Nazwiska na literę Gb - Gó

Gbel - od gwarowego gbel ‘ceber’.

Gbelski - 1400 od nazwy miejscowej Gbeł, dziś Giebło (katowickei, gmina Ogrodzieniec).

Gbierczyk - od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gbiorczyk - od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gbor - od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gborek - od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gbór - od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gbur - 1387 od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gburczak - od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gburczyk - 1789 od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gburczykowski - od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gburczyński - od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gbureck - od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gburek - 1597 od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gburkowski - od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gburowski - 1493 od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gburski - od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gburyk - od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gburzyk - od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gburzyński - od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gbyl - od gwarowego gbel ‘ceber’.

Gbyliczek - od gwarowego gbel ‘ceber’.

Gbylik - od gwarowego gbel ‘ceber’.

Gda - 1394 od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdacz - od gdakać ‘kwokać, gderać’.

Gdaczyk - 1683 od gdakać ‘kwokać, gderać’.

Gdaczyński - od gdakać ‘kwokać, gderać’.

Gdak - 1446 od gdakać ‘kwokać, gderać’.

Gdakała - 1464 od gdakać ‘kwokać, gderać’.

Gdakowicz - od gdakać ‘kwokać, gderać’.

Gdakowski - od gdakać ‘kwokać, gderać’.

Gdal - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdala - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdalewicz - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdalewski - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdaliński - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdalski - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdał - 1409 od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdałowski - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdaniec - od nazwy miasta Gdańsk.

Gdanietz - od nazwy miasta Gdańsk.

Gdanitz - od nazwy miasta Gdańsk.

Gdańc - 1415 od nazwy miasta Gdańsk.

Gdańczk - od nazwy miasta Gdańsk.

Gdańczyk - od nazwy miasta Gdańsk.

Gdański - 1429 od nazwy miasta Gdańsk.

Gdańszczyk - 1762 od nazwy miasta Gdańsk.

Gdasa - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdasik - 1620 od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdasiński - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdasz - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdaszewski - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdaszka - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdaszycki - 1473 od nazwy miejscowej Gdaszyce (KrW).

Gdaszyński - 1458 od nazwy miejscowej Gdaszyn, dziś Gdeszyn (zamojskie, gmina Miączyn).

Gdawiak - od gwarowego gdowa ‘wdowa’.

Gdawiec - od gwarowego gdowa ‘wdowa’.

Gdawski - od nazwy miejscowej Gdów (krakowskie, gmina Gdów).

Gdecz - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdeczyk - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdela - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdera - od gderać.

Gdercik - od gderać.

Gderczak - od gderać.

Gderla - od gderać.

Gderz - od gderać.

Gderzyk - od gderać.

Gdesz - 1707 od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdeszycki - od nazwy miejscowej Gdaszyce (KrW).

Gdeszyk - 1682 od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdok - od gdakać ‘kwokać, gderać’.

Gdolewicz - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdolewski - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdowczak - od gwarowego gdowa ‘wdowa’.

Gdowczyk - od gwarowego gdowa ‘wdowa’.

Gdowiak - od gwarowego gdowa ‘wdowa’.

Gdowicz - 1634 od gwarowego gdowa ‘wdowa’.

Gdowiec - od gwarowego gdowa ‘wdowa’.

Gdowik - od gwarowego gdowa ‘wdowa’.

Gdowiok - od gwarowego gdowa ‘wdowa’.

Gdowka - od gwarowego gdowa ‘wdowa’.

Gdowski - 1391 od nazwy miejscowej Gdów (krakowskie, gmina Gdów).

Gdówka - od gwarowego gdowa ‘wdowa’.

Gduch - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gduk - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gduka - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdul - od staropolskiego gdula, gduła ‘gruszka’.

Gdula - 1391 od staropolskiego gdula, gduła ‘gruszka’.

Gdulewicz - od staropolskiego gdula, gduła ‘gruszka’.

Gduliński - od staropolskiego gdula, gduła ‘gruszka’.

Gdulla - od staropolskiego gdula, gduła ‘gruszka’.

Gdulowicz - od staropolskiego gdula, gduła ‘gruszka’.

Gdulski - od staropolskiego gdula, gduła ‘gruszka’.

Gduła - od staropolskiego gdula, gduła ‘gruszka’.

Gduna - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdunik - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdus - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdusiak - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdusik - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gduszak - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdy - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdyczyński - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdyk - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdyl - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdynia - od nazwy miasta Gdynia.

Gdynko - od nazwy miasta Gdynia.

Gdyński - od nazwy miasta Gdynia.

Gdyra - od gderać.

Gdyro - od gderać.

Gdyrzyński - od gderać.

Gdyżyński - od gderać.

Gdziełek - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdzieło - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdzila - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdzinkiewicz - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdziński - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdziuk - 1484 od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Gdzyl - od gda ‘głos wydawany przez kurę’.

Geabel - od niemieckiej nazwy osobowej Gebel.

Geba - od gęba.

Gebacki - od gęba.

Gebacz - od gęba.

Gebal - od gęba.

Gebala - od gęba.

Gebalczyk - od gęba.

Gebalski - od gęba.

Gebała - od gęba.

Gebara - od gęba.

Gebarek - od gęba.

Gebarowski - od gęba.

Gebarski - od gęba.

Gebarzewski - od nazw miejscowych Gębarzew, Gębarzewo (poznańskie, gmina Czerniejewo), Gębarzów (radomskie, gmina Skaryszew).

Gebas - od gęba.

Gebauer - 1435 od niemieckich nazw osobowych Gebaier, Gebuhr, te od średnio-wysoko-niemieckiego gebür, gebüre ‘sąsiad; chłop’.

Gebaur - 1403 od niemieckich nazw osobowych Gebaier, Gebuhr, te od średnio-wysoko-niemieckiego gebür, gebüre ‘sąsiad; chłop’.

Gebauyr - 1425 od niemieckich nazw osobowych Gebaier, Gebuhr, te od średnio-wysoko-niemieckiego gebür, gebüre ‘sąsiad; chłop’.

Gebawer - od niemieckich nazw osobowych Gebaier, Gebuhr, te od średnio-wysoko-niemieckiego gebür, gebüre ‘sąsiad; chłop’.

Gebczyk - od gęba.

Gebczyński - od gęba.

Gebek - od gęba.

Gebel - 1385 od niemieckiej nazwy osobowej Gebel.

Geber - od niemieckich nazw osobowych Gebaier, Gebuhr, te od średnio-wysoko-niemieckiego gebür, gebüre ‘sąsiad; chłop’.

Geberczuk - od niemieckich nazw osobowych Gebaier, Gebuhr, te od średnio-wysoko-niemieckiego gebür, gebüre ‘sąsiad; chłop’.

Geberd - od niemieckiej nazwy osobowej Gebhard.

Geberowicz - od niemieckich nazw osobowych Gebaier, Gebuhr, te od średnio-wysoko-niemieckiego gebür, gebüre ‘sąsiad; chłop’.

Gebert - od niemieckiej nazwy osobowej Gebhard.

Geberte - od niemieckiej nazwy osobowej Gebhard.

Gebhard - od niemieckiej nazwy osobowej Gebhard.

Gebhardt - od niemieckiej nazwy osobowej Gebhard.

Gebharolt - od niemieckiej nazwy osobowej Gebhard.

Gebhart - od niemieckiej nazwy osobowej Gebhard.

Gebicki - od nazwy miejscowej Gębice (kilka wsi).

Gebicz - od gęba.

Gebik - od gęba.

Gebka - od gęba.

Gebkard - od niemieckiej nazwy osobowej Gebhard.

Gebkart - od niemieckiej nazwy osobowej Gebhard.

Gebla - od niemieckiej nazwy osobowej Gebel.

Geblewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gebel.

Gebłoński - od niemieckiej nazwy osobowej Gebel.

Gebolis - od gęba.

Geboliś - od gęba.

Gebołyś - od gęba.

Gebora - od gęba.

Geborek - od gęba.

Geborski - od gęba.

Gebouer - od niemieckich nazw osobowych Gebaier, Gebuhr, te od średnio-wysoko-niemieckiego gebür, gebüre ‘sąsiad; chłop’.

Gebórek - od niemieckich nazw osobowych Gebaier, Gebuhr, te od średnio-wysoko-niemieckiego gebür, gebüre ‘sąsiad; chłop’.

Gebra - od niemieckich nazw osobowych Gebaier, Gebuhr, te od średnio-wysoko-niemieckiego gebür, gebüre ‘sąsiad; chłop’.

Gebre - od niemieckich nazw osobowych Gebaier, Gebuhr, te od średnio-wysoko-niemieckiego gebür, gebüre ‘sąsiad; chłop’.

Gebur - od niemieckich nazw osobowych Gebaier, Gebuhr, te od średnio-wysoko-niemieckiego gebür, gebüre ‘sąsiad; chłop’.

Gebura - od niemieckich nazw osobowych Gebaier, Gebuhr, te od średnio-wysoko-niemieckiego gebür, gebüre ‘sąsiad; chłop’.

Geburczyk - od niemieckich nazw osobowych Gebaier, Gebuhr, te od średnio-wysoko-niemieckiego gebür, gebüre ‘sąsiad; chłop’.

Geburek - od niemieckich nazw osobowych Gebaier, Gebuhr, te od średnio-wysoko-niemieckiego gebür, gebüre ‘sąsiad; chłop’.

Geburt - od niemieckiej nazwy osobowej Gebhard.

Gebus - od gęba.

Gebusia - od gęba.

Gebuś - od gęba.

Gebys - od gęba.

Gec - od niemieckich nazw osobowych Getz, Gätz, te od imion na Gad-.

Geca - od niemieckich nazw osobowych Getz, Gätz, te od imion na Gad-.

Gecajna - od niemieckich nazw osobowych Getz, Gätz, te od imion na Gad-.

Gece - od niemieckich nazw osobowych Getz, Gätz, te od imion na Gad-.

Gecejna - od niemieckich nazw osobowych Getz, Gätz, te od imion na Gad-.

Gecen - od niemieckich nazw osobowych Getz, Gätz, te od imion na Gad-.

Gecewicz - od niemieckich nazw osobowych Getz, Gätz, te od imion na Gad-.

Geckowski - od niemieckich nazw osobowych Getz, Gätz, te od imion na Gad-.

Gecow - od niemieckich nazw osobowych Getz, Gätz, te od imion na Gad-.

Gecz - od niemieckich nazw osobowych Getz, Gätz, te od imion na Gad-.

Geczew - od niemieckich nazw osobowych Getz, Gätz, te od imion na Gad-.

Geczewski - od niemieckich nazw osobowych Getz, Gätz, te od imion na Gad-.

Geczyk - od niemieckich nazw osobowych Getz, Gätz, te od imion na Gad-.

Ged - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Geda - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedaj - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gede - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedej - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedek - 1731 od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedel - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedelewicz - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedeon - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Geder - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedera - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gederowicz - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedig - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gediga - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedigo - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedij - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedka - 1561 od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedos - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedroch - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Gedroić - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Gedrojc - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Gedrojć - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Gedrojec - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Gedrojt - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Gedronowicz - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Gedrowicz - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Gedroyc - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Gedroyć - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Gedroyt - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Gedrys - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Gedych - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedyga - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedyj - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedyk - 1649 od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedyma - od litewskiej nazwy osobowej Gedminas, od gedeti ‘nosić żałobę’ i minti, mineti ‘wspomnieć, przypomnieć’.

Gedymin - od litewskiej nazwy osobowej Gedminas, od gedeti ‘nosić żałobę’ i minti, mineti ‘wspomnieć, przypomnieć’.

Gedynia - od litewskiej nazwy osobowej Gedminas, od gedeti ‘nosić żałobę’ i minti, mineti ‘wspomnieć, przypomnieć’.

Gedz - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedza - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedzala - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedzar - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedzich - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedzicz - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedzik - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedziński - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedziun - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedziunas - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedzius - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedź - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gedźiunaite - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gefrajter - od gefrajter, giefrajter, frajter, dawniej ‘kapral; policjant’.

Gefrejter - od gefrajter, giefrajter, frajter, dawniej ‘kapral; policjant’.

Gega - od niemieckich nazw osobowych na Geg-, te od imion na Gegi-, od staro wysokoniemieckiego gegin, gegan ‘przeciw’, może też od Gęga.

Gegała - od niemieckich nazw osobowych na Geg-, te od imion na Gegi-, od staro wysokoniemieckiego gegin, gegan ‘przeciw’, może też od Gęga.

Gegg - od niemieckich nazw osobowych na Geg-, te od imion na Gegi-, od staro wysokoniemieckiego gegin, gegan ‘przeciw’, może też od Gęga lub od średnio-wysoko-niemieckiego apelatywu gec (ke) ‘błazen, głupiec’.

Gegiec - od niemieckich nazw osobowych na Geg-, te od imion na Gegi-, od staro wysokoniemieckiego gegin, gegan ‘przeciw’, może też od Gęga.

Gegliński - od niemieckich nazw osobowych na Geg-, te od imion na Gegi-, od staro wysokoniemieckiego gegin, gegan ‘przeciw’, może też od Gęga.

Gegło - 1564 od niemieckich nazw osobowych na Geg-, te od imion na Gegi-, od staro wysokoniemieckiego gegin, gegan ‘przeciw’, może też od Gęga.

Gegno - od niemieckich nazw osobowych na Geg-, te od imion na Gegi-, od staro wysokoniemieckiego gegin, gegan ‘przeciw’, może też od Gęga.

Gego - od niemieckich nazw osobowych na Geg-, te od imion na Gegi-, od staro wysokoniemieckiego gegin, gegan ‘przeciw’, może też od Gęga.

Gegolin - od niemieckich nazw osobowych na Geg-, te od imion na Gegi-, od staro wysokoniemieckiego gegin, gegan ‘przeciw’, może też od Gęga.

Gegołek - od niemieckich nazw osobowych na Geg-, te od imion na Gegi-, od staro wysokoniemieckiego gegin, gegan ‘przeciw’, może też od Gęga.

Gegulski - od niemieckich nazw osobowych na Geg-, te od imion na Gegi-, od staro wysokoniemieckiego gegin, gegan ‘przeciw’, może też od Gęga.

Gehermann - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Gehrman - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Gehrman - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Gehrmann - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Geida - od gajda ‘dudy’, też ‘grający na dudach’, też ‘niezgrabna noga, człowiek gruby, niezgrabny’.

Geide - od gajda ‘dudy’, też ‘grający na dudach’, też ‘niezgrabna noga, człowiek gruby, niezgrabny’.

Geislar - od niemieckiej nazwy osobowej Geisler, Geislar, te od średnio-wysoko-niemieckiego gisler, gideler ‘poręczyciel, zakładnik’ lub od imienia Gieselheri.

Geisler - od niemieckiej nazwy osobowej Geisler, Geislar, te od średnio-wysoko-niemieckiego gisler, gideler ‘poręczyciel, zakładnik’ lub od imienia Gieselheri.

Geisner - od niemieckiej nazwy osobowej Geiß, ta od górnoniemieckiego Geiß, niemieckiego Geißhirt ‘ten, co pasie kozy’.

Geissler - od niemieckiej nazwy osobowej Geisler, Geislar, te od średnio-wysoko-niemieckiego gisler, gideler ‘poręczyciel, zakładnik’ lub od imienia Gieselheri.

Geist - od niemieckiej nazwy osobowej Geist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego geist ‘duch’.

Geiszt - od niemieckiej nazwy osobowej Geist, ta od średnio-wysoko-niemieckiego geist ‘duch’.

Geizler - od niemieckiej nazwy osobowej Geisler, Geislar, te od średnio-wysoko-niemieckiego gisler, gideler ‘poręczyciel, zakładnik’ lub od imienia Gieselheri.

Geizlerowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Geisler, Geislar, te od średnio-wysoko-niemieckiego gisler, gideler ‘poręczyciel, zakładnik’ lub od imienia Gieselheri.

Gej - od gaić ‘zielenić’, dawniej ‘otwierać sądy’, gaj ‘zarośla’.

Gejak - od gaić ‘zielenić’, dawniej ‘otwierać sądy’, gaj ‘zarośla’.

Gejda - od gajda ‘dudy’, też ‘grający na dudach’, też ‘niezgrabna noga, człowiek gruby, niezgrabny’.

Gejdas - od gajda ‘dudy’, też ‘grający na dudach’, też ‘niezgrabna noga, człowiek gruby, niezgrabny’.

Gejdasz - od gajda ‘dudy’, też ‘grający na dudach’, też ‘niezgrabna noga, człowiek gruby, niezgrabny’.

Gejdek - od gajda ‘dudy’, też ‘grający na dudach’, też ‘niezgrabna noga, człowiek gruby, niezgrabny’.

Gejdel - od gajda ‘dudy’, też ‘grający na dudach’, też ‘niezgrabna noga, człowiek gruby, niezgrabny’.

Gejdyk - od gajda ‘dudy’, też ‘grający na dudach’, też ‘niezgrabna noga, człowiek gruby, niezgrabny’.

Gejewicz - (z północnopolskim przejściwm aj- w ej- )– od gaić ‘zielenić’, dawniej ‘otwierać sądy’, gaj ‘zarośla’.

Gejko - (z północnopolskim przejściwm aj- w ej- )– od gaić ‘zielenić’, dawniej ‘otwierać sądy’, gaj ‘zarośla’.

Gejna - (z północnopolskim przejściwm aj- w ej- )– od gaić ‘zielenić’, dawniej ‘otwierać sądy’, gaj ‘zarośla’.

Gejne - (z północnopolskim przejściwm aj- w ej- )– od gaić ‘zielenić’, dawniej ‘otwierać sądy’, gaj ‘zarośla’.

Gejno - (z północnopolskim przejściwm aj- w ej- )– od gaić ‘zielenić’, dawniej ‘otwierać sądy’, gaj ‘zarośla’.

Gejsler - 1490 od niemieckiej nazwy osobowej Geisler, Geislar, te od średnio-wysoko-niemieckiego gisler, gideler ‘poręczyciel, zakładnik’ lub od imienia Gieselheri.

Gejszler - od niemieckiej nazwy osobowej Geisler, Geislar, te od średnio-wysoko-niemieckiego gisler, gideler ‘poręczyciel, zakładnik’ lub od imienia Gieselheri.

Gejzler - od niemieckiej nazwy osobowej Geisler, Geislar, te od średnio-wysoko-niemieckiego gisler, gideler ‘poręczyciel, zakładnik’ lub od imienia Gieselheri.

Gel - od niemieckich nazw osobowych Geill, Gehl.

Gela - od niemieckich nazw osobowych Geill, Gehl.

Gelak - od niemieckich nazw osobowych Geill, Gehl.

Gelan - od niemieckich nazw osobowych Geill, Gehl.

Gelb - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gelba - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gelbach - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gelbard - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gelbart - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gelbartowicz - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gelber - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gelbert - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gelbertowicz - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gelbhart - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gelc - od niemieckiej nazwy osobowej Gelz, ta od średnio-wysoko-niemieckiego apelatywu galze, gelze ‘kastrowany wieprz’.

Gelczewski - od nazwy miejscowej Giełczew (lubelskie, gmina Piaski).

Gelczowski - od nazwy miejscowej Giełczew (lubelskie, gmina Piaski).

Gelczuk - od niemieckiej nazwy osobowej Gelz, ta od średnio-wysoko-niemieckiego apelatywu galze, gelze ‘kastrowany wieprz’.

Gelczyński - od nazwy miejscowej Giełczyn (ciechanowskie, gmina Strzegowo-Osada).

Gelec - od niemieckiej nazwy osobowej Gelz, ta od średnio-wysoko-niemieckiego apelatywu galze, gelze ‘kastrowany wieprz’.

Geleciak - od niemieckiej nazwy osobowej Gelz, ta od średnio-wysoko-niemieckiego apelatywu galze, gelze ‘kastrowany wieprz’.

Gelej - od niemieckich nazw osobowych Geill, Gehl.

Gelek - od niemieckich nazw osobowych Geill, Gehl.

Geler - od niemieckiej nazwy osobowej Geller, ta od średnio-wysoko-niemieckiego gëllen ‘głośno brzmieć’.

Gelera - od niemieckiej nazwy osobowej Geller, ta od średnio-wysoko-niemieckiego gëllen ‘głośno brzmieć’.

Gelerak - od niemieckiej nazwy osobowej Geller, ta od średnio-wysoko-niemieckiego gëllen ‘głośno brzmieć’.

Gelerski - od niemieckiej nazwy osobowej Geller, ta od średnio-wysoko-niemieckiego gëllen ‘głośno brzmieć’.

Gelert - od niemieckiej nazwy osobowej Gelthart, ta od gëltan ‘odpłacać’ + hart ‘silny’.

Gelesz - od niemieckich nazw osobowych Geill, Gehl.

Geleszka - od niemieckich nazw osobowych Geill, Gehl.

Geleszko - od niemieckich nazw osobowych Geill, Gehl.

Geleszyński - od niemieckich nazw osobowych Geill, Gehl.

Geleta - od staropolskiego gwarowego galeta, gielata, gieleta, gilata ‘skopek na mleko, kubek’.

Geletka - od staropolskiego gwarowego galeta, gielata, gieleta, gilata ‘skopek na mleko, kubek’.

Geletta - od staropolskiego gwarowego galeta, gielata, gieleta, gilata ‘skopek na mleko, kubek’.

Gelewicz - od niemieckich nazw osobowych Geill, Gehl.

Gelewski - od niemieckich nazw osobowych Geill, Gehl.

Gelik - od niemieckich nazw osobowych Geill, Gehl.

Gelis - od niemieckich nazw osobowych Geill, Gehl.

Geliszkiewicz - od niemieckich nazw osobowych Geill, Gehl.

Gelka - od niemieckich nazw osobowych Geill, Gehl.

Gelko - od niemieckich nazw osobowych Geill, Gehl.

Gella - od niemieckich nazw osobowych Geill, Gehl.

Gellart - od niemieckiej nazwy osobowej Gelthart, ta od gëltan ‘odpłacać’ + hart ‘silny’.

Gellert - od niemieckiej nazwy osobowej Gelthart, ta od gëltan ‘odpłacać’ + hart ‘silny’.

Gelleta - od staropolskiego gwarowego galeta, gielata, gieleta, gilata ‘skopek na mleko, kubek’.

Gellety - od staropolskiego gwarowego galeta, gielata, gieleta, gilata ‘skopek na mleko, kubek’.

Gelnow-Ozimkiewicz - złożenia brak; Gelnow brak; Ozimkiewicz od staropolskiego ozimek ‘młode zwierzę urodzone przed zimą’.

Gelowicz - od niemieckich nazw osobowych Geill, Gehl.

Geluk - od niemieckich nazw osobowych Geill, Gehl.

Gelus - od niemieckich nazw osobowych Geill, Gehl.

Gelwaldt XIII w. - od niemieckich nazw osobowych Gerwald, Gerwart.

Gelwert - od niemieckich nazw osobowych Gerwald, Gerwart.

Gemba - od gęba.

Gembaciuk - od gęba.

Gembacki - od gęba.

Gembacz - od gęba.

Gembaczka - od gęba.

Gembaczyk - od gęba.

Gembal - od gęba.

Gembala - od gęba.

Gembalczik - od gęba.

Gembalczyk - od gęba.

Gembalik - od gęba.

Gemball - od gęba.

Gemballa - od gęba.

Gembalski - od gęba.

Gembał - od gęba.

Gembała - od gęba.

Gembałyś - od gęba.

Gembar - od gęba.

Gembara - od gęba.

Gembarczyk - od gęba.

Gembarowicz - od gęba.

Gembarowski - od gęba.

Gembarski - od gęba.

Gembarzewski - od nazw miejscowych Gębarzew, Gębarzewo (poznańskie, gmina Czerniejewo), Gębarzów (radomskie, gmina Skaryszew).

Gembatiuk - od gęba.

Gembczyk - od gęba.

Gembczyński - od gęba.

Gembiak - od gęba.

Gembiał - od gęba.

Gembic - od gęba.

Gembica - od gęba.

Gembicki - od nazwy miejscowej Gębice (kilka wsi).

Gembicz - od gęba.

Gembiec - od gęba.

Gembik - od gęba.

Gembis - od gęba.

Gembisz - od gęba.

Gembiś - od gęba.

Gembka - od gęba.

Gembolczyk - od gęba.

Gembolis - od gęba.

Gembolys - od gęba.

Gembołys - od gęba.

Gembołysz - od gęba.

Gembołyś - od gęba.

Gembora - od gęba.

Gemborczyk - od gęba.

Gemborek - od gęba.

Gemborowski - od gęba.

Gemborski - od gęba.

Gemborys - od gęba.

Gemboryś - od gęba.

Gemborzewski - od nazw miejscowych Gębarzew, Gębarzewo (poznańskie, gmina Czerniejewo), Gębarzów (radomskie, gmina Skaryszew).

Gembosz - od gęba.

Gembowski - od gęba.

Gembski - od nazwy miejscowej Gaba (skierniewickie, gmina Mszczonów).

Gembura - od gęba.

Gembus - od gęba.

Gembusia - od gęba.

Gembusz - od gęba.

Gembuś - od gęba.

Gembyś - od gęba.

Gemel - 1454 od niemieckiej nazwy osobowej Gemmel, ta od imion na Gamal-.

Gemelko - 1376 od niemieckiej nazwy osobowej Gemmel, ta od imion na Gamal-.

Gemelowic - 1487 od niemieckiej nazwy osobowej Gemmel, ta od imion na Gamal-.

Gemeła - od niemieckiej nazwy osobowej Gemmel, ta od imion na Gamal-.

Gemla - od niemieckiej nazwy osobowej Gemmel, ta od imion na Gamal-.

Gemlewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gemmel, ta od imion na Gamal-.

Gemlik - od niemieckiej nazwy osobowej Gemmel, ta od imion na Gamal-.

Gempka - od gęba.

Gemra - od gamrat, kamrat ‘towarzysz; gach’, od łacińskiego gameratus ‘człowiek rozwiązły’.

Gemracy - od gamrat, kamrat ‘towarzysz; gach’, od łacińskiego gameratus ‘człowiek rozwiązły’.

Gemrat - od gamrat, kamrat ‘towarzysz; gach’, od łacińskiego gameratus ‘człowiek rozwiązły’.

Gemrot - od gamrat, kamrat ‘towarzysz; gach’, od łacińskiego gameratus ‘człowiek rozwiązły’.

Gems - od niemieckich nazw osobowych Gams, Gems, te od średnio-wysoko-niemieckiego gamß ‘kozica, gmiemza’.

Gemsa - od niemieckich nazw osobowych Gams, Gems, te od średnio-wysoko-niemieckiego gamß ‘kozica, gmiemza’.

Gemza - od niemieckich nazw osobowych Gams, Gems, te od średnio-wysoko-niemieckiego gamß ‘kozica, gmiemza’.

Gemzała - od niemieckich nazw osobowych Gams, Gems, te od średnio-wysoko-niemieckiego gamß ‘kozica, gmiemza’.

Gemzer - od niemieckich nazw osobowych Gams, Gems, te od średnio-wysoko-niemieckiego gamß ‘kozica, gmiemza’.

Gemziak - od niemieckich nazw osobowych Gams, Gems, te od średnio-wysoko-niemieckiego gamß ‘kozica, gmiemza’.

Gemzicki - od niemieckich nazw osobowych Gams, Gems, te od średnio-wysoko-niemieckiego gamß ‘kozica, gmiemza’.

Gemzik - od niemieckich nazw osobowych Gams, Gems, te od średnio-wysoko-niemieckiego gamß ‘kozica, gmiemza’.

Gemzo - od niemieckich nazw osobowych Gams, Gems, te od średnio-wysoko-niemieckiego gamß ‘kozica, gmiemza’.

Gemżała - od niemieckich nazw osobowych Gams, Gems, te od średnio-wysoko-niemieckiego gamß ‘kozica, gmiemza’.

Genak - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Genakowski - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Genas - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Genc - od wschodnioniemieckiej nazwy osobowej Gentzsch, ta od imienia Johannes.

Genca - od wschodnioniemieckiej nazwy osobowej Gentzsch, ta od imienia Johannes.

Gencel - od wschodnioniemieckiej nazwy osobowej Gentzsch, ta od imienia Johannes.

Gencora - od wschodnioniemieckiej nazwy osobowej Gentzsch, ta od imienia Johannes.

Gencza - od wschodnioniemieckiej nazwy osobowej Gentzsch, ta od imienia Johannes.

Genczan - od wschodnioniemieckiej nazwy osobowej Gentzsch, ta od imienia Johannes.

Genczek - od wschodnioniemieckiej nazwy osobowej Gentzsch, ta od imienia Johannes.

Genczelewski - od wschodnioniemieckiej nazwy osobowej Gentzsch, ta od imienia Johannes.

Genczelski - od wschodnioniemieckiej nazwy osobowej Gentzsch, ta od imienia Johannes.

Genczyk - od wschodnioniemieckiej nazwy osobowej Gentzsch, ta od imienia Johannes.

Genda - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendaczyk - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendaj - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendak - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendala - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendarz - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendas - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendasz - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendaszek - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendaszewski - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendaszyk - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendek - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendel - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gender - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gender - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendera - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Genderek - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Genderek - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Genderka - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Genderka - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Genderko - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Genderko - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Genderski - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Genderski - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendka - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendko - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendłek - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendolla - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendoła - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendorz - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendosz - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendowski - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendrowski - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendrycki - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendrysiak - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendusz - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendyk - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendyka - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendza - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendzel - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendziel - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendzielewski - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendzierski - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendzioła - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gendzion - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Genedera - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Genek - 1440 od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Gener - od łacińskiego gener ‘zięć, szwagier’.

Genera - od łacińskiego gener ‘zięć, szwagier’.

General - od generał.

Generalczuk - od generał.

Generalczyk - od generał.

Generalski - od generał; od przymiotnika generalski.

Generał - od generał.

Generałek - od generał.

Generałowicz - od generał.

Generek - od łacińskiego gener ‘zięć, szwagier’.

Generowicz - od łacińskiego gener ‘zięć, szwagier’.

Generski - od łacińskiego gener ‘zięć, szwagier’.

Genew - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Genewicz - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Genewski - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Geng - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Genga - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gengało - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Genge - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gengelęga - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Genicz - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Geniec - 1636 od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Genieczko - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Geniewicz - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Genik - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Genis - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Genisz - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Geniszewski - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Geniuk - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Geniusz - od geniusz.

Geniusz-Mikusiński - złożenia brak; Geniusz od geniusz; Mikusiński od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj (1369), Mikułaj (1399), Nikołaj (1203).

Genjusz - od geniusz.

Genke - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Genko - 1343 od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Geno - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Genow - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Genowicz - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Gensiak - od gęś.

Gensiak - od gęś.

Gensicki - od gęś.

Gensiecki - od gęś.

Gensieniec - od gęś.

Gensieruk - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gensikowski - od gęś.

Gensina - od gęś.

Gensiniec - od gęś.

Gensinowski - od gęś.

Gensior - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gensta - od gęsty.

Genstwa - od gęsty.

Gensty - od gęsty.

Genszczak - od gęsty.

Gent - od niemieckich nazw osobowych Gand, Gant, te od imion na Gando-.

Genta - od niemieckich nazw osobowych Gand, Gant, te od imion na Gando-.

Gentarek - od niemieckich nazw osobowych Gand, Gant, te od imion na Gando-.

Gentek - od niemieckich nazw osobowych Gand, Gant, te od imion na Gando-.

Genter - od niemieckich nazw osobowych Gand, Gant, te od imion na Gando-.

Genterski - od niemieckich nazw osobowych Gand, Gant, te od imion na Gando-.

Genterz - od niemieckich nazw osobowych Gand, Gant, te od imion na Gando-.

Genth - od niemieckich nazw osobowych Gand, Gant, te od imion na Gando-.

Genthe - od niemieckich nazw osobowych Gand, Gant, te od imion na Gando-.

Gentka - od niemieckich nazw osobowych Gand, Gant, te od imion na Gando-.

Gentkiewicz - od niemieckich nazw osobowych Gand, Gant, te od imion na Gando-.

Gentkowski - od nazw miejscowych Gądki, Gadkowo (Wlkp).

Gentków - od niemieckich nazw osobowych Gand, Gant, te od imion na Gando-.

Gentosz - od niemieckich nazw osobowych Gand, Gant, te od imion na Gando-.

Gentowski - od niemieckich nazw osobowych Gand, Gant, te od imion na Gando-.

Genz - od niemieckien nazwy osobowej Ganz, ta od wzmocnionej formy średnio-wysoko-niemieckiego gans ‘gęś’, od niemieckiego Ganß, też może od polskiego gańca ‘oszczerca’.

Genza - od niemieckien nazwy osobowej Ganz, ta od wzmocnionej formy średnio-wysoko-niemieckiego gans ‘gęś’, od niemieckiego Ganß, też może od polskiego gańca ‘oszczerca’.

Genzel - od niemieckien nazwy osobowej Ganz, ta od wzmocnionej formy średnio-wysoko-niemieckiego gans ‘gęś’, od niemieckiego Ganß, też może od polskiego gańca ‘oszczerca’.

Genzer - od niemieckien nazwy osobowej Ganz, ta od wzmocnionej formy średnio-wysoko-niemieckiego gans ‘gęś’, od niemieckiego Ganß, też może od polskiego gańca ‘oszczerca’.

Genzera - od niemieckien nazwy osobowej Ganz, ta od wzmocnionej formy średnio-wysoko-niemieckiego gans ‘gęś’, od niemieckiego Ganß, też może od polskiego gańca ‘oszczerca’.

Genzerowicz - od niemieckien nazwy osobowej Ganz, ta od wzmocnionej formy średnio-wysoko-niemieckiego gans ‘gęś’, od niemieckiego Ganß, też może od polskiego gańca ‘oszczerca’.

Genzor - od niemieckien nazwy osobowej Ganz, ta od wzmocnionej formy średnio-wysoko-niemieckiego gans ‘gęś’, od niemieckiego Ganß, też może od polskiego gańca ‘oszczerca’.

Georgiczuk - od imienia Jerzy. Greckie imię Georgios, to od georgós ‘rolnik’, przejmowane było przez języki słowiańskie w kilku postaciach. W staropolszczyźnie znane były formy Jerzy, Jura Jurg (za pośrednictwem języka niemieckiego), na Kresach Wschodnich Juryj.

Georgiew - od imienia Jerzy. Greckie imię Georgios, to od georgós ‘rolnik’, przejmowane było przez języki słowiańskie w kilku postaciach. W staropolszczyźnie znane były formy Jerzy, Jura Jurg (za pośrednictwem języka niemieckiego), na Kresach Wschodnich Juryj.

Georgiewski - od imienia Jerzy. Greckie imię Georgios, to od georgós ‘rolnik’, przejmowane było przez języki słowiańskie w kilku postaciach. W staropolszczyźnie znane były formy Jerzy, Jura Jurg (za pośrednictwem języka niemieckiego), na Kresach Wschodnich Juryj.

Georgij - od imienia Jerzy. Greckie imię Georgios, to od georgós ‘rolnik’, przejmowane było przez języki słowiańskie w kilku postaciach. W staropolszczyźnie znane były formy Jerzy, Jura Jurg (za pośrednictwem języka niemieckiego), na Kresach Wschodnich Juryj.

Georgijew - od imienia Jerzy. Greckie imię Georgios, to od georgós ‘rolnik’, przejmowane było przez języki słowiańskie w kilku postaciach. W staropolszczyźnie znane były formy Jerzy, Jura Jurg (za pośrednictwem języka niemieckiego), na Kresach Wschodnich Juryj.

Georgijewski - od imienia Jerzy. Greckie imię Georgios, to od georgós ‘rolnik’, przejmowane było przez języki słowiańskie w kilku postaciach. W staropolszczyźnie znane były formy Jerzy, Jura Jurg (za pośrednictwem języka niemieckiego), na Kresach Wschodnich Juryj.

Georgjew - od imienia Jerzy. Greckie imię Georgios, to od georgós ‘rolnik’, przejmowane było przez języki słowiańskie w kilku postaciach. W staropolszczyźnie znane były formy Jerzy, Jura Jurg (za pośrednictwem języka niemieckiego), na Kresach Wschodnich Juryj.

Georgula - od imienia Jerzy. Greckie imię Georgios, to od georgós ‘rolnik’, przejmowane było przez języki słowiańskie w kilku postaciach. W staropolszczyźnie znane były formy Jerzy, Jura Jurg (za pośrednictwem języka niemieckiego), na Kresach Wschodnich Juryj.

Georgulas - od imienia Jerzy. Greckie imię Georgios, to od georgós ‘rolnik’, przejmowane było przez języki słowiańskie w kilku postaciach. W staropolszczyźnie znane były formy Jerzy, Jura Jurg (za pośrednictwem języka niemieckiego), na Kresach Wschodnich Juryj.

Georgulin - od imienia Jerzy. Greckie imię Georgios, to od georgós ‘rolnik’, przejmowane było przez języki słowiańskie w kilku postaciach. W staropolszczyźnie znane były formy Jerzy, Jura Jurg (za pośrednictwem języka niemieckiego), na Kresach Wschodnich Juryj.

Ger - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gera - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerac - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerach - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Geracz - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Geraczyński - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerad - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gerak - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerałd - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gerałt - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gerałtowski - od nazwy miejscowej Gierałtowice (bielskie, gmina Wieprz).

Gerard - od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’

Gerard-Gierut - złożenia brak; Gerard od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’.Gierut od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’;

Gerardow - od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’

Gerartowski - od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’

Gerasim - 1476 od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gerasimczuk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gerasimenko - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gerasimenok - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gerasimiak - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gerasimiuk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gerasimok - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gerasimonek - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gerasimow - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gerasimowicz - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gerasimuk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gerasiniuk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gerasiński - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gerasiuk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gerasymczuk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gerasymczyk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gerasymiuk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gerasymiw - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gerat - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gerath - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Geratowski - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Geraut - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gerba - od niemieckiej nazwy osobowej Gerb, ta od imienia Gervasius.

Gerbach - od niemieckiej nazwy osobowej Gerb, ta od imienia Gervasius.

Gerbaciak - od niemieckiej nazwy osobowej Gerb, ta od imienia Gervasius.

Gerban - od niemieckiej nazwy osobowej Gerb, ta od imienia Gervasius.

Gerber - 1441 od niemieckiej nazwy osobowej Gerber, ta od średnio-wysoko-niemieckiego gerver ‘grabarz’.

Gerbert - od niemieckiej nazwy osobowej Gerber, ta od średnio-wysoko-niemieckiego gerver ‘grabarz’.

Gerbian - od niemieckiej nazwy osobowej Gerb, ta od imienia Gervasius.

Gerbich - od niemieckiej nazwy osobowej Gerb, ta od imienia Gervasius.

Gerbicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gerb, ta od imienia Gervasius.

Gerbin - od niemieckiej nazwy osobowej Gerb, ta od imienia Gervasius.

Gerbisz - od niemieckiej nazwy osobowej Gerb, ta od imienia Gervasius.

Gerbka - od niemieckiej nazwy osobowej Gerb, ta od imienia Gervasius.

Gerbołka - od niemieckiej nazwy osobowej Gerb, ta od imienia Gervasius.

Gerbólka - od niemieckiej nazwy osobowej Gerb, ta od imienia Gervasius.

Gerbółka - od niemieckiej nazwy osobowej Gerb, ta od imienia Gervasius.

Gerc - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gerca - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gercan - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gercek - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gerchard - od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’.

Gerchardt - od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’.

Gerchart - od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’.

Gerciak - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gercuń - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gercuszkiewicz - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gercz - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gerczak - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gerczarek - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gerczew - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gerczewski - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gerczorz - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gerczuk - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gerczycki - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gerczyk - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gerczykow - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gerczyński - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gerć - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gerd - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gerda - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gerdan - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gerdel - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gerdenik - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gerdes - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gerdon - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gerdyga - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gerdynik - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gerdziewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gerdzik - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gerek - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerela - od niemieckich nazw osobowych Gerel, Gerl, te od imion na Ger-.

Gerelak - od niemieckich nazw osobowych Gerel, Gerl, te od imion na Ger-.

Gerelecki - od niemieckich nazw osobowych Gerel, Gerl, te od imion na Ger-.

Gereluk - od niemieckich nazw osobowych Gerel, Gerl, te od imion na Ger-.

Gerełło - od niemieckich nazw osobowych Gerel, Gerl, te od imion na Ger-.

Gereło - od niemieckich nazw osobowych Gerel, Gerl, te od imion na Ger-.

Geres - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’;

Geresiak - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’;

Gerga - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Gerge - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Gergel - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Gergelewicz - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Gergella - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Gergiej - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Gergiel - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Gergielewicz - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Gergla - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Gergola - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Gergon - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Gergoń - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Gergow - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Gergowicz - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Gergulewicz - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Gerguliński - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Gergulski - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Gergun - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Gerguszewicz - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Gerhand - od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’.

Gerhant - od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’.

Gerhard - od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’.

Gerhman - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Gerhmann - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Geriak - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerjatowicz-Ćwiok - złożenia brak; Gerjatowicz brak; Ćwiok prawdopodobnie od ćwiek, ze staropolskiego i gwarowego ćwięk, ćwok, ćwak ‘rodzaj gwoździa’.

Gerk - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerka - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerke - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerkewicz - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerki - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerkie - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerkiewicz - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerko - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerkowicz - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerkowski - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerl - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gerl - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gerla - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gerlach - 1327 od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gerlachowski - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gerlacki - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gerlacz - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gerlaczek - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gerlaczka - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gerlaczyński - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gerlak - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gerlasiński - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gerle - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gerle - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gerlej - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gerlewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gerlewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gerlic - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlich.

Gerlich - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlich.

Gerlicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlich.

Gerlik - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlich.

Gerlikowski - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlich.

Gerloch - 1198 od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gerlotka - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gerlotka - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gerluk - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gerłach - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gerłachowski - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gerłych - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlich.

Germach - od giermak ‘rodzaj dawnego stroju męskiego’.

Germacz - od giermak ‘rodzaj dawnego stroju męskiego’.

Germak - od giermak ‘rodzaj dawnego stroju męskiego’.

Germakowski - od giermak ‘rodzaj dawnego stroju męskiego’.

Germal - od niemieckiej nazwy osobowej Germel, ta od nazwy miejscowej Germ.

Germala - od niemieckiej nazwy osobowej Germel, ta od nazwy miejscowej Germ.

Germalec - od niemieckiej nazwy osobowej Germel, ta od nazwy miejscowej Germ.

Germała - od niemieckiej nazwy osobowej Germel, ta od nazwy miejscowej Germ.

Germałowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Germel, ta od nazwy miejscowej Germ.

German - 1337 od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Germanek - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Germaniuk - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Germann - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Germanowicz - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Germanowski - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Germańczuk - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Germańczyk - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Germański - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Germar - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Germarzyński - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Germasiński - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Germasz - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Germaszewski - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Germaz - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Germaziak - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Germaziński - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Germazy - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Germek - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’ lub od giermek.

Germel - od niemieckiej nazwy osobowej Germel, ta od nazwy miejscowej Germ.

Germolewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Germel, ta od nazwy miejscowej Germ.

Germoła - od niemieckiej nazwy osobowej Germel, ta od nazwy miejscowej Germ.

Germołowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Germel, ta od nazwy miejscowej Germ.

Gern - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Gernach - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Gernaszewski - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Gernaś - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Gerniak - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Gernik - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Gerno - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Geroch - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerola - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerold - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Geromin - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Gerominko - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Geron - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Gerona - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Geroni - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Geronim - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Geronin - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Geronis - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Gerono - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Geronołowicz - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Geros - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerosz - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Geroszka - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Geroś - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerowski - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gers - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gersch - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gersiak - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gersin - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gersiński - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gersok - (Śl) od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gerss - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gersyn - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gersz - 1352 od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gerszak - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gerszan - 1468 od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gerszewski - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gerszka - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gerszke - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gerszkow - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gerszkowicz - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gerszman - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gerszon - 1453 od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’ lub od imion żydowskich Gerszin, Gerszom.

Gerszonowicz - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’ lub od imion żydowskich Gerszin, Gerszom.

Gerszoń - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’ lub od imion żydowskich Gerszin, Gerszom.

Gerszyn - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gerszynowicz - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gerszyński - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gerś - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gert - 1487 od niemieckich nazw osobowych Gert, Gerth, te od imienia Gerhardt.

Gerta - od niemieckich nazw osobowych Gert, Gerth, te od imienia Gerhardt.

Gertruda - od imienia Gertruda. Imie notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzenia germańskiego od gër ‘oszczep’ + drud ‘siła, moc’.

Gertrudowicz - od imienia Gertruda. Imie notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzenia germańskiego od gër ‘oszczep’ + drud ‘siła, moc’.

Gertrudziak - od imienia Gertruda. Imie notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzenia germańskiego od gër ‘oszczep’ + drud ‘siła, moc’.

Gertz - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Geruk - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerula - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerulak - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerulewicz - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerulla - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerulski - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Geruła - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerun - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerus - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerusa - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Geruszczak - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Geruszyński - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Geruś - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerw - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Gerwa - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Gerwald - od niemieckich nazw osobowych Gerwald, Gerwart.

Gerwas - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Gerwasik - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Gerwat - od niemieckich nazw osobowych Gerwald, Gerwart.

Gerwata - od niemieckich nazw osobowych Gerwald, Gerwart.

Gerwatka - od niemieckich nazw osobowych Gerwald, Gerwart.

Gerwatowski - od nazwy miejscowej Gierwaty (ostrołęckie, gmina Goworowo).

Gerwatowski - od niemieckich nazw osobowych Gerwald, Gerwart.

Gerwazik - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Gerycz - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Geryk - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerys - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Geryszewski - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Geryszyn - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Geryś - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerz - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerzok - (Śl) od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Gerzyc - od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imienia Gerwazy.

Ges - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro wysokoniemieckiego Gezo, od imion złozonych z pierwszym członem Ger- ‘włócznia’.

Gese - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro wysokoniemieckiego Gezo, od imion złożonych z pierwszym członem Ger- ‘włócznia’.

Gesek - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro wysokoniemieckiego Gezo, od imion złożonych z pierwszym członem Ger- ‘włócznia’.

Gesich - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro wysokoniemieckiego Gezo, od imion złożonych z pierwszym członem Ger- ‘włócznia’.

Gesiek - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro wysokoniemieckiego Gezo, od imion złożonych z pierwszym członem Ger- ‘włócznia’.

Gesik - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro wysokoniemieckiego Gezo, od imion złożonych z pierwszym członem Ger- ‘włócznia’.

Gesikiewicz - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro wysokoniemieckiego Gezo, od imion złożonych z pierwszym członem Ger- ‘włócznia’.

Gesiorek - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gesiuk - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro wysokoniemieckiego Gezo, od imion złożonych z pierwszym członem Ger- ‘włócznia’.

Gesiul - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro wysokoniemieckiego Gezo, od imion złożonych z pierwszym członem Ger- ‘włócznia’.

Geslarz - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gess - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro wysokoniemieckiego Gezo, od imion złożonych z pierwszym członem Ger- ‘włócznia’.

Gesse - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro wysokoniemieckiego Gezo, od imion złożonych z pierwszym członem Ger- ‘włócznia’.

Gessek - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro wysokoniemieckiego Gezo, od imion złożonych z pierwszym członem Ger- ‘włócznia’.

Gest - od niemieckiej nazwy osobowej Gest, ta od imion na Gast-, może też od gest.

Gesta - od niemieckiej nazwy osobowej Gest, ta od imion na Gast-, może też od gest.

Gestewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gest, ta od imion na Gast-, może też od gest.

