Nazwiska na literę A

Aaron - 1043 od imienia Aron, Aaron, z hebrajskiego Aharon, z łacińskiego Aaron. W Polsce używane od wczesnego średniowiecza, głównie przez Żydów. Pochodzenie imienia niepewne, może znaczyło ‘wzniosły, oświecony’. Imię Aaron nosił brat Mojżesza. Abdank - 1399 od nazwy herbu Abdank, Habdank. Abdank-Czarkowski - złożenia brak; Abdank 1399 od nazwy herbu Abdank, Habdank; Czarkowski 1397 od nazwy miejscowej Czarkowy, dawniej Czarnkowy (kieleckie, gmina Nowy Koprczyn). Abdank-Kozubski - złożenia brak; Abdank 1399 od nazwy herbu Abdank, Habdank; Kozubski 1579 od nazwy miejscowej Kozuby (płockie, gmina Łęczyca). Abdański - od nazwy herbu Abdank, Habdank. Abel - od imienia Abel. Imię biblijne, z hebrajskiego hebel ‘dech, tchnienie, nicość’ lub z akadyjskiego aplu ‘syn’. W Polsce notowane od XIII wieku. Abelak - od imienia Abel. Imię biblijne, z hebrajskiego hebel ‘dech, tchnienie, nicość’ lub z akadyjskiego aplu ‘syn’. W Polsce notowane od XIII wieku. Abelec - pochodzących od imienia Abel. Imię biblijne, z hebrajskiego hebel ‘dech, tchnienie, nicość’ lub z akadyjskiego aplu ‘syn’. W Polsce notowane od XIII wieku. Abelec-Pieńkowski - złożenia brak; Abelec od imienia Abel. Imię biblijne, z hebrajskiego hebel ‘dech, tchnieniAaron - 1043 od imienia Aron, Aaron, z hebrajskiego Aharon, z łacińskiego Aaron. W Polsce używane od wczesnego średniowiecza, głównie przez Żydów. Pochodzenie imienia niepewne, może znaczyło ‘wzniosły, oświecony’. Imię Aaron nosił brat Mojżesza.

Abdank - 1399 od nazwy herbu Abdank, Habdank.

Abdank-Czarkowski - złożenia brak; Abdank 1399 od nazwy herbu Abdank, Habdank; Czarkowski 1397 od nazwy miejscowej Czarkowy, dawniej Czarnkowy (kieleckie, gmina Nowy Koprczyn).

Abdank-Kozubski - złożenia brak; Abdank 1399 od nazwy herbu Abdank, Habdank; Kozubski 1579 od nazwy miejscowej Kozuby (płockie, gmina Łęczyca).

Abdański - od nazwy herbu Abdank, Habdank.

Abel - od imienia Abel. Imię biblijne, z hebrajskiego hebel ‘dech, tchnienie, nicość’ lub z akadyjskiego aplu ‘syn’. W Polsce notowane od XIII wieku.

Abelak - od imienia Abel. Imię biblijne, z hebrajskiego hebel ‘dech, tchnienie, nicość’ lub z akadyjskiego aplu ‘syn’. W Polsce notowane od XIII wieku.

Abelec - pochodzących od imienia Abel. Imię biblijne, z hebrajskiego hebel ‘dech, tchnienie, nicość’ lub z akadyjskiego aplu ‘syn’. W Polsce notowane od XIII wieku.

Abelec-Pieńkowski - złożenia brak; Abelec od imienia Abel. Imię biblijne, z hebrajskiego hebel ‘dech, tchnienie, nicość’ lub z akadyjskiego aplu ‘syn’. W Polsce notowane od XIII wieku; Pieńkowski 1398 od nazw miejscowych Pieńki, Pieńkowo (kilka wsi).

Abelski - od imienia Abel. Imię biblijne, z hebrajskiego hebel ‘dech, tchnienie, nicość’ lub z akadyjskiego aplu ‘syn’. W Polsce notowane od XIII wieku.

Abelson - od imienia Abel. Imię biblijne, z hebrajskiego hebel ‘dech, tchnienie, nicość’ lub z akadyjskiego aplu ‘syn’. W Polsce notowane od XIII wieku.

Aberski - może od niemieckiego imienia Eberhard(t), to od staro-wysoko-niemieckiego ebur ‘odyniec’ + hart ‘mocny’.

Abert - od niemieckiego imienia Eberhard(t), to od staro-wysoko-niemieckiego ebur ‘odyniec’ + hart ‘mocny’.

Abgaro-Zachariasiewicz - złożenia brak; Abgaro brak; Zachariasiewicz od imienia Zachariasz, pochodzenia biblijnego, od Zeakharjejahu ‘Jahwe pamięta’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Zacharyjasz i Zacharz.

Ablerciak - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert,Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Ablewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Abel. Imię biblijne, z hebrajskiego hebel ‘dech, tchnienie, nicość’ lub z akadyjskiego aplu ‘syn’. W Polsce notowane od XIII wieku.

Ablewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Abel. Imię biblijne, z hebrajskiego hebel ‘dech, tchnienie, nicość’ lub z akadyjskiego aplu ‘syn’. W Polsce notowane od XIII wieku.

Ablowska - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Abel. Imię biblijne, z hebrajskiego hebel ‘dech, tchnienie, nicość’ lub z akadyjskiego aplu ‘syn’. W Polsce notowane od XIII wieku.

Abracham - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrachamczyk - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrachamek - 1376 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrachamiak - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrachamik - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrachamowicz - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrachimowski - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abracht - 1696 od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Abraham - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrahamasik - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrahamczik - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrahamczyk - 1627 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrahamek - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrahamer - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrahamik - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrahamko - 1399 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrahamow - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrahamowicz - 1662 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrahamowicz-Bereźnicki - złożenia brak; Abrahamowicz 1662 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram; Bereźnicki od brzoza ‘gatunek drzewa’.

Abrahamowski - 1707 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrahamów - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrahamsson - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrahanik - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrahimowicz - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abram - 1565 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramajtys - prawdopodobnie od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramant - prawdopodobnie od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramciów - prawdopodobnie od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramczak - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramczewski - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramczuk - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramczuk-Vel-Prokopiuk - złożenia brak; Abramczuk od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram; Prokopiuk od imienia Prokop. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia greckiego od prokopé ‘posuwanie się, postęp’. W Kościele wschodnim używane w postaci Prokofij.

Abramczyk - 1631- od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramek - 1376 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramek-Janiszewski - złożenia brak; Abramek 1376 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram; Janiszewski 1394 od nazw miejscowych Janiszew, Janiszów (kilka wsi).

Abramenko - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramiak - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramicki - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramiec - 1461- od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramienko - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramik - 1471 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramiuk - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramkiewicz - 1470-80 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramkowicz - 1470-80 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramow - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramowicki - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramowicz - 1231 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramowiczów - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramowicz-Vel-Abramczyk - 1231 - złożenia brak; Abramowicz od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramczyk 1631- od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramowiec - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramowięta - 1444 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramow-Newerly - złożenia brak; Abramow od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram; Newerly brak.

Abramowski - od nazwy miejscowej Abramowice (wieś w ziemi sieradzkiej, dziś zaginiona).

Abramów - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrams - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramski - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramson - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramt - 1605 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abramuk - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abram-Vel-Abramczuk - złożenia brak; Abram 1565 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram; Abramczuk od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abranowicz - 1763 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abranowski - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrantowicz - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrańczyk - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrański - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abras - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrasimow - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrasonis - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abrasowicz - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abraszek - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abraszewski - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abraszkiewicz - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abraszko - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abraś - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abryszyński - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Abstac - 1323 od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Abstach - 1452 od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Abstacy - 1415 od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Abstawski - prawdopodobnie od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku. Pochodzi z greckiego Eustachios, Eustachus, tu od eu ‘dobrze’ + stachus ‘kłos zboża, potomstwo’; przejęte przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustathios (z eustathes ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Abstorski - prawdopodobnie od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku. Pochodzi z greckiego Eustachios, Eustachus, tu od eu ‘dobrze’ + stachus ‘kłos zboża, potomstwo’; przejęte przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustathios (z eustathes ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Achacy - od imienia Achacy, notowanego w Polsce od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od achátés ‘agat’ lub ádákos ‘zacny’.

Achalej - od imienia Achacy, notowanego w Polsce od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od achátés ‘agat’ lub ádákos ‘zacny’.

Achałkacy - od imienia Achacy, notowanego w Polsce od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od achátés ‘agat’ lub ádákos ‘zacny’.

Achanowicz - od imienia Achacy, notowanego w Polsce od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od achátés ‘agat’ lub ádákos ‘zacny’.

Achara - 1580 od imienia Zachariasz, pochodzenia biblijnego, od Zeakharejahu ‘Jahwe pamięta’. W Polsce imię to notowane jest od XII wieku jako Zachryasz i Zacharz.

Achimowicz - od imienia Joachim. Imię pochodzenia hebrajskiego, od Jehojaqim oznaczające pierwotnie ‘Bóg wzmocni, podniesie’. W Polsce znane od XIV wieku. W średniowieczu realizowane jako Joachym, Achym, Jachym, Jochym, na Kresach Wschodnich Jakim, Ochym, Ofim.

Achler - od niemieckiej nazwy osobowej Eichler, ta od średnio-wysoko-niemieckiego eichel ‘młody dąb’.

Achmatowicz-Otok - złożenia brak; Achmatowicz- brak; Otok od otok, otoka ‘obramowanie, obwódka’.

Achmatowicz-Szmajke - złożenia brak; Achmatowicz- brak; Szmajke od dawnego szmajda, szmaja, szamania, sznajda ‘mańkut’.

Achrem-Achremowicz - złożenia brak; Achrem brak; Achremowicz brak.

Acht - od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’.

Achtabowski - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’.

Achtclik - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’.

Achtel - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’.

Achtelik - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’.

Achtelk - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’.

Achtenberg - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’.

Achter - od niemieckiej nazwy osobowej Achter, ta od dolno-niemieckiego Achter ‘rzeczoznawca’.

Achterberg - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Achter, ta od dolno-niemieckiego Achter ‘rzeczoznawca’.

Achteri - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Achter, ta od dolno-niemieckiego Achter ‘rzeczoznawca’.

Achtery - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Achter, ta od dolno-niemieckiego Achter ‘rzeczoznawca’.

Achtman - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’.

Achtner - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’.

Achtobowski - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’.

Achtolik - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’.

Achtsam - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’.

Achtsnyt - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’.

Achtyl - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’.

Achtzehn - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’.

Aćdabog - 1411 od staropolskiego ać ‘niech’ + da + Bóg.

Ada - 1515 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adach - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adacha - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adachi - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adachowski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adaciński - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adal - 1795 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’ lub od Adalbert.

Adalewski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adalik - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adaliński - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adalski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adam - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamaczuk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamaczyk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamajć - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamajda - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamajt - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamajtis - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamajts - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamajtys - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamak - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamala - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adaman - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamanczuk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamanczyk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamaniuk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamańczyk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamarczuk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamarek - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamas - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’ lub od adamas ‘diament’.

Adamaschek - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamasiak - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamaszek - 1789 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’ lub od adamaszek ‘rodzaj tkaniny’.

Adamaszewski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamaszko - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamaszwili - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamaśnik - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamcewicz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamcik - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamcio - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamclewski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamczak - 1691 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamczek - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamczenko - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamczeski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamczewicz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamczewski - 1763 od nazwy miejscowej Adamczewice, dziś Adamki (sieradzkie, gmina Błaszki).

Adamczik - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamczok - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamczowski - 1470-80 od nazwy miejscowej Adamczewice, dziś Adamczowice (tarnobrzeskie, gmina Klimontów).

Adamczuk - 1662 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamczy - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamczyk - 1583 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamczyk-Vel-Adamek - złożenia brak; Adamczyk 1583 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’; Adamek 1368 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamczyn - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamec - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamecki - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamecz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adameczek - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adameit - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamejcis - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamejt - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamek - 1368 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamelak - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamenko - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamerek - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adametz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adami - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamia - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamiak - 1692 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamiak-Adamczyk - złożenia brak; Adamiak 1692 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’; Adamczyk 1583 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamiakowski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamian - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamianiec - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamiar - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamiarz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamica - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamicki - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamicz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamiczek - 1684 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamiczka - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamiczko - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamidis - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamidu - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamiec - 1671 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamiecki - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamien - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamienia - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamienko - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamierski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamierz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamiesz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamietz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamietzki - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamik - 1662 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamin - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamiński - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamiok(Śl) - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamirowicz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamirski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamirzyn - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamis - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamisty - 1796 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamiszak - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamiszczak - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamiszen - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamiszewski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamiszin - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamiszok(Śl) - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamiszyn - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamiściak - 1789 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamiuk - 1662 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamka - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamkiewicz - 1789 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamko - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamkowicz - 1400 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamkowicz-Brzeźnicka - złożenia brak; Adamkowicz od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’; Brzeźnicki od brzoza ‘gatunek drzewa’; może być odmiejscowe (niepotwierdzone).

Adamkowicz-Gnarowska - złożenia brak; Adamkowicz od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’; Gnarowski brak.

Adamkowski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamłowski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamniak - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamo - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamocha - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamocki - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamojć - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamonis - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamoński - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamos - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamoski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamoszek - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamow - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamowicz - 1405 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamowiec - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamowski - 1400 od nazwy miejscowej Adamowice (krakowskie, gmina Gołcza).

Adamowycz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamów - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamów-Bielkowicz - złożenia brak; Adamów od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’; Bielkowicz od biały, biel, bielić.

Adams - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamsbaum - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamski - 1700 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamson - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamszewski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamszyk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamu - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamucha - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamuczek - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamuk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamus - 1642 forma zlatynizowana od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamusek - 1789 forma zlatynizowana od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamusiak - forma zlatynizowana od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamusiewicz - forma zlatynizowana od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamusik - 1692 forma zlatynizowana od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamusiński - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamusnik - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamusz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamuszek - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamuszewski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamuszko - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamuś - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamy - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adamyk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adas - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adasiak - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adasiczyk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adasiewicz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adasik - 1743 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adasimowicz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adasiński - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adaska - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adasko - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adass - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adasz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adaszak - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adaszczyk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adaszczynski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adaszek - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adaszewski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adaszkiewicz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adaszko - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adaszyński - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adaś - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adaśkiewicz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adaśko - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adczak - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Addamczyk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adel - od niemieckiej nazwy osobowej Edelmann, ta od apelatywu Edelmann ‘szlachcic’, też od niemieckiego apelatywu Edel ‘szlachetny’.

Adela - od niemieckiej nazwy osobowej Edelmann, ta od apelatywu Edelmann ‘szlachcic’, też od niemieckiego apelatywu Edel ‘szlachetny’.

Adelaja - od niemieckiej nazwy osobowej Edelmann, ta od apelatywu Edelmann ‘szlachcic’, też od niemieckiego apelatywu Edel ‘szlachetny’.

Adelart - XII w. od niemieckiego Adalhard, to od adal ‘szlachetny’+ hart ‘mocny’.

Adell - od niemieckiej nazwy osobowej Edelmann, ta od apelatywu Edelmann ‘szlachcic’, też od niemieckiego apelatywu Edel ‘szlachetny’.

Adelman - od niemieckiej nazwy osobowej Edelmann, ta od apelatywu Edelmann ‘szlachcic’, też od niemieckiego apelatywu Edel ‘szlachetny’.

Adelmann - od niemieckiej nazwy osobowej Edelmann, ta od apelatywu Edelmann ‘szlachcic’, też od niemieckiego apelatywu Edel ‘szlachetny’.

Adelski - od niemieckiej nazwy osobowej Edelmann, ta od apelatywu Edelmann ‘szlachcic’, też od niemieckiego apelatywu Edel ‘szlachetny’.

Adelski - od niemieckiej nazwy osobowej Edelmann, ta od apelatywu Edelmann ‘szlachcic’, też od niemieckiego apelatywu Edel ‘szlachetny’.

Adelson - od niemieckiej nazwy osobowej Edelmann, ta od apelatywu Edelmann ‘szlachcic’, też od niemieckiego apelatywu Edel ‘szlachetny’.

Adelson - od niemieckiej nazwy osobowej Edelmann, ta od apelatywu Edelmann ‘szlachcic’, też od niemieckiego apelatywu Edel ‘szlachetny’.

Adelstein - od niemieckiej nazwy osobowej Edelmann, ta od apelatywu Edelmann ‘szlachcic’, też od niemieckiego apelatywu Edel ‘szlachetny’.

Adelt - od niemieckiej nazwy osobowej Edelmann, ta od apelatywu Edelmann ‘szlachcic’, też od niemieckiego apelatywu Edel ‘szlachetny’.

Adem - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Ademczyk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Ademeczek - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Ademek - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Ademiak - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’.

Adlart - 1396 od niemieckiego Adalhard, to od adal ‘szlachetny’+ hart ‘mocny’.

Adlartowic - 1399 od niemieckiego Adalhard, to od adal ‘szlachetny’+ hart ‘mocny’.

Adlof - od niemieckiego imienia Adolf. Imię notowane w Polsce od XII wieku, dawniej też Adulf, Odolf, pochodzi z germańskiego Athawulf, od adal ‘szlachetny’+ wolf ‘wilk’.

Adloff - od niemieckiego imienia Adolf. Imię notowane w Polsce od XII wieku, dawniej też Adulf, Odolf, pochodzi z germańskiego Athawulf, od adal ‘szlachetny’+ wolf ‘wilk’.

Adolf - od niemieckiego imienia Adolf. Imię notowane w Polsce od XII wieku, dawniej też Adulf, Odolf, pochodzi z germańskiego Athawulf, od adal ‘szlachetny’+ wolf ‘wilk’.

Adolfer - od niemieckiego imienia Adolf. Imię notowane w Polsce od XII wieku, dawniej też Adulf, Odolf, pochodzi z germańskiego Athawulf, od adal ‘szlachetny’+ wolf ‘wilk’.

Adolp - od niemieckiego imienia Adolf. Imię notowane w Polsce od XII wieku, dawniej też Adulf, Odolf, pochodzi z germańskiego Athawulf, od adal ‘szlachetny’+ wolf ‘wilk’.

Adolpf - od niemieckiego imienia Adolf. Imię notowane w Polsce od XII wieku, dawniej też Adulf, Odolf, pochodzi z germańskiego Athawulf, od adal ‘szlachetny’+ wolf ‘wilk’.

Adolph - od niemieckiego imienia Adolf. Imię notowane w Polsce od XII wieku, dawniej też Adulf, Odolf, pochodzi z germańskiego Athawulf, od adal ‘szlachetny’+ wolf ‘wilk’.

Adriaansen - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adrian - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adrianczyk - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adrianek - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adrianek-Gorzel - złożenia brak; Adrianek od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria; Gorzel brak.

Adrianik - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adrianow - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adrianowicz - 1734 od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adrianowicz-Zawadzka - złożenia brak; Adrianowicz 1734 od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria’ Zawadzki 1382 od zawada ‘przeszkoda’, dawniej też ‘kora; skaza’ lub od nazwy miejscowej Zawada (liczne).

Adrianowski - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adriańczyk - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adriański - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adriasz - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adrijanowski - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adrijańczyk - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adrja - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adrjan - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adrjanczyk - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adrjanek - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adrjaniak - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adrjanow - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adrjanowicz - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adrjanowicz-Makiełło - złożenia brak; Adrjanowicz od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria; Makiełło od niemieckiej nazwy osobowej Makel, ta od imion na Mag-.

Adrjanowski - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adrjańczyk - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adrjański - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adrya - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adryan - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adryanczyk - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adryanek - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adryaniak - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adryanowicz - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adryanowski - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adryańczyk - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adryański - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adryian - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adryianiak - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adryiańczyk - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adryjan - 1723 od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adryjanczyk - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adryjanek - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adryjaniak - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adryjanowicz - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adryjanowski - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adryjańczyk - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adryjański - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adryjenko - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adryjyńczyk - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Adwent - od adwent.

Adwentowicz - od adwent.

Adwentowski - od adwent.

Adynkiewicz-Piragas - złożenia brak; Adynkiewicz brak; Piragas brak.

Adynkiewicz-Piragos - złożenia brak; Adynkiewicz brak; Piragos brak.

Afanaczek - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Afanas - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Afanasenko - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Afanasewicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Afanasiak - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Afanasiec - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Afanasieff - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Afanasienko - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Afanasiew - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Afanasiewicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Afanasik - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Afanasjef - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Afanasjew - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Afanasowicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Afanaszak - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Afanaszek - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Afanazjew - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Afaniuk - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Afanosiew - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Afański - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Affanasowicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Afguścik - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’.

Afraimowicz - od imienia używanego w Kościele prawosławnym Efrem, Afrem, Efremij, to z hebrajskiego imienia Ephrajim ‘bardzo urodzajny’, to od nazwy jednego z plemion izraelskich.

Aframowicz - od imienia używanego w Kościele prawosławnym Efrem, Afrem, Efremij, to z hebrajskiego imienia Ephrajim ‘bardzo urodzajny’, to od nazwy jednego z plemion izraelskich.

Afranowicz - od imienia używanego w Kościele prawosławnym Efrem, Afrem, Efremij, to z hebrajskiego imienia Ephrajim ‘bardzo urodzajny’, to od nazwy jednego z plemion izraelskich.

Afrasik - od imienia używanego w Kościele prawosławnym Efrem, Afrem, Efremij, to z hebrajskiego imienia Ephrajim ‘bardzo urodzajny’, to od nazwy jednego z plemion izraelskich.

Afrusiewicz - od imienia używanego w Kościele prawosławnym Efrem, Afrem, Efremij, to z hebrajskiego imienia Ephrajim ‘bardzo urodzajny’, to od nazwy jednego z plemion izraelskich.

Aftarczuk - od haft ‘wyszywanie, ornament’.

Aftaruk - od haft ‘wyszywanie, ornament’.

Aftarz - 1438 od haft ‘wyszywanie, ornament’.

Aftyka-Vel-Szymula - złożenia brak; Aftyka brak; Szymula 1784 od imienia Szymon, pochodzenia hebrajskiego, znaczącego pierwotnie ‘Bóg wysłuchał, notowanego w Polsce od XII wieku.

Aga - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agac - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agaciak - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agaciek - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agacik - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agacinski - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agaciński - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agaciuk - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agacki - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agaczewski - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agaczyński - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agafon - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’.

Agafonow - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’.

Agas - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agasz - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agaszczuk - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agaszewski - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agaszko - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agaś - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agat - 1789 od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agata - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agater - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agaterski - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agath - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agatka - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agator - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agatowicz - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agatowski - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agatyn - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’.

Agnieszak - od imienia żeńskiego Agna, Jagna, to od Agnieszka.

Agnieszczak - od imienia żeńskiego Agna, Jagna, to od Agnieszka.

Agnieszka - od imienia żeńskiego Agna, Jagna, to od Agnieszka.

Agniszowic - 1497 od imienia żeńskiego Agna, Jagna, to od Agnieszka.

Agrykola - 1787 od łacińskiego agricola ‘rolnik’. Herb Rola miał też oboczną nazwę Agricola.

Aho-Wanicki - złożenia brak; Aho brak; Wanicki brak.

Aichler - od niemieckiej nazwy osobowej Eichler, ta od średnio-wysoko-niemieckiego eichel ‘młody dąb’.

Aichner - od niemieckiej nazwy osobowej Eichner, ta od Eiche(n) ‘dąb; dębowy’.

Aizner - od niemieckiej nazwy osobowej Eisner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego iesener ‘handlarz żelazem’.

Ajchler - od niemieckiej nazwy osobowej Eichler, ta od średnio-wysoko-niemieckiego eichel ‘młody dąb’.

Ajchman - od niemieckiej nazwy osobowej Eichmann, ta od średnio-wysoko-niemieckiego eih(h) ‘dąb’ + mann ‘mąż, człowiek’.

Ajduk - od hajduk ‘żołnierz piechoty węgierskiej; sługa dworski ubrany w strój węgierski’.

Ajdukiewicz - od hajduk ‘żołnierz piechoty węgierskiej; sługa dworski ubrany w strój węgierski’.

Ajdukonis - od hajduk ‘żołnierz piechoty węgierskiej; sługa dworski ubrany w strój węgierski’.

Ajdukowski - od hajduk ‘żołnierz piechoty węgierskiej; sługa dworski ubrany w strój węgierski’.

Ajduś - od hajduk ‘żołnierz piechoty węgierskiej; sługa dworski ubrany w strój węgierski’.

Ajdykiewicz - od hajduk ‘żołnierz piechoty węgierskiej; sługa dworski ubrany w strój węgierski’.

Ajmerczewicz - od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’.

Ajmeryk - XV w. od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’.

Ajnekiel - od niemieckiej nazwy osobowej Einekel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego eininkel, einenkel ‘wnuk’.

Ajnenkel - od niemieckiej nazwy osobowej Einekel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego eininkel, einenkel ‘wnuk’.

Ajnenkiel - od niemieckiej nazwy osobowej Einekel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego eininkel, einenkel ‘wnuk’.

Ajzner - od niemieckiej nazwy osobowej Eisner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego iesener ‘handlarz żelazem’.

Akacki - od imienia Akakij, Akákij, Akat, używanego w Kościele prawosławnym, pochodzenia greckiego od Akákios, to od apelatywu ákakos ‘nie znający zła, zacny’.

Akaczonek - od imienia Akakij, Akákij, Akat, używanego w Kościele prawosławnym, pochodzenia greckiego od Akákios, to od apelatywu ákakos ‘nie znający zła, zacny’.

Akamient - 1536 od aksamit, ze staropolskiego też eksamit ‘rodzaj tkaniny’.

Akatow - od imienia Akakij, Akákij, Akat, używanego w Kościele prawosławnym, pochodzenia greckiego od Akákios, to od apelatywu ákakos ‘nie znający zła, zacny’.

Akatów - od imienia Akakij, Akákij, Akat, używanego w Kościele prawosławnym, pochodzenia greckiego od Akákios, to od apelatywu ákakos ‘nie znający zła, zacny’.

Akatyszewski - od imienia Akakij, Akákij, Akat, używanego w Kościele prawosławnym, pochodzenia greckiego od Akákios, to od apelatywu ákakos ‘nie znający zła, zacny’.

Akielaszek - od niemieckiego imienia Eckhart, to od germańskiego, staro-wysoko-niemieckiego Eckhart, Agihard.

