Nazwiska na literę Di - Dr

Diabelak - 1645 od diabeł, ze staropolskiego dyjabeł, dyjaboł.

Diabelec - od diabeł, ze staropolskiego dyjabeł, dyjaboł.

Diabeł - 1257 od diabeł, ze staropolskiego dyjabeł, dyjaboł.

Diabełek - od diabeł, ze staropolskiego dyjabeł, dyjaboł.

Diablak - 1644 od diabeł, ze staropolskiego dyjabeł, dyjaboł lub od diablak ‘diabełek, grzyb trujący’.

Diablen - od diabeł, ze staropolskiego dyjabeł, dyjaboł.

Diableń - od diabeł, ze staropolskiego dyjabeł, dyjaboł.

Diablik - od diabeł, ze staropolskiego dyjabeł, dyjaboł lub od diablik ‘diabełek’.

Diabło - od diabeł, ze staropolskiego dyjabeł, dyjaboł.

Diabłowic - 1437 od diabeł, ze staropolskiego dyjabeł, dyjaboł.

Diaboli - 1577 od diabeł, ze staropolskiego dyjabeł, dyjaboł.

Diaboł - 1374 od diabeł, ze staropolskiego dyjabeł, dyjaboł.

Diabowicz - od diabeł, ze staropolskiego dyjabeł, dyjaboł.

Diabułek - od diabeł, ze staropolskiego dyjabeł, dyjaboł.

Diac - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Diacon - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Diacz - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Diaczek - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Diaczenko - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Diaczeńko - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Diaczko - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Diaczkow - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Diaczkowski - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Diaczków - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Diaczok - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Diaczuk - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Diaczun - od diakon ‘duchowny mający noższe święcenia’.

Diaczyk - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Diaczyński - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Diaczyszyn - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Diak - 1613 od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Diakiewicz - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Diakon - od diakon ‘duchowny mający noższe święcenia’.

Diakoniak - od diakon ‘duchowny mający noższe święcenia’.

Diakoniuk - od diakon ‘duchowny mający noższe święcenia’.

Diakonow - od diakon ‘duchowny mający noższe święcenia’.

Diakonowicz - od diakon ‘duchowny mający noższe święcenia’.

Diakonowski - od diakon ‘duchowny mający noższe święcenia’.

Diakonów - od diakon ‘duchowny mający noższe święcenia’.

Diakończyk - od diakon ‘duchowny mający noższe święcenia’.

Diakow - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Diakowicz - 1502 od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Diakowiuk - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Diakowski - od nazwy miejscowej Diakowice (KrW).

Diaków - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Diakun - od diakon ‘duchowny mający noższe święcenia’.

Diakunek - od diakon ‘duchowny mający noższe święcenia’.

Diakuń - od diakon ‘duchowny mający noższe święcenia’.

Diamand - od diament.

Diamant - od diament.

Diament - od diament.

Dias - od dias ‘diabeł’.

Diaso - od dias ‘diabeł’.

Diaszenko - od dias ‘diabeł’.

Diaszkiewicz - od dias ‘diabeł’.

Diaszyk - od dias ‘diabeł’.

Diatczuk - od Demetrius, por. Demetrius alias Detko 1341 lub od niemieckich nazw osobowych Dettke, Diet- (przeważnie od Dietrich), lub od gwarowego dytko, detko ‘diabeł, strach’.

Diatkowicz - od Demetrius, por. Demetrius alias Detko 1341 lub od niemieckich nazw osobowych Dettke, Diet- (przeważnie od Dietrich), lub od gwarowego dytko, detko ‘diabeł, strach’.

Diatkowski - od Demetrius, por. Demetrius alias Detko 1341 lub od niemieckich nazw osobowych Dettke, Diet- (przeważnie od Dietrich), lub od gwarowego dytko, detko ‘diabeł, strach’.

Diber - od niemieckiej nazwy osobowej Dieber, ta od imienia Dietbert.

Dic - od niemieckiego imienia Diettrich.

Dicek - od niemieckiego imienia Diettrich.

Dichtaruk - od niemieckiej nazwy osobowej Dichter, ta od apelatywu Dichter ‘poeta’, lub od średnio-wysoko-niemieckiego diehter, tichter ‘wnuk’.

Dichter - od niemieckiej nazwy osobowej Dichter, ta od apelatywu Dichter ‘poeta’, lub od średnio-wysoko-niemieckiego diehter, tichter ‘wnuk’.

Dichteruk - od niemieckiej nazwy osobowej Dichter, ta od apelatywu Dichter ‘poeta’, lub od średnio-wysoko-niemieckiego diehter, tichter ‘wnuk’.

Dichtiar - od niemieckiej nazwy osobowej Dichter, ta od apelatywu Dichter ‘poeta’, lub od średnio-wysoko-niemieckiego diehter, tichter ‘wnuk’.

Dichtiarenko - od niemieckiej nazwy osobowej Dichter, ta od apelatywu Dichter ‘poeta’, lub od średnio-wysoko-niemieckiego diehter, tichter ‘wnuk’.

Dichtier - od niemieckiej nazwy osobowej Dichter, ta od apelatywu Dichter ‘poeta’, lub od średnio-wysoko-niemieckiego diehter, tichter ‘wnuk’.

Diczek - od niemieckiego imienia Diettrich.

Diczew - od niemieckiego imienia Diettrich.

Diczuk - od niemieckiego imienia Diettrich.

Dida - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didak - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didek - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didel - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didenko - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didenkow - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didenków - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Dideńko - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didiczenko - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didiczuk - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didik - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didina - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didiuk - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didkowski - od nazwy miejscowej Didkowice (KrW).

Dido - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didoch - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didocha - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didor - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didora - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didorak - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didoryń - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didos - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didoszak - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didoszek - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didowicz - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didór - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Diduch - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Diduczenko - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Diduk - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Diduła - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didułka - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didun - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didunek - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didunyk - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Diduń - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didur - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didurek - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didurenko - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Diduszczak - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Diduszek - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Diduszka - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Diduszko - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Diduś - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didych - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didycz - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didyczuk - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didyk - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didykowski - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didyna - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didyszko - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didziak - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didzic - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didzik - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Didziński - od różnych podstaw na dyd-, por. gwarowe dydać ‘dyndać, ssać z piersi’, od ukraińskiego did, didko ‘dziad’.

Diechcinski - od dziegieć ‘rodzaj smoły’.

Diechciński - od dziegieć ‘rodzaj smoły’.

Diecheć - od dziegieć ‘rodzaj smoły’.

Diechtiar - od dziegieć ‘rodzaj smoły’.

Diechtiarew - od dziegieć ‘rodzaj smoły’.

Diechtiariew - od dziegieć ‘rodzaj smoły’.

Diechtiarow - od dziegieć ‘rodzaj smoły’.

Diechtiaruk - od dziegieć ‘rodzaj smoły’.

Diechtior - od dziegieć ‘rodzaj smoły’.

Diedrich - od niemieckiego imienia Dietrich, to od Theodoricus, z germańskiego Theudo ‘lud’ + rihhi ‘potężny’.

Diedrych - od niemieckiego imienia Dietrich, to od Theodoricus, z germańskiego Theudo ‘lud’ + rihhi ‘potężny’.

Diedtrich - od niemieckiego imienia Dietrich, to od Theodoricus, z germańskiego Theudo ‘lud’ + rihhi ‘potężny’.

Dieduch - od dziad ‘dziadek’ oraz od imion złożonych typu Dziadumił, Miłodziad.

Diedula - od dziad ‘dziadek’ oraz od imion złożonych typu Dziadumił, Miłodziad.

Dieduszko - od dziad ‘dziadek’ oraz od imion złożonych typu Dziadumił, Miłodziad.

Diedyk - od dziad ‘dziadek’ oraz od imion złożonych typu Dziadumił, Miłodziad.

Diedzik - od dziad ‘dziadek’ oraz od imion złożonych typu Dziadumił, Miłodziad.

Diegtarow - od dziegieć ‘rodzaj smoły’.

Diegtiarenko - od dziegieć ‘rodzaj smoły’.

Diegtiarow - od dziegieć ‘rodzaj smoły’.

Diehtiar - od dziegieć ‘rodzaj smoły’.

Diehtiarenko - od dziegieć ‘rodzaj smoły’.

Diek - od dziekan ‘dostojnik w hierarchii kościelnej’.

Diekan - od dziekan ‘dostojnik w hierarchii kościelnej’.

Diekanowski - od dziekan ‘dostojnik w hierarchii kościelnej’.

Diekier - od niemieckiej nazwy osobowej Decker, ta od apelatywu Decker ‘dekarz’.

Diekun - od dziekan ‘dostojnik w hierarchii kościelnej’.

Diemian - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Diemianiuk - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Diemianowicz - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Diemiańczuk - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Diemienczuk - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Diemieńczuk - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Diemjaniuk - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Diemjańczuk - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Diener - od niemieckiej nazwy osobowej Dehner, Diener, ta od średnioniemieckiego dener, średnio wysoko-mieckiego diener ‘sługa’.

Dienis - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Dienisiewicz - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Dienisiuk - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Dienisiuk-Daniluk - złożenia brak; Dienisiuk od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz; Daniluk od imienia Daniel, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia biblijnego, od hebrajskiego daniel oznaczało pierwotnie ‘Bóg jest siędzią’. Na Rusi przejęte jako Danił(o).

Diersan - od staropolskiego dzierżeć, dziś dzierżyć ‘trzymać’ lub od imion złożonych typu Dzierżykraj.

Dierzba - od prasłowiańskiego drbati ‘drapać, tłuc’, też od dzierzba ‘gatunek ptaka’.

Dierzbicki - od prasłowiańskiego drbati ‘drapać, tłuc’, też od dzierzba ‘gatunek ptaka’.

Dierżak - od staropolskiego dzierżeć, dziś dzierżyć ‘trzymać’ lub od imion złożonych typu Dzierżykraj.

Dierżan - od staropolskiego dzierżeć, dziś dzierżyć ‘trzymać’ lub od imion złożonych typu Dzierżykraj.

Dierżanowski - od staropolskiego dzierżeć, dziś dzierżyć ‘trzymać’ lub od imion złożonych typu Dzierżykraj.

Dierżawski - od staropolskiego dzierżeć, dziś dzierżyć ‘trzymać’ lub od imion złożonych typu Dzierżykraj.

Dierżek - od staropolskiego dzierżeć, dziś dzierżyć ‘trzymać’ lub od imion złożonych typu Dzierżykraj.

Dierżko - od staropolskiego dzierżeć, dziś dzierżyć ‘trzymać’ lub od imion złożonych typu Dzierżykraj.

Dierżyński - od staropolskiego dzierżeć, dziś dzierżyć ‘trzymać’ lub od imion złożonych typu Dzierżykraj.

Diet - od dieta, dawniej djeta, dyjeta ‘sposób odżywiania się; zapłata za pracę’.

Dieta - od dieta, dawniej djeta, dyjeta ‘sposób odżywiania się; zapłata za pracę’.

Dietczyk - od dieta, dawniej djeta, dyjeta ‘sposób odżywiania się; zapłata za pracę’.

Dietkow - od Demetrius, por. Demetrius alias Detko 1341 lub od niemieckich nazw osobowych Dettke, Diet- (przeważnie od Dietrich), lub od gwarowego dytko, detko ‘diabeł, strach’.

Dietrek - od niemieckiego imienia Dietrich, to od Theodoricus, z germańskiego Theudo ‘lud’ + rihhi ‘potężny’.

Dietrich - od niemieckiego imienia Dietrich, to od Theodoricus, z germańskiego Theudo ‘lud’ + rihhi ‘potężny’.

Dietroń - od niemieckiego imienia Dietrich, to od Theodoricus, z germańskiego Theudo ‘lud’ + rihhi ‘potężny’.

Dietrych - od niemieckiego imienia Dietrich, to od Theodoricus, z germańskiego Theudo ‘lud’ + rihhi ‘potężny’.

Dietryga - od niemieckiego imienia Dietrich, to od Theodoricus, z germańskiego Theudo ‘lud’ + rihhi ‘potężny’.

Dietrzak - od niemieckiego imienia Dietrich, to od Theodoricus, z germańskiego Theudo ‘lud’ + rihhi ‘potężny’.

Diettrich - od niemieckiego imienia Dietrich, to od Theodoricus, z germańskiego Theudo ‘lud’ + rihhi ‘potężny’.

Dieża - od dzieża ‘naczynie do mieszania mąki na chleb’.

Dieżyc - od dzieża ‘naczynie do mieszania mąki na chleb’.

Di-Giusto - złożenia brak; Di brak; Giusto brak.

Dihter - od niemieckiej nazwy osobowej Dichter, ta od apelatywu Dichter ‘poeta’, lub od średnio-wysoko-niemieckiego diehter, tichter ‘wnuk’.

Dijak - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Dijakiewicz - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Dijaków - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Dikier - od niemieckiej nazwy osobowej Decker, ta od apelatywu Decker ‘dekarz’.

Dilibańczyk - 1612 od dulęba ‘człowiek niezgrabny; może istnieje jakiś związek z nazwą plemienia Dudleby’.

Dilny - 1467 (KrW) od dzielić lub od działać.

Diłhaczyk - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dimidowicz - od imienia Demid, Dymid, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Diomedes, od Dios ‘Dzeus’ + medos ‘myśl’.

Dimiter - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dimitjew - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dimitrewski - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dimitri - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dimitriew - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dimitrijew - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dimitrijewic - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dimitrijuk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dimitrin - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dimitrion - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dimitris - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dimitriu - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dimitrjew - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dimitroff - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dimitrow - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dimitrowicz - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dimitruczuk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dimitruk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dimitrus - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dimitrzyk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dinis - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Dinisikiewicz - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Diniziak - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Dinner - od niemieckiej nazwy osobowej Dehner, Diener, ta od średnioniemieckiego dener, średnio wysoko-mieckiego diener ‘sługa’.

Diok-Baran - złożenia brak; Diok brak; Baran 1224 od baran.

Dioniczew - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Dionisiuk - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Dionisius - XII w. od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Dionisjew - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Dioniziak - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Dionizy - 1613 od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Diontas - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Dirda - od gwarowego dyrdać, derdać ‘iść szybko, lecieć, trząść się’.

Disarz - od niemieckie nazwy osoboweh Discher, ta od średnio-wysoko-niemieckiego discher ‘meblarz, stolarz’.

Discher - od niemieckie nazwy osoboweh Discher, ta od średnio-wysoko-niemieckiego discher ‘meblarz, stolarz’.

Dischereit - od niemieckie nazwy osoboweh Discher, ta od średnio-wysoko-niemieckiego discher ‘meblarz, stolarz’.

Dittmam - od niemieckiej nazwy osobowej Dittmann.

Dittmann - od niemieckiej nazwy osobowej Dittmann.

Dittmar-Wituski - złożenia brak; Dittmar brak; Wituski w grupie nazwisk pochodzących od imienia Wit, także od Witold, witać ‘pozdrawiać kogoś przy spotkaniu, dawniej ‘przybywać’, od imion złożonych typu Witosław.

Dittrich - od niemieckiego imienia Dietrich, to od Theodoricus, z germańskiego Theudo ‘lud’ + rihhi ‘potężny’.

Dittrych - od niemieckiego imienia Dietrich, to od Theodoricus, z germańskiego Theudo ‘lud’ + rihhi ‘potężny’.

Ditttrich - od niemieckiego imienia Dietrich, to od Theodoricus, z germańskiego Theudo ‘lud’ + rihhi ‘potężny’.

Diura - od dziura.

Diurciak - od węgierskiego imienia György, mołdawskiego Giurgiu, Dziurdź (= Jerzy).

Diurczak - od węgierskiego imienia György, mołdawskiego Giurgiu, Dziurdź (= Jerzy).

Diurczak-Brzezowicki - złożenia brak; Diurczak od węgierskiego imienia György, mołdawskiego Giurgiu, Dziurdź (= Jerzy); Brzezowicki od brzoza ‘gatunek drzewa’.

Diurdź - od węgierskiego imienia György, mołdawskiego Giurgiu, Dziurdź (= Jerzy).

Diurg - od węgierskiego imienia György, mołdawskiego Giurgiu, Dziurdź (= Jerzy).

Diurka - od dziura.

Diurski - od dziura.

Diurzyk - od dziura.

Diurzyński - od dziura.

Diurżyński - od dziura.

Diwiszek - od dziwy ‘dziki, dziwny’.

Diwlasz - od dziwy ‘dziki, dziwny’.

Diwnicz - od dziwy ‘dziki, dziwny’.

Diwnycz - od dziwy ‘dziki, dziwny’.

Diwyk - od dziwy ‘dziki, dziwny’.

Djabelec - od diabeł, ze staropolskiego dyjabeł, dyjaboł.

Djabełek - od diabeł, ze staropolskiego dyjabeł, dyjaboł.

Djableń - od diabeł, ze staropolskiego dyjabeł, dyjaboł.

Djablik - od diabeł, ze staropolskiego dyjabeł, dyjaboł.

Djabułek - od diabeł, ze staropolskiego dyjabeł, dyjaboł.

Djaczek - 1448 od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Djaczenko - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Djaczko - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Djaczkowski - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Djaczuk - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Djaczun - od diakon ‘duchowny mający noższe święcenia’.

Djaczyk - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Djaczyński - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Djaczyszyn - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Djak - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Djakiw - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Djakon - od diakon ‘duchowny mający noższe święcenia’.

Djakoniuk - od diakon ‘duchowny mający noższe święcenia’.

Djakonow - od diakon ‘duchowny mający noższe święcenia’.

Djakow - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Djakowicz - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Djakowski - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Djaków - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.

Djament - od diament.

Djas - od dias ‘diabeł’.

Djasek - od dias ‘diabeł’ lub od gwarowego diasek ‘zły duch, diabeł’.

Djasiński - od dias ‘diabeł’.

Djaszuk - od dias ‘diabeł’.

Djonisjew - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Djoniziak - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Dlabocha - od dlaboga ‘na litość boską!’.

Dlaboga - od dlaboga ‘na litość boską!’.

Dlaboha - od dlaboga ‘na litość boską!’.

Dloucha - (pod wpływem czeskim) od długi.

Dlouchy - (pod wpływem czeskim) od długi.

Dlougi - (pod wpływem czeskim) od długi.

Dlouginikiel - 1573 (pod wpływem czeskim) od długi.

Dlouginikiel - 1628 (pod wpływem czeskim) od długi.

Dlougonoga - (pod wpływem czeskim) od długi.

Dlougosiąż - 1458 (pod wpływem czeskim) od długi.

Dlougoszyja - (pod wpływem czeskim) od długi.

Dlouhy - (pod wpływem czeskim) od długi.

Dluga - od długi.

Dlugai - od długi.

Dlugaiczyk - od długi.

Dlugaj - od długi.

Dlugi - od długi.

Dlugokęcki - od długi.

Dlugoń - od długi.

Dlugoński - od długi.

Dlugos - od długi.

Dlugosz - od długi.

Dlugowski - od długi.

Dluha - od długi.

Dluhos - od długi.

Dluhosz - od długi.

Dluszczak - od długi.

Dluszewski - od długi.

Dluzik - od długi.

Dluźniewski - od długi.

Dlużak - od długi.

Dlużniewski - od długi.

Dlużyński - od długi.

Dłab - 1640 od dławić, dławić ‘dusić, gnieść’.

Dłabek - 1659 od dławić, dławić ‘dusić, gnieść’.

Dłabich - od dławić, dławić ‘dusić, gnieść’.

Dłabik - 1659 od dławić, dławić ‘dusić, gnieść’.

Dłabiszewski - od dławić, dławić ‘dusić, gnieść’.

Dłachowiak - od dławić, dławić ‘dusić, gnieść’.

Dławichowski - od dławić, dławić ‘dusić, gnieść’.

Dławikowski - od dławić, dławić ‘dusić, gnieść’.

Dłociak - od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dłocik - od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dłociok - od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dłoczyk - od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dłonia - od dłoń; od gwarowego dłonia ‘dłoń’.

Dłoniak - od dłoń; od gwarowego dłoniak ‘mały karp’.

Dłoń - od dłoń.

Dłoński - 1408 od nazwy miejscowej Dłoń (leszczyńskie, gmina Miejska Górka).

Dłotko - od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dłotla - 1136 od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dłotowski - 1434 od nazwy miejscowej Dłutowo, dawniej Dłotowo (ciechanowskie, gmina Naruszewo).

Dłougi - od długi.

Dłócik - od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dłóciok - od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dłóto - 1446 od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dłub - od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dłubacz - 1415 od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dłubak - od dłubać ‘ryć, obrabiać’; od dłubak ‘dzięcioł, dłuto’.

Dłubakowski - od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dłubalski - od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dłubała - 1618 od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dłubałkowski - od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dłubanowski - od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dłubańczyk - od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dłubar - od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dłubas - od dłubać ‘ryć, obrabiać’; od dłubas ‘czółno’.

Dłubek - od dłubać ‘ryć, obrabiać’; od dłubek ‘dzięcioł; człowiek powolny, guzdrała’.

Dłubibaba - 1494 od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dłubień - od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dłubież - 1596 od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dłubiła - od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dłubiński - od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dłubis - od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dłubisz - od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dłubniewic - 1483 od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dłubniowic - 1482 od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dłuciak - od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dłucik - od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dłuciński - od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dłuciok - od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dłucki - od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dłuczek - od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dłuczik - od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dłuczyk - od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dłudowłos - 1437 od długi.

Dług - od długi.

Długa, m. - od długi.

Długacz - od długi; od długacz ‘człowiek bardzo wysoki’.

Długaj - 1460 od długi; od długaj ‘człowiek bardzo wysoki’.

Długajczyk - 1644 od długi.

Długan - 1744 od długi.

Długanowski - od długi.

Długarz - od długi.

Długas - od długi; od gwarowego długas ‘wyrośnięty dorastający chłopiec’.

Długasiewicz - od długi.

Długasz - od długi.

Długaszek - od długi.

Długaszewicz - od długi.

Długaszewski - od długi.

Długaszowic - 1448 od długi.

Długaś - od długi.

Długi - 1384 od długi.

Długiewicz - od długi.

Długiński - od długi.

Długisz - od długi.

Długnia - 1452 od długi.

Długoborski - 1438 od nazwy miejscowej Długobórz (łomżyńskie, gmina Zambrów).

Długobórski - od długi.

Długocki - od długi.

Długocz - od długi.

Długoczewski - od długi.

Długodzięcka - od długi.

Długogórski - od długi.

Długojewski - od nazwy miejscowej Długojów (radomskie, gmina Radom; Skaryszew).

Długojowski - 1552 od nazwy miejscowej Długojów (radomskie, gmina Radom; Skaryszew).

Długokącki - od nazwy miejscowej Długokąty (ciechanowskie, gmina Wieczfnia Kościelna).

Długokecki - od długi.

Długokencki - od nazwy miejscowej Długokąty (ciechanowskie, gmina Wieczfnia Kościelna).

Długokęcki - od nazwy miejscowej Długokąty (ciechanowskie, gmina Wieczfnia Kościelna).

Długokęski - od nazwy miejscowej Długokąty (ciechanowskie, gmina Wieczfnia Kościelna).

Długokiencki - od nazwy miejscowej Długokąty (ciechanowskie, gmina Wieczfnia Kościelna).

Długokięcki - od nazwy miejscowej Długokąty (ciechanowskie, gmina Wieczfnia Kościelna).

Długolata - od długi.

Długolaty - od długi.

Długołącki - od nazwy miejscowej Długołęka (ciechanowskie, gmina Opinogóra Górna).

Długołecki - od nazwy miejscowej Długołęka (ciechanowskie, gmina Opinogóra Górna).

Długołęcki - 1489 od nazwy miejscowej Długołęka (ciechanowskie, gmina Opinogóra Górna).

Długołędzki - od nazwy miejscowej Długołęka (ciechanowskie, gmina Opinogóra Górna).

Długołęski - 1699 od nazwy miejscowej Długołęka (ciechanowskie, gmina Opinogóra Górna).

Długom - od długi.

Długon - od długi.

Długonoga - od długi.

Długoń - 1600 od gwarowego długoń ‘człowiek wysoki’.

Długończyk - 1571 od gwarowego długoń ‘człowiek wysoki’.

Długoński - od długi.

Długopolczyk - od nazwy miejscowej Długopole (kilka wsi).

Długopolski - 1642 od nazwy miejscowej Długopole (kilka wsi).

Długopołaja - od długi.

Długoręcka - od długi.

Długorski - od długi.

Długorz - od długi.

Długorzek - od długi.

Długos - od długi.

Długosch - od długi.

Długosek - od długi.

Długosiecki - od nazwy miejscowej Długosielce (białostockie, gmina Kuźnica).

Długosielski - od nazwy miejscowej Długosielce (białostockie, gmina Kuźnica).

Długosiewicz - od długi.

Długosiński - od długi.

Długosz - 1317 od długi; od długosz ‘człowiek wysoki’.

Długosza - 1654 od długi.

Długoszcz - od długi.

Długoszczyk - 1626 od długi.

Długoszej - od długi.

Długoszek - 1471 od długi.

Długoszek - 1471 od długi.

Długoszelski - od długi.

Długoszewicz - od długi.

Długoszewski - od długi.

Długoszowski - od długi.

Długoszyja - od długi.

Długoś - od długi.

Długotorski - od długi.

Długowiejski - od nazwy miejscowej Długa Wieś (kilka wsi).

Długowolski - od nazwy miejscowej Długowola (radomskie, gmina Goszczyn).

Długowski - od długi.

Długozima - od długi.

Długozimski - od długi.

Długozinia - od długi.

Długożewski - od długi.

Długów - od długi.

Długy - od długi.

Dłuha - (z fonetylą ukraińską) od długi.

Dłuhan - (z fonetylą ukraińską) od długi.

Dłuhań - (z fonetylą ukraińską) od długi.

Dłuhosz - (z fonetylą ukraińską) od długi.

Dłuniak - od dłoń.

Dłunik - od dłoń.

Dłuński - od nazwy miejscowej Dłoń (leszczyńskie, gmina Miejska Górka).

Dłurzej - od długi.

Dłurzewski - od długi.

Dłurzyński - od długi.

Dłuski - od nazw miejscowych typu Długa, Dłusk.

Dłuszczak - od nazw miejscowych typu Długa, Dłusk.

Dłuszczakowski - od nazw miejscowych typu Długa, Dłusk.

Dłuszczyk - od nazw miejscowych typu Długa, Dłusk.

Dłuszewski - od długi.

Dłuszkowski - od długi.

Dłuszyński - od długi.

Dłuś - od długi.

Dłutek - od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dłutka - od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dłutkiewicz - od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dłutko - 1674 od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dłutkowski - od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dłuto - od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dłutowicz - 1666-67 od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dłutowski - od nazwy miejscowej Dłutowo, dawniej Dłotowo (ciechanowskie, gmina Naruszewo).

Dłuzewski - od długi.

Dłuziński - od długi.

Dłuzniewski - od długi.

Dłuźna - od długi.

Dłuźniak - od długi.

Dłuźniakiewicz - od długi.

Dłuźniewski - od długi.

Dłuźnik - od długi.

Dłuż - od długi; od gwarowego dłuż ‘’o czymś długim, zatyczka w ulu’.

Dłuża - od długi; od gwarowego dłuża‘’ długość, zatyczka w ulu’.

Dłużak - od długi.

Dłużalski - od długi.

Dłużański - od długi.

Dłużecki - 1574 od nazwy miejscowej Dłużec (kilka wsi).

Dłużej - od długi.

Dłużek - 1402 od długi.

Dłużen - od długi.

Dłużeń - od długi; od gwarowego dłużeń‘’ długość, zatyczka w ulu’.

Dłużewicz - od długi.

Dłużewski - 1714 od nazwy miejscowej Dłużew (siedleckie, gmina Siennica).

Dłużkowski - od nazwy miejscowej Dłużka (siedleckie, gmina Mińsk Mazowiecki), Dłużki (olsztyńskie, gmina Gietrzwałd).

Dłużna - od długi; od dłużny ‘wydłużony’.

Dłużniak - od długi.

Dłużniakiewicz - od długi.

Dłużniewicz - od długi.

Dłużniewski - 1428 od nazwy miejscowej Dłużniewo (Maz).

Dłużnik - od długi; od staropolskiego dłużnik ‘coś długiego’.

Dłużnikowski - od długi; od staropolskiego dłużnik ‘coś długiego’.

Dłużny - od długi; od dłużny ‘wydłużony’.

Dłużuński - od długi.

Dłużyca - 1414 od długi; od gwarowego dłużyca ‘pień ściętego drzewa’.

Dłużyk - od długi.

Dłużyński - od długi.

Dmeja - od dąć, dmę, też od imienia Dymitr.

Dmeński - od dąć, dmę, też od imienia Dymitr.

Dmeterko - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmetrasz - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmetrecki - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmetryk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmich - od dąć, dmę, też od imienia Dymitr.

Dmiczew - od dąć, dmę, też od imienia Dymitr.

Dmida - 1420 od dąć, dmę, też od imienia Dymitr, może od Demid.

Dmiec - od dąć, dmę, też od imienia Dymitr.

Dmieciński - od dąć, dmę, też od imienia Dymitr.

Dmieciuch - od dąć, dmę, też od imienia Dymitr.

Dmieluch - od dąć, dmę, też od imienia Dymitr.

Dmilusik - od dąć, dmę, też od imienia Dymitr.

Dmiński - 1531 od nazwy miejscowej Dminin (siedleckie, gmina Łuków).

Dmirka - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmirtuk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmisiewicz - od dąć, dmę, też od imienia Dymitr.

Dmisz - 1438 od dąć, dmę, też od imienia Dymitr.

Dmiszek - od dąć, dmę, też od imienia Dymitr.

Dmitczak - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmiterczuk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmiterczyk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmiterko - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitr - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitraca - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrach - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitraczenko - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrak - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitral - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrasiewicz - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrasz - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrczuk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrejew - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrejewski - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrejuk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrenko - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrew - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrewicz - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrewski - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrewski - od nazw miejscowych typu Dymitrowice, Dmitrów.

Dmitriak - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrienko - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitriew - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitriewski - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrijew - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrijewski - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrijuk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitriszyn - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitriuk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrjew - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrjewski - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrjuk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitroca - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitroch - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrocha - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrola - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrosiewicz - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrow - 1446 od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrowicz - 1561 od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrowski - 1347 od nazw miejscowych typu Dymitrowice, Dmitrów.

Dmitrowski - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrów - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitruch - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitruczak - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitruczuk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitruczyk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitruk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitruk-Łapiński - złożenia brak; Dmitruk od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’; Łapiński 1608 od nazwy miejscowej Łapino (gdańskie, gmina Kolbudy Górne).

Dmitrukowski - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrus - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrusienka - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrusienko - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitruszewski - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitruszko - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitruś - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitry - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitryjuk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitryk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitryszewski - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrzak - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrzuk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitrzyk - 1473 od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmitszak - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmoch - od dąć, dmę, też od imienia Dymitr.

Dmochewicz - od dąć, dmę, też od imienia Dymitr.

Dmochiewicz - od dąć, dmę, też od imienia Dymitr.