Gestwa - od gęsty.

Gesz - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro wysokoniemieckiego Gezo, od imion złożonych z pierwszym członem Ger- ‘włócznia’.

Geszcz - od gęsty.

Geszczak - od gęsty.

Geszczyński - od gęsty.

Geszek - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro wysokoniemieckiego Gezo, od imion złożonych z pierwszym członem Ger- ‘włócznia’.

Geszew - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro wysokoniemieckiego Gezo, od imion złożonych z pierwszym członem Ger- ‘włócznia’.

Geszka - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro wysokoniemieckiego Gezo, od imion złożonych z pierwszym członem Ger- ‘włócznia’.

Geszke - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro wysokoniemieckiego Gezo, od imion złożonych z pierwszym członem Ger- ‘włócznia’.

Geszkiewicz - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro wysokoniemieckiego Gezo, od imion złożonych z pierwszym członem Ger- ‘włócznia’.

Geszko - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro wysokoniemieckiego Gezo, od imion złożonych z pierwszym członem Ger- ‘włócznia’.

Geszyk - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro wysokoniemieckiego Gezo, od imion złożonych z pierwszym członem Ger- ‘włócznia’.

Geściak - od niemieckiej nazwy osobowej Gest, ta od imion na Gast-, może też od gest.

Geśla - od gęśla, gęśle ‘instrument muzyczny’.

Geślak - od gęśla, gęśle ‘instrument muzyczny’.

Geślarczyk - od gęśla, gęśle ‘instrument muzyczny’.

Geślik - od gęśla, gęśle ‘instrument muzyczny’.

Geślowski - od gęśla, gęśle ‘instrument muzyczny’.

Get - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.

Geta - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.

Getek - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.

Getka - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.

Getke - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.

Getko - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.

Getkowski - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.

Gewald - od niemieckich nazw osobowych Gerwald, Gerwart.

Gewalt - od niemieckich nazw osobowych Gerwald, Gerwart.

Geward - od niemieckich nazw osobowych Gerwald, Gerwart.

Gewart - 1261 od niemieckich nazw osobowych Gerwald, Gerwart.

Gewartowski - od niemieckich nazw osobowych Gerwald, Gerwart.

Gewert - od niemieckich nazw osobowych Gerwald, Gerwart.

Gewerth - od niemieckich nazw osobowych Gerwald, Gerwart.

Gewonciarz - od nazwy góry Giewont.

Gewond - od nazwy góry Giewont.

Gewont - 1789 od nazwy góry Giewont.

Gewont-Kempf - złożenia brak; Gewont 1789 od nazwy góry Giewont; Kempf brak.

Gez - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro wysokoniemieckiego Gezo, od imion złożonych z pierwszym członem Ger- ‘włócznia’.

Geza - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro wysokoniemieckiego Gezo, od imion złożonych z pierwszym członem Ger- ‘włócznia’.

Gezek - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro wysokoniemieckiego Gezo, od imion złożonych z pierwszym członem Ger- ‘włócznia’.

Gezikiewicz - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro wysokoniemieckiego Gezo, od imion złożonych z pierwszym członem Ger- ‘włócznia’.

Geziuk - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro wysokoniemieckiego Gezo, od imion złożonych z pierwszym członem Ger- ‘włócznia’.

Geżyński - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro wysokoniemieckiego Gezo, od imion złożonych z pierwszym członem Ger- ‘włócznia’.

Gęba - 1136 od gęba.

Gębach - od gęba.

Gębacki - od gęba.

Gębacz - 1609 od gęba.

Gębaczewski - od gęba.

Gębaczka - od gęba.

Gębaczyk - od gęba.

Gębal - 1617 od gęba.

Gębala - 1393 od gęba.

Gębalak - 1631 od gęba.

Gębalczyk - od gęba.

Gębalewski - od gęba.

Gębalic - 1498 od gęba.

Gębalik - od gęba.

Gębalis - od gęba.

Gębalski - 1751

Gębał - od gęba.

Gębała - 1540 od gęba.

Gębanowski - od gęba.

Gębar - od gęba.

Gębara - od gęba.

Gębarczyk - 1598 od gęba.

Gębarowicz - od gęba.

Gębarowski - 1699 od nazw miejscowych Gębarzew, Gębarzewo (poznańskie, gmina Czerniejewo), Gębarzów (radomskie, gmina Skaryszew).

Gębarski - od gęba.

Gębarz - od gęba.

Gębarzewski - 1416 od nazw miejscowych Gębarzew, Gębarzewo (poznańskie, gmina Czerniejewo), Gębarzów (radomskie, gmina Skaryszew).

Gębarzowski - od nazw miejscowych Gębarzew, Gębarzewo (poznańskie, gmina Czerniejewo), Gębarzów (radomskie, gmina Skaryszew).

Gębaś - od gęba.

Gębaty - 1418 od gęba.

Gębczak - od gęba.

Gębczyk - 1612 od gęba.

Gębek - 1597 od gęba.

Gębel - od gęba.

Gębela - od gęba.

Gębiak - od gęba.

Gębica - 1682 od gęba.

Gębicki - 1392 od nazwy miejscowej Gębice (kilka wsi).

Gębicz - 1497 od gęba.

Gębiczka - 1567 od gęba.

Gębiec - 1743 od gęba.

Gębik - 1748 od gęba.

Gębiński - 1402-04 od nazwy miejscowej Gąbin (bydgoskie, gmina Szubin).

Gębiski - 1392 od nazwy miejscowej Gębice (kilka wsi).

Gębisz - 1743 od gęba.

Gębiś - od gęba.

Gębka - 1325 od gęba.

Gębla - 1682 od gęba.

Gęblik - 1680 od gęba.

Gębła - od gęba.

Gębol - od gęba.

Gębola - od gęba.

Gębolski - od gęba.

Gębołys - od gęba.

Gębołyś - od gęba.

Gęboń - od gęba.

Gębora - od gęba.

Gęborek - od gęba.

Gęborowicz - od gęba.

Gęborowski - od gęba.

Gęborski - od gęba.

Gęborys - od gęba.

Gęboryś - od gęba.

Gębosz - od gęba.

Gęboś - od gęba.

Gębowicz - 1636 od gęba.

Gębski - 1488 od nazwy miejscowej Gaba (skierniewickie, gmina Mszczonów).

Gębula - 1666 od gęba.

Gębuna - od gęba.

Gębunia - od gęba.

Gębura - od gęba.

Gęburo - od gęba.

Gębus - od gęba.

Gębusia - 1653– od gęba.

Gębusiak - od gęba.

Gębuska - 1623 od gęba.

Gębuska - od gęba.

Gębusz - od gęba.

Gębuszka - od gęba.

Gębuś - 1609 od gęba.

Gęca - od niemieckien nazwy osobowej Ganz, ta od wzmocnionej formy średnio-wysoko-niemieckiego gans ‘gęś’, od niemieckiego Ganß, też może od polskiego gańca ‘oszczerca’.

Gęcek - od niemieckien nazwy osobowej Ganz, ta od wzmocnionej formy średnio-wysoko-niemieckiego gans ‘gęś’, od niemieckiego Ganß, też może od polskiego gańca ‘oszczerca’.

Gęciarek - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gęciarz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gęcikiewicz - od niemieckien nazwy osobowej Ganz, ta od wzmocnionej formy średnio-wysoko-niemieckiego gans ‘gęś’, od niemieckiego Ganß, też może od polskiego gańca ‘oszczerca’.

Gęcka - od niemieckien nazwy osobowej Ganz, ta od wzmocnionej formy średnio-wysoko-niemieckiego gans ‘gęś’, od niemieckiego Ganß, też może od polskiego gańca ‘oszczerca’.

Gęckowski - od niemieckien nazwy osobowej Ganz, ta od wzmocnionej formy średnio-wysoko-niemieckiego gans ‘gęś’, od niemieckiego Ganß, też może od polskiego gańca ‘oszczerca’.

Gęczek - od niemieckien nazwy osobowej Ganz, ta od wzmocnionej formy średnio-wysoko-niemieckiego gans ‘gęś’, od niemieckiego Ganß, też może od polskiego gańca ‘oszczerca’.

Gęczelewski - od niemieckien nazwy osobowej Ganz, ta od wzmocnionej formy średnio-wysoko-niemieckiego gans ‘gęś’, od niemieckiego Ganß, też może od polskiego gańca ‘oszczerca’.

Gęda - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędaj - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędak - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędala - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędas - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędasz - 1679 od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędaszewski - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędaś - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędek - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gęder - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędera - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gęderka - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gęderko - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędka - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędłak - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędłczyk - 1753 od gędłek ‘skrzypek’, gędlić ‘grać na instrumencie’.

Gędłek - 1595 od gędłek ‘skrzypek’, gędlić ‘grać na instrumencie’.

Gędłkowski - 1762 od gędłek ‘skrzypek’, gędlić ‘grać na instrumencie’.

Gędniewicz - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędor - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędorek - 1479 od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędorko - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędos - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędosz - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędoś - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędura - 1743 od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędwa - 1408 od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędysiak - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędzba - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędzel - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędziak - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędziarski - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędziec - 1481 od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędzielewski - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędzierowski - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędzierski - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędzik - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędzioł - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędzior - 1588 od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędziorowski - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędziorski - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędzius - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędziuś - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gędźba - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gęga - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gęgala - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gęgalski - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gęgała - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gęgałka - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gęgało - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gęgarowski - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gęgawa - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gęgawy - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gęgilka - 1425 od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gęglar - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gęglawa - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gęglawy - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gęgliwy - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gęgniewicz - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gęgnotek - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gęgola - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gęgoła - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gęgołek - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gęgorek - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gęgorowski - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gęgoś - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gęgotek - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gęgotka - 1425 od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gękala - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gękot - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gęmbka - od gęba.

Gęmbski - od nazwy miejscowej Gaba (skierniewickie, gmina Mszczonów).

Gęmski - od nazwy miejscowej Gaba (skierniewickie, gmina Mszczonów).

Gępka - od gęba.

Gępski - od nazwy miejscowej Gaba (skierniewickie, gmina Mszczonów).

Gęs - od gęś.

Gęsa - 1506 od gęś.

Gęsak - od gęś.

Gęsek - 1576 od gęś.

Gęsewicz - od gęś.

Gęsiach - od gęś.

Gęsiak - 1743 od gęś.

Gęsian - od gęś.

Gęsiarek - od gąsior ‘samiec gęsi’; od gęsiarek ‘pastuszek gęsi’.

Gęsiarek - od gęś.

Gęsiarz - 1594 od gęś.

Gęsic - 1428 od gęś.

Gęsich - od gęś.

Gęsicki - od gęś.

Gęsiczka - 1480 od gęś.

Gęsiecki - od gęś.

Gęsiek - od gęś.

Gęsiel - 1581 od gęś.

Gęsielewicz - od gęś.

Gęsierski - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gęsierz - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gęsiewicz - od gęś.

Gęsigóra - od gęś.

Gęsik - od gęś.

Gęsikiewicz - od gęś.

Gęsikowski - od gęś.

Gęsina - od gęś.

Gęsiniec - od gęś.

Gęsiński - 1443 od nazwy miejscowej Gąsin (warszawskie, gmina Pruszków), Gęsina (sieradzkie, gmina Brzeźnio).

Gęsiogon - 1420 od gęś.

Gęsioła - od gęś.

Gęsior - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gęsiora - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gęsiorczyk - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gęsiorek - 1669 od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gęsiorowski - od nazw miejscowych Gąsiorów, Gasiorowo (kilka wsi), może też od gąsior.

Gęsiorski - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gęsipior - 1389 od gęś.

Gęska - od gęś.

Gęsla - od gęśla, gęśle ‘instrument muzyczny’.

Gęslak - od gęśla, gęśle ‘instrument muzyczny’.

Gęslowski - od gęśla, gęśle ‘instrument muzyczny’.

Gęsłowski - od gęśla, gęśle ‘instrument muzyczny’.

Gęsoł - od gęś.

Gęsta - od gęsty.

Gęstalski - od gęsty.

Gęsto - 1447 od gęsty.

Gęstwa - od gęsty.

Gęstwicki - od gęsty.

Gęstwiński - od gęsty.

Gęsty - od gęsty.

Gęszcz - od gęsty.

Gęszczak - od gęsty.

Gęszczyk - od gęsty.

Gęszczyński - od gęsty.

Gęszka - od gęś.

Gęś - 1309 od gęś.

Gęściak - od gęsty.

Gęściński - od gęsty.

Gęśla - 1675 od gęśla, gęśle ‘instrument muzyczny’.

Gęślak - od gęśla, gęśle ‘instrument muzyczny’.

Gęślewski - od gęśla, gęśle ‘instrument muzyczny’.

Gęślicki - od gęśla, gęśle ‘instrument muzyczny’.

Gęślikowski - od gęśla, gęśle ‘instrument muzyczny’.

Gęślowski - od gęśla, gęśle ‘instrument muzyczny’.

Gęśnik - 1438 od gęś.

Gętarek - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gętek - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gętek-Szymborski - złożenia brak; Gętek od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’; Szymborski 1762 od nazwy miejscowej Szymbory (łomżyńskie, gmina Szepietowo), Szymborze (bydgoskie, gmina Inowrocław).

Gętka - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gętkowski - od nazw miejscowych Gądki, Gadkowo (Wlkp).

Gętnicki - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gęza - od gwarowego gęzić się ‘kulić się, garbić się’.

Gęziak - od gwarowego gęzić się ‘kulić się, garbić się’.

Gęzicki - od gwarowego gęzić się ‘kulić się, garbić się’.

Gęzikiewicz - od gwarowego gęzić się ‘kulić się, garbić się’.

Gęzwa - od staropolskiego gązew, gążwa ‘wiązanie łączące bijak z dzierżakiem w cepie’.

Gęża - od gwarowego gęzić się ‘kulić się, garbić się’.

Gib - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Giba - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibaczek - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibadło - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibaj - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibajło - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibak - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibala - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibalewicz - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibalka - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibalski - 1633 od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibała - 1494 od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibałka - 1536 od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibałko - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibało - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibałowicz - 1744 od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibałowski - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Giban - 1416 od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibanek - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibarski - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibas - 1510 od gibać ‘zginać, poruszać’; od gibas ‘człowiek zwinny, giętki, sprężysty’.

Gibasek - 1603 od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibasewicz - 1720 od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibasiak - 1665 od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibasiewicz - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibasik - 1629 od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibaszak - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibaszczyk - 1614 od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibaszek - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibaszewski - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibaś - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibauer - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibauło - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibayło - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibczak - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibczyński - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibek - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibel - 1426 od niemieckiej nazwy osobowej Gebel.

Gibeła - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Giber - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gibera - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Giberczyk - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gibert - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gibes - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibiec - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibiek - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibiel - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibielak - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibier - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gibies - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibik - 1584 od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibilski - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibiński - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibiorczyk - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gibirski - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gibka - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibke - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibki - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibko - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibliński - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibniewski - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibola - 1537 od gibać ‘zginać, poruszać’.

Giboń - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Giborczyk - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Giborek - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Giborowski - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gibos - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibosiewicz - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Giboszek - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Giboszewski - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibowicz - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibowski - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibór - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gibuła - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibułka - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibur - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gibura - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Giburek - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gibus - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibuszek - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibuta - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibutowski - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gibzieński - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gic - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Gical - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Gicala - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Gicała - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Gicel - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Gicela - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Gicelman - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Gicelski - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Gicer - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Gicewicz - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Gicger - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Gicgier - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Gicis - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Gicis-Ostraszewski - złożenia brak; Gicis od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz; Ostraszewski od ostry ‘spiczasty, surowy, stanowczy’.

Gicka - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Gicko - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Gicola - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Gicz - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Giczak - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Giczala - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Giczała - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Giczan - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Giczański - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Giczek - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Giczel - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Giczela - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Giczella - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Giczen - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Giczeniek - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Giczewicz - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Giczewski - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Giczko - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Giczkowski - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Giczoń - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Giczów - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Gić - od gicz, gic ‘udziec’, gicz ‘szynka’, giczoł ‘udziec zwierzęcy’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Gitz.

Gid - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gida - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidaj - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidalski - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidała - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidasz - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidaszewski - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidaszko - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidek - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidel - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidelewicz - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidelski - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidkowicz - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidlecki - od staropolskiego gidlać, gigać ‘łaskotać’.

Gidlewicz - od staropolskiego gidlać, gigać ‘łaskotać’.

Gidlewski - od staropolskiego gidlać, gilgać 'łaskotać'.

Gidłowski - od staropolskiego gidlać, gigać ‘łaskotać’.

Gidoń - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidorowicz - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidoszewski - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidow - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Giduch - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Giduszewski - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidycz - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidyk - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidyna - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidyński - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidzak - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidzewicz - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidziak - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidziela - 1789 od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidzielski - 1579 od nazwy miejscowej Gidle (częstochowskie, gmina Gidle).

Gidziewicz - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidziewski - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidziński - 1733 od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gidziński - od nazwy miejscowej Giednia (ciechanowskie, gmina Szydłowo).

Gieb - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Gieba - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Giebak - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Giebał - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Giebała - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Giebałtowski - 1738 od nazwy miejscowej Giebułtów, dawniej Giebołtow (krakowskie, gmina Wielka Wieś).

Giebarda - od niemieckiej nazwy osobowej Gebhard.

Giebartowski - od niemieckiej nazwy osobowej Gebhard.

Giebas - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Giebel - 1385 od niemieckiej nazwy osobowej Gebel.

Gieber - od niemieckiej nazwy osobowej Gebhard.

Giebert - od niemieckiej nazwy osobowej Gebhard.

Giebienia - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Giebień - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Giebołtowski - 1398 od nazwy miejscowej Giebułtów, dawniej Giebołtow (krakowskie, gmina Wielka Wieś).

Giebski - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Giebuła - od niemieckiej nazwy osobowej Gerbald.

Giebułtowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gerbald.

Giebułtowski - 1486 od nazwy miejscowej Giebułtów, dawniej Giebołtow (krakowskie, gmina Wielka Wieś).

Giebura - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Giebus - od gibać ‘zginać, poruszać’.

Giebutowski - od nazwy miejscowej Giebułtów, dawniej Giebołtow (krakowskie, gmina Wielka Wieś).

Giec - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gieca - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Giecaszek - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Giece - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Giecek - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Giecen - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Giecewicz - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gieciewicz - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Giecz - 1384 od nazwy miejscowej Giecz (poznańskie, gmina Dominowo).

Gieczeński - 1393 od nazwy miejscowej Gieczno (łódzkie, gmina Zgierz).

Gieczewski - od nazwy miejscowej Giecz (poznańskie, gmina Dominowo).

Gieczka - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gieczko - 1387 od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gieczowski - od nazwy miejscowej Giecz (poznańskie, gmina Dominowo).

Gieczur - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gieczys - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gieć - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gieda - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Giedasz - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Giedaszewski - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Giedaszko - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Giedczyc - 1335 od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Giedczycki - 1481 od nazwy miejscowej Giedczyce, dziś Gierczyce (tarnobrzeskie, gmina Wojciechowice).

Giedech - 1425 od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Giedecki - 1444 od nazwy miejscowej Giedczyce, dziś Gierczyce (tarnobrzeskie, gmina Wojciechowice).

Giedka - 1213 od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Giedko - 1191 od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Giedlar - 1409 od niemieckiej nazwy osobowej Gidler, to może od średnio-wysoko-niemieckiego golaere ‘żebrak’ z wtórnym d.

Giedlarowiec - od niemieckiej nazwy osobowej Gidler, to może od średnio-wysoko-niemieckiego golaere ‘żebrak’ z wtórnym d.

Giedlarowski - 1441 od nazwy miejscowej Giedlarowa (rzeszowskie, gmina Leżajsk).

Giedlarski - od nazwy miejscowej Giedlarowa (rzeszowskie, gmina Leżajsk).

Giedło - 1552 od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Giedo - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Giedoła - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Giedosz - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Giedraityte - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Giedrajć - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Giedrajtis - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Giedrałojć - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Giedrewicz - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Giedroch - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Giedroć - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Giedroić - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Giedrojc - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Giedrojć - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Giedrojć-Juraha - złożenia brak; Giedrojć od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’; Juraha od imienia Jerzy. Greckie imię Georgios, to od georgós ‘rolnik’, przejmowane było przez języki słowiańskie w kilku postaciach. W staropolszczyźnie znane były formy Jerzy, Jura Jurg (za pośrednictwem języka niemieckiego), na Kresach Wschodnich Juryj.

Giedrojć-Towścik - złożenia brak; Giedrojć od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’; Towścik od tłusty ‘zawierający tłuszcz; otyły; ubrudzony tłuszczem; intratny’.

Giedroje - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Giedrojec - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Giedrojt - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Giedronowicz - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Giedroń - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Giedrowicz - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Giedroyc - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Giedroyć - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Giedroyć-Juraha - złożenia brak; Giedroyć od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’; Juraha od imienia Jerzy. Greckie imię Georgios, to od georgós ‘rolnik’, przejmowane było przez języki słowiańskie w kilku postaciach. W staropolszczyźnie znane były formy Jerzy, Jura Jurg (za pośrednictwem języka niemieckiego), na Kresach Wschodnich Juryj.

Giedroyjć - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Giedrójć - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Giedryć - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Giedryk - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Giedrys - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Giedryś - od litewskiej nazwy osobowej Giedraitis, ta od giedras ‘jasny, pogodny’.

Giedusiewicz - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Gieduszko - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Giedyk - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Giedyma - od litewskiej nazwy osobowej Gedminas, od gedeti ‘nosić żałobę’ i minti, mineti ‘wspomnieć, przypomnieć’.

Giedymin - od litewskiej nazwy osobowej Gedminas, od gedeti ‘nosić żałobę’ i minti, mineti ‘wspomnieć, przypomnieć’.

Giedyna - od litewskiej nazwy osobowej Gedminas, od gedeti ‘nosić żałobę’ i minti, mineti ‘wspomnieć, przypomnieć’.

Giedz - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Giedzicz - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Giedziela - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Giedziewicz - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Giedziński - od nazwy miejscowej Giednia (ciechanowskie, gmina Szydłowo).

Giedzion - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Giedź - od imienia Gedeon. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego, od gid (e)on ‘wojownik.

Giega - od niemieckich nazw osobowych na Geg-, te od imion na Gegi-, od staro wysokoniemieckiego gegin, gegan ‘przeciw’, może też od Gęga.

Giegel - od niemieckich nazw osobowych na Geg-, te od imion na Gegi-, od staro wysokoniemieckiego gegin, gegan ‘przeciw’, może też od Gęga.

Giegiel - od niemieckich nazw osobowych na Geg-, te od imion na Gegi-, od staro wysokoniemieckiego gegin, gegan ‘przeciw’, może też od Gęga.

Giegielewicz - od niemieckich nazw osobowych na Geg-, te od imion na Gegi-, od staro wysokoniemieckiego gegin, gegan ‘przeciw’, może też od Gęga.

Giegieł - od niemieckich nazw osobowych na Geg-, te od imion na Gegi-, od staro wysokoniemieckiego gegin, gegan ‘przeciw’, może też od Gęga.

Giegno - od niemieckich nazw osobowych na Geg-, te od imion na Gegi-, od staro wysokoniemieckiego gegin, gegan ‘przeciw’, może też od Gęga.

Giegoła - od niemieckich nazw osobowych na Geg-, te od imion na Gegi-, od staro wysokoniemieckiego gegin, gegan ‘przeciw’, może też od Gęga.

Giejda - 1629 od gwarowego giełda ‘głuchoniemy, niemowa’.

Giejdas - od gwarowego giełda ‘głuchoniemy, niemowa’.

Giejdasz - od gwarowego giełda ‘głuchoniemy, niemowa’.

Giejdel - od gwarowego giełda ‘głuchoniemy, niemowa’.

Giejsztor - od litewskiej nazwy osobowej Geistaras, Geištoras, od geisti ‘pragnąć, pożądać’ + tarti ‘mówić’.

Giejsztorewicz - od litewskiej nazwy osobowej Geistaras, Geištoras, od geisti ‘pragnąć, pożądać’ + tarti ‘mówić’.

Giejsztowt - od litewskiej nazwy osobowej Geistaras, Geištoras, od geisti ‘pragnąć, pożądać’ + tarti ‘mówić’.

Giejsztowt-Bernatowicz - złożenia brak; Giejsztowt od litewskiej nazwy osobowej Geistaras, Geištoras, od geisti ‘pragnąć, pożądać’ + tarti ‘mówić’; Bernatowicz w grupie nazwisk pochodzących od imienia Bernard, notowanego w Polsce od XII wieku, dawniej też w formie Biernat. Imię germańskiego pochodzenia, od Bernhard, to od beren ‘niedźwiedź’ i hard ‘mocny’.

Giejzler - od niemieckiej nazwy osobowej Geisler, Geislar, te od średnio-wysoko-niemieckiego gisler, gideler ‘poręczyciel, zakładnik’ lub od imienia Gieselheri.

Giel - 1533 od gil ‘ptak wróblowaty’.

Giela - 1680 od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gielaciak - od staropolskiego gwarowego galeta, gielata, gieleta, gilata ‘skopek na mleko, kubek’.

Gielaciński - od staropolskiego gwarowego galeta, gielata, gieleta, gilata ‘skopek na mleko, kubek’.

Gielak - 1648 od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gielar - od imienia Hilary. Imię notowane w Polsce od początku XIII wieku, w staropolszczyźnie: Hilarzy 1397, Ilarzy 1388. Jest pochodzenia łacińskiego, od przymiotnika hilarius ‘wesoły, pogodny’.

Gielara - od imienia Hilary. Imię notowane w Polsce od początku XIII wieku, w staropolszczyźnie: Hilarzy 1397, Ilarzy 1388. Jest pochodzenia łacińskiego, od przymiotnika hilarius ‘wesoły, pogodny’.

Gielarak - od imienia Hilary. Imię notowane w Polsce od początku XIII wieku, w staropolszczyźnie: Hilarzy 1397, Ilarzy 1388. Jest pochodzenia łacińskiego, od przymiotnika hilarius ‘wesoły, pogodny’.

Gielarczyk - od imienia Hilary. Imię notowane w Polsce od początku XIII wieku, w staropolszczyźnie: Hilarzy 1397, Ilarzy 1388. Jest pochodzenia łacińskiego, od przymiotnika hilarius ‘wesoły, pogodny’.

Gielarda - od imienia Hilary. Imię notowane w Polsce od początku XIII wieku, w staropolszczyźnie: Hilarzy 1397, Ilarzy 1388. Jest pochodzenia łacińskiego, od przymiotnika hilarius ‘wesoły, pogodny’.

Gielarek - od imienia Hilary. Imię notowane w Polsce od początku XIII wieku, w staropolszczyźnie: Hilarzy 1397, Ilarzy 1388. Jest pochodzenia łacińskiego, od przymiotnika hilarius ‘wesoły, pogodny’.

Gielarok - od imienia Hilary. Imię notowane w Polsce od początku XIII wieku, w staropolszczyźnie: Hilarzy 1397, Ilarzy 1388. Jest pochodzenia łacińskiego, od przymiotnika hilarius ‘wesoły, pogodny’.

Gielarowicz - od imienia Hilary. Imię notowane w Polsce od początku XIII wieku, w staropolszczyźnie: Hilarzy 1397, Ilarzy 1388. Jest pochodzenia łacińskiego, od przymiotnika hilarius ‘wesoły, pogodny’.

Gielarowiec - od imienia Hilary. Imię notowane w Polsce od początku XIII wieku, w staropolszczyźnie: Hilarzy 1397, Ilarzy 1388. Jest pochodzenia łacińskiego, od przymiotnika hilarius ‘wesoły, pogodny’.

Gielarowski - od imienia Hilary. Imię notowane w Polsce od początku XIII wieku, w staropolszczyźnie: Hilarzy 1397, Ilarzy 1388. Jest pochodzenia łacińskiego, od przymiotnika hilarius ‘wesoły, pogodny’.

Gielarski - od imienia Hilary. Imię notowane w Polsce od początku XIII wieku, w staropolszczyźnie: Hilarzy 1397, Ilarzy 1388. Jest pochodzenia łacińskiego, od przymiotnika hilarius ‘wesoły, pogodny’.

Gielas - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gielata - 1604 od staropolskiego gwarowego galeta, gielata, gieleta, gilata ‘skopek na mleko, kubek’.

Gielatka - od staropolskiego gwarowego galeta, gielata, gieleta, gilata ‘skopek na mleko, kubek’.

Gielatowski - 1652 od staropolskiego gwarowego galeta, gielata, gieleta, gilata ‘skopek na mleko, kubek’.

Gielb - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gielba - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gielbart - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gielberd - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gielbert - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gielc - od niemieckiej nazwy osobowej Gelz, ta od średnio-wysoko-niemieckiego apelatywu galze, gelze ‘kastrowany wieprz’.

Gielca - od niemieckiej nazwy osobowej Gelz, ta od średnio-wysoko-niemieckiego apelatywu galze, gelze ‘kastrowany wieprz’.

Gielcarz - od niemieckiej nazwy osobowej Gelz, ta od średnio-wysoko-niemieckiego apelatywu galze, gelze ‘kastrowany wieprz’.

Gielczak - od niemieckiej nazwy osobowej Gelz, ta od średnio-wysoko-niemieckiego apelatywu galze, gelze ‘kastrowany wieprz’.

Gielczewski - od nazwy miejscowej Giełczew (lubelskie, gmina Piaski).

Gielczowski - od nazwy miejscowej Giełczew (lubelskie, gmina Piaski).

Gielczuk - od niemieckiej nazwy osobowej Gelz, ta od średnio-wysoko-niemieckiego apelatywu galze, gelze ‘kastrowany wieprz’.

Gielczy - od niemieckiej nazwy osobowej Gelz, ta od średnio-wysoko-niemieckiego apelatywu galze, gelze ‘kastrowany wieprz’.

Gielczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Gelz, ta od średnio-wysoko-niemieckiego apelatywu galze, gelze ‘kastrowany wieprz’.

Gield - od giełda ‘miejsce handlu’, dawniej też ‘karczma, zabawa’.

Gielda - od giełda ‘miejsce handlu’, dawniej też ‘karczma, zabawa’.

Gieldarski - od giełda ‘miejsce handlu’, dawniej też ‘karczma, zabawa’.

Gielec - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gielec - od niemieckiej nazwy osobowej Gelz, ta od średnio-wysoko-niemieckiego apelatywu galze, gelze ‘kastrowany wieprz’.

Gieleciak - od staropolskiego gwarowego galeta, gielata, gieleta, gilata ‘skopek na mleko, kubek’.

Gieleciński - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gielej - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gielek - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gielerak - od niemieckiej nazwy osobowej Geller, ta od średnio-wysoko-niemieckiego gëllen ‘głośno brzmieć’.

Gielerek - od niemieckiej nazwy osobowej Geller, ta od średnio-wysoko-niemieckiego gëllen ‘głośno brzmieć’.

Gielerowski - od niemieckiej nazwy osobowej Geller, ta od średnio-wysoko-niemieckiego gëllen ‘głośno brzmieć’.

Gielerski - od niemieckiej nazwy osobowej Geller, ta od średnio-wysoko-niemieckiego gëllen ‘głośno brzmieć’.

Gielert - od imienia Hilary. Imię notowane w Polsce od początku XIII wieku, w staropolszczyźnie: Hilarzy 1397, Ilarzy 1388. Jest pochodzenia łacińskiego, od przymiotnika hilarius ‘wesoły, pogodny’.

Gielert - od niemieckiej nazwy osobowej Gelthart, ta od gëltan ‘odpłacać’ + hart ‘silny’.

Gieles - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gieleta - od staropolskiego gwarowego galeta, gielata, gieleta, gilata ‘skopek na mleko, kubek’.

Gieletka - od staropolskiego gwarowego galeta, gielata, gieleta, gilata ‘skopek na mleko, kubek’.

Gieletta - od staropolskiego gwarowego galeta, gielata, gieleta, gilata ‘skopek na mleko, kubek’.

Gieletucha - od staropolskiego gwarowego galeta, gielata, gieleta, gilata ‘skopek na mleko, kubek’.

Gielewicz - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gielewski - od nazw miejscowych Gilowice, Gilów (kilka wsi).

Gielic - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gielich - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gielicz - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gielik - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gielis - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gieliszkowski - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gielka - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gielniowski - od nazwy miejscowej Gielniów (radomskie, gmina Gielniów).

Gielo - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gieloch - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gielok - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gieloń - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gielota - od staropolskiego gwarowego galeta, gielata, gieleta, gilata ‘skopek na mleko, kubek’.

Gielotka - od staropolskiego gwarowego galeta, gielata, gieleta, gilata ‘skopek na mleko, kubek’.

Gieluch - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gielut - od staropolskiego gwarowego galeta, gielata, gieleta, gilata ‘skopek na mleko, kubek’.

Gieluta - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gieluta - od staropolskiego gwarowego galeta, gielata, gieleta, gilata ‘skopek na mleko, kubek’.

Gielwalt XIII w. - od niemieckich nazw osobowych Gerwald, Gerwart.

Gielza - od prasłowiańskiego, rosyjskiego golzat’ ‘ślizgać się’.

Gielzak - od prasłowiańskiego, rosyjskiego golzat’ ‘ślizgać się’.

Gielzok - od prasłowiańskiego, rosyjskiego golzat’ ‘ślizgać się’.

Gielzuk - od prasłowiańskiego, rosyjskiego golzat’ ‘ślizgać się’.

Giełba - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Giełbas - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Giełczak - 1784 od gwarowego giełk ‘zgiełk’, od gwarowego giełkać się ‘gzić się’.

Giełczewski - od nazwy miejscowej Giełczew (lubelskie, gmina Piaski).

Giełczowski - od nazwy miejscowej Giełczew (lubelskie, gmina Piaski).

Giełczyk - od gwarowego giełk ‘zgiełk’, od gwarowego giełkać się ‘gzić się’.

Giełczyński - 1478 od nazwy miejscowej Giełczyn (ciechanowskie, gmina Strzegowo-Osada).

Giełda - 1661 od giełda ‘miejsce handlu’, dawniej też ‘karczma, zabawa’.

Giełdanowski - od giełda ‘miejsce handlu’, dawniej też ‘karczma, zabawa’.

Giełdo - od giełda ‘miejsce handlu’, dawniej też ‘karczma, zabawa’.

Giełdon - od giełda ‘miejsce handlu’, dawniej też ‘karczma, zabawa’.

Giełdoń - od giełda ‘miejsce handlu’, dawniej też ‘karczma, zabawa’.

Giełdowski - od giełda ‘miejsce handlu’, dawniej też ‘karczma, zabawa’.

Giełdyk - od giełda ‘miejsce handlu’, dawniej też ‘karczma, zabawa’.

Giełdzik - od giełda ‘miejsce handlu’, dawniej też ‘karczma, zabawa’.

Giełdziński - od giełda ‘miejsce handlu’, dawniej też ‘karczma, zabawa’.

Giełeta - od staropolskiego gwarowego galeta, gielata, gieleta, gilata ‘skopek na mleko, kubek’.

Giełka - od gwarowego giełk ‘zgiełk’, od gwarowego giełkać się ‘gzić się’.

Giełkowski - 1784 od gwarowego giełk ‘zgiełk’, od gwarowego giełkać się ‘gzić się’.

Giełza - od prasłowiańskiego, rosyjskiego golzat’ ‘ślizgać się’.

Giełzak - od prasłowiańskiego, rosyjskiego golzat’ ‘ślizgać się’.

Giełzakowski - od prasłowiańskiego, rosyjskiego golzat’ ‘ślizgać się’.

Giełżak - od prasłowiańskiego, rosyjskiego golzat’ ‘ślizgać się’.

Giełżyk - od prasłowiańskiego, rosyjskiego golzat’ ‘ślizgać się’.

Giełżyn - od prasłowiańskiego, rosyjskiego golzat’ ‘ślizgać się’.

Giełżyński - od prasłowiańskiego, rosyjskiego golzat’ ‘ślizgać się’.

Giembal - od gęba.

Giembara - od gęba.

Giembarowski - od gęba.

Giembic - od gęba.

Giembicki - od nazwy miejscowej Gębice (kilka wsi).

Giembka - od gęba.

Giemborek - od gęba.

Giembski - od nazwy miejscowej Gaba (skierniewickie, gmina Mszczonów).

Giemla - od niemieckiej nazwy osobowej Gemmel, ta od imion na Gamal-.

Giemlewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gemmel, ta od imion na Gamal-.

Giemlich - od niemieckiej nazwy osobowej Gemmel, ta od imion na Gamal-.

Giemlik - od niemieckiej nazwy osobowej Gemmel, ta od imion na Gamal-.

Giemsa - od giemza ‘kozica; luksusowa wyprawiona skóra z kozy’.

Giemza - 1388 od giemza ‘kozica; luksusowa wyprawiona skóra z kozy’.

Giemzała - od giemza ‘kozica; luksusowa wyprawiona skóra z kozy’.

Giemzia - od giemza ‘kozica; luksusowa wyprawiona skóra z kozy’.

Giemziak - od giemza ‘kozica; luksusowa wyprawiona skóra z kozy’.

Giemzicki - od giemza ‘kozica; luksusowa wyprawiona skóra z kozy’.

Giemzicz - 1464 od giemza ‘kozica; luksusowa wyprawiona skóra z kozy’.

Giemzielski - od giemza ‘kozica; luksusowa wyprawiona skóra z kozy’.

Giemzik - 1604 od giemza ‘kozica; luksusowa wyprawiona skóra z kozy’.

Giemzin - od giemza ‘kozica; luksusowa wyprawiona skóra z kozy’.

Giemziński - od giemza ‘kozica; luksusowa wyprawiona skóra z kozy’.

Giemzo - od giemza ‘kozica; luksusowa wyprawiona skóra z kozy’.

Giemzowski - 1687 od giemza ‘kozica; luksusowa wyprawiona skóra z kozy’.

Giemzy - od giemza ‘kozica; luksusowa wyprawiona skóra z kozy’.

Giemża - od giemza ‘kozica; luksusowa wyprawiona skóra z kozy’.

Giemżycki - od giemza ‘kozica; luksusowa wyprawiona skóra z kozy’.

Gien - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Gienas - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Gienc - od wschodnioniemieckiej nazwy osobowej Gentzsch, ta od imienia Johannes.

Gienca - od wschodnioniemieckiej nazwy osobowej Gentzsch, ta od imienia Johannes.

Giencewicz - od wschodnioniemieckiej nazwy osobowej Gentzsch, ta od imienia Johannes.

Gienczak - od wschodnioniemieckiej nazwy osobowej Gentzsch, ta od imienia Johannes.

Gieneczko - 1739 od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Gienej - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Gieneja - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Gienejko - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Gienek - 1440 od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Giener - od łacińskiego gener ‘zięć, szwagier’.

Gienerowicz - od łacińskiego gener ‘zięć, szwagier’.

Gieniak - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Gienicz - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Gieniczko - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Gieniec - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Gienieczko - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Gieniek - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Gienier - od łacińskiego gener ‘zięć, szwagier’.

Gieniewicz - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Gienik - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Gienio - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Gieniol - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Gieniuk - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Gieniul - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Gieniulin - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Gieniusz - od geniusz.

Gienjusz - od geniusz.

Gienko - 1343 od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Gienkowski - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Gientek - od gięty, giętki.

Gientkiewicz - od gięty, giętki.

Gientkowski - od gięty, giętki.

Gientosz - od gięty, giętki.

Gientuga - od gięty, giętki.

Gień - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Gieńko - od imienia Eugeniusz lub też od niemieckiej nazwy osobowej Gen, ta od imion na Gien-.

Gieorgi - od imienia Jerzy. Greckie imię Georgios, to od georgós ‘rolnik’, przejmowane było przez języki słowiańskie w kilku postaciach. W staropolszczyźnie znane były formy Jerzy, Jura Jurg (za pośrednictwem języka niemieckiego), na Kresach Wschodnich Juryj.

Gieorgiejewski - od imienia Jerzy. Greckie imię Georgios, to od georgós ‘rolnik’, przejmowane było przez języki słowiańskie w kilku postaciach. W staropolszczyźnie znane były formy Jerzy, Jura Jurg (za pośrednictwem języka niemieckiego), na Kresach Wschodnich Juryj.

Gieorgiew - od imienia Jerzy. Greckie imię Georgios, to od georgós ‘rolnik’, przejmowane było przez języki słowiańskie w kilku postaciach. W staropolszczyźnie znane były formy Jerzy, Jura Jurg (za pośrednictwem języka niemieckiego), na Kresach Wschodnich Juryj.

Gieorgiewski - od imienia Jerzy. Greckie imię Georgios, to od georgós ‘rolnik’, przejmowane było przez języki słowiańskie w kilku postaciach. W staropolszczyźnie znane były formy Jerzy, Jura Jurg (za pośrednictwem języka niemieckiego), na Kresach Wschodnich Juryj.

Gieorgijew - od imienia Jerzy. Greckie imię Georgios, to od georgós ‘rolnik’, przejmowane było przez języki słowiańskie w kilku postaciach. W staropolszczyźnie znane były formy Jerzy, Jura Jurg (za pośrednictwem języka niemieckiego), na Kresach Wschodnich Juryj.

Gieorgijewski - od imienia Jerzy. Greckie imię Georgios, to od georgós ‘rolnik’, przejmowane było przez języki słowiańskie w kilku postaciach. W staropolszczyźnie znane były formy Jerzy, Jura Jurg (za pośrednictwem języka niemieckiego), na Kresach Wschodnich Juryj.

Giepard - od niemieckich nazw osobowych Geppert, Gö (p)fert, Gebhard.

Gieparda - od niemieckich nazw osobowych Geppert, Gö (p)fert, Gebhard.

Giepart - od niemieckich nazw osobowych Geppert, Gö (p)fert, Gebhard.

Giepchardt - od niemieckich nazw osobowych Geppert, Gö (p)fert, Gebhard.

Gieperd - od niemieckich nazw osobowych Geppert, Gö (p)fert, Gebhard.

Giepert - od niemieckich nazw osobowych Geppert, Gö (p)fert, Gebhard.

Giephard - od niemieckich nazw osobowych Geppert, Gö (p)fert, Gebhard.

Gieppart - od niemieckich nazw osobowych Geppert, Gö (p)fert, Gebhard.

Gieppert - od niemieckich nazw osobowych Geppert, Gö (p)fert, Gebhard.

Gieprowicz - od niemieckich nazw osobowych Geppert, Gö (p)fert, Gebhard.

Gieprz - od niemieckich nazw osobowych Geppert, Gö (p)fert, Gebhard.

Gier - 1387 od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Giera - 1564 od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierach - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieracha - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierachowski - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieracki - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieracz - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieraczuk - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieraczyński - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieradka - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gierado - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gieradowski - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gieraga - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieraj - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierajewski - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierak - 1497 od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierakowski - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieral - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gierala - 1564 od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gieralczyk - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gieralek - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gieralowski - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gieralski - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gieralt - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gierał - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gierała - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gierałchowski - 1740 od nazw miejscowych Gierałchów, Gierałchowo (kilka wsi).

Gierałd - 1619 od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gierałdowski - od nazwy miejscowej Gierałtowice (bielskie, gmina Wieprz).

Gierałka - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gierałko - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gierałkowski - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gierałło - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gierało - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gierałowicz - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gierałowski - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gierałt - 1386 od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gierałtowicz - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gierałtowski - 1509 od nazwy miejscowej Gierałtowice (bielskie, gmina Wieprz).

Gierałtów - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gieramin - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Gieramniuk - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Gieran - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Gieranczyk - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Gierandowicz - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gieranin - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Gierankowska - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Gieranowski - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Gieranszkiewicz - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Gierant - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gierantowicz - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gierań - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Gierańczyk - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Gierański - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Gierard - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gierard - od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’.

Gierarda - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gierarda - od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’.

Gierart - 1769 od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gierart - od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’.

Gierartowski - od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’.

Gieras - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieras - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasieński - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasiewicz - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasik - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasim - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasimczik - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasimczuk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasimczyk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasimenok - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasimidis - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasimienko - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasimik - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasimionek - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasimiuk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasimow - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasimowicz - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasimowski - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasimów - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasimski - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasimuk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasiniuk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasinowicz - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasiński - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasiuk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasiumiuk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasymidis - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasymiuk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierasz - 1248 od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierat - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gieratka - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gieratka - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gieratowski - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gieraut - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gierąg - 1476 od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierba - od niemieckiej nazwy osobowej Gerb, ta od imienia Gervasius.

Gierbacz - od niemieckiej nazwy osobowej Gerb, ta od imienia Gervasius.

Gierber - od niemieckiej nazwy osobowej Gerber, ta od średnio-wysoko-niemieckiego gerver ‘grabarz’.

Gierbich - od niemieckiej nazwy osobowej Gerb, ta od imienia Gervasius.

Gierbicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gerb, ta od imienia Gervasius.

Gierbisz - od niemieckiej nazwy osobowej Gerb, ta od imienia Gervasius.

Gierboszewski - od niemieckiej nazwy osobowej Gerb, ta od imienia Gervasius.

Gierbuszewski - od niemieckiej nazwy osobowej Gerb, ta od imienia Gervasius.

Gierbuś - od niemieckiej nazwy osobowej Gerb, ta od imienia Gervasius.

Gierc - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Giercak - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Giercan - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Giercarz - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gierch - od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’.

Giercha - od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’.

Gierchand - od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’.

Gierchant - od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’.

Gierchard - od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’.

Gierchatowski - od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’.

Gierchewicz - od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’.

Gierchowski - od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’.

Giercio - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Giercos - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Giercun - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Giercuszewski - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Giercuszkiewicz - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Giercyk - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Giercz - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Giercza - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gierczak - 1792 od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierczak - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gierczakowski - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gierczał - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gierczan - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gierczarz - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gierczek - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gierczewski - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gierczok - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gierczonowicz - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierczuch - 1687 od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierczuk - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gierczyc - 1452 od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierczyk - 1699 od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierczyk - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gierczyło - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gierczyna - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gierczyński - 1652 od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierć - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gierda - 1440 od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gierdac - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gierdajko - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gierdal - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gierdalski - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gierdej - 1435-56 od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gierdek - 1244 Gierdej 1435-56 od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gierdelski - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gierden - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gierdewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gierdo - 1417 od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gierdoń - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gierdos - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gierdosz - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gierdowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gierdt - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gierduszewski - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gierdys - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gierdyś - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gierdziejewicz - 1411 od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gierdziejewski - 1735 od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gierdziewicz - 1463-67 od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gierdzik - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gierdziuk - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Gierech - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Giereczuk - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierej - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierejczyk - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierejkiewicz - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierejko - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierek - 1605 od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierela - od niemieckich nazw osobowych Gerel, Gerl, te od imion na Ger-.

Gierelak - od niemieckich nazw osobowych Gerel, Gerl, te od imion na Ger-.

Gierelewicz - od niemieckich nazw osobowych Gerel, Gerl, te od imion na Ger-.

Gierelicz - od niemieckich nazw osobowych Gerel, Gerl, te od imion na Ger-.

Gierelin - od niemieckich nazw osobowych Gerel, Gerl, te od imion na Ger-.

Giereluk - od niemieckich nazw osobowych Gerel, Gerl, te od imion na Ger-.

