Nazwiska na literę Me - Mi

Meb - od niemieckiej nazwy osobowej Meb, ta od imienia Bartholomaeus.

Mebel - od niemieckiej nazwy osobowej Meb, ta od imienia Bartholomaeus; od niemieckiego Mebel.

Mebius - od niemieckiej nazwy osobowej Meb, ta od imienia Bartholomaeus.

Mec - od niemieckiej nazwy osobowej Metz, ta od imienia Mathias, lub od nazwy miejscowej Metz.

Meca - od niemieckiej nazwy osobowej Metz, ta od imienia Mathias, lub od nazwy miejscowej Metz.

Mecała - od niemieckiej nazwy osobowej Metz, ta od imienia Mathias, lub od nazwy miejscowej Metz.

Mecan - od niemieckiej nazwy osobowej Metz, ta od imienia Mathias, lub od nazwy miejscowej Metz.

Mecek - od niemieckiej nazwy osobowej Metz, ta od imienia Mathias, lub od nazwy miejscowej Metz.

Mecener - 136 1 od niemieckich nazw osobowych Metzner, Matzner ‘rzeźnik’, te od średniowysokoniemieckiego metzjen ‘dokonywać uboju’.

Mecewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Metz, ta od imienia Mathias, lub od nazwy miejscowej Metz.

Mech - 14 15 od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mecha - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechacki - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechaczek - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechal - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechaliński - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechalski - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechał - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechała - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechanicki - od mechanik.

Mechanik - od mechanik.

Mechanisz - od mechanik.

Mechaniszyn - od mechanik.

Mecheda - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechedin - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechedo - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechedyn - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechedynek - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechel - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechela - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechelak - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechelewski - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mecheliński - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechelis - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mecher - od niemieckiej nazwy osobowej Mecher, ta od Macker ‘działacz, pośrednik; pyszałek’.

Mecherski - od niemieckiej nazwy osobowej Mecher, ta od Macker ‘działacz, pośrednik; pyszałek’.

Mechier - od niemieckiej nazwy osobowej Mecher, ta od Macker ‘działacz, pośrednik; pyszałek’.

Mechl - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechla - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechlewicz - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechlewski - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechlich - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechlik - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechlin - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechliński - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechliński - od nazwy miejscowej Mechlin (poznańskie, gmina Śrem; radomskie, gmina Gielniów).

Mechło - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechłow - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechna - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechnaty - 1204 od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechniaty - 1797 od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechnik - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechnowicz - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechocki - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechowicki - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechowicz - 1406 od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechowski - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechowski - 1669 od nazwy miejscowej Mechów (kilka wsi).

Mecht - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Macht, ta od Macht ‘siła, potęga’.

Mechta - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Macht, ta od Macht ‘siła, potęga’.

Mechtyl - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Macht, ta od Macht ‘siła, potęga’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Mächtel.

Mechulski - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechuła - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mechut - od mech ‘roślina zarodnikowa z klasy o tej samej nazwie’.

Mecich - od niemieckiej nazwy osobowej Metz, ta od imienia Mathias, lub od nazwy miejscowej Metz.

Mecik - od niemieckiej nazwy osobowej Metz, ta od imienia Mathias, lub od nazwy miejscowej Metz.

Mecnarowski - od niemieckich nazw osobowych Metzner, Matzner ‘rzeźnik’, te od średniowysokoniemieckiego metzjen ‘dokonywać uboju’.

Mecner - od niemieckich nazw osobowych Metzner, Matzner ‘rzeźnik’, te od średniowysokoniemieckiego metzjen ‘dokonywać uboju’.

Mecnerowski - od niemieckich nazw osobowych Metzner, Matzner ‘rzeźnik’, te od średniowysokoniemieckiego metzjen ‘dokonywać uboju’.

Meconek - od niemieckiej nazwy osobowej Metz, ta od imienia Mathias, lub od nazwy miejscowej Metz.

Mecuk - od niemieckiej nazwy osobowej Metz, ta od imienia Mathias, lub od nazwy miejscowej Metz.

Mecych - od niemieckiej nazwy osobowej Metz, ta od imienia Mathias, lub od nazwy miejscowej Metz.

Mecyszyn - od niemieckiej nazwy osobowej Metz, ta od imienia Mathias, lub od nazwy miejscowej Metz.

Meczaj - od niemieckiej nazwy osobowej Metz, ta od imienia Mathias, lub od nazwy miejscowej Metz.

Meczew - od niemieckiej nazwy osobowej Metz, ta od imienia Mathias, lub od nazwy miejscowej Metz.

Meczke - od niemieckiej nazwy osobowej Metz, ta od imienia Mathias, lub od nazwy miejscowej Metz.

Meczko - od niemieckiej nazwy osobowej Metz, ta od imienia Mathias, lub od nazwy miejscowej Metz.

Meć - od niemieckiej nazwy osobowej Metz, ta od imienia Mathias, lub od nazwy miejscowej Metz.

Med - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Meda - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Medaj - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Amadeusz, przejmowanego w języku polskim jako Amadaj, Amadej, Hamadej, Hamadziej (imię pochodzenia łacińskiego, od amare ‘kochać’ + deus ‘Bóg’), też od Matej.

Medajczyk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Amadeusz, przejmowanego w języku polskim jako Amadaj, Amadej, Hamadej, Hamadziej (imię pochodzenia łacińskiego, od amare ‘kochać’ + deus ‘Bóg’), też od Matej.

Medak - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Medakiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Medala - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Medalski - od niemieckiej nazwy osobowej Medel, ta od imion na Med.-.

Medar - od niemieckiego imienia Medard, to od staro saskiego meda, starowysokoniemieckiego meta ‘zapłata, zysk’ + starowysokoniemieckiego hart ‘mocny, dzielny’.

Medarowski - od niemieckiego imienia Medard, to od staro saskiego meda, starowysokoniemieckiego meta ‘zapłata, zysk’ + starowysokoniemieckiego hart ‘mocny, dzielny’.

Medej - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Amadeusz, przejmowanego w języku polskim jako Amadaj, Amadej, Hamadej, Hamadziej (imię pochodzenia łacińskiego, od amare ‘kochać’ + deus ‘Bóg’), też od Matej.

Medejczyk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Amadeusz, przejmowanego w języku polskim jako Amadaj, Amadej, Hamadej, Hamadziej (imię pochodzenia łacińskiego, od amare ‘kochać’ + deus ‘Bóg’), też od Matej.

Medejski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Amadeusz, przejmowanego w języku polskim jako Amadaj, Amadej, Hamadej, Hamadziej (imię pochodzenia łacińskiego, od amare ‘kochać’ + deus ‘Bóg’), też od Matej.

Medek - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Medeksa - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Medel - od niemieckiej nazwy osobowej Medel, ta od imion na Med.-.

Medela - 1789 od niemieckiej nazwy osobowej Medel, ta od imion na Med.-.

Medelczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Medel, ta od imion na Med.-.

Medelewski - od niemieckiej nazwy osobowej Medel, ta od imion na Med.-.

Meder - 14 12 od niemieckiego imienia Medard, to od staro saskiego meda, starowysokoniemieckiego meta ‘zapłata, zysk’ + starowysokoniemieckiego hart ‘mocny, dzielny’.

Medera - od niemieckiego imienia Medard, to od staro saskiego meda, starowysokoniemieckiego meta ‘zapłata, zysk’ + starowysokoniemieckiego hart ‘mocny, dzielny’.

Mederak - od niemieckiego imienia Medard, to od staro saskiego meda, starowysokoniemieckiego meta ‘zapłata, zysk’ + starowysokoniemieckiego hart ‘mocny, dzielny’.

Mederowicz - 16 15 od niemieckiego imienia Medard, to od staro saskiego meda, starowysokoniemieckiego meta ‘zapłata, zysk’ + starowysokoniemieckiego hart ‘mocny, dzielny’.

Mederowski - od niemieckiego imienia Medard, to od staro saskiego meda, starowysokoniemieckiego meta ‘zapłata, zysk’ + starowysokoniemieckiego hart ‘mocny, dzielny’.

Mederski - od niemieckiego imienia Medard, to od staro saskiego meda, starowysokoniemieckiego meta ‘zapłata, zysk’ + starowysokoniemieckiego hart ‘mocny, dzielny’.

Medina-Bravo - złożenia brak; Medina- brak; Bravo brak.

Mediuch - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Mediuk - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Medko - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Medla - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Medlak - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Medlnik - 1445 od mydło.

Mednik - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Medoch - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Medon - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Medoń - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Medowski - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Medów - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Medra - w grupie nazwisk pochodzących od mader ‘kiepski rzemieślnik wiejski’, madera ‘gatunek wina portugalskiego’, maderować ‘majstrować, naprawiać coś nieudolnie’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Mader, ta od średniowysokoniemieckiego madaere ‘żniwiarz’.

Medrak - w grupie nazwisk pochodzących od mader ‘kiepski rzemieślnik wiejski’, madera ‘gatunek wina portugalskiego’, maderować ‘majstrować, naprawiać coś nieudolnie’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Mader, ta od średniowysokoniemieckiego madaere ‘żniwiarz’.

Medrala - w grupie nazwisk pochodzących od mader ‘kiepski rzemieślnik wiejski’, madera ‘gatunek wina portugalskiego’, maderować ‘majstrować, naprawiać coś nieudolnie’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Mader, ta od średniowysokoniemieckiego madaere ‘żniwiarz’.

Medraszek - w grupie nazwisk pochodzących od mader ‘kiepski rzemieślnik wiejski’, madera ‘gatunek wina portugalskiego’, maderować ‘majstrować, naprawiać coś nieudolnie’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Mader, ta od średniowysokoniemieckiego madaere ‘żniwiarz’.

Medrek - w grupie nazwisk pochodzących od mader ‘kiepski rzemieślnik wiejski’, madera ‘gatunek wina portugalskiego’, maderować ‘majstrować, naprawiać coś nieudolnie’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Mader, ta od średniowysokoniemieckiego madaere ‘żniwiarz’.

Medrela - w grupie nazwisk pochodzących od mader ‘kiepski rzemieślnik wiejski’, madera ‘gatunek wina portugalskiego’, maderować ‘majstrować, naprawiać coś nieudolnie’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Mader, ta od średniowysokoniemieckiego madaere ‘żniwiarz’.

Medroń - w grupie nazwisk pochodzących od mader ‘kiepski rzemieślnik wiejski’, madera ‘gatunek wina portugalskiego’, maderować ‘majstrować, naprawiać coś nieudolnie’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Mader, ta od średniowysokoniemieckiego madaere ‘żniwiarz’.

Medruń - w grupie nazwisk pochodzących od mader ‘kiepski rzemieślnik wiejski’, madera ‘gatunek wina portugalskiego’, maderować ‘majstrować, naprawiać coś nieudolnie’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Mader, ta od średniowysokoniemieckiego madaere ‘żniwiarz’.

Medry - w grupie nazwisk pochodzących od mader ‘kiepski rzemieślnik wiejski’, madera ‘gatunek wina portugalskiego’, maderować ‘majstrować, naprawiać coś nieudolnie’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Mader, ta od średniowysokoniemieckiego madaere ‘żniwiarz’.

Medrygał - 1652 od madrygał ‘utwór poetycki lub muzyczny’.

Medrygała - od madrygał ‘utwór poetycki lub muzyczny’.

Medryk - w grupie nazwisk pochodzących od mader ‘kiepski rzemieślnik wiejski’, madera ‘gatunek wina portugalskiego’, maderować ‘majstrować, naprawiać coś nieudolnie’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Mader, ta od średniowysokoniemieckiego madaere ‘żniwiarz’.

Medrykiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od mader ‘kiepski rzemieślnik wiejski’, madera ‘gatunek wina portugalskiego’, maderować ‘majstrować, naprawiać coś nieudolnie’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Mader, ta od średniowysokoniemieckiego madaere ‘żniwiarz’.

Medrykowski - w grupie nazwisk pochodzących od mader ‘kiepski rzemieślnik wiejski’, madera ‘gatunek wina portugalskiego’, maderować ‘majstrować, naprawiać coś nieudolnie’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Mader, ta od średniowysokoniemieckiego madaere ‘żniwiarz’.

Medrys - w grupie nazwisk pochodzących od mader ‘kiepski rzemieślnik wiejski’, madera ‘gatunek wina portugalskiego’, maderować ‘majstrować, naprawiać coś nieudolnie’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Mader, ta od średniowysokoniemieckiego madaere ‘żniwiarz’.

Meduch - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Meduna - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Medunecki - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Meduniecki - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Meduski - 1435 od nazwy miejscowej Meducha (KrW).

Medwedczuk - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Medwedecki - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Medwedew - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Medwediuk - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Medwedowski - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Medwedyński - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Medwedź - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Medwej - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Medwicki - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Medwicz - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Medwid - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Medwiduk - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Medwieczuk - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Medwied - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Medwiedieff - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Medwiediuk - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Medwiedziew - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Medwiedziuk - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Medwiel - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Medwin - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Medwit - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Medycha - od medyk ‘lekarz’.

Medychowski - od medyk ‘lekarz’.

Medycki - od nazwy miejscowej Medyka (przemyskie, gmina Medyka).

Medyczuk - od medyk ‘lekarz’.

Medygal - od madrygał ‘utwór poetycki lub muzyczny’.

Medygrał - od madrygał ‘utwór poetycki lub muzyczny’.

Medygram - od madrygał ‘utwór poetycki lub muzyczny’.

Medyk - 1438 od medyk ‘lekarz’.

Medyka - od medyk ‘lekarz’.

Medykiewicz - od medyk ‘lekarz’.

Medykowski - od medyk ‘lekarz’.

Medyło - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Medyn - od nazwy miejscowej Medynia (KrW).

Medyna - od nazwy miejscowej Medynia (KrW).

Medyński - 1438 od nazwy miejscowej Medynia (KrW).

Medysiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Medzech - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Medziak - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Medziałek - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Medzuch - od niemieckiej nazwy osobowej Med lub od wschodniosłowiańskiego med. ‘miód’.

Medzwiedziuk - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Medzwiedzki - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Medźwiedziuk - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Medźwiedź - 1 125 od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Meesyasz - od mesjasz ‘zbawiciel’.

Meg - od niemieckiej nazwy osobowej Megg, ta od imion na Magan-.

Mega - od niemieckiej nazwy osobowej Megg, ta od imion na Magan-.

Megas - od niemieckiej nazwy osobowej Megg, ta od imion na Magan-.

Megel - od niemieckiej nazwy osobowej Megg, ta od imion na Magan-; od niemieckiej nazwy osobowej Meegel.

Meger - od niemieckiej nazwy osobowej Megg, ta od imion na Magan-; od niemieckiej nazwy osobowej Meeger.

Megger - od niemieckiej nazwy osobowej Megg, ta od imion na Magan-.

Megiel - od niemieckiej nazwy osobowej Megg, ta od imion na Magan-; od niemieckiej nazwy osobowej Meegel.

Megier - od niemieckiej nazwy osobowej Megg, ta od imion na Magan-.

Megierecki - od niemieckiej nazwy osobowej Megg, ta od imion na Magan-.

Megierski - od niemieckiej nazwy osobowej Megg, ta od imion na Magan-.

Meglawski - 1443 od nazwy miejscowej Mełgiew, dawniej Meglew (lubelskie, gmina Mełgiew).

Meglewski - 1452 od nazwy miejscowej Mełgiew, dawniej Meglew (lubelskie, gmina Mełgiew).

Meglica - od niemieckiej nazwy osobowej Megg, ta od imion na Magan-.

Meglich - od niemieckiej nazwy osobowej Megg, ta od imion na Magan-.

Meglicz - od niemieckiej nazwy osobowej Megg, ta od imion na Magan-.

Meglin - od niemieckiej nazwy osobowej Megg, ta od imion na Magan-.

Megrowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Megg, ta od imion na Magan-.

Meider - 1422 od niemieckiego imienia Medard, to od staro saskiego meda, starowysokoniemieckiego meta ‘zapłata, zysk’ + starowysokoniemieckiego hart ‘mocny, dzielny’.

Meidir - 14 10 od niemieckiego imienia Medard, to od staro saskiego meda, starowysokoniemieckiego meta ‘zapłata, zysk’ + starowysokoniemieckiego hart ‘mocny, dzielny’.

Meier - od niemieckiej nazwy osobowej Maier, ta od Meier ‘dzierżawca’.

Meierowski - od niemieckiej nazwy osobowej Maier, ta od Meier ‘dzierżawca’.

Mein - od niemieckiej nazwy osobowej Meine, od Magino, to od imienia Maginhart, Maginrich.

Meina - 1624 od niemieckiej nazwy osobowej Meine, od Magino, to od imienia Maginhart, Maginrich.

Meiner - od niemieckiej nazwy osobowej Meiner, ta od imienia Meinhardt.

Meinert - od niemieckiej nazwy osobowej Meiner, ta od imienia Meinhardt.

Meinke - od niemieckiej nazwy osobowej Meine, od Magino, to od imienia Maginhart, Maginrich.

Meinowski - od niemieckiej nazwy osobowej Meine, od Magino, to od imienia Maginhart, Maginrich.

Meinusch - od niemieckiej nazwy osobowej Meine, od Magino, to od imienia Maginhart, Maginrich.

Meinusz - od niemieckiej nazwy osobowej Meine, od Magino, to od imienia Maginhart, Maginrich.

Meirowski - od niemieckiej nazwy osobowej Maier, ta od Meier ‘dzierżawca’.

Meisner - 1609 od niemieckich nazw osobowych Meisner, MeiBner, te od nazwy miejscowej MeiBen (= Miśnia).

Meisnerowicz - od niemieckich nazw osobowych Meisner, MeiBner, te od nazwy miejscowej MeiBen (= Miśnia).

Meisnerowski - od niemieckich nazw osobowych Meisner, MeiBner, te od nazwy miejscowej MeiBen (= Miśnia).

Meissner - od niemieckich nazw osobowych Meisner, MeiBner, te od nazwy miejscowej MeiBen (= Miśnia).

Meister - od majster.

Meizner - od niemieckich nazw osobowych Meisner, MeiBner, te od nazwy miejscowej MeiBen (= Miśnia).

Mej - od maj ‘nazwa miesiąca’ maić.

Meja - od maj ‘nazwa miesiąca’ maić.

Mejak - od maj ‘nazwa miesiąca’ maić.

Mejcher - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Melchior. Jest to imię pochodzenia hebrajskiego, od melki’or ‘król (Bóg) jest moją światłością’. W Polsce notowane od XIV wieku, wykazywało różnorodne wahania fonetyczne: Melchior, Malchior, Melchier, Malchier, Melchiar, Malchar, Malchier, Marchel, Merchar, Malchar, Marchał, Melchar, Malchiel.

Mejchrzak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Melchior. Jest to imię pochodzenia hebrajskiego, od melki’or ‘król (Bóg) jest moją światłością’. W Polsce notowane od XIV wieku, wykazywało różnorodne wahania fonetyczne: Melchior, Malchior, Melchier, Malchier, Melchiar, Malchar, Malchier, Marchel, Merchar, Malchar, Marchał, Melchar, Malchiel.

Mejda - w grupie nazwisk pochodzących od majdać, majtać ‘kiwać, merdać’, majda ‘mańkut’.

Mejdak - w grupie nazwisk pochodzących od majdać, majtać ‘kiwać, merdać’, majda ‘mańkut’.

Mejdar - od niemieckiego imienia Medard, to od staro saskiego meda, starowysokoniemieckiego meta ‘zapłata, zysk’ + starowysokoniemieckiego hart ‘mocny, dzielny’.

Mejdas - w grupie nazwisk pochodzących od majdać, majtać ‘kiwać, merdać’, majda ‘mańkut’.

Mejder - od niemieckiego imienia Medard, to od staro saskiego meda, starowysokoniemieckiego meta ‘zapłata, zysk’ + starowysokoniemieckiego hart ‘mocny, dzielny’.

Mejduł - w grupie nazwisk pochodzących od majdać, majtać ‘kiwać, merdać’, majda ‘mańkut’.

Mejdus - w grupie nazwisk pochodzących od majdać, majtać ‘kiwać, merdać’, majda ‘mańkut’.

Mejer - 138 1 od niemieckiej nazwy osobowej Maier, ta od Meier ‘dzierżawca’.

Mejerowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Maier, ta od Meier ‘dzierżawca’.

Mejerowski - 1749 od niemieckiej nazwy osobowej Maier, ta od Meier ‘dzierżawca’.

Mejger - od niemieckiej nazwy osobowej Meiger, ta od Meier ‘dzierżawca’.

Mejgier - od niemieckiej nazwy osobowej Meiger, ta od Meier ‘dzierżawca’.

Mejk - od maj ‘nazwa miesiąca’ maić.

Mejka - od maj ‘nazwa miesiąca’ maić.

Mejkalski - od maj ‘nazwa miesiąca’ maić.

Mejke - od maj ‘nazwa miesiąca’ maić.

Mejko - od maj ‘nazwa miesiąca’ maić.

Mejkowski - od maj ‘nazwa miesiąca’ maić.

Mejkun - od maj ‘nazwa miesiąca’ maić.

Mejna - od niemieckiej nazwy osobowej Meine, od Magino, to od imienia Maginhart, Maginrich.

Mejnarowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Meiner, ta od imienia Meinhardt.

Mejnartowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Meiner, ta od imienia Meinhardt.

Mejnas - od niemieckiej nazwy osobowej Meine, od Magino, to od imienia Maginhart, Maginrich.

Mejner - od niemieckiej nazwy osobowej Meiner, ta od imienia Meinhardt.

Mejnert - od niemieckiej nazwy osobowej Meiner, ta od imienia Meinhardt.

Mejniak - od niemieckiej nazwy osobowej Meine, od Magino, to od imienia Maginhart, Maginrich.

Mejno - od niemieckiej nazwy osobowej Meine, od Magino, to od imienia Maginhart, Maginrich.

Mejnorowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Meiner, ta od imienia Meinhardt.

Mejnowski - od niemieckiej nazwy osobowej Meine, od Magino, to od imienia Maginhart, Maginrich.

Mejnusch - od niemieckiej nazwy osobowej Meine, od Magino, to od imienia Maginhart, Maginrich.

Mejnusz - od niemieckiej nazwy osobowej Meine, od Magino, to od imienia Maginhart, Maginrich.

Mejor - od niemieckiej nazwy osobowej Maier, ta od Meier ‘dzierżawca’.

Mejorczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Maier, ta od Meier ‘dzierżawca’.

Mejowic - 1384 od maj ‘nazwa miesiąca’ maić.

Mejran - od majeran, majoran, dziś majeranek ‘roślina zielna’.

Mejranowski - od majeran, majoran, dziś majeranek ‘roślina zielna’.

Mejrań - od majeran, majoran, dziś majeranek ‘roślina zielna’.

Mejro - od niemieckiej nazwy osobowej Maier, ta od Meier ‘dzierżawca’.

Mejrowski - od niemieckiej nazwy osobowej Maier, ta od Meier ‘dzierżawca’.

Mejs - od niemieckiej nazwy osobowej Meise, ta od Meise ‘sikorka’.

Mejsak - od niemieckiej nazwy osobowej Meise, ta od Meise ‘sikorka’.

Mejsik - od niemieckiej nazwy osobowej Meise, ta od Meise ‘sikorka’.

Mejsiuk - od niemieckiej nazwy osobowej Meise, ta od Meise ‘sikorka’.

Mejsner - od niemieckich nazw osobowych Meisner, MeiBner, te od nazwy miejscowej MeiBen (= Miśnia).

Mejsnerowski - od niemieckich nazw osobowych Meisner, MeiBner, te od nazwy miejscowej MeiBen (= Miśnia).

Mejssner - od niemieckich nazw osobowych Meisner, MeiBner, te od nazwy miejscowej MeiBen (= Miśnia).

Mejster - od majster.

Mejsyk - od niemieckiej nazwy osobowej Meise, ta od Meise ‘sikorka’.

Mejszewski - od niemieckiej nazwy osobowej Meise, ta od Meise ‘sikorka’.

Mejza - od niemieckiej nazwy osobowej Meise, ta od Meise ‘sikorka’.

Mejziński - od niemieckiej nazwy osobowej Meise, ta od Meise ‘sikorka’.

Mejzner - od niemieckich nazw osobowych Meisner, MeiBner, te od nazwy miejscowej MeiBen (= Miśnia).

Mejża - od niemieckiej nazwy osobowej Meise, ta od Meise ‘sikorka’.

Mejżyk - od niemieckiej nazwy osobowej Meise, ta od Meise ‘sikorka’.

Mejżykiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Meise, ta od Meise ‘sikorka’.

Mejżyński - od niemieckiej nazwy osobowej Meise, ta od Meise ‘sikorka’.

Mek - od niemieckiej nazwy osobowej Meck, ta od imion germańskich na Megan-.

Meka - od niemieckiej nazwy osobowej Meck, ta od imion germańskich na Megan-.

Mekal - od niemieckiej nazwy osobowej Meck, ta od imion germańskich na Megan-.

Mekała - od niemieckiej nazwy osobowej Meck, ta od imion germańskich na Megan-.

Mekanik - od mechanik.

Mekas - od niemieckiej nazwy osobowej Meck, ta od imion germańskich na Megan-.

Mekin - od niemieckiej nazwy osobowej Meck, ta od imion germańskich na Megan-.

Mekina - od niemieckiej nazwy osobowej Meck, ta od imion germańskich na Megan-.

Mekiński - od niemieckiej nazwy osobowej Meck, ta od imion germańskich na Megan-.

Mekowski - od niemieckiej nazwy osobowej Meck, ta od imion germańskich na Megan-.

Meks - od niemieckiej nazwy osobowej Mecks, ta od Meck.

Meksa - od niemieckiej nazwy osobowej Mecks, ta od Meck.

Meksel - od niemieckiej nazwy osobowej Mecks, ta od Meck.

Meksi - od niemieckiej nazwy osobowej Mecks, ta od Meck.

Meksiak - od niemieckiej nazwy osobowej Mecks, ta od Meck.

Meksis - od niemieckiej nazwy osobowej Mecks, ta od Meck.

Meksuła - od niemieckiej nazwy osobowej Mecks, ta od Meck.

Meksz - od niemieckiej nazwy osobowej Mecks, ta od Meck.

Mekuch - od niemieckiej nazwy osobowej Meck, ta od imion germańskich na Megan-.

Mekulski - od niemieckiej nazwy osobowej Meck, ta od imion germańskich na Megan-.

Mekus - od niemieckiej nazwy osobowej Meck, ta od imion germańskich na Megan-.

Mekwa - od gwarowego mokwa ‘dżdżysta pogoda’.

Mekwiński - od gwarowego mokwa ‘dżdżysta pogoda’.

Mel - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Mela - 1469 w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melach - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melachowicz - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melak - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melan - od imienia Melania, to od greckiego Melane, od melas ‘czarny’, melanoma ‘czarne piętno’.

Melanczuk - od imienia Melania, to od greckiego Melane, od melas ‘czarny’, melanoma ‘czarne piętno’.

Meland - od niemieckiej nazwy osobowej Mahland, ta od Mahlland ‘miejsce o dużej liczbie młynów’.

Melandowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Mahland, ta od Mahlland ‘miejsce o dużej liczbie młynów’.

Melandowski - od niemieckiej nazwy osobowej Mahland, ta od Mahlland ‘miejsce o dużej liczbie młynów’.

Melania - od imienia Melania, to od greckiego Melane, od melas ‘czarny’, melanoma ‘czarne piętno’.

Melaniec - od imienia Melania, to od greckiego Melane, od melas ‘czarny’, melanoma ‘czarne piętno’.

Melanik - od imienia Melania, to od greckiego Melane, od melas ‘czarny’, melanoma ‘czarne piętno’.

Melaniuch - od imienia Melania, to od greckiego Melane, od melas ‘czarny’, melanoma ‘czarne piętno’.

Melaniuk - od imienia Melania, to od greckiego Melane, od melas ‘czarny’, melanoma ‘czarne piętno’.

Melanko - od imienia Melania, to od greckiego Melane, od melas ‘czarny’, melanoma ‘czarne piętno’.

Melanowicz - od imienia Melania, to od greckiego Melane, od melas ‘czarny’, melanoma ‘czarne piętno’.

Melanowicz - 1727 w grupie nazwisk pochodzących od melon ‘roślina dyniowata’, także od imienia Omieljan (= Emilian).

Melanowski - od imienia Melania, to od greckiego Melane, od melas ‘czarny’, melanoma ‘czarne piętno’.

Melańczuk - od imienia Melania, to od greckiego Melane, od melas ‘czarny’, melanoma ‘czarne piętno’.

Melańczyk - od imienia Melania, to od greckiego Melane, od melas ‘czarny’, melanoma ‘czarne piętno’.

Melar - od malarz.

Melarczyk - od malarz.

Melarowski - od malarz.

Melarski - od malarz.

Melarz - od malarz.

Melas - od melasa ‘wyrób uboczny przy produkcji cukru’.

Melasa - od melasa ‘wyrób uboczny przy produkcji cukru’.

Melasik - od melasa ‘wyrób uboczny przy produkcji cukru’.

Melasiński - od melasa ‘wyrób uboczny przy produkcji cukru’.

Melaszek - od melasa ‘wyrób uboczny przy produkcji cukru’.

Melcarek - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Melcarski - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Melcarz - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Melcer - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Melcher - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Melchior. Jest to imię pochodzenia hebrajskiego, od melki’or ‘król (Bóg) jest moją światłością’. W Polsce notowane od XIV wieku, wykazywało różnorodne wahania fonetyczne: Melchior, Malchior, Melchier, Malchier, Melchiar, Malchar, Malchier, Marchel, Merchar, Malchar, Marchał, Melchar, Malchiel.

Melcherek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Melchior. Jest to imię pochodzenia hebrajskiego, od melki’or ‘król (Bóg) jest moją światłością’. W Polsce notowane od XIV wieku, wykazywało różnorodne wahania fonetyczne: Melchior, Malchior, Melchier, Malchier, Melchiar, Malchar, Malchier, Marchel, Merchar, Malchar, Marchał, Melchar, Malchiel.

Melcherowicz - 1556 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Melchior. Jest to imię pochodzenia hebrajskiego, od melki’or ‘król (Bóg) jest moją światłością’. W Polsce notowane od XIV wieku, wykazywało różnorodne wahania fonetyczne: Melchior, Malchior, Melchier, Malchier, Melchiar, Malchar, Malchier, Marchel, Merchar, Malchar, Marchał, Melchar, Malchiel.

Melcherowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Melchior. Jest to imię pochodzenia hebrajskiego, od melki’or ‘król (Bóg) jest moją światłością’. W Polsce notowane od XIV wieku, wykazywało różnorodne wahania fonetyczne: Melchior, Malchior, Melchier, Malchier, Melchiar, Malchar, Malchier, Marchel, Merchar, Malchar, Marchał, Melchar, Malchiel.

Melcherski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Melchior. Jest to imię pochodzenia hebrajskiego, od melki’or ‘król (Bóg) jest moją światłością’. W Polsce notowane od XIV wieku, wykazywało różnorodne wahania fonetyczne: Melchior, Malchior, Melchier, Malchier, Melchiar, Malchar, Malchier, Marchel, Merchar, Malchar, Marchał, Melchar, Malchiel.

Melchert - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Melchior. Jest to imię pochodzenia hebrajskiego, od melki’or ‘król (Bóg) jest moją światłością’. W Polsce notowane od XIV wieku, wykazywało różnorodne wahania fonetyczne: Melchior, Malchior, Melchier, Malchier, Melchiar, Malchar, Malchier, Marchel, Merchar, Malchar, Marchał, Melchar, Malchiel.

Melchier - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Melchior. Jest to imię pochodzenia hebrajskiego, od melki’or ‘król (Bóg) jest moją światłością’. W Polsce notowane od XIV wieku, wykazywało różnorodne wahania fonetyczne: Melchior, Malchior, Melchier, Malchier, Melchiar, Malchar, Malchier, Marchel, Merchar, Malchar, Marchał, Melchar, Malchiel.

Melchinkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Melchior. Jest to imię pochodzenia hebrajskiego, od melki’or ‘król (Bóg) jest moją światłością’. W Polsce notowane od XIV wieku, wykazywało różnorodne wahania fonetyczne: Melchior, Malchior, Melchier, Malchier, Melchiar, Malchar, Malchier, Marchel, Merchar, Malchar, Marchał, Melchar, Malchiel.

Melchinkowicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Melchior. Jest to imię pochodzenia hebrajskiego, od melki’or ‘król (Bóg) jest moją światłością’. W Polsce notowane od XIV wieku, wykazywało różnorodne wahania fonetyczne: Melchior, Malchior, Melchier, Malchier, Melchiar, Malchar, Malchier, Marchel, Merchar, Malchar, Marchał, Melchar, Malchiel.

Melchińkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Melchior. Jest to imię pochodzenia hebrajskiego, od melki’or ‘król (Bóg) jest moją światłością’. W Polsce notowane od XIV wieku, wykazywało różnorodne wahania fonetyczne: Melchior, Malchior, Melchier, Malchier, Melchiar, Malchar, Malchier, Marchel, Merchar, Malchar, Marchał, Melchar, Malchiel.

Melchior - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Melchior. Jest to imię pochodzenia hebrajskiego, od melki’or ‘król (Bóg) jest moją światłością’. W Polsce notowane od XIV wieku, wykazywało różnorodne wahania fonetyczne: Melchior, Malchior, Melchier, Malchier, Melchiar, Malchar, Malchier, Marchel, Merchar, Malchar, Marchał, Melchar, Malchiel.

Melchiorek - 1622 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Melchior. Jest to imię pochodzenia hebrajskiego, od melki’or ‘król (Bóg) jest moją światłością’. W Polsce notowane od XIV wieku, wykazywało różnorodne wahania fonetyczne: Melchior, Malchior, Melchier, Malchier, Melchiar, Malchar, Malchier, Marchel, Merchar, Malchar, Marchał, Melchar, Malchiel.

Melczarek - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Melczer - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Melec - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melech - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melecha - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melechowicz - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melej - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melek - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melen - od imienia Melania, to od greckiego Melane, od melas ‘czarny’, melanoma ‘czarne piętno’.

Melenczuk - od imienia Melania, to od greckiego Melane, od melas ‘czarny’, melanoma ‘czarne piętno’.

Meleniak - od imienia Melania, to od greckiego Melane, od melas ‘czarny’, melanoma ‘czarne piętno’.

