Nazwiska na literę Kr - Kt

Kraak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krab - od krab ‘gatunek skorupiaka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krabbe.

Kraba - od krab ‘gatunek skorupiaka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krabbe.

Krabal - od krab ‘gatunek skorupiaka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krabbe.

Krabarz - od krab ‘gatunek skorupiaka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krabbe.

Krabel - od krab ‘gatunek skorupiaka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krabbe.

Krabelski - od krab ‘gatunek skorupiaka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krabbe.

Krabes - od krab ‘gatunek skorupiaka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krabbe.

Krabeś - od krab ‘gatunek skorupiaka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krabbe.

Krabik - od krab ‘gatunek skorupiaka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krabbe.

Krabin - od krab ‘gatunek skorupiaka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krabbe.

Krabisz - 1743 od krab ‘gatunek skorupiaka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krabbe.

Kraboń - od krab ‘gatunek skorupiaka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krabbe.

Krabski - od krab ‘gatunek skorupiaka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krabbe.

Krabucha - od krab ‘gatunek skorupiaka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krabbe.

Krabusz - 1365 od krab ‘gatunek skorupiaka’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krabbe.

Krac - od imienia Pankracy lub też od niemieckiej nazwy osobowej Kratz (od Pancratius) lub też od staropolskiego kraczać ‘kroczyć’, od krata.

Kracaj - od imienia Pankracy lub też od niemieckiej nazwy osobowej Kratz (od Pancratius) lub też od staropolskiego kraczać ‘kroczyć’, od krata.

Kracel - 1488 od imienia Pankracy lub też od niemieckiej nazwy osobowej Kratz (od Pancratius) lub też od staropolskiego kraczać ‘kroczyć’, od krata.

Kracewicz - od imienia Pankracy lub też od niemieckiej nazwy osobowej Kratz (od Pancratius) lub też od staropolskiego kraczać ‘kroczyć’, od krata.

Krach - od krach ‘upadek, kłótnia’, od niemieckiej nazwy osobowej Krach.

Kracha - od krach ‘upadek, kłótnia’, od niemieckiej nazwy osobowej Krach.

Krachała - od krach ‘upadek, kłótnia’, od niemieckiej nazwy osobowej Krach.

Krachało - od krach ‘upadek, kłótnia’, od niemieckiej nazwy osobowej Krach.

Krache - od krach ‘upadek, kłótnia’, od niemieckiej nazwy osobowej Krach.

Krachel - od krach ‘upadek, kłótnia’, od niemieckiej nazwy osobowej Krach.

Kracher - od krach ‘upadek, kłótnia’, od niemieckiej nazwy osobowej Krach.

Krachka - od krach ‘upadek, kłótnia’, od niemieckiej nazwy osobowej Krach.

Krachoń - od krach ‘upadek, kłótnia’, od niemieckiej nazwy osobowej Krach.

Krachowicz - od krach ‘upadek, kłótnia’, od niemieckiej nazwy osobowej Krach.

Kracht - od gwarowego krachty ‘kruchy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Kracht.

Krachta - 1570 od gwarowego krachty ‘kruchy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Kracht.

Krachulec - od krach ‘upadek, kłótnia’, od niemieckiej nazwy osobowej Krach.

Kraciak - od krata.

Kraciński - od krata.

Kracioch - od krata.

Kraciuk - od krata.

Krackiewicz - od imienia Pankracy lub też od niemieckiej nazwy osobowej Kratz (od Pancratius) lub też od staropolskiego kraczać ‘kroczyć’, od krata.

Krackowski - od imienia Pankracy lub też od niemieckiej nazwy osobowej Kratz (od Pancratius) lub też od staropolskie– od imienia Pankracy lub też od niemieckiej nazwy osobowej Kratz (od Pancratius) lub też od staropolskiego kraczać ‘kroczyć’, od krata. go kraczać ‘kroczyć’, od krata.

Kracmer - 1335 od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kracon - od imienia Pankracy lub też od niemieckiej nazwy osobowej Kratz (od Pancratius) lub też od staropolskiego kraczać ‘kroczyć’, od krata.

Kracoń - od imienia Pankracy lub też od niemieckiej nazwy osobowej Kratz (od Pancratius) lub też od staropolskiego kraczać ‘kroczyć’, od krata.

Kracus - od imienia Pankracy lub też od niemieckiej nazwy osobowej Kratz (od Pancratius) lub też od staropolskiego kraczać ‘kroczyć’, od krata.

Kracyk - od imienia Pankracy lub też od niemieckiej nazwy osobowej Kratz (od Pancratius) lub też od staropolskiego kraczać ‘kroczyć’, od krata.

Kracyła - od imienia Pankracy lub też od niemieckiej nazwy osobowej Kratz (od Pancratius) lub też od staropolskiego kraczać ‘kroczyć’, od krata.

Kracyło - od imienia Pankracy lub też od niemieckiej nazwy osobowej Kratz (od Pancratius) lub też od staropolskiego kraczać ‘kroczyć’, od krata.

Kracz - 1367 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kraczaj - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kraczak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kraczala - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kraczek - 1392 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kraczewski - 1792 od nazw miejscowych Kraczew, Kraczewice (kilka wsi).

Kraczka - 1482 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kraczkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kraczko - 1399 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kraczkowski - 1446 od nazwy miejscowej Kraczkowa (rzeszowskie, gmina Łańcut).

Kraczla - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kraczmaga - 1641 od gwarowego gracmaga, graćmaga ‘osoba niezgrabna’.

Kraczmar - 1361 od niemieckiej nazwy osobowej Kretschmar, ta od apelatywu Kretschmar ‘karczmarz, kramarz’.

Kraczmarczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Kretschmar, ta od apelatywu Kretschmar ‘karczmarz, kramarz’.

Kraczmarek - od niemieckiej nazwy osobowej Kretschmar, ta od apelatywu Kretschmar ‘karczmarz, kramarz’.

Kraczmarzyk - od niemieckiej nazwy osobowej Kretschmar, ta od apelatywu Kretschmar ‘karczmarz, kramarz’.

Kraczmer - 1376 od niemieckiej nazwy osobowej Kretschmar, ta od apelatywu Kretschmar ‘karczmarz, kramarz’.

Kraczon - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kraczoń - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kraczuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kraczula - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kraczyk - 1687 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kraczykiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kraczykowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kraczyło - od imienia Pankracy lub też od niemieckiej nazwy osobowej Kratz (od Pancratius) lub też od staropolskiego kraczać ‘kroczyć’, od krata.

Kraczyna - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kraczyno - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kraczyński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kraczyszyn - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krać - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kraćkowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krada - od staropolskiego kradać ‘kraść; robic coś ukradkiem’.

Kradaś - od staropolskiego kradać ‘kraść; robic coś ukradkiem’.

Kradel - XVIII w. od staropolskiego kradać ‘kraść; robic coś ukradkiem’.

Kradyna - od staropolskiego kradać ‘kraść; robic coś ukradkiem’.

Kradziecki - od staropolskiego kradać ‘kraść; robic coś ukradkiem’.

Kradzień - od staropolskiego kradać ‘kraść; robic coś ukradkiem’.

Kradziński - od staropolskiego kradać ‘kraść; robic coś ukradkiem’.

Kraf - 1297 od niemieckich nazw osobowych Kraft, Kräft, Kreft, te od średniowysokoniemieckiego Kreft ‘’siła, gwałt’.

Krafcewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krafczewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krafczych - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krafczyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krafczyszyn - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Kraffczewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Kraffczyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krafft - 1553 od niemieckich nazw osobowych Kraft, Kräft, Kreft, te od średniowysokoniemieckiego Kreft ‘’siła, gwałt’.

Krafik - 1494 od niemieckich nazw osobowych Kraft, Kräft, Kreft, te od średniowysokoniemieckiego Kreft ‘’siła, gwałt’.

Krafiński - od niemieckich nazw osobowych Kraft, Kräft, Kreft, te od średniowysokoniemieckiego Kreft ‘’siła, gwałt’.

Krafiuk - od niemieckich nazw osobowych Kraft, Kräft, Kreft, te od średniowysokoniemieckiego Kreft ‘’siła, gwałt’.

Kraft - od niemieckich nazw osobowych Kraft, Kräft, Kreft, te od średniowysokoniemieckiego Kreft ‘’siła, gwałt’.

Krafzig - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krafzik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krag - 1628 od gwarowego kraga ‘stary, lichy koń, szkapa’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krag.

Krag - 1628 od gwarowego kraga ‘stary, lichy koń, szkapa’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krag.

Kraga - od gwarowego kraga ‘stary, lichy koń, szkapa’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krag.

Kraga - od gwarowego kraga ‘stary, lichy koń, szkapa’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krag.

Krage - od gwarowego kraga ‘stary, lichy koń, szkapa’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krag.

Kragel - od gwarowego kraga ‘stary, lichy koń, szkapa’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krag.

Kragiel - od gwarowego kraga ‘stary, lichy koń, szkapa’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krag.

Kragulec - od gwarowego kraga ‘stary, lichy koń, szkapa’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krag.

Kragulewski - od gwarowego kraga ‘stary, lichy koń, szkapa’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krag.

Kragulski - od gwarowego kraga ‘stary, lichy koń, szkapa’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krag.

Krah - od niemieckich nazw osobowych Krah, Kräh, te od średniowysokoniemieckiego krä, kräe ‘wrona, kruk’.

Krahe - od niemieckich nazw osobowych Krah, Kräh, te od średniowysokoniemieckiego krä, kräe ‘wrona, kruk’.

Krahel - od niemieckich nazw osobowych Krah, Kräh, te od średniowysokoniemieckiego krä, kräe ‘wrona, kruk’.

Krahelski - od niemieckich nazw osobowych Krah, Kräh, te od średniowysokoniemieckiego krä, kräe ‘wrona, kruk’.

Kraher - od niemieckich nazw osobowych Krah, Kräh, te od średniowysokoniemieckiego krä, kräe ‘wrona, kruk’.

Krahl - od niemieckich nazw osobowych Krah, Kräh, te od średniowysokoniemieckiego krä, kräe ‘wrona, kruk’.

Kraicki - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Kraiczek - 1743 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Kraiczy - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Kraiczyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Kraik - 1639 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Kraika - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krain - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Kraina - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krainik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krainski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Kraiński - 1676 od nazw miejscowych Krajna, Krajno (też nazwa regionu) lub od apelatywu kraina.

Krais - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Kraisel - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Kraj - 1204 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Kraja - 1748 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajała - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajan - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajanka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajanowicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajanowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajański - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajas - 1748 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajawica - 1488 od nazw miejscowych Krajewice, Krajewo, Krajowice, Krajów (kilka wsi).

Krajc - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajcacz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajcan - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajcar - od grajcar ‘moneta austriacka’.

Krajcarski - od grajcar ‘moneta austriacka’.

Krajcarz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajcer - od grajcar ‘moneta austriacka’.

Krajcewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajciarz - od grajcar ‘moneta austriacka’.

Krajciczek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajciewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajciszek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajcowicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajcza - 1777 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajczak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajczarek - od grajcar ‘moneta austriacka’.

Krajczek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajczewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajczewski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajczok - (Śl) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajczuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajczy - 1540 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajczycki - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajczyczek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajczyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajczyński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajczyr - od grajcar ‘moneta austriacka’.

Krajda - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajdacha - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajdocha - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajdocki - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajdos - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajec - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajecki - 1666 od nazw miejscowych Krajewice, Krajewo, Krajowice, Krajów (kilka wsi).

Krajek - 1193 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajenka, m. - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajent - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajenta - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajeński - od nazw miejscowych Krajna, Krajno (też nazwa regionu) lub od apelatywu kraina.

Krajeta - 1418 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajewice - 1489 od nazw miejscowych Krajewice, Krajewo, Krajowice, Krajów (kilka wsi).

Krajewicz - 1393– w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajewita - 1487 od nazw miejscowych Krajewice, Krajewo, Krajowice, Krajów (kilka wsi).

Krajewski - 1387 od nazw miejscowych Krajewice, Krajewo, Krajowice, Krajów (kilka wsi).

Krajęt - 1418 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajęta - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajiczek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajiński - 1626 od nazw miejscowych Krajna, Krajno (też nazwa regionu) lub od apelatywu kraina.

Krajk - 1136 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajka - 1613 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajko - 1224 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajkowic - 1415 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajkowski - 1451 od nazw miejscowych Krajkowo, Krajków (kilka wsi).

Krajn - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajna - 1355 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajner - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajniak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajnich - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajnicki - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajniczyn - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajniewski - od nazwy miejscowej Krajno (kieleckie, gmina Górno).

Krajnik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajnow - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajnowski - 1671 od nazwy miejscowej Krajno (kieleckie, gmina Górno).

Krajny - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajnyak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajnyczyn - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajnyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajo - 1410 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajos - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajosz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajowicz - 1387 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajowski - 1401 od nazw miejscowych Krajewice, Krajewo, Krajowice, Krajów (kilka wsi).

Krajowy - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajs - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Krajsewicz - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Krajski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajsner - od niemieckiej nazwy osobowej Kreisner, ta od średniowysokoniemieckiego kreizen ‘złościć się, wpadać w gniew’.

Krajsza - 1103 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajszar - 1502 od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Krajszczarek - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Krajszer - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Krajszner - od niemieckiej nazwy osobowej Kreisner, ta od średniowysokoniemieckiego kreizen ‘złościć się, wpadać w gniew’.

Krajszukin - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajszyńska - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krajś - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Krajz - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Krajza - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Krajze - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Krajzel - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Krajzewicz - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Krajziewicz - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Krajzler - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Krajzner - od niemieckiej nazwy osobowej Kreisner, ta od średniowysokoniemieckiego kreizen ‘złościć się, wpadać w gniew’.

Krajzowicz - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Krajżewicz - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Krak - 1331 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kraka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krakał - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krakała - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krakałło - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krakało - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krakan - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krakau - (zniemczone) od nazwy miasta Kraków.

Krakauer - (zniemczone) od nazwy miasta Kraków.

Kraker - 1421 od nazwy miasta Kraków.

Krakiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krakisz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krakla - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krako - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krakoczyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krakoniak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krakor - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krakora - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krakorczyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krakos - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krakosiak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krakosz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krakoszowski - 1491 od nazwy miejscowej Krakoszowice, dziś Krakuszowice (krakowskie, gmina Gdów).

Krakoś - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krakowczak - od nazwy miasta Kraków.

Krakowczuk - od nazwy miasta Kraków.

Krakowczyk - 1470-80 od nazwy miasta Kraków.

Krakowiak - od nazwy miasta Kraków.

Krakowian - od nazwy miasta Kraków.

Krakowianin - 1601 od nazwy miasta Kraków.

Krakowianka, m. - 1485 od nazwy miasta Kraków.

Krakowiankura - od nazwy miasta Kraków.

Krakowiański - 1451 od nazwy miejscowej Krakowiany (warszawskie, gmina Nadarzyn).

Krakowic - 1417 od nazwy miasta Kraków.

Krakowicz - 1335 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krakowiec - 1394 od nazwy miasta Kraków.

Krakowiecki - 1468 od nazwy miejscowej Krakowiec (KrW).

Krakowieński - 1619 od nazwy miejscowej Krakowiany (warszawskie, gmina Nadarzyn).

Krakowin - od nazwy miasta Kraków.

Krakowiński - 1527 od nazwy miejscowej Krakowiany (warszawskie, gmina Nadarzyn).

Krakowita - 1440 od nazwy miasta Kraków.

Krakowka - od nazwy miasta Kraków.

Krakowko - od nazwy miasta Kraków.

Krakowski - 1369 od nazwy miasta Kraków.

Krakós - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kraków - 1402 od nazwy miasta Kraków.

Krakówka, m. - 1360 od nazwy miasta Kraków.

Krakówko - od nazwy miasta Kraków.

Kraksa - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krakuć - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krakulka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krakun - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krakurka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krakus - od nazwy miasta Kraków.

Krakuszewski - od nazwy miejscowej Krakoszowice, dziś Krakuszowice (krakowskie, gmina Gdów).

Krakut - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krakwa - 1445 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’; od krakwa ‘dzika kaczka’.

Kral - 1403 od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Krala - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Kralak - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Kralczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Kralczyński - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Kralecki - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Kralew - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Kralewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Kralewski - od nazwy miejscowej Królewice (kieleckie, gmina Bejsce).

Kralewski - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Krali - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Kraliczek - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Kralik - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Kralikowski - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Kralin - 1578 od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Kraliński - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Kralisz - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Kralka - 1679 od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Kralko - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Kralkowski - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Krall - 1768 od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Kral-Leszczyński - złożenia brak; Kral 1403 od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’; Leszczyński 1388 od nazw miejscowych typu Leszczyny, Leszczno, dziś Leszno.

Kralowić - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Kralowski - od nazwy miejscowej Królewice (kieleckie, gmina Bejsce).

Kralowski - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Kralski - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Kraluk - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Kralus - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Kraly - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Krał - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Krała - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Krałaza - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Krałczenko - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Krałko - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Krałza - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Krałza - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krałze - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Krałze - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krałzowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Krałzowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Kram - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Krama - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramacz - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramaczek - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramaczyński - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramalla - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramalski - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kraman - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramar - 1390 od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramara - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramarczak - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramarczuk - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramarczyk - 1587 od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramarek - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramarenko - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramarewicz - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramarkiewicz - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramarow - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramarowski - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramarski - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramaryk - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramarz - 1406 od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramarzewic - 1453 od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramarzewski - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramarzowic - 1471 od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramarzowski - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramarzyk - 1483 od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramarzyński - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramasch - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramasta - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramasz - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramaszek - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramaszewski - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramcewicz - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramcioch - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramczak - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramczuk - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramczyk - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramczyński - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramec - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramek - 1430 w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramel - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramelski - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramer - 1411 od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramerczyk - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramerek - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramerewicz - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramerich - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Krameris - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramerski - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramerz - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramiarski - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramiarz - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramich - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramicz - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramiec - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramik - 1423 w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’; od kramik.

Kramin - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramiński - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramiszewski - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramkowski - 1752 od nazwy miejscowej Kramkowo (łomżyńskie, gmina Nur).

Kramlichowski - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramliczek - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramm - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramn - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramna - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramnicz - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramnik - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’; od gwarowego kramnik ‘kupiec wędrowny’.

Kramny - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramok - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramoła - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny; od staroczeskiego kromola ‘powstanie’, od czeskiego kromola ‘gadka’.

Kramon - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramorczuk - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramorz - (Śl) od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramosch - (Śl) od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramosz - (Śl) od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kramowczyk - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramowski - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramp - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krampa - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krampell - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krampic - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krampichowski - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krampiec - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krampilc - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krampilcz - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krampitz - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Kramplic - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Kramplicz - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krampski - od nazwy miejscowej Krępa (kilka wsi).

Krampus - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krampuś - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Kramser - od niemieckiej nazwy osobowej Krans, ta do gwarowego krans (=Kranz ‘wieniec’).

Kramski - 1759 od nazwy miejscowej Kramsk (konińskie, gmina Kramsk).

Kramsta - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramsza - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramulski - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramuschke - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramuszka - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramuszke - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramuś - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramych - w grupie nazwisk pochodzących od kram ‘sklepik, stragan’, to z niemieckiego Kram ‘sklepik’.

Kramz - od niemieckiej nazwy osobowej Krans, ta do gwarowego krans (=Kranz ‘wieniec’).

Kramza - od niemieckiej nazwy osobowej Krans, ta do gwarowego krans (=Kranz ‘wieniec’).

Kramze - od niemieckiej nazwy osobowej Krans, ta do gwarowego krans (=Kranz ‘wieniec’).

Kramzer - od niemieckiej nazwy osobowej Krans, ta do gwarowego krans (=Kranz ‘wieniec’).

Kramzyn - od niemieckiej nazwy osobowej Krans, ta do gwarowego krans (=Kranz ‘wieniec’).

Kramża - od niemieckiej nazwy osobowej Krans, ta do gwarowego krans (=Kranz ‘wieniec’).

Kramże - od niemieckiej nazwy osobowej Krans, ta do gwarowego krans (=Kranz ‘wieniec’).

Kran - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kranajuch - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kranar - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kranas - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kranc - 1440 od niemieckiej nazwy osobowek Kranz, ta od apelatywu Kranz ‘wieniec’.

Krancewicz - od niemieckiej nazwy osobowek Kranz, ta od apelatywu Kranz ‘wieniec’.

Krancik - od niemieckiej nazwy osobowek Kranz, ta od apelatywu Kranz ‘wieniec’.

Krancioch - od niemieckiej nazwy osobowek Kranz, ta od apelatywu Kranz ‘wieniec’.

Kranciszewski - od niemieckiej nazwy osobowek Kranz, ta od apelatywu Kranz ‘wieniec’.

Krancka - od niemieckiej nazwy osobowek Kranz, ta od apelatywu Kranz ‘wieniec’.

Kranckowski - od niemieckiej nazwy osobowek Kranz, ta od apelatywu Kranz ‘wieniec’.

Krancow - od niemieckiej nazwy osobowek Kranz, ta od apelatywu Kranz ‘wieniec’.

Kranczenko - od niemieckiej nazwy osobowek Kranz, ta od apelatywu Kranz ‘wieniec’.

Kranczewski - od niemieckiej nazwy osobowek Kranz, ta od apelatywu Kranz ‘wieniec’.

Kranczkowski - od niemieckiej nazwy osobowek Kranz, ta od apelatywu Kranz ‘wieniec’.

Kranczoch - od niemieckiej nazwy osobowek Kranz, ta od apelatywu Kranz ‘wieniec’.

Kranczuch - od niemieckiej nazwy osobowek Kranz, ta od apelatywu Kranz ‘wieniec’.

Kranczuk - od niemieckiej nazwy osobowek Kranz, ta od apelatywu Kranz ‘wieniec’.

Kranczyk - od niemieckiej nazwy osobowek Kranz, ta od apelatywu Kranz ‘wieniec’.

Kranczyński - od niemieckiej nazwy osobowek Kranz, ta od apelatywu Kranz ‘wieniec’.

Kranek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kranel - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kraniak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kraniarski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kraniarz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kranic - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kranich - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kranicki - 1406 od nazwy miejscowej Kraniecko, dziś Kręcko (zielonogórskie, gmina Zbąszynek).

Kranicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kraniesz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kraniewicz - XVII w. w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kraniewski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kranik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kranikowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kranioch - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kraniszek - 1743 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Krank - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kranka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kranke - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Krankiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Krankowicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Krankowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kranowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Krans - od niemieckiej nazwy osobowej Krans, ta do gwarowego krans (=Kranz ‘wieniec’).

Kransewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Krans, ta do gwarowego krans (=Kranz ‘wieniec’).

Kransz - od niemieckiej nazwy osobowej Krans, ta do gwarowego krans (=Kranz ‘wieniec’).

Kranszowski - od niemieckiej nazwy osobowej Krans, ta do gwarowego krans (=Kranz ‘wieniec’).

Krantz - od niemieckiej nazwy osobowej Kranz, ta od apelatywu Kranz ‘wieniec’.

Krantzik - od niemieckiej nazwy osobowej Kranz, ta od apelatywu Kranz ‘wieniec’.

Kranulik - 1380 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kranulski - 1382 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kranus - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kranuszewski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kranuś - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kranych - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Kranz - od niemieckiej nazwy osobowej Krans, ta do gwarowego krans (=Kranz ‘wieniec’).

Kranze - od niemieckiej nazwy osobowej Krans, ta do gwarowego krans (=Kranz ‘wieniec’).

Kranzel - od niemieckiej nazwy osobowej Krans, ta do gwarowego krans (=Kranz ‘wieniec’).

Kranzowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Krans, ta do gwarowego krans (=Kranz ‘wieniec’).

Kranż - od niemieckiej nazwy osobowej Krans, ta do gwarowego krans (=Kranz ‘wieniec’).

Krań - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Krańcioch - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Krańciszewski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Krańcow - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Krańców - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Krańcusz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Krańczuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Krańczy - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Krańczyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Krańczyszyn - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Krap - 1419 od staropolskiego krap ‘hak’ lub od krapać ‘kropić’.

Krapa - 1664 od staropolskiego krap ‘hak’ lub od krapać ‘kropić’ lub od gwarowego krapa ‘motyka bez zębów’.

Krapacz - od staropolskiego krap ‘hak’ lub od krapać ‘kropić’.

Krapak - 1471 od staropolskiego krap ‘hak’ lub od krapać ‘kropić’.

Krapczek - 1787 od staropolskiego krap ‘hak’ lub od krapać ‘kropić’.

Krapczyk - od staropolskiego krap ‘hak’ lub od krapać ‘kropić’.

Krapek - 1442 od staropolskiego krap ‘hak’ lub od krapać ‘kropić’.

Krapel - od staropolskiego krap ‘hak’ lub od krapać ‘kropić’.

Krapia - od staropolskiego krap ‘hak’ lub od krapać ‘kropić’.

Krapic - 1343 od staropolskiego krap ‘hak’ lub od krapać ‘kropić’.

Krapich - od staropolskiego krap ‘hak’ lub od krapać ‘kropić’.

Krapiec - 1430 od staropolskiego krap ‘hak’ lub od krapać ‘kropić’.

Krapiel - od staropolskiego krap ‘hak’ lub od krapać ‘kropić’.

Krapieszuk - od staropolskiego krap ‘hak’ lub od krapać ‘kropić’.

Krapik - od staropolskiego krap ‘hak’ lub od krapać ‘kropić’.

Krapiński - od staropolskiego krap ‘hak’ lub od krapać ‘kropić’.

Krapisz - od staropolskiego krap ‘hak’ lub od krapać ‘kropić’.

Krapiszewski - od staropolskiego krap ‘hak’ lub od krapać ‘kropić’.

Krapka - 1729 od staropolskiego krap ‘hak’ lub od krapać ‘kropić’ lub od gwarowego krapka ‘odrobina, kropla’.

Krapkat - od staropolskiego krap ‘hak’ lub od krapać ‘kropić’ lub od gwarowego krapka ‘odrobina, kropla’.

Krapkiewicz - od staropolskiego krap ‘hak’ lub od krapać ‘kropić’ lub od gwarowego krapka ‘odrobina, kropla’.

Krapkowiak - od staropolskiego krap ‘hak’ lub od krapać ‘kropić’ lub od gwarowego krapka ‘odrobina, kropla’.

Krapkowicz - od staropolskiego krap ‘hak’ lub od krapać ‘kropić’ lub od gwarowego krapka ‘odrobina, kropla’.

Krapkowski - od staropolskiego krap ‘hak’ lub od krapać ‘kropić’ lub od gwarowego krapka ‘odrobina, kropla’.

Krapoń - od staropolskiego krap ‘hak’ lub od krapać ‘kropić’ lub od gwarowego krapka ‘odrobina, kropla’.

Krapowicz - 1440 od staropolskiego krap ‘hak’ lub od krapać ‘kropić’ lub od gwarowego krapka ‘odrobina, kropla’.

Kras - 1384 od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasa - 1265 od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasakiewicz - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasan - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasandowicz - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasanowski - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasawa - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasecki - 1783 od nazw miejscowych Kraska, Kraski (kilka wsi).

Krasejko - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasek - 1125 od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasel - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasewicz - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasiak - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasicki - 1497 od nazwy miejscowej Krasice (przemyskie, gmina Krasiczyn).

Krasiczyński - od nazwy miejscowej Krasiczyn (przemyskie, gmina Krasiczyn).

Krasiecki - od nazwy miejscowej Krasice (przemyskie, gmina Krasiczyn).

Krasiej - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasiejka - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasiejko - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasiejuk - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasiel - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasielewicz - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasienkiewicz - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasienko - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasieńkiewicz - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasieńko - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasiewicz - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasigroch - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasik - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasikiewicz - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasikow - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasilewicz - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasilewicz-Gonczar - złożenia brak; Krasilewicz od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; Gonczar od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Krasilnik - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasilnikow - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasimowicz - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasimów - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasin - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasina - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasiniewicz - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasinkiewicz - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasińkiewicz - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasiński - 1396 od nazw miejscowych Krasne, Krasna (kilka wsi), Krasin (elbląskie, gmina Pasłęk).

Krasiowski - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasiów - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasiski - 1474 od nazwy miejscowej Krasice (przemyskie, gmina Krasiczyn).

Krasiuk - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasiukiewicz - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krask - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Kraska - 1125 od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraske - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraski - 1541 od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraskiewicz - 1699 od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasko - 1265 od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraskow - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraskowicz - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraskowski - od nazw miejscowych Kraski, Krasków (kilka wsi).

Krasna - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnawa - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasniak - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnianin - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnianka - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnicki - od nazw miejscowych Kraśnica, Kraśnik (kilka miejscowości).

Krasniejow - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasniejów - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasniewski - od nazwy miejscowej Kraśniewo (ciechanowskie, gmina Raciąż), Kraśniów (kieleckie, gmina Opatowiec).

Krasnik - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnikow - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnodebski - od nazwy miejscowej Krasnodęby (siedleckie, gmina sokołów Podlaski).

Krasnodembski - od nazwy miejscowej Krasnodęby (siedleckie, gmina sokołów Podlaski).

Krasnodemski - od nazwy miejscowej Krasnodęby (siedleckie, gmina sokołów Podlaski).

Krasnodębski - 1580 od nazwy miejscowej Krasnodęby (siedleckie, gmina sokołów Podlaski).

Krasnogłaza - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnogłowiec - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnogotowiec - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnomowiec - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnomowiec - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnomówiec - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnomówiec - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnonos - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnoń - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnopera - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnoperski - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnopilska - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnopiórka - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnopiórkin - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnopiórko - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnopiórski - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnopolski - 1479 od nazwy miejscowej Krasnopole, dziś Krasne (rzeszowskie, gmina Krasne).

Krasnosielski - 1522 od nazwy miejscowej Krasnosielce (KrW).

Krasnostawski - 1424 od nazwy miasta Krasnystaw (chełm.)

Krasnoszczak - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnoszczuk - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnościak - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnow - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnowidow - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnowoda - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnowski - od nazwy miejscowej Krasnowo (suwalskie, gmina Sejny).

Krasnożon - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnożoń - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasny - 1376 od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasnyk - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasny-Krasiński - złożenia brak; Krasny 1376 od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’; Krasiński 1396 od nazwy miejscowej Krasne, Krasna (kilka wsi), Krasin (elbląskie, gmina Pasłęk).

Kraso - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasocha - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasocki - od nazwy miejscowej Krasocin (kieleckie, gmina Krasocin).

Krasoczko - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasodębski - od nazwy miejscowej Krasnodęby (siedleckie, gmina sokołów Podlaski).

Krasodomski - od nazwy miejscowej Krasnodęby (siedleckie, gmina sokołów Podlaski).

Krasojewicz - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasol - 1430 od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasolka - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krason - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasoń - 1577 od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasota - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasow - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasowa - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasowiak - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasowicz - 1436 od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasowiec - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasowka - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasowski - 1435 od nazw miejscowych Krasowo, Krasów (kilka wsi) lub od krasy.

Krasówka - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krassa - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasse - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krassej - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krassek - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krassi - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krassny - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasson - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krassoń - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krassowka - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krassowski - od nazw miejscowych Krasowo, Krasów (kilka wsi) lub od krasy.

Krassuski - od nazwy miejscowej Krasusza (wieś zagrodowa, lubelskie).

Krassy - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krast - (z fonetyką czaską) od krosta, dawniej też krasta ‘wyprysk na skórze’.

Krasta - (z fonetyką czaską) od krosta, dawniej też krasta ‘wyprysk na skórze’.

Krastilow - (z fonetyką czaską) od krosta, dawniej też krasta ‘wyprysk na skórze’.

Krastowczyk - (z fonetyką czaską) od krosta, dawniej też krasta ‘wyprysk na skórze’.

Krastowski - (z fonetyką czaską) od krosta, dawniej też krasta ‘wyprysk na skórze’.

Krastyn - (z fonetyką czaską) od krosta, dawniej też krasta ‘wyprysk na skórze’.

Krastyń - (z fonetyką czaską) od krosta, dawniej też krasta ‘wyprysk na skórze’.

Krasuba - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasucha - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasuda - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasudzki - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasula - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasulak - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasulewicz - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasulik - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasulok - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasulski - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasun - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasuniak - 1665 od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasuń - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasuski - 1465 od nazwy miejscowej Krasusza (wieś zagrodowa, lubelskie).

Krasuszyn - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasuta - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasy - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasyj - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Krasz - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krasza - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraszczak - (z fonetyką czaską) od krosta, dawniej też krasta ‘wyprysk na skórze’.

Kraszczenko - (z fonetyką czaską) od krosta, dawniej też krasta ‘wyprysk na skórze’.

Kraszczoski - (z fonetyką czaską) od krosta, dawniej też krasta ‘wyprysk na skórze’.

Kraszczuk - (z fonetyką czaską) od krosta, dawniej też krasta ‘wyprysk na skórze’.

Kraszczyk - (z fonetyką czaską) od krosta, dawniej też krasta ‘wyprysk na skórze’.

Kraszczyszyn - (z fonetyką czaską) od krosta, dawniej też krasta ‘wyprysk na skórze’.

Kraszecki - od nazw miejscowych Kraska, Kraski (kilka wsi).

Kraszeczka - 1491 od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’.

Kraszek - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraszel - 1693 od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraszewicz - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraszewski - 1400 od nazw miejscowych Kraszewice, Kraszew, Kraszów (kilka wsi).

Kraszka - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraszkiewicz - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraszkowic - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraszkowski - 1460 od nazwy miejscowej Kraszkowice (sieradzkie, gmina Wierzchlas).

Krasznicki - od nazw miejscowych Kraśnica, Kraśnik (kilka miejscowości).

Kraszniewski - od nazwy miejscowej Kraśniewo (ciechanowskie, gmina Raciąż), Kraśniów (kieleckie, gmina Opatowiec).

Kraszon - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraszowiak - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraszowski - 1400 od nazw miejscowych Kraszewice, Kraszew, Kraszów (kilka wsi).

Kraszów - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraszucki - od nazwy miejscowej Krasusza (wieś zagrodowa, lubelskie).