Giereła - od niemieckich nazw osobowych Gerel, Gerl, te od imion na Ger-.

Gierełko - od niemieckich nazw osobowych Gerel, Gerl, te od imion na Ger-.

Gierełło - od niemieckich nazw osobowych Gerel, Gerl, te od imion na Ger-.

Giereło - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Giereło - od niemieckich nazw osobowych Gerel, Gerl, te od imion na Ger-.

Gieremaniuk - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Gieremiuk - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Gieres - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’;

Gieresimiuk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gieresz - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’;

Giereszewski - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’;

Giereszko - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’;

Giereś - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’;

Gierez - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’;

Gierga - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Gierganc - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Gierganz - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Giergard - od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’.

Giergasz - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Giergiczuk - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Giergiej - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Giergiel - od niemieckich nazw osobowych typu Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Giergiela - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Giergielewicz - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Giergielewicz-Możajski - złożenia brak; Giergielewicz od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius; Możajski od imienia Mojżesz. Pochodzenie tego biblijnego imienia nie zostało wyjaśnione. Przypuszcza się, wywodzi się z egipskiego msj ‘urodzić’ lub z arabskiego m-w-sz ‘dziecię nowonarodzone’ lub od koptyjskiego mo ‘woda’ i usza ‘wydobyć’ albo od hebrajskiego naszach ‘wyciągnąć (z wody)’.

Giergier - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Giergiesiewicz - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Giergiewicz - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Giergon - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Giergonicz - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Giergoń - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Giergowicz - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Giergowski - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Giergun - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Gierguń - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Giergusiewicz - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Gierguś - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Gierhard - od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’.

Gierk - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierka - 1347 od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierke - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierkie - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierkiewicz - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierko - 1286 od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierkow - 1402 od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierkowicz - 1419 od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierkowski - 1617 od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierla - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’ lub od gierla ‘rodzaj tkaniny’.

Gierla - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierlach - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierlachowski - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierlacki - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierlaczek - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierlaczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierlak - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierlasiński - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierlasz - 1415 od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierlaszyc - 1403 od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierlaszyński - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierlata - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierlatka - 1717 od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierletka - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierlic - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlich.

Gierlich - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlich.

Gierlicki - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlich.

Gierlicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlich.

Gierlik - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierlik - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlich.

Gierlikowski - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlich.

Gierlotka - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierlotka - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierlowski - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierła - 1544 od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierła - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierłach - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierłachowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierłacz - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierłak - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierłat - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierłatowski - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierłło - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierło - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierłowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierłowski - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierłowski - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Gierługa - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierma - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Giermach - od giermak ‘rodzaj dawnego stroju męskiego’.

Giermach - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Giermacki - od giermak ‘rodzaj dawnego stroju męskiego’.

Giermak - od giermak ‘rodzaj dawnego stroju męskiego’.

Giermakowski - od giermak ‘rodzaj dawnego stroju męskiego’.

Giermala - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Giermalczyk - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Giermałowicz - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Giermałowski - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Gierman - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Giermanek - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Giermaniak - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Giermaniuk - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Giermanowicz - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Giermanowski - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Giermański - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Giermarz - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Giermasiński - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Giermasz - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Giermaszewski - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Giermaszuk - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Giermaszyński - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Giermaz - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Giermaza - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Giermaziak - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Giermazik - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Giermaziński - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Giermazy - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Giermaż - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Giermek - 1600 od giermek ‘paź, sługa’.

Giermek - od giermak ‘rodzaj dawnego stroju męskiego’.

Giermel - od niemieckiej nazwy osobowej Germel, ta od nazwy miejscowej Germ.

Giermen - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Giermen - od imienia German, z łacińskiego Germanus lub od niemieckiej nazwy osobowej German, lub od nowszego German ‘Niemiec’.

Giermkowski - od giermek ‘paź, sługa’.

Giermok - od giermak ‘rodzaj dawnego stroju męskiego’.

Giermoła - od niemieckiej nazwy osobowej Germel, ta od nazwy miejscowej Germ.

Giermołowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Germel, ta od nazwy miejscowej Germ.

Giermoziak - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Giermusiński - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Giermuszka - 1730 od giermuszka ‘zupa z chleba’.

Giermuz - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Giermuziński - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Giernach - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Giernacki - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Giernaczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Giernakowski - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Giernalczuk - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Giernalczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Giernański - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Giernardowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Giernarowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Giernas - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Giernaszewski - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Giernaś - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Giernat - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Giernatkowski - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Giernatowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Giernatowski - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Giernek - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Gierniach - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Gierniak - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Giernik - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Giernoch - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Giernowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gern, ta od imion na Gern-.

Gierom - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Gieromczyk - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Gieromin - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Gieron - 1620 od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieron - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Gieroni - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Gieronim - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Gieronowicz - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Gieroń - 1544 od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieroń - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Gieroński - od imienia Hieronim, w staropolszczyźnie też Jeronim. Imię pochodzenia greckiego Hierónymos, od hierós ‘święty’ + ónyma ‘imię’, znane w Polsce od XII wieku.

Gieros - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierosim - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierosimienko - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierosimowicz - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gierosiński - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Gieroska - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierosz - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieroszek - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieroszewski - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieroszka - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieroszyński - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieroś - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierot - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gieroth - od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, od gër ‘oszczep’ + walt ‘panować’. Imię znane w Polsce od XIII wieku.

Gierowicz - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierowski - 1700 od nazwy miejscowej Gierowa (nowosądeckie, gmina Gródek nad Dunajcem).

Giers - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Giersa - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Giersberg - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Giersch - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierschendorf - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierschewski - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierschner - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Giersfeld - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Giersiela - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Giersień - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Giersiewicz - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Giersig - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Giersimczuk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Giersimiuk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Giersin - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Giersinski - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Giersk - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierski - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Giersłachowski - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Giersok - (Śl) od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierss - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierst - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierstal - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierstberg - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierstel - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierstun - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierstunowicz - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierstynowicz - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Giersz - 1790 od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszak - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszal - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszał - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszan - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszanin - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszanow - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszań - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszawski - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszczak - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszczewski - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszczuk - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszczyńska - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszel - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszen - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszewicz - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszewski - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszkiewicz - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszkowski - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszlak - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszner - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszol - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszoł - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszon - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszonowicz - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszoń - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Giersztejn - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Giersztunowicz - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Giersztyn - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Giersztynowicz - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Giersztyń - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszyn - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierszyński - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Gierś - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’.

Giert - 1781 od niemieckich nazw osobowych Gert, Gerth, te od imienia Gerhardt.

Gierta - od niemieckich nazw osobowych Gert, Gerth, te od imienia Gerhardt.

Gierter - od niemieckich nazw osobowych Gert, Gerth, te od imienia Gerhardt.

Gierth - od niemieckich nazw osobowych Gert, Gerth, te od imienia Gerhardt.

Giertowicz - od niemieckich nazw osobowych Gert, Gerth, te od imienia Gerhardt.

Giertowski - 1798 od niemieckich nazw osobowych Gert, Gerth, te od imienia Gerhardt.

Giertruda - od imienia Gertruda. Imie notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzenia germańskiego od gër ‘oszczep’ + drud ‘siła, moc’.

Giertrudziak - od imienia Gertruda. Imie notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzenia germańskiego od gër ‘oszczep’ + drud ‘siła, moc’.

Giertruga - od imienia Gertruda. Imie notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzenia germańskiego od gër ‘oszczep’ + drud ‘siła, moc’.

Giertudziak - od imienia Gertruda. Imie notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzenia germańskiego od gër ‘oszczep’ + drud ‘siła, moc’.

Giertuga - od imienia Gertruda. Imie notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzenia germańskiego od gër ‘oszczep’ + drud ‘siła, moc’.

Giertusa - od imienia Gertruda. Imie notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzenia germańskiego od gër ‘oszczep’ + drud ‘siła, moc’.

Giertuszewski - od imienia Gertruda. Imie notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzenia germańskiego od gër ‘oszczep’ + drud ‘siła, moc’.

Gieruc - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieruch - 1484 od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierucha - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieruja - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieruk - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierukas - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierula - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierulewicz - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierulis - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierulski - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieruła - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierumański - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierun - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieruń - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierus - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierusy - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierusz - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieruszczak - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieruszczek - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieruszczyk - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieruszczyński - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieruszewski - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieruszka - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieruszkiewicz - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieruszowski - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieruszyński - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieruś - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierut - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieruta - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierutto - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieruza - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieruzel - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierwa - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Gierwalczyk - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Gierwartowski - 1412 od nazwy miejscowej Gierwaty (ostrołęckie, gmina Goworowo).

Gierwas - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Gierwasz - 1415 od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Gierwaszowic - 1224 od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Gierwat - 1389 od niemieckich nazw osobowych Gerwald, Gerwart.

Gierwatowski - od nazwy miejscowej Gierwaty (ostrołęckie, gmina Goworowo).

Gierwatowski - od niemieckich nazw osobowych Gerwald, Gerwart.

Gierwazik - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Gierwazy - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Gierwiatowski - od nazwy miejscowej Gierwaty (ostrołęckie, gmina Goworowo).

Gierwicz - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Gierwiel - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Gierwin - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Gierwinowicz - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Gierwo - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Giery - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Gieryatowicz - od imienia Gierwasz, Gerwazy, od łacińskiego Gervasius, greckiego Gervasios; pochodzenie niejasne.

Gierych - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierycki - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierycz - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieryga - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierygowski - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieryk - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieryn - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieryna - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierynowicz - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieryń - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieryński - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierysz - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieryszewski - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieryszowski - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gieryś - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierz - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierzadowicz - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierzak - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierzał - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierzandowicz - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierzata - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierzatowicz - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierzban - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierzchała - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierzcz - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierzczyk - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierzczyński - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierzejko - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierzek - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierzeński - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierzewski - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierzgała - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierzkiewicz - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierzkowski - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierzok - (Śl) od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierzowski - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierzycki - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierzycz - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierzyniak - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierzyński - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gierzyska - od imion typu Gerwazy, Gertruda, Gerard, także od grać, giera ‘gira’.

Gies - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Giesa - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Giesak - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Giese - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Giesek - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Giesel - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Giesewski - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Gieska - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Giesko - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Giesner - 1599 od niemieckiej nazwy osobowej Geßner, ta od apelatywu Geß (e)ner ‘wytapiacz’.

Giess - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Giesse - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Giesz - od imion na Gie-, typu Gierwasz, Gierwałd.

Gieszcz - od imion na Gie-, typu Gierwasz, Gierwałd.

Gieszczak - od imion na Gie-, typu Gierwasz, Gierwałd.

Gieszczok - od imion na Gie-, typu Gierwasz, Gierwałd.

Gieszczuk - od imion na Gie-, typu Gierwasz, Gierwałd.

Gieszczyk - od imion na Gie-, typu Gierwasz, Gierwałd.

Gieszczykiewicz - od imion na Gie-, typu Gierwasz, Gierwałd.

Gieszczykowski - od imion na Gie-, typu Gierwasz, Gierwałd.

Gieszek - od imion na Gie-, typu Gierwasz, Gierwałd.

Gieszka - od imion na Gie-, typu Gierwasz, Gierwałd.

Gieszke - od imion na Gie-, typu Gierwasz, Gierwałd.

Gieszkie - od imion na Gie-, typu Gierwasz, Gierwałd.

Gieszkiewicz - od imion na Gie-, typu Gierwasz, Gierwałd.

Gieszko - od imion na Gie-, typu Gierwasz, Gierwałd.

Gieszykiewicz - od imion na Gie-, typu Gierwasz, Gierwałd.

Giet - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.

Gietczak - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.

Gietczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.

Gietek - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.

Gietka - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.

Gietke - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.

Gietkie - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.

Gietkiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.

Gietko - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.

Gietkowski - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.

Gietler - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.

Gietling - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.

Gietner - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.

Gietowt - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.

Gietrowska - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.

Gietruga - od imienia Gertruda. Imie notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzenia germańskiego od gër ‘oszczep’ + drud ‘siła, moc’.

Gietruszczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.

Gietrych - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.

Gietryga - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.

Giewa - od niemieckiej nazwy osobowej Geve, ta od imion na Gaw-.

Giewald - od niemieckich nazw osobowych Gerwald, Gerwart.

Giewalt - od niemieckich nazw osobowych Gerwald, Gerwart.

Giewałd - od niemieckich nazw osobowych Gerwald, Gerwart.

Giewanowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Geve, ta od imion na Gaw-.

Giewanowski - od niemieckiej nazwy osobowej Geve, ta od imion na Gaw-.

Giewartowski - 1578 od nazwy miejscowej Giewartów (konińskie, gmina Ostrowite).

Giewel - od niemieckiej nazwy osobowej Geve, ta od imion na Gaw-.

Giewert - od niemieckich nazw osobowych Gerwald, Gerwart.

Giewiel - od niemieckiej nazwy osobowej Geve, ta od imion na Gaw-.

Giewielisz - od niemieckiej nazwy osobowej Geve, ta od imion na Gaw-.

Giewis - od niemieckiej nazwy osobowej Geve, ta od imion na Gaw-.

Giewon - od niemieckiej nazwy osobowej Geve, ta od imion na Gaw-.

Giewonciarz - 1800 od nazwy góry Giewont.

Giewont - 1786 od nazwy góry Giewont.

Giewoń - od niemieckiej nazwy osobowej Geve, ta od imion na Gaw-.

Giewończyk - od niemieckiej nazwy osobowej Geve, ta od imion na Gaw-.

Giewski - od niemieckiej nazwy osobowej Geve, ta od imion na Gaw-.

Gieysztor - od litewskiej nazwy osobowej Geistaras, Geištoras, od geisti ‘pragnąć, pożądać’ + tarti ‘mówić’.

Giez ok. - 1265 od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Gieza - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Giezak - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Giezan - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Gieze - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Giezek - 1413 od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Giezel - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Giezko - 1403 od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Giezkowicz - 1675 od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Giezla XVI w. - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Giezowski - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Giezula - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Giezyk - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Gież - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Gieża - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Gieżak - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Gieżek - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Gieżewski - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Gieżycki - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Gieżyński - od giez ‘owad gryzący’, też od gzić się.

Giębicki - od nazwy miejscowej Gębice (kilka wsi).

Gięborys - od gęba.

Gięboryś - od gęba.

Giębski - od gęba.

Gięda - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Giędaj - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Giędek - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Giędłek - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Giędosz - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Giędza - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gięśla - od gęśla, gęśle ‘instrument muzyczny’.

Giętek - od gięty, giętki.

Giętka - od gięty, giętki.

Giętko - od gięty, giętki.

Giętkowski - od nazw miejscowych Gądki, Gadkowo (Wlkp).

Giętosz - od gięty, giętki.

Giętyłło - od gięty, giętki.

Giga - 1743 od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gigacz - 1494 od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gigaj - od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gigala - od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gigała - od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gigas - 1789 od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gigiel - od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gigielewicz - od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gigier - od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gigiewicz - od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gigilewicz - od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gigl - od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gigla - od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gigle - od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gigler - od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Giglewicz - od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gigo - od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gigol - od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gigoł - od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gigoła - od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gigołła - od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gigołło - od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gigoło - od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gigon - od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gigoń - od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gigos - od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gigoszewski - od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Giguła - od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gigura - od giga ‘dawny instrument muzyczny, prototyp skrzypiec; taniec staroangielski’.

Gil - 1354 od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gila - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilak - 1632 od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilakiewicz - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilakowski - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilala - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilar - od imienia Hilary. Imię notowane w Polsce od początku XIII wieku, w staropolszczyźnie: Hilarzy 1397, Ilarzy 1388. Jest pochodzenia łacińskiego, od przymiotnika hilarius ‘wesoły, pogodny’.

Gilara - od imienia Hilary. Imię notowane w Polsce od początku XIII wieku, w staropolszczyźnie: Hilarzy 1397, Ilarzy 1388. Jest pochodzenia łacińskiego, od przymiotnika hilarius ‘wesoły, pogodny’.

Gilarak - od imienia Hilary. Imię notowane w Polsce od początku XIII wieku, w staropolszczyźnie: Hilarzy 1397, Ilarzy 1388. Jest pochodzenia łacińskiego, od przymiotnika hilarius ‘wesoły, pogodny’.

Gilarek - od imienia Hilary. Imię notowane w Polsce od początku XIII wieku, w staropolszczyźnie: Hilarzy 1397, Ilarzy 1388. Jest pochodzenia łacińskiego, od przymiotnika hilarius ‘wesoły, pogodny’.

Gilarok - od imienia Hilary. Imię notowane w Polsce od początku XIII wieku, w staropolszczyźnie: Hilarzy 1397, Ilarzy 1388. Jest pochodzenia łacińskiego, od przymiotnika hilarius ‘wesoły, pogodny’.

Gilarowski - od imienia Hilary. Imię notowane w Polsce od początku XIII wieku, w staropolszczyźnie: Hilarzy 1397, Ilarzy 1388. Jest pochodzenia łacińskiego, od przymiotnika hilarius ‘wesoły, pogodny’.

Gilarski - od imienia Hilary. Imię notowane w Polsce od początku XIII wieku, w staropolszczyźnie: Hilarzy 1397, Ilarzy 1388. Jest pochodzenia łacińskiego, od przymiotnika hilarius ‘wesoły, pogodny’.

Gilary - od imienia Hilary. Imię notowane w Polsce od początku XIII wieku, w staropolszczyźnie: Hilarzy 1397, Ilarzy 1388. Jest pochodzenia łacińskiego, od przymiotnika hilarius ‘wesoły, pogodny’.

Gilas - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilasiewicz - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilasz - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilaszewicz - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilaś - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilata - od staropolskiego gwarowego galeta, gielata, gieleta, gilata ‘skopek na mleko, kubek’.

Gilatowski - 1772 od staropolskiego gwarowego galeta, gielata, gieleta, gilata ‘skopek na mleko, kubek’.

Gilba - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gilbar - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gilbard - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gilbart - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gilbas - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gilber - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gilbert - od niemieckich nazw osobowych Gilbert, Gelbert, Gelbart.

Gilc - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilczak - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilczew - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilczewski - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilczyński - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilec - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilejko - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilek - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilelewicz - 1750 od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gileń - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Giler - od imienia Hilary. Imię notowane w Polsce od początku XIII wieku, w staropolszczyźnie: Hilarzy 1397, Ilarzy 1388. Jest pochodzenia łacińskiego, od przymiotnika hilarius ‘wesoły, pogodny’.

Gilerek - od imienia Hilary. Imię notowane w Polsce od początku XIII wieku, w staropolszczyźnie: Hilarzy 1397, Ilarzy 1388. Jest pochodzenia łacińskiego, od przymiotnika hilarius ‘wesoły, pogodny’.

Gilert - od imienia Hilary. Imię notowane w Polsce od początku XIII wieku, w staropolszczyźnie: Hilarzy 1397, Ilarzy 1388. Jest pochodzenia łacińskiego, od przymiotnika hilarius ‘wesoły, pogodny’.

Gileta - od staropolskiego gwarowego galeta, gielata, gieleta, gilata ‘skopek na mleko, kubek’.

Giletiuk - od staropolskiego gwarowego galeta, gielata, gieleta, gilata ‘skopek na mleko, kubek’.

Gilety - od staropolskiego gwarowego galeta, gielata, gieleta, gilata ‘skopek na mleko, kubek’.

Giletycz - od staropolskiego gwarowego galeta, gielata, gieleta, gilata ‘skopek na mleko, kubek’.

Gilewicz - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilewicz-Ziarko - złożenia brak; Gilewicz od gil ‘ptak wróblowaty’; Ziarko od ziarno, ze staropolskiego zarno ‘nasienie zboża’; od ziarko ‘ziarnko’.

Gilewski - 1649 od nazw miejscowych Gilowice, Gilów (kilka wsi).

Gilga - od staropolskiego gidlać, gigać ‘łaskotać’.

Gilgacz - od staropolskiego gidlać, gigać ‘łaskotać’.

Gilgasch - od staropolskiego gidlać, gigać ‘łaskotać’.

Gilgasz - od staropolskiego gidlać, gigać ‘łaskotać’.

Gilge - od staropolskiego gidlać, gigać ‘łaskotać’.

Giliaszewicz - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilich - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Giliciński - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilicki - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Giliczyński - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilik - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilinowski - od nazwy miejscowej Gilino (płockie, gmina Bielsk).

Giliński - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilis - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilisch - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilis-Januszewski - złożenia brak; Gilis od gil ‘ptak wróblowaty’; Januszewski 1394 od nazw miejscowych Januszewo, Januszowice (kilka wsi).

Gilisz - 1505 od gil ‘ptak wróblowaty’.

Giliszek - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Giliś - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilka - 1670 od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gill - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilla - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gillar - od imienia Hilary. Imię notowane w Polsce od początku XIII wieku, w staropolszczyźnie: Hilarzy 1397, Ilarzy 1388. Jest pochodzenia łacińskiego, od przymiotnika hilarius ‘wesoły, pogodny’.

Giller - od imienia Hilary. Imię notowane w Polsce od początku XIII wieku, w staropolszczyźnie: Hilarzy 1397, Ilarzy 1388. Jest pochodzenia łacińskiego, od przymiotnika hilarius ‘wesoły, pogodny’.

Gillert - od imienia Hilary. Imię notowane w Polsce od początku XIII wieku, w staropolszczyźnie: Hilarzy 1397, Ilarzy 1388. Jest pochodzenia łacińskiego, od przymiotnika hilarius ‘wesoły, pogodny’.

Gillow - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilner - od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’.

Gilnicz - od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’.

Gilniewski - od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’.

Gilnik - od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’.

Gilniński - od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’.

Gilon - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilos - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilow - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilowicz - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilowski - od nazw miejscowych Gilowice, Gilów (kilka wsi).

Giluk - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilun - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Giluń - od gil ‘ptak wróblowaty’.

Gilza - od gilza ‘tutka do papierosów, łuska naboju’.

Gilzicki - od gilza ‘tutka do papierosów, łuska naboju’.

Gilżyński - od gilza ‘tutka do papierosów, łuska naboju’.

Giłga - od staropolskiego gidlać, gigać ‘łaskotać’.

Giłka - od gwarowego giełk ‘zgiełk’, od gwarowego giełkać się ‘gzić się’.

Giłko - od gwarowego giełk ‘zgiełk’, od gwarowego giełkać się ‘gzić się’.

Gimbarowski - od niemieckich nazwy osobowych Gimbert, Gimber, Ginbert.

Gimel - od niemieckiej nazwy osobowej Gemmel, ta od imion na Gamal-.

Gimeła - od niemieckiej nazwy osobowej Gemmel, ta od imion na Gamal-.

Gimitrzak - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gimla - od niemieckiej nazwy osobowej Gemmel, ta od imion na Gamal-.

Gimlak - od niemieckiej nazwy osobowej Gemmel, ta od imion na Gamal-.

Gimlewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gemmel, ta od imion na Gamal-.

Gimlik - od niemieckiej nazwy osobowej Gemmel, ta od imion na Gamal-.

Gimła - od niemieckiej nazwy osobowej Gemmel, ta od imion na Gamal-.

Gimmel - od niemieckiej nazwy osobowej Gemmel, ta od imion na Gamal-.

Gimper - od niemieckich nazwy osobowych Gimbert, Gimber, Ginbert.

Gimpert - od niemieckich nazwy osobowych Gimbert, Gimber, Ginbert.

Gimpertowicz - od niemieckich nazwy osobowych Gimbert, Gimber, Ginbert.

Gimtrzak - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gimza - 1420 od giemza ‘kozica; luksusowa wyprawiona skóra z kozy’.

Gimzała - od giemza ‘kozica; luksusowa wyprawiona skóra z kozy’.

Gimzia - od giemza ‘kozica; luksusowa wyprawiona skóra z kozy’.

Gimzicki - od giemza ‘kozica; luksusowa wyprawiona skóra z kozy’.

Gimziński - od giemza ‘kozica; luksusowa wyprawiona skóra z kozy’.

Gimżewski - od giemza ‘kozica; luksusowa wyprawiona skóra z kozy’.

Gina - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Ginak - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Ginal - 1789 od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Ginal - 1789 od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Ginalski - 1786 od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Ginalski - 1796 od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Ginał - 1789 od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Ginas - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Gincer - od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri.

Ginciarz - od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri.

Gindera - od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri.

Ginderek - od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri.

Ginderewicz - od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri.

Ginderowicz - od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri.

Gindorowicz - od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri.

Gineja - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Ginejko - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Ginel - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Ginela - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Giner - od łacińskiego gener ‘zięć, szwagier’.

Ginet-Kuncewicz - zlożenia brak; Ginet brak; Kuncewicz 1522 od imienia Konrad. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, jest genetycznie germańskie, od kuoni ‘śmiały’ + rat ‘rada’.

Ginialski - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Ginic - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Giniec - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Ginieczko - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Giniel - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Ginielczyk - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Ginielewicz - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Ginier - od łacińskiego gener ‘zięć, szwagier’.

Giniewicz - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Giniewski - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Giniło - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Ginin - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Ginka - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Ginke - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Ginkel - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Ginkiewicz - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Ginko - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Ginkol - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Ginkowski - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Gino - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Ginowicz - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Ginowiec - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Gint - od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri.

Ginta - od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri.

Gintar - od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri.

Ginter - 1393 od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri.

Gintera - od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri.

Ginterowicz - od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri.

Ginther - od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri.

Ginthner - od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri.

Gintner - od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri.

Gintor - 1565 od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri.

Gintorowicz - od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri.

Gintow - od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri.

Gintowicz - od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri.

Gintowski - od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri.

Gintowt - od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri.

Gintowt-Dziewałtowski - złożenia brak; Gintowt od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri; Dziewałtowski od staropolskiego dziewa, dziewka ‘panna, dziewczynka’.

Gintowt-Dziwiłł - złożenia brak; Gintowt od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri; Dziwiłł od dziwny ‘dziki, dziwny’.

Gintowt-Juchniewicz - złożenia brak; Gintowt od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri; Juchniewicz 1769 od jucha ‘krew zwierzęca’.

Gintrowicz - od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri.

Gintrowski - od niemieckich nazw osobowych Gunter, Ginther, te od imienia Guntheri lub od nazwy miejscowej Gintro (elbląskie, gmina Stary Targ).

Gińko - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Giński - od ginąć ‘gubić się, umierać’, też od rdzenia gin-, np. zginać, wyginać.

Giolda - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Giołda - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gioudła - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Giovanoli-Wizner - złożenia brak; Giovanoli brak; Wizner prawdopodobnie od nazwy miejscowej Wizna (łomżyńskie, gmina Wizna) lub od niemieckiej nazwy osobowej Wiese, ta od apelatywu Wiese ‘łąka’.

Gipczyński - od gibki ‘giętki, ruchliwy’.

Gipisiak - od gibki ‘giętki, ruchliwy’.

Gipka - od gibki ‘giętki, ruchliwy’.

Gipki - od gibki ‘giętki, ruchliwy’.

Gips - 1403 od gips ‘rodzaj materiału budowlanego’, dawniej też ‘kij; bicie’.

Gipsiak - od gips ‘rodzaj materiału budowlanego’, dawniej też ‘kij; bicie’.

Gipski - od gips ‘rodzaj materiału budowlanego’, dawniej też ‘kij; bicie’.

Gir - 1544 od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Gira - 1443 od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Girach - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Giraczuk - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Girak - 1492 od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Girard - od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’.

Girasimczuk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Girasimiszko - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Girasimiuk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od Gierasimos, od geras 'cześć, przywilej, zaszczyt' + przyrostek imos.

Girat - od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’.

Giraud - od niemieckich nazw osobowych Gerhard, Gerrat, te od ger ‘włócznia’ + hard ‘mocny’.

Gircza - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Girczak - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Girczuk - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Girczyc - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Girczyk - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Girczyński - od niemieckich nazw osobowych Gerz, Gertz, te od imion na Ger-.

Gird - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Girda - 1445 od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Girdak - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Girdo - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Girdziej - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Girdziejewski - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Girdziewicz - 1479 od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Girdziuk - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Girdzius - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Girdziusz - od niemieckiej nazwy osobowej Gerd, ta od imion Gerard, Gerhard.

Girek - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Giren - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Girenko - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Gireń - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Girewicz - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Gireż - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Girga - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Girgel - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Girgiel - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Girgielewicz - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Girgilewicz - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Girgla - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Girgon - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Girgus - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Girguś - od niemieckich nazw osobowych Gerg, Gierg, Girg, te od imienia Georgius.

Girk - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Girka - 1396– od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Girke - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Girko - 1280 od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Girlach - 1385 od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Girlachowski - 1393 od nazw miejscowych Gierałchów, Gierałchowo (kilka wsi).

Giro - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Giron - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Giroń - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Giro-Syryński złożenia brak; Giro - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy; Syryński brak.

Girs - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’; od gwarowego giersz ‘gatunek rośliny’.

Girsa - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’; od gwarowego giersz ‘gatunek rośliny’.

Girsch - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’; od gwarowego giersz ‘gatunek rośliny’.

Girsz - 1464 od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’; od gwarowego giersz ‘gatunek rośliny’.

Girsza - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’; od gwarowego giersz ‘gatunek rośliny’.

Girszczuk - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’; od gwarowego giersz ‘gatunek rośliny’.

Girszel - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’; od gwarowego giersz ‘gatunek rośliny’.

Girszewski - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’; od gwarowego giersz ‘gatunek rośliny’.

Girszon - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’; od gwarowego giersz ‘gatunek rośliny’.

Girszyc - od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’; od gwarowego giersz ‘gatunek rośliny’.

Girszyński - 1477 od niemieckich nazw osobowych Gers, Gersch, te od apelatywu średnio-wysoko-niemieckiego gërste ‘jęczmień’; od gwarowego giersz ‘gatunek rośliny’.

Girt - od niemieckich nazw osobowych Gert, Gerth, te od imienia Gerhardt.

Girtych - od niemieckich nazw osobowych Gert, Gerth, te od imienia Gerhardt.

Giruk - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Girul - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Girulski - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Girun - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Girus - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Giruszka - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Giruś - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Girycz - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Giryczuk - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Giryn - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Giryń - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Giryński - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Girza - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Girzak - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Girzeński - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Girzewski - od gira ‘noga (pogardliwie); starsze nazwy na Gib- mogą pochodzic od niemieckich nazw osobowych na Ger-, też od imion na Ger-, typu Gerwazy.

Gis - od niemieckich nazw osobowych Giss, Gisch, te od imion na Gis-.

Gisa - od niemieckich nazw osobowych Giss, Gisch, te od imion na Gis-.

Gisal - od niemieckich nazw osobowych Giss, Gisch, te od imion na Gis-.

Gise - od niemieckich nazw osobowych Giss, Gisch, te od imion na Gis-.

Gisek - od niemieckich nazw osobowych Giss, Gisch, te od imion na Gis-.

Gisel - od niemieckich nazw osobowych Giss, Gisch, te od imion na Gis-.

Gisicz - od niemieckich nazw osobowych Giss, Gisch, te od imion na Gis-.

Gisik - od niemieckich nazw osobowych Giss, Gisch, te od imion na Gis-.

Giska - od niemieckich nazw osobowych Giss, Gisch, te od imion na Gis-.

Gisko - od niemieckich nazw osobowych Giss, Gisch, te od imion na Gis-.

Giss - od niemieckich nazw osobowych Giss, Gisch, te od imion na Gis-.

Gissa - od niemieckich nazw osobowych Giss, Gisch, te od imion na Gis-.

Gissek - od niemieckich nazw osobowych Giss, Gisch, te od imion na Gis-.

Gist - od niemieckiej nazwy osobowej Gest, ta od imion na Gast-, może też od gest.

Gistkowski - od niemieckiej nazwy osobowej Gest, ta od imion na Gast-, może też od gest.

Gisz - 1321 od niemieckich nazw osobowych Giss, Gisch, te od imion na Gis-.

Gisza - od niemieckich nazw osobowych Giss, Gisch, te od imion na Gis-.

Giszak - od niemieckich nazw osobowych Giss, Gisch, te od imion na Gis-.

Giszewski - od niemieckich nazw osobowych Giss, Gisch, te od imion na Gis-.

Giszka - od niemieckich nazw osobowych Giss, Gisch, te od imion na Gis-.

Giszko - 1309 od niemieckich nazw osobowych Giss, Gisch, te od imion na Gis-.

Giszkowski - od niemieckich nazw osobowych Giss, Gisch, te od imion na Gis-.

Giś - od niemieckich nazw osobowych Giss, Gisch, te od imion na Gis-.

Git - od niemieckich nazw osobowych Git, Gid, te od imion na Geld-, wtórnie Gid-.

Gita - od niemieckich nazw osobowych Git, Gid, te od imion na Geld-, wtórnie Gid-.

Gitaj - od niemieckich nazw osobowych Git, Gid, te od imion na Geld-, wtórnie Gid-.

Gitalewicz - od niemieckich nazw osobowych Git, Gid, te od imion na Geld-, wtórnie Gid-.

Gitek - od niemieckich nazw osobowych Git, Gid, te od imion na Geld-, wtórnie Gid-.

Giteszek - od niemieckich nazw osobowych Git, Gid, te od imion na Geld-, wtórnie Gid-.

Gitka - od niemieckich nazw osobowych Git, Gid, te od imion na Geld-, wtórnie Gid-.

Gitkiewicz - od niemieckich nazw osobowych Git, Gid, te od imion na Geld-, wtórnie Gid-.

Gitkowski - od niemieckich nazw osobowych Git, Gid, te od imion na Geld-, wtórnie Gid-.

Gitla - od niemieckiej nazwy osobowej Gidler, ta od imion na Geld-.

Gitlar - od niemieckiej nazwy osobowej Gidler, ta od imion na Geld-.

Gitlarski - od niemieckiej nazwy osobowej Gidler, ta od imion na Geld-.

Gitlarz - od niemieckiej nazwy osobowej Gidler, ta od imion na Geld-.

Gitler - od niemieckiej nazwy osobowej Gidler, ta od imion na Geld-.

Gitlik - od niemieckiej nazwy osobowej Gidler, ta od imion na Geld-.

Gittler - od niemieckiej nazwy osobowej Gidler, ta od imion na Geld-.

Giwer - od giewer, gwer ‘karabin, broń’.

Giwera - od giewer, gwer ‘karabin, broń’.

Giwerowski - od giewer, gwer ‘karabin, broń’.

Giwerski - od giewer, gwer ‘karabin, broń’.

Giwier - od giewer, gwer ‘karabin, broń’.

Giwierski - od giewer, gwer ‘karabin, broń’.

Giz - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Giza - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizak - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizal - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizan - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizar - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizara - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizbert-Studnicki - złożenia brak; Gizbert brak; Studnicki od nazwy miejscowej Studnica (kilka wsi)

Gizbrecht - od niemieckich nazw osobowych Isbrant, Isbracht, te od Isan ‘żelazo’+ brant ‘dar’.

Gizda - 1790 od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gizdelczyk - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gizder - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gizdol - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gizdoł - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gizdon - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gizdoń - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gizdor - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gizdra - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gizdziejewski - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Gizek - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizel - 1310 od niemieckich nazw osobowych Gizel, Geisel ,ta od apelatywu Geissel ‘bicz, rózga’ lub od imion na Gisil-.

Gizela - od niemieckich nazw osobowych Gizel, Geisel ,ta od apelatywu Geissel ‘bicz, rózga’ lub od imion na Gisil-.

Gizelak - od niemieckich nazw osobowych Gizel, Geisel ,ta od apelatywu Geissel ‘bicz, rózga’ lub od imion na Gisil-.

Gizelakowski - od niemieckich nazw osobowych Gizel, Geisel ,ta od apelatywu Geissel ‘bicz, rózga’ lub od imion na Gisil-.

Gizelec - od niemieckich nazw osobowych Gizel, Geisel ,ta od apelatywu Geissel ‘bicz, rózga’ lub od imion na Gisil-.

Gizelewski - od niemieckich nazw osobowych Gizel, Geisel ,ta od apelatywu Geissel ‘bicz, rózga’ lub od imion na Gisil-.

Gizeliński - od niemieckich nazw osobowych Gizel, Geisel ,ta od apelatywu Geissel ‘bicz, rózga’ lub od imion na Gisil-.

Gizella - od niemieckich nazw osobowych Gizel, Geisel ,ta od apelatywu Geissel ‘bicz, rózga’ lub od imion na Gisil-.

Gizelski - od niemieckich nazw osobowych Gizel, Geisel ,ta od apelatywu Geissel ‘bicz, rózga’ lub od imion na Gisil-.

Gizera - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizewicz - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizewski - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Giziak - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizicki - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Giziel - 1654 od niemieckich nazw osobowych Gizel, Geisel ,ta od apelatywu Geissel ‘bicz, rózga’ lub od imion na Gisil-.

Giziela - od niemieckich nazw osobowych Gizel, Geisel ,ta od apelatywu Geissel ‘bicz, rózga’ lub od imion na Gisil-.

Gizielski - od niemieckich nazw osobowych Gizel, Geisel ,ta od apelatywu Geissel ‘bicz, rózga’ lub od imion na Gisil-.

Gizienicz - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Giziewicz - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Giziewski - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizik - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizikowski - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizina - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Giziński - od nazwy miejscowej Giżyn (ciechanowskie, gmina Strzegowo-Osada).

Giziuk - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizka - 1570 od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizkiewicz - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizko - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizla - 1302 od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizla - 1482 od niemieckich nazw osobowych Gizel, Geisel ,ta od apelatywu Geissel ‘bicz, rózga’ lub od imion na Gisil-.

Gizlar - od niemieckich nazw osobowych Gizel, Geisel ,ta od apelatywu Geissel ‘bicz, rózga’ lub od imion na Gisil-.

Gizle - 1302 od niemieckich nazw osobowych Gizel, Geisel ,ta od apelatywu Geissel ‘bicz, rózga’ lub od imion na Gisil-.

Gizler - od niemieckich nazw osobowych Gizel, Geisel ,ta od apelatywu Geissel ‘bicz, rózga’ lub od imion na Gisil-.

Gizlewski - od niemieckich nazw osobowych Gizel, Geisel ,ta od apelatywu Geissel ‘bicz, rózga’ lub od imion na Gisil-.

Gizło - od niemieckich nazw osobowych Gizel, Geisel ,ta od apelatywu Geissel ‘bicz, rózga’ lub od imion na Gisil-.

Gizo - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizoł - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizon - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizoń - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizowski - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizów - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizulewski - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizun - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizuń - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Gizyn - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Giździel - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Giźlar - od niemieckich nazw osobowych Gizel, Geisel ,ta od apelatywu Geissel ‘bicz, rózga’ lub od imion na Gisil-.

Giźlewski - od niemieckich nazw osobowych Gizel, Geisel ,ta od apelatywu Geissel ‘bicz, rózga’ lub od imion na Gisil-.

Giż - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Giża - 1400 od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Giżak - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Giżanowski - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Giżder - od gid, gizda ‘ohyda, człowiek budzący wstręt’.

Giże - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Giżecki - od nazwy miejscowej Giżyce (kilka wsi).

Giżej - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Giżejewski - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Giżejowski - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Giżela - od niemieckich nazw osobowych Gizel, Geisel, ta od apelatywu Geissel ‘bicz, rózga’ lub od imion na Gisil-.

Giżelski - od niemieckich nazw osobowych Gizel, Geisel, ta od apelatywu Geissel ‘bicz, rózga’ lub od imion na Gisil-.

Giżeński - od nazwy miejscowej Giżyn (ciechanowskie, gmina Strzegowo-Osada).

Giżewski - 1626 od nazwy miejscowej Giżewo (bydgoskie, gmina Kruszwica).

Giżka - 1420 od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Giżko - 1381– od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Giżków - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Giżlar - od niemieckich nazw osobowych Gizel, Geisel ,ta od apelatywu Geissel ‘bicz, rózga’ lub od imion na Gisil-.

Giżo - 1289 od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Giżowski - od nazwy miejscowej Giżewo (bydgoskie, gmina Kruszwica).

Giżuk - od staropolskiego, gwarowego giża ‘tylna noga u świni, wołu’.

Giżycki - 1429 od nazwy miejscowej Giżyce (kilka wsi).

Giżyński - 1498 od nazwy miejscowej Giżyn (ciechanowskie, gmina Strzegowo-Osada).

Glaba - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glabas - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glabaś - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glabaśnia - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glabaźnia - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glabażnia - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glabian - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glabiasz - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glabik - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glabion - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glabisz - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glabiszewski - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glabiś - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glabka - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glabos - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glabs - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glabsch - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glabski - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glabś - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glabun - 1283 od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glabuna - 1267 od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glabunowic - 1305 od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glabus - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glabuś - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glac - 1486 od gwarowego glaca ‘łysina’, też od niemieckich nazw osobowych Glatz, Gletz.

Glaca - 1686 od gwarowego glaca ‘łysina’, też od niemieckich nazw osobowych Glatz, Gletz.

Glacal - od gwarowego glaca ‘łysina’, też od niemieckich nazw osobowych Glatz, Gletz.

Glacek - od gwarowego glaca ‘łysina’, też od niemieckich nazw osobowych Glatz, Gletz.

Glacel - od gwarowego glaca ‘łysina’, też od niemieckich nazw osobowych Glatz, Gletz.

Glacer - od gwarowego glaca ‘łysina’, też od niemieckich nazw osobowych Glatz, Gletz.

Glacz - od gwarowego glaca ‘łysina’, też od niemieckich nazw osobowych Glatz, Gletz.

Glacza - od gwarowego glaca ‘łysina’, też od niemieckich nazw osobowych Glatz, Gletz.

Glaczyński - od gwarowego glaca ‘łysina’, też od niemieckich nazw osobowych Glatz, Gletz.

Glad - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Glada - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Gladała - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Gladas - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Gladasz - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Gladczenko - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Gladczuk - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Gladiator - 1488 od łacińskiego gladiator ‘szrmierz; rzemieślnik wyrabiający miecze’.

Gladicz - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Gladis - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Gladisz - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Gladiś - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Gladka - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Gladki - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Gladoch - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Glados - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Gladosz - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Gladun - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Gladus - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Gladusz - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Gladuś - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Gladys - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Gladysz - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Gladyś - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Gladzik - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Gladziński - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Glaeser - od niemieckiej nazwy osobowej Glaser, ta od Glaser ‘szklarz’.

Glaicar - od grajcar ‘moneta austriacka’.

Glaida - od gwarowego gajda ‘kobieta niechlujna, niezręczna’.

Glaizner - od niemieckiej nazwy osobowej Gleisner, ta od apelatywu Gleisner ‘obłudnik’.

Glajc - od glanc, glans ‘połysk, blask’.

Glajcar - 1552 od grajcar ‘moneta austriacka’.

Glajda - od gwarowego gajda ‘kobieta niechlujna, niezręczna’.

Glajdych - od gwarowego gajda ‘kobieta niechlujna, niezręczna’.

Glajdziński - od gwarowego gajda ‘kobieta niechlujna, niezręczna’.

Glajsner - od niemieckiej nazwy osobowej Gleisner, ta od apelatywu Gleisner ‘obłudnik’.

Glajzler - od niemieckiej nazwy osobowej Gleisner, ta od apelatywu Gleisner ‘obłudnik’.

Glajzner - od niemieckiej nazwy osobowej Gleisner, ta od apelatywu Gleisner ‘obłudnik’.

Glama - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Glamaciński - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Glamaczyński - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Glamas - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Glamasiński - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Glamkowski - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Glamowski - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Glan - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Glana - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Glanas - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Glanbic - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Glanc - 1786 od glanc, glans ‘połysk, blask’.

Glance - od glanc, glans ‘połysk, blask’.

Glanciak - od glanc, glans ‘połysk, blask’.

Glanczyk - od glanc, glans ‘połysk, blask’.

Glanda - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glandel - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glander - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glandos - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glandys - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glandyś - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glandz - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glanek - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Glaner - od niemieckich nazw osobowych Glanert, Glaner, te od imion na Glann-.

Glanerski - od niemieckich nazw osobowych Glanert, Glaner, te od imion na Glann-.

Glanert - od niemieckich nazw osobowych Glanert, Glaner, te od imion na Glann-.

Glania - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Glaniec - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Glanier - od niemieckich nazw osobowych Glanert, Glaner, te od imion na Glann-.

Glanikowski - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Glanka - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Glankowski - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Glann - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Glanner - od niemieckich nazw osobowych Glanert, Glaner, te od imion na Glann-.

Glano - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Glanorski - od niemieckich nazw osobowych Glanert, Glaner, te od imion na Glann-.

Glanos - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Glanowski - 1405 od nazwy miejscowej Glanow (krakowskie, gmina Trzyciąż).

Glans - od glanc, glans ‘połysk, blask’.

Glantz - od glanc, glans ‘połysk, blask’.

Glanz - od glanc, glans ‘połysk, blask’.

Glań - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Glańda - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glap - od gwarowego glapa ‘wrona’, od gwarowego glapić się ‘gapić się’.

Glapa - od gwarowego glapa ‘wrona’, od gwarowego glapić się ‘gapić się’.

Glapan - od gwarowego glapa ‘wrona’, od gwarowego glapić się ‘gapić się’.

Glapiak - od gwarowego glapa ‘wrona’, od gwarowego glapić się ‘gapić się’.

Glapik - od gwarowego glapa ‘wrona’, od gwarowego glapić się ‘gapić się’.

Glapin - od gwarowego glapa ‘wrona’, od gwarowego glapić się ‘gapić się’.

Glapiński - od gwarowego glapa ‘wrona’, od gwarowego glapić się ‘gapić się’.

Glapiok - od gwarowego glapa ‘wrona’, od gwarowego glapić się ‘gapić się’.

Glapka - od gwarowego glapa ‘wrona’, od gwarowego glapić się ‘gapić się’.

Glapkowicz - od gwarowego glapa ‘wrona’, od gwarowego glapić się ‘gapić się’.

Glapła - od gwarowego glapa ‘wrona’, od gwarowego glapić się ‘gapić się’.

Glaps - od gwarowego glapa ‘wrona’, od gwarowego glapić się ‘gapić się’.

Glapski - od gwarowego glapa ‘wrona’, od gwarowego glapić się ‘gapić się’.

Glapś - od gwarowego glapa ‘wrona’, od gwarowego glapić się ‘gapić się’.

Glas - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Glasa - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Glasak - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Glasek - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Glasel - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Gläsel - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Glaseniak - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Glaser - 1779 od niemieckiej nazwy osobowej Glaser, ta od Glaser ‘szklarz’.

Gläser - od niemieckiej nazwy osobowej Glaser, ta od Glaser ‘szklarz’.

Glasik - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Glasiński - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Glasior - od niemieckiej nazwy osobowej Glaser, ta od Glaser ‘szklarz’.

Glasman - od niemieckiej nazwy osobowej Glaser, ta od Glaser ‘szklarz’.

Gläsman - od niemieckiej nazwy osobowej Glaser, ta od Glaser ‘szklarz’.

Glasmann - od niemieckiej nazwy osobowej Glaser, ta od Glaser ‘szklarz’.

Gläsmann - od niemieckiej nazwy osobowej Glaser, ta od Glaser ‘szklarz’.

Glasner - od niemieckiej nazwy osobowej Gleisner, ta od apelatywu Gleisner ‘obłudnik’.