Melenik - od imienia Melania, to od greckiego Melane, od melas ‘czarny’, melanoma ‘czarne piętno’.

Meleniuk - od imienia Melania, to od greckiego Melane, od melas ‘czarny’, melanoma ‘czarne piętno’.

Meleń - od imienia Melania, to od greckiego Melane, od melas ‘czarny’, melanoma ‘czarne piętno’.

Meleńczak - od imienia Melania, to od greckiego Melane, od melas ‘czarny’, melanoma ‘czarne piętno’.

Meleńczuk - od imienia Melania, to od greckiego Melane, od melas ‘czarny’, melanoma ‘czarne piętno’.

Meler - od malarz.

Melerowicz - od malarz.

Melerowski - od malarz.

Melers - od malarz.

Melerski - od malarz.

Melesa - od melasa ‘wyrób uboczny przy produkcji cukru’.

Meleska - od melasa ‘wyrób uboczny przy produkcji cukru’.

Meleskiewicz - od melasa ‘wyrób uboczny przy produkcji cukru’.

Melesz - od melasa ‘wyrób uboczny przy produkcji cukru’.

Meleszczak - od melasa ‘wyrób uboczny przy produkcji cukru’.

Meleszczuk - od melasa ‘wyrób uboczny przy produkcji cukru’.

Meleszczyk - od melasa ‘wyrób uboczny przy produkcji cukru’.

Meleszewski - od melasa ‘wyrób uboczny przy produkcji cukru’.

Meleszka - od melasa ‘wyrób uboczny przy produkcji cukru’.

Meleszkiewicz - od melasa ‘wyrób uboczny przy produkcji cukru’.

Meleszko - od melasa ‘wyrób uboczny przy produkcji cukru’.

Melibroda - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Melibruda - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Melibrudzki - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Melica - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melich - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melichowicz - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melida - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melijan - 1439 w grupie nazwisk pochodzących od melon ‘roślina dyniowata’, także od imienia Omieljan (= Emilian).

Melik - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melikiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melion - w grupie nazwisk pochodzących od melon ‘roślina dyniowata’, także od imienia Omieljan (= Emilian).

Meliosz - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melis - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl lub od melis ‘gatunek cukru.

Melisa - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl lub od melis ‘gatunek cukru.

Melisas - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl lub od melis ‘gatunek cukru.

Melisiak - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl lub od melis ‘gatunek cukru.

Melissa - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl lub od melis ‘gatunek cukru.

Melisz - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl lub od melis ‘gatunek cukru.

Meliszek - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl lub od melis ‘gatunek cukru.

Meliszewski - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl lub od melis ‘gatunek cukru.

Meliszowicz - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl lub od melis ‘gatunek cukru.

Meljan - w grupie nazwisk pochodzących od melon ‘roślina dyniowata’, także od imienia Omieljan (= Emilian).

Meljon - w grupie nazwisk pochodzących od melon ‘roślina dyniowata’, także od imienia Omieljan (= Emilian).

Meljon-Pilawa - złożenia brak; Meljon brak; Pilawa 1397 od nazwy miejscowej Pilawa (kilka wsi) i od nazwy herbu Pilawa.

Melka, m. - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melko - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melkos - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melkowicz - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melkowski - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Meller - od malarz.

Mellerowicz - od malarz.

Mellerowski - od malarz.

Melloch - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Mellorowicz - od malarz.

Melnar - 1386 od niemieckiej nazwy osobowej Mülner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego molner, mülner ‘młynarz’.

Melnarowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Mülner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego molner, mülner ‘młynarz’.

Melnarzyk - od niemieckiej nazwy osobowej Mülner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego molner, mülner ‘młynarz’.

Melner - 1469 od niemieckiej nazwy osobowej Mülner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego molner, mülner ‘młynarz’.

Melnerowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Mülner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego molner, mülner ‘młynarz’.

Melniak - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Melniczak - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Melniczek - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Melniczenko - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Melniczok - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Melniczuk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Melniczuk-Gżegolec - złożenia brak; Melniczuk w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos; Gżegolec od staropolskiego gżegżółka, gżegżółka ‘kukułka’.

Melnik - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Melnikiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Melnikow - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Melnikowicz - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Melniuk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Melny - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Melnych - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Melnyczak - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Melnyczek - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Melnyczenko - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Melnyczok - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Melnyczuk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Melnyk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Melnykiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Melnykowicz - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Melo - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Meloch - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melocha - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melon - w grupie nazwisk pochodzących od melon ‘roślina dyniowata’, także od imienia Omieljan (= Emilian).

Melonczyk - w grupie nazwisk pochodzących od melon ‘roślina dyniowata’, także od imienia Omieljan (= Emilian).

Melonek - w grupie nazwisk pochodzących od melon ‘roślina dyniowata’, także od imienia Omieljan (= Emilian).

Melonik - w grupie nazwisk pochodzących od melon ‘roślina dyniowata’, także od imienia Omieljan (= Emilian).

Melonowicz - w grupie nazwisk pochodzących od melon ‘roślina dyniowata’, także od imienia Omieljan (= Emilian).

Melon-Walczak - złożenia brak; Melon w grupie nazwisk pochodzących od melon ‘roślina dyniowata’, także od imienia Omieljan (= Emilian); Walczak 1767 od imion na Wal-, typu Walenty, Walerian lub od walić ‘burzyć, rozwalać; uderzać, sunąć powoli, ociężale’.

Meloń - w grupie nazwisk pochodzących od melon ‘roślina dyniowata’, także od imienia Omieljan (= Emilian).

Melosik - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melowicz - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melszteński - 1424 od nazwy miejscowej Melsztyn (tarnowskie, gmina Zakliczyn).

Melsztyński - 1438 od nazwy miejscowej Melsztyn (tarnowskie, gmina Zakliczyn).

Meluch - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior, Melania lub od niemieckiej nazwy osobowej Mehl.

Melwin - od malwa ‘roślina zielna z rodziny ślazowatych’.

Melwiński - od malwa ‘roślina zielna z rodziny ślazowatych’.

Melzacki - 1757 od nazwy miejscowej Melzak, dziś miasto Pieniężno (elbląskie).

Melzak - 1377 od nazwy miejscowej Melzak, dziś miasto Pieniężno (elbląskie).

Mełcicz - 1424 od omleć ‘zemleć’.

Mełczuk - od omleć ‘zemleć’.

Mełczyński - od omleć ‘zemleć’.

Mełdziński - 1485 od nazwy miejscowej Mełdno, dziś Mełno (toruńskie, gmina Gruta).

Mełdzyński - od nazwy miejscowej Mełdno, dziś Mełno (toruńskie, gmina Gruta).

Mełec - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mełech - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mełek - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mełen - od imienia Melania, to od greckiego Melane, od melas ‘czarny’, melanoma ‘czarne piętno’.

Mełenczuk - od imienia Melania, to od greckiego Melane, od melas ‘czarny’, melanoma ‘czarne piętno’.

Mełeniuk - od imienia Melania, to od greckiego Melane, od melas ‘czarny’, melanoma ‘czarne piętno’.

Mełeń - od imienia Melania, to od greckiego Melane, od melas ‘czarny’, melanoma ‘czarne piętno’.

Mełeńczuk - od imienia Melania, to od greckiego Melane, od melas ‘czarny’, melanoma ‘czarne piętno’.

Mełeszczak - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mełeszka - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mełeszko - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mełgiewski - 1669 od nazwy miejscowej Mełgiew, dawniej Meglew (lubelskie, gmina Mełgiew).

Mełgwa - od nazwy miejscowej Mełgiew, dawniej Meglew (lubelskie, gmina Mełgiew).

Mełgwiński - 1473 od nazwy miejscowej Mełgiew, dawniej Meglew (lubelskie, gmina Mełgiew).

Mełka - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mełnicki - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mełnik - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mełnyczajko - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mełnyk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mełus - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mełuś - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mełwa - od malwa ‘roślina zielna z rodziny ślazowatych’.

Mełwa - od nazwy miejscowej Mełgiew, dawniej Meglew (lubelskie, gmina Mełgiew).

Mełwicki - od nazwy miejscowej Mełgiew, dawniej Meglew (lubelskie, gmina Mełgiew).

Mełwin - od malwa ‘roślina zielna z rodziny ślazowatych’.

Mełwiński - od malwa ‘roślina zielna z rodziny ślazowatych’.

Mełwiński - 1782 od nazwy miejscowej Mełgiew, dawniej Meglew (lubelskie, gmina Mełgiew).

Mełych - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Memel - od niemieckiej nazwy osobowej Mammel, ta od imion na Mag- lub też od mamlać ‘żuć leniwie’.

Memełko - od niemieckiej nazwy osobowej Mammel, ta od imion na Mag- lub też od mamlać ‘żuć leniwie’.

Memła - od niemieckiej nazwy osobowej Mammel, ta od imion na Mag- lub też od mamlać ‘żuć leniwie’.

Memmel - od niemieckiej nazwy osobowej Mammel, ta od imion na Mag- lub też od mamlać ‘żuć leniwie’.

Menard - od niemieckiej nazwy osobowej Menard, ta od Maginhard.

Menarek - od niemieckiej nazwy osobowej Menard, ta od Maginhard.

Menarski - od niemieckiej nazwy osobowej Menard, ta od Maginhard.

Menart - od niemieckiej nazwy osobowej Menard, ta od Maginhard.

Menartowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Menard, ta od Maginhard.

Menas - od niemieckiej nazwy osobowej Mannes, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mane33er ‘ten, co lubi jeść mak’ lub od imienia żydowskiego Man (n)es, to od Menasseh.

Menasiak - od niemieckiej nazwy osobowej Mannes, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mane33er ‘ten, co lubi jeść mak’ lub od imienia żydowskiego Man (n)es, to od Menasseh.

Menasik - od niemieckiej nazwy osobowej Mannes, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mane33er ‘ten, co lubi jeść mak’ lub od imienia żydowskiego Man (n)es, to od Menasseh.

Menaszek - od niemieckiej nazwy osobowej Mannes, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mane33er ‘ten, co lubi jeść mak’ lub od imienia żydowskiego Man (n)es, to od Menasseh.

Menc - od niemieckich nazw osobowych Mentz, Mens, Manz, te od Maginhard.

Menca - od niemieckich nazw osobowych Mentz, Mens, Manz, te od Maginhard.

Mencała - od niemieckich nazw osobowych Mentz, Mens, Manz, te od Maginhard.

Mencel - 1390 od niemieckiej nazwy osobowej Menzel, ta od germańskich imion na Mand-.

Mencelewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Menzel, ta od germańskich imion na Mand-.

Mencer - od staropolskiego mincarz ‘bijący pieniądze, wymieniający pieniądze’.

Mencerowski - od staropolskiego mincarz ‘bijący pieniądze, wymieniający pieniądze’.

Mencewicz - od niemieckich nazw osobowych Mentz, Mens, Manz, te od Maginhard.

Menciak - od niemieckich nazw osobowych Mentz, Mens, Manz, te od Maginhard.

Mencik - od niemieckich nazw osobowych Mentz, Mens, Manz, te od Maginhard.

Mencikowski - od niemieckich nazw osobowych Mentz, Mens, Manz, te od Maginhard.

Mencina - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Menciński - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Menciuk - od niemieckich nazw osobowych Mentz, Mens, Manz, te od Maginhard.

Mencl - od niemieckiej nazwy osobowej Menzel, ta od germańskich imion na Mand-.

Mencler - od niemieckiej nazwy osobowej Menzel, ta od germańskich imion na Mand-.

Menclewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Menzel, ta od germańskich imion na Mand-.

Menclewski - od niemieckiej nazwy osobowej Menzel, ta od germańskich imion na Mand-.

Menclikowski - od niemieckiej nazwy osobowej Menzel, ta od germańskich imion na Mand-.

Mencnarowski - od niemieckiej nazwy osobowej Menzner, Mentzner.

Mencner - od niemieckiej nazwy osobowej Menzner, Mentzner.

Mencnerowski - od niemieckiej nazwy osobowej Menzner, Mentzner.

Mencyl - 1349 od niemieckiej nazwy osobowej Menzel, ta od germańskich imion na Mand-.

Mencyna - od niemieckich nazw osobowych Mentz, Mens, Manz, te od Maginhard.

Mencz - od niemieckich nazw osobowych Mentz, Mens, Manz, te od Maginhard.

Menczak - od niemieckich nazw osobowych Mentz, Mens, Manz, te od Maginhard.

Menczel - od niemieckiej nazwy osobowej Menzel, ta od germańskich imion na Mand-.

Menczewicz - od niemieckich nazw osobowych Mentz, Mens, Manz, te od Maginhard.

Menczik - (Śl) od niemieckich nazw osobowych Mentz, Mens, Manz, te od Maginhard.

Menczyk - od niemieckich nazw osobowych Mentz, Mens, Manz, te od Maginhard.

Menczykowski - od niemieckich nazw osobowych Mentz, Mens, Manz, te od Maginhard.

Menczyński - od niemieckich nazw osobowych Mentz, Mens, Manz, te od Maginhard.

Mend - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Menda - 1488 w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendak - 1549 w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’; od gwarowego mendak ‘byk, buhaj’.

Mendakiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendakowski - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendal - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendala - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendala - 1657 od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mendalewski - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendalka - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendalko - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendalski - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mendalski - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendaluk - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendała - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendas - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendasik - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendaszewski - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendek - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendel - 1740 od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mendela - 1408 od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mendelak - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mendelawski - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mendelewski - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mendeliński - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mendelowski - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mendelski - 1636 od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mendeluk - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mendeła - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mender - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendera - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Menderak - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Menderecki - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Menderek - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Menderer - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Menderewicz - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Menderowicz - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Menderski - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendewicz - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendke - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendla - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mendlak - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mendlewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mendlewski - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mendlicki - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mendlik - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mendlikowski - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mendlowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mendlowski - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mendluk - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mendocha - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendolak - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendon - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendoń - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendorek - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendoszewski - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendowicz - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendowski - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendra - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendrak - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendral - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendrala - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendralla - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendraszek - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendrek - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendrela - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendrella - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendroch - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendrok - (Śl) od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendrol - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendroń - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendrowski - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendruch - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendruń - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendry - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendryca - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendrych - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendrychowski - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendrygal - od madrygał ‘utwór poetycki lub muzyczny’.

Mendrygala - od madrygał ‘utwór poetycki lub muzyczny’.

Mendrygalla - od madrygał ‘utwór poetycki lub muzyczny’.

Mendrygał - od madrygał ‘utwór poetycki lub muzyczny’.

Mendrygał - od madrygał ‘utwór poetycki lub muzyczny’.

Mendrygała - od madrygał ‘utwór poetycki lub muzyczny’.

Mendrygała - od madrygał ‘utwór poetycki lub muzyczny’.

Mendrygałła - od madrygał ‘utwór poetycki lub muzyczny’.

Mendrygałła - od madrygał ‘utwór poetycki lub muzyczny’.

Mendrygrał - od madrygał ‘utwór poetycki lub muzyczny’.

Mendrygrała - od madrygał ‘utwór poetycki lub muzyczny’.

Mendryk - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendryka - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendrykiewicz - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendrykowski - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendryla - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendryn - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendryna - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendryń - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendrys - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendrysz - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendrysza - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendryś - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendrzak - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendrzycki - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendrzyk - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mendus - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Menduś - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendygraf - od madrygał ‘utwór poetycki lub muzyczny’.

Mendygral - od madrygał ‘utwór poetycki lub muzyczny’.

Mendygrał - 1625 od madrygał ‘utwór poetycki lub muzyczny’.

Mendygram - od madrygał ‘utwór poetycki lub muzyczny’.

Mendyk - od staropolskiego mendyk ‘żebrak, dziad’.

Mendyka - od staropolskiego mendyk ‘żebrak, dziad’.

Mendykowski - od staropolskiego mendyk ‘żebrak, dziad’.

Mendyl - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendys - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendyszewski - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendza - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendzak - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendzel - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendzel - 168 1 od niemieckiej nazwy osobowej Menzel, ta od germańskich imion na Mand-.

Mendzela - od niemieckiej nazwy osobowej Menzel, ta od germańskich imion na Mand-.

Mendzela - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendzelewski - od niemieckiej nazwy osobowej Menzel, ta od germańskich imion na Mand-.

Mendzelewski - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendzelowski - od niemieckiej nazwy osobowej Menzel, ta od germańskich imion na Mand-.

Mendzelowski - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendzia - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendziak - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendziara - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendzicz - 1487 w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendzigal - od madrygał ‘utwór poetycki lub muzyczny’.

Mendzigall - od madrygał ‘utwór poetycki lub muzyczny’.

Mendzik - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendzikowski - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendzin - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendzina - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendziorz - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendzios - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendziuk - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendzla - od niemieckiej nazwy osobowej Menzel, ta od germańskich imion na Mand-.

Mendzlewski - od niemieckiej nazwy osobowej Menzel, ta od germańskich imion na Mand-.

Mendzlik - od niemieckiej nazwy osobowej Menzel, ta od germańskich imion na Mand-.

Mendzoch - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Mendzuk - w grupie nazwisk pochodzących od Mend, Mand, te od germańskich imion na Mand-, też od męda, menda ‘gatunek wszy’.

Menel - od niemieckiej nazwy osobowej Mannel, ta od Mann ‘mężczyzna’.

Menelek - od niemieckiej nazwy osobowej Mannel, ta od Mann ‘mężczyzna’.

Menelski - od niemieckiej nazwy osobowej Mannel, ta od Mann ‘mężczyzna’.

Menelyk - od niemieckiej nazwy osobowej Mannel, ta od Mann ‘mężczyzna’.

Mener - od niemieckiej nazwy osobowej Menard, ta od Maginhard.

Menert - od niemieckiej nazwy osobowej Menard, ta od Maginhard.

Menes - od niemieckiej nazwy osobowej Mannes, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mane33er ‘ten, co lubi jeść mak’ lub od imienia żydowskiego Man (n)es, to od Menasseh.

Menesiak - od niemieckiej nazwy osobowej Mannes, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mane33er ‘ten, co lubi jeść mak’ lub od imienia żydowskiego Man (n)es, to od Menasseh.

Menesik - od niemieckiej nazwy osobowej Mannes, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mane33er ‘ten, co lubi jeść mak’ lub od imienia żydowskiego Man (n)es, to od Menasseh.

Meneś - od niemieckiej nazwy osobowej Mannes, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mane33er ‘ten, co lubi jeść mak’ lub od imienia żydowskiego Man (n)es, to od Menasseh.

Menich - od niemieckiej nazwy osobowej Menig, Menik.

Meniczuk - od niemieckiej nazwy osobowej Menig, Menik.

Meniel - od niemieckiej nazwy osobowej Mannel, ta od Mann ‘mężczyzna’.

Menik - 1734 od niemieckiej nazwy osobowej Menig, Menik.

Menikas - od niemieckiej nazwy osobowej Menig, Menik.

Menikowski - od niemieckiej nazwy osobowej Menig, Menik.

Menka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć; od męka lub od niemieckich nazw osobowych na Men-.

Menkal - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć; od męka lub od niemieckich nazw osobowych na Men-.

Menkala - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć; od męka lub od niemieckich nazw osobowych na Men-.

Menkalski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć; od męka lub od niemieckich nazw osobowych na Men-.

Menkała - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć; od męka lub od niemieckich nazw osobowych na Men-.

Menke - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć; od męka lub od niemieckich nazw osobowych na Men-.

Menkie - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć; od męka lub od niemieckich nazw osobowych na Men-.

Menkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć; od męka lub od niemieckich nazw osobowych na Men-.

Menkina - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć; od męka lub od niemieckich nazw osobowych na Men-.

Menkinia - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć; od męka lub od niemieckich nazw osobowych na Men-.

Menko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć; od męka lub od niemieckich nazw osobowych na Men-.

Menkus - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć; od męka lub od niemieckich nazw osobowych na Men-.

Menl - od niemieckiej nazwy osobowej Mannel, ta od Mann ‘mężczyzna’.

Menlich - od niemieckiej nazwy osobowej Mannel, ta od Mann ‘mężczyzna’.

Mens - od niemieckiej nazwy osobowej Mens, ta od imienoa Meinhard, też od Mensch ‘mężczyzna’.

Mensak - od niemieckiej nazwy osobowej Mens, ta od imienoa Meinhard, też od Mensch ‘mężczyzna’.

Mensch - od niemieckiej nazwy osobowej Mens, ta od imienoa Meinhard, też od Mensch ‘mężczyzna’.

Mensiak - od niemieckiej nazwy osobowej Mens, ta od imienoa Meinhard, też od Mensch ‘mężczyzna’.

Mensik - od niemieckiej nazwy osobowej Mens, ta od imienoa Meinhard, też od Mensch ‘mężczyzna’.

Menski - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mensyk - od niemieckiej nazwy osobowej Mens, ta od imienoa Meinhard, też od Mensch ‘mężczyzna’.

Mensz - od niemieckiej nazwy osobowej Mens, ta od imienoa Meinhard, też od Mensch ‘mężczyzna’.

Menszek - od niemieckiej nazwy osobowej Mens, ta od imienoa Meinhard, też od Mensch ‘mężczyzna’.

Menszyk - od niemieckiej nazwy osobowej Mens, ta od imienoa Meinhard, też od Mensch ‘mężczyzna’.

Menszyński - od niemieckiej nazwy osobowej Mens, ta od imienoa Meinhard, też od Mensch ‘mężczyzna’.

Menś - od niemieckiej nazwy osobowej Mens, ta od imienoa Meinhard, też od Mensch ‘mężczyzna’.

Ment - od niemieckich nazw osobowych Mant, Ment, te od nazw osobowych na Mand-, por. staro-wysoko-niemieckie mandjan ‘cieszyć się’.

Menta - od niemieckich nazw osobowych Mant, Ment, te od nazw osobowych na Mand-, por. staro-wysoko-niemieckie mandjan ‘cieszyć się’.

Mentak - od niemieckich nazw osobowych Mant, Ment, te od nazw osobowych na Mand-, por. staro-wysoko-niemieckie mandjan ‘cieszyć się’.

Mental - od niemieckich nazw osobowych Mantel, Mentel, lub od mantel, mentel, manta ‘płaszcz’.

Mentalis - od niemieckich nazw osobowych Mantel, Mentel, lub od mantel, mentel, manta ‘płaszcz’.

Mentalski - od niemieckich nazw osobowych Mantel, Mentel, lub od mantel, mentel, manta ‘płaszcz’.

Mentecki - od niemieckich nazw osobowych Mant, Ment, te od nazw osobowych na Mand-, por. staro-wysoko-niemieckie mandjan ‘cieszyć się’.

Mentek - od niemieckich nazw osobowych Mant, Ment, te od nazw osobowych na Mand-, por. staro-wysoko-niemieckie mandjan ‘cieszyć się’.

Mentel - od niemieckich nazw osobowych Mantel, Mentel, lub od mantel, mentel, manta ‘płaszcz’.

Mentelewicz - od niemieckich nazw osobowych Mantel, Mentel, lub od mantel, mentel, manta ‘płaszcz’.

Mentelewski - od niemieckich nazw osobowych Mantel, Mentel, lub od mantel, mentel, manta ‘płaszcz’.

Mentelis - od niemieckich nazw osobowych Mantel, Mentel, lub od mantel, mentel, manta ‘płaszcz’.

Mentelowski - od niemieckich nazw osobowych Mantel, Mentel, lub od mantel, mentel, manta ‘płaszcz’.

Mentelski - od niemieckich nazw osobowych Mantel, Mentel, lub od mantel, mentel, manta ‘płaszcz’.

Mentka - od niemieckich nazw osobowych Mant, Ment, te od nazw osobowych na Mand-, por. staro-wysoko-niemieckie mandjan ‘cieszyć się’.

Mentkowski - od niemieckich nazw osobowych Mant, Ment, te od nazw osobowych na Mand-, por. staro-wysoko-niemieckie mandjan ‘cieszyć się’.

Mentlak - od niemieckich nazw osobowych Mantel, Mentel, lub od mantel, mentel, manta ‘płaszcz’.

Mentlewiak - od niemieckich nazw osobowych Mantel, Mentel, lub od mantel, mentel, manta ‘płaszcz’.

Mentlewicz - od niemieckich nazw osobowych Mantel, Mentel, lub od mantel, mentel, manta ‘płaszcz’.

Mentlewski - od niemieckich nazw osobowych Mantel, Mentel, lub od mantel, mentel, manta ‘płaszcz’.

Mentol - od niemieckich nazw osobowych Mantel, Mentel, lub od mantel, mentel, manta ‘płaszcz’.

Mentolski - od niemieckich nazw osobowych Mantel, Mentel, lub od mantel, mentel, manta ‘płaszcz’.

Mentrak - od niemieckiej nazwy osobowej Manter, ta od imion germańskich na Mand-.

Mentrycki - od niemieckiej nazwy osobowej Manter, ta od imion germańskich na Mand-.

Mentryka - od metryka ‘akt urodzenia; dawniej księga zawierająca dokumenty publiczne’.

Mentryka - od niemieckiej nazwy osobowej Manter, ta od imion germańskich na Mand-.

Mentuch - od niemieckich nazw osobowych Mant, Ment, te od nazw osobowych na Mand-, por. staro-wysoko-niemieckie mandjan ‘cieszyć się’.

Mentus - od niemieckich nazw osobowych Mant, Ment, te od nazw osobowych na Mand-, por. staro-wysoko-niemieckie mandjan ‘cieszyć się’.

Mentyl - od niemieckich nazw osobowych Mantel, Mentel, lub od mantel, mentel, manta ‘płaszcz’.

Mentylewicz - od niemieckich nazw osobowych Mantel, Mentel, lub od mantel, mentel, manta ‘płaszcz’.

Mentz - od niemieckich nazw osobowych Mentz, Mens, Manz, te od Maginhard.

Mentzel - od niemieckiej nazwy osobowej Menzel, ta od germańskich imion na Mand-.

Mentzner - od niemieckiej nazwy osobowej Menzner, Mentzner.

Menzel - od niemieckiej nazwy osobowej Menzel, ta od germańskich imion na Mand-.

Menzla - od niemieckiej nazwy osobowej Menzel, ta od germańskich imion na Mand-.

Menzner - od niemieckiej nazwy osobowej Menzner, Mentzner.

Menżyk - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Menżykowski - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Menżyński - od nazwy miejscowej Mężenin (łomżyńskie, gmina Śniadowo).

Mer - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mer-, por. mer ‘burmistrz’, niemieckie nazwy osobowej na Mer-, Mar-, polskie nazwy osobowe na Mar- z przejściem ar- w er-.

Mera - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mer-, por. mer ‘burmistrz’, niemieckie nazwy osobowej na Mer-, Mar-, polskie nazwy osobowe na Mar- z przejściem ar- w er-.

Merai - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mer-, por. mer ‘burmistrz’, niemieckie nazwy osobowej na Mer-, Mar-, polskie nazwy osobowe na Mar- z przejściem ar- w er-.

Merajka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mer-, por. mer ‘burmistrz’, niemieckie nazwy osobowej na Mer-, Mar-, polskie nazwy osobowe na Mar- z przejściem ar- w er-.

Merak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mer-, por. mer ‘burmistrz’, niemieckie nazwy osobowej na Mer-, Mar-, polskie nazwy osobowe na Mar- z przejściem ar- w er-.

Meran - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mer-, por. mer ‘burmistrz’, niemieckie nazwy osobowej na Mer-, Mar-, polskie nazwy osobowe na Mar- z przejściem ar- w er-.

Meras - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mer-, por. mer ‘burmistrz’, niemieckie nazwy osobowej na Mer-, Mar-, polskie nazwy osobowe na Mar- z przejściem ar- w er-.

Merasiński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mer-, por. mer ‘burmistrz’, niemieckie nazwy osobowej na Mer-, Mar-, polskie nazwy osobowe na Mar- z przejściem ar- w er-.

Meraszyński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mer-, por. mer ‘burmistrz’, niemieckie nazwy osobowej na Mer-, Mar-, polskie nazwy osobowe na Mar- z przejściem ar- w er-.

Merc - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marc-, por. imiona Marcin, Marek, marzec, staropolskie marczeć ‘słabnąć, chudnąć’; od marzec ‘trzeci miesiąc roku’.

Mercak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marc-, por. imiona Marcin, Marek, marzec, staropolskie marczeć ‘słabnąć, chudnąć’; od marzec ‘trzeci miesiąc roku’.

Mercalo - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marc-, por. imiona Marcin, Marek, marzec, staropolskie marczeć ‘słabnąć, chudnąć’; od marzec ‘trzeci miesiąc roku’.

Mercałło - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marc-, por. imiona Marcin, Marek, marzec, staropolskie marczeć ‘słabnąć, chudnąć’; od marzec ‘trzeci miesiąc roku’.

Mercało - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marc-, por. imiona Marcin, Marek, marzec, staropolskie marczeć ‘słabnąć, chudnąć’; od marzec ‘trzeci miesiąc roku’.

Mercek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marc-, por. imiona Marcin, Marek, marzec, staropolskie marczeć ‘słabnąć, chudnąć’; od marzec ‘trzeci miesiąc roku’.

Mercelak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marc-, por. imiona Marcin, Marek, marzec, staropolskie marczeć ‘słabnąć, chudnąć’; od marzec ‘trzeci miesiąc roku’.

Merch - od staropolskiego marcha ‘trup ludzki lub zwierzęcy’.

Mercha - od staropolskiego marcha ‘trup ludzki lub zwierzęcy’.

Merchalski - od staropolskiego marcha ‘trup ludzki lub zwierzęcy’.

Merchel - od niemieckiej nazwy osobowej Markel, ta od podstawy Mark-, por. imiona germańskie na Mark-.

Merchel - od staropolskiego marcha ‘trup ludzki lub zwierzęcy’.

Merchelek - od niemieckiej nazwy osobowej Markel, ta od podstawy Mark-, por. imiona germańskie na Mark-.

Merchelek - od staropolskiego marcha ‘trup ludzki lub zwierzęcy’.

Merchelski - od niemieckiej nazwy osobowej Markel, ta od podstawy Mark-, por. imiona germańskie na Mark-.

Merchelski - od staropolskiego marcha ‘trup ludzki lub zwierzęcy’.

Merchlewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Markel, ta od podstawy Mark-, por. imiona germańskie na Mark-.

Merchlewicz - od staropolskiego marcha ‘trup ludzki lub zwierzęcy’.

Merchlewski - od niemieckiej nazwy osobowej Markel, ta od podstawy Mark-, por. imiona germańskie na Mark-.

Merchlewski - od staropolskiego marcha ‘trup ludzki lub zwierzęcy’.

Merchlowski - od niemieckiej nazwy osobowej Markel, ta od podstawy Mark-, por. imiona germańskie na Mark-.

Merchlowski - od staropolskiego marcha ‘trup ludzki lub zwierzęcy’.

Merchuł - od staropolskiego marcha ‘trup ludzki lub zwierzęcy’.

Merchut - od staropolskiego marcha ‘trup ludzki lub zwierzęcy’.

Merchwa - od staropolskiego marcha ‘trup ludzki lub zwierzęcy’.

Mercik - 1730 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marc-, por. imiona Marcin, Marek, marzec, staropolskie marczeć ‘słabnąć, chudnąć’; od marzec ‘trzeci miesiąc roku’.

Merciniak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marcin. Imię pochodzi od łacińskiego Martinus i oznaczało pierwotnie ‘należący do boga wojny Marsa’. W Polsce notowane od XIII wieku. Obok formy Macin spotyka się w średniowieczu Mercin, Morcin, Martyn.

Mercińczyk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marcin. Imię pochodzi od łacińskiego Martinus i oznaczało pierwotnie ‘należący do boga wojny Marsa’. W Polsce notowane od XIII wieku. Obok formy Macin spotyka się w średniowieczu Mercin, Morcin, Martyn.

Mercisz - 14 1 1 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marc-, por. imiona Marcin, Marek, marzec, staropolskie marczeć ‘słabnąć, chudnąć’; od marzec ‘trzeci miesiąc roku’.

Mercuło - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marc-, por. imiona Marcin, Marek, marzec, staropolskie marczeć ‘słabnąć, chudnąć’; od marzec ‘trzeci miesiąc roku’.

Mercuń - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marc-, por. imiona Marcin, Marek, marzec, staropolskie marczeć ‘słabnąć, chudnąć’; od marzec ‘trzeci miesiąc roku’.

Mercz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marc-, por. imiona Marcin, Marek, marzec, staropolskie marczeć ‘słabnąć, chudnąć’; od marzec ‘trzeci miesiąc roku’.

Merczak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marc-, por. imiona Marcin, Marek, marzec, staropolskie marczeć ‘słabnąć, chudnąć’; od marzec ‘trzeci miesiąc roku’.

Merczel - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marc-, por. imiona Marcin, Marek, marzec, staropolskie marczeć ‘słabnąć, chudnąć’; od marzec ‘trzeci miesiąc roku’.

Merczenko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marc-, por. imiona Marcin, Marek, marzec, staropolskie marczeć ‘słabnąć, chudnąć’; od marzec ‘trzeci miesiąc roku’.

Merczuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marc-, por. imiona Marcin, Marek, marzec, staropolskie marczeć ‘słabnąć, chudnąć’; od marzec ‘trzeci miesiąc roku’.

Merczyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marc-, por. imiona Marcin, Marek, marzec, staropolskie marczeć ‘słabnąć, chudnąć’; od marzec ‘trzeci miesiąc roku’.

Merczykowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marc-, por. imiona Marcin, Marek, marzec, staropolskie marczeć ‘słabnąć, chudnąć’; od marzec ‘trzeci miesiąc roku’.

Merczyński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marc-, por. imiona Marcin, Marek, marzec, staropolskie marczeć ‘słabnąć, chudnąć’; od marzec ‘trzeci miesiąc roku’.

Merda - 1648 od merdać, myrdać, mardać ‘machać, poruszać’, od gwarowego myrda ‘oprawca’.

Merdacz - 1676 od merdać, myrdać, mardać ‘machać, poruszać’, od gwarowego myrda ‘oprawca’.

Merdak - od merdać, myrdać, mardać ‘machać, poruszać’, od gwarowego myrda ‘oprawca’.

Merdalski - od merdać, myrdać, mardać ‘machać, poruszać’, od gwarowego myrda ‘oprawca’.

Merdał - od merdać, myrdać, mardać ‘machać, poruszać’, od gwarowego myrda ‘oprawca’.