Dmochowicz - od dąć, dmę, też od imienia Dymitr.

Dmochowski - 1634 od nazwy miejscowej Dmochy (łomżyńskie, gmina Czyżew-Osada).

Dmosicki - od nazwy miejscowej Dmosice, dawniej Dmoszyce (tarnobrzeskie, gmina Koprzywnica).

Dmosiński - od nazwy miejscowej Dmosin, dawniej Dmoszyn (skierniewickie, gmina Dmosin).

Dmoski - od nazwy miejscowej Dmochy (łomżyńskie, gmina Czyżew-Osada).

Dmoszczycki - od nazwy miejscowej Dmoszyce (KrW).

Dmoszycki - 1470-80 od nazwy miejscowej Dmosice, dawniej Dmoszyce (tarnobrzeskie, gmina Koprzywnica).

Dmoszyński - 1388 od nazwy miejscowej Dmosin, dawniej Dmoszyn (skierniewickie, gmina Dmosin).

Dmowski - 1729 od nazwy miejscowej Dmochy (łomżyńskie, gmina Czyżew-Osada).

Dmóchowski - od dmuchać.

Dmuch - od dmuchać.

Dmuchacz - od dmuchać lub od gwarowego dmuchacz ‘człowiek mający krótki oddech, otyły’.

Dmuchala - od dmuchać.

Dmuchalski - od dmuchać.

Dmuchała - od dmuchać.

Dmuchało - od dmuchać.

Dmuchowski - 1594 od dmuchać.

Dmus - od dmuchać.

Dmuszewski - 1623 od nazwy miejscowej Dmusy (suwalskie, gmina Biała Pilska).

Dmych - od dmuchać.

Dmyszenko - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmyszewicz - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytenko - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmyterczuk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmyterka - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmyterko - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytków - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytnik - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytrach - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytracz - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytrak - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytran - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytrarz - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytrarzak - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytrarzyk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytras - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytrasz - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytraszko - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytraszyk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytraszyn - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytraszyński - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytrecki - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytreczko - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytrejewski - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytrek - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytrenko - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytriak - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytriat - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytriw - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytriwski - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytro - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytrow - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytrowicz - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytrowski - od nazw miejscowych typu Dymitrowice, Dmitrów.

Dmytrów - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytruch - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytruk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytrus - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytruszczak - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytruszewski - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytruszkiewicz - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytruszko - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytruszyn - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytruszyński - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytruś - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytrych - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytryjewski - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytryk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytrysz - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytryszczyn - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytryszyn - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytryś - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytrzak - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytrzyk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dmytyryk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Dniepr - XII w. od nazwy rzeki Dniepr.

Dnieprowic - 1224 od nazwy rzeki Dniepr.

Dniepruk - od nazwy rzeki Dniepr.

Dniestr - 1406 od nazwy rzeki Dniestr.

Dniestrzański - od nazwy rzeki Dniestr.

Doba - 1470 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobaciński - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobacki - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobaczewski - 1564 od nazwy miejscowej Dobaczewo (płockie, gmina Mochowo).

Dobaczyński - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobaj - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobak - 1429 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobal - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobaniewicz - 1401 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobaniewski - 1440 od nazwy miejscowej Dobaniowice (KrW).

Dobaniowski - 1437 od nazwy miejscowej Dobaniowice (KrW).

Dobański - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobarski - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobas - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobasiewicz - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobasiński - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobasow - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobasz - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobaszewski - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobaszyński - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobaś - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobczak - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobczyc - 1461 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobczycki - 1436 od nazwy miasta Dobczyce, dawniej Dobszyce (krakowskie).

Dobczyk - 1475 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobczyński - od nazwy miejscowej Dobczyn, dawniej Dobszyno (poznańskie, gmina Śrem).

Dobczyszyn - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobecki - od nazwy miejscowej Dobiecin (piotrkowskie, gmina Bełchatów).

Dobejko - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobek - 1136 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobel - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobelski - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobeńka - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobeńko - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dober - 1390 od niemieckiej nazwy osobowej Dobber, ta od prasłowiańskiego dobr’.

Dobera - od niemieckiej nazwy osobowej Dobber, ta od prasłowiańskiego dobr’.

Doberczak - od niemieckiej nazwy osobowej Dobber, ta od prasłowiańskiego dobr’.

Doberczuk - od niemieckiej nazwy osobowej Dobber, ta od prasłowiańskiego dobr’.

Dobers - od niemieckiej nazwy osobowej Dobber, ta od prasłowiańskiego dobr’.

Dobersek - od niemieckiej nazwy osobowej Dobber, ta od prasłowiańskiego dobr’.

Doberski - od niemieckiej nazwy osobowej Dobber, ta od prasłowiańskiego dobr’.

Dobia - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobiach - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobiak - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobiała - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobian - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobias - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobiasiewicz - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobiasz - 1789 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobiaszek - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobiaszewski - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobica - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobich - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobichowski - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobicki - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobiczek - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobiec - 1370 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobiech - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobiecki - 1463 od nazwy miejscowej Dobiecin (piotrkowskie, gmina Bełchatów).

Dobieczyński - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobiega - od dobiec, dobiegać.

Dobiegalicz - XVI w. od dobiec, dobiegać.

Dobiegał - od dobiec, dobiegać.

Dobiegała - od dobiec, dobiegać.

Dobiegałło - od dobiec, dobiegać.

Dobiegało - od dobiec, dobiegać.

Dobieglewski - od dobiec, dobiegać.

Dobiej - 1428 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobiejewski - 1396 od nazwy miejscowej Dobiejewo (poznańskie, gmina Mieleszyn).

Dobiejko - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobiejowski - 1412 od nazwy miejscowej Dobiejewo (poznańskie, gmina Mieleszyn).

Dobiek - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobiel - 1748 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobielawski - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobielecki - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobielewski - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobieliński - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobielski - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobien - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobieniecki - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobieniewicz - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobienko - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobień - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobieńko - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobieński - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobieraj - od dobierać ‘wziąć dodatkowo, dopełnić’.

Dobieralski - od dobierać ‘wziąć dodatkowo, dopełnić’.

Dobierała - od dobierać ‘wziąć dodatkowo, dopełnić’.

Dobierczyński - od dobierać ‘wziąć dodatkowo, dopełnić’.

Dobierski - od dobierać ‘wziąć dodatkowo, dopełnić’.

Dobiersztyn - od dobierać ‘wziąć dodatkowo, dopełnić’.

Dobierz - od dobierać ‘wziąć dodatkowo, dopełnić’.

Dobierzalski - od dobierać ‘wziąć dodatkowo, dopełnić’.

Dobierzewski - od dobierać ‘wziąć dodatkowo, dopełnić’.

Dobierzychleb - od dobierać ‘wziąć dodatkowo, dopełnić’.

Dobierzyn - od dobierać ‘wziąć dodatkowo, dopełnić’.

Dobierzyński - od dobierać ‘wziąć dodatkowo, dopełnić’.

Dobies - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobiesiewicz - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobieski - 1407 od nazwy miejscowej Dobiesz (warszawskie, gmina Góra Kalwaria).

Dobiesławski - 1409 od nazwy miejscowej Dobiesławice (bydgoskie, gmina Rojewo).

Dobiesz - 1136 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobiesza - 1393 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobieszak - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobieszek - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobieszewic - 1231 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobieszewski - 1388 od nazw miejscowych typu Dobieszewo, Dobieszewice, Dobieszów.

Dobieszka - 1236 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’. od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobieszko - 1356 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobieszkowski - 1391 od nazwy miejscowej Dobieszków (łódzkie, gmina Stryków).

Dobieszok - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobieszowic - 1233 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobieszowski - 1398 od nazw miejscowych typu Dobieszewo, Dobieszewice, Dobieszów.

Dobieszyc - 1266 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobieś - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobieżewski - od dobiec, dobiegać.

Dobieżyn - od dobiec, dobiegać.

Dobieżyński - od dobiec, dobiegać.

Dobija - od dobijać.

Dobijacz - 1748 od dobijać; od gwarowego dobijacz ‘rama do przybijania nitki wątku przy tkaniu’.

Dobija-Dziubczyński - złożenia brak; Dobija od dobijać; Dziubczyński od dziób, dziobać.

Dobijalski - od dobijać.

Dobijała - od dobijać.

Dobijałowski - od dobijać.

Dobijański - od dobijać.

Dobijas - od dobijać lub od gwarowego dobijas ‘ryba dobijak lub wilga’.

Dobijasz - od dobijać.

Dobijata - od dobijać.

Dobijaz - od dobijać.

Dobik - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobil - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobilas - od dobijać.

Dobiles - od dobijać.

Dobilewski - od dobijać.

Dobilis - od dobijać.

Dobił - 1652 od dobijać.

Dobiło - od dobijać.

Dobin - 1470-80 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobina - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobiniak - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobinka - 1336 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobiński - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobioch - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobioczek - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobiorz - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobios - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobiosch - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobiosz - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobioszkiewicz - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobis - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobisch - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobischok - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobisiak - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobisiowski - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobisz - 1399 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobiszak - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobiszek - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobiszewski - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobiszok - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobjasz - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobjesz - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobk - 1439 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobka - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobke - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobkiewicz - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobko - 1371 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobkowicz - 1396 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobkowski - 1470-80 od nazw miejscowych typu Dobki, Dobków, Dobkowice.

Doblarz - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Doblasiewicz - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Doblaska - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Doblik - 1626 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobniak - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobniewski - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobnik - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobnio - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobo - 1416 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Doboc - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Doboch - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Doboń - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobor - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Doborowicz - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Doborz - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Doborzyński - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobos - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobosek - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobosiak - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobosiewicz - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobosik - 1700 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobosiński - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobost - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobosz - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Doboszcz - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Doboszczak - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Doboszczuk - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Doboszczuk - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Doboszewicz - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Doboszewski - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Doboszewski - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobosz-Królikowski - złożenia brak; Dobosz od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz; Królikowski 1439 od nazw miejscowych Królikowo )bydgoskie, gmina Szubin), Królików (konińskie, gmina Grodziec).

Dobosz-Krulikowski - złożenia brak; Dobosz od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz; Krulikowski od nazw miejscowych Królikowo )bydgoskie, gmina Szubin), Królików (konińskie, gmina Grodziec).

Dobosz-Sypulski - złożenia brak; Dobosz od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz; Sypulski od nazwy miejscowej Szypułki (olsztyńskie, gmina Janowiec).

Doboszuk - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Doboszyc - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Doboszyński - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Doboś - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobowicz - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobowik - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’.

Dobra, m. - 1459 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrach - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrachna - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobracki - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobracz - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobraczek - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobraczyński - 1488 od nazwy miejscowej Dobraczyn (KrW).

Dobrak - 1394 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła; od gwarowego dobrak ‘człowiek dobry, uczciwy’.

Dobrakowski - od nazwy miejscowej Dobraków (katowickie, gmian Pilica).

Dobral - 1443-47 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobraliński - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrałowicz - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobran - 1443 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobranc - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobranek - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobraniak - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobranicz - 1438 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobraniecki - od wyrażenia dobranoc.

Dobraniewski - od wyrażenia dobranoc.

Dobranoc - od wyrażenia dobranoc.

Dobranocki - od wyrażenia dobranoc.

Dobranow - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobranowicz - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobranowski - od nazwy miejscowej Dobranowice (krakowskie, gmina Igołomia-Wawrzeńczyce).

Dobrantz - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobranz - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrańczyk - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrański - od wyrażenia dobranoc.

Dobras - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrasiak - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrasiewicz - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrasikiewicz - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrasiński - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrasz - 1302 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobraszak - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobraszczuk - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobraszczyk - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobraszek - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobraszewski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobraszka - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobraszkiewicz - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobraszklanka - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobraś - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrecki - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobredzieński - 1465 od dobrodziej ‘dobroczyńca, opiekun’.

Dobrek - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrela - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrenczyk - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobreniuk - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrenko - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobreńczuk - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobreńczyk - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobreńko - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobres - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrko - 1375 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrkowic - 1473 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroc - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroch - 1493 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrochiński - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrochłop - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrochna - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrochno - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrochocka - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrochodzki - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrocholski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrochowicz - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrochowski - 1470 od nazwy miejscowej Dobruchów (sieradzkie, gmina Wodzierady).

Dobrocieski - 1470-80 od nazwy miejscowej Dobrociesz (tarnowskie, gmina Czchów).

Dobrocinkowski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrociński - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrocki - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroczek - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroczyn - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroczyński - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroć - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrodzaj - od dobrodziej ‘dobroczyńca, opiekun’.

Dobrodzej - od dobrodziej ‘dobroczyńca, opiekun’.

Dobrodzicki - od dobrodziej ‘dobroczyńca, opiekun’.

Dobrodziej - 1175-1500 od dobrodziej ‘dobroczyńca, opiekun’.

Dobrodziejaczek - 1644 od dobrodziej ‘dobroczyńca, opiekun’.

Dobrodziejczyk - 1593 od dobrodziej ‘dobroczyńca, opiekun’.

Dobrodziejew - od dobrodziej ‘dobroczyńca, opiekun’.

Dobrodziejski - od dobrodziej ‘dobroczyńca, opiekun’.

Dobrodzierewiec - od dobrodziej ‘dobroczyńca, opiekun’.

Dobrogajewski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrogajski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrogniewa - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrogocki - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrogodzki - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrogojski - od nazwy miejscowej Dobrogościce (bydgoskie, gmina Złotniki Kujawskie).

Dobrogoski - 1403 od nazwy miejscowej Dobrogościce (bydgoskie, gmina Złotniki Kujawskie).

Dobrogost - od imienia złożonego Dobrogost, notowanego od XII wieku.

Dobrogostowicz - 1425 od imienia złożonego Dobrogost, notowanego od XII wieku.

Dobrogosz - od imienia złożonego Dobrogost, notowanego od XII wieku.

Dobrogoszcz - 1394 od imienia złożonego Dobrogost, notowanego od XII wieku.

Dobrogoszer - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrogość - od imienia złożonego Dobrogost, notowanego od XII wieku.

Dobrogowski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrogoyski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrogórski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrogrosz - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrohorski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrohost - od imienia złożonego Dobrogost, notowanego od XII wieku.

Dobroj - 1470-80 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrolak - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroleski - 1662 od nazwy miejscowej Dobry Las (łomżyńskie, gmina Zbójna).

Dobroliński - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrolot - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrolowicz - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrolski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrolubow - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrołecki - od nazwy miejscowej Dobrołęka (ostrołęckie, gmina Olszewo-Borki).

Dobrołęcki - od nazwy miejscowej Dobrołęka (ostrołęckie, gmina Olszewo-Borki).

Dobrołowicz - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrołowski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobromiał - 1635 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobromiejczuk - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobromil - od nazwy miejscowej Dobromil (KrW).

Dobromilski - 1385 od nazwy miejscowej Dobromil (KrW).

Dobromiła - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobromiński - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobromira - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobromirski - 1435 od nazwy miejscowej Dobromierz, dawniej Dobromirz (piotrkowskie, gmina Kluczewsko).

Dobromiski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobromowic - 1416 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobromylski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobromysław - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobromysławski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobromysłowski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobron - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrona ok. - 1265 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobronek - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroniak - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroniski - od nazwy miejscowej Dobroniż (KrW).

Dobronisz - 1339 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobronowicz - 1485 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroń - 1136 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrończuk - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrończyk - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroński - 1681 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobropolski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobros - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroschek - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroschke - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrosiak - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrosiel - od nazwy miejscowej Dobrosielice (ciechanowskie, gmina Drobin).

Dobrosielecki - od nazwy miejscowej Dobrosielice (ciechanowskie, gmina Drobin).

Dobrosielski - od nazwy miejscowej Dobrosielice (ciechanowskie, gmina Drobin).

Dobrosiewicz - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrosik - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrosiński - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroskok - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrosław - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrosława - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrosławski - 1695 od nazwy miejscowej Dobrosław (sieradzkie, gmina Lutulów).

Dobrosmysłow - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrosołowski - od nazwy miejscowej Dobrosołowo (konińskie, gmina Kazimierz Biskupi).

Dobrost - 1396 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrosta - 1125 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrostan - od nazwy miejscowej Dobrostany (KrW).

Dobrostański - 1486 od nazwy miejscowej Dobrostany (KrW).

Dobrosułowski - od nazwy miejscowej Dobrosołowo (konińskie, gmina Kazimierz Biskupi).

Dobrosz - 1136 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrosza - 1269-73 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroszak - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroszczyk - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroszek - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroszewicz - 1379 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroszewski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroszka - 1391 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroszke - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroszki - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroszkiewicz - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroszko - 1391 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroszuk - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroszycki - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroszyn - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroszyński - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobroś - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrot - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrota - 1265 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrotka - 1290 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrotliwa - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrotliwy - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrotowicz - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrotowski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrotwir - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrotwor - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrotwór - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrowąż - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrowicki - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrowicz - 1382 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrowiecki - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrowiński - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrowlański - od nazwy miejscowej Dobrowlany (KrW).

Dobrowleński - 1439 od nazwy miejscowej Dobrowlany (KrW).

Dobrowloński - od nazwy miejscowej Dobrowlany (KrW).

Dobrowolski - od nazwy miejscowej Dobra Wola (kilka wsi) lub od wyrażenia dobra wola.

Dobrski - 1478 od nazwy miejscowej Dobra (częste), Dobrska (ciechanowskie, gmina Raciąż).

Dobruch - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrucha - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobruchowski - 1386 od nazwy miejscowej Dobruchów (sieradzkie, gmina Wodzierady).

Dobrucki - 1499 od nazwy miejscowej Dobrut (radomskie, gmina Orońsko).

Dobrudzki - od nazwy miejscowej Dobrut (radomskie, gmina Orońsko).

Dobruj - 1204 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrujewski - od nazwy miejscowej Dobrujewo, dziś Dobrojewo (poznańskie, gmina Ostroróg).

Dobruk - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobruka - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrul - 1470-80 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrun - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobruniecki - 1624 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrunka - 1621 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrunst - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobruń - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobruński - 1622 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrus - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrusiak - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrusin - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrusz - 1462 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobruszek - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobruszewski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobruszka, m. - 1297 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobruszyński - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobruś - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrut - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobry - 1395 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrych - 1663 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrychłop - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrychno - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrychowski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrycki - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobryden - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrydnia - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrydnie - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrydnio - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrygoszcz - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrygowski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobryjałowicz - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobryjałowski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobryjan - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobryjanowicz - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobryk - 1711 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrykiewicz - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobryłko - 1445 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobryn - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobryna - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrynicki - od nazwy miejscowej Dobrynice, też Dobrzynice (KrW).

Dobryniec - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobryniewski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrynin - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrynina - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrynio - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobryniuk - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrynowicz - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrynowski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrynt - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobryń - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła lub od nazwy miejscowej Dobryń (białostockie, gmina Zalesie).

Dobryńczak - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobryńczuk - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobryński - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrys - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrysiak - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrysiewicz - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrysz - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobryszewski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobryszycki - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobryś - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrywald - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrywany - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrywna - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobryziewicz - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobryżonka - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzak - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzalicki - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzalski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzan - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzanski - od nazwy miejscowej Dobrzany (KrW).

Dobrzański - 1437 od nazwy miejscowej Dobrzany (KrW).

Dobrzechowski - 1508 od nazwy miejscowej Dobrzechów (rzeszowskie, gmina Strzyżów).

Dobrzecki - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzej - 1419 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzejewski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzelak - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzelecki - od nazwy miejscowej Dobrzelów (piotrkowskie, gmina Bełchatów).

Dobrzelewski - 1469 od nazwy miejscowej Dobrzelów (piotrkowskie, gmina Bełchatów).

Dobrzeliński - 1448 od nazwy miejscowej Dobrzelin (płockie, gmina Dobrzelin).

Dobrzelowski - od nazwy miejscowej Dobrzelów (piotrkowskie, gmina Bełchatów).

Dobrzelski - od nazwy miejscowej Dobrzelów (piotrkowskie, gmina Bełchatów).

Dobrzeniak - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzenicki - od nazwy miejscowej Dobrzyniec (siedleckie, gmina Kołbiel).

Dobrzeniecki - od nazwy miejscowej Dobrzyniec (siedleckie, gmina Kołbiel).

Dobrzenko - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzeński - 1460 od nazwy miejscowej Dobrzany (KrW).

Dobrzesz - 1383 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzewicki - od nazwy miejscowej Dobrzewino (gdańskie, gmina Szemud).

Dobrzewiński - od nazwy miejscowej Dobrzewino (gdańskie, gmina Szemud).

Dobrzęta - 1136 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzybiak - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzyc - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzyca - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzych - 1265 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzychowski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzycki - 1418 od nazwy miejscowej Dobrzyca (kaliskie, gmina Dobrzyca; pilskie, gmina Szydłowo).

Dobrzyj - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzyjałowicz - od nazwy miejscowej Dobrzyjałowo (łomżyńskie, gmina Piątnica).

Dobrzyjałowski - 1494 od nazwy miejscowej Dobrzyjałowo (łomżyńskie, gmina Piątnica).

Dobrzyk - 1646 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzykowski - 1531- od nazwy miejscowej Dobrzyków (płockie, gmina Gąbin).

Dobrzymowski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzyn - 1314 od nazwy miejscowej Dobrzyń (kilak miejscowości).

Dobrzyn - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzyna - 1136 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzynek - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzyniak - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzynica - 1438 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzynicki - od nazwy miejscowej Dobrzyniec (siedleckie, gmina Kołbiel).

Dobrzyniec - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzyniecki - 1434 od nazwy miejscowej Dobrzyniec (siedleckie, gmina Kołbiel).

Dobrzyniec-Konarski - złożenia brak; Dobrzyniec od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła; Konarski 1336 od przymiotnika konarski ‘urzędnik sprawujący zarząd nad stajniami’.

Dobrzyniewicz - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzyniewski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzynka - 1399 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzynkiewicz - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzynowic - 1497 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzynski - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzyń - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzyń - od nazwy miejscowej Dobrzyń (kilak miejscowości).

Dobrzyńczyc - 1420 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzyński - 1405 od nazwy miejscowej Dobrzyń (kilak miejscowości).

Dobrzyński - 1485 (de Dobrzany) od nazwy miejscowej Dobrzany (KrW).

Dobrzysz - 1387 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzyszek - 1414 od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzywiak - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrzywiecki - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobrżański - od dobry, także od imion złożonych typu Dobromir, Dobrosła.

Dobsa - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobsch - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobschiński - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobsz - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobsza - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobszał - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobszewicz - 1786 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobszyc - 1367 od nazwy miasta Dobczyce, dawniej Dobszyce (krakowskie).

Dobszycki - 1442 od nazwy miasta Dobczyce, dawniej Dobszyce (krakowskie).

Dobszyn - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz lub od nazwy miejscowej Dobczyn, dawniej Dobszyno (poznańskie, gmina Śrem).

Dobszyński - 1408 od nazwy miejscowej Dobczyn, dawniej Dobszyno (poznańskie, gmina Śrem).

Dobuch - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobucha - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobucki - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobudzki - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobul - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobulewicz - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobusiak - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobusz - 1375 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobuszczak - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobuszczuk - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobuszek - 1495 od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobuszko - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobuszowski - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobuszyński - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobużyński - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobyk - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobys - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobysiak - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobysz - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobyszewski - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobyszowski - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobyszuk - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dobyt - 1500 od dobyt ‘zdobycie, dochód’.

Doc - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od niemieckiej nazwy osobowej Dotze, ta od imienia Theodicto.

Doca - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od niemieckiej nazwy osobowej Dotze, ta od imienia Theodicto.

Docek - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od niemieckiej nazwy osobowej Dotze, ta od imienia Theodicto.

Docekal - od doczekać (się).

Docenko - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od niemieckiej nazwy osobowej Dotze, ta od imienia Theodicto.

Docew - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od niemieckiej nazwy osobowej Dotze, ta od imienia Theodicto.

Docewicz - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od niemieckiej nazwy osobowej Dotze, ta od imienia Theodicto.

Doch - 1394 od imion na Do-, typu Dobiemir, Dobrosław, Dominik.

Docha - od imion na Do-, typu Dobiemir, Dobrosław, Dominik.

Dochalski - od imion na Do-, typu Dobiemir, Dobrosław, Dominik.

Dochan - od imion na Do-, typu Dobiemir, Dobrosław, Dominik.

Dochel - 1436 od imion na Do-, typu Dobiemir, Dobrosław, Dominik.

Dochna - 1570 od imion na Do-, typu Dobiemir, Dobrosław, Dominik.

Dochnal - od imion na Do-, typu Dobiemir, Dobrosław, Dominik.

Dochnalek - od imion na Do-, typu Dobiemir, Dobrosław, Dominik.

Dochnalik - od imion na Do-, typu Dobiemir, Dobrosław, Dominik.

Dochniak - od imion na Do-, typu Dobiemir, Dobrosław, Dominik.

Dochnowicz - 1451 od imion na Do-, typu Dobiemir, Dobrosław, Dominik.

Dochtera - od doktor.

Dochtor - od doktor.

Dochtorczyk - od doktor.

Dochtorowicz - 1763 od doktor.

Dochuniak - od imion na Do-, typu Dobiemir, Dobrosław, Dominik.

Docirpiał - 1494 od docierpieć ‘bardzo cierpieć’.

Docnik - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od niemieckiej nazwy osobowej Dotze, ta od imienia Theodicto.

Docyna - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od niemieckiej nazwy osobowej Dotze, ta od imienia Theodicto.

Docz - 1748 od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od niemieckiej nazwy osobowej Dotze, ta od imienia Theodicto.

Doczek - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od niemieckiej nazwy osobowej Dotze, ta od imienia Theodicto.

Doczekajczyk - od doczekać (się).

Doczekal - od doczekać (się).

Doczekalik - 1586 od doczekać (się).

Doczekalski - od doczekać (się).

Doczekał - 1560 od doczekać (się).

Doczekała - 1560 od doczekać (się).

Doczekałowicz - 1585 od doczekać (się).

Doczenko - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od niemieckiej nazwy osobowej Dotze, ta od imienia Theodicto.

Doczew - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od niemieckiej nazwy osobowej Dotze, ta od imienia Theodicto.

Doczik - od doczekać (się).

Doczkal - od doczekać (się).

Doczkalek - od doczekać (się).

Doczkał - od doczekać (się).

Doczkał - od doczekać (się).

Doczkin - od doczekać (się).

Doczko - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od niemieckiej nazwy osobowej Dotze, ta od imienia Theodicto.

Doczyc - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od niemieckiej nazwy osobowej Dotze, ta od imienia Theodicto.

Doczyk - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od niemieckiej nazwy osobowej Dotze, ta od imienia Theodicto.

Doczyło - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od niemieckiej nazwy osobowej Dotze, ta od imienia Theodicto.

Doczyn - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od niemieckiej nazwy osobowej Dotze, ta od imienia Theodicto.

Doczyński - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od niemieckiej nazwy osobowej Dotze, ta od imienia Theodicto.

Doczyszyn - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od niemieckiej nazwy osobowej Dotze, ta od imienia Theodicto.

Doć - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od niemieckiej nazwy osobowej Dotze, ta od imienia Theodicto.

Doćkal - od doczekać (się).

Doda - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodacki - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodacz - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodaczyński - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodaj - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodajewski - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodak - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodalski - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodane - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodaniak - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodanowicz - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodas - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodat - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodatko - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodd - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Doddek - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodej - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodek - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodel - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodełło - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodenhoff - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodera - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodiak - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodik - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodin - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodis - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodisz - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodkowski - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodo - 1216 od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodochowicz - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodolak - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodolewicz - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodolli - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodolski - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodomalewski - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodon - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodonowa - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodor - od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XII wieku. Pochodzi od greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’.

Dodorczuk - od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XII wieku. Pochodzi od greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’.

Dodorkiewicz - od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XII wieku. Pochodzi od greckiego Theódoros, to od theós ‘Bóg’ + doron ‘dar’.

Dodos - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodot - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodow - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodowski - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodów - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Doduński - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodura - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodurycz - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodyk - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodyl - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodylewa - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodziak - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodzian - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodziewicz - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodzik - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodziński - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodzis - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodziuk - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodzwan - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dodź - od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Dogada - od dogadać się ‘porozumieć się’ lub od dogadzać ‘zaspokajać czyjeś zyczenie’.

Dogadalski - od dogadać się ‘porozumieć się’ lub od dogadzać ‘zaspokajać czyjeś zyczenie’.

Dogadko - od dogadać się ‘porozumieć się’ lub od dogadzać ‘zaspokajać czyjeś zyczenie’.

Dogoda - od dogodzić ‘zaspokoić czyjeś życzenie’, od gwarowego dogoda ‘wygoda’.

Dogodała - od dogodzić ‘zaspokoić czyjeś życzenie’, od gwarowego dogoda ‘wygoda’.

Dohadaj - od dogadać się ‘porozumieć się’ lub od dogadzać ‘zaspokajać czyjeś zyczenie’.

Dohoda - od dogodzić ‘zaspokoić czyjeś życzenie’, od gwarowego dogoda ‘wygoda’.

Dohtur - od doktor.

Doic - od Deutsch ‘Niemiec’.

Doiczman - od Deutsch ‘Niemiec’.

Doidzban - 1492 od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Doin - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Doinak - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Doiniak - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Doiszka - 1743 od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Doizwon - 1462 od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Doja - 1427 od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojaczek - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojak - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’ lub od dojak ‘naczynie na mleko’.

Dojałowski - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojaman - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojan - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojankowski - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojanowski - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojarski - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojas - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’ lub od gwarowego dojas ‘człowiek nieporadny’.

Dojasz - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojaś - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojcz - od Deutsch ‘Niemiec’.

Dojczak - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojczamanek - od Deutsch ‘Niemiec’.

Dojczeka - od Deutsch ‘Niemiec’.

Dojczendorf - od Deutsch ‘Niemiec’.

Dojczer - od Deutsch ‘Niemiec’.

Dojczew - od Deutsch ‘Niemiec’.

Dojczewski - od Deutsch ‘Niemiec’.

Dojczkemer - od Deutsch ‘Niemiec’.

Dojczlender - od Deutsch ‘Niemiec’.

Dojczman - od Deutsch ‘Niemiec’.

Dojczmanek - od Deutsch ‘Niemiec’.

Dojczyk - 1625 od Deutsch ‘Niemiec’.

Dojczynow - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojda - od dojść, dojdę.

Dojdol - od dojść, dojdę.

Dojdoł - od dojść, dojdę.

Dojenko - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojer - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojerski - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojewski - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojka - XIV w. od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’ lub od gwarowego dojka ‘mamka; dojarka’.

Dojko - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojnia - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojniak - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojniczuk - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojnieko - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojnik - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’ lub od gwarowego dojnik ‘dojarz; naczynie na mleko’.

Dojnikowski - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojno - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojnorowicz - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojnow - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojnowicz - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojnowiec - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojnowski - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojoczek - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojs - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojski - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojss - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojś - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dojutrak - od wyrażenia do jutra.