Kraszukowic - 1409 od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraszula - 1795 od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraszy - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraszycki - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraszyn - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraszyna - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraszyński - 1666 od nazwy miejscowej Kraszyn (sieradzkie, gmina Zadzim).

Kraś - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraściak - (z fonetyką czaską) od krosta, dawniej też krasta ‘wyprysk na skórze’.

Kraścin - (z fonetyką czaską) od krosta, dawniej też krasta ‘wyprysk na skórze’.

Kraściukiewicz - (z fonetyką czaską) od krosta, dawniej też krasta ‘wyprysk na skórze’.

Kraśka - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraśkiewicz - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraśko - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraśko-Krasiński - złożenia brak; Kraśko od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’; Krasiński 1396 od nazwy miejscowej Krasne, Krasna (kilka wsi), Krasin (elbląskie, gmina Pasłęk).

Kraśkowiak - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraśków - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraśna - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraśnek - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraśner - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraśniak - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraśnianin - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraśnianka - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraśnianko - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraśniański - 1782 od nazwy miejscowej Kraśniany (białostockie, gmina Sokółka).

Kraśnica - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraśnich - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraśnicki - 1470-80 od nazw miejscowych Kraśnica, Kraśnik (kilka miejscowości).

Kraśniczyn - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraśniecki - od nazw miejscowych Kraśnica, Kraśnik (kilka miejscowości).

Kraśniej - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraśnienko - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraśnieńczuk - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraśnieński - od nazwy miejscowej Kraśniany (białostockie, gmina Sokółka).

Kraśniewicz - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraśniewski - 1542 od nazwy miejscowej Kraśniewo (ciechanowskie, gmina Raciąż), Kraśniów (kieleckie, gmina Opatowiec).

Kraśnik - 1497 od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraśnik-Gorzelski - złożenia brak; Kraśnik 1497 od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’; Gorzelski od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Kraśnikiewicz - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraśnikow - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraśników - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraśniok - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraśniowski - od nazwy miejscowej Kraśniewo (ciechanowskie, gmina Raciąż), Kraśniów (kieleckie, gmina Opatowiec).

Kraśniuk - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Kraśny - od krasa ‘piękno, uroda’, krasić ‘upiększać, maścić’, kraszać ‘krasić’; od gwarowego kraska ‘barwny ptak’.

Krat - od krata.

Krata - 1494 od krata.

Kratarczyk - od krater ‘czara używana w starożytnej Grecji do mieszania wina z wodą’, też ‘otwór wulkanu’.

Kratczyk - od krata.

Kratek - od krata.

Kratel - od krata.

Krater - od krater ‘czara używana w starożytnej Grecji do mieszania wina z wodą’, też ‘otwór wulkanu’.

Kraterski - od krater ‘czara używana w starożytnej Grecji do mieszania wina z wodą’, też ‘otwór wulkanu’.

Kratewicz - od krata.

Kratiuk - od krata.

Kratke - od krata.

Kratki - od krata.

Kratkiewicz - od krata.

Kratko - od krata.

Kratkowiak - od krata.

Kratkowski - od krata.

Kratnik - od krata.

Kratochfil - od krotochwila ‘krótki, wesoły utwór sceniczny; figiel, żart’.

Kratochvil - od krotochwila ‘krótki, wesoły utwór sceniczny; figiel, żart’.

Kratochwil - od krotochwila ‘krótki, wesoły utwór sceniczny; figiel, żart’.

Kratochwila - od krotochwila ‘krótki, wesoły utwór sceniczny; figiel, żart’.

Kratofiel - od krotochwila ‘krótki, wesoły utwór sceniczny; figiel, żart’.

Kratofil - od krotochwila ‘krótki, wesoły utwór sceniczny; figiel, żart’.

Kratofilski - od krotochwila ‘krótki, wesoły utwór sceniczny; figiel, żart’.

Kratow - od krata.

Kratowicz - od krata.

Kratowski - od krata.

Kratt - od krata.

Kratta - od krata.

Kratul - od krata.

Kratus - od krata.

Kratyński - od krata.

Krauc - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauce - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Kraucik - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Kraucki - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Kraucz - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauczak - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauczuk - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauhs - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Kraul - od niemieckiej nazwy osobowej Kraul, ta od średniowysokoniemieckiego kröuwel, kröul ‘motyka, skrobaczka’.

Kraulis - od niemieckiej nazwy osobowej Kraul, ta od średniowysokoniemieckiego kröuwel, kröul ‘motyka, skrobaczka’.

Kraulski - od niemieckiej nazwy osobowej Kraul, ta od średniowysokoniemieckiego kröuwel, kröul ‘motyka, skrobaczka’.

Kraupa - od niemieckich nazw osobowych Kraupe, Graupe, te od apelatywu Graupe ‘kasza perłowa’, od łużyckiego krupa.

Kraupe - od niemieckich nazw osobowych Kraupe, Graupe, te od apelatywu Graupe ‘kasza perłowa’, od łużyckiego krupa.

Kraus - 1408 od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krausa - 1452 od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krausch - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauschar - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krausche - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krause - 1393 od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krausel - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauser - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krausewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krausiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauski - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krausnik - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauso - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krausowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauss - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krausse - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krausz - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauszewski - 1738 od nazwy miejscowej Krauszów (nowosądeckie, gmina Nowy Targ).

Krauszowski - 1608 od nazwy miejscowej Krauszów (nowosądeckie, gmina Nowy Targ).

Krauś - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauśnik - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Kraut - od niemieckiej nazwy osobowej Kraut, ta od średniowysokoniemieckiego krüt ‘kapusta, zioło’.

Krauter - od niemieckiej nazwy osobowej Kraut, ta od średniowysokoniemieckiego krüt ‘kapusta, zioło’.

Krautter - od niemieckiej nazwy osobowej Kraut, ta od średniowysokoniemieckiego krüt ‘kapusta, zioło’.

Krautz - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauz - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauza - 1601 od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauza-Dobrochowski - złożenia brak; Krauza 1601 od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’; Dobrochowski 1470 od nazwy miejscowej Dobruchów (sieradzkie, gmina Wodzierady).

Krauze - 1782 od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauze-Jaworski - złożenia brak; Krauze 1782 od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’; Jaworski 1386 od nazw miejscowych Jawor, Jaworze (częste).

Krauzel - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauzer - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauzerowski - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauzewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauziewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauziński - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauzo - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauzow - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauzowicz - 1655 od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauzowski - 1632 od nazwy miejscowej Krauszów (nowosądeckie, gmina Nowy Targ).

Krauzy - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauzyk - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauż - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauża - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krauże - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Kraużlis - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Kraużnik - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Kraużowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Kraużulis - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Kraużyr - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krawa - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawacki - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawaczek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawaczyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawaczyński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawajczyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawalek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawania - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawański - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawar - 1390 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawarski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawat - 1401- od krawat, dawniej też może od Karwat ‘Chorwat’.

Krawatek - 1645 od krawat, dawniej też może od Karwat ‘Chorwat’.

Krawatka - 1490 od krawat, dawniej też może od Karwat ‘Chorwat’.

Krawątka - od krawędź ‘ostry brzeg, skraj’.

Krawc - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawceniuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawcewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawcim - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawcin - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawcioch - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawciow - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawciów - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawcow - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawcowicz - 1458 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawców - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawcun - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawcyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawcyniuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczak - 1635 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczel - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczenia - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczeniuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczenko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczewski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczkowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczok - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczonek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczoski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczugo - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczuke - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczukowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczuk-Szałasow - złożenia brak; Krawczuk w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec; Szałasow od szałas ‘prowizoryczne schronienie; prymitywny dom’.

Krawczun - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczunowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczun-Rygmaczewski - złożenia brak; Krawczun w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec; Rygmaczewski brak.

Krawczuń - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczy - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczyc - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczych - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczycki - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczycz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczyk - 1562 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczyk-Demczuk - złożenia brak; Krawczyk 1562 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec; Demczuk od imienia Demitr (= Dymitr), Demian (= Damian), też od gwarowego dem ‘dym’.

Krawczykiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczyk-Krawczyński - złożenia brak; Krawczyk 1562 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec; Krawczyński 1676 od krawać, krawiec.

Krawczyko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczykowicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczykowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczyków - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczyn - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczyniak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczyniuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczynko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczyński - 1676 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczyrzyn - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczyszak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawczyszyn - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawec - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawecki - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Kraweć - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawel - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawencki - od krawędź ‘ostry brzeg, skraj’.

Krawenda - od krawędź ‘ostry brzeg, skraj’.

Krawendek - od krawędź ‘ostry brzeg, skraj’.

Krawentek - od krawędź ‘ostry brzeg, skraj’.

Krawentkowski - od krawędź ‘ostry brzeg, skraj’.

Krawentowski - od krawędź ‘ostry brzeg, skraj’.

Krawet - od krawat, dawniej też może od Karwat ‘Chorwat’.

Krawetek - od krawat, dawniej też może od Karwat ‘Chorwat’.

Krawetkowski - od krawat, dawniej też może od Karwat ‘Chorwat’.

Krawęcki - 1767 od krawędź ‘ostry brzeg, skraj’.

Krawęda - od krawędź ‘ostry brzeg, skraj’.

Krawędek - od krawędź ‘ostry brzeg, skraj’.

Krawędkowski - od krawędź ‘ostry brzeg, skraj’.

Krawędowski - od krawędź ‘ostry brzeg, skraj’.

Krawędzki - od krawędź ‘ostry brzeg, skraj’.

Krawętek - od krawędź ‘ostry brzeg, skraj’.

Krawętkowski - od krawędź ‘ostry brzeg, skraj’.

Krawętowski - od krawędź ‘ostry brzeg, skraj’.

Krawiak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawiarz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawic - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawicki - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawiczek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawicziński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawiczyński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawiec - 1398 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawieciński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawiecki - 1687 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawieczek - 1690 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawieczyński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawiel - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawielicki - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawietka - 1494 od krawat, dawniej też może od Karwat ‘Chorwat’.

Krawietz - (Śl) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawięda - 1444 od krawędź ‘ostry brzeg, skraj’.

Krawis - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawisch - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawisz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawiś - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawniak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawnik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawontka - od krawędź ‘ostry brzeg, skraj’.

Krawoś - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawowiak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawsz - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krawszczyszyn - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krawszyk - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krawucki - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawuczka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawuczke - (Śl) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawuczki - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawuczkowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawul - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawulski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawurek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawuś - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawycieński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawyciński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawycki - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawyczyński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawyl - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krawyntak - od krawędź ‘ostry brzeg, skraj’.

Krawz - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krawzuk - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krawzyk - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Kray - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Kraya - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krayda - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Kraz - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Kraze - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Kraziewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krazik - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Kraziński - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Kraź - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Kraźnikiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Kraż - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krażel - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krażelewski - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krąb - od gwarowego krębieć ‘butwieć’.

Krąbczyński - od gwarowego krębieć ‘butwieć’.

Krąbel - od gwarowego krębieć ‘butwieć’.

Krąg - od krąg ‘obwód, pierścień’.

Krągiel - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Krągielewski - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Krąglak - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Krąglej - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Krąglewski - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Krąglicki - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Krągulec - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Krąk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krąk, por. kręcz ‘przykurcz mięśni’, od gwarowego kręczeć ‘chrząkać’.

Krąkała - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krąk, por. kręcz ‘przykurcz mięśni’, od gwarowego kręczeć ‘chrząkać’.

Krąkowski - 1511 od nazwy miejscowej Krąków (sieradzkie, gmina Warta).

Krąkowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krąk, por. kręcz ‘przykurcz mięśni’, od gwarowego kręczeć ‘chrząkać’.

Krąp - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krąpek - 1508 od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krąpiec - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krąpiel - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krąpiewski - 1578 od nazwy miejscowej Krąpiewo (bydgoskie, gmina Koronowo).

Krąposz - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krąt - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krąż - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’.

Krążała - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krążałek - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krążek - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’; od krążek ‘kólko’.

Krążel - 1385 od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krążelewski - od nazwy miejscowej Krężelewice (płockie, gmina Daszyna).

Krążelowski - od nazwy miejscowej Krężelewice (płockie, gmina Daszyna).

Krążewicz - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’.

Krążewski - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’.

Krążka - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’.

Krążko - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’.

Krążkowiak - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’.

Krążlewicz - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krążlik - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krążołek - 1494 od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krążowski - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’.

Krążów - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’.

Krążyński - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’.

Krczon - od imienia Chrzczon, notowanego w średniowieczu jako Chrszczon, Chrczon, Chrzon, Krzczon, Krszczon. Krczon, Krzon, Krzczan, Krczan, Krzan. U podstaw tych form leży łacińskie imię Christianus, wtórnie łącone z imieniem Christinus.

Krczonowski - 1499 od nazwy miejscowej Chrzczonowice (skierniewickie, gmina Kowiesy).

Krczowicki - 1439 od nazwy miejscowej Krczewica, dziś Krzewica (zamojskie, gmina Ulhówek).

Kreba - od niemieckiej nazwy osobowej Kreb, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krop ‘kosz’.

Krebas - od niemieckiej nazwy osobowej Kreb, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krop ‘kosz’.

Krebdzak - od niemieckiej nazwy osobowej Kreb, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krop ‘kosz’.

Krebek - od niemieckiej nazwy osobowej Kreb, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krop ‘kosz’.

Krebel - od niemieckiej nazwy osobowej Kreb, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krop ‘kosz’.

Krebenko - od niemieckiej nazwy osobowej Kreb, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krop ‘kosz’.

Krebo - od niemieckiej nazwy osobowej Kreb, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krop ‘kosz’.

Krebok - (Śl) od niemieckiej nazwy osobowej Kreb, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krop ‘kosz’.

Krebs - od niemieckiej nazwy osobowej Kreb, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krop ‘kosz’.

Krebuszewski - od niemieckiej nazwy osobowej Kreb, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krop ‘kosz’.

Krebz - od niemieckiej nazwy osobowej Kreb, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krop ‘kosz’.

Krebzdak - od niemieckiej nazwy osobowej Kreb, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krop ‘kosz’.

Krec - zapewne od niemieckiej nazwy osobowej Kretz, ta od imienia Pankratius lub od imion na Grat-.

Krecak - zapewne od niemieckiej nazwy osobowej Kretz, ta od imienia Pankratius lub od imion na Grat-.

Krecel - zapewne od niemieckiej nazwy osobowej Kretz, ta od imienia Pankratius lub od imion na Grat-.

Krecewicz - zapewne od niemieckiej nazwy osobowej Kretz, ta od imienia Pankratius lub od imion na Grat-

Krech - od staropolskiego krechy, krechki ‘kruchy’.

Krechcki - od staropolskiego krechy, krechki ‘kruchy’.

Krechel - od staropolskiego krechy, krechki ‘kruchy’.

Krechelak - od staropolskiego krechy, krechki ‘kruchy’.

Krechki - od staropolskiego krechy, krechki ‘kruchy’.

Krechkowski - od staropolskiego krechy, krechki ‘kruchy’.

Krechlik - od staropolskiego krechy, krechki ‘kruchy’.

Krechniak - od staropolskiego krechy, krechki ‘kruchy’.

Krechora - od staropolskiego krechy, krechki ‘kruchy’.

Krechora - od staropolskiego krechy, krechki ‘kruchy’.

Krechowiak - od staropolskiego krechy, krechki ‘kruchy’.

Krechowicki - od nazwy miejscowej Krechowce (KrW).

Krechowicki - od staropolskiego krechy, krechki ‘kruchy’.

Krechowicz - 1404 od staropolskiego krechy, krechki ‘kruchy’.

Krechowiec - od staropolskiego krechy, krechki ‘kruchy’.

Krechowiecki - 1472 od nazwy miejscowej Krechowce (KrW).

Krechowiecki - 1472 od nazwy miejscowej Krechowce (KrW).

Krechowski - 1430 od nazwy miejscowej Krechowce (KrW).

Kreciak - od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Kreciek - od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Krecik - 1651 od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Krecikowski - od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Krecina - od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Krecisz - od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Kreciszek - od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Kreciuk - od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Krecuł - zapewne od niemieckiej nazwy osobowej Kretz, ta od imienia Pankratius lub od imion na Grat-.

Krecułka - zapewne od niemieckiej nazwy osobowej Kretz, ta od imienia Pankratius lub od imion na Grat-.

Krecyk - zapewne od niemieckiej nazwy osobowej Kretz, ta od imienia Pankratius lub od imion na Grat-.

Krecz - 1773 ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kreczak - ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kreczek - ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kreczewski - ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kreczik - ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kreczka - ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kreczkiewicz - ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kreczko - ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kreczkowski - ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kreczman - 1442 od niemieckiej nazwy osobowej Kretschmann, ta od średnio-wysoko-niemieckiego kretze ‘kosz na plecy’.

Kreczmann - od niemieckiej nazwy osobowej Kretschmann, ta od średnio-wysoko-niemieckiego kretze ‘kosz na plecy’.

Kreczmański - od niemieckiej nazwy osobowej Kretschmann, ta od średnio-wysoko-niemieckiego kretze ‘kosz na plecy’.

Kreczmar - 1442 od niemieckiej nazwy osobowej Kretschmar, ta od apelatywu Kretschmar ‘karczmarz, kramarz’.

Kreczmarski - od niemieckiej nazwy osobowej Kretschmar, ta od apelatywu Kretschmar ‘karczmarz, kramarz’.

Kreczmer - 1386 od niemieckiej nazwy osobowej Kretschmar, ta od apelatywu Kretschmar ‘karczmarz, kramarz’.

Kreczmor - od niemieckiej nazwy osobowej Kretschmar, ta od apelatywu Kretschmar ‘karczmarz, kramarz’.

Kreczner - od niemieckiej nazwy osobowej Kretschmar, ta od apelatywu Kretschmar ‘karczmarz, kramarz’.

Kreczuch - ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kreczuł - ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kreczunowicz - ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kreczy - ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kreczyk - 1685 ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kreczyn - ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kreczyński - ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kreć - ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kred - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Kreda - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Kredek - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Kredel - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Kredenc - od kredens ‘rodzaj szafy’, dawniej też ‘pełnomocnictwo’.

Kredens - od kredens ‘rodzaj szafy’, dawniej też ‘pełnomocnictwo’.

Kredęns - od kredens ‘rodzaj szafy’, dawniej też ‘pełnomocnictwo’.

Kredęs - od kredens ‘rodzaj szafy’, dawniej też ‘pełnomocnictwo’.

Kredkiewicz - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Kredkowski - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Kredoszyński - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Kredowicz - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Kredowski - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Kredusiński - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Kreduszyński - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Kredycki - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Kredyk - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Kredyska - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Kredziński - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Kref - od niemieckich nazw osobowych Kraft, Kräft, Kreft, te od średniowysokoniemieckiego Kreft ‘’siła, gwałt’.

Kreffa - od niemieckich nazw osobowych Kraft, Kräft, Kreft, te od średniowysokoniemieckiego Kreft ‘’siła, gwałt’.

Krefft - od niemieckich nazw osobowych Kraft, Kräft, Kreft, te od średniowysokoniemieckiego Kreft ‘’siła, gwałt’.

Kreffta - od niemieckich nazw osobowych Kraft, Kräft, Kreft, te od średniowysokoniemieckiego Kreft ‘’siła, gwałt’.

Kreft - od niemieckich nazw osobowych Kraft, Kräft, Kreft, te od średniowysokoniemieckiego Kreft ‘’siła, gwałt’.

Krefta - od niemieckich nazw osobowych Kraft, Kräft, Kreft, te od średniowysokoniemieckiego Kreft ‘’siła, gwałt’.

Krege - od gwarowego kraga ‘stary, lichy koń, szkapa’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krag.

Kregel - 1470-80 od niemieckiej nazwy osobowej Kregel, ta od średnioniemieckiego kegel ‘chętny do walki, uparty, zawzięty’.

Kregiel - od niemieckiej nazwy osobowej Kregel, ta od średnioniemieckiego kegel ‘chętny do walki, uparty, zawzięty’.

Kregielczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Kregel, ta od średnioniemieckiego kegel ‘chętny do walki, uparty, zawzięty’.

Kregielski - od niemieckiej nazwy osobowej Kregel, ta od średnioniemieckiego kegel ‘chętny do walki, uparty, zawzięty’.

Kregler - od niemieckiej nazwy osobowej Kregel, ta od średnioniemieckiego kegel ‘chętny do walki, uparty, zawzięty’.

Kreglicki - od niemieckiej nazwy osobowej Kregel, ta od średnioniemieckiego kegel ‘chętny do walki, uparty, zawzięty’.

Kregulec - od krogulec ‘ptak drapieżny używany do polowania’.

Kregulecki - od nazwy miejscowej Krogulcza (radomskie, gmina Orońsko).

Kregulewski - od nazwy miejscowej Krogule (ciechanowskie, gmina Nasielsk). .

Kreha - od niemieckich nazw osobowych Krah, Kräh, te od średniowysokoniemieckiego krä, kräe ‘wrona, kruk’.

Krehe - od niemieckich nazw osobowych Krah, Kräh, te od średniowysokoniemieckiego krä, kräe ‘wrona, kruk’.

Krehel - od niemieckich nazw osobowych Krah, Kräh, te od średniowysokoniemieckiego krä, kräe ‘wrona, kruk’.

Kreher - od niemieckich nazw osobowych Krah, Kräh, te od średniowysokoniemieckiego krä, kräe ‘wrona, kruk’.

Krehl - od niemieckich nazw osobowych Krah, Kräh, te od średniowysokoniemieckiego krä, kräe ‘wrona, kruk’.

Krehlik - od niemieckich nazw osobowych Krah, Kräh, te od średniowysokoniemieckiego krä, kräe ‘wrona, kruk’.

Krehut - od niemieckich nazw osobowych Krah, Kräh, te od średniowysokoniemieckiego krä, kräe ‘wrona, kruk’.

Kreicarek - od grajcar ‘moneta austriacka’.

Kreid - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Kreidler - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Kreiner - od niemieckiej nazwy osobowej Kreiner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krien ‘krzyczeć, wrzeszczeć’.

Kreis - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Kreisch - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Kreise - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Kreisel - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Kreiss - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Kreisz - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Kreiter - od niemieckiej nazwy osobowej Kreit, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krete, kreit ‘sprzeczka, kłótnia’.

Kreitner - od niemieckiej nazwy osobowej Kreit, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krete, kreit ‘sprzeczka, kłótnia’.

Kreiza - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Kreizel - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Krej - (z północno-polską zmianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Kreja - (z północno-polską zmianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krejanowicz - (z północno-polską zmianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krejc - 1400 (z północno-polską zmianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krejca - (z północno-polską zmianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krejci - (z północno-polską zmianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krejciewicz - (z północno-polską zmianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krejcik - (z północno-polską zmianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krejcz - (z północno-polską zmianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krejcza - (z północno-polską zmianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krejczy - (z północno-polską zmianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krejczyk - (z północno-polską zmianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krejda - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Krejdener - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Krejdnar - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Krejdner - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Krejdowicz - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Krejdycz - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Krejdyner - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Krejner - od niemieckiej nazwy osobowej Kreiner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krien ‘krzyczeć, wrzeszczeć’.

Krejnin - (z północno-polską zmianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘ko niec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krejnis - (z północno-polską zmianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krejniuk - (z północno-polską zmianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krejnowski - (z północno-polską zmianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krejny - (z północno-polską zmianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krejszewic - 1407 (z północno-polską zmianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krejszof - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Krejszow - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Krejszow - (z północno-polską zmianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krejszowic - 1418 (z północno-polską zmianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraj-, por. krajać ‘ciąć’, kraj ‘koniec, granica’, imię złożone typu Dzierżykraj.

Krejszy - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Krejt - od niemieckiej nazwy osobowej Kreit, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krete, kreit ‘sprzeczka, kłótnia’.

Krejter - od niemieckiej nazwy osobowej Kreit, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krete, kreit ‘sprzeczka, kłótnia’.

Krejtner - od niemieckiej nazwy osobowej Kreit, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krete, kreit ‘sprzeczka, kłótnia’.

Krejtz - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Krejza - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Krejzer - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Krejzler - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Krejzlik - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Krejżlik - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Krek - ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krekień - ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krekin - ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kreklau - ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krekora - od staropolskiego krekorać, krokorać ‘gdakać’.

Krekora - ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krekorz - ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krekosa - ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krekota - ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krekowicz - ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kreks - ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Kreksa - ( z północnopolska zamianą ra- w re-) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krak-, por. krakać, krak ‘kruk’.

Krela - 1420 (Wlkp) od niemieckiej nazwy osobowej Krall, ta od kral, kraul ‘kędzierzawy’ lub też od czeskiego kral ‘król’.

Krela - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Krelak - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Kreler - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Krelewicz - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Kreli - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Kreliński - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Kreliszczyk - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Kreliszyn - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Krell - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Krella - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Kreller - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Krelowski - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Krelski - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Krely - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Kreł - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Kreła - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Krełoszański - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Krełowicz - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Krełowski - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Krem - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krem-, por. krem ‘drzewo przydatne na barć’, ukraińskie o-kremyj ‘odosobniony’.

Krema - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krem-, por. krem ‘drzewo przydatne na barć’, ukraińskie o-kremyj ‘odosobniony’.

Kremar - 1460 od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kremarczyk - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kremarski - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kremczar - od niemieckiej nazwy osobowej Krem (t)zer, ta zapewne od nazwy miejscowej Krem (t)z.

Kremczer - od niemieckiej nazwy osobowej Krem (t)zer, ta zapewne od nazwy miejscowej Krem (t)z.

Kremczyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krem-, por. krem ‘drzewo przydatne na barć’, ukraińskie o-kremyj ‘odosobniony’.

Kremczyński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krem-, por. krem ‘drzewo przydatne na barć’, ukraińskie o-kremyj ‘odosobniony’.

Kremda - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krem-, por. krem ‘drzewo przydatne na barć’, ukraińskie o-kremyj ‘odosobniony’.

Kremer - 1335 od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kremerman - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kremian - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krem-, por. krem ‘drzewo przydatne na barć’, ukraińskie o-kremyj ‘odosobniony’.

Kremicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krem-, por. krem ‘drzewo przydatne na barć’, ukraińskie o-kremyj ‘odosobniony’.

Kremiec - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krem-, por. krem ‘drzewo przydatne na barć’, ukraińskie o-kremyj ‘odosobniony’.

Kremietz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krem-, por. krem ‘drzewo przydatne na barć’, ukraińskie o-kremyj ‘odosobniony’.

Kremin - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krem-, por. krem ‘drzewo przydatne na barć’, ukraińskie o-kremyj ‘odosobniony’.

Kremis - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krem-, por. krem ‘drzewo przydatne na barć’, ukraińskie o-kremyj ‘odosobniony’.

Kremiś - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krem-, por. krem ‘drzewo przydatne na barć’, ukraińskie o-kremyj ‘odosobniony’.

Kremka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krem-, por. krem ‘drzewo przydatne na barć’, ukraińskie o-kremyj ‘odosobniony’.

Kremki - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krem-, por. krem ‘drzewo przydatne na barć’, ukraińskie o-kremyj ‘odosobniony’.

Kremkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krem-, por. krem ‘drzewo przydatne na barć’, ukraińskie o-kremyj ‘odosobniony’.

Kremko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krem-, por. krem ‘drzewo przydatne na barć’, ukraińskie o-kremyj ‘odosobniony’.

Kremkowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krem-, por. krem ‘drzewo przydatne na barć’, ukraińskie o-kremyj ‘odosobniony’.

Kremky - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krem-, por. krem ‘drzewo przydatne na barć’, ukraińskie o-kremyj ‘odosobniony’.

Kremowicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krem-, por. krem ‘drzewo przydatne na barć’, ukraińskie o-kremyj ‘odosobniony’.

Kremp - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krempa, m. - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krempaski - 1618 od nazwy miejscowej Krempachy (nowosądeckie, gmina Nowy Targ).

Krempczyk - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krempel - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krempic - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krempicki - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krempiec - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krempiecz - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krempietz - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krempin - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krempka - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krempl - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krempla - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Kremplak - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Kremplewicz - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krempos - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krempowicz - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krempski - od nazwy miejscowej Krępa (kilka wsi).

Krempulec - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krempuła - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krems - od niemieckiej nazwy osobowej Krems, ta od nazwy miejscowej Krems.

Kremsa - od niemieckiej nazwy osobowej Krems, ta od nazwy miejscowej Krems.

Kremser - od niemieckiej nazwy osobowej Krems, ta od nazwy miejscowej Krems.

Kremski - XVIII w. od nazwy miejscowej Krępa (kilka wsi).

Kremza - od niemieckiej nazwy osobowej Krems, ta od nazwy miejscowej Krems.

Kremzer - od niemieckiej nazwy osobowej Krems, ta od nazwy miejscowej Krems.

Kren - od niemieckiej nazwy osobowej Kren, ta od średnio-wysoko-niemieckiego chren, kren ‘chrzan’, może też od Krzyn (z.) ze zmianą yn- w en-.

Krenc - od niemieckiej nazwy osobowej Krezn, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krenzelin, krenzel, krauzel ‘wianuszek’.

Krenca - od niemieckiej nazwy osobowej Krezn, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krenzelin, krenzel, krauzel ‘wianuszek’.

Krencel - od niemieckiej nazwy osobowej Krezn, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krenzelin, krenzel, krauzel ‘wianuszek’.

Krencewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Krezn, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krenzelin, krenzel, krauzel ‘wianuszek’.

Krenciarz - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krencik - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krencioch - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krencisz - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krenciszek - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krenciszewski - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krenciw - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krencjarz - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krencjasz - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krencki - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krenczek - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krenczer - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krenczer - od niemieckiej nazwy osobowej Krezn, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krenzelin, krenzel, krauzel ‘wianuszek’ lub od nazwy miejscowej Krenz.

Krenczewski - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krenczkowski - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krenczyk - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krendzelak - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krenek - od niemieckiej nazwy osobowej Kren, ta od średnio-wysoko-niemieckiego chren, kren ‘chrzan’, może też od Krzyn (z.) ze zmianą yn- w en-.

Krener - od niemieckiej nazwy osobowej Kren, ta od średnio-wysoko-niemieckiego chren, kren ‘chrzan’, może też od Krzyn (z.) ze zmianą yn- w en-.; od niemieckiej nazwy osobowej Krener.

Krengel - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Krengelewski - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Krengiel - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Krengielczak - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Krengielczyk - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Krengielewski - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Krenic - od niemieckiej nazwy osobowej Kren, ta od średnio-wysoko-niemieckiego chren, kren ‘chrzan’, może też od Krzyn (z.) ze zmianą yn- w en-.

Krenich - od niemieckiej nazwy osobowej Kren, ta od średnio-wysoko-niemieckiego chren, kren ‘chrzan’, może też od Krzyn (z.) ze zmianą yn- w en-.

Krenicki - 1621 od nazwy miejscowej Krynica (KrW; nowosądeckie, gmina Krynica).

Krenik - od niemieckiej nazwy osobowej Kren, ta od średnio-wysoko-niemieckiego chren, kren ‘chrzan’, może też od Krzyn (z.) ze zmianą yn- w en-.

Krenk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Krenka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Krenke - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Krenkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Krenkowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kran-, por. kran ‘żuraw, zamknięcie dopływu wody’, kraniec ‘granica, kraj’.

Krenn - od niemieckiej nazwy osobowej Kren, ta od średnio-wysoko-niemieckiego chren, kren ‘chrzan’, może też od Krzyn (z.) ze zmianą yn- w en-.

Kreno - od niemieckiej nazwy osobowej Kren, ta od średnio-wysoko-niemieckiego chren, kren ‘chrzan’, może też od Krzyn (z.) ze zmianą yn- w en-.

Krenol - od niemieckiej nazwy osobowej Kren, ta od średnio-wysoko-niemieckiego chren, kren ‘chrzan’, może też od Krzyn (z.) ze zmianą yn- w en-.

Krent - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krentkiewicz - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krentorz - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krentosz - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krentowicz - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krentowski - od nazwy miejscowej Krętowa (nowosądeckie, gmina Lubień).

Krentus - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krentusz - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krentuś - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krenty - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krenz - od niemieckiej nazwy osobowej Krezn, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krenzelin, krenzel, krauzel ‘wianuszek’ lub od nazwy miejscowej Krenz.

Krenz - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krenza - od niemieckiej nazwy osobowej Krezn, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krenzelin, krenzel, krauzel ‘wianuszek’ lub od nazwy miejscowej Krenz.

Krenza - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krenzek - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krenzel - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krenzelak - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krenzelewski - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krenzłowski - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krenzowicz - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krenżel - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krenżlewicz - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krenżołek - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krenżowicz - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kreń - od niemieckiej nazwy osobowej Kren, ta od średnio-wysoko-niemieckiego chren, kren ‘chrzan’, może też od Krzyn (z.) ze zmianą yn- w en-.

Kreńca - od niemieckiej nazwy osobowej Kren, ta od średnio-wysoko-niemieckiego chren, kren ‘chrzan’, może też od Krzyn (z.) ze zmianą yn- w en-.

Kreńczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Kren, ta od średnio-wysoko-niemieckiego chren, kren ‘chrzan’, może też od Krzyn (z.) ze zmianą yn- w en-.

Kreński - od nazwy miejscowej Krynki (białostockie, gmina Krynki).

Krep - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krepa - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krepacki - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krepas - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krepcio - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krepczyński - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krepel - 1469 od staropolskiego krepel ‘pulchne ciałsto smażone na tłuszczu’.

Krepicz - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krepil - 1394 od staropolskiego krepel ‘pulchne ciałsto smażone na tłuszczu’.

Krepiniewicz - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krepinski - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krepisz - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krepka - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krepkiewicz - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krepkowski - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krepler - od staropolskiego krepel ‘pulchne ciałsto smażone na tłuszczu’.

Kreplewski - od staropolskiego krepel ‘pulchne ciałsto smażone na tłuszczu’.

Krepniewicz - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krepowicz - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Kreppel - od staropolskiego krepel ‘pulchne ciałsto smażone na tłuszczu’.

Krepski - od nazwy miejscowej Krępa (kilka wsi).

Kreptowski - od nazw miejscowych Chreptów, Chreptowice (KrW).

Krepuła - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krepycz - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Kres - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’.

Kresa - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’.

Kresak - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’.

Kresan - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’.

Krescenty - 1698 od imion Krescenty, Krescencjusz, z łacińskiego Crescens, tis, to od imiesłowu crescens, tis ‘rosnący, rozkwitający’.