Glasow - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Glasowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Glass - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Gläss - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Glass-Brudziński - złożenia brak; Glass od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos; Brudziński od brud, brudzić.

Glasse - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Glasser - 1768 od niemieckiej nazwy osobowej Glaser, ta od Glaser ‘szklarz’.

Glassner - od niemieckiej nazwy osobowej Gleisner, ta od apelatywu Gleisner ‘obłudnik’.

Glasz - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Glaszczka - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Glaszka - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Glaszke - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Glaszko - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Glaszner - od niemieckiej nazwy osobowej Gleisner, ta od apelatywu Gleisner ‘obłudnik’.

Glata - od niemieckiej nazwy osobowej Glatt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego glat ‘gładki’.

Glate - od niemieckiej nazwy osobowej Glatt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego glat ‘gładki’.

Glater - od niemieckiej nazwy osobowej Glatt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego glat ‘gładki’.

Glathe - od niemieckiej nazwy osobowej Glatt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego glat ‘gładki’.

Glatka - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Glatki - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Glatow - od niemieckiej nazwy osobowej Glatt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego glat ‘gładki’.

Glatowski - od niemieckiej nazwy osobowej Glatt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego glat ‘gładki’.

Glatt - od niemieckiej nazwy osobowej Glatt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego glat ‘gładki’.

Glatte - od niemieckiej nazwy osobowej Glatt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego glat ‘gładki’.

Glatter - od niemieckiej nazwy osobowej Glatt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego glat ‘gładki’.

Glattka - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Glattki - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Glattky - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Glatty - od niemieckiej nazwy osobowej Glatt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego glat ‘gładki’.

Glaubart - od niemieckiej nazwy osobowej Glaubert.

Glaubert - od niemieckiej nazwy osobowej Glaubert.

Glaubic - od niemieckiej nazwy osobowej Glaubert.

Glaubitt - od niemieckiej nazwy osobowej Glaubert; od niemieckiej nazwy osobowej Glaubitt.

Glaubitz - od niemieckiej nazwy osobowej Glaubert.

Glaw - od głowa.

Glawania - od głowa.

Glawaty - od głowa.

Glawina - od głowa.

Glawińska - od głowa.

Glawion - od głowa.

Glawon - od głowa.

Glawoń - od głowa.

Glaz - od gwarowego glaz ‘glazura’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Glas.

Glaza - od gwarowego glaz ‘glazura’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Glas.

Glazak - od gwarowego glaz ‘glazura’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Glas.

Glazar - 1451 od niemieckiej nazwy osobowej Glaser, ta od Glaser ‘szklarz’.

Glazek - od gwarowego glaz ‘glazura’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Glas.

Glazer - 1388 od niemieckiej nazwy osobowej Glaser, ta od Glaser ‘szklarz’.

Glazew - od gwarowego glaz ‘glazura’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Glas.

Glazik - od gwarowego glaz ‘glazura’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Glas.

Glaziński - od gwarowego glaz ‘glazura’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Glas.

Glazner - od niemieckiej nazwy osobowej Gleisner, ta od apelatywu Gleisner ‘obłudnik’.

Glazor - od niemieckiej nazwy osobowej Glaser, ta od Glaser ‘szklarz’.

Glazow - od gwarowego glaz ‘glazura’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Glas.

Glazór - od niemieckiej nazwy osobowej Glaser, ta od Glaser ‘szklarz’.

Glazuń - od gwarowego glaz ‘glazura’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Glas.

Glazur - od niemieckiej nazwy osobowej Glaser, ta od Glaser ‘szklarz’.

Glazurski - od glazura ‘powłoka szklana; polewa cukrowa’.

Glazyr - 1432 od niemieckiej nazwy osobowej Glaser, ta od Glaser ‘szklarz’.

Glaża - od gwarowego glaz ‘glazura’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Glas.

Glażer - od niemieckiej nazwy osobowej Glaser, ta od Glaser ‘szklarz’.

Glażowski - od gwarowego glaz ‘glazura’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Glas.

Gląb - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Gląba - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Gląbała - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Gląbikowski - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Gląbka - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Gląd - 1298 od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glądala - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glądalski - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glądała - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glądało - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glądek - 1497 od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glądka - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glądy - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glądys - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Gleaser - od niemieckiej nazwy osobowej Glaser, ta od Glaser ‘szklarz’.

Gleb - od imienia Gleb. Imię występuje w Kościele wschodnim, jest prawdopodobnie pochodzenia normańskiego. W Polsce wschodniej imie notowane od XIV wieku jako Gleb, Hleb, Hlib, Lib.

Gleba - od imienia Gleb. Imię występuje w Kościele wschodnim, jest prawdopodobnie pochodzenia normańskiego. W Polsce wschodniej imie notowane od XIV wieku jako Gleb, Hleb, Hlib, Lib.

Glebas - od imienia Gleb. Imię występuje w Kościele wschodnim, jest prawdopodobnie pochodzenia normańskiego. W Polsce wschodniej imie notowane od XIV wieku jako Gleb, Hleb, Hlib, Lib.

Glebiec - od imienia Gleb. Imię występuje w Kościele wschodnim, jest prawdopodobnie pochodzenia normańskiego. W Polsce wschodniej imie notowane od XIV wieku jako Gleb, Hleb, Hlib, Lib.

Glebieska - od imienia Gleb. Imię występuje w Kościele wschodnim, jest prawdopodobnie pochodzenia normańskiego. W Polsce wschodniej imie notowane od XIV wieku jako Gleb, Hleb, Hlib, Lib.

Glebiński - od imienia Gleb. Imię występuje w Kościele wschodnim, jest prawdopodobnie pochodzenia normańskiego. W Polsce wschodniej imie notowane od XIV wieku jako Gleb, Hleb, Hlib, Lib.

Glebionek - od imienia Gleb. Imię występuje w Kościele wschodnim, jest prawdopodobnie pochodzenia normańskiego. W Polsce wschodniej imie notowane od XIV wieku jako Gleb, Hleb, Hlib, Lib.

Glebioska - od imienia Gleb. Imię występuje w Kościele wschodnim, jest prawdopodobnie pochodzenia normańskiego. W Polsce wschodniej imie notowane od XIV wieku jako Gleb, Hleb, Hlib, Lib.

Glebka - od imienia Gleb. Imię występuje w Kościele wschodnim, jest prawdopodobnie pochodzenia normańskiego. W Polsce wschodniej imie notowane od XIV wieku jako Gleb, Hleb, Hlib, Lib.

Glebko - od imienia Gleb. Imię występuje w Kościele wschodnim, jest prawdopodobnie pochodzenia normańskiego. W Polsce wschodniej imie notowane od XIV wieku jako Gleb, Hleb, Hlib, Lib.

Glebkowicz - od imienia Gleb. Imię występuje w Kościele wschodnim, jest prawdopodobnie pochodzenia normańskiego. W Polsce wschodniej imie notowane od XIV wieku jako Gleb, Hleb, Hlib, Lib.

Glebon - od imienia Gleb. Imię występuje w Kościele wschodnim, jest prawdopodobnie pochodzenia normańskiego. W Polsce wschodniej imie notowane od XIV wieku jako Gleb, Hleb, Hlib, Lib.

Glebow - od imienia Gleb. Imię występuje w Kościele wschodnim, jest prawdopodobnie pochodzenia normańskiego. W Polsce wschodniej imie notowane od XIV wieku jako Gleb, Hleb, Hlib, Lib.

Glebowicz - od imienia Gleb. Imię występuje w Kościele wschodnim, jest prawdopodobnie pochodzenia normańskiego. W Polsce wschodniej imie notowane od XIV wieku jako Gleb, Hleb, Hlib, Lib.

Glebowski - od imienia Gleb. Imię występuje w Kościele wschodnim, jest prawdopodobnie pochodzenia normańskiego. W Polsce wschodniej imie notowane od XIV wieku jako Gleb, Hleb, Hlib, Lib.

Glebów - od imienia Gleb. Imię występuje w Kościele wschodnim, jest prawdopodobnie pochodzenia normańskiego. W Polsce wschodniej imie notowane od XIV wieku jako Gleb, Hleb, Hlib, Lib.

Glebus - od imienia Gleb. Imię występuje w Kościele wschodnim, jest prawdopodobnie pochodzenia normańskiego. W Polsce wschodniej imie notowane od XIV wieku jako Gleb, Hleb, Hlib, Lib.

Glebusicz - od imienia Gleb. Imię występuje w Kościele wschodnim, jest prawdopodobnie pochodzenia normańskiego. W Polsce wschodniej imie notowane od XIV wieku jako Gleb, Hleb, Hlib, Lib.

Glebusiewicz - od imienia Gleb. Imię występuje w Kościele wschodnim, jest prawdopodobnie pochodzenia normańskiego. W Polsce wschodniej imie notowane od XIV wieku jako Gleb, Hleb, Hlib, Lib.

Glec - 1422 od gwarowego glaca ‘łysina’, też od niemieckich nazw osobowych Glatz, Gletz.

Gleca - 1436 od gwarowego glaca ‘łysina’, też od niemieckich nazw osobowych Glatz, Gletz.

Glecewicz - od gwarowego glaca ‘łysina’, też od niemieckich nazw osobowych Glatz, Gletz.

Gleck - (Pom) od gwarowego glaca ‘łysina’, też od niemieckich nazw osobowych Glatz, Gletz.

Glecza - 1436 od gwarowego glaca ‘łysina’, też od niemieckich nazw osobowych Glatz, Gletz.

Gleczer - od gwarowego glaca ‘łysina’, też od niemieckich nazw osobowych Glatz, Gletz.

Gleczewski - od gwarowego glaca ‘łysina’, też od niemieckich nazw osobowych Glatz, Gletz.

Gleczman - od gwarowego glaca ‘łysina’, też od niemieckich nazw osobowych Glatz, Gletz.

Gleda - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Gledzianowski - od nazwy miejscowej Gledzianów, dawniej Ględzianów (plockie, gmina Witonia).

Glegała - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Glegara - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Gleglewicz - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Glegociński - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Glegola - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Glegolski - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Glegoł - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Glegoła - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Glegora - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Glegota - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Glegóła - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Glegulski - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Gleguła - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Gleisler - od niemieckiej nazwy osobowej Gleisner, ta od apelatywu Gleisner ‘obłudnik’.

Gleisner - od niemieckiej nazwy osobowej Gleisner, ta od apelatywu Gleisner ‘obłudnik’.

Gleissner - od niemieckiej nazwy osobowej Gleisner, ta od apelatywu Gleisner ‘obłudnik’.

Gleizner - od niemieckiej nazwy osobowej Gleisner, ta od apelatywu Gleisner ‘obłudnik’.

Glejbic - 1408 od nazwy miasta Gliwice (katowickie) forma zgermanizowana.

Glejbic - 1408 od nazwy miasta Gliwice (katowickie) forma zgermanizowana.

Glejsner - od niemieckiej nazwy osobowej Gleisner, ta od apelatywu Gleisner ‘obłudnik’.

Glejt - od gleit, glejt, glid, glind, glit, glet ‘szereg, rząd; ordynek’.

Glejtek - od gleit, glejt, glid, glind, glit, glet ‘szereg, rząd; ordynek’.

Glejwic - 1367 od nazwy miasta Gliwice (katowickie) forma zgermanizowana.

Glejzner - od niemieckiej nazwy osobowej Gleisner, ta od apelatywu Gleisner ‘obłudnik’.

Glema - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Gleman - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Glen - od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’.

Glenc - od glanc, glans ‘połysk, blask’.

Glencer - od glanc, glans ‘połysk, blask’.

Glencner - od glanc, glans ‘połysk, blask’.

Glenda - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glendała - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glendek - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glender - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glenek - od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’.

Gleniak - od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’; od staropolskiego gleń ‘kromka chleba’.

Glenicki - od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’.

Gleniek - od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’.

Glenik - 1362 od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’; od gwarowego glenik kromka chleba’.

Glenikowski - od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’.

Gleniowic - 1429 od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’.

Gleno - od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’.

Glenoła - od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’.

Glensczok - (Śl) od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’.

Glensczyk - (Śl) od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’.

Glenszczok - (Śl) od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’.

Glenszczuk - od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’.

Glenszczyk - od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’.

Glenz - od glanc, glans ‘połysk, blask’.

Gleń - 1407 od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’.

Gleńdek - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Gleńka, m. - 1425 od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’.

Gleńsk - od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’.

Gleński - 1566 od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’.

Gleńszczyk - od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’.

Gles - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Glesel - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Gleser - od niemieckiej nazwy osobowej Glaser, ta od Glaser ‘szklarz’.

Glesner - od niemieckiej nazwy osobowej Gleisner, ta od apelatywu Gleisner ‘obłudnik’.

Gleszar - od niemieckiej nazwy osobowej Glaser, ta od Glaser ‘szklarz’.

Glet - od gleit, glejt, glid, glind, glit, glet ‘szereg, rząd; ordynek’.

Glett - od gleit, glejt, glid, glind, glit, glet ‘szereg, rząd; ordynek’.

Glew - od gwarowego gliwa ‘rodzaj grzyba’, z gwarowego gliwieć ‘psuć się’.

Glewa - od gwarowego gliwa ‘rodzaj grzyba’, z gwarowego gliwieć ‘psuć się’.

Glewczuk - od gwarowego gliwa ‘rodzaj grzyba’, z gwarowego gliwieć ‘psuć się’.

Glewicki - od nazwy miasta Gliwice (katowickie).

Glewicz - od nazwy miasta Gliwice (katowickie).

Glewik - 1438 od gwarowego gliwa ‘rodzaj grzyba’, z gwarowego gliwieć ‘psuć się’.

Glewski - 1551 od nazwy miejscowej Glew (krakowskie, gmina Koniusza).

Glezer - 1397 od niemieckiej nazwy osobowej Glaser, ta od Glaser ‘szklarz’.

Glezner - od niemieckiej nazwy osobowej Gleisner, ta od apelatywu Gleisner ‘obłudnik’.

Glęc - od glanc, glans ‘połysk, blask’.

Glęć - od glanc, glans ‘połysk, blask’.

Ględa - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Ględała - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Ględzianowski - 1389 od nazwy miejscowej Gledzianów, dawniej Ględzianów (plockie, gmina Witonia).

Ględzka - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glęgała - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Glęgała - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glęgola - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Glęgoła - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glęt - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glib - od imienia Gleb. Imię występuje w Kościele wschodnim, jest prawdopodobnie pochodzenia normańskiego. W Polsce wschodniej imie notowane od XIV wieku jako Gleb, Hleb, Hlib, Lib.

Gliba - od imienia Gleb. Imię występuje w Kościele wschodnim, jest prawdopodobnie pochodzenia normańskiego. W Polsce wschodniej imie notowane od XIV wieku jako Gleb, Hleb, Hlib, Lib.

Glibic - 1406 od nazwy miasta Gliwice (katowickie).

Glibkowski - od imienia Gleb. Imię występuje w Kościele wschodnim, jest prawdopodobnie pochodzenia normańskiego. W Polsce wschodniej imie notowane od XIV wieku jako Gleb, Hleb, Hlib, Lib.

Gliboński - od imienia Gleb. Imię występuje w Kościele wschodnim, jest prawdopodobnie pochodzenia normańskiego. W Polsce wschodniej imie notowane od XIV wieku jako Gleb, Hleb, Hlib, Lib.

Glibowicki - od imienia Gleb. Imię występuje w Kościele wschodnim, jest prawdopodobnie pochodzenia normańskiego. W Polsce wschodniej imie notowane od XIV wieku jako Gleb, Hleb, Hlib, Lib.

Glibowski - od imienia Gleb. Imię występuje w Kościele wschodnim, jest prawdopodobnie pochodzenia normańskiego. W Polsce wschodniej imie notowane od XIV wieku jako Gleb, Hleb, Hlib, Lib.

Glic - od staropolskiego glicza ‘rodzaj szpilki do upinania włosów’.

Glica - od staropolskiego glicza ‘rodzaj szpilki do upinania włosów’; od iglica.

Glice - od staropolskiego glicza ‘rodzaj szpilki do upinania włosów’; od średnio-wysoko-niemieckiego glitze ‘łysina’, glizen ‘błyszczeć’.

Glicewicz - od staropolskiego glicza ‘rodzaj szpilki do upinania włosów’.

Glick - od niemieckiej nazwy osobowej Gluck, ta od apelatywu Gluck ‘szczęście’.

Glicklich - od niemieckiej nazwy osobowej Gluck, ta od apelatywu Gluck ‘szczęście’.

Glicwa - od staropolskiego glicza ‘rodzaj szpilki do upinania włosów’.

Glicz - od staropolskiego glicza ‘rodzaj szpilki do upinania włosów’.

Glicza - 1434 od staropolskiego glicza ‘rodzaj szpilki do upinania włosów’.

Gliczęta - 1437 od staropolskiego glicza ‘rodzaj szpilki do upinania włosów’.

Gliczkowski - od staropolskiego glicza ‘rodzaj szpilki do upinania włosów’.

Gliczyc - 1380 od staropolskiego glicza ‘rodzaj szpilki do upinania włosów’.

Gliczyna - 1391 od staropolskiego glicza ‘rodzaj szpilki do upinania włosów’.

Gliczyński - od staropolskiego glicza ‘rodzaj szpilki do upinania włosów’.

Glid - (Śl) od gleit, glejt, glid, glind, glit, glet ‘szereg, rząd; ordynek’.

Glidziński - od gleit, glejt, glid, glind, glit, glet ‘szereg, rząd; ordynek’.

Glidziuk - (Śl) od gleit, glejt, glid, glind, glit, glet ‘szereg, rząd; ordynek’.

Glied - (Śl) od gleit, glejt, glid, glind, glit, glet ‘szereg, rząd; ordynek’.

Glik - od niemieckiej nazwy osobowej Gluck, ta od apelatywu Gluck ‘szczęście’.

Gliklich - od niemieckiej nazwy osobowej Gluck, ta od apelatywu Gluck ‘szczęście’.

Glim - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Glimak - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Gliman - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Glimański - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Glimarz - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Glimas - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Glimasiński - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Glimaziński - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Glimiecki - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Glimik - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Glimka - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Glimm - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Glimos - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Glimszak - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Glimus - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Glin - od glina.

Glina - 1317 od glina.

Glinak - od glina.

Glinczak - od glina.

Glinczewski - od glina.

Glinczyński - od glina.

Glinda - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glindała - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glindula - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glinecki - od nazwy miejscowej Gliniec (Wlkp), Glinki (kilka wsi).

Glinek - 1419 od glina; glinek.

Gliniak - od glina; gliniak.

Gliniakowski - od glina.

Glinian - od glina.

Gliniana - od glina.

Glinianowicz - od glina.

Glinianowski - od glina.

Gliniany - 1418 od glina; gliniany.

Gliniański - od glina.

Gliniarz - 1417 od glina; gliniarz.

Gliniarzowic - 1393 od glina.

Glinica - od glina.

Glinicki - 1414 od nazw miejscowych Glinice, Glinica (kilka wsi).

Glinicz - od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’.

Gliniecki - 1386 od nazwy miejscowej Gliniec (Wlkp), Glinki (kilka wsi).

Gliniewicz - od glina.

Gliniewski - od glina.

Gliniewski - od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’.

Glinik - od glina.

Glinik - od staropolskiego gleń ‘kawałek chleba’.

Glinikiewicz - od glina.

Glinikowski - od glina.

Gliniński - 1391 od nazwy miejscowej Glinno (kilka wsi).

Gliniorz - (Śl) od glina.

Glink - (Pom) od glina.

Glinka - 1673 od glina; glinka.

Glinke - od glina.

Glinkiewicz - od glina.

Glinko - od glina.

Glinkowski - od glina.

Glinojecki - 1470 od nazwy miejscowej Glinojeck (ciechanowskie, gmina Glinojeck).

Glinowicz - od glina.

Glinowiecki - od nazwy miejscowej Glinojeck (ciechanowskie, gmina Glinojeck).

Gliń - od glina.

Glińczak - 1743 od glina.

Glińczewski - od glina.

Glińczyk - 1694 od glina.

Glińka - od glina.

Gliński - 1391 od nazw miejscowych Gliny, Glinki, Glinik, Glińsk.

Gliska - od glista, glizda.

Glista - 1471 od glista, glizda.

Glistak - od glista, glizda.

Glistek - od glista, glizda.

Gliszczak - od glista, glizda.

Gliszczyński - 1550 od nazwy miejscowej Gliszcz (bydgoskie, gmina Sicienko).

Gliszta - od glista, glizda.

Gliściak - 1676 od glista, glizda.

Gliściński - 1791 od glista, glizda.

Gliśnik - od glista, glizda; od gliśnik ‘gatunek rośliny’.

Glit - od gleit, glejt, glid, glind, glit, glet ‘szereg, rząd; ordynek’.

Glita - od gleit, glejt, glid, glind, glit, glet ‘szereg, rząd; ordynek’.

Gliwa - 1603 od gwarowego gliwa ‘rodzaj grzyba’, z gwarowego gliwieć ‘psuć się’.

Gliwa-Gliwiński - złożenia brak; Gliwa 1603 od gwarowego gliwa ‘rodzaj grzyba’, z gwarowego gliwieć ‘psuć się’; Gliwiński od gwarowego gliwa ‘rodzaj grzyba’, z gwarowego gliwieć ‘psuć się’.

Gliwek - 1663 od gwarowego gliwa ‘rodzaj grzyba’, z gwarowego gliwieć ‘psuć się’.

Gliwiak - 1690 od gwarowego gliwa ‘rodzaj grzyba’, z gwarowego gliwieć ‘psuć się’.

Gliwiana - od gwarowego gliwa ‘rodzaj grzyba’, z gwarowego gliwieć ‘psuć się’.

Gliwiany - od gwarowego gliwa ‘rodzaj grzyba’, z gwarowego gliwieć ‘psuć się’.

Gliwic - 1366 od nazwy miasta Gliwice (katowickie).

Gliwicki - 1484 od nazwy miasta Gliwice (katowickie).

Gliwicz - od gwarowego gliwa ‘rodzaj grzyba’, z gwarowego gliwieć ‘psuć się’.

Gliwiński - od gwarowego gliwa ‘rodzaj grzyba’, z gwarowego gliwieć ‘psuć się’.

Gliwka - 1485 od gwarowego gliwa ‘rodzaj grzyba’, z gwarowego gliwieć ‘psuć się’.

Gliwko - od gwarowego gliwa ‘rodzaj grzyba’, z gwarowego gliwieć ‘psuć się’.

Gliwkowski - od gwarowego gliwa ‘rodzaj grzyba’, z gwarowego gliwieć ‘psuć się’.

Gliwna - od gwarowego gliwa ‘rodzaj grzyba’, z gwarowego gliwieć ‘psuć się’.

Gliwnik - od gwarowego gliwa ‘rodzaj grzyba’, z gwarowego gliwieć ‘psuć się’.

Gliwny - od gwarowego gliwa ‘rodzaj grzyba’, z gwarowego gliwieć ‘psuć się’.

Gliwowicz - 1656 od gwarowego gliwa ‘rodzaj grzyba’, z gwarowego gliwieć ‘psuć się’.

Gliwski - od gwarowego gliwa ‘rodzaj grzyba’, z gwarowego gliwieć ‘psuć się’.

Gliz - od prasłowiańskiego gliza ‘guz, wrzód; zołza’.

Gliza - od prasłowiańskiego gliza ‘guz, wrzód; zołza’.

Glizański - od prasłowiańskiego gliza ‘guz, wrzód; zołza’.

Glizda - od glista, glizda.

Glizdziński - od glista, glizda.

Glizek - od prasłowiańskiego gliza ‘guz, wrzód; zołza’.

Glizia - od prasłowiańskiego gliza ‘guz, wrzód; zołza’.

Glizic - od prasłowiańskiego gliza ‘guz, wrzód; zołza’.

Glizicki - od prasłowiańskiego gliza ‘guz, wrzód; zołza’.

Gliziński - od prasłowiańskiego gliza ‘guz, wrzód; zołza’.

Glizniewicz - od prasłowiańskiego gliza ‘guz, wrzód; zołza’.

Gliznik - od prasłowiańskiego gliza ‘guz, wrzód; zołza’.

Gliździński - od glista, glizda.

Gliźniewicz - od prasłowiańskiego gliza ‘guz, wrzód; zołza’.

Gliźnik - od prasłowiańskiego gliza ‘guz, wrzód; zołza’.

Gliżniewicz - od prasłowiańskiego gliza ‘guz, wrzód; zołza’.

Gliżnik - od prasłowiańskiego gliza ‘guz, wrzód; zołza’.

Gliżyński - od prasłowiańskiego gliza ‘guz, wrzód; zołza’.

Glob - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Globa - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Globalik - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Globic - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Globig - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Globik - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Globiński - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Globis - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Globisch - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Globisz - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Globiś - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Globke - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Globś - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Globus - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Gloc - 1368 od niemieckich nazw osobowych Glotz, Glotz, te od imion na Hlut-.

Gloca - od niemieckich nazw osobowych Glotz, Glotz, te od imion na Hlut-.

Glocer - 1369 od niemieckich nazw osobowych Glotz, Glotz, te od imion na Hlut-.

Glod - od głód.

Glodacz - 1531 od głód; od głodać ‘gryźć, obdzierać’.

Glodde - od głód.

Gloddek - od głód.

Glodek - od głód.

Glodniok - od głód.

Glodny - od głód.

Glodosz - od głód.

Glodowiusz - 1608 od głód.

Glodowski - od głód.

Glodt - od głód.

Glogar - 1475 od nazwy miejscowej Głogów (Śl).

Glogasa - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Glogaza - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Glogaża - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Gloger - 1392 od nazwy miejscowej Głogów (Śl).

Glogger - od nazwy miejscowej Głogów (Śl).

Glogier - od nazwy miejscowej Głogów (Śl).

Glogla - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Glogowski - od nazw miejscowych Glogowa, Glogowiec.

Glogulski - od głóg ‘rodzaj krzewu’.

Glogus - od głóg ‘rodzaj krzewu’.

Glomb - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Glomba - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Glombek - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Glombica - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Glombich - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Glombik - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Glombin - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Glombitza - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Glon - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Glona - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Glonarz - 1552 od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Glonda - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glondalski - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glondała - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glondeła - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glondys - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glondzik - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glonek - 1425 od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Gloniak - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Glonic - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Glonka - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Glonke - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Glont - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Glop - od gwarowego glapa ‘wrona’, od gwarowego glapić się ‘gapić się’.

Glopa - od gwarowego glapa ‘wrona’, od gwarowego glapić się ‘gapić się’.

Glopiak - od gwarowego glapa ‘wrona’, od gwarowego glapić się ‘gapić się’.

Glopiński - od gwarowego glapa ‘wrona’, od gwarowego glapić się ‘gapić się’.

Gloria - 1526 od łacińskiego gloria ‘chwała, sława’.

Glorys - od łacińskiego gloria ‘chwała, sława’.

Glos - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Glosa - 1434 od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Glosar - 1420 od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Glosarek - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Glosek - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Gloser - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Gloska - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Gloskiewicz - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Glosowic - (Śl) od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Glosowicz - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Glosowitz - (Śl) od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Gloss - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Glosz - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Gloszewski - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Gloszko - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Gloś - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Glotz - od niemieckich nazw osobowych Glotz, Glotz, te od imion na Hlut-.

Glowa - od głowa.

Glowacki - od głowa.

Glowacz - od głowa.

Glowaczewic - 1440 od głowa.

Glowala - od głowa.

Glowalla - od głowa.

Glowałka - 1626 od głowa.

Glowania - od głowa.

Glowek - od głowa.

Glowiak - od głowa.

Glowica - od głowa, głowica.

Glowicz - od głowa.

Glowienka - od głowa.

Glowienke - od głowa.

Glowienko - od głowa.

Glowig - (Śl) od głowa.

Glowik - (Śl) od głowa.

Glowinke - od głowa.

Glowka - (Śl) od głowa.

Glownia - od głowa.

Glowniak - od głowa.

Glowniowicz - 1694 od głowa.

Glowoc - (Śl) od głowa.

Gloza - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Glozak - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Glozna - 1423 od staropolskiego glozn ‘kostka u nogi’.

Gloznek - 1693 od staropolskiego glozn ‘kostka u nogi’.

Glozowic - (Śl) od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Glozowicz - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Glozowitz - (Śl) od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Glóra - od łacińskiego gloria ‘chwała, sława’.

Glówka - od głowa.

Gluba - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glubiak - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glubka - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glubke - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glubowicz - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Glubs - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Gluc - od niemieckiej nazwy osobowej Gluck, ta od apelatywu Gluck ‘szczęście’.

Gluck - od niemieckiej nazwy osobowej Gluck, ta od apelatywu Gluck ‘szczęście’.

Glück - od niemieckiej nazwy osobowej Gluck, ta od apelatywu Gluck ‘szczęście’.

Glucklich - od niemieckiej nazwy osobowej Gluck, ta od apelatywu Gluck ‘szczęście’.

Glücklich - od niemieckiej nazwy osobowej Gluck, ta od apelatywu Gluck ‘szczęście’.

Glucz - od niemieckiej nazwy osobowej Gluck, ta od apelatywu Gluck ‘szczęście’.

Gluczkiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gluck, ta od apelatywu Gluck ‘szczęście’.

Gluczkowski - od niemieckiej nazwy osobowej Gluck, ta od apelatywu Gluck ‘szczęście’.

Glueck - od niemieckiej nazwy osobowej Gluck, ta od apelatywu Gluck ‘szczęście’.

Gluecklich - od niemieckiej nazwy osobowej Gluck, ta od apelatywu Gluck ‘szczęście’.

Gluek - od niemieckiej nazwy osobowej Gluck, ta od apelatywu Gluck ‘szczęście’.

Glueklich - od niemieckiej nazwy osobowej Gluck, ta od apelatywu Gluck ‘szczęście’.

Glug - od niemieckiej nazwy osobowej Gluck, ta od apelatywu Gluck ‘szczęście’.

Gluga - od niemieckiej nazwy osobowej Gluck, ta od apelatywu Gluck ‘szczęście’.

Glugla - od gwarowego glugla ‘kobieta głupia, flejtuch’.

Glük - od niemieckiej nazwy osobowej Gluck, ta od apelatywu Gluck ‘szczęście’.

Glüklich - od niemieckiej nazwy osobowej Gluck, ta od apelatywu Gluck ‘szczęście’.

Gluma - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Glumiak - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Glumm - od gwarowego glamać ‘mlaskać przy jedzeniu’.

Glund - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Gluniecki - 1399 od nazwy miejscowej Gliniec (Wlkp), Glinki (kilka wsi).

Glura - od łacińskiego gloria ‘chwała, sława’.

Glus - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Glusa - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Glusek - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Glusk - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Gluska - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Gluskota - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Gluszcz - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Gluszczenko - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Gluszek - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Gluszkiewicz - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Gluszko - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Gluśniewicz - od staropolskiego glozn ‘kostka u nogi’.

Glut - od niemieckiej nazwy osobowej Glut, ta od imion na Hlut-.

Gluta - od niemieckiej nazwy osobowej Glut, ta od imion na Hlut-.

Gluth - od niemieckiej nazwy osobowej Glut, ta od imion na Hlut-.

Gluth-Nowowiejski - złożenia brak; Gluth od niemieckiej nazwy osobowej Glut, ta od imion na Hlut-; Nowowiejski 1621 od nazwy miejscowej Nowa Wieś (liczne).

Gluz - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Gluza - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Gluzek - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Gluzicki - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Gluzik - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Gluziński - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Gluzniewicz - od staropolskiego glozn ‘kostka u nogi’.

Gluzowic - (Śl) od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Gluźniewicz - od staropolskiego glozn ‘kostka u nogi’.

Gluża - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Glużek - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Glużniewicz - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Glysz - (Pom) od prasłowiańskiego glyżb, glyża ‘bryła, gruda’.

Głab - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głaba - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głabacz - 1777 od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głabała - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głabaśnia - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głabicki - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głabik - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głabiński - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głabisz - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głabiszewski - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głaboszka - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głabus - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głabuś - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głabyś - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głacel - od gwarowego glaca ‘łysina’, też od niemieckich nazw osobowych Glatz, Gletz.

Głaczek - od gwarowego glaca ‘łysina’, też od niemieckich nazw osobowych Glatz, Gletz.

Głaczkowski - od gwarowego glaca ‘łysina’, też od niemieckich nazw osobowych Glatz, Gletz.

Głaczyński - od gwarowego glaca ‘łysina’, też od niemieckich nazw osobowych Glatz, Gletz.

Gład - 1480 od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Głada - 1444 od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładała - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładasz - 1789 od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładczak - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładczenko - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładczuk - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładczyk - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładczynko - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładczyński - 1782 od nazwy miejscowej Gładczyn (ostrołęckie, gmina Zatory).

Gładek - 1386 od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładka, m. - 1387 od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładki - 1386 od gladki ‘równy, układny’, gładzić; od gładki.

Gładkiewicz - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładko - 1441 od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładkow - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładkowicz - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładkowski - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładków - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładosz - 1742 od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładosza - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładowicz - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładowski - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładuch - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładun - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładuniak - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładuniec - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładunik - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładuniuk - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładunow - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładuń - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Głady - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładych - 1653 od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładychowski - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładycz - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładyga - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładyk - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładykowski - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładyn - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładynek - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładyń - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładyrka - 1433 od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładys - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładysak - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładysek - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładysiak - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładysiewicz - 1761 od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładysik - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładysiński - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładysz - 1334 od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładysza - 1395 od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładyszak - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładyszczak - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładyszek - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładyszew - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładyszewicz - 1745 od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładyszewski - 1782 od nazwy miejscowej Gładyszewo (pilskie, gmina Piła).

Gładyszowicz - 1669 od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładyszowski - 1725 od nazwy miejscowej Gładyszewo (pilskie, gmina Piła); też od nazwy miejscowej Gładyszów (nowosądeckie, gmina Uście Gorlickie).

Gładyszów - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładyszuk - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładyś - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładyś - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładziak - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładzicki - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładziejewski - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładziewicz - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładziewski - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładzik - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładzikowski - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładzio - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładzisz - 1396 od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładziszewski - od gładki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładziuk - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładziwa - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gładzki - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Głagola - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Głagolew - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Głagolski - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Głagoła - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Głagoza - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Głagólski - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Głaj - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Głania - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Głań - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Głapa - od gwarowego glapa ‘wrona’, od gwarowego glapić się ‘gapić się’.

Głapiak - od gwarowego glapa ‘wrona’, od gwarowego glapić się ‘gapić się’.

Głapiński - od gwarowego glapa ‘wrona’, od gwarowego glapić się ‘gapić się’.

Głas - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Głasczyk - 1613 od głaskać.

Głasek - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’, też od głaskać.

Głasica - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Głasicz - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Głasik - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Głaska - od głaskać.

Głaska - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Głaskała - 1609 od głaskać.

Głasko - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Głaskowski - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Głass - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Głastka - od głaskać.

Głaszak - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Głaszcz - od głaskać.

Głaszczak - od głaskać.

Głaszczka - od głaskać.

Głaszczko - od głaskać.

Głaszczuk - od głaskać.

Głaszczyk - od głaskać.

Głaszek - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Głaszkiewicz - od głaskać.

Głaś - od niemieckiej nazwy osobowej Glas, ta od apelatywu Glas ‘szkło’; niektóre nazwiska też od głaskać, głos.

Głatczak - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Głatek - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Głatka - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Głatki - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Głatkowski - od gladki ‘równy, układny’, gładzić.

Gław - od głowa.

Gława - 1245 (Młp) od głowa.

Gławacz - od głowa.

Gławania - od głowa.

Gławenda - od głowa.

Gławęda - od głowa.

Gławęnda - od głowa.

Gławiaczek - od głowa.

Gławik - od głowa.

Gławina - od głowa.

Gławinc - od głowa.

Gławion - od głowa.

Gławisz - 1486 (KrW) od głowa.

Gławko - 1339 (Młp) od głowa.

Gławocha - od głowa.

Gławon - od głowa.

Gławon - od głowa.

Głaz - 1306 od głaz.

Głaza - od głaz.

Głazacz - od głaz.

Głazaczew - od głaz.

Głazaczow - od głaz.

Głazaczów - od głaz.

Głazak - od głaz.

Głazek - 1521 od głaz.

Głazer - od niemieckiej nazwy osobowej Glaser, ta od Glaser ‘szklarz’.

Głazewski - od nazwy miejscowej Głażewo (ostrołęckie, gmina Różan).

Głaziewicz - od głaz.

Głazik - od głaz.

Głazikowski - od głaz.

Głaziński - od głaz.

Głazka - od głaz.

Głaznek - 1666 od głaz.

Głaznowski - 1399 od nazwy miejscowej Głaznów (plockie, gmina Krośniewice).

Głazowski - od nazw miejscowych Głazów, Głazowo, Głazy.

Głaź - od głaz.

Głaźnik - od głaz.

Głaż - od głaz.

Głażak - od głaz.

Głażewicz - od głaz.

Głażewski - 1454 od nazwy miejscowej Głażewo (ostrołęckie, gmina Różan).

Głąb - 1291 od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głąba - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głąbacz - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głąbala - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głąbała - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głąbasz - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głąbczyński - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głąbecki - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głąbek - 1358 od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głąbiak - 1687 od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głąbic - 1402 od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głąbica - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głąbiec - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głąbień - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głąbik - 1495 od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głąbikowski - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głąbin - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głąbiński - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głąbisz - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głąbka - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głąbkowski - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głąbocki - od nazw miejscowych Głęboka, Głębokie, Głęboczek.

Głąbowicz - 1490 od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głąbski - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głąbsza - 1434 od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głądała - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Głądek - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Głądzik - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Głąmb - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głebocki - od nazw miejscowych Głęboka, Głębokie, Głęboczek.

Głegoła - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Głeguła - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Głembalski - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głembin - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głembocki - od nazw miejscowych Głęboka, Głębokie, Głęboczek.

Głembosz - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głembski - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głęb - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głęba - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głębała - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głębecki - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głębek - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głębiak - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głębica - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głębicha - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głębicki - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głębicz - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głębik - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głębikowski - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głębin - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głębiński - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głębocki - 1387 od nazw miejscowych Głęboka, Głębokie, Głęboczek.

Głęboczek - 1403 od głęboki.

Głęboczka, m. - 1594 od głęboki.

Głęboczyk - od głęboki.

Głębok - 1412 od głęboki.

Głęboka - 1430 od głęboki.

Głęboki - 1430 od głęboki.

Głęboł - 1444 od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głębosz - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głębowicz - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głębowicz-Skujbieda - złożenia brak; Głębowicz od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’; Skujbieda od skulibieda, w grupie nazwisk pochodzących od skulić ‘zgiąć, zwinąć (się)’.

Głębowiec - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głębski - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głędała - od staropolskiego ględać, ględzieć ‘patrzeć; szukać’ lub od ględa ‘nudziarz, gaduła’, ględzic ‘mówić przewlekle, pleść’.

Głęgoła - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Głęmbin - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głęmbocki - od nazw miejscowych Głęboka, Głębokie, Głęboczek.

Głęmpski - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głob - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głoba - 1777 od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głobik - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głobina - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głobiński - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głobisz - 1699 od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głobka - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głobus - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głobuś - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głoc - od niemieckich nazw osobowych Glotz, Glotz, te od imion na Hlut-.

Głochowski - od nazw miejscowych Głuchów, Głuchowo, Głóchówek, Głuchowice.

Głocz - od niemieckich nazw osobowych Glotz, Glotz, te od imion na Hlut-.

Głoczkowski - od niemieckich nazw osobowych Glotz, Glotz, te od imion na Hlut-.

Głoczyński - od niemieckich nazw osobowych Glotz, Glotz, te od imion na Hlut-.

Głoćko - od niemieckich nazw osobowych Glotz, Glotz, te od imion na Hlut-.

Głod - od głód.

Głoda - od głód.

Głodacki - od głód.

Głodała - od głód.

Głodas - od głód.

Głodasik - od głód.

Głodasz - 1693 od głód.

Głodawa - 1667 od głód.

Głodawski - od głód.

Głodczenko - od głód.

Głodczuk - od głód.

Głodczyński - od głód.

Głodecki - od głód.

Głodek - 1480 od głód.

Głodewicz - od głód.

Głodkiewicz - 1763 od głód.

Głodko - 1791 od głód.

Głodkowicz - 1786 od głód.

Głodkowski - 1675 od głód.

Głodna - od głód.

Głodnia - od głód.

Głodniak - od głód.

Głodnicki - od głód.

Głodnik - od głód.

Głodniok - (Śl) od głód.

Głodnisz - od głód.

Głodno - od głód.

Głodny - 1695 od głód, głodny.

Głodo - od głód.

Głodoch - od głód.

Głodoła - od głód.

Głodowicz - od głód.

Głodowski - 1786 od nazwy miejscowej Głodowo (Maz).

Głodowy - od głód.

Głoduk - od głód.

Głodun - od głód.

Głoduszewski - od głód.

Głodych - od głód.

Głodykowski - od głód.

Głodyń - od głód.

Głodys - od głód.

Głodysiak - od głód.

Głodysz - od głód.

Głodyszewski - od głód.

Głodyś - od głód.

Głodz - od głód.

Głodziak - 1630 od głód.

Głodział - od głód.

Głodziej - od głód.

Głodzień - od głód.

Głodzik - od głód.

Głodzin - od głód.

Głodziński - 1620 od nazwy miejscowej Głodno (poznańskie, gmina Rakoniewice).

Głodź - od głód.

Głogiewicz - od głóg ‘rodzaj krzewu’.

Głogiński - 1578 od nazwy miejscowej Głogin, dziś Głoginin (leszczyńskie, gmina Borek Wielkopolski).

Głogisz - 1529 od głóg ‘rodzaj krzewu’.

Głogoczewski - 1745 od nazwy miejscowej Głogoczów (krakowskie, gmina Myślenice).

Głogoczowski - od nazwy miejscowej Głogoczów (krakowskie, gmina Myślenice).

Głogolski - od głóg ‘rodzaj krzewu’.

Głogosz - od głóg ‘rodzaj krzewu’.

Głogosza - 1436 od głóg ‘rodzaj krzewu’.

Głogoszcz - od głóg ‘rodzaj krzewu’.

Głogoszek - od głóg ‘rodzaj krzewu’.

Głogota - 1438 od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Głogowicz - 1477 od głóg ‘rodzaj krzewu’.

Głogowiec - 1409 od głóg ‘rodzaj krzewu’.

Głogowski - 1504 od nazw miejscowych Glogowa, Glogowiec.

Głogoza - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Głogoza - od głóg ‘rodzaj krzewu’.

Głogólski - od głóg ‘rodzaj krzewu’.

Głogulski - od głóg ‘rodzaj krzewu’.

Głoguł - od głóg ‘rodzaj krzewu’.

Głogusz - od głóg ‘rodzaj krzewu’.

Głoguś - od głóg ‘rodzaj krzewu’.

Głomb - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głomba - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głombała - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głombek - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głombica - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głombich - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głombig - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głombik - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głombikowski - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głombski - od głąb ‘krótka łodyga niektórych roślin, np. kapusty’.

Głomski - od nazwy miejscowej Głomsk (pilskie, gmina Zakrzewo).

Głon - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Głonek - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Głoniak - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Głonica - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Głonik - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Głonikowski - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Głonisz - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Głonka - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Głoń - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Głoński - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Głopowski - od gwarowego glapa ‘wrona’, od gwarowego glapić się ‘gapić się’.

Głos - 1388 od głos.

Głosek - 1223 od głos; głosek.

Głosiak - od głos.

Głosiek - od głos.

Głosik - 1733 od głos.

Głosiński - od głos.

Głoskiewicz - od głos.

Głoskowski - 1394 od nazwy miejscowej Głosków (Maz).

Głosna - od głos.

Głosny - od głos.

Głosowicz - od głos.

Głosowski - od głos.

Głoss - od głos.

Głosz - od głos.

Głoszaj - od głos.

Głoszcz - od głos.

Głoszczka - od głos.

Głoszczko - od głos.

Głoszczuk - od głos.

Głoszczyszyn - od głos.

Głoszek - od głos.

Głoszewski - od głos.

Głoszkiewicz - od głos.

Głoszkowski - od głos.

Głoś - od głos.

Głośkiewicz - od głos.

Głośna - od głos.

Głośniak - od głos.

Głośnicki - od głos.

Głośniewski - od głos.

Głośny - od głos.

Głot - od niemieckiej nazwy osobowej Glöte, ta od imion na Hlut-.

Głota - od niemieckiej nazwy osobowej Glöte, ta od imion na Hlut-.

Głotkowski - od niemieckiej nazwy osobowej Glöte, ta od imion na Hlut-.

Głotowski - od niemieckiej nazwy osobowej Glöte, ta od imion na Hlut- lub od nazwy miejscowej Głotowo (olsztyńskie, gmina Dobre Miasto|).

Głowa - 1382 od głowa.

Głowac - od głowa.

Głowaca - od głowa.

Głowaciński - od głowa.

Głowaciuk - od głowa.

Głowacka - od nazw miejscowych Głowaczew, Glowaczowa, Głowaczów (kilka wsi).

Głowacki - od nazw miejscowych Głowaczew, Glowaczowa, Głowaczów (kilka wsi).

Głowacz - 1388 w grupie nazwisk pochodzących od głowa, od głowacz ‘człowiek z wielką głową’.

Głowaczenko - od głowa.

Głowaczewski - 1778 od nazw miejscowych Głowaczew, Glowaczowa, Głowaczów (kilka wsi).

Głowaczowicz - 1460 od głowa.

Głowaczowski - od nazw miejscowych Głowaczew, Glowaczowa, Głowaczów (kilka wsi).

Głowaczów - od głowa.

Głowaczuk - od głowa.

Głowaczyk - 1650 od głowa.

Głowadzki - od nazw miejscowych Głowaczew, Glowaczowa, Głowaczów (kilka wsi).

Głowak - 1686 od głowa.

Głowakiewicz - od głowa.

Głowal - od głowa.

Głowala - 1552 od głowa.

Głowalla - od głowa.

Głowalski - od głowa.

Głowała - 1670 od głowa.

Głowan - od głowa.

Głowana - od głowa.

Głowandzik - od głowa.

Głowania - od głowa.

Głowaniec - od głowa.

Głowań - od głowa.

Głowańczuk - od głowa.

Głowarz - od głowa.

Głowata - od głowa; od głowaty ‘mający dużą głowę’.

Głowatka - 1601 od głowa.

Głowaty - od głowa; od głowaty ‘mający dużą głowę’.

Głowatzki - od nazw miejscowych Głowaczew, Glowaczowa, Głowaczów (kilka wsi).

Głowczak - od głowa.

Głowczyc - 1475 od głowa.

Głowczycki - 1475 od głowa.

Głowczyk - od głowa.

Głowczyński - od nazwy miejscowej Główczyn (kilka wsi).

Głowecki - od głowa.

Głowek - od głowa.

Głowek - od głowa.

Głoweli - od głowa.

Głowenda - od głowa.

Głowenko - od głowa.

Głowęcki - od głowa.

Głowiak - 1678 od głowa.

Głowian - od głowa.

Głowiański - od głowa.

Głowic - 1404 od głowa.

Głowicki - od głowa.

Głowicz - od głowa.

Głowiczka - od głowa.

Głowiczyn - od głowa.

Głowiec - od głowa.

