ‘najść’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Neite.

Nojwald - od niemieckiej nazwy osobowej Neuwald, ta od nazw miejscowych Neuwald, Neuwalde.

Nokel - od niemieckiej nazwy osobowej Nakel, ta od nazwy miejscowej Nackel lub od polskiego nakieł, nakło ‘zakręt rzeczny’.

Nokelski - od nazwy miasta Nakło nad Notecią (bydgoskie), Nakło (kilka wsi).

Nokiel - od niemieckiej nazwy osobowej Nakel, ta od nazwy miejscowej Nackel lub od polskiego nakieł, nakło ‘zakręt rzeczny’.

Nokielski - od nazwy miasta Nakło nad Notecią (bydgoskie), Nakło (kilka wsi).

Nol - od niemieckich nazw osobowych Noll, Nohl, te od średnio-wysoko-niemieckiego nël, nëll ‘wierzchołek, szczyt, ostry koniec’.

Nola - od niemieckich nazw osobowych Noll, Nohl, te od średnio-wysoko-niemieckiego nël, nëll ‘wierzchołek, szczyt, ostry koniec’.

Nolak - od niemieckich nazw osobowych Noll, Nohl, te od średnio-wysoko-niemieckiego nël, nëll ‘wierzchołek, szczyt, ostry koniec’.

Nolakowski - od niemieckich nazw osobowych Noll, Nohl, te od średnio-wysoko-niemieckiego nël, nëll ‘wierzchołek, szczyt, ostry koniec’.

Nolan - od niemieckich nazw osobowych Noll, Nohl, te od średnio-wysoko-niemieckiego nël, nëll ‘wierzchołek, szczyt, ostry koniec’.

Nolas - od niemieckich nazw osobowych Noll, Nohl, te od średnio-wysoko-niemieckiego nël, nëll ‘wierzchołek, szczyt, ostry koniec’.

Nolberczak - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berht ‘jasny, sławny’.

Nolberczyk - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berht ‘jasny, sławny’.

Nolberczyński - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berht ‘jasny, sławny’.

Nolberek - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berht ‘jasny, sławny’.

Nolberski - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berht ‘jasny, sławny’.

Nolbert - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berht ‘jasny, sławny’ lub od imienia złożonego Norbert.

Nolbertczak - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berht ‘jasny, sławny’ lub od imienia złożonego Norbert.

Nolbertowicz - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berht ‘jasny, sławny’ lub od imienia złożonego Norbert.

Nolborczak - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berht ‘jasny, sławny’ lub od imienia złożonego Norbert.

Nolbort - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berht ‘jasny, sławny’ lub od imienia złożonego Norbert.

Nolbrzak - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berht ‘jasny, sławny’ lub od imienia złożonego Norbert.

Nolbrzyk - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berht ‘jasny, sławny’ lub od imienia złożonego Norbert.

Nold - od niemieckich nazw osobowych Nolde, Nuld, te od średnio-wysoko-niemieckiego nölde ‘igła’ lub od imienia Arnold.

Nolda - od niemieckich nazw osobowych Nolde, Nuld, te od średnio-wysoko-niemieckiego nölde ‘igła’ lub od imienia Arnold.

Nolde - od niemieckich nazw osobowych Nolde, Nuld, te od średnio-wysoko-niemieckiego nölde ‘igła’ lub od imienia Arnold.

Nolek - od niemieckich nazw osobowych Noll, Nohl, te od średnio-wysoko-niemieckiego nël, nëll ‘wierzchołek, szczyt, ostry koniec’.

Nolenda - od łacińskiego molendiator ‘młynarz’ lub od molić ‘molestować’.

Nolepa - od nalepa ‘okap nad paleniskiem, przypiecek’, nalepić.

Noleppa - od nalepa ‘okap nad paleniskiem, przypiecek’, nalepić.

Nolewajka - od nalewać.

Nolewajko - od nalewać.

Nolka - od niemieckich nazw osobowych Noll, Nohl, te od średnio-wysoko-niemieckiego nël, nëll ‘wierzchołek, szczyt, ostry koniec’.

Nolke - od niemieckich nazw osobowych Noll, Nohl, te od średnio-wysoko-niemieckiego nël, nëll ‘wierzchołek, szczyt, ostry koniec’.

Nolko - od niemieckich nazw osobowych Noll, Nohl, te od średnio-wysoko-niemieckiego nël, nëll ‘wierzchołek, szczyt, ostry koniec’.

Noll - od niemieckich nazw osobowych Noll, Nohl, te od średnio-wysoko-niemieckiego nël, nëll ‘wierzchołek, szczyt, ostry koniec’.

Nolle - od niemieckich nazw osobowych Noll, Nohl, te od średnio-wysoko-niemieckiego nël, nëll ‘wierzchołek, szczyt, ostry koniec’.

Nollek - od niemieckich nazw osobowych Noll, Nohl, te od średnio-wysoko-niemieckiego nël, nëll ‘wierzchołek, szczyt, ostry koniec’.

Nolnik - od niemieckich nazw osobowych Noll, Nohl, te od średnio-wysoko-niemieckiego nël, nëll ‘wierzchołek, szczyt, ostry koniec’.

Noloń - od niemieckich nazw osobowych Noll, Nohl, te od średnio-wysoko-niemieckiego nël, nëll ‘wierzchołek, szczyt, ostry koniec’.

Nolski - od niemieckich nazw osobowych Noll, Nohl, te od średnio-wysoko-niemieckiego nël, nëll ‘wierzchołek, szczyt, ostry koniec’.

Nolte - od niemieckich nazw osobowych Nolde, Nuld, te od średnio-wysoko-niemieckiego nölde ‘igła’ lub od imienia Arnold.

Nolywajka - od nalewać.

Noły - od niemieckich nazw osobowych Noll, Nohl, te od średnio-wysoko-niemieckiego nël, nëll ‘wierzchołek, szczyt, ostry koniec’.

Nołysz - od niemieckich nazw osobowych Noll, Nohl, te od średnio-wysoko-niemieckiego nël, nëll ‘wierzchołek, szczyt, ostry koniec’.

Noma - od noma ‘szałas, namiot; choroba, zgorzeń’.

Nomachowski - od noma ‘szałas, namiot; choroba, zgorzeń’.

Noman - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Nomańczuk - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Nomański - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Nomczyk - od noma ‘szałas, namiot; choroba, zgorzeń’.

Nomek - od noma ‘szałas, namiot; choroba, zgorzeń’.

Nomirski - od nazwy miejscowej Namirowo (elbląskie, gmina Mikołajki Pomorskie).

Nomysło - od namysł namyślanie się, rozwaga’, od staropolskiego imiennia Namysław.

Nona - od nona ‘śpiączka’ lub od niemieckich nazw osobowych None, Nonni, te od imion złożonych na Nand-.

Nonas - od ananas.

Nonast - od ananas.

Noncia - od nona ‘śpiączka’ lub od niemieckich nazw osobowych None, Nonni, te od imion złożonych na Nand-.

Nonckiewicz - od nona ‘śpiączka’ lub od niemieckich nazw osobowych None, Nonni, te od imion złożonych na Nand-.

Nonczak - od nona ‘śpiączka’ lub od niemieckich nazw osobowych None, Nonni, te od imion złożonych na Nand.

Nonczkiewicz - od nona ‘śpiączka’ lub od niemieckich nazw osobowych None, Nonni, te od imion złożonych na Nand-.

Nonek - od nona ‘śpiączka’ lub od niemieckich nazw osobowych None, Nonni, te od imion złożonych na Nand-.

Noniewicz - od nona ‘śpiączka’ lub od niemieckich nazw osobowych None, Nonni, te od imion złożonych na Nand-.

Nonik - od nona ‘śpiączka’ lub od niemieckich nazw osobowych None, Nonni, te od imion złożonych na Nand-.

Nonisz - od nona ‘śpiączka’ lub od niemieckich nazw osobowych None, Nonni, te od imion złożonych na Nand-.

Nonn - od nona ‘śpiączka’ lub od niemieckich nazw osobowych None, Nonni, te od imion złożonych na Nand-.

Nonna - od nona ‘śpiączka’ lub od niemieckich nazw osobowych None, Nonni, te od imion złożonych na Nand-.

Nopal - od nopal ‘roślina, czerwiec amerykański’.

Nopalik - od nopal ‘roślina, czerwiec amerykański’.

Nopałła - od nopal ‘roślina, czerwiec amerykański’.

Nopiórkowski - od nazwy miejscowej Napiórki (ostrołęckie, gmina Rzewnie).

Nopora - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie.

Nor - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Nora - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Norach - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Norajewski - 1419 od nazwy miejscowej Narajów (KrW).

Norak - 1373 od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Noranowicz - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Noras - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Noraś - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Norbacz - od imienia Norbert, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia germańskiego od nord ‘północ’ + bert ’sławny, znakomity’.

Norbanowicz - od imienia Norbert, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia germańskiego od nord ‘północ’ + bert ’sławny, znakomity’.

Norbarciak - od imienia Norbert, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia germańskiego od nord ‘północ’ + bert ’sławny, znakomity’.

Norbarcik - od imienia Norbert, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia germańskiego od nord ‘północ’ + bert ’sławny, znakomity’.

Norbeciak - od imienia Norbert, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia germańskiego od nord ‘północ’ + bert ’sławny, znakomity’.

Norbecki - od imienia Norbert, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia germańskiego od nord ‘północ’ + bert ’sławny, znakomity’.

Norbelczyk - od imienia Norbert, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia germańskiego od nord ‘północ’ + bert ’sławny, znakomity’.

Norberciak - od imienia Norbert, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia germańskiego od nord ‘północ’ + bert ’sławny, znakomity’.

Norbercik - od imienia Norbert, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia germańskiego od nord ‘północ’ + bert ’sławny, znakomity’.

Norberczak - od imienia Norbert, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia germańskiego od nord ‘północ’ + bert ’sławny, znakomity’.

Norberczuk - od imienia Norbert, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia germańskiego od nord ‘północ’ + bert ’sławny, znakomity’.

Norberczyk - od imienia Norbert, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia germańskiego od nord ‘północ’ + bert ’sławny, znakomity’.

Norbert - od imienia Norbert, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia germańskiego od nord ‘północ’ + bert ’sławny, znakomity’.

Norbertczak - od imienia Norbert, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia germańskiego od nord ‘północ’ + bert ’sławny, znakomity’.

Norbertowicz - od imienia Norbert, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia germańskiego od nord ‘północ’ + bert ’sławny, znakomity’.