Kresek - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’.

Kresel - 1391 od kresa ‘linia’, kres ‘granica’.

Kresiak - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’.

Kresiek - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’.

Kresin - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’.

Kresiuk - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’.

Kreska - 1761 od kresa ‘linia’, kres ‘granica’; od kreska.

Kresko - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’; od kreska.

Kreskowiak - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’; od kreska.

Kreskowski - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’; od kreska.

Kresoń - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’.

Kresowata - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’; od gwarowego kresowaty, krysowaty ‘pełen kres, blizn’.

Kresowaty - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’; od gwarowego kresowaty, krysowaty ‘pełen kres, blizn’.

Kresowiak - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’ lub od kresowiak.

Kresowski - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’.

Kress - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’.

Kressak - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’.

Kressel - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’.

Kressin - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’.

Kresso - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’.

Kresta - od staropolskiego, gwarowego krzest ‘chrzest’.

Krestan - od staropolskiego, gwarowego krzest ‘chrzest’.

Krestecki - od staropolskiego, gwarowego krzest ‘chrzest’.

Krestel - od staropolskiego, gwarowego krzest ‘chrzest’.

Krestenko - od staropolskiego, gwarowego krzest ‘chrzest’.

Krestian - od chrześcijan ‘wyznawca Chrystusa’.

Krestin - od chrześcijan ‘wyznawca Chrystusa’.

Krestjan - od chrześcijan ‘wyznawca Chrystusa’.

Krestjańczuk - od chrześcijan ‘wyznawca Chrystusa’.

Krestjańczyk - od chrześcijan ‘wyznawca Chrystusa’.

Kresto - od staropolskiego, gwarowego krzest ‘chrzest’.

Krestow - od staropolskiego, gwarowego krzest ‘chrzest’.

Kresyn - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’.

Kreszczanowski - od staropolskiego, gwarowego krzest ‘chrzest’.

Kreszczenko - od staropolskiego, gwarowego krzest ‘chrzest’.

Kreszczeński - od staropolskiego, gwarowego krzest ‘chrzest’.

Kreszczewski - od staropolskiego, gwarowego krzest ‘chrzest’.

Kreszczuk - od staropolskiego, gwarowego krzest ‘chrzest’.

Kreszczunas - od staropolskiego, gwarowego krzest ‘chrzest’.

Kreszczyński - od staropolskiego, gwarowego krzest ‘chrzest’.

Kreszek - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’.

Kreszel - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’.

Kreszkiewicz - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’; od kreska.

Kreś - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’.

Kreśko - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’.

Kreśkowiak - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’.

Kreślin - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’.

Kreśliński - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’.

Kreśniakow - od staropolskiego, gwarowego krześniak, chrześniak, krześnik, chrześnik ‘syn chrzestny’.

Kreśniaków - od staropolskiego, gwarowego krześniak, chrześniak, krześnik, chrześnik ‘syn chrzestny’.

Kreśnicki - od staropolskiego, gwarowego krześniak, chrześniak, krześnik, chrześnik ‘syn chrzestny’.

Kreśniuk - od staropolskiego, gwarowego krześniak, chrześniak, krześnik, chrześnik ‘syn chrzestny’.

Kret - XIII w. od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Kreta - od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Kretak - od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Kretas - 1698 od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Kretczmer - od niemieckiej nazwy osobowej Kretschmar, ta od apelatywu Kretschmar ‘karczmarz, kramarz’.

Kretek - 1464 od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Kretiuk - od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Kretka - od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Kretke - od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Kretkiewicz - od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Kretko - 1763 od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Kretkowicz - od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Kretkowski - 1382 od nazwy miejscowej Kretków (kaliskie, gmina Żerków), Kretki (toruńskie, gmina Osiek).

Kreto - od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Kretok - od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Kretosik - od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Kretosz - od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Kretowicz - 1763 od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Kretowski - 1577 od nazwy miejscowej Kretówki (kilka miejscowości).

Kretów - od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Kretschman - od niemieckiej nazwy osobowej Kretschmann, ta od średnio-wysoko-niemieckiego kretze ‘kosz na plecy’.

Kretschmann - od niemieckiej nazwy osobowej Kretschmann, ta od średnio-wysoko-niemieckiego kretze ‘kosz na plecy’.

Kretschmar - od niemieckiej nazwy osobowej Kretschmar, ta od apelatywu Kretschmar ‘karczmarz, kramarz’.

Kretschmer - od niemieckiej nazwy osobowej Kretschmar, ta od apelatywu Kretschmar ‘karczmarz, kramarz’.

Kretschner - od niemieckiej nazwy osobowej Kretschmar, ta od apelatywu Kretschmar ‘karczmarz, kramarz’.

Kretszman - od niemieckiej nazwy osobowej Kretschmann, ta od średnio-wysoko-niemieckiego kretze ‘kosz na plecy’.

Krett - od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Krettek - od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Kretuński - od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Kretus - od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Kretuś - od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Kretzschmar - od niemieckiej nazwy osobowej Kretschmar, ta od apelatywu Kretschmar ‘karczmarz, kramarz’.

Kreus - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Kreusch - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Kreutz - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Kreuz - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Kreuzal - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krewan - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec; lub od krew.

Krewarz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec; lub od krew.

Krewca - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec; lub od krew.

Krewczuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec; lub od krew.

Krewczyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec; lub od krew.

Krewiak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec; lub od krew.

Krewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec; lub od krew.

Krewiczenko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec; lub od krew.

Krewiec - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec; lub od krew.

Krewin - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec; lub od krew.

Krewionek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec; lub od krew.

Krewko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec; lub od krew.

Krewsz - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Kreza - 1399 od kreza, kryza dawniej ‘marszczony lub fałdowany kołnierz’.

Krezel - od kreza, kryza dawniej ‘marszczony lub fałdowany kołnierz’.

Krezicz - 1400 od kreza, kryza dawniej ‘marszczony lub fałdowany kołnierz’.

Krezmer - od niemieckiej nazwy osobowej Kretschmar, ta od apelatywu Kretschmar ‘karczmarz, kramarz’.

Krezo - od kreza, kryza dawniej ‘marszczony lub fałdowany kołnierz’.

Kreźlewicz - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kreżel - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kreżelewski - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kreżelok - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kreżelski - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kreżlak - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kreżlewicz - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kreżlok - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kreżołek - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krębek - od gwarowego krębieć ‘butwieć’.

Krębiasz - od gwarowego krębieć ‘butwieć’.

Krębiaś - od gwarowego krębieć ‘butwieć’.

Kręblarz - od gwarowego krębieć ‘butwieć’.

Kręblas - od gwarowego krębieć ‘butwieć’.

Kręblasz - od gwarowego krębieć ‘butwieć’.

Kręblaś - od gwarowego krębieć ‘butwieć’.

Krębosz - od gwarowego krębieć ‘butwieć’.

Kręboszewski - od gwarowego krębieć ‘butwieć’.

Krębowski - od gwarowego krębieć ‘butwieć’.

Krębski - od nazwy miejscowej Krępa (kilka wsi).

Kręc - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręca - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcek - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcewicz - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręciach - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręciak - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręciał - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręciała - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręciało - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręciarz - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręciasz - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcibroda - 1438 od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcic - 1401 od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcichost - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcichowski - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcichwast - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcichworst - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcichwost - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcicki - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcidło - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcidz - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręciejewski - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręciek - 1443 od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcielewski - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręciesza - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcieszka - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręciewski - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcigłowa - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcik - 1733 od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręciki - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcikij - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcikowski - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręciło - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręciłyko - 1393 od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcin - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcina - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcinoga - 1617 od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręciński - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcioch - 1789 od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręciochwost - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcioł - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcioła - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręciołek - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręciosz - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręciproc - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręciproch - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcirej - 1408 od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcisz - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcisza - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręciszek - 1563 od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręciszewski - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręciwilk - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręciwuj - 1425 od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcki - 1733 od nazwy miejscowej Krąg (gdańskie, gmina Starogard Gdański).

Kręcon - 1396 od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręcysz - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręczak - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręczewski - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręczkowski - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręczyk - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręczykowski - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręczyński - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręć - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krędzel - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krędzelewski - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krędzielak - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krędzielewski - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krędzielski - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krędziński - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kręgel - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Kręgelewski - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Kręgiel - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Kręgielczak - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Kręgielczyk - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Kręgielewski - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Kręgielski - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Kręglewski - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Kręglicki - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Kręglowski - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Kręgol - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Kręgowski - od krąg ‘obwód, pierścień’.

Kręgólski - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Kręgulec - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Kręgulewski - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Kręka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krąk, por. kręcz ‘przykurcz mięśni’, od gwarowego kręczeć ‘chrząkać’.

Krękiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krąk, por. kręcz ‘przykurcz mięśni’, od gwarowego kręczeć ‘chrząkać’.

Krękowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krąk, por. kręcz ‘przykurcz mięśni’, od gwarowego kręczeć ‘chrząkać’.

Kręnt - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręp - 1424 od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępa, m. - 1472 od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępach - 1414 od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępacki - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępacz - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępać - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępaski - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępć - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępec - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępecki - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępeć - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępek - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępel - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępiak - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępic - 1425 od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępicki - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępicz - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępić - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępiec - 1400 od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępieć - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępień - 1385 od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępieś - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępiewic - 1340 od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępik - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępin - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępiń - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępiowic - 1450 od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępiowiec - 1450 od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępisz - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępisza - 1204 od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępka - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępkowski - od nazwy miejscowej Krępki (gdańskie, gmina Lubichowo).

Krępla - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Kręplak - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Kręplewicz - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Kręplewski - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępocki - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępol - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępowicz - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępowiec - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępski - 1400 od nazwy miejscowej Krępa (kilka wsi).

Krępulec - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępulski - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępuła - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępusz - 1414 od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępuszewski - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Kręputa - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krępy - 1431 od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Kręt - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręta - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krętak - 1622 od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krętarz - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krętek - 1481 od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krętkiewicz - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krętkowicz - 1569 od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krętkowski - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krętorz - (Śl) od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krętosz - 1751 od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krętowicz - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krętowski - 1575 od nazwy miejscowej Krętowa (nowosądeckie, gmina Lubień).

Krętus - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krętusz - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krętuś - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręty - 1607 od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kręzak - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’; od krążek ‘kólko’.

Kręzałek - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kręzel - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kręzelewski - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kręzelok - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kręzelski - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kręziel - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kręzielewski - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kręzielski - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kręziewicz - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’; od krążek ‘kólko’.

Kręzlak - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kręzlewicz - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kręzlewski - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kręzlik - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kręzlowicz - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kręzłowski - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kręzoch - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’; od krążek ‘kólko’.

Kręzowicz - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’; od krążek ‘kólko’.

Kręzółek - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kręźlak - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kręźlewicz - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kręźlewski - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kręźlik - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kręż - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’; od krążek ‘kólko’.

Kręża - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’; od krążek ‘kólko’.

Krężach - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’; od krążek ‘kólko’.

Krężak - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’; od krążek ‘kólko’.

Krężal - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krężalski - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krężał - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krężałek - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krężałowski - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krężek - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’; od krążek ‘kólko’.

Krężel - 1631 od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krężelak - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krężelewicz - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krężelewski - 1576 od nazwy miejscowej Krężelewice (płockie, gmina Daszyna).

Krężeloch - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krężelok - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krężelowski - od nazwy miejscowej Krężelewice (płockie, gmina Daszyna).

Krężelski - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krężeł - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krężew - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’; od krążek ‘kólko’.

Krężewski - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’; od krążek ‘kólko’.

Krężkiewicz - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’; od krążek ‘kólko’.

Krężlak - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krężlewicz - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krężlewski - od nazwy miejscowej Krężelewice (płockie, gmina Daszyna).

Krężlik - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krężlok - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krężoch - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’; od krążek ‘kólko’.

Krężok - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’; od krążek ‘kólko’.

Krężol - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krężolek - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krężolewski - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krężolok - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krężoł - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krężołak - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krężołek - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krężonek - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’; od krążek ‘kólko’.

Krężowicz - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’; od krążek ‘kólko’.

Krężółek - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Krężuk - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’; od krążek ‘kólko’.

Krężyk - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’; od krążek ‘kólko’.

Krężyłowski - 1605 od nazwy miejscowej Krężelewice (płockie, gmina Daszyna).

Krężyński - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’; od krążek ‘kólko’.

Kriba - od niemieckiej nazwy osobowej Kribbe, ta od średnioniemieckiego krubbe, kribbe ‘żłób’ albo dolnoniemieckiego kribbe (n) ‘sokół’, może też od skryba ‘pisarz’.

Kribos - od niemieckiej nazwy osobowej Kribbe, ta od średnioniemieckiego krubbe, kribbe ‘żłób’ albo dolnoniemieckiego kribbe (n) ‘sokół’, może też od skryba ‘pisarz’.

Kribus - od niemieckiej nazwy osobowej Kribbe, ta od średnioniemieckiego krubbe, kribbe ‘żłób’ albo dolnoniemieckiego kribbe (n) ‘sokół’, może też od skryba ‘pisarz’.

Kric - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Krich - od imion na Kry-, typu Kryspin, Krystian lub od wyrazów gwarowych krycha ‘kreska’, krychać ‘rozdrabniać’.

Kricun - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Kricz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Kriegel - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Kriegelewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Kriegiel - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Kriegler - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Krifka - od krzywy.

Krig - od staropolskiego kryg, kryga ‘przyrząd do napinania kuszy’, też ‘dźwigania’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krieg.

Krigel - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Kriger - od niemieckich nazw osobowych Krieger, Krüger, te od średnio-wysoko-niemieckiego kruoc ‘dzban, dzbanek’.

Krigiel - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Krigler - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Krigo - od staropolskiego kryg, kryga ‘przyrząd do napinania kuszy’, też ‘dźwigania’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krieg.

Krik - od gwarowego kryka ‘laska, kula dla chromego’.

Krikowski - od gwarowego kryka ‘laska, kula dla chromego’.

Krikun - od gwarowego kryka ‘laska, kula dla chromego’.

Krikunow - od gwarowego kryka ‘laska, kula dla chromego’.

Kril - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Krill - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Krił - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Kriłyk - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Kriłyszyn - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Krim - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krima - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Kriminia - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krimkowski - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krimmel - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krinec - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryn-, por. krynka ‘źródło’, gwarowe kryn ‘gatunek rośliny’.

Krinetzki - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryn-, por. krynka ‘źródło’, gwarowe kryn ‘gatunek rośliny’.

Kriński - od nazwy miejscowej Krynki (białostockie, gmina Krynki).

Kripas - od krypa ‘duża, otwarta łódź o płaskim dnie’; dawniej też ‘żłób’.

Kripel - od krypel dawniej ‘kościół ewangelicki’, z gwarowego ‘kaleka’.

Kripiński - od krypa ‘duża, otwarta łódź o płaskim dnie’; dawniej też ‘żłób’.

Kripp - od krypa ‘duża, otwarta łódź o płaskim dnie’; dawniej też ‘żłób’.

Krippel - od krypel dawniej ‘kościół ewangelicki’, z gwarowego ‘kaleka’.

Krisa - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krisch - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krische - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krischewski - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krischik - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krispin - od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’.

Krist - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Kristan - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Kristein - (zniemczone) od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Kristek - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Kristen - (zniemczone) od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Kristensen - (zniemczone) od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Kristensson - (zniemczone) od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Kristkiewicz - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Kristkowiak - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Kristoforski - od nazwy miejscowej Krzysztoporzyce, dziś Krzysztoforzyce (krakowskie, gmina Kocmyrzów-Luborzyca) lub też od imienia Krzysztofor.

Kristow - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Kristowski - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krisz - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krisza - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kriszak - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kriszczuk - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Kriszke - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kriszkiewicz - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kriszpin - od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’.

Kriszpiniuk - od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’.

Krisztof - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krisztoforski - od nazwy miejscowej Krzysztoporzyce, dziś Krzysztoforzyce (krakowskie, gmina Kocmyrzów-Luborzyca) lub też od imienia Krzysztofor.

Kriszyn - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kriśko - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kriwa - od krzywy.

Kriwak - od krzywy.

Kriwalski - od krzywy.

Kriwanis - od krzywy.

Kriwaszek - od krzywy.

Kriwec - od krzywy.

Kriwel - od krzywy.

Kriwiel - od krzywy.

Kriwienok - od krzywy.

Kriwka - od krzywy.

Kriwko - od krzywy.

Kriwoboko - od krzywy.

Kriwokulski - od krzywy.

Kriwol - od krzywy.

Kriwolik - od krzywy.

Kriwolski - od krzywy.

Kriwonogowa - od krzywy.

Kriwonos - od krzywy.

Kriworotko - od krzywy.

Kriworutschenko - od krzywy.

Kriwoszcziekow - od krzywy.

Kriwoszeja - od krzywy.

Kriwoszer - od krzywy.

Kriwoszyjewa - od krzywy.

Kriz - od krzyż.

Krizanek - od krzyż.

Krizar - od krzyż.

Krizek - od krzyż.

Krizel - od krzyż.

Krizer - od krzyż.

Krizor - od krzyż.

Krizus - od krzyż.

Kriż - od krzyż.

Kriżaniec - od krzyż.

Kriżek - od krzyż.

Kriżok - (Śl) od krzyż.

Kroba - 1456 od staropolskiego kroba ‘plecione naczynie, koszyk’.

Krobak - 1379 od staropolskiego kroba ‘plecione naczynie, koszyk’.

Krobała - od staropolskiego kroba ‘plecione naczynie, koszyk’.

Kroban - od staropolskiego kroba ‘plecione naczynie, koszyk’.

Krobanowski - 1412 od nazwy miejscowej Krobanów (sieradzkie, gmina Zduńska Wola).

Krobań - od staropolskiego kroba ‘plecione naczynie, koszyk’.

Krobar - 1394 od staropolskiego kroba ‘plecione naczynie, koszyk’.

Krobel - od staropolskiego kroba ‘plecione naczynie, koszyk’.

Krober - XV w. od staropolskiego kroba ‘plecione naczynie, koszyk’.

Kroberski - od nazwy miejscowej Chroberz (kieleckie, gmina Złota).

Krobica - 1408 od staropolskiego kroba ‘plecione naczynie, koszyk’.

Krobicki - 1424 od nazwy miejscowej Krobice, dziś Kroblice (tarnobrzeski, gmina Klimontów).

Krobielewski - 1388 od nazwy miejscowej Krobielewo (gorzowskie, gmina Przytoczna).

Krobielowski - 1440 od nazwy miejscowej Krobielewo (gorzowskie, gmina Przytoczna).

Krobisz - od staropolskiego kroba ‘plecione naczynie, koszyk’.

Krobka - 1214 od staropolskiego kroba ‘plecione naczynie, koszyk’; od krobka ‘plecione naczynie, koszyk’.

Krobliczek - od staropolskiego kroba ‘plecione naczynie, koszyk’.

Kroboczyński - od robak, też chrobak ‘drobne zwierzę bezkręgowe o wydłużonym kształcie ciała’, potocznie ‘owad’.

Krobok - od robak, też chrobak ‘drobne zwierzę bezkręgowe o wydłużonym kształcie ciała’, potocznie ‘owad’.

Krobol - od staropolskiego kroba ‘plecione naczynie, koszyk’.

Krobonowski - 1533 od nazwy miejscowej Krobonosz (chełm., gmina Sawin).

Krobot - od chrobotać, chrobot.

Krobski - 1396 od nazwy miasta Krobia (leszczyńskie).

Kroc - od podstawy krot-, por. krótki.

Krocek - od podstawy krot-, por. krótki.

Kroch - od gwarowego krocha ‘okruch’.

Krochacz - od gwarowego krocha ‘okruch’.

Krochalczyk - od gwarowego krocha ‘okruch’.

Krochalski - od gwarowego krocha ‘okruch’.

Kroche - (Pom) od gwarowego krocha ‘okruch’.

Krochel - od gwarowego krocha ‘okruch’.

Krochin - od gwarowego krocha ‘okruch’.

Krochla - od gwarowego krocha ‘okruch’.

Krochmal - od krochmal ‘roztwór mączki ziemniaczanej stosowany do usztywniania bielizny’.

Krochmalczyk - od krochmal ‘roztwór mączki ziemniaczanej stosowany do usztywniania bielizny’.

Krochmalewski - od krochmal ‘roztwór mączki ziemniaczanej stosowany do usztywniania bielizny’.

Krochmalik - od krochmal ‘roztwór mączki ziemniaczanej stosowany do usztywniania bielizny’.

Krochmalna - od krochmal ‘roztwór mączki ziemniaczanej stosowany do usztywniania bielizny’.

Krochmalnicki - od krochmal ‘roztwór mączki ziemniaczanej stosowany do usztywniania bielizny’.

Krochmalnik - 1593 od krochmal ‘roztwór mączki ziemniaczanej stosowany do usztywniania bielizny’; od krochmalnik ‘producent i sprzedawca krochmalu’.

Krochmalny - od krochmal ‘roztwór mączki ziemniaczanej stosowany do usztywniania bielizny’.

Krochmalski - od krochmal ‘roztwór mączki ziemniaczanej stosowany do usztywniania bielizny’.

Krochmaluk - od krochmal ‘roztwór mączki ziemniaczanej stosowany do usztywniania bielizny’.

Krochoś - od gwarowego krocha ‘okruch’.

Krochowicz - od gwarowego krocha ‘okruch’.

Krochowiec - od gwarowego krocha ‘okruch’.

Krochowski - 1579 od nazwy miejscowej Krochowo (wieś zagrodowa, ziemia rawska).

Krochowski - od gwarowego krocha ‘okruch’.

Krochta - od gwarowego krocha ‘okruch’.

Krociak - od podstawy krot-, por. krótki.

Krociek - od podstawy krot-, por. krótki.

Krociel - od podstawy krot-, por. krótki.

Krocienko - od podstawy krot-, por. krótki.

Krocieński - od podstawy krot-, por. krótki.

Krocin - od podstawy krot-, por. krótki.

Krociński - od podstawy krot-, por. krótki.

Krocz - 1422 od krok, kroczyć, krocz ‘inochód’.

Kroczak - od krok, kroczyć, kroczak ‘koń chodzący kroczą’.

Kroczał - od krok, kroczyć.

Kroczek - 1598 od krok, kroczyć, kroczek.

Kroczewski - od nazwy miejscowej Kroczów (radomskie, gmina Kazanów), Kroczewo (ciechanowskie, gmina Załuski).

Kroczka - od krok, kroczyć.

Kroczkiewicz - 1743 od krok, kroczyć.

Kroczkowicz - 1777 od krok, kroczyć.

Kroczkowski - od krok, kroczyć.

Kroczla - od krok, kroczyć.

Kroczny - 1536 od krok, kroczyć.

Kroczon - 1479 od krok, kroczyć.

Kroczoń - od krok, kroczyć.

Kroczowski - 1460 od nazwy miejscowej Kroczów (radomskie, gmina Kazanów), Kroczewo (ciechanowskie, gmina Załuski).

Kroczyk - od krok, kroczyć.

Kroczykowski - od krok, kroczyć.

Kroczyn - 1391 od krok, kroczyć.

Kroć - od podstawy krot-, por. krótki.

Kroćko - od podstawy krot-, por. krótki.

Kroda - od prasłowiańskiego korda, od polskiego, gwarowego króda ‘grupa snopów na polu’, od ukraińskiego koróda ‘zbutwiała kłoda’.

Krodkiewski - od podstawy krot-, por. krótki.

Krodkopad - od podstawy krot-, por. krótki.

Krodkopat - od podstawy krot-, por. krótki.

Krodkowski - od prasłowiańskiego korda, od polskiego, gwarowego króda ‘grupa snopów na polu’, od ukraińskiego koróda ‘zbutwiała kłoda’.

Krodowski - od prasłowiańskiego korda, od polskiego, gwarowego króda ‘grupa snopów na polu’, od ukraińskiego koróda ‘zbutwiała kłoda’.

Krofczik - (Śl) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krofczyński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kraw-, por. krawać ‘obcinać’, krawiec.

Krofeja - od krowa.

Kroff - od niemieckich nazw osobowych Kraft, Kräft, Kreft, te od średniowysokoniemieckiego Kreft ‘’siła, gwałt’.

Krofft - od niemieckich nazw osobowych Kraft, Kräft, Kreft, te od średniowysokoniemieckiego Kreft ‘’siła, gwałt’.

Krog - od gwarowego kraga ‘stary, lichy koń, szkapa’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krag.

Krogala - od gwarowego kraga ‘stary, lichy koń, szkapa’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krag.

Krogel - od gwarowego kraga ‘stary, lichy koń, szkapa’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krag.

Kroggel - od gwarowego kraga ‘stary, lichy koń, szkapa’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krag.

Krogiel - od gwarowego kraga ‘stary, lichy koń, szkapa’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krag.

Krogiszek - 1485 od gwarowego kraga ‘stary, lichy koń, szkapa’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krag.

Kroglewski - od gwarowego kraga ‘stary, lichy koń, szkapa’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krag.

Kroglik - od gwarowego kraga ‘stary, lichy koń, szkapa’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krag.

Krogolewski - od nazwy miejscowej Krogule (ciechanowskie, gmina Nasielsk).

Krogól - od krogulec ‘ptak drapieżny używany do polowania’.

Krogólec - od krogulec ‘ptak drapieżny używany do polowania’.

Krogólski - od krogulec ‘ptak drapieżny używany do polowania’.

Krogul - 1786 od krogulec ‘ptak drapieżny używany do polowania’.

Krogulec - 1470 od krogulec ‘ptak drapieżny używany do polowania’.

Krogulecki - 1468 od nazwy miejscowej Krogulcza (radomskie, gmina Orońsko).

Krogulewski - od nazwy miejscowej Krogule (ciechanowskie, gmina Nasielsk).

Krogull - od krogulec ‘ptak drapieżny używany do polowania’.

Krogulski - 1738 od krogulec ‘ptak drapieżny używany do polowania’.

Krohn - od niemieckiej nazwy osobowej Kröner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego kröne, krön ‘korona’.

Krohne - od niemieckiej nazwy osobowej Kröner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego kröne, krön ‘korona’.

Krohner - od niemieckiej nazwy osobowej Kröner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego kröne, krön ‘korona’.

Kroik - od kroić ‘ciąć’.

Kroina - od kroić ‘ciąć’.

Kroj - 1444 od kroić ‘ciąć’.

Krojała - od kroić ‘ciąć’.

Krojański - od nazwy miejscowej Krojnaty (bydgoskie, gmina Chojnice).

Krojcarek - od grajcar ‘moneta austriacka’.

Krojcer - od grajcar ‘moneta austriacka’.

Krojcig - od kroić ‘ciąć’.

Krojczyk - od kroić ‘ciąć’.

Krojec - od kroić ‘ciąć’ lub od gwarowego krojec ‘nóż pługa’.

Krojenka - od kroić ‘ciąć’.

Krojeński - od nazwy miejscowej Krojnaty (bydgoskie, gmina Chojnice).

Krojna - od kroić ‘ciąć’.

Krojniak - od kroić ‘ciąć’.

Krojnik - 1449 od kroić ‘ciąć’.

Krojny - od kroić ‘ciąć’.

Krok - 1372 od krok, kroczyć.

Krokas - od krok, kroczyć.

Kroker - 1396 od nazwy miasta Kraków.

Krokier - 1619 od nazwy miasta Kraków.

Krokiewicz - od krok, kroczyć.

Krokis - od krok, kroczyć.

Krokla - od krok, kroczyć.

Krokoch - 1399 od krok, kroczyć.

Krokocki - 1437 od nazwy miejscowej Krokocice (sieradzkie, gmina Szadek).

Krokodel - 1630 od krokodyl, z gwarowego krokodyl.

Krokodyl - 1629 od krokodyl, z gwarowego krokodyl.

Krokon - od krok, kroczyć.

Krokor - od staropolskiego krekorać, krokorać ‘gdakać’.

Krokora - od staropolskiego krekorać, krokorać ‘gdakać’.

Krokos - od krok, kroczyć.

Krokosiński - od krok, kroczyć.

Krokosz - 1371 od krok, kroczyć.

Krokoszka - od krok, kroczyć.

Krokoś - od krok, kroczyć.

Krokow - 1494 od nazwy miejscowej Krokowa (gdańskie, gmina Krokowa).

Krokowa - od krok, kroczyć.

Krokowczyk - od krok, kroczyć.

Krokowiak - od krok, kroczyć.

Krokowicz - 1504 od krok, kroczyć.

Krokowski - 1497 od nazwy miejscowej Krokowa (gdańskie, gmina Krokowa).

Krokówka - od krok, kroczyć.

Krokulec - od krok, kroczyć.

Krokulski - od krok, kroczyć.

Krokus - od krok, kroczyć.

Krokusz - 1372 od krok, kroczyć.

Krokuś - od krok, kroczyć.

Krokwa - od staropolskiego krokwa, krokiew ‘skośna belka wiążąca dach’, też krukwa ‘pogrzebacz’.

Krokwiński - 1775 od staropolskiego krokwa, krokiew ‘skośna belka wiążąca dach’, też krukwa ‘pogrzebacz’.

Krol - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krola - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krolak - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krolas - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krolasik - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krolasiński - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krolczuk - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krolczyk - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krolek - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krolewiak - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krolewicz - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krolewski - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krolica - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krolich - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Kroliczak - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Kroliczek - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Kroliczewski - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krolik - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krolikiewicz - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krolikowski - od nazwy miejscowej Królikowo (bydgoskie, gmina Szubin), Królików (konińskie, gmina Grodziec).

Krolka - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krolkowski - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Kroll - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krolo - 1414 od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krolow - 1414 od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krolowicz - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krolski - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Kroluk - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krolus - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krom - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kroma - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kromaj - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kromala - 1497 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kromalicki - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kroman - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kromar - 1415 od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kromarczyk - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kromarek - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kromarowski - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kromarski - od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kromarz - 1607 od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kromczek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kromczyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kromczyński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Krome - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kromec - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kromej - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kromek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kromeke - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kromel - 1431 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kromer - 1589 od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kromia - XVII w. w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kromiarz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kromic - 1523 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kromidowski - 1435 od nazwy miejscowej Kromidow (wieś zagrodowa, KrW).

Kromiec - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kromiecki - od nazwy miejscowej Chromiec (poznańskie, gmina Nowe Miasto nad Wartą).

Kromienko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kromień - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kromik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kromil - 1431 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kromin - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kromir - 1407 od kramarz, ze staropolskiego też kromarz ‘kupiec, sprzedawca’, to z niemieckiego Kramer ‘handlarz’.

Kromisz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kromiszewski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kromka - 1474 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny; od kromka.

Kromke - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny; od kromka.

Kromkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny; od kromka.

Kromkowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny; od kromka.

Kromlicki - od nazwy miejscowej Kromolice (leszczyńskie, gmina Pogorzela).

Kromniasz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kromny - 1566 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny; od kromny ‘skromny’.

Kromolic - 1271 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny; od staroczeskiego kromola ‘powstanie’, od czeskiego kromola ‘gadka’.

Kromolicki - 1394 od nazwy miejscowej Kromolice (leszczyńskie, gmina Pogorzela).

Kromoła - 1237 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny; od staroczeskiego kromola ‘powstanie’, od czeskiego kromola ‘gadka’.

Kromołowski - 1453 od nazwy miejscowej Kromołów (katowickie, gmina Zawiercie).

Kromp - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krompaszczyk - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krompiec - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krompieć - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krompietz - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krompiewski - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krompiński - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krompus - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Kromraj - od niemieckich nazw osobowych Krumrey, Kromrei, Krumreich, te od Krumrein ‘granica pola’.

Kromrei - od niemieckich nazw osobowych Krumrey, Kromrei, Krumreich, te od Krumrein ‘granica pola’.

Kromrej - od niemieckich nazw osobowych Krumrey, Kromrei, Krumreich, te od Krumrein ‘granica pola’.

Kromrey - od niemieckich nazw osobowych Krumrey, Kromrei, Krumreich, te od Krumrein ‘granica pola’.

Kromrych - od niemieckich nazw osobowych Krumrey, Kromrei, Krumreich, te od Krumrein ‘granica pola’.

Kromryś - od niemieckich nazw osobowych Krumrey, Kromrei, Krumreich, te od Krumrein ‘granica pola’.

Kromski - od nazwy miejscowej Kroma (KrW).

Kromuliński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny; od staroczeskiego kromola ‘powstanie’, od czeskiego kromola ‘gadka’.

Kromulski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny; od staroczeskiego kromola ‘powstanie’, od czeskiego kromola ‘gadka’.

Kromuła - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny; od staroczeskiego kromola ‘powstanie’, od czeskiego kromola ‘gadka’.

Kromy - od staropolskiego chromy ‘kulawy’, chromać, chramać ‘kuleć’.

Kromych - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krom-, por. kromka, kroma ‘kawałek chleba’, skromny.

Kron - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kron-, por. dawne kroniec ‘kraniec’, niemiecka nazwa osobowa Kron, skroń.

Krona - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kron-, por. dawne kroniec ‘kraniec’, niemiecka nazwa osobowa Kron, skroń.

Kronar - 1572 od niemieckiej nazwy osobowej Kröner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego kröne, krön ‘korona’.

Kroner - od niemieckiej nazwy osobowej Kröner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego kröne, krön ‘korona’.

Kroniarz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kron-, por. dawne kroniec ‘kraniec’, niemiecka nazwa osobowa Kron, skroń.

Kronic - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kron-, por. dawne kroniec ‘kraniec’, niemiecka nazwa osobowa Kron, skroń.

Kronier - od niemieckiej nazwy osobowej Kröner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego kröne, krön ‘korona’.

Kronik - 1434 od kronika ‘opis wydarzeń’.

Kronik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kron-, por. dawne kroniec ‘kraniec’, niemiecka nazwa osobowa Kron, skroń.

Kronika - 1390 od kronika ‘opis wydarzeń’.

Kronikowski - 1775 od kronika ‘opis wydarzeń’.

Kronisz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kron-, por. dawne kroniec ‘kraniec’, niemiecka nazwa osobowa Kron, skroń.