Głowienczycz - 1439 od głowa.

Głowienka - 1400 od głowa.

Głowienke - (Pom) od głowa.

Głowienko - od głowa.

Głowienkowski - od głowa.

Głowieńka - od głowa.

Głowieńko - od głowa.

Głowieńkowski - od głowa.

Głowieński - 1447 od nazw miejscowych Głowin, Głowina, Głowno.

Głowiesa - od głowa.

Głowik - 1776 od głowa.

Głowikowski - od głowa.

Głowin - 1413 od głowa.

Głowina - od głowa.

Głowinek - od głowa.

Głowiniak - od głowa.

Głowinka - od głowa.

Głowinko - od głowa.

Głowinkowski - od głowa.

Głowinowski - od nazw miejscowych Głowin, Głowina, Głowno.

Głowinski - od nazw miejscowych Głowin, Głowina, Głowno.

Głowiński - 1470-80 od nazw miejscowych Głowin, Głowina, Głowno.

Głowis - od głowa.

Głowiszyn - od głowa.

Głowiś - od głowa.

Głowizna - 1468 od głowa; od głowizna ‘mięso z głów zwierząt rzeźnych; wyrób z tego mięsa’.

Głowk - 1440 od głowa.

Głowka - od głowa, głowka, główka.

Głowko - od głowa.

Głowkowski - od głowa.

Głownia - 1204 od głowa; od głownia ‘pochodnia’.

Głowniak - od głowa.

Głownic - 1497 od głowa.

Głownica - od głowa.

Głownicki - od głowa.

Głowniecki - od głowa.

Głowniewski - od głowa.

Głownik - 1608 od głowa.

Głownikowski - od głowa.

Głowny - 1287 od głowa; od główny.

Głowoc - (Śl) od głowa.

Głowocz - (Śl) od głowa.

Głowola - od głowa.

Głowski - 1398 od nazwy miejscowej Głów (tarnowskie, gmina Radłów), Głowy (konińskie, gmina Brudzew).

Głoza - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Głozaczew - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Głozak - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Głozek - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Głoziński - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Głozniak - od staropolskiego glozn ‘kostka u nogi’.

Głozowski - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Głożak - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Głożek - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Głożewski - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Głożowski - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Głożyk - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Głożyński - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Głód - 1366 od głód.

Głódek - od głód.

Głódkowski - od głód.

Głódz - od głód.

Głódź - od głód.

Głódż - od głód.

Głóg - 1347 od głóg ‘rodzaj krzewu’.

Głógiewicz - od głóg ‘rodzaj krzewu’.

Głów - od głowa.

Główacz - od głowa.

Główczak - od głowa.

Główczewski - od nazw miejscowych Głowaczew, Glowaczowa, Głowaczów (kilka wsi).

Główczyk - 1580 od głowa.

Główczyński - 1390 od nazwy miejscowej Główczyn (kilka wsi).

Główiak - od głowa.

Główka - 1136 od głowa.

Główkiewicz - od głowa.

Główko - od głowa.

Główkowski - od głowa.

Główna - od głowa.

Głównia - od głowa.

Główniak - od głowa.

Głównicki - od głowa.

Główny - od głowa.

Głóżek - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Głub - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głubała - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głubczyk - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głubiak - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głubica - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głubieniec - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głubisz - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głubiuk - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głubkiewicz - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głuboka - od głęboki.

Głuboki - od głęboki.

Głubowicz - od staropolskiego głobić, głabić, grabić ‘ściskać’, od staropolskiego globa ‘opieka, troska’.

Głuc - od niemieckich nazw osobowych Glotz, Glotz, te od imion na Hlut-.

Głucek - od niemieckich nazw osobowych Glotz, Glotz, te od imion na Hlut-.

Głuch - 1225 od głuchy, też od głuszyć.

Głucha - od głuchy, też od głuszyć.

Głuchacki - od głuchy, też od głuszyć.

Głuchaczka - od głuchy, też od głuszyć.

Głuchan - od głuchy, też od głuszyć.

Głuchanek - od głuchy, też od głuszyć.

Głuchaniec - od głuchy, też od głuszyć.

Głuchaniuk - od głuchy, też od głuszyć.

Głuchański - od głuchy, też od głuszyć.

Głuchecki - od głuchy, też od głuszyć.

Głuchek - od głuchy, też od głuszyć.

Głuchnik - od głuchy, też od głuszyć.

Głuchoń - od głuchy, też od głuszyć.

Głuchow - od głuchy, też od głuszyć.

Głuchowicz - 1417 od głuchy, też od głuszyć.

Głuchowiec - 1473 od głuchy, też od głuszyć.

Głuchowik - od głuchy, też od głuszyć.

Głuchowski - 1388 od nazw miejscowych Głuchów, Głuchowo, Głóchówek, Głuchowice.

Głuchów - od głuchy, też od głuszyć.

Głuchy - 1468 od głuchy, też od głuszyć.

Głuciński - od niemieckich nazw osobowych Glotz, Glotz, te od imion na Hlut-.

Głucz - od niemieckich nazw osobowych Glotz, Glotz, te od imion na Hlut-.

Głuczkowski - od niemieckich nazw osobowych Glotz, Glotz, te od imion na Hlut-.

Głud - od głód.

Głuda - od głód.

Głudek - od głód.

Głudka - od głód.

Głudkowski - od głód.

Głudyszewska - od głód.

Gług - od głóg ‘rodzaj krzewu’.

Gługiewicz - od głóg ‘rodzaj krzewu’.

Gługos - od głóg ‘rodzaj krzewu’.

Gługosz - od głóg ‘rodzaj krzewu’.

Gługowski - od nazw miejscowych Glogowa, Glogowiec.

Głuniak - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Głuński - od staropolskiego glan, dziś glon ‘prymitywna roślina wodna; muł rzeczny’, dawniej ‘mętny napój’.

Głupczewski - od głupi.

Głupczyk - od głupi.

Głupczyna, m. - 1384 od głupi.

Głupczyński - od głupi.

Głupek - od głupi, głupek.

Głupi - 1581 od głupi.

Głupiak - od głupi.

Głupich - od głupi.

Głupicki - od nazwy miejscowej Głupice (piotrkowskie, gmina Drużbice).

Głupiec - 1449 od głupi, głupiec.

Głupień - 1204-14 od głupi.

Głupiewski - 1419 od nazwy miejscowej Głupiowo, dziś Głupiejew (płockie, gmina Góra Świętej Małgorzaty).

Głupiowski - 1390 od nazwy miejscowej Głupiowo, dziś Głupiejew (płockie, gmina Góra Świętej Małgorzaty).

Głupoński - 1418 od nazwy miejscowej Głuponie (poznańskie, gmina Kuślin).

Głus - od głuchy, też od głuszyć.

Głusakowski - od głuchy, też od głuszyć.

Głusek - od głuchy, też od głuszyć.

Głusiak - od głuchy, też od głuszyć.

Głusiec - od głuchy, też od głuszyć.

Głusiecki - od głuchy, też od głuszyć.

Głusik - od głuchy, też od głuszyć.

Głusiński - od głuchy, też od głuszyć.

Głusiuk - od głuchy, też od głuszyć.

Głusk - od głuchy, też od głuszyć.

Głuski - 1391 od nazwy miejscowej Głusk (lubelskie, gmina Głusk).

Głuski - od głuchy, też od głuszyć.

Głuskowski - od głuchy, też od głuszyć.

Głussek - od głuchy, też od głuszyć.

Głusz - 1407 od głuchy, też od głuszyć.

Głusza - 1743 od głuchy, też od głuszyć, głusza.

Głuszak - 1786 od głuchy, też od głuszyć.

Głuszakiewicz - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszał - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszan - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszanowski - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszcz - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszczak - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszczakowski - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszczanowski - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszczenko - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszczewicz - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszczewski - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszczuk - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszczyk - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszczyn - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszczyński - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszec - od głuchy, też od głuszyć; od głuszec ‘gatunek ptaka’.

Głuszecki - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszek - 1269 od głuchy, też od głuszyć lub od głuszek ‘człowiek przygłuchy’.

Głuszenia - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszenko - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszenkow - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszeń - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszewski - od nazwy miejscowej Głuszewo (gdańskie, gmina Puck).

Głuszka - 1619 od głuchy, też od głuszyć.

Głuszkiewicz - 1783 od głuchy, też od głuszyć.

Głuszko - 1449 od głuchy, też od głuszyć.

Głuszkowicz - 1479 od głuchy, też od głuszyć.

Głuszkowski - 1497 od nazw miejscowej Głusk, Głuskowo (kilka wsi).

Głuszków - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszniak - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszonek - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszowski - od nazwy miejscowej Głuszewo (gdańskie, gmina Puck).

Głuszuk - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszyc - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszyca - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszycz - 1420 od głuchy, też od głuszyć.

Głuszyk - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszyn - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszyniak - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszyniuk - od głuchy, też od głuszyć.

Głuszyński - 1398 od nazwy miejscowej Głuszyna (rafomskie, gmina Kiwów), Głuszyn (włocławskie, gmina Piotrków Kujawski).

Głuszyński - od głuchy, też od głuszyć.

Głuś - od głuchy, też od głuszyć.

Głuśniewski - od głuchy, też od głuszyć.

Głut - od głód.

Głuwnia - od głowa.

Głuz - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Głuzek - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Głużkowski - od glosa, dawniej też gloza ‘komentarz do tekstu; uszczerbek, uszkodzenie’, możliwe też od głos.

Głyda - od gwarowego głyda ‘łydka’.

Głydziak - od gwarowego głyda ‘łydka’.

Głyk - od niemieckiej nazwy osobowej Gluck, ta od apelatywu Gluck ‘szczęście’.

Głysz - od prasłowiańskiego glyżb, glyża ‘bryła, gruda’.

Głyszczak - od prasłowiańskiego glyżb, glyża ‘bryła, gruda’.

Głyszyński - od prasłowiańskiego glyżb, glyża ‘bryła, gruda’.

Głyś - od prasłowiańskiego glyżb, glyża ‘bryła, gruda’.

Głyż - od prasłowiańskiego glyżb, glyża ‘bryła, gruda’.

Głyżeński - od prasłowiańskiego glyżb, glyża ‘bryła, gruda’.

Głyżewski - od prasłowiańskiego glyżb, glyża ‘bryła, gruda’.

Gmach - od gmach ‘duży budynek’.

Gmachowski - od gmach ‘duży budynek’.

Gmarek - od gmerać, ze staropolskiego też gmyrać ‘szukać, szperać’, z gwarowego gmerek ‘ten, co gmera; dureń’.

Gmer - od gmerać, ze staropolskiego też gmyrać ‘szukać, szperać’, z gwarowego gmerek ‘ten, co gmera; dureń’.

Gmerczyk - od gmerać, ze staropolskiego też gmyrać ‘szukać, szperać’, z gwarowego gmerek ‘ten, co gmera; dureń’.

Gmerczyński - od gmerać, ze staropolskiego też gmyrać ‘szukać, szperać’, z gwarowego gmerek ‘ten, co gmera; dureń’.

Gmerek - 1587 od gmerać, ze staropolskiego też gmyrać ‘szukać, szperać’, z gwarowego gmerek ‘ten, co gmera; dureń’.

Gmerski - od gmerać, ze staropolskiego też gmyrać ‘szukać, szperać’, z gwarowego gmerek ‘ten, co gmera; dureń’.

Gmeryk - od gmerać, ze staropolskiego też gmyrać ‘szukać, szperać’, z gwarowego gmerek ‘ten, co gmera; dureń’.

Gmiąt - zapewne od gwarowego gnąć ‘giąc, gnieść’.

Gmiątczyk - zapewne od gwarowego gnąć ‘giąc, gnieść’.

Gmiel - od chmiel.

Gmiela - od chmiel.

Gmielka - od chmiel.

Gmiełka - od chmiel.

Gmierek - od gmerać, ze staropolskiego też gmyrać ‘szukać, szperać’, z gwarowego gmerek ‘ten, co gmera; dureń’.

Gmietrusiuk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmil - od chmiel.

Gmiła - od chmiel.

Gmiłka - od chmiel.

Gmiłko - od chmiel.

Gmiński - 1570 od gmina, od przymiotnika gmiński.

Gmir - od gmerać, ze staropolskiego też gmyrać ‘szukać, szperać’, z gwarowego gmerek ‘ten, co gmera; dureń’.

Gmirek - od gmerać, ze staropolskiego też gmyrać ‘szukać, szperać’, z gwarowego gmerek ‘ten, co gmera; dureń’.

Gmitar - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmitek - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmiter - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmiterczuk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmiterek - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmiteruk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmitowski - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmitrach - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmitracz - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmitrasiuk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmitrek - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmitrewicz - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmitriuk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmitro - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmitron - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmitronicz - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmitroń - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmitrowicz - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmitrowski - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmitruch - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmitruczuk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmitruk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego od Demetrios 'należący do bogini płodów rolnych Demeter'.

Gmitrych - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmitryszewski - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmitrzak - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmitrzuk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmitrzyk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmitrzykowski - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmoch - od dąć, dmę.

Gmochowski - od nazwy miejscowej Dmochy (łomżyńskie, gmina Czyżew-Osada).

Gmór - od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gmórczyk - od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gmórek - od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gmórkowski - od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gmórski - od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gmur - od gbur, z gwarowego gmur 'chłop, kmieć'.

Gmura - od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gmurczak - od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gmurczyk - od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gmurek - od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gmurkowski - od gbur, z gwarowego gmur 'chłop, kmieć'.

Gmurowski - od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gmurski - od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gmurzyński - od gbur, z gwarowego gmur ‘chłop, kmieć’.

Gmych - od gnić, (z)gniły.

Gmyr - od gmerać, ze staropolskiego też gmyrać ‘szukać, szperać’, z gwarowego gmerek ‘ten, co gmera; dureń’.

Gmyra - od gmerać, ze staropolskiego też gmyrać ‘szukać, szperać’, z gwarowego gmerek ‘ten, co gmera; dureń’.

Gmyrczyński - od gmerać, ze staropolskiego też gmyrać ‘szukać, szperać’, z gwarowego gmerek ‘ten, co gmera; dureń’.

Gmyrek - 1748 od gmerać, ze staropolskiego też gmyrać ‘szukać, szperać’, z gwarowego gmerek ‘ten, co gmera; dureń’.

Gmyrka - 1548 od gmerać, ze staropolskiego też gmyrać ‘szukać, szperać’, z gwarowego gmerek ‘ten, co gmera; dureń’.

Gmyrski - od gmerać, ze staropolskiego też gmyrać ‘szukać, szperać’, z gwarowego gmerek ‘ten, co gmera; dureń’.

Gmyterko - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmytrasiewicz - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmytrasz - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmytruk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmytryk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gmyz - od gwarowego gmyz, chmyza ‘mały konik; człowiek mizerny; krzak’.

Gmyza - od gwarowego gmyz, chmyza ‘mały konik; człowiek mizerny; krzak’.

Gmyzin - od gwarowego gmyz, chmyza ‘mały konik; człowiek mizerny; krzak’.

Gmyzo - od gwarowego gmyz, chmyza ‘mały konik; człowiek mizerny; krzak’.

Gmyż - od gwarowego gmyz, chmyza ‘mały konik; człowiek mizerny; krzak’.

Gnacek - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnach - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnachowski - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnaciak - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnaciewicz - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnacik - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnacikowski - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnaciński - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnaciuk - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnacki - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnacy - 1748 od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnacyk - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnaczkowski - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnaczy - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnaczyk - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnaczyński - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnaj - od gnać ‘pedzić’.

Gnaja - od gnać ‘pedzić’.

Gnajczak - od gnać ‘pedzić’.

Gnajda - od gnać ‘pedzić’.

Gnajewski - od gnać ‘pedzić’.

Gnak - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnalek - od gnać ‘pedzić’.

Gnalicki - od gnać ‘pedzić’.

Gnalski - od gnać ‘pedzić’.

Gnałek - 1585 od gnać ‘pedzić’.

Gnap - od staropolskiego knap ‘tkacz; sukiennik’.

Gnapiński - od staropolskiego knap ‘tkacz; sukiennik’.

Gnapowski - od staropolskiego knap ‘tkacz; sukiennik’.

Gnapp - od staropolskiego knap ‘tkacz; sukiennik’.

Gnar - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnarowski - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnas - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnasik - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnasiński - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnasiuk - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnasowski - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnass - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnaszek - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnaszewski - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnaś - od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnat - 1383 od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnata - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnatek - 1430 od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnatenko - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnatewski - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnatiuk - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnatka - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnatkiewicz - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnatko - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnatkowicz - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnatkowski - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnatner - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnatny - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnatoński - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnatowicz - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnatowski - 1461 od nazwy miejscowej Gnatowice (warszawskie, gmina Kampinos).

Gnatów - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnatt - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnaty - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnatyk - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnatyna - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnatyszak - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnatyszyn - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnatzy - (Śl) od imienia Ignacy, to od łacińskiego Ignatius, niejasnego pochodzenia. Etymologia popularna łączy imię Ignatius z łacińskim ignis ‘ogień’. W Polsce imię znane od XIV wieku. Występowało jako Ignat, Ignac, Inac, Inat; na Kresach Wschodnich też Ignat, Ihnat, Hihnat, Hinat, Hinac, Huhnat.

Gnes - od gwarowego gnes, gnyś ‘penis’.

Gnesik - od gwarowego gnes, gnyś ‘penis’.

Gnesner - od nazwy miasta Gniezno (forma zgermanizowana).

Gneszek - od gwarowego gnes, gnyś ‘penis’.

Gneś - od gwarowego gnes, gnyś ‘penis’.

Gneza - od gwarowego gnes, gnyś ‘penis’.

Gnezner - od nazwy miasta Gniezno (forma zgermanizowana).

Gniad - 1474 od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniada - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniadczyk - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniadek - 1397 od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniadkiewicz - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniadko - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniadkowski - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniado - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniadowicz - 1394 od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniadowski - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniady - 1376 od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniadzień - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniadzik - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniadziński - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniat - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniatacz - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniatczyk - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniatczyński - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniatecki - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniatek - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniatkiewicz - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniatko - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniatkowski - 1706 od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniatowicz - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniatowski - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniaz - od kniaź dawniej ‘sołtys wsi na prawie wołoskim; przełozony; tytuł księcia na Rusi i Litwie’.

Gniazdarz - od gniazdo.

Gniazdek - 1491 od gniazdo.

Gniazdka - od gniazdo.

Gniazdko - 1603 od gniazdo.

Gniazdkowski - 1474 od nazwy miejscowej Gniazdów (kaliskie, gmina Nowe Skalmierzyce), Gniazdowo (ostrołęckie, gmina Stary Lubotyń).

Gniazdo - 1334 od gniazdo.

Gniazdorz - od gniazdo.

Gniazdosz - 1444 od gniazdo; od gniazdosz ‘nazwa rośliny’.

Gniazdosza - 1394 od gniazdo.

Gniazdoszek - 1662 od gniazdo.

Gniazdoszka - 1620 od gniazdo.

Gniazdowicz - od gniazdo.

Gniazdziorz - od gniazdo.

Gniazik - od kniaź dawniej ‘sołtys wsi na prawie wołoskim; przełozony; tytuł księcia na Rusi i Litwie’.

Gniaź - od kniaź dawniej ‘sołtys wsi na prawie wołoskim; przełozony; tytuł księcia na Rusi i Litwie’.

Gniaździak - od gniazdo.

Gniaździński - od gniazdo.

Gniaźdź - od gniazdo.

Gniaż - od kniaź dawniej ‘sołtys wsi na prawie wołoskim; przełozony; tytuł księcia na Rusi i Litwie’.

Gniądko - zapewne od gwarowego gnąć ‘giąc, gnieść’.

Gniąt - zapewne od gwarowego gnąć ‘giąc, gnieść’.

Gniątkowski - zapewne od gwarowego gnąć ‘giąc, gnieść’.

Gniba - od knyp, gnyb, gnyp ‘nóż szewski, kozik’.

Gnibba - od knyp, gnyb, gnyp ‘nóż szewski, kozik’.

Gnibowski - od knyp, gnyb, gnyp ‘nóż szewski, kozik’.

Gnica - od gnić, (z)gniły.

Gnicewicz - od gnić, (z)gniły.

Gnich - od gnić, (z)gniły.

Gnichalla - od gnić, (z)gniły.

Gnichowski - od gnić, (z)gniły.

Gnichów - od gnić, (z)gniły.

Gnick - od gnić, (z)gniły.

Gniczoł - od gnić, (z)gniły.

Gnida - 1462 od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’.

Gnidec - od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’.

Gnidek - od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’.

Gnidiuk - od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’.

Gnidka - 1675 od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’; od gnidka.

Gnidko - od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’.

Gnidowski - od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’.

Gnidula - od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’.

Gniduła - od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’.

Gnidz - od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’.

Gnidzia - od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’.

Gnidziak - od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’.

Gnidziejko - od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’.

Gnidziejski - od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’.

Gnidzienko - od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’.

Gnidzieński - 1753 od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’.

Gnidziński - 1775 od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’.

Gnidziuk - od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’.

Gniecek - od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gniech - od imion na Gnie-, typu Gniewomir.

Gniechota - od imion na Gnie-, typu Gniewomir.

Gniechowicz - 1387 od imion na Gnie-, typu Gniewomir.

Gnieciak - od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gnieciata - od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gnieciecki - od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gniecimłoto - 1629 od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’; od staropolskiego, gwarowego młóto ‘słodziny’.

Gnieciołek - od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gniecioszek - od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gnieciuk - od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gniecizarnko - 1608 od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gnieciziarko - 1603 od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gnieciziarkowicz - 1608 od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gnieciziarnko - 1605 od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gniecki - od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gniecko - od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gniećko - od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gnieda - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniedczyk - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniedek - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniediejko - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniedin - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniediuk - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniedko - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniedow - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gnieduk - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gnieduła - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniedy - 1467 od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniedycz - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniedza - 1445 od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniedziejka - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniedziejko - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniedziejski - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniedziewicz - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniedzik - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniedziński - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniedzionek - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniedziuk - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniedzko - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniedźko - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniefke - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniefkowski - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniejewic - 1414 od imion na Gnie-, typu Gniewomir.

Gniela - od gnić, (z)gniły.

Gnielczyk - od gnić, (z)gniły.

Gnielica - od gnić, (z)gniły.

Gnieliński - od gnić, (z)gniły.

Gnielka - od gnić, (z)gniły.

Gniełczyk - od gnić, (z)gniły.

Gniełka - od gnić, (z)gniły.

Gniesa - od imion złożonych na ‘Gnie-, typu Gniewomir, Gniewisław.

Gniesław - od imion złożonych na ‘Gnie-, typu Gniewomir, Gniewisław (od Gniewosław ).

Gniesz - 1766 od imion złożonych na ‘Gnie-, typu Gniewomir, Gniewisław.

Gniesza - 1743 od imion złożonych na ‘Gnie-, typu Gniewomir, Gniewisław.

Gnieszawa - od imion złożonych na ‘Gnie-, typu Gniewomir, Gniewisław.

Gnieszawa-Słodkowski - złożenia brak; Gnieszawa od imion złożonych na ‘Gnie-, typu Gniewomir, Gniewisław; Słodkowski od słodzić, słód ‘skiełkowane ziarno zbóż, surowiec w piwowarstwie’, słodki.

Gnieś - od imion złożonych na ‘Gnie-, typu Gniewomir, Gniewisław.

Gnietczyk - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gnietecki - od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gnietek - od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gnietka - od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gnietko - od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gniew - 1377 od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewa - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewak - 1387 od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewan ok. - 1125 od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewaszek - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewaszewski - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewczyński - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewecki - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewek - 1399 od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewek-Węgrzyn - złożenia brak; Gniewek 1399 od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir; Węgrzyn 1390 od Węgrzyn ‘Węgier’- ‘członek ludu ugrofińskiego zamieszkującego tereny dzisiejszych Węgier.

Gniewicz - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewiecki - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewiesz - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewiewski - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewięciński - 1388 od nazwy miejscowej Gniewięcin (kieleckie, gmina Sedziszów).

Gniewięcki - 1384 od nazwy miejscowej Gniewięcin (kieleckie, gmina Sedziszów).

Gniewiński - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewisz - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewk - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewkiewicz - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewko - 1277 od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewkowicz - 1476 od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewkowski - 1390 od nazw miejscowych Gniewkowo, Gniewkowice (Wlkp).

Gniewniak - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewocic - 1456 od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewoski - od nazwy miejscowej Gniewowo (leszczyńskie, gmina Śmigiel).

Gniewosz - 1136 od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewosza - 1425 od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewoszek - 1497 od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewoszewic - 1404 od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewoszowic - 1410 od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewota - 1406 od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewowski - 1399 od nazwy miejscowej Gniewowo (leszczyńskie, gmina Śmigiel).

Gniewski - 1649 od nazwy miasta Gniew (gdańskie).

Gniewszew - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewszyński - 1480 od nazwy miejscowej Gniewszyn, dziś Gniewczyna (przemyskie, gmina Tryńcza).

Gniewuch - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniewusz - 1390 od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniezdowski - od nazwy miejscowej Gniazdów (kaliskie, gmina Nowe Skalmierzyce), Gniazdowo (ostrołęckie, gmina Stary Lubotyń).

Gniezdzia - od gniazdo.

Gniezdziejko - od gniazdo.

Gniezdziłow - od gniazdo.

Gniezdziuch - od gniazdo.

Gnieziński - od nazwy miasta Gniezno.

Gnieździdło - od gniazdo.

Gnieździeński - 1421 od nazwy miasta Gniezno.

Gnieździłło - od gniazdo.

Gnieździło - od gniazdo.

Gnieździłow - od gniazdo.

Gnieździński - od nazwy miasta Gniezno.

Gnieździorz - od gniazdo.

Gnieździuch - od gniazdo.

Gnieździuk - od gniazdo.

Gnieźnieńczuk - od nazwy miasta Gniezno.

Gnieźnieńczyk - 1601 od nazwy miasta Gniezno.

Gnieźnieński - 1421 od nazwy miasta Gniezno.

Gnieżdziłow - od gniazdo.

Gnieżeński - od nazwy miasta Gniezno.

Gnieżnieński - od nazwy miasta Gniezno.

Gniffke - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gnifka - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gnila - od gnić, (z)gniły.

Gnilakiewicz - od gnić, (z)gniły.

Gnilański - od gnić, (z)gniły.

Gnilica - od gnić, (z)gniły.

Gnilicki - od gnić, (z)gniły.

Gnilka - od gnić, (z)gniły.

Gnilski - od gnić, (z)gniły.

Gniła - od gnić, (z)gniły.

Gniłka - 1386 od gnić, (z)gniły.

Gniłko - od gnić, (z)gniły.

Gniłobokowa - od gnić, (z)gniły.

Gniłorybow - od gnić, (z)gniły.

Gniłoszewska - od gnić, (z)gniły.

Gniłoząb - od gnić, (z)gniły.

Gniłozub - od gnić, (z)gniły.

Gniński - 1499 od nazwy miejscowej Gnin (poznańskie, gmina Rakoniewice).

Gnioch - od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gniodzik - od gniady ‘koloru brunatnego’.

Gniolczyk - od gnić, (z)gniły.

Gniołczyk - od gnić, (z)gniły.

Gniołka - od gnić, (z)gniły.

Gniontek - zapewne od gwarowego gnąć ‘giąc, gnieść’.

Gniosdorz - od gniazdo.

Gniosdosz - od gniazdo.

Gniot - od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gniota - od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gniotczyk - 1646 od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gniotek - 1586 od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’; od gniotek ‘człowiek leniwy’.

Gnioth - od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gniotka - od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gniotkiewicz - od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gniotkowic - 1671 od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gniotkowski - 1691 od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gniotowski - od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gniott - od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gniotyński - od gnieść, gniot ‘gniecenie, ucisk’.

Gniozdek - od gniazdo.

Gniozdon - od gniazdo.

Gniozdorz - (Śl) od gniazdo.

Gniozdziorz - od gniazdo.

Gnioździarz - od gniazdo.

Gnioździorz - od gniazdo.

Gnioździosz - od gniazdo.

Gniożdziorz - od gniazdo.

Gnip - od knyp, gnyb, gnyp ‘nóż szewski, kozik’.

Gnis - od gwarowego gnes, gnyś ‘penis’.

Gnisa - od gwarowego gnes, gnyś ‘penis’.

Gnisch - od gwarowego gnes, gnyś ‘penis’.

Gnisz - od gwarowego gnes, gnyś ‘penis’.

Gniszcz - od gwarowego gnes, gnyś ‘penis’.

Gniszka - od gwarowego gnes, gnyś ‘penis’.

Gniszkiewicz - od gwarowego gnes, gnyś ‘penis’.

Gnitczyk - od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’.

Gnitecki - od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’.

Gniter - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gniterek - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gnitka - od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’.

Gnitkowic - od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’.

Gnitkowitz - od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’.

Gnitow - od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’.

Gnitowski - od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’.

Gnitrowicz - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gnitruk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gnitrzak - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gnitszuk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Gnitt - od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’.

Gniwa - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniwaszewski - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniwczyński - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniwecki - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniwek - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniwkiewicz - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gniwkowski - od nazw miejscowych Gniewkowo, Gniewkowice (Wlkp).

Gniwowski - od nazwy miejscowej Gniewowo (leszczyńskie, gmina Śmigiel).

Gnizda - od gniazdo.

Gnizdała - od gniazdo.

Gnizdor - od gniazdo.

Gnizdorz - od gniazdo.

Gnizdur - od gniazdo.

Gnizdzia - od gniazdo.

Gniździa - od gniazdo.

Gniździłow - od gniazdo.

Gniżdzia - od gniazdo.

Gnoiczewski - od gnój, gnoić.

Gnoik - od gnój, gnoić.

Gnoiński - 1466 od nazwy miejscowej Gnojno (kilka wsi), Gnojnik (tarnowskie, gmina Gnojnik).

Gnojak - od gnój, gnoić.

Gnojczak - od gnój, gnoić.

Gnojczewski - od gnój, gnoić.

Gnojczyk - od gnój, gnoić.

Gnojda - od gnój, gnoić.

Gnojec - od gnój, gnoić.

Gnojek - 1412 od gnój, gnoić; gnojek.

Gnojenko - od gnój, gnoić.

Gnojeński - 1402 od nazwy miejscowej Gnojno (kilka wsi), Gnojnik (tarnowskie, gmina Gnojnik).

Gnojko - od gnój, gnoić.

Gnojkowski - od gnój, gnoić.

Gnojnicki - 1454 od nazwy miejscowej Gnojno (kilka wsi), Gnojnik (tarnowskie, gmina Gnojnik) lub od nazwy miejscowej Gnojnica.

Gnojok - od gnój, gnoić.

Gnojowa - od gnój, gnoić.

Gnojowy - od gnój, gnoić.

Gnojski - od gnój, gnoić.

Gnop - od staropolskiego knap ‘tkacz; sukiennik’.

Gnot - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnotek - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnoth - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnotkowski - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnotowicz - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnotowski - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnott - od gnat ‘kość’; czasm od imienia Ignacy.

Gnoyke - od gnój, gnoić.

Gnój - 1403 od gnój, gnoić.

Gnup - od staropolskiego knap ‘tkacz; sukiennik’.

Gnupek - od staropolskiego knap ‘tkacz; sukiennik’.

Gnur - od knur ‘samiec świni’, ze staropolskiego ‘sęk’.

Gnurczyk - od knur ‘samiec świni’, ze staropolskiego ‘sęk’.

Gnurek - od knur ‘samiec świni’, ze staropolskiego ‘sęk’.

Gnurkowski - od knur ‘samiec świni’, ze staropolskiego ‘sęk’.

Gnurowski - od knur ‘samiec świni’, ze staropolskiego ‘sęk’.

Gnus - od prasłowiańskiego gnus? ‘nikczemny, podły’, od polskiego gnuśny.

Gnuschke - od prasłowiańskiego gnus? ‘nikczemny, podły’, od polskiego gnuśny.

Gnusiec - od prasłowiańskiego gnus? ‘nikczemny, podły’, od polskiego gnuśny.

Gnusiński - od prasłowiańskiego gnus? ‘nikczemny, podły’, od polskiego gnuśny.

Gnusowski - od prasłowiańskiego gnus? ‘nikczemny, podły’, od polskiego gnuśny.

Gnuszkiewicz - od prasłowiańskiego gnus? ‘nikczemny, podły’, od polskiego gnuśny.

Gnuszyński - 1388 od nazwy miejscowej Gnuszyn (poznańskie, gmina Chrzypsko Wielkie).

Gnuś - od prasłowiańskiego gnus? ‘nikczemny, podły’, od polskiego gnuśny.

Gnutek - od knut ‘bicz’.

Gnutek-Wilczyński - złożenia brak; Gnutek od knut ‘bicz’; Wilczyński 1441 od nazwy miejscowej Wilczyn (konińskie, gmina Wilczyn).

Gnutkiewicz - od knut ‘bicz’.

Gnutów - od knut ‘bicz’.

Gnyb - od knyp, gnyb, gnyp ‘nóż szewski, kozik’.

Gnyba - od knyp, gnyb, gnyp ‘nóż szewski, kozik’.

Gnybek - od knyp, gnyb, gnyp ‘nóż szewski, kozik’.

Gnybka - od knyp, gnyb, gnyp ‘nóż szewski, kozik’.

Gnybowski - od knyp, gnyb, gnyp ‘nóż szewski, kozik’.

Gnych - od gnić, (z)gniły.

Gnyd - od gnida ‘jajo wszy; przenośnie człowiek niepozorny; odrażający moralnie’.

Gnyl - od gnić, (z)gniły.

Gnyla - od gnić, (z)gniły.

Gnylewicz - od gnić, (z)gniły.

Gnyła - od gnić, (z)gniły.

Gnyp - 1520 od knyp, gnyb, gnyp ‘nóż szewski, kozik’.

Gnypek - od knyp, gnyb, gnyp ‘nóż szewski, kozik’.

Gnypel - od knyp, gnyb, gnyp ‘nóż szewski, kozik’.

Gnypowicz - od knyp, gnyb, gnyp ‘nóż szewski, kozik’.

Gnyra - od gmerać, ze staropolskiego też gmyrać ‘szukać, szperać’, z gwarowego gmerek ‘ten, co gmera; dureń’.

Gnyrek - od gmerać, ze staropolskiego też gmyrać ‘szukać, szperać’, z gwarowego gmerek ‘ten, co gmera; dureń’.

Gnyrowicz - od gmerać, ze staropolskiego też gmyrać ‘szukać, szperać’, z gwarowego gmerek ‘ten, co gmera; dureń’.

Gnys - od gwarowego gnes, gnyś ‘penis’.

Gnysiewicz - od gwarowego gnes, gnyś ‘penis’.

Gnysiński - od gwarowego gnes, gnyś ‘penis’.

Gnyska - od gwarowego gnes, gnyś ‘penis’.

Gnyszak - od gwarowego gnes, gnyś ‘penis’.

Gnyszek - od gwarowego gnes, gnyś ‘penis’.

Gnyszka - od gwarowego gnes, gnyś ‘penis’.

Gnyszko - od gwarowego gnes, gnyś ‘penis’.

Gnysznyszyn - od gwarowego gnes, gnyś ‘penis’.

Gnyszyński - od gwarowego gnes, gnyś ‘penis’.

Gnyś - od gwarowego gnes, gnyś ‘penis’.

Gnywa - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gnywaczewski - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gnywan - od gniew lub od imion złożonych typu Gniewomir.

Gnyz - od gwarowego gnes, gnyś ‘penis’.

Gnyza - od gwarowego gnes, gnyś ‘penis’.

Gnyż - od gwarowego gnes, gnyś ‘penis’.

Goba - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobala - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobalski - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobała - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Goban - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobański - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobara - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobarciak - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobber - od niemieckich nazw osobowych Gobert, Gober, Gubert, Guber, te od imienia Gotbert.

Gobber - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobcewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobczak - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobczek - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobczuk - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobczyński - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobejko - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobek - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobel - 1268 od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich; od niemieckich nazw osobowych Gobel, Gebel.

Gobeń - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gober - od niemieckich nazw osobowych Gobert, Gober, Gubert, Guber, te od imienia Gotbert.

Gobera - od niemieckich nazw osobowych Gobert, Gober, Gubert, Guber, te od imienia Gotbert.

Goberciak - od niemieckich nazw osobowych Gobert, Gober, Gubert, Guber, te od imienia Gotbert.

Gobert - od niemieckich nazw osobowych Gobert, Gober, Gubert, Guber, te od imienia Gotbert.

Gobiec - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobiecki - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobięta - 1786 od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobik - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobil - 1375 od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobiło - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobin - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobiński - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobis - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobisz - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobiszewski - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobiś - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobka - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobla - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Goblewski - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobliński - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobor - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobora - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobos - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobosz - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gobórka - od niemieckich nazw osobowych Gobert, Gober, Gubert, Guber, te od imienia Gotbert.

Gobrański - od niemieckich nazw osobowych Gobert, Gober, Gubert, Guber, te od imienia Gotbert.

Gobrec - od niemieckich nazw osobowych Gobert, Gober, Gubert, Guber, te od imienia Gotbert.

Gobrosz - od niemieckich nazw osobowych Gobert, Gober, Gubert, Guber, te od imienia Gotbert.

Gobrowski - od niemieckich nazw osobowych Gobert, Gober, Gubert, Guber, te od imienia Gotbert.

Gobryk - od niemieckich nazw osobowych Gobert, Gober, Gubert, Guber, te od imienia Gotbert.

Gobrys - od niemieckich nazw osobowych Gobert, Gober, Gubert, Guber, te od imienia Gotbert.

Gobryś - od niemieckich nazw osobowych Gobert, Gober, Gubert, Guber, te od imienia Gotbert.

Gobuś - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Goc - 1490 od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goca - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-; też od gwarowego goca‘kij’.

Gocaja - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gocajna - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gocak - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gocal - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gocalak - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gocald - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gocalik - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gocaliński - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gocalski - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gocaluk - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gocał - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gocała - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gocałek - 1777 od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gocan - 1768 od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gocanowski - 1480 od nazwy miejscowej Gocanowo (bydgoskie, gmina Kruszwica).

Gocarz - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gocawka - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gocejn - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gocejna - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gocek - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gocel - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gocela - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Goceliński - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gocell - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Goceł - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Goceła - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gocerz - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goch - 1431 od imion na Go-, typu Godzimir, Gorzysław.

Gocha - od imion na Go-, typu Godzimir, Gorzysław.

Gochan - od imion na Go-, typu Godzimir, Gorzysław.

Gochel - od imion na Go-, typu Godzimir, Gorzysław.

Gochn - od imion na Go-, typu Godzimir, Gorzysław.

Gochna, m. - od imion na Go-, typu Godzimir, Gorzysław.

Gochnia - od imion na Go-, typu Godzimir, Gorzysław.

Gochniak - od imion na Go-, typu Godzimir, Gorzysław.

Gochniewski - od imion na Go-, typu Godzimir, Gorzysław.

Gochnio - od imion na Go-, typu Godzimir, Gorzysław.

Gochno - od imion na Go-, typu Godzimir, Gorzysław.

Gochnów - od imion na Go-, typu Godzimir, Gorzysław.

Gochoła - 1399 od imion na Go-, typu Godzimir, Gorzysław.

Gochon - od imion na Go-, typu Godzimir, Gorzysław.

Gochowski - od imion na Go-, typu Godzimir, Gorzysław.

Gociald - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gocialik - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gociał - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gociarz - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gociek - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gociewicz - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gocion - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gocior - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gociur - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gocka - 1743 od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gocki - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gockiewicz - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gocko - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gockowiak - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gockowski - 1661 od nazwy miejscowej Gockowice (bydgoskie, gmina Chojnice).

Goclan - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goclarz - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goclik - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goclon - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gocloń - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gocłowski - 1438 od nazwy miejscowej Gocłowo (płockie, gmina Bulkowo), Gocły (ostrołęckie, gmina Czerwin).

Gocol - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gocolak - 1743 od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gocolek - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gocoliński - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gocoł - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gocon - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gocoń - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gocor - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gocół - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gocuk - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gocuk - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goculak - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Goculenko - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gocuł - 1423 od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gocwin - od niemieckich nazw osobowych Godwein, Gottwin, Goßwein, te od imienia Gotwin.

Gocwiński - od niemieckich nazw osobowych Godwein, Gottwin, Goßwein, te od imienia Gotwin.

Gocyk - 1645 od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gocyra - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gocz - 1371 od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gocza - 1462 od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goczak - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goczal - 1687 od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Goczalik - 1705 od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Goczalk - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Goczalski - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Goczał - 1411 od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Goczała1649 - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Goczałek - 1400 od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Goczałk - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Goczałko - 1428 od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Goczałkowski - 1412 od nazw miejscowych Goczałkowo (poznańskie, gmina Niechanowo), Goczałkowice (katowickie, gmina Pszczyna).

Goczałkowski - 1616 od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Goczan - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goczarek - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goczek - 1472 od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goczewski - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goczka - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goczke - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goczki - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goczkiewicz - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goczko - 1345 od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goczkowski - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goczno - 1450 od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goczo - 1371 od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goczok - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goczol - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goczoł - 1401 od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Goczoła - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Goczon - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goczow - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goczowicz - 1495 od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goczół - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Goczuł - 1423 od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Goczwa - 1458 od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goczwin - 1532 od niemieckich nazw osobowych Godwein, Gottwin, Goßwein, te od imienia Gotwin.

Goczyca - odniemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goczyla - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Goczylla - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Goczyła - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Goczyło - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Goczyn - 1372 od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goczyński - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goć - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goćfin - od niemieckich nazw osobowych Godwein, Gottwin, Goßwein, te od imienia Gotwin.

Goćka - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goćkiewicz - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goćko - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goćkowski - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Goćwin - od niemieckich nazw osobowych Godwein, Gottwin, Goßwein, te od imienia Gotwin.

Goćwiński - od niemieckich nazw osobowych Godwein, Gottwin, Goßwein, te od imienia Gotwin.

God - 1136 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Goda - 1588 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godacz - 1426 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godaczewski - 1623 od nazwy miejscowej Godacze (ciechanowskie, gmina Świercze-Koty).

Godaj - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godak - 1265 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godal - 1445 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godala - 1659 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godalewski - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godalo - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godalski - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godała XVII w. - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godan - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godań - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godar - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godar - od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Godard - od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Godardt - od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Godardus - 1202 od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Godart - od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard

Godas - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godasz - 1265 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godaś - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godawa1265 - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godawicz - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godawiec - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godawski - 1394 od nazwy miejscowej Godawy (bydgoskie, gmina Gąsawa).

Goddard - od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Godek - 1204 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godel - 1204 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Gödel - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godela - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godella - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godelski - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Goden - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godeń - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godera - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Goderecki - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Goderski - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godes - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godesz - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godeś - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godfred - 1224 od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Godfrid - od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Godfryd - 1224 od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Godfryt - od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Godik - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godka - 1243 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godkiewicz - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godko - 1243 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godkowicz - 1370 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godkowski - 1664 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godla - 1265 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godlest - 1277 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godleś - od godło ‘symbol, znak, zawołanie’.

Godlew - od godło ‘symbol, znak, zawołanie’.

Godlewicz - od godło ‘symbol, znak, zawołanie’.

Godlewski - 1455 od nazwy miejscowej Godlewo (łomżyńskie, gmina Nur).

Godlik - od godło ‘symbol, znak, zawołanie’.

Godlina - od godło ‘symbol, znak, zawołanie’.

Godliński - od godło ‘symbol, znak, zawołanie’.

Godło - 1433 od godło ‘symbol, znak, zawołanie’.

Godłow - od godło ‘symbol, znak, zawołanie’.

Godłowic - 1432 od godło ‘symbol, znak, zawołanie’.

Godłowski - 1588 od godło ‘symbol, znak, zawołanie’.

Godłoza - od staropolskiego gogłosa ‘napój warzony z jęczmienia’.

Godłoża - od staropolskiego gogłosa ‘napój warzony z jęczmienia’.

Godłów - od godło ‘symbol, znak, zawołanie’.

Godłuszko - od staropolskiego gogłosa ‘napój warzony z jęczmienia’.

Godna - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’; od godny ‘szanowny’.

Godnarski - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’; od godny ‘szanowny’.

Godner - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’; od godny ‘szanowny’.

Godniak - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’; od godny ‘szanowny’.

Godnicz - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’; od godny ‘szanowny’.

Godniek - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’; od godny ‘szanowny’.

Godniewicz - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’; od godny ‘szanowny’.

Godniowski - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’; od godny ‘szanowny’.

Godnowski - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’; od godny ‘szanowny’.

Godny - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’; od godny ‘szanowny’.

Godo - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godoj - (Śl) od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godol - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godola - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godoliński - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godomski - od nazwy miejscowej Gadomiec, dawniej Gadom (ostrołęckie, gmina Krzynowłoga Mała).

Godon - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godoniuk - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godoń - 1613 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godończuk - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godończyk - 1563 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godora - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godorecki - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godorowski - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godos - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godosek - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godosz - 1695 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godoś - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godowa - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godowaczek - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godowicz - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godowski - 1437 od nazwy miejscowej Godów (Młp).

Godórkiewicz - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godprzydowic - 1387 od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Godszal - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Godszald - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Godszalt - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Goduch - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godula - 1250 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’; por. też od nazwę herbu Godula.

Godulas - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godulla - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godulski - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Goduła - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godumski - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godun - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godunczuk - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Goduń - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Goduński - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godurkiewicz - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godurowski - 1417 od nazwy miejscowej Godurowo (leszczyńskie, gmina Piaski).

Godurowski - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godusz - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godusza - 1366 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Goduszawski - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Goduszewski - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godwin - od niemieckich nazw osobowych Godwein, Gottwin, Goßwein, te od imienia Gotwin.

Godwiński - od niemieckich nazw osobowych Godwein, Gottwin, Goßwein, te od imienia Gotwin.

Godycki - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godyk - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godyl - 1475 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godyla - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godylewicz - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godyła - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godym - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godymirski - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godyn - 1265 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godynia - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godyniak - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godynicki - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godyniuk - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godyń - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godyński - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godyra - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godys - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godyska - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godysz - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godz - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzaliński - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzała XV w. - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzek - 1450 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzela - 1629 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godziak - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzialski - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godział - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godziała - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godziądkowski - od nazwy miejscowej Godziątków (kaliskie, gmina Blizanów).

Godziątkowski - 1520 od nazwy miejscowej Godziątków (kaliskie, gmina Blizanów).

Godzic - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzich - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzicz - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzidło - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzieba - 1390 od godzięba ‘pniak odrastający’, por. też nazwa herbu Godzięba.

Godziec - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godziej - 1458 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godziejewicz - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godziejewski - od nazwy miejscowej Godziejewo (suwalskie, gmina Wieliczki).

Godziek - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godziel - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godziela - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzielewicz - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzieliński - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzielski - 1616 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzieł - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzieła - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godziemba - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godziemba-Czyż - złożenia brak; Godziemba od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’; Czyż 1136 od czyż ‘ptak czyżyk’.

Godziemba-Dąmbski - złożenia brak; Godziemba od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’; Dąmbski od nazw miejscowych Dąb, Dąbie, Dęby (częste).

Godziembski - od godzięba ‘pniak odrastający’, por. też nazwa herbu Godzięba.

Godziemski - od godzięba ‘pniak odrastający’, por. też nazwa herbu Godzięba.

Godzien - 1204 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’ lub od godzien.

Godzień - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzieński - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godziersz - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzierz - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godziesz - 1136 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzieszewski - 1391 od nazwy miejscowej Godziszewo (leszczyńskie, gmina Kościan).