Norbierciak - od imienia Norbert, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia germańskiego od nord ‘północ’ + bert ’sławny, znakomity’.

Norbut - od litewskiej nazwy osobowej Nárbutas, ta od imienia złożonego Nárbotas.

Norbutt - od litewskiej nazwy osobowej Nárbutas, ta od imienia złożonego Nárbotas.

Norczyc - 1484 od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Norczyk - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Norczyński - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Nord - od niemieckich nazw osobowych Nord, Nort, te od Nord ‘północ’ lub od imion złożonych typu Nordbert.

Norda - od niemieckich nazw osobowych Nord, Nort, te od Nord ‘północ’ lub od imion złożonych typu Nordbert.

Nordman - od niemieckich nazw osobowych Nord, Nort, te od Nord ‘północ’ lub od imion złożonych typu Nordbert.

Nordmann - od niemieckich nazw osobowych Nord, Nort, te od Nord ‘północ’ lub od imion złożonych typu Nordbert.

Nordon - od niemieckich nazw osobowych Nord, Nort, te od Nord ‘północ’ lub od imion złożonych typu Nordbert.

Nordt - od niemieckich nazw osobowych Nord, Nort, te od Nord ‘północ’ lub od imion złożonych typu Nordbert.

Nordwig - od niemieckiej nazwy osobowej Nordwind, ta od Nord ‘północ’ + Wind ‘kraniec’.

Nordwind - od niemieckiej nazwy osobowej Nordwind, ta od Nord ‘północ’ + Wind ‘kraniec’.

Nordwing - od niemieckiej nazwy osobowej Nordwind, ta od Nord ‘północ’ + Wind ‘kraniec’.

Nordyn - od niemieckich nazw osobowych Nord, Nort, te od Nord ‘północ’ lub od imion złożonych typu Nordbert.

Nordyński - od niemieckich nazw osobowych Nord, Nort, te od Nord ‘północ’ lub od imion złożonych typu Nordbert.

Nordzak - od niemieckich nazw osobowych Nord, Nort, te od Nord ‘północ’ lub od imion złożonych typu Nordbert.

Noreiks - od litewskiej nazwy osobowej Noréika.

Norejko - 1764 od litewskiej nazwy osobowej Noréika.

Norejkowicz - od litewskiej nazwy osobowej Noréika.

Norek - 1390 od norek ‘gatunek ptaka’.

Norek - 1390 od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Norember - od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Noremberczyk - od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Noremberg - od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Noren - od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Norenberg - od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Noreń - od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Norewicz - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Noręberg - od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Norgaś - od litewskiej nazwy osobowej Nórgelas, Nárgelas.

Norgiel - od litewskiej nazwy osobowej Nórgelas, Nárgelas.

Norgielewicz - od litewskiej nazwy osobowej Nórgelas, Nárgelas.

Norkiewicz - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Norko - 1396 od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Norkowicz - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Norkowiczuk - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Norkowski - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Norkus - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Norkuś - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Norman - od niemieckiej nazwy osobowej Nordmann, ta od Nordmann ‘przybysz z północy’.

Normand - od imion złożonych Nordmund, Nordmand.

Normandt - od imion złożonych Nordmund, Nordmand.

Normann - od niemieckiej nazwy osobowej Nordmann, ta od Nordmann ‘przybysz z północy’.

Normanowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Nordmann, ta od Nordmann ‘przybysz z północy’.

Normant - od imion złożonych Nordmund, Nordmand.

Normantowicz - od imion złożonych Nordmund, Nordmand.

Normatowicz - od imion złożonych Nordmund, Nordmand.

Normatowski - od imion złożonych Nordmund, Nordmand.

Normont - od imion złożonych Nordmund, Nordmand.

Normontowicz - od imion złożonych Nordmund, Nordmand.

Normunt - od imion złożonych Nordmund, Nordmand.

Norodowiec - od narodzić się, naród.

Norolewski - od nazwy miejscowej Narol (przemyskie, gmina Narol).

Norolski - od nazwy miejscowej Narol (przemyskie, gmina Narol).

Noroński - od litewskiej nazwy osobowej Narúnas.

Norowiak - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Norowicz - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Norowiczuk - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Norowski - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Noroz - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’.

Noroźny - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’.

Norożniak - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’.

Norożnik - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’.

Norożyński - od naróg ‘słup graniczny; ostrze pługa’.

Norr - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Norra - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Norrman - od niemieckiej nazwy osobowej Nordmann, ta od Nordmann ‘przybysz z północy’.

Norrmann - od niemieckiej nazwy osobowej Nordmann, ta od Nordmann ‘przybysz z północy’.

Nort - od niemieckich nazw osobowych Nord, Nort, te od Nord ‘północ’ lub od imion złożonych typu Nordbert.

Norta - od niemieckich nazw osobowych Nord, Nort, te od Nord ‘północ’ lub od imion złożonych typu Nordbert.

North - od niemieckich nazw osobowych Nord, Nort, te od Nord ‘północ’ lub od imion złożonych typu Nordbert.

Nortinow - od niemieckich nazw osobowych Nord, Nort, te od Nord ‘północ’ lub od imion złożonych typu Nordbert.

Nortman - od niemieckich nazw osobowych Nord, Nort, te od Nord ‘północ’ lub od imion złożonych typu Nordbert.

Norton - od niemieckich nazw osobowych Nord, Nort, te od Nord ‘północ’ lub od imion złożonych typu Nordbert.

Nortowicz - od niemieckich nazw osobowych Nord, Nort, te od Nord ‘północ’ lub od imion złożonych typu Nordbert.

Nortowski - od niemieckich nazw osobowych Nord, Nort, te od Nord ‘północ’ lub od imion złożonych typu Nordbert.

Nortuk - od niemieckich nazw osobowych Nord, Nort, te od Nord ‘północ’ lub od imion złożonych typu Nordbert.

Nortynowicz - od niemieckich nazw osobowych Nord, Nort, te od Nord ‘północ’ lub od imion złożonych typu Nordbert.

Noruk - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Norusz - 1446 od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Norwa - od narwać ‘porwać, nagromadzić, nazbierać’.

Norwaisz - od litewskiej nazwy osobowej Nórvaišas, Narvaišas.

Norwajszas - od litewskiej nazwy osobowej Nórvaišas, Narvaišas.

Norwicz - od narwać ‘porwać, nagromadzić, nazbierać’.

Norwid - od litewskiej nazwy osobowej Norvydas, Nárvidas.

Norwind - od niemieckiej nazwy osobowej Nordwind, ta od Nord ‘północ’ + Wind ‘kraniec’.

Norwint - od niemieckiej nazwy osobowej Nordwind, ta od Nord ‘północ’ + Wind ‘kraniec’.

Norwisz - od litewskiej nazwy osobowej Nórvaišas, Narvaišas.

Norwoisz - od litewskiej nazwy osobowej Nórvaišas, Narvaišas.

Norwojsz - od litewskiej nazwy osobowej Nórvaišas, Narvaišas.

Noryc - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Noryca - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Noryczka - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Noryk - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Norymberczyk - od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Norymberg - 1400 od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Noryna - od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Norynberg - 1399 od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Norynia - od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Noryń - od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Noryński - od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Norys - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Norysenko - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Noryskiewicz - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Norysz - 1442 od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Noryśkiewicz - od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Norzak - 1494 od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Norzec - 1331 od imienia żeńskiego Nora, to od Eleonora, Norbert; też od nora ‘kryjówka; złe pomieszczenie’.

Nos - 1389 od nos.

Nosacki - od nos.

Nosacz - od nos.

Nosaczenko - od nos.

Nosaczewski - od nos.

Nosaczowski - 1346 od nazwy miejscowej Nosaczowice, dziś Naszczowice (nowosądeckie, gmina Podegrodzie).

Nosadowski - od nasada ‘miejsce osadzenia; podstawa’; nasadzić.

Nosadrzewski - od nasada ‘miejsce osadzenia; podstawa’; nasadzić.

Nosadzewski - od nasada ‘miejsce osadzenia; podstawa’; nasadzić.

Nosak - 1343 od nos.

Nosakowicz - od nos.

Nosakowski - od nos.

Nosal - 1327 od nosal ‘człowie z dużym nosem’.

Nosala - 1279 od nosal ‘człowie z dużym nosem’.

Nosalek - 1563 od nosal ‘człowie z dużym nosem’.

Nosalewicz - od nosal ‘człowie z dużym nosem’.

Nosalewski - od nosal ‘człowie z dużym nosem’.

Nosalik - 1660 od nosal ‘człowie z dużym nosem’.

Nosall - od nosal ‘człowie z dużym nosem’.

Nosalowicz - 1628 od nosal ‘człowie z dużym nosem’.

Nosalski - 1620 od nosal ‘człowie z dużym nosem’.

Nosaluk - od nosal ‘człowie z dużym nosem’.

Nosalyk - od nos.

Nosanowicz - od nos.

Nosańczuk - od nos.

Nosar - od nos.

Nosarczuk - od nos.

Nosarowski - od nos.

Nosaruk - od nos.

Nosarzewski - od nos.

Nosatka - 1371 od nos lub od nosaty.

Nosatko - 1374 od nos lub od nosaty.

Nosawin - 1398 od nos.

Nosażewski - od nos.

Noschilla - od nosić.

Noschka - (Śl) od nóż, nóżka.

Noschylla - od nosić.

Nosczyk - od nos.

Nosecki - od nos.

Nosek - 1231 od nos.

Nosel - od nosal ‘człowie z dużym nosem’.

Nosewicz - od nos.

Nosiadek - (Śl) od nasiadać; nasiadły ‘osiadły’.

Nosiadlak - od nasiadać; nasiadły ‘osiadły’.

Nosiadło - od nasiadać; nasiadły ‘osiadły’.

Nosidlak - od nasiadać; nasiadły ‘osiadły’.

Nosiewicz - od nos.

Nosik - od nos.

Nosilla - od nosić.

Nosił - 1384 od nosić.

Nosiła - od nosić.

Nosiłek - od nosić.

Nosiński - od nos.

Nosiołek - od nosić.

Noska - 1703 od nos.

Noske - od nos.

Noski - od nos.

Noskiewicz - od nos.

Nosko - 1397 od nos.

Noskow - od nos.

Noskowiak - od nos.

Noskowicz - 1411 od nos.

Noskowski - od nos.

Nosol - od nosal ‘człowiek z dużym nosem’.

Nosolenko - od nosal ‘człowiek z dużym nosem’.