Merdała - od merdać, myrdać, mardać ‘machać, poruszać’, od gwarowego myrda ‘oprawca’.

Merdało - od merdać, myrdać, mardać ‘machać, poruszać’, od gwarowego myrda ‘oprawca’.

Merdas - od merdać, myrdać, mardać ‘machać, poruszać’, od gwarowego myrda ‘oprawca’.

Merdasiński - od merdać, myrdać, mardać ‘machać, poruszać’, od gwarowego myrda ‘oprawca’.

Merdek - od merdać, myrdać, mardać ‘machać, poruszać’, od gwarowego myrda ‘oprawca’.

Merdel - od merdać, myrdać, mardać ‘machać, poruszać’, od gwarowego myrda ‘oprawca’.

Merdelski - od merdać, myrdać, mardać ‘machać, poruszać’, od gwarowego myrda ‘oprawca’.

Merder - od merdać, myrdać, mardać ‘machać, poruszać’, od gwarowego myrda ‘oprawca’.

Merdi - od merdać, myrdać, mardać ‘machać, poruszać’, od gwarowego myrda ‘oprawca’.

Merdka - od merdać, myrdać, mardać ‘machać, poruszać’, od gwarowego myrda ‘oprawca’.

Merdo - od merdać, myrdać, mardać ‘machać, poruszać’, od gwarowego myrda ‘oprawca’.

Merdofel - od merdać, myrdać, mardać ‘machać, poruszać’, od gwarowego myrda ‘oprawca’.

Merdowski - od merdać, myrdać, mardać ‘machać, poruszać’, od gwarowego myrda ‘oprawca’.

Merdrala - od merdać, myrdać, mardać ‘machać, poruszać’, od gwarowego myrda ‘oprawca’.

Merduch - od merdać, myrdać, mardać ‘machać, poruszać’, od gwarowego myrda ‘oprawca’.

Merduła - od merdać, myrdać, mardać ‘machać, poruszać’, od gwarowego myrda ‘oprawca’.

Merdyk - od merdać, myrdać, mardać ‘machać, poruszać’, od gwarowego myrda ‘oprawca’.

Merdylak - od merdać, myrdać, mardać ‘machać, poruszać’, od gwarowego myrda ‘oprawca’.

Merdzak - od merdać, myrdać, mardać ‘machać, poruszać’, od gwarowego myrda ‘oprawca’.

Merdzik - od merdać, myrdać, mardać ‘machać, poruszać’, od gwarowego myrda ‘oprawca’.

Merdziński - od merdać, myrdać, mardać ‘machać, poruszać’, od gwarowego myrda ‘oprawca’.

Merek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marek. Imię pochodzenia łacińskiego, od Marcus, genetycznie związane z bogiem Marsem. W Polsce notowane od XIII wieku.

Merena - w grupie nazwisk pochodzących od gwarowego maryna ‘ryba, brzana’.

Merenda - w grupie nazwisk pochodzących od gwarowego maryna ‘ryba, brzana’.

Merendowski - w grupie nazwisk pochodzących od gwarowego maryna ‘ryba, brzana’.

Merendziak - w grupie nazwisk pochodzących od gwarowego maryna ‘ryba, brzana’.

Meres - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy Mar-, por. imiona Marcin, Maria, Marek lub od mara, marzyć.

Meresiński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy Mar-, por. imiona Marcin, Maria, Marek lub od mara, marzyć.

Meresta - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy Mar-, por. imiona Marcin, Maria, Marek lub od mara, marzyć.

Mereszczak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy Mar-, por. imiona Marcin, Maria, Marek lub od mara, marzyć.

Mereszczowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy Mar-, por. imiona Marcin, Maria, Marek lub od mara, marzyć.

Mereszka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy Mar-, por. imiona Marcin, Maria, Marek lub od mara, marzyć.

Mereszko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy Mar-, por. imiona Marcin, Maria, Marek lub od mara, marzyć.

Mereś - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy Mar-, por. imiona Marcin, Maria, Marek lub od mara, marzyć.

Merg - od staropolskiego margać ‘machać ogonem (o zwierzęciu)’ lub od imienia Małgorzata.

Mergalski - od staropolskiego margać ‘machać ogonem (o zwierzęciu)’ lub od imienia Małgorzata.

Merge - od staropolskiego margać ‘machać ogonem (o zwierzęciu)’ lub od imienia Małgorzata.

Mergel - od staropolskiego margać ‘machać ogonem (o zwierzęciu)’ lub od imienia Małgorzata.

Mergelski - od staropolskiego margać ‘machać ogonem (o zwierzęciu)’ lub od imienia Małgorzata.

Merges - od staropolskiego margać ‘machać ogonem (o zwierzęciu)’ lub od imienia Małgorzata.

Mergiel - od staropolskiego margać ‘machać ogonem (o zwierzęciu)’ lub od imienia Małgorzata.

Mergies - od staropolskiego margać ‘machać ogonem (o zwierzęciu)’ lub od imienia Małgorzata.

Mergilewicz - od staropolskiego margać ‘machać ogonem (o zwierzęciu)’ lub od imienia Małgorzata.

Mergo - od staropolskiego margać ‘machać ogonem (o zwierzęciu)’ lub od imienia Małgorzata.

Mergol - od staropolskiego margać ‘machać ogonem (o zwierzęciu)’ lub od imienia Małgorzata.

Merha - od staropolskiego marcha ‘trup ludzki lub zwierzęcy’.

Merhel - od niemieckiej nazwy osobowej Markel, ta od podstawy Mark-, por. imiona germańskie na Mark-.

Merk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marek. Imię pochodzenia łacińskiego, od Marcus, genetycznie związane z bogiem Marsem. W Polsce notowane od XIII wieku.

Merka - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marek. Imię pochodzenia łacińskiego, od Marcus, genetycznie związane z bogiem Marsem. W Polsce notowane od XIII wieku.

Merkator - 1622 od łacińskiego mercator ‘kupiec’.

Merke - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marek. Imię pochodzenia łacińskiego, od Marcus, genetycznie związane z bogiem Marsem. W Polsce notowane od XIII wieku.

Merkel - od niemieckiej nazwy osobowej Markel, ta od podstawy Mark-, por. imiona germańskie na Mark-.

Merkel-Wielozierski - złożenia brak; Merkel od niemieckiej nazwy osobowej Markel, ta od podstawy Mark-, por. imiona germańskie na Mark-; Wielozierski brak;

Merkiel - 1390 od niemieckiej nazwy osobowej Markel, ta od podstawy Mark-, por. imiona germańskie na Mark-.

Merkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marek. Imię pochodzenia łacińskiego, od Marcus, genetycznie związane z bogiem Marsem. W Polsce notowane od XIII wieku.

Merkil - 1389 od niemieckiej nazwy osobowej Markel, ta od podstawy Mark-, por. imiona germańskie na Mark-.

Merkis - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marek. Imię pochodzenia łacińskiego, od Marcus, genetycznie związane z bogiem Marsem. W Polsce notowane od XIII wieku.

Merkisz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marek. Imię pochodzenia łacińskiego, od Marcus, genetycznie związane z bogiem Marsem. W Polsce notowane od XIII wieku.

Merkla - od niemieckiej nazwy osobowej Markel, ta od podstawy Mark-, por. imiona germańskie na Mark-.

Merko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marek. Imię pochodzenia łacińskiego, od Marcus, genetycznie związane z bogiem Marsem. W Polsce notowane od XIII wieku.

Merkowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marek. Imię pochodzenia łacińskiego, od Marcus, genetycznie związane z bogiem Marsem. W Polsce notowane od XIII wieku.

Merks - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marek. Imię pochodzenia łacińskiego, od Marcus, genetycznie związane z bogiem Marsem. W Polsce notowane od XIII wieku.

Merkuda - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marek. Imię pochodzenia łacińskiego, od Marcus, genetycznie związane z bogiem Marsem. W Polsce notowane od XIII wieku.

Merkuła - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marek. Imię pochodzenia łacińskiego, od Marcus, genetycznie związane z bogiem Marsem. W Polsce notowane od XIII wieku.

Merkułow - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marek. Imię pochodzenia łacińskiego, od Marcus, genetycznie związane z bogiem Marsem. W Polsce notowane od XIII wieku.

Merkułowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marek. Imię pochodzenia łacińskiego, od Marcus, genetycznie związane z bogiem Marsem. W Polsce notowane od XIII wieku.

Merkułów - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marek. Imię pochodzenia łacińskiego, od Marcus, genetycznie związane z bogiem Marsem. W Polsce notowane od XIII wieku.

Merkun - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marek. Imię pochodzenia łacińskiego, od Marcus, genetycznie związane z bogiem Marsem. W Polsce notowane od XIII wieku.

Merkur - od Merkury ‘nazwa planety’, to od nazwy boga rzymskiego Merkurius.

Merkura - od Merkury ‘nazwa planety’, to od nazwy boga rzymskiego Merkurius.

Merkury - od Merkury ‘nazwa planety’, to od nazwy boga rzymskiego Merkurius.

Merkus - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marek. Imię pochodzenia łacińskiego, od Marcus, genetycznie związane z bogiem Marsem. W Polsce notowane od XIII wieku.

Merkusz - 1427 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marek. Imię pochodzenia łacińskiego, od Marcus, genetycznie związane z bogiem Marsem. W Polsce notowane od XIII wieku.

Merkwa - od marchew, też marchiew, markiew, marekwia.

Merkwiczko - od marchew, też marchiew, markiew, marekwia.

Merla - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marl-, marł-, por. z-marły, marlić się ‘dostawać zmarszczek’.

Merlak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marl-, marł-, por. z-marły, marlić się ‘dostawać zmarszczek’.

Merlański - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marl-, marł-, por. z-marły, marlić się ‘dostawać zmarszczek’.

Merle - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marl-, marł-, por. z-marły, marlić się ‘dostawać zmarszczek’.

Merlewski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marl-, marł-, por. z-marły, marlić się ‘dostawać zmarszczek’.

Merlich - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marl-, marł-, por. z-marły, marlić się ‘dostawać zmarszczek’.

Merliński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marl-, marł-, por. z-marły, marlić się ‘dostawać zmarszczek’.

Merlowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marl-, marł-, por. z-marły, marlić się ‘dostawać zmarszczek’.

Merluk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marl-, marł-, por. z-marły, marlić się ‘dostawać zmarszczek’.

Merła - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marl-, marł-, por. z-marły, marlić się ‘dostawać zmarszczek’.

Merłak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marl-, marł-, por. z-marły, marlić się ‘dostawać zmarszczek’.

Merło - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marl-, marł-, por. z-marły, marlić się ‘dostawać zmarszczek’.

Merłowicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marl-, marł-, por. z-marły, marlić się ‘dostawać zmarszczek’.

Merman - od niemieckiej nazwy osobowej Meermann, ta od apelatywu Meermann ‘człowiek nieforemny, monstrum’.

Mermaniuk - od niemieckiej nazwy osobowej Meermann, ta od apelatywu Meermann ‘człowiek nieforemny, monstrum’.

Mermanowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Meermann, ta od apelatywu Meermann ‘człowiek nieforemny, monstrum’.

Mermanowski - od niemieckiej nazwy osobowej Meermann, ta od apelatywu Meermann ‘człowiek nieforemny, monstrum’.

Mermański - od niemieckiej nazwy osobowej Meermann, ta od apelatywu Meermann ‘człowiek nieforemny, monstrum’.

Mermon - od niemieckiej nazwy osobowej Meermann, ta od apelatywu Meermann ‘człowiek nieforemny, monstrum’.

Mermoń - od niemieckiej nazwy osobowej Meermann, ta od apelatywu Meermann ‘człowiek nieforemny, monstrum’.

Meron - w grupie nazwisk pochodzących od marona ‘żółty kwiat, rodzaj rumianku’, też od imion na Mar- lub od niemieckiej nazwy osobowej Meron.

Meronek - w grupie nazwisk pochodzących od marona ‘żółty kwiat, rodzaj rumianku’, też od imion na Mar- lub od niemieckiej nazwy osobowej Meron.

Meronicki - w grupie nazwisk pochodzących od marona ‘żółty kwiat, rodzaj rumianku’, też od imion na Mar- lub od niemieckiej nazwy osobowej Meron.

Meroniecki - w grupie nazwisk pochodzących od marona ‘żółty kwiat, rodzaj rumianku’, też od imion na Mar- lub od niemieckiej nazwy osobowej Meron.

Meronik - w grupie nazwisk pochodzących od marona ‘żółty kwiat, rodzaj rumianku’, też od imion na Mar- lub od niemieckiej nazwy osobowej Meron.

Meroniuk - w grupie nazwisk pochodzących od marona ‘żółty kwiat, rodzaj rumianku’, też od imion na Mar- lub od niemieckiej nazwy osobowej Meron.

Meronk - w grupie nazwisk pochodzących od marona ‘żółty kwiat, rodzaj rumianku’, też od imion na Mar- lub od niemieckiej nazwy osobowej Meron.

Meronka - w grupie nazwisk pochodzących od marona ‘żółty kwiat, rodzaj rumianku’, też od imion na Mar- lub od niemieckiej nazwy osobowej Meron.

Meronke - w grupie nazwisk pochodzących od marona ‘żółty kwiat, rodzaj rumianku’, też od imion na Mar- lub od niemieckiej nazwy osobowej Meron.

Meronko - w grupie nazwisk pochodzących od marona ‘żółty kwiat, rodzaj rumianku’, też od imion na Mar- lub od niemieckiej nazwy osobowej Meron.

Meronow - w grupie nazwisk pochodzących od marona ‘żółty kwiat, rodzaj rumianku’, też od imion na Mar- lub od niemieckiej nazwy osobowej Meron.

Meronowicz - w grupie nazwisk pochodzących od marona ‘żółty kwiat, rodzaj rumianku’, też od imion na Mar- lub od niemieckiej nazwy osobowej Meron.

Meronów - w grupie nazwisk pochodzących od marona ‘żółty kwiat, rodzaj rumianku’, też od imion na Mar- lub od niemieckiej nazwy osobowej Meron.

Meroń - w grupie nazwisk pochodzących od marona ‘żółty kwiat, rodzaj rumianku’, też od imion na Mar- lub od niemieckiej nazwy osobowej Meron.

Merończyk - w grupie nazwisk pochodzących od marona ‘żółty kwiat, rodzaj rumianku’, też od imion na Mar- lub od niemieckiej nazwy osobowej Meron.

Meroński - w grupie nazwisk pochodzących od marona ‘żółty kwiat, rodzaj rumianku’, też od imion na Mar- lub od niemieckiej nazwy osobowej Meron.

Mers - w grupie nazwisk pochodzących od imion na Mar-, typu Marcin, Marek.

Mersa - w grupie nazwisk pochodzących od imion na Mar-, typu Marcin, Marek.

Mersich - w grupie nazwisk pochodzących od imion na Mar-, typu Marcin, Marek.

Mersz - w grupie nazwisk pochodzących od imion na Mar-, typu Marcin, Marek.

Merszak - od dawnego myrcha ‘klacz’.

Merszel - w grupie nazwisk pochodzących od imion na Mar-, typu Marcin, Marek.

Merszyński - w grupie nazwisk pochodzących od imion na Mar-, typu Marcin, Marek.

Mert - w grupie nazwisk pochodzących od imienia żeńskiego Marta, także od Marcin. Imię Marta, znane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia aramejskiego, od marta ‘pani’.

Merta - w grupie nazwisk pochodzących od imienia żeńskiego Marta, także od Marcin. Imię Marta, znane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia aramejskiego, od marta ‘pani’.

Mertak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia żeńskiego Marta, także od Marcin. Imię Marta, znane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia aramejskiego, od marta ‘pani’.

Mertas - w grupie nazwisk pochodzących od imienia żeńskiego Marta, także od Marcin. Imię Marta, znane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia aramejskiego, od marta ‘pani’.

Mertek - 16 16 w grupie nazwisk pochodzących od imienia żeńskiego Marta, także od Marcin. Imię Marta, znane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia aramejskiego, od marta ‘pani’.

Mertel - w grupie nazwisk pochodzących od imienia żeńskiego Marta, także od Marcin. Imię Marta, znane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia aramejskiego, od marta ‘pani’.

Mertewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia żeńskiego Marta, także od Marcin. Imię Marta, znane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia aramejskiego, od marta ‘pani’.

Mertin - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marcin. Imię pochodzi od łacińskiego Martinus i oznaczało pierwotnie ‘należący do boga wojny Marsa’. W Polsce notowane od XIII wieku. Obok formy Macin spotyka się w średniowieczu Mercin, Morcin, Martyn.

Mertins - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marcin. Imię pochodzi od łacińskiego Martinus i oznaczało pierwotnie ‘należący do boga wojny Marsa’. W Polsce notowane od XIII wieku. Obok formy Macin spotyka się w średniowieczu Mercin, Morcin, Martyn.

Mertka - w grupie nazwisk pochodzących od imienia żeńskiego Marta, także od Marcin. Imię Marta, znane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia aramejskiego, od marta ‘pani’.

Mertke - w grupie nazwisk pochodzących od imienia żeńskiego Marta, także od Marcin. Imię Marta, znane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia aramejskiego, od marta ‘pani’.

Mertkowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia żeńskiego Marta, także od Marcin. Imię Marta, znane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia aramejskiego, od marta ‘pani’.

Mertowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia żeńskiego Marta, także od Marcin. Imię Marta, znane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia aramejskiego, od marta ‘pani’.

Mertus - w grupie nazwisk pochodzących od imienia żeńskiego Marta, także od Marcin. Imię Marta, znane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia aramejskiego, od marta ‘pani’.

Mertuszka - w grupie nazwisk pochodzących od imienia żeńskiego Marta, także od Marcin. Imię Marta, znane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia aramejskiego, od marta ‘pani’.

Mertyka - w grupie nazwisk pochodzących od imienia żeńskiego Marta, także od Marcin. Imię Marta, znane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia aramejskiego, od marta ‘pani’.

Mertyn - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marcin. Imię pochodzi od łacińskiego Martinus i oznaczało pierwotnie ‘należący do boga wojny Marsa’. W Polsce notowane od XIII wieku. Obok formy Macin spotyka się w średniowieczu Mercin, Morcin, Martyn.

Mertyna - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marcin. Imię pochodzi od łacińskiego Martinus i oznaczało pierwotnie ‘należący do boga wojny Marsa’. W Polsce notowane od XIII wieku. Obok formy Macin spotyka się w średniowieczu Mercin, Morcin, Martyn.

Mertyńczak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marcin. Imię pochodzi od łacińskiego Martinus i oznaczało pierwotnie ‘należący do boga wojny Marsa’. W Polsce notowane od XIII wieku. Obok formy Macin spotyka się w średniowieczu Mercin, Morcin, Martyn.

Mertyński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia żeńskiego Marta, także od Marcin. Imię Marta, znane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia aramejskiego, od marta ‘pani’.

Mertys - w grupie nazwisk pochodzących od imienia żeńskiego Marta, także od Marcin. Imię Marta, znane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia aramejskiego, od marta ‘pani’.

Meruk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mer-, por. mer ‘burmistrz’, niemieckie nazwy osobowej na Mer-, Mar-, polskie nazwy osobowe na Mar- z przejściem ar- w er-.

Meruszok - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mer-, por. mer ‘burmistrz’, niemieckie nazwy osobowej na Mer-, Mar-, polskie nazwy osobowe na Mar- z przejściem ar- w er-.

Meruszyński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mer-, por. mer ‘burmistrz’, niemieckie nazwy osobowej na Mer-, Mar-, polskie nazwy osobowe na Mar- z przejściem ar- w er-.

Merwa - od gwarowego marwa ‘rodzaj gryki; okruchy’.

Merwald - od niemieckiej nazwy osobowej Markwart, ta od staro-wysoko-niemieckiego mark-wart ‘granica + strażnik’

Merwałd - od niemieckiej nazwy osobowej Markwart, ta od staro-wysoko-niemieckiego mark-wart ‘granica + strażnik’

Merwant - od niemieckiej nazwy osobowej Markwart, ta od staro-wysoko-niemieckiego mark-wart ‘granica + strażnik’

Merward - od niemieckiej nazwy osobowej Markwart, ta od staro-wysoko-niemieckiego mark-wart ‘granica + strażnik’

Merwart - od niemieckiej nazwy osobowej Markwart, ta od staro-wysoko-niemieckiego mark-wart ‘granica + strażnik’

Merwat - od niemieckiej nazwy osobowej Markwart, ta od staro-wysoko-niemieckiego mark-wart ‘granica + strażnik’

Merwicki - od gwarowego marwa ‘rodzaj gryki; okruchy’.

Merwid - od gwarowego marwa ‘rodzaj gryki; okruchy’.

Merwin - od gwarowego marwa ‘rodzaj gryki; okruchy’.

Merwiński - od gwarowego marwa ‘rodzaj gryki; okruchy’.

Meryk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mer-, por. mer ‘burmistrz’, niemieckie nazwy osobowej na Mer-, Mar-, polskie nazwy osobowe na Mar- z przejściem ar- w er-.

Meryło - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mer-, por. mer ‘burmistrz’, niemieckie nazwy osobowej na Mer-, Mar-, polskie nazwy osobowe na Mar- z przejściem ar- w er-.

Meryn - w grupie nazwisk pochodzących od imienia żeńskiego Maryna. Imię, notowane w Polsce od XV wieku, od łacińskiego Marinus, to od przymiotnika marinus ‘morski’.

Merynowicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia żeńskiego Maryna. Imię, notowane w Polsce od XV wieku, od łacińskiego Marinus, to od przymiotnika marinus ‘morski’.

Merynowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia żeńskiego Maryna. Imię, notowane w Polsce od XV wieku, od łacińskiego Marinus, to od przymiotnika marinus ‘morski’.

Meryś - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mer-, por. mer ‘burmistrz’, niemieckie nazwy osobowej na Mer-, Mar-, polskie nazwy osobowe na Mar- z przejściem ar- w er-.

Merz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mer-, por. mer ‘burmistrz’, niemieckie nazwy osobowej na Mer-, Mar-, polskie nazwy osobowe na Mar- z przejściem ar- w er-.

Merza - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mer-, por. mer ‘burmistrz’, niemieckie nazwy osobowej na Mer-, Mar-, polskie nazwy osobowe na Mar- z przejściem ar- w er-.

Merzola - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mer-, por. mer ‘burmistrz’, niemieckie nazwy osobowej na Mer-, Mar-, polskie nazwy osobowe na Mar- z przejściem ar- w er-.

Merzowicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mer-, por. mer ‘burmistrz’, niemieckie nazwy osobowej na Mer-, Mar-, polskie nazwy osobowe na Mar- z przejściem ar- w er-.

Merzwa - od mierzwa ‘pognieciona słoma; odchody zwierzęce’.

Merzyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mer-, por. mer ‘burmistrz’, niemieckie nazwy osobowej na Mer-, Mar-, polskie nazwy osobowe na Mar- z przejściem ar- w er-.

Merzyński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mer-, por. mer ‘burmistrz’, niemieckie nazwy osobowej na Mer-, Mar-, polskie nazwy osobowe na Mar- z przejściem ar- w er-.

Mes - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Mesa - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Mesek - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Mesiak - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Mesiarz - od mesjasz ‘zbawiciel’.

Mesiasz - od mesjasz ‘zbawiciel’.

Mesic - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Mesiołek - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Mesior - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Mesjarz - od mesjasz ‘zbawiciel’.

Mesjasz - od mesjasz ‘zbawiciel’.

Meslik - od mesel, meseł ‘dłuto’.

Meslo - od mesel, meseł ‘dłuto’.

Mesła - od mesel, meseł ‘dłuto’.

Mesłek - od mesel, meseł ‘dłuto’.

Mesłocha - od mesel, meseł ‘dłuto’.

Mesner - od niemieckich nazw osobowych Meisner, MeiBner, te od nazwy miejscowej MeiBen (= Miśnia).

Mesnerowicz - od niemieckich nazw osobowych Meisner, MeiBner, te od nazwy miejscowej MeiBen (= Miśnia).

Mess - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Messal - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Messek - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Messjasz - od mesjasz ‘zbawiciel’.

Messner - od niemieckich nazw osobowych Meisner, MeiBner, te od nazwy miejscowej MeiBen (= Miśnia).

Messyarz - od mesjasz ‘zbawiciel’.

Messyasz - od mesjasz ‘zbawiciel’.

Messyjasz - od mesjasz ‘zbawiciel’.

Mesta - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego město ‘miejsce’, też od imion złożonych typu Mścisław.

Mestek - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego město ‘miejsce’, też od imion złożonych typu Mścisław.

Mestył - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego město ‘miejsce’, też od imion złożonych typu Mścisław.

Mesyasz - od mesjasz ‘zbawiciel’.

Mesyjasz - od mesjasz ‘zbawiciel’.

Mesyk - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Mesyszyn - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Mesz - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Mesza - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Meszak - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Meszczyk - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Meszczyszyn - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Meszek - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’; od meszek ‘drobny mech’.

Meszel - 142 1 w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Meszeński - 1472 od nazwy miejscowej Meszna (tarnowskie, gmina Tuchów).

Meszka - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Meszke - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Meszkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Meszko - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Meszkowski - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Mesznic - 1435 w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Mesznik - 1495 w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Meszuk - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Meszyasz - od mesjasz ‘zbawiciel’.

Meszyński - od nazwy miejscowej Meszna (tarnowskie, gmina Tuchów).

Meś - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Meśko - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Meß, Mesch, te od średnio-wysoko-niemieckiego meß, messe ‘mosiądz’.

Meślak - od mesel, meseł ‘dłuto’.

Meślin - od mesel, meseł ‘dłuto’.

Met - od niemieckich nazw osobowych Met, Mett, te od imion germańskich na Med.-.

Metak - od niemieckich nazw osobowych Met, Mett, te od imion germańskich na Med.-.

Metal - od metal.

Metalewicz - od metal.

Metalewski - od metal.

Metalica - od metal.

Metaliński - od metal.

Metalowski - od metal.

Metalski - od metal.

Metara - od dawnego metr ‘mistrz, nauczyciel’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meter.

Metel - od wschodniosłowiańskiego metel ‘zamieć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Metel.

Metela - od wschodniosłowiańskiego metel ‘zamieć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Metel.

Metelański - od wschodniosłowiańskiego metel ‘zamieć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Metel.

Metelica - od wschodniosłowiańskiego metel ‘zamieć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Metel.

Metelicki - od wschodniosłowiańskiego metel ‘zamieć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Metel.

Metelka - od wschodniosłowiańskiego metel ‘zamieć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Metel.

Metelkin - od wschodniosłowiańskiego metel ‘zamieć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Metel.

Metella - od wschodniosłowiańskiego metel ‘zamieć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Metel.

Metello - od wschodniosłowiańskiego metel ‘zamieć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Metel.

Metelowski - od wschodniosłowiańskiego metel ‘zamieć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Metel.

Metelski - od wschodniosłowiańskiego metel ‘zamieć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Metel.

Meteluch - od wschodniosłowiańskiego metel ‘zamieć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Metel.

Metełka - od wschodniosłowiańskiego metel ‘zamieć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Metel.

Metenka - 1662 od ukraińskiego metaty ‘rzucać’.

Meteńka - od ukraińskiego metaty ‘rzucać’.

Meteńko - od ukraińskiego metaty ‘rzucać’.

Meter - od dawnego metr ‘mistrz, nauczyciel’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meter.

Metera - od dawnego metr ‘mistrz, nauczyciel’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meter.

Meterka - od dawnego metr ‘mistrz, nauczyciel’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meter.

Meterko - od dawnego metr ‘mistrz, nauczyciel’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meter.

Meterowicz - od dawnego metr ‘mistrz, nauczyciel’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meter.

Meterski - od dawnego metr ‘mistrz, nauczyciel’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meter.

Meterz - od dawnego metr ‘mistrz, nauczyciel’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meter.

Meterzyński - od dawnego metr ‘mistrz, nauczyciel’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meter.

Metiuk - od niemieckich nazw osobowych Met, Mett, te od imion germańskich na Med.-.

Metka - od niemieckich nazw osobowych Met, Mett, te od imion germańskich na Med.-.

Metko - od niemieckich nazw osobowych Met, Mett, te od imion germańskich na Med.-.

Metkowski - od niemieckich nazw osobowych Met, Mett, te od imion germańskich na Med.-.

Metlak - od wschodniosłowiańskiego metel ‘zamieć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Metel.

Metlewiak - od wschodniosłowiańskiego metel ‘zamieć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Metel.

Metlewicz - od wschodniosłowiańskiego metel ‘zamieć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Metel.

Metlewski - od wschodniosłowiańskiego metel ‘zamieć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Metel.

Metlica - od wschodniosłowiańskiego metel ‘zamieć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Metel.

Metlicki - od wschodniosłowiańskiego metel ‘zamieć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Metel.

Metlo - od wschodniosłowiańskiego metel ‘zamieć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Metel.

Metloch - od wschodniosłowiańskiego metel ‘zamieć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Metel.

Metluk - od wschodniosłowiańskiego metel ‘zamieć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Metel.

Metła - od wschodniosłowiańskiego metel ‘zamieć’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Metel.

Meto - od niemieckich nazw osobowych Met, Mett, te od imion germańskich na Med.-.

Metodiew - od imienia Metody, z greckiego Methodios, wschodniosłowiańskiego Nefed, to od Mefodij, polskiego Metody.

Metow - od niemieckich nazw osobowych Met, Mett, te od imion germańskich na Med.-.

Metr - od dawnego metr ‘mistrz, nauczyciel’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meter.

Metra - od dawnego metr ‘mistrz, nauczyciel’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meter.

Metrak - od dawnego metr ‘mistrz, nauczyciel’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meter.

Metras - od dawnego metr ‘mistrz, nauczyciel’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meter.

Metraszek - od dawnego metr ‘mistrz, nauczyciel’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meter.

Metrika - od metryka ‘akt urodzenia; dawniej księga zawierająca dokumenty publiczne’.

Metrowski - od dawnego metr ‘mistrz, nauczyciel’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meter.

Metruszka - od dawnego metr ‘mistrz, nauczyciel’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meter.

Metrycki - od metryka ‘akt urodzenia; dawniej księga zawierająca dokumenty publiczne’.

Metryk - od metryka ‘akt urodzenia; dawniej księga zawierająca dokumenty publiczne’.

Metryka - od metryka ‘akt urodzenia; dawniej księga zawierająca dokumenty publiczne’.

Metrykowski - od metryka ‘akt urodzenia; dawniej księga zawierająca dokumenty publiczne’.

Metryszyn - od dawnego metr ‘mistrz, nauczyciel’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meter.

Metrzak - od dawnego metr ‘mistrz, nauczyciel’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meter.

Mett - od niemieckich nazw osobowych Met, Mett, te od imion germańskich na Med.-.

Metta - od niemieckich nazw osobowych Met, Mett, te od imion germańskich na Med.-.

Metto - od niemieckich nazw osobowych Met, Mett, te od imion germańskich na Med.-.

Metusewicz - od niemieckich nazw osobowych Met, Mett, te od imion germańskich na Med.-.

Metuszek - od niemieckich nazw osobowych Met, Mett, te od imion germańskich na Med.-.

Metych - od niemieckich nazw osobowych Met, Mett, te od imion germańskich na Med.-.

Metyk - od niemieckich nazw osobowych Met, Mett, te od imion germańskich na Med.-.

Metykiewicz - od niemieckich nazw osobowych Met, Mett, te od imion germańskich na Med.-.

Metys - od Metys ‘mieszaniec dwóch różnych ras’.

Metysewicz - od Metys ‘mieszaniec dwóch różnych ras’.

Metyś - od Metys ‘mieszaniec dwóch różnych ras’.

Metzner - od niemieckich nazw osobowych Metzner, Matzner ‘rzeźnik’, te od średniowysokoniemieckiego metzjen ‘dokonywać uboju’.

Metznery - od niemieckich nazw osobowych Metzner, Matzner ‘rzeźnik’, te od średniowysokoniemieckiego metzjen ‘dokonywać uboju’.

Meus - od łacińskiego meus ‘mój’ lub od meus ‘emaus’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meuß, ta od imienia Bartholomeus.

Meusek - od łacińskiego meus ‘mój’ lub od meus ‘emaus’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meuß, ta od imienia Bartholomeus.

Meusel - od łacińskiego meus ‘mój’ lub od meus ‘emaus’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meuß, ta od imienia Bartholomeus.

Meusiak - od łacińskiego meus ‘mój’ lub od meus ‘emaus’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meuß, ta od imienia Bartholomeus.

Meusik - od łacińskiego meus ‘mój’ lub od meus ‘emaus’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meuß, ta od imienia Bartholomeus.

Meuss - od łacińskiego meus ‘mój’ lub od meus ‘emaus’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meuß, ta od imienia Bartholomeus.

Meusz - od łacińskiego meus ‘mój’ lub od meus ‘emaus’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meuß, ta od imienia Bartholomeus.

Meuszyński - od łacińskiego meus ‘mój’ lub od meus ‘emaus’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meuß, ta od imienia Bartholomeus.

Meuś - od łacińskiego meus ‘mój’ lub od meus ‘emaus’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Meuß, ta od imienia Bartholomeus.

Mewa - od mewa ‘gatunek ptaka’.

Mewak - od mewa ‘gatunek ptaka’.

Mewałko - od mewa ‘gatunek ptaka’.

Mey - od maj ‘nazwa miesiąca’ maić.

Meya - od maj ‘nazwa miesiąca’ maić.

Meyer - od niemieckiej nazwy osobowej Maier, ta od Meier ‘dzierżawca’.

Meyerowski - od niemieckiej nazwy osobowej Maier, ta od Meier ‘dzierżawca’.

Meyk - od maj ‘nazwa miesiąca’ maić.

Meyka - od maj ‘nazwa miesiąca’ maić.

Meyke - od maj ‘nazwa miesiąca’ maić.

Meyna - od niemieckiej nazwy osobowej Meine, od Magino, to od imienia Maginhart, Maginrich.

Meynas - od niemieckiej nazwy osobowej Meine, od Magino, to od imienia Maginhart, Maginrich.

Meyńczak - od niemieckiej nazwy osobowej Meine, od Magino, to od imienia Maginhart, Maginrich.

Meyńczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Meine, od Magino, to od imienia Maginhart, Maginrich.

Meyr - od niemieckiej nazwy osobowej Maier, ta od Meier ‘dzierżawca’.