Dojutrek - od wyrażenia do jutra.

Dojwa - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dok - 1393 od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od imienia Jodok.

Dokalski - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od imienia Jodok.

Dokała - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od imienia Jodok.

Dokan - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od imienia Jodok.

Dokazała - XVI w. od dokazać.

Dokiel - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od imienia Jodok.

Dokiewicz - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od imienia Jodok.

Dokisz - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od imienia Jodok.

Dokosz - 1427 od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od imienia Jodok.

Dokoszko - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od imienia Jodok.

Dokowicz - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od imienia Jodok.

Dokowski - 1391 od nazwy miejscowej Dokowo, dziś Dakowy (poznańskie, gmina Buk).

Doksa - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od imienia Jodok.

Dokszewicz - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od imienia Jodok.

Doktor - 1354-55 od doktor.

Doktorczak - od doktor.

Doktorczyk - 1781 od doktor.

Doktorek - 1434 od doktor.

Doktorow - od doktor.

Doktorowicz - od doktor.

Doktorowski - od doktor.

Doktorski - od doktor.

Doktoruk - od doktor.

Doktorzyk - 1656 od doktor.

Doktór - od doktor.

Doktur - od doktor.

Dokuciński - od dokuczać.

Dokuczaj - od dokuczać.

Dokuczak - od dokuczać.

Dokuczał - od dokuczać.

Dokuczyc - od dokuczać.

Dokuczyński - od dokuczać.

Dokuć - od dokuczać.

Dokudowicz - od nazwy miejscowej Dokudów (białostockie, gmina Biała Podlaska).

Dokudowiec - od nazwy miejscowej Dokudów (białostockie, gmina Biała Podlaska).

Dokudowski - 1454 od nazwy miejscowej Dokudów (białostockie, gmina Biała Podlaska).

Dokupiel - od dokupić.

Dokupil - od dokupić.

Dokupił - od dokupić.

Dokupin - od dokupić.

Dol - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dola - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolaciak - od dolatać.

Dolacik - od dolatać.

Dolaciński - od dolatać.

Dolacki - od dolatać.

Dolaczek - 1714 od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolaczewski - od dolatać.

Dolaczyński - od dolatać.

Dolak - 1743 od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolakowicz - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolakowski - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolał - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolała - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolan - od dola ‘los’, od dolać lub od dół lub od gwarowego dolan.

Dolana - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolanek - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolaniak - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolanik - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolanowicz - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolanowski - 1435 od nazwy miejscowej Dalanowo (ciechanowskie, gmian Płońsk).

Dolański - 1456 od nazwy miejscowej Dolany (częste).

Dolar - od dolar ‘jednostka monetarna w Stanach Zjednoczonych’.

Dolara - od dolar ‘jednostka monetarna w Stanach Zjednoczonych’.

Dolarski - od dolar ‘jednostka monetarna w Stanach Zjednoczonych’.

Dolas - od wyrażenia do lasa.

Dolasek - od wyrażenia do lasa.

Dolasiński - od wyrażenia do lasa.

Dolaski - 1673 od wyrażenia do lasa.

Dolaskowski - od wyrażenia do lasa.

Dolasz - 1494 od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolaszewski - 1707 od wyrażenia do lasa.

Dolaszkiewicz - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolaszyński - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolaś - od wyrażenia do lasa.

Dolat - od dolatać.

Dolata - od dolatać.

Dolatka - od dolatać.

Dolatkiewicz - od dolatać.

Dolatko - od dolatać.

Dolatkowski - od dolatać.

Dolato - od dolatać.

Dolatowicz - od dolatać.

Dolatowski - 1758 od dolatać.

Dolatta - od dolatać.

Dolawa - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolcz - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolczak - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolczek - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolczewski - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolczik - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolczych - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolczyczek - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolczyk - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolczyński - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolec - od dolatać.

Dolecek - od dolatać.

Dolech - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Doleciński - od dolatać.

Dolecki - 1394 od nazwy miejscowej Doleck (skierniewickie, gmina Nowy Kawęczyn).

Dolega - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Dolegacz - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Dolegala - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Dolegalski - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Dolegała - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Dolegało - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doległa - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doległo - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Dolej - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolejasz - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolejczuk - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolejczyk - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolejs - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolejsi - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolejsz - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolejś - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolek - od dola ‘los’, od dolać lub od dół lub od Adolf.

Doleka - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolemba - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolenda - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolendowski - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolenga - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Doleniak - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolenicki - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Doleniewicz - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolenko - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolenta - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Doleńko - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Doleński - 1789 od nazwy miejscowej Dolina (częste).

Dolepa - od dolepić.

Dolepski - od dolepić.

Dolesig - od wyrażenia do lasa.

Dolesik - od wyrażenia do lasa.

Doleski - od wyrażenia do lasa.

Doleszak - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Doleszczak - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Doleszczyk - 1777-78 od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Doleszek - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Doleszin - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Doleszkiewicz - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Doleszniak - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Doleśniak - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolewa - od dolewać.

Dolewczyk - od dolewać.

Dolewczyński - od dolewać.

Dolewic - od dolewać.

Dolewicz - od dolewać.

Dolewka - od dolewać.

Dolewski - od dolewać.

Doleza - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Dolezan - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Dolezek - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Dolezi - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Dolezia - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Dolezich - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Dolezig - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Dolezik - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Dolezin - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleziński - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Dolezol - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Dolezoł - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Dolezy - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Dolezych - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Dolezyk - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Dolezyński - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleźko - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleżak - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleżal - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleżalski - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleżał - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleżała - 1667 od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleżałek - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleżan - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleżański - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleżek - 1622 od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleżel - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleżewski - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleżich - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleżko - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleżoł - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleżuchowicz - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleżuk - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleży - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleżyca - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleżych - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleżyczek - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleżydura - 1471 od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleżyk - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleżyński - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleżyobiad - 1492 od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doleżyobiadowic - 1495 od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Dolęba - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolęcki - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolęda - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolęga - od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dolęgała - od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dolęgiewicz - od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dolęgowski - od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dolężał - od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dolężek - od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dolężel - od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dolibog - od da li Bog ‘jeżeli Bóg da’.

Dolibok - od da li Bog ‘jeżeli Bóg da’.

Dolibóg - od da li Bog ‘jeżeli Bóg da’.

Dolibós - od da li Bog ‘jeżeli Bóg da’.

Dolibski - 1458 od nazwy miasta Duleby (KrW).

Dolicz - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Doligalski - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doligała - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doligański - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doligda - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Doligowski - od dolegać ‘sprawiać ból, dokuczać’ lub od doleżeć ‘wyleżeć się’.

Dolik - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolin - 1316 od dolina.

Dolina - 1565 od dolina.

Dolina-Sokołowski - złożenia brak; Dolina 1565 od dolina; Sokołowski 1392 od nazw miejscowych Sokołów, Sokołowice (częste).

Dolinczuk - od dolina.

Dolinczyk - od dolina.

Dolindo - od dolina.

Dolindo-Dolindowski - złożenia brak; Dolindo od dolina; Dolindowski od dolina.

Dolindowski - od dolina.

Doliniak - od dolina.

Doliniański - 1470 od nazwy miejscowej Doliniany (KrW).

Doliniec - od dolina.

Doliniewicz - od dolina.

Doliniuk - od dolina.

Dolinka - od dolina.

Dolinkiewicz - od dolina.

Dolinko - od dolina.

Dolinna - od dolina.

Dolinny - od dolina.

Dolinos - od dolina.

Dolinowski - od dolina.

Dolinóg - od dolina.

Dolinski - od nazwy miejscowej Dolina (częste).

Doliny - od dolina.

Dolińczuk - od dolina.

Dolińczyk - od dolina.

Doliński - od nazwy miejscowej Dolina (częste).

Dolista - 1494 od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolistowski - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolisz - 1394 od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Doliszna - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Doliszniak - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Doliszny - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Doliśniak - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Doliwa - 1394 od dolewać lub od nazwy herbu Doliwa.

Doliwa-Dobrowolski - złożenia brak; Doliwa 1394 od dolewać lub od nazwy herbu Doliwa; Dobrowolski od nazwy miejscowej Dobra Wola (kilka wsi) lub od wyrażenia dobra wola.

Doliwa-Stroński - złożenia brak; Doliwa 1394 od dolewać lub od nazwy herbu Doliwa; Stroński brak.

Doliwka - od dolewać.

Doliwkiewicz - od dolewać.

Doliwo - od dolewać lub od nazwy herbu Doliwa.

Doliwoda - od dolewać.

Doliwski - 1499 od dolewać lub od nazwy herbu Doliwa.

Dolka - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolka - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolke - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolkiewicz - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolko - 1416 od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolko - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolkowski - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dolkowski - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Dollar - od dolar ‘jednostka monetarna w Stanach Zjednoczonych’.

Dolmata - od Dalmata ‘mieszkaniec Dalmacji’.

Dolmatowicz - od Dalmata ‘mieszkaniec Dalmacji’.

Dolniak - od dół.

Dolnicek - od dół.

Dolnicki - od dół.

Dolniek - od dół.

Dolnik - od dół.

Dolnikowski - od dół.

Dolnowski - od dół.

Dolny - 1567 od dół; dolny.

Dolociński - (z fonetyką ukraińską’) od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dolor - od dolar ‘jednostka monetarna w Stanach Zjednoczonych’.

Dolores - od dolar ‘jednostka monetarna w Stanach Zjednoczonych’.

Dolors - od dolar ‘jednostka monetarna w Stanach Zjednoczonych’.

Dolot - (z fonetyką ukraińską’) od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dolota - (z fonetyką ukraińską’) od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dolotowski - (z fonetyką ukraińską’) od dłuto, ze staropolskiego dłoto.

Dolski - 1467 od nazw miejscowych typu Dół, Dolsk.

Doluk - od dola ‘los’, od dolać lub od dół.

Doła - od dół.

Dołacz - od dół.

Dołakowski - od dół.

Dołański - od dół.

Dołasiński - od dół.

Dołaszewski - od dół.

Dołaszyński - od dół.

Dołat - (z fonetyką ukraińską’) od dłuto, ze staropolskiego dłoto; od białoruskiego dołata ‘dłuto’.

Dołata - (z fonetyką ukraińską’) od dłuto, ze staropolskiego dłoto; od białoruskiego dołata ‘dłuto’.

Dołąga - od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dołągowski - od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dołążka - od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dołba - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołbaczuk - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołbakowski - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołban - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołbaniak - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołbań - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołbecki - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołben - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołbeń - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołbiak - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołbicz - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołbień - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołbik - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołbiniak - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołbinko - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołbiń - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołbiński - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołbizna - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołbizno - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołbnia - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołbniak - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołbnik - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołboń - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołbowski - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołbusz - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołbuzio - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołbysz - (pod wpływem ukraińskim) od dłubać ‘ryć, obrabiać’.

Dołchacz - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołchan - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołchaniuk - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołchań - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołchańczyk - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołcharz - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołchon - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołchoń - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołchun - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołczko - od dół.

Dołczyk - od dół.

Dołecki - od dół.

Dołeczek - 1736 od dół, dołeczek.

Dołega - od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dołegała - od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dołegowski - od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dołehań - od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dołek - 1504 od dół; dołek.

Dołenga - od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dołengewicz - od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dołengiewicz - od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dołengowski - od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dołenko - od dół.

Dołenna - od dół.

Dołeńko - od dół.

Dołęga - 1391 od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dołęga-Dołęgowski - złożenia brak; Dołęga 1391 od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga; Dołęgowski od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dołęga-Jasiński - złożenia brak; Dołęga 1391 od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga; Jasiński 1392 od nazw miejscowych typu Jasień, Jasienie, Jasieniec, Jasiona, Jasienica.

Dołęga-Kozierowski - złożenia brak; Dołęga 1391 od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga; Kozierowski 1566 od nazw miejscowych Koziróg, Kozierogi (kilka wsi).

Dołęga-Lewandowski - złożenia brak; Dołęga 1391 od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga; Lewandowski 1688 od lawenda ‘roślina o silnym zapachu, stosowana do wyrobu perfum’ lub od nazwy miejscowej Lewandów.

Dołęga-Mostowski - złożenia brak; Dołęga 1391 od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga; Mostowski 1459 od nazwy miejscowej Mostowo (ciechanowskie, gmina Szreńsk).

Dołęga-Otocki - złożenia brak; Dołęga 1391 od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga; Otocki 1417 od nazwy miejscowej Otok (kilka wsi).

Dołęgiewicz - od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dołęgnowski - od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dołęgowicz - 1497 od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dołęgowski - od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dołęngiewicz - od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dołęski - od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dołęzka - od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dołężka - od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dołężko - od prasłowiańskiego dologa ‘człowiek sprawny, zaradny’, od nazwy herbu Dołęga.

Dołga - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgaja - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgało - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgan - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołganiuk - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołganow - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołganowicz - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołganów - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgań - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgański - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgarski - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgi - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgiewicz - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgij - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgin - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołginowicz - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgjało - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgolewski - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgoli - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgołowicz - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgonicz - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgonowicz - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgoń - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgopałow - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgopasow - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgopok - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgopol - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgopolow - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgopoluk - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgopoł - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgopoła - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgopołaja - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgopołow - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgopoły - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgopor - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgoraj - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgorucka - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgoruka - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgoruki - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgorz - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgosz - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgoszaj - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgoszej - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgoszenko - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgoszyj - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgoszyja - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgoszyła - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgoszyna - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgow - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgowicz - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgun - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgunik - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołguński - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołgusz - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołguszew - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołha - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołhacz - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołhan - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołhanczyk - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołhaniuk - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołhanycz - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołhań - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołhańczak - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołhańczuk - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołhańczyk - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołharz - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołhasz - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołhenko - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołhinko - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołhon - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołhoniuk - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołhoń - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołhoński - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołhopołowa - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołhoszyja - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołhun - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołhunik - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołhuń - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołhy - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołka - od dół.

Dołkan - od dół.

Dołkań - od dół.

Dołkarz - od dół.

Dołkiewicz - od dół.

Dołkin - od dół.

Dołkowicz - od dół.

Dołkowski - od dół.

Dołmant - od Dalmata ‘mieszkaniec Dalmacji’.

Dołmasz - od Dalmata ‘mieszkaniec Dalmacji’.

Dołmat - od Dalmata ‘mieszkaniec Dalmacji’.

Dołmatow - od Dalmata ‘mieszkaniec Dalmacji’.

Dołobowski - od nazwy miejscowej Dołobów (KrW).

Dołoszek - od dół.

Dołot - (z fonetyką ukraińską’) od dłuto, ze staropolskiego dłoto; od białoruskiego dołata ‘dłuto’.

Dołota - (z fonetyką ukraińską’) od dłuto, ze staropolskiego dłoto; od białoruskiego dołata ‘dłuto’.

Dołotko - (z fonetyką ukraińską’) od dłuto, ze staropolskiego dłoto; od białoruskiego dołata ‘dłuto’.

Dołoto - (z fonetyką ukraińską’) od dłuto, ze staropolskiego dłoto; od białoruskiego dołata ‘dłuto’.

Dołotow - (z fonetyką ukraińską’) od dłuto, ze staropolskiego dłoto; od białoruskiego dołata ‘dłuto’.

Dołotowicz - (z fonetyką ukraińską’) od dłuto, ze staropolskiego dłoto; od białoruskiego dołata ‘dłuto’.

Dołotto - (z fonetyką ukraińską’) od dłuto, ze staropolskiego dłoto; od białoruskiego dołata ‘dłuto’.

Dołowa - od dół; od staropolskiego przymiotnika dołowy ‘znajdujący się w dole’.

Dołowiak - od dół.

Dołowicz - od dół.

Dołowiec - od dół.

Dołowiecki - od dół.

Dołowin - od dół.

Dołowski - od dół.

Dołowy - 1589 od dół; od staropolskiego przymiotnika dołowy ‘znajdujący się w dole’.

Dołszkiewicz - od dół.

Dołuczak - od dół.

Dołupłoz - 1136 od dół.

Dołuski - 1399 od nazwy miejscowej Dołuszyce (tarnowskie, gmina Bochnia).

Dołuszewicz - 1460 od dół.

Dołuszkiewicz - od dół.

Dołuszkin - od dół.

Dołuszko - od dół.

Dołyk - od dół.

Dołyniak - od dolina.

Dołyniuk - od dolina.

Dołynka - od dolina.

Dołynna - od dolina.

Dołynny - od dolina.

Dołyńczuk - od dolina.

Dołyński - od dolina.

Dołyżyc - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołża - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołża - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołżanica - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołżański - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołżenko - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołżenko - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołżenkow - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołżenkow - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołżkiewicz - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołżonek - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołżyc - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołżycki - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołżyk - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dołżyński - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dom - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Doma - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domach - 1343 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domachalski - 1729 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domacharski - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domachel - 1204 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domachowski - 1621 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaciepło - 1369 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaciuk - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaczek - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaczko - 1408 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaczuk - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domadaj - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domadała - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaday - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domadej - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaga - od domagać się.

Domagaj - od domagać się.

Domagala - od domagać się.

Domagalicz - 1640 od domagać się.

Domagalik - od domagać się.

Domagalina - od domagać się.

Domagalla - od domagać się.

Domagalski - 1715 od domagać się.

Domagał - od domagać się.

Domagała - 1539 od domagać się.

Domagałczyk - 1616 od domagać się.

Domagałka - 1555 od domagać się.

Domagałło - od domagać się.

Domagało - od domagać się.

Domagiel - od domagać się.

Domagolicz - 1640 od domagać się.

Domaj - 1136 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domak - 1207 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domakiewicz - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domakus - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domal - 1477 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domalaczna - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domalaczny - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domalak - 1651 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domalazek - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domalażek - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domalązek - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domalążek - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domalczuk - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domalczuk - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domalecki - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaleczna - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaleczny - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domalewski - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domalik - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaliński - 1726 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domalisz - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domalowski - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domalski - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domalski - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domał - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domała - 1339 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domałacno - 1404 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domałacny - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domałacwa - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domałaczna - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domałaczny - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domałażek - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domałązek - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domałążek - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domałeczna - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domałeczny - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domałewska - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domałęczny - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domałonzek - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domałonżek - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domamilcz - 1404 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Doman - 1136 od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domanasewicz - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domanasiewicz - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domanczuk - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domanczyk - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domanek - 1296 od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domania - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domaniak - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domanic - 1249 od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domanicki - 1621 od nazwy miejscowej Domanice (kilka wsi).

Domanicz - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domaniec - 1504 od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domaniecki - od nazwy miejscowej Domanice (kilka wsi).

Domaniewicz - 1752 od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domaniewski - 1389 od nazwy miejscowej Domaniewice (skierniewickie, gmina Domaniewice), Domaniew (sieradzkie, gmina Błaszki).

Domanik - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domaniowski - 1388 od nazwy miejscowej Domaniewice (skierniewickie, gmina Domaniewice), Domaniew (sieradzkie, gmina Błaszki).

Domaniuk - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domank - 1360 (Pom) od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domankiewicz - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domanowicz - 1725 od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domanowski - 1553 od nazwy miejscowej Domanowo (białostockie, gmina Brańsk).

Domanski– od nazw miejscowych Domanin, Domanice - (kilka wsi), późniejsze od imienia Doman (= Damian).

Domantowicz - od imienia Dement, w cerkwi prawosławnej Dementij, Dometij, te z greckiego Dométios.

Domań - 1493 od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domańczak - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domańczuk - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domańczyk - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domański - 1436 od nazw miejscowych Domanin, Domanice (kilka wsi), późniejsze od imienia Doman (= Damian).

Domańszczyk - od nazw miejscowych Domanin, Domanice (kilka wsi), późniejsze od imienia Doman (= Damian).

Domańszczyński - od nazw miejscowych Domanin, Domanice (kilka wsi), późniejsze od imienia Doman (= Damian).

Domaracki - od nazw miejscowych typu Domaradzice, Domaradz, Domaradzyn.

Domaraczenko - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domaraczeńko - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domarad - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domarada - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domaradczyk - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domaradek - 1440 od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domaradowic - 1315 od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domaradz - 1435 od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domaradzki - 1394 od nazw miejscowych typu Domaradzice, Domaradz, Domaradzyn.

Domaranczyk - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domarańczyk - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domaras - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domarasiewicz - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domaraś - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domarat - 1542 od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domarazek - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domarczuk - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domarczyk - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domarecki - od nazw miejscowych typu Domaradzice, Domaradz, Domaradzyn.

Domareczenko - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domared - 1414 od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domaredzki - od nazw miejscowych typu Domaradzice, Domaradz, Domaradzyn.

Domarkiewicz - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domaros - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domarowicz - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domaruk - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domarus - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domarz - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domarzadko - 1410 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domarzecki - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domarzewski - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domas - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domasad - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domasat - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domasek - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domasiak - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domasiewicz - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domasik - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domasko - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domasław - od imienia złożonego Domasław, notowanego od XII wieku.

Domasławic - 1461 od imienia złożonego Domasław, notowanego od XII wieku.

Domasławiec - 1209 od imienia złożonego Domasław, notowanego od XII wieku.

Domasławowic - 1417 od imienia złożonego Domasław, notowanego od XII wieku.

Domasławski - 1396 od nazwy miejscowej Domasław, dziś Domosław (ciechanowskie, gmina Winnica).

Domasłowski - od nazwy miejscowej Domasław, dziś Domosław (ciechanowskie, gmina Winnica).

Domast - 1244 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domasta - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domastoj - 1443 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domasz - 1166 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaszak - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaszczuk - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaszczyk - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaszczyszyn - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaszek - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaszenko - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaszewicz - 1425 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaszewski - 1624 od nazwy miejscowej Domaszew (siedleckie, gmina Maciejowice), Domaszewnica (białostockie, gmina Ulan-Majorat).

Domaszk - (Pom) od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaszka - 1136 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaszke - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaszkiewicz - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaszko - 1238 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaszniew - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaszowicz - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaszowski - 1613 od nazwy miejscowej Domaszew (siedleckie, gmina Maciejowice), Domaszewnica (białostockie, gmina Ulan-Majorat).

Domaszuk - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaszyc - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaś - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domaśko - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domatowicz - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Domawał - 1530 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik; od Domachwał.

Domawałowicz - 1580 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik; od Domachwał.

Domaziak - od imienia Damazy. Imię, w Polsce rzadko używane, pochodzi od greckiego Dámasos, to od damáo ‘ujarzmiam, oswajam’.

Domazik - od imienia Damazy. Imię, w Polsce rzadko używane, pochodzi od greckiego Dámasos, to od damáo ‘ujarzmiam, oswajam’.

Domaziuk - od imienia Damazy. Imię, w Polsce rzadko używane, pochodzi od greckiego Dámasos, to od damáo ‘ujarzmiam, oswajam’.

Domazych - od imienia Damazy. Imię, w Polsce rzadko używane, pochodzi od greckiego Dámasos, to od damáo ‘ujarzmiam, oswajam’.

Domazyn - od imienia Damazy. Imię, w Polsce rzadko używane, pochodzi od greckiego Dámasos, to od damáo ‘ujarzmiam, oswajam’.

Domażal - 1568 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domażalski - od imienia Damazy. Imię, w Polsce rzadko używane, pochodzi od greckiego Dámasos, to od damáo ‘ujarzmiam, oswajam’.

Domażał - od imienia Damazy. Imię, w Polsce rzadko używane, pochodzi od greckiego Dámasos, to od damáo ‘ujarzmiam, oswajam’.

Domażer - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domażur - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domażyr - 1065 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domażyrski - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domb - od dąb.

Domba - od dąb.

Dombai - od dąb.

Dombaj - od dąb.

Dombal - od dąb.

Dombała - od dąb.

Dombec - od dąb.

Dombeck - od dąb.

Dombecki - od dąb.

Dombek - od dąb.

Dombi - od dąb.

Dombicki - od dąb.

Dombiec - od dąb.

Dombik - od dąb.

Dombiniak - od dąb.

Dombiński - od dąb.

Dombk - (Pom) od dąb.

Dombka - od dąb.

Dombke - od dąb.

Dombkiewicz - od dąb.

Dombkowski - od nazw miejscowych Dąbków, Dabkowice, Dąbki (kilka wsi).

Domboń - od dąb.

Domborowicz - od dąb.

Dombraczow - od dąbr ‘dąb, dąbrowa’.

Dombrat - od dąbr ‘dąb, dąbrowa’.

Dombro - od dąbr ‘dąb, dąbrowa’.

Dombrol - od dąbr ‘dąb, dąbrowa’.

Dombron - od dąbr ‘dąb, dąbrowa’.

Dombrow - od dąbrowa ‘las dębowy’

Dombrowa - od dąbrowa ‘las dębowy’

Dombrowicki - od nazwy miejscowej Dąbrowiec (kilka wsi).

Dombrowicz - od dąbrowa ‘las dębowy’

Dombrowiecki - od nazwy miejscowej Dąbrowiec (kilka wsi).

Dombrowny - od dąbrowa ‘las dębowy’

Dombrowski - od nazwy miejscowej Dąbrowa lub Dąbrówka.

Dombrowsky - od nazwy miejscowej Dąbrowa lub Dąbrówka.

Dombrów - od dąbrowa ‘las dębowy’

Dombrówka - od dąbrowa ‘las dębowy’

Dombrycz - od dąbr ‘dąb, dąbrowa’.

Dombryn - od dąbr ‘dąb, dąbrowa’.

Dombryń - od dąbr ‘dąb, dąbrowa’.

Dombrzal - od dąbr ‘dąb, dąbrowa’.

Dombrzalski - od dąbr ‘dąb, dąbrowa’.

Dombrzał - od dąbr ‘dąb, dąbrowa’.

Dombrzycz - od dąbr ‘dąb, dąbrowa’.

Dombski - od nazw miejscowych Dąb, Dąbie, Dęby (częste).

Domby - od dąb.

Domcewicz - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domczak - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domczenko - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domczewski - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domczuk - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domczyk - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domczykowski - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domczyński - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Dome - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domec - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domecki - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domeczek - 1393 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domeczka - 1528 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domeczko - 1399 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domejczyk - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domejko - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domek - 1401 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domel - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domela - 1743 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domelewski - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domeł - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domeła - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domełka - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domełła - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domełło - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domeło - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domentka - od imienia Dement, w cerkwi prawosławnej Dementij, Dometij, te z greckiego Dométios.

Domentko - od imienia Dement, w cerkwi prawosławnej Dementij, Dometij, te z greckiego Dométios.

Domeń - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domeńczuk - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domeński - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domeracki - od nazw miejscowych typu Domaradzice, Domaradz, Domaradzyn.

Domeradzki - od nazw miejscowych typu Domaradzice, Domaradz, Domaradzyn.

Domeratzki - od nazw miejscowych typu Domaradzice, Domaradz, Domaradzyn.

Domerecki - od nazw miejscowych typu Domaradzice, Domaradz, Domaradzyn.

Domeredzki - od nazw miejscowych typu Domaradzice, Domaradz, Domaradzyn.

Domes - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domeszko - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Dometko - od imienia Dement, w cerkwi prawosławnej Dementij, Dometij, te z greckiego Dométios.

Domewicz - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domiaj - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domiak - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domialski - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domiał - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domiała - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domiałowski - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domian - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domianczyk - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domianiak - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domianiuk - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domiann - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domianowski - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domiań - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domiańczuk - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domiańczyk - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domiański - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domic - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domicewicz - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domichowski - od nazwy miejscowej Domiechowice (piotrkowskie, gmina Bełchatów).

Domicki - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domicz - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domiczek - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domiczew - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domiczewski - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domić - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domidenko - od imienia Demid, Dymid, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Diomedes, od Dios ‘Dzeus’ + medos ‘myśl’.

Domider - od imienia Demid, Dymid, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Diomedes, od Dios ‘Dzeus’ + medos ‘myśl’.

Domidor - od imienia Demid, Dymid, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Diomedes, od Dios ‘Dzeus’ + medos ‘myśl’.

Domidowicz - od imienia Demid, Dymid, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Diomedes, od Dios ‘Dzeus’ + medos ‘myśl’.

Domidowski - od imienia Demid, Dymid, używanego w Kościele prawosławnym, to od greckiego Diomedes, od Dios ‘Dzeus’ + medos ‘myśl’.

Domiec - 1597 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domiechowski - 1390 od nazwy miejscowej Domiechowice (piotrkowskie, gmina Bełchatów).

Domiecki - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domiejczyk - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domielak - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domielski - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domieniak - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Domienik - 1393 od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Domienikowicz - 1398 od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Domienikowski - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Domieniuk - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Domienkiewicz - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Domieńczyk - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Domieracki - od nazw miejscowych typu Domaradzice, Domaradz, Domaradzyn.

Domieradzki - od nazw miejscowych typu Domaradzice, Domaradz, Domaradzyn.

Domiesiewicz - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domieszczak - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domieszewski - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domieszka - 1420 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domieszko - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domijan - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domijańczuk - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domijański - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domik - 1424 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domilczuk - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domiluk - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domiło - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domin - 1403 od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Domina, m. - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominacki - 1403 od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominak - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominas - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominczak - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominczuk - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominczyk - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominek - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Domini - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominia - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominiaczek - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominiak - 1650 (bez daty źródłowej) od imienia Dominik, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego od dominus 'należący do Pana'.

Dominiak-Górski - złożenia brak; Dominiak 1650 (bez daty źródłowej) od imienia Dominik, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego od dominus 'należący do Pana'; Górski 1368 od nazw miejscowych typu Góra, Górka, Górsko.

Dominiakowski - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominial - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominiał - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominiarczyk - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominiarz - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominic - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominich - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominiczak - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominiczar - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominiczek - 1442 od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominiczewski - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominiczok - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominiczuk - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominiczyk - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominiec - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominiecki - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominiek - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominiewski - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominik - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominika - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominikal - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominikan - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’ lub od staropolskiego dominikan ‘dominikanin’.

Dominikiewicz - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominikow - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominikowic - 1449 od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominikowski - 1458 od nazw miejscowych Dominikowo, Dominikowice (kilka wsi).

Dominików - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominin - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominiok - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominiów - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominiszak - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominiuk - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominkiewicz - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominko - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominkow - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominkowski - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominków - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Domino - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominok - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominowicz - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominowski - 1427 od nazwy miejscowej Dominów (lubelskie, gmina Głusk).

Dominów - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominski - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Dominus - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’ lub od dominus ‘pan’.

Domińczak - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Domińczuk - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Domińczyk - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Domińkiewicz - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Domiński - 1517 od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Domińszak - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Domiracki - od nazw miejscowych typu Domaradzice, Domaradz, Domaradzyn.

Domirecki - od nazw miejscowych typu Domaradzice, Domaradz, Domaradzyn.