Nosolewicz - od nosal ‘człowiek z dużym nosem’.

Nosolik - od nosal ‘człowiek z dużym nosem’.

Nosoll - od nosal ‘człowiek z dużym nosem’.

Nosonow - od nos.

Nosow - od nos.

Nosowicz - 1444 od nos.

Nosowiec - od nos.

Nosowski - 1580 od nazwy miejscowej Nosy (warszawskie, gmina Tarczyn).

Nosów - od nos.

Noss - od nos.

Nossakowski - od nos.

Nossal - od nos.

Nossalski - od nos.

Nossarzewski - od nos.

Nossek - od nos.

Nossel - od nos.

Nossig - (Śl) od nos.

Nossiński - od nos.

Nossol - (Śl) od nosal ‘człowie z dużym nosem’.

Nossow - od nos.

Nossowicz - od nos.

Nossowski - od nazwy miejscowej Nosy (warszawskie, gmina Tarczyn).

Nost - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nostadt - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nostal - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nostalczyk - od nastać lub od imienia Anastazy.

Noste - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nostek - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nosteniec - od nastać lub od imienia Anastazy.

Noster - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nosterowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nostkiewicz - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nostorek - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nostoruk - od niemieckiej nazwy osobowej Naster, ta od Ast ‘guż, narośl; konar, gałąź’.

Nostowski - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nostula - od nastać lub od imienia Anastazy.

Nosul - od nos.

Nosula - 1527 od nos.

Nosyl - od nos.

Noszak - od nosić, też od imion na No-, typu Nowosiodł.

Noszczak - od nosić, też od imion na No-, typu Nowosiodł.

Noszczek - od nosić, też od imion na No-, typu Nowosiodł.

Noszczenko - od nosić, też od imion na No-, typu Nowosiodł.

Noszczuk - od nosić, też od imion na No-, typu Nowosiodł.

Noszczyk - od nosić, też od imion na No-, typu Nowosiodł.

Noszczyński - od nosić, też od imion na No-, typu Nowosiodł.

Noszka - od nosić, też od imion na No-, typu Nowosiodł.

Noszke - od nosić, też od imion na No-, typu Nowosiodł.

Noszkiewicz - od nosić, też od imion na No-, typu Nowosiodł.

Noszkin - od nosić, też od imion na No-, typu Nowosiodł.

Noszko - od nosić, też od imion na No-, typu Nowosiodł.

Noszkowicz - od nosić, też od imion na No-, typu Nowosiodł.

Noszkowski - od nosić, też od imion na No-, typu Nowosiodł.

Noszowski - od nosić, też od imion na No-, typu Nowosiodł.

Noszycki - od nosić, też od imion na No-, typu Nowosiodł.

Noszyla - od nosić, też od imion na No-, typu Nowosiodł.

Noszyła - od nosić, też od imion na No-, typu Nowosiodł.

Noszyński - od nosić, też od imion na No-, typu Nowosiodł.

Noś - od nosić, też od imion na No-, typu Nowosiodł.

Nośkiewicz - od nosić, też od imion na No-, typu Nowosiodł.

Nośko - od nosić, też od imion na No-, typu Nowosiodł.

Nośkowiak - od nosić, też od imion na No-, typu Nowosiodł.

Nośny - od nosić.

Not - od nota ‘znak zapiska’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Not.

Nota - od nota ‘znak zapiska’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Not.

Notała - od nota ‘znak zapiska’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Not.

Notan - od imienia biblijnego Natan, to z hebrajskiego Natan’ on ‘on (Bóg) dał’.

Notański - od imienia biblijnego Natan, to z hebrajskiego Natan’ on ‘on (Bóg) dał’.

Notari - od łacińskiego notarius ‘pisarz prowadzący spisy’.

Notariusz - 1490 od łacińskiego notarius ‘pisarz prowadzący spisy’.

Notczak - od nota ‘znak zapiska’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Not.

Notecki - od nazwy miejscowej Noteś, dziś Noć (konińskie, gmina Wierzbinek).

Notel - od nota ‘znak zapiska’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Not.

Notela - od nota ‘znak zapiska’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Not.

Noteski - 1489 od nazwy miejscowej Noteś, dziś Noć (konińskie, gmina Wierzbinek).

Noth - od nota ‘znak zapiska’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Not.

Notka - od nota ‘znak zapiska’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Not.

Notke - od nota ‘znak zapiska’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Not.

Notkowski - od nota ‘znak zapiska’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Not.

Noto - od nota ‘znak zapiska’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Not.

Notoniewski - od imienia biblijnego Natan, to z hebrajskiego Natan’ on ‘on (Bóg) dał’.

Notoń - od imienia biblijnego Natan, to z hebrajskiego Natan’ on ‘on (Bóg) dał’.

Notoński - od imienia biblijnego Natan, to z hebrajskiego Natan’ on ‘on (Bóg) dał’.

Notowicz - od nota ‘znak zapiska’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Not.

Notowski - od nota ‘znak zapiska’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Not.

Nottke - od nota ‘znak zapiska’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Not.

Notulla - od nota ‘znak zapiska’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Not.

Notz - od noc lub od niemieckiej nazwy osobowej Notz.

Notzel - od noc lub od niemieckiej nazwy osobowej Notz.

Notzol - od noc lub od niemieckiej nazwy osobowej Notz.

Notzon - od noc lub od niemieckiej nazwy osobowej Notz.

Notzoń - od noc lub od niemieckiej nazwy osobowej Notz.

Nova - od nowy.

Novak - od nowy.

Novak-Zempliński - złożenia brak; Novak od nowy; Zempliński brak.

Novotna - od nowy.

Novotni - od nowy.

Novotny - od nowy.

Novottny - od nowy.

Novy - od nowy.

Nowa - od nowy.

Nowach - od nowy.

Nowachowicz - od nowy.

Nowacień - od nowy.

Nowacik - od nowy.

Nowacin - od nowy.

Nowaciński - od nowy.

Nowack - od nowy.

Nowacki - 1733 od nowy.

Nowacy - od nowy.

Nowacyk - od nowy.

Nowacz - od nowy.

Nowaczak - od nowy.

Nowaczek - 1526 od nowy.

Nowaczenko - od nowy.

Nowaczewski - od nowy.

Nowaczka - od nowy.

Nowaczkiewicz - od nowy.

Nowaczkow - od nowy.

Nowaczkowski - od nowy.

Nowaczuk - od nowy.

Nowaczy - od nowy.

Nowaczyk - 1514 od nowy.

Nowaczyński - od nowy.

Nować - od nowy.

Nowadczyk - od nowy.

Nowadzki - od nowy.

Nowagórski - od nazw miejscowych Nowa Góra (kilka miejscowości).

Nowajczyk - od nowy.

Nowajski - od nowy.

Nowak - 1335 od nowy; od nowak ‘człowiek nowy, przybysz’.

Nowak-Beskidzki - złożenia brak; Nowak 1335 od nowy; od nowak ‘człowiek nowy, przybysz’; Beskidzki od nazwy gór Beskid.

Nowak-Chałas - złożenia brak; Nowak 1335 od nowy; od nowak ‘człowiek nowy, przybysz’; Chałas od hałas ‘wrzawa, krzyk’.

Nowak-Gadzina - złożenia brak; Nowak 1335 od nowy; od nowak ‘człowiek nowy, przybysz’; Gadzina od gad, gadzina.

Nowak-Hałas - złożenia brak; Nowak 1335 od nowy; od nowak ‘człowiek nowy, przybysz’; Hałas od hałas ‘wrzawa, krzyk’.

Nowakiewicz - od nowy.

Nowakiewitz - od nowy.

Nowakińska - od nowy.

Nowakis - od nowy.

Nowak-Juraszek - złożenia brak; Nowak 1335 od nowy; od nowak ‘człowiek nowy, przybysz’; Juraszek 1447– od imienia Jerzy. Greckie imię Georgios, to od georgós ‘rolnik’ przejmowane było przez języki słowiańskie w kilku postaciach. W staropolszczyźnie znane były formy Jerzy, Jura, Jurg, na Kresach Wschodnich Jurij.

Nowak-Lewicki - złożenia brak; Nowak 1335 od nowy; od nowak ‘człowiek nowy, przybysz’; Lewicki 1659 od lewy, w pochodnych też od imienia Leon i od hebrajskiego Levi.

Nowak-Lipiński - złożenia brak; Nowak 1335 od nowy; od nowak ‘człowiek nowy, przybysz’; Lipiński 1400 od nazw miejscowych typu Lipno, Lipiny.

Nowak-Mazur - złożenia brak; Nowak 1335 od nowy; od nowak ‘człowiek nowy, przybysz’; Mazur 1425 od Mazur ‘człowiek pochodzący z północnego Mazowsza’.

Nowak-Nowakowski - złożenia brak; Nowak 1335 od nowy; od nowak ‘człowiek nowy, przybysz’; Nowakowski 1642 od nowy.

Nowakoński - od nowy.

Nowakoski - od nowy.

Nowakow - 1416 od nowy.

Nowakowicz - 1403 od nowy.

Nowakowiec - od nowy.

Nowakowska - od nowy.

Nowakowski - 1642 od nowy.

Nowaków - od nowy.

Nowak-Przygodzki - złożenia brak; Nowak 1335 od nowy; od nowak ‘człowiek nowy, przybysz’; Przygodzki

Nowak-Szymański - złożenia brak; Nowak 1335 od nowy; od nowak ‘człowiek nowy, przybysz’; Szymański

Nowak-Walentynowicz - złożenia brak; Nowak 1335 od nowy; od nowak ‘człowiek nowy, przybysz’; Walentynowicz od imienia Walenty, znanego w Polsce od XV wieku. Imię pochodzi od łacińskiego Walens (-tis) ‘mocny, potężny’ lub od niemieckij nazwy etnicznej Valens. W języku łacińskim znane też było imię Valentinus, od którego pochodzi polskie Walentyn. Formy Walentyn i Walenty używane były wymiennie.

Nowak-Wójcik - złożenia brak; Nowak 1335 od nowy; od nowak ‘człowiek nowy, przybysz’; Wójcik 1660 od imienia Wojciech, także od wójt.

Nowak-Zając - złożenia brak; Nowak 1335 od nowy; od nowak ‘człowiek nowy, przybysz’; Zając 1313 od zając.

Nowak-Ziółkowski - złożenia brak; Nowak 1335 od nowy; od nowak ‘człowiek nowy, przybysz’; Ziółkowski 1630 od nazw miejscowych Ziółków, Ziółkowo (kilka wsi).