Meyro - od niemieckiej nazwy osobowej Maier, ta od Meier ‘dzierżawca’.

Meyrowski - od niemieckiej nazwy osobowej Maier, ta od Meier ‘dzierżawca’.

Meyse - od niemieckiej nazwy osobowej Meise, ta od Meise ‘sikorka’.

Meysyk - od niemieckiej nazwy osobowej Meise, ta od Meise ‘sikorka’.

Meysztowicz-Dudziak - złożenia brak; Meysztowicz- brak; Dudziak 1644 od duda, dziś dudy ‘instrument muzyczny; lichy grajek’.

Meyza - od niemieckiej nazwy osobowej Meise, ta od Meise ‘sikorka’.

Meyze - od niemieckiej nazwy osobowej Meise, ta od Meise ‘sikorka’.

Mezakowski - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mezal - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mezei - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mezek - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mezela - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mezencow - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mezner - od niemieckich nazw osobowych Meisner, MeiBner, te od nazwy miejscowej MeiBen (= Miśnia).

Mezyk - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mezyński - od nazwy miejscowej Mężenin (łomżyńskie, gmina Śniadowo).

Meżyk - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Meżykiewicz - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Meżykowski - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Meżyński - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Meżyński - od nazwy miejscowej Mężenin (łomżyńskie, gmina Śniadowo).

Męc - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Męcała - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Męcarski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć; od mączka.

Męcek - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Męcel - od niemieckiej nazwy osobowej Menzel, ta od germańskich imion na Mand-.

Męch - od nazw osobowych na Mą-, Mę-, typu Mękarz.

Męcharowski - od macharz ‘pęcherz’, możliwe też od imienia Makary; od męcherz ‘pęcherz’.

Męcherzyński - od macharz ‘pęcherz’, możliwe też od imienia Makary; od męcherz ‘pęcherz’.

Męciak - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Męcicki - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Męcik - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Męcikalski - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Męcikiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Męcikowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Męcina - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Męcina-Krzesz - złożenia brak; Męcina w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław; Krzesz 1380 od imion na Krze-, typu Krzesimir.

Męciński - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Męciński - 1462 od nazwy miejscowej Męcina (nowosądeckie, gmina Sękowa).

Męcipiwko - 1555 w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Męcipiwo - 15 17 w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Męcipiwowicz - 1552 w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Męciwoda - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Męcka - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Męckiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Męckowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Męclewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Menzel, ta od germańskich imion na Mand-.

Męclewski - od niemieckiej nazwy osobowej Menzel, ta od germańskich imion na Mand-.

Męcykalski - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Męcz - 13 18 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć; od mączka.

Męczarski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć; od mączka.

Męczekalski - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Męczekelski - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Męczel - od niemieckiej nazwy osobowej Menzel, ta od germańskich imion na Mand-.

Męczka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć; od mączka.

Męczko - 1426 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć; od mączka.

Męczkowski - od nazwy miejscowej Męczko (łomżyńskie, gmina Wizna).

Męczków - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć; od mączka.

Męcznik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć; od mączka.

Męczuga - 1386 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć; od mączka.

Męczużyc - 1388 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć; od mączka.

Męczyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć; od mączka.

Męczykiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć; od mączka.

Męczykowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć; od mączka.

Męczyński - 1583 od nazwy miejscowej Męczyn (siedleckie, gmina Mokobody), Mączniki (kaliskie, gmina Nowe Skalmierzyce).

Męczywor - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć.

Męczywór - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć.

Męć - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Męćkowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Męda - 1394 od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędaczek - 1536 od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędak - 1394– od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędakiewicz - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędakowski - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędala - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędalka - 1489 od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędalski - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędała - 1445 od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędasik - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędawa, m. - 1434 od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędel - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mędela - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mędelak - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mędelewski - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mędelski - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Męder - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mędera - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Męderak - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Męderek - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Męderk - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Męderowicz - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Męderski - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mędkiewicz - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędkowski - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędla - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mędlak - 179 1 od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mędlar - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mędlarski - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mędlarz - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mędlewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mędlewski - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mędluk - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mędon - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędoń - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędor - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mędorowicz - od niemieckich nazw osobowych Mender, Mander, może też od mądry.

Mędosik - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędowicz - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędowski - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędra - od mądry.

Mędrachowski - od mądry.

Mędracki - od mądry.

Mędrak - od mądry.

Mędrakiewicz - od mądry.

Mędrala - od mądry.

Mędrala-Grabiec - złożenia brak; Mędrala od mądry; Grabiec 139 1 od grab ‘drzewo liściaste, też od grabić ‘rabować’, grabie.

Mędrasik - od mądry.

Mędrasz - od mądry.

Mędraszek - od mądry.

Mędraszewski - od mądry.

Mędraś - od mądry.

Mędrawski - od mądry.

Mędrecki - od mądry.

Mędrecki - od nazwy miejscowej Mędrzyce (toruńskie, gmina Świecie nad Osą).

Mędrek - od mądry.

Mędrela - od mądry.

Mędrkiewicz - od mądry.

Mędrkowicz - 1557 od mądry.

Mędrkowski - od mądry.

Mędro - od mądry.

Mędroch - od mądry.

Mędrocki - od mądry.

Mędrola - od mądry.

Mędron - od mądry.

Mędroń - od mądry.

Mędrowicz - od mądry.

Mędrowski - od mądry.

Mędry - od mądry.

Mędrych - od mądry.

Mędrychowski - od mądry.

Mędrycki - od mądry.

Mędrycki - od nazwy miejscowej Mędrzyce (toruńskie, gmina Świecie nad Osą).

Mędrygal - od madrygał ‘utwór poetycki lub muzyczny’.

Mędrygał - od madrygał ‘utwór poetycki lub muzyczny’.

Mędrygrał - od madrygał ‘utwór poetycki lub muzyczny’.

Mędryk - od mądry.

Mędrykiewicz - od mądry.

Mędrykowski - od mądry.

Mędryla - od mądry.

Mędryń - od mądry.

Mędrys - od mądry.

Mędrysa - od mądry.

Mędrysz - od mądry.

Mędrzak - od mądry.

Mędrzał - od mądry.

Mędrzechowski - od mądry.

Mędrzecki - od mądry.

Mędrzecki - 1788 od nazwy miejscowej Mędrzyce (toruńskie, gmina Świecie nad Osą).

Mędrzejewski - od mądry.

Mędrzek - od mądry.

Mędrzelewski - od mądry.

Mędrzycha - od mądry.

Mędrzychowski - od mądry.

Mędrzycki - od mądry.

Mędrzycki - od nazwy miejscowej Mędrzyce (toruńskie, gmina Świecie nad Osą).

Mędrzyk - 14 16 od mądry.

Mędrzykowski - od mądry.

Mędrzyński - od mądry.

Mędrzywołek - od mądry.

Męducki - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Męduła - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędura - 1566 od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Męduś - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędyk - od staropolskiego mendyk ‘żebrak, dziad’.

Mędyka - od staropolskiego mendyk ‘żebrak, dziad’.

Mędykowski - od staropolskiego mendyk ‘żebrak, dziad’.

Mędyków - od staropolskiego mendyk ‘żebrak, dziad’.

Mędza - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędzek - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędzela - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędzelek - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędzia - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędziak - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędzibuła - 1483 od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędziel - od niemieckiej nazwy osobowej Mendel, Mandel lub od mendel ‘piętnaście sztuk’.

Mędziga - 1389 od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędzigał - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędzik - 1432 od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędzikowski - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędziło - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędzin - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędziński - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędzka - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędzkiewicz - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędzlak - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Mędzlewski - od męda, menda ‘gatunek wszy, mendoweszka’ lub do staropolskiego mądo ‘jądro’.

Męka - 1250 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć.

Mękada - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć.

Mękaj - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć.

Mękal - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć, lub od mękal ‘nudziarz, mieszczuch’.

Mękalski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć.

Mękała - 1489 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć.

Mękarski - 16 13 od nazwy miejscowej Mękarzowice (kieleckie, gmina Czarnocin).

Mękarz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć; od mączka.

Mękarzec - 1408 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć; od mączka.

Mękarzewski - 1470 od nazwy miejscowej Mękarzowice (kieleckie, gmina Czarnocin).

Mękarzowski - od nazwy miejscowej Mękarzowice (kieleckie, gmina Czarnocin).

Mękas - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć.

Mękina - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć.

Mękinia - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć.

Mękla - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć.

Mękol - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć.

Mękola - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć.

Mękolski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć.

Mękosa - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć.

Mękosz - 1300 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć.

Mękosza - 1 136 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć.

Mękoszko - 1409 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć.

Mękoszyc - 1305 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć.

Mękowski - od nazwy miejscowej Mąkoszyn (bydgoskie, gmina Szubin).

Mękus - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mąk-// męk-, por. mąka, męka, męczyć.

Męs - od niemieckiej nazwy osobowej Mens, ta od imienoa Meinhard, też od Mensch ‘mężczyzna’.

Męsik - od niemieckiej nazwy osobowej Mens, ta od imienoa Meinhard, też od Mensch ‘mężczyzna’.

Męsikowski - od niemieckiej nazwy osobowej Mens, ta od imienoa Meinhard, też od Mensch ‘mężczyzna’.

Męsior - od dawnego mosor ‘naczynie wydłubane z drzewa, czerpak’.

Męski - 1446 od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’; od przymiotnika męski.

Męta - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Mętal - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Mętala - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Mętalewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Mętek - 1396 w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Mętel - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Mętelski - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Mętka - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Mętkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Mętkowic - 12 16 w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Mętkowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Mętlak - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Mętlek - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Mętlewiak - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Mętlewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Mętlewski - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Mętlicki - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Mętła - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Mętłak - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Mętny - 1398 w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Męto - 1426 w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Mętol - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Mętowski - 1733 od nazwy miejscowej Mątowy (elbląskie, gmina Miłoradz).

Mętula - 153 1 w grupie nazwisk pochodzących od podstaw mąt-, męt-, por. mącić, dawniej męcić, imiona złozone Męcimir, Męcisław.

Mętwicki - od nazwy miejscowej Mątwica (łomżyńskie, gmina Nowogród).

Męzia - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Męzik - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Męziński - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Męzydło - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Męzyk - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mężak - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mężalik - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mężał - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mężałka - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mężatka - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mężczyzna - 1400 od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mężek - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mężeński - 1465 od nazwy miejscowej Mężenin (łomżyńskie, gmina Śniadowo).

Mężeński - 1465 od nazwy miejscowej Mężenin (łomżyńskie, gmina Śniadowo).

Mężko - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mężkowski - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mężla - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mężnicki - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mężno - 1488 od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mężny - 1453 od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’; od mężny ‘odważny’.

Mężochowic - 140 1 od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mężowski - 1446 od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’; od przymiotnika mężowski.

Mężyc - 1253 od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mężycki - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mężydło - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mężyk - 1397 od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’ lub od staropolskiego mężyk ‘nazwa rośliny, mandragora’, też ‘mały człowiek; źrenica’.

Mężykiewicz - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mężykowski - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mężyk-Sikorski - złożenia brak; Mężyk 1397 od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’ lub od staropolskiego mężyk ‘nazwa rośliny, mandragora’, też ‘mały człowiek; źrenica’; Sikorski 1444 od nazw miejscowych typu Sikorzyce, Sikorzyn, Sikory.

Mężyl - od mąż ‘mężczyzna; człowiek odważny, dostojny; małżonek’.

Mężyński - 1689 od nazwy miejscowej Mężenin (łomżyńskie, gmina Śniadowo).

Mężyński - 1689 od nazwy miejscowej Mężenin (łomżyńskie, gmina Śniadowo).

Mgeładze-Arciuch - złożenia brak; Mgeładze brak; Arciuch od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Mgiełka - od mgła.

Mglej - od mgła.

Mgła - 1497 od mgła.

Mgłej - od mgła.

Mgłosiek - od mgła.

Mgłosik - od mgła.

Mgłoszek - od mgła.

Mgłowski - od mgła.

Mgowski - 1476 od nazwy miejscowej Mgowo (toruńskie, gmina Płużnica).

Mhlec - (pod wpływem czeskim) od mgła.

Mhlicki - (pod wpływem czeskim) od mgła.

Miac - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miach - w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miachalak - w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miachałek - w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miachałowski - w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miachczyłowicz-Wolski - złożenia brak; Miachczyłowicz brak; Wolski 138 1 od nazwy miejscowej Wola (częste).

Miaciaszek - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miacieszyn - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miaczkowski - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miaczyn - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miaczyński - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miać - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miaćkowski - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miadełko - (pod wpływem białoruskim) od miód.

Miadkowski - (pod wpływem białoruskim) od miód.

Miadoński - (pod wpływem białoruskim) od miód.

Miadowczak - (pod wpływem białoruskim) od miód.

Miadowicz - (pod wpływem białoruskim) od miód.

Miadziałka - (pod wpływem białoruskim) od miód.

Miadziałko - (pod wpływem białoruskim) od miód.

Miadziec - (pod wpływem białoruskim) od miód.

Miadzielec - (pod wpływem białoruskim) od miód.

Miadzielski - (pod wpływem białoruskim) od miód.

Miadziołko - (pod wpływem białoruskim) od miód.

Miadziółko - (pod wpływem białoruskim) od miód.

Miahki - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miaka - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miakczyło - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miakienko - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miakienkow - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miakienow - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miakieńkij - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miakinik - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miakinin - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miakinko - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miakinkow - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miakinków - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miakinnik - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miakiński - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miakisz - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miakos - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miakota - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miakoto - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miakowski - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miakszyk - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mialcarek - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Mialik - od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Mialski - 1765 od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Mialuk - od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Miał - od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Miałaj - 1432 od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Miałczygrosz - od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Miałczyk - od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Miałek - od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Miałk - od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Miałka - od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Miałkas - od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Miałkaś - od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Miałki - od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Miałkos - od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Miałkosz - od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Miałkoś - od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Miałkowski - od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Miałkowski - od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Miałkus - od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Miałszygrosz - od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Mian - 1460 od dawnego mian (y) ‘posiadany’, mieć.

Mianecki - od nazwy miejscowej Mianocice (kieleckie, gmina Książ Wielki).

Mianiecki - od nazwy miejscowej Mianocice (kieleckie, gmina Książ Wielki).

Miannik - od dawnego mian (y) ‘posiadany’, mieć.

Miano - od dawnego mian (y) ‘posiadany’, mieć.

Mianocki - 1439 od nazwy miejscowej Mianocice (kieleckie, gmina Książ Wielki).

Mianowana - od dawnego mian (y) ‘posiadany’, mieć.

Mianowany - od dawnego mian (y) ‘posiadany’, mieć.

Mianowicz - od dawnego mian (y) ‘posiadany’, mieć.

Mianowski - 1394 od nazwy miejscowej Mianów, Mianowo (kilka wsi).

Miańko - od dawnego mian (y) ‘posiadany’, mieć.

Miar - od miara, mierzyć.

Miara - 1494 od miara, mierzyć.

Miarczyk - 168 1 od miara, mierzyć.

Miarczyński - od miara, mierzyć.

Miarecki - od miara, mierzyć.

Miareczka - od miara, mierzyć.

Miareczko - od miara, mierzyć.

Miarka - 1437 od miara, mierzyć.

Miarkiewicz - od miara, mierzyć.

Miarko - od miara, mierzyć.

Miarkowicz - od miara, mierzyć.

Miarkowski - od miara, mierzyć.

Miarnik - od miara, mierzyć.

Miarnowski - od miara, mierzyć.

Miarowski - od miara, mierzyć.

Miarski - od miara, mierzyć.

Miarzyński - od miara, mierzyć.

Mias - od mięso.

Miasek - od mięso.

Miasiak - od mięso.

Miasiarz - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Miasik - od mięso.

Miaskiewicz - od mięso.

Miasko - od mięso.

Miaskowski - od mięso.

Miaskowski - 139 1 od nazwy miejscowej Miaskowo, dziś Miąskowo (leszczyńskie, gmina Osieczna).

Miaso - od mięso.

Miasojed - od mięso.

Miasojedonow - od mięso.

Miasojedow - od mięso.

Miasopust - od mięso; mięsopust ‘ostatki, zapusty; uczta’.

Miast - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego město ‘miejsce’, też od imion złożonych typu Mścisław.

Miastkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego město ‘miejsce’, też od imion złożonych typu Mścisław.

Miastkowski - 1544 od nazwy miejscowej Miastków (siedleckie, gmina Miastków Kościelny).

Miastowski - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego město ‘miejsce’, też od imion złożonych typu Mścisław.

Miastowski - 1500 od nazwy miejscowej Miastowice (bydgoskie, gmina Kcynia).

Miaszała - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Miaszkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Miaszko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Miaszygrosz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Miaśkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Miaśnik - od mięso.

Miaśnikiewicz - od mięso.

Miaśnikow - od mięso.

Miatka - od mięta.

Miatkowski - od mięta.

Miaz - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’.

Miazak - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’.

Miazdalski - od miazda, miazdra ‘błonka, naskórek’.

Miazdzyk - od miazda, miazdra ‘błonka, naskórek’.

Miazek - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’.

Miazga - 1399 od miazga ‘miękka część drzewa; karma dla psów’.

Miazgiewicz - 1779 od miazga ‘miękka część drzewa; karma dla psów’.

Miazgowicz - 1489 od miazga ‘miękka część drzewa; karma dla psów’.

Miazgowski - od miazga ‘miękka część drzewa; karma dla psów’.

Miazgul - od miazga ‘miękka część drzewa; karma dla psów’.

Miazin - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’.

Miaziniak - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’.

Miazio - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’.

Miazon - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’.

Miaż - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’.

Miażdzyk - od miazda, miazdra ‘błonka, naskórek’.

Miażdżyk - od miazda, miazdra ‘błonka, naskórek’.

Miażek - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’.

Miażkiewicz - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’.

Miąc - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miącek - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miącka - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miącz - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miączewski - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miączkowski - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miączyński - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miączyski - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miąć - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miąda - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miądlicki - w grupie nazwisk pochodzących od międlić ‘czesać len; mówić niewyraźnie’.

Miądlikowski - w grupie nazwisk pochodzących od międlić ‘czesać len; mówić niewyraźnie’.

Miądowicz - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miądzel - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miądziel - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miągała - XVI w. od gwarowego miągać, mięgolić ‘pomiałkiwać’.

Miągowski - od gwarowego miągać, mięgolić ‘pomiałkiwać’.

Miąkisz - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miąkota - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miąsa - od mięso.

Miąsak - od mięso.

Miąsek - 1423 od mięso.

Miąsik - od mięso.

Miąska - od mięso.

Miąskiewicz - od mięso.

Miąsko - 142 1 od mięso.

Miąskowiak - od mięso.

Miąskowski - od nazwy miejscowej Miąskowo (leszczyńskie, gmina Osieczna; poznańskie, gmina Krzykosy).

Miąso - od mięso.

Miąsopust - od mięso; mięsopust ‘ostatki, zapusty; uczta’.

Miąsowski - 1447 od nazwy miejscowej Miąsowa (kieleckie, gmima Sobków).

Miąszeszydło - 1530 od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’; od miąszy + szydło.

Miąszkiewicz - od mięso.

Miąśkiewicz - od mięso.

Miąśkowiak - od mięso.

Miąśkowski - od mięso.

Miąta - 1638 od mięta.

Miątek - od mięta.

Miątka - od mięta.

Miątkiewicz - od mięta.

Miątkowicz - od mięta.

Miątkowski - od mięta.

Miąza - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’.

Miązak - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’.

Miązek - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’.

Miązel - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’.

Miązik - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’.

Miązka - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’.

Miązkiewicz - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’.

Miązko - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’.

Miązkowski - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’.

Miąż - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’.

Miążek - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’.

Miążela - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’.

Miążkiewicz - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’.

Miążko - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’.

Miąższa Noga - 1485 od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’; od mięż ‘miąższ’.

Miąższy - 14 18 od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’.

Mic - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mica - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micach - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mical - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micalak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micalczyński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micalik - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micalski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micał - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micała - 1668 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micałek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micałowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micar - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micarek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micel - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micelski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micer - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micerak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micerski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miceusz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micewa - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mich - 1 125 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Micha - 1685 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michacewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michacik - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michacz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michaczewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michać - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michael - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michaeli - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michaelis - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michaelsen - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michaelus - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michail - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michailiuk - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michailow - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michailów - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michaiłow - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michaj - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajak - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajczyk - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajel - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajewicz - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajko - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajkow - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajków - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajlak - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajlec - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajlenko - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajlew - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajlicz - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajliczenko - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajlik - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajlina - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajlis - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajliszyn - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajliw - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajlo - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajlow - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajlów - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajluk - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajlun - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajluniów - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajlyszyn - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajło - 1437 (KrW) od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajłow - 1487 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajłowa - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajłowicz - 1483 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajłowski - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajłów - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajłuk - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajłuszkin - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajłuszko - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michajłyszyn - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michakiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michal - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michala - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalac - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalach - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalak - 1683 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalak-Michalewski - złożenia brak; Michalak 1683 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał. Imię biblijne, od hebrajskiego mika’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku; Michalewski w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał. Imię biblijne, od hebrajskiego mika’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku.

Michalak-Nowak - złożenia brak; Michalak 1683 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał. Imię biblijne, od hebrajskiego mika’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku; Nowak 1335 od nowy; od nowak ‘człowiek nowy, przybysz’.

Michalar - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalarz - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalas - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalaszek - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalcewicz - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalcula - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalculin - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalczak - 1663

Michalczek - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalczenia - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalczenko - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalczewski - 1603 od nazwy miejscowej Michalczowa (nowosądeckei, gmina Łososina Dolna).

Michalczik - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalczok - (Śl) od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalczonek - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalczowicz - 1794 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalczowski - 1400 od nazwy miejscowej Michalczowa (nowosądeckei, gmina Łososina Dolna).

Michalczuk - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalczyc - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalczyc - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalczycz - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalczyk - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalczyk - 1605 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalczyn - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalczyński - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalczyszyn - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalda - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michaldo - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michale - (= ę) od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalec - 14 10 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalecki - 1389 od nazwy miejscowej Michalcza (poznańskie, gmina Kłecko).

Michaleczko - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michaleczny - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalejko - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalek - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalenc - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalenć - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalenia - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalenicz - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalenik - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalenko - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michaleńć - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michaleńko - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michaleszczuk - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalew - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalewicz - 1500 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalewski - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michali - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michaliak - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalic - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalica - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalicha - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalichyn - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalicki - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michaliczek - 1790 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michaliczenko - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michaliczko - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michaliczuk - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michaliczyn - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalik - 1398 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalik-Lipka - złożenia brak; Michalik 1398 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał. Imię biblijne, od hebrajskiego mika’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku; Lipka 1396 od lipka.

Michalikowic - 1487 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalikowski - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalin - 1386 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalina - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalini - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalinko - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michaliński - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalis - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michaliszczyn - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michaliszyk - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michaliszyn - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michaliuk - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalk - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalka - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalke - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalkiewicz - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalko - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalla - (Śl) od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michallak - (Śl) od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michallek - (Śl) od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michallik - (Śl) od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalok - (Śl) od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalonek - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalowa - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalowek - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalowski - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalski - XV w. od nazwy miejscowej Michałowice, Michałów (liczne).

Michalszczak - od nazwy miejscowej Michałowice, Michałów (liczne).

Michalszczyn - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalszczyszyn - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michaluk - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalunia - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalunio - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michalus - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michaluś - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michaluta - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michał - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michała - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałaciuk - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałaczuk - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałajko - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałak - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałcewicz - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałczak - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałczenko - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałczenkow - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałczenow - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałczewski - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałczuk - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałczyk - 1652 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałczyszyn - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałec - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałecki - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałeczko - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałejko - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałek - 1393 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałeńko - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałewicz - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałewycz - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałka,M. - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałkiewicz - 1774 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałko - 1350 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałkow - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałkowicz - 143 1 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałkowski - 1728 od nazw miejscowych typu Michałko, Michałkowa, Michałkowice.

Michałków - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałła - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michało - 1437 (KrW) od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałojć - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałojko - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałonka - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałoski - od nazw miejscowych Michałowice, Michałów (częste).

Michałoś - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałow - 1447 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałowicz - 1325 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałowski - 1392 od nazw miejscowych Michałowice, Michałów (częste).

Michałowy - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałowycz - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałów - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałunek - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałus - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałuszek - 148 1 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałuszka - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałuszko - 1442 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałuś - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michałyk - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michan - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michana - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michancio - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michanczyk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michaniak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michaniec - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michaniewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michaniewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michaniów - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michaniuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michankow - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michanol - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michanowicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michanowiec - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michanowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michań - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michańcio - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michańczak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michańczyk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michańków - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michański - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michar - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Micharczk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Micharczyk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Micharek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Micharewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Micharowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Micharski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michas - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michasiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michasik - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michasionek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michasiów - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michasiuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michaskowic - 1605 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michasow - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michasz - 1399 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michaszczak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michaszczuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michaszewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michaś - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michaśków - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michata - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michatczak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michatek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michaus - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michawczak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michawicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michcik - 1599 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michciński - 1682 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michczyński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michej - 1433 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michejda - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michejew - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michejów - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michel - 13 10 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michelas - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michelik - 1470-80 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michelis - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Micheliś - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michelius - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michelke - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michella - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michels - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michelski - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michelson - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michelus - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Micheł - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michen - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michenka - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michenko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Micheń - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Micheńko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Micheński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Micher - 1204 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj luib od niemieckiej nazwy osobowej Micher, ta od imienia Michael.

Michera - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Micherczyk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Micherda - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Micherdziński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Micherdzyński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Micherek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Micherewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Micherowicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Micherski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michew - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michicz - 1443 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michiej - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michiejew - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michiejewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michielewicz - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michielus - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michilewicz - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michilowic - 1393 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michina - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michinkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michl - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michl - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michla - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michla - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michlaczyk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michlado - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michlak - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michlec - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michlewicz - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michlewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michlewski - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michlewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michlic - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michlicki - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michlicz - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michlik - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michlina - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michlinek - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michliński - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michliszyn - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michlkiewicz - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michlok - (Śl) od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michlowicz - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michlowski - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michlów - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michlski - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michluk - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michła - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michłaek - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michłanowicz - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michłek - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michłowicz - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michłowski - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michna, m. - 1392 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michnacki - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michnal - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michnar - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michne - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michnej - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michnel - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michner - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michni - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michnia - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michniacki - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michniadowicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michniak - 1786 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michnic - 1494 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michnicki - 1636 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michnicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michniczek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michniczuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michniecki - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michniej - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michniel - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michnienko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michniewski - od nazwy miejscowej Michniów (kieleckie, gmina Suchedniów).

Michnik - 14 15 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michnikiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michnikow - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michnikowicz - 1452 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michnikowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michnio - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michniok - (Śl) w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michnionek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michniowski - od nazwy miejscowej Michniów (kieleckie, gmina Suchedniów).

Michniuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michniukiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michno - 1387 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michnol - (Śl) w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michnolski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michnow - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michnowicz - 144 1 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michnowiec - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michnowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michnowski - 1630 od nazwy miejscowej Michniów (kieleckie, gmina Suchedniów).

Micho - 1386 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michociak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michocki - 1608 od nazwy miejscowej Michocin (wieś zagrodowa, krakowskie).

Michol - 1459 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michola - 14 13 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Micholak - 1403 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Micholcz - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Micholczewski - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Micholczuk - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Micholczyk - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Micholec - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Micholecki - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Micholewicz - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Micholik - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Micholok - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Micholowicz - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Micholski - 1476 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Micholt - 1402 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michoł - 1459 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michoła - 14 13 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michołek - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michołko - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michołow - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michołowicz - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michołowski - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michołów - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michołuszek - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michołuszko - 148 1 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michołyk - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michon - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michonka - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michonowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michoń - 1399 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michończyk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michońko - 1494 (KrW) w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michoński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michor - 1604 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michorczyk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michorecki - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michorek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michorowicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michorowski - 1526 od nazwy miejscowej Michorowo (elbląskie, gmina Sztum).

Michorski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michorzewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michorzowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michos - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michosiak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michoś - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michota - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michotek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michotka - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michotowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michow - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michowiak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michowicki - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michowicz - 1474 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michowiecki - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michowik - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michowski - 1446 od nazw miejscowych Michowice, Michów (kilka wsi).

Michół - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michółka - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michón - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michór - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michórski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michów - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michówka - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michra - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michrowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michsza - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michta - 158 1 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michtak - 1684 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michtalewicz - XVI w. w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michtas - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michtyl - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michul - 1478 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michulak - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michulec - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michulic - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michulik - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michulski - 1794 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michuł - 1459 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michuła - 1743 od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michułka - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michułko - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michułowicz - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Michun - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michuniewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michunowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michuń - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michur - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michura - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michurski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michusik - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michuta - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michutka - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michwa - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michwiak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Michwo - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Michał, też od imion na Mi-, typu Milosław, Mirosław, Mikołaj.

Micia - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciach - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciaczyk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciałkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciałkowicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciałowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micianiec - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciarz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciaszek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciejczak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciejewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciejko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micielewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micielica - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micieliński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micielnica - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micielnik - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micielowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micielski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micien - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micieński - 16 18 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micieszek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micik - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micikiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micikowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micin - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micinda - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciniak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciniowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micinkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micinowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciński - 1660 od nazwy miejscowej Micin (płockie, gmina Krzyżanów).

Micio - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce odXII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciochowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciołek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciołkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micior - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciorek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micióła - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciór - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micis - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciszewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciucewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciucha - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciuda - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciukiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciul - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciula - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciulewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciulewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciuł - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciuła - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micium - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciun - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciuń - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciuński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciur - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciura - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciurz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciuta - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciuto - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciwiak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miciwski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mick - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mickalak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mickalski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mickan - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mickaniec - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mickaniewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mickanis - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mickarek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micke - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mickel - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micker - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mickerski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mickewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micki - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mickie - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mickielewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mickiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mickiewicz-Rękawek - złożenia brak; Mickiewicz w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203); Rękawek od ręka; rękaw.

Mickis - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mickonis - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mickorek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mickos - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mickoś - – w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mickowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micków - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micksch - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mickun - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mickunas - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mickuń - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mickura - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mickurz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mickus - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mickuś - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micnar - 1497 od niemieckich nazw osobowych Metzner, Matzner ‘rzeźnik’, te od średniowysokoniemieckiego metzjen ‘dokonywać uboju’.

Micner - od niemieckich nazw osobowych Metzner, Matzner ‘rzeźnik’, te od średniowysokoniemieckiego metzjen ‘dokonywać uboju’.

Micnik - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Micołek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micon - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micoń - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micor - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micorek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micoś - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micot - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micota - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micór - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micuda - 1626 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micuga - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micukiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micuł - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micuła - 1789 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micun - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micuniewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micuń - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micuński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micur - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micurz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micut - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micuta - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micy - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micyk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micył - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micyszyn - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micyusz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micz - 1389 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micza - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczaja - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczajka - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczal - 1628 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczalczyk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczalec - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczalewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczalski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczał - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczałek - 1486 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczałkowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczałowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczan - 1434 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczanowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczarek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczarski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczczuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczda - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczejko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczek - 1373 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczel - 1392 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczga - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczka, m. - 1470-80 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczke - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczko - 1332 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczkowiak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczkowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczkuła - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micznicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Micznik - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Micznikowski - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Miczno - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczołek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczorek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczorowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczos - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczuga - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczulas - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczulis - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczulski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczun - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczuń - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczur - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczura - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczurski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczyk - 1372 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczyński - 16 10 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miczyporuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Mić - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mićka - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mićkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mićko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mićkow - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mićkowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mićków - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mićkuś - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mida - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midak - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midalski - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midałek - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midar - w grupie nazwisk pochodzących od dawnego midera ‘ruina, upadek’.

Midek - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midel - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Middel, ta od średnioniemieckiego Middle ‘środek, pośrednictwo; układ’.

Mider - w grupie nazwisk pochodzących od dawnego midera ‘ruina, upadek’.

Midera - w grupie nazwisk pochodzących od dawnego midera ‘ruina, upadek’.

Miderski - w grupie nazwisk pochodzących od dawnego midera ‘ruina, upadek’.

Midgal - od migdał ‘owoc migdałowca, też gatunek byliny o jadalnych owocach, cibora’.

Midgalski - od migdał ‘owoc migdałowca, też gatunek byliny o jadalnych owocach, cibora’.

Midgał - od migdał ‘owoc migdałowca, też gatunek byliny o jadalnych owocach, cibora’.

Mido - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midon - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midoniek - 1577 w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midoń - 1588 w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midończyk - 16 14 w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midoński - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midor - w grupie nazwisk pochodzących od dawnego midera ‘ruina, upadek’.

Midos - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midowicz - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midowski - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midra - w grupie nazwisk pochodzących od dawnego midera ‘ruina, upadek’.

Midrasiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od dawnego midera ‘ruina, upadek’.

Midriuk - w grupie nazwisk pochodzących od dawnego midera ‘ruina, upadek’.

Midro - w grupie nazwisk pochodzących od dawnego midera ‘ruina, upadek’.

Midrzak - w grupie nazwisk pochodzących od dawnego midera ‘ruina, upadek’.

Miduch - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Miduchowski - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Miduńczyk - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midur - w grupie nazwisk pochodzących od dawnego midera ‘ruina, upadek’.

Midura - w grupie nazwisk pochodzących od dawnego midera ‘ruina, upadek’.

Miduszewski - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midyk - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midysiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midzalak - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midzalski - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midzek - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midzel - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midzel - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Middel, ta od średnioniemieckiego Middle ‘środek, pośrednictwo; układ’.

Midzelewski - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Middel, ta od średnioniemieckiego Middle ‘środek, pośrednictwo; układ’.

Midzelski - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Middel, ta od średnioniemieckiego Middle ‘środek, pośrednictwo; układ’.

Midzia - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midziak - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midzialski - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midziałek - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midziar - w grupie nazwisk pochodzących od dawnego midera ‘ruina, upadek’.

Midziarek - w grupie nazwisk pochodzących od dawnego midera ‘ruina, upadek’.