Godzieszka - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godziewa - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godziewicz - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godziewski - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzięba - 1392 od godzięba ‘pniak odrastający’, por. też nazwa herbu Godzięba.

Godziębka - od godzięba ‘pniak odrastający’, por. też nazwa herbu Godzięba.

Godziębski - od godzięba ‘pniak odrastający’, por. też nazwa herbu Godzięba.

Godziętkowski - 1500 od nazwy miejscowej Godziątków (kaliskie, gmina Blizanów).

Godzięto - 1265 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzik - 1224 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzikowski - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzil - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godziłło - 1439 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godziło - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzim - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzimira - od nazwy miejscowej Godzimierz (bydgoskie, gmina Szubin; radomskie, gmina Nowe Miasto nad Pilicą).

Godzimirski - od nazwy miejscowej Godzimierz (bydgoskie, gmina Szubin; radomskie, gmina Nowe Miasto nad Pilicą).

Godzimski - od nazwy miejscowej Godzimierz (bydgoskie, gmina Szubin; radomskie, gmina Nowe Miasto nad Pilicą).

Godzina - 1136 od godzina lub od imion typu Godzisław.

Godzinak - od godzina lub od imion typu Godzisław.

Godziniec - od godzina lub od imion typu Godzisław.

Godzinnik - od godzina lub od imion typu Godzisław.

Godzino - od godzina lub od imion typu Godzisław.

Godzinowicz - od godzina lub od imion typu Godzisław.

Godzinowski - od godzina lub od imion typu Godzisław.

Godziński - od godzina lub od imion typu Godzisław.

Godzisz - 1204 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godziszek - 1266 od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godziszewski - 1399 od nazwy miejscowej Godziszewo (leszczyńskie, gmina Kościan).

Godziszka - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godziszko - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godziuk - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godziwan - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godziwoń - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzwa - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzwan - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzwon - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzyk - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godzysz - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godźwa - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godż - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Godżała - od imion na God-, typu Godzimir lub od godzić ‘jednać’.

Goerlich - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlich.

Goetzendorf-Grabowski - złożenia brak; Goetzendorf brak; Grabowski 1387 od nazw miejscowych Grabów, Grabowa, Grabówka

Gog - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Goga - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogac - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogacki - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogacz - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogaj - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogala - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogalin - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogaliński - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogalski - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogała - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogałek - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogałkiewicz - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogałuszko - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogan - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogarowski - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogarz - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogas - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogaś - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogda - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogel - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogela - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogesz - 1436 od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogga - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogiel - 1431 od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogiew - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogil - 1568 od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogina - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogis - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogisz - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Goglewski - 1398 od nazwy miejscowej Gogolewo (leszczyńskie, gmina Krobia), Gogole (ciechanowskie, gmina Gołymin-Ośrodek).

Goglik - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Goglin - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogłaza - od staropolskiego gogłosa ‘napój warzony z jęczmienia’.

Gogłosa - 1394 od staropolskiego gogłosa ‘napój warzony z jęczmienia’.

Gogłosiński - od staropolskiego gogłosa ‘napój warzony z jęczmienia’.

Gogłoska - od staropolskiego gogłosa ‘napój warzony z jęczmienia’.

Gogłoszyński - od staropolskiego gogłosa ‘napój warzony z jęczmienia’.

Gogłoza - 1668 od staropolskiego gogłosa ‘napój warzony z jęczmienia’.

Gogłozieński - 1767 od staropolskiego gogłosa ‘napój warzony z jęczmienia’.

Gogłoziński - 1768 od staropolskiego gogłosa ‘napój warzony z jęczmienia’.

Gogłoża - od staropolskiego gogłosa ‘napój warzony z jęczmienia’.

Gogłózka - 1652 od staropolskiego gogłosa ‘napój warzony z jęczmienia’.

Gogłuski - od staropolskiego gogłosa ‘napój warzony z jęczmienia’.

Gogłuszka - od staropolskiego gogłosa ‘napój warzony z jęczmienia’.

Gogłuszko - od staropolskiego gogłosa ‘napój warzony z jęczmienia’.

Gogniak - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogniat - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogo - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogoc - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogocz - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogoć - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogoj - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogojewicz - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogokiewicz - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogol - 1427 od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogola - 1625 od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogolak - 1743 od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogolan - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogolczyk - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogolek - 1479 od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogolew - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogolewski - 1398 od nazwy miejscowej Gogolewo (leszczyńskie, gmina Krobia), Gogole (ciechanowskie, gmina Gołymin-Ośrodek).

Gogolic - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogolik - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogolin - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogoliński - 1497 od nazwy miejscowej Gogolin (bydgoskie, gmina Koronowo).

Gogolka - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogoll - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogollok - (Śl) od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogolnik - 1494 od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogolok - (Śl) od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogolok - (Śl) od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogolowski - 1395 od nazwy miejscowej Gogolewo (leszczyńskie, gmina Krobia), Gogole (ciechanowskie, gmina Gołymin-Ośrodek).

Gogolowski - 1395 od nazwy miejscowej Gogolewo (leszczyńskie, gmina Krobia), Gogole (ciechanowskie, gmina Gołymin-Ośrodek).

Gogolski - 1673 od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogoluk - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogoł - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogoła - 1136 od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogołasiak - 1792 od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogołek - 1416 od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogołka - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogołkiewicz - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogołok - (Śl) od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogołowicz - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogołowski - od nazwy miejscowej Gogolewo (leszczyńskie, gmina Krobia), Gogole (ciechanowskie, gmina Gołymin-Ośrodek).

Gogołowski - od nazwy miejscowej Gogolewo (leszczyńskie, gmina Krobia), Gogole (ciechanowskie, gmina Gołymin-Ośrodek).

Gogon - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogoń - 1346 od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogos - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogosz - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogosza - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogoszewski - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogoś - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogot - 1435 od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gwarowego gogot ‘bełkot’, gogotać.

Gogota - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gwarowego gogot ‘bełkot’, gogotać.

Gogotek - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gwarowego gogot ‘bełkot’, gogotać.

Gogowicz - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’.

Gogowski - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’.

Gogój - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogól - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogólka - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogólok - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogólski - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogół - 1427 od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogóła - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogółka - 1684 od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogółkiewicz - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogółko - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gogo, dawniej ‘modniś’; od staropolskiego gogol, gogoł ‘gatunek dzikiej kaczki’.

Gogów - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogucki - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogul - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogula - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogulak - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogulewicz - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogulla - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogulski - 1794 od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Goguł - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Goguła - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogułka - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Goguń - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogus - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Goguska - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Gogusz - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Goguszewski - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Goguszka - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Goguś - od goguś ‘laluś, strojniś’.

Gogut - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’; od gwarowego gogot ‘bełkot’, gogotać.

Gogyla - od podstawy gog-, por. gogolica ‘gatunek dzikiej kaczki’, od gwarowego gogotać ‘bełkotać’.

Goik - od goić ‘leczyć’; od przymiotnika gwarowego gojny ‘gojący’.

Goike - od goić ‘leczyć’; od przymiotnika gwarowego gojny ‘gojący’.

Goilik - od goić ‘leczyć’; od przymiotnika gwarowego gojny ‘gojący’.

Goin - od goić ‘leczyć’; od przymiotnika gwarowego gojny ‘gojący’.

Goinda - od goić ‘leczyć’; od przymiotnika gwarowego gojny ‘gojący’.

Goinka - od goić ‘leczyć’; od przymiotnika gwarowego gojny ‘gojący’.

Goiny - od goić ‘leczyć’; od przymiotnika gwarowego gojny ‘gojący’.

Goiński - od nazwy miejscowej Gnojno (kilka wsi), Gnojnik (tarnowskie, gmina Gnojnik).

Goisz - od goić ‘leczyć’; od przymiotnika gwarowego gojny ‘gojący’.

Goj - 1458 od goić ‘leczyć’.

Goja - 1437 od goić ‘leczyć’.

Gojak - od goić ‘leczyć’.

Gojan - 1471 od goić ‘leczyć’.

Gojaniuk - od goić ‘leczyć’.

Gojany - od goić ‘leczyć’.

Gojas - od goić ‘leczyć’.

Gojasz - od goić ‘leczyć’.

Gojaszek - od goić ‘leczyć’.

Gojawiczak - od goić ‘leczyć’.

Gojawiczyński - od goić ‘leczyć’.

Gojbel - 1421 od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gojcz - od goić ‘leczyć’.

Gojczyk - od goić ‘leczyć’.

Gojda - od goić ‘leczyć’.

Gojdak - od goić ‘leczyć’.

Gojdan - od goić ‘leczyć’.

Gojdas - od goić ‘leczyć’.

Gojdek - od goić ‘leczyć’.

Gojdka - od goić ‘leczyć’.

Gojdosz - od goić ‘leczyć’.

Gojduk - od goić ‘leczyć’.

Gojdycz - od goić ‘leczyć’.

Gojdyk - od goić ‘leczyć’.

Gojdz - od goić ‘leczyć’.

Gojdzik - od goić ‘leczyć’.

Gojdziński - od goić ‘leczyć’.

Gojdź - od goić ‘leczyć’.

Gojdż - od goić ‘leczyć’.

Gojec - od goić ‘leczyć’.

Gojek - od goić ‘leczyć’.

Gojewicz - od goić ‘leczyć’.

Gojk - (Pom) od goić ‘leczyć’.

Gojka - od goić ‘leczyć’.

Gojke - od goić ‘leczyć’.

Gojko - od goić ‘leczyć’.

Gojkowski - 1748 od goić ‘leczyć’.

Gojlanek - od goić ‘leczyć’.

Gojlewicz - od goić ‘leczyć’.

Gojlik - od goić ‘leczyć’.

Gojlk - od goić ‘leczyć’.

Gojlusz - od goić ‘leczyć’.

Gojło - od goić ‘leczyć’.

Gojman - od goić ‘leczyć’; od przymiotnika gwarowego gojny ‘gojący’.

Gojna - od goić ‘leczyć’; od przymiotnika gwarowego gojny ‘gojący’.

Gojnan - od goić ‘leczyć’; od przymiotnika gwarowego gojny ‘gojący’.

Gojnasz - od goić ‘leczyć’; od przymiotnika gwarowego gojny ‘gojący’.

Gojniczek - od goić ‘leczyć’; od przymiotnika gwarowego gojny ‘gojący’.

Gojny - od goić ‘leczyć’; od przymiotnika gwarowego gojny ‘gojący’.

Gojo - od goić ‘leczyć’.

Gojos - od goić ‘leczyć’.

Gojot - od goić ‘leczyć’.

Gojow - od goić ‘leczyć’.

Gojowa - od goić ‘leczyć’.

Gojowczyk - od goić ‘leczyć’.

Gojowski - od goić ‘leczyć’.

Gojowy - od goić ‘leczyć’; może od gaj.

Gojsiak - od goić ‘leczyć’.

Gojski - od goić ‘leczyć’.

Gojszyk - od goić ‘leczyć’.

Gojt - od goić ‘leczyć’.

Gojtka - od goić ‘leczyć’.

Gojtko - od goić ‘leczyć’.

Gojtkowski - od goić ‘leczyć’.

Gojtowski - od goić ‘leczyć’.

Gol - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gola - 1398 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golab - od gołąb.

Golach - 1743 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golachowicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golachowski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golaciak - od Goliat ‘wojownik znany z Biblii’.

Golaciak - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golacik - od Goliat ‘wojownik znany z Biblii’.

Golacik - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golaciński - od Goliat ‘wojownik znany z Biblii’.

Golaciński - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golacki - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golacy - 1698 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golacz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golaczek - 1743 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golaczyk - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golaczyński - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golaj - 1742 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golajczyk - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golak - 1567 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golakiewicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golakow - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golakowicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golakowski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golał - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golan - 1421 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golanczewski - od nazwy miasta Gołańcz (pilskie).

Golanczyc - 1405 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golanczyk - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golanek - 1444– od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golania - 1443 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golaniak - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golaniec - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golaniecki - od nazwy miasta Gołańcz (pilskie).

Golanik - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golanka - 1389 od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golanka ‘zawiązek owocu’.

Golankiewicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golanko - 1615 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golankowicz - 1433 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golankowski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golanowski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golanski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golant - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golanta - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golanty - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golań - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golańczyk - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golański - 1586 odnazwy miejscowej Golanki (plockie, gmina Bukowo), Golany (ostrołęckie, gmina Przasnysz).

Golar - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golara - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golarc - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golarczyk - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golarka - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golarowski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golarski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golarz - 1748 od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golarz ‘fryzjer’.

Golas - 1548 od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golas.

Golasa - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golasiak - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golasiewicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golasik - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golasiński - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golaska - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golasowicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golasowski - 1707 od nazwy miejscowej Golasowice (katowickie, gmina Pawłowice).

Golasów - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golasz - 1343 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golasza - 1743 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golaszczyk - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golaszek - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golaszewicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golaszewski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golaszowski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golaś - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golat - od Goliat ‘wojownik znany z Biblii’.

Golata - od Goliat ‘wojownik znany z Biblii’.

Golatowski - od Goliat ‘wojownik znany z Biblii’.

Golatycki - od Goliat ‘wojownik znany z Biblii’.

Goląbek - od gołąb, gołąbek.

Golądkowski - 1471 od nazwy miejscowej Gołądkowo (ciechanowskie, gmina Winnica).

Golb - od niemieckiej nazwy osobowej Golbert.

Golba - od niemieckiej nazwy osobowej Golbert.

Golbarczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Golbert.

Golbas - od niemieckiej nazwy osobowej Golbert.

Golbe - od niemieckiej nazwy osobowej Golbert.

Golbeck - (Pom) od niemieckiej nazwy osobowej Golbert.

Golber - od niemieckiej nazwy osobowej Golbert.

Golberd - od niemieckiej nazwy osobowej Golbert.

Golberdt - od niemieckiej nazwy osobowej Golbert.

Golberg - od niemieckiej nazwy osobowej Golbert.

Golberger - od niemieckiej nazwy osobowej Golbert.

Golberski - od niemieckiej nazwy osobowej Golbert.

Golbert - od niemieckiej nazwy osobowej Golbert.

Golbertowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Golbert.

Golbiak - od niemieckiej nazwy osobowej Golbert.

Golbicki - 1390 od nazwy miejscowej Golbice (konińskie, gmina Grabów).

Golbig - (Śl) od niemieckiej nazwy osobowej Golbert.

Golbik - od niemieckiej nazwy osobowej Golbert.

Golbiński - od niemieckiej nazwy osobowej Golbert.

Golby - od niemieckiej nazwy osobowej Golbert.

Golc - 1763 od staropolskiego golc ‘golec’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Goltz, ta od słowiańskiego rdzenia gol- ‘goły’.

Golcak - od staropolskiego golc ‘golec’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Goltz, ta od słowiańskiego rdzenia gol- ‘goły’.

Golcawa - od staropolskiego golc ‘golec’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Goltz, ta od słowiańskiego rdzenia gol- ‘goły’.

Golcew - od staropolskiego golc ‘golec’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Goltz, ta od słowiańskiego rdzenia gol- ‘goły’.

Golcman - od staropolskiego golc ‘golec’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Goltz, ta od słowiańskiego rdzenia gol- ‘goły’.

Golcow - od staropolskiego golc ‘golec’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Goltz, ta od słowiańskiego rdzenia gol- ‘goły’.

Golców - od staropolskiego golc ‘golec’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Goltz, ta od słowiańskiego rdzenia gol- ‘goły’.

Golcwajg - od staropolskiego golc ‘golec’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Goltz, ta od słowiańskiego rdzenia gol- ‘goły’.

Golcz - 1421 od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golcz, galcz ‘rodzaj płótna lnianego’.

Golcz - od staropolskiego golc ‘golec’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Goltz, ta od słowiańskiego rdzenia gol- ‘goły’.

Golczak - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golczek - 1434 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golczenko - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golczewski - 1411 od nazwy miejscowej Golczewo, dziś Gulczewo (poznańskie, gmina Wrzesnia; płockie, gmina Bobrowiczki).

Golczowic - 1398 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golczowski - 1471 od nazwy miejscowej Golczewo, dziś Gulczewo (poznańskie, gmina Wrzesnia; płockie, gmina Bobrowiczki).

Golczuk - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golczyk - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golczyński - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gold - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Golda - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goldacz - 1454 od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goldak - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goldan - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goldanik - 1490 od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goldański - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goldas - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goldasiński - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goldasz - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Golde - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goldewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goldfried - od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Goldnik - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goldon - 1174 od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goldowski - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goldy - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goldykiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goldyn - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goldynek - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goldynia - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goldysz - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goldyszewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goldyszewski - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goldziak - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goldzik - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goldziński - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Golec XII w. - od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golec ‘człowiek nagi, biedny’.

Golec-Biernat - złożenia brak; Golec XII w. od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golec ‘człowiek nagi, biedny’; Biernat 1365 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Bernard, notowanego w Polsce od XII wieku, dawniej też w formie Biernat. Imię germańskiego pochodzenia, od Bernhard, to od beren ‘niedźwiedź’ i hard ‘mocny’.

Golech ok. - 1265 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golecki - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golecko - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goleczka - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goleczyk - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goledzinowski - od nazwy miejscowej Golędzinów (dziś część Warszawy).

Golega - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golej - 1207 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golejewic - 1218 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golejewski - 1419 od nazw miejscowych Golejewo, Golejów (kilka wsi).

Golejowski - 1396 od nazw miejscowych Golejewo, Golejów (kilka wsi).

Golek - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golema - od staropolskiego golemy ‘wielki’.

Golemaj - od staropolskiego golemy ‘wielki’.

Goleman - od staropolskiego golemy ‘wielki’.

Golemań - od staropolskiego golemy ‘wielki’.

Golemba - od gołąb.

Golembiewski - od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Golembiowski - od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Golembka - od gołąb.

Golembowski - od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Golembusz - od gołąb.

Golemiec - od staropolskiego golemy ‘wielki’.

Golemienko - od staropolskiego golemy ‘wielki’.

Golemiszko - od staropolskiego golemy ‘wielki’.

Golemo - 1412 od staropolskiego golemy ‘wielki’.

Golemowski - 1418 od nazwy miejscowej Golemowo, dziś Golimowo (poznańskie, gmina Czerniejewo).

Golemski - od staropolskiego golemy ‘wielki’.

Golen - od goleń ‘kość podudzia’, też od golony.

Golen - od staropolskiego golemy ‘wielki’.

Golenczak - od goleń ‘kość podudzia’, też od golony.

Golenczewski - od nazwy miejscowej Golęczewo (poznańskie, gmina Suchy Las).

Golenda - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golendzinowski - od nazwy miejscowej Golędzinów (dziś część Warszawy).

Golenia - 1494 od goleń ‘kość podudzia’, też od golony.

Goleniak - od goleń ‘kość podudzia’, też od golony.

Golenicz - od goleń ‘kość podudzia’, też od golony.

Golenie - 1472 od goleń ‘kość podudzia’, też od golony.

Goleniec - 1193 od goleń ‘kość podudzia’, też od golony; też od staropolskiego goleniec ‘młodzieniec’.

Goleniewicz - od goleń ‘kość podudzia’, też od golony.

Goleniewski - od nazwy miejscowej Goleniowy (częstochowskie, gmina Szczekociny).

Goleniowski - 1427 od nazwy miejscowej Goleniowy (częstochowskie, gmina Szczekociny).

Goleniszcza - od goleń ‘kość podudzia’, też od golony.

Golenka - 1600 od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golony.

Golenkiewicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golony.

Golenko XII-XV w. - od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golony.

Golenkowicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golony.

Goleno - od staropolskiego golemy ‘wielki’.

Golenta - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goleń - 1166 od goleń ‘kość podudzia’, też od golony.

Goleńczak - od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golony.

Goleńczuk - od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golony.

Goleńko - od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golony.

Goleński - 1422 od nazwy miejscowej Goleńsko (skierniewickie, gmina Chąśno).

Goles - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golesa - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golesna - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golesny - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golesz - 1136 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golesza - 1384 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goleszek - 1579 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goleszewicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goleszna - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goleszny - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goleszyński - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goleś - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goleśna - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goleśniewski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goleśny - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golewicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golewski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golęba - od gołąb.

Golębiewski - od gołąb

Golębiewski - od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Golębiowski - od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Golębowski - od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Golębski - od gołąb.

Golęczewski - 1388 od nazwy miejscowej Golęczewo (poznańskie, gmina Suchy Las).

Golęda - 1458 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golędzik - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golędzin - 1065 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golędzinowski - 1443 od nazwy miejscowej Golędzinów (dziś część Warszawy).

Golęga - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golęski - 1464 od nazwy miejscowej Goląsza (katowickie, gmina Psary).

Golęta - 1182 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golfert - od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Golfred - od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Golfryd - od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Golfrydziak - od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Golger - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Golgin - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Golgowski - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Goli - (Śl) od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golian - od Golijan, ta zapewne stanowi przeróbkę nazy osobowej Goły Jan, jak określano w średniowieczu Jana Chrzciciela.

Golianek - od Golijan, ta zapewne stanowi przeróbkę nazy osobowej Goły Jan, jak określano w średniowieczu Jana Chrzciciela.

Golianiec - od Golijan, ta zapewne stanowi przeróbkę nazy osobowej Goły Jan, jak określano w średniowieczu Jana Chrzciciela.

Goliański - od Golijan, ta zapewne stanowi przeróbkę nazy osobowej Goły Jan, jak określano w średniowieczu Jana Chrzciciela.

Golias - od Golias, Golijasz, te zapewne stanowią przeróbkę nazy osobowej Giły Jasz, jak określano w średniowieczu JanaChrzciciela lub od staropolskiego golijasz, golas, golasz ‘roślina wiosnówka pospolita’.

Goliasch - od Golias, Golijasz, te zapewne stanowią przeróbkę nazy osobowej Giły Jasz, jak określano w średniowieczu JanaChrzciciela lub od staropolskiego golijasz, golas, golasz ‘roślina wiosnówka pospolita’.

Goliasz - od Golias, Golijasz, te zapewne stanowią przeróbkę nazy osobowej Giły Jasz, jak określano w średniowieczu JanaChrzciciela lub od staropolskiego golijasz, golas, golasz ‘roślina wiosnówka pospolita’.

Goliaszek - od Golias, Golijasz, te zapewne stanowią przeróbkę nazy osobowej Giły Jasz, jak określano w średniowieczu JanaChrzciciela lub od staropolskiego golijasz, golas, golasz ‘roślina wiosnówka pospolita’.

Goliaszewski - od Golias, Golijasz, te zapewne stanowią przeróbkę nazy osobowej Giły Jasz, jak określano w średniowieczu JanaChrzciciela lub od staropolskiego golijasz, golas, golasz ‘roślina wiosnówka pospolita’.

Goliat - od Goliat ‘wojownik znany z Biblii’.

Goliatowski - od Goliat ‘wojownik znany z Biblii’.

Golic - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golica - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golich - 1743 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gölich - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golicha - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golichowski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golicki - 1475 od nazw miejscowych Golice, Golica (kilka wsi).

Golicyn - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goliczek - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goliczewski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goliczka - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goliczko - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goliczok - (Śl) ok. 1146 od goły; może też od golić ‘strzyc’ lub od golicz ‘ten, co goli’.

Golijan - 1397 od Golijan, ta zapewne stanowi przeróbkę nazy osobowej Goły Jan, jak określano w średniowieczu Jana Chrzciciela.

Golijanek - od Golijan, ta zapewne stanowi przeróbkę nazy osobowej Goły Jan, jak określano w średniowieczu Jana Chrzciciela.

Golijański - od Golijan, ta zapewne stanowi przeróbkę nazy osobowej Goły Jan, jak określano w średniowieczu Jana Chrzciciela.

Golijasz - 1428 od Golias, Golijasz, te zapewne stanowią przeróbkę nazy osobowej Giły Jasz, jak określano w średniowieczu JanaChrzciciela lub od staropolskiego golijasz, golas, golasz ‘roślina wiosnówka pospolita’.

Golijat - od Goliat ‘wojownik znany z Biblii’.

Golijatowski - od Goliat ‘wojownik znany z Biblii’.

Golik - 1204 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golikow - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golikowski - 1748 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golikowski - od nazwy miejscowej Gołygów (piotrkowskie, gmina Tuszyn).

Golików - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golimczak - od staropolskiego golemy ‘wielki’.

Golimo - od staropolskiego golemy ‘wielki’.

Golimoszek - prawdopodobna etymologia od staropolskiego golemo ‘wielki’.

Golin - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golina - 1386 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golinczak - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golinek - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golinia - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goliniak - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golinik - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golinka - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golinkiewicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golinomicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golinowski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golinski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goliń - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golińczak - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golińczyk - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goliński - 1391 od nazwy miejscowej Golina (Wlkp).

Golion - od Golijan, ta zapewne stanowi przeróbkę nazy osobowej Goły Jan, jak określano w średniowieczu Jana Chrzciciela.

Goliot - od Goliat ‘wojownik znany z Biblii’.

Golis - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golisch - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golisek - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goliska - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golisowicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golisz - 1253 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golisza - 1136 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goliszak - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goliszek - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goliszewski - 1390 od nazwy miejscowej Goliszew (kaliskie, gmina Żelazków).

Goliszowski - od nazwy miejscowej Goliszew (kaliskie, gmina Żelazków).

Goliszuk - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goliś - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golizda - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goljarz - od Golias, Golijasz, te zapewne stanowią przeróbkę nazy osobowej Giły Jasz, jak określano w średniowieczu JanaChrzciciela lub od staropolskiego golijasz, golas, golasz ‘roślina wiosnówka pospolita’.

Goljas - od Golias, Golijasz, te zapewne stanowią przeróbkę nazy osobowej Giły Jasz, jak określano w średniowieczu JanaChrzciciela lub od staropolskiego golijasz, golas, golasz ‘roślina wiosnówka pospolita’.

Goljas - od Golias, Golijasz, te zapewne stanowią przeróbkę nazy osobowej Giły Jasz, jak określano w średniowieczu JanaChrzciciela lub od staropolskiego golijasz, golas, golasz ‘roślina wiosnówka pospolita’.

Goljasz - od Golias, Golijasz, te zapewne stanowią przeróbkę nazy osobowej Giły Jasz, jak określano w średniowieczu JanaChrzciciela lub od staropolskiego golijasz, golas, golasz ‘roślina wiosnówka pospolita’.

Goljaszewski - od Golias, Golijasz, te zapewne stanowią przeróbkę nazy osobowej Giły Jasz, jak określano w średniowieczu JanaChrzciciela lub od staropolskiego golijasz, golas, golasz ‘roślina wiosnówka pospolita’.

Goljat - od Goliat ‘wojownik znany z Biblii’.

Goljatowski - od Goliat ‘wojownik znany z Biblii’.

Golk - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golka - 1592 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golke - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golkiewicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golko - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golkowski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goll - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golla - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gollach - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gollak - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gollan - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gollanek - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gollas - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gollasch - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gollasz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gollawski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golle - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gollek - (Śl) od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golli - (Śl) od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gollik - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gollo - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gollob - od gołąb.

Gollok - (Śl) od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gollus - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golluschiński - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golly - (Śl) od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golmo - od staropolskiego golemy ‘wielki’.

Golnia - 1743 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golniak - od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golony.

Golniczak - od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golony.

Golniewicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golony.

Golnik - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golnis - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golnisz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golo - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golob - od gołąb.

Goloch - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golochowicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golomb - od gołąb.

Golombeck - od gołąb.

Golombek - od gołąb.

Golombik - od gołąb.

Golombka - od gołąb.

Golomek - od staropolskiego golemy ‘wielki’.

Golomienko - od staropolskiego golemy ‘wielki’.

Golomka - od staropolskiego golemy ‘wielki’.

Golomko - od staropolskiego golemy ‘wielki’.

Golon - od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golony.

Golona - od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golony.

Golonak - od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golony.

Golonek - od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golony.

Golonek - od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golony.

Goloniec - od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golony.

Golonka - 1520 od goleń ‘kość podudzia’, też od golony; od golonka ‘część szynki od kolana z kością goleniową’.

Golonkiewicz - od goleń ‘kość podudzia’, też od golony; od golonka ‘część szynki od kolana z kością goleniową’.

Golonko - od goleń ‘kość podudzia’, też od golony; od golonka ‘część szynki od kolana z kością goleniową’.

Golono - od goleń ‘kość podudzia’, też od golony.

Golono - od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golony.

Golonowski - od goleń ‘kość podudzia’, też od golony.

Golony - od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golony.

Goloń - od goleń ‘kość podudzia’, też od golony.

Goloń - od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golony.

Golończyk - od goleń ‘kość podudzia’, też od golony.

Golop - (Śl) od gołąb.

Golor - (Śl) od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golorek - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golorik - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golorz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golos - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golosek - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golosiński - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golosseck - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golossek - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golosz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golosza - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golski - 1379 od nazw miejscowych Gola, Gole (Wlkp).

Golstein - od niemieckiej nazwy osobowej Goldstein, ta od Gold-stein.

Golsztajn - od niemieckiej nazwy osobowej Goldstein, ta od Gold-stein.

Golsztein - od niemieckiej nazwy osobowej Goldstein, ta od Gold-stein.

Golsztejn - od niemieckiej nazwy osobowej Goldstein, ta od Gold-stein.

Golsztyn - od niemieckiej nazwy osobowej Goldstein, ta od Gold-stein.

Golsztyński - od niemieckiej nazwy osobowej Goldstein, ta od Gold-stein.

Goltz - od staropolskiego golc ‘golec’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Goltz, ta od słowiańskiego rdzenia gol- ‘goły’.

Goltz - (bezdaty źródłowej) w grupie nazwisk pochodzących od staropolskiego golc ‘golec’ lub od niemieckie jnazwy osobowej Golz, ta od słowiańskiego rdzenia gol- ‘goły’.

Golub - 1206 (pod wpływem czeskim) od gołąb.

Golubcow - (pod wpływem czeskim) od gołąb.

Golubek - (pod wpływem czeskim) od gołąb.

Golubiec - (pod wpływem czeskim) od gołąb.

Golubienko - (pod wpływem czeskim) od gołąb.

Golubiewski - od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Golubkow - (pod wpływem czeskim) od gołąb.

Golubowski - (pod wpływem czeskim) od gołąb.

Golubski - od nazwy miasta Golu-Dobrzyń (toruńskie).

Goluch - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goluda - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goluk - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golula - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goluniewicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golunkiewicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golup - (pod wpływem czeskim) od gołąb.

Golus - 1585 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golusik - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golusiński - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golust - 1495 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golusz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goluś - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golut - 1400 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golutowic - 1450 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Golz - od staropolskiego golc ‘golec’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Goltz, ta od słowiańskiego rdzenia gol- ‘goły’.

Goł - 1470-80 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goła - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołab - od gołąb.

Gołabczak - od gołąb.

Gołabczyk - od gołąb.

Gołabek - od gołąb.

Gołabowicz - od gołąb.

Gołach - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołaciński - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołaczek - 1412 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołaczyński - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołaj - 1489 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołajewicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołajsza - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołan - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołanczyk - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołaniecki - 1392 od nazwy miasta Gołańcz (pilskie).

Gołanik - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołań - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołańczuk - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołańczyk - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołas - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołasa - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołasiewicz - 1726 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołasiński - od nazwy miejscowej Gołasze (łomżyńskie, gmina Wysokie Mazowieckie), Gołaszyn (poznańskie, gmina Oborniki), Gołaszyny (łódzkie, gmina Parzęczew), Gołaszew (warszawskie, gmina Ozarów Mazowiecki).

Gołaski - 1387 od nazwy miejscowej Gołasze (łomżyńskie, gmina Wysokie Mazowieckie), Gołaszyn (poznańskie, gmina Oborniki), Gołaszyny (łódzkie, gmina Parzęczew), Gołaszew (warszawskie, gmina Ozarów Mazowiecki).

Gołast - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołasz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołaszczuk - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołaszczyk - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołaszewicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołaszewski - 1429 od nazwy miejscowej Gołasze (łomżyńskie, gmina Wysokie Mazowieckie), Gołaszyn (poznańskie, gmina Oborniki), Gołaszyny (łódzkie, gmina Parzęczew), Gołaszew (warszawskie, gmina Ozarów Mazowiecki).

Gołaszkiewicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołaszyński - 1390 od nazwy miejscowej Gołasze (łomżyńskie, gmina Wysokie Mazowieckie), Gołaszyn (poznańskie, gmina Oborniki), Gołaszyny (łódzkie, gmina Parzęczew), Gołaszew (warszawskie, gmina Ozarów Mazowiecki).

Gołaś - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołat - od Goliat ‘wojownik znany z Biblii’.

Gołata - od Goliat ‘wojownik znany z Biblii’.

Gołatek - od Goliat ‘wojownik znany z Biblii’.

Gołatka - od Goliat ‘wojownik znany z Biblii’.

Gołatko - od Goliat ‘wojownik znany z Biblii’.

Gołatowski - od Goliat ‘wojownik znany z Biblii’.

Gołatta - od Goliat ‘wojownik znany z Biblii’.

Gołatyński - od Goliat ‘wojownik znany z Biblii’.

Goławienko - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goławiński - 1467 od nazwy miejscowej Goławin (płockie, gmina Czerwińsk nad Wisłą).

Goławity - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goławski - 1747 od nazwy miejscowej Goławin (płockie, gmina Czerwińsk nad Wisłą).

Gołąb - 1370 od gołąb.

Gołąbczak - od gołąb.

Gołąbczyk - od gołąb.

Gołąbecki - od gołąb.

Gołąbeczek - od gołąb.

Gołąbek - 1399 od gołąb.

Gołąbiec - 1436 od gołąb.

Gołąbiecki - od gołąb.

Gołąbiewicz - od gołąb.

Gołąbiewski - 1748 od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Gołąbikowski - od gołąb.

Gołąbiński - od gołąb.

Gołąbiowski - od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Gołąbka - od gołąb.

Gołąbkiewicz - od gołąb.

Gołąbko - od gołąb.

Gołąbkowski - 1397 od nazwy miejscowej Gołąbki (bydgoskie, gmina Trzemeszno).

Gołąbniak - od gołąb.

Gołąbniak - od gołąb.

Gołąbowicz - od gołąb.

Gołąbowicz - od gołąb.

Gołąbowski - od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Gołąbski - od nazw miejscowych Gołąbki, Gołębie ( kilka wsi ).

Gołąb-Szydłowski - złożenia brak; Gołąb 1370 od gołąb; Szydłowski 1408 od nazw miejscowych Szydłów, Szydłowo (kilka miejscowości).

Gołącek - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołącz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołąś - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołba - 1634 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołczyk - 1646 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołczyniak - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołd - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołda - 1364 od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdak - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdan - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdanowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdanowski - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdański - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdas - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdasiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdasiński - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdasz - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdaś - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdecki - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdek1473 - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołden - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdeń - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdera - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdeś - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdo - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdon - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdoń - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdoś - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdowski - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdun - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołduński - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdy - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdych - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdycz - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdyga - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdygowski - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdyk - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdyka - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdym - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdyn - 1403 od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdynek - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdynia - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdyniak - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdynowic - 1456 od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdyń - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdyński - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdysz - 1498 od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdyszewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdyś - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdziak - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdzik - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdzin - 1540 od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołdziński - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołebiewski - od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Gołebiowski - od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Gołec - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołecki - 1460 od nazwy miejscowej Gołcza (krakowskie, gmina Gołcza).

Gołecki - 1535 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołeczka - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołeczko - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołek - 1473 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołek-Narzęcki - złożenia brak; Gołek 1473 od goły; może też od golić ‘strzyc’; Narzęcki brak.

Gołembczyk - od gołąb.

Gołembecki - od gołąb.

Gołembek - od gołąb.

Gołemberski - od gołąb.

Gołembiak - od gołąb.

Gołembiarz - od gołąb.

Gołembiewski - od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Gołembiowski - od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Gołembka - od gołąb.

Gołembniak - od gołąb.

Gołembnik - od gołąb.

Gołembowicz - od gołąb.

Gołembowski - od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Gołęb - od gołąb.

Gołębczak - od gołąb.

Gołębczyk - od gołąb.

Gołębecki - od gołąb.

Gołębek - od gołąb.

Gołębiak - od gołąb.

Gołębiarczyk - od gołąb.

Gołębiarski - od gołąb.

Gołębiarz - od gołąb.

Gołębica - od gołąb.

Gołębicki - od gołąb.

Gołębicz - od gołąb.

Gołębiec - od gołąb.

Gołębiecki - od gołąb.

Gołębieński - 1463 od nazwy miejscowej Gołębin (włocławskie, gmina Lubraniec).

Gołębieski - od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Gołębiewicz - 1408 od gołąb.

Gołębiewski - 1454 od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Gołębik - 1684 od gołąb.

Gołębikowski - od gołąb.

Gołębinowski - od gołąb.

Gołębiński - 1420 od nazwy miejscowej Gołębin (włocławskie, gmina Lubraniec).

Gołębiow - od gołąb.

Gołębiowic - 1490 od gołąb.

Gołębiowski - 1454 od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Gołębiów - 1566 od gołąb.

Gołębka - od gołąb.

Gołębkiewicz - od gołąb.

Gołębniak - od gołąb.

Gołębnik - od gołąb.

Gołębowicz - od gołąb.

Gołębowski - 1742 od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Gołębski - 1399 od nazw miejscowych Gołąbki, Gołębie ( kilka wsi ).

Gołęcki - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołędek - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołędowski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołędyński - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołędziejewski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołędziewski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołędzinowski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołędziński - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołędziowski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołęgowski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołęmbiewski - od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Gołęmbiowski - od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Gołęszny - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołga - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Gołgak - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Gołgas - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Gołgowski - od głogotać, glegotać, gołgotać, gulgotać ‘klekotać, bulgotać’.

Gołka, m. - 1298 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołkiewicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołko - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołkowski - 1454 od nazwy miejscowej Gołków (warszawskie, gmina Piaseczno), Gołkowice (kilka wsi).

Gołobow - od gołąb.

Gołobów - od gołąb.

Gołoch - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołochowicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołochowski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołocik - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołociński - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołocki - 1387 od nazwy miejscowej Gołocice (płockie, gmina Witonia).

Gołocki - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołocyn - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołoczyński - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołod - od głód.

Gołoda - od głód.

Gołodok - od głód.

Gołodowczuk - od głód.

Gołodyn - od głód.

Gołodziec - od głód.

Gołodziuk - od głód.

Gołogórski - 1435 od nazwy miejscowej Gołogóry (KrW).

Gołomb - od gołąb.

Gołombczyk - od gołąb.

Gołombek - od gołąb.

Gołombiewski - od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Gołombijewski - od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Gołombiowski - od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Gołombniak - od gołąb.

Gołombowski - od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Gołondziewski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołonicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołonkiewicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołoń - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołos - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołosa - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołosek - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołosiński - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołosiuk - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołoski - 1640 od nazwy miejscowej Gołosze (radomskie, gmina Błędów, Radzanów).

Gołosko - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołosow - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołost - 1204 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołosz - 1494 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołoszczuk - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołoszczukow - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołoszczyk - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołoszewski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołoszka, m. - 1469 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołoś - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołot - od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golony.

Gołota - od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golony; od staropolskiego gołota ‘człowiek wolny, ale bez ziemi’.

Gołotyn - od goły; może też od golić ‘strzyc’; od golony.

Gołowa - od głowa.

Gołowacz - od głowa.

Gołowaczewski - od głowa.

Gołowaczik - od głowa.

Gołowaczuk - od głowa.

Gołowaczyk - od głowa.

Gołowaniec - od głowa.

Gołowanow - od głowa.

Gołowań - od głowa.

Gołowańczuk - od głowa.

Gołowasz - od głowa.

Gołowaszowa - od głowa.

Gołowata - od głowa.

Gołowatenko - od głowa.

Gołowczenko - od głowa.

Gołowczuk - od głowa.

Gołowczyc - od głowa.

Gołowczyk - od głowa.

Gołowczyn - od głowa.

Gołowczyński - od głowa.

Gołowejno - od głowa.

Gołowenko - od głowa.

Gołoweńko - od głowa.

Gołowicz - 1414 od głowa.

Gołowiczyc - 1497 od głowa.

Gołowiec - od głowa.

Gołowiejko - od głowa.

Gołowieniec - od głowa.

Gołowienka - od głowa.

Gołowienko - od głowa.

Gołowieńko - od głowa.

Gołowieszko - od głowa.

Gołowin - od głowa.

Gołowina - od głowa.

Gołowkin - od głowa.

Gołowko - od głowa.

Gołowkow - od głowa.

Gołowków - od głowa.

Gołowlew - od głowa.

Gołownia - od głowa.

Gołownicki - od głowa.

Gołowocz - od głowa.

Gołowski - od głowa.

Gołób - od gołąb.

Gołóbek - od gołąb.

Gołóbka - od gołąb.

Gołówka - od głowa.

Gołówko - od głowa.

Gołta - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołtas - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołtowski - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gołub - od gołąb.

Gołubcewicz - od gołąb.

Gołubcow - od gołąb.

Gołubców - od gołąb.

Gołubczuk - od gołąb.

Gołubczyk - od gołąb.

Gołubecki - od gołąb.

Gołubek - od gołąb.

Gołubenko - od gołąb.

Gołubiak - od gołąb.

Gołubiatnikow - od gołąb.

Gołubiatników - od gołąb.

Gołubicki - od gołąb.

Gołubicz - od gołąb.

Gołubiec - od gołąb.

Gołubieniec - od gołąb.

Gołubienko - od gołąb.

Gołubieńko - od gołąb.

Gołubiew - od gołąb.

Gołubiewski - od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Gołubin - od gołąb.

Gołubiński - od gołąb.

Gołubiow - od gołąb.

Gołubkow - od gołąb.

Gołubkowicz - od gołąb.

Gołubosz - od gołąb.

Gołubowicz - od gołąb.

Gołubowski - od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Gołubski - od gołąb.

Gołuch - 1224 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołucha - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołuchowski - 1395 od nazwy miejscowej Gołuchów, Gołuchowice, Gołuchy (kilka wsi).

Goługa - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołuj - 1241 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołumbiewski - od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Gołuński - 1386 od nazwy miejscowej Gołuń (poznańskie, gmina Pobiedziska).

Gołus - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołuska - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołust - 1531 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołusta - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołusz - 1273 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołuszczukow - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołuszek - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołuszewicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołuszewski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołuszka - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołuszkiewicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołuszko - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołuszny - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołutowski - 1493 od nazwy miejscowej Gołutowo, dziś Gołutowo (poznańskie, gmina Kostrzyn).

Gołuza - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołuzd - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołuzin - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołuźniak - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Goły - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołyb - od gołąb.

Gołybek - od gołąb.

Gołych - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołyda - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołydka - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołyga - 1470 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołygowski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołygowski - od nazwy miejscowej Gołygów (piotrkowskie, gmina Tuszyn).

Gołygórski - 1435 od nazwy miejscowej Gołogóry (KrW).

Gołykowski - od nazwy miejscowej Gołygów (piotrkowskie, gmina Tuszyn).

Gołymin - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołyn - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołyna - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołyniak - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołyniec - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołyniński - 1497 od nazwy miejscowej Gołyń (skierniewickie, gmina Biała Rawska), Gołynino, dziś Gołymin (ciechanowskie, gmina Gołymin-Ośrodek).

Gołyno - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołynowski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołynowski - od nazwy miejscowej Gołyń (skierniewickie, gmina Biała Rawska), Gołynino, dziś Gołymin (ciechanowskie, gmina Gołymin-Ośrodek).

Gołyński - 1479 od nazwy miejscowej Gołyń (skierniewickie, gmina Biała Rawska), Gołynino, dziś Gołymin (ciechanowskie, gmina Gołymin-Ośrodek).

Gołyński - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołys - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołysa - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołyski - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołysko - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołystka - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołysz - 1652 od goły; może też od golić ‘strzyc’; od gołysz ‘biedak, chudopachołek’.

Gołysza - 1546 od goły; może też od golić ‘strzyc’; od gołysz ‘biedak, chudopachołek’.

Gołyszew - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołyszewski - 1782 od nazwy miejscowej Gołyszewy (włocławskie, gmina Dobrzyń nad Wisłą).

Gołyszka - 1542 od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołyszna - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołyszny - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołyszyn - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołyś - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołyzniak - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołyźniak - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołyżniak - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gołyżnica - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gom - od prasłowiańskiego gameti, gometi ‘krzyczeć, szumieć’, też od staropolskiego gwarowego gamać ‘jeść powoli’, od prasłowiańskiego gamati ‘jeśc’, też od gwarowego gamać się ‘iść powoli ociężałym, chwiejnym krokiem’.

Goma - od prasłowiańskiego gameti, gometi ‘krzyczeć, szumieć’, też od staropolskiego gwarowego gamać ‘jeść powoli’, od prasłowiańskiego gamati ‘jeśc’, też od gwarowego gamać się ‘iść powoli ociężałym, chwiejnym krokiem’.

Gomala - od prasłowiańskiego gameti, gometi ‘krzyczeć, szumieć’, też od staropolskiego gwarowego gamać ‘jeść powoli’, od prasłowiańskiego gamati ‘jeśc’, też od gwarowego gamać się ‘iść powoli ociężałym, chwiejnym krokiem’.

Gomalko - od prasłowiańskiego gameti, gometi ‘krzyczeć, szumieć’, też od staropolskiego gwarowego gamać ‘jeść powoli’, od prasłowiańskiego gamati ‘jeśc’, też od gwarowego gamać się ‘iść powoli ociężałym, chwiejnym krokiem’.

Gomalski - od prasłowiańskiego gameti, gometi ‘krzyczeć, szumieć’, też od staropolskiego gwarowego gamać ‘jeść powoli’, od prasłowiańskiego gamati ‘jeśc’, też od gwarowego gamać się ‘iść powoli ociężałym, chwiejnym krokiem’.

Gomaluch - od prasłowiańskiego gameti, gometi ‘krzyczeć, szumieć’, też od staropolskiego gwarowego gamać ‘jeść powoli’, od prasłowiańskiego gamati ‘jeśc’, też od gwarowego gamać się ‘iść powoli ociężałym, chwiejnym krokiem’.

Gomała - od prasłowiańskiego gameti, gometi ‘krzyczeć, szumieć’, też od staropolskiego gwarowego gamać ‘jeść powoli’, od prasłowiańskiego gamati ‘jeśc’, też od gwarowego gamać się ‘iść powoli ociężałym, chwiejnym krokiem’.

Goman - od staropolskiego gomon ‘hałas, wrzawa’, też od gamoń.

Gomann - od staropolskiego gomon ‘hałas, wrzawa’, też od gamoń.

Gomań - od staropolskiego gomon ‘hałas, wrzawa’, też od gamoń.

Gomańczuk - od staropolskiego gomon ‘hałas, wrzawa’, też od gamoń.

Gomański - od staropolskiego gomon ‘hałas, wrzawa’, też od gamoń.

Gomaszczyk - od prasłowiańskiego gameti, gometi ‘krzyczeć, szumieć’, też od staropolskiego gwarowego gamać ‘jeść powoli’, od prasłowiańskiego gamati ‘jeśc’, też od gwarowego gamać się ‘iść powoli ociężałym, chwiejnym krokiem’.