Domis - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domisch - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domisiewicz - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domiski - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domisz - 1716 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domiszczak - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domiszewski - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domiter - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Domitor - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Domitr - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Domitra - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Domitrak - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Domitraszczyk - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Domitraszkiewicz - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Domitrowicz - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Domitrowski - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Domitryszyn - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Domitrz - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Domiza - od imienia Damazy. Imię, w Polsce rzadko używane, pochodzi od greckiego Dámasos, to od damáo ‘ujarzmiam, oswajam’ (forma skontaminowana z im. Dionizy).

Domizak - od imienia Damazy. Imię, w Polsce rzadko używane, pochodzi od greckiego Dámasos, to od damáo ‘ujarzmiam, oswajam’ (forma skontaminowana z im. Dionizy).

Domizała - od imienia Damazy. Imię, w Polsce rzadko używane, pochodzi od greckiego Dámasos, to od damáo ‘ujarzmiam, oswajam’ (forma skontaminowana z im. Dionizy).

Domizelski - od imienia Damazy. Imię, w Polsce rzadko używane, pochodzi od greckiego Dámasos, to od damáo ‘ujarzmiam, oswajam’ (forma skontaminowana z im. Dionizy).

Domiziak - od imienia Damazy. Imię, w Polsce rzadko używane, pochodzi od greckiego Dámasos, to od damáo ‘ujarzmiam, oswajam’ (forma skontaminowana z im. Dionizy).

Domizoł - od imienia Damazy. Imię, w Polsce rzadko używane, pochodzi od greckiego Dámasos, to od damáo ‘ujarzmiam, oswajam’ (forma skontaminowana z im. Dionizy).

Domjahn - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domjan - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domjańczyk - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domka, m. - 1309 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domke - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domko - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domkow - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domkowic - 1409 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domkowicz - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domkowki - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domkowski - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domków - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domkus - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domla - 1664 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domlek - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domlewski - 1671 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domniak - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Domnick - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Domnicki - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Domnicz - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Domniczak - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Domnik - 1415 od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Domnikowski - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Domniniak - od imienia Dominik. Imię, notowane od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego, od dominicus ‘należący do Pana’.

Domo - 1387 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domogala - od domagać się.

Domogalla - od domagać się.

Domogalski - od domagać się.

Domogała - 1609 (Śl) od domagać się.

Domogałczyk - 1633 od domagać się.

Domogałka - 1608 od domagać się.

Domogało - od domagać się.

Domoj - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domojewski - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domolążek - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domolewski - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domolik - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domołaczniak - 1788 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik (od łaczny ‘łaknący’)

Domon - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domonek - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domoniak - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domoniak - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domonicka - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domoniczak - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domonik - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domonowski - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domoń - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domoń - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domoński - od imienia Damian, znanego w Polsce od XII wieku, w staropolszczyźnie Damijan 1178, Demijan 1405, Doman 1250. Imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus. Do łaciny przyszło z języka greckiego, a tam od egipskiej bogini Damia.

Domoracki - od nazw miejscowych typu Domaradzice, Domaradz, Domaradzyn.

Domoradek - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domoradzki - od nazw miejscowych typu Domaradzice, Domaradz, Domaradzyn.

Domorecki - od nazw miejscowych typu Domaradzice, Domaradz, Domaradzyn.

Domorosła - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domorosły - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domosad - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domosławski - 1469 od nazwy miejscowej Domasław, dziś Domosław (ciechanowskie, gmina Winnica).

Domosłowski - od nazwy miejscowej Domasław, dziś Domosław (ciechanowskie, gmina Winnica).

Domostaj - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domostoj - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domosud - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domosut - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domosz - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domoszczyński - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domoszewski - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domoszyński - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domoś - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domotko - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domował - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik; od Domochwał.

Domowicz - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domownik - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik; od domownik ze staropolskiego ‘domowy; rodak’.

Domowski - od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domradzki - od nazw miejscowych typu Domaradzice, Domaradz, Domaradzyn.

Domrat - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domrath - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domrazek - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domredzki - od nazw miejscowych typu Domaradzice, Domaradz, Domaradzyn.

Domrzalski - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’.

Domrzał - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’.

Domrzałowski - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’.

Domuła - 1581 od dom lub od imion typu Domamir, Domasław, Dominik.

Domurat - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Domytrow - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.

Domza - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domzak - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domzal - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domzala - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domzalski - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domzał - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domzała - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domzałowicz - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domzioł - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domzol - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domzoł - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domżak - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domżal - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domżala - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domżalicki - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domżalski - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domżał - 1642 od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domżała - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domżałł - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domżałowicz - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domżałowski - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domżan - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domżat - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domżel - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domżok - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domżol - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domżoł - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Domżych - od domrzeć ‘umrzeć; zaginąć’; też od staropolskiego gwarowego mżeć ‘śnić’.

Don - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Dona - 1579 od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donabidowicz - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donaburski - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donachowski - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donachów - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donacik - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donacjan - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donacki - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donacyńska - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donacz - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donaczyński - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donaj - 1474 od nazwy rzeki Dunaj lub od dunaj ‘rzeka wielka’.

Donajczan - 1786 od nazwy miejscowej Dunajec (Biały, Czarny, nowosądeckie, gmina Czarny Dunajec, Biały Dunajec).

Donajczuk - od nazwy miejscowej Dunajec (Biały, Czarny, nowosądeckie, gmina Czarny Dunajec, Biały Dunajec).

Donajczyk - 1559 od nazwy miejscowej Dunajec (Biały, Czarny, nowosądeckie, gmina Czarny Dunajec, Biały Dunajec).

Donajczyk - od nazwy rzeki Dunaj lub od dunaj ‘rzeka wielka’.

Donajecki - 1683 od nazwy miejscowej Dunajec (Biały, Czarny, nowosądeckie, gmina Czarny Dunajec, Biały Dunajec).

Donajewski - od nazwy miejscowej Dunajów (KrW).

Donajka - od nazwy rzeki Dunaj lub od dunaj ‘rzeka wielka’.

Donajko - od nazwy rzeki Dunaj lub od dunaj ‘rzeka wielka’.

Donajkowski - od nazwy rzeki Dunaj lub od dunaj ‘rzeka wielka’.

Donajski - od nazwy rzeki Dunaj lub od dunaj ‘rzeka wielka’.

Donakiewicz - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donakowski - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donal - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donalek - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donalewicz - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donalewski - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donalis - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donalski - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donas - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donasa - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donasewicz - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donasiewicz - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donasik - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donasz - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donaszewski - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donaś - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donat - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donata - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donatek - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donath - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donati - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donatkowski - 1429 od nazwy miejscowej Donatkowice (kieleckie, gmina Kazimierza Wielka).

Donatowicz - 1318 od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donatowski - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donatt - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donatus - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donc - od Duniec ‘Duńczyk’.

Doncewicz - od Duniec ‘Duńczyk’.

Doncik - od Duniec ‘Duńczyk’.

Doncow - od Duniec ‘Duńczyk’.

Doncy - od Duniec ‘Duńczyk’.

Donczak - od Duniec ‘Duńczyk’.

Donczenko - od Duniec ‘Duńczyk’.

Donczew - od Duniec ‘Duńczyk’.

Donczewa - od Duniec ‘Duńczyk’.

Donczewski - od Duniec ‘Duńczyk’.

Donczyk - od Duniec ‘Duńczyk’.

Donda - od dunda ‘gruba, ociężała dziewczyna’.

Dondaj - od dunda ‘gruba, ociężała dziewczyna’.

Dondajewski - od dunda ‘gruba, ociężała dziewczyna’

Dondalewski - od dunda ‘gruba, ociężała dziewczyna’

Dondalski - od dunda ‘gruba, ociężała dziewczyna’.

Dondar - od staropolskiego dunder, donder ‘diabeł’.

Donday - od dunda ‘gruba, ociężała dziewczyna’.

Donde - od dunda ‘gruba, ociężała dziewczyna’.

Dondek - od dunda ‘gruba, ociężała dziewczyna’.

Dondel - od dunda ‘gruba, ociężała dziewczyna’.

Dondela - od dunda ‘gruba, ociężała dziewczyna’.

Dondelewski - od dunda ‘gruba, ociężała dziewczyna’

Dondelski - od dunda ‘gruba, ociężała dziewczyna’.

Donder - od staropolskiego dunder, donder ‘diabeł’.

Dondera - od staropolskiego dunder, donder ‘diabeł’.

Donderewicz - od staropolskiego dunder, donder ‘diabeł’.

Donderkiewicz - od staropolskiego dunder, donder ‘diabeł’.

Dondero - od staropolskiego dunder, donder ‘diabeł’.

Donderowicz - od staropolskiego dunder, donder ‘diabeł’.

Donders - od staropolskiego dunder, donder ‘diabeł’.

Donderski - od staropolskiego dunder, donder ‘diabeł’.

Dondes - od dunda ‘gruba, ociężała dziewczyna’.

Dondlewski - od dunda ‘gruba, ociężała dziewczyna’.

Dondo - od dunda ‘gruba, ociężała dziewczyna’.

Dondojewski - od dunda ‘gruba, ociężała dziewczyna’.

Dondolewski - od dunda ‘gruba, ociężała dziewczyna’.

Dondolski - od dunda ‘gruba, ociężała dziewczyna’.

Dondorowicz - od staropolskiego dunder, donder ‘diabeł’.

Dondra - od staropolskiego dunder, donder ‘diabeł’.

Dondrowicz - od staropolskiego dunder, donder ‘diabeł’.

Dondysz - od dunda ‘gruba, ociężała dziewczyna’.

Dondziak - od dunda ‘gruba, ociężała dziewczyna’.

Dondzik - od dunda ‘gruba, ociężała dziewczyna’.

Donek - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donel - 1453 od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Doner - od niemieckiej nazwy osobowej Donner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego doner ‘grzmot’.

Donerowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Donner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego doner ‘grzmot’.

Donert - od niemieckiej nazwy osobowej Donner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego doner ‘grzmot’.

Donga - od dęga ‘pręga, szrama; tęcza’ lub od dąg ‘siła, zdrowie’.

Dongelewicz - od dęga ‘pręga, szrama; tęcza’ lub od dąg ‘siła, zdrowie’.

Dongiewicz - od dęga ‘pręga, szrama; tęcza’ lub od dąg ‘siła, zdrowie’.

Dongowski - od dęga ‘pręga, szrama; tęcza’ lub od dąg ‘siła, zdrowie’.

Doniak - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donica - 1681 od donica ‘rodzaj naczynia’.

Donich - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donicz - XII w. od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Doniczka - 1453 od donica ‘rodzaj naczynia’; od doniczka.

Doniczkowski - od donica ‘rodzaj naczynia’; od doniczka.

Doniec - 1399 od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Doniec - od Duniec ‘Duńczyk’.

Doniek - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Doniel - od imienia Daniel, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia biblijnego, od hebrajskiego daniel oznaczało pierwotnie ‘Bóg jest siędzią’. Na Rusi przejęte jako Danił(o).

Donielczuk - od imienia Daniel, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia biblijnego, od hebrajskiego daniel oznaczało pierwotnie ‘Bóg jest siędzią’. Na Rusi przejęte jako Danił(o).

Donielewicz - od imienia Daniel, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia biblijnego, od hebrajskiego daniel oznaczało pierwotnie ‘Bóg jest siędzią’. Na Rusi przejęte jako Danił(o).

Donielewski - od imienia Daniel, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia biblijnego, od hebrajskiego daniel oznaczało pierwotnie ‘Bóg jest siędzią’. Na Rusi przejęte jako Danił(o).

Doniewicz - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donifacy - od imienia Bonifacy. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego bonum ‘dobro’ + fatum ‘los, wróżba’.

Donik - 1498 od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donilczenko - od imienia Daniel, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia biblijnego, od hebrajskiego daniel oznaczało pierwotnie ‘Bóg jest siędzią’. Na Rusi przejęte jako Danił(o).

Doniluk - od imienia Daniel, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia biblijnego, od hebrajskiego daniel oznaczało pierwotnie ‘Bóg jest siędzią’. Na Rusi przejęte jako Danił(o).

Doniłkowicz - od imienia Daniel, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia biblijnego, od hebrajskiego daniel oznaczało pierwotnie ‘Bóg jest siędzią’. Na Rusi przejęte jako Danił(o).

Doniłowski - od imienia Daniel, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia biblijnego, od hebrajskiego daniel oznaczało pierwotnie ‘Bóg jest siędzią’. Na Rusi przejęte jako Danił(o).

Donimierski - od nazwy miejscowej Donimierz (gdańskie, gmina Szemud).

Donimirski - 1748 od nazwy miejscowej Donimierz (gdańskie, gmina Szemud).

Donin - od Duniec ‘Duńczyk’.

Donis - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Donisiak - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Donisiewicz - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Donisiuk - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Donisz - 1402 od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donisz - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Doniszkowicz - 1482 od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Doniza - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Donizak - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Donizalski - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Donizał - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Donizeł - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Doniziak - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Donizy - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Doniżak - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Donkel - od niemieckiej nazwy osobowej Dunkel, ta od apelatywu dunkel ‘ciemny’ lub od Dünkel ‘pycha’.

Donkiewicz - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donko - 1442 od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donkow - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donner - od niemieckiej nazwy osobowej Donner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego doner ‘grzmot’.

Donnerowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Donner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego doner ‘grzmot’.

Donoch - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donocik - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donorowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Donner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego doner ‘grzmot’.

Donos - od donosić ‘przynieść, zanieść’.

Donosewicz - od donosić ‘przynieść, zanieść’.

Donosiewicz - od donosić ‘przynieść, zanieść’.

Donoska - od donosić ‘przynieść, zanieść’.

Donosz - od donosić ‘przynieść, zanieść’.

Donoszewski - od donosić ‘przynieść, zanieść’.

Donoś - od donosić ‘przynieść, zanieść’.

Donot - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donotek - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donoth - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donothek - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donowicz - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donrot - od imienia złożonego Domarad. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Donus - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donusewicz - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donusiewicz - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Donys - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Donysiewicz - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.

Dońca - od Duniec ‘Duńczyk’.

Dońców - od Duniec ‘Duńczyk’.

Dończak - od Duniec ‘Duńczyk’.

Dończan - od Duniec ‘Duńczyk’.

Dończyk - od Duniec ‘Duńczyk’.

Dońka - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Dońko - od imienia Donat. Imię, notowane od XIV wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od donatus ‘darowany’.

Dooroszenko - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Dopadka - od dopadać, dopaść ‘dopędzić, dolecieć, dorwać’.

Dopadko - od dopadać, dopaść ‘dopędzić, dolecieć, dorwać’.

Dopadlik - od dopadać, dopaść ‘dopędzić, dolecieć, dorwać’.

Dopadło - od dopadać, dopaść ‘dopędzić, dolecieć, dorwać’.

Dopadziński - od dopadać, dopaść ‘dopędzić, dolecieć, dorwać’.

Dopak - może od niemieckiej nazwy osobowej Dpp.

Dopatka - od dopadać, dopaść ‘dopędzić, dolecieć, dorwać’.

Dopatko - od dopadać, dopaść ‘dopędzić, dolecieć, dorwać’.

Dopczyk - może od niemieckiej nazwy osobowej Dpp.

Dopek - może od niemieckiej nazwy osobowej Dpp.

Dopela - może od niemieckiej nazwy osobowej Dpp.

Dopeła - może od niemieckiej nazwy osobowej Dpp.

Doperalski - od dopierać ‘dociskać, dokuczać’.

Doperała - od dopierać ‘dociskać, dokuczać’.

Dopiak - może od niemieckiej nazwy osobowej Dpp.

Dopiera - od dopierać ‘dociskać, dokuczać’.

Dopierala - od dopierać ‘dociskać, dokuczać’.

Dopieralski - od dopierać ‘dociskać, dokuczać’.

Dopierał - od dopierać ‘dociskać, dokuczać’.

Dopierała - 1674 od dopierać ‘dociskać, dokuczać’.

Dopierałło - od dopierać ‘dociskać, dokuczać’.

Dopierało - od dopierać ‘dociskać, dokuczać’.

Dopierolski - od dopierać ‘dociskać, dokuczać’.

Dopierski - od dopierać ‘dociskać, dokuczać’.

Dopir - od dopierać ‘dociskać, dokuczać’.

Dopira - od dopierać ‘dociskać, dokuczać’.

Dopiralski - od dopierać ‘dociskać, dokuczać’.

Dopirała - od dopierać ‘dociskać, dokuczać’.

Dopirało - od dopierać ‘dociskać, dokuczać’.

Dopka - może od niemieckiej nazwy osobowej Dpp.

Dopke - może od niemieckiej nazwy osobowej Dpp.

Dopkie - może od niemieckiej nazwy osobowej Dpp.

Dopko - może od niemieckiej nazwy osobowej Dpp.

Dopytalski - od dopytać ‘wypytać, dowiedzieć się’.

Dopytała - od dopytać ‘wypytać, dowiedzieć się’.

Dopytowski - od dopytać ‘wypytać, dowiedzieć się’.

Dopytylski - od dopytać ‘wypytać, dowiedzieć się’.

Dor - od imion na Dor-, typu Dorota, dorofiej, Teodor.

Dora, m. - 1482 od imion na Dor-, typu Dorota, dorofiej, Teodor.

Dorabasz - od dorabiać się.

Dorabialski - od dorabiać się.

Dorabiała - od dorabiać się.

Dorabiało - od dorabiać się.

Dorabielski - od dorabiać się.

Dorach - od imion na Dor-, typu Dorota, dorofiej, Teodor.

Dorachowicz - od imion na Dor-, typu Dorota, dorofiej, Teodor.

Doracz - 1665 od imion na Dor-, typu Dorota, dorofiej, Teodor.

Doraczek - od imion na Dor-, typu Dorota, dorofiej, Teodor.

Dorada - od doradzać.

Doradzała - od doradzać.

Doradziński - od doradzać.

Doradzisz - od doradzać.

Doraj - od gwarowego doraić ‘doradzić’.

Dorajczyk - od gwarowego doraić ‘doradzić’.

Dorajszyk - od gwarowego doraić ‘doradzić’.

Dorak - od imion na Dor-, typu Dorota, dorofiej, Teodor.

Dorakowski - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Doran - 1443 od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Dorand - od niemieckiej nazwy osobowej Dorandt.

Dorant - od niemieckiej nazwy osobowej Dorandt.

Dorantowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Dorandt.

Dorantt - od niemieckiej nazwy osobowej Dorandt.

Doras - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Dorasiewicz - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Dorasiński - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Dorasz - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Doraszelski - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Doraszewski - od imion na Dor-, typu Dorota, dorofiej, Teodor.

Doraszkiewicz - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Doraz - od staropolskiego dorazić ‘porazić, zniszczyć’.

Dorazik - 1626 od staropolskiego dorazić ‘porazić, zniszczyć’.

Dorazil - od staropolskiego dorazić ‘porazić, zniszczyć’.

Doraził - od staropolskiego dorazić ‘porazić, zniszczyć’.

Doraziński - od staropolskiego dorazić ‘porazić, zniszczyć’.

Doraż - od staropolskiego dorazić ‘porazić, zniszczyć’; od staropolskiego dorażać.

Dorażała - 1541 od staropolskiego dorazić ‘porazić, zniszczyć’; od staropolskiego dorażać.

Dorażałka - 1681 od staropolskiego dorazić ‘porazić, zniszczyć’; od staropolskiego dorażać.

Dorażewski - od staropolskiego dorazić ‘porazić, zniszczyć’; od staropolskiego dorażać.

Dorażyński - od staropolskiego dorazić ‘porazić, zniszczyć’; od staropolskiego dorażać.

Dorczak - od imion na Dor-, typu Dorota, dorofiej, Teodor.

Dorczała - 1598 od imion na Dor-, typu Dorota, dorofiej, Teodor.

Dorczok - od imion na Dor-, typu Dorota, dorofiej, Teodor.

Dorczuk - od imion na Dor-, typu Dorota, dorofiej, Teodor.

Dorczyk - od imion na Dor-, typu Dorota, dorofiej, Teodor.

Dorda - zapewne od gwarowego dodzeć, dordzewać ‘dojrzewać’.

Dordański - zapewne od gwarowego dodzeć, dordzewać ‘dojrzewać’.

Dordas - zapewne od gwarowego dodzeć, dordzewać ‘dojrzewać’.

Dordel - zapewne od gwarowego dodzeć, dordzewać ‘dojrzewać’.

Dordoński - zapewne od gwarowego dodzeć, dordzewać ‘dojrzewać’.

Dordwa - zapewne od gwarowego dodzeć, dordzewać ‘dojrzewać’.

Dordyl - zapewne od gwarowego dodzeć, dordzewać ‘dojrzewać’.

Dordzik - zapewne od gwarowego dodzeć, dordzewać ‘dojrzewać’.

Dordziński - zapewne od gwarowego dodzeć, dordzewać ‘dojrzewać’.

Doreda - (Pom) od doradzać.

Dorefiejuk - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorek - 1477 od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Dorel - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Dorela - od imion na Dor-, typu Dorota, dorofiej, Teodor.

Dorengowski - od nazwy miejscowej Doręgowice, dawniej też Deręgowice (bydgoskie, gmina Chojnice).

Doręgowski - 1642 od nazwy miejscowej Doręgowice, dawniej też Deręgowice (bydgoskie, gmina Chojnice).

Doria-Dernałowicz - złożenia brak; Doria brak; Dernałowicz od staropolskiego darn ‘darń, murawa’ lub też od darny ‘szczodry’.

Dorka - 1733 od imion na Dor-, typu Dorota, dorofiej, Teodor.

Dorko - 1398 od imion na Dor-, typu Dorota, dorofiej, Teodor.

Dorlaga - 1698 od dorlaga ‘spodnia deska w wozie’.

Dorman - od niemieckiej nazwy osobowej Dormann, ta od apelatywu Dorman ‘odźwierny’.

Dormann - od niemieckiej nazwy osobowej Dormann, ta od apelatywu Dorman ‘odźwierny’.

Dormanow - od niemieckiej nazwy osobowej Dormann, ta od apelatywu Dorman ‘odźwierny’.

Dormanowski - od niemieckiej nazwy osobowej Dormann, ta od apelatywu Dorman ‘odźwierny’.

Dormański - od niemieckiej nazwy osobowej Dormann, ta od apelatywu Dorman ‘odźwierny’.

Dorn - od niemieckiej nazwy osobowej Dorn, ta od apelatywu Dorn ‘cierń, kolec’.

Dorna - od niemieckiej nazwy osobowej Dorn, ta od apelatywu Dorn ‘cierń, kolec’.

Dornakowski - od niemieckiej nazwy osobowej Dorn, ta od apelatywu Dorn ‘cierń, kolec’.

Dornek - od niemieckiej nazwy osobowej Dorn, ta od apelatywu Dorn ‘cierń, kolec’.

Dornia - od niemieckiej nazwy osobowej Dorn, ta od apelatywu Dorn ‘cierń, kolec’.

Dorniak - od niemieckiej nazwy osobowej Dorn, ta od apelatywu Dorn ‘cierń, kolec’.

Dornica - od niemieckiej nazwy osobowej Dorn, ta od apelatywu Dorn ‘cierń, kolec’.

Dornick - od niemieckiej nazwy osobowej Dorn, ta od apelatywu Dorn ‘cierń, kolec’.

Dornicki - od niemieckiej nazwy osobowej Dorn, ta od apelatywu Dorn ‘cierń, kolec’.

Dorniec - od niemieckiej nazwy osobowej Dorn, ta od apelatywu Dorn ‘cierń, kolec’.

Dorniewa - od niemieckiej nazwy osobowej Dorn, ta od apelatywu Dorn ‘cierń, kolec’.

Dorniewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Dorn, ta od apelatywu Dorn ‘cierń, kolec’.

Dornik - 1510 od niemieckiej nazwy osobowej Dorn, ta od apelatywu Dorn ‘cierń, kolec’ lub od dornik ‘narzędzie ślusarskie’.

Dornikowski - od niemieckiej nazwy osobowej Dorn, ta od apelatywu Dorn ‘cierń, kolec’.

Dorniński - od niemieckiej nazwy osobowej Dorn, ta od apelatywu Dorn ‘cierń, kolec’.

Dorniok - od niemieckiej nazwy osobowej Dorn, ta od apelatywu Dorn ‘cierń, kolec’.

Dornis - od niemieckiej nazwy osobowej Dorn, ta od apelatywu Dorn ‘cierń, kolec’.

Dornowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Dorn, ta od apelatywu Dorn ‘cierń, kolec’.

Dornowski - od niemieckiej nazwy osobowej Dorn, ta od apelatywu Dorn ‘cierń, kolec’.

Dorny - od niemieckiej nazwy osobowej Dorn, ta od apelatywu Dorn ‘cierń, kolec’.

Dorń - od niemieckiej nazwy osobowej Dorn, ta od apelatywu Dorn ‘cierń, kolec’.

Dorob - od dorobić się, z gwarowego dorobiać.

Doroba - od dorobić się, z gwarowego dorobiać.

Dorobczyński - od dorobić się, z gwarowego dorobiać.

Dorobek - od dorobić się, z gwarowego dorobiać.

Dorobialski - od dorobić się, z gwarowego dorobiać.

Dorobiała - od dorobić się, z gwarowego dorobiać.

Dorobiało - od dorobić się, z gwarowego dorobiać.

Dorobiejczyk - od dorobić się, z gwarowego dorobiać.

Dorobijczyk - od dorobić się, z gwarowego dorobiać.

Dorobiński - od dorobić się, z gwarowego dorobiać.

Dorobiony - 1494 od dorobić się, z gwarowego dorobiać; od dorobiony.

Dorobis - od dorobić się, z gwarowego dorobiać.

Dorobisz - od dorobić się, z gwarowego dorobiać.

Dorobiś - od dorobić się, z gwarowego dorobiać.

Dorobkiewicz - od dorobić się, z gwarowego dorobiać.

Dorobków - od dorobić się, z gwarowego dorobiać.

Doroch - od imion na Dor-, typu Dorota, dorofiej, Teodor.

Dorocha - od imion na Dor-, typu Dorota, dorofiej, Teodor.

Dorochawicz - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorochijo - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorochin - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorochow - od imion na Dor-, typu Dorota, dorofiej, Teodor.

Dorochowicz - od imion na Dor-, typu Dorota, dorofiej, Teodor.

Dorochowski - od imion na Dor-, typu Dorota, dorofiej, Teodor.

Dorocia - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorociak - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorociarz - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorocic - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorocicz - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorocik - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorocikowski - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorocinkowski - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorociński - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorociok - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorociuk - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorocki - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Doroczak - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Doroczyński - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorodak - od prasłowiańskiego doroditi (sę) ‘urodzić się w dużej ilości, obrodzić’.

Dorodecki - od prasłowiańskiego doroditi (sę) ‘urodzić się w dużej ilości, obrodzić’.

Dorodkiewicz - od prasłowiańskiego doroditi (sę) ‘urodzić się w dużej ilości, obrodzić’.

Dorodna - od prasłowiańskiego doroditi (sę) ‘urodzić się w dużej ilości, obrodzić’; od dorodny ‘urodziwy, zdrowy’.

Dorodnicki - od prasłowiańskiego doroditi (sę) ‘urodzić się w dużej ilości, obrodzić’.

Dorodniczyn - od prasłowiańskiego doroditi (sę) ‘urodzić się w dużej ilości, obrodzić’.

Dorodny - od prasłowiańskiego doroditi (sę) ‘urodzić się w dużej ilości, obrodzić’; od dorodny ‘urodziwy, zdrowy’.

Dorodzała - od doradzać.

Dorodziński - od doradzać.

Dorodzki - od doradzać.

Dorodzowicz - od doradzać.

Dorofej - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorofejczuk - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorofejow - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorofejów - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorofejuk - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorofelczuk - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorofiej - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorofiejczuk - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorofiejczyk - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorofiejew - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorofiejowicz - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorofiejuk - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorofiew - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorofijuk - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorogi - (pod wpływem ukraińskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dorogosz - (pod wpływem ukraińskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dorogusz - (pod wpływem ukraińskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dorogusz-Doroszkiewicz - złożenia brak; Dorogusz (pod wpływem ukraińskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław; Doroszkiewicz od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Dorohonko - (pod wpływem ukraińskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dorohońko - (pod wpływem ukraińskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dorohostajski - od nazwy miejscowej Dorohostaje (KrW).

Doron - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Dorongowski - od nazwy miejscowej Doręgowice, dawniej też Deręgowice (bydgoskie, gmina Chojnice).

Doroniak - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Doronicz - od imion na Dor-, typu Dorota, dorofiej, Teodor.

Doronin - od imion na Dor-, typu Dorota, dorofiej, Teodor.

Doronina - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Doroń - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Doros - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Dorosewicz - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Dorosiewicz - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Dorosik - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Dorosiński - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Dorosiowicz - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Dorosz - 1441 od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Doroszała - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Doroszek - 1441 od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Doroszeńko - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Doroszewicz - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Doroszewski - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Doroszka - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Doroszkiewicz - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Doroszko - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Doroszów - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Doroszuk - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Doroś - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Dorot - 1418 od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorota, m. - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorotin - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorotiuk - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorotka, m. - 1414 od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorotkiewicz - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorotko - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorotkowicz - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorotniak - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorotnik - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorotun - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorotyn - od imion Dorot lub Dorota, te od greckiego Dorótheos, to od doron ‘dar’ + theós ‘Bóg’, w Kościele prawosławnym przejęte jako Dorofiej.

Dorowicz - 1493 od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Doroz - (pod wpływem ukraińskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dorozal - (pod wpływem ukraińskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dorozalski - (pod wpływem ukraińskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dorozała - (pod wpływem ukraińskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dorozewycz - (pod wpływem ukraińskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dorozik - (pod wpływem ukraińskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dorozko - (pod wpływem ukraińskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dorozowycz - (pod wpływem ukraińskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dorozyński - (pod wpływem ukraińskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Doroż - (pod wpływem ukraińskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dorożak - (pod wpływem ukraińskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dorożalski - (pod wpływem ukraińskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dorożała - (pod wpływem ukraińskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dorożenko - (pod wpływem ukraińskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dorożewicz - (pod wpływem ukraińskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dorożkiewicz - (pod wpływem ukraińskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dorożko - (pod wpływem ukraińskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dorożuk - (pod wpływem ukraińskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dors - od dorsz ‘gatunek ryby’.

Dorsa - od dorsz ‘gatunek ryby’.

Dorsch - od dorsz ‘gatunek ryby’.

Dorsiewicz - od dorsz ‘gatunek ryby’.

Dorss - od dorsz ‘gatunek ryby’.

Dorsz - 1400 od dorsz ‘gatunek ryby’.

Dorsza - 1494 od dorsz ‘gatunek ryby’.

Dorszewicz - od dorsz ‘gatunek ryby’.

Dorszewski - od dorsz ‘gatunek ryby’.

Dorszon - od dorsz ‘gatunek ryby’.

Dorszowicz - od dorsz ‘gatunek ryby’.

Dorszyk - od dorsz ‘gatunek ryby’.

Dorszyński - od dorsz ‘gatunek ryby’.