Kronka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kron-, por. dawne kroniec ‘kraniec’, niemiecka nazwa osobowa Kron, skroń.

Kronke - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kron-, por. dawne kroniec ‘kraniec’, niemiecka nazwa osobowa Kron, skroń.

Krönke - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kron-, por. dawne kroniec ‘kraniec’, niemiecka nazwa osobowa Kron, skroń.

Kronkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kron-, por. dawne kroniec ‘kraniec’, niemiecka nazwa osobowa Kron, skroń.

Kronkowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kron-, por. dawne kroniec ‘kraniec’, niemiecka nazwa osobowa Kron, skroń.

Kronowicki - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kron-, por. dawne kroniec ‘kraniec’, niemiecka nazwa osobowa Kron, skroń.

Kronowiecki - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kron-, por. dawne kroniec ‘kraniec’, niemiecka nazwa osobowa Kron, skroń.

Kronowski - od nazwy miejscowej Chronów (tarnowskie, gmina Nowy Wiśnicz).

Kronski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kron-, por. dawne kroniec ‘kraniec’, niemiecka nazwa osobowa Kron, skroń.

Kronz - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’; od krążek ‘kólko’.

Kronza - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’; od krążek ‘kólko’.

Kronżała - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’; od krążek ‘kólko’.

Kronżek - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’; od krążek ‘kólko’.

Kronżyński - od krążyć ‘wirować’, od staropolskiego krąż ‘krąg’; od krążek ‘kólko’.

Kroń - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kron-, por. dawne kroniec ‘kraniec’, niemiecka nazwa osobowa Kron, skroń.

Kroński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kron-, por. dawne kroniec ‘kraniec’, niemiecka nazwa osobowa Kron, skroń.

Krop - 1400 od kropić, kropa.

Kropa - 1494 od kropić, kropa.

Kropacz - 1473 od kropić, kropa; kropacz ‘kropidło kowalskie’.

Kropaczek - od kropić, kropa.

Kropaczew - od kropić, kropa.

Kropaczewski - od kropić, kropa.

Kropaczyk - od kropić, kropa.

Kropaczyński - od kropić, kropa.

Kropalski - od kropić, kropa.

Kropasz - od kropić, kropa.

Kropaszewski - od kropić, kropa.

Kropat - od kuropatwa, też kuropatka, kropatwa.

Kropatsch - od kuropatwa, też kuropatka, kropatwa.

Kropatwa - od kuropatwa, też kuropatka, kropatwa.

Kropcz - (Pom) od kropić, kropa.

Kropczak - od kropić, kropa.

Kropczek - od kropić, kropa.

Kropczewski - od kropić, kropa.

Kropczyk - od kropić, kropa.

Kropczyński - od kropić, kropa.

Kropek - od kropić, kropa.

Kropel - 1536 od kropić, kropa; kropla.

Kropelnicki - od nazwy miejscowej Kropiwniki (KrW), Kropiwnica, dawniej Kropilnica (białostockie, gmina Knyszyn).

Kropenko - od kropić, kropa.

Kropiak - od kropić, kropa.

Kropicz - 1412 od kropić, kropa.

Kropidło - 1386 od kropić, kropa; kropidło.

Kropielnicki - od nazwy miejscowej Kropiwniki (KrW), Kropiwnica, dawniej Kropilnica (białostockie, gmina Knyszyn).

Kropieniewicz - od kropić, kropa.

Kropiewicz - od kropić, kropa.

Kropiewnicki - od nazwy miejscowej Kropiwniki (KrW), Kropiwnica, dawniej Kropilnica (białostockie, gmina Knyszyn).

Kropik - od kropić, kropa.

Kropilnicki - 1580 od nazwy miejscowej Kropiwniki (KrW), Kropiwnica, dawniej Kropilnica (białostockie, gmina Knyszyn).

Kropinicz - od kropić, kropa.

Kropiniewicz - od kropić, kropa.

Kropis - od kropić, kropa.

Kropisz - od kropić, kropa.

Kropiś - od kropić, kropa.

Kropiwa - 1541 od kropić, kropa.

Kropiwiec - od kropić, kropa.

Kropiwin - od kropić, kropa.

Kropiwnica - od kropić, kropa.

Kropiwnicak - od kropić, kropa.

Kropiwnicki - 1489 od nazwy miejscowej Kropiwniki (KrW), Kropiwnica, dawniej Kropilnica (białostockie, gmina Knyszyn).

Kropiwoda - od kropić, kropa.

Kropka - od kropić, kropa, kropka.

Kropkiewicz - od kropić, kropa, kropka.

Kropkowski - od kropić, kropa, kropka.

Kropla - od kropić, kropa; kropla.

Kropniewicz - od kropić, kropa.

Kropol - od kropić, kropa.

Kropop - od imienia Prokop. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia greckiego Prokopios, od prokopé ‘posuwanie się, postęp’. W Kościele wschodnim używane w postaci Prokofij.

Kropopek - od imienia Prokop. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia greckiego Prokopios, od prokopé ‘posuwanie się, postęp’. W Kościele wschodnim używane w postaci Prokofij.

Kropow - od kropić, kropa.

Kropowczyk - od kropić, kropa.

Kropowiec - od kropić, kropa.

Kropp - od kropić, kropa.

Krops - od niemieckiej nazwy osobowej Krops, ta od średnioniemieckiego krop, średnio-wysoko-niemieckiego kropf, kroph ‘wole, narośl na szyi’.

Kropsch - od niemieckiej nazwy osobowej Krops, ta od średnioniemieckiego krop, średnio-wysoko-niemieckiego kropf, kroph ‘wole, narośl na szyi’.

Kropski - 1467– od nazwy miasta Krobia (leszczyńskie).

Kropsz - od niemieckiej nazwy osobowej Krops, ta od średnioniemieckiego krop, średnio-wysoko-niemieckiego kropf, kroph ‘wole, narośl na szyi’.

Kros - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Krosek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Krosienko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Krosieński - 1441 od nazwy miasta Krosno (krośnieńskie).

Krosik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Krosikowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Krosinkowicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Krosiński - 1583 od nazwy miasta Krosno (krośnieńskie).

Kroska - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Kroske - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Krosko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Kroskowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Krosna - 1465 od krosna ‘ręczny warsztat tkacki’.

Krosner - 1586 od nazwy miasta Krosno (krośnieńskie).

Krosnia - od krosna ‘ręczny warsztat tkacki’.

Krosniak - od krosna ‘ręczny warsztat tkacki’.

Krosno - 1482 od nazwy miasta Krosno (krośnieńskie).

Krosnowicz - 1588 od krosna ‘ręczny warsztat tkacki’.

Krosnowski - 1394 od nazwy miejscowej Krosnowa (skierniewickie, gmina Nowa Słupia).

Krosny - od krosna ‘ręczny warsztat tkacki’.

Krosoń - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Krosowiak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Kross - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Krossak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Krost - 1136 od chrust, ze staropolskiego chrost ‘suche gałęzie, zarośla’.

Krosta - 1240 od krosta, dawniej też krasta ‘wyprysk na skórze’.

Krostek - 1494 od krosta, dawniej też krasta ‘wyprysk na skórze’.

Krostka - 1439 od krosta, dawniej też krasta ‘wyprysk na skórze’; od krostka.

Krostkowski - 1420 od nazwy miejscowej Krostkowo, dziś Chrostkowo (włocławskie, gmina Kikół, Rogowo).

Krostowski - od nazw miejscowych Chrostowo, Chrustowo (kilka wsi).

Krostyński - od krosta, dawniej też krasta ‘wyprysk na skórze’.

Krosz - 1414 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Kroszal - 1792 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Kroszała - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Kroszczek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Kroszczor - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Kroszczyn - 1497 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Kroszel - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Kroszewski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Kroszka - 1432 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Kroszke - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Kroszki - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Kroszkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Kroszkin - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Kroszko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Krosznik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Kroszula - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Kroszyn - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Kroszyna - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Kroszyński - 1583 od nazw miejscowych Kruszyna, Kruszyny (kilka wsi).

Kroś - od chrust, ze staropolskiego chrost ‘suche gałęzie, zarośla’.

Kroś - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Krościak - od krosta, dawniej też krasta ‘wyprysk na skórze’.

Krościel - 1788 od chrust, ze staropolskiego chrost ‘suche gałęzie, zarośla’.

Krościelewski - 1457 od nazwy miejscowej Chrościele, dziś Chruściele (ciechanowskie, gmina Gołymin-Ośrodek).

Krościenko - 1512 od nazwy miejscowej Krościenko (krośnieńskie, gmina Krosno).

Krościeński - 1499 od nazwy miejscowej Krościenko (krośnieńskie, gmina Krosno).

Krościk - od krosta, dawniej też krasta ‘wyprysk na skórze’.

Krośka - od chrust, ze staropolskiego chrost ‘suche gałęzie, zarośla’.

Krośka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Krośkiewicz - od chrust, ze staropolskiego chrost ‘suche gałęzie, zarośla’.

Krośkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Krośko - od chrust, ze staropolskiego chrost ‘suche gałęzie, zarośla’.

Krośko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krosz-, kros-, por. niemieckie nazwy osobowej Kros, Krosch, polskie krosna.

Kroślic - 1295 od chrust, ze staropolskiego chrost ‘suche gałęzie, zarośla’.

Krośmiński - 1411 od nazwy miejscowej Krośnino, dziś Krośnin (pilskie, gmina Połajewo).

Krośna - od chrust, ze staropolskiego chrost ‘suche gałęzie, zarośla’.

Krośna - od krosna ‘ręczny warsztat tkacki’.

Krośnia - 1477 od nazwy miejscowej Krośnice (ciechanowskie, gmina Stupsk).

Krośnia - od chrust, ze staropolskiego chrost ‘suche gałęzie, zarośla’.

Krośnia - od krosna ‘ręczny warsztat tkacki’.

Krośniak - od chrust, ze staropolskiego chrost ‘suche gałęzie, zarośla’.

Krośniak - od krosna ‘ręczny warsztat tkacki’.

Krośnicki - 1407 od nazwy miejscowej Krośnice (ciechanowskie, gmina Stupsk).

Krośnicki - od chrust, ze staropolskiego chrost ‘suche gałęzie, zarośla’.

Krośniecki - od nazwy miejscowej Krośnice (ciechanowskie, gmina Stupsk).

Krośniewicz - od krosna ‘ręczny warsztat tkacki’.

Krośniewski - 1394 od nazwy miasta Krośniewice (płockie).

Krośnik - od chrust, ze staropolskiego chrost ‘suche gałęzie, zarośla’.

Krośnik - od krosna ‘ręczny warsztat tkacki’.

Krośniński - 1417 od nazwy miejscowej Krośnino, dziś Krośnin (pilskie, gmina Połajewo).

Krośniowski - 1487 od nazwy miasta Krośniewice (płockie).

Krośniuk - od chrust, ze staropolskiego chrost ‘suche gałęzie, zarośla’.

Krośniuk - od krosna ‘ręczny warsztat tkacki’.

Krot - 1125 od podstawy krot-, por. krótki.

Krotacz - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotak - 1426 od podstawy krot-, por. krótki.

Krotasz - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotecki - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotek - 1397 od podstawy krot-, por. krótki.

Kroteniuk - od podstawy krot-, por. krótki.

Kroteń - od podstawy krot-, por. krótki.

Kroteńko - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotewicz - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotiuk - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotka - 1471 od podstawy krot-, por. krótki.

Krotke - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotki - 1399 od podstawy krot-, por. krótki.

Krotkie - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotkiewicz - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotkiewski - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotkopad - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotkowski - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotków - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotky - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotla - 1604 od podstawy krot-, por. krótki.

Krotliński - 1633 od podstawy krot-, por. krótki.

Krotochwil - 1743 od krotochwila ‘krótki, wesoły utwór sceniczny; figiel, żart’.

Krotochwila - 1487 od krotochwila ‘krótki, wesoły utwór sceniczny; figiel, żart’.

Krotochwill - od krotochwila ‘krótki, wesoły utwór sceniczny; figiel, żart’.

Krotofil - od krotochwila ‘krótki, wesoły utwór sceniczny; figiel, żart’.

Krotofilski - od krotochwila ‘krótki, wesoły utwór sceniczny; figiel, żart’.

Krotoj - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotoń - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotos - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotoschak - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotosik - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotoski - 1488 od nazwy miasta Krotoszyn (kaliskie).

Krotosz - 1413 od podstawy krot-, por. krótki.

Krotosza - 1136 od podstawy krot-, por. krótki.

Krotoszak - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotoszek - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotoszyński - 1390 od nazwy miasta Krotoszyn (kaliskie).

Krotoś - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotot - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotow - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotowicz - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotowski - od podstawy krot-, por. krótki.

Krott - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotulski - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotycz - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotyk - od podstawy krot-, por. krótki.

Krotyla - od podstawy krot-, por. krótki.

Krow - od krowa.

Krowa - 1381 od krowa.

Krowacki - od krowa.

Krowaczuk - od krowa.

Krowajczyk - od krowa.

Krowarz - od krowa.

Krowcewicz - od krowa.

Krowczak - od krowa.

Krowczenko - od krowa.

Krowczyk - od krowa.

Krowczyński - od krowa.

Krowecki - od krowa.

Krowel - od krowa.

Krowelski - od krowa.

Krowiacz - od krowa.

Krowiak - 1697 od krowa.

Krowiakow - od krowa.

Krowiarz - 1790 od krowa.

Krowiasz - od krowa.

Krowica - 1338 od krowa.

Krowicki - 1411 od nazwy miejscowej Krowica (kaliskie, gmina Szczytniki).

Krowicz - od krowa.

Krowiczak - od krowa.

Krowiec - od krowa.

Krowik - 1424 od krowa.

Krowinoga - 1473 ( z fonetyką ukraińską) od krowa.

Krowiński - od nazwy miejscowej Krowina (KrW).

Krowiorz - od krowa.

Krowisz - 1369 od krowa.

Krowka - od krowa.

Krowoderski - 1400 od nazwy miejscowej Krowodrza (część Krakowa).

Krowodrze - 1391 od nazwy miejscowej Krowodrza (część Krakowa).

Kroworz - (Śl) od krowa.

Krowosz - od krowa.

Krowulski - od krowa.

Kroy - od kroić ‘ciąć’.

Kroyna - od kroić ‘ciąć’.

Kroys - od niemieckich nazw osobowych Kreis, Kreisch, te od średniowysokoniemieckiego krei? ‘linia w kształcie koła’ lub od średniowysokoniemieckiego krei?, kreisch ‘krzyk przerażenia’.

Kroze - od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Króciak - od podstawy krot-, por. krótki.

Króciński - od nazwy miejscowej Kruczyn (poznańskie, gmina Nowe Miasto nad Wartą).

Króczek - od kruczeć ‘burczeć’.

Króczkowski - od kruczeć ‘burczeć’.

Króczyk - od podstawy krot-, por. krótki.

Króczyński - od nazwy miejscowej Kruczyn (poznańskie, gmina Nowe Miasto nad Wartą).

Król - 1369 od król.

Króla - od król.

Królaczyk - od król.

Królak - 1669 od król.

Królakiewicz - od król.

Królak-Ostrowski - złożenia brak; Królak 1669 od król; Ostrowski 1389 od nazw miejscowych Ostrów, Ostrowo, Ostrowsko (częste).

Królas - od król.

Królasiak - od król.

Królasik - od król.

Królczak - od król.

Królczuk - od król.

Królczyk - od król.

Królczyński - od król.

Król-Domoń - złożenia brak; Król 1369 od król; Domoń od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Królek - od król.

Królewczyk - od król.

Królewiak - od król.

Królewicz - 1397 od król; królewicz ‘syn króla’.

Królewski - 1410 od nazwy miejscowej Królewice (kieleckie, gmina Bejsce).

Króli - od król.

Królicha - od król.

Króliczak - od król.

Króliczek - 1573 od król, kroliczek.

Króliczewski - od król.

Króliczk - od król.

Króliczyk - od król.

Króliczyn - od król.

Królik - 1383 od król, królik ‘mały krół’, także ‘zwierzę z rodziny zajęcy’.

Królikiewicz - 1774 od król, królik ‘mały krół’, także ‘zwierzę z rodziny zajęcy’.

Królikowicz - 1659 od król, królik ‘mały krół’, także ‘zwierzę z rodziny zajęcy’.

Królikowski - 1439 od nazwy miejscowej Królikowo (bydgoskie, gmina Szubin), Królików (konińskie, gmina Grodziec).

Królików - od król, królik ‘mały krół’, także ‘zwierzę z rodziny zajęcy’.

Króliński - od król, królik ‘mały krół’, także ‘zwierzę z rodziny zajęcy’.

Króliszewski - od król.

Króliszowski - od król.

Króliszyn - od król.

Król-Jędraga - złożenia brak; Król 1369 od król; Jędraga od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Król-Józaga - złożenia brak; Król 1369 od król; Józaga od imienia Józef. Imię pochodzenia hebrajskiego Joseph, oznaczające pierwotnie ‘niech Bóg pomnoży’. W Polsce imię popularne od średniowiecza. Adaptowane jako Ożep, Jożep, Jożef, na Kresach Wschodnich też jako Josyp, Hosyp, Jesyp, Josyf.

Królkiewicz - od król.

Królkowski - od król.

Króll - od król.

Król-Łęgowski - złożenia brak; Król 1369 od król; Łęgowski 1393 od nazwy miejscowej Łęgowo (kilka wsi).

Królmigiel - od król.

Król-Muma - złożenia brak; Król 1369 od król; Muma od staropolskiego mum ‘gatunek brunszwickiego piwa’, od muma ‘straszydło’.

Królok - od król.

Królokowski - od król.

Król-Oktaba - złożenia brak; Król 1369 od król; Oktaba od oktawa ‘ósmy dzień po jakimś święcie’.

Królow - od król.

Królowicz - 1426 od król.

Królowiecki - od król.

Królowik - 1491 od król.

Królowski - 1415 od nazwy miejscowej Królewice (kieleckie, gmina Bejsce).

Królów - od król.

Królski - od król.

Król-Tomków - złożenia brak; Król 1369 od król; Tomków od imienia Tomasz, notowanego w Polsce od XII wieku w dwu postaciach: Tomasz i Toma. Imię wywodzi się z aramejskiego toma ‘bliźniak’. Od formy greckiej Thomăs utworzono postać łacińską Thomas, w Kościele prawosławnym Foma, Choma.

Król-Wojcieszak - złożenia brak; Król 1369 od król; Wojcieszak 1666 od imienia złożonego Wojciech, notowanego od XI wieku. W staropolszczyźnie na północy Polski obocznie występowała forma Wociech.

Król-Wojcieszek - złożenia brak; Król 1369 od król; Wojcieszek 1235 od imienia złożonego Wojciech, notowanego od XI wieku. W staropolszczyźnie na północy Polski obocznie występowała forma Wociech.

Krópa - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krópiński - od nazwy miejscowej Krupin (suwalskie, gmina Prostki, Wieliczki).

Krópka - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krópniak - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krószewski - od nazw miejscowych Kruszewo, Kruszów, Krusze (kilka wsi).

Krót - od podstawy krot-, por. krótki.

Krótak - od podstawy krot-, por. krótki.

Krótka - od podstawy krot-, por. krótki.

Krótki - 1601 od podstawy krot-, por. krótki.

Krótkiewicz - od podstawy krot-, por. krótki.

Krótkopad - (z fonetyką ukraińską) od podstawy krot-, por. krótki.

Krótkowicz - od podstawy krot-, por. krótki.

Krótkowski - od podstawy krot-, por. krótki.

Krótla - od podstawy krot-, por. krótki.

Krów - od krowa.

Krówczyk - 1750 od krowa.

Krówczyński - od krowa.

Krówelski - od krowa.

Krówiak - od krowa.

Krówicki - od krowa.

Krówik - od krowa.

Krówikowski - od krowa.

Krówka - 1487 od krowa, krówka.

Krówkowski - od krowa, krówka.

Krózel - od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Króźlak - od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Króżek - od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Króżel - od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Króżlak - od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Kruba - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krub-, to chyba oboczne do grub-, por. gruby.

Krubacz - 1485 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krub-, to chyba oboczne do grub-, por. gruby.

Krubasik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krub-, to chyba oboczne do grub-, por. gruby.

Krubicki - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krub-, to chyba oboczne do grub-, por. gruby.

Krubicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krub-, to chyba oboczne do grub-, por. gruby.

Krubik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krub-, to chyba oboczne do grub-, por. gruby.

Krubin - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krub-, to chyba oboczne do grub-, por. gruby.

Krubka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krub-, to chyba oboczne do grub-, por. gruby.

Krublik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krub-, to chyba oboczne do grub-, por. gruby.

Krubnik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krub-, to chyba oboczne do grub-, por. gruby.

Krubski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krub-, to chyba oboczne do grub-, por. gruby.

Krubus - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krub-, to chyba oboczne do grub-, por. gruby.

Kruc - od kruczeć ‘burczeć’.

Kruca - od kruczeć ‘burczeć’.

Krucaj - od kruczeć ‘burczeć’.

Krucan - od kruczeć ‘burczeć’.

Krucbard - od nazwy miejscowej Kuczbork, dawniej Kruczbork (ciechanowskie, gmina Kuczbork-Osada).

Krucbart - od nazwy miejscowej Kuczbork, dawniej Kruczbork (ciechanowskie, gmina Kuczbork-Osada).

Krucewicz - od kruczeć ‘burczeć’.

Kruch - od kruchy.

Krucha - od kruchy.

Kruchalski - od kruchy.

Kruchel - 1558 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krug-, por. gwarowe krug ‘krąg’, gwarowe krugły ‘okrągły’, niemiecka nazwa osobowa Krug; może od krogulec; od ukraińskiego kruh ‘krąg’.

Kruchelski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krug-, por. gwarowe krug ‘krąg’, gwarowe krugły ‘okrągły’, niemiecka nazwa osobowa Krug; może od krogulec; od ukraińskiego kruh ‘krąg’.

Kruchlak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krug-, por. gwarowe krug ‘krąg’, gwarowe krugły ‘okrągły’, niemiecka nazwa osobowa Krug; może od krogulec; od ukraińskiego kruh ‘krąg’.

Kruchlewski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krug-, por. gwarowe krug ‘krąg’, gwarowe krugły ‘okrągły’, niemiecka nazwa osobowa Krug; może od krogulec; od ukraińskiego kruh ‘krąg’.

Kruchlik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krug-, por. gwarowe krug ‘krąg’, gwarowe krugły ‘okrągły’, niemiecka nazwa osobowa Krug; może od krogulec; od ukraińskiego kruh ‘krąg’.

Kruchliński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krug-, por. gwarowe krug ‘krąg’, gwarowe krugły ‘okrągły’, niemiecka nazwa osobowa Krug; może od krogulec; od ukraińskiego kruh ‘krąg’.

Kruchła - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krug-, por. gwarowe krug ‘krąg’, gwarowe krugły ‘okrągły’, niemiecka nazwa osobowa Krug; może od krogulec; od ukraińskiego kruh ‘krąg’.

Kruchły - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krug-, por. gwarowe krug ‘krąg’, gwarowe krugły ‘okrągły’, niemiecka nazwa osobowa Krug; może od krogulec; od ukraińskiego kruh ‘krąg’.

Kruchniak - od kruchy.

Kruchnik - od kruchy.

Kruchowski - 1452 od nazwy miejscowej Kruchowo (bydgoskie, gmina Trzemeszno).

Kruchta - od kruchy.

Kruchty - od kruchy.

Kruchy - od kruchy.

Kruciak - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Kruciel - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krucien - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krucienko - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krucień - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krucikowski - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krucin - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krucina - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Kruciński - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krucki - od kruczeć ‘burczeć’.

Krucko - od kruczeć ‘burczeć’.

Krucon - od kruczeć ‘burczeć’.

Krucoń - od kruczeć ‘burczeć’.

Krucyk - od kruczeć ‘burczeć’.

Krucyło - od kruczeć ‘burczeć’.

Krucyna - od kruczeć ‘burczeć’.

Krucz - 1532 od kruczeć ‘burczeć’.

Krucza - od kruczeć ‘burczeć’.

Kruczaj - od kruczeć ‘burczeć’.

Kruczak - od kruczeć ‘burczeć’.

Kruczalak - od kruczeć ‘burczeć’.

Kruczalok - (Śl) od kruczeć ‘burczeć’.

Kruczał - od kruczeć ‘burczeć’.

Kruczała - od kruczeć ‘burczeć’.

Kruczanowski - od kruczeć ‘burczeć’.

Kruczborski - 1446 od nazwy miejscowej Kuczbork, dawniej Kruczbork (ciechanowskie, gmina Kuczbork-Osada).

Kruczek - 1391 od kruczeć ‘burczeć’; od kruczek ‘wybieg; owad turkuć; mały kruk’.

Kruczenko - od kruczeć ‘burczeć’.

Kruczenkow - od kruczeć ‘burczeć’.

Kruczeń - od kruczeć ‘burczeć’.

Kruczewicz - od kruczeć ‘burczeć’.

Kruczewski - od nazwy miejscowej Krucz (pilskie, gmina Lubasz).

Kruczka - 1507 od kruczeć ‘burczeć’.

Kruczkiewicz - od kruczeć ‘burczeć’.

Kruczko - od kruczeć ‘burczeć’.

Kruczkow - od kruczeć ‘burczeć’.

Kruczkowski - 1790 od kruczeć ‘burczeć’.

Kruczoł - od kruczeć ‘burczeć’.

Kruczonek - od kruczeć ‘burczeć’.

Kruczoń - 1782 od kruczeć ‘burczeć’.

Kruczowski - od nazwy miejscowej Krucz (pilskie, gmina Lubasz).

Kruczowy - od kruczeć ‘burczeć’.

Kruczyc - od kruczeć ‘burczeć’.

Kruczyk - 1723 od kruczeć ‘burczeć’.

Kruczykowski - od kruczeć ‘burczeć’.

Kruczyna - od kruczeć ‘burczeć’.

Kruczyński - 1589 od nazwy miejscowej Kruczyn (poznańskie, gmina Nowe Miasto nad Wartą).

Krućko - od kruczeć ‘burczeć’.

Kruda - od prasłowiańskiego korda, od polskiego, gwarowego króda ‘grupa snopów na polu’, od ukraińskiego koróda ‘zbutwiała kłoda’.

Krudak - od prasłowiańskiego korda, od polskiego, gwarowego króda ‘grupa snopów na polu’, od ukraińskiego koróda ‘zbutwiała kłoda’.

Krudas - od prasłowiańskiego korda, od polskiego, gwarowego króda ‘grupa snopów na polu’, od ukraińskiego koróda ‘zbutwiała kłoda’.

Krudkopad - (z fonetyką ukraińską) od podstawy krot-, por. krótki.

Krudos - od prasłowiańskiego korda, od polskiego, gwarowego króda ‘grupa snopów na polu’, od ukraińskiego koróda ‘zbutwiała kłoda’.

Krudowski - od prasłowiańskiego korda, od polskiego, gwarowego króda ‘grupa snopów na polu’, od ukraińskiego koróda ‘zbutwiała kłoda’.

Kruduś - od prasłowiańskiego korda, od polskiego, gwarowego króda ‘grupa snopów na polu’, od ukraińskiego koróda ‘zbutwiała kłoda’.

Krudys - od prasłowiańskiego korda, od polskiego, gwarowego króda ‘grupa snopów na polu’, od ukraińskiego koróda ‘zbutwiała kłoda’.

Krudysz - od prasłowiańskiego korda, od polskiego, gwarowego króda ‘grupa snopów na polu’, od ukraińskiego koróda ‘zbutwiała kłoda’.

Krudyś - od prasłowiańskiego korda, od polskiego, gwarowego króda ‘grupa snopów na polu’, od ukraińskiego koróda ‘zbutwiała kłoda’.

Krudzewski - od prasłowiańskiego korda, od polskiego, gwarowego króda ‘grupa snopów na polu’, od ukraińskiego koróda ‘zbutwiała kłoda’.

Krudzielski - od prasłowiańskiego korda, od polskiego, gwarowego króda ‘grupa snopów na polu’, od ukraińskiego koróda ‘zbutwiała kłoda’.

Krudzyński - od prasłowiańskiego korda, od polskiego, gwarowego króda ‘grupa snopów na polu’, od ukraińskiego koróda ‘zbutwiała kłoda’.

Krueger - od niemieckich nazw osobowych Krieger, Krüger, te od średnio-wysoko-niemieckiego kruoc ‘dzban, dzbanek’.

Krüeger - od niemieckich nazw osobowych Krieger, Krüger, te od średnio-wysoko-niemieckiego kruoc ‘dzban, dzbanek’.

Krüegier - od niemieckich nazw osobowych Krieger, Krüger, te od średnio-wysoko-niemieckiego kruoc ‘dzban, dzbanek’.

Krufczik - (Śl) od krowa.

Krufczyk - (Śl) od krowa.

Krug - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krug-, por. gwarowe krug ‘krąg’, gwarowe krugły ‘okrągły’, niemiecka nazwa osobowa Krug.

Kruga - 1432 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krug-, por. gwarowe krug ‘krąg’, gwarowe krugły ‘okrągły’, niemiecka nazwa osobowa Krug.

Krugalik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krug-, por. gwarowe krug ‘krąg’, gwarowe krugły ‘okrągły’, niemiecka nazwa osobowa Krug.

Krugała - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krug-, por. gwarowe krug ‘krąg’, gwarowe krugły ‘okrągły’, niemiecka nazwa osobowa Krug.

Kruger - od niemieckich nazw osobowych Krieger, Krüger, te od średnio-wysoko-niemieckiego kruoc ‘dzban, dzbanek’.

Krüger - od niemieckich nazw osobowych Krieger, Krüger, te od średnio-wysoko-niemieckiego kruoc ‘dzban, dzbanek’.

Kruggel - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Krüggel - 1790 od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Krugiel - 1400 od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Krugielczuk - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Krugielski - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Krugiełka - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Krugiełko - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Krugier - od niemieckich nazw osobowych Krieger, Krüger, te od średnio-wysoko-niemieckiego kruoc ‘dzban, dzbanek’.

Krügier - od niemieckich nazw osobowych Krieger, Krüger, te od średnio-wysoko-niemieckiego kruoc ‘dzban, dzbanek’.

Krugil - 1370 od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Krugiołka - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Krugiołko - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Kruglej - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Kruglica - 1408 od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’ lub od staropolskiego kruglica ‘dziecinna zabawka’.

Kruglicki - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’ lub od staropolskiego kruglica ‘dziecinna zabawka’.

Kruglicz - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’ lub od staropolskiego kruglica ‘dziecinna zabawka’.

Krugliczyński - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’ lub od staropolskiego kruglica ‘dziecinna zabawka’.

Kruglik - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Kruglikow - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Kruglikowski - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Kruglin - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Krugliński - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Krugła - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krug-, por. gwarowe krug ‘krąg’, gwarowe krugły ‘okrągły’, niemiecka nazwa osobowa Krug; może od krogulec.

Krugłow - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krug-, por. gwarowe krug ‘krąg’, gwarowe krugły ‘okrągły’, niemiecka nazwa osobowa Krug.

Krugły - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krug-, por. gwarowe krug ‘krąg’, gwarowe krugły ‘okrągły’, niemiecka nazwa osobowa Krug; może od krogulec.

Krugołka - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Krugowiec - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krug-, por. gwarowe krug ‘krąg’, gwarowe krugły ‘okrągły’, niemiecka nazwa osobowa Krug.

Krugulec - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krug-, por. gwarowe krug ‘krąg’, gwarowe krugły ‘okrągły’, niemiecka nazwa osobowa Krug; może od krogulec.

Krugulewski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krug-, por. gwarowe krug ‘krąg’, gwarowe krugły ‘okrągły’, niemiecka nazwa osobowa Krug; może od krogulec.

Krugulski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krug-, por. gwarowe krug ‘krąg’, gwarowe krugły ‘okrągły’, niemiecka nazwa osobowa Krug; może od krogulec.

Kruh - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krug-, por. gwarowe krug ‘krąg’, gwarowe krugły ‘okrągły’, niemiecka nazwa osobowa Krug; może od krogulec; od ukraińskiego kruh ‘krąg’.

Kruhelski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krug-, por. gwarowe krug ‘krąg’, gwarowe krugły ‘okrągły’, niemiecka nazwa osobowa Krug; może od krogulec; od ukraińskiego kruh ‘krąg’.

Kruhiej - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krug-, por. gwarowe krug ‘krąg’, gwarowe krugły ‘okrągły’, niemiecka nazwa osobowa Krug; może od krogulec; od ukraińskiego kruh ‘krąg’.

Kruhlak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krug-, por. gwarowe krug ‘krąg’, gwarowe krugły ‘okrągły’, niemiecka nazwa osobowa Krug; może od krogulec; od ukraińskiego kruh ‘krąg’.

Kruhlej - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krug-, por. gwarowe krug ‘krąg’, gwarowe krugły ‘okrągły’, niemiecka nazwa osobowa Krug; może od krogulec; od ukraińskiego kruh ‘krąg’.

Kruhlik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krug-, por. gwarowe krug ‘krąg’, gwarowe krugły ‘okrągły’, niemiecka nazwa osobowa Krug; może od krogulec; od ukraińskiego kruh ‘krąg’.

Kruhły - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krug-, por. gwarowe krug ‘krąg’, gwarowe krugły ‘okrągły’, niemiecka nazwa osobowa Krug; może od krogulec; od ukraińskiego kruh ‘krąg’.

Kruk - 1384 od kruk ‘gatunek ptaka’, krukać ‘krakać’.

Krük - od kruk ‘gatunek ptaka’, krukać ‘krakać’.

Kruka - od kruk ‘gatunek ptaka’, krukać ‘krakać’.

Krukacz - 1449 od kruk ‘gatunek ptaka’, krukać ‘krakać’.

Krukała - 1489 od kruk ‘gatunek ptaka’, krukać ‘krakać’.

Krukar - od kruk ‘gatunek ptaka’, krukać ‘krakać’.

Krukawka - 1694 od kruk ‘gatunek ptaka’, krukać ‘krakać’; od gwarowego krukawka ‘turkawka’.

Kruker - od kruk ‘gatunek ptaka’, krukać ‘krakać’.

Krüker - od kruk ‘gatunek ptaka’, krukać ‘krakać’.

Krukiel - od kruk ‘gatunek ptaka’, krukać ‘krakać’.

Krukienicki - 1482 od nazwy miejscowej Krukienice (KrW).