Gomaszek - od prasłowiańskiego gameti, gometi ‘krzyczeć, szumieć’, też od staropolskiego gwarowego gamać ‘jeść powoli’, od prasłowiańskiego gamati ‘jeśc’, też od gwarowego gamać się ‘iść powoli ociężałym, chwiejnym krokiem’.

Gombal - od gęba.

Gombara - od gęba.

Gombarczyk - od gęba.

Gombarowski - od gęba.

Gombart - od niemieckiej nazwy osobowej Gumpert, ta od Gundobert.

Gomber - od niemieckiej nazwy osobowej Gumpert, ta od Gundobert.

Gomberg - od niemieckiej nazwy osobowej Gumpert, ta od Gundobert.

Gombiec - od gęba.

Gombietz - od gęba.

Gombin - od gęba.

Gombka - od gęba.

Gombołys - od gęba.

Gombor - od gęba.

Gombos - od gęba.

Gombosz - od gęba.

Gombrowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gumpert, ta od Gundobert.

Gombrych - od niemieckiej nazwy osobowej Gumpert, ta od Gundobert.

Gomczyk - od prasłowiańskiego gameti, gometi ‘krzyczeć, szumieć’, też od staropolskiego gwarowego gamać ‘jeść powoli’, od prasłowiańskiego gamati ‘jeśc’, też od gwarowego gamać się ‘iść powoli ociężałym, chwiejnym krokiem’.

Gomdek - od niemieckiej nazwy osobowej Gund, ta od imion na Gund-.

Gomduch - od niemieckiej nazwy osobowej Gund, ta od imion na Gund-.

Gomdzik - od niemieckiej nazwy osobowej Gund, ta od imion na Gund-.

Gomel - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomela - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomen - od staropolskiego gomon ‘hałas, wrzawa’, też od gamoń.

Gomera - od niemieckiej nazwy osobowej Gummer, ta od imion Gumbert, Gumpert.

Gomerek - od niemieckiej nazwy osobowej Gummer, ta od imion Gumbert, Gumpert.

Gomerski - od niemieckiej nazwy osobowej Gummer, ta od imion Gumbert, Gumpert.

Gomi - od prasłowiańskiego gameti, gometi ‘krzyczeć, szumieć’, też od staropolskiego gwarowego gamać ‘jeść powoli’, od prasłowiańskiego gamati ‘jeśc’, też od gwarowego gamać się ‘iść powoli ociężałym, chwiejnym krokiem’.

Gomia - od prasłowiańskiego gameti, gometi ‘krzyczeć, szumieć’, też od staropolskiego gwarowego gamać ‘jeść powoli’, od prasłowiańskiego gamati ‘jeśc’, też od gwarowego gamać się ‘iść powoli ociężałym, chwiejnym krokiem’.

Gomiak - od prasłowiańskiego gameti, gometi ‘krzyczeć, szumieć’, też od staropolskiego gwarowego gamać ‘jeść powoli’, od prasłowiańskiego gamati ‘jeśc’, też od gwarowego gamać się ‘iść powoli ociężałym, chwiejnym krokiem’.

Gomiela - od prasłowiańskiego gameti, gometi ‘krzyczeć, szumieć’, też od staropolskiego gwarowego gamać ‘jeść powoli’, od prasłowiańskiego gamati ‘jeśc’, też od gwarowego gamać się ‘iść powoli ociężałym, chwiejnym krokiem’.

Gomieniuk - od staropolskiego gomon ‘hałas, wrzawa’, też od gamoń.

Gomieńczuk - od staropolskiego gomon ‘hałas, wrzawa’, też od gamoń.

Gomiła - od prasłowiańskiego gameti, gometi ‘krzyczeć, szumieć’, też od staropolskiego gwarowego gamać ‘jeść powoli’, od prasłowiańskiego gamati ‘jeśc’, też od gwarowego gamać się ‘iść powoli ociężałym, chwiejnym krokiem’.

Gominiak - od staropolskiego gomon ‘hałas, wrzawa’, też od gamoń.

Gomior - od niemieckiej nazwy osobowej Gummer, ta od imion Gumbert, Gumpert.

Gomiuk - od prasłowiańskiego gameti, gometi ‘krzyczeć, szumieć’, też od staropolskiego gwarowego gamać ‘jeść powoli’, od prasłowiańskiego gamati ‘jeśc’, też od gwarowego gamać się ‘iść powoli ociężałym, chwiejnym krokiem’.

Gomol - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomola - 1569 od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomolak - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomolczak - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomolczycz - 1561 od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomolczyk - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomolec - 1491 od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomolicki - od nazwy miejscowej Gomolin, dziś Gomulin (piotrkowskie, gmina Wola Krzysztoporska).

Gomoliński - 1443 od nazwy miejscowej Gomolin, dziś Gomulin (piotrkowskie, gmina Wola Krzysztoporska).

Gomolisek - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomoliszek - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomoliszew - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomoliszewski - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomolka - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomoll - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomolla - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomolski - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomoluch - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomoła - 1396 od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomołka - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomołkowski - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomołowski - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomołuch - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomołysek - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomon - 1735 od staropolskiego gomon ‘hałas, wrzawa’, też od gamoń.

Gomonowicz - od staropolskiego gomon ‘hałas, wrzawa’, też od gamoń.

Gomoń - od staropolskiego gomon ‘hałas, wrzawa’, też od gamoń.

Gomoński - od staropolskiego gomon ‘hałas, wrzawa’, też od gamoń.

Gomor - od niemieckiej nazwy osobowej Gummer, ta od imion Gumbert, Gumpert.

Gomorak - od niemieckiej nazwy osobowej Gummer, ta od imion Gumbert, Gumpert.

Gomorek - od niemieckiej nazwy osobowej Gummer, ta od imion Gumbert, Gumpert.

Gomorka - od niemieckiej nazwy osobowej Gummer, ta od imion Gumbert, Gumpert.

Gomorski - od niemieckiej nazwy osobowej Gummer, ta od imion Gumbert, Gumpert.

Gomota - od prasłowiańskiego gameti, gometi ‘krzyczeć, szumieć’, też od staropolskiego gwarowego gamać ‘jeść powoli’, od prasłowiańskiego gamati ‘jeśc’, też od gwarowego gamać się ‘iść powoli ociężałym, chwiejnym krokiem’.

Gomotka - od prasłowiańskiego gameti, gometi ‘krzyczeć, szumieć’, też od staropolskiego gwarowego gamać ‘jeść powoli’, od prasłowiańskiego gamati ‘jeśc’, też od gwarowego gamać się ‘iść powoli ociężałym, chwiejnym krokiem’.

Gomowicz - od prasłowiańskiego gameti, gometi ‘krzyczeć, szumieć’, też od staropolskiego gwarowego gamać ‘jeść powoli’, od prasłowiańskiego gamati ‘jeśc’, też od gwarowego gamać się ‘iść powoli ociężałym, chwiejnym krokiem’.

Gomólak - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomólicki - od nazwy miejscowej Gomolin, dziś Gomulin (piotrkowskie, gmina Wola Krzysztoporska).

Gomóliński - od nazwy miejscowej Gomolin, dziś Gomulin (piotrkowskie, gmina Wola Krzysztoporska).

Gomólka - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomólski - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomóluch - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomóła - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomółczak - 1635 od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomółczek - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomółczyk - 1603 od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomółka - 1362 od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’; od gomółka.

Gomółkiewicz - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomółko - 1378 od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gompper - od niemieckiej nazwy osobowej Gumpert, ta od Gundobert.

Goms - od niemieckich nazw osobowych Gonsch, Gumsch, te od imion na Gum-.

Gomse - od niemieckich nazw osobowych Gonsch, Gumsch, te od imion na Gum-.

Gomss - od niemieckich nazw osobowych Gonsch, Gumsch, te od imion na Gum-.

Gomul - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomula - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomulach - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomulacz - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomulak - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomulan - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomularz - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomulczak - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomulczyk - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomulec - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomulicki - od nazwy miejscowej Gomolin, dziś Gomulin (piotrkowskie, gmina Wola Krzysztoporska).

Gomuliński - od nazwy miejscowej Gomolin, dziś Gomulin (piotrkowskie, gmina Wola Krzysztoporska).

Gomuliszek - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomuliszewski - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomulka - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomulnicki - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomulorz - (Śl) od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomulski - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomuluch - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomuła - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomułach - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomułczak - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomułczakiewicz - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomułczyński - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomułka - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomułkiewicz - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomułko - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomułkowski - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomuło - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomułowicz - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomułowski - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomułuch - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gomurczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Gummer, ta od imion Gumbert, Gumpert.

Gomuta - od prasłowiańskiego gameti, gometi ‘krzyczeć, szumieć’, też od staropolskiego gwarowego gamać ‘jeść powoli’, od prasłowiańskiego gamati ‘jeśc’, też od gwarowego gamać się ‘iść powoli ociężałym, chwiejnym krokiem’.

Gomutka - od prasłowiańskiego gameti, gometi ‘krzyczeć, szumieć’, też od staropolskiego gwarowego gamać ‘jeść powoli’, od prasłowiańskiego gamati ‘jeśc’, też od gwarowego gamać się ‘iść powoli ociężałym, chwiejnym krokiem’.

Gomza - od niemieckich nazw osobowych Gonsch, Gumsch, te od imion na Gum-.

Gomzar - od niemieckich nazw osobowych Gonsch, Gumsch, te od imion na Gum-.

Gomzer - od niemieckich nazw osobowych Gonsch, Gumsch, te od imion na Gum-.

Gomziuk - od niemieckich nazw osobowych Gonsch, Gumsch, te od imion na Gum-.

Gomża - od niemieckich nazw osobowych Gonsch, Gumsch, te od imion na Gum-.

Gona - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonańko - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonar - 1722 od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonarczyk - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonarkiewicz - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonarski - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonarz - od gonić ‘pędzić, biec’.

Goncarczyk - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Goncarek - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Goncarz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Goncarzewicz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Goncel - od niemieckien nazwy osobowej Ganz, ta od wzmocnionej formy średnio-wysoko-niemieckiego gans ‘gęś’, od niemieckiego Ganß, też może od polskiego gańca ‘oszczerca’.

Goncelewicz - od niemieckien nazwy osobowej Ganz, ta od wzmocnionej formy średnio-wysoko-niemieckiego gans ‘gęś’, od niemieckiego Ganß, też może od polskiego gańca ‘oszczerca’.

Goncelewski - od niemieckien nazwy osobowej Ganz, ta od wzmocnionej formy średnio-wysoko-niemieckiego gans ‘gęś’, od niemieckiego Ganß, też może od polskiego gańca ‘oszczerca’.

Goncer - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Goncerski - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Goncerszewicz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Goncerz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Goncerzewicz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Goncewicz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonciak - 1786 od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Goncian - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonciar - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonciara - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonciarczyk - 1680 od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonciarek - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonciarski - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonciarz - 1689 od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Goncierczyk - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Goncik - 1655 od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Goncikowski - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonciorek - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Goncioro - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Goncirz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Goncisz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Goncorz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Goncorzewicz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Goncz - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonczar - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonczara - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonczarek - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonczarenko - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonczarewicz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonczarewski - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonczarik - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonczarko - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonczaronek - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonczarow - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonczarowski - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonczarów - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonczarski - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonczaruk - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonczaryk - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonczarz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonczelewski - od niemieckien nazwy osobowej Ganz, ta od wzmocnionej formy średnio-wysoko-niemieckiego gans ‘gęś’, od niemieckiego Ganß, też może od polskiego gańca ‘oszczerca’.

Gonczer - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonczerewicz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonczerzewicz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonczerzewski - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonczewski - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonczewski - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonczor - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonczorenko - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonczorowski - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonczowski - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonczyński - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonczyński - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonczyryk - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gond - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gonda - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondak - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondal - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondalach - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondalczyk - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondalski - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondański - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondarczyk - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondarek - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondarenko - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondarow - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondarowicz - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondarz - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondas - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondeck - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondecki - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondej - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondeja - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondek - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondel - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondela - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondelek - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondeł - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gonder - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondera - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gonderski - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondiuk - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondka - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondkiewicz - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondko - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondol - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondolewski - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondor - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondorek - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondorowicz - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondosz - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondowicz - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondowski - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondra - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondro - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondrowicz - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondrowski - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondry - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondul - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondur - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondurak - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondurski - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondyk - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondyński - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondyra - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondys - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondysiak - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondz - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondzia - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondziarek - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondziarowski - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondziarski - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondzic - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondzik - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondzio - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondzior - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondziorowski - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondziuk - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gondzuł - od staropolskiego gwarowego gadać, gędzić ‘grać’.

Gonek - 1390 od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonel - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonela - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonelak - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonelek - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonelko - od gonić ‘pędzić, biec’.

Goner - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonera - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonerka - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonerko - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonerkowicz - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonerowicz - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonerski - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gongala - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gongalski - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gongała - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gongało - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gongol - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gongola - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gongolewicz - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gongolewski - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gongolowski - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gongolski - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gongoł - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gongor - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gongorek - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gongorowski - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gongół - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gongusch - od gęgać, gęga ‘gęś’.

Gonia - 1783 od gonić ‘pędzić, biec’.

Goniacz - od gonić ‘pędzić, biec’.

Goniak - od gonić ‘pędzić, biec’.

Goniakowski - od gonić ‘pędzić, biec’.

Goniarczyk - od gonić ‘pędzić, biec’.

Goniarski - od gonić ‘pędzić, biec’.

Goniarz - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonich - 1567 od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonicki - 1396 od nazwy miejscowej Gonice, dawniej Gunice (poznańskie, gmina Września).

Gonicz - od gonić ‘pędzić, biec’.

Goniczewski - od gonić ‘pędzić, biec’.

Goniec - od gonić ‘pędzić, biec’; od goniec ‘posłaniec’.

Gonieczko - od gonić ‘pędzić, biec’.

Goniek - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonierski - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonieszka - 1733 od gonić ‘pędzić, biec’.

Goniewicz - od gonić ‘pędzić, biec’.

Goniewiecha - od gonić ‘pędzić, biec’.

Goniewiecki - od gonić ‘pędzić, biec’.

Goniewski - od gonić ‘pędzić, biec’.

Goniębicki - 1424 od nazwy miejscowej Goniębice (leszczyńskie, gmina Lipno).

Gonigroch - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonigroszek - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonik - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonikowski - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonin - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonioł - od gonić ‘pędzić, biec’.

Goniorowski - od gonić ‘pędzić, biec’.

Goniowski - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonis - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonisiewicz - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonisiewski - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonisławski - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonisz - 1701 od gonić ‘pędzić, biec’.

Goniszczyński - od gonić ‘pędzić, biec’.

Goniszewczyk - od gonić ‘pędzić, biec’.

Goniszewski - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonita - od gonić ‘pędzić, biec’.

Goniuch - od gonić ‘pędzić, biec’.

Goniulski - od gonić ‘pędzić, biec’.

Goniwiecha - 1520 od gonić ‘pędzić, biec’; od goniwiecha ‘łowca ptaków’.

Goniwiecho - od gonić ‘pędzić, biec’; od goniwiecha ‘łowca ptaków’.

Goniwiecki - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonka - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonkielewicz - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonkiewicz - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonko - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonkowicz - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonkowski - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonoch - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonogroszek - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonolec - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonolek - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonorek - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonorowski - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonos - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonosek - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonsak - od gęś.

Gonsala - (Śl) od gęś.

Gonsch - od gęś.

Gonschior - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gonschiorek - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gonschor - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gonschorek - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gonschorowski - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gonschorowski - od nazw miejscowych Gąsiorów, Gasiorowo (kilka wsi), może też od gąsior.

Gonschorreck - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gonschorrek - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gonscz - od gęsty.

Gonsczyk - od gęsty.

Gonsek - od gęś.

Gonsieniec - od gęś.

Gonsierowski - od nazw miejscowych Gąsiorów, Gasiorowo (kilka wsi), może też od gąsior.

Gonsiewicz - od gęś.

Gonsik - od gęś.

Gonsiniec - od gęś.

Gonsior - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gonsiorczyk - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gonsiorek - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gonsiorowicz - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gonsiorowski - od nazw miejscowych Gąsiorów, Gasiorowo (kilka wsi), może też od gąsior.

Gonsiorski - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gonsiur - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gonsko - od gęś.

Gonsowski - od nazw miejscowych Gąsowo, Gąsów, Gąsówka (kilka wsi).

Gonst - od niemieckiej nazwy osobowej Gunst, ta od imienia Constantinus.

Gonstaj - od niemieckiej nazwy osobowej Gunst, ta od imienia Constantinus.

Gonstak - od niemieckiej nazwy osobowej Gunst, ta od imienia Constantinus.

Gonstal - od niemieckiej nazwy osobowej Gunst, ta od imienia Constantinus.

Gonstala - od niemieckiej nazwy osobowej Gunst, ta od imienia Constantinus.

Gonstalla - od niemieckiej nazwy osobowej Gunst, ta od imienia Constantinus.

Gonstał - od niemieckiej nazwy osobowej Gunst, ta od imienia Constantinus.

Gonstała - od niemieckiej nazwy osobowej Gunst, ta od imienia Constantinus.

Gonstoł - od niemieckiej nazwy osobowej Gunst, ta od imienia Constantinus.

Gonsz - od gęś.

Gonszcz - od gęsty.

Gonszczak - od gęsty.

Gonszczyk - od gęsty.

Gonszer - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gonszewski - od gęś.

Gonszor - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gonszowski - od nazw miejscowych Gąsowo, Gąsów, Gąsówka (kilka wsi).

Gont - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonta - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontaczyk - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontak - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontal - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontała - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontar - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontara - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontarczak - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontarczuk - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontarczyk - 1634 od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontarczyn - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontarek - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontarenko - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontarewicz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontaro - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontarowicz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontarowski - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontarski - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’ lub od nazwy miejscowej Gontarze, powiat Kolno.

Gontaruk - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontaryk - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontarz - 1491 od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontarzewski - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontarzyk - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontas - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontasz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontaszewski - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontaś - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontek - 1452 od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonter - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontera - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonterek - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontka - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontkiewicz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontko - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontkowski - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontor - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontorczuk - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontorek - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontorski - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontorz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontosz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontow - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontowiak - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontowicz - 1432 od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontowiuk - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontownik - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontowski - 1746 od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontów - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontrowicz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontyła - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gontyrz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gonuch - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonula - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gonulec - od gonić ‘pędzić, biec’.

Goń - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gońca - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gońcarz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gońcerz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gońciara - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gońciarczyk - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gońciarek - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gońciarz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gońcikowski - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gończ - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gończa - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gończak - 1680 od gonić ‘pędzić, biec’.

Gończar - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gończarczyk - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gończarek - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gończarow - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gończarowski - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gończarski - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gończaruk - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gończaryk - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gończarz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gończewski - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gończorz - od gont ‘deseczka do pokrywania dachu’.

Gończowski - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gończy - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gończyk - 1636 od gonić ‘pędzić, biec’.

Gońda - 1748 od gonić ‘pędzić, biec’.

Gońdzia - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gońdzik - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gońdzio - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gońka - 1581 od gonić ‘pędzić, biec’.

Gońkiewicz - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gońko - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gońkowski - od gonić ‘pędzić, biec’.

Goński - od gonić ‘pędzić, biec’.

Gop - od kopać, kopa ‘sterta, kupa’.

Gopa - od kopać, kopa ‘sterta, kupa’.

Gopacz - od kopać, kopa ‘sterta, kupa’.

Gopaniuk - od kopać, kopa ‘sterta, kupa’.

Gopczak - od kopać, kopa ‘sterta, kupa’.

Gopek - od kopać, kopa ‘sterta, kupa’.

Gopert - od niemieckich nazw osobowych Gobert, Gober, Gubert, Guber, te od imienia Gotbert.

Gopik - od kopać, kopa ‘sterta, kupa’.

Gopiński - od kopać, kopa ‘sterta, kupa’.

Goplański - od nazwy jeziora Gopło.

Goplarek - od nazwy jeziora Gopło.

Gopniak - od kopać, kopa ‘sterta, kupa’.

Gopon - od kopać, kopa ‘sterta, kupa’.

Goponiuk - od kopać, kopa ‘sterta, kupa’.

Gopoń - od kopać, kopa ‘sterta, kupa’.

Goppert - od niemieckich nazw osobowych Gobert, Gober, Gubert, Guber, te od imienia Gotbert.

Goppon - od kopać, kopa ‘sterta, kupa’.

Gopport - od niemieckich nazw osobowych Gobert, Gober, Gubert, Guber, te od imienia Gotbert.

Gopula - od kopać, kopa ‘sterta, kupa’.

Gopuła - od kopać, kopa ‘sterta, kupa’.

Gor - 1369 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gora - 1402 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorach - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goracki - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorackiewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goracy - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goracz - 1479 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goraczek - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goraczew - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goraczewski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goraczkiewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goraczko - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goraczkowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goraczniak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goraczyk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goraczyński - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goraj - 1481 od nazwy miejscowej Goraj (zamojskie, gmina Goraj; pilskie, gmina Lubasz).

Goraj - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorajak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorajczyk - 1496 od nazwy miejscowej Goraj (zamojskie, gmina Goraj; pilskie, gmina Lubasz).

Gorajek - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorajewic - 1426 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorajewski - od nazwy miejscowej Goraj (zamojskie, gmina Goraj; pilskie, gmina Lubasz).

Gorajko - 1494 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorajowic - 1426 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorajów - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorajski - 1462 od nazwy miejscowej Goraj (zamojskie, gmina Goraj; pilskie, gmina Lubasz).

Gorak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorakowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goral - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Gorala - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Goralczuk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Goralczyk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Goralewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Goralewski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Goralik - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Gorall - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Goralowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Goralski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Gorał - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Goran - 1462 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goranczewski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goranin - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goranow - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goranowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorańczyk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorański - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goras - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorasda - (Śl) od gorazdy ‘zręczny, doświadczony’.

Gorasik - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorasiński - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorasz - 1440 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goraszek - 1290 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goraszewski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goraś - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorat - od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Goratowski - od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Gorayski - od nazwy miejscowej Goraj (zamojskie, gmina Goraj; pilskie, gmina Lubasz).

Gorazd - 1516 od gorazdy ‘zręczny, doświadczony’.

Gorazda - od gorazdy ‘zręczny, doświadczony’.

Gorazdo - 1471 od gorazdy ‘zręczny, doświadczony’.

Gorazdowicz - 1765 od gorazdy ‘zręczny, doświadczony’.

Gorazdowski - 1392 od nazwy miejscowej Gorazdowo (poznańskie, gmina Kołaczkowo).

Gorazdza - od gorazdy ‘zręczny, doświadczony’.

Gorażdza - od gorazdy ‘zręczny, doświadczony’.

Gorażdża - od gorazdy ‘zręczny, doświadczony’.

Gorąc - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorąca - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od gorący.

Gorący - 1436 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od gorący.

Gorączak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od gorący.

Gorączek - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od gorący.

Gorączewski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od gorący.

Gorączka - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od gorący, gorączka.

Gorączkiewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od gorący, gorączka.

Gorączko - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od gorący, gorączka.

Gorączkowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od gorący, gorączka.

Gorączniak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorącznik - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorączyński - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorądzki - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorb - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorba - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbacewicz - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbaciak - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbacki - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbacz - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbaczew - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbaczewicz - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbaczewski - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbaczow - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbaczuk - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbaczyk - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbaczynski - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbaczyński - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbal - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorban - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbaniuk - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbanowski - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbań - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbarczuk - od garbarz ‘garbujący skórę’.

Gorbarczyk - od garbarz ‘garbujący skórę’.

Gorbas - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbaszewicz - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbaszewicz-Gabrielewicz - złożenia brak; Gorbaszewicz od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’; Gabrielewicz od imienia Gabriel, wywodzącego się z języka hebrajskiego, od geber ‘mąż’ + el ‘Bóg’ (‘mąż Boży’), notowanego w Polsce od XIII wieku. W średniowieczu było używane w formach Gabrzyjał, Gawrzyjał, Gabryjel; na Kresach Wschodnich Hawryło, Hawryło, Awryło.

Gorbat - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbatenko - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbatiuk - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbatkow - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbatowicz - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbatowski - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbeczka - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbeczko - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbenko - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbiel - 1463 od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbień - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbik - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbin - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbol - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbola - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbolewski - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorboń - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbow - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbowicz - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbowiec - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbun - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbunow - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbunowicz - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorbunów - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Gorc - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorcarz - od garncarz ‘wyrabiający garnki z gliny’.

Gorcek - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorceń - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorcerz - od garncarz ‘wyrabiający garnki z gliny’.

Gorcewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorciarek - od garncarz ‘wyrabiający garnki z gliny’.

Gorcz - 1731 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorcza - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorczak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorczakow - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorczakowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorczarczyk - od garncarz ‘wyrabiający garnki z gliny’.

Gorczarek - od garncarz ‘wyrabiający garnki z gliny’.

Gorczaty - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorczek - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorczeński - 1453 od nazw miejscowych Górczyna (leszczyńskie, gmina Szlichtyngowa), Gorczyn (sieradzkie, gmina Łask).

Gorczew - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorczewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorczę - 1494 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorczkowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorczok - (Śl) od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorczuk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorczyc - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od gorczyca ‘roślina o gorzkich nasionach’.

Gorczyca - 1303 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od gorczyca ‘roślina o gorzkich nasionach’.

Gorczycki - 1699 od nazw miejscowych Gorczyca, Gorczyce (kilka wsi).

Gorczycowic - 1400 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od gorczyca ‘roślina o gorzkich nasionach’.

Gorczyczka - 1400 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od gorczyca ‘roślina o gorzkich nasionach’.

Gorczyczko - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od gorczyca ‘roślina o gorzkich nasionach’.

Gorczyk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorczyka - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorczykiewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorczykowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorczyn - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorczyna - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorczyński - od nazw miejscowych Górczyna (leszczyńskie, gmina Szlichtyngowa), Gorczyn (sieradzkie, gmina Łask).

Gorczyszewski - od nazwy miejscowej Gorczycew (siedleckie, gmina Łaskarzew).

Gord - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gorda - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordacki - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordajew - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordala - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordalik - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordalla - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordalski - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordała - 1684 od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordałka - 1743 od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordan - od imienia Gordian. Imię, znane w Polsce ze źródeł od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego od Gordianus, to od nazwy miasta Gordio.

Gordań - od imienia Gordian. Imię, znane w Polsce ze źródeł od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego od Gordianus, to od nazwy miasta Gordio.

Gordas - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordasz - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordaszak - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordaszek - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordaszewski - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordczuk - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordecki - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordejew - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordejew - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordejko - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordejko - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordejuk - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordejuk - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordek - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordel - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordela - 1566 od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordelak - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordelewski - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordelik - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordena - od imienia Gordian. Imię, znane w Polsce ze źródeł od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego od Gordianus, to od nazwy miasta Gordio.

Gordeniak - od imienia Gordian. Imię, znane w Polsce ze źródeł od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego od Gordianus, to od nazwy miasta Gordio.

Gordian - od imienia Gordian. Imię, znane w Polsce ze źródeł od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego od Gordianus, to od nazwy miasta Gordio.

Gordias - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordienko - od imienia Gordian. Imię, znane w Polsce ze źródeł od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego od Gordianus, to od nazwy miasta Gordio.

Gordieńko - od imienia Gordian. Imię, znane w Polsce ze źródeł od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego od Gordianus, to od nazwy miasta Gordio.

Gordij - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordijenko - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordijewicz - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordijuk - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordinowicz - od imienia Gordian. Imię, znane w Polsce ze źródeł od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego od Gordianus, to od nazwy miasta Gordio.

Gordiuk - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordjan - od imienia Gordian. Imię, znane w Polsce ze źródeł od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego od Gordianus, to od nazwy miasta Gordio.

Gordjasz - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordola - 1683 od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordon - od imienia Gordian. Imię, znane w Polsce ze źródeł od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego od Gordianus, to od nazwy miasta Gordio.

Gordonowicz - od imienia Gordian. Imię, znane w Polsce ze źródeł od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego od Gordianus, to od nazwy miasta Gordio.

Gordoń - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordowienko - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordowy - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordun - od imienia Gordian. Imię, znane w Polsce ze źródeł od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego od Gordianus, to od nazwy miasta Gordio.

Gordus - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gorduszak - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordych - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordyczukowski - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordyjan - od imienia Gordian. Imię, znane w Polsce ze źródeł od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego od Gordianus, to od nazwy miasta Gordio.

Gordyjas - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordyjasz - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordyl - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordylik - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordyła - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordyna - 1397 od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordyna - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordynecki - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordyniak - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordyniec - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordynik - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordyniuk - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordyński - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordzej - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordziałek - od gardziel ‘gardło, podgardle, wole’.

Gordziałkowski - od gardziel ‘gardło, podgardle, wole’.

Gordziałowski - od gardziel ‘gardło, podgardle, wole’.

Gordzica - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordzicz - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordziej - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordziejczak - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordziejczuk - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordziejczyk - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordziejew - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordziejewicz - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordziejewski - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordziejko - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordziejonek - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordziejonok - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordziejowski - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordziejuk - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordziel - od gardziel ‘gardło, podgardle, wole’.

Gordzielak - od gardziel ‘gardło, podgardle, wole’.

Gordzielewicz - od gardziel ‘gardło, podgardle, wole’.

Gordzielewski - od gardziel ‘gardło, podgardle, wole’.

Gordzielik - od gardziel ‘gardło, podgardle, wole’.

Gordzielowski - od gardziel ‘gardło, podgardle, wole’.

Gordzienko - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordziewicz - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordzik - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordzina - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Gordzioła - od gardziel ‘gardło, podgardle, wole’.

Gordziołek - od gardziel ‘gardło, podgardle, wole’.

Gordzionka - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gordzisz - od imienia Gordias, znanego w Kościele prawosławnym w formach Gordyj, Hordyj, pochodzi od greckiej postaci Gordios.

Gorec - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorecki - od nazw miejscowych typu Górka, Górki.

Gorecko - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goreczka - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goreczko - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goreczna - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goreczny - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorej - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goreja - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorejek - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorejko - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorejowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorejski - 1489 od nazwy miejscowej Goraj (zamojskie, gmina Goraj; pilskie, gmina Lubasz).

Gorek - 1311 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorel - 1489 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorel - 1489 może od imion typu Gorzysław; później od goryl ‘gatunek małpy’.

Gorela - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorelenko - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goreli - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorelik - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorelko - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorell - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorelski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorełkin - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goreło - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorełow - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorenia - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goreniak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorenic - 1414 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goreniuk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorenko - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goreń - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goreńczyk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goreński - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goresz - 1604 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goreś - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goreusz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorewoda - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Gorga - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgacz - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgal - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgala - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgalik - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgała - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgas - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgel - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgella - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgiel - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgis - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgo - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgol - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgola - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgolik - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgoła - 1534 od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgon - 1402 od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgoń - 1476 od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgoński - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgorz - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgos - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgosch - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgosz - 1655 od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgoś - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgowicz - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgul - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgula - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorguliński - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgulla - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorguła - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgunowski - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgurewicz - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Gorgus - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Goriwoda - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Gork - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorka - 1224 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorkawczuk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorki - 1492 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorkiewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorko - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorkoniuk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorkow - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorkowczuk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorkowic - 1286 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorkowienko - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorkowski - od nazw miejscowych typu Górka, Górki.

Gorkowy - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorla - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorlach - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorlaga - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorlak - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorlas - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorlaszczyński - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorlaszka - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorlaszyński - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorlaś - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorlat - 1447 od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorlej - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorlewicz - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorlewski - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorli - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorlic - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorlica - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorlich - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Görlich - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorlicius - 1619 od nazwy miasta Gorlice (nowosądeckie).

Gorlicki - 1445 od nazwy miasta Gorlice (nowosądeckie).

Gorliczka - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorlik - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorlin - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorliński - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorliwa - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’; od gorliwy ‘żarliwy’, dawniej też ‘zły, złośliwy’.

Gorliwy - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’; od gorliwy ‘żarliwy’, dawniej też ‘zły, złośliwy’.

Gorlo - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorloff - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorlowski - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorłacz - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorłat - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorło - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorłow - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorłowicz - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorłowski - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorłów - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Gorn - 1446 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gorna - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gornacki - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gornal - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gornas - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gornaś - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gornek - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gornia - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gorniaczyk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gorniak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gorniasiewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gornicki - od nazwy miasta Górnica (kilka wsi).

Gornicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gorniczek - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gorniec - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gorniewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gorniewski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gornig - (Śl) od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gornik - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gornikiewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gornikowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gornio - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gornioczek - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gorniok - (Śl) od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gornisch - (Śl) od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gornisiewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gornisz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gorniszek - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gornostaj - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Gornow - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gornowicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gornowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gorny - 1446 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gornys - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gornysz - 1495 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; od górny ‘znajdujący się wysoko’; przenośnie ‘dumny’.

Gorobec - od grób ‘mogiła’, też od gwarowego grob ‘gruby, grubiański’.

Gorobiec - od grób ‘mogiła’, też od gwarowego grob ‘gruby, grubiański’.

Goroch - od groch ‘gatunek rośliny jadalnej’.

Goroch - 1428-69 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorochow - od groch ‘gatunek rośliny jadalnej’.

Gorochowicz - od groch ‘gatunek rośliny jadalnej’.

Gorochowik - od groch ‘gatunek rośliny jadalnej’.

Gorociak - od grot ‘koniec strzały’.

Gorockiewicz - od grot ‘koniec strzały’.

Goroczko - od grot ‘koniec strzały’.

Goroczyński - od grot ‘koniec strzały’.

Gorodczuk - od imion złożonych typu Grodzisław oraz od grodzić, gród.

Gorodejko - od imion złożonych typu Grodzisław oraz od grodzić, gród.

Gorodek - od imion złożonych typu Grodzisław oraz od grodzić, gród.

Gorodkiewicz - od imion złożonych typu Grodzisław oraz od grodzić, gród.

Gorodko - od imion złożonych typu Grodzisław oraz od grodzić, gród.

Gorodna - od imion złożonych typu Grodzisław oraz od grodzić, gród.

Gorodnia - od imion złożonych typu Grodzisław oraz od grodzić, gród.

Gorodniczuk - od imion złożonych typu Grodzisław oraz od grodzić, gród.

Gorodnik - od imion złożonych typu Grodzisław oraz od grodzić, gród.

Gorodowienko - od imion złożonych typu Grodzisław oraz od grodzić, gród.

Gorodziejczyk - od imion złożonych typu Grodzisław oraz od grodzić, gród.

Gorodziejko - od imion złożonych typu Grodzisław oraz od grodzić, gród.

Gorodzielik - od imion złożonych t– od imion złożonych typu Grodzisław oraz od grodzić, gród.ypu Grodzisław oraz od grodzić, gród.

Gorol - (Śl) od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Gorolczyk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Gorolewski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Gorolik - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Gorolin - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Goroll - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Goroluk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Goroła - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Goronca - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goroncy - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goronczewski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goronczka - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goronowicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goronowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goroń - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorońca - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goroński - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goros - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorosiak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorostka - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorostowicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorosz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goroszczenko - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goroszczuk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goroszenik - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goroszewski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goroszki - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goroszkiewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goroszkin - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goroszko - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goroś - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorow - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorowa - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorowczyc - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorowicki - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorowicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorowiec - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorowski - od nazw miejscowych Górowa, Górowo (kilka wsi).

Gorowy - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorozd - od gorazdy ‘zręczny, doświadczony’.

Gorozda - od gorazdy ‘zręczny, doświadczony’.

Gorozdowski - od nazwy miejscowej Gorazdowo (poznańskie, gmina Kołaczkowo).

Gorozyca - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorra - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gors - od niemieckiej nazwy osobowej Gorß, ta od imienia Gregorius.

Gorsek - od niemieckiej nazwy osobowej Gorß, ta od imienia Gregorius.

Gorsiak - od niemieckiej nazwy osobowej Gorß, ta od imienia Gregorius.

Gorstecki - od garść.

Gorstka - od garść.

Gorstkiewicz - od garść.

Gorsz - od niemieckiej nazwy osobowej Gorß, ta od imienia Gregorius.

Gorszak - od niemieckiej nazwy osobowej Gorß, ta od imienia Gregorius.

Gorszanin - od niemieckiej nazwy osobowej Gorß, ta od imienia Gregorius.

Gorszanow - od niemieckiej nazwy osobowej Gorß, ta od imienia Gregorius.

Gorszanów - od niemieckiej nazwy osobowej Gorß, ta od imienia Gregorius.

Gorszel - od niemieckiej nazwy osobowej Gorß, ta od imienia Gregorius.

Gorszen - od niemieckiej nazwy osobowej Gorß, ta od imienia Gregorius.

Gorszenin - od niemieckiej nazwy osobowej Gorß, ta od imienia Gregorius.

Gorszeniuk - od niemieckiej nazwy osobowej Gorß, ta od imienia Gregorius.

Gorszeń - od niemieckiej nazwy osobowej Gorß, ta od imienia Gregorius.

Gorszewski - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej GorB, ta od imienia Gregorius.

Gorszka - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Gorszki - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Gorszkiewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Gorszko - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Gorszkow - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Gorszkowiak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Gorszkowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Gorszowski - od niemieckiej nazwy osobowej Gorß, ta od imienia Gregorius.

Gorszuk - od niemieckiej nazwy osobowej Gorß, ta od imienia Gregorius.

Gorszwa - od niemieckiej nazwy osobowej Gorß, ta od imienia Gregorius.

Gorszwin - od niemieckiej nazwy osobowej Gorß, ta od imienia Gregorius.

Gorszyca - od niemieckiej nazwy osobowej Gorß, ta od imienia Gregorius.

Gorszyniecki - od niemieckiej nazwy osobowej Gorß, ta od imienia Gregorius.

Gorszyński - od niemieckiej nazwy osobowej Gorß, ta od imienia Gregorius.

Gort - od ogartać ‘ogarniać’, lub od niemieckiej nazwy osobowej Gort.

Gorta - od ogartać ‘ogarniać’, lub od niemieckiej nazwy osobowej Gort.

Gortad - od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Gortadt - od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Gortaj - od ogartać ‘ogarniać’, lub od niemieckiej nazwy osobowej Gort.

Gortak - od ogartać ‘ogarniać’, lub od niemieckiej nazwy osobowej Gort.

Gortakowski - od ogartać ‘ogarniać’, lub od niemieckiej nazwy osobowej Gort.

Gortal - od ogartać ‘ogarniać’, lub od niemieckiej nazwy osobowej Gort.

Gortalewicz - od ogartać ‘ogarniać’, lub od niemieckiej nazwy osobowej Gort.

Gortał - od ogartać ‘ogarniać’, lub od niemieckiej nazwy osobowej Gort.

Gortat - od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Gortatewicz - od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Gortatowicz - od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Gortatowski - od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Gortek - od ogartać ‘ogarniać’, lub od niemieckiej nazwy osobowej Gort.

Gortol - od ogartać ‘ogarniać’, lub od niemieckiej nazwy osobowej Gort.

Gortowski - od ogartać ‘ogarniać’, lub od niemieckiej nazwy osobowej Gort.

Gortuch - od ogartać ‘ogarniać’, lub od niemieckiej nazwy osobowej Gort.

Gortych - od ogartać ‘ogarniać’, lub od niemieckiej nazwy osobowej Gort.

Gortycz - od ogartać ‘ogarniać’, lub od niemieckiej nazwy osobowej Gort.

Gortyk - od ogartać ‘ogarniać’, lub od niemieckiej nazwy osobowej Gort.

Gortyński - od ogartać ‘ogarniać’, lub od niemieckiej nazwy osobowej Gort.

Goruch - 1250 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goruch - od ogartać ‘ogarniać’, lub od niemieckiej nazwy osobowej Gort.

Gorucha - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goruk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goruk-Górski - złożenia brak; Goruk od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; Górski 1368 od nazw miejscowych typu Góra, Górka, Górsko.

Gorula - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorulewski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorun - 1417 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorunca - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goruń - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorus - 1733 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorustowicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorusz - 1417 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goruszewski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goruś - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorwa - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goryc - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goryca - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorych - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorycz - 1533 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; lub od gorycz.

Gorycza - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; lub od gorycz.

Goryczka - 1629 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; lub od goryczka ‘rodzaj rośliny’.

Goryczkiewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; lub od goryczka ‘rodzaj rośliny’.

Goryczko - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; lub od goryczka ‘rodzaj rośliny’.

Goryga - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goryk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorykiewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goryl - 1367 może od imion typu Gorzysław; później od goryl ‘gatunek małpy’.

Goryla - 1731 może od imion typu Gorzysław; później od goryl ‘gatunek małpy’.

Gorylak - może od imion typu Gorzysław; później od goryl ‘gatunek małpy’.

Gorylewski - może od imion typu Gorzysław; później od goryl ‘gatunek małpy’.

Gorylik - 1666 może od imion typu Gorzysław; później od goryl ‘gatunek małpy’.

Goryliński - może od imion typu Gorzysław; później od goryl ‘gatunek małpy’.

Gorylowicz - może od imion typu Gorzysław; później od goryl ‘gatunek małpy’.

Gorylski - może od imion typu Gorzysław; później od goryl ‘gatunek małpy’.

Goryluk - może od imion typu Gorzysław; później od goryl ‘gatunek małpy’.

Goryła - 1760 może od imion typu Gorzysław; później od goryl ‘gatunek małpy’.

Goryn - 1470-80 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goryna - 1357 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorynia - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goryniak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorynicki - 1497 od nazwy miejscowej Gorynice, dziś Gorenice (katowickie, gmina Olkusz).

Gorynicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goryniecki - 1493 od nazwy miejscowej Gorynice, dziś Gorenice (katowickie, gmina Olkusz).

Goryniewski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorynkowa - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorynow - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorynowicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorynta - (= ęta) od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goryń - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goryńczyk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goryński - 1398 od nazwy miejscowej Gorynino, dziś Gorynin (konińskie, gmina Ślesin).

Gorys - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorysiak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorysz - 1701 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goryszek - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goryszewski - od nazwy miejscowej Goryszewo (bydgoskie, gmina Mogilno), Gorysze (ciechanowskie, gmina Ciechanów).

Goryszka - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Goryszowski - od nazwy miejscowej Goryszewo (bydgoskie, gmina Mogilno), Gorysze (ciechanowskie, gmina Ciechanów).

Goryś - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorz - 1621 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorza - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzach - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzak - 1637 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzal - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzala - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzalak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzalanna - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzalik - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzaliński - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzalka - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzalla - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzalniak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzalnik ‘człowiek wyrabiający wódkę’.

Gorzalnik - 1628 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzalnik ‘człowiek wyrabiający wódkę’.

Gorzalski - 1679 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzał - 1789 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzała - 1799 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzałczak - 1661 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzałczana - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzałczany dawniej ‘człowiek sprzedający wódkę’.

Gorzałczany - 1628 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzałczany dawniej ‘człowiek sprzedający wódkę’.

Gorzałczyk - 1748 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzałczyński - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzałeczko - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzałek - 1601 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzałka ‘wódka’.

Gorzałka - 1601 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzałka ‘wódka’.

Gorzałkowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzałka ‘wódka’.

Gorzan - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzanek - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzaniak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzant - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzańczyk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzasz - 1500 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorząc - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorząch - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorząd - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorządek - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzebka - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzec - 1767 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzech - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzechowski - 1627 od nazwy miejscowej Gorzechowo (płockie, gmina Brudzeń Duży).

Gorzecik - (Śl) od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzecki - 1389 od nazw miejscowych typu Górka, Górki.

Gorzeczyło - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzeja - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzejewski - od nazwy miejscowej Gorzejowa (tarnowskie, gmina Brzostek).

Gorzejko - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzejowski - od nazwy miejscowej Gorzejowa (tarnowskie, gmina Brzostek).

Gorzek - 1394 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzel - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzela - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzelak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzelczak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzelczyk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzelec - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzelecha - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzelecki - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzeleńczyk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzelic - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzelicki - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzelik - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzeliński - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzelitz - (Pom) od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzella - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzellik - (Śl) od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzellok - (Śl) od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzelna - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzelnia - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzelniak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzelniarski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzelniaski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzelnicki - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzelnik - 1687 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzelniowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzelny - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzelnyk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzelok - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzelok - (Śl) od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzelski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzeł - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzeła - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzemba - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzembowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzen - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzend - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzendowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzenik - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzeń - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzeński - 1398 od nazwy miejscowej Gorzeń (Wlkp).

Gorzeński - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Gorzesiekała - 1463 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Gorzeski - od nazw miejscowych Gorzewo, Gorzów (kilka wsi).

Gorzeski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Gorzeskot - 1416 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Gorzesz - 1136 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzewa - 1438 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzewski - 1387 od nazw miejscowych Gorzewo, Gorzów (kilka wsi).

Gorzęba - 1682 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzęch - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzęda - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzędowski - od nazwy miejscowej Gorzędów (piotrkowskie, gmina Kamieńsk).

Gorzędowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzędzielski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzęmba - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzęta - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzka, m. - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzki - 1605 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Gorzkiewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Gorzko - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Gorzkoś - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Gorzkowicz - 1471 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Gorzkowski - 1398 od nazw miejscowych Gorzków, Gorzkowice (kilka wsi).

Gorzków - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Gorzkula - 1713 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Gorzkulla - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Gorzkuła - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Gorznik - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorznowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzny - 1416 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzoch - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzol - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzola - (Śl) od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzolka - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzolla - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław.

Gorzolnik - (Śl) od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzoła - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzołka - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzon - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzoniak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzont - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzoń - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzoń - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzota - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzowski - 1437 od nazw miejscowych Gorzewo, Gorzów (kilka wsi).

Gorzóch - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzuch - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzuchowicz - 1680 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzuchowski - 1399 od nazw miejscowych Gorzuchowo (poznańskie, gmina Kłecko), Gorzuchy (sieradzkie, gmina Wróblew).

Gorzula - 1753 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzulka - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzułowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzunów - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzuń - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzupski - 1399 od nazwy miejscowej Gorzupia (kaliskie, gmina Krotoszyn).

Gorzut - 1644 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzutek - 1790 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzutko - 1376 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzyc - 1415 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzyca - 1415 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzych - 1198 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzycki - 1387 od nazwy miejscowych typu Gorzyce, Gorzyca, Gorzyczany.

Gorzyczański - od nazwy miejscowej Gorzyczany (tarnobrzeskie, gmina Samborzec).

Gorzyczeński - 1470-80 od nazwy miejscowej Gorzyczany (tarnobrzeskie, gmina Samborzec).

Gorzyczka - 1419 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; lub od goryczka ‘rodzaj rośliny’.

Gorzyczyc - 1414 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; lub od goryczka ‘rodzaj rośliny’.

Gorzykowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złozonych typu Gorzysław; lub od goryczka ‘rodzaj rośliny’.

Gorzym - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzyn - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzynek - 1687 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzyniak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzynik - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzyński - 1390 od nazwy miejscowej Gorzeń (Wlkp).

Gorzysiekała - 1478 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Gorzyski - 1393 od nazwy miejscowych typu Gorzyce, Gorzyca, Gorzyczany.

Gorzysz - 1636 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gorzyszewski - od nazwy miejscowej Goryszewo (bydgoskie, gmina Mogilno), Gorysze (ciechanowskie, gmina Ciechanów).