Doruch - 1578 od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Doruchowski - 1561-62 od nazwy miejscowej Doruchów (kaliskie, gmina Doruchów).

Dorul - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Dorula - 1686 od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Dorulak - 1669 od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Dorusz - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Dorwa - od dorwać ‘urwać do końca’.

Dorwalski - od dorwać ‘urwać do końca’.

Dorwoł - od dorwać ‘urwać do końca’.

Dorys - od imion na Dor-, typu Dorota, Dorofiej, Teodor.

Dorywalski - od dorwać ‘urwać do końca’.

Dorywał - od dorwać ‘urwać do końca’.

Dorywała - od dorwać ‘urwać do końca’.

Dorywek - od dorwać ‘urwać do końca’.

Dos - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Dosa - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Dosiak - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Dosiewicz - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Dosin - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Dosiuk - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Dosiukiewicz - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Doskacz - od doskoczyć.

Doskocki - od doskoczyć.

Doskocz - od doskoczyć.

Doskoczyl - od doskoczyć.

Doskoczył - od doskoczyć.

Doskoczyński - od doskoczyć.

Dospiak - od dośpieć ‘dospać, wyspać się’.

Dospiał - od dośpieć ‘dospać, wyspać się’.

Dost - od dostać ‘ustać, dotrzymać’.

Dosta - od dostać ‘ustać, dotrzymać’.

Dostal - od dostać ‘ustać, dotrzymać’.

Dostalek - od dostać ‘ustać, dotrzymać’.

Dostalik - od dostać ‘ustać, dotrzymać’.

Dostalski - od dostać ‘ustać, dotrzymać’.

Dostał - od dostać ‘ustać, dotrzymać’.

Dostarczył - od dostarczyć.

Dostat - od dostatni ‘zamożny’.

Dostatni - 1442 od dostatni ‘zamożny’.

Dostatny - od dostatni ‘zamożny’.

Dostojewski - od nazwy miejscowej Dostojew (KrW).

Dostoł - (Śl) od dostać ‘ustać, dotrzymać’.

Dosula - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Dosyn - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Dosyń - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Dosz - 1394 od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Doszak - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Doszczak - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik lub od deska.

Doszczeczko - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Doszczenko - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Doszczka - 1738 od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Doszczuk - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Doszczyc - 1444 od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Doszek - 1422 od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Doszel - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Doszk - (Pom) od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Doszko - 1442 od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Doszla - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Doszlik - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Doszło - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Doszna - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Doszyn - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Doszyń - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Dośka - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Dośko - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Dośla - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Doślik - od imion na Do-, typu Dobiesław, Dominik.

Dośpiał - od dośpieć ‘dospać, wyspać się’.

Dośpił - od dośpieć ‘dospać, wyspać się’.

Dotka - 1796 od dodać lub od prasłowiańskiego dod?, doda ‘starszy członek rodziny’, od gwarowego dodek ‘dziadek’.

Doubek - (Śl) z ukraińską lub czeską, słowacką realizacją samogłoski rdzennej, niekiedy jako ucieczka hiperpoprawna od Dup-; od dąb;

Doubrawa - od dąbrowa ‘las dębowy’.

Douksza - od litewskiej nazwy osobowej Daukša, ta od imion dwuczłonowych na Daug-.

Doukszan - od litewskiej nazwy osobowej Daukša, ta od imion dwuczłonowych na Daug-.

Doukszewicz - od litewskiej nazwy osobowej Daukša, ta od imion dwuczłonowych na Daug-.

Dowal - od dowalić ‘dorzucić, dołożyć’.

Dowalewski - od dowalić ‘dorzucić, dołożyć’.

Dowalla - od dowalić ‘dorzucić, dołożyć’.

Dowalski - od dowalić ‘dorzucić, dołożyć’.

Dowała - 1433 od dowalić ‘dorzucić, dołożyć’.

Dowgal - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgalak - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgalec - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgalski - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgaluk - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgała - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgałło - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgało - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgan - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowganiuk - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgań - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgart - od litewskiej nazwy osobowej Dawgiert, z Daugirdas, od daugis ‘wiele, dużo’ i grdeti ‘słyszeć’.

Dowgiajło - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgialewicz - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgiała - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgiałło - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgiałowicz - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgiel - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgielewicz - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgielski - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgieluk - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgiełło - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgieło - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgiełowicz - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgiełowicz - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgier - od litewskiej nazwy osobowej Dawgiert, z Daugirdas, od daugis ‘wiele, dużo’ i grdeti ‘słyszeć’.

Dowgierd - od litewskiej nazwy osobowej Dawgiert, z Daugirdas, od daugis ‘wiele, dużo’ i grdeti ‘słyszeć’.

Dowgiert - od litewskiej nazwy osobowej Dawgiert, z Daugirdas, od daugis ‘wiele, dużo’ i grdeti ‘słyszeć’.

Dowgilewicz - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgiłło - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgiłłowicz - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgiło - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgiłowicz - od litewskiej nazwy osobowej Dawgieło, ta od Daugela, z Dáu(g)ela, od daugis ‘wiele, dużo’ i gélti ‘bardzo cierpieć’.

Dowgird - od litewskiej nazwy osobowej Dawgiert, z Daugirdas, od daugis ‘wiele, dużo’ i grdeti ‘słyszeć’.

Dowgirt - od litewskiej nazwy osobowej Dawgiert, z Daugirdas, od daugis ‘wiele, dużo’ i grdeti ‘słyszeć’.

Dowgun - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dowhan - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dowhanczuk - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dowhanek - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dowhanicz - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dowhaniuk - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dowhanycz - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dowhań - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dowhy - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dowhyj - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dowhyń - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dowiad - od litewskiej nazwy osobowej Daujotas, ta od daudis ‘wiele, dużo’ + jóti ‘jechać konno’.

Dowiat - od litewskiej nazwy osobowej Daujotas, ta od daudis ‘wiele, dużo’ + jóti ‘jechać konno’.

Dowiatów - od litewskiej nazwy osobowej Daujotas, ta od daudis ‘wiele, dużo’ + jóti ‘jechać konno’.

Dowiatt - od litewskiej nazwy osobowej Daujotas, ta od daudis ‘wiele, dużo’ + jóti ‘jechać konno’.

Dowid - 1615 od imienia Dawid, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię, pochodzenia biblijnego, z hebrajskiego david ‘ukochany, złączony’.

Dowidczyk - od imienia Dawid, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię, pochodzenia biblijnego, z hebrajskiego david ‘ukochany, złączony’.

Dowidiuk - od imienia Dawid, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię, pochodzenia biblijnego, z hebrajskiego david ‘ukochany, złączony’.

Dowidowicz - od imienia Dawid, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię, pochodzenia biblijnego, z hebrajskiego david ‘ukochany, złączony’.

Dowidowski - od imienia Dawid, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię, pochodzenia biblijnego, z hebrajskiego david ‘ukochany, złączony’.

Dowidt - od imienia Dawid, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię, pochodzenia biblijnego, z hebrajskiego david ‘ukochany, złączony’.

Dowidziok - od imienia Dawid, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię, pochodzenia biblijnego, z hebrajskiego david ‘ukochany, złączony’.

Dowidziuk - od imienia Dawid, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię, pochodzenia biblijnego, z hebrajskiego david ‘ukochany, złączony’.

Dowjat - od litewskiej nazwy osobowej Daujotas, ta od daudis ‘wiele, dużo’ + jóti ‘jechać konno’.

Dowksza - od litewskiej nazwy osobowej Daukša, ta od imion dwuczłonowych na Daug-.

Dowola - od prasłowiańskiego dovoliti ‘pozwolic, zezwolić’, od gwarowego dowolić.

Dowolenko - od prasłowiańskiego dovoliti ‘pozwolic, zezwolić’, od gwarowego dowolić (od dowolny ‘nieskrępowany’).

Dowolnia - od prasłowiańskiego dovoliti ‘pozwolic, zezwolić’, od gwarowego dowolić.

Dowolski - od prasłowiańskiego dovoliti ‘pozwolic, zezwolić’, od gwarowego dowolić.

Dowól - od prasłowiańskiego dovoliti ‘pozwolic, zezwolić’, od gwarowego dowolić.

Dowydzienko - od imienia Dawid, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię, pochodzenia biblijnego, z hebrajskiego david ‘ukochany, złączony’.

Dowydziuk - od imienia Dawid, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię, pochodzenia biblijnego, z hebrajskiego david ‘ukochany, złączony’.

Dowźycz - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dowżuk - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Dowżyk - (pod wpływem ukraińskim) od długi.

Doyniak - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dozor - od dozor, dozór ‘pilnowanie, strzeżenie’.

Dozorowski - od dozor, dozór ‘pilnowanie, strzeżenie’.

Dożynek - od dożynki ‘uroczystość z okazji zakończenia żniw’, dożynek.

Dożynka - od dożynki ‘uroczystość z okazji zakończenia żniw’, dożynek; od gwarowego dożynka.

Dożynkiewicz - od dożynki ‘uroczystość z okazji zakończenia żniw’, dożynek.

Dożynko - od dożynki ‘uroczystość z okazji zakończenia żniw’, dożynek.

Dób - od imion złożonych typu Dobiemir, Dobiesław, od prasłowiańskiego dob? ‘sprawny, waleczny, dzielny’ lub od dobosz.

Dójczyński - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dójka - od doić ‘ssać mleko, dawać mleko’.

Dólny - od dół.

Dół - od dół.

Dółka - od dół.

Dóra - od staropolskiego dur ‘szaleństwo’, durować ‘szleć’ lub od dura ‘dziura’.

Drab - 1472 od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Draba - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabacz - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabal - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabało - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Draban - od staropolskiego drabant, później trabant ‘halabardnik; gwardzista; żołnierz służący w piechocie’.

Drabancik - 1620 od staropolskiego drabant, później trabant ‘halabardnik; gwardzista; żołnierz służący w piechocie’.

Drabanek - od staropolskiego drabant, później trabant ‘halabardnik; gwardzista; żołnierz służący w piechocie’.

Drabant - 1489 od staropolskiego drabant, później trabant ‘halabardnik; gwardzista; żołnierz służący w piechocie’.

Drabantowicz - 1530 od staropolskiego drabant, później trabant ‘halabardnik; gwardzista; żołnierz służący w piechocie’.

Drabarczyk - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabarek - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabarz - 1419 od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’, od drabarz ‘wyrabiający drabiny; koń ulożony do specjalnego chodu; dromader’.

Drabas - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabasz - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabat - od staropolskiego drabant, później trabant ‘halabardnik; gwardzista; żołnierz służący w piechocie’.

Drabata - od staropolskiego drabant, później trabant ‘halabardnik; gwardzista; żołnierz służący w piechocie’.

Drabato - od staropolskiego drabant, później trabant ‘halabardnik; gwardzista; żołnierz służący w piechocie’.

Drabb - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabczuk - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabczyk - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabczyński - 1634 od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabecki - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabek - 1484 od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabel - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabentowicz - od staropolskiego drabant, później trabant ‘halabardnik; gwardzista; żołnierz służący w piechocie’.

Drabęcki - od staropolskiego drabant, później trabant ‘halabardnik; gwardzista; żołnierz służący w piechocie’.

Drabętowicz - od staropolskiego drabant, później trabant ‘halabardnik; gwardzista; żołnierz służący w piechocie’.

Drabiak - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabiarz - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabiaszek - 1644 od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabich - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabicki - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabicz - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabiec - 1705 od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabienko - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabig - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabik - 1589 od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’ lub od gwarowego drabik ‘żołnierz najemy; hultaj’.

Drabikowski - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabin - od drabina.

Drabina - od drabina.

Drabininiak - od drabina.

Drabiniok - od drabina.

Drabiniuk - od drabina.

Drabinka - 1415 od drabina; drabinka.

Drabinkiewicz - od drabina.

Drabinok - od drabina.

Drabinowicz - od drabina.

Drabinowski - od drabina.

Drabiński - 1494 (KrW) od drabina.

Drabio - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabionek - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabisiak - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabisz - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabiszczak - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabiszczyk - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabiszewski - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabiuk - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabka - 1488 od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’; lub od gwarowego drabka ‘drabina’.

Drabko - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabkowicz - 1483 od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabkowski - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabo - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabol - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabont - od staropolskiego drabant, później trabant ‘halabardnik; gwardzista; żołnierz służący w piechocie’.

Draboń - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Draborz - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Draborz - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabot - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabota - XIII w. od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabowicz - 1775 od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabowski - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabsiak - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabski - 1497 od nazwy miejscowej Draby (sieradzkie, gmina Działoszyn) lub od apelatywu drab.

Drabsz - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabun - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabuń - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabych - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabycz - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabyk - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drabyszewski - od drab, dawniej ‘żołnierz najemny; rodzaj drabiny; wóż drabiniasty’ lub od prasłowiańskiego ‘drabina’, ze staropolskiego drabować ‘biec truchtem (o koniu)’.

Drac - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’.

Draca - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’.

Dracek - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’.

Dracewicz - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’.

Drach - od drach ‘smok; człowiek nieznośny’.

Dracha - od drach ‘smok; człowiek nieznośny’.

Drachaim - od zamku Drahim, leżącego niegdyś koło Drawska, nad dzeką Drawą.

Drachajm - od zamku Drahim, leżącego niegdyś koło Drawska, nad dzeką Drawą.

Drachal - od drach ‘smok; człowiek nieznośny’.

Drachał - od drach ‘smok; człowiek nieznośny’.

Drachan - od drach ‘smok; człowiek nieznośny’.

Dracheim - od zamku Drahim, leżącego niegdyś koło Drawska, nad dzeką Drawą.

Drachel - od drach ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od gwarowego drachel ‘człowiek nieznośny’.

Drachewicz - od drach ‘smok; człowiek nieznośny’.

Drachnał - od drach ‘smok; człowiek nieznośny’.

Drachny - od drach ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od gwarowego drachel ‘człowiek nieznośny’; od przymiotnika drachny.

Drachol - od drach ‘smok; człowiek nieznośny’.

Dracholiński - od drach ‘smok; człowiek nieznośny’.

Drachowski - 1390 od nazwy miejscowej Drachowo (poznańskie, gmina Niechanowo).

Drachuła - od drach ‘smok; człowiek nieznośny’.

Drachun - od drach ‘smok; człowiek nieznośny’.

Drachurz - od drach ‘smok; człowiek nieznośny’.

Drachus - od drach ‘smok; człowiek nieznośny’.

Drachusz - od drach ‘smok; człowiek nieznośny’.

Drachynia - od drach ‘smok; człowiek nieznośny’.

Dracz - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’; od staropolskiego dracz ‘łupieżca; roślina berberys’.

Draczak - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’; od staropolskiego dracz ‘łupieżca; roślina berberys’.

Draczan - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’; od staropolskiego dracz ‘łupieżca; roślina berberys’.

Draczek - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’; od staropolskiego dracz ‘łupieżca; roślina berberys’.

Draczenko - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’; od staropolskiego dracz ‘łupieżca; roślina berberys’.

Draczewski - 1696 od nazwy miejscowej Draczewo (KrW).

Draczka - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’; od staropolskiego dracz ‘łupieżca; roślina berberys’.

Draczko - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’; od staropolskiego dracz ‘łupieżca; roślina berberys’.

Draczkowski - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’; od staropolskiego dracz ‘łupieżca; roślina berberys’.

Draczów - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’; od staropolskiego dracz ‘łupieżca; roślina berberys’.

Draczuk - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’; od staropolskiego dracz ‘łupieżca; roślina berberys’.

Draczyk - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’; od staropolskiego dracz ‘łupieżca; roślina berberys’.

Draczykow - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’; od staropolskiego dracz ‘łupieżca; roślina berberys’.

Draczyński - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’; od staropolskiego dracz ‘łupieżca; roślina berberys’.

Drag - od draga ‘rodzaj kotwicy’, może też od prasłowiańskiego ‘drogi’, czeskiego drahy.

Draga - od draga ‘rodzaj kotwicy’, może też od prasłowiańskiego ‘drogi’, czeskiego drahy.

Dragacz - od draga ‘rodzaj kotwicy’, może też od prasłowiańskiego ‘drogi’, czeskiego drahy.

Dragala - 1605 od drgać ‘trząść się’.

Dragała - od draga ‘rodzaj kotwicy’, może też od prasłowiańskiego ‘drogi’, czeskiego drahy.

Dragan - 1687 od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Draganczuk - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Draganek - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Dragania - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Draganiak - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Draganicz - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Draganiec - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Draganik - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Draganiuk - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Dragankiewicz - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Draganow - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Draganowicz - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Draganowski - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Draganyk - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Dragań - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Dragańczuk - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Dragańczyk - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Dragański - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Dragarz - od draga ‘rodzaj kotwicy’, może też od prasłowiańskiego ‘drogi’, czeskiego drahy.

Dragarzyk - od draga ‘rodzaj kotwicy’, może też od prasłowiańskiego ‘drogi’, czeskiego drahy.

Dragas - od draga ‘rodzaj kotwicy’, może też od prasłowiańskiego ‘drogi’, czeskiego drahy.

Dragasz - od draga ‘rodzaj kotwicy’, może też od prasłowiańskiego ‘drogi’, czeskiego drahy.

Dragen - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Dragi - (Śl) (pod wpływem czeskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dragiel - od draga ‘rodzaj kotwicy’, może też od prasłowiańskiego ‘drogi’, czeskiego drahy.

Dragiewicz - od draga ‘rodzaj kotwicy’, może też od prasłowiańskiego ‘drogi’, czeskiego drahy.

Dragim - od zamku Drahim, leżącego niegdyś koło Drawska, nad dzeką Drawą.

Dragniewicz - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Drago - od draga ‘rodzaj kotwicy’, może też od prasłowiańskiego ‘drogi’, czeskiego drahy.

Dragojew - od draga ‘rodzaj kotwicy’, może też od prasłowiańskiego ‘drogi’, czeskiego drahy.

Dragola - od draga ‘rodzaj kotwicy’, może też od prasłowiańskiego ‘drogi’, czeskiego drahy.

Dragoła - od draga ‘rodzaj kotwicy’, może też od prasłowiańskiego ‘drogi’, czeskiego drahy.

Dragołek - (KrW) 1444 (pod wpływem czeskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dragon - 1489 od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Dragonek - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’ lub od dragonek.

Dragoni - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Dragoniak - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Dragoniuk - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Dragonowicz - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Dragonowski - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Dragoń - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Dragończuk - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Dragończyk - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Dragoński - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Dragorz - od draga ‘rodzaj kotwicy’, może też od prasłowiańskiego ‘drogi’, czeskiego drahy.

Dragos - od draga ‘rodzaj kotwicy’, może też od prasłowiańskiego ‘drogi’, czeskiego drahy.

Dragosiewicz - od draga ‘rodzaj kotwicy’, może też od prasłowiańskiego ‘drogi’, czeskiego drahy.

Dragosz - 1441 od draga ‘rodzaj kotwicy’, może też od prasłowiańskiego ‘drogi’, czeskiego drahy.

Dragoszewicz - od draga ‘rodzaj kotwicy’, może też od prasłowiańskiego ‘drogi’, czeskiego drahy.

Dragow - od draga ‘rodzaj kotwicy’, może też od prasłowiańskiego ‘drogi’, czeskiego drahy.

Dragowski - od draga ‘rodzaj kotwicy’, może też od prasłowiańskiego ‘drogi’, czeskiego drahy.

Dragucki - od draga ‘rodzaj kotwicy’, może też od prasłowiańskiego ‘drogi’, czeskiego drahy.

Dragula - od draga ‘rodzaj kotwicy’, może też od prasłowiańskiego ‘drogi’, czeskiego drahy.

Dragulski - od draga ‘rodzaj kotwicy’, może też od prasłowiańskiego ‘drogi’, czeskiego drahy.

Draguła - (pod wpływem czeskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dragun - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Draguniewicz - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Dragunowicz - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Dragunowski - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Draguń - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Draguński - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Dragusz - od draga ‘rodzaj kotwicy’, może też od prasłowiańskiego ‘drogi’, czeskiego drahy.

Dragwa - od draga ‘rodzaj kotwicy’, może też od prasłowiańskiego ‘drogi’, czeskiego drahy.

Drah - (pod wpływem czeskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Draha - (pod wpływem czeskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drahan - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Draheim - od zamku Drahim, leżącego niegdyś koło Drawska, nad dzeką Drawą.

Drahein - od zamku Drahim, leżącego niegdyś koło Drawska, nad dzeką Drawą.

Drahejm - 1433 od zamku Drahim, leżącego niegdyś koło Drawska, nad dzeką Drawą.

Drahejmski - 1438 od zamku Drahim, leżącego niegdyś koło Drawska, nad dzeką Drawą.

Drahel - (pod wpływem czeskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drahem - 1408 od zamku Drahim, leżącego niegdyś koło Drawska, nad dzeką Drawą.

Drahemski - 1438 od zamku Drahim, leżącego niegdyś koło Drawska, nad dzeką Drawą.

Drahim - od zamku Drahim, leżącego niegdyś koło Drawska, nad dzeką Drawą.

Drahobysz - 1444 od nazwy osobowej Drohobysz, występującej w języku ukraińskim.

Drahokaupil - (pod wpływem czeskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drahokopil - (pod wpływem czeskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drahokoupill - (pod wpływem czeskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drahol - (pod wpływem czeskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drahos - (pod wpływem czeskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drahoś - (pod wpływem czeskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drahowicz - (pod wpływem czeskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drahun - od dragon, dawniej dragan ‘kawalerzysta’.

Drahus - (pod wpływem czeskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drahusz - 1437 (pod wpływem czeskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drahuszczak - (pod wpływem czeskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drahym - 1436 od zamku Drahim, leżącego niegdyś koło Drawska, nad dzeką Drawą.

Drahymski - 1428 od zamku Drahim, leżącego niegdyś koło Drawska, nad dzeką Drawą.

Drahyn - 1404 od zamku Drahim, leżącego niegdyś koło Drawska, nad dzeką Drawą.

Drahyński - 1436 od zamku Drahim, leżącego niegdyś koło Drawska, nad dzeką Drawą.

Draim - od zamku Drahim, leżącego niegdyś koło Drawska, nad dzeką Drawą.

Draj - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drajan - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drajcz - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’; od gwarowego drajer ‘rodzaj monety’.

Drajczak - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’; od gwarowego drajer ‘rodzaj monety’.

Drajczyk - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’; od gwarowego drajer ‘rodzaj monety’.

Drajek - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drajem - od zamku Drahim, leżącego niegdyś koło Drawska, nad dzeką Drawą.

Drajer - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’; od gwarowego drajer ‘rodzaj monety’.

Drajerciak - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’; od gwarowego drajer ‘rodzaj monety’.

Drajerczak - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’; od gwarowego drajer ‘rodzaj monety’.

Drajerczyk - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’; od gwarowego drajer ‘rodzaj monety’.

Drajerski - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’; od gwarowego drajer ‘rodzaj monety’.

Drajewicz - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drajewski - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drajkiewicz - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drajkosz - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drajkowski - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drajok - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drajs - od niemieckiej nazwy osobowej Dreis lub od imienia Andreas.

Drajski - od niemieckiej nazwy osobowej Dreis lub od imienia Andreas.

Drak - 1287 od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’.

Draka - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’.

Drake - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’.

Drakko - 1218 od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’; od łacińskiego draco ‘wąż, potwór basniowy’.

Drako - 1218 od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’; od łacińskiego draco ‘wąż, potwór basniowy’.

Drakoniewicz - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’; od łacińskiego draco ‘wąż, potwór basniowy’.

Drakoń - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’; od łacińskiego draco ‘wąż, potwór basniowy’.

Drakowicz - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’; od łacińskiego draco ‘wąż, potwór basniowy’.

Drakowski - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’; od łacińskiego draco ‘wąż, potwór basniowy’.

Drakuła - 1502 od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’; od łacińskiego draco ‘wąż, potwór basniowy’.

Drakus - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’; od łacińskiego draco ‘wąż, potwór basniowy’.

Dral - 1420 od staropolskiego drać ‘drzeć, targać’; od gwarowego drała ‘człowiek lekkomyślny’.

Drala - od staropolskiego drać ‘drzeć, targać’; od gwarowego drała ‘człowiek lekkomyślny’.

Dralecki - od staropolskiego drać ‘drzeć, targać’; od gwarowego drała ‘człowiek lekkomyślny’.

Draleczyk - od staropolskiego drać ‘drzeć, targać’; od gwarowego drała ‘człowiek lekkomyślny’.

Dralek - 1670 od staropolskiego drać ‘drzeć, targać’; od gwarowego drała ‘człowiek lekkomyślny’.

Dralewski - od staropolskiego drać ‘drzeć, targać’; od gwarowego drała ‘człowiek lekkomyślny’.

Dralik - od staropolskiego drać ‘drzeć, targać’; od gwarowego drała ‘człowiek lekkomyślny’.

Drał - 1420 od staropolskiego drać ‘drzeć, targać’.

Drała - od staropolskiego drać ‘drzeć, targać’; od gwarowego drała ‘człowiek lekkomyślny’.

Drałek - od staropolskiego drać ‘drzeć, targać’; od gwarowego drała ‘człowiek lekkomyślny’.

Drałus - od staropolskiego drać ‘drzeć, targać’; od gwarowego drała ‘człowiek lekkomyślny’.

Dramaczonek - od prasłowiańskiego dramiti ‘budzić, drażnić’.

Dramczyk - od prasłowiańskiego dramiti ‘budzić, drażnić’.

Dramiński - od nazwy miejscowej Dramino (Maz).

Dramka - od prasłowiańskiego dramiti ‘budzić, drażnić’.

Dramowicz - od prasłowiańskiego dramiti ‘budzić, drażnić’.

Dramowski - od prasłowiańskiego dramiti ‘budzić, drażnić’.

Dramus - od prasłowiańskiego dramiti ‘budzić, drażnić’.

Dranckiewicz - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Dranczarek - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Dranczewski - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Dranczuk - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Dranek - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Drang - od niemieckiej nazwy osobowej Drang, ta od apelatywu Drang ‘nacisk, parcie’.

Drangiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Drang, ta od apelatywu Drang ‘nacisk, parcie’.

Drangowski - od niemieckiej nazwy osobowej Drang, ta od apelatywu Drang ‘nacisk, parcie’.

Drangwitz - (Śl) od niemieckiej nazwy osobowej Drang, ta od apelatywu Drang ‘nacisk, parcie’.

Drania - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Draniak - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Dranica - 1478 od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’; od staropolskiego dranica ‘rodzaj drewnianego gontu’.

Dranich - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Draniczarek - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Draniczka - 1483 od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Draniewicz - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Draniewski - 1659 od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Dranik - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Dranikow - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Dranikowski - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Draników - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Drank - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Dranka - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’ lub od gwarowego dranka ‘kołek w płocie’.

Drankiewicz - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’ lub od gwarowego dranka ‘kołek w płocie’.

Dranko - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’ lub od gwarowego dranka ‘kołek w płocie’.

Drankowicz - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’ lub od gwarowego dranka ‘kołek w płocie’.

Drankowski - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’ lub od gwarowego dranka ‘kołek w płocie’.

Dranow - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Dranowski - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Dranuta - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Dranysz - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Drańczak - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Drańczarek - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Drańczewski - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Drańczuk - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Drańczyk - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Drańko - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Drański - od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Drap - od drapać.

Drapa - od drapać, od gwarowego drapa ‘pazur’.

Drapac - od drapać, od gwarowego drapac ‘stara miotła, wywłoka’.

Drapacki - od drapać.

Drapacz - 1463 od drapać; od staropolskiego drapacz ‘łupieżca, golibroda’.

Drapak - od drapać, od gwarowego drapak ‘stara miotła, wywłoka’.

Drapaków - od drapać, od gwarowego drapak ‘stara miotła, wywłoka’.

Drapal - od drapać.

Drapala - od drapać.

Drapalik - XVII w. od drapać.

Drapalla - od drapać.

Drapalski - od drapać.

Drapaluk - od drapać.

Drapał - od drapać.

Drapała - 1465 od drapać.

Drapałka - 1560 od drapać.

Drapało - od drapać.

Drapałowski - od drapać.

Drapan - od drapać; drapany.

Drapas - od drapać.

Drapczak - od drapać.

Drapczuk - od drapać.

Drapczyk - 1685 od drapać.

Drapczyński - od drapać.

Drapecki - od drapać.

Drapejkowski - od drapać.

Drapek - 1679 od drapać.

Drapella - od włoskiego drapella ‘chorągiew, sztandar’.

Drapich - od drapać.

Drapiej - od drapać.

Drapiejkowski - od drapać.

Drapiesz - 1392 od drapać.

Drapiewski - od drapać.

Drapięta - od drapać.

Drapik - od drapać.

Drapikowski - od drapać.

Drapiński - od drapać.

Drapioch - od drapać.

Drapisz - od drapać.

Drapiszewski - od drapać.

Drapko - od drapać.

Drapkowski - od drapać.

Drapon - od drapać.

Draporzyt - 1652 od drapać; od drapirzyt ‘palec średni’.

Drapow - od drapać.

Draps - od drapsic, drepsić dawniej ‘dreptać’.

Drapsa - od drapsic, drepsić dawniej ‘dreptać’.

Drapsiak - od drapsic, drepsić dawniej ‘dreptać’.

Drapski - od drapsic, drepsić dawniej ‘dreptać’.

Drapsza - od drapsic, drepsić dawniej ‘dreptać’.

Drapszo - od drapsic, drepsić dawniej ‘dreptać’.

Drapulski - od drapać.

Drapuń - od drapać.

Drapus - od drapać.

Dras - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Drasba - od drapsic, drepsić dawniej ‘dreptać’.

Drasczyk - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Drasejko - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Drasek - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Drasik - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Draska - 1439 od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’ lub od gwarowego draska, prasłowiańskiego draska ‘drzazga’.

Draski - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Draskowski - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Drasna - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Drasny - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Draspa - od drapsic, drepsić dawniej ‘dreptać’.

Drass - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Drasyk - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Draszak - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Draszawa - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Draszba - od drapsic, drepsić dawniej ‘dreptać’.

Draszcz - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Draszczak - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Draszczuk - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Draszczyk - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Draszejko - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Draszek - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’ lub od gwarowego draszek ‘mlocarz młócący zboze cepami’.

Draszel - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Draszew - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Draszewski - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Draszka - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’ lub og gwarowego draszka ‘młócka, młócenie cepami’.

Draszke - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Draszkiewicz - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Draszko - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Draszkowski - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Draszonowski - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Draszow - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Draszowski - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Draszów - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Draszpa - od drapsic, drepsić dawniej ‘dreptać’.

Draszwa - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Draszyński - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Draś - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Draśba - od drapsic, drepsić dawniej ‘dreptać’.

Draśkiewicz - od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Draśpa - od drapsic, drepsić dawniej ‘dreptać’.

Drat - od niemieckiej nazwy osobowej Draht, ta od apelatywu Draht ‘drut, dratwa’.

Dratczuk - od niemieckiej nazwy osobowej Draht, ta od apelatywu Draht ‘drut, dratwa’.

Dratek - od niemieckiej nazwy osobowej Draht, ta od apelatywu Draht ‘drut, dratwa’.