Akielewicz - od niemieckiego imienia Eckhart, to od germańskiego, staro-wysoko-niemieckiego Eckhart, Agihard.

Akier - od niemieckiego imienia Eckhart, to od germańskiego, staro-wysoko-niemieckiego Eckhart, Agihard.

Akonom - od ekonom ‘zarządzający majątkiem; człowiek oszczędny’.

Akonon - od ekonom ‘zarządzający majątkiem; człowiek oszczędny’.

Aksamicki - od aksamit, ze staropolskiego też eksamit ‘rodzaj tkaniny’.

Aksamięt - 1514 od aksamit, ze staropolskiego też eksamit ‘rodzaj tkaniny’.

Aksamilowski - od aksamit, ze staropolskiego też eksamit ‘rodzaj tkaniny’.

Aksamił - od aksamit, ze staropolskiego też eksamit ‘rodzaj tkaniny’.

Aksamirski - od aksamit, ze staropolskiego też eksamit ‘rodzaj tkaniny’.

Aksamit - od aksamit, ze staropolskiego też eksamit ‘rodzaj tkaniny’.

Aksamitek - od aksamit, ze staropolskiego też eksamit ‘rodzaj tkaniny’.

Aksamitowski - 1661 od aksamit, ze staropolskiego też eksamit ‘rodzaj tkaniny’.

Aksamski - od aksamit, ze staropolskiego też eksamit ‘rodzaj tkaniny’.

Aksenczyk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Akseniuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksenow - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksenowicz - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksentiuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksentowicz - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Akseńczuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Akseńczuk-Perlińska - złożenia brak; Akseńczuk od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’; Perliński od perła.

Akseńczyk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Akseńtiuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksiączyk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksiczyc - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksienczyk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksieniewicz - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksienionek - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksieniuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksienow - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksientiuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksień - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksieńtiuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksiewicz - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksięciuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksionow - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksionów - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksiucic - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksiucik - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksiuczic - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksiuczuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksiuczyc - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksiuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksiukiewicz - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksiuta - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksiutin - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksiuto - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksiutowicz - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksiutycz - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksiutyn - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksjonow - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Aksjonów - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Ala-Brudziński - złożenia brak; Ala brak; Brudziński od brud, brudzić.

Albarski - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albator - 1489 od łacińskiego albator ‘blecharz, który bieli płótna w blecharni’.

Alber - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albera - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albercht - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Alberciak - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albercik - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Alberciński - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Alberciok - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albercki - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Alberczak - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albercziok - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Alberczok - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Alberczyk - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albers - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Alberski - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albert - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Alberta - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albertczak - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Alberti - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albertin - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albertini - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Alberto - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albertowicz - 1239 od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albertowski - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albertsson - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albertusiak - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albertuszak - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Alberty - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albertynski - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albertyński - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albertzki - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albertzki - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Alberusiak - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Alberyk - 1783 od niemieckiej nazwy osobowej Albirich, to od alb ‘elf’ + rich ‘potężny, mocny’.

Albiert - 1770 od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albierz - 1224 od niemieckiego Alber ‘topola’, może też od niemieckich imion Adalbert, Albert.

Albierzowic - 1224 od niemieckiego Alber ‘topola’, może też od niemieckich imion Adalbert, Albert.

Albigowski - 1443 od nazwy miejscowej Albigowa, dawniej Halwigowa (rzeszowskie, gmina Łańcut).

Albikowski - od nazwy miejscowej Albigowa, dawniej Halwigowa (rzeszowskie, gmina Łańcut).

Albin - 1668 od imienia Albin, notowanego w Polsce od XIV wieku, pochodzenia łacińskiego, od Albinus, a to od nazwy rodowej Albus ‘biały’.

Albina - od imienia Albin, notowanego w Polsce od XIV wieku, pochodzenia łacińskiego, od Albinus, a to od nazwy rodowej Albus ‘biały’.

Albinek - 1647 od imienia Albin, notowanego w Polsce od XIV wieku, pochodzenia łacińskiego, od Albinus, a to od nazwy rodowej Albus ‘biały’.

Albinger - od nazwy miejscowej Elbing, dziś Elbląg.

Albingier - od nazwy miejscowej Elbing, dziś Elbląg.

Albini - od imienia Albin, notowanego w Polsce od XIV wieku, pochodzenia łacińskiego, od Albinus, a to od nazwy rodowej Albus ‘biały’.

Albiniak - od imienia Albin, notowanego w Polsce od XIV wieku, pochodzenia łacińskiego, od Albinus, a to od nazwy rodowej Albus ‘biały’.

Albinowski - 1768 od imienia Albin, notowanego w Polsce od XIV wieku, pochodzenia łacińskiego, od Albinus, a to od nazwy rodowej Albus ‘biały’.

Albinski - od imienia Albin, notowanego w Polsce od XIV wieku, pochodzenia łacińskiego, od Albinus, a to od nazwy rodowej Albus ‘biały’.

Albinus - forma zlatynizowana od imienia Albin, notowanego w Polsce od XIV wieku, pochodzenia łacińskiego, od Albinus, a to od nazwy rodowej Albus ‘biały’.

Albiński - od imienia Albin, notowanego w Polsce od XIV wieku, pochodzenia łacińskiego, od Albinus, a to od nazwy rodowej Albus ‘biały’.

Albirt - XVII w. od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albirz - 1429 od niemieckiego Alber ‘topola’, może też od niemieckich imion Adalbert, Albert.

Albo - od niemieckich nazw osobowych Elb-, Alb-, te od średnio-wysoko-niemieckiego alb ‘elf’ lub od imion Elbert, Adalbert.

Albo - od niemieckich nazw osobowych Elb-, Alb-, te od średnio-wysoko-niemieckiego alb ‘elf’ lub od imion Albert, Adalbert.

Albowicz - od niemieckich nazw osobowych Elb-, Alb-, te od średnio-wysoko-niemieckiego alb ‘elf’ lub od imion Elbert, Adalbert.

Albowicz - od niemieckich nazw osobowych Elb-, Alb-, te od średnio-wysoko-niemieckiego alb ‘elf’ lub od imion Albert, Adalbert.

Albrech - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albrechański - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albrechciński - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albrechczyński - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albrechowicz - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albrecht - 1762 od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albrechtowicz - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albreht - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albrich - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albricht - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albrych - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albrychciński - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albrychewicz - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albrychiewicz - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albrychowicz - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albrycht - 1555 od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albrychtowicz - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Albrzykowski - od niemieckiej nazwy osobowej Albirich, to od alb ‘elf’ + rich ‘potężny, mocny’.

Albus - 1488 od łacińskiego albus ‘biały’.

Alchemista - 1617- od alchemista ‘alchemik’.

Aleks - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksa - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksak - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksan - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksanberg - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksander - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Aleksanderczyk - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Aleksanderek - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Aleksanderski - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Aleksandra - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Aleksandrak - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Aleksandraki - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Aleksandrczak - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Aleksandrek - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Aleksandroff - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Aleksandrow - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Aleksandrowic - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Aleksandrowicz - 1471 od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Aleksandrowski - 1473 od nazwy miejscowej Leksandrowice, dziś Aleksandrowice (krakowskie, gmina Zabierzów).

Aleksandrów - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Aleksandruk - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Aleksandruk-Golonko - złożenia brak; Aleksandruk od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander; Golonko od goły, w pochodnych od golić ‘strzyc’.

Aleksandrzak - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Aleksandrzek - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Aleksandrzyk - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Aleksanrowicz - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Aleksanrzak - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Aleksejew - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksenberg - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Aleksewicz - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksi - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiak - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksicki - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksić - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiei - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksieiuk - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiej - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiejak - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiejczuk - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiejczyk - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiejenko - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiejeńko - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiejew - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiejewicz - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiejewski - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiejka - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiejko - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiejkow - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiejonek - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiejonok - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiejów - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiejszyk - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiejuk - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiejun - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksienko - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiew - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiewicz - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksijczuk - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksijenko - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksijew - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksijewicz - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksijuk - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksik - 1679 od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksikow - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksików - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksin - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiński - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksio - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksion - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksionek - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksitczuk - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiu - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiuk - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiukiewicz - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksium - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiun - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksiuń - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksjenko - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksjew - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksnin - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Alekso - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksonek - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksow - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksowczynski - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksowicz - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksowitz - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksowski - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksy - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksyjenko - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksyków - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksyszyn - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleksza - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Alekszun - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Alekszyk - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Alekszyszyn - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Alekśnin - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Aleman - 1564 od łacińskiego Almanus ‘Niemiec’.

Alemaniec - od łacińskiego Almanus ‘Niemiec’.

Alex - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Alexa - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Alexander - prawdopodobnie od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Alexanderek - prawdopodobnie od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Alexandre - prawdopodobnie od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Alexandroff - prawdopodobnie od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Alexandrowicz - prawdopodobnie od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Alexandrowicz-Paleczny - złożenia brak; Alexandrowicz prawdopodobnie od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander; Paleczny od pal, palec, palić, pałać lub od palik.

Alexandru - prawdopodobnie od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander.

Alexejew - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Alexewicz - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Alexiev - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Alexiewicz - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Alexis - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Alexy - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej.

Alicki - 1478 od nazwy miasta Halicz (KrW).

Alizarczyk - od imienia Elizar, Olizar, używanego w Kościele prawosławnym. Imię greckie Elizáros, z hebrajskiego Eliazar ‘Bóg jest pomocą’.

Aljaszewicz - od imienia Eliasz. Imię, pochodzenia biblijnego, od hebrajskiego Elijah ‘Jahwe jest moim Bogiem’, notowane w Polsce od XIII wieku w formach Elijasz, Helijasz, na Kresach Wschodnich Ilijasz, Ilija, Hilijasz, Ulijasz.

Alm - od niemieckiej nazwy osobowej Elmann, ta od imienia germańskiego Athilman.

Alma - od niemieckiej nazwy osobowej Elmann, ta od imienia germańskiego Athilman.

Almakiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Elmann, ta od imienia germańskiego Athilman.

Almanowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Elmann, ta od imienia germańskiego Athilman.

Almanus - 1513 od łacińskiego Almanus ‘Niemiec’.

Almański - od niemieckiej nazwy osobowej Elmann, ta od imienia germańskiego Athilman.

Alochna-Średniawa - złożenia brak; Alochna brak; Średniawa od środa, ze staropolskiego śrzoda ‘środkowy dzień tygodnia’, środek ‘punkt centralny; wnętrze; sposób; narzędzie’.

Alosiak - od imion typu Aleksander, Aleksy, Alojzy.

Alosiewicz - od imion typu Aleksander, Aleksy, Alojzy.

Aloska - od imion typu Aleksander, Aleksy, Alojzy.

Aloszewicz - 1789 od imion typu Aleksander, Aleksy, Alojzy.

Aloszkiewicz - od imion typu Aleksander, Aleksy, Alojzy.

Aloszko - od imion typu Aleksander, Aleksy, Alojzy.

Aloszyn - od imion typu Aleksander, Aleksy, Alojzy.

Aloszyński - od imion typu Aleksander, Aleksy, Alojzy.

Aloś - od imion typu Aleksander, Aleksy, Alojzy.

Alt - od niemieckiego alt, dolnoniemieckiego old ‘stary’.

Altarysta - 1540 od łacińskiego altarista ‘duchowny pełniący obowiązki przy ołtarzu’.

Alter - od niemieckiego alt, dolnoniemieckiego old ‘stary’.

Alterkop - od niemieckiego alt, dolnoniemieckiego old ‘stary’.

Alterman - od niemieckiego alt, dolnoniemieckiego old ‘stary’.

Alterowicz - od niemieckiego alt, dolnoniemieckiego old ‘stary’.

Altman - od niemieckiego alt, dolnoniemieckiego old ‘stary’.

Altmann - od niemieckiego alt, dolnoniemieckiego old ‘stary’.

Altof - 1489 od niemieckiej nazwy osobowej Althof, ta od nazwy miejscowej Althof, z alt ‘stary’ + hof ‘dwór’.

Altoff - 1702 od niemieckiej nazwy osobowej Althof, ta od nazwy miejscowej Althof, z alt ‘stary’ + hof ‘dwór’.

Alwigowski - od nazwy miejscowej Albigowa, dawniej Halwigowa (rzeszowskie, gmina Łańcut).

Alwin - od imienia Albin, notowanego w Polsce od XIV wieku, pochodzenia łacińskiego, od Albinus, a to od nazwy rodowej Albus ‘biały’.

Alwincjer - od imienia Albin, notowanego w Polsce od XIV wieku, pochodzenia łacińskiego, od Albinus, a to od nazwy rodowej Albus ‘biały’.

Alwinger - od imienia Albin, notowanego w Polsce od XIV wieku, pochodzenia łacińskiego, od Albinus, a to od nazwy rodowej Albus ‘biały’.

Alwingier - od imienia Albin, notowanego w Polsce od XIV wieku, pochodzenia łacińskiego, od Albinus, a to od nazwy rodowej Albus ‘biały’.

Amada - od imienia Amadeusz. Imię, pochodzenia łacińskiego, od amo, amare ‘’kochać’ + deus ‘’Bóg’.

Amadei - od imienia Amadeusz. Imię, pochodzenia łacińskiego, od amo, amare ‘’kochać’ + deus ‘’Bóg’.

Aman - od niemieckiej nazwy osobowej Hamann, ta od Hann, Hanne (< Johann).

Amankiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Hamann, ta od Hann, Hanne (< Johann).

Amankowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Hamann, ta od Hann, Hanne (< Johann).

Amann - od niemieckiej nazwy osobowej Hamann, ta od Hann, Hanne (< Johann).

Amanowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Hamann, ta od Hann, Hanne (< Johann).

Amanowski - od niemieckiej nazwy osobowej Hamann, ta od Hann, Hanne (< Johann).

Amara - od staropolskiego hamer ‘kuźnia’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Hammer.

Amari - od staropolskiego hamer ‘kuźnia’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Hammer.

Amarin - od staropolskiego hamer ‘kuźnia’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Hammer.

Amarowicz - od staropolskiego hamer ‘kuźnia’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Hammer.

Amarowski - od staropolskiego hamer ‘kuźnia’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Hammer.

Ambor - od imbir ‘roślina podzwrotnikowa stosowana jako przyprawa’, wyraz zapożyczony z niemieckiego Ingeber; w staropolszczyźnie też ambirz, imbir, inbir, ingbir.

Amborek - od imbir ‘roślina podzwrotnikowa stosowana jako przyprawa’, wyraz zapożyczony z niemieckiego Ingeber; w staropolszczyźnie też ambirz, imbir, inbir, ingbir.

Amborski - od imbir ‘roślina podzwrotnikowa stosowana jako przyprawa’, wyraz zapożyczony z niemieckiego Ingeber; w staropolszczyźnie też ambirz, imbir, inbir, ingbir.

Ambór - od imbir ‘roślina podzwrotnikowa stosowana jako przyprawa’, wyraz zapożyczony z niemieckiego Ingeber; w staropolszczyźnie też ambirz, imbir, inbir, ingbir.

Ambroch - 1673 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrochowicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrok - 1673 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambros - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrosewicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrosiewicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrosionek - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrosius - forma zlatynizowana od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrosowicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrosz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambroszczak - 1666 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambroszczyk - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambroszczyn - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambroszewicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambroszewski - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambroszka - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambroszke - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambroszkiewicz - 1785 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambroszko - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambroś - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrośkiewicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambroz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambroza - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrozak - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrozek - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrozewicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrozi - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrozia - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambroziak - 1789 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrozic - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrozicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambroziczek - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambroziek - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambroziewicz - 1743 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrozik - 1586 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambroziński - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambroziuk - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrozka - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrozko - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrozkowicz - 1553 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrozowicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrozuk - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrozy - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrozyk - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambroź - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambroźkiewicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambroźko - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambroźnik - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambroż - 1499 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambroża - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrożak - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrożczak - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrożczyk - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrożej - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrożejczyk - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrożek - 1396 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrożewicz - 1639 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrożewski - 1613 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrożkiewicz - 1743 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrożkowicz - 1553 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrożowicz - 1553 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrożuk - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrożyc - 1440 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrożyk - 1426 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrożyński - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambróz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambróziak - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrózko - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambróż - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambróżewicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrus - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrusewicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrusiewicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrust - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambruszewicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambruszewski - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambruszkiewicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambruzd - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambruziak - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Ambrych - 1637 od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’.

Ambrysiak - 1680 od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’.

Ambryszak - 1637 od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’.

Ambryszczak - 1666 od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’.

Ambryszewski - od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’.

Ambryszkiewicz - od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’.

Ambrzykowski - od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’.

Amelanczuk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Amelanczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Amelaniczuk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Amelańczuk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Amelańczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Amelian - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Ameliańczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Ameljan - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Ameljanczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Ameljańczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Amer - od niemieckiej nazwy osobowej Ammer, ta od apelatywu Ammer ‘trznadel’.

Amerczewicz - od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’.

Amerek - od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’.

Ameryk - od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’.

Amielan - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Amielanczuk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Amielanczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Amielańczuk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Amielańczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Amielianowicz - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Amieliańczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Amieljanczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Amieljanowicz - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Amieljańczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Amilanczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Amilańczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Amilianczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Amilianowicz - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Amiliańczuk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Amiliańczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Amiljanczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Amiljanowicz - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Amiljańczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim)

Amor - 1447 od łacińskiego Amor ‘miłość’, Amor ‘bóg miłości’.

Amorek - od łacińskiego Amor ‘miłość’, Amor ‘bóg miłości’ lub od amorek.

Amornik - od łacińskiego Amor ‘miłość’, Amor ‘bóg miłości’.

Amorowicz - od łacińskiego Amor ‘miłość’, Amor ‘bóg miłości’.

Amorzyński - od łacińskiego Amor ‘miłość’, Amor ‘bóg miłości’.

Ampel - 1464 od niemieckiej nazwy osobowej Hampel, Ampel, te od apelatywu Hampel ‘błazen’.

Amplewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Hampel, Ampel, te od apelatywu Hampel ‘błazen’.

Amplewski - od niemieckiej nazwy osobowej Hampel, Ampel, te od apelatywu Hampel ‘błazen’.

Amplowicz - 1500 od niemieckiej nazwy osobowej Hampel, Ampel, te od apelatywu Hampel ‘błazen’.

Ampol - od niemieckiej nazwy osobowej Hampel, Ampel, te od apelatywu Hampel ‘błazen’.

Ampulec - 1388 od ampuła.

Ampulski - od ampuła.

Ampuła - 1392 od ampuła.

Amrosz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży.

Amrych - 1223 od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’.

Amryszewski - od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’.

Anak - 1578- od imion typu Anna, Jan, Han.

Anania - 1387 od imienia Ananija, notowanego na Kresach Wschodnich od XIV wieku, Imię biblijne, z greckiego Ananias, a to z hebrajskiego Hananyah(u) ‘Jahwe jest łaskawy’.

Ananian - od imienia Ananija, notowanego na Kresach Wschodnich od XIV wieku, Imię biblijne, z greckiego Ananias, a to z hebrajskiego Hananyah(u) ‘Jahwe jest łaskawy’.

Ananias - od imienia Ananija, notowanego na Kresach Wschodnich od XIV wieku, Imię biblijne, z greckiego Ananias, a to z hebrajskiego Hananyah(u) ‘Jahwe jest łaskawy’.

Ananiasz - od imienia Ananija, notowanego na Kresach Wschodnich od XIV wieku, Imię biblijne, z greckiego Ananias, a to z hebrajskiego Hananyah(u) ‘Jahwe jest łaskawy’.

Anastasienko - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku.

Anastasieńko - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku.

Anastasin - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku.

Anastasiok - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku.

Anastasiow - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku.

Anastasjew - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku.

Anastasow - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku.

Anastasowski - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku.

Anastaziak - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku.

Anastazik - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku.

Anastaziuk - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku.

Anastazja - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku.

Anastazjew - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku.

Anastazjewski - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku.

Anastazy - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku.

Anastowicz - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku.

Anasz - od imienia Ananija, notowanego na Kresach Wschodnich od XIV wieku, Imię biblijne, z greckiego Ananias, a to z hebrajskiego Hananyah(u) ‘Jahwe jest łaskawy’.

Anaszewicz - od imienia Ananija, notowanego na Kresach Wschodnich od XIV wieku, Imię biblijne, z greckiego Ananias, a to z hebrajskiego Hananyah(u) ‘Jahwe jest łaskawy’.

Anaszewski - od imienia Ananija, notowanego na Kresach Wschodnich od XIV wieku, Imię biblijne, z greckiego Ananias, a to z hebrajskiego Hananyah(u) ‘Jahwe jest łaskawy’.

Anaszkiewicz - od imienia Ananija, notowanego na Kresach Wschodnich od XIV wieku, Imię biblijne, z greckiego Ananias, a to z hebrajskiego Hananyah(u) ‘Jahwe jest łaskawy’.

Anaszko - od imienia Ananija, notowanego na Kresach Wschodnich od XIV wieku, Imię biblijne, z greckiego Ananias, a to z hebrajskiego Hananyah(u) ‘Jahwe jest łaskawy’.

Anaszkowicz - 1560 od imienia Ananija, notowanego na Kresach Wschodnich od XIV wieku, Imię biblijne, z greckiego Ananias, a to z hebrajskiego Hananyah(u) ‘Jahwe jest łaskawy’.

Anaszuk - od imienia Ananija, notowanego na Kresach Wschodnich od XIV wieku, Imię biblijne, z greckiego Ananias, a to z hebrajskiego Hananyah(u) ‘Jahwe jest łaskawy’.

Anaszychin - od imienia Ananija, notowanego na Kresach Wschodnich od XIV wieku, Imię biblijne, z greckiego Ananias, a to z hebrajskiego Hananyah(u) ‘Jahwe jest łaskawy’.

Anaśkiewicz - od imienia Ananija, notowanego na Kresach Wschodnich od XIV wieku, Imię biblijne, z greckiego Ananias, a to z hebrajskiego Hananyah(u) ‘Jahwe jest łaskawy’.

Anc - 1471 od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Ancewicz - 1485 od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Ancipiuk - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’.

Ancipow - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’.

Anciuszko - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’.

Anckiewicz - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’.

Ancuch - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’.

Ancuchowicz - 1545 od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’.

Ancukiewicz - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’.

Ancuszko - 1558 od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’.

Ancuszkowicz - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’.

Ancut - 1627 od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’.

Ancuta - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’.

Ancutko - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’.

Ancuto - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’.

Ancykryst - 1532 od antychryst, także od gwarowego ancykryst, jancykryst ‘złośnik, potępieniec’.

Anczak - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anczakowski - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anczar - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anczarek - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anczarowski - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anczarski - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anczaruk - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anczerowicz - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anczerska - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anczeski - 1757 od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anczewski - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anczkiewicz - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anczko - 1391 od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anczkowski - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anczok - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anczowski - 1682 od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anczuk - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anczuków - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anczura - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anczurowicz - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anczurowski - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anczutko - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anczyk - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anczykowski - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anczyłowska - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anczyn - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anczyński - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni.

Anda - 1445 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andacz - 1670 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andaszek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andełek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andełowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Ander - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andera - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Anderało - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Anderasik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Anderka - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Anderko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Anderlin - 1369 – od niemieckiego Anderlin, to od imienia Andreas, por. Andrea dicto Anderlin 1400.

Anders - 1656 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andersch - 1740 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andersek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andersen - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andersh - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andershon - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Anderski - 1626 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andersohn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Anderson - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andersson - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Anderst - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andersz - 1570 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Anderszczewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Anderszek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Anderszen - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Anderszewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Anderz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Anderzek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andra - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andracek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrach - 1414 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrachewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrachiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andracho - 1415 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andracki - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andraculak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andraczek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andraczka - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andraczke - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andraczko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andraczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andradzki - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrae - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrajanow - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrajowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andraka - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrako - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrakowicz - 1579 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andral - 1392 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrała - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrałowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andras - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrasch - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrascheck - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrasi - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrasiak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrasiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrasik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrasiuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andraski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrasz - 1412 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andraszak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andraszczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andraszczuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andraszczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andraszek - 1473 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andraszewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andraszewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andraszka - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andraszke - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andraszkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andraszko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andraszkowic - 1485 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andraszków - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andraszok - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andraszyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andraścik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andratowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andratschke - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andratszke - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andratzek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrawczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrażek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andre - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrea - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreaczek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreaczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrean - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreańczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrearczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreas - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreasiak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreasik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreassen - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreasson - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreasz - 1569 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreaszek - 1376 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreaszkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreatto - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreatto-Jednoróg - złożenia brak; Andreatto od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej; Jednoróg od jeden.

Andrechowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrechowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrecki - 1510 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreczka - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreczko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andredzik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andree - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreew - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrei - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreiczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreiszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreiuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrej - 1445 (KrW) od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreja - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejanczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejanek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejańczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejarczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejas - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejasik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejasz - 1377 (KrW) od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejaszek - 1376 (KrW) od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejaszkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejaszko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejaszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejciów - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejcza - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejczenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejczuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejczyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejczyszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejec - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejeff - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejek-Andrzejek - złożenia brak; Andrejek od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej; Andrzejek od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejeszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejew - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejewicz - 1491 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejewko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejkin - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejkow - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejkowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejków - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejów - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejs - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrejunas - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrek - 1386 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrekiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrelczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrelewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrelewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrelewski - od niemieckiego Anderlin, to od imienia Andreas, por. Andrea dicto Anderlin 1400.

Andrelin - 1394 – od niemieckiego Anderlin, to od imienia Andreas, por. Andrea dicto Anderlin 1400.

Andrelunas - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrełowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreman - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andres - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andresiak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andresiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andresik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andresiuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreskowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andresuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andresyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andresz - 1309 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreszak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreszczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreszczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreszenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreszewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreszka - 1564 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreszko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrew - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrews - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreyczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andreyka - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrezowska - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andria - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Andrial - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Andriało - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Andrian - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Andriananowicz - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Andrianik - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Andrianiuk - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Andrianow - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Andrianowicz - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Andrianowski - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Andriańczyk - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Andrias - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Andriasz - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Andriaszkiewicz - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.