Nowal - od nowy.

Nowalaniec - od nowy.

Nowalany - od nowy.

Nowalczyk - od nowy.

Nowald - od nowy.

Nowalewski - od nowy.

Nowalik - od nowy.

Nowaliński - od nowy.

Nowalis - od nowy.

Nowalk - od nowy.

Nowalkowski - od nowy.

Nowalnicki - od nowy.

Nowalony - od nowy.

Nowalski - od nowy.

Nowaluk - od nowy.

Nowalz - od nowy.

Nowała - od nawalić ‘narzucać, nabić’, nawała ‘atak, najazd; silna fala, burza’; od nowy.

Nowałka - od nawalić ‘narzucać, nabić’, nawała ‘atak, najazd; silna fala, burza’; od nowy.

Nowański - od nowy.

Nowar - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nowara - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nowarczuk - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nowarczyk - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nowarka - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nowarkiewicz - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nowarko - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nowarowicz - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nowarowski - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nowarra - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nowarski - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nowaryc - od nowo + ryt ‘obrządek’, też ‘skrawek’.

Nowaryński - od nawarzyć ‘nagotować’, nawar ‘wywar’, nawara ‘karma warzona dla bydła’.

Nowaryt - od nowo + ryt ‘obrządek’, też ‘skrawek’.

Nowarz - od nowy.

Nowas - od nowy.

Nowasad - 1545 od nowo + sadzać (= nowoosiadły).

Nowasadzki - od nowo + sadzać (= nowoosiadły).

Nowasielski - od nazw miejscowych Nowe Sioło, Nowosielce (kilka wsi).

Nowaski - od nowy.

Nowastowski - od nazw miejscowych Nowy Staw, Nowostawy (kilka miejscowości).

Nowasz - od nowy.

Nowasza - od nowy.

Nowaszczuk - od nowy.

Nowaszelski - od nowy.

Nowaszewski - od nowy.

Nowaszuk - od nowy.

Nowaszyński - od nowy.

Nowaś - od nowy.

Nowatciński - od nowy.

Nowatczyk - od nowy.

Nowatczyński - od nowy.

Nowatis - (Śl) od nowy.

Nowatius - (Śl) od nowy.

Nowatka - od nowy.

Nowatkiewicz - od nowy.

Nowatkis - od nowy.

Nowatko - od nowy.

Nowatkowski - od nowy.

Nowatorski - od nowy.

Nowatowski - od nowy.

Nowatyński - od nowy.

Nowatzki - od nowy.

Nowatzky - od nowy.

Nowawczyk - od nowy.

Nowawko - od nowy.

Nowawsiak - od nowy.

Nowc - (Pom) od nowy.

Nowca - (Pom) od nowy.

Nowciński - od nowy.

Nowcki - (Pom) od nowy.

Nowcow - od nowy.

Nowcz - od nowy.

Nowczak - od nowy.

Nowczan - od nowy.

Nowczeniuk - od nowy.

Nowczuk - od nowy.

Nowczyk - od nowy.

Nowczyn - od nowy.

Nowczyński - od nowy.

Nowe - od nowy.

Nowecki - od nowy.

Nowejko - od nowy.

Nowek - 1400 od nowy.

Nowel - od nowy.

Noweli - od nowy.

Nowelli - od nowy.

Nowelski - od nowy.

Nowemberski - od niemieckich nazw osobowych Neuberg, Neuburg, Neuberger, te od nazwy miejscowej Neuberg.

Nower - od niemieckiej nazwy osobowej Növer, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nover ‘brzeg’.

Noweracki - od niemieckiej nazwy osobowej Növer, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nover ‘brzeg’.

Nowerek - od niemieckiej nazwy osobowej Növer, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nover ‘brzeg’.

Nowerman - od niemieckiej nazwy osobowej Növer, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nover ‘brzeg’.

Nowerski - od niemieckiej nazwy osobowej Növer, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nover ‘brzeg’.

Noweta - od nowy.

Nowi - od nowy.

Nowiacki - od nowy.

Nowiak - 1541 od nowy.

Nowialis - od nowy.

Nowiasz - od nowy.

Nowiaszak - od nowy.

Nowiaszek - od nowy.

Nowic - od nowy.

Nowich - od nowy.

Nowicki - 1445 od nazwy miejscowej Nowica (KrW).

Nowicki - 1757 od nowy.

Nowicz - od nowy.

Nowiczenko - od nowy.

Nowiczeńko - od nowy.

Nowiczewski - od nowy.

Nowiczka - od nowy.

Nowiczki - od nowy.

Nowiczkow - od nowy.

Nowiczków - od nowy.

Nowiczonek - od nowy.

Nowiczuk - od nowy.

Nowiec - 1423 od nazwy miejscowej Nowiec (poznańskie, gmina Dolsk).

Nowiec - od nowy.

Nowiecki - 1416 od nazwy miejscowej Nowiec (poznańskie, gmina Dolsk).

Nowieński - od nowy.

Nowierski - od nowy.

Nowieśniak - od nawieś ‘śnieg wiszący na gałęziach’.

Nowijalis - od nowy.

Nowijasz - od nowy.

Nowik XIV wiek - od nowy.

Nowik-Bołdyk - złożenia brak; Nowik XIV wiek od nowy; Bołdyk

Nowik-Bołtyk - złożenia brak; Nowik XIV wiek od nowy; Bołtyk

Nowikiewicz - od nowy.

Nowik-Nowicki - złożenia brak; Nowik XIV wiek od nowy; Nowicki 1757 od nowy.

Nowikow - od nowy.

Nowikow - od nowy.

Nowikowski - od nowy.

Nowików - od nowy.

Nowina - 1402 od nowy; nowina ‘nowość, wiadomość’.

Nowina-Konopka - złożenia brak; Nowina 1402 od nowy; nowina ‘nowość, wiadomość’; Konopka 1393 od konopie, konopka.

Nowina-Kwiatkowski - złożenia brak; Nowina 1402 od nowy; nowina ‘nowość, wiadomość’; Kwiatkowski 1386 od nazw miejscowych Kwiatkowice, Kwiatków, Kwiatki.

Nowina-Sroczyński - złożenia brak; Nowina 1402 od nowy; nowina ‘nowość, wiadomość’; Sroczyński 1397 od nazwy miejscowej Sroczyn (poznańskie, gmina Kiszkowo).

Nowina-Witkowski - złożenia brak; Nowina 1402 od nowy; nowina ‘nowość, wiadomość’; Witkowski 1387 od nazw miejscowych Witkowice, Witków (kilka wsi).

Nowinka - 1265 od nowy.

Nowinkowski - od nowy.

Nowinkowski - od nowy.

Nowinowski - od nowy.

Nowiński - 1700 od nowy.

Nowiński - od nazw miejscowych Nowina, Nowiny (kilka wsi) lub od nowina.

Nowis - od nowy.

Nowisiński - od nowy.

Nowiski - od nowy.

Nowisz - od nowy.

Nowiszewski - od nowy.

Nowiś - od nowy.

Nowitkiewicz - od nowy.

Nowitkowicz - od nowy.

Nowitzki - od nowy.

Nowius - od nowy.

Nowjalis - od nowy.

Nowka - od nowy.

Nowko - 1383 od nowy.

Nowkowicz - od nowy.

Nowlak - od nowy.

Nowlik - od nowy.

Nowobielski - 1635 od nazwy miejscowej Nowa Biała (nowosądeckie, gmina Nowy Targ).

Nowobilski - 1661 od nazwy miejscowej Nowa Biała (nowosądeckie, gmina Nowy Targ).

Nowobraniec - od nowy.

Nowoc - od nowy.

Nowociej - od nowy.

Nowociel - od nowy.

Nowocien - od nowy.

Nowocień - od nowy.

Nowocieński - od nowy.

Nowocik - od nowy.

Nowocin - od nowy.

Nowociń - od nowy.

Nowociński - od nowy.

Nowocki - od nowy.

Nowocyn - od nowy.

Nowocz - od nowy.

Nowoczek - od nowy.

Nowoczen - od nowy.

Nowoczin - od nowy.

Nowoczyk - od nowy.

Nowoczyn - od nowy.

Nowoczyński - od nowy.

Nowoć - od nowy.

Nowodczyński - od nawodzić ‘naprowadzać’, nawód ‘namowa’.

Nowodka - od nawodzić ‘naprowadzać’, nawód ‘namowa’.

Nowodło - od nawodzić ‘naprowadzać’, nawód ‘namowa’.

Nowodworny - od nazwy miejscowej Nowy Dwór (kilka miejscowości).

Nowodworski - 1418 od nazwy miejscowej Nowy Dwór (kilka miejscowości).

Nowodycz - od nawodzić ‘naprowadzać’, nawód ‘namowa’.

Nowodyło - od nawodzić ‘naprowadzać’, nawód ‘namowa’.

Nowodzielski - od nawodzić ‘naprowadzać’, nawód ‘namowa’.

Nowodziński - od nawodzić ‘naprowadzać’, nawód ‘namowa’.

Nowogorski - od nazw miejscowych Nowa Góra (kilka miejscowości).

Nowogórski - 1471 od nazw miejscowych Nowa Góra (kilka miejscowości).

Nowogroder - od nazw miejscowych Nowogród, Nowy Gródek (kilka miejscowości).

Nowogrodzki - od nazw miejscowych Nowogród, Nowy Gródek (kilka miejscowości).

Nowogródzki - od nazw miejscowych Nowogród, Nowy Gródek (kilka miejscowości).

Nowoik - od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’.

Nowojciak - od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’; od nowy.

Nowojczyk - od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’; od nowy.

Nowojewski - od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’.

Nowojka - od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’.

Nowojowski - 1431 od nazwy miejscowej Nawojowa (nowosądeckie, gmina Nawojowa).

Nowojski - od nowy.

Nowok - (Śl) od nowy.

Nowokowski - od nowy.

Nowokszczona - od nowy + chrzczony.

Nowokszczonów - od nowy + chrzczony.

Nowokszczony - od nowy + chrzczony.

Nowomberski - od niemieckich nazw osobowych Neuberg, Neuburg, Neuberger, te od nazwy miejscowej Neuberg.

Nowomiejski - 1591 od nazwy miejscowej Nowe Miasto (kilka miejscowości).

Nowomieski - 1397 od nazwy miejscowej Nowe Miasto (kilka miejscowości).

Nowomłyński - 1598 od nazwy miejscowej Nowy Młyn (kilka wsi).