Midzierski - w grupie nazwisk pochodzących od dawnego midera ‘ruina, upadek’.

Midzik - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midzio - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midziocha - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Midziołek - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Midde, ta od średnioniemieckiego middle ‘ pośrednik, pojednawca’; czasem też od miód.

Miecach - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miecał - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miecała - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miecanowski - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miecarek - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miecarek - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miecarz - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miecek - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miecewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miech - 1473 w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miechaczek - w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miechaj - w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miechajłów - w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miechciał - od nie chcieć.

Miechkot - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miechkota - (Śl) od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miechna - w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miechniak - w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miechnicki - w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miechnicz - w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miechniewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miechnik - 143 1 w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miechnikiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miechno - 1443 w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miechoń - w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miechorczyk - w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miechorek - w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miechorski - w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miechota - w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miechotek - w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miechow - 1372 od nazwy miasta Miechów (kaliskie).

Miechowiak - od nazwy miasta Miechów (kaliskie).

Miechowian - od nazwy miasta Miechów (kaliskie).

Miechowicki - 1733 od nazwy miejscowej Miechowice (kilka wsi).

Miechowicz - 16 13 w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miechowiecki - od nazwy miejscowej Miechowice (kilka wsi).

Miechowita - 1500 od nazwy miasta Miechów (kaliskie).

Miechowski - 1396 od nazwy miasta Miechów (kaliskie).

Miechór - w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miechówka - od nazwy miasta Miechów (kaliskie).

Miechur - w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miechura - 1737 w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miechurski - w grupie nazwisk pochodzących od miech ‘worek, sakwa’, też od imion na Mie-, typu Miecisław, dziś Mieczysław.

Miechwiedż - (Pom) od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miechwiejczyk - od nie chwiać, dawniej też chwiejać.

Mieciak - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieciakiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieciarz - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miecicki - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieciecki - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miecieczko - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieciek - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieciel - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miecielec - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miecielewski - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miecielica - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miecielski - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miecieniec - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miecierz - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieciesz - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miecik - 1469 w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miecikowski - 170 1 w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieciński - 1552 od nazwy miejscowej Mieczyn (kieleckie, gmina Krasocin).

Miecirz - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miecisz - 1405 w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieciuła - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieciułka - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieciuń - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieciuś - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieciuta - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miecki - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miecko - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieckowski - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieckula - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miecz - 140 1 w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczaj - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczajko - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczak - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczakowski - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczal - 1680 w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczałowski - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczan - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczaniec - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczarek - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczarski - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczarz - 14 14 w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław; od staropolskiego mleczarz ‘wyrabiający miecze’.

Mieczay - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczejko - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczek - 1395 w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczewski - 1387 od nazwy miejscowej Mieczewo (poznańskie, gmina Mosina).

Mieczko - 1386 w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczkoński - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczkowic - 1352 w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczkowski - 1490 od nazw miejscowych Mieczków, Mieczki (kilka wsi).

Mieczlik - 1755 w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczławski - od imienia złożonego Mieczysław, dawniej Miecisław, notowanego od X wieku.

Miecznicki - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczniczek - 1620 w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Miecznik - 1327 w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław; od miecznik ‘rzemieślnik wyrabiający miecze; dawny urzędnik dworski, także ziemski’.

Miecznikiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Miecznikowski - 1622 w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczorek - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczorkowski - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczowski - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczuł - 1520 w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczur - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczwa - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczwiak - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczychowski - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczyk - 1492 w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczykowski - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieczykowski - 1584 od nazwy miejscowej Mieczyki, później Mieczki (Maz).

Mieczyński - 1470 od nazwy miejscowej Mieczyn (kieleckie, gmina Krasocin).

Mieczysław - od imienia złożonego Mieczysław, dawniej Miecisław, notowanego od X wieku.

Mieczysławski - od imienia złożonego Mieczysław, dawniej Miecisław, notowanego od X wieku.

Mieć - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Miećko - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Miećkowski - w grupie nazwisk pochodzących od miecz ‘broń sieczna’, też od Miecisław, dziś Mieczysław.

Miedas - od miód.

Miedbała - od niedbały ‘niestaranny’, nie dbać.

Miedek - od miód.

Miedlar - w grupie nazwisk pochodzących od międlić ‘czesać len; mówić niewyraźnie’.

Miedlarz - w grupie nazwisk pochodzących od międlić ‘czesać len; mówić niewyraźnie’.

Miedlich - w grupie nazwisk pochodzących od międlić ‘czesać len; mówić niewyraźnie’.

Miedlicki - w grupie nazwisk pochodzących od międlić ‘czesać len; mówić niewyraźnie’.

Miedła - w grupie nazwisk pochodzących od międlić ‘czesać len; mówić niewyraźnie’.

Miedło - w grupie nazwisk pochodzących od międlić ‘czesać len; mówić niewyraźnie’.

Miedniak - od miód.

Miednik - od miód.

Miedników - od miód.

Miedniok - od miód.

Miedonicki - od miód.

Miedoniecki - od miód.

Miedoński - od miód.

Miedowski - od miód.

Mieduniecki - od miód.

Mieduszewski - od miód.

Miedwiecki - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedwiecki - od nazw miejscowych typu Niedźwiada, Niedźwiedź (kilka wsi).

Miedwied - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedwiedczuk - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedwiediew - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedwiednik - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedwiedziew - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedwiedź - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedwieżenko - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedza - 1447 w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedzak - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staro– w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.polskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedzeń - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedzga - 1399 w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’; od miazga.

Miedzia - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedziak - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedział - od nie działać ‘ nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Miedziałek - od nie działać ‘ nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Miedziałek - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedziałko - od nie działać ‘ nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Miedziałkowski - od nazwy miejscowej Niedziałki (ciechanowskie, gmina Kuczbork-Osada).

Miedziało - od nie działać ‘ nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Miedziałowski - od nie działać ‘ nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Miedzian - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedziana - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedzianczyc - 14 18 w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedzianek - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedzianik - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedzianka - 1423– w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedzianko - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedziankowski - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedzianow - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedzianowicz - 1774 w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedzianowski - 167 1 od nazwy miejscowej Miedzianów (kaliskie, gmina Nowe Skalmierzyce).

Miedzianowski - 1777 w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedziany - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedziański - 167 1 od nazwy miejscowej typu Miedziana Góra.

Miedziarczak - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedziarczyk - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedziarek - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedziarski - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedziaszczyk - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedzica - 1243 w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedzichowski - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedziechowski - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedziejewski - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedziejko - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedziejowski - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedziel - 1743 w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedziela - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedziela - od nie działać ‘ nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Miedzielak - od nie działać ‘ nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Miedzielec - od nie działać ‘ nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Miedzielski - od nie działać ‘ nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Miedzierski - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedzigórski - od nazwy miasta Międzygórze, dawniej Miedzygórze (kilka wsi).

Miedzik - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedzin - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedzinkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedziński - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedziocha - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedziok - (Śl) w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedziołek - od nie działać ‘ nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Miedziołko - od nie działać ‘ nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Miedziółka - od nie działać ‘ nie robić, nie czynić’ lub od nie dzielić.

Miedziszczyk - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedziszewski - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedziuch - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedziucho - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedziun - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedziuto - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedzowski - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedzwiecki - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedzwiedz - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedzwiedziew - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedzwiedzik - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedzwiedziuk - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedzwiedzki - od nazw miejscowych typu Niedźwiada, Niedźwiedź (kilka wsi).

Miedzwiedzki - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedzwiedź - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedzybłocki - od nazwy miejscowej Międzybłocie (kilka wsi).

Miedzybłodzki - od nazwy miejscowej Międzybłocie (kilka wsi).

Miedzyborski - 1397 od nazwy miejscowej Mędzybórz, dawniej Międzyborze (poznańskie, gmina Książ Wielkopolski).

Miedzybrocki - od nazwy miejscowej Międzybrodzie (kilka miejscowości).

Miedzybrodzki - od nazwy miejscowej Międzybrodzie (kilka miejscowości).

Miedzychowski - od nazwy miasta Międzychód, dawniej Miedzychód (gorzowskie).

Miedzygorski - 1447 od nazwy miasta Międzygórze, dawniej Miedzygórze (kilka wsi).

Miedzynoga - 1279 w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miedzyrzecki - 1390 od nazwy miasta Międzyrzecz, dawniej Miedzyrzecz (gorzowskie).

Miedzyrzeski - 1399 od nazwy miasta Międzyrzecz, dawniej Miedzyrzecz (gorzowskie).

Miedźwiadek - 1494 od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedźwiecki - od nazw miejscowych typu Niedźwiada, Niedźwiedź (kilka wsi).

Miedźwiecki - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedźwiedziew - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedźwiedziew - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedźwiedzik - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedźwiedzik - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedźwiedzin - 1372 od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedźwiedzina, m. - 1454 od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedźwiedziowic - 1446 od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedźwiedziuk - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedźwiedzki - od nazw miejscowych typu Niedźwiada, Niedźwiedź (kilka wsi).

Miedźwiedzki - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedźwiedź - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miedżwiedzik - od niedźwiedź, ze staropolskiego miedźwiedź.

Miegoć - od imion złożonych typu Niegosław lub od staropolskiego niega ‘rozkosz’.

Miegon - od imion złożonych typu Niegosław lub od staropolskiego niega ‘rozkosz’.

Miegoń - od imion złożonych typu Niegosław lub od staropolskiego niega ‘rozkosz’.

Mieguć - od imion złożonych typu Niegosław lub od staropolskiego niega ‘rozkosz’.

Miegulewicz - od imion złożonych typu Niegosław lub od staropolskiego niega ‘rozkosz’.

Mieier - od niemieckiej nazwy osobowej Maier, ta od Meier ‘dzierżawca’.

Miejak - od mijać ‘przechodzić obok, przemijać’.

Miejas - od mijać ‘przechodzić obok, przemijać’.

Miejasz - od mijać ‘przechodzić obok, przemijać’.

Miejski - od przymiotnika miejski, dawniej mieski.

Miejszczak - od przymiotnika miejski, dawniej mieski.

Miek - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miekalak - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miekalczyk - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miekalik - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miekalski - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miekaniec - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miekczyński - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miekin - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miekina - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miekisiak - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miekisz - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miekiszak - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miekoś - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miekota - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miekowski - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mieksz - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miekuła - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miekurzak - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miekus - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miekusz - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miel - 1445 w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Miela - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielach - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielak - 1405 w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielan - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielanczuk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielanczyk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielaniak - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielaniec - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielanik - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielaniuk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielanko - 1496 (KrW) w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielanowicz - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielańczak - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielańczuk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielańczyk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielański - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielarczyk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielarek - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielarski - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielarz - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielarzewicz - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielarzowicz - 1446 w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielas - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielaszek - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielaszewski - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielaszko - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielawczyk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielcak - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielcan - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielcar - 1388 od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’.

Mielcarak - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’.

Mielcarczyk - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’.

Mielcarek - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’.

Mielcarkiewicz - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’.

Mielcarski - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’.

Mielcarz - 1494 od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’.

Mielcarzewicz - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’.

Mielcarzewski - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’.

Mielcarzyk - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’.

Mielcasz - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’.

Mielcek - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielcer - 1347 od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Mielcerek - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Mielcerzewicz - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Mielcon - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielcorek - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Mielcorz - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Mielcuch - od staropolskiego mielcuch ‘browar, słodownia’.

Mielcuszek - od staropolskiego mielcuch ‘browar, słodownia’.

Mielcuszka - od staropolskiego mielcuch ‘browar, słodownia’.

Mielcuszna - od staropolskiego mielcuch ‘browar, słodownia’.

Mielcuszny - od staropolskiego mielcuch ‘browar, słodownia’.

Mielcuszyn - od staropolskiego mielcuch ‘browar, słodownia’.

Mielcyr - 1424 od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Mielczak - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielczakowski - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielczanowski - od nazwy miejscowej Milczany (tarnobrzeskie, gmina Samborzec).

Mielczarczek - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’.

Mielczarczyk - 1570 od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Mielczarek - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Mielczarkiewicz - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Mielczarkowicz - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Mielczarkowski - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Mielczarowski - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Mielczarski - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Mielczarz - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’.

Mielczarzewicz - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’.

Mielczarzewski - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’.

Mielczarzyk - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’.

Mielczek - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielczerek - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Mielczewczyk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielczewski - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielczowski - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielczuch - od staropolskiego mielcuch ‘browar, słodownia’.

Mielczuch - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielczuk - od staropolskiego mielcuch ‘browar, słodownia’.

Mielczuk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielczusny - od staropolskiego mielcuch ‘browar, słodownia’.

Mielczuszek - od staropolskiego mielcuch ‘browar, słodownia’.

Mielczuszny - od staropolskiego mielcuch ‘browar, słodownia’.

Mielczyk - 1692 w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielczyński - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielczyrczyk - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Mielczyrek - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Mielec - 1625 w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielech - 1457 (KrW) w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielechiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielechowicz - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielechowiec - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielechowski - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielecki - 1459 od nazwy miasta Mielec (rzeszowskie).

Mielek - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielemączka - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielemąka - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielen - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielenczuk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielenek - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieleniak - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieleniczek - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieleniczuk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieleniec - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieleniewicz - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieleniewski - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielenka - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielenkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielenko - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieleń - 1454 w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieleńczuk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieleńczyk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieleński - 140 1 od nazwy miejscowej Mielino, dziś Mylin (poznańskie, gmina Chrzypsko Wielkie).

Mieler - od niemieckich nazw osobowych Miller, Müller, te od Müller ‘młynarz’.

Mielerowicz - od niemieckich nazw osobowych Miller, Müller, te od Müller ‘młynarz’.

Mielert - od niemieckich nazw osobowych Miller, Müller, te od Müller ‘młynarz’.

Mielesiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielesta - 1420 w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielesz - 14 14 (KrW) w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielesza - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieleszczenko - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieleszczuk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieleszczyk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieleszczyna - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieleszka - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieleszkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieleszko - 1440 (KrW) w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieleszuk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieleszyński - od nazwy miejscowej Mieleszyn, dawniej Mieleszyno (poznańskie, gmina Mieleszyn).

Mielewczyk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielewicz - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielewski - 1595 od nazwy miejscowej Mielewo (KrW).

Mielewszczyk - od nazwy miejscowej Mielewo (KrW).

Mieleżyński - od nazwy miejscowej Mielżyn (konińskie, gmina Witkowo).

Mielęcki - 1578 od nazwy miejscowej Mielęcin (kaliskie, gmina Bralin).

Mielęt - 1467 w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielibruda - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielibrudzki - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielic - 1492 w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielich - 1473 w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielichiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielicz - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieliczek - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieliczenko - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieliczko - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielik - 1477 w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielimaka - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielimączka - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielimąka - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielimonka - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielin - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielincki - 1592 od nazw miejscowych Mielnica, Mielnik, Mielniki (kilka wsi).

Mielinik - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieliński - 1393 od nazwy miejscowej Mielino, dziś Mylin (poznańskie, gmina Chrzypsko Wielkie).

Mieliszek - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieliszewicz - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieliszkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieliszko - 1477 (KrW) w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieliwek - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielka - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielke - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielkie - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielko - 1469 (KrW) w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielkus - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieller - od niemieckich nazw osobowych Miller, Müller, te od Müller ‘młynarz’.

Mielmąka - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielmonka - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielniak - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielniczak - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielniczek - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielniczenko - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielniczny - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielniczuk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielniczyk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielniczyn - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielnik - 1369 w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos; od staropolskiego mielnik ‘młynarz’.

Mielnikiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielnik-Kośmiderski - złożenia brak; Mielnik 1369 w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos; od staropolskiego mielnik ‘młynarz’; Kośmiderski od gwarowego kośmider ‘czlowiek roztargniony’, to od niemieckiego Koschmieder.

Mielnikow - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielnikowicz - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielnikowski - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielników - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielniszuk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielniszyn - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielniuk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielnyczok - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielnyk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielobroda - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieloch - 1482 w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielon - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielonek - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielony - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielosik - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieloski - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielosz - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieloszczyk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieloszek - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieloszyk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieloszyński - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielowski - od nazwy miejscowej Mielewo (KrW).

Mielsztyński - 1424 od nazwy miejscowej Melsztyn (tarnowskie, gmina Zakliczyn).

Mieluch - 1788 w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieluk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielunik - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielus - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielusek - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielusz - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieluszek - 1774 w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieluszno - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieluś - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielziuk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mielżeński - 1396 od nazwy miejscowej Mielżyn (konińskie, gmina Witkowo).

Mielżyński - 1388 od nazwy miejscowej Mielżyn (konińskie, gmina Witkowo).

Miełk - od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Miełka - od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Miełkacz - 1477 od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Miełkas - od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Miełko - od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Miełkowski - 1588 od nazw miejscowych Miłków, Miłkowice (kilka wsi).

Miełoch - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Miełocki - 167 1 od nazwy miejscowej Miłotki (ciechanowskie, gmina Szreńsk).

Miełucha - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Miełusz - 164 1 w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Miemczok - (Śl) od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Miemczuk - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Miemczycki - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Miemczyk - 1559 od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Miemczyński - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Miemiec - 1762 od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Miemietz - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Mienciel - od mięta.

Mienciuk - od mięta.

Mienckiewicz - od mięta.

Mienda - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Miendak - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Miendlar - w grupie nazwisk pochodzących od międlić ‘czesać len; mówić niewyraźnie’.

Miendlarz - w grupie nazwisk pochodzących od międlić ‘czesać len; mówić niewyraźnie’.

Miendlarzewski - w grupie nazwisk pochodzących od międlić ‘czesać len; mówić niewyraźnie’.

Miendler - w grupie nazwisk pochodzących od międlić ‘czesać len; mówić niewyraźnie’.

Miendła - w grupie nazwisk pochodzących od międlić ‘czesać len; mówić niewyraźnie’.

Mieniak - 1496-97 w grupie nazwisk pochodzących od mienić ‘zmieniać’,na Kresach Wschodnich też Mień od Melentij, z greckiego Meletios lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mienicki - w grupie nazwisk pochodzących od mienić ‘zmieniać’,na Kresach Wschodnich też Mień od Melentij, z greckiego Meletios lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieniczuk - w grupie nazwisk pochodzących od mienić ‘zmieniać’,na Kresach Wschodnich też Mień od Melentij, z greckiego Meletios lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieniek - w grupie nazwisk pochodzących od mienić ‘zmieniać’,na Kresach Wschodnich też Mień od Melentij, z greckiego Meletios lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieniewicz - w grupie nazwisk pochodzących od mienić ‘zmieniać’,na Kresach Wschodnich też Mień od Melentij, z greckiego Meletios lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieniewski - w grupie nazwisk pochodzących od mienić ‘zmieniać’,na Kresach Wschodnich też Mień od Melentij, z greckiego Meletios lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mienik - w grupie nazwisk pochodzących od mienić ‘zmieniać’,na Kresach Wschodnich też Mień od Melentij, z greckiego Meletios lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieniok - (Śl) w grupie nazwisk pochodzących od mienić ‘zmieniać’,na Kresach Wschodnich też Mień od Melentij, z greckiego Meletios lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieniuk - w grupie nazwisk pochodzących od mienić ‘zmieniać’,na Kresach Wschodnich też Mień od Melentij, z greckiego Meletios lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mienius - (Śl) w grupie nazwisk pochodzących od mienić ‘zmieniać’,na Kresach Wschodnich też Mień od Melentij, z greckiego Meletios lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mienki - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mienkiewicz - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mienkina - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mienkinia - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mienkisiak - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mienkisz - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mienko - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mienkos - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mienkota - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mienkotta - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mienkowski - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mienkus - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mienkusiak - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miensak - od mięso.

Miensok - (Śl) od mięso.

Miensopust - od mięso; mięsopust ‘ostatki, zapusty; uczta’.

Mienta - od mięta.

Mientek - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mientek - od mięta.

Mientke - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mientke - od mięta.

Mientki - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mientki - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mientki - od mięta.

Mientkiewicz - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mientkiewicz - od mięta.

Mientkowski - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mientkowski - od mięta.

Mienturka - od mięta.

Mienturko - od mięta.

Mientus - od mięta.

Mientusiewicz - od mięta.

Mientusz - od mięta.

Mientuś - od mięta.

Mientys - od mięta.

Mień - 1428-69 (KrW) w grupie nazwisk pochodzących od mienić ‘zmieniać’,na Kresach Wschodnich też Mień od Melentij, z greckiego Meletios lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieńciuk - od mięta.

Mieńcuk - od mięta.

Mieńczuk - od mięta.

Mieńczyk - od mięta.

Mieńczykow - od mięta.

Mieńczyków - od mięta.

Mieńkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od mienić ‘zmieniać’,na Kresach Wschodnich też Mień od Melentij, z greckiego Meletios lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieńko - 1439 w grupie nazwisk pochodzących od mienić ‘zmieniać’,na Kresach Wschodnich też Mień od Melentij, z greckiego Meletios lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Mieńkowski - 1386 od nazwy miejscowej Mienkowo, dziś Minikowo (bydgoskie, gmina Nakło nad Notecią).

Mieński - 1648 od nazwy miasta Mińsk Mazowiecki (siedleckie), od nazwy miejscowej Mień (białostockie, gmina Brańsk).

Mier - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miera - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierada - od nie radzić, od staropolskiego nierad ‘nieżyczliwy’ lub od imienia złożonego Nierad.

Mieradka - od nie radzić, od staropolskiego nierad ‘nieżyczliwy’ lub od imienia złożonego Nierad.

Mieradko - od nie radzić, od staropolskiego nierad ‘nieżyczliwy’ lub od imienia złożonego Nierad.

Mieradziński - od nie radzić, od staropolskiego nierad ‘nieżyczliwy’ lub od imienia złożonego Nierad.

Mierak - 1788 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mieran - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mieraszko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierawa - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierczak - od miara, mierzyć.

Mierczak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierczuk - od miara, mierzyć.

Mierczyk - od miara, mierzyć.

Mierczyński - od miara, mierzyć.

Mierdzioła - 1655 od gwarowego mirgać ‘merdać, migać’.

Mierdziota - 1655 od gwarowego mirgać ‘merdać, migać’.

Mierecki - od nazwy miejscowej Mircze (zamojskie, gmina Mircze).

Miereczko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierek - 1585 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miereń - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierk - od miara, mierzyć.

Mierka - 1436 od miara, mierzyć.

Mierkała - od miara, mierzyć.

Mierkiewicz - od miara, mierzyć.

Mierko - od miara, mierzyć.

Mierkowicz - 1423 od miara, mierzyć.

Mierkowski - 16 16 od miara, mierzyć.

Mierkuła - od miara, mierzyć.

Mierkułow - od miara, mierzyć.

Mierkułów - od miara, mierzyć.

Mierkus - od miara, mierzyć.

Mierlak - od podstawy mierl-, por. gwarowe merla, myrla ‘komar’, myrlica, mierławy ‘mdły’, mierlak , ‘źrebak’.

Mierlica - 1524 od podstawy mierl-, por. gwarowe merla, myrla ‘komar’, myrlica, mierławy ‘mdły’, mierlak , ‘źrebak’.

Mierlut - od podstawy mierl-, por. gwarowe merla, myrla ‘komar’, myrlica, mierławy ‘mdły’, mierlak , ‘źrebak’.

Mierna - od miara, mierzyć.

Miernecki - od miara, mierzyć.

Miernia - od miara, mierzyć.

Mierniak - od miara, mierzyć.

Miernicki - 1788 od miara, mierzyć.

Mierniczak - 1697 od miara, mierzyć.

Mierniczek - od miara, mierzyć.

Mierniewicz - od miara, mierzyć.

Mierniewski - od miara, mierzyć.

Miernik - od miara, mierzyć.

Miernikiewicz - od miara, mierzyć.

Miernikowski - od miara, mierzyć.

Miernik-Zdanowicz - złożenia brak; Miernik od miara, mierzyć; Zdanowicz 1460 od imion złożonych typu Zdamir lub od zdan to od ‘zdać’.

Miernow - od miara, mierzyć.

Miernowski - od miara, mierzyć.

Mierny - od miara, mierzyć.

Miero - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierocha - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierociuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierodka - od nie rodzić, od staropolskiego nierod ‘rodzaj drobnej rybki’, nieroda ‘roślina’.

Mierodziński - od nie rodzić, od staropolskiego nierod ‘rodzaj drobnej rybki’, nieroda ‘roślina’.

Mieron - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mieronek - 16 15 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mieroniuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mieronowicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mieroń - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierończuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mieroński - 1699 od nazwy miejscowej Mieronice, dawniej Mironice (kieleckie, gmina Wodzisław).

Mieros - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierosławski - od nazwy miejscowej Mirosławice (płockie, gmina Bedlno), Mirosław (kilka wsi).

Mieroszak - 1442 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mieroszczak - 1772 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mieroszczak - 1772 od nazw miejscowych Mierowice, Mierów (kilka wsi).

Mieroszewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierosznik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierota - 1603 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierowski - od nazw miejscowych Mierowice, Mierów (kilka wsi).

Mierswa - od mierzwa ‘pognieciona słoma; odchody zwierzęce’.

Miersz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierta - od mirt ‘gatunek krzewu’.

Miertkowski - od mirt ‘gatunek krzewu’.

Miertuszka - od mirt ‘gatunek krzewu’.

Mierucki - 1697 od nazwy miejscowej Mierucin (bydgoskie, gmina Mierucin (bydgoskie, gmina Dąbrowa, Sośno).

Mierula - 14 15 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mieruński - od nazwy miejscowej Mieronice, dawniej Mironice (kieleckie, gmina Wodzisław).

Mierwa - 1788 od mierzwa ‘pognieciona słoma; odchody zwierzęce’.

Mierwiak - od mierzwa ‘pognieciona słoma; odchody zwierzęce’.

Mierwiński - od mierzwa ‘pognieciona słoma; odchody zwierzęce’.

Mierys - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierza - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierzak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierzalski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierzał - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierzałek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierzan - 1344 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierzanek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierzaniec - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierzawa - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierzchala - od mierzchać ‘ciemnić się’.

Mierzchalski - od mierzchać ‘ciemnić się’.

Mierzchała - od mierzchać ‘ciemnić się’.

Mierzchowiak - od mierzchać ‘ciemnić się’.

Mierzchowski - od mierzchać ‘ciemnić się’.

Mierzeja - od mierzeja ‘wąski pas lądu dzielący zatokę od morza’.

Mierzejak - od mierzeja ‘wąski pas lądu dzielący zatokę od morza’.

Mierzejek - od mierzeja ‘wąski pas lądu dzielący zatokę od morza’.

Mierzejewski - 1767 od nazwy miejscowej Mierzejewo (ostrołęckie, gmina Rzekuń).

Mierzejowski - od nazwy miejscowej Mierzejewo (ostrołęckie, gmina Rzekuń).

Mierziączka - 1473 od mierzić ‘brzydzić’, od staropolskiego mierziączka ‘obelga’.

Mierzionka - 1354 od mierzić ‘brzydzić’, od staropolskiego mierziączka ‘obelga’.

Mierznik - 1555 od miara, mierzyć.

Mierzuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierzwa - 1572 od mierzwa ‘pognieciona słoma; odchody zwierzęce’.

Mierzwak - od mierzwa ‘pognieciona słoma; odchody zwierzęce’.

Mierzwiak - od mierzwa ‘pognieciona słoma; odchody zwierzęce’.

Mierzwicki - od mierzwa ‘pognieciona słoma; odchody zwierzęce’.

Mierzwiczak - od mierzwa ‘pognieciona słoma; odchody zwierzęce’.

Mierzwieński - od nazwy miejscowej Mierzwin (białostockie, gmina Wyszki; kieleckie, gmina Imielno).

Mierzwiński - 1530 od nazwy miejscowej Mierzwin (białostockie, gmina Wyszki; kieleckie, gmina Imielno).

Mierzwitzka - od mierzwa ‘pognieciona słoma; odchody zwierzęce’.

Mierzwo - od mierzwa ‘pognieciona słoma; odchody zwierzęce’.

Mierzwowicz - od mierzwa ‘pognieciona słoma; odchody zwierzęce’.

Mierzycki - 1463 od nazwy miejscowej Mierzyce (sieradzkie, gmina Wierzchlas).

Mierzyczka, m. - 1459 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierzyk - 1459 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierzykowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mierzynek - 1 193 od miara, mierzyć.

Mierzyński - 1767 od miara, mierzyć.

Mierżoła - 1626 od gwarowego mirgać ‘merdać, migać’.

Mierżyński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miesak - od miesić ‘mieszać ugniatając’.

Miesała - od miesić ‘mieszać ugniatając’.

Miesiac - od miesiąc ’30 dni; księżyc’.

Miesiaczek - od miesiąc ’30 dni; księżyc’.

Miesiaczyk - od miesiąc ’30 dni; księżyc’.

Miesiaczyński - od miesić ‘mieszać ugniatając’.

Miesiak - od miesić ‘mieszać ugniatając’.

Miesiar - 1786 od mięso.

Miesiarczyk - od mięso.

Miesiąc - od miesiąc ’30 dni; księżyc’.

Miesiączek - od miesiąc ’30 dni; księżyc’.

Miesiejczuk - od miesić ‘mieszać ugniatając’.

Miesiejuk - od miesić ‘mieszać ugniatając’.

Miesienko - od miesić ‘mieszać ugniatając’.

Miesieńko - od miesić ‘mieszać ugniatając’.

Miesiewicz - od miesić ‘mieszać ugniatając’.

Miesik - od miesić ‘mieszać ugniatając’.

Miesikowski - od miesić ‘mieszać ugniatając’.

Mieski - od przymiotnika miejski, dawniej mieski.

Mieso - od mięso.

Miesojada - od mięso.

Miesojed - od mięso.

Miesok - od mięso.

Miesok - (Śl) od miesić ‘mieszać ugniatając’.

Miesowski - od mięso.

Miestek - 1324 w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego město ‘miejsce’, też od imion złożonych typu Mścisław.

Miestkowic - 1334 w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego město ‘miejsce’, też od imion złożonych typu Mścisław.

Miestow - 1494 w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego město ‘miejsce’, też od imion złożonych typu Mścisław.

Miestowski - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego město ‘miejsce’, też od imion złożonych typu Mścisław.

Miestycz - 1432 (KrW) w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego město ‘miejsce’, też od imion złożonych typu Mścisław.

Miesz - 14 15 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszacz - 1609 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszadło - 1664 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszak - 1466 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszaka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszakowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszalski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszał - 1664 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszała - 1498 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszałek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszałko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszałkowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszało - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszałowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszanek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszaniec - 16 18 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław; od mieszaniec ‘człowiek pochodzący od rodziców róznych narodowości; szlachcic tylko po matce’.

Mieszanowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszańczyk - 1708 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszawski - od nazwy miejscowej Nieszawa, dawniej Nieszowa (lubelskie, gmina Józefów).

Mieszchalski - od mierzchać ‘ciemnić się’.

Mieszchała - od mierzchać ‘ciemnić się’.

Mieszczak - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego město ‘miejsce’, też od imion złożonych typu Mścisław.

Mieszczakowski - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego město ‘miejsce’, też od imion złożonych typu Mścisław.

Mieszczan - od mieszczanin ‘mieszkaniec miasta’.

Mieszczanczuk - od mieszczanin ‘mieszkaniec miasta’.

Mieszczanczyk - od mieszczanin ‘mieszkaniec miasta’.

Mieszczanek - od mieszczanin ‘mieszkaniec miasta’.

Mieszczanik - od mieszczanin ‘mieszkaniec miasta’.

Mieszczanin - 1608 od mieszczanin ‘mieszkaniec miasta’.

Mieszczankin - od mieszczanin ‘mieszkaniec miasta’.

Mieszczankowski - od mieszczanin ‘mieszkaniec miasta’.

Mieszczanowicz - od mieszczanin ‘mieszkaniec miasta’.

Mieszczanowski - od mieszczanin ‘mieszkaniec miasta’.

Mieszczańczuk - od mieszczanin ‘mieszkaniec miasta’.

Mieszczańczyk - od mieszczanin ‘mieszkaniec miasta’.

Mieszczański - od mieszczanin ‘mieszkaniec miasta’ lub od przymiotnika mieszczański.

Mieszczek - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego město ‘miejsce’, też od imion złożonych typu Mścisław.

Mieszczenia - od mieszczanin ‘mieszkaniec miasta’.

Mieszczenko - od mieszczanin ‘mieszkaniec miasta’.

Mieszczęta - 12 18 w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego město ‘miejsce’, też od imion złożonych typu Mścisław.

Mieszczoch - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego město ‘miejsce’, też od imion złożonych typu Mścisław.

Mieszczok - (Śl) w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego město ‘miejsce’, też od imion złożonych typu Mścisław.

Mieszczowski - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego město ‘miejsce’, też od imion złożonych typu Mścisław.

Mieszczuch - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego město ‘miejsce’, też od imion złożonych typu Mścisław.

Mieszczuk - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego město ‘miejsce’, też od imion złożonych typu Mścisław.

Mieszczycha - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego město ‘miejsce’, też od imion złożonych typu Mścisław.

Mieszczyk - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego město ‘miejsce’, też od imion złożonych typu Mścisław.

Mieszczykowski - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego město ‘miejsce’, też od imion złożonych typu Mścisław.

Mieszczyński - od mieszczanin ‘mieszkaniec miasta’ lub od przymiotnika mieszczański.

Mieszczyszyn - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego město ‘miejsce’, też od imion złożonych typu Mścisław.

Mieszec - 1425 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszek - 1 136 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław lub od mieszek.

Mieszeń - 1466 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszkalski - od mieszkać.

Mieszkała - od mieszkać.

Mieszkało - od mieszkać.

Mieszkan - od mieszkać.

Mieszkiewicz - od mieszkać.

Mieszkow - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszkowicz - 1229 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszkowicz-Adamowicz - złożenia brak; Mieszkowicz 1229 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław; Adamowicz 1405 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Mieszkowski - 1397 od nazw miejscowych Mieszkow, Mieszki, Mieszkowo (kilka wsi).