Andrich - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andriczuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andriejuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrienko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andriewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andriiszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrijasz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrijczuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrijec - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrijeczko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrijenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrijew - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrijewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrijow - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrijowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrijów - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrijuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrikanis - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrikowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrioff - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrionik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andriowska - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andriskowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrissek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andriszkowska - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andriszok - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andriszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andriukianiec - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andriukiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andriuńczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andriusiak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andriusiów - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andriuszczenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andriyszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andriżko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrjan - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrjanik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrjanow - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrjanowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrjanowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrjanów - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrjańczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrjaszkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrjenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrkaniec - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrle - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrlin - 1400 – od niemieckiego Anderlin, to od imienia Andreas, por. Andrea dicto Anderlin 1400.

Andro - 1420 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androchowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androcz - 1560 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andron - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Androna - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Andronais - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Andronanis - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Androniak - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Androniewicz - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Andronik - 1438 od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Andronikowicz - 1409 od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Androniuk - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Andronow - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Andronowicz - 1427 od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Andronowski - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Andronów - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Androrz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andros - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androsch - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androsiak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androsieczko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androsienko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androsiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androsik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androsiuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androsiuk-Androsiewicz - złożenia brak; Androsiuk od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej; Androsiewicz od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androsow - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androsowicz - 1545 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androsz - 1493 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androszak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androszczuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androszczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androszek - 1654 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androszewicz - 1551 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androszewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androszka - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androszowicz - 1439 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androszowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androt - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androwiak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androwic - 1423 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androwicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androwski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Androżenia - 1639 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andróchów - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrószkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrószków - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrószowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrsen - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrskowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrszejczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrś - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrucenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrucewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruch - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrucha - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruchewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruchiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruchin - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruchiw - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruchno - 1488 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruchow - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruchowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruchowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruchowycz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruchów - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrucki - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruczuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrudzkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruhewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruj - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrujuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrukaitis - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrukajtis - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrukajtys - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrukajtyś - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrukaniec - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrukanis - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrukianiec - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrukiewicz - 1639 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andru-Komorowska - złożenia brak; Andru od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej; Komorowski 1393 od nazw miejscowych Komorowo, Komorów (częste).

Andrukonis - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrukowicz - 1639 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrukowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrul - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrulaniec - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrulanis - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrulewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrulonis - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruloniw - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrułoniec - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruniewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrunik - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’.

Andrunio - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruniow - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruniów - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruniuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrunkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrus - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrusenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrusewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrusiak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrusiakiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrusieczko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrusiejko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrusiew - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrusiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrusik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrusikiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrusin - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrusina - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrusiów - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrusiuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrusiw - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruski - 1528 od nazwy miejscowej Andruchy (Wołyń).

Andruski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruskiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrusow - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrusów - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrusy - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrusyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrusyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrusyna - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrusyszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrusz - 1491 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrusza - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszaniec - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszczakiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszczenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszczewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszczuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszczyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszczyszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszeczko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszek - 1775 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszeński - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszewicz - 1522 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszka - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszkiewicz - 1546 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszkiw - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszko - 1438 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszkow - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszkowicz - 1491 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszków - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszojc - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszojć - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszowicz - 1488 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszoyć - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszycz - 1484 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszyński - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszysyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruszyszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruś - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andruśkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryan - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryanczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryaniak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryanow - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryanowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryańczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryański - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryarczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryasiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryaszek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryca - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrych - 1636 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrychewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrychiewicz - 1754 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrycholski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrychowicz - 1424 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrychowicz-Jędrychowic - złożenia brak; Andrychowicz 1424 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej; Jędrychowic od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrychowski - od nazwy miasta Andrychów, dawniej też Andrzychów, Hyndrzychów (bielskie).

Andrychów - od nazwy miasta Andrychów, dawniej też Andrzychów, Hyndrzychów (bielskie).

Andrycki - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryckowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryculak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andrycz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryczka - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryczko - 1441 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryczyszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryga - 1578 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryiszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjałowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjan - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjanczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjaniak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjanik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjanko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjanowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjanowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjanów - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjańczuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjańczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjański - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjarczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjasik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjasz - 1378 (KrW) od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryjaszew - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryjaszkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryjaszowicz - 1589 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryjaśkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjczenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjczyszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjeneczko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjesz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjew - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjiszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjowicz - 1659 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryjów - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjszczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryjszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryka - 1578 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrykajtys - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andrykiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrykowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andrykowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryl - 1649 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrylewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryłojc - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryłojć - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryłowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andrynczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andrynio - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andrynowski - – od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andrys - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryschik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andrysek - 1567 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrysewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrysiak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrysieczko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andrysiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andrysik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrysiuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryskiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryskowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andrysowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryssek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andrysyna - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andrysz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryszak - 1431 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryszczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryszczak-Kosiński - złożenia brak; Andryszczak od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej; Kosiński 1447 od nazw miejscowych Kosin, Kosina (kilka wsi).

Andryszczek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryszczok - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryszczuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryszczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryszczyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryszek - 1342 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryszenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryszewicz - 1481 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryszewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryszka - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryszkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryszko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryszkowic - 1571 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryszkowicz - 1442 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryszkowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryszowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryszuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andryś - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryśkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryśkowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andryzka - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andrzajczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andrzan - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andrzarczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andrzech - 1567 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzeiczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andrzeiczuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andrzeiczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej

Andrzej - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzeja - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejaczek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejak-Wasilewski - złożenia brak; Andrzejak od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej; Wasilewski 1750 od imienia Bazyli, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego, od basileus ‘wódz, król’. Na Rusi miało formę Wasilij, Wasyl.

Andrzejasz - 1398 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejaszek - 1489 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejczak-Dziąg - złożenia brak; Andrzejczak od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej; Dziąg od prasłowiańskiego dęgati ‘rzucać’.

Andrzejczak-Vel-Jędrzejc - złożenia brak; Andrzejczak od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej; Jędrzejc od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejczek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejczok - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejczuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejczy - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejczyk - 1722 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejczyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejczyszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejec - 1436 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejeczek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejek - 1429 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejeski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejeszczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejew - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejewski - 1676 od nazwy miejscowej Andrzejów (chełm., gmina Żmudź).

Andrzejka - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejko - 1394 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejkowicz - 1471 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejok - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejowicz - 1208 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejowiec - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejowski - 1446 od nazwy miejscowej Andrzejów (chełm., gmina Żmudź).

Andrzejów - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejszczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzejuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzel - 1563 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej lub od Anzelm.

Andrzelachaj - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzelak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzeł - 1567 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej lub od Anzelm.

Andrzenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzesiak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzesik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzesiuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzesowicz - 1560 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzesz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzeykowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzjewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzjuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzy - 1640 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzyca - 1400 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzych - 1399 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej (też od Henryk).

Andrzychowicz - 1424 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzychowski - 1498 od nazwy miasta Andrychów, dawniej też Andrzychów, Hyndrzychów (bielskie).

Andrzyczka - 1388 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzykiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzykowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzykowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzyszczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzyszek - 1471 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andrzyszewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andszczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andszykowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andukowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andul - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andula - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andulak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andulski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Anduła - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andura - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andurkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andurski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andusiak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Anduszkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andykiewicz-Piragas - brak.

Andzel - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’.

Andzela - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’.

Andzelak - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’.

Andzelewicz - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’.

Andzelewski - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’.

Andzelm - 1428 od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’.

Andzelma - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’.

Andziak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andziej - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’.

Andziejczuk - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’.

Andziejczyk - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’.

Andziejewicz - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’.

Andziejuk - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’.

Andziel - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Andzielewicz - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Andzielewko - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Andzielewski - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Andziewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andzik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andzilewko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andzinski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Andziński - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Anenkel - od niemieckiej nazwy osobowej Einekel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego eininkel, einenkel ‘wnuk’.

Angel - 1566 od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angelard - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angelczyk - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angeleski - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angelewicz - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angeli - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angelidis - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angelis - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angelloni - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angelnik - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angelo - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angeloni - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angelow - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angelski - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angeluk - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angelus - 1376 forma zlatynizowana od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angeło - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angełow - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Anghel - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angiel - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angielaki - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angielakis - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angielaszek - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angielczak - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angielczuk - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angielczyk - od Anglik ‘mieszkaniec Anglii’; od nazwy etnicznej Angielczyk.

Angielewski - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angieli - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angielkowski - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angielski - 1711 od Anglik ‘mieszkaniec Anglii’.

Angieluk - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angielus - forma zlatynizowana od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angieł - 1566 od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angiełko - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angiełow - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angioł - 1580 od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Angiołek - 1534 od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Anglik - 1471 od Anglik ‘mieszkaniec Anglii’.

Anglikowski - od Anglik ‘mieszkaniec Anglii’.

Anglin - od Anglik ‘mieszkaniec Anglii’.

Anglis - od Anglik ‘mieszkaniec Anglii’.

Anglisz - od Anglik ‘mieszkaniec Anglii’.

Angliś - od Anglik ‘mieszkaniec Anglii’.

Angnelius - od Anglik ‘mieszkaniec Anglii’.

Anicka - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anicki - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anicz - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniczak - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniczkin - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniczyn - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniecka - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniecko - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anieczko - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniećko - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniekiej - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniel - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Aniela - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel lub od imienia Aniela.

Anielak - 1696 od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel lub od imienia Aniela.

Anielaka - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Anielańczyk - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Anielczyk - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Anielewicz - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Anielewski - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Anieliańczyk - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Anielin - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Anielin-Jasiuk - złożenia brak; Anielin od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel; Jasiuk od imion na Ja-, typu Jan, Jaczemir, Jaromir.

Anieliszko - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Anielkin - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Anielko - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Anielski - 1562 od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Anielucki - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Anieszewski - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniewicz - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniewski - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anigacz - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anik - 1440 od imion typu Anna, Jan, Han.

Anikajt - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anikej - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anikiej - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anikiejczyk - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anikiejew - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anikiel - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anikiewicz - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anikij - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anikin - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniko - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anikowicz - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anikowski - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anima - 1577 od łacińskiego anima ‘dusza’.

Animański - od łacińskiego anima ‘dusza’.

Animaria - od łacińskiego anima ‘dusza’.

Animowski - od łacińskiego anima ‘dusza’.

Animucki - od łacińskiego anima ‘dusza’.

Aniol - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Anioł - 1691 od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Anioła - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Aniołczyk - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Aniołek - 1537 od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel lub od aniołek.

Aniołkiewicz - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel lub od aniołek.

Aniołkowski - 1598 od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel lub od aniołek.

Aniołowicz - 1626 od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Aniołowski - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Aniół - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Aniółkowski - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Anisz - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniszczak - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniszczenko - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniszczenko-Budzyńska - złożenia brak; Aniszczenko od imion typu Anna, Jan, Han; Budzyński Budzyńska od buda, budzić, od imion złożonych typu Budzisław.

Aniszczuk - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniszczyk - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniszewicz - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniszewska - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniszewski - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniszkiewicz - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniszko - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniszkowicz - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anisznowicz - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniszta - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniśka - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniśkiewicz - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniśko - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniśkowicz - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anita - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anitas - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anitowski - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniuchowski - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniuk - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniukiewicz - od imion typu Anna, Jan, Han.

Aniuśkiewicz - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anjołowic - 1490 od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel.

Anka - 1339 od imion typu Anna, Jan, Han.

Ankawska - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anko - 1325 od imion typu Anna, Jan, Han.

Ankosz - 1438 od imion typu Anna, Jan, Han.

Ankota - 1408 od imion typu Anna, Jan, Han.

Ankotowicz - od imion typu Anna, Jan, Han.

Ankowiak - od imion typu Anna, Jan, Han.

Ankowitsch - od imion typu Anna, Jan, Han.

Ankowski - od imion typu Anna, Jan, Han.

Ankus - od imion typu Anna, Jan, Han.

Ankusz - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anlak - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anna - od imion typu Anna, Jan, Han.

Annad - od imion typu Anna, Jan, Han.

Annała - od imion typu Anna, Jan, Han.

Annan - od imion typu Anna, Jan, Han.

Annaszek - 1556 od imion typu Anna, Jan, Han.

Annata - od imion typu Anna, Jan, Han.

Annela - od imion typu Anna, Jan, Han.

Annełło - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anner - od imion typu Anna, Jan, Han.

Annetzberger - od imion typu Anna, Jan, Han.

Annich - od imion typu Anna, Jan, Han.

Annicz - od imion typu Anna, Jan, Han.

Annis - od imion typu Anna, Jan, Han.

Annisimo - od imion typu Anna, Jan, Han.

Annissimo - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anniuk - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anno - 1386 od imion typu Anna, Jan, Han.

Annolek - od imion typu Anna, Jan, Han.

Annollek - od imion typu Anna, Jan, Han.

Annollick - od imion typu Anna, Jan, Han.

Annowski - od imion typu Anna, Jan, Han.

Annus - od imion typu Anna, Jan, Han.

Annusek - od imion typu Anna, Jan, Han.

Annusewicz - od imion typu Anna, Jan, Han.

Annuss - od imion typu Anna, Jan, Han.

Annusz - 1462 od imion typu Anna, Jan, Han.

Annuszka - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anocka - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anoczenko - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anowski - od imion typu Anna, Jan, Han.

Ansel - 1552 od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’.

Anselm - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’.

Antaczak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antaczek - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antal - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antalauf - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antalczyk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antalec - 1793 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antalok - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antał - 1789 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antałczyk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antałek - 1738 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antałkiewicz - 1725 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antałkowicz - 1683 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antałowicz - 1765 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antas - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antasiew - 1578 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antasik - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antasz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antaszczyszyn - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antaszek - 1789 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antaszewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antaszewski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antaszko - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antaszyk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antaś - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antcerowicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antckiewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antczak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antczakowski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antczewski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antczok - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antczyk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antecki - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Anteczek - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antek - 1699 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antel - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antela - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antelak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antelkiewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek.

Antepowicz-Darewski-Wery - złożenia brak; Antepowicz brak; Darewski od nazwy miejscowej Darewo (Wileńszczyzna); Wery od wschodniosłowiańskiego imienia żeńskiego Wera lub od niemieckich nazw osobowych na Wer-.

Antes - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antesz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Anthony - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antinik - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antipiuk - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’.

Antipow - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’.

Antipowicz - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’.

Antke - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antkiewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antkoniak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antkony - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antkow - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antkowiak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antkowicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antkowski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antków - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antlo - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antochewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antochin - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antochow - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antochowski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antochów - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoczenko - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antok - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antokol - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antokolski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antokowiak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antokowicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antol - 1556 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antolak - 1768 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antolczyk - 1652 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antolec - 1731 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antolecki - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antolewski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antolik - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antolkiewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antolski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoluk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoł - 1433 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antołek - 1690 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antołkiewicz - 1743 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Anton - 1405 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonatus - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonczak - 1789 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonczenko - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonczuk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonczyk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoneczko - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonesko - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoni - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonia - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoniak - 1789 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonial - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonias - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonicki - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoniczak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoniczuk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoniec - 1471 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoniecki - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoniek - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonienko - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonieski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoniew - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoniewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoniewska - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoniewski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonijczuk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonik - 1565 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonika - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonikiewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonin - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonina - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoninak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoninas - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonini - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonio - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoniok - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonionek - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoniow - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoniowek - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoniowski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoniów - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonis - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonisz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoniszak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoniszczak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoniszen - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoniszewski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoniszyk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoniszyn - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoniu - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoniuk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoniw - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonkiewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonko - 1438 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonkowicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonochowski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonow - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonowicz - 1433 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonowski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonów - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antony - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonyk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antonyszuk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoń - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antończak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antończak-Kinkela - złożenia brak; Antończak od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego; Kinkela od niemieckiej nazwy osobowej Kinkel, ta od dolnoniemieckiego kinkel ‘kawałek chleba’.

Antończak-Kinkiela - złożenia brak; Antończak od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego; Kinkiela od niemieckiej nazwy osobowej Kinkel, ta od dolnoniemieckiego kinkel ‘kawałek chleba’.

Antończuk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antończyk - 1646 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoński - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoreczko - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antorowicz - 1763 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antos - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antosak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoscak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antosch - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antosczak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antosewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antosiak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antosiek - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antosiewicz - 1770 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antosiewski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antosik - 1789 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antosikiewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antosin - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antosiuk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antosiuk-Szymański - złożenia brak; Antosiuk od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego; Szymański 1759 od nazwy miejscowej Szymany (kilka wsi) lub od nazwy osobowej Szyman.

Antosk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoskiewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antosyk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antosz - 1337 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoszak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoszczak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoszczek - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoszczuk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoszczyk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoszczyn - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoszczyszyn - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoszek - 1671 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoszenko - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoszewicz - 1779 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoszewski - 1768 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoszka - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoszkiewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoszkin - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoszkiw - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoszko - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoszkow - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoszkowicz - 1682 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoszkowski - 1687 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoszlak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoszowicz - 1439 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoszów - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoszuk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoszyk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antoś - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antośkiewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antowiak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antowicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antowski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antuch - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antuchiewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antuchow - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antuchowski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antusiak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antusiewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antusz - 1404 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antuszewicz - 1703 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antuszewski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antychowicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Antykryst - 1494 od antychryst, także od gwarowego ancykryst, jancykryst ‘złośnik, potępieniec’.

Antypczuk - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’.

Antypin - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’.

Antypiuk - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’.

Antyporowicz - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’.

Antypow - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’.

Antypowicz - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’.

Antys - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego.

Anus - 1576 od imion typu Anna, Jan, Han.

Anusek - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anusewicz - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anusiak - 1772 od imion typu Anna, Jan, Han.

Anusiewicz - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anusik - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anuskiewicz - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anusowski - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anusz - 1462 od imion typu Anna, Jan, Han.

Anuszat - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anuszczak - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anuszczyk - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anuszek - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anuszewicz - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anuszewski - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anuszkiewicz - 1795 od imion typu Anna, Jan, Han.

Anuszkiewski - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anuszko - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anuszowicz - 1492 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Jan. Imię pochodzenia hebrajskiego od Jehohanan ‘Jahwe jest łaskawy’, notowane w Polsce od XIII wieku.

Anuszowicz - 1558 od imion typu Anna, Jan, Han.

Anuszuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Jan. Imię pochodzenia hebrajskiego od Jehohanan ‘Jahwe jest łaskawy’, notowane w Polsce od XIII wieku.

Anuś - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anuśkiewicz - od imion typu Anna, Jan, Han.

Anzel - 1552 od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’.

Anzelak - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’.

Anzelewicz - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’.

Anzell - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’.

Anzelm - 1228 od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’.

Anzeł - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’.

Anzlik - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’.

Anzulewicz - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’.

Apanas - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Apanasewicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Apanasiejew - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Apanasienko - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Apanasiewicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Apanasik - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Apanasionek - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Apanasiuk - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Apanasjew - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Apanasowicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Apanaszczyk - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Apanaszewicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Apanczonek - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Apanel - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Apanesewicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Apanosieńko - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Apanosowicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Apanosowicz-Katłu-Bej - złożenia brak; Apanosowicz od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas; Katłu- od niemieckich nazw osobowych Kalt, Kałd, te od apelatywu kalt ‘zimny’; Bej brak;

Apanowicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Apansewicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Apańczonek - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Apec - 1300 od niemieckich nazw osobowych Opitz, Opätz, te od imienia Albrecht lub od apica ‘małpa’.

Apecko - 1292 od niemieckich nazw osobowych Opitz, Opätz, te od imienia Albrecht lub od apica ‘małpa’.

Apon - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón.

Aponasewicz - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón.

Aponel - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón.

Aponiak - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón.

Aponiewicz - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón.

Aponik - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón.

Aponiuk - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón.

Aponiuk-Vel-Haponiuk - złożenia brak; Aponiuk od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón; Haponiuk od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón.

Aponowicz - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón.

Apoń - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón.

Apończyk - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón.

Apostal - od apostoł.

Apostał - od apostoł.

Apostel - od apostoł.

Apostol - od apostoł.

Apostolczyk - 1615 od apostoł.

Apostoli - od apostoł.

Apostolidis - od apostoł.

Apostolidu - od apostoł.

Apostolik - 1628 od apostoł.

Apostolof - od apostoł.

Apostolski - 1785 od apostoł.

Apostolu - od apostoł.

Apostoluk - od apostoł.

Apostoł - 1564 od apostoł.

Apostołek - 1593 od apostoł; od apostołek.

Apostołow - od apostoł.

Apostołowicz - od apostoł.

Apostołowski - od apostoł.

Apostół - od apostoł.

Apteka - od apteka.

Aptekarczyk - 1656 od aptekarz.

Aptekarz - 1544 od aptekarz.

Apteker - od aptekarz.

Aptekman - od aptekarz.

Aptekorz(Śl) - od aptekarz.

Apuniewicz - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón.

Apunik - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón.

Apuściński - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón.

Arab - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab.

Arabadzi - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab; od harabadzi ‘woźnica’.

Arabadzis - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab; od harabadzi ‘woźnica’.

Arabas - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab.

Arabasz - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab.

Arabaś - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab.

Arabczuk - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab.

Arabczyk - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab.

Arabia - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab.

Arabiej - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab.

Arabik - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab.

Arabkowicz - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab.

Arabowicz - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab.

Arabowski - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab.

Arabski - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab.

Arach - od arak ‘rodzaj napoju alkoholowego’.

Arachimowicz - od arak ‘rodzaj napoju alkoholowego’.

Araczewski - od arak ‘rodzaj napoju alkoholowego’.

Araczowski - od arak ‘rodzaj napoju alkoholowego’.

Arak - od arak ‘rodzaj napoju alkoholowego’.

Arakji - od arak ‘rodzaj napoju alkoholowego’.

Arand - 1489 od niemieckiej nazwy osobowej Arendt, ta od imienia Arnold; od niemieckiego Arand.

Aranderczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Arendt, ta od imienia Arnold; od niemieckiego Arand.

Aras - od staropolskiego harras ‘arras; gatunek lekkiej tkaniny wełnianej’.

Arasiewicz - od staropolskiego harras ‘arras; gatunek lekkiej tkaniny wełnianej’.

Arasim - od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos.

Arasimczuk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos.

Arasimiak - od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos.

Arasimik - 1662 od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos.

Arasimiuk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos.

Arasimowicz - 1551 od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos.

Arasimski - od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos.

Arasin - od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos.

Arasiuk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos.

Araskiewicz - od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos.

Arasmus - od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos.

Arasmys - od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos.

Arasniewicz - od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos.

Arast - 1695 od staropolskiego haraśny, araśny ‘piękny, dobry’.

Arastowicz - 1713 od staropolskiego haraśny, araśny ‘piękny, dobry’.

Arasym - 1486 od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos.

Arasymowicz - od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos.

Arasztowski - od staropolskiego haraśny, araśny ‘piękny, dobry’.

Araś - od staropolskiego haraśny, araśny ‘piękny, dobry’.

Araścik - 1687 od staropolskiego haraśny, araśny ‘piękny, dobry’.

Araśkiewicz - od staropolskiego haraśny, araśny ‘piękny, dobry’.

Araśniewicz - od staropolskiego haraśny, araśny ‘piękny, dobry’.

Araśnik - od staropolskiego haraśny, araśny ‘piękny, dobry’.

Arbaczewski - od garb, garbić się ‘pochylać się, trzymać się krzywo’.

Arbaczowicz - 1478 od garb, garbić się ‘pochylać się, trzymać się krzywo’.

Arbut - 1786 od imienia niemieckiego Herbert, to od starszej formy Haribert. Imię notowane w Polsce od XIII wieku.

Arbuz - od harbuz, arbuz, dawniej ‘dynia’.

Arbuzinski - od harbuz, arbuz, dawniej ‘dynia’.

Arbuziński - od harbuz, arbuz, dawniej ‘dynia’.

Arbuzow - od harbuz, arbuz, dawniej ‘dynia’.

Archangel - 1660 od archanioł.

Archangelski - od archanioł.

Archangielski - od archanioł.

Archaniałowicz - od archanioł.

Archanielczyk - 1685 od archanioł.

Archaniewicz - od archanioł.

Archaniołowicz - od archanioł.

Archaniuk - od archanioł.

Archanowicz - od archanioł.

Archański - od archanioł.

Arcichowicz - 1551 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arcichowski - 1580 od nazwy miejscowej Arciechów (płockie, gmina Iłów; warszawskie, gmina Radzymin).

Arciechowski - 1576 od nazwy miejscowej Arciechów (płockie, gmina Iłów; warszawskie, gmina Radzymin).

Arciemień - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arciemiuk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arciemowicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arcieńska - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arcikiewicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arcikiewicz-Zdrodowski - złożenia brak; Arcikiewicz od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis; Zdrodowski brak;

Arcikowski - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arcimczyk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arcimienko - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arcimień - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arcimionek - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arcimiuk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arcimonek - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arcimonowicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arcimowicz - 1702 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arcirzewski - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arcisz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arciszański - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arciszenko - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arciszewicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arciszewski - 1570 od nazwy miejscowej Arciszewo (włocławskie, gmina Lubraniec).

Arciszkiewicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arciszuk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arciszyk - 1662 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arciszyński - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arciuch - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arciuchiewicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arciuchow - 1578 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arciuk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arciusz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arciuszew - 1578 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arciuszewski - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arciuszkiewicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arend - od niemieckiej nazwy osobowej Arendt, ta od imienia Arnold.

Arenda - 1618 od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’.

Arendacz - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’.

Arendalski - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’.

Arendarczuk - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’.

Arendarczyk - 1637 od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’.

Arendarek - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’.

Arendarenko - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’.

Arendarski - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’.

Arendaruk - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’.

Arendarz - 1591 od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’; od arendarz ‘dzierżawca’.

Arendarzyk - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’.

Arendasz - 1780 od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’; od arendarz ‘dzierżawca’.

Arendator - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’; od łacińskiego arendator ‘dzierżawca’.

Arendawski - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’.

Arenderczuk - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’.

Arenderski - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’.

Arendorczuk - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’.

Arendowicz - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’.

Arendowski - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’.

Arendt - od niemieckiej nazwy osobowej Arendt, ta od imienia Arnold.

Arendys - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’.

Arendz - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’.

Arendziak - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’.

Arendzikowski - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’.

Arent - 1754 od niemieckiej nazwy osobowej Arendt, ta od imienia Arnold.

Arentewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Arendt, ta od imienia Arnold.

Arentewitz - od niemieckiej nazwy osobowej Arendt, ta od imienia Arnold.

Arentowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Arendt, ta od imienia Arnold.

Arentowski - od niemieckiej nazwy osobowej Arendt, ta od imienia Arnold.

Arian - od Arian ‘zwolennik nauki Ariusza’.

Arianow - od Arian ‘zwolennik nauki Ariusza’.

Arianów - od Arian ‘zwolennik nauki Ariusza’.

Arion - od Arian ‘zwolennik nauki Ariusza’.

Arjan - od Arian ‘zwolennik nauki Ariusza’.

Arjański - od Arian ‘zwolennik nauki Ariusza’.

Arkab - od arkabuz, arkabuz ‘broń ręczna używana od XV wieku, hakownica’.

Arkabus - od arkabuz, arkabuz ‘broń ręczna używana od XV wieku, hakownica’.

Arkabuś - od arkabuz, arkabuz ‘broń ręczna używana od XV wieku, hakownica’.

Arkabuz - od arkabuz, arkabuz ‘broń ręczna używana od XV wieku, hakownica’.

Arlet - 1679 od niemieckiej nazwy osobowej Arlet, ta od imienia Arnold.

Arleta - od niemieckiej nazwy osobowej Arlet, ta od imienia Arnold.

Arlet-Głowacki - złożenia brak; Arlet 1679 od niemieckiej nazwy osobowej Arlet, ta od imienia Arnold; Głowacki od głowa.

Arleth - od niemieckiej nazwy osobowej Arlet, ta od imienia Arnold.

Arletos - od niemieckiej nazwy osobowej Arlet, ta od imienia Arnold.

Arlt-Stelmachowski - złożenia brak; Arlt brak; Stelmachowski od stelmach ‘rzemieslnik wyrabiający drewniane części wozu’.

Arłamowski - 1581 od nazwy miejscowej Arłamów (krośnieńskie, gmina Ustrzyki Dolne).

Armat - od armata, z gwarowego harmata.

Armata - 1696 od armata, z gwarowego harmata.

Armatez - od armata, z gwarowego harmata.

Armatorski - od armata, z gwarowego harmata.

Armatowicz - od armata, z gwarowego harmata.

Armatowski - od armata, z gwarowego harmata.

Armatów - od armata, z gwarowego harmata.

Armatyński - od armata, z gwarowego harmata.

Armatys - od armata, z gwarowego harmata.

Armatysz - od armata, z gwarowego harmata.

Armatyś - od armata, z gwarowego harmata.

Armen - 1354 od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’.

Armenat - od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’.

Armendowicz - od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’.

Armentowicz - od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’.

Armeński - od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’.

Armian - od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’.

Armielak - od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’.

Armielin - od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’.

Armieńczo - od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’.

Armieńczyk - 1439 od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’.

Armon - od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’.

Armonajtis - od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’.

Armonajtys - od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’.

Armonowicz - od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’.

Arnast - 1467 od niemieckiego imienia Ernst, to od staro-wysoko-niemieckiego ernnst ‘walka, wytrzymałość’.

Arnastowicz - od niemieckiego imienia Ernst, to od staro-wysoko-niemieckiego ernnst ‘walka, wytrzymałość’.

Arnest - 1103 od niemieckiego imienia Ernst, to od staro-wysoko-niemieckiego ernnst ‘walka, wytrzymałość’.

Arnold - od imienia Arnold, notowanego w Polsce od XII wieku. Imię germańskie, od aro, aran ‘orzeł’ + walten ‘panować’.

Arnoldes - od imienia Arnold, notowanego w Polsce od XII wieku. Imię germańskie, od aro, aran ‘orzeł’ + walten ‘panować’.

Arnoldt - od imienia Arnold, notowanego w Polsce od XII wieku. Imię germańskie, od aro, aran ‘orzeł’ + walten ‘panować’.

Arnoldt-Russocki - złozenia brak; Arnoldt od imienia Arnold, notowanego w Polsce od XII wieku. Imię germańskie, od aro, aran ‘orzeł’ + walten ‘panować’; Russocki od nazwy miejscowej Rusocice (konińskie, gmina Władysławów; krakowskie, gmina Czernichów).

Arnolf - 1578 od imienia Arnold, notowanego w Polsce od XII wieku. Imię germańskie, od aro, aran ‘orzeł’ + walten ‘panować’.

Arnolski - 1515 od imienia Arnold, notowanego w Polsce od XII wieku. Imię germańskie, od aro, aran ‘orzeł’ + walten ‘panować’.

Arnolt - od imienia Arnold, notowanego w Polsce od XII wieku. Imię germańskie, od aro, aran ‘orzeł’ + walten ‘panować’.

Arnołt - 1399 od imienia Arnold, notowanego w Polsce od XII wieku. Imię germańskie, od aro, aran ‘orzeł’ + walten ‘panować’.

Arnołtowicz - 1425 od imienia Arnold, notowanego w Polsce od XII wieku. Imię germańskie, od aro, aran ‘orzeł’ + walten ‘panować’.

Arnst - 1472 od niemieckiego imienia Ernst, to od staro-wysoko-niemieckiego ernnst ‘walka, wytrzymałość’.

Arnulf - od imienia Arnold, notowanego w Polsce od XII wieku. Imię germańskie, od aro, aran ‘orzeł’ + walten ‘panować’.

Arnułt - 1379 od imienia Arnold, notowanego w Polsce od XII wieku. Imię germańskie, od aro, aran ‘orzeł’ + walten ‘panować’.

Arocha-Guzman - złożenia brak; Arocha brak; Guzman brak.

Aromowicz - 1763 od imienia Aron, Aaron, z hebrajskiego Aharon, z łacińskiego Aaron. W Polsce używane od wczesnego średniowiecza, głównie przez Żydów. Pochodzenie imienia niepewne, może znaczyło ‘wzniosły, oświecony’. Imię Aaron nosił brat Mojżesza.

Aromowski - od imienia Aron, Aaron, z hebrajskiego Aharon, z łacińskiego Aaron. W Polsce używane od wczesnego średniowiecza, głównie przez Żydów. Pochodzenie imienia niepewne, może znaczyło ‘wzniosły, oświecony’. Imię Aaron nosił brat Mojżesza.

Aron - 1433 od imienia Aron, Aaron, z hebrajskiego Aharon, z łacińskiego Aaron. W Polsce używane od wczesnego średniowiecza, głównie przez Żydów. Pochodzenie imienia niepewne, może znaczyło ‘wzniosły, oświecony’. Imię Aaron nosił brat Mojżesza.

Aronowicz - 1432 od imienia Aron, Aaron, z hebrajskiego Aharon, z łacińskiego Aaron. W Polsce używane od wczesnego średniowiecza, głównie przez Żydów. Pochodzenie imienia niepewne, może znaczyło ‘wzniosły, oświecony’. Imię Aaron nosił brat Mojżesza.

Aronowski - od imienia Aron, Aaron, z hebrajskiego Aharon, z łacińskiego Aaron. W Polsce używane od wczesnego średniowiecza, głównie przez Żydów. Pochodzenie imienia niepewne, może znaczyło ‘wzniosły, oświecony’. Imię Aaron nosił brat Mojżesza.

Aronson - od imienia Aron, Aaron, z hebrajskiego Aharon, z łacińskiego Aaron. W Polsce używane od wczesnego średniowiecza, głównie przez Żydów. Pochodzenie imienia niepewne, może znaczyło ‘wzniosły, oświecony’. Imię Aaron nosił brat Mojżesza.

Aronsson - od imienia Aron, Aaron, z hebrajskiego Aharon, z łacińskiego Aaron. W Polsce używane od wczesnego średniowiecza, głównie przez Żydów. Pochodzenie imienia niepewne, może znaczyło ‘wzniosły, oświecony’. Imię Aaron nosił brat Mojżesza.

Aronsztam - od imienia Aron, Aaron, z hebrajskiego Aharon, z łacińskiego Aaron. W Polsce używane od wczesnego średniowiecza, głównie przez Żydów. Pochodzenie imienia niepewne, może znaczyło ‘wzniosły, oświecony’. Imię Aaron nosił brat Mojżesza.

Aronzon - od imienia Aron, Aaron, z hebrajskiego Aharon, z łacińskiego Aaron. W Polsce używane od wczesnego średniowiecza, głównie przez Żydów. Pochodzenie imienia niepewne, może znaczyło ‘wzniosły, oświecony’. Imię Aaron nosił brat Mojżesza.

Aroń - od imienia Aron, Aaron, z hebrajskiego Aharon, z łacińskiego Aaron. W Polsce używane od wczesnego średniowiecza, głównie przez Żydów. Pochodzenie imienia niepewne, może znaczyło ‘wzniosły, oświecony’. Imię Aaron nosił brat Mojżesza.

Aroński - od imienia Aron, Aaron, z hebrajskiego Aharon, z łacińskiego Aaron. W Polsce używane od wczesnego średniowiecza, głównie przez Żydów. Pochodzenie imienia niepewne, może znaczyło ‘wzniosły, oświecony’. Imię Aaron nosił brat Mojżesza.

Arrasz - od staropolskiego harras ‘arras; gatunek lekkiej tkaniny wełnianej’.

Arriasz - od staropolskiego harras ‘arras; gatunek lekkiej tkaniny wełnianej’.

Arta - od niemieckiej nazwy osobowej Art lub Hart, od art ‘sposób’, hard ‘mocny, twardy’.

Artech - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artechowicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artecki - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artek - 1448 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artemczuk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artemczyk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artemenko - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artemiak - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artemiew - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artemik - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artemiuk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artemjew - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artemjuk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artemniak - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artemow - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artemowicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artemski - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artemuk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artemuk-Wel-Sacharuk - złożenia brak; Artemuk od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis; Wel od wiele lub od niemieckiej nazwy osobowej Well; Sacharuk od sachar ‘cukier’, też od niemieckiej nazwy osobowej Sacher, ta od imienia Zacharias.

Articha - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artichowicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artiemiew - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artiemiuk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artiemjew - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artiemowicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artimienko - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artimiew - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artimionko - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artimjew - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artimow - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artimowicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artisiewicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artisz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artiszuk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artiuch - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artiucha - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artiuch-Artiuszkiewicz - złożenia brak; Artiuch od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis; Artiuszkiewicz od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artiuchow - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artiuchów - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artiukiewicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artiuszów - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artman - 1206 od hetman, ze staropolskiego etman, hejtman, hertman ‘wódz, dowódca’, też od niemieckich nazw osobowych Hertmann, Erdmann.

Artmann - od hetman, ze staropolskiego etman, hejtman, hertman ‘wódz, dowódca’, też od niemieckich nazw osobowych Hertmann, Erdmann.

Artmański - od hetman, ze staropolskiego etman, hejtman, hertman ‘wódz, dowódca’, też od niemieckich nazw osobowych Hertmann, Erdmann.

Artwich - od niemieckiego imienia Hartwig, to od staro-wysoko-niemieckiego hart ‘silny, mocny’ + wig ‘walczyć’.

Artwicht - od niemieckiego imienia Hartwig, to od staro-wysoko-niemieckiego hart ‘silny, mocny’ + wig ‘walczyć’.

Artwiek - od niemieckiego imienia Hartwig, to od staro-wysoko-niemieckiego hart ‘silny, mocny’ + wig ‘walczyć’.

Artwig - od niemieckiego imienia Hartwig, to od staro-wysoko-niemieckiego hart ‘silny, mocny’ + wig ‘walczyć’.

Artwik - od niemieckiego imienia Hartwig, to od staro-wysoko-niemieckiego hart ‘silny, mocny’ + wig ‘walczyć’.

Artwiński - od niemieckiego imienia Hartwig, to od staro-wysoko-niemieckiego hart ‘silny, mocny’ + wig ‘walczyć’.

Artych - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artychowicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artychowski - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artycz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artyfikiewicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artyk - 1661 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artyka - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artykiewicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artykowski - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artym - 1439 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artymenko - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artymi - 1448 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artymiak - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artymicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artymiec - 1498 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artymienko - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artymiński - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artymionek - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artymionko - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artymiuk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artymko - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artymoński - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artymowicz - 1560 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artymowski - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artymowycz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artymów - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artyn - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artyna - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artynek - 1576 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artyniak - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artynicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artyniew - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artyniewicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artyniuk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artynko - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artynowicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artynowski - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artynów - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artyń - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artyński - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artys - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artysiewicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artysz - 1475 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artyszak - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artyszczak - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artyszek - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artyszewicz - 1560 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artyszewski - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artyszka - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artyszko - 1437 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artyszowicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artyszuk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artyś - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Artyziewicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis.

Arwich - 1770 od niemieckiego imienia Hartwig, to od staro-wysoko-niemieckiego hart ‘silny, mocny’ + wig ‘walczyć’.

Arwicz - od niemieckiego imienia Hartwig, to od staro-wysoko-niemieckiego hart ‘silny, mocny’ + wig ‘walczyć’.

Arwik - 1612 od niemieckiego imienia Hartwig, to od staro-wysoko-niemieckiego hart ‘silny, mocny’ + wig ‘walczyć’.

Arys - od imienia Aris, używanego w Kościele prawosławnym. Imię greckie Ares określało boga wojny.

Aryss - od imienia Aris, używanego w Kościele prawosławnym. Imię greckie Ares określało boga wojny.

Aryst - od imienia Aryst, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego, od Aristes, to od aristos ‘najlepszy’.

Arystarchow - od imienia Aryst, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego, od Aristes, to od aristos ‘najlepszy’.

Arystarchów - od imienia Aryst, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego, od Aristes, to od aristos ‘najlepszy’.

Arystowski - od imienia Aryst, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego, od Aristes, to od aristos ‘najlepszy’.

Arysymowicz - od imienia Aris, używanego w Kościele prawosławnym. Imię greckie Ares określało boga wojny.

Arysz - od imienia Aris, używanego w Kościele prawosławnym. Imię greckie Ares określało boga wojny.

Aryszewicz - od imienia Aris, używanego w Kościele prawosławnym. Imię greckie Ares określało boga wojny.

Aryś - od imienia Aris, używanego w Kościele prawosławnym. Imię greckie Ares określało boga wojny.

Aryż - od imienia Aris, używanego w Kościele prawosławnym. Imię greckie Ares określało boga wojny.

Ascoldus - 1222 od starowysokoniemieckiego imienia Ascold, to od Ask ‘jesion, włócznia’ + wald ‘rządzić, władać’.

Asesor - 1742 od asesor ‘młodszy sędzia, woźny’.

Askaldowicz - od starowysokoniemieckiego imienia Ascold, to od Ask ‘jesion, włócznia’ + wald ‘rządzić, władać’.

Askoldowicz - od starowysokoniemieckiego imienia Ascold, to od Ask ‘jesion, włócznia’ + wald ‘rządzić, władać’.

Asman - 1680 od niemieckiej nazwy osobowej Assmann, ta od imienia Erasmus.

Asmann - od niemieckiej nazwy osobowej Assmann, ta od imienia Erasmus.

Asner - od niemieckiej nazwy osobowej Asner.

Aspis-Popecki - złożenia brak; Aspis- brak; Popecki od pop ‘duchowny Kościoła wschodniego’, dawniej też ‘ksiądz rzymskokatolicki’.

Assman - od niemieckiej nazwy osobowej Assmann, ta od imienia Erasmus.

Assmann - od niemieckiej nazwy osobowej Assmann, ta od imienia Erasmus.

Assner - od niemieckiej nazwy osobowej Asner.

Ast - od niemieckiej nazwy osobowej Jast lub też od niemieckiej nazwy osobowej Ast.

Astachnowicz - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Astachow - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Astachów - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Astachyra - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Astafiej - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Astafiew - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Astapczuk - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Astapczyk - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Astapiec - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Astapionek - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Astapionok - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Astapko - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Astapkowicz - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Astapowicz - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Astasewicz - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Astasiewicz - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Astasz - 1427 od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Astaszewski - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Astaszow - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Astaszów - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Astaszuk - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Astel - od niemieckiej nazwy osobowej Jast lub też od niemieckiej nazwy osobowej Ast.

Astepczuk - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Astepczyk - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Aster - od aster, jaster ‘roślina ogrodowa’.

Asterski - od aster, jaster ‘roślina ogrodowa’.

Astopowicz - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Astra - od aster, jaster ‘roślina ogrodowa’.

Astrakowicz - od aster, jaster ‘roślina ogrodowa’.

Astupan - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Asz - 1446 od hasać ‘skakać’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Has.

Aszakiewicz - od hasać ‘skakać’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Has.

Aszako - od hasać ‘skakać’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Has.

Aszczak - od hasać ‘skakać’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Has.

Aszek - 1487 od hasać ‘skakać’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Has.

Aszkałdowicz - od starowysokoniemieckiego imienia Ascold, to od Ask ‘jesion, włócznia’ + wald ‘rządzić, władać’.

Aszkołdowicz - od starowysokoniemieckiego imienia Ascold, to od Ask ‘jesion, włócznia’ + wald ‘rządzić, władać’.

Aszkułowicz - od starowysokoniemieckiego imienia Ascold, to od Ask ‘jesion, włócznia’ + wald ‘rządzić, władać’.

Aszyk - od imion na Ja-, typu Jan, Jaczemir, Jaromir (z pominięciem nagłosowego J-).

Aszykowski - od imion na Ja-, typu Jan, Jaczemir, Jaromir (z pominięciem nagłosowego J-).

Ataman - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’.

Atamanczuk - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’.

Atamaniak - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’.

Atamaniec - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’.

Atamanienko - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’.

Atamanik - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’.

Atamaniuk - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’.

Atamanowicz - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’.

Atamańczok(Śl) - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’.

Atamańczuk - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’.

Atamańczyk - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’.

Atamański - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’.

Atamski - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’.

Atanański - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’.

Atanas - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Atanasew - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Atanasiewicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Atanasow - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Atanaziewicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Atanowicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Atanowski - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Atańczak - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Atańczuk - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas.

Atłas - od atłas, ze staropolskiego hatłas ‘rodzaj materiału’.

Atłasiewicz - od atłas, ze staropolskiego hatłas ‘rodzaj materiału’.

Atłasik - od atłas, ze staropolskiego hatłas ‘rodzaj materiału’.

Atłasiński - od atłas, ze staropolskiego hatłas ‘rodzaj materiału’.

Atłasiuk - od atłas, ze staropolskiego hatłas ‘rodzaj materiału’.

Atłaski - od atłas, ze staropolskiego hatłas ‘rodzaj materiału’.

Atłaszewski - od atłas, ze staropolskiego hatłas ‘rodzaj materiału’.

Atłaszuk - od atłas, ze staropolskiego hatłas ‘rodzaj materiału’.

Atłowski - od atłas, ze staropolskiego hatłas ‘rodzaj materiału’.

Atman - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’.

Atmanowicz - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’.

Atmański - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’.

Aubracht - 1727 od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Aubrecht - 1798 od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht.

Aubrecht-Prcdzinski - złożenia brak; Aubrecht 1798 od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht; Prcdzinski brak.

Aubrecht-Prondziński - złożenia brak; Aubrecht 1798 od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht; Prondziński od nazwy miejscowej Prądno (gorzowskie, gmina Barlinek), Prądzona (słupskie, gmina Lipnica).

Augusciak - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo.

Auguscik - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo.

Augusciuk - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo.

Augusewicz - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo.

Augusiak - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo.

Augusiewicz - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo.

August - 1349 od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’.

Augusta - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’.

Augustajtis - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’.

Augustajtys - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’.

Augustajtyś - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’.

Augustak - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’.

Augustanc - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo.

Augustaniak - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’.

Augustański - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’.

Augustasicz - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’.

Augustasty - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’.

Augustic - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’.

Augustik - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’.

Augustin - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustincic - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustiniak - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustiniok(Śl) - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustinowicz - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustinski - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustis - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo.

Augustiuk. - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo.

Augustjański - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo.

Auguston - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustowicz - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo.

Augustowski - 1692 od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo.

Augustów - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo.

Augustun - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustuniak - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustyjański - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustym - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustyn - 1424 od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustyna - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustynczyc - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustynczyk - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustynek - 1680 od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustynewicz - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustynia - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustyniak - 1686 od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustyniakowski - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustynic - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustyniewicz - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustynik - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustyniok(Śl) - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustyniuk - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustynkiewicz - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustynopolski - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustynow - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustynowicz - 1437 od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustynowski - 1623 od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustynów - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustynski - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustyń - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustyńczuk - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustyńczyk - 1676 od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augustyński - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Auguszczak - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo.

Auguszczyk - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo.

Auguszczyńczyk - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo.

Auguszewski - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo.

Augusztyn - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Auguściak - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo.

Auguścieński - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo.

Auguścik - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo.

Auguścik-Lipka - złożenia brak; Auguścik od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo; Lipka 1396 od lipka.

Auguściński - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo.

Auguściuk - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo.

Augutowicz - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Augystyniak - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus.

Auriga - 1498 od łacińskiego auriga ‘woźnica, furman’.

Aurita-Piątkowski - złożenia brak; Aurita brak; Piątkowski 1382 od nazw miejscowych Piątek, Piątkowa, Piątkowo (kilka miejscowości).

Auryga - 1668 od łacińskiego auriga ‘woźnica, furman’.

Awakiewicz - 1754 od łacińskiego avia ‘babka’.

Awakowicz - 1754 od łacińskiego avia ‘babka’.

Awdank - 1352 od nazwy herbu Abdank, Habdank.

Awdankiewicz - od nazwy herbu Abdank, Habdank.

Awdochin - od ukraińskiego imienia Jewdokim, Jawdokim, używanego w Kościele prawosławnym, Imię pochodzi z greckiego eudókimos ‘sławny, poważany’.

Awia - 1603 od łacińskiego avia ‘babka’.

Awiak - 1613 od łacińskiego avia ‘babka’.

Awksentijuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Awksentiuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Awksientiuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Awksientjuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Awksietijuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’.

Awraniec - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Awranienko - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Awranik - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Awraniuk - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Awranowicz - 1486 (KrPłn) od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram.

Awryga - 1594 od łacińskiego auriga ‘woźnica, furman’.

Awrylak - 1645 od imienia Gabriel, wywodzącego się z języka hebrajskiego, od geber ‘mąż’+ el ‘Bóg’ (‘mąż Boży’), notowanego w Polsce od XIII wieku, używanego w średniowieczu w formach Gabrzyjał, Gawrzyjał, Gabryjel, na Kresach Wschodnich Habryło, Hawryło, Awryło.

Awrylik - 1662 od imienia Gabriel, wywodzącego się z języka hebrajskiego, od geber ‘mąż’+ el ‘Bóg’ (‘mąż Boży’), notowanego w Polsce od XIII wieku, używanego w średniowieczu w formach Gabrzyjał, Gawrzyjał, Gabryjel, na Kresach Wschodnich Habryło, Hawryło, Awryło.

Awryluk - od imienia Gabriel, wywodzącego się z języka hebrajskiego, od geber ‘mąż’+ el ‘Bóg’ (‘mąż Boży’), notowanego w Polsce od XIII wieku, używanego w średniowieczu w formach Gabrzyjał, Gawrzyjał, Gabryjel, na Kresach Wschodnich Habryło, Hawryło, Awryło.

Awsiej - od imienia Jewsiej, Ewsiej, Awsiej. Imię, używane w Kościele prawosławnym, pochodzi od greckiego Eusebios, to od eu ‘dobrze’ i sébas ‘cześć, uszanowanie’.

Awsiejenko - od imienia Jewsiej, Ewsiej, Awsiej. Imię, używane w Kościele prawosławnym, pochodzi od greckiego Eusebios, to od eu ‘dobrze’ i sébas ‘cześć, uszanowanie’.

Awsiejew - od imienia Jewsiej, Ewsiej, Awsiej. Imię, używane w Kościele prawosławnym, pochodzi od greckiego Eusebios, to od eu ‘dobrze’ i sébas ‘cześć, uszanowanie’.

Awsiejonek - od imienia Jewsiej, Ewsiej, Awsiej. Imię, używane w Kościele prawosławnym, pochodzi od greckiego Eusebios, to od eu ‘dobrze’ i sébas ‘cześć, uszanowanie’.

Awsinkiewicz - od imienia Jewsiej, Ewsiej, Awsiej. Imię, używane w Kościele prawosławnym, pochodzi od greckiego Eusebios, to od eu ‘dobrze’ i sébas ‘cześć, uszanowanie’.

Awsiuk - od imienia Jewsiej, Ewsiej, Awsiej. Imię, używane w Kościele prawosławnym, pochodzi od greckiego Eusebios, to od eu ‘dobrze’ i sébas ‘cześć, uszanowanie’.

Awsiukiewicz - od imienia Jewsiej, Ewsiej, Awsiej. Imię, używane w Kościele prawosławnym, pochodzi od greckiego Eusebios, to od eu ‘dobrze’ i sébas ‘cześć, uszanowanie’.

Awstac - 1355 od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Awstach - 1410 od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Awstacy - 1402 od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej.

Axamit - od aksamit, ze staropolskiego też eksamit ‘rodzaj tkaniny’.

Axamitowski - od aksamit, ze staropolskiego też eksamit ‘rodzaj tkaniny’.

Axamitzki - od aksamit, ze staropolskiego też eksamit ‘rodzaj tkaniny’.