Nowopolski - 1558 od nazwy miejscowej Nowe Pole (kilka wsi).

Noworacki - od nowo + rodzić, noworodek, noworodny.

Noworad - od nowo + rodzić, noworodek, noworodny.

Noworadzki - od nowo + rodzić, noworodek, noworodny.

Noworod - od nowo + rodzić, noworodek, noworodny.

Noworodnik - od nowo + rodzić, noworodek, noworodny.

Noworodzki - od nowo + rodzić, noworodek, noworodny.

Noworol - od noworola ‘nowy grunt uprawny’.

Noworolnik - 1673 od nowy + rolnik.

Noworolski - od noworola ‘nowy grunt uprawny’.

Noworól - od noworola ‘nowy grunt uprawny’.

Noworul - od noworola ‘nowy grunt uprawny’.

Noworycki - od nowo + ryt ‘obrządek’, też ‘skrawek’.

Noworyła - od nowo + ryt ‘obrządek’, też ‘skrawek’.

Noworyń - od nowo + ryt ‘obrządek’, też ‘skrawek’.

Noworyt - od nowo + ryt ‘obrządek’, też ‘skrawek’.

Noworyta - 1723 od nowo + ryt ‘obrządek’, też ‘skrawek’.

Noworytko - od nowo + ryt ‘obrządek’, też ‘skrawek’.

Noworytowski - od nowo + ryt ‘obrządek’, też ‘skrawek’.

Noworytta - od nowo + ryt ‘obrządek’, też ‘skrawek’.

Noworytto - od nowo + ryt ‘obrządek’, też ‘skrawek’.

Noworzył - od nowo + ryt ‘obrządek’, też ‘skrawek’.

Noworzyłów - od nowo + ryt ‘obrządek’, też ‘skrawek’.

Noworzyn - od nowo + ryt ‘obrządek’, też ‘skrawek’.

Noworzyń - od nowo + ryt ‘obrządek’, też ‘skrawek’.

Nowos - od nowy.

Nowosacki - od nowo + sadzać (= nowoosiadły).

Nowosada - od nowo + sadzać (= nowoosiadły).

Nowosadiuk - od nowo + sadzać (= nowoosiadły).

Nowosadko - od nowo + sadzać (= nowoosiadły).

Nowosadkowicz - 1565 od nowo + sadzać (= nowoosiadły).

Nowosado - od nowo + sadzać (= nowoosiadły).

Nowosadowicz - 1558 od nowo + sadzać (= nowoosiadły).

Nowosadowicz - 1558 od nowo + sadzać (= nowoosiadły).

Nowosadowski - od nowo + sadzać (= nowoosiadły).

Nowosadski - od nowo + sadzać (= nowoosiadły).

Nowosadzki - od nowo + sadzać (= nowoosiadły).

Nowoseda - od nowo + sadzać (= nowoosiadły); od nowo + siad, siadły ‘osiadły’.

Nowosełow - od nowo + sadzać (= nowoosiadły); od nowo + siad, siadły ‘osiadły’.

Nowosiad - od nowo + sadzać (= nowoosiadły); od nowo + siad, siadły ‘osiadły’.

Nowosiadła - od nowo + sadzać (= nowoosiadły); od nowo + siad, siadły ‘osiadły’.

Nowosiadło - od nowo + sadzać (= nowoosiadły); od nowo + siad, siadły ‘osiadły’.

Nowosiadłuk - od nowo + sadzać (= nowoosiadły); od nowo + siad, siadły ‘osiadły’.

Nowosiadły - od nowo + sadzać (= nowoosiadły); od nowo + siad, siadły ‘osiadły’.

Nowosiadłyk - od nowo + sadzać (= nowoosiadły); od nowo + siad, siadły ‘osiadły’.

Nowosiak - od nowo + sadzać (= nowoosiadły); od nowo + siad, siadły ‘osiadły’.

Nowosiedlski - 1498 od nazw miejscowych Nowe Sioło, Nowosielce (kilka wsi).

Nowosielak - od nowo + sadzać (= nowoosiadły); od nowo + siad, siadły ‘osiadły’.

Nowosielec - od nowo + sadzać (= nowoosiadły); od nowo + siad, siadły ‘osiadły’.

Nowosielecki - od nowo + sadzać (= nowoosiadły); od nowo + siad, siadły ‘osiadły’.

Nowosielenko - od nowo + sadzać (= nowoosiadły); od nowo + siad, siadły ‘osiadły’.

Nowosielski - 1497 od nazw miejscowych Nowe Sioło, Nowosielce (kilak wsi).

Nowosiełow - od nowo + sadzać (= nowoosiadły); od nowo + siad, siadły ‘osiadły’.

Nowosilec - od nowo + sadzać (= nowoosiadły); od nowo + siad, siadły ‘osiadły’.

Nowosilecki - od nowo + sadzać (= nowoosiadły); od nowo + siad, siadły ‘osiadły’.

Nowosilski - od nowo + sadzać (= nowoosiadły); od nowo + siad, siadły ‘osiadły’.

Nowosiłec - od nowo + sadzać (= nowoosiadły); od nowo + siad, siadły ‘osiadły’.

Nowosiodł - 1206 od nowo + sadzać (= nowoosiadły); od nowo + siad, siadły ‘osiadły’

Nowosiodła - od nowo + sadzać (= nowoosiadły); od nowo + siad, siadły ‘osiadły’.

Nowosiołow - od nowo + sadzać (= nowoosiadły); od nowo + siad, siadły ‘osiadły’.

Nowosołow - od nowo + sadzać (= nowoosiadły); od nowo + siad, siadły ‘osiadły’.

Nowosołów - od nowo + sadzać (= nowoosiadły); od nowo + siad, siadły ‘osiadły’.

Nowostawski - od nazw miejscowych Nowy Staw, Nowostawy (kilka miejscowości).

Nowostowski - od nazw miejscowych Nowy Staw, Nowostawy (kilka miejscowości).

Nowosz - 1204 od nowy.

Nowosza - od nowy.

Nowoszak - od nowy.

Nowoszek - od nowy.

Nowoszewski - od nowy.

Nowoszycki - od nowy.

Nowoszyn - od nowy.

Nowoszyński - od nowy.

Nowościadłyk - od nowo + sadzać (= nowoosiadły); od nowo + siad, siadły ‘osiadły’.

Nowotarski - 1529 od nazwy miasta Nowy Targ (nowosądeckie).

Nowotczyński - od nowy.

Nowotek - od nowy.

Nowotka - od nowy.

Nowotko - od nowy.

Nowotkowski - od nowy.

Nowotna - od nowy.

Nowotniak - od nowy.

Nowotnik - od nowy.

Nowotniok - od nowy.

Nowotnok - od nowy.

Nowotnow - od nowy.

Nowotny - 1426 od nowy; nowotny ‘ człowiek nowy; człowiek przyjmujący nową wiarę.

Nowotorski - od nazwy miasta Nowy Targ (nowosądeckie).

Nowotowski - od nowy.

Nowotsch - od nowy.

Nowottna - od nowy.

Nowottnik - od nowy.

Nowottny - od nowy.

Nowotyński - od nowy.

Nowotzek - od nowy.

Nowotzin - od nowy.

Nowowiejski - 1621 od nazwy miejscowej Nowa Wieś (liczne).

Nowowieski - 1387 od nazwy miejscowej Nowa Wieś (liczne).

Nowowsiak - od nazwy miejscowej Nowa Wieś (liczne).

Nowozin - od staropolskiego nowożenia ‘świeżo ożeniony, pan młody’.

Nowoziński - od staropolskiego nowożenia ‘świeżo ożeniony, pan młody’.

Nowożen - od staropolskiego nowożenia ‘świeżo ożeniony, pan młody’.

Nowożeniuk - od staropolskiego nowożenia ‘świeżo ożeniony, pan młody’.

Nowożenna - od staropolskiego nowożenia ‘świeżo ożeniony, pan młody’.

Nowożenny - od staropolskiego nowożenia ‘świeżo ożeniony, pan młody’.

Nowożeński - od staropolskiego nowożenia ‘świeżo ożeniony, pan młody’.

Nowożna - od staropolskiego nowożenia ‘świeżo ożeniony, pan młody’.

Nowożycki - od staropolskiego nowożenia ‘świeżo ożeniony, pan młody’.

Nowożyn - od staropolskiego nowożenia ‘świeżo ożeniony, pan młody’.

Nowożyński - od staropolskiego nowożenia ‘świeżo ożeniony, pan młody’.

Nowój - od imienia Nawoj, to od na + woj ‘wojownik’ lub też od nawoj ‘wał w warsztacie tkackim’.

Nowólski - od nowy.

Nowra - od nawrzeć ‘nasiągnąć, naciągnąć’.

Nowrat - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nowro - od nawrzeć ‘nasiągnąć, naciągnąć’.

Nowrocik - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nowrocin - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nowrocki - (Śl) od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nowroczik - (Śl) od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nowrot - (Śl) od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nowrota - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nowrotek - (Śl) od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nowroth - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nowrotkiewicz - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nowrotny - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nowrotok - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nowrotowicz - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nowrottek - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nowrót - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Nows - od nowy.

Nowski - 1392 od nazwy miejscowej Nowe (kilka miejscowości).

Nowula - od nowy.

Nowy - 1642 od nowy.

Nowycz - od nowy.

Nowyczyk - od nowy.

Nowyczyński - od nowy.

Nowyj - od nowy.

Nowyk - od nowy.

Nowysz - od nowy.

Noyszewski - od nazwy miejscowej Nojszew (siedleckie, gmina Korytnica).

Nozarczyk - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nozary - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nozdera - od nozdrze ‘otwór nosowy’.

Nozderka - 1389 od nozdrze ‘otwór nosowy’.

Nozderko - od nozdrze ‘otwór nosowy’.

Nozderski - od nozdrze ‘otwór nosowy’.

Nozdraczew - od nozdrze ‘otwór nosowy’.

Nozdraczyk - od nozdrze ‘otwór nosowy’.

Nozdrak - 1314 od nozdrze ‘otwór nosowy’.

Nozdrew - od nozdrze ‘otwór nosowy’.

Nozdrowicz - od nozdrze ‘otwór nosowy’.

Nozdruk - od nozdrze ‘otwór nosowy’.

Nozdryn - od nozdrze ‘otwór nosowy’.

Nozdryno - od nozdrze ‘otwór nosowy’.

Nozdryn-Płotnicki - złożenia brak; Nozdryn od nozdrze ‘otwór nosowy’; Płotnicki 1618 od nazwy miejscowej Plotnica

Nozdryń - od nozdrze ‘otwór nosowy’.