Mieszków - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszkuc - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszkuć - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszkuć-Mieszkowski - złożenia brak; Mieszkuć w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław; Mieszkowski 1397 od nazw miejscowych Mieszkow, Mieszki, Mieszkowo (kilka wsi).

Mieszkuniec - od mieszkać.

Mieszkurski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszło - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszok - (Śl) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszoła - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszołowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Miesztal - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Miesztalski - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Miesztela - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Mieszuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieszyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.

Mieściński - od nazwy miejscowej Mieścin (gdańskie, gmina Tczew).

Mieścior - od nestor ‘najstarszy z rodu’, też od imienia Nestor, z greckiego Néstor.

Mieśniak - od mięso.

Mieśniakiewicz - od mięso.

Mieśniakowicz - od mięso.

Mieśnik - od mięso.

Mieśnikiewicz - od mięso.

Mieśnikowicz - od mięso.

Mietalak - 1777 w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mietalnikow - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mietalski - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mietała - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mietecki - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieteczko - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mietek - 163 1 w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mietelica - od miotła, mietlica ‘roślina z rodziny traw’.

Mietelica - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mietelski - 1564 w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mietełka - od miotła.

Mietełka - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mietełko - od miotła.

Mietełko - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieteń - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieteńko - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mietielica - 1759 od miotła, mietlica ‘roślina z rodziny traw’.

Mietieliczyn - od miotła, mietlica ‘roślina z rodziny traw’.

Mietiołka - od miotła.

Mietiółka - od miotła.

Mietiułka - od miotła.

Mietka - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mietke - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mietki - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mietkie - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mietkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mietkiewski - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mietkiński - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mietko - 1468 w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mietkowski - 1764 w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mietla - od miotła.

Mietla - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mietlak - od miotła.

Mietlak - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mietlarek - od miotła.

Mietleński - od miotła.

Mietlewicz - od miotła.

Mietlewski - od miotła.

Mietlicki - od miotła, mietlica ‘roślina z rodziny traw’.

Mietlowski - od miotła.

Mietluk - od miotła.

Mietła - 1420 od miotła.

Mietłakow - od miotła.

Mietłaków - od miotła.

Mietławski - od miotła.

Mietło - od miotła.

Mietłowski - od miotła.

Mietnik - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mietnikowski - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mietniowski - 1424 od nazwy miejscowej Mietniów (krakowskie, gmina Wieliczka).

Mietno - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mietur - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mieturko - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Mietus - od mięta.

Mietusiewicz - od mięta.

Miezga - od miazga ‘miękka część drzewa; karma dla psów’.

Miezgiel - od miazga ‘miękka część drzewa; karma dla psów’.

Miezgowski - od miazga ‘miękka część drzewa; karma dla psów’.

Miezguła - 1595 od mizgać, umizgać się ‘zalecać się’.

Miezian - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego měžiti ‘dźwigać, zmieszać’.

Miezianko - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego měžiti ‘dźwigać, zmieszać’.

Miezien - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego měžiti ‘dźwigać, zmieszać’.

Mieziencew - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego měžiti ‘dźwigać, zmieszać’.

Miezień - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego měžiti ‘dźwigać, zmieszać’.

Miezieńcew - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego měžiti ‘dźwigać, zmieszać’.

Mieziewski - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego měžiti ‘dźwigać, zmieszać’.

Miezin - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego měžiti ‘dźwigać, zmieszać’.

Mieziński - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego měžiti ‘dźwigać, zmieszać’.

Miezio - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego měžiti ‘dźwigać, zmieszać’.

Miezkowski - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego měžiti ‘dźwigać, zmieszać’.

Miezło - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego měžiti ‘dźwigać, zmieszać’.

Miezowski - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego měžiti ‘dźwigać, zmieszać’.

Mieżal - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego měžiti ‘dźwigać, zmieszać’.

Mieżalik - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego měžiti ‘dźwigać, zmieszać’.

Mieżał - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego měžiti ‘dźwigać, zmieszać’.

Mieżaniec - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego měžiti ‘dźwigać, zmieszać’.

Mieżdżęta - 140 1 od miazga ‘miękka część drzewa; karma dla psów’.

Mieżdżyk - od miazda, miazdra ‘błonka, naskórek’.

Mieżeń - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego měžiti ‘dźwigać, zmieszać’.

Mieżeń - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego měžiti ‘dźwigać, zmieszać’.

Mieżowiec - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego měžiti ‘dźwigać, zmieszać’.

Mieżuch - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego měžiti ‘dźwigać, zmieszać’.

Mieżuk - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego měžiti ‘dźwigać, zmieszać’.

Mieżuła - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego měžiti ‘dźwigać, zmieszać’.

Mieżyk - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego měžiti ‘dźwigać, zmieszać’.

Mieżykowski - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego měžiti ‘dźwigać, zmieszać’.

Mięciel - od mięta.

Mięcikiewicz - od mięta.

Mięcikowski - od mięta.

Mięcina - od mięta.

Mięckiewicz - od imienia Mięcsław, notowanego od XV wieku, to od Mięcisław.

Mięcko - od imienia Mięcsław, notowanego od XV wieku, to od Mięcisław.

Mięckowski - od imienia Mięcsław, notowanego od XV wieku, to od Mięcisław.

Mięcław - od imienia Mięcsław, notowanego od XV wieku, to od Mięcisław.

Mięcz - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mięczak - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mięczakowski - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mięczewski - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mięczkowski - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mięcznik - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mięczyński - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Międa - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Międak - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Międlak - w grupie nazwisk pochodzących od międlić ‘czesać len; mówić niewyraźnie’.

Międlar - w grupie nazwisk pochodzących od międlić ‘czesać len; mówić niewyraźnie’.

Międlarz - w grupie nazwisk pochodzących od międlić ‘czesać len; mówić niewyraźnie’.

Międler - w grupie nazwisk pochodzących od międlić ‘czesać len; mówić niewyraźnie’.

Międlicki - w grupie nazwisk pochodzących od międlić ‘czesać len; mówić niewyraźnie’.

Międła - w grupie nazwisk pochodzących od międlić ‘czesać len; mówić niewyraźnie’.

Międło - w grupie nazwisk pochodzących od międlić ‘czesać len; mówić niewyraźnie’.

Międowicz - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Międrak - od mądry.

Międrkiewicz - od mądry.

Międygrał - od madrygał ‘utwór poetycki lub muzyczny’.

Międza - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Międzak - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Międzel - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Międziak - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Międziar - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Międzidło - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Międzik - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Międziocha - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Międzkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Międzobrodzki - od nazwy miejscowej Międzybrodzie (kilka miejscowości).

Międzyblocki - od nazwy miejscowej Międzybłocie (kilka wsi).

Międzybłocki - od nazwy miejscowej Międzybłocie (kilka wsi).

Międzyborski - od nazwy miejscowej Mędzybórz, dawniej Międzyborze (poznańskie, gmina Książ Wielkopolski).

Międzybrocki - od nazwy miejscowej Międzybrodzie (kilka miejscowości).

Międzybrodzki - 1782 od nazwy miejscowej Międzybrodzie (kilka miejscowości).

Międzychocki - od nazwy miasta Międzychód, dawniej Miedzychód (gorzowskie).

Międzychowski - od nazwy miasta Międzychód, dawniej Miedzychód (gorzowskie).

Międzygórski - 1487 od nazwy miasta Międzygórze, dawniej Miedzygórze (kilka wsi).

Międzyrzecki - od nazwy miasta Międzyrzecz, dawniej Miedzyrzecz (gorzowskie).

Międzyżecki - od nazwy miasta Międzyrzecz, dawniej Miedzyrzecz (gorzowskie).

Mięgoc - od gwarowego miągać, mięgolić ‘pomiałkiwać’.

Mięgoć - od gwarowego miągać, mięgolić ‘pomiałkiwać’.

Mięgoń - od gwarowego miągać, mięgolić ‘pomiałkiwać’.

Mięgoś - od gwarowego miągać, mięgolić ‘pomiałkiwać’.

Mięka - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękała - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękczyło - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękczyński - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mięki - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękicki - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękicki - od nazwy miejscowej Miękisz (przemyskie, gmina Laszki).

Miękieński - 1785 od nazwy miejscowej Miękinia (krakowskie, gmina Krzeszowice).

Miękiewicz - 1705 od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękina - 1400 od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękinia - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękiński - 17 18 od nazwy miejscowej Miękinia (krakowskie, gmina Krzeszowice).

Miękisiak - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękisiewicz - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękiski - 149 1 od nazwy miejscowej Miękisz (przemyskie, gmina Laszki).

Miękisz - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękisza - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękiszak - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękiszek - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękiszewski - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękka - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękki - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękno - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękoś - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękota - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękowicz - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękowski - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękós - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mięksiak - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miększyło - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miększyński - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękus - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękusz - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękuszek - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękuszewski - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękuś - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miękwicz - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mięsa - od mięso.

Mięsak - od mięso.

Mięsarz - 1342 od mięso.

Mięsek - od mięso.

Mięsewicz - od mięso.

Mięsiak - od mięso.

Mięsiarczyk - od mięso.

Mięsik - od mięso.

Mięsikowski - od mięso.

Mięsiok - (Śl) od mięso.

Mięska, m. - od mięso.

Mięskiewicz - od mięso.

Mięsko - od mięso.

Mięso - 1376 od mięso.

Mięsojed - 1494 od mięso; mięsojad ‘mięsożerca’.

Mięsok - (Śl) od mięso.

Mięsopust - 1557 od mięso; mięsopust ‘ostatki, zapusty; uczta’.

Mięsowicz - od mięso.

Mięsowski - od mięso.

Mięszak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław; od staropolskiego, gwarowego mięszać.

Mięszała - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław; od staropolskiego, gwarowego mięszać.

Mięszało - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław; od staropolskiego, gwarowego mięszać.

Mięszanek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław; od staropolskiego, gwarowego mięszać.

Mięszania - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław; od staropolskiego, gwarowego mięszać.

Mięścier - od mięso.

Mięśniak - od mięso.

Mięśnik - od mięso.

Mięta - 1465 od mięta.

Miętak - od mięta.

Miętasiewicz - od mięta.

Miętek - od mięta.

Miętel - od mięta.

Miętelski - od mięta.

Miętka - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miętka - 1500 od mięta, miętka.

Miętke - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miętki - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miętkiewicz - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miętkiewicz - od mięta.

Miętkiewski - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miętko - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miętkowski - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miętlewski - od mięta.

Miętnik - od mięta.

Miętniowski - od mięta.

Miętos - od mięta.

Miętowski - od mięta.

Miętta - od mięta.

Mięturka - od mięta.

Mięturko - od mięta.

Miętus - 1580 od mięta, miętus ‘gatunek ryby’.

Miętusiewicz - od mięta.

Miętusik - 1646 od mięta.

Miętusowicz - 16 18 od mięta.

Miętuszewski - 1706 od mięta.

Miętuszowski - 1706 od mięta.

Miętuś - od mięta.

Mięza - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’; od mięż ‘miąższ’.

Mięzak - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’; od mięż ‘miąższ’.

Mięzalik - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’; od mięż ‘miąższ’.

Mięzał - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’; od mięż ‘miąższ’.

Mięzik - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’; od mięż ‘miąższ’.

Miężak - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’; od mięż ‘miąższ’.

Miężalik - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’; od mięż ‘miąższ’.

Miężalski - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’; od mięż ‘miąższ’.

Miężał - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’; od mięż ‘miąższ’.

Miężała - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’; od mięż ‘miąższ’.

Miężkiewicz - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’; od mięż ‘miąższ’.

Miężko - od miąż, miąższ ‘masa, materia’, od dawnego miąższy, miąszy ‘gruby, mięsisty’; od mięż ‘miąższ’.

Miga - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migacki - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migacz - 1393 w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’ lub od migacz ‘mrugający oczyma’.

Migaczew - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migaczewski - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migaczyk - 1627 w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migaj - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migajło - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migal - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migala - 1623 w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migaleń - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migalewicz - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migalski - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migał - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migała - 1750 w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migałka - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migałło - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migałowski - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Miganowicz - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Miganowski - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migarski - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migarz - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migarzewski - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migas - 1643 w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migasiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migasik - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migasiński - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migasiuk - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migaszewski - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migaś - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migatulski - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migawa - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migawski - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migda - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migdacz - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migdak - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migdal - od migdał ‘owoc migdałowca, też gatunek byliny o jadalnych owocach, cibora’.

Migdalczak - od migdał ‘owoc migdałowca, też gatunek byliny o jadalnych owocach, cibora’.

Migdalczyk - od migdał ‘owoc migdałowca, też gatunek byliny o jadalnych owocach, cibora’.

Migdalek - od migdał ‘owoc migdałowca, też gatunek byliny o jadalnych owocach, cibora’.

Migdalewicz - od migdał ‘owoc migdałowca, też gatunek byliny o jadalnych owocach, cibora’.

Migdalski - od migdał ‘owoc migdałowca, też gatunek byliny o jadalnych owocach, cibora’.

Migdał - 1443 od migdał ‘owoc migdałowca, też gatunek byliny o jadalnych owocach, cibora’.

Migdała - od migdał ‘owoc migdałowca, też gatunek byliny o jadalnych owocach, cibora’.

Migdałek - od migdał ‘owoc migdałowca, też gatunek byliny o jadalnych owocach, cibora’.

Migdałło - od migdał ‘owoc migdałowca, też gatunek byliny o jadalnych owocach, cibora’.

Migdałowicz - od migdał ‘owoc migdałowca, też gatunek byliny o jadalnych owocach, cibora’.

Migdałowski - od migdał ‘owoc migdałowca, też gatunek byliny o jadalnych owocach, cibora’.

Migdan - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migdański - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migdar - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migdas - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migdol - od migdał ‘owoc migdałowca, też gatunek byliny o jadalnych owocach, cibora’.

Migdoll - od migdał ‘owoc migdałowca, też gatunek byliny o jadalnych owocach, cibora’.

Migdoł - od migdał ‘owoc migdałowca, też gatunek byliny o jadalnych owocach, cibora’.

Migdoń - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migdowicz - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migduła - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migdziński - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migdzioł - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Miggel - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migiel - 1630 w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migielicz - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migielski - 1774 w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migiełek - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migiłek - 1 136 od mogiła ‘grób, wzgórek’, też od nazwy miejscowej Mogiła (część Nowej Huty, Kraków).

Miglan - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Miglas - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Miglicki - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Miglin - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Miglus - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Miglusz - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migluś - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migłan - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migło - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migłowiec - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migniewicz - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migo - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migoc - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migocha - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migocki - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migocz - (Śl) w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migoć - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migoda - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migodziński - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migola - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migoła - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migon - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migonis - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migoń - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migora - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migorski - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migos - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migosz - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migoś - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migot - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migota - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migotz - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migowicz - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migowski - od nazwy miejscowej Migowo (część Gdańska).

Migóra - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migórski - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migów - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migra - od migrować ‘zmieniać miejsce pobytu’, migracja.

Migrala - 1546 od migrować ‘zmieniać miejsce pobytu’, migracja.

Migrała - od migrować ‘zmieniać miejsce pobytu’, migracja.

Migrella - od migrować ‘zmieniać miejsce pobytu’, migracja.

Migrewicz - od migrować ‘zmieniać miejsce pobytu’, migracja.

Migros - od migrować ‘zmieniać miejsce pobytu’, migracja.

Migucki - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migul - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migula - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migulec - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Miguletz - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migulski - 1744 w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Miguł - 1478 w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Miguła - 1634 w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Miguło - 1478 w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migun - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Miguń - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migura - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migurski - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migus - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migusiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Miguś - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migut - 1478 w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Migza - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Mih - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Miha - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Mihaj - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Mihaj - w grupie nazwisk pochodzących od migać ‘szybko poruszać oczami’.

Mihal - od imienia Michał. Imię biblijne, pochodzące od hebrajskiego mikha’el ‘któż jest jak Bóg’, w Polsce notowane od XII wieku. Obok postaci spolonizowanej Michał, występują formy łacińskie Michael, Michachel, na Kresach Wschodnich Michaił.

Mija - od mijać ‘przechodzić obok, przemijać’.

Mijac - od mijać ‘przechodzić obok, przemijać’.

Mijacz - od mijać ‘przechodzić obok, przemijać’.

Mijaczewski - od mijać ‘przechodzić obok, przemijać’.

Mijak - od mijać ‘przechodzić obok, przemijać’.

Mijakowski - od mijać ‘przechodzić obok, przemijać’.

Mijakowski - 1579 od nazwy miejscowej Mijakowo (plockie, gmina Bobrowiczki).

Mijal - od mijać ‘przechodzić obok, przemijać’.

Mijalczewski - od mijać ‘przechodzić obok, przemijać’.

Mijalna - od mijać ‘przechodzić obok, przemijać’.

Mijalnicki - od mijać ‘przechodzić obok, przemijać’.

Mijalny - od mijać ‘przechodzić obok, przemijać’.

Mijalski - od mijać ‘przechodzić obok, przemijać’.

Mijał - od mijać ‘przechodzić obok, przemijać’.

Mijała - od mijać ‘przechodzić obok, przemijać’.

Mijałkowski - od mijać ‘przechodzić obok, przemijać’.

Mijanowski - od mijać ‘przechodzić obok, przemijać’.

Mijas - od mijać ‘przechodzić obok, przemijać’.

Mijaś - od mijać ‘przechodzić obok, przemijać’.

Mijecki - od mijać ‘przechodzić obok, przemijać’.

Mijewski - od mijać ‘przechodzić obok, przemijać’.

Mijomski - 153 1 od nazwy miejscowej Mijomice (wieś zagrodowa, sieradzkie).

Mijowski - 1537 od mijać ‘przechodzić obok, przemijać’.

Mik - 1443 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mika - 1392 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikadon - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Mikajewski - od nazw miejscowych typu Mikołajów, Mikołajewice.

Mikal - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikalski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikała - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikaniec - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikanik - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikaniuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikanowicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikanowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikanyk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikański - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikar - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikara - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikarej - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikary - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikaryjczak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikarz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikas - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikasiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikasiński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikaszek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikaszewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikaszewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikaś - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikcej - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikciak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikciński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikciuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikczyński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mike - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikec - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikecki - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikel - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikelczuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikelionis - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikels - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikelski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikerski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikert - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikesa - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikeska - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikesky - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikesz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miketa - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Miketiuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Miketko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Miketta - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Miketuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miketyszyn - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikianiec - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikians - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiaszewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikicej - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiciak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiciak-Mikita - złożenia brak; Mikiciak w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203); Mikita w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikicicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikicicz - 1439 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikiciej - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikiciej - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikicię - 1493 (KrW) w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikicik - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikicik - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikicin - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikicin - 1439 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikiciński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikicionek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikicionek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiciuch - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikiciuch - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiciuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikicki - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikicki - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiczak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikiczak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiczuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikiczuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiecik - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikieciuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikieko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiel - 1376 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiela - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikielanis - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikielczuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikielczyk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikielewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikielewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikielin - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikielinas - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikielis - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikieliś - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikielita - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikielka - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikielkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiels - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikielski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikielson - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikienik - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikieniuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikienko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikieński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikier - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiera - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikierczuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikierysz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiesiuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiet - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikieta - 1700 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikietenko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikietiński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikietiuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikietka - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikietko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikietnik - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikietow - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikietowicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikietów - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikietyn - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikietyński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikietyszyn - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikilewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikilis - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikill - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikilski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiluk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikilyszyn - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiła - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiłajczak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiłajczyk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiłajek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiłajko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikina - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikinia - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikinik - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikinka - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikinko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikinnik - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiola - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiprowicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Mikis - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikisiuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikisz - 14 14 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikisza - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiszew - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiszewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiszka - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikiszko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikita - 1422 (KrW) w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikitczak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikitczuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikiteszyn - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikitiak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikitin - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikitis - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikitiuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikitka - 1498 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikitnik - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikitno - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikito - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikitorowicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Mikitow - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikitowicz - 1439 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikitów - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikituk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikituła - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikityn - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikitynowicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikityński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikityszyn - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikita, Nikita używanego w Kościele prawosławnym. W Polsce notowane na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’, w Polsce, zwłaszcza w formacjach pochodnych mieszane z imieniem Mikołaj.

Mikiuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikla, m. - 14 18 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklaj - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklajewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklan - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklaniewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklaniewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklar - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklarz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklas - 1788 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklasiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklasiński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklasz - 140 1 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklaszański - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklaszek - 1490 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklaszewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklaszewski - 16 12 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklaś - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikle - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklec - 1439 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklej - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklejewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklejn - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklen - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikleński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikler - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikles - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikleszka - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikleś - 1788 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklic - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklica - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklicki - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikliel - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklik - 1577 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklikowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklin - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikliniewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklinowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikliński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklis - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklisz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikliszański - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikliś - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklitz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklo - 1370 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikloch - 1457 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklon - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklos - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklosik - 16 12 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklosina - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklosz - 1346 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklowicz - 1438 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikluch - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklukiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklulewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklus - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklusiak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikluska - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miklusz - 1379 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikluszew - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikluszka - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikluszowic - 1457 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikła - 1742 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikłas - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikłasewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikłasiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikłasz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikłaszewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikłaszewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikłaszkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikłaś - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikło - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikłos - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikłosewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikłosiak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikłosik - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikłosz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikłoszewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikłoszewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikłoś - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikłuch - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikłucha - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikłus - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikłusiak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikłusz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikłuszewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikłuszka - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikłuszko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikłuszyn - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikniewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikno - 1403 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miko - 1384 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikocewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikocik - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikociński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikociuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikocki - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikoczyński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikoć - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikoda - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Mikodem - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Mikodemski - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Mikodon - od imienia Nikodem. Imię pochodzenia greckiego, od Nikodémos, to od greckiego nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’. W Polsce notowane od XV wieku.

Mikol - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikolajczak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikolajczewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikolajczyk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikolajec - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikolajek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikolajetz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikolajewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikolajko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikolan - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikolanis - (Śl) w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikolarz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikolas - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikolasch - (Śl) w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikolasek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikolasz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikolaszek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikolcz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikoleit - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikolesin - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikolicz - 1438 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikolik - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikoliński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikoliszyn - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikolka - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikolon - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikolski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikoluk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikoł - 13 17 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikoła - 1372 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołacz - 1369 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołaczak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołaczka - 1465 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołaczyk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołaj - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajcyk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajczak - 1742 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajczek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajczewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajczik - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajczuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajczy - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajczyk - 1588 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajczykiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajczyszyn - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajec - 1450 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajek - 130 1 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajenko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajeski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajew - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajewicz - 1437 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajewski - 1388 od nazw miejscowych typu Mikołajów, Mikołajewice.

Mikołajka - 14 15 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajko - 1398 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajkow - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajków - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajon - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajonek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajowski - 1390 od nazw miejscowych typu Mikołajów, Mikołajewice.

Mikołajów - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajski - 1704 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajszyk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajszyn - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajtis - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajtys - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajun - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajunas - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajurz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołajusz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołak - 1375 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołaniec - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołanis - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołańczuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołańczyk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołap - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołas - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołasek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołasiek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołaski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołasz - 14 10 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołaszczek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołaszec - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołaszek - 1448 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołaszewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołaszewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołczyk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołejek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołejko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołek - 1402 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołka - 1402 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołojuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołoszewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołowicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołowski - 1747 od nazwy miasta Mikołów (krakowskie).

Mikołów - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołuc - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołuć - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołuszko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołyjko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołyn - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikołyszyn - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikon - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikonowicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikoń - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikoński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikoranda - 1425 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikoreda - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikorenda - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikoręda - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikorindo - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikorowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikorski - 1450 od nazwy miejscowej Mikorzyce (piotrkowskie, gmina Bełchatów).

Mikorynda - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikorz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikorzewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikos - 162 1 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikosa - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikosch - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikoschek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikosek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikosiak - 1643 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikosik - 1640 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikosiński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikosiuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikoska - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikossek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikost - 1444 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikosta - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikosz - 1342 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikosza - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikoszek - 1340 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikoszewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikoszewski - 1388 od nazwy miejscowej Mikuszewie, dziś Mikuszyn (poznańskie, gmina Kostrzyn).

Mikoś - 1598 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikościk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikot - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikota - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikoteit - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikotowicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikow - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikowicz - 1424 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikowiec - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikowski - od nazw miejscowych Mików, Mikowa (kilka wsi).

Mikowski-Feret - złożenia brak; Mikowski od nazw miejscowych Mików, Mikowa (kilka wsi); Feret brak;

Mikóda - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikólski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikóła - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikółka - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikółko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikra - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Mikrasiewicz - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Mikrasz - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Mikraszewicz - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Mikro - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Mikroda - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Mikros - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Mikroś - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Mikrot - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Mikrotowicz - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Mikrowicz - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Mikrót - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Mikrud - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Mikruda - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Mikruj - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Mikrul - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Mikruł - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Mikrus - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Mikruszewski - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Mikrut - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Mikruta - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Mikrza - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Mikrzak - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Mikrzec - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Mikrzewski - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Mikrzycki - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Mikrzyński - od mikro- w wyrazach złożonych ‘drobny, mały’.

Miks - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miksa - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miksala - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miksch - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikschik - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miksiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miksik - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miksiński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miksiuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikstein - od nazwy miejscowej Miksztal, dawniej Miksztajn (płockie, gmina Nowe Ostrowy).

Miksz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miksza - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikszak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikszal - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikszan - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikszaniec - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikszel - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikszewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikszewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikszik - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikszkiel - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikszo - 1390 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikszon - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikszonis - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikszów - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikszt - od nazwy miejscowej Miksztal, dawniej Miksztajn (płockie, gmina Nowe Ostrowy).

Mikszta - od nazwy miejscowej Miksztal, dawniej Miksztajn (płockie, gmina Nowe Ostrowy).

Miksztacki - od nazwy miejscowej Miksztal, dawniej Miksztajn (płockie, gmina Nowe Ostrowy).

Miksztajn - od nazwy miejscowej Miksztal, dawniej Miksztajn (płockie, gmina Nowe Ostrowy).

Miksztajtis - od nazwy miejscowej Miksztal, dawniej Miksztajn (płockie, gmina Nowe Ostrowy).

Miksztal - od nazwy miejscowej Miksztal, dawniej Miksztajn (płockie, gmina Nowe Ostrowy).

Miksztein - od nazwy miejscowej Miksztal, dawniej Miksztajn (płockie, gmina Nowe Ostrowy).

Miksztejn - od nazwy miejscowej Miksztal, dawniej Miksztajn (płockie, gmina Nowe Ostrowy).

Mikszto - od nazwy miejscowej Miksztal, dawniej Miksztajn (płockie, gmina Nowe Ostrowy).

Miksztorowicz - od nazwy miejscowej Miksztal, dawniej Miksztajn (płockie, gmina Nowe Ostrowy).

Miksztowicz - od nazwy miejscowej Miksztal, dawniej Miksztajn (płockie, gmina Nowe Ostrowy).

Miksztuta - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miksztyn - od nazwy miejscowej Miksztal, dawniej Miksztajn (płockie, gmina Nowe Ostrowy).

Mikszuta - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikszyc - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikszyn - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikszyński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikś - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miktas - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miktasz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miktaszewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miktaszewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miktos - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miktoś - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miktura - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miktus - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miktusiak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miktuszka - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miktuś - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuc - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikucewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuch - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikucha - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuciński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuciuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikucki - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuczeński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuczewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuczonis - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuczyński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuć - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuda - 1767 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikudziak - 1727 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikul - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikula - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulaniec - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulanis - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulanka - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikularz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulaski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulasz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulaścik - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulce - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulcewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulcz - (Pom) w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulczewic - 1490 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulczyc - 1434 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulczyk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulczyński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulec - 1387 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulecki - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuleć - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulewski - 1395 od nazwy miejscowej Mikołowice (tarnobrzeskie, gmina Wojciechowice; piotrkowskie, gmina Mniszków).

Mikuli - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulicki - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulicz - 1438 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulik - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulin - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulinas - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuliński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulisz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuliszak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuliszyn - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulka - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulla - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulonek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulów - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikulski - 1620 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuł - 1220 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuła - 1392 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikułajek - 1442 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikułajowski - 1453 od nazw miejscowych typu Mikołajów, Mikołajewice.

Mikułak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikułan - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikułaniec - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikułasz - 1427 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikułka - 14 1 1 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikułko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuło - 14 1 1 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikułowicz - 1376 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikułowski - 1395 od nazwy miejscowej Mikołowice (tarnobrzeskie, gmina Wojciechowice; piotrkowskie, gmina Mniszków).

Mikułów - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikułycz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikunajtis - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikunda - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikunicki - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikunowicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikura - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikurda - 1453 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikurenda - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuręda - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuro - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikurski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikurzak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikurzewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikus - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikusch - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikusek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikusewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikusiak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikusiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikusik - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikusiński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuskiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikusz - 1369 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuszek - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuszelski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuszewski - 1400 od nazwy miejscowej Mikuszewie, dziś Mikuszyn (poznańskie, gmina Kostrzyn).

Mikuszewski - 1400 od nazwy miejscowej Mikuszewice, dziś Mikuszyn (poznańskie, gmina Kostrzyn).

Mikuszka - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuszkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuszkina - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuszyn - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuszyński - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuś - 1580 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuśkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikut - 1487 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikuta - 147 1 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikutan - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikutaniec - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikutaniec-Lipniewicz - złożenia brak; Mikutaniec w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203); Lipniewicz od lipa.

Mikutel - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikutelin - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikutka - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikutko - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikutowicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikutowski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mikyszyn - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mil - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Mila, m. - 1478 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milach - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milachowski - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milacz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milak - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milakowski - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milan - 14 16 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milancew - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milancewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milanczuk - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milanczyk - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milanek - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milaniak - 1648 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milanicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milanik - 1638 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milaniszyn - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milaniuk - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milankiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milankowicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milano - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milanowicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milanowski - 1425 od nazw miejscowych Milanowo, Milanów (kilka wsi).

Milańczuk - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milańczyk - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milański - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milar - od niemieckich nazw osobowych Miller, Müller, te od Müller ‘młynarz’.

Milarczyk - od niemieckich nazw osobowych Miller, Müller, te od Müller ‘młynarz’.

Milarek - od niemieckich nazw osobowych Miller, Müller, te od Müller ‘młynarz’.

Milarski - od niemieckich nazw osobowych Miller, Müller, te od Müller ‘młynarz’.

Milart - od niemieckich nazw osobowych Miller, Müller, te od Müller ‘młynarz’.

Milarz - od niemieckich nazw osobowych Miller, Müller, te od Müller ‘młynarz’.

Milarzewski - od niemieckich nazw osobowych Miller, Müller, te od Müller ‘młynarz’.

Milas - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milasiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milaska - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milast - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milasta - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milasz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milaszczuk - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milaszewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milaszewski - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milaszkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milaś - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milat - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milata - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milato - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milatos - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milatycki - 1478 od nazwy miejscowej Milatycze (KrW).

Milatyński - 1454 od nazwy miejscowej Milatyn (KrW).

Milbradt - od nazw miejscowych Milbrand, Mildbrand, te od staro-wysoko-niemieckiego imienai złożonego Mild ‘szczodry, dobry, łaskawy’ + brand ‘miecz’.

Milbrand - od nazw miejscowych Milbrand, Mildbrand, te od staro-wysoko-niemieckiego imienai złożonego Mild ‘szczodry, dobry, łaskawy’ + brand ‘miecz’.

Milbrandt - od nazw miejscowych Milbrand, Mildbrand, te od staro-wysoko-niemieckiego imienai złożonego Mild ‘szczodry, dobry, łaskawy’ + brand ‘miecz’.

Milbrandt - od nazw miejscowych Milbrand, Mildbrand, te od staro-wysoko-niemieckiego imienai złożonego Mild ‘szczodry, dobry, łaskawy’ + brand ‘miecz’.

Milbrant - od nazw miejscowych Milbrand, Mildbrand, te od staro-wysoko-niemieckiego imienai złożonego Mild ‘szczodry, dobry, łaskawy’ + brand ‘miecz’.

Milbrat - od nazw miejscowych Milbrand, Mildbrand, te od staro-wysoko-niemieckiego imienai złożonego Mild ‘szczodry, dobry, łaskawy’ + brand ‘miecz’.

Milbrod - od nazw miejscowych Milbrand, Mildbrand, te od staro-wysoko-niemieckiego imienai złożonego Mild ‘szczodry, dobry, łaskawy’ + brand ‘miecz’.

Milbrodt - od nazw miejscowych Milbrand, Mildbrand, te od staro-wysoko-niemieckiego imienai złożonego Mild ‘szczodry, dobry, łaskawy’ + brand ‘miecz’.

Milbrot - od nazw miejscowych Milbrand, Mildbrand, te od staro-wysoko-niemieckiego imienai złożonego Mild ‘szczodry, dobry, łaskawy’ + brand ‘miecz’.

Milc - od milczeć.

Milcan - od milczeć.

Milcarczyk - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Milcarek - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Milcarski - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Milcarz - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Milcarza - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Milcarzewicz - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Milcer - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Milcerz - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Milcewicz - od milczeć.

Milch - od niemieckiej nazwy osobowej Milch.

Milchar - od niemieckiej nazwy osobowej Milch.