Krukieński - 1485 od nazwy miejscowej Krukienice (KrW).

Krukierek - od kruk ‘gatunek ptaka’, krukać ‘krakać’.

Krukiewicz - od kruk ‘gatunek ptaka’, krukać ‘krakać’.

Kruk-Kamiński - złożenia brak; Kruk 1384 od kruk ‘gatunek ptaka’, krukać ‘krakać’; Kamiński 1398 od nazw miejscowych typu Kamień, Kamienna, Kamieńsko (częste).

Kruklewicz - od kruk ‘gatunek ptaka’, krukać ‘krakać’.

Kruklich - od kruk ‘gatunek ptaka’, krukać ‘krakać’.

Kruklik - od kruk ‘gatunek ptaka’, krukać ‘krakać’.

Kruko - od kruk ‘gatunek ptaka’, krukać ‘krakać’.

Kruk-Ołpiński - złożenia brak; Kruk 1384 od kruk ‘gatunek ptaka’, krukać ‘krakać’; Ołpiński od nazwy miejscowej Ołpiny (tarnowskie, gmina Szerzyny).

Krukow - od kruk ‘gatunek ptaka’, krukać ‘krakać’.

Krukowiak - od kruk ‘gatunek ptaka’, krukać ‘krakać’.

Krukowiecki - 1602 od nazwy miejscowej Krukowiec (ciechanowskie, gmina Żuromin).

Krukowka - od kruk ‘gatunek ptaka’, krukać ‘krakać’.

Krukowski - 1443 od nazwy miejscowej Kroków (KrW).

Krukowski - 1498 od nazwy miejscowej Kruchowo (bydgoskie, gmina Trzemeszno).

Krukowski-Zdanowicz - złożenia brak; Krukowski 1443 od nazwy miejscowej Kroków (KrW); Zdanowicz 1460 od imion złożonych typu Zdamir lub od zdan to od zdać.

Kruków - od kruk ‘gatunek ptaka’, krukać ‘krakać’.

Krukówka - od kruk ‘gatunek ptaka’, krukać ‘krakać’.

Krukruka - od kruk ‘gatunek ptaka’, krukać ‘krakać’.

Krukulski - od kruk ‘gatunek ptaka’, krukać ‘krakać’.

Krukurka - od kruk ‘gatunek ptaka’, krukać ‘krakać’.

Krukwa - od staropolskiego krokwa, krokiew ‘skośna belka wiążąca dach’, też krukwa ‘pogrzebacz’.

Krul - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krulaczyk - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krulak - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krulak-Ostrowski - złożenia brak; Krulak od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll; Ostrowski 1389 od nazw miejscowych Ostrów, Ostrowo, Ostrowsko (częste).

Krulas - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krulasik - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krulczewski - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krulczuk - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krulczyk - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krulewicz - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krulica - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krulicki - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Kruliczak - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Kruliczek - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krulik - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krulikiewicz - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krulikowski - od nazwy miejscowej Królikowo (bydgoskie, gmina Szubin), Królików (konińskie, gmina Grodziec).

Krulisch - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krulisz - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Kruliszyn - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krulkiewicz - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krull - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Kruła - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krułysz - od król lub od niemieckiej nazwy osobowej Kroll.

Krum - od niemieckiej nazwy osobowej Krumm, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krump, krum ‘krzywy, kaleki’.

Krume - 1481 od niemieckiej nazwy osobowej Krumm, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krump, krum ‘krzywy, kaleki’.

Krumel - od niemieckiej nazwy osobowej Krumm, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krump, krum ‘krzywy, kaleki’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krumel.

Krumin - od niemieckiej nazwy osobowej Krumm, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krump, krum ‘krzywy, kaleki’.

Kruminia - od niemieckiej nazwy osobowej Krumm, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krump, krum ‘krzywy, kaleki’.

Kruminia-Łozowski - złożenia brak; Kruminia od niemieckiej nazwy osobowej Krumm, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krump, krum ‘krzywy, kaleki’; Łozowski od łoza ‘wierzba szara, krzew z rodziny wierzbowatych’.

Kruminis - od niemieckiej nazwy osobowej Krumm, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krump, krum ‘krzywy, kaleki’.

Kruminis-Łozowski - złożenia brak; Kruminis od niemieckiej nazwy osobowej Krumm, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krump, krum ‘krzywy, kaleki’; Łozowski od łoza ‘wierzba szara, krzew z rodziny wierzbowatych’.

Krumkowski - od niemieckiej nazwy osobowej Krumm, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krump, krum ‘krzywy, kaleki’.

Krumm - od niemieckiej nazwy osobowej Krumm, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krump, krum ‘krzywy, kaleki’.

Krumow - od niemieckiej nazwy osobowej Krumm, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krump, krum ‘krzywy, kaleki’.

Krumowski - od niemieckiej nazwy osobowej Krumm, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krump, krum ‘krzywy, kaleki’.

Krumpiec - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krumpietz - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krumpitz - od krępy ‘niewysoki, lecz mocno zbudowany’.

Krumraj - od niemieckich nazw osobowych Krumrey, Kromrei, Krumreich, te od Krumrein ‘granica pola’.

Krumrei - od niemieckich nazw osobowych Krumrey, Kromrei, Krumreich, te od Krumrein ‘granica pola’.

Krumrej - od niemieckich nazw osobowych Krumrey, Kromrei, Krumreich, te od Krumrein ‘granica pola’.

Krumrey - od niemieckich nazw osobowych Krumrey, Kromrei, Krumreich, te od Krumrein ‘granica pola’.

Krumrich - od niemieckich nazw osobowych Krumrey, Kromrei, Krumreich, te od Krumrein ‘granica pola’.

Krumrik - od niemieckich nazw osobowych Krumrey, Kromrei, Krumreich, te od Krumrein ‘granica pola’.

Krumrych - od niemieckich nazw osobowych Krumrey, Kromrei, Krumreich, te od Krumrein ‘granica pola’.

Krumryk - od niemieckich nazw osobowych Krumrey, Kromrei, Krumreich, te od Krumrein ‘granica pola’.

Krumski - od niemieckiej nazwy osobowej Krumm, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krump, krum ‘krzywy, kaleki’.

Krumyk - od niemieckiej nazwy osobowej Krumm, ta od średnio-wysoko-niemieckiego krump, krum ‘krzywy, kaleki’.

Krun - od niemieckiej nazwy osobowej Krun, ta od nazw osobowych na Grun-.

Krunel - od niemieckiej nazwy osobowej Krun, ta od nazw osobowych na Grun-.

Kruniewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Krun, ta od nazw osobowych na Grun-.

Krunis - od niemieckiej nazwy osobowej Krun, ta od nazw osobowych na Grun-.

Krunka - od niemieckiej nazwy osobowej Krun, ta od nazw osobowych na Grun-.

Krunke - od niemieckiej nazwy osobowej Krun, ta od nazw osobowych na Grun-.

Kruń - od niemieckiej nazwy osobowej Krun, ta od nazw osobowych na Grun-.

Krup - 1376 od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupa - 1204 od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupacki - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupacz - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupaj - 1786 od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupak - 1490 od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupan - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupana - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupanek - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupanik - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupas - 1690 od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupa-Sitarz - złożenia brak; Krupa 1204 od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’; Sitarz 1383 od sitarz ‘rzemieślnik wyrabiający sita’, też od ‘grzyb, gatunek maślaka’.

Krupa-Woronowicz - złożenia brak; Krupa 1204 od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’; Woronowicz (z fonetyką ukraińską) od wrona ‘ptak z rodziny krukowatych’.

Krupcała - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupcza - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupczak - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupczan - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupczyk - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupczyński - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupe - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupecki - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupej - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupek - 1463 od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupel - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupenko - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupeńko - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupiak - 1630 od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupian - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupianik - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupianka - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupiarz - 1629 od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupiasz - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupic - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupica - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupicki - 1520 od nazwy miejscowej Krupice (białostockie, gmina Siemiatycze).

Krupicowicz - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupicz - 1400 od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupiczak - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupiczewicz - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupiczka - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupiczowicz - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupiczowski - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupidłowski - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupiec - 1471 od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupiej - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupiel - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupielski - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupienia - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupienicz - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupieniewicz - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupienik - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupienko - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupień - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupieńczyk - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupieńko - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupieński - od nazwy miejscowej Krupin (suwalskie, gmina Prostki, Wieliczki).

Krupierz - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupiewicz - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupiewski - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupij - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupik - 1630 od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupina - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupiniewicz - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupinski - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupiński - 1564 od nazwy miejscowej Krupin (suwalskie, gmina Prostki, Wieliczki).

Krupiorz - (Śl) od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupisz - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupiszewski - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupita - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupitowicz - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupitz - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupka - 1387 od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupke - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupki - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupkie - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupkiewicz - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupko - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupkowski - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Kruplewicz - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Kruplewski - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Kruplik - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Kruplin - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupliński - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupła - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupna - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupniak - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupnicki - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupnicki - od nazwy miejscowej Krupniki (białostockie, gmina Choroszcz).

Krupniecki - od nazwy miejscowej Krupniki (białostockie, gmina Choroszcz).

Krupniewicz - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupniewski - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupnik - 1432 od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’ lub od krupnik ‘rodzaj zupy; rodzaj napoju alkoholowego’.

Krupny - 1792 od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupo - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupocki - od nazwy miejscowej Krupocin (bydgoskie, gmina Bukowiec).

Krupok - (Śl) od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupoka - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupowczyk - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupowicz - 1662 od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupowiec - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupowski - 1474 od nazwy miejscowej Krupów (kieleckie, gmina Mirzec).

Krupów - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Kruppa - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Kruppe - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Kruppik - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Kruppok - od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krupsak - może od litewskiej nazwy osobowej Krupsas, Kripstas, por. litewskie krupstas, krupstis ‘bardzo stary, ledwie chodzący człowiek’.

Krupsiński - może od litewskiej nazwy osobowej Krupsas, Kripstas, por. litewskie krupstas, krupstis ‘bardzo stary, ledwie chodzący człowiek’.

Krupski - 1473 od nazwy miejscowej Krupe (chełm., gmina Krasnystaw).

Krupsza - może od litewskiej nazwy osobowej Krupsas, Kripstas, por. litewskie krupstas, krupstis ‘bardzo stary, ledwie chodzący człowiek’.

Krupta - od krypta ‘sklepione podziemie kościoła’; od gwarowego krupta ‘kruchta; przedsionek kościoła’.

Kruptała - od krypta ‘sklepione podziemie kościoła’; od gwarowego krupta ‘kruchta; przedsionek kościoła’.

Krupy - 1376 od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.

Krus - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Krusa - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Krusal - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Krusberski - od nazwy miejscowej Kuczbork, dawniej Kruczbork (ciechanowskie, gmina Kuczbork-Osada).

Nazwisko jednak wywodzi się z Czech, z miejscowości Krużberk, niedaleko Opawy. Żona kuzyna mojego taty była w tej miejscowości, podobno kiedyś właścicielem miejscowości był hrabia Krusberski (być może trochę inaczej się to nazwisko pisało, np. przez \"ż\" lub \"z\" zamiast pierwszego \"s\"), ale z tego co wiem to właśnie stamtąd się wywodzimy :)

inf. Dominik Krusberski - 11.10.2011


Krusch - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruschak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Krusche - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruschel - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruschewski - od nazw miejscowych Kruszewo, Kruszów, Krusze (kilka wsi).

Kruschik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruschiński - od nazw miejscowych Kruszyna, Kruszyny (kilka wsi).

Kruse - 1365 od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średniowysokoniemieckiego kraus ‘kędzierzawy’.

Krusel - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Krusewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Krusiak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Krusiec - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Krusieński - od nazw miejscowych Kruszyna, Kruszyny (kilka wsi).

Krusiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Krusik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Krusikiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Krusina - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Krusiński - od nazw miejscowych Kruszyna, Kruszyny (kilka wsi).

Krusk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruska - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruski - 1583 od nazwy miejscowej Krusza (bydgoskie, gmina Inowrocław).

Kruss - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Krussko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Krust - od chrust, ze staropolskiego chrost ‘suche gałęzie, zarośla’.

Krustaszek - od chrust, ze staropolskiego chrost ‘suche gałęzie, zarośla’.

Krustek - od chrust, ze staropolskiego chrost ‘suche gałęzie, zarośla’.

Krustkowiak - od chrust, ze staropolskiego chrost ‘suche gałęzie, zarośla’.

Krustosiuk - od chrust, ze staropolskiego chrost ‘suche gałęzie, zarośla’.

Krustylski - od chrust, ze staropolskiego chrost ‘suche gałęzie, zarośla’.

Krusyński - od nazw miejscowych Kruszyna, Kruszyny (kilka wsi).

Krusz - 1374 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Krusza - 1381 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszak - 1426 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszakin - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszberski - od nazwy miejscowej Kuczbork, dawniej Kruczbork (ciechanowskie, gmina Kuczbork-Osada).

Kruszborski - 1498 od nazwy miejscowej Kuczbork, dawniej Kruczbork (ciechanowskie, gmina Kuczbork-Osada).

Kruszcz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’; od staropolskiego kruszcz ‘ruda metalu’.

Kruszczak - od chrust, ze staropolskiego chrost ‘suche gałęzie, zarośla’.

Kruszczeński - 1417 od nazwy miejscowej Kruszczyno, dziś Gruszczyn (poznańskie, gmina Swarzędz; radomskie, gmina Magnuszew).

Kruszczowski - 1531 od nazwy miejscowej Kruszczów (wieś zagrodowa, lubelskie).

Kruszczuk - od chrust, ze staropolskiego chrost ‘suche gałęzie, zarośla’.

Kruszczyk - od chrust, ze staropolskiego chrost ‘suche gałęzie, zarośla’.

Kruszczyna - od chrust, ze staropolskiego chrost ‘suche gałęzie, zarośla’.

Kruszczyno - 1424 od nazwy miejscowej Kruszczyno, dziś Gruszczyn (poznańskie, gmina Swarzędz; radomskie, gmina Magnuszew).

Kruszczyński - 1388 od nazwy miejscowej Kruszczyno, dziś Gruszczyn (poznańskie, gmina Swarzędz; radomskie, gmina Magnuszew).

Krusze - (Maz) w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszec - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszecki - 1617 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszek - 1388 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszel - 1498 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszelnicki - 1491 od nazwy miejscowej Kruszelnica (KrW).

Kruszelnik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszelniuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszena - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszenik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszeniuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszenko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszeń - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszeński - 1478 od nazw miejscowych Kruszyna, Kruszyny (kilka wsi).

Kruszew - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszewicz - 1345 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszewski - 1472 od nazw miejscowych Kruszewo, Kruszów, Krusze (kilka wsi).

Kruszlak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszna - XV w. w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Krusznia - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszniak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszniewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Krusznik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Krusznis - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszona, m. - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszowiak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszowiec - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszowski - 1475 od nazw miejscowych Kruszewo, Kruszów, Krusze (kilka wsi).

Krusztofiak - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Kruszuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszwa - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszwic - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszwicki - 1383 od nazwy miejscowej Kruszwica (bydgoskie).

Kruszy - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszyc - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszyk - 1442 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszyłowicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszyn - 1381 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszyna - 1420 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’; od kruszyna.

Kruszyna-Kotulski - złożenia brak; Kruszyna 1420 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’; od kruszyna; Kotulski 1638 od nazwy miejscowej Kotulin (katowickie, gmina Toszek; skierniewickie, gmina Rogów).

Kruszyniak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszyniewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruszynka - 1436 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’; od kruszynka.

Kruszyński - 1399 od nazw miejscowych Kruszyna, Kruszyny (kilka wsi).

Kruszywa - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruś - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruślak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy krusz-, por. kruszyć ‘łamać’, od staropolskiego krusz ‘bryła, gruda’, od północnopolskiego krusza ‘grusza’.

Kruświcki - od nazwy miejscowej Kruszwica (bydgoskie).

Krut - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Kruta - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutak - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutalewicz - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutalski - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutarz - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutasz - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutaszewski - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutczenko - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutek - 1420 od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutel - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutelewicz - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutetowicz - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutewicz - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Kruth - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutiak - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutiel - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutielewicz - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutij - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutikow - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutil - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutin - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutina - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutka - od podstawy krot-, por. krótki.

Krutki - od podstawy krot-, por. krótki.

Krutkiewicz - od podstawy krot-, por. krótki.

Krutkopad - od podstawy krot-, por. krótki.

Krutkopat - od podstawy krot-, por. krótki.

Krutkow - od podstawy krot-, por. krótki.

Krutkowski - od podstawy krot-, por. krótki.

Krutlewicz - od podstawy krot-, por. krótki.

Krutnik - od podstawy krot-, por. krótki.

Krutofil - od krotochwila ‘krótki, wesoły utwór sceniczny; figiel, żart’.

Krutol - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Kruton - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutonicz - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutow - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutowicz - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutowski - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutów - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutul - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutulewicz - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutulski - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutuł - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutun - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutus - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Kruty - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutyj - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutyl - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutyła - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutyło - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutyn - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutys - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutysz - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutysza - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Krutyś - od staropolskiego kruty ‘mocny, srogi’.

Kruz - od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Kruza - 1749 od kruż ‘czara z uchem, dzban’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krus.

Kruze - od kruż ‘czara z uchem, dzban’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krus.

Kruzel - od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Kruzela - od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Kruzeł - od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Kruziec - od kruż ‘czara z uchem, dzban’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krus.

Kruziel - od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Kruziewicz - od kruż ‘czara z uchem, dzban’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krus.

Kruziński - od kruż ‘czara z uchem, dzban’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krus.

Kruzko - od kruż ‘czara z uchem, dzban’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krus.

Kruzmanowski - od niemieckiej nazwy osobowej Krusmann.

Kruzołek - od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Kruzowicz - od kruż ‘czara z uchem, dzban’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krus.

Kruzy - od kruż ‘czara z uchem, dzban’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krus.

Kruzycki - od kruż ‘czara z uchem, dzban’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krus.

Kruzyński - od kruż ‘czara z uchem, dzban’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krus.

Kruź - od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Kruźberski - od nazwy miejscowej Kuczbork, dawniej Kruczbork (ciechanowskie, gmina Kuczbork-Osada).

Kruźlak - od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Kruźlewicz - od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Kruźmanowski - od niemieckiej nazwy osobowej Krusmann.

Kruźmianowski - od niemieckiej nazwy osobowej Krusmann.

Kruż - 1536 od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Kruża - od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Krużalski - od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Krużberski - od nazwy miejscowej Kuczbork, dawniej Kruczbork (ciechanowskie, gmina Kuczbork-Osada).

Krużecki - od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Krużel - 1369 od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Krużewicz - od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Krużewski - od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Krużka - od kruż ‘czara z uchem, dzban’ lub od krużka ‘tygielek, rondelek’.

Krużko - od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Krużkowski - od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Krużlak - od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Krużlewicz - od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Krużlewski - 1471 od nazwy miejscowej Krużlowa (nowosądeckie, gmina Jabłonka).

Krużlik - 1649 od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Krużlowicz - 1523 od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Krużlowski - 1444 od nazwy miejscowej Krużlowa (nowosądeckie, gmina Jabłonka).

Krużmanowski - od niemieckiej nazwy osobowej Krusmann.

Krużmianowski - od niemieckiej nazwy osobowej Krusmann.

Krużołek - od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Krużycki - od kruż ‘czara z uchem, dzban’ lub od staropolskiego krużyca ‘roślina mirtowata’.

Krużyk - od kruż ‘czara z uchem, dzban’ lub od gwarowego krużyk ‘garnuszek, mały dzbanek’.

Krużykowski - od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Krużyński - od kruż ‘czara z uchem, dzban’.

Krwaczyk - od krew, krwawy, krwawić.

Krwaczykiewicz - od krew, krwawy, krwawić.

Krwata - od chorwat, w staropolszczyźnie też charwat ‘pachołek służby miejskiej’ lub od nazwy narodowości Chorwat.

Krwawczyk - od krew, krwawy, krwawić.

Krwawicz - od krew, krwawy, krwawić.

Krwawnik - od krew, krwawy, krwawić.

Krwawnikowski - od krew, krwawy, krwawić.

Krwawy Diabeł - 1392 od krew, krwawy, krwawić.

Krwczyk - od krew, krwawy, krwawić.

Krwiarz - od krew, krwawy, krwawić.

Krwicz - od krew, krwawy, krwawić.

Krwiczanin - od krew, krwawy, krwawić.

Krwieczek - od krew, krwawy, krwawić.

Krwiel - od krew, krwawy, krwawić.

Krwina - od krew, krwawy, krwawić.

Kryba - 1734 od niemieckiej nazwy osobowej Kribbe, ta od średnioniemieckiego krubbe, kribbe ‘żłób’ albo dolnoniemieckiego kribbe (n) ‘sokół’, może też od skryba ‘pisarz’.

Krybin - 1432 od niemieckiej nazwy osobowej Kribbe, ta od średnioniemieckiego krubbe, kribbe ‘żłób’ albo dolnoniemieckiego kribbe (n) ‘sokół’, może też od skryba ‘pisarz’.

Krybos - od niemieckiej nazwy osobowej Kribbe, ta od średnioniemieckiego krubbe, kribbe ‘żłób’ albo dolnoniemieckiego kribbe (n) ‘sokół’, może też od skryba ‘pisarz’.

Krybski - od niemieckiej nazwy osobowej Kribbe, ta od średnioniemieckiego krubbe, kribbe ‘żłób’ albo dolnoniemieckiego kribbe (n) ‘sokół’, może też od skryba ‘pisarz’.

Krybus - od niemieckiej nazwy osobowej Kribbe, ta od średnioniemieckiego krubbe, kribbe ‘żłób’ albo dolnoniemieckiego kribbe (n) ‘sokół’, może też od skryba ‘pisarz’.

Krybuś - od niemieckiej nazwy osobowej Kribbe, ta od średnioniemieckiego krubbe, kribbe ‘żłób’ albo dolnoniemieckiego kribbe (n) ‘sokół’, może też od skryba ‘pisarz’.

Krybys - od niemieckiej nazwy osobowej Kribbe, ta od średnioniemieckiego krubbe, kribbe ‘żłób’ albo dolnoniemieckiego kribbe (n) ‘sokół’, może też od skryba ‘pisarz’.

Kryc - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Kryca - 1655 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Krycak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Krycenko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Krycer - 1373 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Krych - 1752 od imion na Kry-, typu Kryspin, Krystian lub od wyrazów gwarowych krycha ‘kreska’, krychać ‘rozdrabniać’.

Krycha - od imion na Kry-, typu Kryspin, Krystian lub od wyrazów gwarowych krycha ‘kreska’, krychać ‘rozdrabniać’.

Krychalski - od imion na Kry-, typu Kryspin, Krystian lub od wyrazów gwarowych krycha ‘kreska’, krychać ‘rozdrabniać’.

Krychała - od imion na Kry-, typu Kryspin, Krystian lub od wyrazów gwarowych krycha ‘kreska’, krychać ‘rozdrabniać’.

Krychla - od imion na Kry-, typu Kryspin, Krystian lub od wyrazów gwarowych krycha ‘kreska’, krychać ‘rozdrabniać’.

Krychła - od imion na Kry-, typu Kryspin, Krystian lub od wyrazów gwarowych krycha ‘kreska’, krychać ‘rozdrabniać’.

Krychniak - od imion na Kry-, typu Kryspin, Krystian lub od wyrazów gwarowych krycha ‘kreska’, krychać ‘rozdrabniać’.

Krychowiak - od imion na Kry-, typu Kryspin, Krystian lub od wyrazów gwarowych krycha ‘kreska’, krychać ‘rozdrabniać’.

Krychowicz - od imion na Kry-, typu Kryspin, Krystian lub od wyrazów gwarowych krycha ‘kreska’, krychać ‘rozdrabniać’.

Krychowski - od imion na Kry-, typu Kryspin, Krystian lub od wyrazów gwarowych krycha ‘kreska’, krychać ‘rozdrabniać’.

Krychta - od imion na Kry-, typu Kryspin, Krystian lub od wyrazów gwarowych krycha ‘kreska’, krychać ‘rozdrabniać’ lub od krychta ‘źdźbło’.

Krycia - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Kryciak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Krycień - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Krycina - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Krycinowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Kryciński - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Kryciuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Krycka - 1604 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz; od kryczka ‘kapusta, brukiew’.

Kryckiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz; od kryczka ‘kapusta, brukiew’.

Kryckowiak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz; od kryczka ‘kapusta, brukiew’.

Krycma - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Krycman - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Krycoń - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Krycuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Krycun - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Krycuń - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Krycyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Krycyna - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Krycyń - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Krycyszyn - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Krycz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Kryczajło - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Kryczak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Kryczałło - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Kryczało - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Kryczałów - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Kryczan - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Kryczanik - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Kryczek - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Kryczenko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Kryczka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz; od kryczka ‘kapusta, brukiew’.

Kryczkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz; od kryczka ‘kapusta, brukiew’.

Kryczko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz; od kryczka ‘kapusta, brukiew’.

Kryczkowski - 1613 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz; od kryczka ‘kapusta, brukiew’.

Kryczman - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Kryczmaniak - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Kryczmanik - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Kryczmaniuk - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Kryczmon - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Kryczmonik - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Kryczuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Kryczy - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Kryczyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Kryczykowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Kryczyn - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Kryczyniuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Kryczyński - 1774 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Kryć - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Kryćka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Kryćkowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz; od kryczka ‘kapusta, brukiew’.

Kryćma - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Kryćma - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz.

Kryda - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Krydel - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Krydka - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Krydko - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Krydowicz - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Krydowski - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Krydus - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Krydys - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Krydysz - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Krydziński - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Kryg - od staropolskiego kryg, kryga ‘przyrząd do napinania kuszy’, też ‘dźwigania’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krieg.

Kryga - od staropolskiego kryg, kryga ‘przyrząd do napinania kuszy’, też ‘dźwigania’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krieg.

Krygała - od staropolskiego kryg, kryga ‘przyrząd do napinania kuszy’, też ‘dźwigania’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krieg.

Krygel - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Krygelski - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Kryger - od niemieckich nazw osobowych Krieger, Krüger, te od średnio-wysoko-niemieckiego kruoc ‘dzban, dzbanek’.

Krygicz - od staropolskiego kryg, kryga ‘przyrząd do napinania kuszy’, też ‘dźwigania’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krieg.

Krygiec - od staropolskiego kryg, kryga ‘przyrząd do napinania kuszy’, też ‘dźwigania’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krieg.

Krygiel - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Krygielewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Krygielski - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Krygiełka - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Krygier - od niemieckich nazw osobowych Krieger, Krüger, te od średnio-wysoko-niemieckiego kruoc ‘dzban, dzbanek’.

Krygierczyk - od niemieckich nazw osobowych Krieger, Krüger, te od średnio-wysoko-niemieckiego kruoc ‘dzban, dzbanek’.

Krygierski - od niemieckich nazw osobowych Krieger, Krüger, te od średnio-wysoko-niemieckiego kruoc ‘dzban, dzbanek’.

Krygiewski - od staropolskiego kryg, kryga ‘przyrząd do napinania kuszy’, też ‘dźwigania’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krieg.

Krygiołka - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Krygler - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Kryglerski - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Kryglicki - od niemieckiej nazwy osobowej Krügel, ta od apelatywu Krug ‘dzbanek’.

Krygor - od niemieckich nazw osobowych Krieger, Krüger, te od średnio-wysoko-niemieckiego kruoc ‘dzban, dzbanek’.

Krygorski - od niemieckich nazw osobowych Krieger, Krüger, te od średnio-wysoko-niemieckiego kruoc ‘dzban, dzbanek’.

Krygoski - od niemieckich nazw osobowych Krieger, Krüger, te od średnio-wysoko-niemieckiego kruoc ‘dzban, dzbanek’.

Krygowski - od niemieckich nazw osobowych Krieger, Krüger, te od średnio-wysoko-niemieckiego kruoc ‘dzban, dzbanek’.

Krygowski - od staropolskiego kryg, kryga ‘przyrząd do napinania kuszy’, też ‘dźwigania’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krieg.

Krygrowski - od niemieckich nazw osobowych Krieger, Krüger, te od średnio-wysoko-niemieckiego kruoc ‘dzban, dzbanek’.

Krygulec - od niemieckich nazw osobowych Krieger, Krüger, te od średnio-wysoko-niemieckiego kruoc ‘dzban, dzbanek’.

Krygulec - od staropolskiego kryg, kryga ‘przyrząd do napinania kuszy’, też ‘dźwigania’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krieg.

Kryguły - od staropolskiego kryg, kryga ‘przyrząd do napinania kuszy’, też ‘dźwigania’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Krieg.

Kryj - od kryć, kryję ‘chować’.

Kryjak - od kryć, kryję ‘chować’.

Kryjan - od kryć, kryję ‘chować’.

Kryjanowski - od kryć, kryję ‘chować’.

Kryjasz - od kryć, kryję ‘chować’.

Kryjenko - od kryć, kryję ‘chować’.

Kryjer - 1673 od niemieckich nazw osobowych Krieger, Krüger, te od średnio-wysoko-niemieckiego kruoc ‘dzban, dzbanek’.

Kryjewski - od kryć, kryję ‘chować’.

Kryjnik - od kryć, kryję ‘chować’.

Kryjom - od kryć, kryję ‘chować’.

Kryjomski - od kryć, kryję ‘chować’.

Kryjon - od kryć, kryję ‘chować’.

Kryjowski - od kryć, kryję ‘chować’.

Kryjszczyk - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Kryk - od gwarowego kryka ‘laska, kula dla chromego’.

Kryka - 1748 od gwarowego kryka ‘laska, kula dla chromego’.

Krykała - od gwarowego kryka ‘laska, kula dla chromego’.

Krykało - od gwarowego kryka ‘laska, kula dla chromego’.

Krykiewicz - od gwarowego kryka ‘laska, kula dla chromego’.

Krykon - od gwarowego kryka ‘laska, kula dla chromego’.

Krykoń - od gwarowego kryka ‘laska, kula dla chromego’.

Krykota - od gwarowego kryka ‘laska, kula dla chromego’.

Krykow - od gwarowego kryka ‘laska, kula dla chromego’.

Krykowski - od gwarowego kryka ‘laska, kula dla chromego’.

Kryków - od gwarowego kryka ‘laska, kula dla chromego’.

Krykun - od gwarowego kryka ‘laska, kula dla chromego’.

Kryl - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Kryla - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Krylak - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Krylczuk - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Krylczyk - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Kryle - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Krylenko - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Krylik - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Krylla - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Krylle - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Krylowicz - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Krylski - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Kryluk - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Kryła - 1436 (KrW) od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl lub od ukraińskiego kryło ‘skrzydło’.

Kryłaszewski - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Kryłaszuk - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Kryłat - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Kryłła - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Kryłłowicz - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Kryło - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Kryłow - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Kryłowicz - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Kryłowski - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Kryłów - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Kryłus - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Kryłyk - od niemieckich nazw osobowych Krill, Krell, te od imienia Karl.

Krym - 1536 od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymalski - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymarczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymarski - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymarys - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymaryś - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymaryz - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymczuk - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymek - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymel - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymer - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymiarz - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymicki - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymiec - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Kryminiuk - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymka - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymka - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymko - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymkowski - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymm - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymny - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymow - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymowski - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymów - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymski - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymula - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymuza - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymyk - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Krymza - od niemieckiej nazwy osobowej Krim, ta od średnio-wysoko-niemieckiego grim ‘przyłbica’ lub od nazwy regionu Krym.

Kryn - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryn-, por. krynka ‘źródło’, gwarowe kryn ‘gatunek rośliny’.

Krynalski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryn-, por. krynka ‘źródło’, gwarowe kryn ‘gatunek rośliny’.

Krynaszkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryn-, por. krynka ‘źródło’, gwarowe kryn ‘gatunek rośliny’.

Kryncewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryn-, por. krynka ‘źródło’, gwarowe kryn ‘gatunek rośliny’.

Kryncikowski - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Kryncioch - od kręcić, kręt potocznie ‘krętacz’.

Krynczuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryn-, por. krynka ‘źródło’, gwarowe kryn ‘gatunek rośliny’.

Kryngiel - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Krynglewski - od kręgiel ‘słupek drewniany używany do gry’, później ‘figura do gry w kręgle’.

Kryniak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryn-, por. krynka ‘źródło’, gwarowe kryn ‘gatunek rośliny’.

Krynica - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryn-, por. krynka ‘źródło’, gwarowe kryn ‘gatunek rośliny’.

Krynicki - 1473 od nazwy miejscowej Krynica (KrW; nowosądeckie, gmina Krynica).

Krynicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryn-, por. krynka ‘źródło’, gwarowe kryn ‘gatunek rośliny’.

Kryniec - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryn-, por. krynka ‘źródło’, gwarowe kryn ‘gatunek rośliny’.

Kryniecki - od nazwy miejscowej Krynica (KrW; nowosądeckie, gmina Krynica).

Kryniewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryn-, por. krynka ‘źródło’, gwarowe kryn ‘gatunek rośliny’.

Kryniuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryn-, por. krynka ‘źródło’, gwarowe kryn ‘gatunek rośliny’.

Krynk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryn-, por. krynka ‘źródło’, gwarowe kryn ‘gatunek rośliny’.

Krynka - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryn-, por. krynka ‘źródło’, gwarowe kryn ‘gatunek rośliny’.

Krynke - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryn-, por. krynka ‘źródło’, gwarowe kryn ‘gatunek rośliny’.

Krynkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryn-, por. krynka ‘źródło’, gwarowe kryn ‘gatunek rośliny’.

Krynko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryn-, por. krynka ‘źródło’, gwarowe kryn ‘gatunek rośliny’.

Krynków - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryn-, por. krynka ‘źródło’, gwarowe kryn ‘gatunek rośliny’.

Krynowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryn-, por. krynka ‘źródło’, gwarowe kryn ‘gatunek rośliny’.

Krynyszyn - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryn-, por. krynka ‘źródło’, gwarowe kryn ‘gatunek rośliny’.

Kryń - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryn-, por. krynka ‘źródło’, gwarowe kryn ‘gatunek rośliny’.

Kryńciów - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryn-, por. krynka ‘źródło’, gwarowe kryn ‘gatunek rośliny’.