Dratel - od niemieckiej nazwy osobowej Draht, ta od apelatywu Draht ‘drut, dratwa’.

Dratewka - od dratwa, z gwarowego dratwia ‘nić szewska’.

Dratewski - od dratwa, z gwarowego dratwia ‘nić szewska’.

Drath - od niemieckiej nazwy osobowej Draht, ta od apelatywu Draht ‘drut, dratwa’.

Dratkiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Draht, ta od apelatywu Draht ‘drut, dratwa’.

Dratkowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Draht, ta od apelatywu Draht ‘drut, dratwa’.

Dratkowski - od niemieckiej nazwy osobowej Draht, ta od apelatywu Draht ‘drut, dratwa’.

Dratos - od niemieckiej nazwy osobowej Draht, ta od apelatywu Draht ‘drut, dratwa’.

Dratowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Draht, ta od apelatywu Draht ‘drut, dratwa’.

Dratownik - od niemieckiej nazwy osobowej Draht, ta od apelatywu Draht ‘drut, dratwa’.

Dratt - od niemieckiej nazwy osobowej Draht, ta od apelatywu Draht ‘drut, dratwa’.

Dratus - od niemieckiej nazwy osobowej Draht, ta od apelatywu Draht ‘drut, dratwa’.

Dratwa - 1415 od dratwa, z gwarowego dratwia ‘nić szewska’.

Dratwia - od dratwa, z gwarowego dratwia ‘nić szewska’.

Dratwiak - od dratwa, z gwarowego dratwia ‘nić szewska’.

Dratwic - od dratwa, z gwarowego dratwia ‘nić szewska’.

Dratwicki - od dratwa, z gwarowego dratwia ‘nić szewska’.

Dratwik - od dratwa, z gwarowego dratwia ‘nić szewska’.

Dratwinski - od dratwa, z gwarowego dratwia ‘nić szewska’.

Dratwiński - od dratwa, z gwarowego dratwia ‘nić szewska’.

Draus - od niemieckiej nazwy osobowej Draus, ta od średnio-wysoko-niemieckiego przysłówka złożonego dar + us, dziś darus, darußen ‘na zewnątrz, poza (miastem, wsią).

Drausal - od niemieckiej nazwy osobowej Draus, ta od średnio-wysoko-niemieckiego przysłówka złożonego dar + us, dziś darus, darußen ‘na zewnątrz, poza (miastem, wsią).

Drause - od niemieckiej nazwy osobowej Draus, ta od średnio-wysoko-niemieckiego przysłówka złożonego dar + us, dziś darus, darußen ‘na zewnątrz, poza (miastem, wsią).

Drausel - od niemieckiej nazwy osobowej Draus, ta od średnio-wysoko-niemieckiego przysłówka złożonego dar + us, dziś darus, darußen ‘na zewnątrz, poza (miastem, wsią).

Drausowski - od niemieckiej nazwy osobowej Draus, ta od średnio-wysoko-niemieckiego przysłówka złożonego dar + us, dziś darus, darußen ‘na zewnątrz, poza (miastem, wsią).

Drauss - od niemieckiej nazwy osobowej Draus, ta od średnio-wysoko-niemieckiego przysłówka złożonego dar + us, dziś darus, darußen ‘na zewnątrz, poza (miastem, wsią).

Drauszke - od niemieckiej nazwy osobowej Draus, ta od średnio-wysoko-niemieckiego przysłówka złożonego dar + us, dziś darus, darußen ‘na zewnątrz, poza (miastem, wsią).

Drauś - od niemieckiej nazwy osobowej Draus, ta od średnio-wysoko-niemieckiego przysłówka złożonego dar + us, dziś darus, darußen ‘na zewnątrz, poza (miastem, wsią).

Drauz - od niemieckiej nazwy osobowej Draus, ta od średnio-wysoko-niemieckiego przysłówka złożonego dar + us, dziś darus, darußen ‘na zewnątrz, poza (miastem, wsią).

Drawc - (Pom) zapewne od prasłowiańskiego drav’ ‘taki, który drze’, na Pomorzu od dravi ‘prędki, szybki’.

Drawczar - zapewne od prasłowiańskiego drav’ ‘taki, który drze’, na Pomorzu od dravi ‘prędki, szybki’.

Drawczyk - zapewne od prasłowiańskiego drav’ ‘taki, który drze’, na Pomorzu od dravi ‘prędki, szybki’.

Drawczyński - zapewne od prasłowiańskiego drav’ ‘taki, który drze’, na Pomorzu od dravi ‘prędki, szybki’.

Drawdzik - zapewne od prasłowiańskiego drav’ ‘taki, który drze’, na Pomorzu od dravi ‘prędki, szybki’.

Drawek - zapewne od prasłowiańskiego drav’ ‘taki, który drze’, na Pomorzu od dravi ‘prędki, szybki’.

Drawel - zapewne od prasłowiańskiego drav’ ‘taki, który drze’, na Pomorzu od dravi ‘prędki, szybki’.

Drawiak - zapewne od prasłowiańskiego drav’ ‘taki, który drze’, na Pomorzu od dravi ‘prędki, szybki’.

Drawicki - zapewne od prasłowiańskiego drav’ ‘taki, który drze’, na Pomorzu od dravi ‘prędki, szybki’.

Drawicz - zapewne od prasłowiańskiego drav’ ‘taki, który drze’, na Pomorzu od dravi ‘prędki, szybki’.

Drawiec - zapewne od prasłowiańskiego drav’ ‘taki, który drze’, na Pomorzu od dravi ‘prędki, szybki’.

Drawik - zapewne od prasłowiańskiego drav’ ‘taki, który drze’, na Pomorzu od dravi ‘prędki, szybki’.

Drawiński - zapewne od prasłowiańskiego drav’ ‘taki, który drze’, na Pomorzu od dravi ‘prędki, szybki’.

Drawis - zapewne od prasłowiańskiego drav’ ‘taki, który drze’, na Pomorzu od dravi ‘prędki, szybki’.

Drawski - od nazwy miejscowej Drawsko(polskie, gmina Drawsko; koszalińskie, gmina Czaplinek).

Drazba - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drazdzewski - od nazwy miejscowej Drożdżyn (ciechanowskie, gmina Sochocin).

Drazdzyński - od nazwy miejscowej Drożdżyn (ciechanowskie, gmina Sochocin).

Drazek - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drazewicz - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drazga - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drazik - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drazikowski - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drazin - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Draziński - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drazkiewicz - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drazkowski - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drazna - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drazniewski - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Draznin - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drazniowski - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drazniuk - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drazny - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drazyk - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Draźba - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Draźbo - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Draźdżewski - od nazwy miejscowej Drożdżyn (ciechanowskie, gmina Sochocin).

Draźna - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Draźniowski - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Draźny - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Draż - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drażan - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drażdzewski - od nazwy miejscowej Drożdżyn (ciechanowskie, gmina Sochocin).

Drażdziński - od nazwy miejscowej Drożdżyn (ciechanowskie, gmina Sochocin).

Drażdzyński - od nazwy miejscowej Drożdżyn (ciechanowskie, gmina Sochocin).

Drażdżewski - od nazwy miejscowej Drożdżyn (ciechanowskie, gmina Sochocin).

Drażdżyński - od nazwy miejscowej Drożdżyn (ciechanowskie, gmina Sochocin).

Draże - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drażek - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drażela - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drażka - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drażkiewicz - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drażkowiak - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drażkowicz - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drażkowski - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drażna - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drażniewski - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drażnin - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drażniowski - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drażniuk - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drażny - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drażuch - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drażyk - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drażyński - od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drąb - zapewne od prasłowiańskiego dręb? ‘zwiotczały, zgniły, trzęsący się’.

Drąbczyk - zapewne od prasłowiańskiego dręb? ‘zwiotczały, zgniły, trzęsący się’.

Drąbek - zapewne od prasłowiańskiego dręb? ‘zwiotczały, zgniły, trzęsący się’.

Drąbiak - zapewne od prasłowiańskiego dręb? ‘zwiotczały, zgniły, trzęsący się’.

Drąbik - zapewne od prasłowiańskiego dręb? ‘zwiotczały, zgniły, trzęsący się’.

Drąbina - zapewne od prasłowiańskiego dręb? ‘zwiotczały, zgniły, trzęsący się’.

Drąbiński - zapewne od prasłowiańskiego dręb? ‘zwiotczały, zgniły, trzęsący się’.

Drąblewski - zapewne od prasłowiańskiego dręb? ‘zwiotczały, zgniły, trzęsący się’.

Drąblowski - zapewne od prasłowiańskiego dręb? ‘zwiotczały, zgniły, trzęsący się’.

Drąc - od dręczyć, por. udręka, por. też gwarowe dręk ‘drąg’.

Drączak - od dręczyć, por. udręka, por. też gwarowe dręk ‘drąg’.

Drączek - od dręczyć, por. udręka, por. też gwarowe dręk ‘drąg’.

Drączewska - od dręczyć, por. udręka, por. też gwarowe dręk ‘drąg’.

Drączkiewicz - od dręczyć, por. udręka, por. też gwarowe dręk ‘drąg’.

Drączkowski - od dręczyć, por. udręka, por. też gwarowe dręk ‘drąg’.

Drączyńska - od dręczyć, por. udręka, por. też gwarowe dręk ‘drąg’.

Drąd - od drynda ‘lichy wóz’.

Drądziak - od drynda ‘lichy wóz’.

Drądzikowski - od drynda ‘lichy wóz’.

Drąg - 1398 od drąg.

Drągan - od drąg.

Drągiel - 1422 od drąg.

Drągielski - od drąg.

Drągiewicz - od drąg.

Drągla - od drąg.

Drąglewski - od drąg.

Drągocki - od drąg.

Drągosz - od drąg.

Drągowicz - 1630 od drąg.

Drągowski - od drąg.

Drąk - od dręczyć, por. udręka, por. też gwarowe dręk ‘drąg’.

Drąka - od dręczyć, por. udręka, por. też gwarowe dręk ‘drąg’.

Drąszcz - od drąg.

Drąszczak - od drąg.

Drąszczyk - od drąg.

Drąszkiewicz - od drąg.

Drąszkowiak - od drąg.

Drąszkowski - od drąg.

Drątwa - od dratwa, z gwarowego dratwia ‘nić szewska’; od gwarowego drątwa ‘dratewka’.

Drązczyk - od drąg.

Drązek - od drąg.

Drązewski - od drążyć ‘żłobić, wydłubywać’ lub też od drąg.

Drązikowski - od drążyć ‘żłobić, wydłubywać’ lub też od drąg.

Drązkiewicz - od drąg.

Drązkowiak - od drąg.

Drązyk - od drążyć ‘żłobić, wydłubywać’ lub też od drąg.

Drąż - od drążyć ‘żłobić, wydłubywać’ lub też od drąg.

Drążak - 1640 od drążyć ‘żłobić, wydłubywać’ lub też od drąg.

Drążała - od drążyć ‘żłobić, wydłubywać’ lub też od drąg.

Drążczak - 1794 od drąg.

Drążczyk - od drąg.

Drążdzewski - od nazwy miejscowej Drążdżewo (ostrołęckie, gmina Krasnosielc, Jednorożec).

Drążdż - od drążyć ‘żłobić, wydłubywać’ lub też od drąg.

Drążdżewski - od nazwy miejscowej Drążdżewo (ostrołęckie, gmina Krasnosielc, Jednorożec).

DrążeckI - od drążyć ‘żłobić, wydłubywać’ lub też od drąg.

Drążek - 1460 od drąg; od drążek ‘laska’.

Drążela - od drążyć ‘żłobić, wydłubywać’ lub też od drąg.

Drążewicz - od drążyć ‘żłobić, wydłubywać’ lub też od drąg.

Drążewski - od nazwy miejscowej Drążewo (ciechanowskie, gmina Sońsk).

Drążka - od drąg.

Drążkiewicz - od drąg.

Drążkowiak - od drąg.

Drążkowicz - od drąg.

Drążkowski - od drąg.

Drążniewicz - od drążyć ‘żłobić, wydłubywać’ lub też od drąg.

Drążowski - od nazwy miejscowej Drążewo (ciechanowskie, gmina Sońsk).

Drążyk - 1625 od drążyć ‘żłobić, wydłubywać’ lub też od drąg.

Drążykiewicz - od drążyć ‘żłobić, wydłubywać’ lub też od drąg.

Drążykowski - od drążyć ‘żłobić, wydłubywać’ lub też od drąg.

Drążyński - 1522 od nazwy miejscowej Drążna (konińskie, gmina Słupca), Drążno (bydgoskie, gmina Mrocza).

Drda - od gwarowego dyrdać, derdać ‘iść szybko, lecieć, trząść się’.

Drdich - od gwarowego dyrdać, derdać ‘iść szybko, lecieć, trząść się’.

Drdoniecki - od gwarowego dyrdać, derdać ‘iść szybko, lecieć, trząść się’.

Drdowa - od gwarowego dyrdać, derdać ‘iść szybko, lecieć, trząść się’.

Drdowski - od gwarowego dyrdać, derdać ‘iść szybko, lecieć, trząść się’.

Drdzen - od rdzeń, dawniej drzeń ‘tkanka wypełniająca łodygę (też pień drzewa) i korzeń rośliny’.

Drdzeń - od rdzeń, dawniej drzeń ‘tkanka wypełniająca łodygę (też pień drzewa) i korzeń rośliny’.

Drdzonek - od rdzeń, dawniej drzeń ‘tkanka wypełniająca łodygę (też pień drzewa) i korzeń rośliny’.

Drechna - od drach ‘smok; człowiek nieznośny’.

Drechniewicz - od drach ‘smok; człowiek nieznośny’.

Drechniowicz - od drach ‘smok; człowiek nieznośny’.

Drechno - od drach ‘smok; człowiek nieznośny’.

Drechnowicz - od drach ‘smok; człowiek nieznośny’.

Drechny - od drach ‘smok; człowiek nieznośny’.

Drechowicz - od drach ‘smok; człowiek nieznośny’.

Dredzień - od rdzeń, dawniej drzeń ‘tkanka wypełniająca łodygę (też pień drzewa) i korzeń rośliny’.

Dredzon - od rdzeń, dawniej drzeń ‘tkanka wypełniająca łodygę (też pień drzewa) i korzeń rośliny’.

Drega - od drąg.

Dregan - od drąg.

Dregański - od drąg.

Dregarz - od drąg.

Dregiel - od drąg.

Dregien - od drąg.

Dregiewicz - od drąg.

Dregulski - od drąg.

Dreheim - od zamku Drahim, leżącego niegdyś koło Drawska, nad dzeką Drawą.

Drehein - od zamku Drahim, leżącego niegdyś koło Drawska, nad dzeką Drawą.

Drei - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Dreis - od niemieckiej nazwy osobowej Dreis lub od imienia Andreas.

Drej - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Dreja - 1626 od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drejak - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drejański - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drejarski - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drejarz - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drejas - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drejasz - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drejcz - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’; od gwarowego drajer ‘rodzaj monety’.

Drejczan - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’; od gwarowego drajer ‘rodzaj monety’.

Drejek - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drejer - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drejerczak - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drejerski - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drejewicz - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drejewski - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drejka - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drejkarz - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drejko - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drejkowski - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drejlich - od drelich, ze staropolskiego też drylich ‘gatunek płótna’.

Drejo - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drejowicz - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drejs - od niemieckiej nazwy osobowej Dreis lub od imienia Andreas.

Drejsa - od niemieckiej nazwy osobowej Dreis lub od imienia Andreas.

Drejsewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Dreis lub od imienia Andreas.

Drejski - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Drejski - od niemieckiej nazwy osobowej Dreis lub od imienia Andreas.

Drejś - od niemieckiej nazwy osobowej Dreis lub od imienia Andreas.

Drejza - od niemieckiej nazwy osobowej Dreis lub od imienia Andreas.

Drejzin - od niemieckiej nazwy osobowej Dreis lub od imienia Andreas.

Drejzyń - od niemieckiej nazwy osobowej Dreis lub od imienia Andreas.

Dreka - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’.

Drekało - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’.

Drekla - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’.

Dreko - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’.

Drekowski - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’.

Dreksa - od drak ‘smok; człowiek nieznośny’ lub od prasłowiańskiego d??aka ‘targanie, bicie’.

Drel - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drela - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drelak - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drelas - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drelczuk - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drelenko - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drelewski - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drelich - od drelich, ze staropolskiego też drylich ‘gatunek płótna’.

Drelichan - od drelich, ze staropolskiego też drylich ‘gatunek płótna’.

Drelicharz - od drelich, ze staropolskiego też drylich ‘gatunek płótna’.

Drelichowski - 1746 od drelich, ze staropolskiego też drylich ‘gatunek płótna’.

Drelicz - 1344 od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drelik - od drelich, ze staropolskiego też drylich ‘gatunek płótna’.

Drelikarz - od drelich, ze staropolskiego też drylich ‘gatunek płótna’.

Drelikowski - od drelich, ze staropolskiego też drylich ‘gatunek płótna’.

Drelisiak - od drelich, ze staropolskiego też drylich ‘gatunek płótna’.

Dreliszak - od drelich, ze staropolskiego też drylich ‘gatunek płótna’.

Dreliszak - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Dreliszek - od drelich, ze staropolskiego też drylich ‘gatunek płótna’.

Drella - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drellak - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drellok - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drelok - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drelowiec - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drelowski - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Dreluch - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Dreluk - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drema - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego dramiti ‘budzić, drażnić’.

Dremek - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego dramiti ‘budzić, drażnić’.

Dremel - 1395 od drumla, dawniej dremla ‘rodzaj instrumenty muzycznego’.

Dremel - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego dramiti ‘budzić, drażnić’.

Dremkowski - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego dramiti ‘budzić, drażnić’.

Dremlak - od drumla, dawniej dremla ‘rodzaj instrumenty muzycznego’.

Dremlik - od drumla, dawniej dremla ‘rodzaj instrumenty muzycznego’.

Dremluk - od drumla, dawniej dremla ‘rodzaj instrumenty muzycznego’.

Dremo - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego dramiti ‘budzić, drażnić’.

Dremski - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego dramiti ‘budzić, drażnić’.

Dremuk - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego dramiti ‘budzić, drażnić’.

Drena - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Drenda - od drynda ‘lichy wóz’.

Drendal - od drynda ‘lichy wóz’.

Drendorz - od drynda ‘lichy wóz’.

Drendowski - od drynda ‘lichy wóz’.

Dreng - od drąg.

Drenga - od drąg.

Drengiewicz - od drąg.

Drengowski - od drąg.

Drenia - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Dreniak - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Dreniok - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Drenko - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Drenkowski - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Drenowicz - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Drenowski - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Drenzek - od drąg.

Drenzla - od drążyć ‘żłobić, wydłubywać’ lub też od drąg.

Drenźla - od drążyć ‘żłobić, wydłubywać’ lub też od drąg.

Drenżek - od drąg.

Dreń - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Dreńkowski - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Dreński - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego d??an? ‘darcie, coś zdartego’.

Drepacz - od drapać.

Drepała - od drapać.

Drepko - od drapać.

Drepsa - od drapsic, drepsić dawniej ‘dreptać’.

Drepsiak - od drapsic, drepsić dawniej ‘dreptać’.

Drepszak - od drapsic, drepsić dawniej ‘dreptać’.

Drepszok - od drapsic, drepsić dawniej ‘dreptać’.

Dreptało - od dreptać ‘chodzić małymi krokami’.

Dreptuła - 1629 od dreptać ‘chodzić małymi krokami’.

Dreschler - od niemieckiej nazwy osobowej Dressel, ta od apelatywu drehdeler ‘tokarz’, dreschler ‘młocarz’.

Dreshel - od niemieckiej nazwy osobowej Dressel, ta od apelatywu drehdeler ‘tokarz’, dreschler ‘młocarz’.

Dresiewicz - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Dresik - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Dresiński - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Dreslar - 1354 od niemieckiej nazwy osobowej Dressel, ta od apelatywu drehdeler ‘tokarz’, dreschler ‘młocarz’.

Dresler - 1377 od niemieckiej nazwy osobowej Dressel, ta od apelatywu drehdeler ‘tokarz’, dreschler ‘młocarz’.

Dressel - 1775 od niemieckiej nazwy osobowej Dressel, ta od apelatywu drehdeler ‘tokarz’, dreschler ‘młocarz’.

Dressler - 1774 od niemieckiej nazwy osobowej Dressel, ta od apelatywu drehdeler ‘tokarz’, dreschler ‘młocarz’.

Dresz - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Dresza - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Dreszek - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Dreszel - od niemieckiej nazwy osobowej Dressel, ta od apelatywu drehdeler ‘tokarz’, dreschler ‘młocarz’.

Dreszew - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Dreszewski - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Dreszkowski - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Dreszla - od niemieckiej nazwy osobowej Dressel, ta od apelatywu drehdeler ‘tokarz’, dreschler ‘młocarz’.

Dreszler - od niemieckiej nazwy osobowej Dressel, ta od apelatywu drehdeler ‘tokarz’, dreschler ‘młocarz’.

Dreszlew - od niemieckiej nazwy osobowej Dressel, ta od apelatywu drehdeler ‘tokarz’, dreschler ‘młocarz’.

Dreszlewski - od niemieckiej nazwy osobowej Dressel, ta od apelatywu drehdeler ‘tokarz’, dreschler ‘młocarz’.

Dreszliński - od niemieckiej nazwy osobowej Dressel, ta od apelatywu drehdeler ‘tokarz’, dreschler ‘młocarz’.

Dreś - (z północnopolską zmianą ra- w re-) od prasłowiańskiego drasati, draskati ‘drapać, skrobać’, od gwarowego drasować, draszować ‘młócić cepami’.

Dreśla - od niemieckiej nazwy osobowej Dressel, ta od apelatywu drehdeler ‘tokarz’, dreschler ‘młocarz’.

Dreśler - od niemieckiej nazwy osobowej Dressel, ta od apelatywu drehdeler ‘tokarz’, dreschler ‘młocarz’.

Dreślerski - od niemieckiej nazwy osobowej Dressel, ta od apelatywu drehdeler ‘tokarz’, dreschler ‘młocarz’.

Dreślewski - od niemieckiej nazwy osobowej Dressel, ta od apelatywu drehdeler ‘tokarz’, dreschler ‘młocarz’.

Dreślik - od niemieckiej nazwy osobowej Dressel, ta od apelatywu drehdeler ‘tokarz’, dreschler ‘młocarz’.

Dreślin - od niemieckiej nazwy osobowej Dressel, ta od apelatywu drehdeler ‘tokarz’, dreschler ‘młocarz’.

Dreśliński - od niemieckiej nazwy osobowej Dressel, ta od apelatywu drehdeler ‘tokarz’, dreschler ‘młocarz’.

Dreśluk - od niemieckiej nazwy osobowej Dressel, ta od apelatywu drehdeler ‘tokarz’, dreschler ‘młocarz’.

Drew - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewa - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewaczak - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewal - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewalowski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewalski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewanowski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewański - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewaszewski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewc - (Pom) od drzewo, drzewić, drwa.

Drewczynski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewczyński - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewecki - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewek - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewel - 1414 od drzewo, drzewić, drwa.

Drewenski - od drzewo, drzewić, drwa.

Dreweński - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewiak - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewiakowski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewianka - 1438 od drzewo, drzewić, drwa; od staropolskiego drewianka ‘dom z drzewa’.

Drewic - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewicz - 1733 od drzewo, drzewić, drwa.

Drewiczak - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewiczewski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewiczyk - 1795 od drzewo, drzewić, drwa.

Drewien - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewienkiewicz - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewienko - 1383 od drzewo, drzewić, drwa; od drewienko.

Drewienkowski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewieńkiewicz - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewieńkowski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewikowski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewin - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewinka - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewinka - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewinkiewicz - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewinkiewicz - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewinkowski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewiński - od nazwy miejscowej Drzewina (KrW).

Drewka - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewke - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewko - 1743 od drzewo, drzewić, drwa.

Drewkowicz - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewkowski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewla - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewlak - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewleński - 1479 od nazwy miejscowej Drewlany (KrW).

Drewlewski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewlo - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewło - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewnak - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewniacki - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewniaczek - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewniaczyk - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewniak - 1688 od drzewo, drzewić, drwa; od drewniak ‘but z drewnianą podeszwą’.

Drewniakowski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewniała - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewniana - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewniany - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewnic - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewnicki - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewnicz - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewniczak - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewniczek - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewnik - 1661 od drzewo, drzewić, drwa.

Drewnikowicz - 1758 od drzewo, drzewić, drwa.

Drewnikowski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewnikowski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewnina - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewniok - 1758 od drzewo, drzewić, drwa.

Drewniowski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewniowski - od nazwy miejscowej Drewnowo (łomżyńskie, gmina Boguty-Pianki).

Drewno - 1382 od drzewo, drzewić, drwa; od drewno.

Drewnowicz - 1490 od drzewo, drzewić, drwa.

Drewnowski - 1617 od nazwy miejscowej Drewnowo (łomżyńskie, gmina Boguty-Pianki).

Drewnowski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewny - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewo - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewońko - od drzewo, drzewić, drwa.

Drews - od niemieckiej nazwy osobowej Drews, ta od Andreas.

Drewsa - od niemieckiej nazwy osobowej Drews, ta od Andreas.

Drewski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewulak - od drzewo, drzewić, drwa.

Drewuszewski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drez - (z północnopolską zamianą ra- w re-) od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drezal - (z północnopolską zamianą ra- w re-) od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drezden - od nazwy miasta Drezno, z niemieckiego Dresden.

Drezdenko - od nazwy miasta Drezno, z niemieckiego Dresden.

Drezdeń - od nazwy miasta Drezno, z niemieckiego Dresden.

Drezdeńko - od nazwy miasta Drezno, z niemieckiego Dresden.

Drezdner - od nazwy miasta Drezno, z niemieckiego Dresden.

Drezdzon - od nazwy miasta Drezno, z niemieckiego Dresden.

Drezdżon - od nazwy miasta Drezno, z niemieckiego Dresden.

Dreze - (z północnopolską zamianą ra- w re-) od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drezek - (z północnopolską zamianą ra- w re-) od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drezel - (z północnopolską zamianą ra- w re-) od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drezin - (z północnopolską zamianą ra- w re-) od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drezinski - (z północnopolską zamianą ra- w re-) od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Dreziny - (z północnopolską zamianą ra- w re-) od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Dreziński - (z północnopolską zamianą ra- w re-) od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Drezler - od niemieckiej nazwy osobowej Dressel, ta od apelatywu drehdeler ‘tokarz’, dreschler ‘młocarz’.

Drezner - od nazwy miasta Drezno, z niemieckiego Dresden.

Drezno - od nazwy miasta Drezno, z niemieckiego Dresden.

Drezyk - (z północnopolską zamianą ra- w re-) od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Dreźdź - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Dreźniak - od nazwy miasta Drezno, z niemieckiego Dresden.

Dreźniok - od nazwy miasta Drezno, z niemieckiego Dresden.

Dreżaj - (z północnopolską zamianą ra- w re-) od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Dreżdż - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Dreżdżeniewski - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Dreżdżon - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Dreżek - (z północnopolską zamianą ra- w re-) od prasłowiańskiego dražiti ‘denerwować, podniecać’.

Dręczak - od dręczyć, por. udręka, por. też gwarowe dręk ‘drąg’.

Dręczewski - od dręczyć, por. udręka, por. też gwarowe dręk ‘drąg’.

Dręczkowiak - od dręczyć, por. udręka, por. też gwarowe dręk ‘drąg’.

Dręczkowski - od dręczyć, por. udręka, por. też gwarowe dręk ‘drąg’.

Dręczyk - od dręczyć, por. udręka, por. też gwarowe dręk ‘drąg’.

Dręda - od drynda ‘lichy wóz’.

Drędas - od drynda ‘lichy wóz’.

Drędowski - od drynda ‘lichy wóz’.

Dręg - od drąg.

Dręga - od drąg; od dręga ‘rodzaj ryby’.

Dręgacz - 1787 od drąg; od dręgi ‘zdrętwiały, przykry’.

Dręgiewicz - od drąg.

Dręgowski - od drąg.

Dręk - od dręczyć, por. udręka, por. też gwarowe dręk ‘drąg’.

Drękowski - od dręczyć, por. udręka, por. też gwarowe dręk ‘drąg’.

Drętkiewicz - od staropolskiego dręgi, drętki ‘cierpki, o ostrym smaku’.

Drętkowski - od staropolskiego dręgi, drętki ‘cierpki, o ostrym smaku’.

Dręzek - od drążyć ‘żłobić, wydłubywać’ lub też od drąg.

Drężak - od drążyć ‘żłobić, wydłubywać’ lub też od drąg.

Drężek - od drążyć ‘żłobić, wydłubywać’ lub też od drąg.

Drężela - od drążyć ‘żłobić, wydłubywać’ lub też od drąg.

Drężk - (Pom) od drąg.

Drężkiewicz - od drąg.

Drężyk - od drążyć ‘żłobić, wydłubywać’ lub też od drąg.

Drgała - 1504 od drgać ‘trząść się’.

Drgan - od drgać ‘trząść się’.

Drgański - od drgać ‘trząść się’.

Drgas - od drgać ‘trząść się’.

Drgoń - od drgać ‘trząść się’.

Drgos - od drgać ‘trząść się’.

Drgosiewicz - od drgać ‘trząść się’.

Dribczak - od drybać ‘dreptać’.

Dribko - od drybać ‘dreptać’.

Driesen - od nazwy miasta Drezno, z niemieckiego Dresden.

Driesner - od nazwy miasta Drezno, z niemieckiego Dresden.

Driessler - od niemieckiej nazwy osobowej Dressel, ta od apelatywu drehdeler ‘tokarz’, dreschler ‘młocarz’.

Driga - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drigala - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drigalla - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drigalski - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drill - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Driłło - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drinda - od drynda ‘lichy wóz’.

Driss - od niemieckiej nazwy osobowej Drisch, ta od średnioniemieckiego drišek ‘teren niezabudowany’.

Driszel - od niemieckiej nazwy osobowej Dressel, ta od apelatywu drehdeler ‘tokarz’, dreschler ‘młocarz’.

Drizner - od nazwy miasta Drezno, z niemieckiego Dresden.

Drob - 1398 od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Droba - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobaczyński - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobak - 1223 od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobała - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobarek - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobarz - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobat - od staropolskiego drobotać ‘dreptać; mówić szybko’.

Drobata - od staropolskiego drobotać ‘dreptać; mówić szybko’.

Drobato - od staropolskiego drobotać ‘dreptać; mówić szybko’.

Drobczak - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobczuk - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobczyk - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobczyński - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobek - 1487 od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobenka - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobenko - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobeńko - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobiak - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobiała - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobiałka - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobiarek - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobiazg - od drobiazg ‘coś małego’.

Drobiazgiewicz - od drobiazg ‘coś małego’.

Drobiazko - od drobiazg ‘coś małego’.