Milcher - 1398 od niemieckiej nazwy osobowej Milch; od średnio-wysoko-niemieckiego milcher ‘mleczarz’.

Milchert - od niemieckiej nazwy osobowej Milch.

Milcin - od milczeć.

Milcuć - od milczeć.

Milcuszek - od milczeć.

Milcz - od milczeć.

Milczach - od milczeć.

Milczak - 1652 od milczeć.

Milczakiewicz - od milczeć.

Milczakowski - od milczeć.

Milczanek - od milczeć.

Milczanowski - od milczeć.

Milczanowski - od nazwy miejscowej Milczany (tarnobrzeskie, gmina Samborzec).

Milczanowski - od nazwy miejscowej Milczany (tarnobrzeskie, gmina Samborzec).

Milczanus - od milczeć.

Milczarczyk - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Milczarek - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Milczarkiewicz - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Milczarkowski - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Milczarowski - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Milczarski - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Milczaruk - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Milczarz - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Milczarzewicz - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Milczasz - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Milczaunaś - od milczeć.

Milczący - 1396 od milczeć, milczący.

Milczejko - od milczeć.

Milczek - 1478 od milczeć, milczek ‘człowiek mało mówiący’.

Milczenko - od milczeć.

Milczeński - 1709 od nazwy miejscowej Milczany (tarnobrzeskie, gmina Samborzec).

Milczeński - 1709 od nazwy miejscowej Milczany (tarnobrzeskie, gmina Samborzec).

Milczerek - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Milczerski - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Milczewicz - 1558 od milczeć.

Milczewski - 1765 od nazwy miejscowej Milcz (pilskie, gmina Chodzież), Milcza (krośnieńskie, gmina Rymanów).

Milczko - od milczeć.

Milczkowski - od milczeć.

Milczonek - od milczeć.

Milczorek - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Milczuch - od milczeć.

Milczuk - od milczeć.

Milczuszek - od milczeć.

Milczyk - od milczeć.

Milczyński - od milczeć.

Milczyrczyk - od staropolskiego mielcarz ‘słodownik, piwowar’; od staropolskiego mielcarczyk ‘czeladnik lub uczeń browarniczy’.

Milda - od niemieckiej nazwy osobowej Mild, ta od średniowysoko-niemieckiego milte, milde ‘przyjazny, szczodry, hojny’.

Mildanis - od niemieckiej nazwy osobowej Mild, ta od średniowysoko-niemieckiego milte, milde ‘przyjazny, szczodry, hojny’.

Mildasiński - od niemieckiej nazwy osobowej Mild, ta od średniowysoko-niemieckiego milte, milde ‘przyjazny, szczodry, hojny’.

Milde - od niemieckiej nazwy osobowej Mild, ta od średniowysoko-niemieckiego milte, milde ‘przyjazny, szczodry, hojny’.

Milder - od niemieckiej nazwy osobowej Mild, ta od średniowysoko-niemieckiego milte, milde ‘przyjazny, szczodry, hojny’.

Mildner - od niemieckich nazw osobowych Miller, Müller, te od Müller ‘młynarz’.

Mildo - od niemieckiej nazwy osobowej Mild, ta od średniowysoko-niemieckiego milte, milde ‘przyjazny, szczodry, hojny’.

Mildyn - od niemieckiej nazwy osobowej Mild, ta od średniowysoko-niemieckiego milte, milde ‘przyjazny, szczodry, hojny’.

Milec - 1398 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milech - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milecki - 170 1 od nazwy miejscowej Milcz (pilskie, gmina Chodzież), Milcza (krośnieńskie, gmina Rymanów).

Milej - 1 136 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milejczak - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milejczuk - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milejczyk - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milejewski - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milejko - 1428 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milejkowski - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milejski - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milejsza - XII w. w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milejszo - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milejszy - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milek - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milen - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milencki - od nazwy miejscowej Milęcin (warszawskie, gmina Brwinów).

Milenda - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milendo - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milenia - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Mileniak - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Mileniczek - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Mileniczuk - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Mileniewski - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milenik - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milenikiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Mileniuk - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milenka - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milenkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milenko - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milenkowicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milenowski - 1443 od nazw miejscowych Milanowo, Milanów (kilka wsi).

Milenuszkin - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Mileń - 1443 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Mileńka - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Mileńkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Mileńko - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Mileński - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miler - od niemieckich nazw osobowych Miller, Müller, te od Müller ‘młynarz’.

Milera - od niemieckich nazw osobowych Miller, Müller, te od Müller ‘młynarz’.

Milerczyk - od niemieckich nazw osobowych Miller, Müller, te od Müller ‘młynarz’.

Milerowicz - od niemieckich nazw osobowych Miller, Müller, te od Müller ‘młynarz’.

Milerowski - od niemieckich nazw osobowych Miller, Müller, te od Müller ‘młynarz’.

Milerski - od niemieckich nazw osobowych Miller, Müller, te od Müller ‘młynarz’.

Milert - od niemieckich nazw osobowych Miller, Müller, te od Müller ‘młynarz’.

Milerz - od niemieckich nazw osobowych Miller, Müller, te od Müller ‘młynarz’.

Miles - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milesiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Mileski - 145 1 od nazwy miejscowej Mieleszyn, dawniej Mieleszyno (poznańskie, gmina Mieleszyn).

Mileszczak - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Mileszczuk - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Mileszczyk - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Mileszka - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Mileszkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Mileszko - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Mileszyk - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Mileuszek - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milew - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milewczyk - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milewicz - 1468 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milewski - 1462 od nazwy miejscowej Milewo (kilka wsi, Maz).

Milewszczyk - od nazwy miejscowej Milewo (kilka wsi, Maz).

Milewszczyk - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milęcki - 1497 od nazwy miejscowej Milęcin (warszawskie, gmina Brwinów).

Milęda - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milian - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia.

Milianiak - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia.

Milianiec - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia.

Milianowicz - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia.

Milianowski - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia.

Milic - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milich - 1 136 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milichewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milichiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milichniewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milichowicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milicki - 1478 od nazwy miejscowej Milik (nowosądeckie, gmina Muszyna).

Milicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miliczek - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miliczenko - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miliczeńko - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miliczkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miliczyk - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milić - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miligłówka - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Milik - 1 136 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milikiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milikowicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milikowski - 1457 od nazwy miejscowej Milikowo (elbląskie, gmina Stary Dzierzgoń).

Milimąka - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Milimonka - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Milin - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milina - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milinek - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miliniewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miliniewski - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miliniuk - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milinkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milinowicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milinowski - od nazwy miejscowej Milinów (konińskie, gmina Władysławów).

Miliński - 1403 od nazwy miejscowej Mielino, dziś Mylin (poznańskie, gmina Chrzypsko Wielkie).

Miliński - 1608 od nazwy miejscowej Milin (konińskie, gmina Kramsk).

Milion - od milion.

Milios - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milioszkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milisiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milisiewski - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miliskiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milisz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milisza - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miliszak - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miliszewski - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miliszkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miliszowski - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miljan - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia.

Miljanowicz - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia.

Miljon - od milion.

Miljoniz - od milion.

Miljonowicz - od milion.

Milk - od milczeć.

Milka - od milczeć.

Milkas - od milczeć.

Milkau - od milczeć.

Milke - od milczeć.

Milkie - od milczeć.

Milkiewicz - 1558 od milczeć.

Milko - od milczeć.

Milkosz - od milczeć.

Milkowicz - 1548 od milczeć.

Milkusiak - od milczeć.

Mill - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milla - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Millaczek - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Millak - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Millan - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Millar - od niemieckich nazw osobowych Miller, Müller, te od Müller ‘młynarz’.

Miller - 16 17 od niemieckich nazw osobowych Miller, Müller, te od Müller ‘młynarz’.

Millerowicz - od niemieckich nazw osobowych Miller, Müller, te od Müller ‘młynarz’.

Millerowski - od niemieckich nazw osobowych Miller, Müller, te od Müller ‘młynarz’.

Millert - od niemieckich nazw osobowych Miller, Müller, te od Müller ‘młynarz’.

Million - od milion.

Millner - od niemieckiej nazwy osobowej Mülner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego molner, mülner ‘młynarz’.

Milluch - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Millus - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milluszek - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milnar - 1478 od niemieckiej nazwy osobowej Mülner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego molner, mülner ‘młynarz’.

Milner - 1548 od niemieckiej nazwy osobowej Mülner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego molner, mülner ‘młynarz’.

Milnerowicz - 1576 od niemieckiej nazwy osobowej Mülner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego molner, mülner ‘młynarz’.

Milnicki - od nazw miejscowych Mielnica, Mielnik, Mielniki (kilka wsi).

Milniczak - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Milniczek - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Milniczenko - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Milniczuk - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Milniczyn - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Milnik - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Milnikiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Milnikow - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Milnikowicz - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Milnikowski - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Milniszyn - w grupie nazwisk pochodzących od mleć, mielę, na Kresach Wschodnich od imienia Melentyj, z greckiego Meletios, lub od Melijan, z greckiego Aimilianos.

Milo - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milobrat - 1204 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miloch - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milon - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milona - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milonas - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milonczyk - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milonkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milonowski - 1425 od nazw miejscowych Milanowo, Milanów (kilka wsi).

Miloń - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milończyk - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miloński - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milos - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milosch - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milosek - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milosik - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milosny - 1440 od miłosny, ze staropolskiego miłostny ‘ukochany’, miłość.

Milosz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miloszek - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miloszyk - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miloś - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milota - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milotta - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milotyński - 1469 od nazwy miejscowej Miłotna (KrW).

Milotzki - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milouszek - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milowicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milowski - 1579 od nazwy miejscowej Milowice (część Sosnowca, katowickie).

Milówka - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milski - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milsza - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milt - od niemieckiej nazwy osobowej Milt, ta od Mild-.

Milta - od niemieckiej nazwy osobowej Milt, ta od Mild-.

Miltak - od niemieckiej nazwy osobowej Milt, ta od Mild-.

Miltas - od niemieckiej nazwy osobowej Milt, ta od Mild-.

Miltko - od niemieckiej nazwy osobowej Milt, ta od Mild-.

Milto - od niemieckiej nazwy osobowej Milt, ta od Mild-.

Miltowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Milt, ta od Mild-.

Miltowski - od niemieckiej nazwy osobowej Milt, ta od Mild-.

Miltus - od niemieckiej nazwy osobowej Milt, ta od Mild-.

Miltyk - od niemieckiej nazwy osobowej Milt, ta od Mild-.

Miluc - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miluch - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miluczenko - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miluć - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miluk - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milukiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milukowicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miluła - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milun - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milunas - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miluniec - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miluń - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milus - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milusiński - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milusz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miluszek - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miluszewski - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miluszkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miluszniewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miluś - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miluśka - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miluśki - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miluta - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milutka - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Milwicz-Delach - złożenia brak; Milwicz- brak; Delach od dyl, ze staropolskiego del ‘gruba deska, bal’, był też słowiański rdzeń dyl- oznaczający ‘coś długiego’.

Milwiw-Baron - złożenia brak; Milwiw brak; Baron 1440 od baron ‘wyższy dostojnik państwowy, senator’.

Milżyński - od nazwy miejscowej Mielżyn (konińskie, gmina Witkowo).

Miła - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłach - 1265 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłachowicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłachowski - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłacz - 1342 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłaczewski - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłaj - 14 12 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłajko - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłak - 1452 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłakowski - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłakowski - 1657 od nazw miejscowych Miłakowo, Miłaki (kilka wsi).

Miłan - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłancz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłanowski - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłański - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłas - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłasiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłasz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłaszczuk - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłaszewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłaszewski - od nazwy miejscowej Miłoszowice (tarnobrzeskie, gmina Bogoria).

Miłaszkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłaszko - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłaszuk - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłat - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłata - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłczak - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłczewski - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłecki - od nazwy miejscowej Miłki (suwalskie, gmina Miłki).

Miłejko - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłejszo - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłek - 1204 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłeta - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłka, m. - 1437 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłko - 1389 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłkos - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłkosz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłkoś - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłkow - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłkowski - 1443 od nazw miejscowych Miłków, Miłkowice (kilka wsi).

Miłków - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłkusiak - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłłek - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miło - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłobęcki - od nazwy miejscowej Miłobędzyn (płockie, gmina Sierpc).

Miłobędzki - 1526 od nazwy miejscowej Miłobędzyn (płockie, gmina Sierpc).

Miłobog - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłobok - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłobóg - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłobór - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłoch - 1 136 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłocha - 1389 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłochowicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłociński - od nazwy miejscowej Miłocin (kilka wsi).

Miłocki - 1482 od nazwy miejscowej Miłotki (ciechanowskie, gmina Szreńsk).

Miłodziad - 1 135 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłon - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłoń - 1065 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłończyk - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłoński - 1440 od nazwy miejscowej Miłonice (płockie, gmina Krośniewice).

Miłos - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłosek - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłosierna - od miłosierny ‘litościwy’.

Miłosiernak - od miłosierny ‘litościwy’.

Miłosierny - od miłosierny ‘litościwy’.

Miłosiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłosiewski - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłosiński - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłoska - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłosławski - 1399 od nazwy miasta Miłosław (poznańskie).

Miłosna - od miłosny, ze staropolskiego miłostny ‘ukochany’, miłość.

Miłosnicki - od miłosny, ze staropolskiego miłostny ‘ukochany’, miłość.

Miłosta - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłostan - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłostka - 1400 od miłosny, ze staropolskiego miłostny ‘ukochany’, miłość; od miłostka.

Miłostki - 1444 od miłosny, ze staropolskiego miłostny ‘ukochany’, miłość; od miłostka.

Miłostnik - 1432 od miłosny, ze staropolskiego miłostny ‘ukochany’, miłość; od staropolskiego miłostnik ‘ukochany’.

Miłostny - 143 1 od miłosny, ze staropolskiego miłostny ‘ukochany’, miłość.

Miłostryj - 1204 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłosz - 1 136 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłoszczyk - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłoszek - 1495 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłoszewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłoszewski - od nazwy miejscowej Miłoszowice (tarnobrzeskie, gmina Bogoria).

Miłoszowski - 1436 od nazwy miejscowej Miłoszowice (tarnobrzeskie, gmina Bogoria).

Miłoszyk - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłoś - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłościech - 1265 od miłosny, ze staropolskiego miłostny ‘ukochany’, miłość.

Miłościej - 1336 od miłosny, ze staropolskiego miłostny ‘ukochany’, miłość.

Miłośnicki - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłot - 1305 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłota - 1204 14 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłotta - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłow - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłowanow - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłowański - 1438 od nazwy miejscowej Miłowanie (KrW).

Miłowicki - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłowidow - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłowiecki - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłowieński - 1463 od nazwy miejscowej Miłowanie (KrW).

Miłowski - 1440 od nazwy miejscowej Miłowanie (KrW).

Miłowuj - 1 136 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłta - od niemieckiej nazwy osobowej Milt, ta od Mild-.

Miłto - od niemieckiej nazwy osobowej Milt, ta od Mild-.

Miłtych - od niemieckiej nazwy osobowej Milt, ta od Mild-.

Miłuch - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłula - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłułka - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłun - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłuński - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłusiński - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłusz - 1396 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłuszewski - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłuszkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłuś - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miłuśki - w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Miły - 14 14- 17 w grupie nazwisk pochodzących od miły, też od imion złożonych typu Miłobor, Miłosław.

Mima - od niemieckiej nazwy osobowej Mim, ta od imienia germańskiego Mime lub Mimus, to od Maximus.

Mimaś - od niemieckiej nazwy osobowej Mim, ta od imienia germańskiego Mime lub Mimus, to od Maximus.

Mimczak - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Mimczuk - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Mimczyk - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Mimer - od niemieckiej nazwy osobowej Mim, ta od imienia germańskiego Mime lub Mimus, to od Maximus.

Mimiec - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Mimier - od niemieckiej nazwy osobowej Mim, ta od imienia germańskiego Mime lub Mimus, to od Maximus.

Mimierski - od niemieckiej nazwy osobowej Mim, ta od imienia germańskiego Mime lub Mimus, to od Maximus.

Mimietz - od Niemiec, ze staropolskiego Miemiec.

Mimiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Mim, ta od imienia germańskiego Mime lub Mimus, to od Maximus.

Mimiewski - od niemieckiej nazwy osobowej Mim, ta od imienia germańskiego Mime lub Mimus, to od Maximus.

Mimik - od niemieckiej nazwy osobowej Mim, ta od imienia germańskiego Mime lub Mimus, to od Maximus.

Mimisz - od niemieckiej nazwy osobowej Mim, ta od imienia germańskiego Mime lub Mimus, to od Maximus.

Mimoński - od niemieckiej nazwy osobowej Mim, ta od imienia germańskiego Mime lub Mimus, to od Maximus.

Mimowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Mim, ta od imienia germańskiego Mime lub Mimus, to od Maximus.

Mimus - od niemieckiej nazwy osobowej Mim, ta od imienia germańskiego Mime lub Mimus, to od Maximus.

Min - 1438 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Mina - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minakow - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minakowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minaków - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minal - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minałko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minar - 1400 od miner ‘specjalista od materiałów wybuchowych’, dawniej ‘górnik’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Minard.

Minarcik - od miner ‘specjalista od materiałów wybuchowych’, dawniej ‘górnik’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Minard.

Minarczuk - od miner ‘specjalista od materiałów wybuchowych’, dawniej ‘górnik’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Minard.

Minarczyk - od miner ‘specjalista od materiałów wybuchowych’, dawniej ‘górnik’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Minard.

Minarek - od miner ‘specjalista od materiałów wybuchowych’, dawniej ‘górnik’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Minard.

Minarik - od miner ‘specjalista od materiałów wybuchowych’, dawniej ‘górnik’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Minard.

Minarowski - od miner ‘specjalista od materiałów wybuchowych’, dawniej ‘górnik’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Minard.

Minarski - od miner ‘specjalista od materiałów wybuchowych’, dawniej ‘górnik’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Minard.

Minartowicz - od miner ‘specjalista od materiałów wybuchowych’, dawniej ‘górnik’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Minard.

Minarzyk - od miner ‘specjalista od materiałów wybuchowych’, dawniej ‘górnik’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Minard.

Minas - 1672 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew lub pochodzenia ormiańskiego).

Minasiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew lub pochodzenia ormiańskiego).

Minasowicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew lub pochodzenia ormiańskiego).

Minasz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew lub pochodzenia ormiańskiego).

Minaszewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew lub pochodzenia ormiańskiego).

Minc - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Minca - 148 1 od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Mincarz - 1530 od staropolskiego mincarz ‘bijący pieniądze, wymieniający pieniądze’.

Mincel - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Mincer - od staropolskiego mincarz ‘bijący pieniądze, wymieniający pieniądze’.

Mincerski - od staropolskiego mincarz ‘bijący pieniądze, wymieniający pieniądze’.

Mincewicz - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Minch - od niemieckiej nazwy osobowej Münch, ta od Münch ‘zakonnik’.

Mincha - od niemieckiej nazwy osobowej Münch, ta od Münch ‘zakonnik’.

Minciel - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Mincikiewicz - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Mincikowski - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Minciuk - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Minciukiewicz - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Minciukowski - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Minciun - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Minculewicz - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Minczak - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Minczakiewicz - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Minczakowski - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Minczan - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Minczanowski - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Minczarek - od staropolskiego mincarz ‘bijący pieniądze, wymieniający pieniądze’.

Minczekowski - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Minczenko - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Minczenok - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Minczer - 1654 od staropolskiego mincarz ‘bijący pieniądze, wymieniający pieniądze’.

Minczerski - od staropolskiego mincarz ‘bijący pieniądze, wymieniający pieniądze’.

Minczew - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Minczewski - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Minczonek - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Minczuk - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Minczyc - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Minczyk - 1430 od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Minczykiewicz - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Minczykow - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Minczykowski - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Minczyński - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Minć - od staropolskiego minca, mynca ‘moneta’.

Mind - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Minda - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Mindacki - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Mindak - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Mindakiewicz - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Minde - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Mindel - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Minder - od minda ‘moneta, pieniądz’; od niemieckiej nazwy osobowej Minder.

Mindera - od minda ‘moneta, pieniądz’; od niemieckiej nazwy osobowej Minder.

Minderman - od minda ‘moneta, pieniądz’; od niemieckiej nazwy osobowej Minder.

Mindermann - od minda ‘moneta, pieniądz’; od niemieckiej nazwy osobowej Minder.

Minderski - od minda ‘moneta, pieniądz’; od niemieckiej nazwy osobowej Minder.

Mindewicz - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Mindik - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Mindla - w grupie nazwisk pochodzących od międlić ‘czesać len; mówić niewyraźnie’.

Mindlak - w grupie nazwisk pochodzących od międlić ‘czesać len; mówić niewyraźnie’.

Mindler - w grupie nazwisk pochodzących od międlić ‘czesać len; mówić niewyraźnie’.

Mindor - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Mindowicz - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Mindra - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Mindrow - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Mindrycki - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Mindryk - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Mindryn - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Mindur - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Mindura - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Mindurski - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Mindykowski - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Mindza - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Mindziak - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Mindzio - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Mindziuk - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Mindziukiewicz - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Mindziul - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Minecha - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minecki - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minejko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minek - 1469 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Miner - od miner ‘specjalista od materiałów wybuchowych’, dawniej ‘górnik’.

Minerczyk - od miner ‘specjalista od materiałów wybuchowych’, dawniej ‘górnik’.

Minerowicz - od miner ‘specjalista od materiałów wybuchowych’, dawniej ‘górnik’.

Minerski - od miner ‘specjalista od materiałów wybuchowych’, dawniej ‘górnik’.

Mineruk - od miner ‘specjalista od materiałów wybuchowych’, dawniej ‘górnik’.

Ming - 1435 od niemieckiej nazwy osobowej Ming (e), ta od imienia germańskiego Magin-hard.

Minga - od niemieckiej nazwy osobowej Ming (e), ta od imienia germańskiego Magin-hard.

Mingajło - od litewskiego Mingaila, to od litewskiego minti ‘pamietać’ i gailius ‘cierpki, gorzki’, gallas ‘żal’.

Mingałło - od litewskiego Mingaila, to od litewskiego minti ‘pamietać’ i gailius ‘cierpki, gorzki’, gallas ‘żal’.

Minge - od niemieckiej nazwy osobowej Ming (e), ta od imienia germańskiego Magin-hard.

Mingelewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Ming (e), ta od imienia germańskiego Magin-hard.

Mingielewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Ming (e), ta od imienia germańskiego Magin-hard.

Mingielowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Ming (e), ta od imienia germańskiego Magin-hard.

Mingiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Ming (e), ta od imienia germańskiego Magin-hard.

Mingilewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Ming (e), ta od imienia germańskiego Magin-hard.

Mingin - od niemieckiej nazwy osobowej Ming (e), ta od imienia germańskiego Magin-hard.

Minginowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Ming (e), ta od imienia germańskiego Magin-hard.

Mingiowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Ming (e), ta od imienia germańskiego Magin-hard.

Minglewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Ming (e), ta od imienia germańskiego Magin-hard.

Mingo - od niemieckiej nazwy osobowej Ming (e), ta od imienia germańskiego Magin-hard.

Mingoć - od niemieckiej nazwy osobowej Ming (e), ta od imienia germańskiego Magin-hard.

Mingowski - od niemieckiej nazwy osobowej Ming (e), ta od imienia germańskiego Magin-hard.

Minguć - od niemieckiej nazwy osobowej Ming (e), ta od imienia germańskiego Magin-hard.

Minia - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Miniach - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Miniacha - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Miniajew - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Miniajluk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Miniajło - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Miniak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Miniakowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Miniaków - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minialuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Miniałko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Miniarczyk - od miner ‘specjalista od materiałów wybuchowych’, dawniej ‘górnik’.

Miniarski - od miner ‘specjalista od materiałów wybuchowych’, dawniej ‘górnik’.

Miniarz - od miner ‘specjalista od materiałów wybuchowych’, dawniej ‘górnik’.

Minias - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Miniasiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minich - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minichowicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minichowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minicki - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Miniczenko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Miniczewski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Miniec - 1425 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Miniecki - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Miniejko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minier - od miner ‘specjalista od materiałów wybuchowych’, dawniej ‘górnik’.

Minierowicz - od miner ‘specjalista od materiałów wybuchowych’, dawniej ‘górnik’.

Minierski - od miner ‘specjalista od materiałów wybuchowych’, dawniej ‘górnik’.

Miniewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Miniewski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minigniew - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minikiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minikin - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Minikin - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minikina - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Minikina - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minikowicz - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Minikowicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minikowski - od nazwy miejscowej Minikowo (bydgoskie, gmina Lubiewo; Nakło nad Notecią; część Poznania).

Minikowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minio - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minior - od łacińskiego minor ‘mniejszy’.

Miniorczyk - od łacińskiego minor ‘mniejszy’.

Miniorski - od łacińskiego minor ‘mniejszy’.

Minioski - 1400 od nazwy miejscowej Minoga, dawniej też Minioga (krakowskie, gmina Skała).

Miniow - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Miniowski - 1470-80 od nazwy miejscowej Minoga, dawniej też Minioga (krakowskie, gmina Skała).

Miniór - od łacińskiego minor ‘mniejszy’.

Miniór - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Miniów - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Miniszak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Miniszewski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minita - od mięta.

Miniuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Miniur - od łacińskiego minor ‘mniejszy’.

Miniuszko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Mink - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minkacz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minke - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minkin - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minkina - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minkinia - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Minkinia - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minkiński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minkisiak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minkisiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minkiszak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minko - 1437 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minkos - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minkota - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minkow - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minkowa - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minkowicz - 1443 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minkowski - od nazwy miejscowej Minkowice (kilka wsi).

Minkowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minkus - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Minkus - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minkusiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minkusz - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Minkusz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minkuszek - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Minkuszek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minnier - od miner ‘specjalista od materiałów wybuchowych’, dawniej ‘górnik’.

Minocki - od nazwy miejscowej Minoga, dawniej też Minioga (krakowskie, gmina Skała).

Minodzki - od nazwy miejscowej Minoga, dawniej też Minioga (krakowskie, gmina Skała).

Minoga - od nazwy miejscowej Minoga, dawniej też Minioga (krakowskie, gmina Skała).

Minol - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minola - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minoł - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minor - 14 15-26 od łacińskiego minor ‘mniejszy’.

Minorczuk - od łacińskiego minor ‘mniejszy’.

Minorczyk - od łacińskiego minor ‘mniejszy’.

Minorek - 1475 od łacińskiego minor ‘mniejszy’.

Minorowicz - od łacińskiego minor ‘mniejszy’.

Minorowski - od łacińskiego minor ‘mniejszy’.

Minorski - od łacińskiego minor ‘mniejszy’.

Minos - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minoski - 1497 od nazwy miejscowej Minoga, dawniej też Minioga (krakowskie, gmina Skała).

Minot - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minota - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minotowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minow - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minowicz - 1438 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minowski - od nazwy miejscowej Minoga, dawniej też Minioga (krakowskie, gmina Skała).

Minszczak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minta - od mięta.

Mintak - od mięta.

Mintal - od mięta.

Mintalewicz - od mięta.

Mintało - od mięta.

Mintałto - od mięta.

Mintautas - od mięta.

Mintek - od mięta.

Mintel - od mięta.

Mintkiewicz - od mięta.

Mintkiewski - od mięta.

Mintol - od mięta.

Mintus - od mięta.

Minuch - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minuczyc - od minuta.

Minula - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minulla - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minurski - od łacińskiego minor ‘mniejszy’.

Minurski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Minut - od minuta.

Minuta - od minuta.

Minuth - od minuta.

Miń - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Mińcikiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Mińciukiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Mińczak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Mińczenko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Mińczewski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Mińczuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Mińczyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Mińczykow - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Mińczykowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Mińczyków - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Mińdur - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Mińdziak - od minda ‘moneta, pieniądz’.

Mińka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Mińkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Mińko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Mińkowski - od nazwy miejscowej Minkowice (kilka wsi).

Mińkus - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Mińkuszek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy min-, por. minąć, mina, imię złożone Minigniew.

Miński - 1560 od nazwy miasta Mińsk Mazowiecki (siedleckie), od nazwy miejscowej Mień (białostockie, gmina Brańsk).

Mińszczak - od nazwy miasta Mińsk Mazowiecki (siedleckie), od nazwy miejscowej Mień (białostockie, gmina Brańsk).

Miodana - od miód.

Miodański - od miód.

Miodecki - od miód.

Miodek - 1392 od miód.

Miodeński - od miód.

Mioder - od miód.

Miodeuszewski - 1640 od nazwy miejscowej Miodusy (płockie, gmina Gozdowo).

Miodkowski - od miód.

Miodon - od miód.

Miodona - od miód.

Miodonka - od miód.

Miodoń - od miód.

Miodoński - od miód.

Miodor - od miód.

Miodorski - od miód.

Miodoszewski - od miód.

Miodowarzec - 1477– od miód.

Miodowicz - od miód.

Miodownik - od miód.

Miodowski - od miód.

Miodtke - (Pom) od miód.

Mioduch - od miód.

Mioduchowski - od miód.

Mioducki - od miód.

Miodulski - od miód.

Miodun - od miód.

Mioduna - od miód.

Mioduniecki - od miód.

Miodunka - od miód.

Miodunko - od miód.

Mioduń - od miód.

Mioduńka - od miód.

Mioduński - od miód.

Miodus - od miód.

Mioduski - 1363 od nazwy miejscowej Miodusy (płockie, gmina Gozdowo).

Mioduski - 1363 od nazwy miejscowej Miodusy (płockie, gmina Gozdowo).

Mioduszewski - 1640 od nazwy miejscowej Miodusy (płockie, gmina Gozdowo).

Mioduszowski - od nazwy miejscowej Miodusy (płockie, gmina Gozdowo).

Mioduszowski - od nazwy miejscowej Miodusy (płockie, gmina Gozdowo).

Mioduszyński - od miód.

Miodyński - 1748 od miód.

Miodyszewski - od miód.

Miodziałek - od miód.

Miodzianowski - od miód.

Miodzianowski - 1776 w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miodzicki - od miód.

Miodziński - od miód.

Miodzioch - od miód.

Miołk - (Pom) od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Miołka - od miałki ‘sypki, drobny’, w staropolszczyźnie miały ‘płytki, niegłęboki’.

Mionc - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mioncz - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Mionczyński - od miękki, ze staropolskiego mięki.

Miondel - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miondowicz - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Miondzel - w grupie nazwisk pochodzących od miedza ‘pas niezaoranej ziemi między polami; granica’, także od między, ze staropolskiego miedzy, miedź ‘metal’.

Mionek - od dawnego mian (y) ‘posiadany’, mieć.

Mionka - od dawnego mian (y) ‘posiadany’, mieć.

Mionkowski - od dawnego mian (y) ‘posiadany’, mieć.

Mionsek - od mięso.

Mionska - od mięso.

Mionsko - od mięso.

Mionskowski - od mięso.

Miończak - od dawnego mian (y) ‘posiadany’, mieć.

Miończyński - od dawnego mian (y) ‘posiadany’, mieć.

Miorka - od miara, mierzyć.

Miosga - od miazga ‘miękka część drzewa; karma dla psów’.

Miosge - od miazga ‘miękka część drzewa; karma dla psów’.

Miosk - od mięso.

Mioska - od mięso.

Mioskowski - od mięso.

Miot - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miotecki - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miotek - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miotelka - od miotła.

Miotełka - 1386 od miotła, miotełka.

Miotełko - od miotła.

Miotk - (Pom) w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miotka - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miotke - (Pom) w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miotkie - (Pom) w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miotko - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miotkowski - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miotla - 1430 od miotła.

Miotlewski - od miotła.

Miotlicki - od miotła.

Miotliński - od miotła.

Miotł - od miotła.

Miotła - od miotła.

Miotło - 1658 od miotła.

Miotta - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miottke - w grupie nazwisk pochodzących od miotać lub od imienia Miecisław, dziś Mieczysław.

Miozga - od miazga ‘miękka część drzewa; karma dla psów’.

Miozgowicz - od miazga ‘miękka część drzewa; karma dla psów’.

Miód - od miód.

Miódek - od miód.

Mir - XII w. w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mira - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miracha - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirachowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miracki - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miraczewski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miraczyński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miraj - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirajewski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirak - 1369 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirakina - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirakowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miralewski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miralski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirał - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirałowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miran - 1447 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miranko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miranowicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miranowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirańczuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirański - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirański - 1766 od nazwy miejscowej Mirany (powiat Sztum).

Miras - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirasiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miraszewski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miraszników - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miraś - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mircek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mircewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirciak - od mirt ‘gatunek krzewu’.

Mirciński - od mirt ‘gatunek krzewu’.

Mircitiuk - od mirt ‘gatunek krzewu’.

Mirczak - 1763 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirczek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirczew - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirczewski - od nazwy miejscowej Mircze (zamojskie, gmina Mircze).

Mirczewski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirczuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirczyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirczyński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirda - od mierdzić ‘mierlić’.

Mirdewicz - od mierdzić ‘mierlić’.

Mirdoszewski - od mierdzić ‘mierlić’.

Mirdzio - od mierdzić ‘mierlić’.

Mirecki - 1489 od nazwy miejscowej Mircze (zamojskie, gmina Mircze).

Mirek - 12 10 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirek-Olcha - złożenia brak; Mirek 12 10 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław; Olcha od olsza, olcha ‘drzewo liściaste’.

Mirenczuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirenik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mireniuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirenko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mireńczuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mireńko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mireński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirewski - od nazw miejscowych Mierowice, Mierów (kilka wsi).

Mirewski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miręga - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirga - od gwarowego mirgać ‘merdać, migać’.

Mirgała - od gwarowego mirgać ‘merdać, migać’.

Mirgałowski - od gwarowego mirgać ‘merdać, migać’.

Mirgas - od gwarowego mirgać ‘merdać, migać’.

Mirgos - od gwarowego mirgać ‘merdać, migać’.

Mirgosz - od gwarowego mirgać ‘merdać, migać’.

Mirinkiewicz - od miara, mierzyć.

Miriuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirjuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirkal - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirkała - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirke - (Pom) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirko - 1375 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirkołow - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirkoń - 1436 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirkowicz - 1422 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirkowiec - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirkowski - 14 12 od nazw miejscowych Mirkowice, Mirków (kilka wsi).