Azan-Zieliński - złożenia brak; Azan brak; Zieliński 1424 od nazw miejscowych Zieleń, Zieleniec (kilka wsi).e, nicość’ lub z akadyjskiego aplu ‘syn’. W Polsce notowane od XIII wieku; Pieńkowski 1398 od nazw miejscowych Pieńki, Pieńkowo (kilka wsi). Abelski - od imienia Abel. Imię biblijne, z hebrajskiego hebel ‘dech, tchnienie, nicość’ lub z akadyjskiego aplu ‘syn’. W Polsce notowane od XIII wieku. Abelson - od imienia Abel. Imię biblijne, z hebrajskiego hebel ‘dech, tchnienie, nicość’ lub z akadyjskiego aplu ‘syn’. W Polsce notowane od XIII wieku. Aberski - może od niemieckiego imienia Eberhard(t), to od staro-wysoko-niemieckiego ebur ‘odyniec’ + hart ‘mocny’. Abert - od niemieckiego imienia Eberhard(t), to od staro-wysoko-niemieckiego ebur ‘odyniec’ + hart ‘mocny’. Abgaro-Zachariasiewicz - złożenia brak; Abgaro brak; Zachariasiewicz od imienia Zachariasz, pochodzenia biblijnego, od Zeakharjejahu ‘Jahwe pamięta’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Zacharyjasz i Zacharz. Ablerciak - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert,Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Ablewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Abel. Imię biblijne, z hebrajskiego hebel ‘dech, tchnienie, nicość’ lub z akadyjskiego aplu ‘syn’. W Polsce notowane od XIII wieku. Ablewski - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Abel. Imię biblijne, z hebrajskiego hebel ‘dech, tchnienie, nicość’ lub z akadyjskiego aplu ‘syn’. W Polsce notowane od XIII wieku. Ablowska - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Abel. Imię biblijne, z hebrajskiego hebel ‘dech, tchnienie, nicość’ lub z akadyjskiego aplu ‘syn’. W Polsce notowane od XIII wieku. Abracham - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrachamczyk - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrachamek - 1376 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrachamiak - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrachamik - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrachamowicz - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrachimowski - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abracht - 1696 od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Abraham - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrahamasik - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrahamczik - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrahamczyk - 1627 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrahamek - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrahamer - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrahamik - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrahamko - 1399 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrahamow - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrahamowicz - 1662 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrahamowicz-Bereźnicki - złożenia brak; Abrahamowicz 1662 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram; Bereźnicki od brzoza ‘gatunek drzewa’. Abrahamowski - 1707 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrahamów - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrahamsson - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrahanik - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrahimowicz - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abram - 1565 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramajtys - prawdopodobnie od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramant - prawdopodobnie od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramciów - prawdopodobnie od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramczak - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramczewski - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramczuk - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramczuk-Vel-Prokopiuk - złożenia brak; Abramczuk od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram; Prokopiuk od imienia Prokop. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia greckiego od prokopé ‘posuwanie się, postęp’. W Kościele wschodnim używane w postaci Prokofij. Abramczyk - 1631- od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramek - 1376 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramek-Janiszewski - złożenia brak; Abramek 1376 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram; Janiszewski 1394 od nazw miejscowych Janiszew, Janiszów (kilka wsi). Abramenko - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramiak - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramicki - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramiec - 1461- od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramienko - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramik - 1471 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramiuk - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramkiewicz - 1470-80 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramkowicz - 1470-80 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramow - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramowicki - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramowicz - 1231 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramowiczów - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramowicz-Vel-Abramczyk - 1231 - złożenia brak; Abramowicz od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramczyk 1631- od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramowiec - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramowięta - 1444 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramow-Newerly - złożenia brak; Abramow od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram; Newerly brak. Abramowski - od nazwy miejscowej Abramowice (wieś w ziemi sieradzkiej, dziś zaginiona). Abramów - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrams - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramski - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramson - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramt - 1605 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abramuk - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abram-Vel-Abramczuk - złożenia brak; Abram 1565 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram; Abramczuk od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abranowicz - 1763 od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abranowski - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrantowicz - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrańczyk - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrański - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abras - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrasimow - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrasonis - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abrasowicz - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abraszek - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abraszewski - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abraszkiewicz - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abraszko - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abraś - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abryszyński - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Abstac - 1323 od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Abstach - 1452 od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Abstacy - 1415 od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Abstawski - prawdopodobnie od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku. Pochodzi z greckiego Eustachios, Eustachus, tu od eu ‘dobrze’ + stachus ‘kłos zboża, potomstwo’; przejęte przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustathios (z eustathes ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Abstorski - prawdopodobnie od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku. Pochodzi z greckiego Eustachios, Eustachus, tu od eu ‘dobrze’ + stachus ‘kłos zboża, potomstwo’; przejęte przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustathios (z eustathes ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Achacy - od imienia Achacy, notowanego w Polsce od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od achátés ‘agat’ lub ádákos ‘zacny’. Achalej - od imienia Achacy, notowanego w Polsce od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od achátés ‘agat’ lub ádákos ‘zacny’. Achałkacy - od imienia Achacy, notowanego w Polsce od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od achátés ‘agat’ lub ádákos ‘zacny’. Achanowicz - od imienia Achacy, notowanego w Polsce od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego, od achátés ‘agat’ lub ádákos ‘zacny’. Achara - 1580 od imienia Zachariasz, pochodzenia biblijnego, od Zeakharejahu ‘Jahwe pamięta’. W Polsce imię to notowane jest od XII wieku jako Zachryasz i Zacharz. Achimowicz - od imienia Joachim. Imię pochodzenia hebrajskiego, od Jehojaqim oznaczające pierwotnie ‘Bóg wzmocni, podniesie’. W Polsce znane od XIV wieku. W średniowieczu realizowane jako Joachym, Achym, Jachym, Jochym, na Kresach Wschodnich Jakim, Ochym, Ofim. Achler - od niemieckiej nazwy osobowej Eichler, ta od średnio-wysoko-niemieckiego eichel ‘młody dąb’. Achmatowicz-Otok - złożenia brak; Achmatowicz- brak; Otok od otok, otoka ‘obramowanie, obwódka’. Achmatowicz-Szmajke - złożenia brak; Achmatowicz- brak; Szmajke od dawnego szmajda, szmaja, szamania, sznajda ‘mańkut’. Achrem-Achremowicz - złożenia brak; Achrem brak; Achremowicz brak. Acht - od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’. Achtabowski - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’. Achtclik - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’. Achtel - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’. Achtelik - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’. Achtelk - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’. Achtenberg - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’. Achter - od niemieckiej nazwy osobowej Achter, ta od dolno-niemieckiego Achter ‘rzeczoznawca’. Achterberg - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Achter, ta od dolno-niemieckiego Achter ‘rzeczoznawca’. Achteri - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Achter, ta od dolno-niemieckiego Achter ‘rzeczoznawca’. Achtery - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Achter, ta od dolno-niemieckiego Achter ‘rzeczoznawca’. Achtman - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’. Achtner - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’. Achtobowski - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’. Achtolik - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’. Achtsam - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’. Achtsnyt - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’. Achtyl - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’. Achtzehn - prawdopodobnie od niemieckiej nazwy osobowej Echt, ta od średnio-wysoko-niemieckiego echt, w znaczeniu ‘dziecko z prawego łoża’. Aćdabog - 1411 od staropolskiego ać ‘niech’ + da + Bóg. Ada - 1515 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adach - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adacha - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adachi - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adachowski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adaciński - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adal - 1795 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’ lub od Adalbert. Adalewski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adalik - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adaliński - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adalski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adam - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamaczuk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamaczyk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamajć - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamajda - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamajt - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamajtis - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamajts - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamajtys - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamak - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamala - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adaman - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamanczuk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamanczyk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamaniuk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamańczyk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamarczuk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamarek - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamas - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’ lub od adamas ‘diament’. Adamaschek - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamasiak - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamaszek - 1789 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’ lub od adamaszek ‘rodzaj tkaniny’. Adamaszewski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamaszko - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamaszwili - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamaśnik - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamcewicz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamcik - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamcio - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamclewski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamczak - 1691 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamczek - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamczenko - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamczeski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamczewicz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamczewski - 1763 od nazwy miejscowej Adamczewice, dziś Adamki (sieradzkie, gmina Błaszki). Adamczik - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamczok - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamczowski - 1470-80 od nazwy miejscowej Adamczewice, dziś Adamczowice (tarnobrzeskie, gmina Klimontów). Adamczuk - 1662 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamczy - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamczyk - 1583 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamczyk-Vel-Adamek - złożenia brak; Adamczyk 1583 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’; Adamek 1368 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamczyn - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamec - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamecki - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamecz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adameczek - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adameit - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamejcis - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamejt - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamek - 1368 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamelak - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamenko - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamerek - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adametz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adami - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamia - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamiak - 1692 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamiak-Adamczyk - złożenia brak; Adamiak 1692 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’; Adamczyk 1583 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamiakowski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamian - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamianiec - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamiar - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamiarz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamica - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamicki - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamicz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamiczek - 1684 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamiczka - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamiczko - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamidis - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamidu - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamiec - 1671 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamiecki - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamien - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamienia - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamienko - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamierski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamierz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamiesz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamietz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamietzki - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamik - 1662 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamin - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamiński - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamiok(Śl) - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamirowicz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamirski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamirzyn - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamis - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamisty - 1796 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamiszak - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamiszczak - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamiszen - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamiszewski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamiszin - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamiszok(Śl) - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamiszyn - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamiściak - 1789 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamiuk - 1662 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamka - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamkiewicz - 1789 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamko - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamkowicz - 1400 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamkowicz-Brzeźnicka - złożenia brak; Adamkowicz od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’; Brzeźnicki od brzoza ‘gatunek drzewa’; może być odmiejscowe (niepotwierdzone). Adamkowicz-Gnarowska - złożenia brak; Adamkowicz od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’; Gnarowski brak. Adamkowski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamłowski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamniak - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamo - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamocha - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamocki - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamojć - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamonis - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamoński - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamos - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamoski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamoszek - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamow - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamowicz - 1405 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamowiec - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamowski - 1400 od nazwy miejscowej Adamowice (krakowskie, gmina Gołcza). Adamowycz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamów - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamów-Bielkowicz - złożenia brak; Adamów od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’; Bielkowicz od biały, biel, bielić. Adams - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamsbaum - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamski - 1700 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamson - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamszewski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamszyk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamu - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamucha - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamuczek - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamuk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamus - 1642 forma zlatynizowana od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamusek - 1789 forma zlatynizowana od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamusiak - forma zlatynizowana od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamusiewicz - forma zlatynizowana od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamusik - 1692 forma zlatynizowana od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamusiński - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamusnik - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamusz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamuszek - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamuszewski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamuszko - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamuś - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamy - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adamyk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adas - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adasiak - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adasiczyk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adasiewicz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adasik - 1743 od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adasimowicz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adasiński - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adaska - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adasko - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adass - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adasz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adaszak - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adaszczyk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adaszczynski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adaszek - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adaszewski - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adaszkiewicz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adaszko - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adaszyński - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adaś - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adaśkiewicz - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adaśko - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adczak - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Addamczyk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adel - od niemieckiej nazwy osobowej Edelmann, ta od apelatywu Edelmann ‘szlachcic’, też od niemieckiego apelatywu Edel ‘szlachetny’. Adela - od niemieckiej nazwy osobowej Edelmann, ta od apelatywu Edelmann ‘szlachcic’, też od niemieckiego apelatywu Edel ‘szlachetny’. Adelaja - od niemieckiej nazwy osobowej Edelmann, ta od apelatywu Edelmann ‘szlachcic’, też od niemieckiego apelatywu Edel ‘szlachetny’. Adelart - XII w. od niemieckiego Adalhard, to od adal ‘szlachetny’+ hart ‘mocny’. Adell - od niemieckiej nazwy osobowej Edelmann, ta od apelatywu Edelmann ‘szlachcic’, też od niemieckiego apelatywu Edel ‘szlachetny’. Adelman - od niemieckiej nazwy osobowej Edelmann, ta od apelatywu Edelmann ‘szlachcic’, też od niemieckiego apelatywu Edel ‘szlachetny’. Adelmann - od niemieckiej nazwy osobowej Edelmann, ta od apelatywu Edelmann ‘szlachcic’, też od niemieckiego apelatywu Edel ‘szlachetny’. Adelski - od niemieckiej nazwy osobowej Edelmann, ta od apelatywu Edelmann ‘szlachcic’, też od niemieckiego apelatywu Edel ‘szlachetny’. Adelski - od niemieckiej nazwy osobowej Edelmann, ta od apelatywu Edelmann ‘szlachcic’, też od niemieckiego apelatywu Edel ‘szlachetny’. Adelson - od niemieckiej nazwy osobowej Edelmann, ta od apelatywu Edelmann ‘szlachcic’, też od niemieckiego apelatywu Edel ‘szlachetny’. Adelson - od niemieckiej nazwy osobowej Edelmann, ta od apelatywu Edelmann ‘szlachcic’, też od niemieckiego apelatywu Edel ‘szlachetny’. Adelstein - od niemieckiej nazwy osobowej Edelmann, ta od apelatywu Edelmann ‘szlachcic’, też od niemieckiego apelatywu Edel ‘szlachetny’. Adelt - od niemieckiej nazwy osobowej Edelmann, ta od apelatywu Edelmann ‘szlachcic’, też od niemieckiego apelatywu Edel ‘szlachetny’. Adem - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Ademczyk - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Ademeczek - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Ademek - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Ademiak - od imienia Adam. Imię częste w Polsce od XII wieku. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna: określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’. Adlart - 1396 od niemieckiego Adalhard, to od adal ‘szlachetny’+ hart ‘mocny’. Adlartowic - 1399 od niemieckiego Adalhard, to od adal ‘szlachetny’+ hart ‘mocny’. Adlof - od niemieckiego imienia Adolf. Imię notowane w Polsce od XII wieku, dawniej też Adulf, Odolf, pochodzi z germańskiego Athawulf, od adal ‘szlachetny’+ wolf ‘wilk’. Adloff - od niemieckiego imienia Adolf. Imię notowane w Polsce od XII wieku, dawniej też Adulf, Odolf, pochodzi z germańskiego Athawulf, od adal ‘szlachetny’+ wolf ‘wilk’. Adolf - od niemieckiego imienia Adolf. Imię notowane w Polsce od XII wieku, dawniej też Adulf, Odolf, pochodzi z germańskiego Athawulf, od adal ‘szlachetny’+ wolf ‘wilk’. Adolfer - od niemieckiego imienia Adolf. Imię notowane w Polsce od XII wieku, dawniej też Adulf, Odolf, pochodzi z germańskiego Athawulf, od adal ‘szlachetny’+ wolf ‘wilk’. Adolp - od niemieckiego imienia Adolf. Imię notowane w Polsce od XII wieku, dawniej też Adulf, Odolf, pochodzi z germańskiego Athawulf, od adal ‘szlachetny’+ wolf ‘wilk’. Adolpf - od niemieckiego imienia Adolf. Imię notowane w Polsce od XII wieku, dawniej też Adulf, Odolf, pochodzi z germańskiego Athawulf, od adal ‘szlachetny’+ wolf ‘wilk’. Adolph - od niemieckiego imienia Adolf. Imię notowane w Polsce od XII wieku, dawniej też Adulf, Odolf, pochodzi z germańskiego Athawulf, od adal ‘szlachetny’+ wolf ‘wilk’. Adriaansen - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adrian - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adrianczyk - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adrianek - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adrianek-Gorzel - złożenia brak; Adrianek od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria; Gorzel brak. Adrianik - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adrianow - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adrianowicz - 1734 od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adrianowicz-Zawadzka - złożenia brak; Adrianowicz 1734 od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria’ Zawadzki 1382 od zawada ‘przeszkoda’, dawniej też ‘kora; skaza’ lub od nazwy miejscowej Zawada (liczne). Adrianowski - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adriańczyk - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adriański - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adriasz - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adrijanowski - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adrijańczyk - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adrja - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adrjan - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adrjanczyk - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adrjanek - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adrjaniak - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adrjanow - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adrjanowicz - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adrjanowicz-Makiełło - złożenia brak; Adrjanowicz od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria; Makiełło od niemieckiej nazwy osobowej Makel, ta od imion na Mag-. Adrjanowski - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adrjańczyk - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adrjański - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adrya - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adryan - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adryanczyk - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adryanek - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adryaniak - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adryanowicz - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adryanowski - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adryańczyk - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adryański - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adryian - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adryianiak - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adryiańczyk - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adryjan - 1723 od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adryjanczyk - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adryjanek - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adryjaniak - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adryjanowicz - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adryjanowski - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adryjańczyk - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adryjański - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adryjenko - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adryjyńczyk - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Adwent - od adwent. Adwentowicz - od adwent. Adwentowski - od adwent. Adynkiewicz-Piragas - złożenia brak; Adynkiewicz brak; Piragas brak. Adynkiewicz-Piragos - złożenia brak; Adynkiewicz brak; Piragos brak. Afanaczek - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Afanas - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Afanasenko - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Afanasewicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Afanasiak - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Afanasiec - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Afanasieff - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Afanasienko - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Afanasiew - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Afanasiewicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Afanasik - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Afanasjef - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Afanasjew - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Afanasowicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Afanaszak - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Afanaszek - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Afanazjew - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Afaniuk - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Afanosiew - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Afański - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Affanasowicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Afguścik - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’. Afraimowicz - od imienia używanego w Kościele prawosławnym Efrem, Afrem, Efremij, to z hebrajskiego imienia Ephrajim ‘bardzo urodzajny’, to od nazwy jednego z plemion izraelskich. Aframowicz - od imienia używanego w Kościele prawosławnym Efrem, Afrem, Efremij, to z hebrajskiego imienia Ephrajim ‘bardzo urodzajny’, to od nazwy jednego z plemion izraelskich. Afranowicz - od imienia używanego w Kościele prawosławnym Efrem, Afrem, Efremij, to z hebrajskiego imienia Ephrajim ‘bardzo urodzajny’, to od nazwy jednego z plemion izraelskich. Afrasik - od imienia używanego w Kościele prawosławnym Efrem, Afrem, Efremij, to z hebrajskiego imienia Ephrajim ‘bardzo urodzajny’, to od nazwy jednego z plemion izraelskich. Afrusiewicz - od imienia używanego w Kościele prawosławnym Efrem, Afrem, Efremij, to z hebrajskiego imienia Ephrajim ‘bardzo urodzajny’, to od nazwy jednego z plemion izraelskich. Aftarczuk - od haft ‘wyszywanie, ornament’. Aftaruk - od haft ‘wyszywanie, ornament’. Aftarz - 1438 od haft ‘wyszywanie, ornament’. Aftyka-Vel-Szymula - złożenia brak; Aftyka brak; Szymula 1784 od imienia Szymon, pochodzenia hebrajskiego, znaczącego pierwotnie ‘Bóg wysłuchał, notowanego w Polsce od XII wieku. Aga - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agac - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agaciak - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agaciek - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agacik - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agacinski - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agaciński - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agaciuk - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agacki - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agaczewski - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agaczyński - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agafon - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’. Agafonow - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’. Agas - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agasz - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agaszczuk - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agaszewski - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agaszko - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agaś - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agat - 1789 od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agata - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agater - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agaterski - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agath - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agatka - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agator - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agatowicz - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agatowski - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agatyn - od imienia Agata. Imię żeńskie Agata, notowane w Polsce od XIII wieku, z łacińskiego Agatha, do łaciny przejęte z języka greckiego Agathé. Pierwotnie znaczyło ‘dobra’. Agnieszak - od imienia żeńskiego Agna, Jagna, to od Agnieszka. Agnieszczak - od imienia żeńskiego Agna, Jagna, to od Agnieszka. Agnieszka - od imienia żeńskiego Agna, Jagna, to od Agnieszka. Agniszowic - 1497 od imienia żeńskiego Agna, Jagna, to od Agnieszka. Agrykola - 1787 od łacińskiego agricola ‘rolnik’. Herb Rola miał też oboczną nazwę Agricola. Aho-Wanicki - złożenia brak; Aho brak; Wanicki brak. Aichler - od niemieckiej nazwy osobowej Eichler, ta od średnio-wysoko-niemieckiego eichel ‘młody dąb’. Aichner - od niemieckiej nazwy osobowej Eichner, ta od Eiche(n) ‘dąb; dębowy’. Aizner - od niemieckiej nazwy osobowej Eisner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego iesener ‘handlarz żelazem’. Ajchler - od niemieckiej nazwy osobowej Eichler, ta od średnio-wysoko-niemieckiego eichel ‘młody dąb’. Ajchman - od niemieckiej nazwy osobowej Eichmann, ta od średnio-wysoko-niemieckiego eih(h) ‘dąb’ + mann ‘mąż, człowiek’. Ajduk - od hajduk ‘żołnierz piechoty węgierskiej; sługa dworski ubrany w strój węgierski’. Ajdukiewicz - od hajduk ‘żołnierz piechoty węgierskiej; sługa dworski ubrany w strój węgierski’. Ajdukonis - od hajduk ‘żołnierz piechoty węgierskiej; sługa dworski ubrany w strój węgierski’. Ajdukowski - od hajduk ‘żołnierz piechoty węgierskiej; sługa dworski ubrany w strój węgierski’. Ajduś - od hajduk ‘żołnierz piechoty węgierskiej; sługa dworski ubrany w strój węgierski’. Ajdykiewicz - od hajduk ‘żołnierz piechoty węgierskiej; sługa dworski ubrany w strój węgierski’. Ajmerczewicz - od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’. Ajmeryk - XV w. od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’. Ajnekiel - od niemieckiej nazwy osobowej Einekel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego eininkel, einenkel ‘wnuk’. Ajnenkel - od niemieckiej nazwy osobowej Einekel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego eininkel, einenkel ‘wnuk’. Ajnenkiel - od niemieckiej nazwy osobowej Einekel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego eininkel, einenkel ‘wnuk’. Ajzner - od niemieckiej nazwy osobowej Eisner, ta od średnio-wysoko-niemieckiego iesener ‘handlarz żelazem’. Akacki - od imienia Akakij, Akákij, Akat, używanego w Kościele prawosławnym, pochodzenia greckiego od Akákios, to od apelatywu ákakos ‘nie znający zła, zacny’. Akaczonek - od imienia Akakij, Akákij, Akat, używanego w Kościele prawosławnym, pochodzenia greckiego od Akákios, to od apelatywu ákakos ‘nie znający zła, zacny’. Akamient - 1536 od aksamit, ze staropolskiego też eksamit ‘rodzaj tkaniny’. Akatow - od imienia Akakij, Akákij, Akat, używanego w Kościele prawosławnym, pochodzenia greckiego od Akákios, to od apelatywu ákakos ‘nie znający zła, zacny’. Akatów - od imienia Akakij, Akákij, Akat, używanego w Kościele prawosławnym, pochodzenia greckiego od Akákios, to od apelatywu ákakos ‘nie znający zła, zacny’. Akatyszewski - od imienia Akakij, Akákij, Akat, używanego w Kościele prawosławnym, pochodzenia greckiego od Akákios, to od apelatywu ákakos ‘nie znający zła, zacny’. Akielaszek - od niemieckiego imienia Eckhart, to od germańskiego, staro-wysoko-niemieckiego Eckhart, Agihard. Akielewicz - od niemieckiego imienia Eckhart, to od germańskiego, staro-wysoko-niemieckiego Eckhart, Agihard. Akier - od niemieckiego imienia Eckhart, to od germańskiego, staro-wysoko-niemieckiego Eckhart, Agihard. Akonom - od ekonom ‘zarządzający majątkiem; człowiek oszczędny’. Akonon - od ekonom ‘zarządzający majątkiem; człowiek oszczędny’. Aksamicki - od aksamit, ze staropolskiego też eksamit ‘rodzaj tkaniny’. Aksamięt - 1514 od aksamit, ze staropolskiego też eksamit ‘rodzaj tkaniny’. Aksamilowski - od aksamit, ze staropolskiego też eksamit ‘rodzaj tkaniny’. Aksamił - od aksamit, ze staropolskiego też eksamit ‘rodzaj tkaniny’. Aksamirski - od aksamit, ze staropolskiego też eksamit ‘rodzaj tkaniny’. Aksamit - od aksamit, ze staropolskiego też eksamit ‘rodzaj tkaniny’. Aksamitek - od aksamit, ze staropolskiego też eksamit ‘rodzaj tkaniny’. Aksamitowski - 1661 od aksamit, ze staropolskiego też eksamit ‘rodzaj tkaniny’. Aksamski - od aksamit, ze staropolskiego też eksamit ‘rodzaj tkaniny’. Aksenczyk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Akseniuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksenow - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksenowicz - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksentiuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksentowicz - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Akseńczuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Akseńczuk-Perlińska - złożenia brak; Akseńczuk od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’; Perliński od perła. Akseńczyk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Akseńtiuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksiączyk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksiczyc - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksienczyk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksieniewicz - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksienionek - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksieniuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksienow - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksientiuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksień - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksieńtiuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksiewicz - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksięciuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksionow - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksionów - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksiucic - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksiucik - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksiuczic - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksiuczuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksiuczyc - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksiuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksiukiewicz - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksiuta - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksiutin - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksiuto - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksiutowicz - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksiutycz - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksiutyn - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksjonow - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Aksjonów - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Ala-Brudziński - złożenia brak; Ala brak; Brudziński od brud, brudzić. Albarski - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albator - 1489 od łacińskiego albator ‘blecharz, który bieli płótna w blecharni’. Alber - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albera - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albercht - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Alberciak - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albercik - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Alberciński - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Alberciok - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albercki - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Alberczak - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albercziok - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Alberczok - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Alberczyk - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albers - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Alberski - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albert - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Alberta - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albertczak - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Alberti - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albertin - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albertini - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Alberto - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albertowicz - 1239 od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albertowski - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albertsson - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albertusiak - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albertuszak - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Alberty - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albertynski - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albertyński - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albertzki - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albertzki - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Alberusiak - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Alberyk - 1783 od niemieckiej nazwy osobowej Albirich, to od alb ‘elf’ + rich ‘potężny, mocny’. Albiert - 1770 od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albierz - 1224 od niemieckiego Alber ‘topola’, może też od niemieckich imion Adalbert, Albert. Albierzowic - 1224 od niemieckiego Alber ‘topola’, może też od niemieckich imion Adalbert, Albert. Albigowski - 1443 od nazwy miejscowej Albigowa, dawniej Halwigowa (rzeszowskie, gmina Łańcut). Albikowski - od nazwy miejscowej Albigowa, dawniej Halwigowa (rzeszowskie, gmina Łańcut). Albin - 1668 od imienia Albin, notowanego w Polsce od XIV wieku, pochodzenia łacińskiego, od Albinus, a to od nazwy rodowej Albus ‘biały’. Albina - od imienia Albin, notowanego w Polsce od XIV wieku, pochodzenia łacińskiego, od Albinus, a to od nazwy rodowej Albus ‘biały’. Albinek - 1647 od imienia Albin, notowanego w Polsce od XIV wieku, pochodzenia łacińskiego, od Albinus, a to od nazwy rodowej Albus ‘biały’. Albinger - od nazwy miejscowej Elbing, dziś Elbląg. Albingier - od nazwy miejscowej Elbing, dziś Elbląg. Albini - od imienia Albin, notowanego w Polsce od XIV wieku, pochodzenia łacińskiego, od Albinus, a to od nazwy rodowej Albus ‘biały’. Albiniak - od imienia Albin, notowanego w Polsce od XIV wieku, pochodzenia łacińskiego, od Albinus, a to od nazwy rodowej Albus ‘biały’. Albinowski - 1768 od imienia Albin, notowanego w Polsce od XIV wieku, pochodzenia łacińskiego, od Albinus, a to od nazwy rodowej Albus ‘biały’. Albinski - od imienia Albin, notowanego w Polsce od XIV wieku, pochodzenia łacińskiego, od Albinus, a to od nazwy rodowej Albus ‘biały’. Albinus - forma zlatynizowana od imienia Albin, notowanego w Polsce od XIV wieku, pochodzenia łacińskiego, od Albinus, a to od nazwy rodowej Albus ‘biały’. Albiński - od imienia Albin, notowanego w Polsce od XIV wieku, pochodzenia łacińskiego, od Albinus, a to od nazwy rodowej Albus ‘biały’. Albirt - XVII w. od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albirz - 1429 od niemieckiego Alber ‘topola’, może też od niemieckich imion Adalbert, Albert. Albo - od niemieckich nazw osobowych Elb-, Alb-, te od średnio-wysoko-niemieckiego alb ‘elf’ lub od imion Elbert, Adalbert. Albo - od niemieckich nazw osobowych Elb-, Alb-, te od średnio-wysoko-niemieckiego alb ‘elf’ lub od imion Albert, Adalbert. Albowicz - od niemieckich nazw osobowych Elb-, Alb-, te od średnio-wysoko-niemieckiego alb ‘elf’ lub od imion Elbert, Adalbert. Albowicz - od niemieckich nazw osobowych Elb-, Alb-, te od średnio-wysoko-niemieckiego alb ‘elf’ lub od imion Albert, Adalbert. Albrech - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albrechański - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albrechciński - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albrechczyński - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albrechowicz - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albrecht - 1762 od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albrechtowicz - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albreht - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albrich - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albricht - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albrych - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albrychciński - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albrychewicz - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albrychiewicz - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albrychowicz - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albrycht - 1555 od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albrychtowicz - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Albrzykowski - od niemieckiej nazwy osobowej Albirich, to od alb ‘elf’ + rich ‘potężny, mocny’. Albus - 1488 od łacińskiego albus ‘biały’. Alchemista - 1617- od alchemista ‘alchemik’. Aleks - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksa - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksak - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksan - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksanberg - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksander - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Aleksanderczyk - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Aleksanderek - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Aleksanderski - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Aleksandra - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Aleksandrak - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Aleksandraki - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Aleksandrczak - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Aleksandrek - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Aleksandroff - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Aleksandrow - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Aleksandrowic - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Aleksandrowicz - 1471 od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Aleksandrowski - 1473 od nazwy miejscowej Leksandrowice, dziś Aleksandrowice (krakowskie, gmina Zabierzów). Aleksandrów - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Aleksandruk - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Aleksandruk-Golonko - złożenia brak; Aleksandruk od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander; Golonko od goły, w pochodnych od golić ‘strzyc’. Aleksandrzak - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Aleksandrzek - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Aleksandrzyk - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Aleksanrowicz - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Aleksanrzak - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Aleksejew - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksenberg - od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Aleksewicz - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksi - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiak - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksicki - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksić - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiei - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksieiuk - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiej - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiejak - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiejczuk - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiejczyk - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiejenko - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiejeńko - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiejew - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiejewicz - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiejewski - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiejka - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiejko - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiejkow - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiejonek - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiejonok - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiejów - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiejszyk - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiejuk - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiejun - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksienko - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiew - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiewicz - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksijczuk - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksijenko - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksijew - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksijewicz - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksijuk - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksik - 1679 od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksikow - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksików - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksin - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiński - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksio - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksion - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksionek - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksitczuk - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiu - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiuk - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiukiewicz - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksium - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiun - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksiuń - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksjenko - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksjew - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksnin - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Alekso - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksonek - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksow - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksowczynski - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksowicz - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksowitz - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksowski - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksy - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksyjenko - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksyków - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksyszyn - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleksza - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Alekszun - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Alekszyk - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Alekszyszyn - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Alekśnin - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Aleman - 1564 od łacińskiego Almanus ‘Niemiec’. Alemaniec - od łacińskiego Almanus ‘Niemiec’. Alex - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Alexa - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Alexander - prawdopodobnie od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Alexanderek - prawdopodobnie od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Alexandre - prawdopodobnie od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Alexandroff - prawdopodobnie od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Alexandrowicz - prawdopodobnie od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Alexandrowicz-Paleczny - złożenia brak; Alexandrowicz prawdopodobnie od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander; Paleczny od pal, palec, palić, pałać lub od palik. Alexandru - prawdopodobnie od imienia Aleksander. Imię pochodzenia greckiego, od alékso ‘bronię, wspomagam’ + aner, andros ‘mąż’, notowane w Polsce od XII wieku, także w formach obocznych Aleksandr, Aleksendr, Oleksander, Leksander. Alexejew - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Alexewicz - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Alexiev - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Alexiewicz - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Alexis - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Alexy - od imienia Aleksy. Imię pochodzenia greckiego od Aléksios, skrócenie od imion złożonych typu Aléksandros, Aléksibios. W Polsce notowane od XIII wieku w wariantach Aleksy, Aleksa, Aleks, Holeksy, Oleksy, Oleksa, Leksy, Leksa, na Kresach Wschodnich Aleksiej. Alicki - 1478 od nazwy miasta Halicz (KrW). Alizarczyk - od imienia Elizar, Olizar, używanego w Kościele prawosławnym. Imię greckie Elizáros, z hebrajskiego Eliazar ‘Bóg jest pomocą’. Aljaszewicz - od imienia Eliasz. Imię, pochodzenia biblijnego, od hebrajskiego Elijah ‘Jahwe jest moim Bogiem’, notowane w Polsce od XIII wieku w formach Elijasz, Helijasz, na Kresach Wschodnich Ilijasz, Ilija, Hilijasz, Ulijasz. Alm - od niemieckiej nazwy osobowej Elmann, ta od imienia germańskiego Athilman. Alma - od niemieckiej nazwy osobowej Elmann, ta od imienia germańskiego Athilman. Almakiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Elmann, ta od imienia germańskiego Athilman. Almanowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Elmann, ta od imienia germańskiego Athilman. Almanus - 1513 od łacińskiego Almanus ‘Niemiec’. Almański - od niemieckiej nazwy osobowej Elmann, ta od imienia germańskiego Athilman. Alochna-Średniawa - złożenia brak; Alochna brak; Średniawa od środa, ze staropolskiego śrzoda ‘środkowy dzień tygodnia’, środek ‘punkt centralny; wnętrze; sposób; narzędzie’. Alosiak - od imion typu Aleksander, Aleksy, Alojzy. Alosiewicz - od imion typu Aleksander, Aleksy, Alojzy. Aloska - od imion typu Aleksander, Aleksy, Alojzy. Aloszewicz - 1789 od imion typu Aleksander, Aleksy, Alojzy. Aloszkiewicz - od imion typu Aleksander, Aleksy, Alojzy. Aloszko - od imion typu Aleksander, Aleksy, Alojzy. Aloszyn - od imion typu Aleksander, Aleksy, Alojzy. Aloszyński - od imion typu Aleksander, Aleksy, Alojzy. Aloś - od imion typu Aleksander, Aleksy, Alojzy. Alt - od niemieckiego alt, dolnoniemieckiego old ‘stary’. Altarysta - 1540 od łacińskiego altarista ‘duchowny pełniący obowiązki przy ołtarzu’. Alter - od niemieckiego alt, dolnoniemieckiego old ‘stary’. Alterkop - od niemieckiego alt, dolnoniemieckiego old ‘stary’. Alterman - od niemieckiego alt, dolnoniemieckiego old ‘stary’. Alterowicz - od niemieckiego alt, dolnoniemieckiego old ‘stary’. Altman - od niemieckiego alt, dolnoniemieckiego old ‘stary’. Altmann - od niemieckiego alt, dolnoniemieckiego old ‘stary’. Altof - 1489 od niemieckiej nazwy osobowej Althof, ta od nazwy miejscowej Althof, z alt ‘stary’ + hof ‘dwór’. Altoff - 1702 od niemieckiej nazwy osobowej Althof, ta od nazwy miejscowej Althof, z alt ‘stary’ + hof ‘dwór’. Alwigowski - od nazwy miejscowej Albigowa, dawniej Halwigowa (rzeszowskie, gmina Łańcut). Alwin - od imienia Albin, notowanego w Polsce od XIV wieku, pochodzenia łacińskiego, od Albinus, a to od nazwy rodowej Albus ‘biały’. Alwincjer - od imienia Albin, notowanego w Polsce od XIV wieku, pochodzenia łacińskiego, od Albinus, a to od nazwy rodowej Albus ‘biały’. Alwinger - od imienia Albin, notowanego w Polsce od XIV wieku, pochodzenia łacińskiego, od Albinus, a to od nazwy rodowej Albus ‘biały’. Alwingier - od imienia Albin, notowanego w Polsce od XIV wieku, pochodzenia łacińskiego, od Albinus, a to od nazwy rodowej Albus ‘biały’. Amada - od imienia Amadeusz. Imię, pochodzenia łacińskiego, od amo, amare ‘’kochać’ + deus ‘’Bóg’. Amadei - od imienia Amadeusz. Imię, pochodzenia łacińskiego, od amo, amare ‘’kochać’ + deus ‘’Bóg’. Aman - od niemieckiej nazwy osobowej Hamann, ta od Hann, Hanne (< Johann). Amankiewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Hamann, ta od Hann, Hanne (< Johann). Amankowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Hamann, ta od Hann, Hanne (< Johann). Amann - od niemieckiej nazwy osobowej Hamann, ta od Hann, Hanne (< Johann). Amanowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Hamann, ta od Hann, Hanne (< Johann). Amanowski - od niemieckiej nazwy osobowej Hamann, ta od Hann, Hanne (< Johann). Amara - od staropolskiego hamer ‘kuźnia’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Hammer. Amari - od staropolskiego hamer ‘kuźnia’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Hammer. Amarin - od staropolskiego hamer ‘kuźnia’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Hammer. Amarowicz - od staropolskiego hamer ‘kuźnia’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Hammer. Amarowski - od staropolskiego hamer ‘kuźnia’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Hammer. Ambor - od imbir ‘roślina podzwrotnikowa stosowana jako przyprawa’, wyraz zapożyczony z niemieckiego Ingeber; w staropolszczyźnie też ambirz, imbir, inbir, ingbir. Amborek - od imbir ‘roślina podzwrotnikowa stosowana jako przyprawa’, wyraz zapożyczony z niemieckiego Ingeber; w staropolszczyźnie też ambirz, imbir, inbir, ingbir. Amborski - od imbir ‘roślina podzwrotnikowa stosowana jako przyprawa’, wyraz zapożyczony z niemieckiego Ingeber; w staropolszczyźnie też ambirz, imbir, inbir, ingbir. Ambór - od imbir ‘roślina podzwrotnikowa stosowana jako przyprawa’, wyraz zapożyczony z niemieckiego Ingeber; w staropolszczyźnie też ambirz, imbir, inbir, ingbir. Ambroch - 1673 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrochowicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrok - 1673 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambros - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrosewicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrosiewicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrosionek - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrosius - forma zlatynizowana od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrosowicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrosz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambroszczak - 1666 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambroszczyk - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambroszczyn - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambroszewicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambroszewski - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambroszka - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambroszke - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambroszkiewicz - 1785 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambroszko - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambroś - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrośkiewicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambroz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambroza - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrozak - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrozek - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrozewicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrozi - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrozia - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambroziak - 1789 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrozic - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrozicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambroziczek - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambroziek - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambroziewicz - 1743 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrozik - 1586 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambroziński - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambroziuk - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrozka - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrozko - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrozkowicz - 1553 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrozowicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrozuk - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrozy - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrozyk - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambroź - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambroźkiewicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambroźko - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambroźnik - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambroż - 1499 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambroża - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrożak - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrożczak - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrożczyk - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrożej - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrożejczyk - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrożek - 1396 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrożewicz - 1639 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrożewski - 1613 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrożkiewicz - 1743 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrożkowicz - 1553 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrożowicz - 1553 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrożuk - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrożyc - 1440 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrożyk - 1426 od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrożyński - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambróz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambróziak - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrózko - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambróż - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambróżewicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrus - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrusewicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrusiewicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrust - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambruszewicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambruszewski - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambruszkiewicz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambruzd - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambruziak - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Ambrych - 1637 od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’. Ambrysiak - 1680 od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’. Ambryszak - 1637 od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’. Ambryszczak - 1666 od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’. Ambryszewski - od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’. Ambryszkiewicz - od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’. Ambrzykowski - od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’. Amelanczuk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Amelanczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Amelaniczuk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Amelańczuk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Amelańczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Amelian - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Ameliańczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Ameljan - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Ameljanczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Ameljańczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Amer - od niemieckiej nazwy osobowej Ammer, ta od apelatywu Ammer ‘trznadel’. Amerczewicz - od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’. Amerek - od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’. Ameryk - od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’. Amielan - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Amielanczuk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Amielanczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Amielańczuk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Amielańczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Amielianowicz - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Amieliańczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Amieljanczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Amieljanowicz - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Amieljańczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Amilanczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Amilańczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Amilianczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Amilianowicz - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Amiliańczuk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Amiliańczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Amiljanczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Amiljanowicz - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Amiljańczyk - od imienia Emilian. Imię, późno w Polsce używane, od łacińskiego Aemilianus, utworzone przyrostkiem anus od nazwy rodu rzymskiego Aemilia. (pod wpływem białoruskim) Amor - 1447 od łacińskiego Amor ‘miłość’, Amor ‘bóg miłości’. Amorek - od łacińskiego Amor ‘miłość’, Amor ‘bóg miłości’ lub od amorek. Amornik - od łacińskiego Amor ‘miłość’, Amor ‘bóg miłości’. Amorowicz - od łacińskiego Amor ‘miłość’, Amor ‘bóg miłości’. Amorzyński - od łacińskiego Amor ‘miłość’, Amor ‘bóg miłości’. Ampel - 1464 od niemieckiej nazwy osobowej Hampel, Ampel, te od apelatywu Hampel ‘błazen’. Amplewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Hampel, Ampel, te od apelatywu Hampel ‘błazen’. Amplewski - od niemieckiej nazwy osobowej Hampel, Ampel, te od apelatywu Hampel ‘błazen’. Amplowicz - 1500 od niemieckiej nazwy osobowej Hampel, Ampel, te od apelatywu Hampel ‘błazen’. Ampol - od niemieckiej nazwy osobowej Hampel, Ampel, te od apelatywu Hampel ‘błazen’. Ampulec - 1388 od ampuła. Ampulski - od ampuła. Ampuła - 1392 od ampuła. Amrosz - od imienia Ambroży, z łacińskiego Ambrosius, a to z greckiego Ambrósios, od przymiotnika ambrósios ‘nieśmiertelny’. W Polsce imię notowane od XII wieku jako Ambroż, Ambroży, Jambroży. Amrych - 1223 od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’. Amryszewski - od imienia Emeryk. Imię pochodzenia germańskiego, od Erminric, Ermanarich, to od Ermin, Ormin ‘półbóg germański’ + ric ‘król’. Anak - 1578- od imion typu Anna, Jan, Han. Anania - 1387 od imienia Ananija, notowanego na Kresach Wschodnich od XIV wieku, Imię biblijne, z greckiego Ananias, a to z hebrajskiego Hananyah(u) ‘Jahwe jest łaskawy’. Ananian - od imienia Ananija, notowanego na Kresach Wschodnich od XIV wieku, Imię biblijne, z greckiego Ananias, a to z hebrajskiego Hananyah(u) ‘Jahwe jest łaskawy’. Ananias - od imienia Ananija, notowanego na Kresach Wschodnich od XIV wieku, Imię biblijne, z greckiego Ananias, a to z hebrajskiego Hananyah(u) ‘Jahwe jest łaskawy’. Ananiasz - od imienia Ananija, notowanego na Kresach Wschodnich od XIV wieku, Imię biblijne, z greckiego Ananias, a to z hebrajskiego Hananyah(u) ‘Jahwe jest łaskawy’. Anastasienko - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku. Anastasieńko - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku. Anastasin - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku. Anastasiok - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku. Anastasiow - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku. Anastasjew - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku. Anastasow - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku. Anastasowski - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku. Anastaziak - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku. Anastazik - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku. Anastaziuk - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku. Anastazja - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku. Anastazjew - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku. Anastazjewski - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku. Anastazy - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku. Anastowicz - od imienia Anastazy. Imię pochodzenia greckiego Anastasios, żeńskie Anastasia, to od anastásis ‘powstanie, zmartwychwstanie’. W Polsce imię Anastazy notowane jest od XIV wieku, Anastazja od XIII wieku. Anasz - od imienia Ananija, notowanego na Kresach Wschodnich od XIV wieku, Imię biblijne, z greckiego Ananias, a to z hebrajskiego Hananyah(u) ‘Jahwe jest łaskawy’. Anaszewicz - od imienia Ananija, notowanego na Kresach Wschodnich od XIV wieku, Imię biblijne, z greckiego Ananias, a to z hebrajskiego Hananyah(u) ‘Jahwe jest łaskawy’. Anaszewski - od imienia Ananija, notowanego na Kresach Wschodnich od XIV wieku, Imię biblijne, z greckiego Ananias, a to z hebrajskiego Hananyah(u) ‘Jahwe jest łaskawy’. Anaszkiewicz - od imienia Ananija, notowanego na Kresach Wschodnich od XIV wieku, Imię biblijne, z greckiego Ananias, a to z hebrajskiego Hananyah(u) ‘Jahwe jest łaskawy’. Anaszko - od imienia Ananija, notowanego na Kresach Wschodnich od XIV wieku, Imię biblijne, z greckiego Ananias, a to z hebrajskiego Hananyah(u) ‘Jahwe jest łaskawy’. Anaszkowicz - 1560 od imienia Ananija, notowanego na Kresach Wschodnich od XIV wieku, Imię biblijne, z greckiego Ananias, a to z hebrajskiego Hananyah(u) ‘Jahwe jest łaskawy’. Anaszuk - od imienia Ananija, notowanego na Kresach Wschodnich od XIV wieku, Imię biblijne, z greckiego Ananias, a to z hebrajskiego Hananyah(u) ‘Jahwe jest łaskawy’. Anaszychin - od imienia Ananija, notowanego na Kresach Wschodnich od XIV wieku, Imię biblijne, z greckiego Ananias, a to z hebrajskiego Hananyah(u) ‘Jahwe jest łaskawy’. Anaśkiewicz - od imienia Ananija, notowanego na Kresach Wschodnich od XIV wieku, Imię biblijne, z greckiego Ananias, a to z hebrajskiego Hananyah(u) ‘Jahwe jest łaskawy’. Anc - 1471 od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Ancewicz - 1485 od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Ancipiuk - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’. Ancipow - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’. Anciuszko - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’. Anckiewicz - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’. Ancuch - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’. Ancuchowicz - 1545 od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’. Ancukiewicz - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’. Ancuszko - 1558 od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’. Ancuszkowicz - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’. Ancut - 1627 od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’. Ancuta - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’. Ancutko - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’. Ancuto - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’. Ancykryst - 1532 od antychryst, także od gwarowego ancykryst, jancykryst ‘złośnik, potępieniec’. Anczak - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anczakowski - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anczar - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anczarek - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anczarowski - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anczarski - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anczaruk - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anczerowicz - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anczerska - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anczeski - 1757 od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anczewski - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anczkiewicz - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anczko - 1391 od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anczkowski - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anczok - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anczowski - 1682 od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anczuk - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anczuków - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anczura - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anczurowicz - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anczurowski - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anczutko - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anczyk - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anczykowski - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anczyłowska - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anczyn - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anczyński - od imion Hanc, Jan, we wschodniej Polsce też od Antoni. Anda - 1445 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andacz - 1670 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andaszek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andełek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andełowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Ander - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andera - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Anderało - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Anderasik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Anderka - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Anderko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Anderlin - 1369 – od niemieckiego Anderlin, to od imienia Andreas, por. Andrea dicto Anderlin 1400. Anders - 1656 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andersch - 1740 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andersek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andersen - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andersh - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andershon - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Anderski - 1626 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andersohn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Anderson - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andersson - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Anderst - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andersz - 1570 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Anderszczewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Anderszek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Anderszen - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Anderszewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Anderz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Anderzek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andra - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andracek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrach - 1414 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrachewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrachiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andracho - 1415 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andracki - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andraculak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andraczek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andraczka - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andraczke - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andraczko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andraczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andradzki - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrae - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrajanow - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrajowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andraka - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrako - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrakowicz - 1579 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andral - 1392 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrała - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrałowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andras - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrasch - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrascheck - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrasi - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrasiak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrasiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrasik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrasiuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andraski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrasz - 1412 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andraszak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andraszczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andraszczuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andraszczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andraszek - 1473 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andraszewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andraszewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andraszka - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andraszke - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andraszkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andraszko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andraszkowic - 1485 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andraszków - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andraszok - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andraszyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andraścik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andratowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andratschke - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andratszke - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andratzek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrawczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrażek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andre - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrea - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreaczek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreaczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrean - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreańczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrearczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreas - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreasiak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreasik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreassen - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreasson - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreasz - 1569 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreaszek - 1376 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreaszkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreatto - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreatto-Jednoróg - złożenia brak; Andreatto od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej; Jednoróg od jeden. Andrechowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrechowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrecki - 1510 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreczka - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreczko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andredzik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andree - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreew - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrei - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreiczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreiszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreiuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrej - 1445 (KrW) od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreja - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejanczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejanek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejańczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejarczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejas - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejasik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejasz - 1377 (KrW) od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejaszek - 1376 (KrW) od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejaszkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejaszko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejaszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejciów - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejcza - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejczenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejczuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejczyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejczyszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejec - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejeff - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejek-Andrzejek - złożenia brak; Andrejek od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej; Andrzejek od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejeszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejew - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejewicz - 1491 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejewko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejkin - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejkow - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejkowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejków - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejów - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejs - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrejunas - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrek - 1386 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrekiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrelczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrelewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrelewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrelewski - od niemieckiego Anderlin, to od imienia Andreas, por. Andrea dicto Anderlin 1400. Andrelin - 1394 – od niemieckiego Anderlin, to od imienia Andreas, por. Andrea dicto Anderlin 1400. Andrelunas - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrełowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreman - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andres - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andresiak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andresiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andresik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andresiuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreskowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andresuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andresyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andresz - 1309 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreszak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreszczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreszczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreszenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreszewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreszka - 1564 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreszko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrew - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrews - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreyczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andreyka - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrezowska - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andria - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Andrial - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Andriało - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Andrian - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Andriananowicz - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Andrianik - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Andrianiuk - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Andrianow - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Andrianowicz - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Andrianowski - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Andriańczyk - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Andrias - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Andriasz - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Andriaszkiewicz - od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria. Andrich - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andriczuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andriejuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrienko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andriewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andriiszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrijasz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrijczuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrijec - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrijeczko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrijenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrijew - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrijewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrijow - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrijowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrijów - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrijuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrikanis - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrikowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrioff - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrionik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andriowska - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andriskowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrissek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andriszkowska - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andriszok - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andriszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andriukianiec - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andriukiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andriuńczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andriusiak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andriusiów - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andriuszczenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andriyszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andriżko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrjan - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrjanik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrjanow - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrjanowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrjanowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrjanów - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrjańczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrjaszkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrjenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrkaniec - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrle - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrlin - 1400 – od niemieckiego Anderlin, to od imienia Andreas, por. Andrea dicto Anderlin 1400. Andro - 1420 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androchowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androcz - 1560 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andron - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’. Androna - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’. Andronais - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’. Andronanis - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’. Androniak - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’. Androniewicz - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’. Andronik - 1438 od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’. Andronikowicz - 1409 od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’. Androniuk - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’. Andronow - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’. Andronowicz - 1427 od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’. Andronowski - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’. Andronów - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’. Androrz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andros - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androsch - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androsiak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androsieczko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androsienko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androsiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androsik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androsiuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androsiuk-Androsiewicz - złożenia brak; Androsiuk od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej; Androsiewicz od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androsow - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androsowicz - 1545 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androsz - 1493 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androszak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androszczuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androszczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androszek - 1654 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androszewicz - 1551 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androszewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androszka - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androszowicz - 1439 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androszowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androt - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androwiak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androwic - 1423 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androwicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androwski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Androżenia - 1639 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andróchów - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrószkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrószków - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrószowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrsen - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrskowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrszejczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrś - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrucenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrucewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruch - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrucha - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruchewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruchiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruchin - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruchiw - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruchno - 1488 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruchow - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruchowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruchowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruchowycz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruchów - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrucki - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruczuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrudzkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruhewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruj - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrujuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrukaitis - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrukajtis - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrukajtys - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrukajtyś - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrukaniec - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrukanis - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrukianiec - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrukiewicz - 1639 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andru-Komorowska - złożenia brak; Andru od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej; Komorowski 1393 od nazw miejscowych Komorowo, Komorów (częste). Andrukonis - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrukowicz - 1639 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrukowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrul - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrulaniec - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrulanis - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrulewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrulonis - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruloniw - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrułoniec - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruniewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrunik - od imienia Andronik, notowanego na Kresach Wschodnich od XV wieku. Imię pochodzenia greckiego od Andronikos, to od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ + nike ‘zwycięstwo’. Andrunio - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruniow - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruniów - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruniuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrunkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrus - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrusenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrusewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrusiak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrusiakiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrusieczko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrusiejko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrusiew - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrusiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrusik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrusikiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrusin - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrusina - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrusiów - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrusiuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrusiw - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruski - 1528 od nazwy miejscowej Andruchy (Wołyń). Andruski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruskiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrusow - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrusów - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrusy - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrusyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrusyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrusyna - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrusyszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrusz - 1491 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrusza - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszaniec - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszczakiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszczenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszczewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszczuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszczyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszczyszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszeczko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszek - 1775 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszeński - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszewicz - 1522 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszka - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszkiewicz - 1546 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszkiw - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszko - 1438 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszkow - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszkowicz - 1491 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszków - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszojc - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszojć - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszowicz - 1488 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszoyć - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszycz - 1484 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszyński - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszysyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruszyszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruś - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andruśkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryan - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryanczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryaniak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryanow - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryanowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryańczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryański - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryarczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryasiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryaszek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryca - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrych - 1636 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrychewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrychiewicz - 1754 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrycholski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrychowicz - 1424 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrychowicz-Jędrychowic - złożenia brak; Andrychowicz 1424 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej; Jędrychowic od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrychowski - od nazwy miasta Andrychów, dawniej też Andrzychów, Hyndrzychów (bielskie). Andrychów - od nazwy miasta Andrychów, dawniej też Andrzychów, Hyndrzychów (bielskie). Andrycki - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryckowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryculak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andrycz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryczka - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryczko - 1441 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryczyszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryga - 1578 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryiszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjałowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjan - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjanczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjaniak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjanik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjanko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjanowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjanowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjanów - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjańczuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjańczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjański - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjarczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjasik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjasz - 1378 (KrW) od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryjaszew - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryjaszkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryjaszowicz - 1589 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryjaśkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjczenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjczyszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjeneczko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjesz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjew - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjiszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjowicz - 1659 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryjów - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjszczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryjszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryka - 1578 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrykajtys - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andrykiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrykowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andrykowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryl - 1649 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrylewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryłojc - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryłojć - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryłowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andrynczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andrynio - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andrynowski - – od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andrys - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryschik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andrysek - 1567 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrysewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrysiak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrysieczko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andrysiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andrysik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrysiuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryskiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryskowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andrysowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryssek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andrysyna - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andrysz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryszak - 1431 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryszczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryszczak-Kosiński - złożenia brak; Andryszczak od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej; Kosiński 1447 od nazw miejscowych Kosin, Kosina (kilka wsi). Andryszczek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryszczok - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryszczuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryszczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryszczyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryszek - 1342 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryszenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryszewicz - 1481 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryszewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryszka - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryszkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryszko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryszkowic - 1571 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryszkowicz - 1442 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryszkowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryszowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryszuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andryś - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryśkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryśkowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andryzka - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andrzajczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andrzan - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andrzarczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andrzech - 1567 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzeiczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andrzeiczuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andrzeiczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej Andrzej - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzeja - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejaczek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejak-Wasilewski - złożenia brak; Andrzejak od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej; Wasilewski 1750 od imienia Bazyli, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego, od basileus ‘wódz, król’. Na Rusi miało formę Wasilij, Wasyl. Andrzejasz - 1398 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejaszek - 1489 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejczak-Dziąg - złożenia brak; Andrzejczak od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej; Dziąg od prasłowiańskiego dęgati ‘rzucać’. Andrzejczak-Vel-Jędrzejc - złożenia brak; Andrzejczak od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej; Jędrzejc od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejczek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejczok - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejczuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejczy - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejczyk - 1722 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejczyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejczyszyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejec - 1436 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejeczek - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejek - 1429 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejeski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejeszczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejew - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejewski - 1676 od nazwy miejscowej Andrzejów (chełm., gmina Żmudź). Andrzejka - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejko - 1394 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejkowicz - 1471 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejok - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejowicz - 1208 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejowiec - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejowski - 1446 od nazwy miejscowej Andrzejów (chełm., gmina Żmudź). Andrzejów - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejszczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzejuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzel - 1563 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej lub od Anzelm. Andrzelachaj - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzelak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzeł - 1567 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej lub od Anzelm. Andrzenko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzesiak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzesik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzesiuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzesowicz - 1560 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzesz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzeykowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzjewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzjuk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzy - 1640 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzyca - 1400 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzych - 1399 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej (też od Henryk). Andrzychowicz - 1424 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzychowski - 1498 od nazwy miasta Andrychów, dawniej też Andrzychów, Hyndrzychów (bielskie). Andrzyczka - 1388 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzykiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzykowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzykowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzyn - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzyszczyk - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzyszek - 1471 od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andrzyszewski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andszczak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andszykowski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andukowicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andul - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andula - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andulak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andulski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Anduła - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andura - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andurkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andurski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andusiak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Anduszkiewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andykiewicz-Piragas - brak. Andzel - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’. Andzela - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’. Andzelak - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’. Andzelewicz - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’. Andzelewski - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’. Andzelm - 1428 od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’. Andzelma - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’. Andziak - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andziej - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’. Andziejczuk - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’. Andziejczyk - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’. Andziejewicz - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’. Andziejuk - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’. Andziel - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Andzielewicz - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Andzielewko - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Andzielewski - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Andziewicz - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andzik - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andzilewko - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andzinski - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Andziński - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej. Anenkel - od niemieckiej nazwy osobowej Einekel, ta od średnio-wysoko-niemieckiego eininkel, einenkel ‘wnuk’. Angel - 1566 od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angelard - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angelczyk - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angeleski - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angelewicz - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angeli - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angelidis - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angelis - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angelloni - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angelnik - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angelo - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angeloni - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angelow - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angelski - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angeluk - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angelus - 1376 forma zlatynizowana od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angeło - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angełow - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Anghel - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angiel - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angielaki - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angielakis - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angielaszek - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angielczak - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angielczuk - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angielczyk - od Anglik ‘mieszkaniec Anglii’; od nazwy etnicznej Angielczyk. Angielewski - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angieli - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angielkowski - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angielski - 1711 od Anglik ‘mieszkaniec Anglii’. Angieluk - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angielus - forma zlatynizowana od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angieł - 1566 od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angiełko - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angiełow - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angioł - 1580 od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Angiołek - 1534 od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Anglik - 1471 od Anglik ‘mieszkaniec Anglii’. Anglikowski - od Anglik ‘mieszkaniec Anglii’. Anglin - od Anglik ‘mieszkaniec Anglii’. Anglis - od Anglik ‘mieszkaniec Anglii’. Anglisz - od Anglik ‘mieszkaniec Anglii’. Angliś - od Anglik ‘mieszkaniec Anglii’. Angnelius - od Anglik ‘mieszkaniec Anglii’. Anicka - od imion typu Anna, Jan, Han. Anicki - od imion typu Anna, Jan, Han. Anicz - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniczak - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniczkin - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniczyn - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniecka - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniecko - od imion typu Anna, Jan, Han. Anieczko - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniećko - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniekiej - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniel - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Aniela - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel lub od imienia Aniela. Anielak - 1696 od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel lub od imienia Aniela. Anielaka - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Anielańczyk - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Anielczyk - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Anielewicz - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Anielewski - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Anieliańczyk - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Anielin - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Anielin-Jasiuk - złożenia brak; Anielin od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel; Jasiuk od imion na Ja-, typu Jan, Jaczemir, Jaromir. Anieliszko - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Anielkin - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Anielko - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Anielski - 1562 od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Anielucki - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Anieszewski - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniewicz - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniewski - od imion typu Anna, Jan, Han. Anigacz - od imion typu Anna, Jan, Han. Anik - 1440 od imion typu Anna, Jan, Han. Anikajt - od imion typu Anna, Jan, Han. Anikej - od imion typu Anna, Jan, Han. Anikiej - od imion typu Anna, Jan, Han. Anikiejczyk - od imion typu Anna, Jan, Han. Anikiejew - od imion typu Anna, Jan, Han. Anikiel - od imion typu Anna, Jan, Han. Anikiewicz - od imion typu Anna, Jan, Han. Anikij - od imion typu Anna, Jan, Han. Anikin - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniko - od imion typu Anna, Jan, Han. Anikowicz - od imion typu Anna, Jan, Han. Anikowski - od imion typu Anna, Jan, Han. Anima - 1577 od łacińskiego anima ‘dusza’. Animański - od łacińskiego anima ‘dusza’. Animaria - od łacińskiego anima ‘dusza’. Animowski - od łacińskiego anima ‘dusza’. Animucki - od łacińskiego anima ‘dusza’. Aniol - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Anioł - 1691 od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Anioła - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Aniołczyk - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Aniołek - 1537 od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel lub od aniołek. Aniołkiewicz - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel lub od aniołek. Aniołkowski - 1598 od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel lub od aniołek. Aniołowicz - 1626 od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Aniołowski - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Aniół - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Aniółkowski - od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Anisz - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniszczak - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniszczenko - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniszczenko-Budzyńska - złożenia brak; Aniszczenko od imion typu Anna, Jan, Han; Budzyński Budzyńska od buda, budzić, od imion złożonych typu Budzisław. Aniszczuk - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniszczyk - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniszewicz - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniszewska - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniszewski - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniszkiewicz - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniszko - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniszkowicz - od imion typu Anna, Jan, Han. Anisznowicz - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniszta - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniśka - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniśkiewicz - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniśko - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniśkowicz - od imion typu Anna, Jan, Han. Anita - od imion typu Anna, Jan, Han. Anitas - od imion typu Anna, Jan, Han. Anitowski - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniuchowski - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniuk - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniukiewicz - od imion typu Anna, Jan, Han. Aniuśkiewicz - od imion typu Anna, Jan, Han. Anjołowic - 1490 od anioł, także od gwarowego janioł, ze staropolskiego angioł, andziel. Anka - 1339 od imion typu Anna, Jan, Han. Ankawska - od imion typu Anna, Jan, Han. Anko - 1325 od imion typu Anna, Jan, Han. Ankosz - 1438 od imion typu Anna, Jan, Han. Ankota - 1408 od imion typu Anna, Jan, Han. Ankotowicz - od imion typu Anna, Jan, Han. Ankowiak - od imion typu Anna, Jan, Han. Ankowitsch - od imion typu Anna, Jan, Han. Ankowski - od imion typu Anna, Jan, Han. Ankus - od imion typu Anna, Jan, Han. Ankusz - od imion typu Anna, Jan, Han. Anlak - od imion typu Anna, Jan, Han. Anna - od imion typu Anna, Jan, Han. Annad - od imion typu Anna, Jan, Han. Annała - od imion typu Anna, Jan, Han. Annan - od imion typu Anna, Jan, Han. Annaszek - 1556 od imion typu Anna, Jan, Han. Annata - od imion typu Anna, Jan, Han. Annela - od imion typu Anna, Jan, Han. Annełło - od imion typu Anna, Jan, Han. Anner - od imion typu Anna, Jan, Han. Annetzberger - od imion typu Anna, Jan, Han. Annich - od imion typu Anna, Jan, Han. Annicz - od imion typu Anna, Jan, Han. Annis - od imion typu Anna, Jan, Han. Annisimo - od imion typu Anna, Jan, Han. Annissimo - od imion typu Anna, Jan, Han. Anniuk - od imion typu Anna, Jan, Han. Anno - 1386 od imion typu Anna, Jan, Han. Annolek - od imion typu Anna, Jan, Han. Annollek - od imion typu Anna, Jan, Han. Annollick - od imion typu Anna, Jan, Han. Annowski - od imion typu Anna, Jan, Han. Annus - od imion typu Anna, Jan, Han. Annusek - od imion typu Anna, Jan, Han. Annusewicz - od imion typu Anna, Jan, Han. Annuss - od imion typu Anna, Jan, Han. Annusz - 1462 od imion typu Anna, Jan, Han. Annuszka - od imion typu Anna, Jan, Han. Anocka - od imion typu Anna, Jan, Han. Anoczenko - od imion typu Anna, Jan, Han. Anowski - od imion typu Anna, Jan, Han. Ansel - 1552 od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’. Anselm - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’. Antaczak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antaczek - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antal - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antalauf - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antalczyk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antalec - 1793 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antalok - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antał - 1789 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antałczyk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antałek - 1738 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antałkiewicz - 1725 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antałkowicz - 1683 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antałowicz - 1765 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antas - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antasiew - 1578 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antasik - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antasz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antaszczyszyn - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antaszek - 1789 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antaszewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antaszewski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antaszko - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antaszyk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antaś - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antcerowicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antckiewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antczak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antczakowski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antczewski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antczok - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antczyk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antecki - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Anteczek - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antek - 1699 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antel - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antela - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antelak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antelkiewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego lub od antał, antałek. Antepowicz-Darewski-Wery - złożenia brak; Antepowicz brak; Darewski od nazwy miejscowej Darewo (Wileńszczyzna); Wery od wschodniosłowiańskiego imienia żeńskiego Wera lub od niemieckich nazw osobowych na Wer-. Antes - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antesz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Anthony - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antinik - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antipiuk - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’. Antipow - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’. Antipowicz - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’. Antke - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antkiewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antkoniak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antkony - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antkow - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antkowiak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antkowicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antkowski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antków - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antlo - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antochewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antochin - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antochow - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antochowski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antochów - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoczenko - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antok - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antokol - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antokolski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antokowiak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antokowicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antol - 1556 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antolak - 1768 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antolczyk - 1652 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antolec - 1731 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antolecki - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antolewski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antolik - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antolkiewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antolski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoluk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoł - 1433 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antołek - 1690 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antołkiewicz - 1743 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Anton - 1405 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonatus - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonczak - 1789 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonczenko - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonczuk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonczyk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoneczko - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonesko - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoni - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonia - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoniak - 1789 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonial - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonias - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonicki - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoniczak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoniczuk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoniec - 1471 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoniecki - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoniek - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonienko - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonieski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoniew - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoniewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoniewska - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoniewski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonijczuk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonik - 1565 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonika - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonikiewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonin - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonina - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoninak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoninas - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonini - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonio - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoniok - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonionek - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoniow - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoniowek - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoniowski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoniów - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonis - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonisz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoniszak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoniszczak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoniszen - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoniszewski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoniszyk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoniszyn - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoniu - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoniuk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoniw - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonkiewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonko - 1438 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonkowicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonochowski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonow - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonowicz - 1433 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonowski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonów - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antony - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonyk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antonyszuk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoń - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antończak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antończak-Kinkela - złożenia brak; Antończak od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego; Kinkela od niemieckiej nazwy osobowej Kinkel, ta od dolnoniemieckiego kinkel ‘kawałek chleba’. Antończak-Kinkiela - złożenia brak; Antończak od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego; Kinkiela od niemieckiej nazwy osobowej Kinkel, ta od dolnoniemieckiego kinkel ‘kawałek chleba’. Antończuk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antończyk - 1646 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoński - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoreczko - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antorowicz - 1763 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antos - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antosak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoscak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antosch - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antosczak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antosewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antosiak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antosiek - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antosiewicz - 1770 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antosiewski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antosik - 1789 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antosikiewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antosin - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antosiuk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antosiuk-Szymański - złożenia brak; Antosiuk od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego; Szymański 1759 od nazwy miejscowej Szymany (kilka wsi) lub od nazwy osobowej Szyman. Antosk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoskiewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antosyk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antosz - 1337 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoszak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoszczak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoszczek - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoszczuk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoszczyk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoszczyn - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoszczyszyn - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoszek - 1671 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoszenko - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoszewicz - 1779 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoszewski - 1768 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoszka - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoszkiewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoszkin - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoszkiw - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoszko - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoszkow - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoszkowicz - 1682 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoszkowski - 1687 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoszlak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoszowicz - 1439 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoszów - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoszuk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoszyk - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antoś - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antośkiewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antowiak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antowicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antowski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antuch - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antuchiewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antuchow - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antuchowski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antusiak - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antusiewicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antusz - 1404 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antuszewicz - 1703 od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antuszewski - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antychowicz - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Antykryst - 1494 od antychryst, także od gwarowego ancykryst, jancykryst ‘złośnik, potępieniec’. Antypczuk - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’. Antypin - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’. Antypiuk - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’. Antyporowicz - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’. Antypow - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’. Antypowicz - od imienia Antip, używanego w Kościele prawosławnym, to z greckiego Antipas, to od anti ‘w miejsce’ + pater ‘’ojciec’. Antys - od imienia Antoni. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, pochodzi od łacińskiego Antonius. Pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego. Anus - 1576 od imion typu Anna, Jan, Han. Anusek - od imion typu Anna, Jan, Han. Anusewicz - od imion typu Anna, Jan, Han. Anusiak - 1772 od imion typu Anna, Jan, Han. Anusiewicz - od imion typu Anna, Jan, Han. Anusik - od imion typu Anna, Jan, Han. Anuskiewicz - od imion typu Anna, Jan, Han. Anusowski - od imion typu Anna, Jan, Han. Anusz - 1462 od imion typu Anna, Jan, Han. Anuszat - od imion typu Anna, Jan, Han. Anuszczak - od imion typu Anna, Jan, Han. Anuszczyk - od imion typu Anna, Jan, Han. Anuszek - od imion typu Anna, Jan, Han. Anuszewicz - od imion typu Anna, Jan, Han. Anuszewski - od imion typu Anna, Jan, Han. Anuszkiewicz - 1795 od imion typu Anna, Jan, Han. Anuszkiewski - od imion typu Anna, Jan, Han. Anuszko - od imion typu Anna, Jan, Han. Anuszowicz - 1492 w grupie nazwisk pochodzących od imienia Jan. Imię pochodzenia hebrajskiego od Jehohanan ‘Jahwe jest łaskawy’, notowane w Polsce od XIII wieku. Anuszowicz - 1558 od imion typu Anna, Jan, Han. Anuszuk - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Jan. Imię pochodzenia hebrajskiego od Jehohanan ‘Jahwe jest łaskawy’, notowane w Polsce od XIII wieku. Anuś - od imion typu Anna, Jan, Han. Anuśkiewicz - od imion typu Anna, Jan, Han. Anzel - 1552 od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’. Anzelak - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’. Anzelewicz - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’. Anzell - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’. Anzelm - 1228 od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’. Anzeł - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’. Anzlik - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’. Anzulewicz - od imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię germańskie Anselm, od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’. Apanas - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Apanasewicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Apanasiejew - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Apanasienko - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Apanasiewicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Apanasik - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Apanasionek - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Apanasiuk - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Apanasjew - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Apanasowicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Apanaszczyk - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Apanaszewicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Apanczonek - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Apanel - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Apanesewicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Apanosieńko - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Apanosowicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Apanosowicz-Katłu-Bej - złożenia brak; Apanosowicz od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas; Katłu- od niemieckich nazw osobowych Kalt, Kałd, te od apelatywu kalt ‘zimny’; Bej brak; Apanowicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Apansewicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Apańczonek - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Apec - 1300 od niemieckich nazw osobowych Opitz, Opätz, te od imienia Albrecht lub od apica ‘małpa’. Apecko - 1292 od niemieckich nazw osobowych Opitz, Opätz, te od imienia Albrecht lub od apica ‘małpa’. Apon - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón. Aponasewicz - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón. Aponel - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón. Aponiak - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón. Aponiewicz - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón. Aponik - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón. Aponiuk - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón. Aponiuk-Vel-Haponiuk - złożenia brak; Aponiuk od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón; Haponiuk od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón. Aponowicz - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón. Apoń - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón. Apończyk - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón. Apostal - od apostoł. Apostał - od apostoł. Apostel - od apostoł. Apostol - od apostoł. Apostolczyk - 1615 od apostoł. Apostoli - od apostoł. Apostolidis - od apostoł. Apostolidu - od apostoł. Apostolik - 1628 od apostoł. Apostolof - od apostoł. Apostolski - 1785 od apostoł. Apostolu - od apostoł. Apostoluk - od apostoł. Apostoł - 1564 od apostoł. Apostołek - 1593 od apostoł; od apostołek. Apostołow - od apostoł. Apostołowicz - od apostoł. Apostołowski - od apostoł. Apostół - od apostoł. Apteka - od apteka. Aptekarczyk - 1656 od aptekarz. Aptekarz - 1544 od aptekarz. Apteker - od aptekarz. Aptekman - od aptekarz. Aptekorz(Śl) - od aptekarz. Apuniewicz - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón. Apunik - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón. Apuściński - od imienia Agafon, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego ágathon ‘dobrze’; od Apon, to od Agafón. Arab - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab. Arabadzi - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab; od harabadzi ‘woźnica’. Arabadzis - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab; od harabadzi ‘woźnica’. Arabas - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab. Arabasz - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab. Arabaś - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab. Arabczuk - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab. Arabczyk - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab. Arabia - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab. Arabiej - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab. Arabik - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab. Arabkowicz - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab. Arabowicz - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab. Arabowski - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab. Arabski - od haraba, araba ‘rodzaj powozu’, też od Arab. Arach - od arak ‘rodzaj napoju alkoholowego’. Arachimowicz - od arak ‘rodzaj napoju alkoholowego’. Araczewski - od arak ‘rodzaj napoju alkoholowego’. Araczowski - od arak ‘rodzaj napoju alkoholowego’. Arak - od arak ‘rodzaj napoju alkoholowego’. Arakji - od arak ‘rodzaj napoju alkoholowego’. Arand - 1489 od niemieckiej nazwy osobowej Arendt, ta od imienia Arnold; od niemieckiego Arand. Aranderczyk - od niemieckiej nazwy osobowej Arendt, ta od imienia Arnold; od niemieckiego Arand. Aras - od staropolskiego harras ‘arras; gatunek lekkiej tkaniny wełnianej’. Arasiewicz - od staropolskiego harras ‘arras; gatunek lekkiej tkaniny wełnianej’. Arasim - od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos. Arasimczuk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos. Arasimiak - od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos. Arasimik - 1662 od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos. Arasimiuk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos. Arasimowicz - 1551 od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos. Arasimski - od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos. Arasin - od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos. Arasiuk - od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos. Araskiewicz - od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos. Arasmus - od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos. Arasmys - od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos. Arasniewicz - od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos. Arast - 1695 od staropolskiego haraśny, araśny ‘piękny, dobry’. Arastowicz - 1713 od staropolskiego haraśny, araśny ‘piękny, dobry’. Arasym - 1486 od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos. Arasymowicz - od ukraińskiego imienia Harasym, to od greckiego Gerásimos, od géras ‘cześć, przywilej, zaszczyt’ + przyrostek imos. Arasztowski - od staropolskiego haraśny, araśny ‘piękny, dobry’. Araś - od staropolskiego haraśny, araśny ‘piękny, dobry’. Araścik - 1687 od staropolskiego haraśny, araśny ‘piękny, dobry’. Araśkiewicz - od staropolskiego haraśny, araśny ‘piękny, dobry’. Araśniewicz - od staropolskiego haraśny, araśny ‘piękny, dobry’. Araśnik - od staropolskiego haraśny, araśny ‘piękny, dobry’. Arbaczewski - od garb, garbić się ‘pochylać się, trzymać się krzywo’. Arbaczowicz - 1478 od garb, garbić się ‘pochylać się, trzymać się krzywo’. Arbut - 1786 od imienia niemieckiego Herbert, to od starszej formy Haribert. Imię notowane w Polsce od XIII wieku. Arbuz - od harbuz, arbuz, dawniej ‘dynia’. Arbuzinski - od harbuz, arbuz, dawniej ‘dynia’. Arbuziński - od harbuz, arbuz, dawniej ‘dynia’. Arbuzow - od harbuz, arbuz, dawniej ‘dynia’. Archangel - 1660 od archanioł. Archangelski - od archanioł. Archangielski - od archanioł. Archaniałowicz - od archanioł. Archanielczyk - 1685 od archanioł. Archaniewicz - od archanioł. Archaniołowicz - od archanioł. Archaniuk - od archanioł. Archanowicz - od archanioł. Archański - od archanioł. Arcichowicz - 1551 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arcichowski - 1580 od nazwy miejscowej Arciechów (płockie, gmina Iłów; warszawskie, gmina Radzymin). Arciechowski - 1576 od nazwy miejscowej Arciechów (płockie, gmina Iłów; warszawskie, gmina Radzymin). Arciemień - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arciemiuk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arciemowicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arcieńska - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arcikiewicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arcikiewicz-Zdrodowski - złożenia brak; Arcikiewicz od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis; Zdrodowski brak; Arcikowski - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arcimczyk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arcimienko - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arcimień - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arcimionek - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arcimiuk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arcimonek - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arcimonowicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arcimowicz - 1702 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arcirzewski - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arcisz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arciszański - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arciszenko - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arciszewicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arciszewski - 1570 od nazwy miejscowej Arciszewo (włocławskie, gmina Lubraniec). Arciszkiewicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arciszuk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arciszyk - 1662 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arciszyński - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arciuch - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arciuchiewicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arciuchow - 1578 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arciuk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arciusz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arciuszew - 1578 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arciuszewski - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arciuszkiewicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arend - od niemieckiej nazwy osobowej Arendt, ta od imienia Arnold. Arenda - 1618 od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’. Arendacz - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’. Arendalski - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’. Arendarczuk - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’. Arendarczyk - 1637 od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’. Arendarek - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’. Arendarenko - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’. Arendarski - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’. Arendaruk - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’. Arendarz - 1591 od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’; od arendarz ‘dzierżawca’. Arendarzyk - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’. Arendasz - 1780 od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’; od arendarz ‘dzierżawca’. Arendator - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’; od łacińskiego arendator ‘dzierżawca’. Arendawski - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’. Arenderczuk - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’. Arenderski - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’. Arendorczuk - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’. Arendowicz - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’. Arendowski - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’. Arendt - od niemieckiej nazwy osobowej Arendt, ta od imienia Arnold. Arendys - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’. Arendz - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’. Arendziak - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’. Arendzikowski - od arenda, harenda ‘dzierżawa; karczma’. Arent - 1754 od niemieckiej nazwy osobowej Arendt, ta od imienia Arnold. Arentewicz - od niemieckiej nazwy osobowej Arendt, ta od imienia Arnold. Arentewitz - od niemieckiej nazwy osobowej Arendt, ta od imienia Arnold. Arentowicz - od niemieckiej nazwy osobowej Arendt, ta od imienia Arnold. Arentowski - od niemieckiej nazwy osobowej Arendt, ta od imienia Arnold. Arian - od Arian ‘zwolennik nauki Ariusza’. Arianow - od Arian ‘zwolennik nauki Ariusza’. Arianów - od Arian ‘zwolennik nauki Ariusza’. Arion - od Arian ‘zwolennik nauki Ariusza’. Arjan - od Arian ‘zwolennik nauki Ariusza’. Arjański - od Arian ‘zwolennik nauki Ariusza’. Arkab - od arkabuz, arkabuz ‘broń ręczna używana od XV wieku, hakownica’. Arkabus - od arkabuz, arkabuz ‘broń ręczna używana od XV wieku, hakownica’. Arkabuś - od arkabuz, arkabuz ‘broń ręczna używana od XV wieku, hakownica’. Arkabuz - od arkabuz, arkabuz ‘broń ręczna używana od XV wieku, hakownica’. Arlet - 1679 od niemieckiej nazwy osobowej Arlet, ta od imienia Arnold. Arleta - od niemieckiej nazwy osobowej Arlet, ta od imienia Arnold. Arlet-Głowacki - złożenia brak; Arlet 1679 od niemieckiej nazwy osobowej Arlet, ta od imienia Arnold; Głowacki od głowa. Arleth - od niemieckiej nazwy osobowej Arlet, ta od imienia Arnold. Arletos - od niemieckiej nazwy osobowej Arlet, ta od imienia Arnold. Arlt-Stelmachowski - złożenia brak; Arlt brak; Stelmachowski od stelmach ‘rzemieslnik wyrabiający drewniane części wozu’. Arłamowski - 1581 od nazwy miejscowej Arłamów (krośnieńskie, gmina Ustrzyki Dolne). Armat - od armata, z gwarowego harmata. Armata - 1696 od armata, z gwarowego harmata. Armatez - od armata, z gwarowego harmata. Armatorski - od armata, z gwarowego harmata. Armatowicz - od armata, z gwarowego harmata. Armatowski - od armata, z gwarowego harmata. Armatów - od armata, z gwarowego harmata. Armatyński - od armata, z gwarowego harmata. Armatys - od armata, z gwarowego harmata. Armatysz - od armata, z gwarowego harmata. Armatyś - od armata, z gwarowego harmata. Armen - 1354 od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’. Armenat - od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’. Armendowicz - od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’. Armentowicz - od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’. Armeński - od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’. Armian - od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’. Armielak - od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’. Armielin - od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’. Armieńczo - od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’. Armieńczyk - 1439 od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’. Armon - od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’. Armonajtis - od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’. Armonajtys - od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’. Armonowicz - od Ormianin, Orrmiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’. Arnast - 1467 od niemieckiego imienia Ernst, to od staro-wysoko-niemieckiego ernnst ‘walka, wytrzymałość’. Arnastowicz - od niemieckiego imienia Ernst, to od staro-wysoko-niemieckiego ernnst ‘walka, wytrzymałość’. Arnest - 1103 od niemieckiego imienia Ernst, to od staro-wysoko-niemieckiego ernnst ‘walka, wytrzymałość’. Arnold - od imienia Arnold, notowanego w Polsce od XII wieku. Imię germańskie, od aro, aran ‘orzeł’ + walten ‘panować’. Arnoldes - od imienia Arnold, notowanego w Polsce od XII wieku. Imię germańskie, od aro, aran ‘orzeł’ + walten ‘panować’. Arnoldt - od imienia Arnold, notowanego w Polsce od XII wieku. Imię germańskie, od aro, aran ‘orzeł’ + walten ‘panować’. Arnoldt-Russocki - złozenia brak; Arnoldt od imienia Arnold, notowanego w Polsce od XII wieku. Imię germańskie, od aro, aran ‘orzeł’ + walten ‘panować’; Russocki od nazwy miejscowej Rusocice (konińskie, gmina Władysławów; krakowskie, gmina Czernichów). Arnolf - 1578 od imienia Arnold, notowanego w Polsce od XII wieku. Imię germańskie, od aro, aran ‘orzeł’ + walten ‘panować’. Arnolski - 1515 od imienia Arnold, notowanego w Polsce od XII wieku. Imię germańskie, od aro, aran ‘orzeł’ + walten ‘panować’. Arnolt - od imienia Arnold, notowanego w Polsce od XII wieku. Imię germańskie, od aro, aran ‘orzeł’ + walten ‘panować’. Arnołt - 1399 od imienia Arnold, notowanego w Polsce od XII wieku. Imię germańskie, od aro, aran ‘orzeł’ + walten ‘panować’. Arnołtowicz - 1425 od imienia Arnold, notowanego w Polsce od XII wieku. Imię germańskie, od aro, aran ‘orzeł’ + walten ‘panować’. Arnst - 1472 od niemieckiego imienia Ernst, to od staro-wysoko-niemieckiego ernnst ‘walka, wytrzymałość’. Arnulf - od imienia Arnold, notowanego w Polsce od XII wieku. Imię germańskie, od aro, aran ‘orzeł’ + walten ‘panować’. Arnułt - 1379 od imienia Arnold, notowanego w Polsce od XII wieku. Imię germańskie, od aro, aran ‘orzeł’ + walten ‘panować’. Arocha-Guzman - złożenia brak; Arocha brak; Guzman brak. Aromowicz - 1763 od imienia Aron, Aaron, z hebrajskiego Aharon, z łacińskiego Aaron. W Polsce używane od wczesnego średniowiecza, głównie przez Żydów. Pochodzenie imienia niepewne, może znaczyło ‘wzniosły, oświecony’. Imię Aaron nosił brat Mojżesza. Aromowski - od imienia Aron, Aaron, z hebrajskiego Aharon, z łacińskiego Aaron. W Polsce używane od wczesnego średniowiecza, głównie przez Żydów. Pochodzenie imienia niepewne, może znaczyło ‘wzniosły, oświecony’. Imię Aaron nosił brat Mojżesza. Aron - 1433 od imienia Aron, Aaron, z hebrajskiego Aharon, z łacińskiego Aaron. W Polsce używane od wczesnego średniowiecza, głównie przez Żydów. Pochodzenie imienia niepewne, może znaczyło ‘wzniosły, oświecony’. Imię Aaron nosił brat Mojżesza. Aronowicz - 1432 od imienia Aron, Aaron, z hebrajskiego Aharon, z łacińskiego Aaron. W Polsce używane od wczesnego średniowiecza, głównie przez Żydów. Pochodzenie imienia niepewne, może znaczyło ‘wzniosły, oświecony’. Imię Aaron nosił brat Mojżesza. Aronowski - od imienia Aron, Aaron, z hebrajskiego Aharon, z łacińskiego Aaron. W Polsce używane od wczesnego średniowiecza, głównie przez Żydów. Pochodzenie imienia niepewne, może znaczyło ‘wzniosły, oświecony’. Imię Aaron nosił brat Mojżesza. Aronson - od imienia Aron, Aaron, z hebrajskiego Aharon, z łacińskiego Aaron. W Polsce używane od wczesnego średniowiecza, głównie przez Żydów. Pochodzenie imienia niepewne, może znaczyło ‘wzniosły, oświecony’. Imię Aaron nosił brat Mojżesza. Aronsson - od imienia Aron, Aaron, z hebrajskiego Aharon, z łacińskiego Aaron. W Polsce używane od wczesnego średniowiecza, głównie przez Żydów. Pochodzenie imienia niepewne, może znaczyło ‘wzniosły, oświecony’. Imię Aaron nosił brat Mojżesza. Aronsztam - od imienia Aron, Aaron, z hebrajskiego Aharon, z łacińskiego Aaron. W Polsce używane od wczesnego średniowiecza, głównie przez Żydów. Pochodzenie imienia niepewne, może znaczyło ‘wzniosły, oświecony’. Imię Aaron nosił brat Mojżesza. Aronzon - od imienia Aron, Aaron, z hebrajskiego Aharon, z łacińskiego Aaron. W Polsce używane od wczesnego średniowiecza, głównie przez Żydów. Pochodzenie imienia niepewne, może znaczyło ‘wzniosły, oświecony’. Imię Aaron nosił brat Mojżesza. Aroń - od imienia Aron, Aaron, z hebrajskiego Aharon, z łacińskiego Aaron. W Polsce używane od wczesnego średniowiecza, głównie przez Żydów. Pochodzenie imienia niepewne, może znaczyło ‘wzniosły, oświecony’. Imię Aaron nosił brat Mojżesza. Aroński - od imienia Aron, Aaron, z hebrajskiego Aharon, z łacińskiego Aaron. W Polsce używane od wczesnego średniowiecza, głównie przez Żydów. Pochodzenie imienia niepewne, może znaczyło ‘wzniosły, oświecony’. Imię Aaron nosił brat Mojżesza. Arrasz - od staropolskiego harras ‘arras; gatunek lekkiej tkaniny wełnianej’. Arriasz - od staropolskiego harras ‘arras; gatunek lekkiej tkaniny wełnianej’. Arta - od niemieckiej nazwy osobowej Art lub Hart, od art ‘sposób’, hard ‘mocny, twardy’. Artech - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artechowicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artecki - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artek - 1448 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artemczuk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artemczyk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artemenko - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artemiak - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artemiew - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artemik - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artemiuk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artemjew - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artemjuk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artemniak - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artemow - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artemowicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artemski - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artemuk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artemuk-Wel-Sacharuk - złożenia brak; Artemuk od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis; Wel od wiele lub od niemieckiej nazwy osobowej Well; Sacharuk od sachar ‘cukier’, też od niemieckiej nazwy osobowej Sacher, ta od imienia Zacharias. Articha - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artichowicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artiemiew - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artiemiuk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artiemjew - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artiemowicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artimienko - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artimiew - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artimionko - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artimjew - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artimow - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artimowicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artisiewicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artisz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artiszuk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artiuch - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artiucha - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artiuch-Artiuszkiewicz - złożenia brak; Artiuch od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis; Artiuszkiewicz od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artiuchow - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artiuchów - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artiukiewicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artiuszów - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artman - 1206 od hetman, ze staropolskiego etman, hejtman, hertman ‘wódz, dowódca’, też od niemieckich nazw osobowych Hertmann, Erdmann. Artmann - od hetman, ze staropolskiego etman, hejtman, hertman ‘wódz, dowódca’, też od niemieckich nazw osobowych Hertmann, Erdmann. Artmański - od hetman, ze staropolskiego etman, hejtman, hertman ‘wódz, dowódca’, też od niemieckich nazw osobowych Hertmann, Erdmann. Artwich - od niemieckiego imienia Hartwig, to od staro-wysoko-niemieckiego hart ‘silny, mocny’ + wig ‘walczyć’. Artwicht - od niemieckiego imienia Hartwig, to od staro-wysoko-niemieckiego hart ‘silny, mocny’ + wig ‘walczyć’. Artwiek - od niemieckiego imienia Hartwig, to od staro-wysoko-niemieckiego hart ‘silny, mocny’ + wig ‘walczyć’. Artwig - od niemieckiego imienia Hartwig, to od staro-wysoko-niemieckiego hart ‘silny, mocny’ + wig ‘walczyć’. Artwik - od niemieckiego imienia Hartwig, to od staro-wysoko-niemieckiego hart ‘silny, mocny’ + wig ‘walczyć’. Artwiński - od niemieckiego imienia Hartwig, to od staro-wysoko-niemieckiego hart ‘silny, mocny’ + wig ‘walczyć’. Artych - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artychowicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artychowski - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artycz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artyfikiewicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artyk - 1661 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artyka - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artykiewicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artykowski - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artym - 1439 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artymenko - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artymi - 1448 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artymiak - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artymicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artymiec - 1498 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artymienko - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artymiński - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artymionek - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artymionko - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artymiuk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artymko - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artymoński - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artymowicz - 1560 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artymowski - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artymowycz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artymów - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artyn - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artyna - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artynek - 1576 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artyniak - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artynicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artyniew - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artyniewicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artyniuk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artynko - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artynowicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artynowski - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artynów - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artyń - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artyński - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artys - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artysiewicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artysz - 1475 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artyszak - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artyszczak - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artyszek - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artyszewicz - 1560 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artyszewski - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artyszka - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artyszko - 1437 od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artyszowicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artyszuk - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artyś - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Artyziewicz - od imienia Artemi, Artemij, używanego od średniowiecza na Kresach Wschodnich, pochodzącego od greckiego Arthémios, a to od imienia bogini Artemis. Arwich - 1770 od niemieckiego imienia Hartwig, to od staro-wysoko-niemieckiego hart ‘silny, mocny’ + wig ‘walczyć’. Arwicz - od niemieckiego imienia Hartwig, to od staro-wysoko-niemieckiego hart ‘silny, mocny’ + wig ‘walczyć’. Arwik - 1612 od niemieckiego imienia Hartwig, to od staro-wysoko-niemieckiego hart ‘silny, mocny’ + wig ‘walczyć’. Arys - od imienia Aris, używanego w Kościele prawosławnym. Imię greckie Ares określało boga wojny. Aryss - od imienia Aris, używanego w Kościele prawosławnym. Imię greckie Ares określało boga wojny. Aryst - od imienia Aryst, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego, od Aristes, to od aristos ‘najlepszy’. Arystarchow - od imienia Aryst, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego, od Aristes, to od aristos ‘najlepszy’. Arystarchów - od imienia Aryst, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego, od Aristes, to od aristos ‘najlepszy’. Arystowski - od imienia Aryst, używanego w Kościele prawosławnym. Imię pochodzenia greckiego, od Aristes, to od aristos ‘najlepszy’. Arysymowicz - od imienia Aris, używanego w Kościele prawosławnym. Imię greckie Ares określało boga wojny. Arysz - od imienia Aris, używanego w Kościele prawosławnym. Imię greckie Ares określało boga wojny. Aryszewicz - od imienia Aris, używanego w Kościele prawosławnym. Imię greckie Ares określało boga wojny. Aryś - od imienia Aris, używanego w Kościele prawosławnym. Imię greckie Ares określało boga wojny. Aryż - od imienia Aris, używanego w Kościele prawosławnym. Imię greckie Ares określało boga wojny. Ascoldus - 1222 od starowysokoniemieckiego imienia Ascold, to od Ask ‘jesion, włócznia’ + wald ‘rządzić, władać’. Asesor - 1742 od asesor ‘młodszy sędzia, woźny’. Askaldowicz - od starowysokoniemieckiego imienia Ascold, to od Ask ‘jesion, włócznia’ + wald ‘rządzić, władać’. Askoldowicz - od starowysokoniemieckiego imienia Ascold, to od Ask ‘jesion, włócznia’ + wald ‘rządzić, władać’. Asman - 1680 od niemieckiej nazwy osobowej Assmann, ta od imienia Erasmus. Asmann - od niemieckiej nazwy osobowej Assmann, ta od imienia Erasmus. Asner - od niemieckiej nazwy osobowej Asner. Aspis-Popecki - złożenia brak; Aspis- brak; Popecki od pop ‘duchowny Kościoła wschodniego’, dawniej też ‘ksiądz rzymskokatolicki’. Assman - od niemieckiej nazwy osobowej Assmann, ta od imienia Erasmus. Assmann - od niemieckiej nazwy osobowej Assmann, ta od imienia Erasmus. Assner - od niemieckiej nazwy osobowej Asner. Ast - od niemieckiej nazwy osobowej Jast lub też od niemieckiej nazwy osobowej Ast. Astachnowicz - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Astachow - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Astachów - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Astachyra - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Astafiej - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Astafiew - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Astapczuk - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Astapczyk - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Astapiec - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Astapionek - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Astapionok - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Astapko - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Astapkowicz - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Astapowicz - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Astasewicz - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Astasiewicz - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Astasz - 1427 od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Astaszewski - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Astaszow - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Astaszów - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Astaszuk - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Astel - od niemieckiej nazwy osobowej Jast lub też od niemieckiej nazwy osobowej Ast. Astepczuk - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Astepczyk - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Aster - od aster, jaster ‘roślina ogrodowa’. Asterski - od aster, jaster ‘roślina ogrodowa’. Astopowicz - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Astra - od aster, jaster ‘roślina ogrodowa’. Astrakowicz - od aster, jaster ‘roślina ogrodowa’. Astupan - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Asz - 1446 od hasać ‘skakać’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Has. Aszakiewicz - od hasać ‘skakać’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Has. Aszako - od hasać ‘skakać’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Has. Aszczak - od hasać ‘skakać’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Has. Aszek - 1487 od hasać ‘skakać’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Has. Aszkałdowicz - od starowysokoniemieckiego imienia Ascold, to od Ask ‘jesion, włócznia’ + wald ‘rządzić, władać’. Aszkołdowicz - od starowysokoniemieckiego imienia Ascold, to od Ask ‘jesion, włócznia’ + wald ‘rządzić, władać’. Aszkułowicz - od starowysokoniemieckiego imienia Ascold, to od Ask ‘jesion, włócznia’ + wald ‘rządzić, władać’. Aszyk - od imion na Ja-, typu Jan, Jaczemir, Jaromir (z pominięciem nagłosowego J-). Aszykowski - od imion na Ja-, typu Jan, Jaczemir, Jaromir (z pominięciem nagłosowego J-). Ataman - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’. Atamanczuk - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’. Atamaniak - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’. Atamaniec - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’. Atamanienko - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’. Atamanik - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’. Atamaniuk - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’. Atamanowicz - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’. Atamańczok(Śl) - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’. Atamańczuk - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’. Atamańczyk - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’. Atamański - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’. Atamski - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’. Atanański - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’. Atanas - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Atanasew - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Atanasiewicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Atanasow - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Atanaziewicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Atanowicz - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Atanowski - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Atańczak - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Atańczuk - od imienia Atanazy, to z łacińskiego Athanasius, do łaciny z języka greckiego przejęte jako Athanasios, od rzeczownika athanasia ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas. Atłas - od atłas, ze staropolskiego hatłas ‘rodzaj materiału’. Atłasiewicz - od atłas, ze staropolskiego hatłas ‘rodzaj materiału’. Atłasik - od atłas, ze staropolskiego hatłas ‘rodzaj materiału’. Atłasiński - od atłas, ze staropolskiego hatłas ‘rodzaj materiału’. Atłasiuk - od atłas, ze staropolskiego hatłas ‘rodzaj materiału’. Atłaski - od atłas, ze staropolskiego hatłas ‘rodzaj materiału’. Atłaszewski - od atłas, ze staropolskiego hatłas ‘rodzaj materiału’. Atłaszuk - od atłas, ze staropolskiego hatłas ‘rodzaj materiału’. Atłowski - od atłas, ze staropolskiego hatłas ‘rodzaj materiału’. Atman - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’. Atmanowicz - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’. Atmański - od ataman ‘dowódca wojsk kozackich’. Aubracht - 1727 od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Aubrecht - 1798 od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht. Aubrecht-Prcdzinski - złożenia brak; Aubrecht 1798 od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht; Prcdzinski brak. Aubrecht-Prondziński - złożenia brak; Aubrecht 1798 od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berth ‘jasny, sławny’. W dialektach staroniemieckich uległo przekształceniu w Adalberth, Adalbert, Albert. Do staropolszczyzny imię zostało przejęte jako Adalbert, Adalpert, Adelbert, Albert, Albart, Jalbert, Olbert, Albrecht, Albracht, Albrycht, Jalbrecht, Olbracht, Olbrecht, Olbrocht, Olbrycht, Olbrat, Olbret, Olbrycht, Owracht, Owrecht, Jolbracht, Holbracht, Holbrocht, Holbrycht, Ulbrecht, Ulbrycht; Prondziński od nazwy miejscowej Prądno (gorzowskie, gmina Barlinek), Prądzona (słupskie, gmina Lipnica). Augusciak - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo. Auguscik - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo. Augusciuk - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo. Augusewicz - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo. Augusiak - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo. Augusiewicz - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo. August - 1349 od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’. Augusta - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’. Augustajtis - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’. Augustajtys - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’. Augustajtyś - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’. Augustak - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’. Augustanc - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo. Augustaniak - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’. Augustański - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’. Augustasicz - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’. Augustasty - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’. Augustic - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’. Augustik - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’. Augustin - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustincic - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustiniak - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustiniok(Śl) - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustinowicz - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustinski - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustis - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo. Augustiuk. - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo. Augustjański - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo. Auguston - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustowicz - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo. Augustowski - 1692 od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo. Augustów - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo. Augustun - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustuniak - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustyjański - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustym - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustyn - 1424 od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustyna - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustynczyc - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustynczyk - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustynek - 1680 od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustynewicz - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustynia - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustyniak - 1686 od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustyniakowski - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustynic - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustyniewicz - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustynik - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustyniok(Śl) - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustyniuk - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustynkiewicz - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustynopolski - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustynow - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustynowicz - 1437 od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustynowski - 1623 od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustynów - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustynski - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustyń - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustyńczuk - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustyńczyk - 1676 od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augustyński - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Auguszczak - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo. Auguszczyk - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo. Auguszczyńczyk - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo. Auguszewski - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo. Augusztyn - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Auguściak - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo. Auguścieński - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo. Auguścik - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo. Auguścik-Lipka - złożenia brak; Auguścik od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo; Lipka 1396 od lipka. Auguściński - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo. Auguściuk - od imienia August, notowanego w Polsce od XIV wieku. Łacińskie imię Augustus pochodzi od przymiotnika augustus ‘święty, boski, uświęcony’ lub od nazw miejscowych Augustów, Augustowo. Augutowicz - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Augystyniak - od imienia Augustyn, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię łacińskie Augustinus pochodzi od Augustus. Auriga - 1498 od łacińskiego auriga ‘woźnica, furman’. Aurita-Piątkowski - złożenia brak; Aurita brak; Piątkowski 1382 od nazw miejscowych Piątek, Piątkowa, Piątkowo (kilka miejscowości). Auryga - 1668 od łacińskiego auriga ‘woźnica, furman’. Awakiewicz - 1754 od łacińskiego avia ‘babka’. Awakowicz - 1754 od łacińskiego avia ‘babka’. Awdank - 1352 od nazwy herbu Abdank, Habdank. Awdankiewicz - od nazwy herbu Abdank, Habdank. Awdochin - od ukraińskiego imienia Jewdokim, Jawdokim, używanego w Kościele prawosławnym, Imię pochodzi z greckiego eudókimos ‘sławny, poważany’. Awia - 1603 od łacińskiego avia ‘babka’. Awiak - 1613 od łacińskiego avia ‘babka’. Awksentijuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Awksentiuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Awksientiuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Awksientjuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Awksietijuk - od imienia Avksentij, Oksenty, używanego w Kościele prawosławnym, od greckiego Aukséntios, to z auksó ‘powiększam’. Awraniec - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Awranienko - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Awranik - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Awraniuk - od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Awranowicz - 1486 (KrPłn) od imienia Abraham, dawniej też Abram. Imię biblijne, pochodzenia może akadyjskiego od Aba- am- ra- am ‘kochaj ojca’. W Starym Testamencie występują Abraham i Abram. W Polsce w średniowieczu imię częste, notowane od XIII wieku w formach Abram, Abraam, Abraham, Habraam, Habraham, Habram, Habream, Jabram. Awryga - 1594 od łacińskiego auriga ‘woźnica, furman’. Awrylak - 1645 od imienia Gabriel, wywodzącego się z języka hebrajskiego, od geber ‘mąż’+ el ‘Bóg’ (‘mąż Boży’), notowanego w Polsce od XIII wieku, używanego w średniowieczu w formach Gabrzyjał, Gawrzyjał, Gabryjel, na Kresach Wschodnich Habryło, Hawryło, Awryło. Awrylik - 1662 od imienia Gabriel, wywodzącego się z języka hebrajskiego, od geber ‘mąż’+ el ‘Bóg’ (‘mąż Boży’), notowanego w Polsce od XIII wieku, używanego w średniowieczu w formach Gabrzyjał, Gawrzyjał, Gabryjel, na Kresach Wschodnich Habryło, Hawryło, Awryło. Awryluk - od imienia Gabriel, wywodzącego się z języka hebrajskiego, od geber ‘mąż’+ el ‘Bóg’ (‘mąż Boży’), notowanego w Polsce od XIII wieku, używanego w średniowieczu w formach Gabrzyjał, Gawrzyjał, Gabryjel, na Kresach Wschodnich Habryło, Hawryło, Awryło. Awsiej - od imienia Jewsiej, Ewsiej, Awsiej. Imię, używane w Kościele prawosławnym, pochodzi od greckiego Eusebios, to od eu ‘dobrze’ i sébas ‘cześć, uszanowanie’. Awsiejenko - od imienia Jewsiej, Ewsiej, Awsiej. Imię, używane w Kościele prawosławnym, pochodzi od greckiego Eusebios, to od eu ‘dobrze’ i sébas ‘cześć, uszanowanie’. Awsiejew - od imienia Jewsiej, Ewsiej, Awsiej. Imię, używane w Kościele prawosławnym, pochodzi od greckiego Eusebios, to od eu ‘dobrze’ i sébas ‘cześć, uszanowanie’. Awsiejonek - od imienia Jewsiej, Ewsiej, Awsiej. Imię, używane w Kościele prawosławnym, pochodzi od greckiego Eusebios, to od eu ‘dobrze’ i sébas ‘cześć, uszanowanie’. Awsinkiewicz - od imienia Jewsiej, Ewsiej, Awsiej. Imię, używane w Kościele prawosławnym, pochodzi od greckiego Eusebios, to od eu ‘dobrze’ i sébas ‘cześć, uszanowanie’. Awsiuk - od imienia Jewsiej, Ewsiej, Awsiej. Imię, używane w Kościele prawosławnym, pochodzi od greckiego Eusebios, to od eu ‘dobrze’ i sébas ‘cześć, uszanowanie’. Awsiukiewicz - od imienia Jewsiej, Ewsiej, Awsiej. Imię, używane w Kościele prawosławnym, pochodzi od greckiego Eusebios, to od eu ‘dobrze’ i sébas ‘cześć, uszanowanie’. Awstac - 1355 od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Awstach - 1410 od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Awstacy - 1402 od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzącego od greckiego Eustachios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’+ stachus ‘kłos zboża, potomstwo’, przejętego przez język łaciński w formie Eustachius. W Polsce nastąpiło pomieszanie z innym imieniem Eustacy, pochodzącym od greckiego Eustáchios ( z eustachés ‘dobrze postawiony, zdrowy’). Imię pierwsze realizowane było w Polsce w formach Awstach, Abstach, Jawczach, drugie jako Awstacy, Abstacy, Jawstacy, na Kresach Wschodnich jako Ostap, Ostaf, Ostafiej. Axamit - od aksamit, ze staropolskiego też eksamit ‘rodzaj tkaniny’. Axamitowski - od aksamit, ze staropolskiego też eksamit ‘rodzaj tkaniny’. Axamitzki - od aksamit, ze staropolskiego też eksamit ‘rodzaj tkaniny’. Azan-Zieliński - złożenia brak; Azan brak; Zieliński 1424 od nazw miejscowych Zieleń, Zieleniec (kilka wsi).