Drobich - 1482 od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobicz - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobiczek - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobiec - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobienko - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobień - 1313 od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobieńko - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobiesz - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobieszewski - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobig - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobik - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobikowski - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobin - 1781 od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobina - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’ lub od drobina ‘odrobina’.

Drobiniak - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobinoga - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobinowicz - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobinski - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobiński - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobionka - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobis - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobisch - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobiska - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobisz - 1715 od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobiszczak - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobiszewski - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobiuk - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobka - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobkiewicz - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobko - 1446 od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobna - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobniak - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobnic - 1427 od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobnic - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobnica - XII-XIV w. od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’; od drobnica ‘coś małego, drobnego’.

Drobnich - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobnicki - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobnicz - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobniczak - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobniewicz - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobniewski - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobnik - 1370 od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobnikowski - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobnionka - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobniuch - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobniuk - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobnowski - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobnuch - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobny - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobol - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Droboł - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Droborz - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobosz - 1494 od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Droboszewski - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobot - 1398 od staropolskiego drobotać ‘dreptać; mówić szybko’.

Drobota - 1400 od staropolskiego drobotać ‘dreptać; mówić szybko’.

Drobotenko - od staropolskiego drobotać ‘dreptać; mówić szybko’.

Drobotiuk - od staropolskiego drobotać ‘dreptać; mówić szybko’.

Drobotka - 1440 od staropolskiego drobotać ‘dreptać; mówić szybko’.

Drobotko - od staropolskiego drobotać ‘dreptać; mówić szybko’.

Drobotowicz - od staropolskiego drobotać ‘dreptać; mówić szybko’.

Drobotowski - od staropolskiego drobotać ‘dreptać; mówić szybko’.

Drobowicz - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobulik - 1593 od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobuszew - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobuszewski - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobut - od staropolskiego drobotać ‘dreptać; mówić szybko’.

Drobutowicz - od staropolskiego drobotać ‘dreptać; mówić szybko’.

Drobyk - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobyłko - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobysz - 1401 od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobysz - 1401 od nazwy osobowej Drohobysz, występującej w języku ukraińskim.

Drobyszew - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobyszewicz - 1427 od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobyszewicz - 1427 od nazwy osobowej Drohobysz, występującej w języku ukraińskim.

Drobyszewski - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobyszko - 1464 od nazwy osobowej Drohobysz, występującej w języku ukraińskim.

Drobyszko - 1466 od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drobyszowicz - 1454 od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Droch - od imion na Dro-, typu Drogomił, Drogosław.

Drochal - od imion na Dro-, typu Drogomił, Drogosław.

Drochalski - od imion na Dro-, typu Drogomił, Drogosław.

Drochecki - 1356 od nazwy miejscowej Drochecz, dziś Zdrochec (tarnowskie, gmina Radłów).

Drochel - od imion na Dro-, typu Drogomił, Drogosław.

Drochina - od imion na Dro-, typu Drogomił, Drogosław.

Drochliński - od nazwy miejscowej Drochlin (białostogmie, gmina Grodzisk; częstochowskie, gmina Lelów).

Drochomerecki - od nazwy miejscowej Drohomirczany (KrW).

Drochomirecki - od nazwy miejscowej Drohomirczany (KrW).

Drochowicz - od imion na Dro-, typu Drogomił, Drogosław.

Drochowski - od nazwy miejscowej Drochowo (ciechanowskie, gmina Naruszewo0.

Drochula - od imion na Dro-, typu Drogomił, Drogosław.

Drociak - od drut, dawniej drót.

Drociarek - od drut, dawniej drót.

Drocyk - od droczyć ‘drażnić, kłuć’.

Droczak - od droczyć ‘drażnić, kłuć’.

Droczek - od droczyć ‘drażnić, kłuć’.

Droczko - od droczyć ‘drażnić, kłuć’.

Droczkowski - od droczyć ‘drażnić, kłuć’.

Droczyk - od droczyć ‘drażnić, kłuć’.

Droczyński - od droczyć ‘drażnić, kłuć’.

Droga - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogala - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogan - 1320 od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Droganowski - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogań - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogas - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogasiewicz - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogaska - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogaś - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogel - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogi - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogiel - XII w. od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogiński - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogis - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogisz - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogla - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drognic - 1454 od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogoch - 1484 od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogodziej - 1384 (pod wpływem czeskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogokupiec - (pod wpływem czeskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogolin - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogołek - 1446 od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogołowicz - 1461 od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogomirecki - od nazwy miejscowej Drohomirczany (KrW).

Drogomirski - od nazwy miejscowej Drohomirczany (KrW).

Drogon - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogoń - 1265 od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogoński - od nazwy miejscowej Drogoń, dziś Drogonie (płockie, gmina stara Biała).

Drogos - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogosch - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogosiewicz - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogost - 1396 od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogosz - 1259 od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogosza - 1411 od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogoszcz - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogoszewicz - 1444 od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogoszewski - 1398 od nazwy miejscowej Drogoszewo (leszczyńskie, gmina Piaski).

Drogoszowic - 1468 od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogoś - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogota - 1125 od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogowicz - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogowski - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogoż - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Droguda - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogulski - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogun - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drogusch - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Droguski - 1427 od nazwy miejscowej Drogusza (skierniewickie, gmina Bielawy).

Drogusz - 1426 od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drohicki - 1494 od nazwy miasta Drohiczyn (białostockie).

Drohiczański - od nazwy miejscowej Drohiczany (zamojskie, gmina Uchanie).

Drohiczen - 1408 od nazwy miasta Drohiczyn (białostockie).

Drohiczyn - 1402 od nazwy miasta Drohiczyn (białostockie).

Drohiczyński - od nazwy miejscowej Drohiczany (zamojskie, gmina Uchanie).

Drohimirecki - od nazwy miejscowej Drohomirczany (KrW).

Drohimirski - 1452 od nazwy miejscowej Drohomirczany (KrW).

Drohisz - 1443 (pod wpływem czeskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drohobycki - 1419 od nazwy miejscowej Drohobycz (KrW).

Drohobycz - od nazwy miejscowej Drohobycz (KrW).

Drohobyczer - od nazwy miejscowej Drohobycz (KrW).

Drohobysz - 1414 od nazwy osobowej Drohobysz, występującej w języku ukraińskim.

Drohobyszek - 1498 od nazwy osobowej Drohobysz, występującej w języku ukraińskim.

Drohobyszowicz - 1467 od nazwy osobowej Drohobysz, występującej w języku ukraińskim.

Drohojewski - od nazwy osobowej Drohojów (przemyskie, gmina Orły).

Drohojowski - 1437 od nazwy osobowej Drohojów (przemyskie, gmina Orły).

Drohomerecki - od nazwy miejscowej Drohomirczany (KrW).

Drohomierecki - od nazwy miejscowej Drohomirczany (KrW).

Drohomirecki - od nazwy miejscowej Drohomirczany (KrW).

Drohomiredzki - od nazwy miejscowej Drohomirczany (KrW).

Drohomirski - 1453 od nazwy miejscowej Drohomirczany (KrW).

Drohomyreckyj - od nazwy miejscowej Drohomirczany (KrW).

Drohoszowski - 1446 od nazwy miejscowej Drohoszów (KrW).

Drohowski - 1491 od nazwy osobowej Drohojów (przemyskie, gmina Orły).

Drohula - (pod wpływem czeskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drohusz - 1450 (pod wpływem czeskim) od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drojowski - 1471 od nazwy osobowej Drohojów (przemyskie, gmina Orły).

Drok - od droczyć ‘drażnić, kłuć’; od prasłowiańskiego drok? ‘to, co kłuje’.

Drokeń - od droczyć ‘drażnić, kłuć’; od prasłowiańskiego drok? ‘to, co kłuje’.

Drol - 1485 od prasłowiańskiego droliti ‘drzeć, rozdzierać’.

Drola - 1487 od prasłowiańskiego droliti ‘drzeć, rozdzierać’.

Drolik - 1608 od prasłowiańskiego droliti ‘drzeć, rozdzierać’.

Droliński - od prasłowiańskiego droliti ‘drzeć, rozdzierać’.

Drolisz - od prasłowiańskiego droliti ‘drzeć, rozdzierać’.

Drolka - od prasłowiańskiego droliti ‘drzeć, rozdzierać’.

Droluk - od prasłowiańskiego droliti ‘drzeć, rozdzierać’.

Drołkiewicz - od prasłowiańskiego droliti ‘drzeć, rozdzierać’.

Drołus - od prasłowiańskiego droliti ‘drzeć, rozdzierać’.

Drom - 1447 od prasłowiańskiego dromiti ‘powodować drżenie, dygotanie’, też od imion typu Drogomił, Drogomir.

Droma - od prasłowiańskiego dromiti ‘powodować drżenie, dygotanie’, też od imion typu Drogomił, Drogomir.

Dromek - 1381 od prasłowiańskiego dromiti ‘powodować drżenie, dygotanie’, też od imion typu Drogomił, Drogomir.

Dromel - od drumla, dawniej dremla ‘rodzaj instrumenty muzycznego’.

Dromlak - od drumla, dawniej dremla ‘rodzaj instrumenty muzycznego’.

Dromlewski - od drumla, dawniej dremla ‘rodzaj instrumenty muzycznego’.

Drommel - od drumla, dawniej dremla ‘rodzaj instrumenty muzycznego’.

Dromny - od prasłowiańskiego dromiti ‘powodować drżenie, dygotanie’, też od imion typu Drogomił, Drogomir.

Dromowicz - od prasłowiańskiego dromiti ‘powodować drżenie, dygotanie’, też od imion typu Drogomił, Drogomir.

Dron - 1437 od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od Andronikos, to od aner, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Drona - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od Andronikos, to od aner, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Dronasz - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od Andronikos, to od aner, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Dronek - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od Andronikos, to od aner, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Drong - od drąg.

Drongowski - od drąg.

Dronia - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od Andronikos, to od aner, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Droniak - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od Andronikos, to od aner, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Dronicz - 1405 od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od Andronikos, to od aner, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Droniec - 1471 od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od Andronikos, to od aner, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Droniewski - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od Andronikos, to od aner, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Dronik - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od Andronikos, to od aner, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Dronikowski - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od Andronikos, to od aner, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Dronina - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od Andronikos, to od aner, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Dronisz - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od Andronikos, to od aner, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Dronka - 1789 od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od Andronikos, to od aner, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Dronkin - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od Andronikos, to od aner, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Dronow - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od Andronikos, to od aner, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Dronowicz - 1436 od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od Andronikos, to od aner, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Dronz - od drążyć ‘żłobić, wydłubywać’ lub też od drąg.

Dronzek - od drąg.

Dronzella - od drążyć ‘żłobić, wydłubywać’ lub też od drąg.

Dronzkiewicz - od drąg.

Droń - 1467 od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od Andronikos, to od aner, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Drończuk - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od Andronikos, to od aner, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Drońka - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od Andronikos, to od aner, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Droński - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od Andronikos, to od aner, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Drop - 1374 od drop ‘gatunek ptaka’, też od staropolskiego drop, dropa ‘ślad zadrapania’.

Dropa - 1536 od drop ‘gatunek ptaka’, też od staropolskiego drop, dropa ‘ślad zadrapania’.

Dropala - od drop ‘gatunek ptaka’, też od staropolskiego drop, dropa ‘ślad zadrapania’.

Dropalla - od drop ‘gatunek ptaka’, też od staropolskiego drop, dropa ‘ślad zadrapania’.

Dropała - od drop ‘gatunek ptaka’, też od staropolskiego drop, dropa ‘ślad zadrapania’.

Dropan - 1422 od drop ‘gatunek ptaka’, też od staropolskiego drop, dropa ‘ślad zadrapania’.

Dropaniec - 1427 od drop ‘gatunek ptaka’, też od staropolskiego drop, dropa ‘ślad zadrapania’.

Dropczyński - 1761 od drop ‘gatunek ptaka’, też od staropolskiego drop, dropa ‘ślad zadrapania’.

Dropeć - od drop ‘gatunek ptaka’, też od staropolskiego drop, dropa ‘ślad zadrapania’.

Dropek - od drop ‘gatunek ptaka’, też od staropolskiego drop, dropa ‘ślad zadrapania’.

Dropia - od drop ‘gatunek ptaka’, też od staropolskiego drop, dropa ‘ślad zadrapania’.

Dropiewski - od drop ‘gatunek ptaka’, też od staropolskiego drop, dropa ‘ślad zadrapania’.

Dropik - od drop ‘gatunek ptaka’, też od staropolskiego drop, dropa ‘ślad zadrapania’.

Dropikowski - od drop ‘gatunek ptaka’, też od staropolskiego drop, dropa ‘ślad zadrapania’.

Dropinski - od drop ‘gatunek ptaka’, też od staropolskiego drop, dropa ‘ślad zadrapania’.

Dropiński - od drop ‘gatunek ptaka’, też od staropolskiego drop, dropa ‘ślad zadrapania’.

Dropio - od drop ‘gatunek ptaka’, też od staropolskiego drop, dropa ‘ślad zadrapania’.

Dropiowski - od drop ‘gatunek ptaka’, też od staropolskiego drop, dropa ‘ślad zadrapania’.

Dropis - od drop ‘gatunek ptaka’, też od staropolskiego drop, dropa ‘ślad zadrapania’.

Dropisz - od drop ‘gatunek ptaka’, też od staropolskiego drop, dropa ‘ślad zadrapania’.

Dropka - od drop ‘gatunek ptaka’, też od staropolskiego drop, dropa ‘ślad zadrapania’.

Dropko - od drop ‘gatunek ptaka’, też od staropolskiego drop, dropa ‘ślad zadrapania’.

Dropoła - od drop ‘gatunek ptaka’, też od staropolskiego drop, dropa ‘ślad zadrapania’.

Dropp - od drop ‘gatunek ptaka’, też od staropolskiego drop, dropa ‘ślad zadrapania’.

Droppa - od drop ‘gatunek ptaka’, też od staropolskiego drop, dropa ‘ślad zadrapania’.

Droppo - od drop ‘gatunek ptaka’, też od staropolskiego drop, dropa ‘ślad zadrapania’.

Dros - od imion złożonych na Dro-, typu Drogomir.

Drosd - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drosdalski - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drosdeck - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drosdek - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drosdowski - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drosdowski - od nazw miejscowych Drozdowo, Drozdów (kilka wsi).

Drosdz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drosdzewski - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drosdzik - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drosdziok - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drosdziol - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drosdzol - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drosdzoll - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drosdzowski - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drosdź - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drosdż - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drosdżewski - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drosek - od imion złożonych na Dro-, typu Drogomir.

Drosel - od imion złożonych na Dro-, typu Drogomir.

Drosella - od imion złożonych na Dro-, typu Drogomir.

Drosiewicz - od imion złożonych na Dro-, typu Drogomir.

Drosik - od imion złożonych na Dro-, typu Drogomir.

Drosiński - od imion złożonych na Dro-, typu Drogomir.

Drosio - od imion złożonych na Dro-, typu Drogomir.

Drost - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drosz - 1415 od imion złożonych na Dro-, typu Drogomir.

Droszak - od imion złożonych na Dro-, typu Drogomir.

Droszcz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droszczak - 1610 od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droszczyk - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droszdz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droszek - 1590 od imion złożonych na Dro-, typu Drogomir.

Droszel - od imion złożonych na Dro-, typu Drogomir lub od niemieckiej nazwy osobowej Drossel.

Droszella - od imion złożonych na Dro-, typu Drogomir lub od niemieckiej nazwy osobowej Drossel.

Droszewski - 1440 od nazwy miejscowej Droszew (kaliskie, gmina Nowe Skalmierzyce).

Droszkiewicz - od imion złożonych na Dro-, typu Drogomir.

Droszkowic - 1506 od imion złożonych na Dro-, typu Drogomir.

Droszkowski - od imion złożonych na Dro-, typu Drogomir.

Droszla - 1401 od imion złożonych na Dro-, typu Drogomir.

Droszna - od imion złożonych na Dro-, typu Drogomir.

Droszoń - od imion złożonych na Dro-, typu Drogomir.

Droszowski - 1440 od nazwy miejscowej Droszew (kaliskie, gmina Nowe Skalmierzyce).

Droś - od imion złożonych na Dro-, typu Drogomir.

Drot - od drut, dawniej drót.

Drotiak - od drut, dawniej drót.

Drotkiewicz - od drut, dawniej drót.

Droz - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Droza - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drozak - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drozakiewicz - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drozała - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drozan - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drozd - 1239 od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozda - 1611 od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdak - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdakiewicz - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdal - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdalewski - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdalski - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdański - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdarczyk - 1781 od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozd-Drozdowski - złożenia brak; Drozd 1239 od drozd ‘ptak śpiewający’; Drozdowski 1393 od nazw miejscowych Drozdowo, Drozdów (kilka wsi).

Drozdecki - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdek - 1382 od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdel - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdenko - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdewicz - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdko - 1388 od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdkowic - 1421 od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdol - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdon - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdow - 1391 od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdowa - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdowicz - 1412 od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdowski - 1393 od nazw miejscowych Drozdowo, Drozdów (kilka wsi).

Drozdowy - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdów - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdur - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdyk - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdz - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdzak - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdzal - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdzalski - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdzejko - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdzel - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdzewicz - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdziak - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdział - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdziarz - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdziel - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdziewicz - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdzik - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdzikiewicz - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdziok - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdziol - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdzioł - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdziuk - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdzok - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdzol - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdzoł - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdzowicz - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdzowicz - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdzowski - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdzyk - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdzykowski - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdź - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdż - od drozd ‘ptak śpiewający’.

Drozdża - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drozdżal - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drozdżalski - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drozdżecki - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drozdżewicz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drozdżol - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drozdżowicz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drozdżowski - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drozdżyk - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drozdżyński - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drozek - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drozel - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drozella - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drozen - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drozeń - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drozgalski - od staropolskiego druzgać ‘rozbijać, tłuc’.

Drozgowski - od staropolskiego druzgać ‘rozbijać, tłuc’.

Drozik - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drozio - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Droznakiewicz - od drożny ‘leżący na drodze’.

Drozniak - od drożny ‘leżący na drodze’.

Drozniakiewicz - od drożny ‘leżący na drodze’.

Droznin - od drożny ‘leżący na drodze’.

Drozo - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drozol - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Droźdz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droźdza - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droźdzal - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droźdzalski - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droździak - 1556 od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droździal - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droździał - 1748 od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droździec - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droździel - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże; od gwarowego dożdziel ‘drozd’.

Droździewicz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droździk - 1605 od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droździkiewicz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droździkowski - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droździok - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droździol - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droździoł - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droździuk - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droźdź - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droźdż - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droźdża - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droźdżal - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droźdżał - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droźdżel - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droźdżewicz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droźdżowicz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droźdżyk - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Droźdżyński - od nazwy miejscowej Drożdżyn (ciechanowskie, gmina Dochocin).

Droźna - od drożny ‘leżący na drodze’.

Droźniak - od drożny ‘leżący na drodze’.

Droźniakiewicz - od drożny ‘leżący na drodze’.

Droźniewicz - od drożny ‘leżący na drodze’.

Droźny - od drożny ‘leżący na drodze’.

Droż - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drożak - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drożakiel - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drożakiewicz - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drożalski - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drożała - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drożan - 1489 od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drożba - od drużba ‘przyjaciel (pana młodego).

Drożbacki - 1767 od nazwy miejscowej Drużbaki (na Spiszu).

Drożbin - od drużba ‘przyjaciel (pana młodego).

Drożcz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożczak - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożd - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdal - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdalski - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdek - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdewicz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdowicz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdowski - od nazw miejscowych Drozdowo, Drozdów (kilka wsi).

Drożdy - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdyk - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdza - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdzak - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdzal - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdzalski - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdzał - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdział - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdzian - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdzich - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdziejko - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdziel - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdziewicz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdzik - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdzikiewicz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdzikowski - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdziok - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdziol - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdzioł - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdziuk - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdzok - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdzol - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdzoł - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdzowicz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdzyk - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdzykowski - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdź - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdż - 1480 od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdża - 1500 od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdżaczek - 1616 od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdżak - 1457 od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdżal - 1411 od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdżalik - 1610 od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdżalski - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdżał - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdżejko - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdżek - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdżel - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdżeński - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdżewicz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdżok - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdżol - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdżoł - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdżuk - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdżula - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdżyk - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdżykowski - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdżyn - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drożdżyński - od nazwy miejscowej Drożdżyn (ciechanowskie, gmina Sochocin).

Drożek - 1265 od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drożęcki - 1577 od nazwy miejscowej Drożęcin (łomżyńskie, gmina Piątnica).

Drożga - od staropolskiego druzgać ‘rozbijać, tłuc’.

Drożgalski - od staropolskiego druzgać ‘rozbijać, tłuc’.

Drożkowski - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drożny - od drożny ‘leżący na drodze’.

Drożok - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drożon - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drożowski - 1710 od nazwy miejscowej Drożów (legnickie, gmina Radwanice).

Drożykowski - 1400 od nazwy miejscowej Drużykowa, dawniej Drożykowa (częstochowskie, gmina Szczekociny).

Drożyński - 1400 od nazwy miejscowej Drużyn, dawniej Drożyno (poznańskie, gmina Granowo).

Drób - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’ lub od drób ‘ptactwo domowe’.

Dróba - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’ lub od drób ‘ptactwo domowe’.

Dróbecki - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’ lub od drób ‘ptactwo domowe’.

Dróbek - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’ lub od drób ‘ptactwo domowe’.

Dróbka - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’ lub od drób ‘ptactwo domowe’.

Dróbkiewicz - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’ lub od drób ‘ptactwo domowe’.

Dróbko - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’ lub od drób ‘ptactwo domowe’.

Dróbkowski - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’ lub od drób ‘ptactwo domowe’.

Dróg - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dról - od prasłowiańskiego droliti ‘drzeć, rozdzierać’.

Drómla - od drumla, dawniej dremla ‘rodzaj instrumenty muzycznego’.

Drómle - od drumla, dawniej dremla ‘rodzaj instrumenty muzycznego’.

Drószcz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drózd - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drózda - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drózdka - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drózdz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drózdzel - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drózdziewicz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drózdzik - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drózdź - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drózdż - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drózdżal - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drózdżyk - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drózek - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Drózka - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dróźd - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Dróźdz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Dróźdzel - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Dróździel - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Dróździewicz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Dróździk - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Dróździkowski - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Dróździok - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Dróźdź - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Dróźdż - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Dróźdżal - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Dróźdżał - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Dróźdżel - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Dróżak - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dróżba - od drużba ‘przyjaciel (pana młodego).

Dróżbiak - od drużba ‘przyjaciel (pana młodego).

Dróżbik - od drużba ‘przyjaciel (pana młodego).

Dróżbin - od drużba ‘przyjaciel (pana młodego).

Dróżbiński - od drużba ‘przyjaciel (pana młodego).

Dróżdzyński - od nazwy miejscowej Drożdżyn (ciechanowskie, gmina Sochocin).

Dróżdź - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Dróżdż - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Dróżdżal - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Dróżdżał - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Dróżdżel - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Dróżdżowicz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Dróżdżyk - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Dróżdżyński - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Dróżek - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dróżka - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dróżkiewicz - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dróżko - od drogi, też od imion złożonych typu Drogomir, Drogosław.

Dróżna - od drożny ‘leżący na drodze’.

Dróżniak - od drożny ‘leżący na drodze’.

Dróżniakiewicz - od drożny ‘leżący na drodze’.

Dróżniewicz - od drożny ‘leżący na drodze’.

Dróżny - od drożny ‘leżący na drodze’.

Dróżyński - od nazwy miejscowej Drużyn, dawniej Drożyno (poznańskie, gmina Granowo).

Druba - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drubczak - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drubczyk - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drubek - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drubka - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drubko - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Drubkowski - od drobić ‘kruszyć, dzielić na części’.

Druc - od drut, dawniej drót.

Drucejko - od drut, dawniej drót.

Druch - od druh, dawniej druch ‘przyjaciel’.

Druchna - 1436 od druh, dawniej druch ‘przyjaciel’.

Druchnak - od druh, dawniej druch ‘przyjaciel’.

Druchniak - od druh, dawniej druch ‘przyjaciel’.

Druchnowicz - od druh, dawniej druch ‘przyjaciel’.

Druchowicz - od druh, dawniej druch ‘przyjaciel’.

Druchowski - 1497 od nazwy miejscowej Druchowo (ciechanowskie, gmina Raciąż).

Druchowski - od druh, dawniej druch ‘przyjaciel’.

Druciak - od drut, dawniej drót.

Druciarek - od drut, dawniej drót.

Druciarz - od drut, dawniej drót; od druciarz ‘wędrowny rzemieślnik drutujący uszkodzone garnki’.

Drucik - od drut, dawniej drót.

Druciok - od drut, dawniej drót.

Druciorek - od drut, dawniej drót.

Drucki - 1508 od nazwy miejscowej Druck (KrW).

Druczek - od druk, druczek.

Druczka - od druk, druczek.

Druczman - od druk, druczek.

Druć - od drut, dawniej drót.

Druga - od liczebnika drugi, w formach sufiskalnych też od staropolskiego drug ‘przyjaciel, towarzysz’.

Drugacz - od liczebnika drugi, w formach sufiskalnych też od staropolskiego drug ‘przyjaciel, towarzysz’.

Drugak - od liczebnika drugi, w formach sufiskalnych też od staropolskiego drug ‘przyjaciel, towarzysz’.

Drugała - od liczebnika drugi, w formach sufiskalnych też od staropolskiego drug ‘przyjaciel, towarzysz’.

Drugan - od liczebnika drugi, w formach sufiskalnych też od staropolskiego drug ‘przyjaciel, towarzysz’.

Drugas - od liczebnika drugi, w formach sufiskalnych też od staropolskiego drug ‘przyjaciel, towarzysz’.

Drugda - od liczebnika drugi, w formach sufiskalnych też od staropolskiego drug ‘przyjaciel, towarzysz’.

Drugi - od liczebnika drugi, w formach sufiskalnych też od staropolskiego drug ‘przyjaciel, towarzysz’.

Drugieł - od liczebnika drugi, w formach sufiskalnych też od staropolskiego drug ‘przyjaciel, towarzysz’.

Drugienicz - od liczebnika drugi, w formach sufiskalnych też od staropolskiego drug ‘przyjaciel, towarzysz’.

Drugow - od liczebnika drugi, w formach sufiskalnych też od staropolskiego drug ‘przyjaciel, towarzysz’.

Druk - od druk.

Druka - od druk.

Drukacz - od druk.

Drukala - od druk.

Drukalec - od druk.

Drukalski - od druk.

Drukała - od druk.

Drukarczyk - od druk; od drukarczyk ‘uczeń drukarski’.

Drukareńko - od druk.

Drukarz - 1578 od druk; od drukarz.

Druker - od druk.

Drukier - od druk; od drukier ‘drukarz w XVI w.’.

Drukiewicz - od druk.

Drukman - od druk.

Druko - od druk.

Drukowski - od druk.

Drul - od prasłowiańskiego dru’ati ‘szarpać, popychać’.

Drula - 1444 od prasłowiańskiego dru’ati ‘szarpać, popychać’.

Drulak - od prasłowiańskiego dru’ati ‘szarpać, popychać’.

Drulczenko - od prasłowiańskiego dru’ati ‘szarpać, popychać’.

Drulczewski - od prasłowiańskiego dru’ati ‘szarpać, popychać’.

Drulik - od prasłowiańskiego dru’ati ‘szarpać, popychać’.

Druliński - od prasłowiańskiego dru’ati ‘szarpać, popychać’.

Drulis - od prasłowiańskiego dru’ati ‘szarpać, popychać’.

Drulla - od prasłowiańskiego dru’ati ‘szarpać, popychać’.

Drulski - od prasłowiańskiego dru’ati ‘szarpać, popychać’.

Drum - od niemieckiej nazwy osobowej Drumm lub też od prasłowiańskiej podstawy drom-.

Drumen - od niemieckiej nazwy osobowej Drumm lub też od prasłowiańskiej podstawy drom-.

Drumla - 1415 od drumla, dawniej dremla ‘rodzaj instrumenty muzycznego’.

Drumlak - od drumla, dawniej dremla ‘rodzaj instrumenty muzycznego’.

Drumlewski - od drumla, dawniej dremla ‘rodzaj instrumenty muzycznego’.

Drumlic - 1426 od drumla, dawniej dremla ‘rodzaj instrumenty muzycznego’.

Drumm - od niemieckiej nazwy osobowej Drumm lub też od prasłowiańskiej podstawy drom-.

Drumow - od niemieckiej nazwy osobowej Drumm lub też od prasłowiańskiej podstawy drom-.

Drumowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Drumm lub też od prasłowiańskiej podstawy drom-.

Drumowski - od niemieckiej nazwy osobowej Drumm lub też od prasłowiańskiej podstawy drom-.

Drumski - od niemieckiej nazwy osobowej Drumm lub też od prasłowiańskiej podstawy drom-.

Drung - od drąg.

Drunia - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od Andronikos, to od aner, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Druniewicz - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od Andronikos, to od aner, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Drup - od drup ‘grzyb bedłka’; może zmieszane genetycznie z podstawą drop-.

Drupaluk - od drup ‘grzyb bedłka’; może zmieszane genetycznie z podstawą drop-.

Drupisz - od drup ‘grzyb bedłka’; może zmieszane genetycznie z podstawą drop-.

Drupka - od drup ‘grzyb bedłka’; może zmieszane genetycznie z podstawą drop-.

Drupko - od drup ‘grzyb bedłka’; może zmieszane genetycznie z podstawą drop-.

Drupkowski - od drup ‘grzyb bedłka’; może zmieszane genetycznie z podstawą drop-.

Drurzba - od drużba ‘przyjaciel (pana młodego).

Drurzbiak - od drużba ‘przyjaciel (pana młodego).

Drurzniak - od dworek, dwór ‘dom mieszkalny’.

Druse - od innych nazw osobowych na Dru-, też od Andrusz.

Drusejko - od innych nazw osobowych na Dru-, też od Andrusz.

Drusejko-Różewicz - złożenia brak; Drusejko od innych nazw osobowych na Dru-, też od Andrusz; Różewicz od róża ‘roślina ozdobna’, też od imienia żeńskiego Róża.

Drusek - od innych nazw osobowych na Dru-, też od Andrusz.

Drusewicz - od innych nazw osobowych na Dru-, też od Andrusz.

Drusiecha - od innych nazw osobowych na Dru-, też od Andrusz.

Drusiewicz - od innych nazw osobowych na Dru-, też od Andrusz.

Drusik - od innych nazw osobowych na Dru-, też od Andrusz.

Drusio - od innych nazw osobowych na Dru-, też od Andrusz.

Druski - od innych nazw osobowych na Dru-, też od Andrusz.

Druskin - od innych nazw osobowych na Dru-, też od Andrusz.

Druskinas - od innych nazw osobowych na Dru-, też od Andrusz.

Druskis - od innych nazw osobowych na Dru-, też od Andrusz.

Drusko - od innych nazw osobowych na Dru-, też od Andrusz.