Nozdryń-Płotnicki - złożenia brak; Nozdryń od nozdrze ‘otwór nosowy’; Płotnicki 1618 od nazwy miejscowej Plotnica

Nozdrzec - od nozdrze ‘otwór nosowy’.

Nozdrzykowski - od nozdrze ‘otwór nosowy’.

Nozdrzyń - od nozdrze ‘otwór nosowy’.

Nozdżykowski - od nóż, nóżka.

Nozel - od nóż, nóżka.

Nozewski - od nóż, nóżka.

Nozicki - od nóż, nóżka.

Noziemek - od nazima ‘’późna jesień’.

Nozik - od nóż, nóżka.

Nozimek - od nazima ‘’późna jesień’.

Noziński - od nóż, nóżka.

Nozio - od nóż, nóżka.

Nozon - od nóż, nóżka.

Nozoń - od nóż, nóżka.

Nozorek - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nozorko - od imienia Nazar, to od greckiego Nasários ‘Nazareńczyk’.

Nozulak - od nóż, nóżka.

Nozuł - od nóż, nóżka.

Noż - od nóż, nóżka.

Nożak - od nóż, nóżka.

Nożewicz - od nóż, nóżka.

Nożewnik - 1471 od nóż, nóżka; od staropolskiego nożownik ‘rzemieślnik wyrabiający noże’.

Nożewski - od nóż, nóżka.

Nożka - od nóż, nóżka.

Nożkiewicz - od nóż, nóżka.

Nożkin - od nóż, nóżka.

Nożko - od nóż, nóżka.

Nożnin - od nóż, nóżka.

Nożny - od nóż, nóżka.

Nożownik - od nóż, nóżka; od staropolskiego nożownik ‘rzemieślnik wyrabiający noże’.

Nożowski - od nóż, nóżka.

Nożyc - od nóż, nóżka.

Nożyczkowski - od nóż, nóżka.

Nożyk - od nóż, nóżka.

Nożykiewicz - od nóż, nóżka.

Nożykowski - od nóż, nóżka.

Nożyniec - od nóż, nóżka.

Nożynko - od nóż, nóżka.

Nożyński - od nóż, nóżka.

Nór - od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nórczyk - od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nórek - od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nówek - od nowy.

Nówiński - od nazw miejscowych Nowina, Nowiny (kilka wsi) lub od nowina.

Nówka - od nowy.

Nózka - od nóż, nóżka.

Nóźka - od nóż, nóżka.

Nóżka - 1390 od nóżka.

Nóżkiewicz - od nóż, nóżka.

Nóżko - od nóż, nóżka.

Nóżkowski - od nóż, nóżka.

Nóżnikiewicz - od nóż, nóżka.

Nóżyński - od nóż, nóżka.

Nubert - od niemieckich nazw osobowych Nobert, Nubert, te od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego Notbert.

Nuborczyk - od niemieckich nazw osobowych Nobert, Nubert, te od staro-wysoko-niemieckiego imienia złożonego Notbert.

Nuc - od niemieckiej nazwy osobowej Nutz lub od gwarowego nucać, nuczać, nucić ‘wszędzie popatrzeć’, od gwarowego nuczyć ‘uciekać, umykać’.

Nucek - od niemieckiej nazwy osobowej Nutz lub od gwarowego nucać, nuczać, nucić ‘wszędzie popatrzeć’, od gwarowego nuczyć ‘uciekać, umykać’.

Nuch - od nukać, nuchać ‘nękać, ponaglać’.

Nuchalski - od nukać, nuchać ‘nękać, ponaglać’.

Nucher - od nukać, nuchać ‘nękać, ponaglać’.

Nuchimowicz - od nukać, nuchać ‘nękać, ponaglać’.

Nuchlewicz - od nukać, nuchać ‘nękać, ponaglać’.

Nuchner - od nukać, nuchać ‘nękać, ponaglać’.

Nuchniadowicz - od nukać, nuchać ‘nękać, ponaglać’.

Nuchok - (Śl) od nukać, nuchać ‘nękać, ponaglać’.

Nuchowski - od nukać, nuchać ‘nękać, ponaglać’.

Nucia - od niemieckiej nazwy osobowej Nutz lub od gwarowego nucać, nuczać, nucić ‘wszędzie popatrzeć’, od gwarowego nuczyć ‘uciekać, umykać’.

Nuciak - od niemieckiej nazwy osobowej Nutz lub od gwarowego nucać, nuczać, nucić ‘wszędzie popatrzeć’, od gwarowego nuczyć ‘uciekać, umykać’.

Nuciński - od niemieckiej nazwy osobowej Nutz lub od gwarowego nucać, nuczać, nucić ‘wszędzie popatrzeć’, od gwarowego nuczyć ‘uciekać, umykać’.

Nuckiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Nutz lub od gwarowego nucać, nuczać, nucić ‘wszędzie popatrzeć’, od gwarowego nuczyć ‘uciekać, umykać’.

Nuckowski - od niemieckiej nazwy osobowej Nutz lub od gwarowego nucać, nuczać, nucić ‘wszędzie popatrzeć’, od gwarowego nuczyć ‘uciekać, umykać’.

Nucoń - od niemieckiej nazwy osobowej Nutz lub od gwarowego nucać, nuczać, nucić ‘wszędzie popatrzeć’, od gwarowego nuczyć ‘uciekać, umykać’.

Nucos - od niemieckiej nazwy osobowej Nutz lub od gwarowego nucać, nuczać, nucić ‘wszędzie popatrzeć’, od gwarowego nuczyć ‘uciekać, umykać’.

Nucyna - od niemieckiej nazwy osobowej Nutz lub od gwarowego nucać, nuczać, nucić ‘wszędzie popatrzeć’, od gwarowego nuczyć ‘uciekać, umykać’.

Nucz - od niemieckiej nazwy osobowej Nutz lub od gwarowego nucać, nuczać, nucić ‘wszędzie popatrzeć’, od gwarowego nuczyć ‘uciekać, umykać’.

Nuczak - od niemieckiej nazwy osobowej Nutz lub od gwarowego nucać, nuczać, nucić ‘wszędzie popatrzeć’, od gwarowego nuczyć ‘uciekać, umykać’.

Nuczek - 1480 od niemieckiej nazwy osobowej Nutz lub od gwarowego nucać, nuczać, nucić ‘wszędzie popatrzeć’, od gwarowego nuczyć ‘uciekać, umykać’.

Nuczyński - od niemieckiej nazwy osobowej Nutz lub od gwarowego nucać, nuczać, nucić ‘wszędzie popatrzeć’, od gwarowego nuczyć ‘uciekać, umykać’.

Nuć - od niemieckiej nazwy osobowej Nutz lub od gwarowego nucać, nuczać, nucić ‘wszędzie popatrzeć’, od gwarowego nuczyć ‘uciekać, umykać’.

Nućko - od niemieckiej nazwy osobowej Nutz lub od gwarowego nucać, nuczać, nucić ‘wszędzie popatrzeć’, od gwarowego nuczyć ‘uciekać, umykać’.

Nućkowski - od niemieckiej nazwy osobowej Nutz lub od gwarowego nucać, nuczać, nucić ‘wszędzie popatrzeć’, od gwarowego nuczyć ‘uciekać, umykać’.

Nud - od nudzić ‘marudzić, zrzędzić, tęsknić’.

Nuda - od nudzić ‘marudzić, zrzędzić, tęsknić’.

Nudarski - od niemieckiej nazwy osobowej Nuder.

Nudel - od niemieckiej nazwy osobowej Nudel.

Nudelfuden - od niemieckiej nazwy osobowej Nudel.

Nudelman - od niemieckiej nazwy osobowej Nudel.

Nudelszlok - od niemieckiej nazwy osobowej Nudel.

Nudelsztok - od niemieckiej nazwy osobowej Nudel.

Nuder - od niemieckiej nazwy osobowej Nuder.

Nudol - od nudzić ‘marudzić, zrzędzić, tęsknić’.

Nudowicz - od nudzić ‘marudzić, zrzędzić, tęsknić’.

Nudrak - od niemieckiej nazwy osobowej Nuder.

Nudrzewski - od niemieckiej nazwy osobowej Nuder.

Nudyk - od nudzić ‘marudzić, zrzędzić, tęsknić’.

Nudyn - od nudzić ‘marudzić, zrzędzić, tęsknić’.

Nudyna - od nudzić ‘marudzić, zrzędzić, tęsknić’.

Nudza - od nudzić ‘marudzić, zrzędzić, tęsknić’.

Nudzbach - od nudzić ‘marudzić, zrzędzić, tęsknić’.

Nudzidło - od nudzić ‘marudzić, zrzędzić, tęsknić’.

Nudziółka - od nudzić ‘marudzić, zrzędzić, tęsknić’.

Nudzyński - od nudzić ‘marudzić, zrzędzić, tęsknić’.

Nuk - od nukać, nuchać ‘nękać, ponaglać’.

Nukiel - od nukać, nuchać ‘nękać, ponaglać’.

Nukliński - od nukać, nuchać ‘nękać, ponaglać’.

Nulas - od niemieckiej nazwy osobowej Null.

Nulawa - od niemieckiej nazwy osobowej Null.

Nulczyński - od niemieckiej nazwy osobowej Null.

Nulik - od niemieckiej nazwy osobowej Null.

Nulman - od niemieckiej nazwy osobowej Null.

Nułkiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Null.

Numan - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Numann - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Numberger - od niemieckich nazw osobowych Neuberg, Neuburg, Neuberger, te od nazwy miejscowej Neuberg.

Numbergier - od niemieckich nazw osobowych Neuberg, Neuburg, Neuberger, te od nazwy miejscowej Neuberg.

Nun - od niemieckiej nazwy osobowej Nunn, ta może od Nunner ‘kastrator’; niektóre formy może też od nunia ‘niewiniątko’.

Nunberg - od niemieckich nazw osobowych Neuberg, Neuburg, Neuberger, te od nazwy miejscowej Neuberg.

Nunbergier - od niemieckich nazw osobowych Neuberg, Neuburg, Neuberger, te od nazwy miejscowej Neuberg.

Nuncek - od niemieckiej nazwy osobowej Nunn, ta może od Nunner ‘kastrator’; niektóre formy może też od nunia ‘niewiniątko’.

Nunio - od niemieckiej nazwy osobowej Nunn, ta może od Nunner ‘kastrator’; niektóre formy może też od nunia ‘niewiniątko’.