Mirkuć - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirkuda - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirkulewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirkulin - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirkułow - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirkułów - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirkus - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirkut - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirlak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marl-, marł-, por. z-marły, marlić się ‘dostawać zmarszczek’.

Mirlas - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marl-, marł-, por. z-marły, marlić się ‘dostawać zmarszczek’.

Mirlecki - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marl-, marł-, por. z-marły, marlić się ‘dostawać zmarszczek’.

Mirlica - 1525 od podstawy mierl-, por. gwarowe merla, myrla ‘komar’, myrlica, mierławy ‘mdły’, mierlak , ‘źrebak’.

Mirlina - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy marl-, marł-, por. z-marły, marlić się ‘dostawać zmarszczek’.

Mir-Mackiewicz - złożenia brak; Mir XII w. w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław; Mackiewicz w grupie nazwisk pochodzących od imienia Maciej, także od macać.

Mirman - od niemieckiej nazwy osobowej Meermann, ta od apelatywu Meermann ‘człowiek nieforemny, monstrum’.

Mirmann - od niemieckiej nazwy osobowej Meermann, ta od apelatywu Meermann ‘człowiek nieforemny, monstrum’.

Mirna - od miara, mierzyć.

Mirniak - od miara, mierzyć.

Mirnicki - od miara, mierzyć.

Mirniczak - 1777 od miara, mierzyć.

Mirnienko - od miara, mierzyć.

Mirnik - 1579 od miara, mierzyć.

Mirnikowicz - od miara, mierzyć.

Mirnow - od miara, mierzyć.

Mirnowicz - od miara, mierzyć.

Mirnowski - od miara, mierzyć.

Mirny - od miara, mierzyć.

Miro - 1236-38 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miroch - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirocha - 1406 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirochna - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirocho - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirochowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirociński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirociuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirocki - od nazwy miejscowej Mirocice (kieleckie, gmina Nowa Słupia), Mirocin (przemyskie, gmina Przeworsk).

Mirolewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miroljub - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mironczuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mironek - 1283 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mironenko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mironiak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mironiczuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mironienko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mironiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mironik - 1426 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mironiuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mironkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mironkin - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mironko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mironow - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mironowicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mironowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mironów - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mironuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miroń - 1223 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirończak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirończuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirończuk-Ossowski - złożenia brak; Mirończuk w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław; Ossowski od nazw miejscowych typu Osowa, Osowie, Osowice.

Mirończyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miroński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miroński - 1470 od nazwy miejscowej Mieronice, dawniej Mironice (kieleckie, gmina Wodzisław).

Mirońszuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miros - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirosek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirosenko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miroski - od nazw miejscowych Mierowice, Mierów (kilka wsi).

Mirosław - od imienia złożonego Mirosław, notowanego od XIII wieku;

Mirosława - od imienia złożonego Mirosław, notowanego od XIII wieku;

Mirosław-Matysiak - złożenia brak; Mirosław od imienia złożonego Mirosław, notowanego od XIII wieku; Matysiak 1687 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Maciej. W języku hebrajskim były dwa warianty imienia: mettithejah (u) i mattanejah (u) ‘dar Jahwe’, przejęte do greckiego jako Matthias, Matthauos, Maththaios, a do łacińskiego jako Matthias, Matthaeus. Z form łacińskich w języku polskim powstały trzy imiona: Maciej, Matyjasz oba pochodzące od wariantu Matthias i Mateusz, utworzone od Matthaeus. W Kościele prawosławnym od form greckich utworzone zostało imię Matwiej, wtórnie Matfiej. Te cztery imiona, a także ich skrócone formy Mat- i Mac- mieszały się w źródłach historycznych.

Mirosławski - 1392 od nazwy miejscowej Mirosławice (płockie, gmina Bedlno), Mirosław (kilka wsi).

Mirost - 1250 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirosz - 12 19-20 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miroszczenko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miroszczuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miroszczyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miroszek - 1265 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miroszenko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miroszewic - 1494 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miroszewski - 1393 od nazwy miejscowej Miroszewice (płockie, gmina Daszyno), Miroszów (kieleckie, gmina Racławice-Pałecznica)

Miroszka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miroszkin - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miroszko - 1390 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miroszniczenko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miroszniczenko-Łukszo - złożenia brak; Miroszczenko w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław; Łukszo brak;

Miroszniczeńko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirosznik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirosznikow - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirosznyczenko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miroszowic - 1397 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miroszowski - 1442 od nazwy miejscowej Miroszewice (płockie, gmina Daszyno), Miroszów (kieleckie, gmina Racławice-Pałecznica).

Miroszuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miroś - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirośniczeńko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirot - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirota - 1228 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirowczuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirowicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirowski - 1469 od nazw miejscowych Mierowice, Mierów (kilka wsi).

Mirski - 1398 od nazwy miejscowej Mirzyn, dziś Mierzyn (piotrkowskie, gmina Rozprza).

Mirt - od mirt ‘gatunek krzewu’.

Mirta - od mirt ‘gatunek krzewu’.

Mirtecki - od mirt ‘gatunek krzewu’.

Mirtek - od mirt ‘gatunek krzewu’.

Mirtosz - od mirt ‘gatunek krzewu’.

Mirtus - od mirt ‘gatunek krzewu’.

Mirtyński - od mirt ‘gatunek krzewu’.

Miruc - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miruch - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirucha - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miruchna - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirucik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirucki - od nazwy miejscowej Mierucin (bydgoskie, gmina Mierucin (bydgoskie, gmina Dąbrowa, Sośno).

Miruć - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miruda - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miruk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miruk-Mirski - złożenia brak; Miruk w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław; Mirski 1398 od nazwy miejscowej Mirzyn, dziś Mierzyn (piotrkowskie, gmina Rozprza).

Mirula - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirulaniec - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirułowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirunka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirunkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miruński - od nazwy miejscowej Mieronice, dawniej Mironice (kieleckie, gmina Wodzisław).

Mirus - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirusik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirusz - 1353 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miruś - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirutko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirutowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirwa - od mierzwa ‘pognieciona słoma; odchody zwierzęce’.

Miryłowicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miryn - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirynowicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirynowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miryński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirys - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Miryszkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirytiuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirytuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirz - 1448 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirza - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirzaczak - 1792 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirzajewski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirzakowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirzałek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirzało - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirzan - 1323 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirzanowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirzecki - od nazwy miejscowej Mircze (zamojskie, gmina Mircze).

Mirzejewski - 1445 od nazwy miejscowej Mierzejewo (ostrołęckie, gmina Rzekuń).

Mirzejowski - od nazwy miejscowej Mierzejewo (ostrołęckie, gmina Rzekuń).

Mirzewski - 1392 od nazwy miejscowej Mierzewo (poznańskie, gmina Niechanowo), Mirzowice (wieś zagrodowa, dawne Księstwo Siewierskie).

Mirzkowicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirzoń - 1360 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirzowski - 1395 od nazwy miejscowej Mierzewo (poznańskie, gmina Niechanowo), Mirzowice (wieś zagrodowa, dawne Księstwo Siewierskie).

Mirzwa - 1265 od mierzwa ‘pognieciona słoma; odchody zwierzęce’.

Mirzwicki - od mierzwa ‘pognieciona słoma; odchody zwierzęce’.

Mirzwiński - od mierzwa ‘pognieciona słoma; odchody zwierzęce’.

Mirzycki - od nazwy miejscowej Mierzyce (sieradzkie, gmina Wierzchlas).

Mirzyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirzyński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław.

Mirż - od gwarowego mirgać ‘merdać, migać’.

Mirżoła - 1608 od gwarowego mirgać ‘merdać, migać’.

Mis - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misa - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misaczek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misaczyński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misakiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misakowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misal - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misala - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misalko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misalla - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misalski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misała - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misało - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misan - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misanik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misaniuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misar - 1462 od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misarek - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misarko - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misarski - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misarz - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misczak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misczyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Miser - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’; od niemieckiej nazwy osobowej Mieser.

Misera - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Miserewicz - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Miserowicz - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Miserski - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misi - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misia - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiaczek - 1740 od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiaczkiewicz - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiaczuk - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiaczyk - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiaczyński - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiaga - 1768 od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiak - 16 13 od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiaka - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiakiewicz - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiakowski - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiala - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misialik - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misialski - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiał - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiała - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiałek - 1696 od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiałkiewicz - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiałkowski - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiałowski - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misian - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiara - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misiara - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiarczyk - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misiarek - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misiarek - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiarko - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misiarski - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misiarz - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misiaszak - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiaszek - 1674 od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiawiec - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiączyk - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiąg - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiągiewicz - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiąszek - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misic - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misicki - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiczak - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiczyk - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misida - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiec - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiecha - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiecki - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misieczko - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiejak - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiejczuk - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiejczyk - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiejko - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiejuk - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiek - 16 12 od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiel - 1734 od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misielak - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misielewicz - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misielewski - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misieliński - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misielski - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misielusz - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misienica - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misieniewicz - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misienkiewicz - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misienko - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misieńko - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misier - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misierewicz - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misierka - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misierna - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misierowicz - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misiewicz - 1696 od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiewicz-Kopytko - złożenia brak; Misiewicz 1696 od miś ‘niedźwiedź; grubas’; Kopytko 1394 od kopyto, kopytko.

Misiewski - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misięgiewicz - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiężny - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misik - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misikiewicz - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misikonis - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misikowski - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiło - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misina - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiniak - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiniec - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misinkiewicz - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiński - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misio - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiok - (Śl) od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misioł - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misioła - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiołek - XVI w. od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiołowski - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Mision - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiona - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiong - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misioniec - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misioń - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misior - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misior - 1698 od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misiora - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misiorczyk - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misiorek - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misiorna - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misiorny - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misiorowski - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misiorowski - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiorski - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misiorz - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misioszek - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiow - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiowicz - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiowiec - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiowski - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiór - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misióra - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misiórek - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misiórkiewicz - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misiórna - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misiórny - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misiórowicz - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misiórski - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misiów - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiuda - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiuga - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiuk - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiukiewicz - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiul - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiula - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiulak - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiulaniec - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiulewicz - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiuła - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiun - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiuna - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiunajtis - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiunas - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiuniewicz - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiunkiewicz - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiuno - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiuń - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiur - od misiura, misiurka ‘część zbroi, hełm z siatką osłaniającą część twarzy i kark’.

Misiura - od misiura, misiurka ‘część zbroi, hełm z siatką osłaniającą część twarzy i kark’.

Misiura - 1690 od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Misiurak - od misiura, misiurka ‘część zbroi, hełm z siatką osłaniającą część twarzy i kark’.

Misiurek - od misiura, misiurka ‘część zbroi, hełm z siatką osłaniającą część twarzy i kark’.

Misiurewicz - od misiura, misiurka ‘część zbroi, hełm z siatką osłaniającą część twarzy i kark’.

Misiurka - od misiura, misiurka ‘część zbroi, hełm z siatką osłaniającą część twarzy i kark’.

Misiurkiewicz - od misiura, misiurka ‘część zbroi, hełm z siatką osłaniającą część twarzy i kark’.

Misiurkowski - od misiura, misiurka ‘część zbroi, hełm z siatką osłaniającą część twarzy i kark’.

Misiurna - od misiura, misiurka ‘część zbroi, hełm z siatką osłaniającą część twarzy i kark’.

Misiurny - od misiura, misiurka ‘część zbroi, hełm z siatką osłaniającą część twarzy i kark’.

Misiuro - od misiura, misiurka ‘część zbroi, hełm z siatką osłaniającą część twarzy i kark’.

Misiurowicz - od misiura, misiurka ‘część zbroi, hełm z siatką osłaniającą część twarzy i kark’.

Misiurski - od misiura, misiurka ‘część zbroi, hełm z siatką osłaniającą część twarzy i kark’.

Misiurz - od misiura, misiurka ‘część zbroi, hełm z siatką osłaniającą część twarzy i kark’.

Misiuta - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Miska - 1693 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’; od miska.

Miskal - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Miskala - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Miskała - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Miskałowicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Miske - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Miski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Miskiel - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Miskiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misklewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Miskon - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Miskow - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Miskowiak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Miskowicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Miskowiec - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Miskowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misków - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Miskuła - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Miskur - od gwarowego miśkarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Miskur - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Miskurka - od gwarowego miśkarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Miskurka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Miskurski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Miskurski - od gwarowego miśkarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Mislewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mysł-, por. myśleć, myśl, imiona złożone typu Myślibor.

Mislisch - (Pom) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mysł-, por. myśleć, myśl, imiona złożone typu Myślibor.

Mislisz - (Pom) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mysł-, por. myśleć, myśl, imiona złożone typu Myślibor.

Miso - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misojed - od mięso.

Misok - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misoła - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misołek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Mison - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misor - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misora - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misorna - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misorny - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misorowski - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misorski - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misorz - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misorz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Miss - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Missa - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Missal - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Missala - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Missalla - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Missallo - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Missała - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Missałka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Missałła - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Missan - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Missar - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Mission - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Missiura - od misiura, misiurka ‘część zbroi, hełm z siatką osłaniającą część twarzy i kark’.

Missiuro - od misiura, misiurka ‘część zbroi, hełm z siatką osłaniającą część twarzy i kark’.

Missok - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Missol - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Missura - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Mist - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Mista - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Mistachowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Mistacki - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Mistak - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Mistakiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Mistal - 1563 od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Mistala - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Mistalik - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Mistalski - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Mistarkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Mistarski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Mistarz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Mistarzak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Mistasz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Mistczak - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Mistczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Mistecki - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Mistejko - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Mistejuk - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Mistek - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Mistel - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Mistela - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Mistelski - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Mister - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Mistera - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Misterek - 1462 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny; mistrz.

Misterewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Misterka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Misterkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Misterko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Misterkowicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Misterny - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Misterowicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Misterski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny, misterski ‘mistrzowski’.

Misteruch - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Misteruk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Mistewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Mistkiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Mistkowski - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Mistol - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Mistola - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Mistolski - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Miston - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Mistoń - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Mistor - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Mistorkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Mistorz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Mistowski - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Mistrz - 1580 od mistrz dawniej ‘kat, rakarz; rzemieślnik’, też ‘nauczyciel, uczony’.

Mistrzak - od mistrz dawniej ‘kat, rakarz; rzemieślnik’, też ‘nauczyciel, uczony’.

Mistrzek - 13 13 od mistrz dawniej ‘kat, rakarz; rzemieślnik’, też ‘nauczyciel, uczony’.

Mistrzenko - od mistrz dawniej ‘kat, rakarz; rzemieślnik’, też ‘nauczyciel, uczony’.

Mistrzewicz - 1484 od mistrz dawniej ‘kat, rakarz; rzemieślnik’, też ‘nauczyciel, uczony’.

Mistrzowicz - 1485 od mistrz dawniej ‘kat, rakarz; rzemieślnik’, też ‘nauczyciel, uczony’.

Mistrzowski - od mistrz dawniej ‘kat, rakarz; rzemieślnik’, też ‘nauczyciel, uczony’.

Mistrzuk - od mistrz dawniej ‘kat, rakarz; rzemieślnik’, też ‘nauczyciel, uczony’.

Mistrzyk - od mistrz dawniej ‘kat, rakarz; rzemieślnik’, też ‘nauczyciel, uczony’.

Mistrzyński - od mistrz dawniej ‘kat, rakarz; rzemieślnik’, też ‘nauczyciel, uczony’.

Mistrzyszyn - od mistrz dawniej ‘kat, rakarz; rzemieślnik’, też ‘nauczyciel, uczony’.

Mistuchowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Mistukiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Mistuń - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Mistur - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Mistura - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Misturek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Misun - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misuna - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misuno - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misuń - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misur - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misura - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misurak - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misurek - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misurny - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misuro - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misurski - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Misyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misyło - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’.

Misz - 1400 od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Misza - 1389 od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszaj - 1447 od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszak - 1380 od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszakin - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszakowski - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszaków - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszal - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszala - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszalski - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszała - 1438-50 od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszałek - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszałkowski - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszałowski - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszan - 1440 od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszanik - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszcz - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczak - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczakiewicz - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczakowski - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczan - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczanczuk - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczanowicz - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczańczuk - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczej - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczek - 1776 od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczenko - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczenkow - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczenków - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczer - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Miszczerewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Miszczerzewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Miszczok - (Śl) od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczor - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Miszczorak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Miszczorek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Miszczuch - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczuk - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczurka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Miszczurko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Miszczyc - 1435 od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczyc - 1435 od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczych - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczycha - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczycki - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczyj - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczyk - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczykowicz - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczykowski - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczyn - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczyński - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczyrka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Miszczyrko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Miszczyszczyk - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszczyszyn - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszec - 1478 od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszecki - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszejczuk - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszek - 1428 od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszel - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszelak - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszelski - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszenko - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszewicz - 1497 od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszewski - 1497 od nazwy miejscowej Miszów, dziś Mniszów (krakowskie, gmina Nowe Brzesko), Miszewo (płockie, gmina Bodzanów).

Miszk - (Pom) od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszka - 1256 od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszke - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszki - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszkie - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszkiel - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszkielak - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszkielewicz - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszkieniewicz - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszkieniuk - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszkier - od gwarowego miśkarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Miszkierka - od gwarowego miśkarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Miszkiewicz - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszkin - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszkina - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszkiniewicz - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszkinis - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszkiniuk - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszkiń - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszkis - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszko - XIII w. od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszkowiak - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszkowic - 1483 od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszkowicz - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszkowicz-Adamowicz - złożenia brak; Miszkowicz w grupie nazwisk pochodzących od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław; Adamowicz 1405 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Miszkowiec - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszkowski - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszkórski - od gwarowego miśkarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Miszków - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszkuć - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszkulski - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszkuniec - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszkura - od gwarowego miśkarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Miszkurek - od gwarowego miśkarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Miszkurka - od gwarowego miśkarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Miszkurko - od gwarowego miśkarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Miszkuro - od gwarowego miśkarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Miszkurski - od gwarowego miśkarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Miszo - 14 14 od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszok - (Śl) od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszoł - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszon - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszor - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszowiec - 1486 od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszowski - 1498 od nazwy miejscowej Miszów, dziś Mniszów (krakowskie, gmina Nowe Brzesko), Miszewo (płockie, gmina Bodzanów).

Miszór - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszórek - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszt - 1379 od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Miszta - 1470 od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Misztachowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Misztak - 1492 od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Misztal - 1453 od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Misztala - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Misztalewicz - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Misztalewski - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Misztalski - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Miształ - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Misztel - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Misztela - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Misztella - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Misztelo - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Misztelski - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Miszto - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Misztor - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Misztur - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Misztura - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Miszturak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Miszun - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszura - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszurek - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszurka - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszurski - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszuta - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszuto - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszutowicz - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszycki - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszyk - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszyk-Miński - złożenia brak; Miszyk w grupie nazwisk pochodzących od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław; Miński 1560 od nazwy miasta Mińsk Mazowiecki (siedleckie), od nazwy miejscowej Mień (białostockie, gmina Brańsk).

Miszyn - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miszyński - od imion na Mi-, typu Mikołaj, Michał, Miłosław.

Miś - 1799 od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Miścichowski - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Miścier - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Miścierewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Miścierowicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Miścikowski - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Miścior - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Miściorak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Miściorek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Miścisz - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Miściuk - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Miściukiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Miściur - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Miściurewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Miśczak - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Miśk - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Miśka - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Miśkałowicz - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Miśkarz - 1786 od gwarowego miśkarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Miśki - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Miśkiel - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Miśkiełowicz - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Miśkiewicz - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Miśkiewicz-Domaniewski - złożenia brak; Miśkiewicz od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś; Domaniewski 1389 od nazwy miejscowej Domaniewice (skierniewickie, gmina Domaniewice), Domaniew (sieradzkie, gmina Błaszki).

Miśkiewicz-Szmyga - złożenia brak; Miśkiewicz od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś; Szmyga brak.

Miśkin - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Miśkiw - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Miśko - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Miśkoniec - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Miśkow - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Miśkowiak - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Miśkowicz - 1668 od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Miśkowiec - 1668 od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Miśkowski - 1763 od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Miśków - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Miśkulin - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Miśkura - od gwarowego miśkarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Miśkurka - od gwarowego miśkarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Miśkurko - od gwarowego miśkarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Miśkurski - od gwarowego miśkarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.

Miśla - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Miśniak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’; od staropolskiego miśnik ‘naczynie do mycia mis i talerzy; półka na misy’.

Miśniakiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’; od staropolskiego miśnik ‘naczynie do mycia mis i talerzy; półka na misy’.

Miśniewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’; od staropolskiego miśnik ‘naczynie do mycia mis i talerzy; półka na misy’.

Miśniewski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’; od staropolskiego miśnik ‘naczynie do mycia mis i talerzy; półka na misy’.

Miśnik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’; od staropolskiego miśnik ‘naczynie do mycia mis i talerzy; półka na misy’.

Miśnikiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’; od staropolskiego miśnik ‘naczynie do mycia mis i talerzy; półka na misy’.

Miśnikowicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mis-, por. misa, staropolskie misić ‘mieszać’, dawne misić ‘kastrować’; od staropolskiego miśnik ‘naczynie do mycia mis i talerzy; półka na misy’.

Miśta - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.

Miśta - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Miśtak - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Miśtaka - od niemieckiej nazwy osobowej Mist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego mist ‘błoto, gnój, nawóz, brud’.

Miśtal - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Miśtalski - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Miśtol - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Miśtur - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Miśtura - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy mister-, por. misterny.

Mit - 1423 w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mita - 1498 w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitak - 142 1 w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mital - 1424 w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitalski - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitał - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitan - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitana - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitanek - 1755 od gwarowego mitanki ‘mitenki: rękawiczki z uciętymi palcami’.

Mitaniec - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mita-Nita - złożenia brak; Mita 1498 w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr; Nita od nić lub od niemieckiej nazwy osobowej Nitt.

Mitański - od gwarowego mitanki ‘mitenki: rękawiczki z uciętymi palcami’.

Mitar - od myto ‘opłata za przejazd przez rogatkę; cło’.

Mitarski - od myto ‘opłata za przejazd przez rogatkę; cło’.

Mitarz - od myto ‘opłata za przejazd przez rogatkę; cło’.

Mitas - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitasek - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitasiński - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitasz - 1788 w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitaszewicz - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitaszewski - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitaszka - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitaszko - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitaś - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitczak - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitczenko - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitczuk - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitecki - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Miteczko - 1490 w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitek - 1397 w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitel - od niemieckiej nazwy osobowej Mittel, ta od nazwy terenu Mettel, Mittel, od der Mittere ‘w samym środku’.

Mitela - od niemieckiej nazwy osobowej Mittel, ta od nazwy terenu Mettel, Mittel, od der Mittere ‘w samym środku’.

Mitelewski - od niemieckiej nazwy osobowej Mittel, ta od nazwy terenu Mettel, Mittel, od der Mittere ‘w samym środku’.

Mitelman - od niemieckiej nazwy osobowej Mittel, ta od nazwy terenu Mettel, Mittel, od der Mittere ‘w samym środku’.

Mitelski - od niemieckiej nazwy osobowej Mittel, ta od nazwy terenu Mettel, Mittel, od der Mittere ‘w samym środku’.

Miter - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’.

Mitera - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’.

Miterek - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’.

Miterka - 15 10 od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’.

Miterko - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’.

Miterski - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’.

Mitiera - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’.

Mitk - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitka - 1462 w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitkalik - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitke - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitko - 1376 w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitkoś - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitkow - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitkowski - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitków - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitkus - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitl - od niemieckiej nazwy osobowej Mittel, ta od nazwy terenu Mettel, Mittel, od der Mittere ‘w samym środku’.

Mitlas - od niemieckiej nazwy osobowej Mittel, ta od nazwy terenu Mettel, Mittel, od der Mittere ‘w samym środku’.

Mitlewski - od niemieckiej nazwy osobowej Mittel, ta od nazwy terenu Mettel, Mittel, od der Mittere ‘w samym środku’.

Mitluszka - od niemieckiej nazwy osobowej Mittel, ta od nazwy terenu Mettel, Mittel, od der Mittere ‘w samym środku’.

Mitło - od niemieckiej nazwy osobowej Mittel, ta od nazwy terenu Mettel, Mittel, od der Mittere ‘w samym środku’.

Mitłosz - od niemieckiej nazwy osobowej Mittel, ta od nazwy terenu Mettel, Mittel, od der Mittere ‘w samym środku’.

Mitman - od niemieckiej nazwy osobowej Mitmann, ta od średnioniemieckiego mietman ‘najemca’.

Mitmann - od niemieckiej nazwy osobowej Mitmann, ta od średnioniemieckiego mietman ‘najemca’.

Mitmański - od niemieckiej nazwy osobowej Mitmann, ta od średnioniemieckiego mietman ‘najemca’.

Mitol - 1789 w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitoł - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Miton - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitoniewicz - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitoń - 1636 w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitoński - 1786 od gwarowego mitanki ‘mitenki: rękawiczki z uciętymi palcami’.

Mitos - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitosch - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitosek - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitosz - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitoszyk - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitoś - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitowski - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitra - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitranka - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitras - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitrasów - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitraszewski - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitraszko - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitraś - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitrąga - od mitręga ‘bieda, strata, marnowanie czasu’, dawniej też ‘próżniak’.

Mitrega - od mitręga ‘bieda, strata, marnowanie czasu’, dawniej też ‘próżniak’.

Mitrenga - od mitręga ‘bieda, strata, marnowanie czasu’, dawniej też ‘próżniak’.

Mitrenko - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitrevski - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitrewicz - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitręga - 1496 od mitręga ‘bieda, strata, marnowanie czasu’, dawniej też ‘próżniak’.

Mitręnga - od mitręga ‘bieda, strata, marnowanie czasu’, dawniej też ‘próżniak’.

Mitro - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 14 19, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 149 1, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Mitro - 1679 od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitroczuk - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitrofan - od imienia Mitrofan, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego meter ‘matka’ + phalno ‘zjawiać się, objawiać się’.

Mitrofaniuk - od imienia Mitrofan, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego meter ‘matka’ + phalno ‘zjawiać się, objawiać się’.

Mitrofanow - od imienia Mitrofan, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego meter ‘matka’ + phalno ‘zjawiać się, objawiać się’.

Mitrofanów - od imienia Mitrofan, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego meter ‘matka’ + phalno ‘zjawiać się, objawiać się’.

Mitrofon - od imienia Mitrofan, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego meter ‘matka’ + phalno ‘zjawiać się, objawiać się’.

Mitrofonow - od imienia Mitrofan, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego meter ‘matka’ + phalno ‘zjawiać się, objawiać się’.

Mitroniuk - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitros - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitrosz - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitrosz - 1473 od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 14 19, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 149 1, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Mitroszewski - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitroszonek - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitroś - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitrowski - 1708 od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitruczak - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitruczuk - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitruk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 14 19, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 149 1, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Mitruna - 1403 od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 14 19, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 149 1, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Mitrus - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 14 19, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 149 1, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Mitrusiak - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitruszanek - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitruś - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitrut - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 14 19, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 149 1, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Mitryfaniuk - od imienia Mitrofan, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego meter ‘matka’ + phalno ‘zjawiać się, objawiać się’.

Mitryk - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitryniuk - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitryński - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitryszyn - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitrzak - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitrzyk - od dawnego mitera, miterka ‘człowiek słaby’ lub od Dymitr lub Mitrofan.

Mitsch - od niemieckich nazw osobowych Mitsche, Nitsche, te od imienia Nocolaus.

Mitscha - od niemieckich nazw osobowych Mitsche, Nitsche, te od imienia Nocolaus.

Mitsche - od niemieckich nazw osobowych Mitsche, Nitsche, te od imienia Nocolaus.

Mitschein - od niemieckich nazw osobowych Mitsche, Nitsche, te od imienia Nocolaus.

Mitschek - od niemieckich nazw osobowych Mitsche, Nitsche, te od imienia Nocolaus.

Mitschka - od niemieckich nazw osobowych Mitsche, Nitsche, te od imienia Nocolaus.

Mitschke - od niemieckich nazw osobowych Mitsche, Nitsche, te od imienia Nocolaus.

Mitschko - od niemieckich nazw osobowych Mitsche, Nitsche, te od imienia Nocolaus.

Mitsz - od niemieckich nazw osobowych Mitsche, Nitsche, te od imienia Nocolaus.

Mitszak - od niemieckich nazw osobowych Mitsche, Nitsche, te od imienia Nocolaus.

Mitszka - od niemieckich nazw osobowych Mitsche, Nitsche, te od imienia Nocolaus.

Mitszke - od niemieckich nazw osobowych Mitsche, Nitsche, te od imienia Nocolaus.

Mitszko - od niemieckich nazw osobowych Mitsche, Nitsche, te od imienia Nocolaus.

Mitt - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mittan - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mittas - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mittek - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mittka - 1672 w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mittke - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mittman - od niemieckiej nazwy osobowej Mitmann, ta od średnioniemieckiego mietman ‘najemca’.

Mittmann - od niemieckiej nazwy osobowej Mitmann, ta od średnioniemieckiego mietman ‘najemca’.

Mittula - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mituga - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitukiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitul - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitula - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitulek - 1534 w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitulewicz - 1527 w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mituliński - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitulla - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitulski - 1796 w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mituła - 1743 w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mituniewicz - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mituński - od gwarowego mitanki ‘mitenki: rękawiczki z uciętymi palcami’.

Mitura - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mituraj - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mituro - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Miturski - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Miturzyński - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitus - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitusek - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitusiński - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mituszak - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mituś - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitut - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mituta - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitychoruk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Mityfor - 1462 (KrW) w grupie nazwisk pochodzących od imienia Nikifor. Imię pochodzenia greckiego niképhóros ‘przynoszący zwycięstwo, zwycięski’. W Polsce notowane późno, głównie na Kresach Wschodnich.

Mityk - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mityn - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mityń - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitys - 1656 w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Mita, także od imienia Dymitr.

Mitz - od niemieckich nazw osobowych Mitsche, Nitsche, te od imienia Nocolaus lub od Mütze.

Mitza - od niemieckich nazw osobowych Mitsche, Nitsche, te od imienia Nocolaus lub od Mütze.

Mitzka - od niemieckich nazw osobowych Mitsche, Nitsche, te od imienia Nocolaus lub od Mütze.

Mix - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mixa - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Mixay - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Miza - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizaga - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizak - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizakowski - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizała - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizałek - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizan - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizancew - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizanowski - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizar - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizara - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizarewicz - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizarkiewicz - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizarko - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizarski - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizdra - od mizdrzyć się ‘przymilać się, wdzięczyc się’.

Mizdrak - od mizdrzyć się ‘przymilać się, wdzięczyc się’.

Mizdral - od mizdrzyć się ‘przymilać się, wdzięczyc się’.

Mizdrenko - od mizdrzyć się ‘przymilać się, wdzięczyc się’.

Mizdrzak - od mizdrzyć się ‘przymilać się, wdzięczyc się’.

Mizek - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizeliński - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizer - 1486 od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizera - 1478 od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizeracki - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizeraczyk - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizerak - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizeraka - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizerakowski - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizerczyk - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizerecki - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizerek - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizeria - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’; od dawnego mizeria ‘bieda’.

Mizerja - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’; od dawnego mizeria ‘bieda’.

Mizerka - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizerkiewicz - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizerna - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’; od przymiotnika mizerny.

Mizernik - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizerny - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’; od przymiotnika mizerny.

Mizero - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizerocha - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizerocki - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizerowski - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizerski - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizewski - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizga - od mizgać, umizgać się ‘zalecać się’.

Mizgajski - od mizgać, umizgać się ‘zalecać się’.

Mizgalewicz - od mizgać, umizgać się ‘zalecać się’.

Mizgalski - od mizgać, umizgać się ‘zalecać się’.

Mizgał - od mizgać, umizgać się ‘zalecać się’.

Mizgała - 1457 od mizgać, umizgać się ‘zalecać się’.

Mizgarski - od mizgać, umizgać się ‘zalecać się’.

Mizger - od mizgać, umizgać się ‘zalecać się’.

Mizgiel - od mizgać, umizgać się ‘zalecać się’.

Mizgier - od mizgać, umizgać się ‘zalecać się’.

Mizgier-Chojnacki - złożenia brak; Mizgier od mizgać, umizgać się ‘zalecać się’; Chojnacki 1783 od choja, choina ‘drzewo iglaste’ lub 1396 od nazwy miejscowej Chojnata (skierniewickie, gmina Kowiesy).

Mizgiert - od mizgać, umizgać się ‘zalecać się’.

Mizgiro - od mizgać, umizgać się ‘zalecać się’.

Mizgirow - od mizgać, umizgać się ‘zalecać się’.

Mizgoń - od mizgać, umizgać się ‘zalecać się’.

Mizgorski - od mizgać, umizgać się ‘zalecać się’.

Mizgórski - od mizgać, umizgać się ‘zalecać się’.

Mizguła - 1522 od mizgać, umizgać się ‘zalecać się’.

Mizia - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziak - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizialiński - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miział - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziała - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziałek - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziałkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziałkowski - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziana - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizianta - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizianty - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziarski - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziej - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziel - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizieliński - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizielski - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizieński - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizier - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Miziera - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizierkiewicz - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizierko - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Mizierski - od staropolskiego mizera ‘bieda; nikczemność’.

Miziewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziewski - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizik - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizikowski - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziłek - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizimiak - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziniak - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziński - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizio - 1489 w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizioch - 16 16 w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizioł - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziołek - 1399 w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’ lub od niziołek ‘krasnoludek’.

Miziołkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziołkowski - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziołowski - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziołyk - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizior - 16 13 w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziorek - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziorko - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziółek - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziór - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziuk - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziuła - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziur - 16 13 w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziura - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziurek - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziurko - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziurkowski - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miziuro - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizko - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizola - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizołek - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizulewicz - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizulo - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizuła - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizuło - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizułowski - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizun - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizunka - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizur - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizura - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizurek - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizuro - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizycki - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizyk - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizyn - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Mizyński - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miż - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miżak - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miżałek - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miżanowski - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miżejewski - od nazwy miejscowej Mierzejewo (ostrołęckie, gmina Rzekuń).

Miżejowski - od nazwy miejscowej Mierzejewo (ostrołęckie, gmina Rzekuń).

Miżgała - od mizgać, umizgać się ‘zalecać się’.

Miżuk - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miżunka - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miżyk - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miżykowski - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.

Miżyła - w grupie nazwisk pochodzących od miziać, mizać ‘głaskać, pieścić’.