Druskont - od innych nazw osobowych na Dru-, też od Andrusz.

Druskowski - od innych nazw osobowych na Dru-, też od Andrusz.

Drusz - od innych nazw osobowych na Dru-, też od Andrusz.

Druszcz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Druszczyc - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Druszczyk - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Druszczyński - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Druszecki - od innych nazw osobowych na Dru-, też od Andrusz.

Druszek - 1596 od innych nazw osobowych na Dru-, też od Andrusz.

Druszka - od innych nazw osobowych na Dru-, też od Andrusz.

Druszke - od innych nazw osobowych na Dru-, też od Andrusz.

Druszkiewicz - 1654 od innych nazw osobowych na Dru-, też od Andrusz.

Druszkowski - od nazwy miejscowej Drużków (tarnowskie, gmina Czchów).

Druszlakowski - od staropolskiego, gwarowego durszlak, durszlak ‘głęboka łyżka do cedzenia’.

Drusznakiewicz - od innych nazw osobowych na Dru-, też od Andrusz.

Druszniakiewicz - od innych nazw osobowych na Dru-, też od Andrusz.

Druś - od innych nazw osobowych na Dru-, też od Andrusz.

Druślewicz - od innych nazw osobowych na Dru-, też od Andrusz.

Drut - od drut, dawniej drót.

Drutejka - od drut, dawniej drót.

Drutejko - od drut, dawniej drót.

Drutek - od drut, dawniej drót lub od gwarowego drutek.

Drutel - od drut, dawniej drót.

Drutkowski - od drut, dawniej drót.

Druto - od drut, dawniej drót.

Drutowicz - od drut, dawniej drót.

Druz - od prasłowiańskiego družiti ‘łączyć, przyjaźnić się’, por. staropolskie drużyć ‘przyjaźnić się; towarzyszyć, drużbować’.

Druzd - 1359 (KrW) od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Druzda - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Druzdała - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Druzdel - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Druzdz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Druzdziel - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Druzdż - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Druzewicz - od prasłowiańskiego družiti ‘łączyć, przyjaźnić się’, por. staropolskie drużyć ‘przyjaźnić się; towarzyszyć, drużbować’.

Druzga - od staropolskiego druzgać ‘rozbijać, tłuc’.

Druzgala - od staropolskiego druzgać ‘rozbijać, tłuc’.

Druzgalski - od staropolskiego druzgać ‘rozbijać, tłuc’.

Druzgała - 1732 od staropolskiego druzgać ‘rozbijać, tłuc’.

Druzi - od prasłowiańskiego družiti ‘łączyć, przyjaźnić się’, por. staropolskie drużyć ‘przyjaźnić się; towarzyszyć, drużbować’.

Druzic - od prasłowiańskiego družiti ‘łączyć, przyjaźnić się’, por. staropolskie drużyć ‘przyjaźnić się; towarzyszyć, drużbować’.

Druziel - od prasłowiańskiego družiti ‘łączyć, przyjaźnić się’, por. staropolskie drużyć ‘przyjaźnić się; towarzyszyć, drużbować’.

Druzik - od prasłowiańskiego družiti ‘łączyć, przyjaźnić się’, por. staropolskie drużyć ‘przyjaźnić się; towarzyszyć, drużbować’.

Druziński - od prasłowiańskiego družiti ‘łączyć, przyjaźnić się’, por. staropolskie drużyć ‘przyjaźnić się; towarzyszyć, drużbować’.

Druzio - od prasłowiańskiego družiti ‘łączyć, przyjaźnić się’, por. staropolskie drużyć ‘przyjaźnić się; towarzyszyć, drużbować’.

Druzka - od prasłowiańskiego družiti ‘łączyć, przyjaźnić się’, por. staropolskie drużyć ‘przyjaźnić się; towarzyszyć, drużbować’.

Druzkowski - od prasłowiańskiego družiti ‘łączyć, przyjaźnić się’, por. staropolskie drużyć ‘przyjaźnić się; towarzyszyć, drużbować’.

Druzniewicz - od prasłowiańskiego družiti ‘łączyć, przyjaźnić się’, por. staropolskie drużyć ‘przyjaźnić się; towarzyszyć, drużbować’.

Druzol - od prasłowiańskiego družiti ‘łączyć, przyjaźnić się’, por. staropolskie drużyć ‘przyjaźnić się; towarzyszyć, drużbować’.

Druzyc - od prasłowiańskiego družiti ‘łączyć, przyjaźnić się’, por. staropolskie drużyć ‘przyjaźnić się; towarzyszyć, drużbować’.

Druzynowicz - od prasłowiańskiego družiti ‘łączyć, przyjaźnić się’, por. staropolskie drużyć ‘przyjaźnić się; towarzyszyć, drużbować’.

Druzyński - od prasłowiańskiego družiti ‘łączyć, przyjaźnić się’, por. staropolskie drużyć ‘przyjaźnić się; towarzyszyć, drużbować’.

Druź - od prasłowiańskiego družiti ‘łączyć, przyjaźnić się’, por. staropolskie drużyć ‘przyjaźnić się; towarzyszyć, drużbować’.

Druźba - od drużba ‘przyjaciel (pana młodego).

Druźbiak - od drużba ‘przyjaciel (pana młodego).

Druźbicki - od nazwy miejscowej Drużbice (piotrkowskie, gmina Drużbice).

Druźdz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Druźdzel - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Druździel - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Druźdź - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Druźga - od staropolskiego druzgać ‘rozbijać, tłuc’.

Druźgalski - od staropolskiego druzgać ‘rozbijać, tłuc’.

Druż - od prasłowiańskiego družiti ‘łączyć, przyjaźnić się’, por. staropolskie drużyć ‘przyjaźnić się; towarzyszyć, drużbować’.

Drużba - 1669 od drużba ‘przyjaciel (pana młodego).

Drużbacki - 1611 od nazwy miejscowej Drużbaki (na Spiszu).

Drużbański - od nazwy miejscowej Drużbaki (na Spiszu).

Drużbiak - od drużba ‘przyjaciel (pana młodego).

Drużbic - 1478 od drużba ‘przyjaciel (pana młodego).

Drużbicki - 1439 od nazwy miejscowej Drużbice (piotrkowskie, gmina Drużbice).

Drużbik - od drużba ‘przyjaciel (pana młodego).

Drużbin - od drużba ‘przyjaciel (pana młodego).

Drużbiński - od drużba ‘przyjaciel (pana młodego).

Drużbiński - od nazwy miejscowej Drużbin (sieradzkie, gmina Peczniew).

Drużbowski - od drużba ‘przyjaciel (pana młodego).

Drużdiel - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drużdz - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drużdzel - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drużdziel - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drużdź - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drużdż - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drużdżał - 1693 od staropolskiego druzgać ‘rozbijać, tłuc’.

Drużdżel - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Drużek - od prasłowiańskiego družiti ‘łączyć, przyjaźnić się’, por. staropolskie drużyć ‘przyjaźnić się; towarzyszyć, drużbować’.

Drużela - od prasłowiańskiego družiti ‘łączyć, przyjaźnić się’, por. staropolskie drużyć ‘przyjaźnić się; towarzyszyć, drużbować’.

Drużewicz - od prasłowiańskiego družiti ‘łączyć, przyjaźnić się’, por. staropolskie drużyć ‘przyjaźnić się; towarzyszyć, drużbować’.

Drużga - od staropolskiego druzgać ‘rozbijać, tłuc’.

Drużgała - od staropolskiego druzgać ‘rozbijać, tłuc’.

Drużka - od prasłowiańskiego družiti ‘łączyć, przyjaźnić się’, por. staropolskie drużyć ‘przyjaźnić się; towarzyszyć, drużbować’.

Drużke - od prasłowiańskiego družiti ‘łączyć, przyjaźnić się’, por. staropolskie drużyć ‘przyjaźnić się; towarzyszyć, drużbować’.

Drużko - od prasłowiańskiego družiti ‘łączyć, przyjaźnić się’, por. staropolskie drużyć ‘przyjaźnić się; towarzyszyć, drużbować’.

Drużkowski - 1403 od nazwy miejscowej Drużków (tarnowskie, gmina Czchów).

Drużna - od drożny ‘leżący na drodze’.

Drużniakiewicz - od drożny ‘leżący na drodze’.

Drużnik - od drożny ‘leżący na drodze’.

Drużnikiewicz - od drożny ‘leżący na drodze’.

Drużny - od drożny ‘leżący na drodze’.

Drużyc - od prasłowiańskiego družiti ‘łączyć, przyjaźnić się’, por. staropolskie drużyć ‘przyjaźnić się; towarzyszyć, drużbować’.

Drużyk - 1700 od prasłowiańskiego družiti ‘łączyć, przyjaźnić się’, por. staropolskie drużyć ‘przyjaźnić się; towarzyszyć, drużbować’.

Drużykowski - 1453 od nazwy miejscowej Drużykowa, dawniej Drożykowa (częstochowskie, gmina Szczekociny).

Drużykowski - od prasłowiańskiego družiti ‘łączyć, przyjaźnić się’, por. staropolskie drużyć ‘przyjaźnić się; towarzyszyć, drużbować’.

Drużyna - 1725 od drużyna ‘gromada zastęp’ lub od nazwy herbu Drużyna.

Drużynin - od drużyna ‘gromada zastęp’ lub od nazwy herbu Drużyna.

Drużynina - od drużyna ‘gromada zastęp’ lub od nazwy herbu Drużyna.

Drużynowicz - od drużyna ‘gromada zastęp’ lub od nazwy herbu Drużyna.

Drużyński - 1459 od nazwy miejscowej Drużyn, dawniej Drożyno (poznańskie, gmina Granowo).

Drwac - od drzewo, drzewić, drwa.

Drwal - 1398 od drwal.

Drwalewski - 1399 od nazw miejscowych Drwalew, Drwalewo (kilka wsi).

Drwalik - 1686 od drwal.

Drwalski - od drwal.

Drwecki - od nazwy miejscowej Drwęcz (ostrołęckie, gmina Rzekun), Drwęca (olsztyńskie, gmina Lidzbark Warmiński).

Drwewicz - 1505 od drzewo, drzewić, drwa.

Drwęcki - 1425 od nazwy miejscowej Drwęcz (ostrołęckie, gmina Rzekun), Drwęca (olsztyńskie, gmina Lidzbark Warmiński).

Drwęga - od drwić.

Drwich - od drwić.

Drwiega - od drwić.

Drwięga - od drwić.

Drwikowski - od drwić.

Drwila - od drwić.

Drwiła - od drwić.

Drwiłło - od drwić.

Drwiło - od drwić.

Drwiłowski - od drwić.

Drwinia - od drwić.

Drwita - od drwić.

Drwolewski - od drwić.

Drwota - od drwić.

Dryba - 1681 od drybać ‘dreptać’.

Drybał - od drybać ‘dreptać’.

Drybała - od drybać ‘dreptać’.

Drybański - od drybać ‘dreptać’.

Drybczewski - od drybać ‘dreptać’.

Drybczyński - od drybać ‘dreptać’.

Drybka - 1570 od drybać ‘dreptać’.

Drybko - od drybać ‘dreptać’.

Drybkowski - od drybać ‘dreptać’.

Dryblak - od drybać ‘dreptać’.

Drybulski - od drybać ‘dreptać’.

Drybus - od drybać ‘dreptać’.

Drybuś - od drybać ‘dreptać’.

Dryg - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Dryga - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygacz - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygajła - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygajło - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygal - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygala - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygalak - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygalewicz - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygalic - 1494 od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygall - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygalla - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygalski - 1549 od nazwy miejscowej Drygały (suwalskie, gmina Biała Piska).

Drygał - 1549 od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygała - 1339 od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygałek - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygałło - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygało - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygan - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Dryganczuk - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Dryganowicz - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygant - 1680 od drygant ‘ogier’.

Drygańczuk - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygas - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygasiewicz - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygaś - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygiel - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygielski - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygienczo - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygieniec - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygieńcza - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygieńczo - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygier - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygierczyk - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygla - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Dryglak - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Dryglarz - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Dryglas - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Dryglaś - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Dryglewski - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Dryglok - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygła - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygo - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygoła - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygoń - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygowski - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygólski - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygula - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygulec - 1450 od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drygulski - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Dryguła - 1789 od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Dryj - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Dryja - 1434 od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’; ze staropolskiego dryja ‘trzy oczka wyrzucone na kostce do gry’, nazwa herbu Dryja.

Dryjacki - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’; ze staropolskiego dryja ‘trzy oczka wyrzucone na kostce do gry’, nazwa herbu Dryja.

Dryjak - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’; ze staropolskiego dryja ‘trzy oczka wyrzucone na kostce do gry’, nazwa herbu Dryja.

Dryjanski - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’; ze staropolskiego dryja ‘trzy oczka wyrzucone na kostce do gry’, nazwa herbu Dryja.

Dryjański - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’; ze staropolskiego dryja ‘trzy oczka wyrzucone na kostce do gry’, nazwa herbu Dryja.

Dryjar - 1492 od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Dryjas - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Dryjer - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Dryjewicz - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Dryjewski - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Dryjka - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Dryjo - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Dryjowicz - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Dryjski - od niemieckich nazw osobowych Drei, Dreier, te od średnio-wysoko-niemieckiego dri, dziś drei ‘trzy’.

Dryk - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Dryka - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drykała - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drykusz - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drykynicz - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drykynycz - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Dryl - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Dryla - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drylaga - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drylak - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drylas - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drylczuk - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drylek - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drylenko - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Dryleńko - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drylewic - 1222 od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drylewski - 1615 od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drylich - od drelich, ze staropolskiego też drylich ‘gatunek płótna’.

Drylichowski - od drelich, ze staropolskiego też drylich ‘gatunek płótna’.

Dryliczuk - od drelich, ze staropolskiego też drylich ‘gatunek płótna’.

Drylik - od drelich, ze staropolskiego też drylich ‘gatunek płótna’.

Dryll - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drylla - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drylong - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drylski - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Drył - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Dryła - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Dryłko - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Dryło - od dryl ‘narzędzie do robienia dziur’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Drill.

Dryma - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drymajło - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drymak - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drymaka - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drymalla - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drymała - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drymel - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drymela - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drymer - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drymiak - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drymlak - od drumla, dawniej dremla ‘rodzaj instrumenty muzycznego’.

Drymluch - od drumla, dawniej dremla ‘rodzaj instrumenty muzycznego’.

Drymola - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drymuch - od drzemać, dawniej też drzymać.

Dryn - od prasłowiańskiego dryn? ‘kij, laska’.

Drynda - od drynda ‘lichy wóz’.

Dryndak - od drynda ‘lichy wóz’.

Dryndas - od drynda ‘lichy wóz’.

Drynde - od drynda ‘lichy wóz’.

Dryndo - od drynda ‘lichy wóz’.

Dryndos - od drynda ‘lichy wóz’.

Dryndoś - od drynda ‘lichy wóz’.

Drynecki - od prasłowiańskiego dryn? ‘kij, laska’.

Drynia - od prasłowiańskiego dryn? ‘kij, laska’.

Dryniak - od prasłowiańskiego dryn? ‘kij, laska’.

Drynicz - od prasłowiańskiego dryn? ‘kij, laska’.

Dryniewicz - od prasłowiańskiego dryn? ‘kij, laska’.

Drynikowski - od prasłowiańskiego dryn? ‘kij, laska’.

Drynio - od prasłowiańskiego dryn? ‘kij, laska’.

Drynk - od prasłowiańskiego dryn? ‘kij, laska’.

Drynko - od prasłowiańskiego dryn? ‘kij, laska’.

Drynkowski - od prasłowiańskiego dryn? ‘kij, laska’.

Drynos - od prasłowiańskiego dryn? ‘kij, laska’.

Drynowski - od prasłowiańskiego dryn? ‘kij, laska’.

Drynycz - od prasłowiańskiego dryn? ‘kij, laska’.

Dryń - od prasłowiańskiego dryn? ‘kij, laska’.

Dryńda - od drynda ‘lichy wóz’.

Dryńko - od prasłowiańskiego dryn? ‘kij, laska’.

Dryńkowski - od prasłowiańskiego dryn? ‘kij, laska’.

Dryński - od prasłowiańskiego dryn? ‘kij, laska’.

Dryp - zapewne od niemieckiej nazwy osobowej Dripp.

Drypa - zapewne od niemieckiej nazwy osobowej Dripp.

Drypała - zapewne od niemieckiej nazwy osobowej Dripp.

Drypan - zapewne od niemieckiej nazwy osobowej Dripp.

Drypczak - zapewne od niemieckiej nazwy osobowej Dripp.

Drypczewski - zapewne od niemieckiej nazwy osobowej Dripp.

Drypczyński - zapewne od niemieckiej nazwy osobowej Dripp.

Dryps - zapewne od niemieckiej nazwy osobowej Dripp.

Drypski - zapewne od niemieckiej nazwy osobowej Dripp.

Drys - od niemieckiej nazwy osobowej Drisch, ta od średnioniemieckiego drišek ‘teren niezabudowany’.

Drysa - od niemieckiej nazwy osobowej Drisch, ta od średnioniemieckiego drišek ‘teren niezabudowany’.

Drysan - od niemieckiej nazwy osobowej Drisch, ta od średnioniemieckiego drišek ‘teren niezabudowany’.

Drysdowski - od nazw miejscowych Drozdowo, Drozdów (kilka wsi).

Drysiak - od niemieckiej nazwy osobowej Drisch, ta od średnioniemieckiego drišek ‘teren niezabudowany’.

Drysielski - od niemieckiej nazwy osobowej Drisch, ta od średnioniemieckiego drišek ‘teren niezabudowany’.

Drysikowski - od niemieckiej nazwy osobowej Drisch, ta od średnioniemieckiego drišek ‘teren niezabudowany’.

Dryskowski - od niemieckiej nazwy osobowej Drisch, ta od średnioniemieckiego drišek ‘teren niezabudowany’.

Drysz - od niemieckiej nazwy osobowej Drisch, ta od średnioniemieckiego drišek ‘teren niezabudowany’.

Drysza - od niemieckiej nazwy osobowej Drisch, ta od średnioniemieckiego drišek ‘teren niezabudowany’.

Dryszcz - od niemieckiej nazwy osobowej Drisch, ta od średnioniemieckiego drišek ‘teren niezabudowany’.

Dryszczak - od niemieckiej nazwy osobowej Drisch, ta od średnioniemieckiego drišek ‘teren niezabudowany’.

Dryszczuk - od niemieckiej nazwy osobowej Drisch, ta od średnioniemieckiego drišek ‘teren niezabudowany’.

Dryszczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Drisch, ta od średnioniemieckiego drišek ‘teren niezabudowany’.

Dryszek - od niemieckiej nazwy osobowej Drisch, ta od średnioniemieckiego drišek ‘teren niezabudowany’.

Dryszel - od niemieckiej nazwy osobowej Dressel, ta od apelatywu drehdeler ‘tokarz’, dreschler ‘młocarz’.

Dryszka - od niemieckiej nazwy osobowej Drisch, ta od średnioniemieckiego drišek ‘teren niezabudowany’.

Dryszkiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Drisch, ta od średnioniemieckiego drišek ‘teren niezabudowany’.

Dryszko - od niemieckiej nazwy osobowej Drisch, ta od średnioniemieckiego drišek ‘teren niezabudowany’.

Dryś - od niemieckiej nazwy osobowej Drisch, ta od średnioniemieckiego drišek ‘teren niezabudowany’.

Drywa - zapewne od drwa z wstawną samogłoską y-.

Drywia - od drzewo, drzewić, drwa.

Drywień - od drzewo, drzewić, drwa.

Drywin - od drzewo, drzewić, drwa.

Drywka - od drzewo, drzewić, drwa.

Drywkowski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drywś - od drzewo, drzewić, drwa.

Drywulski - od drzewo, drzewić, drwa.

Dryzba - od drużba ‘przyjaciel (pana młodego).

Dryzd - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Dryzek - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Dryzgoła - 1497 od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Dryzguła - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Dryzna - od nazwy miasta Drezno, z niemieckiego Dresden.

Dryznal - od nazwy miasta Drezno, z niemieckiego Dresden.

Dryzner - od nazwy miasta Drezno, z niemieckiego Dresden.

Dryzno - od nazwy miasta Drezno, z niemieckiego Dresden.

Dryźba - od drużba ‘przyjaciel (pana młodego).

Dryż - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Dryżak - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Dryżał - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Dryżałowski - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Dryżba - od drużba ‘przyjaciel (pana młodego).

Dryżek - od staropolskiego drygać ‘trząść się’; od gwarowego dryżeć ‘drżeć’.

Dryżer - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Dryżlionek - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Dryżyłowski - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Dryżyński - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drzak - od drzeć.

Drzakowski - od drzeć.

Drzal - od drzeć.

Drzaluk - od drzeć.

Drzał - od drzeć.

Drzała - od drzeć.

Drzałka - 1789 od drzeć.

Drzałowski - od drzeć.

Drzasga - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzastwa - od staropolskiego drzastwo, drząstwo ‘żwir, drobne kamyki’.

Drzazdzyński - od nazwy miejscowej Drożdżyn (ciechanowskie, gmina Sochocin).

Drzazga - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzazgal - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzazgała - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzazgan - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzazgiewicz - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzazgo - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzazgowski - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzaździński - od nazwy miejscowej Drożdżyn (ciechanowskie, gmina Sochocin).

Drzaźdzynski - od nazwy miejscowej Drożdżyn (ciechanowskie, gmina Sochocin).

Drzaźdzyński - od nazwy miejscowej Drożdżyn (ciechanowskie, gmina Sochocin).

Drzaźdżyński - od nazwy miejscowej Drożdżyn (ciechanowskie, gmina Sochocin).

Drzażdrzewski - od nazwy miejscowej Drążdżewo (ostrołęckie, gmina Krasnosielc, Jednorożec).

Drzażdrzyński - od nazwy miejscowej Drożdżyn (ciechanowskie, gmina Sochocin).

Drzażdzewski - od nazwy miejscowej Drążdżewo (ostrołęckie, gmina Krasnosielc, Jednorożec).

Drzażdzyński - od nazwy miejscowej Drożdżyn (ciechanowskie, gmina Sochocin).

Drzażdżewski - 1494 od nazwy miejscowej Drążdżewo (ostrołęckie, gmina Krasnosielc, Jednorożec).

Drzażdżyk - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzażdżyński - od nazwy miejscowej Drożdżyn (ciechanowskie, gmina Sochocin).

Drządzewski - od nazwy miejscowej Drążdżewo (ostrołęckie, gmina Krasnosielc, Jednorożec).

Drządżewski - od nazwy miejscowej Drążdżewo (ostrołęckie, gmina Krasnosielc, Jednorożec).

Drząstwa - od staropolskiego drzastwo, drząstwo ‘żwir, drobne kamyki’.

Drząszcz - z gwarowego

Drzązdz - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzązga - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzązgała - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzązgowski - 1400 od nazwy miejscowej Dzązgowo (poznańskie, gmina Kostrzyn).

Drzązieński - 1419 od nazwy miejscowej Drzążna (sieradzkie, gmina Wróblew).

Drzążdz - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzążdzewski - od nazwy miejscowej Drążdżewo (ostrołęckie, gmina Krasnosielc, Jednorożec).

Drzążdż - 1449 od drzazga, z gwarowego drzyzga; z gwarowego drzążdż ‘trzask drzazgi’.

Drzążdżewski - od nazwy miejscowej Drążdżewo (ostrołęckie, gmina Krasnosielc, Jednorożec).

Drzążdżyński - od nazwy miejscowej Drożdżyn (ciechanowskie, gmina Sochocin).

Drzeczkowski - 1368 id nazwy miejscowej Drzeczkowo (leszczyńskie, gmina Osieczna).

Drzeł - od drzeć.

Drzemajło - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzemalski - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzemała - 1560 od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzemicki - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzemlik - 1269 od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzemła - 1405 od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzemuła - 1428 od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzen - od rdzeń, dawniej drzeń ‘tkanka wypełniająca łodygę (też pień drzewa) i korzeń rośliny’.

Drzenicki - od rdzeń, dawniej drzeń ‘tkanka wypełniająca łodygę (też pień drzewa) i korzeń rośliny’.

Drzeniek - od rdzeń, dawniej drzeń ‘tkanka wypełniająca łodygę (też pień drzewa) i korzeń rośliny’.

Drzeniok - od rdzeń, dawniej drzeń ‘tkanka wypełniająca łodygę (też pień drzewa) i korzeń rośliny’.

Drzenusz - 1413 od rdzeń, dawniej drzeń ‘tkanka wypełniająca łodygę (też pień drzewa) i korzeń rośliny’.

Drzeń - od rdzeń, dawniej drzeń ‘tkanka wypełniająca łodygę (też pień drzewa) i korzeń rośliny’.

Drzeńczyk - od rdzeń, dawniej drzeń ‘tkanka wypełniająca łodygę (też pień drzewa) i korzeń rośliny’.

Drzeszla - 1487 od niemieckiej nazwy osobowej Dressel, ta od apelatywu drehdeler ‘tokarz’, dreschler ‘młocarz’.

Drzewak - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewakowski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewanowski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewaszewski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewek - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewenda - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewi - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewia - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewiałkiewicz - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewianka - 1494 od drzewo, drzewić, drwa; od drzewianka ‘naczynie drewniane’.

Drzewianowski - 1497- od nazwy miejscowej Drzewianowo (bydgoskie, gmina Mrocza).

Drzewiany - 1409 od drzewo, drzewić, drwa; od drzewny.

Drzewic - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewicki - 1413 od nazwy miejscowej Drzewica (radomskie, gmina Drzewica).

Drzewicz - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewiczak - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewiczewski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewiczuk - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewiec - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewiecha - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewiecki - 1388 od nazwy miejscowej Drzewce (kilka wsi).

Drzewiej - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewien - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewieniecki - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewień - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewięta - 1368 od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewik - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewiński - od nazwy miejscowej Drzewina (KrW).

Drzewior - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewiuka - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewko - od drzewo, drzewić, drwa; od drzewko.

Drzewkowska - od drzewo, drzewić, drwa; od drzewko.

Drzewniak - 1748 od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewnicki - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewniecki - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewnik - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewo - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewocin - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzeworz - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzeworzewski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewosz - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewoszka - 1390 od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewośka - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewósz - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewusz - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewuszewski - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzewuś - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzezga - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzezgowski - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzeździon - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzeźdzon - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzeźdżon - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzeżdzion - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzeżdzon - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzeżdzoń - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzeżdżon - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzeżdżoń - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzęczewski - 1424 od nazwy miejscowej Drzęczewo (leszczyńskie, gmina Gostyń, Piaski).

Drzęzdzewski - od nazwy miejscowej Drążdżewo (ostrołęckie, gmina Krasnosielc, Jednorożec).

Drzolik - od drzeć.

Drzoł - od drzeć.

Drzonek - od rdzeń, dawniej drzeń ‘tkanka wypełniająca łodygę (też pień drzewa) i korzeń rośliny’.

Drzonkowski - od rdzeń, dawniej drzeń ‘tkanka wypełniająca łodygę (też pień drzewa) i korzeń rośliny’.

Drzonsgala - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzonsgała - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzonzgała - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzosga - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzostwa - od staropolskiego drzastwo, drząstwo ‘żwir, drobne kamyki’.

Drzozga - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzuzga - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzuzgała - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzycimski - od nazwy miejscowej Drzycim (bydgoskie, gmina Drzycim).

Drzycinski - od nazwy miejscowej Drzycim (bydgoskie, gmina Drzycim).

Drzyciński - od nazwy miejscowej Drzycim (bydgoskie, gmina Drzycim).

Drzyga - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drzygaluk - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drzygała - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drzygało - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drzygiel - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drzygiński - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drzygolec - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drzyguła - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drzykaluk - od staropolskiego drygać ‘trząść się’.

Drzykowski - 1733 od nazwy miejscowej Drzykozy (płockie, gmina Daszyna).

Drzym - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzymajłło - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzymajło - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzymak - 1733 od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzymala - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzymalik - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzymalla - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzymalski - 1737 od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzymał - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzymała - 1556 od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzymałka - 1582 od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzymałła - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzymało - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzymałowski - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzymały - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzymańczuk - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzymek - 1662 od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzymiński - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzymkowski - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzymoła - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzymont - od drzeć.

Drzymont - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzymot - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzymota - 1372 od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzymotta - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzymuchowski - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzymulski - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzymunt - od drzeć.

Drzymunt - od drzemać, dawniej też drzymać.

Drzynicki - od rdzeń, dawniej drzeń ‘tkanka wypełniająca łodygę (też pień drzewa) i korzeń rośliny’.

Drzyniecki - od rdzeń, dawniej drzeń ‘tkanka wypełniająca łodygę (też pień drzewa) i korzeń rośliny’.

Drzyniek - od rdzeń, dawniej drzeń ‘tkanka wypełniająca łodygę (też pień drzewa) i korzeń rośliny’.

Drzynkowski - od rdzeń, dawniej drzeń ‘tkanka wypełniająca łodygę (też pień drzewa) i korzeń rośliny’.

Drzyń - od rdzeń, dawniej drzeń ‘tkanka wypełniająca łodygę (też pień drzewa) i korzeń rośliny’.

Drzyogon - od drzeć.

Drzystek - 1462 od staropolskiego drzystek ‘zuchwalec’ lub od prasłowiańskiego dristati ‘mieć biegunkę’.

Drzystkowicz - 1591 od staropolskiego drzystek ‘zuchwalec’ lub od prasłowiańskiego dristati ‘mieć biegunkę’.

Drzysz - 1473 od niemieckiej nazwy osobowej Drisch, ta od średnioniemieckiego drišek ‘teren niezabudowany’.

Drzywień - od drzewo, drzewić, drwa.

Drzyzdzyk - od gwarowego drzyzdać ‘puszczać wiatry’.

Drzyzdżyk - od gwarowego drzyzdać ‘puszczać wiatry’.

Drzyzga - 1640 od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzyzgała - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzyzgałka - 1537 od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzyzgiewicz - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzyzgóła - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzyzgula - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzyzguła - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzyździel - 1619 od gwarowego drzyzdać ‘puszczać wiatry’.

Drzyźdżyk - od gwarowego drzyzdać ‘puszczać wiatry’.

Drzyżdzyk - od gwarowego drzyzdać ‘puszczać wiatry’.

Drzyżdżak - od gwarowego drzyzdać ‘puszczać wiatry’.

Drzyżdżał - 1632 od gwarowego drzyzdać ‘puszczać wiatry’.

Drzyżdżałek - 1660 od gwarowego drzyzdać ‘puszczać wiatry’.

Drzyżdżok - od gwarowego drzyzdać ‘puszczać wiatry’.

Drzyżdżyk - od gwarowego drzyzdać ‘puszczać wiatry’.

Drzyżgała - 1525 od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drzyżgiewicz - od drzazga, z gwarowego drzyzga.

Drżal - od drzeć.

Drżał - od drzeć.

Drżała - od drzeć.