Nunosz - 1421 od niemieckiej nazwy osobowej Nunn, ta może od Nunner ‘kastrator’; niektóre formy może też od nunia ‘niewiniątko’.

Nunzek - od niemieckiej nazwy osobowej Nunn, ta może od Nunner ‘kastrator’; niektóre formy może też od nunia ‘niewiniątko’.

Nuńć - od niemieckiej nazwy osobowej Nunn, ta może od Nunner ‘kastrator’; niektóre formy może też od nunia ‘niewiniątko’.

Nuńka - od niemieckiej nazwy osobowej Nunn, ta może od Nunner ‘kastrator’; niektóre formy może też od nunia ‘niewiniątko’.

Nupre - od imienia Onufry. Imię greckie Onoufrios pochodzi od egipskiego Onnophris.

Nuprejczuk - od imienia Onufry. Imię greckie Onoufrios pochodzi od egipskiego Onnophris.

Nuprejczyk - od imienia Onufry. Imię greckie Onoufrios pochodzi od egipskiego Onnophris.

Nupryjonek - od imienia Onufry. Imię greckie Onoufrios pochodzi od egipskiego Onnophris.

Nur - od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nurak - od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nuran - od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nuraszewski - od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nurawski - od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nurcek - od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nurczak - od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nurczewski - od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nurczowicz - 1560 od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nurczyk - od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nurczyński - od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nurek - 1397 od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nurkiewicz - od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nurko - od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nurkowicz - od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nurkowski - od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nurkus - od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nurnberg - od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Nürnberg - od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Nürnberger - od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Nurneberg - od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Nurowski - od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nurr - od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nurreck - od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nurski - 1442 od nazwy miejscowej Nur (łomżyńskie, gmina Nur).

Nurynberg - od nazwy miasta Norymberga, dawne niemieckie Norenberg, dziś Nurnberg lub od nazwy miasta Nörenberg, dziś Ińsko (szczecińskie).

Nurzaj - od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nurzak - od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nurzeński - od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nurzkiewicz - od nur, nurek, ze staropolskiego norek ‘ptak wodny’.

Nurzyński - 1591 od nazwy miejscowej Nurzyna (siedleckie, gmina Trzebieszów).

Nus - od niemieckich nazw osobowych Nuß, Nusche, te od imienia Dyonysius lub średnio-wysoko-niemieckiego nusche ‘klamra sprzączka’.

Nusiej - od niemieckich nazw osobowych Nuß, Nusche, te od imienia Dyonysius lub średnio-wysoko-niemieckiego nusche ‘klamra sprzączka’.

Nusio - od niemieckich nazw osobowych Nuß, Nusche, te od imienia Dyonysius lub średnio-wysoko-niemieckiego nusche ‘klamra sprzączka’.

Nuska - od niemieckich nazw osobowych Nuß, Nusche, te od imienia Dyonysius lub średnio-wysoko-niemieckiego nusche ‘klamra sprzączka’.

Nuskosz - od niemieckich nazw osobowych Nuß, Nusche, te od imienia Dyonysius lub średnio-wysoko-niemieckiego nusche ‘klamra sprzączka’.

Nuskowski - od niemieckich nazw osobowych Nuß, Nusche, te od imienia Dyonysius lub średnio-wysoko-niemieckiego nusche ‘klamra sprzączka’.

Nusman - od niemieckich nazw osobowych Nuß, Nusche, te od imienia Dyonysius lub średnio-wysoko-niemieckiego nusche ‘klamra sprzączka’.

Nusowicz - od niemieckich nazw osobowych Nuß, Nusche, te od imienia Dyonysius lub średnio-wysoko- niemieckiego nusche ‘klamra sprzączka’.

Nuss - od niemieckich nazw osobowych Nuß, Nusche, te od imienia Dyonysius lub średnio-wysoko-niemieckiego nusche ‘klamra sprzączka’.

Nussel - od niemieckich nazw osobowych Nuß, Nusche, te od imienia Dyonysius lub średnio-wysoko-niemieckiego nusche ‘klamra sprzączka’; od niemieckiego Nuschel.

Nussle - od niemieckich nazw osobowych Nuß, Nusche, te od imienia Dyonysius lub średnio-wysoko-niemieckiego nusche ‘klamra sprzączka’; od niemieckiego Nuschel.

Nusz - od niemieckich nazw osobowych Nuß, Nusche, te od imienia Dyonysius lub średnio-wysoko-niemieckiego nusche ‘klamra sprzączka’.

Nuszczyk - od niemieckich nazw osobowych Nuß, Nusche, te od imienia Dyonysius lub średnio-wysoko-niemieckiego nusche ‘klamra sprzączka’.

Nuszczyński - od niemieckich nazw osobowych Nuß, Nusche, te od imienia Dyonysius lub średnio-wysoko-niemieckiego nusche ‘klamra sprzączka’.

Nuszel - od niemieckich nazw osobowych Nuß, Nusche, te od imienia Dyonysius lub średnio-wysoko-niemieckiego nusche ‘klamra sprzączka’; od niemieckiego Nuschel.

Nuszkaluk - od niemieckich nazw osobowych Nuß, Nusche, te od imienia Dyonysius lub średnio-wysoko-niemieckiego nusche ‘klamra sprzączka’; od niemieckiego Nuschel.

Nuszkiewicz - od niemieckich nazw osobowych Nuß, Nusche, te od imienia Dyonysius lub średnio-wysoko-niemieckiego nusche ‘klamra sprzączka’.

Nuszkowski - od niemieckich nazw osobowych Nuß, Nusche, te od imienia Dyonysius lub średnio-wysoko-niemieckiego nusche ‘klamra sprzączka’.

Nuszy - od niemieckich nazw osobowych Nuß, Nusche, te od imienia Dyonysius lub średnio-wysoko-niemieckiego nusche ‘klamra sprzączka’.

Nuszyński - od niemieckich nazw osobowych Nuß, Nusche, te od imienia Dyonysius lub średnio-wysoko-niemieckiego nusche ‘klamra sprzączka’.

Nuś - od niemieckich nazw osobowych Nuß, Nusche, te od imienia Dyonysius lub średnio-wysoko-niemieckiego nusche ‘klamra sprzączka’.

Nuśkowiec - od niemieckich nazw osobowych Nuß, Nusche, te od imienia Dyonysius lub średnio-wysoko-niemieckiego nusche ‘klamra sprzączka’.

Nut - od nuta ‘znak graficzny dźwięku’.

Nuta - od nuta ‘znak graficzny dźwięku’.

Nutkiewicz - od nuta ‘znak graficzny dźwięku’.

Nutowicz - od nuta ‘znak graficzny dźwięku’.

Nutowski - od nuta ‘znak graficzny dźwięku’.

Nutt - od nuta ‘znak graficzny dźwięku’.

Nutta - od nuta ‘znak graficzny dźwięku’.

Nuwel - od niemieckiej nazwy osobowej Nevel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nevel, neffel ‘chmura’.

Nuza - od nużyć ‘męczyć, osłabiać, mordować’.

Nuzaj - od nużyć ‘męczyć, osłabiać, mordować’.

Nuzdic - od nużyć ‘męczyć, osłabiać, mordować’.

Nuzia - od nużyć ‘męczyć, osłabiać, mordować’.

Nuzikowski - od nużyć ‘męczyć, osłabiać, mordować’.

Nuzio - od nużyć ‘męczyć, osłabiać, mordować’.

Nuź - od nużyć ‘męczyć, osłabiać, mordować’.

Nuż - od nużyć ‘męczyć, osłabiać, mordować’.

Nuża - od nużyć ‘męczyć, osłabiać, mordować’.

Nużacz - od nużyć ‘męczyć, osłabiać, mordować’.

Nużaj - od nużyć ‘męczyć, osłabiać, mordować’.

Nużak - od nużyć ‘męczyć, osłabiać, mordować’.

Nużczyński - od nużyć ‘męczyć, osłabiać, mordować’.

Nużdić - od nużyć ‘męczyć, osłabiać, mordować’.

Nużej - od nużyć ‘męczyć, osłabiać, mordować’.

Nużewski - od nużyć ‘męczyć, osłabiać, mordować’.

Nużka - od nużyć ‘męczyć, osłabiać, mordować’ lub od nóżka.

Nużkiewicz - od nużyć ‘męczyć, osłabiać, mordować’.

Nużna - od nużyć ‘męczyć, osłabiać, mordować’, też od nużny ‘nużący’.

Nużno - od nużyć ‘męczyć, osłabiać, mordować’.

Nużyński - od nazwy miejscowej Nurzyna (siedleckie, gmina Trzebieszów).

Nyber - od niemieckich nazw osobowych Neuberg, Neuburg, Neuberger, te od nazwy miejscowej Neuberg.

Nyberg - od niemieckich nazw osobowych Neuberg, Neuburg, Neuberger, te od nazwy miejscowej Neuberg.

Nyborg - od niemieckich nazw osobowych Neuberg, Neuburg, Neuberger, te od nazwy miejscowej Neuberg.

Nyc - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyca - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nycek - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nycel - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nych - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Nikodem.

Nychała - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Nikodem.

Nychnerewicz - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Nikodem.

Nychnerowicz - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Nikodem.

Nychowski - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Nikodem.

Nychter - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Nikodem.

Nycia - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyciak - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nycik - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nycior - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyck - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nycka - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nycke - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyckel - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyckiewicz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nycko - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyckowiak - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyckowski - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nycz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyczaj - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyczak - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyczast - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nycze - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyczek - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyczka - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyczke - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyczko - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyczkowiak - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyczkowski - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nycznik - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyczok - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyczowski - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyczporenko - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nyczyk - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyczyński - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyć - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyćka - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyćko - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyćkowiak - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyćkowicz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyćman - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyda - od gwarowego nida, nid ‘nawoływanie świń’, może też od nazwy rzeki Nida lub od niemieckich nazw osobowych na Nied-.

Nydecki - od nazwy miejscowej Nidek (bielskie, gmina Wieprz).

Nydegger - od niemieckiej nazwy osobowej Nider, ta od nazwy miejscowej Nied.

Nydell - od niemieckiej nazwy osobowej Nider, ta od nazwy miejscowej Nied.

Nyderek - od niemieckiej nazwy osobowej Nider, ta od nazwy miejscowej Nied.

Nyderin - od niemieckiej nazwy osobowej Nider, ta od nazwy miejscowej Nied.

Nydra - od niemieckiej nazwy osobowej Nider, ta od nazwy miejscowej Nied.