Kryńczuk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryn-, por. krynka ‘źródło’, gwarowe kryn ‘gatunek rośliny’.

Kryńko - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryn-, por. krynka ‘źródło’, gwarowe kryn ‘gatunek rośliny’.

Kryński - 1486 od nazwy miejscowej Krynki (białostockie, gmina Krynki).

Krypa - 1390 od krypa ‘duża, otwarta łódź o płaskim dnie’; dawniej też ‘żłób’.

Krypak - od krypa ‘duża, otwarta łódź o płaskim dnie’; dawniej też ‘żłób’.

Krypciak - od krypta ‘sklepione podziemie kościoła’.

Krypcyk - od krypta ‘sklepione podziemie kościoła’.

Krypczak - od krypta ‘sklepione podziemie kościoła’.

Krypczok - od krypta ‘sklepione podziemie kościoła’.

Krypczuk - od krypta ‘sklepione podziemie kościoła’.

Krypczyk - od krypta ‘sklepione podziemie kościoła’.

Krypczyński - od krypta ‘sklepione podziemie kościoła’.

Krypek - od krypa ‘duża, otwarta łódź o płaskim dnie’; dawniej też ‘żłób’.

Krypel - od krypel dawniej ‘kościół ewangelicki’, z gwarowego ‘kaleka’.

Krypiak - od krypa ‘duża, otwarta łódź o płaskim dnie’; dawniej też ‘żłób’.

Krypiakiewicz - od krypa ‘duża, otwarta łódź o płaskim dnie’; dawniej też ‘żłób’.

Krypicewicz - od krypa ‘duża, otwarta łódź o płaskim dnie’; dawniej też ‘żłób’.

Krypiec - od krypa ‘duża, otwarta łódź o płaskim dnie’; dawniej też ‘żłób’.

Krypiel - od krypel dawniej ‘kościół ewangelicki’, z gwarowego ‘kaleka’.

Krypień - od krypa ‘duża, otwarta łódź o płaskim dnie’; dawniej też ‘żłób’.

Krypin - od krypa ‘duża, otwarta łódź o płaskim dnie’; dawniej też ‘żłób’.

Krypka - od krypa ‘duża, otwarta łódź o płaskim dnie’; dawniej też ‘żłób’.

Krypkowski - od krypa ‘duża, otwarta łódź o płaskim dnie’; dawniej też ‘żłób’.

Krypla - od krypel dawniej ‘kościół ewangelicki’, z gwarowego ‘kaleka’.

Kryplewski - od krypel dawniej ‘kościół ewangelicki’, z gwarowego ‘kaleka’.

Krypo - od krypa ‘duża, otwarta łódź o płaskim dnie’; dawniej też ‘żłób’.

Krypowicz - od krypa ‘duża, otwarta łódź o płaskim dnie’; dawniej też ‘żłób’.

Krypski - 1604 od nazwy miejscowej Krypy (siedleckie, gmina Liw).

Krypta - od krypta ‘sklepione podziemie kościoła’.

Kryptowski - od krypta ‘sklepione podziemie kościoła’.

Kryrowicz - od gwarowego kryrać, krerać ‘dźwiekonaśladowcze: o głosie żurawi lub gęsi’.

Kryrski - 1420 od nazwy miejscowej Kryry (wieś zagrodowa, Kujawy).

Kryrzałowicz - od gwarowego kryrać, krerać ‘dźwiekonaśladowcze: o głosie żurawi lub gęsi’.

Krys - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysa - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysak - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysakowski - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysciak - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Kryscian - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Kryscinski - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Kryscio - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Kryscuk - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krysek - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysel - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryseluk - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysia - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysiak - 1748 od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysiak-Baltyn - złożenia brak; Krysiak 1748 od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od Krysa; Baltyn od imienia Baltazar, notowanego w Polsce od XIII wieku, Imię biblijne, pochodzenia babilońskiego, od balatsu usur ‘niech Bóg zachowa jego życie’.

Krysian - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysicki - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysidura - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysiecki - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysiejka - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysiejko - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysiek - 1743 od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysieniec - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysieniel - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysień - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysieński - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysier - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysiewiak - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysiewicz - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysik - 1693 od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysikiewicz - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysin - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysinak - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysinkiewicz - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysinski - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysiński - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysiok - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysiuk - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysiukiewicz - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysiulewicz - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryska, m. - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryske - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryski - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryskiewicz - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysko - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryskow - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryskowiak - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryskowski - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysków - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryslak - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysła - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysłaszek - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysmak - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Krysmalski - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Krysman - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Krysmann - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Krysmański - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Krysmar - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Krysmarski - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Krysmarz - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Krysmolski - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Krysnik - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysnikiewicz - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysowata - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’; od gwarowego kresowaty, krysowaty ‘pełen kres, blizn’.

Krysowaty - od kresa ‘linia’, kres ‘granica’; od gwarowego kresowaty, krysowaty ‘pełen kres, blizn’.

Krysowicz - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysowski - 1463 od nazwy miejscowej Krysowice (KrW).

Krysów - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryspel - od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’.

Kryspin - od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’.

Kryspiński - od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’.

Kryspowicki - od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’.

Kryspownicki - od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’.

Kryspus - 1526 od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’.

Kryss - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryssa - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysstek - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Kryst - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krysta - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystachowicz - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystacki - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystacz - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystak - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystal - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Krystalski - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Krystał - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Krystała - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Krystan - 1489 od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystan - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystanek - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystaniak - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystaniak - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystanow - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystanow - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystanowicz - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystań - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystańczuk - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystasiak - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystaszek - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystawczyk - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystczak - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystecki - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystek - 1566 od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystel - 1490 od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystenko - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Kryster - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystera - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystes - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystew - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystiak - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystian - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystiana - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystianc - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystianczuk - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystianek - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystianiak - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystianik - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystianowicz - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystianowski - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystians - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystianz - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystiańczuk - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystiasiak - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystiewicz - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystiuk - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystjan - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystjanc - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystjanczuk - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystjaniak - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystjanik - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystjanowski - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystjans - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystjańczuk - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystka - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystkiewicz - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystkowiak - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystkowicz - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystkowski - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystoch - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystochowicz - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystof - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krystofarski - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krystofczyk - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krystofek - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krystofer - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krystofer - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krystofiak - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krystofik - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krystoforski - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krystofowicz - 1580 od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Kryston - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystonczyk - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystoniak - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystonik - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystoń - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystończyk - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystopa - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krystopik - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krystopolski - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krystosek - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystosiak - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystosik - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystosiuk - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystoszek - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystoszuk - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystoszyk - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystow - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystowczyk - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystowiak - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystowicz - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystowski - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystyan - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystyanc - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystyanczuk - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystyanik - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystyańczuk - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystyańczyk - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystyjan - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystyjanc - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystyjanczuk - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystyjaniak - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystyjanik - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystyjans - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystyjańczak - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystyjańczuk - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krystyk - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystykiewicz - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krystym - od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Krystyn - od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Krystyna - od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Krystynek - od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Krystyniacki - od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Krystyniak - od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Krystyniecki - od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Krystynik - od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Krystyniuk - od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Krystynow - od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Krystynowicz - od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Krystynus - od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Krystyńczuk - od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Krystyński - od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Kryszak - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszałowicz - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszan - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszczak - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszczenko - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszczewski - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Kryszczuk - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszczyk - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszczynów - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszczyński - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszczyszyn - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszek - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszelski - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszełowicz - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszen - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszeniuk - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszenko - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszeń - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszera - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszewski - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszk - (Pom) od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszka - 1666 od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszke - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszker - (Śl) od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszkier - (Śl) od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszkiewicz - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszko - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszkofiak - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszkowiak - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszkowicz - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszkowiec - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszło - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszłowicz - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszna - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krysznak - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszniew - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszona - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszowiak - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszowski - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszpel - od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’.

Kryszpieniuk - od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’.

Kryszpin - 1617 od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’.

Kryszpiniuk - od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’.

Kryszpinowicz - od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’.

Kryszpiński - od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’.

Kryszt - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krysztachowicz - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krysztaf - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krysztafiak - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krysztafkiewicz - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krysztafowicz - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krysztak - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krysztal - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Krysztalewicz - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Krysztalik - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Krysztalski - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Kryształ - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Kryształko - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Kryształowicz - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Kryształowski - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Krysztan - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krysztan - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krysztanowicz - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krysztanowski - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krysztaszek - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krysztkowiak - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krysztkowicz - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krysztoch - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krysztochowicz - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krysztoł - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Krysztołowicz - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Krysztołowski - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Kryszton - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krysztoń - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krysztop - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krysztopa - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krysztopak - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krysztopanis - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krysztopański - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krysztopiak - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krysztopian - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krysztopik - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krysztopionek - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krysztopolski - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krysztoporski - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krysztopowicz - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krysztosiak - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krysztosik - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krysztoszek - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krysztow - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krysztowczyk - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krysztowiak - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krysztowski - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krysztul - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krysztula - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krysztupa - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krysztyniak - 1786 od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Krysztyniuk - od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Kryszuk - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszyk - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszyło - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszyłowicz - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszyn - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszyna - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszyniuk - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszyń - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryszyński - od nazwy miejscowej Kryszyn (zamojskie, gmina Telatyn).

Kryszywa - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryś - 1687 od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryśba - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryśbin - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryściak - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Kryścin - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Kryściński - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Kryścio - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Kryśczak - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Kryśka, m. - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryśkiewicz - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryśko - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryś-Korniluk - złożenia brak; Kryś 1687 od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od Krysa; Korniluk od imion Kornel, Korneliusz, te od Cornelis, łacińskiej nazwy rodu Korneliuszów. W Polsce imię rzadkie i późno notowane, na Kresach Wschodnich jako Korniło, Kornij.

Kryśkow - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryśkowiak - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryśków - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryślak - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryślewicz - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryśpak - od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’.

Kryśpiak - od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’

Kryśpin - od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’.

Kryśpiński - od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’.

Kryt - od kryty, ukryty, skryty.

Kryta - od kryty, ukryty, skryty.

Krytak - od kryty, ukryty, skryty.

Krytasiak - od kryty, ukryty, skryty.

Krytasiewicz - od kryty, ukryty, skryty.

Krytek - od kryty, ukryty, skryty.

Krytenko - od kryty, ukryty, skryty.

Kryteńko - od kryty, ukryty, skryty.

Krytina - od kryty, ukryty, skryty.

Krytiuk - od kryty, ukryty, skryty.

Krytka - od kryty, ukryty, skryty.

Krytkiewicz - od kryty, ukryty, skryty.

Krytkowski - od kryty, ukryty, skryty.

Krytoń - od kryty, ukryty, skryty.

Krytosik - od kryty, ukryty, skryty.

Krytowicz - od kryty, ukryty, skryty.

Krytowski - od kryty, ukryty, skryty.

Krytuński - od kryty, ukryty, skryty.

Krytusa - od kryty, ukryty, skryty.

Krytyj - od kryty, ukryty, skryty.

Krytyś - od kryty, ukryty, skryty.

Krywak - od krzywy.

Krywal - od krzywy.

Krywalczyk - od krzywy.

Krywald - od nazwy miejscowej Krywałd (katowickie, gmina Knurów).

Krywalewicz - od krzywy.

Krywalo - od krzywy.

Krywalski - od krzywy.

Krywalt - od nazwy miejscowej Krywałd (katowickie, gmina Knurów).

Krywan - od krzywy.

Krywanin - od krzywy.

Krywanis - od krzywy.

Krywaniuk - od krzywy.

Krywanosów - od krzywy.

Krywańczyk - od krzywy.

Krywański - od krzywy.

Krywarczuk - od krzywy.

Krywarczyk - od krzywy.

Krywarski - od krzywy.

Krywaruczenko - od krzywy.

Krywaszonek - od krzywy.

Krywcow - od krzywy.

Krywcun - od krzywy.

Krywczenia - od krzywy.

Krywczenko - od krzywy.

Krywczuk - od krzywy.

Krywczun - od krzywy.

Krywczyk - od krzywy.

Krywczykiewicz - od krzywy.

Krywczykowicz - od krzywy.

Krywczyński - od krzywy.

Krywczyszyn - od krzywy.

Krywda - od krzywda, krzywdzić.

Krywdyk - od krzywda, krzywdzić.

Krywecki - od krzywy.

Krywejko - od krzywy.

Krywel - od krzywy.

Krywen - od krzywy.

Krywenka - od krzywy.

Krywenko - od krzywy.

Kryweń - od krzywy.

Kryweńczyk - od krzywy.

Kryweńka - od krzywy.

Krywiak - od krzywy.

Krywian - od krzywy.

Krywic - od krzywy.

Krywicki - od nazwy miejscowej Krzywcza (przemyskie, gmina Krzywcza).

Krywiczanin - od krzywy.

Krywiczyński - od krzywy.

Krywiec - od krzywy.

Krywiecki - od nazwy miejscowej Krzywcza (przemyskie, gmina Krzywcza).

Krywiel - od krzywy.

Krywienia - od krzywy.

Krywienko - od krzywy.

Krywieńczuk - od krzywy.

Krywieńko - od krzywy.

Krywieszko - od krzywy.

Krywin - od krzywy.

Krywiń - od krzywy.

Krywiński - od nazwy miasta Krzywiń (leszczyńskie).

Krywionek - od krzywy.

Krywionok - od krzywy.

Krywiszyn - od krzywy.

Krywka - od krzywy.

Krywke - (Pom) od krzywy.

Krywko - od krzywy.

Krywkowski - od krzywy.

Krywlut - od krzywy.

Krywniak - od krzywy.

Krywnik - od krzywy.

Krywobedry - od krzywy.

Krywobocienko - od krzywy.

Krywoboczenko - od krzywy.

Krywobokow - od krzywy.

Krywobordenko - od krzywy.

Krywoborodenko - od krzywy.

Krywoborski - od krzywy.

Krywobrodenko - od krzywy.

Krywochlowa - od krzywy.

Krywochubczenko - od krzywy.

Krywohlawa - od krzywy.

Krywohławy - od krzywy.

Krywoj - od krzywy.

Krywokulski - od krzywy.

Krywol - od nazwy miejscowej Krywałd (katowickie, gmina Knurów).

Krywold - od nazwy miejscowej Krywałd (katowickie, gmina Knurów).

Krywolewicz - od krzywy.

Krywolt - od nazwy miejscowej Krywałd (katowickie, gmina Knurów).

Krywołapow - od krzywy.

Krywołuczko - od krzywy.

Krywon - od krzywy.

Krywonis - od krzywy.

Krywoniuk - od krzywy.

Krywonogow - od krzywy.

Krywoń - od krzywy.

Krywopusk - od krzywy.

Krywopust - od krzywy.

Kryworodko - od krzywy.

Kryworotko - od krzywy.

Kryworódko - od krzywy.

Kryworuczka - od krzywy.

Kryworuczko - od krzywy.

Kryworuka - od krzywy.

Krywosłyk - od krzywy.

Krywosz - od krzywy.

Krywoszej - od krzywy.

Krywoszeja - od krzywy.

Krywoszejew - od krzywy.

Krywoszejow - od krzywy.

Krywoszłyk - od krzywy.

Krywoszłyków - od krzywy.

Krywoszonek - od krzywy.

Krywow - od krzywy.

Krywowski - od krzywy.

Krywólewicz - od krzywy.

Krywów - od krzywy.

Krywsza - od krzywy.

Krywuc - od krzywy.

Krywucki - od krzywy.

Krywuć - od krzywy.

Krywula - od krzywy.

Krywulak - od krzywy.

Krywulec - od krzywy.

Krywulko - od krzywy.

Krywult - od nazwy miejscowej Krywałd (katowickie, gmina Knurów).

Krywus - od krzywy.

Krywuszonek - od krzywy.

Krywuta - od krzywy.

Krywycz - od krzywy.

Krywyj - od krzywy.

Kryz - od kreza, kryza dawniej ‘marszczony lub fałdowany kołnierz’.

Kryza - 1743 od kreza, kryza dawniej ‘marszczony lub fałdowany kołnierz’.

Kryzak - od kreza, kryza dawniej ‘marszczony lub fałdowany kołnierz’.

Kryzan - od kreza, kryza dawniej ‘marszczony lub fałdowany kołnierz’.

Kryzar - od kreza, kryza dawniej ‘marszczony lub fałdowany kołnierz’.

Kryzczuk - od kreza, kryza dawniej ‘marszczony lub fałdowany kołnierz’.

Kryze - od kreza, kryza dawniej ‘marszczony lub fałdowany kołnierz’.

Kryzej - od kreza, kryza dawniej ‘marszczony lub fałdowany kołnierz’.

Kryzel - od kreza, kryza dawniej ‘marszczony lub fałdowany kołnierz’.

Kryzia - od kreza, kryza dawniej ‘marszczony lub fałdowany kołnierz’.

Kryziak - od kreza, kryza dawniej ‘marszczony lub fałdowany kołnierz’.

Kryzicz - 1466 od kreza, kryza dawniej ‘marszczony lub fałdowany kołnierz’.

Kryzik - od kreza, kryza dawniej ‘marszczony lub fałdowany kołnierz’.

Kryziński - od kreza, kryza dawniej ‘marszczony lub fałdowany kołnierz’.

Kryzioł - od kreza, kryza dawniej ‘marszczony lub fałdowany kołnierz’.

Kryziuk - od kreza, kryza dawniej ‘marszczony lub fałdowany kołnierz’.

Kryzka - od kreza, kryza dawniej ‘marszczony lub fałdowany kołnierz’.

Kryzma - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Kryzman - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Kryzo - od kreza, kryza dawniej ‘marszczony lub fałdowany kołnierz’.

Kryzyk - od kreza, kryza dawniej ‘marszczony lub fałdowany kołnierz’.

Kryzyna, m. - 1763 od kreza, kryza dawniej ‘marszczony lub fałdowany kołnierz’.

Kryźba - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryźma - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Kryźman - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Kryża - od krzyż.

Kryżak - od krzyż.

Kryżan - 1503 (KrW) od krzyż.

Kryżaniak - od krzyż.

Kryżar - od krzyż.

Kryżba - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Kryże - od krzyż.

Kryżek - od krzyż.

Kryżel - od krzyż.

Kryżka - od krzyż.

Kryżkiewicz - od krzyż.

Kryżman - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Kryżnia - od krzyż.

Kryży - od krzyż.

Kryżyn - od krzyż.

Krzach - od krzak.

Krzaciński - od krzak.

Krzaczek - 1482 od krzak, krzaczek.

Krzaczkowski - od krzak, krzaczek.

Krzaczyński - od krzak.

Krzak - 1681 od krzak.

Krzaka - od krzak.

Krzakała - od krzak.

Krzakiewicz - od krzak.

Krzakowski - od krzak.

Krzal - od gwarowego krzyć ‘kruszeć’.

Krzał - od gwarowego krzyć ‘kruszeć’.

Krzan - od chrzan.

Krzanak - od chrzan.

Krzanecki - od chrzan.

Krzanek - od chrzan.

Krzanicki - od chrzan.

Krzanik - od chrzan.

Krzankowski - od chrzan.

Krzanowek - od chrzan.

Krzanowicz - od chrzan.

Krzanowski - od nazw miejscowych Chrzanów, Chrzanowo, Chrzanowice (kilka wsi).

Krzań - od chrzan.

Krzański - od chrzan.

Krzapa - od staropolskiego chrząp ‘kuper ptasi’, krząpeć ‘grdyka’, chrąpiel ‘grzbiet’.

Krzapik - od staropolskiego chrząp ‘kuper ptasi’, krząpeć ‘grdyka’, chrąpiel ‘grzbiet’.

Krzapiński - od staropolskiego chrząp ‘kuper ptasi’, krząpeć ‘grdyka’, chrąpiel ‘grzbiet’.

Krzasiłowski - od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir; od krzesać.

Krzast - od chrzęścić, chrzęst.

Krzastek - od chrzęścić, chrzęst.

Krzaścik - od chrzęścić, chrzęst.

Krzat - od krzątać się ‘uwijać się, ruszać się’.

Krzatała - od krzątać się ‘uwijać się, ruszać się’.

Krzatkowski - 1537 od nazwy miejscowej Krzętów (piotrkowskie, gmina Wielgomłyny).

Krzawa - od krzew ‘krzak’, por. też gwarowe krzewa ‘trzewia’.

Krzawczyk - od krzew ‘krzak’, por. też gwarowe krzewa ‘trzewia’.

Krzawiec - od krzew ‘krzak’, por. też gwarowe krzewa ‘trzewia’.

Krzawowski - od krzew ‘krzak’, por. też gwarowe krzewa ‘trzewia’.

Krzawski - od krzew ‘krzak’, por. też gwarowe krzewa ‘trzewia’.

Krząca - 1463 od krzątać się ‘uwijać się, ruszać się’.

Krząć - od krzątać się ‘uwijać się, ruszać się’.

Krząkala - (Śl) od staropolskiego gwarowego krzękać, krząkać, krzęczeć ‘chrząkać, kaszleć’.

Krząkała - 1684 od staropolskiego gwarowego krzękać, krząkać, krzęczeć ‘chrząkać, kaszleć’.

Krząstek - od chrzęścić, chrzęst.

Krząstowski - od nazw miejscowych Chrząstowo, Chrząstowice (częste).

Krząszcz - od chrząszcz.

Krząścik - od chrzęścić, chrzęst.

Krzątała - od krzątać się ‘uwijać się, ruszać się’.

Krzątek - od krzątać się ‘uwijać się, ruszać się’.

Krzątka - 1413 od krzątać się ‘uwijać się, ruszać się’.

Krzątkowski - od nazwy miejscowej Krzętów (piotrkowskie, gmina Wielgomłyny).

Krzątowski - od nazwy miejscowej Krzętów (piotrkowskie, gmina Wielgomłyny).

Krzcięcki - 1470-80 od nazwy miejscowej Krzęcice (kieleckie, gmina Sędziszów).

Krzcięski - 1497 od nazwy miejscowej Krzęcice (kieleckie, gmina Sędziszów).

Krzciuk - od kciuk, z gwarowego krzciuk ‘pierwszy palec u ręki’.

Krzcot - od staropolskiego krzeczot ‘ptak drapieżny z rodziny sokołów’.

Krzczan - od imienia Chrzczon, notowanego w średniowieczu jako Chrszczon, Chrczon, Chrzon, Krzczon, Krszczon. Krczon, Krzon, Krzczan, Krczan, Krzan. U podstaw tych form leży łacińskie imię Christianus, wtórnie łącone z imieniem Christinus.

Krzczanowicz - od imienia Chrzczon, notowanego w średniowieczu jako Chrszczon, Chrczon, Chrzon, Krzczon, Krszczon. Krczon, Krzon, Krzczan, Krczan, Krzan. U podstaw tych form leży łacińskie imię Christianus, wtórnie łącone z imieniem Christinus.

Krzczon - od imienia Chrzczon, notowanego w średniowieczu jako Chrszczon, Chrczon, Chrzon, Krzczon, Krszczon. Krczon, Krzon, Krzczan, Krczan, Krzan. U podstaw tych form leży łacińskie imię Christianus, wtórnie łącone z imieniem Christinus.

Krzczonowski - od nazwy miejscowej Chrzczonowice (skierniewickie, gmina Kowiesy).

Krzczot - od staropolskiego krzeczot ‘ptak drapieżny z rodziny sokołów’.

Krzczotek - od staropolskiego krzeczot ‘ptak drapieżny z rodziny sokołów’.

Krzczuk - od kciuk, z gwarowego krzciuk ‘pierwszy palec u ręki’.

Krzec - od staropolskiego krzeczeć, krzektać ‘wydawać głos podobny do żaby’.

Krzech - 1436 od imion na Krze-, typu Krzesisław.

Krzechciak - od imion na Krze-, typu Krzesisław.

Krzechcin - 1459 od imion na Krze-, typu Krzesisław.

Krzechka - od imion na Krze-, typu Krzesisław.

Krzechki - od imion na Krze-, typu Krzesisław.

Krzechkowski - od imion na Krze-, typu Krzesisław.

Krzechlik - od imion na Krze-, typu Krzesisław.

Krzechła - od imion na Krze-, typu Krzesisław.

Krzechowicz - od imion na Krze-, typu Krzesisław.

Krzechowiec - od imion na Krze-, typu Krzesisław.

Krzechowiecki - od imion na Krze-, typu Krzesisław.

Krzechowski - od imion na Krze-, typu Krzesisław.

Krzeciasz - od staropolskiego krzeczeć, krzektać ‘wydawać głos podobny do żaby’.

Krzeciesza - od staropolskiego krzeczeć, krzektać ‘wydawać głos podobny do żaby’.

Krzecina - od staropolskiego krzeczeć, krzektać ‘wydawać głos podobny do żaby’.

Krzecio - od staropolskiego krzeczeć, krzektać ‘wydawać głos podobny do żaby’.

Krzecionek - od staropolskiego krzeczeć, krzektać ‘wydawać głos podobny do żaby’.

Krzeciosz - od staropolskiego krzeczeć, krzektać ‘wydawać głos podobny do żaby’.

Krzeckowiec - od staropolskiego krzeczeć, krzektać ‘wydawać głos podobny do żaby’.

Krzecz - od staropolskiego krzeczeć, krzektać ‘wydawać głos podobny do żaby’.

Krzeczak - 1425 od staropolskiego krzeczeć, krzektać ‘wydawać głos podobny do żaby’.

Krzeczek - 1385 od staropolskiego krzeczeć, krzektać ‘wydawać głos podobny do żaby’ lub od staropolskiego krzeczek ‘chomik’.

Krzeczeński - 1478 od nazw miejscowych Krzeczów (kilka wsi), Krzeczowice (przemyskie, gmina Kańczuga).

Krzeczewski - od nazw miejscowych Krzeczów (kilka wsi), Krzeczowice (przemyskie, gmina Kańczuga).

Krzeczka - 1395 od staropolskiego krzeczeć, krzektać ‘wydawać głos podobny do żaby’.

Krzeczkiewicz - od staropolskiego krzeczeć, krzektać ‘wydawać głos podobny do żaby’.

Krzeczko - 1453 od staropolskiego krzeczeć, krzektać ‘wydawać głos podobny do żaby’.

Krzeczkowic - 1349 od staropolskiego krzeczeć, krzektać ‘wydawać głos podobny do żaby’.

Krzeczkowski - 1390 od nazwy miejscowej Krzeczkowice (tarnobrzeskie, gmina Samborzec), Krzeczkowo (łomżyńskie, gmina Czyżew-Osada).

Krzeczot - od staropolskiego krzeczot ‘ptak drapieżny z rodziny sokołów’.

Krzeczowic - 1467 od staropolskiego krzeczeć, krzektać ‘wydawać głos podobny do żaby’.

Krzeczowski - 1417 od nazw miejscowych Krzeczów (kilka wsi), Krzeczowice (przemyskie, gmina Kańczuga).

Krzeczula - 1743 od staropolskiego krzeczeć, krzektać ‘wydawać głos podobny do żaby’.

Krzeczunowicz - 1659 od staropolskiego krzeczeć, krzektać ‘wydawać głos podobny do żaby’.

Krzeczyk - od staropolskiego krzeczeć, krzektać ‘wydawać głos podobny do żaby’.

Krzeczyński - od nazw miejscowych Krzeczów (kilka wsi), Krzeczowice (przemyskie, gmina Kańczuga).

Krzeć - od staropolskiego krzeczeć, krzektać ‘wydawać głos podobny do żaby’.

Krzefki - od staropolskiego krechy, krechki ‘kruchy’.

Krzeja - od imion typu Krzesimir, Krzesisław.

Krzejak - od imion typu Krzesimir, Krzesisław.

Krzejczuk - od imion typu Krzesimir, Krzesisław.

Krzejewski - od imion typu Krzesimir, Krzesisław.

Krzejski - od imion typu Krzesimir, Krzesisław.

Krzejszczak - od imion na Krze-, typu Krzesimir.

Krzejszczyk - od imion na Krze-, typu Krzesimir.

Krzek - 1398 od staropolskiego krzekać ‘wydawać głos podobny do chrząkania świni’.

Krzeka - 1369 od staropolskiego krzekać ‘wydawać głos podobny do chrząkania świni’.

Krzekatowski - od nazwy miejscowej Krzekotowo (bydgoskie, gmina Dąbrowa).

Krzekiński - od staropolskiego krzekać ‘wydawać głos podobny do chrząkania świni’.

Krzeko - 1398 od staropolskiego krzekać ‘wydawać głos podobny do chrząkania świni’.

Krzekocha - 1198 od staropolskiego krzekać ‘wydawać głos podobny do chrząkania świni’.

Krzekot - 1244 od krzekotać, krzeczeć ‘skrzeczeć jak żaba’, krzekot ‘skrzeczenie’.

Krzekotkowski - od krzekotać, krzeczeć ‘skrzeczeć jak żaba’, krzekot ‘skrzeczenie’.

Krzekotowski - 1398 od nazwy miejscowej Krzekotowo (bydgoskie, gmina Dąbrowa).

Krzekowiak - od staropolskiego krzekać ‘wydawać głos podobny do chrząkania świni’.

Krzekowski - 1405 od nazwy miejscowej Krzek, dziś Trzek (poznańskie, gmina Kostrzyn).

Krzel - od krzela ‘skrzela; narząd oddechowy ryb’.

Krzela - 1376 od krzela ‘skrzela; narząd oddechowy ryb’.

Krzelczycki - 1508 od nazwy miejscowej Krzelczyce, dziś Skrzelczyce (kieleckie, gmina Pierzchnia).

Krzelczyk - od krzela ‘skrzela; narząd oddechowy ryb’.

Krzelec - od krzela ‘skrzela; narząd oddechowy ryb’.

Krzelek - od krzela ‘skrzela; narząd oddechowy ryb’.

Krzelewski - od krzela ‘skrzela; narząd oddechowy ryb’.

Krzeliński - od krzela ‘skrzela; narząd oddechowy ryb’.

Krzelowski - od krzela ‘skrzela; narząd oddechowy ryb’.

Krzelowski - od nazwy miejscowej Chrzelów, dziś Krzelów (kieleckie, gmina Sędziszów).

Krzeluk - od krzela ‘skrzela; narząd oddechowy ryb’.

Krzema - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemczak - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemczyk - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemek - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemiak - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemian - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemianowski - od nazwy miejscowej Krzemieniewo (leszczyńskie, gmina Krzemieniewo).

Krzemiański - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemiec - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemiedak - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemien - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemienicki - 1458 od nazwy miejscowej Krzemienica (kilka wsi).

Krzemieniec - 1444 od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię; od Krzemieniec lub od nazwy miejscowej Krzemieniec.

Krzemieniecki - 1759 od nazwy miejscowej Krzemieniec (KrW).

Krzemieniewski - 1386 od nazwy miejscowej Krzemieniewo (leszczyńskie, gmina Krzemieniewo).

Krzemieniowski - 1489 od nazwy miejscowej Krzemieniewo (leszczyńskie, gmina Krzemieniewo).

Krzemienowski - od nazwy miejscowej Krzemieniewo (leszczyńskie, gmina Krzemieniewo).

Krzemień - 1446 od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemień-Ojak - złożenia brak; Krzemień 1446 od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię; Ojak od oje ‘dyszel, grządziel’.Krzemieński 1685 od nazw miejscowych Krzemień, Krzemienica, Krzemieniec (kilka miejscowości).

Krzemierz - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemierzna - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemierzny - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemiesza - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemieźna - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemieżna - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemieżniak - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemieżny - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemięda - 1684 od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemiędak - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemięrzna - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemięrzny - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemięźniak - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemiężna - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię; od staropolskiego przymiotnika krzemiężny ‘mocny jak krzemień’.

Krzemiężniak - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemiężny - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię; od staropolskiego przymiotnika krzemiężny ‘mocny jak krzemień’.

Krzemik - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzeminiecki - od nazwy miejscowej Krzemieniec (KrW).

Krzeminiewski - od nazwy miejscowej Krzemieniewo (leszczyńskie, gmina Krzemieniewo).

Krzeminowski - od nazwy miejscowej Krzemieniewo (leszczyńskie, gmina Krzemieniewo).

Krzeminziak - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemiń - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemiński - 1674 od nazw miejscowych Krzemień, Krzemienica, Krzemieniec (kilka miejscowości).

Krzemińźniak - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemioczek - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemion - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemionek - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemionka - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemionowski - od nazwy miejscowej Krzemieniewo (leszczyńskie, gmina Krzemieniewo).

Krzemioński - od nazw miejscowych Krzemień, Krzemienica, Krzemieniec (kilka miejscowości).

Krzemioszek - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemisz - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemka - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemkowski - 1764 od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemlik - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemnicki - od nazwy miejscowej Krzemienica (kilka wsi).

Krzemniecki - od nazwy miejscowej Krzemieniec (KrW).

Krzemny - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzempa - od staropolskiego chrząp ‘kuper ptasi’, krząpeć ‘grdyka’, chrąpiel ‘grzbiet’.

Krzempek - od staropolskiego chrząp ‘kuper ptasi’, krząpeć ‘grdyka’, chrąpiel ‘grzbiet’.

Krzempel - od staropolskiego chrząp ‘kuper ptasi’, krząpeć ‘grdyka’, chrąpiel ‘grzbiet’.

Krzempic - od staropolskiego chrząp ‘kuper ptasi’, krząpeć ‘grdyka’, chrąpiel ‘grzbiet’.

Krzempiec - od staropolskiego chrząp ‘kuper ptasi’, krząpeć ‘grdyka’, chrąpiel ‘grzbiet’.

Krzempieć - od staropolskiego chrząp ‘kuper ptasi’, krząpeć ‘grdyka’, chrąpiel ‘grzbiet’.

Krzempik - od staropolskiego chrząp ‘kuper ptasi’, krząpeć ‘grdyka’, chrąpiel ‘grzbiet’.

Krzempka - od staropolskiego chrząp ‘kuper ptasi’, krząpeć ‘grdyka’, chrąpiel ‘grzbiet’.

Krzemyczek - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemyk - 1394 od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemysek - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemyska - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzemyszek - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię; od krzemyszek ‘krzemyczek’.

Krzen - od chrzan.

Krzenc - od chrzan.

Krzencek - od staropolskiego gwarowego krzękać, krząkać, krzęczeć ‘chrząkać, kaszleć’.

Krzencesa - od krzątać się ‘uwijać się, ruszać się’.

Krzencessa - od krzątać się ‘uwijać się, ruszać się’.

Krzenciesa - od krzątać się ‘uwijać się, ruszać się’.

Krzenciessa - od krzątać się ‘uwijać się, ruszać się’.

Krzenczesa - od krzątać się ‘uwijać się, ruszać się’.

Krzenczko - od staropolskiego gwarowego krzękać, krząkać, krzęczeć ‘chrząkać, kaszleć’.

Krzenek - od chrzan.

Krzenik - od chrzan.

Krzeniński - od chrzan.

Krzeń - od chrzan.

Krzeńć - od staropolskiego gwarowego krzękać, krząkać, krzęczeć ‘chrząkać, kaszleć’.

Krzeńćko - od staropolskiego gwarowego krzękać, krząkać, krzęczeć ‘chrząkać, kaszleć’.

Krzeńko - od chrzan.

Krzep - 1420 od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepa - 1666 od krzepić ‘wzmacniać’; od krzepa ‘siła’.

Krzepała - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepczak - 1788 od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepczowski - 1532 od nazwy miejscowej Krzepczów (piotrkowskie, gmina Grabica).

Krzepczyk - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepczyński - 1786 od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepecki - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepek - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepel - 1543 od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepela - 1565 od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepełka - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepełko - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepetko - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepiak - 1666 od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepicki - 1459 od nazwy miasta Krzepice (częstochowskie).

Krzepiczowicz - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepiec - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepiet - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepiłka - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepiłko - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepina - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepiniewicz - 1472 od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepiński - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepiot - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepis - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepisa - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepiska - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepisz - 1269 od krzepić ‘wzmacniać’; od staropolskiego krzepisz ‘ziele lecznicze’.

Krzepisza - 1204 od krzepić ‘wzmacniać’; od staropolskiego krzepisz ‘ziele lecznicze’.

Krzepiszka - 1265 od krzepić ‘wzmacniać’; od staropolskiego krzepisz ‘ziele lecznicze’.

Krzepk - 1136 od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepka, m. - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepki - 1412 od krzepić ‘wzmacniać’; od krzepki.

Krzepkowski - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepla - 1534 od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepniewski - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepnik - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepota - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepowski - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzeptań - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepton - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzeptoń - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzeptowicz - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzeptowski - od nazw miejscowych Chreptów, Chreptowice (KrW).

Krzeptów - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzepur - od krzepić ‘wzmacniać’.

Krzes - od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir.

Krzesa - od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir.

Krzesaj - od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir.

Krzesak - od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir.

Krzesański - od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir.

Krzesek - od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir.

Krzesiak - od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir.

Krzesica - od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir.

Krzesiczan - od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir.

Krzesiczyn - od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir.

Krzesiek - od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir.

Krzesiel - od krzesło ‘mebel służący do siedzenia’.

Krzesielski - od krzesło ‘mebel służący do siedzenia’.

Krzesiewicz - od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir.

Krzesiewski - od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir.

Krzesik - od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir.

Krzesim - 1388 od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir.

Krzesimowski - 1424 od nazwy miejscowej Krzesimów (lubelskie, gmina Mełgiew).

Krzesina - od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir.

Krzesiniak - od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir.

Krzesiński - 1391 od nazwy miejscowej Krzesin (płockie, gmina Kutno), Krzesiny (poznańskie, gmina Poznań).

Krzesiowiak - od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir.

Krzesiuk - od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir.

Krzesiwan - od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir.

Krzesiwczyk - od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir.

Krzesiwiak - od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir.

Krzesiwo - 1695 od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir; od krzesiwo.

Krzeski - 1404 od nazwy miejscowej Krzesk (siedleckie, gmina Zbuczyn Poduchowny).

Krzesko - od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir.

Krzesków - od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir.

Krzeslak - od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir.

Krzesławski - 1749 od nazwy miejscowej Krzesławice (krakowskie, gmina Raciechowice; część Krakowa, dzielnica Nowa Huta).

Krzesło - od krzesło ‘mebel służący do siedzenia’.

Krzesłon - od krzesło ‘mebel służący do siedzenia’.

Krzesłowski - od nazwy miejscowej Krzesławice (krakowskie, gmina Raciechowice; część Krakowa, dzielnica Nowa Huta).

Krzesniak - od staropolskiego, gwarowego krześniak, chrześniak, krześnik, chrześnik ‘syn chrzestny’.

Krzesnicki - od staropolskiego, gwarowego krześniak, chrześniak, krześnik, chrześnik ‘syn chrzestny’.

Krzesny - od staropolskiego, gwarowego krześniak, chrześniak, krześnik, chrześnik ‘syn chrzestny’.

Krzesowiec - od podstawy krzes-, por. krzesać, od imion typu Krzesimir.

Krzesowski - od nazwy miejscowej Krzeszew (łódzkie, gmina Ozorków), Krzeszowice (miasto, krakowskie).

Krzestan - od staropolskiego, gwarowego krzest ‘chrzest’.

Krzestko - 1438 od staropolskiego, gwarowego krzest ‘chrzest’.

Krzestkowski - 1389 od nazwy miejscowej Krzestkowice, dziś Krzeszkowice (poznańskie, gmina Szamotuły).

Krzestoń - od staropolskiego, gwarowego krzest ‘chrzest’.

Krzestoszek - od staropolskiego, gwarowego krzest ‘chrzest’.

Krzesz - 1380 od imion na Krze-, typu Krzesimir.

Krzesza - od imion na Krze-, typu Krzesimir.

Krzeszak - od imion na Krze-, typu Krzesimir.

Krzeszczak - od staropolskiego, gwarowego krzest ‘chrzest’.

Krzeszczakowski - od staropolskiego, gwarowego krzest ‘chrzest’.

Krzeszczowiak - od staropolskiego, gwarowego krzest ‘chrzest’.

Krzeszczucki - od staropolskiego, gwarowego krzest ‘chrzest’.

Krzeszczuk - od staropolskiego, gwarowego krzest ‘chrzest’.

Krzeszczyk - od staropolskiego, gwarowego krzest ‘chrzest’.

Krzeszek - 1399 od imion na Krze-, typu Krzesimir.

Krzeszewski - 1377 od nazwy miejscowej Krzeszew (łódzkie, gmina Ozorków), Krzeszowice (miasto, krakowskie).

Krzeszka - 1409 od imion na Krze-, typu Krzesimir.

Krzeszkiewicz - od imion na Krze-, typu Krzesimir.

Krzeszkowiak - od imion na Krze-, typu Krzesimir.

Krzeszkowicki - od nazwy miejscowej Krzestkowice, dziś Krzeszkowice (poznańskie, gmina Szamotuły).

Krzeszkowiec - od imion na Krze-, typu Krzesimir.

Krzeszkowski - od imion na Krze-, typu Krzesimir.

Krzeszkowski - od nazwy miejscowej Krzestkowice, dziś Krzeszkowice (poznańskie, gmina Szamotuły).

Krzeszlak - od krzesło ‘mebel służący do siedzenia’.

Krzeszoniak - od imion na Krze-, typu Krzesimir.

Krzeszowiak - od imion na Krze-, typu Krzesimir; lub od nazwy miejscowej Krzeszowice.

Krzeszowicz - od imion na Krze-, typu Krzesimir.

Krzeszowiec - od imion na Krze-, typu Krzesimir.

Krzeszowski - 1387 od nazwy miejscowej Krzeszew (łódzkie, gmina Ozorków), Krzeszowice (miasto, krakowskie).

Krzesztyniak - od staropolskiego, gwarowego krzest ‘chrzest’.

Krzeszycha - od imion na Krze-, typu Krzesimir.

Krześ - od imion na Krze-, typu Krzesimir.

Krześciak - od staropolskiego, gwarowego krzest ‘chrzest’.

Krześcian - od chrześcijan ‘wyznawca Chrystusa’.

Krześcijański - od chrześcijan ‘wyznawca Chrystusa’.

Krześćjański - od chrześcijan ‘wyznawca Chrystusa’.

Krześkiewicz - od imion na Krze-, typu Krzesimir.

Krześla - od krzesło ‘mebel służący do siedzenia’.

Krześlak - od krzesło ‘mebel służący do siedzenia’.

Krześlewski - od krzesło ‘mebel służący do siedzenia’.

Krześliński - od krzesło ‘mebel służący do siedzenia’.

Krześniak - od staropolskiego, gwarowego krześniak, chrześniak, krześnik, chrześnik ‘syn chrzestny’.

Krześnicki - od staropolskiego, gwarowego krześniak, chrześniak, krześnik, chrześnik ‘syn chrzestny’.

Krześniecki - od staropolskiego, gwarowego krześniak, chrześniak, krześnik, chrześnik ‘syn chrzestny’.

Krześnik - od staropolskiego, gwarowego krześniak, chrześniak, krześnik, chrześnik ‘syn chrzestny’.

Krześnikowski - 1788 od staropolskiego, gwarowego krześniak, chrześniak, krześnik, chrześnik ‘syn chrzestny’.

Krzetka - od krzątać się ‘uwijać się, ruszać się’.

Krzetkowski - od nazwy miejscowej Krzętów (piotrkowskie, gmina Wielgomłyny).

Krzetowski - od nazwy miejscowej Krzętów (piotrkowskie, gmina Wielgomłyny).

Krzetuski - od nazwy miejscowej Skrzetusz (pilskie, gmina Ryczwół), Skrzatusz (pilskie, gmina Szydłowo).

Krzetuszewski - 1407 od nazwy miejscowej Skrzetuszewo (poznańskie, gmina Kiszkowo).

Krzetyk - od krzątać się ‘uwijać się, ruszać się’.

Krzewa - od krzew ‘krzak’, por. też gwarowe krzewa ‘trzewia’.

Krzewiak - od krzew ‘krzak’, por. też gwarowe krzewa ‘trzewia’.

Krzewic - od krzew ‘krzak’, por. też gwarowe krzewa ‘trzewia’.

Krzewica - od krzew ‘krzak’, por. też gwarowe krzewa ‘trzewia’.

Krzewicki - 1439 od nazwy miejscowej Krzewica (zamojskie, gmina Ulhówek).

Krzewicz - 1459 od krzew ‘krzak’, por. też gwarowe krzewa ‘trzewia’.

Krzewiczek - od krzew ‘krzak’, por. też gwarowe krzewa ‘trzewia’.

Krzewiecki - od nazwy miejscowej Krzewica (zamojskie, gmina Ulhówek).

Krzewik - od krzew ‘krzak’, por. też gwarowe krzewa ‘trzewia’.

Krzewiła - 1562 od krzew ‘krzak’, por. też gwarowe krzewa ‘trzewia’.

Krzewina - od krzew ‘krzak’, por. też gwarowe krzewa ‘trzewia’.

Krzewiniak - od krzew ‘krzak’, por. też gwarowe krzewa ‘trzewia’.

Krzewiński - 1787 od nazw miejscowych Krzewina, Krzewiny (kilka wsi).

Krzewki - 1688 od krzew ‘krzak’, por. też gwarowe krzewa ‘trzewia’ lub od staropolskiego krzewki ‘krewki’.

Krzewnia - od krzew ‘krzak’, por. też gwarowe krzewa ‘trzewia’.

Krzewniak - od krzew ‘krzak’, por. też gwarowe krzewa ‘trzewia’.

Krzewski - 1387 od nazw miejscowych Krzewo, Krzewie, Kierz (kilka wsi).

Krzewuski - od krzew ‘krzak’, por. też gwarowe krzewa ‘trzewia’.

Krzęc - od krzątać się ‘uwijać się, ruszać się’.

Krzęciak - od krzątać się ‘uwijać się, ruszać się’.

Krzęciarz - od krzątać się ‘uwijać się, ruszać się’.

Krzęciasz - od krzątać się ‘uwijać się, ruszać się’.

Krzęcieski - 1399 od nazwy miejscowej Krzęcieszki, dziś Kręciszki (płockie, gmina Bedlno).

Krzęciewski - 1578 od nazwy miejscowej Krzęcieszki, dziś Kręciszki (płockie, gmina Bedlno).

Krzęcis - od krzątać się ‘uwijać się, ruszać się’.

Krzęciwołek - od krzątać się ‘uwijać się, ruszać się’.

Krzęcko - od staropolskiego gwarowego krzękać, krząkać, krzęczeć ‘chrząkać, kaszleć’.

Krzęczek - 1482 od staropolskiego gwarowego krzękać, krząkać, krzęczeć ‘chrząkać, kaszleć’; od krzęczek ‘gatunek ptaka’.

Krzęczk - 1494 od staropolskiego gwarowego krzękać, krząkać, krzęczeć ‘chrząkać, kaszleć’.

Krzęczko - od staropolskiego gwarowego krzękać, krząkać, krzęczeć ‘chrząkać, kaszleć’.

Krzęczkowski - od staropolskiego gwarowego krzękać, krząkać, krzęczeć ‘chrząkać, kaszleć’.

Krzęczywołek - 1491 od krzątać się ‘uwijać się, ruszać się’.

Krzęć - od krzątać się ‘uwijać się, ruszać się’.

Krzęć - od staropolskiego gwarowego krzękać, krząkać, krzęczeć ‘chrząkać, kaszleć’.

Krzęćko - od krzątać się ‘uwijać się, ruszać się’.

Krzęćko - od staropolskiego gwarowego krzękać, krząkać, krzęczeć ‘chrząkać, kaszleć’.

Krzęk - od staropolskiego gwarowego krzękać, krząkać, krzęczeć ‘chrząkać, kaszleć’.

Krzępa - od staropolskiego chrząp ‘kuper ptasi’, krząpeć ‘grdyka’, chrąpiel ‘grzbiet’.

Krzępak - od staropolskiego chrząp ‘kuper ptasi’, krząpeć ‘grdyka’, chrąpiel ‘grzbiet’.

Krzępek - od staropolskiego chrząp ‘kuper ptasi’, krząpeć ‘grdyka’, chrąpiel ‘grzbiet’.

Krzępiec - od staropolskiego chrząp ‘kuper ptasi’, krząpeć ‘grdyka’, chrąpiel ‘grzbiet’.

Krzępka - od staropolskiego chrząp ‘kuper ptasi’, krząpeć ‘grdyka’, chrąpiel ‘grzbiet’.

Krzęstek - od chrzęścić, chrzęst.

Krzęstowski - od chrzęścić, chrzęst.

Krzęszczak - od chrzęścić, chrzęst.

Krzęszczyk - od chrzęścić, chrzęst.

Krzęściak - od chrzęścić, chrzęst.

Krzęta - 1679 od krzątać się ‘uwijać się, ruszać się’.

Krzętkowski - 1470-80 od nazwy miejscowej Krzętów (piotrkowskie, gmina Wielgomłyny).

Krzętowski - od nazwy miejscowej Krzętów (piotrkowskie, gmina Wielgomłyny).

Krzikalla - od krzyk, krzyczeć, od staropolskiego krzykwa ‘gatunek rośliny’.

Krzikawski - od nazwy miejscowej Krzykawa (katowickie, gmina Bukowno).

Krzistek - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzistkowski - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzisz - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krziwon - od krzywy.

Krziwoń - od krzywy.

Krzizek - od krzyż.

Krziżek - od krzyż.

Krziżok - od krzyż.

Krziżowski - od krzyż.

Krzmiłowski - 1500 od nazwy miejscowej Skrzniłów, dawniej Krzniłów (KrW).

Krzniłowski - 1470 od nazwy miejscowej Skrzniłów, dawniej Krzniłów (KrW).

Krzociński - od krzak.

Krzoczek - od krzak.

Krzok - (Śl) od krzak.

Krzompa - od staropolskiego chrząp ‘kuper ptasi’, krząpeć ‘grdyka’, chrąpiel ‘grzbiet’.

Krzon - od chrzan.

Krzonek - od chrzan.

Krzonicki - od chrzan.

Krzonkala - od staropolskiego gwarowego krzękać, krząkać, krzęczeć ‘chrząkać, kaszleć’.

Krzonkalla - od staropolskiego gwarowego krzękać, krząkać, krzęczeć ‘chrząkać, kaszleć’.

Krzonkała - od staropolskiego gwarowego krzękać, krząkać, krzęczeć ‘chrząkać, kaszleć’.

Krzonowski - od chrzan.

Krzontała - od krzątać się ‘uwijać się, ruszać się’.

Krzontkowski - od krzątać się ‘uwijać się, ruszać się’.

Krzos - 1748 od staropolskiego krzosać ‘krzesać’, krzos ‘trzos’.

Krzosa - od staropolskiego krzosać ‘krzesać’, krzos ‘trzos’.

Krzosak - od staropolskiego krzosać ‘krzesać’, krzos ‘trzos’.

Krzosała - od staropolskiego krzosać ‘krzesać’, krzos ‘trzos’.

Krzosek - od staropolskiego krzosać ‘krzesać’, krzos ‘trzos’.

Krzoska - 1686 od staropolskiego krzosać ‘krzesać’, krzos ‘trzos’.

Krzoski - od staropolskiego krzosać ‘krzesać’, krzos ‘trzos’.

Krzosok - (Śl) od staropolskiego krzosać ‘krzesać’, krzos ‘trzos’.

Krzost - od chrzęścić, chrzęst.

Krzostek - od chrzęścić, chrzęst.

Krzostka - od chrzęścić, chrzęst.

Krzoszlak - od krzesło ‘mebel służący do siedzenia’.

Krzoś - od staropolskiego krzosać ‘krzesać’, krzos ‘trzos’.

Krzowica - 1743 od krzew ‘krzak’, por. też gwarowe krzewa ‘trzewia’.

Krzowski - 1391 od nazw miejscowych Krzewo, Krzewie, Kierz (kilka wsi).

Krzpiet - od podstawy grzb-, tej, co w grzbiet, może też od grzeb-. por. grzebać, z redukcją samogłoski rdzennej.

Krzpięt - od podstawy grzb-, tej, co w grzbiet, może też od grzeb-. por. grzebać, z redukcją samogłoski rdzennej.

Krzpiot - od podstawy grzb-, tej, co w grzbiet, może też od grzeb-. por. grzebać, z redukcją samogłoski rdzennej.

Krzta - od krzta ‘odrobina, okruch’.

Krztaniewicz - 1581 od staropolskiego krztań, krztoń ‘krtań, gardziel’.

Krztanowicz - 1580 od staropolskiego krztań, krztoń ‘krtań, gardziel’.

Krztań - 1581 od staropolskiego krztań, krztoń ‘krtań, gardziel’.

Krzton - od staropolskiego krztań, krztoń ‘krtań, gardziel’.

Krztoń - od staropolskiego krztań, krztoń ‘krtań, gardziel’.

Krztucz - 1392 od krzta ‘odrobina, okruch’.

Krztuk - od krzta ‘odrobina, okruch’.

Krzuch - od kciuk, z gwarowego krzciuk ‘pierwszy palec u ręki’.

Krzuciuk - od kciuk, z gwarowego krzciuk ‘pierwszy palec u ręki’.

Krzuk - od kciuk, z gwarowego krzciuk ‘pierwszy palec u ręki’.

Krzukowski - od kciuk, z gwarowego krzciuk ‘pierwszy palec u ręki’.

Krzuła - od gwarowego krzyć ‘kruszeć’.

Krzus - od staropolskiego krzosać ‘krzesać’, krzos ‘trzos’.

Krzuszcz - od chrzęścić, chrzęst.

Krzuszczuk - od chrzęścić, chrzęst.

Krzuszkowski - od staropolskiego krzosać ‘krzesać’, krzos ‘trzos’.

Krzuś - od staropolskiego krzosać ‘krzesać’, krzos ‘trzos’.

Krzuścin - od chrzęścić, chrzęst.

Krzyba - od niemieckiej nazwy osobowej Kribbe, ta od średnioniemieckiego krubbe, kribbe ‘żłób’ albo dolnoniemieckiego kribbe (n) ‘sokół’, może też od skryba ‘pisarz’.

Krzybel - od niemieckiej nazwy osobowej Kribbe, ta od średnioniemieckiego krubbe, kribbe ‘żłób’ albo dolnoniemieckiego kribbe (n) ‘sokół’, może też od skryba ‘pisarz’.

Krzybowiak - od niemieckiej nazwy osobowej Kribbe, ta od średnioniemieckiego krubbe, kribbe ‘żłób’ albo dolnoniemieckiego kribbe (n) ‘sokół’, może też od skryba ‘pisarz’.

Krzybski - od nazwy miejscowej Chrypsko (poznańskie, gmina Chrzypsko Wielkie).

Krzych - 1382 od imion na Krzy-, typu Krzysztof.

Krzychala - od imion na Krzy-, typu Krzysztof.

Krzychalski - od imion na Krzy-, typu Krzysztof.

Krzychała - od imion na Krzy-, typu Krzysztof.

Krzychas - od imion na Krzy-, typu Krzysztof.

Krzychna, m. - 1488 od imion na Krzy-, typu Krzysztof.

Krzycholik - od imion na Krzy-, typu Krzysztof.

Krzychowiak - od imion na Krzy-, typu Krzysztof.

Krzychowicz - od imion na Krzy-, typu Krzysztof.

Krzychowiec - od imion na Krzy-, typu Krzysztof.

Krzychowski - od imion na Krzy-, typu Krzysztof.

Krzychula - od imion na Krzy-, typu Krzysztof.

Krzychulski - 1605 od imion na Krzy-, typu Krzysztof.

Krzychyłkiewicz - od imion na Krzy-, typu Krzysztof.

Krzycki - 1402 od nazwy miejscowej Krzycko (leszczyńskie, gmina Święciechowa, Wloszakowice).

Krzyczak - od krzyk, krzyczeć, od staropolskiego krzykwa ‘gatunek rośliny’.

Krzyczakowski - od krzyk, krzyczeć, od staropolskiego krzykwa ‘gatunek rośliny’.

Krzyczek - od krzyk, krzyczeć, od staropolskiego krzykwa ‘gatunek rośliny’.

Krzyczewski - 1523 od nazwy miejscowej Krzyczew (białostockie, gmina Terespol).

Krzyczka - 1468 od krzyk, krzyczeć, od staropolskiego krzykwa ‘gatunek rośliny’.

Krzyczka - 1603 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kryc-, por. kryć, kryty, gwarowe kryca ‘żelazo kute’, imię Hryć (< Gregorius), niemiecka nazwa osobowa Kritz; od kryczka ‘kapusta, brukiew’.

Krzyczkiewicz - od krzyk, krzyczeć, od staropolskiego krzykwa ‘gatunek rośliny’.

Krzyczko - od krzyk, krzyczeć, od staropolskiego krzykwa ‘gatunek rośliny’.

Krzyczkowski - 1457 od nazwy miejscowej Krzyczki (ciechanowskie, gmina Nasielsk).

Krzyczkowski - od krzyk, krzyczeć, od staropolskiego krzykwa ‘gatunek rośliny’.

Krzyczma - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Krzyczman - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Krzyczmaniak - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Krzyczmanik - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Krzyczmaniuk - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Krzyczmonik - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Krzyczmoniuk - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Krzyczmoński - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Krzyczmowski - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Krzyczowski - od nazwy miejscowej Krzyczew (białostockie, gmina Terespol).

Krzyczycha - od krzyk, krzyczeć, od staropolskiego krzykwa ‘gatunek rośliny’.

Krzyczyk - od krzyk, krzyczeć, od staropolskiego krzykwa ‘gatunek rośliny’.

Krzyczyński - od krzyk, krzyczeć, od staropolskiego krzykwa ‘gatunek rośliny’.

Krzydło - 1345 od skrzydło ‘narząd lotu ptaków, nietoperzy, owadów’.

Krzydłowski - 1435 od nazwy miejscowej Skrzydłów ( częstochowskie, gmina Kłomnica).

Krzydziński - od kreda, też od staropolskiego, gwarowego kryda, krejda.

Krzydzmoniak - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Krzyglowa - od krzywy.

Krzygło - 1345 od skrzydło ‘narząd lotu ptaków, nietoperzy, owadów’.

Krzygłow - od krzywy.

Krzyjszczak - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyjszczyk - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyk - 1136 od krzyk, krzyczeć.

Krzykacki - od krzyk, krzyczeć.

Krzykacz - od krzyk, krzyczeć.

Krzykaczewski - od krzyk, krzyczeć.

Krzykala - od krzyk, krzyczeć.

Krzykalak - od krzyk, krzyczeć.

Krzykalla - od krzyk, krzyczeć.

Krzykalski - od krzyk, krzyczeć.

Krzykała - 1289 od krzyk, krzyczeć.

Krzykanowski - od krzyk, krzyczeć.

Krzykawa - od krzyk, krzyczeć.

Krzykawiak - od krzyk, krzyczeć.

Krzykawski - 1429 od nazwy miejscowej Krzykawa (katowickie, gmina Bukowno).

Krzykczy - od krzyk, krzyczeć.

Krzykiewicz - od krzyk, krzyczeć.

Krzykliński - od krzyk, krzyczeć.

Krzykliwa - od krzyk, krzyczeć.

Krzykliwy - od krzyk, krzyczeć.

Krzykocki - od krzyk, krzyczeć.

Krzykoła - od krzyk, krzyczeć.

Krzykorączka - od krzyk, krzyczeć.

Krzykos - od krzyk, krzyczeć.

Krzykoski - 1418 od nazwy miejscowej Krzykosy (kilka wsi).

Krzykowiak - od krzyk, krzyczeć.

Krzykowicz - 1472 od krzyk, krzyczeć.

Krzykowski - 1440 od nazwy miejscowej Krzykawa (katowickie, gmina Bukowno).

Krzyków - od krzyk, krzyczeć.

Krzykuła - od krzyk, krzyczeć.

Krzykus - od krzyk, krzyczeć.

Krzykwa - od krzyk, krzyczeć, od staropolskiego krzykwa ‘gatunek rośliny’.

Krzykwiński - od krzyk, krzyczeć, od staropolskiego krzykwa ‘gatunek rośliny’.

Krzykwo - od krzyk, krzyczeć, od staropolskiego krzykwa ‘gatunek rośliny’.

Krzym - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzymański - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzymek - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzymieniecki - od nazwy miejscowej Krzemieniec (KrW).

Krzymieniewski - od nazwy miejscowej Krzemieniewo (leszczyńskie, gmina Krzemieniewo).

Krzymień - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzymieński - od nazw miejscowych Krzemień, Krzemienica, Krzemieniec (kilka miejscowości).

Krzymik - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzymin - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzyminiewski - od nazwy miejscowej Krzemieniewo (leszczyńskie, gmina Krzemieniewo).

Krzyminzniak - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzyminźniak - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzymiń - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzymiński - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzymiński - od nazw miejscowych Krzemień, Krzemienica, Krzemieniec (kilka miejscowości).

Krzymińźniak - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzymionka - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzymizniak - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzymiźniak - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzymiżniak - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzymka - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzymkowski - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzymowski - 1624 od nazwy miejscowej Krzymów (kilka wsi).

Krzymuski - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzymyczek - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzymyk - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Krzyna - od skrzynia ‘paka drewniana lub metalowa; kufer’.

Krzynczyk - od skrzynia ‘paka drewniana lub metalowa; kufer’.

Krzyndek - od skrzynia ‘paka drewniana lub metalowa; kufer’.

Krzynełek - od skrzynia ‘paka drewniana lub metalowa; kufer’.

Krzynia - 1485 od skrzynia ‘paka drewniana lub metalowa; kufer’.

Krzyniak - od skrzynia ‘paka drewniana lub metalowa; kufer’.

Krzyniec - od skrzynia ‘paka drewniana lub metalowa; kufer’.

Krzyniek - od skrzynia ‘paka drewniana lub metalowa; kufer’.

Krzynik - od skrzynia ‘paka drewniana lub metalowa; kufer’; od krzynka ‘skrzynka’.

Krzynka - od skrzynia ‘paka drewniana lub metalowa; kufer’; od krzynka ‘skrzynka’.

Krzynkowski - 1659 od skrzynia ‘paka drewniana lub metalowa; kufer’; od krzynka ‘skrzynka’.

Krzynowa - od skrzynia ‘paka drewniana lub metalowa; kufer’.

Krzynowek - od skrzynia ‘paka drewniana lub metalowa; kufer’; od krzyżówek ‘naczynie drewniane, niecka’.

Krzynowłoski - 1738 od nazwy miejscowej Krzynowłoga, dawniej Krzywonoga (ostrołęckie, gmina Chorzele).

Krzynowski - od skrzynia ‘paka drewniana lub metalowa; kufer’.

Krzynowy - od skrzynia ‘paka drewniana lub metalowa; kufer’.

Krzynówek - 1623 od skrzynia ‘paka drewniana lub metalowa; kufer’; od krzyżówek ‘naczynie drewniane, niecka’.

Krzynówka - 1645 od skrzynia ‘paka drewniana lub metalowa; kufer’; od krzyżówek ‘naczynie drewniane, niecka’.

Krzynówkowicz - 1645 od skrzynia ‘paka drewniana lub metalowa; kufer’; od krzyżówek ‘naczynie drewniane, niecka’.

Krzyp - od skrzypieć ‘piszczeć, chrzęścić’, skrzyp ‘odgłos skrzypienia; roślina zielna’; też krzypieć ‘kaszleć’.

Krzypała - od skrzypieć ‘piszczeć, chrzęścić’, skrzyp ‘odgłos skrzypienia; roślina zielna’; też krzypieć ‘kaszleć’.

Krzypc - od skrzypieć ‘piszczeć, chrzęścić’, skrzyp ‘odgłos skrzypienia; roślina zielna’; też krzypieć ‘kaszleć’.

Krzypczak - od skrzypieć ‘piszczeć, chrzęścić’, skrzyp ‘odgłos skrzypienia; roślina zielna’; też krzypieć ‘kaszleć’.

Krzypczyk - od skrzypieć ‘piszczeć, chrzęścić’, skrzyp ‘odgłos skrzypienia; roślina zielna’; też krzypieć ‘kaszleć’.

Krzypczyński - od skrzypieć ‘piszczeć, chrzęścić’, skrzyp ‘odgłos skrzypienia; roślina zielna’; też krzypieć ‘kaszleć’.

Krzypek - od skrzypieć ‘piszczeć, chrzęścić’, skrzyp ‘odgłos skrzypienia; roślina zielna’; też krzypieć ‘kaszleć’.

Krzypiak - od skrzypieć ‘piszczeć, chrzęścić’, skrzyp ‘odgłos skrzypienia; roślina zielna’; też krzypieć ‘kaszleć’.

Krzypiec - 1396 od skrzypieć ‘piszczeć, chrzęścić’, skrzyp ‘odgłos skrzypienia; roślina zielna’; też krzypieć ‘kaszleć’.

Krzypka - od skrzypieć ‘piszczeć, chrzęścić’, skrzyp ‘odgłos skrzypienia; roślina zielna’; też krzypieć ‘kaszleć’.

Krzypko - 1441 od skrzypieć ‘piszczeć, chrzęścić’, skrzyp ‘odgłos skrzypienia; roślina zielna’; też krzypieć ‘kaszleć’.

Krzypkowicz - od skrzypieć ‘piszczeć, chrzęścić’, skrzyp ‘odgłos skrzypienia; roślina zielna’; też krzypieć ‘kaszleć’.

Krzypopa - od gwarowego przykopa ‘rów, potok’.

Krzypowski - od skrzypieć ‘piszczeć, chrzęścić’, skrzyp ‘odgłos skrzypienia; roślina zielna’; też krzypieć ‘kaszleć’.

Krzypski - od skrzypieć ‘piszczeć, chrzęścić’, skrzyp ‘odgłos skrzypienia; roślina zielna’; też krzypieć ‘kaszleć’.

Krzyra - od gwarowego kryrać, krerać ‘dźwiekonaśladowcze: o głosie żurawi lub gęsi’.

Krzyrzak - od gwarowego kryrać, krerać ‘dźwiekonaśladowcze: o głosie żurawi lub gęsi’.

Krzyrzanowski - od gwarowego kryrać, krerać ‘dźwiekonaśladowcze: o głosie żurawi lub gęsi’.

Krzyrzański - od gwarowego kryrać, krerać ‘dźwiekonaśladowcze: o głosie żurawi lub gęsi’.

Krzyrzek - od gwarowego kryrać, krerać ‘dźwiekonaśladowcze: o głosie żurawi lub gęsi’.

Krzyrzewski - od gwarowego kryrać, krerać ‘dźwiekonaśladowcze: o głosie żurawi lub gęsi’.

Krzyrzowski - od gwarowego kryrać, krerać ‘dźwiekonaśladowcze: o głosie żurawi lub gęsi’.

Krzyrzyk - od gwarowego kryrać, krerać ‘dźwiekonaśladowcze: o głosie żurawi lub gęsi’.

Krzyrzyński - od gwarowego kryrać, krerać ‘dźwiekonaśladowcze: o głosie żurawi lub gęsi’.

Krzys - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzysaj - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzysak - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzysan - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzysanowski - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzysciak - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyscik - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzyscin - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzysek - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzysiaczek - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzysiak - 1664 od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzysica - 1786 od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzysich - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzysicki - 1588 od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzysieczko - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzysiek - 1787 od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzysiewicz - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzysiewski - od nazwy miejscowej Krysowice (KrW).

Krzysik - 1790 od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzysiński - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzysiński - od nazwy miejscowej Kryszyn (zamojskie, gmina Telatyn).

Krzysiowski - 1790 od nazwy miejscowej Krysowice (KrW).

Krzysiuk - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyski - 1471 od nazwy miejscowej Krzycko (leszczyńskie, gmina Święciechowa, Wloszakowice).

Krzyski - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzysko - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyskow - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyskowski - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzysków - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyslak - od krzesło ‘mebel służący do siedzenia’.

Krzysłanek - od krzesło ‘mebel służący do siedzenia’.

Krzysłek - od krzesło ‘mebel służący do siedzenia’.

Krzysłoń - od krzesło ‘mebel służący do siedzenia’.

Krzysmański - od niemieckiej nazwy osobowej Kritzmann, pochodnej od średnio-wysoko-niemieckiego grüz ‘ziarna piasku lub zboża’.

Krzyspel - od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’.

Krzyspiak - od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’.

Krzyspiec - od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’.

Krzyssiek - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyst - XV w. od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzystak - 1472 od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzystala - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzystała - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzystan - 1490– od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krzystanek - 1493 od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krzystaniak - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krzystań - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krzystański - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krzystaszek - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzysteczek - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzysteczka - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzysteczko - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzystek - 1566 od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzystenko - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzystkiewicz - 1690 od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzystko - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzystkowiak - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzystkowski - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzystoferski - od nazwy miejscowej Krzysztoporzyce, dziś Krzysztoforzyce (krakowskie, gmina Kocmyrzów-Luborzyca) lub też od imienia Krzysztofor.

Krzystoforski - od nazwy miejscowej Krzysztoporzyce, dziś Krzysztoforzyce (krakowskie, gmina Kocmyrzów-Luborzyca) lub też od imienia Krzysztofor.

Krzystolik - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzystolik - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Krzyston - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krzystonek - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krzystoń - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krzystoporski - od nazwy miejscowej Krzysztoporzyce, dziś Krzysztoforzyce (krakowskie, gmina Kocmyrzów-Luborzyca) lub też od imienia Krzysztofor.

Krzystosiak - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzystosik - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzystoszak - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzystoszek - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzystowik - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzystowski - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzystyn - 1680 od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Krzystyniak - od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Krzystyniarz - od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Krzystyniewicz - od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Krzystyniok - (Śl) od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Krzysz - 1366 od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszak - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszakowski - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszałowicz - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszanek - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszcz - 1424 od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszczak - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszczakowski - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszczek - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszczka - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszczkowski - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszczok - (Śl) od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszczuk - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszczunas - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszczyk - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszczyński - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszczyszyn - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszeczko - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszek - 1238 od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszeń - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszewski - 1790 od nazwy miejscowej Krysowice (KrW).

Krzyszewski - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszka, m. - 1265 od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszkiewicz - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszko - 1265 od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszkofik - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszkowiak - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszkowski - 1386 od nazw miejscowych Krzyszkowice, Krzyszków (kilka wsi).

Krzyszków - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszoń - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszoszek - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszowicz - 1418 od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszowiec - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszowski - 1500 od nazwy miejscowej Krysowice (KrW).

Krzyszpień - od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’.

Krzyszt - XV w. od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzysztafek - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztafik - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztafiński - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztafkiewicz - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztaforski - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztafowicz - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztak - 1401 od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzysztakowicz - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzysztakowski - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzysztal - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Krzysztala - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Krzysztalowicz - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Krzysztalowski - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Krzyształ - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Krzyształa - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Krzyształkowski - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Krzyształowicz - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Krzyształowski - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Krzysztan - 1296 od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krzysztanek - 1493 od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krzysztaniak - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krzysztanowicz - 1301 od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krzysztanowski - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krzysztań - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krzysztański - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krzysztaszek - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzyszteczko - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzysztek - 1248 od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzysztkiewicz - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzysztkowicz - 1399 od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzysztoch - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzysztochowicz - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzysztof - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztofak - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztofarski - od nazwy miejscowej Krzysztoporzyce, dziś Krzysztoforzyce (krakowskie, gmina Kocmyrzów-Luborzyca) lub też od imienia Krzysztofor.

Krzysztofczyk - 1755 od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztofek - 1664 od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztofel - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztoferski - od nazwy miejscowej Krzysztoporzyce, dziś Krzysztoforzyce (krakowskie, gmina Kocmyrzów-Luborzyca) lub też od imienia Krzysztofor.

Krzysztoferyk - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztofiak - 1653 od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztofian - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph

Krzysztoficz - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph

Krzysztofiec - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph

Krzysztofik - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph

Krzysztofiński - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph

Krzysztofiuk - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph

Krzysztofka - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph

Krzysztofkiewicz - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph

Krzysztofko - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztofkowicz - 1715 od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph

Krzysztoflik - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph

Krzysztofolski - od nazwy miejscowej Krzysztoporzyce, dziś Krzysztoforzyce (krakowskie, gmina Kocmyrzów-Luborzyca) lub też od imienia Krzysztofor.

Krzysztofor - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztoforczyk - 1775 od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztoforek - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztoforowicz - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztoforski - 1774 od nazwy miejscowej Krzysztoporzyce, dziś Krzysztoforzyce (krakowskie, gmina Kocmyrzów-Luborzyca) lub też od imienia Krzysztofor.

Krzysztofowicz - 1629 od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph

Krzysztofowski - 1774 od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph

Krzysztofski - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztolik - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Krzysztoł - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzysztołczyk - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Krzysztołowicz - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Krzysztołowski - w grupie nazwisk pochodzących od kryształ; niekiedy też od nazw osobowych Krzyszt, Kryszt.

Krzyszton - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krzysztonek - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krzysztoni - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krzysztoniak - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krzysztonowicz - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krzysztoń - od imienia Krystian. Imię, znane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od łacińskiego christianus ‘wyznawca Chrystusa’.

Krzysztop - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztopa - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztopek - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztopik - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztopionek - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztopiuk - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztopol - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztopolski - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztopor - 1436 od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztoporow - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztoporski - 1470-80 od nazwy miejscowej Krzysztoporzyce, dziś Krzysztoforzyce (krakowskie, gmina Kocmyrzów-Luborzyca) lub też od imienia Krzysztofor.

Krzysztopowicz - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztosiak - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzysztosik - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzysztosiuk - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzysztoszek - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzysztoszuk - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzysztoszyk - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzysztowczyk - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztowek - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztowiak - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztowicz - od imienia Krzysztofor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Christophóros ‘noszący, wyznający Chrystusa’. W Polsce już w XIV wieku imię używane było w formie skróconej Krzysztof, może pod wpływem formy Christoph.

Krzysztowicz - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzysztycha - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzysztyniak - 1786 od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Krzysztyniek - od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Krzysztyniuk - od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Krzysztyński - od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.

Krzyszuk - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszych - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszycha - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyszyński - od nazwy miejscowej Kryszyn (zamojskie, gmina Telatyn).

Krzyś - 1591 od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyściak - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzyścian - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzyścien - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzyścień - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzyścik - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzyścin - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzyściń - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzyścio - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzyściuk - od imion typu Krzysztof, Krystyn, Krzysztyn, Krzysztan.

Krzyśczak - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyśka - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyśkiewicz - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyśko - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyś-Kornaluk - złożenia brak; Krzyś 1591 od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od Krysa; Kornaluk od imion Kornel, Korneliusz, te od Cornelis, łacińskiej nazwy rodu Korneliuszów. W Polsce imię rzadkie i późno notowane, na Kresach Wschodnich jako Korniło, Kornij.

Krzyśkow - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyśkowiak - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyśkowicz - 1652 od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyśkowski - od nazw miejscowych Krzyszkowice, Krzyszków (kilka wsi).

Krzyśków - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyślak - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyśniak - od imion typu Krzysztof, Krysztof, Kryspin, Krystyn, też od krysa.

Krzyśpiak - od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’.

Krzyśpiał - od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’.

Krzyśpian - od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’.

Krzyśpień - od imienia Kryspin, w staropolszczyźnie też Krzyszpin. Imię notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Crispinus, to od Crispus. U podstaw tego leży przymiotnik crispus ‘kędzierzawy’.

Krzyt - od kryty, ukryty, skryty.

Krzytaniak - od kryty, ukryty, skryty.

Krzytel - od kryty, ukryty, skryty.

Krzytoń - od kryty, ukryty, skryty.

Krzywa - od krzywy.

Krzywacki - 1496 od nazwy miejscowej Krzywaczka (krakowskie, gmina Sułkowice).

Krzywacz - od krzywy.

Krzywaczka - od krzywy.

Krzywak - 1438 od krzywy.

Krzywakowski - od krzywy.

Krzywalicz - od krzywy.

Krzywalski - od krzywy.

Krzywała - 1622 od krzywy.

Krzywanek - 1786 od krzywy.

Krzywania - 1406 od krzywy.

Krzywaniak - od krzywy.

Krzywaniec - od krzywy.

Krzywaniuk - od krzywy.

Krzywany - od krzywy.

Krzywań - od krzywy.

Krzywański - 1482 od nazwy miejscowej Krzywanice (piotrkowskie, gmina Lgota Wielka).

Krzywarzeka - od krzywy.

Krzywasz - 1439 od krzywy.

Krzywaszyja - od krzywy.

Krzywaznia - od krzywy; od krzywaź, krzywaźnia ‘coś krzywego’.

Krzywaźna - od krzywy; od krzywaź, krzywaźnia ‘coś krzywego’.

Krzywaźnia - od krzywy; od krzywaź, krzywaźnia ‘coś krzywego’.

Krzywczycki - 1466 od nazwy miejscowej Krzywcza (przemyskie, gmina Krzywcza).

Krzywda - od krzywda, krzywdzić.

Krzywda-Pogorzelski - złożenia brak; Krzywda od krzywda, krzywdzić; Pogorzelski 1562 od nazwy miejscowej Pogorzel (kilka wsi).

Krzywdecki - 1659 od krzywda, krzywdzić.

Krzywdka - od krzywda, krzywdzić.

Krzywdowicz - 1633 od krzywda, krzywdzić.

Krzywdziak - od krzywda, krzywdzić.

Krzywdziel - XVI w. od krzywda, krzywdzić.

Krzywdzieński - od krzywda, krzywdzić.

Krzywdzik - od krzywda, krzywdzić.

Krzywdziński - od krzywda, krzywdzić.

Krzywdziuk - od krzywda, krzywdzić.

Krzywdzycki - od krzywda, krzywdzić.

Krzywdzyński - od krzywda, krzywdzić.

Krzywek - 1732 od krzywy.

Krzywelski - od krzywy.

Krzyweń - od krzywy.

Krzywiak - od krzywy.

Krzywica - od krzywy.

Krzywicki - 1449 od nazwy miejscowej Krzywcza (przemyskie, gmina Krzywcza).

Krzywiec - 1478 od krzywy.

Krzywiecki - 1441 od nazwy miejscowej Krzywcza (przemyskie, gmina Krzywcza).

Krzywiel - od krzywy.

Krzywienko - od krzywy.

Krzywień - od krzywy.

Krzywieński - 1540 od nazwy miasta Krzywiń (leszczyńskie).

Krzywik - od krzywy.

Krzywin - od krzywy.

Krzywina - od krzywy.

Krzywiniak - od krzywy.

Krzywiń - od krzywy.

Krzywiński - 1362 od nazwy miasta Krzywiń (leszczyńskie).

Krzywionek - od krzywy.

Krzywiorek - od krzywy.

Krzywisz - 1764 od krzywy.

Krzywiszyn - od krzywy.

Krzywiśniak - od krzywy.

Krzywizna - od krzywy.

Krzywka - 1773 od krzywy.

Krzywko - 1428 od krzywy.

Krzywkowicz - od krzywy.

Krzywkowski - 1497 od nazwy miejscowej Krzywki (ciechanowskie, gmina Szreńsk).

Krzywkólski - od krzywy.

Krzywkulski - od krzywy.

Krzywnia - od krzywy.

Krzywniak - od krzywy.

Krzywnik - od krzywy.

Krzywnos - od krzywy.

Krzywoboczek - od krzywy.

Krzywobok - od krzywy.

Krzywobokow - od krzywy.

Krzywochaćko - od krzywy.

Krzywochlawa - od krzywy.

Krzywodajć - od krzywy.

Krzywogłowy - 1456 od krzywogłowy.

Krzywojnia - od krzywy.

Krzywola - od krzywy.

Krzywolak - od krzywy.

Krzywolski - od krzywy.

Krzywołapczyk - od krzywy.

Krzywołyk - 1396 od krzywy.

Krzywon - od krzywy.

Krzywonek - od krzywy.

Krzywonia - od krzywy.

Krzywonos - 1396 od krzywy.

Krzywonosiuk - od krzywy.

Krzywonoski - 1490 od nazwy miejscowej Krzynowłoga, dawniej Krzywonoga (ostrołęckie, gmina Chorzele).

Krzywonosów - od krzywy.

Krzywonosz - od krzywy.

Krzywonoszek - od krzywy.

Krzywonowski - od nazwy miejscowej Krzynowłoga, dawniej Krzywonoga (ostrołęckie, gmina Chorzele).

Krzywoń - 1591 od krzywy.

Krzywoń - od krzywy.

Krzywoński - od krzywy.

Krzywoński - od krzywy.

Krzywopalcewa - od krzywy.

Krzywopasz - 1459 od krzywy.

Krzywopatrz - 1453 od krzywy.

Krzywopis - 1753 (KrW) od krzywy.

Krzywopisza - od krzywy.

Krzywopust - od krzywy.

Krzyworączka - od krzywy.

Krzyworądzka - od krzywy.

Krzyworoćko - od krzywy.

Krzyworoński - od krzywy.

Krzyworoski - od krzywy.

Krzyworski - od krzywy.

Krzyworuczka - od krzywy.

Krzyworuka - od krzywy.

Krzyworzecka - od krzywy.

Krzyworzeka - od krzywy.

Krzyworzewska - od krzywy.

Krzyworzonek - od krzywy.

Krzywos - od krzywy.

Krzywosadzki - od krzywy.

Krzywosącki - od krzywy.

Krzywosąd - 1220 od krzywy.

Krzywosądzki - od krzywy.

Krzywosęcki - od nazwy miejscowej Krzywosądz (włocławskie, gmina Dobre).

Krzywosędzki - 1476 od nazwy miejscowej Krzywosądz (włocławskie, gmina Dobre).

Krzywosiej - od krzywy.

Krzywosieja - od krzywy.

Krzywosiński - od krzywy.

Krzywosondzki - od nazwy miejscowej Krzywosądz (włocławskie, gmina Dobre).

Krzywostanek - od krzywy.

Krzywosz - 1439 od krzywy.

Krzywoszanek - od krzywy.

Krzywoszański - od krzywy.

Krzywoszarek - od krzywy.

Krzywoszej - od krzywy.

Krzywoszeja - od krzywy.

Krzywoszek - od krzywy.

Krzywoszonek - od krzywy.

Krzywoszyj - od krzywy.

Krzywoszyja - od krzywy.

Krzywoszyn - od krzywy.

Krzywoszyński - od krzywy.

Krzywoś - od krzywy.

Krzywotulski - od krzywy.

Krzywoust - 1154

Krzywousty - 1138-86 od krzywy, krzywousty.

Krzywowiąza - od krzywy.

Krzywozniak - od krzywy; od krzywaź, krzywaźnia ‘coś krzywego’.

Krzywoź - od krzywy.

Krzywoźniak - od krzywy; od krzywaź, krzywaźnia ‘coś krzywego’.

Krzywożeka - od krzywy.

Krzywożnia - od krzywy; od krzywaź, krzywaźnia ‘coś krzywego’.

Krzywożniak - od krzywy; od krzywaź, krzywaźnia ‘coś krzywego’.

Krzywski - 1493 od nazwy miejscowej Krzywe (kilka wsi).

Krzywula - 1469 od krzywy.

Krzywulak - od krzywy.

Krzywulicz - od krzywy.

Krzywulski - od krzywy.

Krzywult - od nazwy miejscowej Krywałd (katowickie, gmina Knurów).

Krzywuń - od krzywy.

Krzywus - od krzywy.

Krzywuta - od krzywy.

Krzywy - 1432 od krzywy.

Krzywycki - od krzywy.

Krzywykowski - od krzywy.

Krzyza - od krzyż.

Krzyzak - od krzyż.

Krzyzan - od krzyż.

Krzyzaniak - od krzyż.

Krzyzanowski - od nazwy miejscowej Krzyżanowice, Krzyżanów (kilka wsi).

Krzyzański - od nazwy miejscowej Krzyżany, dziś Krzyżanki (leszczyńskie, gmina Pępowo).

Krzyzaszka - od krzyż.

Krzyzek - od krzyż.

Krzyzewski - od nazw miejscowych Krzyżewo, Krzyżowa (kilka wsi).

Krzyziak - od krzyż.

Krzyzieński - od krzyż.

Krzyzik - od krzyż.

Krzyzio - od krzyż.

Krzyzok - (Śl) od krzyż.

Krzyzos - od krzyż.

Krzyzosiak - od krzyż.

Krzyzoszczak - od krzyż.

Krzyzoś - od krzyż.

Krzyźkiewicz - od krzyż.

Krzyźkowiak - od krzyż.

Krzyźniak - od krzyż.

Krzyż - 1136 od krzyż.

Krzyża - od krzyż.

Krzyżacki - od krzyż.

Krzyżak - 1698 od krzyż lub od Krzyżak ‘członek zakonu krzyżackiego’.

Krzyżan - 1136 od krzyż.

Krzyżanak - od krzyż.

Krzyżanek - od krzyż.

Krzyżania - od krzyż.

Krzyżaniak - od krzyż.

Krzyżaniewicz - od krzyż.

Krzyżanik - od krzyż.

Krzyżaniok - (Śl) od krzyż.

Krzyżaniuk - od krzyż.

Krzyżankiewicz - od krzyż.

Krzyżankowski - 1399 od nazwy miejscowej Krzyżanki (leszczyńskie, gmina Pępowo).

Krzyżanowicz - 1401– od krzyż.

Krzyżanowski - 1394 od nazwy miejscowej Krzyżanowice, Krzyżanów (kilka wsi).

Krzyżański - 1399 od nazwy miejscowej Krzyżany, dziś Krzyżanki (leszczyńskie, gmina Pępowo).

Krzyżasiak - od krzyż.

Krzyżastaniak - od imienia Chryzostom, to od greckiego chrysos ‘złoto’ + stóma ‘usta’, chrysóstomos ‘złotousty’.

Krzyżczak - od krzyż.

Krzyżczyk - od krzyż.

Krzyżek - 1652 od krzyż.

Krzyżesiak - od krzyż.

Krzyżewicz - 1404 od krzyż.

Krzyżewnicki - 1393 od nazwy miejscowej Krzyżowniki (poznańskie, gmina Kleszczewo).

Krzyżewski - 1449 od nazw miejscowych Krzyżewo, Krzyżowa (kilka wsi).

Krzyżk - od krzyż.

Krzyżkiewicz - od krzyż.

Krzyżkowiak - od krzyż.

Krzyżkowicz - od krzyż.

Krzyżkowski - od nazw miejscowych Krzyszkowice, Krzyszków (kilka wsi).

Krzyżlak - od krzyż.

Krzyżniak - od krzyż.

Krzyżok - (Śl) od krzyż.

Krzyżon - 1226 od krzyż.

Krzyżonczak - od krzyż.

Krzyżoniak - od krzyż.

Krzyżonowski - od nazwy miejscowej Krzyżanowice, Krzyżanów (kilka wsi).

Krzyżoń - od krzyż.

Krzyżos - od krzyż.

Krzyżosiak - od krzyż.

Krzyżosik - od krzyż.

Krzyżostan - od imienia Chryzostom, to od greckiego chrysos ‘złoto’ + stóma ‘usta’, chrysóstomos ‘złotousty’.

Krzyżostanek - od imienia Chryzostom, to od greckiego chrysos ‘złoto’ + stóma ‘usta’, chrysóstomos ‘złotousty’.

Krzyżostaniak - od imienia Chryzostom, to od greckiego chrysos ‘złoto’ + stóma ‘usta’, chrysóstomos ‘złotousty’.

Krzyżostaniek - od imienia Chryzostom, to od greckiego chrysos ‘złoto’ + stóma ‘usta’, chrysóstomos ‘złotousty’.

Krzyżostanik - od imienia Chryzostom, to od greckiego chrysos ‘złoto’ + stóma ‘usta’, chrysóstomos ‘złotousty’.

Krzyżostań - od imienia Chryzostom, to od greckiego chrysos ‘złoto’ + stóma ‘usta’, chrysóstomos ‘złotousty’.

Krzyżostom - 1453 od imienia Chryzostom, to od greckiego chrysos ‘złoto’ + stóma ‘usta’, chrysóstomos ‘złotousty’.

Krzyżostoniak - od imienia Chryzostom, to od greckiego chrysos ‘złoto’ + stóma ‘usta’, chrysóstomos ‘złotousty’.

Krzyżoszak - od krzyż.

Krzyżoszczak - od krzyż.

Krzyżoszczek - od krzyż.

Krzyżoszczuk - od krzyż.

Krzyżoś - od krzyż.

Krzyżowiak - od krzyż.

Krzyżownicki - 1400 od nazwy miejscowej Krzyżowniki (poznańskie, gmina Kleszczewo).

Krzyżownik - 1636 od krzyż.

Krzyżowniski - 1398 od nazwy miejscowej Krzyżowniki (poznańskie, gmina Kleszczewo).

Krzyżowski - 1613 od nazw miejscowych Krzyżewo, Krzyżowa (kilka wsi).

Krzyżów - od krzyż.

Krzyżówka - od krzyż.

Krzyżtostaniak - od imienia Chryzostom, to od greckiego chrysos ‘złoto’ + stóma ‘usta’, chrysóstomos ‘złotousty’.

Krzyżyk - od krzyż, krzyżyk.

Krzyżykowski - od krzyż.

Krzyżyniak - od krzyż.

Ksawer - od imienia Ksawery. Imię pochodzi od przydomka św. Franciszka Ksawerego, to od nazwy zamku Xaverio (hiszpańskie Javier), w którym urodził się Franciszek.

Ksawera - od imienia Ksawery. Imię pochodzi od przydomka św. Franciszka Ksawerego, to od nazwy zamku Xaverio (hiszpańskie Javier), w którym urodził się Franciszek.

Ksawery - od imienia Ksawery. Imię pochodzi od przydomka św. Franciszka Ksawerego, to od nazwy zamku Xaverio (hiszpańskie Javier), w którym urodził się Franciszek.

Ksaweryna - od imienia Ksawery. Imię pochodzi od przydomka św. Franciszka Ksawerego, to od nazwy zamku Xaverio (hiszpańskie Javier), w którym urodził się Franciszek.

Ksaweryński - od imienia Ksawery. Imię pochodzi od przydomka św. Franciszka Ksawerego, to od nazwy zamku Xaverio (hiszpańskie Javier), w którym urodził się Franciszek.

Kschuk - od kciuk, z gwarowego krzciuk ‘pierwszy palec u ręki’.

Ksciuczyk - od kciuk, z gwarowego krzciuk ‘pierwszy palec u ręki’.

Ksciuk - od kciuk, z gwarowego krzciuk ‘pierwszy palec u ręki’.

Ksen - od imienia Ksenia, z rosyjskiego Ksenija, używanego w Kościele prawosławnym, to od imion typu Poliksen’ja, Aksin’ja.

Ksenczyn - od imienia Ksenia, z rosyjskiego Ksenija, używanego w Kościele prawosławnym, to od imion typu Poliksen’ja, Aksin’ja.

Ksenia - od imienia Ksenia, z rosyjskiego Ksenija, używanego w Kościele prawosławnym, to od imion typu Poliksen’ja, Aksin’ja.

Kseniak - od imienia Ksenia, z rosyjskiego Ksenija, używanego w Kościele prawosławnym, to od imion typu Poliksen’ja, Aksin’ja.

Ksenicz - od imienia Ksenia, z rosyjskiego Ksenija, używanego w Kościele prawosławnym, to od imion typu Poliksen’ja, Aksin’ja.

Ksenik - od imienia Ksenia, z rosyjskiego Ksenija, używanego w Kościele prawosławnym, to od imion typu Poliksen’ja, Aksin’ja.

Kseniuk - od imienia Ksenia, z rosyjskiego Ksenija, używanego w Kościele prawosławnym, to od imion typu Poliksen’ja, Aksin’ja.

Ksentowicz - od imienia Ksenia, z rosyjskiego Ksenija, używanego w Kościele prawosławnym, to od imion typu Poliksen’ja, Aksin’ja.

Ksenycz - od imienia Ksenia, z rosyjskiego Ksenija, używanego w Kościele prawosławnym, to od imion typu Poliksen’ja, Aksin’ja.

Ksenyk - od imienia Ksenia, z rosyjskiego Ksenija, używanego w Kościele prawosławnym, to od imion typu Poliksen’ja, Aksin’ja.

Kseń - od imienia Ksenia, z rosyjskiego Ksenija, używanego w Kościele prawosławnym, to od imion typu Poliksen’ja, Aksin’ja.

Ksepka - od gwarowego ksebka ‘mazur, obertas’.

Ksepko - od gwarowego ksebka ‘mazur, obertas’.

Ksiadz - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksiadzyna - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksiazek - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksiażak - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksiażczyk - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksiażek - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksiażkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksiażko - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksiażyk - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksiądz - 1627 w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksiądz Biały - 1441 w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksiądzularz - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksiądzyk - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksiądzyna - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksiąg - od księga ‘duża książka’.

Ksiągieński - 1403 od nazwy miejscowej Księgnice, dziś Księgniki (leszczyńskie, gmina Śmigiel).

Ksiągiński - 1397 od nazwy miejscowej Księgnice, dziś Księgniki (leszczyńskie, gmina Śmigiel).

Ksiąsczyk - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksiąszczak - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksiąszczyk - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksiąszka - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksiąszkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksiąszkowski - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksiązczak - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksiązczyk - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksiązek - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książ - 1479 w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książak - 1648 w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książakiewicz - 1790 w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książarczyk - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książarek - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książątko - 1472 w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książczak - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książczuk - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książczyk - 1687 w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książe - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książecki - 1762 od nazwy miejscowej Książ (Wlkp, Młp).

Książek - 1405 w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książel - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książenicki - 1519 od nazwy miejscowej Książnice (kieleckie, gmina Koszyce).

Książewicz - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książę - 1393 w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książk - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książka - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książkarski - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książko - 1751 w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książkowski - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książniak - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książnicki - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książniewicz - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książnik - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książuk - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książyczyk - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Książyk - 1618 w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksien - od imienia Ksenia, z rosyjskiego Ksenija, używanego w Kościele prawosławnym, to od imion typu Poliksen’ja, Aksin’ja.

Ksienczek - od imienia Ksenia, z rosyjskiego Ksenija, używanego w Kościele prawosławnym, to od imion typu Poliksen’ja, Aksin’ja.

Ksienczyk - od imienia Ksenia, z rosyjskiego Ksenija, używanego w Kościele prawosławnym, to od imion typu Poliksen’ja, Aksin’ja.

Ksieniew - od imienia Ksenia, z rosyjskiego Ksenija, używanego w Kościele prawosławnym, to od imion typu Poliksen’ja, Aksin’ja.

Ksieniewicz - od imienia Ksenia, z rosyjskiego Ksenija, używanego w Kościele prawosławnym, to od imion typu Poliksen’ja, Aksin’ja.

Ksienszczak - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksienzarek - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksienzik - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksienzyk - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksienżnik - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksienżyk - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksieski - od nazwy miejscowej Książ (Wlkp, Młp).

Ksiezarczyk - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksiezka - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksieżak - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksieżarczyk - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksieżczyk - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksieżniak - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksieżniakiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksieżnik - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksieżuk - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksieżyc - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksieżyk - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księdz - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księdzyna, m. - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księg - od księga ‘duża książka’.

Księga - od księga ‘duża książka’.

Księgieński - 1403 od nazwy miejscowej Księgnice, dziś Księgniki (leszczyńskie, gmina Śmigiel).

Księgnicki - 1447 od nazwy miejscowej Księgnice, dziś Księgniki (leszczyńskie, gmina Śmigiel).

Księski - 1390 od nazwy miejscowej Książ (Wlkp, Młp).

Księzka - od nazwy miejscowej Książ (Wlkp, Młp).

Księzki - od nazwy miejscowej Książ (Wlkp, Młp).

Księżak - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księżakowski - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księżaniakiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księżarczyk - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księżarek - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księżczak - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księżczyk - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księżek - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księżka - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księżki - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księżkiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księżko - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księżkowski - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księżna - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księżniak - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księżniakiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księżnicki - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księżniczka - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księżnik - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księżny - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księżodworski - 1458 od nazw miejscowych Księżodwór, Kniaziodwór (KrW).

Księżopolski - 1528 od nazwy miejscowej Księżopole (siedleckie, gmina Bielany, Mokobrody).

Księżorek - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księżuk - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księżyc - 1751 w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księżycki - 1675 w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księżyk - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Księżyk-Chojnacki - złożenia brak; Księżyk w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka; Chojnacki 1396 od nazwy miejscowej Chojnata (skierniewickie, gmina Kowiesy).

Ksion - od imienia Ksenia, z rosyjskiego Ksenija, używanego w Kościele prawosławnym, to od imion typu Poliksen’ja, Aksin’ja.

Ksionczyk - od imienia Ksenia, z rosyjskiego Ksenija, używanego w Kościele prawosławnym, to od imion typu Poliksen’ja, Aksin’ja.

Ksionda - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksiondz - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksionek - od imienia Ksenia, z rosyjskiego Ksenija, używanego w Kościele prawosławnym, to od imion typu Poliksen’ja, Aksin’ja.

Ksionsek - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksionsko - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksionsyk - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksionszczak - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksionszczyk - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksionszko - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksionzek - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksionżek - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Ksit - od gwarowego ksykać ‘syczeć’.

Ksiuczyk - od kciuk, z gwarowego krzciuk ‘pierwszy palec u ręki’.

Ksiuk - od kciuk, z gwarowego krzciuk ‘pierwszy palec u ręki’.

Ksiuszczyk - od kciuk, z gwarowego krzciuk ‘pierwszy palec u ręki’.

Ksobiak - od staropolskiego ksob, ksobny ‘będący po lewej stronie’.

Ksobich - od staropolskiego ksob, ksobny ‘będący po lewej stronie’.

Ksobiech - od staropolskiego ksob, ksobny ‘będący po lewej stronie’.

Kson - od imienia Ksenia, z rosyjskiego Ksenija, używanego w Kościele prawosławnym, to od imion typu Poliksen’ja, Aksin’ja.

Ksoniak - od imienia Ksenia, z rosyjskiego Ksenija, używanego w Kościele prawosławnym, to od imion typu Poliksen’ja, Aksin’ja.

Ksoń - od imienia Ksenia, z rosyjskiego Ksenija, używanego w Kościele prawosławnym, to od imion typu Poliksen’ja, Aksin’ja.

Ksyk - 1622 od staropolskiego ksyk ‘gatunek bekasa, kszyk’, od staropolskiego ksykać, kszykać ‘syczeć, gwizdać’.

Ksykiewicz - od staropolskiego ksyk ‘gatunek bekasa, kszyk’, od staropolskiego ksykać, kszykać ‘syczeć, gwizdać’.

Ksykowski - 1626 od staropolskiego ksyk ‘gatunek bekasa, kszyk’, od staropolskiego ksykać, kszykać ‘syczeć, gwizdać’.

Ksyna - od imienia Ksenia, z rosyjskiego Ksenija, używanego w Kościele prawosławnym, to od imion typu Poliksen’ja, Aksin’ja.

Ksyt - od gwarowego ksykać ‘syczeć’.

Ksyta - od gwarowego ksykać ‘syczeć’.

Ksyto - od gwarowego ksykać ‘syczeć’.

Kszan - od chrzan.

Kszciuk - od kciuk, z gwarowego krzciuk ‘pierwszy palec u ręki’.

Kszczanowicz - od imienia Chrzczon, notowanego w średniowieczu jako Chrszczon, Chrczon, Chrzon, Krzczon, Krszczon. Krczon, Krzon, Krzczan, Krczan, Krzan. U podstaw tych form leży łacińskie imię Christianus, wtórnie łącone z imieniem Christinus.

Kszczonowicz - od imienia Chrzczon, notowanego w średniowieczu jako Chrszczon, Chrczon, Chrzon, Krzczon, Krszczon. Krczon, Krzon, Krzczan, Krczan, Krzan. U podstaw tych form leży łacińskie imię Christianus, wtórnie łącone z imieniem Christinus.

Kszczuk - od kciuk, z gwarowego krzciuk ‘pierwszy palec u ręki’.

Kszon - od imienia Chrzczon, notowanego w średniowieczu jako Chrszczon, Chrczon, Chrzon, Krzczon, Krszczon. Krczon, Krzon, Krzczan, Krczan, Krzan. U podstaw tych form leży łacińskie imię Christianus, wtórnie łącone z imieniem Christinus.

Kszta - od krzta ‘odrobina, okruch’.

Kszton - od imienia Chrzczon, notowanego w średniowieczu jako Chrszczon, Chrczon, Chrzon, Krzczon, Krszczon. Krczon, Krzon, Krzczan, Krczan, Krzan. U podstaw tych form leży łacińskie imię Christianus, wtórnie łącone z imieniem Christinus.

Ksztoń - od imienia Chrzczon, notowanego w średniowieczu jako Chrszczon, Chrczon, Chrzon, Krzczon, Krszczon. Krczon, Krzon, Krzczan, Krczan, Krzan. U podstaw tych form leży łacińskie imię Christianus, wtórnie łącone z imieniem Christinus.

Ksztuk - od kciuk, z gwarowego krzciuk ‘pierwszy palec u ręki’.

Kściuczek - od kciuk, z gwarowego krzciuk ‘pierwszy palec u ręki’.

Kściuczyk - od kciuk, z gwarowego krzciuk ‘pierwszy palec u ręki’.

Kściuk - 1735 od kciuk, z gwarowego krzciuk ‘pierwszy palec u ręki’.

Kta - od staropolskiego ktać ‘tkać’, może też od kto, ktoś.

Ktacz - od staropolskiego ktać ‘tkać’, może też od kto, ktoś.

Ktaczyński - od staropolskiego ktać ‘tkać’, może też od kto, ktoś.

Ktarski - 1421 od nazwy miejscowej Ktery (płockie, gmina Krzyżanów).

Kteczek - od staropolskiego ktać ‘tkać’, może też od kto, ktoś.

Kterski - 1387 od nazwy miejscowej Ktery (płockie, gmina Krzyżanów).

Ktosin - od staropolskiego ktać ‘tkać’, może też od kto, ktoś.

Ktoś - od staropolskiego ktać ‘tkać’, może też od kto, ktoś.

Ktysz - od staropolskiego ktać ‘tkać’, może też od kto, ktoś.

Ktyszak - od staropolskiego ktać ‘tkać’, może też od kto, ktoś.

Ktyśkowiak - od staropolskiego ktać ‘tkać’, może też od kto, ktoś.