Gorżkowian - 1638 od nazw miejscowych Gorzków, Gorzkowice (kilka wsi).

Gorżoch - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Gos - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosa - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosak - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosakowski - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosch - (Pom) od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goschin - (Pom) od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goschka - (Pom) od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goschke - (Pom) od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goschorek - (Pom) od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goschorski - (Pom) od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosciej - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gosciek - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gosciewski - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Goscik - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Goscimiński - od nazwy miejscowej Gościmin (ciechanowskie, gmina Nowe Miasto).

Goscimski - od nazwy miejscowej Gościmin (ciechanowskie, gmina Nowe Miasto).

Gosciniak - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gosciniec - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gosciniewicz - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Goscinny - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Goscinski - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gosciński - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gosczyniak - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gosda - od gazda ‘gospodarz, góral’.

Gosdalik - od gazda ‘gospodarz, góral’.

Gosdowski - od gazda ‘gospodarz, góral’.

Gosdzinski - od gazda ‘gospodarz, góral’.

Gosdziński - od gazda ‘gospodarz, góral’.

Gose - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosecki - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosek - 1671 od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosiadło - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosianiec - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosiczewski - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosidło - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosienecki - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosienicki - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosieniecki - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosieniewicz - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosiewicz - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosiewski - od nazwy miejscowej Gosie (łomżyńskie, gmina Kołaki Kościelne).

Gosik - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosik-Gosiewski - złożenia brak; Gosik od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław; Gosiewski od nazwy miejscowej Gosie (łomżyńskie, gmina Kołaki Kościelne).

Gosikowski - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosiniecki - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosinowski - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosiński - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosior - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gosiorczyk - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gosiorek - od gąsior ‘samiec gęsi’.

Gosiorowski - od nazw miejscowych Gąsiorów, Gasiorowo (kilka wsi), może też od gąsior.

Gosiuk - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosiul - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosk - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goska - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goske - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goskiewicz - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosko - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goskowicz - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goskowitz - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goslar - od niemieckiej nazwy osobowej Gößler.

Gosler - od niemieckiej nazwy osobowej Gößler.

Goslewski - od nazw miejscowych Gosławice, Gosław (kilka wsi).

Goslicki - od nazwy miejscowej Goślice (płockie, gmina Bielsk).

Goslin - 1395 od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosliński - od nazwy miejscowej Gośliny (skierniewickie, gmina Biała Rawska), Goślina (poznańskie), Goślin (siedleckie, gmina Wilga).

Gosła - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosława - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosławski - 1388 od nazw miejscowych Gosławice, Gosław (kilka wsi).

Gosłek - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosłowski - od nazw miejscowych Gosławice, Gosław (kilka wsi).

Gosniak - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosno - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosowski - od nazwy miejscowej Gosie (łomżyńskie, gmina Kołaki Kościelne).

Gospar - od imienia Kasper. Imię znane w Polsce od XIV wieku, notowane jako Kasper, Kaspar, Gasper, Gaspar, Kasfar. Pochodzenie nie jest pewne, być może wywodzi się z języka perskiego, od kansbar ‘stróż skarbca’.

Gosparowicz - od imienia Kasper. Imię znane w Polsce od XIV wieku, notowane jako Kasper, Kaspar, Gasper, Gaspar, Kasfar. Pochodzenie nie jest pewne, być może wywodzi się z języka perskiego, od kansbar ‘stróż skarbca’.

Gosparski - od imienia Kasper. Imię znane w Polsce od XIV wieku, notowane jako Kasper, Kaspar, Gasper, Gaspar, Kasfar. Pochodzenie nie jest pewne, być może wywodzi się z języka perskiego, od kansbar ‘stróż skarbca’.

Gosperowicz - od imienia Kasper. Imię znane w Polsce od XIV wieku, notowane jako Kasper, Kaspar, Gasper, Gaspar, Kasfar. Pochodzenie nie jest pewne, być może wywodzi się z języka perskiego, od kansbar ‘stróż skarbca’.

Gospod - od prasłowiańskiego gospod? ‘pan’, od staropolskiego gospodzin ‘pan, gospodarz’.

Gospodar - od prasłowiańskiego gospod? ‘pan’, od staropolskiego gospodzin ‘pan, gospodarz’.

Gospodarczuk - od prasłowiańskiego gospod? ‘pan’, od staropolskiego gospodzin ‘pan, gospodarz’.

Gospodarczyk - od prasłowiańskiego gospod? ‘pan’, od staropolskiego gospodzin ‘pan, gospodarz’.

Gospodarec - od prasłowiańskiego gospod? ‘pan’, od staropolskiego gospodzin ‘pan, gospodarz’.

Gospodarek - od prasłowiańskiego gospod? ‘pan’, od staropolskiego gospodzin ‘pan, gospodarz’.

Gospodarewicz - od prasłowiańskiego gospod? ‘pan’, od staropolskiego gospodzin ‘pan, gospodarz’.

Gospodarowicz - od prasłowiańskiego gospod? ‘pan’, od staropolskiego gospodzin ‘pan, gospodarz’.

Gospodarski - od prasłowiańskiego gospod? ‘pan’, od staropolskiego gospodzin ‘pan, gospodarz’.

Gospodarszyn - od prasłowiańskiego gospod? ‘pan’, od staropolskiego gospodzin ‘pan, gospodarz’.

Gospodaryk - od prasłowiańskiego gospod? ‘pan’, od staropolskiego gospodzin ‘pan, gospodarz’.

Gospodaryszyn - od prasłowiańskiego gospod? ‘pan’, od staropolskiego gospodzin ‘pan, gospodarz’.

Gospodarz - 1626 od prasłowiańskiego gospod? ‘pan’, od staropolskiego gospodzin ‘pan, gospodarz’.

Gospodarzec - od prasłowiańskiego gospod? ‘pan’, od staropolskiego gospodzin ‘pan, gospodarz’.

Gospodarzowicz - 1490 od prasłowiańskiego gospod? ‘pan’, od staropolskiego gospodzin ‘pan, gospodarz’.

Gospodarzyczek - 1613 od prasłowiańskiego gospod? ‘pan’, od staropolskiego gospodzin ‘pan, gospodarz’.

Gospodarzyk - 1338 od prasłowiańskiego gospod? ‘pan’, od staropolskiego gospodzin ‘pan, gospodarz’.

Gospodinow - od prasłowiańskiego gospod? ‘pan’, od staropolskiego gospodzin ‘pan, gospodarz’.

Gospodorz - (Śl) od prasłowiańskiego gospod? ‘pan’, od staropolskiego gospodzin ‘pan, gospodarz’.

Gospodyni, ż. - 1635 od prasłowiańskiego gospod? ‘pan’, od staropolskiego gospodzin ‘pan, gospodarz’.

Gospor - od imienia Kasper. Imię znane w Polsce od XIV wieku, notowane jako Kasper, Kaspar, Gasper, Gaspar, Kasfar. Pochodzenie nie jest pewne, być może wywodzi się z języka perskiego, od kansbar ‘stróż skarbca’.

Gosporewicz - od imienia Kasper. Imię znane w Polsce od XIV wieku, notowane jako Kasper, Kaspar, Gasper, Gaspar, Kasfar. Pochodzenie nie jest pewne, być może wywodzi się z języka perskiego, od kansbar ‘stróż skarbca’.

Gospos - od prasłowiańskiego gospod? ‘pan’, od staropolskiego gospodzin ‘pan, gospodarz’; od gwarowego gospoś ‘gospodyni’.

Gospoś - od prasłowiańskiego gospod? ‘pan’, od staropolskiego gospodzin ‘pan, gospodarz’; od gwarowego gospoś ‘gospodyni’.

Goss - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gossa - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gosse - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gossek - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gost - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gostach - 1239 od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gostak - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gostakowski - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gostal - 1218 od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gostala - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gostał - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gostałek - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gostan XIV w. - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gostasz - 1247 od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gostek - 1166 od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gostemczyk - od nazwy miejscowej Gostomia (radomskie, gmina Nowe Miasto nad Pilicą), Gostomie (gdańskie, gmina Kościerzyna), Gostomin (ciechanowskie, gmina Ojrzeń).

Gostemski - od nazwy miejscowej Gostomia (radomskie, gmina Nowe Miasto nad Pilicą), Gostomie (gdańskie, gmina Kościerzyna), Gostomin (ciechanowskie, gmina Ojrzeń).

Gostik - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gostka, ok. - 1265 od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gostkawski - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gostkiewicz - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gostko - 1256 od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gostkowski - 1400 od nazw miejscowych Gostków, Gostkowo (kilka wsi).

Gostoł - od niemieckiej nazwy osobowej Gastold.

Gostołek - od niemieckiej nazwy osobowej Gastold.

Gostomczyk - od nazwy miejscowej Gostomia (radomskie, gmina Nowe Miasto nad Pilicą), Gostomie (gdańskie, gmina Kościerzyna), Gostomin (ciechanowskie, gmina Ojrzeń).

Gostomski - 1498 od nazwy miejscowej Gostomia (radomskie, gmina Nowe Miasto nad Pilicą), Gostomie (gdańskie, gmina Kościerzyna), Gostomin (ciechanowskie, gmina Ojrzeń).

Gostończyk - od nazwy miejscowej Gostomia (radomskie, gmina Nowe Miasto nad Pilicą), Gostomie (gdańskie, gmina Kościerzyna), Gostomin (ciechanowskie, gmina Ojrzeń).

Gostoński - od nazwy miejscowej Gostomia (radomskie, gmina Nowe Miasto nad Pilicą), Gostomie (gdańskie, gmina Kościerzyna), Gostomin (ciechanowskie, gmina Ojrzeń).

Gostowski - od nazwy miejscowej Gostomia (radomskie, gmina Nowe Miasto nad Pilicą), Gostomie (gdańskie, gmina Kościerzyna), Gostomin (ciechanowskie, gmina Ojrzeń).

Gostół - od niemieckiej nazwy osobowej Gastold.

Gostui - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gostuj - 1428 od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gostulak - od niemieckiej nazwy osobowej Gastold.

Gostuł - od niemieckiej nazwy osobowej Gastold.

Gostumski - od nazwy miejscowej Gostomia (radomskie, gmina Nowe Miasto nad Pilicą), Gostomie (gdańskie, gmina Kościerzyna), Gostomin (ciechanowskie, gmina Ojrzeń).

Gostwica - 1514 od nazwy miejscowej Gostwica (nowosądeckie, gmina Podegrodzie).

Gostwicki - od nazwy miejscowej Gostwica (nowosądeckie, gmina Podegrodzie).

Gostwiński - od nazwy miejscowej Gostwica (nowosądeckie, gmina Podegrodzie).

Gostych - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gostylla - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gostyła - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gostyń - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gostyński - 1392 od nazw miejscowych Gostyń, Gostynin, Gostynki (kilka wsi).

Gosz - 1386 od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goszcz - 1374 od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Goszczak - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Goszczański - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Goszczaryk - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Goszczewski - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Goszczko - 1401 od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Goszczura - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Goszczurka - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Goszczurna - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Goszczurny - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Goszczury - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Goszczych - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Goszczycha - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Goszczyk - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Goszczyna - 1136 od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Goszczyniak - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Goszczynski - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Goszczyński - 1391 od nazw miejscowych Goszczyn (kilka wsi), Goszczyno (płockie, gmina Staroźreby).

Goszek - 1392 od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goszer - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goszik - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goszka - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goszke - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goszki - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goszko - 1253 od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goszkowicz - 1415 od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goszkowski - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goszlar - od niemieckiej nazwy osobowej Gößler.

Goszler - od niemieckiej nazwy osobowej Gößler.

Gosztkowski - od nazw miejscowych Gostków, Gostkowo (kilka wsi).

Gosztof - od niemieckiej nazwy osobowej Gastold.

Gosztoff - od niemieckiej nazwy osobowej Gastold.

Gosztoft - od niemieckiej nazwy osobowej Gastold.

Gosztold - od niemieckiej nazwy osobowej Gastold.

Gosztołd - od niemieckiej nazwy osobowej Gastold.

Gosztołt - od niemieckiej nazwy osobowej Gastold.

Gosztowf - od niemieckiej nazwy osobowej Gastold.

Gosztowt - od niemieckiej nazwy osobowej Gastold.

Gosztowtt - od niemieckiej nazwy osobowej Gastold.

Gosztuła - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gosztuła - od niemieckiej nazwy osobowej Gastold.

Gosztych - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gosztyka - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gosztyła - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gosztyło - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gosztyło - od niemieckiej nazwy osobowej Gastold.

Gosztyra - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Goszyc - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goszycki - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goszyk - 1393 od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goszyk - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Goszyniak - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goś - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goś - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościa - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościak - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościaniak - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościański - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościara - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościaszek - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościc - 1265 od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościca ok. - 1439 od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościec - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościej - 1393 od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościejewski - 1400 od nazwy miejscowej Gościejewice (leszczyńskie, gmina Bojanowo).

Gościek - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościel - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościela - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościelski - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościeniak - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościeniec - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościeniecki - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość; od gościnny.

Gościenna - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość; od gościnny.

Gościenniak - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość; od gościnny.

Goścień - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościeński - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość; od gościnny.

Gościeradowski - od nazwy miejscowej Gościeradów (tarnobrzeskie, gmina Gościeradów).

Gościeta - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościewicz - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościewski - od nazwy miejscowej Gościejewice (leszczyńskie, gmina Bojanowo).

Gościęcki - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościk - 1411 od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościkowski - od nazwy miejscowej Goździków (radomskie, gmina Gielniów).

Gościłło - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościło - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościłowicz - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościmiński - 1636 od nazwy miejscowej Gościmin (ciechanowskie, gmina Nowe Miasto).

Gościmski - 1391 od nazwy miejscowej Gościmin (ciechanowskie, gmina Nowe Miasto).

Gościniak - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościniar - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościniarek - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościniec - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościniecki - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościniek - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościniewicz - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościnkiewicz - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościnna - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość; od gościnny.

Gościnniak - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość; od gościnny.

Gościnny - 1691 od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość; od gościnny.

Gościńczak - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościńczuk - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościńczyk - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościński - od nazw miejscowych Goszczyn (kilka wsi), Goszczyno (płockie, gmina Staroźreby).

Gościor - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościora - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gościuk - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gość - 1628 od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gośka - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gośkiewicz - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gośko - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gośkowiak - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gośla - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goślibski - 1494 od nazwy miejscowej Goślub (płockie, gmina Piątek).

Goślicki - 1392 od nazwy miejscowej Goślice (płockie, gmina Bielsk).

Goślik - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goślinowski - od nazwy miejscowej Gośliny (skierniewickie, gmina Biała Rawska), Goślina (poznańskie), Goślin (siedleckie, gmina Wilga).

Gośliński - 1393 od nazwy miejscowej Gośliny (skierniewickie, gmina Biała Rawska), Goślina (poznańskie), Goślin (siedleckie, gmina Wilga).

Goślubski - 1469 od nazwy miejscowej Goślub (płockie, gmina Piątek).

Gośniak - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gośniczek - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gośniewski - 1417 od nazwy miejscowej Gośniewice (radomskie, gmina Warka).

Gośnik - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gośniniak - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gośniniewicz - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gośniowski - od nazwy miejscowej Gośniewice (radomskie, gmina Warka).

Gośny - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goświcki - 1470-80 od nazwy miejscowej Gostwica (nowosądeckie, gmina Podegrodzie).

Goświński - od nazwy miejscowej Gostwica (nowosądeckie, gmina Podegrodzie).

Got - 1318 od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gota - 1415 od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotaj - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotak - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotalski - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotan - 1407 od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotarczuk - od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Gotarczyk - od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Gotard - 1499 od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Gotardowski - 1366 (KrW) od nazwy miejscowej Gotardy (ciechanowskie, gmina Gzy).

Gotardus - 1230 od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Gotarski - od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Gotart - 1376 od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Gotartowic - 1224 od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Gotartowski - 1626 od nazwy miejscowej Gotardy (ciechanowskie, gmina Gzy).

Gotarz - od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Gotas - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotasiewicz - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotasz - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotaszewski - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotaś - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotczalk - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gotczol - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gote - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotehart - 1213 od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Gotek - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotfred - 1443 od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Gotfret - od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Gotfrid - od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Gotfried - od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Gotfrit - od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Gotfryd - 1403 od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Gotfrydziak - od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Gotfryg - od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Gotfryt - od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Gothard - od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Gothart - 1284 od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Gothszalk - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gotka - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotkiewicz - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotko - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotkowicz - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotkowski - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotlib - od niemieckiej nazwy osobowej Gottlieb.

Gotlibowski - od nazwy miejscowej Gotardy (ciechanowskie, gmina Gzy).

Gotlich - od nazwy miejscowej Gotardy (ciechanowskie, gmina Gzy).

Gotlidz - od nazwy miejscowej Gotardy (ciechanowskie, gmina Gzy).

Gotlieb - od nazwy miejscowej Gotardy (ciechanowskie, gmina Gzy).

Gotlied - od nazwy miejscowej Gotardy (ciechanowskie, gmina Gzy).

Gotlik - od nazwy miejscowej Gotardy (ciechanowskie, gmina Gzy).

Gotlikowski - od nazwy miejscowej Gotardy (ciechanowskie, gmina Gzy).

Gotnarczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Gottner.

Gotnarek - od niemieckiej nazwy osobowej Gottner.

Gotner - od niemieckiej nazwy osobowej Gottner.

Gotojuch - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotoniec - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotos - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotosko - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotosz - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotosza - 1265 od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotow - od gotowy, gotować ‘przygotowywać, przyrządzać’.

Gotowa - od gotowy, gotować ‘przygotowywać, przyrządzać’.

Gotowala - od gotowy, gotować ‘przygotowywać, przyrządzać’.

Gotowalski - od gotowy, gotować ‘przygotowywać, przyrządzać’.

Gotowała - od gotowy, gotować ‘przygotowywać, przyrządzać’.

Gotowczyc - od gotowy, gotować ‘przygotowywać, przyrządzać’.

Gotowczyk - od gotowy, gotować ‘przygotowywać, przyrządzać’.

Gotowecki - od gotowy, gotować ‘przygotowywać, przyrządzać’.

Gotowicki - od gotowy, gotować ‘przygotowywać, przyrządzać’.

Gotowicz - od gotowy, gotować ‘przygotowywać, przyrządzać’.

Gotowiec - 1536 od gotowy, gotować ‘przygotowywać, przyrządzać’.

Gotowiecki - od gotowy, gotować ‘przygotowywać, przyrządzać’.

Gotowski - od gotowy, gotować ‘przygotowywać, przyrządzać’.

Gotowszczyc - od gotowy, gotować ‘przygotowywać, przyrządzać’.

Gotowszyc - od gotowy, gotować ‘przygotowywać, przyrządzać’.

Gotowy - od gotowy, gotować ‘przygotowywać, przyrządzać’.

Gotówka - 1494 od gotowy, gotować ‘przygotowywać, przyrządzać’; od gotówka.

Gotówko - od gotowy, gotować ‘przygotowywać, przyrządzać’; od gotówka.

Gotprzyd - 1407 od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Gotrat - od niemieckich nazw osobowych Gottrad, Godrad.

Gotratowicz - od niemieckich nazw osobowych Gottrad, Godrad.

Gotry - od niemieckich nazw osobowych Gottrad, Godrad.

Gotrych - od niemieckich nazw osobowych Gottrad, Godrad; też od niemieckiej nazwy osobowej Güttrich.

Gotryd - od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Gotschal - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gotschalk - 1256 od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gotschall - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gotszal - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gotszald - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gotszalik - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gotszalk - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gotszałek - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gotszlak - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gotszlich - od niemieckich nazw osobowych Gottschlich, Gottschling.

Gotszlig - od niemieckich nazw osobowych Gottschlich, Gottschling.

Gotszling - od niemieckich nazw osobowych Gottschlich, Gottschling.

Gotszol - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gott - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gött - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotta - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gottas - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gottczel - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gottfrid - od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Gottfried - od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Gottfrudziak - od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Gottfryd - od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Gottfrydziak - od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Gottfryed - od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Gotthard - od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Gotthardt - od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Gottleb - od nazwy miejscowej Gotardy (ciechanowskie, gmina Gzy).

Gottlib - od nazwy miejscowej Gotardy (ciechanowskie, gmina Gzy).

Gottlid - od nazwy miejscowej Gotardy (ciechanowskie, gmina Gzy).

Gottlieb - od nazwy miejscowej Gotardy (ciechanowskie, gmina Gzy).

Gottlied - od nazwy miejscowej Gotardy (ciechanowskie, gmina Gzy).

Gotto - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gottowt-Wojszwiłło - złożenia brak; Gottowt brak; Wojszwiłło brak.

Gottschal - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gottschalik - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gottschalk - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gottschall - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gottschlich - od niemieckich nazw osobowych Gottschlich, Gottschling.

Gottschlick - od niemieckich nazw osobowych Gottschlich, Gottschling.

Gottschling - od niemieckich nazw osobowych Gottschlich, Gottschling.

Gottschol - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gottscholk - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gottscholl - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gottszalk - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Gottwałd - od niemieckich nazw osobowych Gotwalt, Gottwald.

Gottwried - od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Gotuński - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotuszko - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotwald - od niemieckich nazw osobowych Gotwalt, Gottwald.

Gotwalski - od niemieckich nazw osobowych Gotwalt, Gottwald.

Gotwała - od niemieckich nazw osobowych Gotwalt, Gottwald.

Gotwred - od niemieckich imion Gotfrid, Godfried.

Gotysz - 1413 od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotyszny - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotyś - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gotz - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Götz - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gotzald - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Götze - od niemieckich nazw osobowych Gotz, Götz, Göz, Götsch, te od imion na Got-.

Gotzner - od niemieckiej nazwy osobowej Gottner.

Gouda - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goudek - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gouden - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goudy - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goudyn - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Goudzik - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gowa - od prasłowiańskiego gověti ‘żyć cnotliwie’.

Gowaczewski - od nazw miejscowych Głowaczew, Glowaczowa, Głowaczów (kilka wsi).

Gowala - od prasłowiańskiego gověti ‘żyć cnotliwie’.

Gowalewicz - od prasłowiańskiego gověti ‘żyć cnotliwie’.

Gowalla - od prasłowiańskiego gověti ‘żyć cnotliwie’.

Gowar - od gaworzyć ‘mówić niewyraźnie, gadać’, od staropolskiego gawor, gowor ‘mowa, głos’.

Gowarczewski - od nazw miejscowej Gowarczów, dawniej Goworzyczow (radomskie, gmina Gowarczów).

Gowarek - od gaworzyć ‘mówić niewyraźnie, gadać’, od staropolskiego gawor, gowor ‘mowa, głos’.

Gowarkiewicz - od gaworzyć ‘mówić niewyraźnie, gadać’, od staropolskiego gawor, gowor ‘mowa, głos’.

Gowarowski - od nazwy miejscowej Gowarzewo (poznańskie, gmina Kleszczewo).

Gowarzewski - 1391 od nazwy miejscowej Gowarzewo (poznańskie, gmina Kleszczewo).

Gowarzysz - 1210 od gaworzyć ‘mówić niewyraźnie, gadać’, od staropolskiego gawor, gowor ‘mowa, głos’.

Gowda - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gowdek - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gowdiak - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gowdyk - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gowdziak - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gowdziej - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gowdziel - od niemieckiej nazwy osobowej Gold, ta od apelatywu Gold ‘złoto’, lub od gwarowego gołda ‘ruda żelaza’, też ‘pijak; leniwa kobieta’.

Gowenko - od prasłowiańskiego gověti ‘żyć cnotliwie’.

Goweńczuk - od prasłowiańskiego gověti ‘żyć cnotliwie’.

Gowien - 1065 od prasłowiańskiego gověti ‘żyć cnotliwie’.

Gowienko - 1483 od prasłowiańskiego gověti ‘żyć cnotliwie’.

Gowienkowski - od prasłowiańskiego gověti ‘żyć cnotliwie’.

Gowienno - 1455 od prasłowiańskiego gověti ‘żyć cnotliwie’.

Gowieńczuk - od prasłowiańskiego gověti ‘żyć cnotliwie’.

Gowieńczyk - od prasłowiańskiego gověti ‘żyć cnotliwie’.

Gowieńkowski - od prasłowiańskiego gověti ‘żyć cnotliwie’.

Gowik - w grupie nazwisk pochodzących od praslowiańskiego goveti 'żyć cnotliwie'.

Gowin - od prasłowiańskiego gověti ‘żyć cnotliwie’.

Gowinek - od prasłowiańskiego gověti ‘żyć cnotliwie’.

Gowinkiewicz - od prasłowiańskiego gověti ‘żyć cnotliwie’.

Gowinowicz - od prasłowiańskiego gověti ‘żyć cnotliwie’.

Gowinów - od prasłowiańskiego gověti ‘żyć cnotliwie’.

Gowiń - od prasłowiańskiego gověti ‘żyć cnotliwie’.

Gowiński - od nazwy miejscowej Gowino (Pom).

Gowiński - od prasłowiańskiego gověti ‘żyć cnotliwie’.

Gowor - 1406 od gaworzyć ‘mówić niewyraźnie, gadać’, od staropolskiego gawor, gowor ‘mowa, głos’.

Gowora - od gaworzyć ‘mówić niewyraźnie, gadać’, od staropolskiego gawor, gowor ‘mowa, głos’.

Goworak - 1440 od gaworzyć ‘mówić niewyraźnie, gadać’, od staropolskiego gawor, gowor ‘mowa, głos’.

Goworczewski - 1500 od nazw miejscowej Gowarczów, dawniej Goworzyczow (radomskie, gmina Gowarczów).

Goworczuk - od gaworzyć ‘mówić niewyraźnie, gadać’, od staropolskiego gawor, gowor ‘mowa, głos’.

Goworek - 1394 od gaworzyć ‘mówić niewyraźnie, gadać’, od staropolskiego gawor, gowor ‘mowa, głos’.

Goworkiewicz - od gaworzyć ‘mówić niewyraźnie, gadać’, od staropolskiego gawor, gowor ‘mowa, głos’.

Goworko - 1386 od gaworzyć ‘mówić niewyraźnie, gadać’, od staropolskiego gawor, gowor ‘mowa, głos’.

Goworkow - 1464 od gaworzyć ‘mówić niewyraźnie, gadać’, od staropolskiego gawor, gowor ‘mowa, głos’.

Goworowicz - od gaworzyć ‘mówić niewyraźnie, gadać’, od staropolskiego gawor, gowor ‘mowa, głos’.

Goworowski - 1467 od nazwy miejscowej Goworowo (Maz).

Goworowski - od gaworzyć ‘mówić niewyraźnie, gadać’, od staropolskiego gawor, gowor ‘mowa, głos’.

Goworski - od gaworzyć ‘mówić niewyraźnie, gadać’, od staropolskiego gawor, gowor ‘mowa, głos’.

Goworuszka - od gaworzyć ‘mówić niewyraźnie, gadać’, od staropolskiego gawor, gowor ‘mowa, głos’.

Goworuszko - od gaworzyć ‘mówić niewyraźnie, gadać’, od staropolskiego gawor, gowor ‘mowa, głos’.

Goworzyc - 1163 od gaworzyć ‘mówić niewyraźnie, gadać’, od staropolskiego gawor, gowor ‘mowa, głos’.

Goworzyczewski - 1389 od nazw miejscowej Gowarczów, dawniej Goworzyczow (radomskie, gmina Gowarczów).

Goworzyk - 1369 od gaworzyć ‘mówić niewyraźnie, gadać’, od staropolskiego gawor, gowor ‘mowa, głos’.

Goworzyński - 1470-80 od nazwy miejscowej Gaworzyna, dawniej Goworzyna (radomskie, gmina Iłża).

Goworzysz - XII w. od gaworzyć ‘mówić niewyraźnie, gadać’, od staropolskiego gawor, gowor ‘mowa, głos’.

Gowron - od gawron ‘ptak z rodziny kruków’.

Gowronek - od gawron ‘ptak z rodziny kruków’.

Gowroński - od nazwy miejscowej Gawrony (kilka wsi), też od gawron.

Gowrych - od imienia Gabriel, wywodzącego się z języka hebrajskiego, od geber ‘mąż’ + el ‘Bóg’ (‘mąż Boży’), notowanego w Polsce od XIII wieku. W średniowieczu było używane w formach Gabrzyjał, Gawrzyjał, Gabryjel; na Kresach Wschodnich Hawryło, Hawryło, Awryło.

Gowryluk - od imienia Gabriel, wywodzącego się z języka hebrajskiego, od geber ‘mąż’ + el ‘Bóg’ (‘mąż Boży’), notowanego w Polsce od XIII wieku. W średniowieczu było używane w formach Gabrzyjał, Gawrzyjał, Gabryjel; na Kresach Wschodnich Hawryło, Hawryło, Awryło.

Gows - od niemieckiej nazwy osobowej Gaus, ta od imion na Gaut-, Got- ‘członek plemienia Gotów’.

Gowsik - od niemieckiej nazwy osobowej Gaus, ta od imion na Gaut-, Got- ‘członek plemienia Gotów’.

Gowsz - od niemieckiej nazwy osobowej Gaus, ta od imion na Gaut-, Got- ‘członek plemienia Gotów’.

Gowś - od niemieckiej nazwy osobowej Gaus, ta od imion na Gaut-, Got- ‘członek plemienia Gotów’.

Goy - od goić ‘leczyć’.

Goyk - od goić ‘leczyć’.

Goyka - od goić ‘leczyć’.

Goyke - od goić ‘leczyć’.

Goyny - od goić ‘leczyć’.

Goyski - od goić ‘leczyć’.

Goz - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Goza - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Gozala - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Gozaliński - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Gozanek - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Gozański - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Gozd - 1386 od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozda - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdaj - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdak - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdal - 1619 od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdalik - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdalski - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdałek - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdan - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdanek - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdań - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdański - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdarski - od guzdrać, z gwarowego guzdrać ‘marudzić, robić coś powoli’.

Gozdawa - 1386 od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’ lub od herbu Gozdawa.

Gozdawa-Chroszczewski - złożenia brak; Gozdawa 1386 od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’ lub od herbu Gozdawa; Chroszczewski w grupie nazwisk pochodzących od chrust, ze staropolskiego chrost ‘suche gałęzie, zarośla’.

Gozdawa-Dydyński - złożenia brak; Gozdawa 1386 od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’ lub od herbu Gozdawa; Dydyński 1435 od nazwy miejscowej Dydnia, dawniej Dednia (krośnieńskie, gmina Dydnia).

Gozdawa-Godlewski - złożenia brak; Gozdawa 1386 od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’ lub od herbu Gozdawa; Godlewski 1455 od nazwy miejscowej Godlewo (łomżyńskie, gmina Nur).

Gozdawa-Gołębiowski - złożenia brak; Gozdawa 1386 od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’ lub od herbu Gozdawa; Gołębiowski 1454 od nazwy miejscowych Gołąbiewo, Gołębiów (kilka wsi).

Gozdawa-Grajewski - złożenia brak; Gozdawa 1386 od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’ lub od herbu Gozdawa; Grajewski 1408 od nazwy miejscowej Grajewo (Maz), Grajów (krakowskie, gmina Wieliczka).

Gozdawa-Leonowicz - złożenia brak; Gozdawa 1386 od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’ lub od herbu Gozdawa; Leonowicz od imienia Leon, z greckiego Leon, z łacińskiego Leonis. Imię, notowane w Polsce od średniowiecza, pochodzi od greckiego leon ‘lew’, tłumaczone było też jako Lew.

Gozdawa-Nocoń - złożenia brak; Gozdawa 1386 od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’ lub od herbu Gozdawa; Nocoń od noc.

Gozdawa-Reklewski - złożenia brak; Gozdawa 1386 od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’ lub od herbu Gozdawa; Reklewski od nazwy miejscowej Rekle (białostockie, gmina Krypno; piotrkowskie, gmina Rząśnia).

Gozdawa-Tyszkowski - złożenia brak; Gozdawa 1386 od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’ lub od herbu Gozdawa; Tyszkowski 1466 od nazw miejscowych Tyszkowice, Tyszki (częste).

Gozdawica - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdawski - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdecki - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdeczka - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdek - 1222 od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdel - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdela - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdeł - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozder - od guzdrać, z gwarowego guzdrać ‘marudzić, robić coś powoli’.

Gozdera - od guzdrać, z gwarowego guzdrać ‘marudzić, robić coś powoli’.

Gozdoj - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdołek - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdon - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdona - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdonia - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdor - od guzdrać, z gwarowego guzdrać ‘marudzić, robić coś powoli’.

Gozdow - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdowa - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdowczyk - 1675 od nazwy miejscowej Gozdowo (płockie, gmina Gozdowo; poznańskie, gmina Września).

Gozdowiak - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdowicz - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdowski - 1499 od nazwy miejscowej Gozdowo (płockie, gmina Gozdowo; poznańskie, gmina Września).

Gozdowszczyk - 1675 od nazwy miejscowej Gozdowo (płockie, gmina Gozdowo; poznańskie, gmina Września).

Gozdój - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdór - od guzdrać, z gwarowego guzdrać ‘marudzić, robić coś powoli’.

Gozdra - od guzdrać, z gwarowego guzdrać ‘marudzić, robić coś powoli’.

Gozduj - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdulski - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozduła - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdun - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdur - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdura - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdycki - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdyk - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdyna - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdyra - od guzdrać, z gwarowego guzdrać ‘marudzić, robić coś powoli’.

Gozdyrów - od guzdrać, z gwarowego guzdrać ‘marudzić, robić coś powoli’.

Gozdyszyn - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdz - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdziak - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdzialski - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdzianek - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdziaszek - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdziela - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdzielewski - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdzielik - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdzielski - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdzierniak - od guzdrać, z gwarowego guzdrać ‘marudzić, robić coś powoli’.

Gozdzierski - od guzdrać, z gwarowego guzdrać ‘marudzić, robić coś powoli’.

Gozdzieszek - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdziewicz - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdziewski - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdzik - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdzikowski - od nazwy miejscowej Goździków (radomskie, gmina Gielniów).

Gozdziński - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdzior - od guzdrać, z gwarowego guzdrać ‘marudzić, robić coś powoli’.

Gozdziowski - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozdziuk - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gozek - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Gozel - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Gozela - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Gozelak - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Gozelańczyk - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Gozewicz - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Goziak - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Gozianek - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Goziańska - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Goziel - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Gozik - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Gozikowski - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Gozin - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Goziński - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Goziołek - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Goźdz - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździak - 1408 od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździalski - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździał - 1748 od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździałko - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździan - 1204 od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździański - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździarski - od guzdrać, z gwarowego guzdrać ‘marudzić, robić coś powoli’.

Goździarski - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździaszek - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździch - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździcki - od nazw miejscowych typu Gózd, Goździec.

Goździecki - 1470-80 od nazw miejscowych typu Gózd, Goździec.

Goździejewicz - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździejewski - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździela - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździelewski - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździeliński - od nazwy miejscowej Goździelin (kieleckie, gmina Bodzechów).

Goździeliński - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździella - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździelski - 1398 od nazwy miejscowej Goździelin (kieleckie, gmina Bodzechów).

Goździeniak - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździerski - od guzdrać, z gwarowego guzdrać ‘marudzić, robić coś powoli’.

Goździerz - od guzdrać, z gwarowego guzdrać ‘marudzić, robić coś powoli’.

Goździeszak - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździeszek - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździeszewski - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździewiński - od nazwy miejscowej Goździe (ciechanowskie, gmina Opinigóra Górna).

Goździewski - od nazwy miejscowej Goździe (ciechanowskie, gmina Opinigóra Górna).

Goździk - 1398 od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździkiewicz - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździkowicz - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździkowski - 1415 od nazwy miejscowej Goździków (radomskie, gmina Gielniów).

Goździn - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździniak - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździński - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździoł - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździołko - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździowski - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździółko - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździuch - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goździuk - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goźdź - 1386 od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Goźla - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Goźliński - od nazwy miejscowej Gośliny (skierniewickie, gmina Biała Rawska), Goślina (poznańskie), Goślin (siedleckie, gmina Wilga).

Goźniak - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Goża - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Gożałka - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzałka ‘wódka’.

Gożdz - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gożdziak - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gożdzialski - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gożdziaszek - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gożdzicki - od nazw miejscowych typu Gózd, Goździec.

Gożdziecki - od nazw miejscowych typu Gózd, Goździec.

Gożdziejewicz - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gożdziejewski - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gożdziela - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gożdzielewicz - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gożdziewicz - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gożdziewski - od nazwy miejscowej Goździe (ciechanowskie, gmina Opinigóra Górna).

Gożdzik - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gożdzikowski - od nazwy miejscowej Goździków (radomskie, gmina Gielniów).

Gożdzioł - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gożdziowski - od nazwy miejscowej Goździe (ciechanowskie, gmina Opinigóra Górna).

Gożdziór - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gożdziuk - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gożdż - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gożdżewski - od nazwy miejscowej Goździe (ciechanowskie, gmina Opinigóra Górna).

Gożek - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Gożliński - od nazwy miejscowej Gośliny (skierniewickie, gmina Biała Rawska), Goślina (poznańskie), Goślin (siedleckie, gmina Wilga).

Gożuch - od kożuch.

Gożuk - od kożuch.

Góbka - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Góbkiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Gobo, ta od imion na Got- lub od rdzenia gob- ‘bogaty’, znanego z języków wschodniosłowiańskich.

Gócio - od niemieckiej nazwy osobowej Gutz, ta od imion na Gud-, lub Gut-.

Gódz - od głód.

Gódź - od głód.

Gój - od goić ‘leczyć’.

Gójka - od goić ‘leczyć’.

Gójski - od goić ‘leczyć’.

Gól - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Góla - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gólak - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gólcz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gólcz - od staropolskiego golc ‘golec’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Goltz, ta od słowiańskiego rdzenia gol- ‘goły’.

Gólczewski - od nazwy miejscowej Golczewo, dziś Gulczewo (poznańskie, gmina Wrzesnia; płockie, gmina Bobrowiczki).

Gólczyk - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gólka - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gólko - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gólnik - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gólski - od nazw miejscowych Gola, Gole (Wlkp).

Góła - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gółek - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gółka - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gółkiewicz - od goły; może też od golić ‘strzyc’.

Gółkowski - od nazwy miejscowej Gołków (warszawskie, gmina Piaseczno), Gołkowice (kilka wsi).

Góma - od prasłowiańskiego gameti, gometi ‘krzyczeć, szumieć’, też od staropolskiego gwarowego gamać ‘jeść powoli’, od prasłowiańskiego gamati ‘jeśc’, też od gwarowego gamać się ‘iść powoli ociężałym, chwiejnym krokiem’.

Gómiela - od prasłowiańskiego gameti, gometi ‘krzyczeć, szumieć’, też od staropolskiego gwarowego gamać ‘jeść powoli’, od prasłowiańskiego gamati ‘jeśc’, też od gwarowego gamać się ‘iść powoli ociężałym, chwiejnym krokiem’.

Gómulak - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gómulski - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gómuła - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Gómułka - od staropolskiego przymiotnika gomoły ‘bez rogów, bez kantów’, gomółka ‘ser ukształtowany kuliście lub owalnie’.

Góner - od niemieckiej nazwy osobowej Gummer, ta od imion Gumbert, Gumpert.

Gónera - od niemieckiej nazwy osobowej Gummer, ta od imion Gumbert, Gumpert.

Gónerka - od niemieckiej nazwy osobowej Gummer, ta od imion Gumbert, Gumpert.

Gór - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góra - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górach - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góracki - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góracz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góraczewski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góraczyk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góraczyński - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góraga - 1777 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góraj - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górajczak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górajczyk - od nazwy miejscowej Goraj (zamojskie, gmina Goraj; pilskie, gmina Lubasz).

Górajczyk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górajec - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górajek - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górajewski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górajów - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górajski - od nazwy miejscowej Goraj (zamojskie, gmina Goraj; pilskie, gmina Lubasz).

Górak - 1698 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górakiewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górakowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góral - 1618 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Góralc - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Góralczak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Góralczonek - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Góralczuk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Góralczyk - 1688 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Góraleczka - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Góraleczko - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Góralewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Góralewski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Góralik - 1636 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Góraliński - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Góralna - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Góralnik - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Góralny - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Góralowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Góralski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Góraluk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Góran - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góranicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góranowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górański - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góras - 1566 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górasa - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górasiński - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górasz - 1400 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góraszczyk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góraszek - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góraś - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górawiec - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górawski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górayski - od nazwy miejscowej Goraj (zamojskie, gmina Goraj; pilskie, gmina Lubasz).

Górazda - od gorazdy ‘zręczny, doświadczony’.

Górazdowski - od nazwy miejscowej Gorazdowo (poznańskie, gmina Kołaczkowo).

Górazdza - od gorazdy ‘zręczny, doświadczony’.

Górba - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Górbiel - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Górbiesz - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Górbik - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Górbski - od garb, garbić się ‘pochylac się, trzymać się krzywo’.

Górcewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górczak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górczakowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górczana - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górczanin - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górczanowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górczany - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górczaty - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górczeniak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górczewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górczewski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górczok - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górczyca - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górczych - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górczycki - od nazw miejscowych Gorczyca, Gorczyce (kilka wsi).

Górczyk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górczyn - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górczyński - 1449 od nazw miejscowych Górczyna (leszczyńskie, gmina Szlichtyngowa), Gorczyn (sieradzkie, gmina Łask)..

Górda - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Górdak - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Górdas - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Górdczuk - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Górdek - od imienia Gordan lub Gordias, niektóre formy też od gardy, z ukraińskiego hordyj ‘wyniosły, dumny’.

Górdziałek - od gardziel ‘gardło, podgardle, wole’.

Górdziel - od gardziel ‘gardło, podgardle, wole’.

Górdziołek - od gardziel ‘gardło, podgardle, wole’.

Górec - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górecha - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górecki - 1406 od nazw miejscowych typu Górka, Górki.

Górecki - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górecko - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góreczka - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góreczko - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góreczna - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góreczniak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góreczny - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górej - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górejczyk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górejek - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górek - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górela - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górelczyk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góreluk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góren - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górenko - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góreńczyk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góretzki - od nazw miejscowych typu Górka, Górki.

Górewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górga - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Górgacz - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Górgała - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Górgiel - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Górgol - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Górgoń - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Górgól - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Górgul - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Górgulewicz - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Górguł - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Górgurewicz - od podstawy gorg-, por. staropolskie gorgolić ‘narzekać, utyskiwać’, staropolskie gorgi ‘trele ptasie’.

Górka - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górka-Niwiński - złożenia brak; Górka od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; Niwiński od nazwy miejscowej Niwa (częste) lub od niwa.

Górke - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górki - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górkier - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górkiewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górkin - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górko - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górkos - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górkowa - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górkowicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Górkowski - 1685 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górkowski - od nazw miejscowych typu Górka, Górki.

Górkowy - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górków - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górlaczyk - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Górlaga - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Górlak - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Górlaski - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Górlewicz - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Górlewski - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Górlich - od niemieckiej nazwy osobowej Gerlach, ta od imienia Gerwald.

Górlicki - od nazwy miasta Gorlice (nowosądeckie).

Górlik - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Górlikowski - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Górliński - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Górlo - od staropolskiego gorlić się ‘złościć się’.

Górnacki - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górnacz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górnaczów - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górnak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górnas - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górnasiewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górnaś - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górnecki - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górni - 1552 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górnia - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górniacki - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górniaczek - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górniaczyk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górniak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górniakowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górniaszek - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górnic - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górnica - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górnicak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górnich - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górnicki - 1636 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górnicki - od nazwy miasta Górnica (kilka wsi).

Górnicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górnicza - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górniczak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górniczek - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górniczyk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górniech - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górniecki - od nazwy miasta Górnica (kilka wsi).

Górnieczyk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górniesiewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górniewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górniewski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górnig - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górnik - 1528 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górnika - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górnikiewicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górnikowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górnioczek - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górniok - (Śl) od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górnostaj - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Górnostoj - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Góroch - 1428-69 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górok - (Śl) od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górol - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Górolski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.

Góron - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góroń - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góroński - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górosz - 1743 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górow - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górowczyk - 1599 od nazw miejscowych Górowa, Górowo (kilka wsi).

Górowicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górowiec - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górowski - 1404 od nazw miejscowych Górowa, Górowo (kilka wsi).

Górów - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górski - notowane od 1368, pochodzi od nazwy miescowej typu 'Góra, Górka, Górsko'.

Górta - od ogartać ‘ogarniać’, lub od niemieckiej nazwy osobowej Gort.

Górtat - od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Górtatowski - od niemieckich nazw osobowych Gothard, Godhard.

Górtkiewicz - od ogartać ‘ogarniać’, lub od niemieckiej nazwy osobowej Gort.

Górtkowski - od ogartać ‘ogarniać’, lub od niemieckiej nazwy osobowej Gort.

Górtowski - od ogartać ‘ogarniać’, lub od niemieckiej nazwy osobowej Gort.

Góruk - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górus - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góryl - może od imion typu Gorzysław; później od goryl ‘gatunek małpy’.

Góryn - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góryniak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górynowicz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Góryń - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górysz - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górywoda - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od gorzki.

Górz - 1621 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górza - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górzak - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górzakowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górzan - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górzana - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górzanowski - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górzański - od nazwy miejscowej Górzany (kilka wsi).

Górze - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górzec - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górzejko - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górzeński - od nazwy miejscowej Górzany (kilka wsi).

Górzęda - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górzkowski - od nazw miejscowych Gorzków, Gorzkowice (kilka wsi).

Górzoch - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górzonek - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górzyca - 1415 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górzycki - od nazwy miejscowych typu Gorzyce, Gorzyca, Gorzyczany.

Górzyk - 1581 od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palic się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław.

Górzyński - 1636 od nazw miejscowych Górzno, Górzyno (kilka wsi).

Górżycki - od nazw miejscowych typu Gorzyce, Gorzyca, Gorzyczany.

Gósz - od imion na Go-, typu Gościmir, Gorzysław, Gościsław.

Gószczak - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gószczyk - od imion złożonych typu Gościsław, Gościmir, też od gość.

Gószkowski - od nazw miejscowych Gorzków, Gorzkowice (kilka wsi).

Góśniowski - od nazwy miejscowej Gośniewice (radomskie, gmina Warka).

Góta - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gótka - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott

Gótkiewicz - od podstawy got-, por. gotowy lub od niemieckiej nazwy osobowej Gott.

Gówno - od prasłowiańskiego gověti ‘żyć cnotliwie’; od gówno.

Góz - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Góza - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Gózal - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Gózd - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gózdecki - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gózdek - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gózdz - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gózdź - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gózdż - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Gózek - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Góziak - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Gózik - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Gózikiewicz - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Gózior - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Gózka - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Góźdz - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Góździak - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Góździalski - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Góździcki - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Góździewicz - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Góździk - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Góździoł - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Góździuk - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Góźdź - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Góźniczak - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Góźnik - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Góżdz - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Góżdź - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Góżdż - od staropolskiego gwozd, gozd ‘las’, także od gwóźdź, ze staropolskiego także góźdź ‘gwóźdź, kołek’.

Góżniczak - od niemieckich nazw osobowych Gos, Gös, te od imion na Got-.

Góżycki - od nazwy miejscowych typu Gorzyce, Gorzyca, Gorzyczany.

Góżyński - od nazw miejscowych Górzno, Górzyno (kilka wsi).