Nydrek - od niemieckiej nazwy osobowej Nider, ta od nazwy miejscowej Nied.

Nydrle - od niemieckiej nazwy osobowej Nider, ta od nazwy miejscowej Nied.

Nydt - od niemieckiej nazwy osobowej Nider, ta od nazwy miejscowej Nied.

Nydza - od gwarowego nida, nid ‘nawoływanie świń’, może też od nazwy rzeki Nida lub od niemieckich nazw osobowych na Nied- (lub od nędza).

Nydziński - od gwarowego nida, nid ‘nawoływanie świń’, może też od nazwy rzeki Nida lub od niemieckich nazw osobowych na Nied- (lub od nędza).

Nyfeld - od niemieckiej nazwy osobowej Neufeld, ta od nazwy miejscowej Neufeld.

Nyga - od nyga ‘niedojda’.

Nygbór - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Nygbur - od niemieckich nazw osobowych Neubauer, Neuber, Neubur, te od neu ‘nowy’ + Bauer, Gebauer ‘chłop, gospodarz, rolnik’

Nygowski - od nyga ‘niedojda’.

Nygus - od nyga ‘niedojda’; od nygus ‘próżniak’.

Nyk - od nykać ‘szukać; przyglądać się’; możliwe też od imienia Nicolaus.

Nyka - od nykać ‘szukać; przyglądać się’; możliwe też od imienia Nicolaus.

Nykamowicz - od nykać ‘szukać; przyglądać się’; możliwe też od imienia Nicolaus.

Nykaza - 1666 od rumuńskiego necdz ‘smutek, złość’.

Nykaziak - 1664 od rumuńskiego necdz ‘smutek, złość’.

Nykaża - od rumuńskiego necdz ‘smutek, złość’.

Nykel - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nykiel - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nykis - od nykać ‘szukać; przyglądać się’; możliwe też od imienia Nicolaus.

Nykiś - od nykać ‘szukać; przyglądać się’; możliwe też od imienia Nicolaus.

Nykita - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nykitko - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nykl - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyklarz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyklas - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyklasz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyklewicz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nykliński - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nykolak - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nykoliszyn - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nykoluk - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nykołajczuk - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nykołyn - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nykołysz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nykołyszak - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nykołyszyk - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nykołyszyn - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nykon - od nykać ‘szukać; przyglądać się’; możliwe też od imienia Nicolaus.

Nykoniuk - od nykać ‘szukać; przyglądać się’; możliwe też od imienia Nicolaus.

Nykorak - od nykać ‘szukać; przyglądać się’; możliwe też od imienia Nicolaus.

Nykowiuk - od nykać ‘szukać; przyglądać się’; możliwe też od imienia Nicolaus.

Nykowski - od nykać ‘szukać; przyglądać się’; możliwe też od imienia Nicolaus.

Nykoza - od rumuńskiego necdz ‘smutek, złość’.

Nyks - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyksa - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nykulak - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nykuła - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nykun - od nykać ‘szukać; przyglądać się’; możliwe też od imienia Nicolaus.

Nykusz - od nykać ‘szukać; przyglądać się’; możliwe też od imienia Nicolaus.

Nykytczyn - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nykytyn - od imienia Mikita, Nikita, używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formach pochodnych, mieszane z Mikołaj.

Nyl - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Nylander - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Nylec - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Nylk - (Pom) od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Nylkasz - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Nylkewicz - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Nyll - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Nylot - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Nylund - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Nyłk - (Pom) od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Nyłka - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Nyłko - od niemieckich nazw osobowych Nill, Niel, te z Nülle, a te od średnio-wysoko-niemieckiego nol ‘pagórek’.

Nyman - od niemieckiej nazwy osobowej Neuman, ta od Neuman ‘człowiek młody, przybysz, nowoosiadły’.

Nymka - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nyms - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nymsz - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nymś - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nync - od staropolskiego ninca, nynca ‘moneta’.

Nynca - od staropolskiego ninca, nynca ‘moneta’.

Nyncerski - od staropolskiego ninca, nynca ‘moneta’.

Nynek - od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Nynich - od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Nynio - od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Nynka - od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Nynkowski - od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Nynyk - od imion złożonych typu Ninogniew, Ninomysł. Podstawa Nino- pochodzi od prasłowiańskiego ‘nowy, młody’.

Nypel - od niemieckiej nazwy osobowej Nippel, ta od imienia złożonego Nitbald.

Nypl - od niemieckiej nazwy osobowej Nippel, ta od imienia złożonego Nitbald.

Nypol - od niemieckiej nazwy osobowej Nippel, ta od imienia złożonego Nitbald.

Nyrc - od niemieckiej nazwy osobowej Nier, ta od Nierbauer, Niermann; może też od ner(ka) lub od niemieckiego Nierz.

Nyrcik - od niemieckiej nazwy osobowej Nier, ta od Nierbauer, Niermann; może też od ner(ka) lub od niemieckiego Nierz.

Nyrcz - od niemieckiej nazwy osobowej Nier, ta od Nierbauer, Niermann; może też od ner(ka) lub od niemieckiego Nierz.

Nyrczuk - od niemieckiej nazwy osobowej Nier, ta od Nierbauer, Niermann; może też od ner(ka) lub od niemieckiego Nierz.

Nyrć - od niemieckiej nazwy osobowej Nier, ta od Nierbauer, Niermann; może też od ner(ka) lub od niemieckiegoNierz.

Nyrek - od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nyrka - 1436 od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nyrka-Nyrkowski - złożenia brak’; Nyrka 1436 od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’; Nyrkowski od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nyrkin - od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nyrko - od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nyrkow - od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nyrkowski - od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nyrowski - od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nys - od nazwy miasta Nysa (opolskie).

Nysa - 1250 od nazwy miasta Nysa (opolskie).

Nysar - 1439 od nazwy miasta Nysa (opolskie).

Nysek - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nyser - 1369 od nazwy miasta Nysa (opolskie).

Nysiak - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nysiewicz - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nysik - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nysio - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nysisk - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nyske - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nyski - 1439 od nazwy miasta Nysa (opolskie).

Nyskiewicz - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nyskowski - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nysler - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nyspoń - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew; też od nicpoń.

Nyssel - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nystek - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nysterud - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nystoruk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nystrom - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nyström - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nystyruk - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nysz - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nysza - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nyszak - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nyszczit - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nyszczoj - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nyszczuk - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nyszczy - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nyszczyj - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nyszk - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nyszka - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nyszkiewicz - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nyszko - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nyszler - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nysztal - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nysztor - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nyś - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nyściuk - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nyśk - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nyśkiewicz - od imion na Ni-, typu Nikołaj, Ninogniew.

Nyt - od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Nytka - od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Nytko - od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Nytschke - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nytyszyn - od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Nytz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369),Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Nyz - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Nyzak - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Nyzia - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Nyziak - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Nyzik - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Nyzio - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Nyzko - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Nyzyk - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Nyźnyk - od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.

Nyż - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Nyżak - od podstawy niż-, niż-, porównaj niski, niżej; może też od imienia Dionizy.

Nyżnik - od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.

Nyżnyk - od niżny, z gwarowego niżni ‘dolny, nisko leżący’.





UZUPEŁNIENIE


Nacmański - od niemieckiej nazwy osobowej Natzman, ta od imienia Natz, od Ignatius.

Nahulak - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nahuluk - od imion na Na-, typu Naczęsław, Natola.

Nalepsza - od najlepszy ‘bardzo dobry’.

Nalepszy - od najlepszy ‘bardzo dobry’.

Nalepszak - od najlepszy ‘bardzo dobry’.

Nalepszyk - od najlepszy ‘bardzo dobry’.

Naścier - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Naścierowicz - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Nedzałkowski - od nazwy miejscowej Niedziałki (ciechanowskie, gmina Kuczbork-Osada).

Nejmała - od najmać ‘nająć, najmować’.

Neker - od niemieckiej nazwy osobowej Necker, ta od średniowysokoniemieckiego necken ‘dręczyć, niepokoić’.

Nekierowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Necker, ta od średniowysokoniemieckiego necken ‘dręczyć, niepokoić’.

Newczas - od staropolskiego niewczas ‘niewygoda’.

Nicał - od niecały.

Nicałak - od niecały.

Nicałek - od niecały.

Nicałkiewicz - od niecały.

Nidziałek - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Nidziela - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Nidzielak - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Nidziołek - od nie działać ‘nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Niebelski - od niemieckiej nazwy osobowej Nebel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego nëbel ‘mgła, kurzawa,

Niedoba - od niedoba ‘niedola, niedojrzałość’.

Niedoma - 1265 od nie doma ‘bez domu’.

Niedorastaj - 1496 od nie dorosnąć, niedorosły.

Niedzbala - od nie dźbać ‘nie jeść duzo, powoli’.

Niedzballa - (Śl) od nie dźbać ‘nie jeść duzo, powoli’.

Niedzbała - od nie dźbać ‘nie jeść duzo, powoli’.

Niedźbala - (Śl) od nie dźbać ‘nie jeść duzo, powoli’.

Niedźbała - od nie dźbać ‘nie jeść duzo, powoli’.

Niekel - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj

Niekiel - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj

Niemek - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Nienałtowski - 1564 od nazwy miejscowej Nienałty (łomżyńskie, gmina Zaręby Kościelne).

Niesbor - od nieszpor, nieszpór, nieszpory ‘nabożeństwo’ lub też od niespory ‘nieduży; biedny, powolny’.

Nieslana - od niesłony ‘pozbawiony soli; niedojrzały, nieporadny’.

Nieslanczyk - od niesłony ‘pozbawiony soli; niedojrzały, nieporadny’.

Nieslany - od niesłony ‘pozbawiony soli; niedojrzały, nieporadny’.

Nieslańczyk - od niesłony ‘pozbawiony soli; niedojrzały, nieporadny’.

Niestwastowski - od nazwy miejscowej Nieswiatowice (poznańskie, gmina Mieścisko).

Nieszowski - 1424 od nazwy miejscowej Nieszawa, dawniej Nieszowa (lubelskie, gmina Józefów).

Nikotor - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nokotorowicz - od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Nolęda - od łacińskiego molendinator ‘młynarz’ lub od molić ‘molestować’.

Noparlik - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie’.

Nopora - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie’.

Noporliński - od napierać ‘pchać, naciskać’, naprzeć, napór ‘parcie, napieranie’.

Nykyłowicz - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj

Nyr - od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nyra - od nerka, ze staropolskiego nyrka ‘narząd w organizmie człowieka’.

Nytsch - od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj